ซีรีย์ [บังเอิญ]...สวนทาง (จบในตัว)
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: ซีรีย์ [บังเอิญ]...สวนทาง (จบในตัว)  (อ่าน 290069 ครั้ง)

ออฟไลน์ ♥lvl♀‘O’Deal2♥

  • หานิยายถูกใจยากจัง!
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2665
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +176/-4
แม็คตูละนังกั๊กแกเอาไปซุกไหน

ออฟไลน์ boobooboo

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 748
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +16/-2
แม็คน่าสงสารอ่ะ

ออฟไลน์ river

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2398
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +231/-3
เพิ่งเข้ามาอ่าน สนุกมาก
ไปๆมาๆ ไอ้พี่กั๊กเป็นซื่อบื้อตัวจริง
คนเขาแอบรักมาเป็นปี ไม่ได้รู้เรื่องเลย ที่แม็คเครียดเพราะไอ้พี่กั๊กมีแฟนหรือเปล่า

ออฟไลน์ BaoBao

  • Moderator
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1509
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +485/-2



......

.....

....

...

..

.

“เป้ชวนก๊องรึยัง เรื่องไปเที่ยวน่ะค่ะ” แฟนไอ้เป้พูดขึ้นมาตอนพวกเราเพิ่งหย่อนก้นลงนั่งในร้านอาหารแถวตึกที่เราทำงาน

“อะไรวะ?” ผมหันหน้ามองเพื่อนตัวเอง

“อ๋อ คนนี้น่ะ” ไอ้เป้ชี้นิ้วไปที่แฟนของมัน “เค้าได้บัตรที่พักรีสอร์ทมาฟรี เลยจะไปเที่ยว มึงจะไปมั้ยล่ะ เอาแฟนมึงไปด้วยสิ จะได้ทำความรู้จักกันไว้”

“อ๋อ ฟรี...งั้นไป” ผมตอบตกลงทันที

“กั๊กคะ มันมีค่าน้ำมันนะคะ ไม่ได้ฟรีไปหมดทุกอย่าง ขอบอก” แฟนไอ้เป้ทำตาโตใส่ผม

“รู้น่า แยกห้องหญิงหญิง ชายชายนะมึง กูเพิ่งตกลงคบกัน.... ว่าแต่เค้าจะไปเหรอวะ?” ผมเพิ่งคิดได้ว่าอีกฝ่ายเค้าอาจไม่ตอบตกลงเหมือนผมก็ได้

“ลองถามดูสิคะ ถ้าเค้าไม่ไป ก็ชวนน้องชายกับน้องสาวของก๊องไปสิคะ ห้องใหญ่มากกกก” แฟนไอ้เป้อ้าแขนเพื่อประกอบคำพูดตัวเอง

“ฮ่าฮ่าฮ่า.....ถ้าห้องมันเท่าแขนเรานะ ผมว่าผมอยู่บ้านดีกว่า” ผมเย้าแฟนไอ้เป้

“ก๊อง ขออวด บ้านหลังนึงเลยนะค๊า”

“คร๊าบ คร๊าบ........ช้าสุดวันไหน คำตอบน่ะ” ผมถามเธอ

“2 วัน เค้ากะจะไปอาทิตย์หน้าช่วงสุดสัปดาห์ มันเข้าเดือนหน้าพอดี ไปคืนวันศุกร์ กลับคืนวันอาทิตย์”

“วันเวลาเลื่อนได้ป๊ะ”

“ไม่...เค้าเป็นเจ้าของบัตรที่พักฟรี เค้าเป็นราชินี!”

ผมขำก๊ากกับคำตอบของแฟนไอ้เป้.....ชอบจริงๆ แฟนไอ้เป้เนี่ย แต่จะให้เอามาเป็นแฟน ผมก็บายนะ เพราะนิสัยเหมือนผมเกินไป......ฮ่าฮ่าฮ่า

ว่าแล้วเย็นนั้น.....พอผมเจอแฟนหมาดๆ ของผม ผมก็ถามเธอซะเลย

เธอบอกมาตรงๆ ว่าเวลางานช่วงนี้ปลีกตัวยาก เธอไม่ใจว่าจะไปได้

ผมก็เลยไม่คะยั้นคะยออะไรเธอ แล้วเราก็คุยกันเรื่องอื่นแทน

นี่คือสิ่งหนึ่งที่ผมติดใจเธอ

ผู้หญิงคนนี้เป็นคนตรงๆ คิดยังไงพูดอย่างงั้น

ผมเคยลองเอาธาตุแท้ผมชนกับเธอมาบ้างแล้ว.....ปรากฏว่าเธอรับได้ซะงั้น!

นี่แหละที่ทำให้ผมสนใจและอยากเริ่มเรียนรู้กันและกัน

......

.....

....

...

..

.

เดินเข้าบ้านมาพร้อมก๋วยเตี๋ยวที่ไอ้แม๊คฝากซื้อ

ผมอาบน้ำเสร็จลงนั่งรอมันสามทุ่มครึ่ง ไอ้แม๊คถึงจูงมอไซด์เข้ามาจอดในบ้าน

“ช้า! ไปเปรี้ยวที่ไหนมา?” ผมทักมัน

“นิดหน่อยครับ” มันส่งยิ้มชืดๆ มาให้ผม

“ก๋วยเตี๋ยวอยู่บนโต๊ะ” ผมบอกมัน

ไอ้แม๊คพยักหน้า แล้วเดินเข้าไปในครัว มันอุ่นน้ำก๋วยเตี๋ยวด้วยไมโครเวฟ เสร็จแล้วมันก็ยกชามมานั่งกินที่หน้าทีวี

“มึงได้หัวข้อรึยัง รายงานมึงน่ะ” ผมถามมัน

“เพิ่งได้ครับ....นึกได้สอนพิเศษ เลยอยู่คุยกับเพื่อนมันดึกไปหน่อย โทษทีพี่” พูดจบมันก็คีบเส้นเข้าปาก

“เออ เออ......ได้ก็ดี แล้วก็นอนดึกให้มันน้อยๆ หน่อยล่ะมึงน่ะ” แหม๊....กะจะแฉ่งมันสักหน่อย จบก่อนกูด่าซะได้ อดบริหารปากเลยกู

“คร๊าบบบ-----”

“เสาร์ต้นเดือนหน้ามึงหยุดสอนพิเศษสักวันนะ อ้อ เย็นวันศุกร์ด้วย” ผมบอกไอ้แม๊ค

“ไม?” ไอ้แม๊คหันมาขมวดคิ้วให้ผม

“จะพาไปเที่ยว รีสอร์ทหรู ฟรี บ้านพักทั้งหลัง” ผมทำเสียงตื่นเต้นลงไปในคำบอกเล่า

แต่ไอ้แม๊ค แม่งหน้าเฉยมาก “.................สวนรถไฟอ่ะดิ”

“เชี่ยนี่ กูพูดจริง แฟนไอ้เป้ได้บัตรที่พักมาฟรี มึงไม่เชื่อมึงคุยกับเจ้าของบัครเลยมั้ย มะ เดี๊ยวกูต่อสายให้!” ผมคว้ามือถือของตัวเองมากำไว้ในมือ

“..............จริงอ่ะ?....” น้ำเสียงไอ้แม๊คยังเหมือนไม่เชื่อ

“....................... ไปเย็นวันศุกร์ กลับเย็นวันอาทิตย์ อาทิตย์แรกของต้นเดือนหน้า ฝากชวนน้องแอ๊บด้วย นั่งรถไอ้เป้ไป คนที่จะไป มีแค่ไอ้เป้กับแฟนมัน กูไปนอนล่ะ” ประสบการณ์สอนผมว่า ถ้าจะให้มันเชื่อในทันที ผมไม่ต้องเอาห่าอะไรไปยืนยันกับไอ้แม๊คหรอก

......

.....

....

...

..

.



















































































































































ขณะที่ผมหัวถึงหมอน

เสียงโทรศัพท์ของผมก็ดังขึ้น

ผมมองชื่อของสายเรียกเข้า....แล้วก็รับสายที่โทรเข้ามา

“คร๊าบ......”

“กั๊กคะ ขอโทษนะคะ นอนรึยัง?” เสียงหวานที่ถามด้วยความเกรงใจ

“ยังครับ มีอะไรให้ผมรับใช้ครับ” ผมยิ้มให้คนที่อยู่ปลายสาย

“คือ ที่กั๊กถามน่ะค่ะ เรื่องไปเที่ยว...”

“อ๋อ ครับ ทำไมเหรอครับ?”

“ไปเย็นวันศุกร์ กลับเย็นอาทิตย์ใช่มั้ยคะ?”

“ครับ”

“เอ่อ.......” น้ำเสียงหวานเหมือนกระอึกกระอัก

“ทำไมครับ ว่างเหรอครับ?”

“จริงๆ ก็ไม่ว่างหรอกค่ะ แต่เครียดกับงานมาก อยากไปพักสายตาพักสมองหน่อยเหมือนกัน กลับมาดูตารางงานแล้ว มันก็ยังพอไปได้น่ะค่ะ”

“งั้นก็ไปสิครับ เนอะ”

“ค่ะ ไปค่ะ”

“โอเคครับ งั้นพรุ่งนี้ผมไปบอกแม่งานเค้าให้นะครับ รายละเอียด ไว้ให้แม่งานเค้าบอกมาทีนะครับ”

“ค่ะ ขอบคุณมากค่ะ ขอโทษที่โทรมารบกวนนะคะ”

“แฟนผมทั้งคน จะโทรมาเวลาไหนก็ไม่รบกวนหรอกครับ”

ผมหยอดหวานกับแฟนตัวเองอีกสักพัก ก็บอกให้เธอวางสายไป อยากให้เธอพักผ่อนเยอะๆ

แต่คืนนี้........ผมเหมือนมีแววไม่ได้พัก....ยังไงไม่รู้สิ....

......

.....

....

...

..

.

ผมเดินลงมา แต่ไม่ลงมาจนสุดบันได

ผมโผล่แต่หัวลงมามอง “สถานการณ์” ด้านล่าง

ไอ้แม๊คหูฟังส่ายหัวโยกเยกอยู่ที่โต๊ะตั้งโน้ตบุ๊คของมัน.....เหมือนมันกำลังอารมณ์ดี....

ผมก็โล่งใจ สาวเท้าลงมาต่อ แล้วก็เดินไปนั่งยองๆ อยู่ตรงข้ามกับหน้าของมัน

ผมเอามือไปปิดฝาโน้ตบุ๊คของไอ้แม๊ค คุกเข่าเอาคางเกยกับขอบโต๊ะ

ไอ้แม๊คหยุดโยกหัวแล้วเอาหูฟังออกจากหูตัวเอง

“-อ้-า-ย-แ-ม-ก-”

“-ค-ร๊-า-บ-พี่-ก๊-า-ก-”

หนอย เลียนแบบกูนะเรอะ ----- “คุยด้วยหน่อยดิ”

“ไม่ว่าง”

“เชี่ยนี่”

“หึหึหึ....ว่าไป...”

“รีสอร์ทฟรีเมื่อกี้อ่ะมึง”

“ไมครับ? ต้องเพิ่มตังค์ผมถึงมีที่นอนเหรอ ไม่มีปัญหาผมนอนพื้นได้ ขอฟรีอย่างเดียวพอ”

“-ม่-า-ย-ช่-า-ย-”

“แล้ว-อ-า-ร-า-ย-”

“คือขอต๊ะไว้ได้ป๊ะ พอดีมีคนเค้าอยากไปอ่ะมึง โทษทีนะ ไว้คราวหน้ากูเลี้ยงมึงเอง คราวนี้ขอสักครั้งนะนะนะ โกรธกูป๊าว?” ผมพนมมือท่วมหัว

“ฮ่าฮ่าฮ่า..........นี่โชคดีนะว่าผมยังไม่ได้โทรบอกพี่แอ๊บ” ไอ้แม๊คหัวเราะร่วน

“ไม่โกรธกูนะ” ผมถามซ้ำเพื่อความแน่ใจ

“หึ...” ไอ้แม๊คส่ายหน้า

“เคร๊ น่ารักมากน้องกู” ผมยืนขึ้น แล้วจะเดินกลับไปขึ้นนอน

“แล้วใครล่ะที่จะไปกับพี่?” ไอ้แม๊คหันหน้าตามมาด้วย

ผมยืนนิ่งค้างเท้าไว้ตรงบันได พร้อมมองหน้าไอ้แม๊คเพื่อชั่งใจ ปากมันยังยิ้มกริ่ม

"แฟนกูว่ะ ทีแรกเค้าว่าติดงานเลยจะไม่ไป เมื่อกี้เค้าโทรมา บอกว่าเครียดๆ อยากไปผ่อนคลายบ้าง...ก็...นะ....”

“วันอาทิตย์ก่อน.....ร้านเอ็มเค.....รวมผมมัดหางม้า......เสื้อคอโปโลเข้ารูปสีฟ้า....กางเกงสีขาว....หน้าตาน่ารัก...คนนี้รึเปล่า....” ไอ้แม๊คลากเสียงท้ายประโยคเหมือนทุกครั้งที่มันกำลังแหย่ผมเล่น

 o22 “ไอ้เชี่ย! มึงเห็นเหรอ!” ผมตาโตเท่าไข่ห่าน เพราะไอ้แม๊คบรรยายถึงแฟนหมาดๆ ของผมได้เป๊ะมาก

วันนั้นเลย....ที่เอ็มเค....วันที่เราตกลงว่าจะเริ่มเรียนรู้กัน...ในฐานะแฟน...

“ฮ่าฮ่าฮ่า....ไม่ใช่ผมหร๊อก พี่แอ๊บเค้าไปเจอพี่ต่างหาก.... โหย พัฒนาถึงขั้นเรียกฟงเรียกแฟน แต่ไม่บอกน้องสักคำ ใจร้ายว่ะพี่กั๊ก” ไอ้แม๊คเบ้ปาก แล้วก็หันหน้าหนีผมไป

ผมรีบเดินไปกอดคอมันไว้ ล๊อครอบคอมันด้วยแขนซ้าย แล้วเอามือขวาขยี้หัว.......ด้วยความหมั่นเขี้ยว!!

ไอ้แม๊คไม่ร้องโวยวาย แต่มันหัวเราะร่วน...... แม่ง...สะใจ ที่แกล้งผมได้.....ว่างั้น!!!

......

.....

....

...

..

.

แกล้งมันจนหนำใจแล้วผมก็เดินกลับขึ้นไปนอน ----เฮ้อ------โล่ง นึกว่าไอ้แม๊คจะโยแยซะอีก

......

.....

....

...

..

.


« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 10-10-2012 23:04:06 โดย BaoBao »

koraorni

  • บุคคลทั่วไป
 ไม่นะมันเกิดอะไรผิดพลาดที่ตรงไหนกัน พี่กั๊กทำไมทำกับน้องแม๊คแบบนี้ แล้วแม๊คจะเป็นอย่างไรบ้างละเนี่ย อุตส่าห์เข้ามาเป็นส่วนนึงของบ้านพี่กั๊กได้แล้ว สงสารน้องอะ อิพี่กั๊กแกใจร้ายเกินไปแล้ว ไม่รุ้สึกอะไรเลยหรือไงที่น้องมาอยู่เป็นปีแล้วเนี่ย โธ่ๆๆน้องแม๊คของเจ้
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 10-10-2012 23:06:00 โดย koraorni »

alekung103

  • บุคคลทั่วไป
สงสารแม็คอ่า พี่กั๊กใจร้าย

ice_spok

  • บุคคลทั่วไป
รู้สึกว่าไม่ค่อยอยากตามต่อแล้วอะ

รู้สึกใจไม่ดีจริง ๆ ครับ

ปวดใจ คงไม่มีอะไรดราม่าตอนดึก ๆ นะครับ

ออฟไลน์ ♠DekDoy♠

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4512
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +421/-8
น้องหัวเราะทั่งน้ำตารึเปล่าพี่กั๊ก

ออฟไลน์ boobooboo

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 748
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +16/-2
เฮ้อ  ..........แกล้งทำอ่ะดิแม็ก

ออฟไลน์ andear

  • ยาราไนก๊ะ ??
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 839
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +63/-1

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ nokkaling

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 941
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +80/-4
สงสารแม๊คอ่ะ :o12: :o12:

ไอ้พี่กั๊กช่างไม่รู้อะไรบ้างเลย :angry2: :angry2:

ออฟไลน์ saradino1

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 323
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +14/-1

ออฟไลน์ Rafael

  • เพราะคนเราเกิดมาเพื่อแตกต่าง
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4377
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +685/-7
สงสารจากใจเลยนะน้องแม็ค
มามะเดี๋ยวเค้าช่วยปลอบให้นะตัวเอง
ฮือออออ พี่กั๊กทำร้ายจิตใจน้อง

ออฟไลน์ RoseBullet

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1027
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +109/-2
มาแอบดูคอมเม้นต์ก่อน
สถานการณ์ช่างน่าวิตกเสียจริง
 :impress3:

ออฟไลน์ ชะรอยน้อย

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 973
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +61/-0
สงสัยต้องให้แม็คบอกตรงๆ

ออฟไลน์ moredee

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1589
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +205/-8
:o12:สวนทางกัน อีกแล้ว แง่ม ไปกินมาม่าก่อนแล้วจะแว้บมาดูอีกสักรอบ
เผื่อมาม่าเผ็ด จิได้ร้องไห้งแง่งซะเลย :sad11:

ออฟไลน์ sunshine538

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 250
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +13/-0
หลังจากที่ตะบี้ตะบันอ่านมา 2 วัน จนทัน ด้วยอารมณ์กระหยิ่มยิ้มย่องกับน้องแม็คและพี่กั๊ก...
แล้วนี่มันอารายยยยย :a5:
คดีพลิกได้ไงเนี่ย !!!
น้องแม็คอุตส่าห์แฝงตัวมาอยู่กับพี่กั๊กจนเป็นส่วนหนึ่งของบ้านไปแล้ว รึว่าอยู่ด้วยกันนานจนเคยชิน... เลยกลายเป็นน้องชายอย่างสมบูรณ์แบบไปแล้ว ??
สงสารน้องแม็คอ่า  :m15: เค้าไม่อยากให้น้องเป็นแค่น้องชายเหมือนกับอีกเรื่องของคุณคนเขียนเลย มันเศร้าจัง ...
รออ่านตอนต่อไปค่ะ :call:

ออฟไลน์ boobooboo

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 748
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +16/-2
แม็คต้องทำอะไรสักอย่างแล้ว  ไม่งั้นต้องแย่แน่ :z3:

ออฟไลน์ yeyong

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5857
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +917/-26
เจ็บแปลบขึ้นมาทันที
อกหักใช่ไหมแบบนี้
สงสารแม็คคคคคคคคคคคคค :o12:

ออฟไลน์ londoneye

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 366
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +19/-1
ม่ายยยยยยยยยยยยยยยน้า

เค้าสงสารน้องแม๊คอะ :o12:

ทำไมพี่กั๊กถึงทำอย่างงงงงงงงงงงงงงนี้ :angry2:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ malula

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7208
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +622/-7
อย่าทำแบบนี้.......................
ถึงน้องแม๊คจะไม่โยเย แต่อิป้านี่แหละจะอาละวาด
บ้านกั๊กอยู่ไหนนะ จะหาอะไรไปเขวี้ยงสักหน่อย
ทำร้ายจิตใจกันมากไปแล้ว............

ออฟไลน์ RinNam

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 178
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-0
ขณะที่ตามอ่านเพลินๆ หลังจาสอบเสร็จไปหนึ่งวิชา ลั๊ลลาา

ช็อกจ้าาาา กั๊กมีแฟน

ถึงกับเงิบ

กลัวแม๊กจะหน้าชื่นอกตรมสุดๆอะ เพราะถ้าเป็นอย่างนั้นจะเศร้ามาก

แม๊กสู้ๆ งอนไอ้พี่กั๊กแล้ว เชอะๆๆๆ

คอยดูเถอะถ้าทำแม๊กเสียใจมากๆนะ จะไปร้องไห้ใส่หน้าพี่กั๊กให้เบื่อตายไปข้างนึงเลย ชิ

 :pig4:

ออฟไลน์ beautifuldead

  • wandered lonely as a cloud..
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 497
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +31/-0
อ่าว เอ่อ..ตอนจบตอน13 กำลังจะดี

ตอน14 เปิดมา ...เงิบจ้า  T_T


"ช่างไม่รู้อะไรบ้างเลยยยย
ในความคุ้นเคยกันอยู่ มันแฝงอะไรบางอย่างที่มากกว่านั้นนน" :a5:

ออฟไลน์ boobooboo

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 748
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +16/-2
แม็ก  สู้สู้

ออฟไลน์ BaoBao

  • Moderator
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1509
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +485/-2


......

.....

....

...

..

.

วันอาทิตย์ ผมกลับมาบ้านแล้วพบว่าในตัวบ้านมันมืดสนิท

ผมไขกุญแจเข้าไปในบ้าน......และพบกับโน้ตใบหนึ่งแปะอยู่ที่หน้าคอมของผม

---- วันนี้นอนบ้านครับผ๊ม ของฝากเอาเยอะๆ โลภ -----

“ฮึ!” ไม่ต้องลงชื่อผมก็รู้ว่าใครเขียน

ผมวางโน้ตเสียบเข้าไปในหนังสือเล่มหนึ่งที่วางอยู่ใกล้ๆ หน้าจอคอม....แล้วเดินเอากระเป๋าเดินทางใบย่อมขึ้นไปชั้นสอง

ไอ้เป้พาพวกผมแวะกินข้าวเย็นมาแล้วก่อนขับไปส่งแฟนผม แล้วค่อยเอาผมมาหย่อนที่บ้าน

ดังนั้นผมจึงเอาเสื้อผ้าใส่ตระกร้า แล้วเอาของใช้ส่วนตัวไปวางที่เดิมของมัน...ในห้องน้ำ พออาบน้ำเสร็จ ผมก็สามารถเข้านอนได้ทันที

......

.....

....

...

..

.








































































































......

.....

....

...

..

.

ผมลืมตาขึ้นมาในความมืด

ตาของผมเบิกโพรงพร้อมกับอ้าปากเพื่อช่วย...หายใจ

หัวใจของผนมันเต้นถี่มาก

มือข้างซ้ายของผมมันกุมอยู่เหนือหัวใจตัวเอง

ผมหอบและตกใจอย่างหนัก

ผมค่อยๆ ก้มลงมามองที่มือข้างซ้ายของตัวเอง

“เฮ้อ---------” ผมระบายลมหายใจด้วยความโล่งอก

โล่งอกว่าสิ่งที่เห็นมันเป็น “ความฝัน” ...... ไม่ใช่ “ความจริง”

พอลมหายใจเริ่มเป็นปกติ ผมจึงลุกขึ้นนั่ง......ผมหงายฝ่ามือของตัวเองไว้ที่ตัก แล้วก้มหน้ามองมัน....

ความรู้สึกและสัมผัสยังคงฝังแน่นอยู่ในหัวของผม.....มันยังคงมีอยู่ต่อเนื่อง แม้ในเวลานี้ที่ผม...ตื่นมาแล้ว.....

และในเมื่อผมสลัดภาพของคนคนนั้นออกไปจากหัวของผมไม่ได้สักที ผมจึงตัดสินใจที่จะทำอย่างเดิม....เหมือนเช่นทุกครั้ง

----ไปวิ่ง----

อากาศเย็นสดชื่นช่วยให้ผมหัวโล่งได้เสมอ

......

.....

....

...

..

.

ผมเดินลงบันไดบ้านมา แล้วถึงค่อยเปิดไฟ

“ตื่นแล้วเหรอครับ?”

“ไอ้...เชี่ย!....กูตกใจหมด!....มึงมานั่งทำเหี้ยอะไรมืดๆ คนเดียววะ! นี่ถ้ากูหัวใจวาย ใครจะรับผิดชอบ.....” ผมถอยกรูหลังติดผนังด้วยความตระหนก พร้อมด่าไอ้แม๊คไม่หยุดปาก

“ไปไหนครับ? เพิ่งจะตีห้าเองนะ” ไอ้แม๊คที่นอนเหยียดอยู่บนโซฟาเอ่ยถามผม

“จะไปวิ่ง” ผมเอาฝ่ามือจับที่หัวใจตัวเองพลางเดินไปทางประตูบ้าน

ประตูไม่มีการล๊อคแม่กุญแจ มันใส่กลอนไว้เฉยๆ แถมประตูไม้ก็ไม่ปิดด้วย.....แปลกเกินไปละ

“มึงกลับมาตอนไหน? ทำไมจะนอนถึงไม่ล๊อคประตู กูบอกแล้วไงถึงมึงนอนตรงนี้มึงก็ต้องล๊อคประตู”

“เที่ยงคืนมั๊ง ไม่รู้หรอก .........”

ไอ้แม๊คมันยังนอนนิ่งอยู่ที่โซฟา ผมผิดสังเกตุเลยเดินไปหามัน

ไอ้แม๊คหลับตา เอามือวางประสานที่หน้าอก ..... เหมือนมันพยายามที่จะนิ่ง....ไม่ใช่อยากจะหลับ

“เป็นไร?”

ผมยื่นมือไปกุมหน้าหน้าผากมัน

“...................นิดหน่อย ทะเลาะกับพ่อมา พ่อเค้าพูดไม่รู้เรื่อง......”

“แล้วก็เลยขี่มอไซด์มานี่ ไม่นอนค้างบ้าน”

“อือ...” เสียงไอ้แม๊คเหมือนเหนื่อย....ใจ

“แล้วมีใครรู้บ้างว่ามึงกลับมาถึงบ้านกูแล้ว”

“ผมโทรบอกพี่แอ๊บแล้ว พี่ไม่ต้องมาว่าผมนะ”

“ฮึ.....รู้ดี----” ผมขยี้หัวมันด้วยความหมั่นไส้

ไอ้แม๊คมันดูเครียด........กว่าปกติทุกครั้ง

“ให้ช่วยอะไรมั้ยล่ะ?” ผมเสนอตัว

“...........................ไม่อ่ะ เกรงใจ....” คิดนานทีเดียวกว่าจะตอบ

“นับหนึ่งถึงสาม หนึ่ง....สะ....”

“จะนับเร็วไปไหนเนี่ยพี่กั๊ก!” ไอ้แม๊คลืมตา แล้วคว้ามือของผมซึ่งจับหัวมันอยู่ไว้...หมับ

“อ๊าว นาทีทองไงมึง ชักช้าไม่ได้นาเว้ย!” ผมยักคิ้วพร้อมยกยิ้มที่มุมปาก

“........................ขอแล้วจะให้รึเปล่าก็ยังไม่รู้เลย?.....” ไอ้แม๊คจ้องหน้าผมแป๊บเดียว แล้วมันถอนหายใจ

“ไม่ลองก็ไม่รู้ ว่ามาดิ๊” ผมบอกมัน

“...................................................ขอหนุนตักหน่อยสิ คุยกันหน่อย แค่อยากคุยกับใครสักคน ไม่อยากคิดแล้ว เบื่อจะคิด”

“หื๊อ.......” ผมมองตาไอ้แม๊ค

แววตามันเอาจริง

......

.....

....

...

..

.

ผมชักหมอนอิงที่ไอ้แม๊คหนุนอยู่ออก แล้วเอาขาของตัวเองให้มันหนุนแทน

มึงกล้าขอ กูก็กล้าให้

......

.....

....

...

..

.

ตีห้า 15....ผมเปลี่ยนใจไม่ไปวิ่ง และอยู่นั่งคุยเล่นเป็นเพื่อนไอ้แม๊คแทน

......

.....

....

...

..

.

แล้วมันก็ชวนผมคุยเรื่องไร้สาระ...ไปเรื่อย.....

......

.....

....

...

..

.





ออฟไลน์ takara

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4145
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +379/-13
เกิดอะไรขึ้นล่ะนั่น พี่กั๊กฝันว่าอะไร แต่ยังงัย ก้อสงสารน้องแม็คอยู่ดีอะ

alekung103

  • บุคคลทั่วไป
ฝันว่าอะไรอะพี่กั๊ก

ออฟไลน์ BaoBao

  • Moderator
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1509
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +485/-2


......

.....

....

...

..

.

“พี่กั๊กจำเลขที่บัตรประชาชนของตัวเองได้ป๊ะ?”

"ชิ....เลขยาวๆ แบบนั้น ใครจะมานั่งจำวะ ศัพท์อังกฤษเกินสามตัวกูก็ยังไม่คิดจะจำ ประสาอะไรกับตัวเลข เฮ๊อะ เบอร์มือถือของกูเอง กูยังจำไม่ได้เลย!"

“จริงอ่ะ ไหน...หมา สะกดว่าไง?”

“ดีโอจี ด๊อก หมา”

“ช้าง สะกดไง?”

“เอเลเฟ่น ช้าง”

“สะกด---”

“อี แอล อี / เล---เอล อี / เฟ่น—เอฟ อี เอ็น”

“e l e l e f e n ช้างบ้านไหนน่ะพี่กั๊ก พี่เขยความจำสั้นผมไม่เอาหรอกนะ”

“ไอ้แม๊ค แล้วเวลามึงเซย์ไฮกับเพื่อนฝรั่ง มึงพูดว่า ไฮ หรือ เอช-ไอ... กูพูดเป็นก็หรูแล้ว สะกดยังไงจำทำเหี้ยไรวะ ของไม่ได้ใช้...”

“แล้วเรียนประถมผ่านมาได้ไงเนี่ยพี่กั๊ก”

“ไอ้แม๊ค ประเทศไทยน่ะ มันมี ป.1 ถึงป.6 ใช่ป๊ะ?”

ไอ้แม๊คพยักหน้า

“มึงเรียนป.1 แล้วมึงถอยกลับไปอนุบาล 3 รึเปล่าล่ะ?”

“ป.1 แล้วก็ต้องป.2 สิพี่กั๊ก”

“นั่นแหละ คำตอบที่มึงถามกู”

“......”

......

.....

....

...

..

.

“พี่รู้มั้ยว่าชื่อเล่นผมมาจากคำว่าอะไร?”

“นั่นไง โน้ตบุ๊คมึงน่ะ ป๊ะล่ะ”

“ไม่ใช่ นั่นมัน Mac แต่ของผมน่ะ Mc ไม่มี a”

“เอ็มซีแล้วมันอ่านว่าแม็คเหรอ”

“ได้ ก็เหมือน McDonald ไงพี่”

“เอ๊ะ.....ฉิบเป๋ง กูก็หลงคิดว่ามันมีเอมาตั้งนาน”

“ชื่อผมน่ะเหรอ?”

“เปล่า ไอ้ชื่อร้านเบอเกอร์นั่นต่างหาก”

“......เป็นเอามากนะพี่กั๊ก เดี๋ยววันเกิดพี่ ผมขอซื้อแปะก๊วยสกัดให้เป็นของขวัญนะ”


......

.....

....

...

..

.

“พี่รู้นามปากกาที่ผมใช้แปลงานป๊ะ”

 “ไม่รู้”

“โน่นๆ หนังสืออยู่ตรงโต๊ะคอม หยิบมาดูดิ”

ผมหันหน้าไปทางซ้ายมือของตัวเอง แล้วหยิบหนังสือเล่มเดียวที่วางอยู่ตรงนั้นขึ้นมาดู

“นี่เหรอนามปากกามึง .... อ่านว่าไรวะ?”

“Mclaren”

“เอามาจากไหน”

“ก็ชื่อจริงผม”

“หือ?.... ไหนอีกทีสิ”

“Mclaren..... M-C-L-A-R-E-N  แมคลาเลน”

“เรียกยาก ตัวอักษรเกินสามตัว เกินลิมิตมันสมองกู”

“เข้าใจ...”

“แต่เพราะดีนะ มันหวานๆ ไงไม่รู้ เหมือนชื่อผู้หญิงเลย”

“เหรอ แต่ปู่ผมเอามาจากยี่ห้อรถสปอตนะ”

“ห๊ะ เฟอรารี่นะเหรอวะ”

“ไม่ใช่พี่กั๊ก อันนั้นมันสัญชาติอิตาลี แมคลาเลนมันรถสปอตสัญชาติอังกฤษ”

“อ้อเหรอ....”

......

.....

....

...

..

.


"พี่กั๊ก คนที่พี่รัก...เค้าต้องเป็นยังไงเหรอ?"

"คนที่กูรักน่ะเหรอ?....... เป็นคนที่กูอยู่ด้วยแล้วอุ่นใจมั๊ง..."

"เหรอ...."

"แล้วมึงล่ะ?"

"สำหรับผม....เค้าต้องเป็นคนที่ผมจับมือแล้วรู้สึกอุ่นใจ คนที่ผมอยู่ด้วยแล้วผมต้องรู้สึกสบายใจ"

"เอาสองอย่างเลย?"

"ใช่ ต้องทั้งสองอย่าง"

"แล้วมันจะมีมั้ยล่ะ?"

"ต้องมีสักคนสิพี่"

"ฮ่าฮ่าฮ่า.....ดี... งั้นสู้ต่อไป! ทาเคชิ! อย่าท้อ!"

"ฮ่าฮ่าฮ่า.........กล้าเล่นเนอะ"

......

.....

....

...

..

.

“ผมกลับบ้านบอกพ่อว่าจะเลิกเรียนป.โท”

“ปัญหาเค้าไม่ได้มีไว้ให้หนี”

“เปล่าหนี ผมจะไปเรียนต่อที่อังกฤษต่างหาก”

“...........ถ้ามึงทำรายงานส่ง มึงก็ได้ปริญญาอีกใบ จะได้ไม่เสียเวลาไปเฉยๆ”

“ไม่เสียหรอก เรียนที่นี่ ผมได้ประสบการณ์เยอะ”

“ทิ้งไปเลยก็เหมือนไปเริ่มนับหนึ่งใหม่นะ”

“ใช่ แต่ไม่เป็นไรหรอก ที่ผมเรียนอยู่ เป็นวิชาที่ผมไม่ชอบ ก็แค่เรียนได้ แต่ผมเจอสิ่งที่ผมชอบแล้ว”

“......ก็ดีแล้ว......”


......

.....

....

...

..

.

“พ่อไม่เห็นด้วยกับผม”

“ค่อยๆ ทำความเข้าใจกันไป”

“อื้ม.... ผมส่งใบสมัครเรียนไปแล้ว เค้าส่งผลมาอาทิตย์ก่อน ผ่านอ่ะพี่กั๊ก”

“สมควรล่ะมึงที่พ่อมึงจะโมโห ทำอะไรไม่ปรึกษาเค้าเลย”

“หึหึหึ......อีกสองเดือนจะไปละนะ”

“เออ โชคดี”

“วันที่จะบิน พี่ไปส่งผมนะ”

“เออ บอกล่วงหน้าด้วย ดูเวลาที่กูทำงานด้วยล่ะ คนทำงานเค้าไม่ได้ลากันได้ง่ายๆ นะมึ๊ง”

“คราวนี้คงไปนานเลยล่ะ”

“กะเอากี่ใบล่ะ?”

“เท่าที่ได้ครับ”

“เออ มึงเก่ง กูรู้” ผมเอามือขยี้หัวไอ้แม๊ค

......

.....

....

...

..

.

“กูต้องไปอาบน้ำแหละ” ผมขยับขาทั้งคู่ของตัวเอง

“อื้อ ผมก็ไปนอนดีกว่า สบายใจแหละ” ไอ้แม๊คลุกขึ้นไปยืนบิดขี้เกียจ

“ฮึ.....ฝันดี!” ผมลุกไปนอกบ้าน หยิบผ้าเช็ดตัว

“คร๊าบ---”

ตอนเดินเข้ามาในบ้าน....ผมเห็นหลังไอ้แม๊คที่บันได

ผมเดินต่อไปที่ห้องน้ำ.....ชั้นล่าง

......

.....

....

...

..

.

อาบน้ำเสร็จผมก็แต่งตัว

แต่งตัวเสร็จผมก็เดินมาหยิบกระเป๋าสะพายคู่ใจ....ที่หน้าโต๊ะคอมของตัวเอง

สายตาผมป่ายไปเห็นไอพอด....วางอยู่ตรงหน้า

ผมล้วงมือเข้าไปในช่องหนึ่งของกระเป๋า....ที่ประจำซึ่งผมใส่ไอพอดไว้-----ไม่มี

มือผมคว้าได้แต่หูฟัง แต่ผมไม่ค่อยเอาไอพอดออกมาวางนอกกระเป๋า

ครั้งนึงเคยหยิบเอาของไอ้แม๊คสลับไป เพราะเครื่องสีเดียวกัน-----เขียว

ผมเดินไปหยิบเป้สีดำประจำตัวของไอ้แม๊คมาค้น.....สักพักก็เจอไอพอดสีเขียวอีกอันในช่องหนึ่งของเป้ไอ้แม๊ค

เมื่อแน่ใจแล้ว ผมจึงกลับมาคว้าอันที่อยู่ตรงโต๊ะคอมของผม....ใส่ประเป๋ากางเกงมาเลย.....

......

.....

....

...

..

.

ผมเดินทางออกไปทำงาน....ตามปกติ....เหมือนเช่นทุกวัน

......

.....

....

พอขึ้นมาบนรถตู้ได้แล้ว ผมก็เสียบหูฟังเข้าหู เสียบแจ๊คกับตัวไอพอด.....แล้วกดปุ่ม

...

..

.

เพลงนุ่มๆ ดังขึ้นในหูของผม

...

..

.

แต่มันไม่ใช่เพลงที่ผมใส่ไว้ในเครื่อง.....แต่เดิม

...

..

.

ผมหลับตาลง

...

..

.

ภาพที่ผมฝันก่อนสะดุ้งตื่น ยังคงฉายชัดอยู่ในหัวของผม

เพราะไม่ได้ไปวิ่ง ผมจึงสะบัดภาพนั้น...ไม่หลุด

...

..

.


หนึ่งเดือนมานี้ ทุกคืนผมจะฝันซ้ำๆ


......

.....

....

...

..

.

ในความทุกครั้งมักเริ่มจาก ได้ยินเสียงลมหายใจ.....ของคนหนึ่งที่ไม่ใช่ตัวเอง

แล้วผมก็จะหันหน้าไปมอง....ด้านข้าง

ใบหน้าได้รูปของคนคนหนึ่งจะส่งยิ้มพราวมาให้ผม

ผิวขาวนวลที่ดูน่า.....สัมผัส ยั่วใจทำให้ผมต้องยกมือขึ้นไป ไล้ผิวที่แกมนั้นเล่น.....อย่างอดใจไม่อยู่

คนที่นอนอยู่บนหมอนใบเดียวกับผม ยังคงส่งยิ้มให้ผมอยู่แบบไม่มีจาง.......เหมือนเช่นทุกครั้ง

สายตาของผมจะเลื่อนไล้ไปรอบๆ ใบหน้าของอีกฝ่าย แล้วมันก็ไปหยุดที่ดวงตาเรียวหรี่ของคนคนนั้น

ดวงตาที่ยิ้มให้ผมอยู่ในเวลานี้.....หวาน......จนผมรู้สึกสดชื่น...หัวใจ

ผมรู้สึกเหมือนจ้องมองอีกฝ่ายไปได้เรื่อยๆ......โดยไม่รู้เบื่อ

นายแค่ไหน ผมไม่รู้ แต่จากนั้นผมมักจะเบนสายตาไปมองที่มือของตัวเอง....ซึ่งในเวลานี้ มีมือสีขาวสอดเข้ามา.....ให้ผมกุม..เอาไว้

ผมรู้สึกได้ถึงผิวอุ่นๆ ในอุ้งมือของตัวเอง

จากนั้นผมก็จะค่อยๆ แนบฝ่ามือตัวเองให้แน่นไปกับมือสีขาวข้างนั้น

และเมื่อผมกำมือข้างนั้นมาแนบที่หน้าอก....ตรงกับตำแหน่งหัวใจของตัวเองแล้ว ผมจึงหันกลับไปมองดวงตาเรียวหรี่ที่ส่งยิ้มหวานให้ผม....นั่น....อีกครั้ง

เมื่อมาถึงจุดนี้ ผมจะเหมือนหยุดหายใจไปในทันทีทันใดที่ตัวเองเห็นอีกฝ่ายใช้สองตาคู่นั้นจ้องตรงมาที่ตัวเอง

ใบหน้าหวานนั้นยังคงตรึงหัวใจผมไว้ได้ แม้ในชั่วขณะที่รอยยิ้มนั้นจะดูริบหรี่ลงไปเล็กน้อย...ก็ตาม

ในวินาทีนั้น ผมจะเริ่มกุมมือนั้นไว้....แน่น....ยิ่งกว่าเดิม

ผมที่กำลังตกตะลึง....เพราะไม่อาจถอนสายตาออกมาจากดวงตาคู่นั้นได้.....เริ่มแน่นที่หน้าอก

จากนั้นผมก็จะเหมือน....หมด.....ลมหายใจ

......

.....

....

...

..

.

มาถึงตรงนี้....ทีไร ผมก็มักจะสะดุ้งตื่นขึ้นมา

......

.....

....

...

..

.

เป็นความฝันที่ผมไม่ควรฝัน

......

.....

....

...

..

.

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 11-10-2012 03:07:13 โดย BaoBao »

ออฟไลน์ BaoBao

  • Moderator
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1509
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +485/-2


......

.....

....

...

..

.

วันอาทิตย์ต่อมา

ไอ้แม๊คเก็บของกลับไปอยู่บ้านของมันที่รามอินทรา

ไอ้แม๊คเอามาแค่ไหนมันก็เอากลับไปแค่นั้น....กระเป๋าเสื้อผ้าของมัน กล่องหนังสือของมัน คอมพิวเตอร์โน้ตบุ๊คของมัน และตัวมัน

แต่มันวางหนังสือปกสีฟ้าเล่มหนาเล่มหนึ่งไว้ข้างหน้าจอคอมของผม พร้อมโน้ตสั้นกุดเขียนบนโพสอิทแปะไว้ที่ปก -ให้-

ชื่อคนแปลที่พิมพ์หราอยู่บนปกหนังสือ –Malaren-

......

.....

....

...

..

.

ผมทำงานเพลินๆ ของผมไปเรื่อย.....แล้ววันหนึ่ง อยู่ดีๆ ไอ้แม๊คก็โทรมาบอกวันที่มันจะบิน

ผมจดวันและเวลาไว้ พร้อมรับปากมันว่า....กูไปแน่!

ไอ้แม๊คมันบินวันอาทิตย์ เลยไม่มีปัญหาสำหรับผม

......

.....

....

...

..

.

พอมาถึงสนามบิน ตามเวลาที่นัดกับไอ้แม๊คไว้ ปรากฏว่า....ไม่มีใครมาส่งไอ้แม๊คสักคน

บ้านนี้เค้าเฉยชากันมาก สงสัยเพราะไอ้แม๊คมันบินบ่อย

ผมก็อยู่คุยเล่นไร้สาระกับมันไปเรื่อย

แล้วเวลาชั่วโมงนึงก็ผ่านไป.....อย่างง่ายดาย

ได้เวลาที่มันต้องขึ้นเครื่องแล้ว

ไอ้แม๊คเดินมาอ้าแขนกว้างๆ อยู่ตรงหน้าผม

“กูคนไทย ไม่เอา!”

“ฮ่าฮ่าฮ่า..... นิดนึงน่า”

“เชี่ย! ไม่เอา!” ผมยกมือขึ้นตั้งการ์ด

“หนังสือที่ผมให้พี่ไว้น่ะ อ่านยัง?”

มันถามถึงนิยายที่มันแปล ซึ่งตั้งแต่มันกลับไปอยู่บ้านมัน มันก็คอยโทรมาถามผมอยู่เรื่อยว่า.....อ่านยังๆ

“มันหนาว่ะ....ไว้กูมีเวลาจะอ่าน”

พอผมตอบมัน มันก็เข้ามากอดผมหมับ

“เชี่ยแม๊ค!” ผมสะดุ้งโหยง

ไอ้แม๊ครีบโดดผึงออกไปห่างๆ จากผมอย่างรวดเร็ว แล้วมันก็พูดว่า “See Ya! อ่านนะพี่กั๊ก ต้องอ่านนะ...”

จากนั้นมันก็เข็นกระเป๋าใบโตไป เดินแล้ววก็หยุด.....แล้วก็หันกลับมาพร้อมรอยยิ้มกับมือที่โบกไหวๆ....ให้ผมเป็นระยะ...ระยะ

ถ้าตัดกระเป๋าใบโตไปแล้ว จะมองแล้วไม่รู้เลยว่า......ใครกันแน่ที่จะไปขึ้นเครื่อง

......

.....

....

...

..

.

หลังจากไอ้แม๊คไปแล้ว

ผมก็กลับมาใช้ชีวิตของผมไปเรื่อยๆ ตามประสาของผม

......

.....

....

...

..

.

ไอ้แม๊คไปได้ 3 เดือน.....ผมก็เลิกกับแฟนคนปัจจุบัน

......

.....

....

...

..

.

ไม่มีใครเสียใจกับการเลิกลาในครั้งนี้

เพราะเมื่อเธอได้ตำแหน่งงานที่สูงขึ้น เธอเองก็อยากได้เวลาไปโฟกัสเรื่องงานของเธอเพียงอย่างเดียว และผม

.....ผมยังคงฝันซ้ำๆ อยู่ในภาพฝันเดิมๆ.....แบบสะบัดไม่หลุด....


......

.....

....

...

..

.

แฟนไอ้เป้บ่นอุบว่า-----อีกแหละ

......

.....

....

...

..

.

แล้วจากนั้นผมก็ใช้ชีวิตของผมต่อไป.....ตามแบบที่ผมชอบ

......

.....

....

...

..

.

ไอ้แม๊คไปกี่เดือนแล้ว ผมจำไม่ได้

ข่าวจากมัน ...... ผมจะรู้ก็เท่าที่น้องแอ๊บมาเล่าให้ฟัง...เท่านั้น

......

.....

....

...

..

.

แล้ววันอาทิตย์หนึ่งที่ผมว่างแสนว่าง

ผมพบว่าวิตามินบีรวมในขวดมันหมดเกลี้ยง

แล้วอยู่ดีๆ ผมก็นึกถึง.....

......

.....

....

...

..

.

ก่อนโน้น.....สมัยที่ไอ้แม๊คมาอยู่ด้วย

ครั้งหนึ่ง....ผมตั้งกาน้ำทิ้งไว้ แล้วเดินมากวาดบ้านรอน้ำเดือด

แล้วอยู่ดีๆ ไอ้แม๊คที่นอนเอขกอยู่บนโซฟาก็พูดขึ้นมาว่า.... “พี่กั๊ก น้ำเดือดแล้ว”

“มึงรู้ได้ไง แป๊บเดียวเอง” ผมหยุดกวาดพื้นแล้วมองหน้ามัน

“รู้ดิ ผมได้ยิน” ผมบอกเสียงใส

“เชี่ย กูยืนอยู่ใกล้กว่ามึงอีก ทำไมกูไม่ยักกะได้ยินเสียงไรเลย”

“ก็พี่กั๊กไม่ได้กินวิตามินบี 1”

“กูแดกบีรวม กูแดกเยอะกว่ามึงอีก ทำไมกูไม่ได้หูทิพย์แบบมึง”

“ก็มันไม่ใช่ไงพี่กั๊ก” ไอ้แม๊คแม่งทำหน้าจริงจังมาก

“เออ เดี๋ยวมึงคอยดู” ผมเอาไม้กวาดไปพิงที่กำแพงบ้าน จากนั้นก็เดินกลับมาที่ห้องครัว...ปรากฏว่า -----กามันเด้งแล้วจริงๆ ด้วย!------

......

.....

....

...

..

.

พอคิดถึงไอ้แม๊ค

ผมก็นึกถึงหนังสือเล่มหนาที่มันวางทิ้งไว้ให้ผมอ่านขึ้นมาได้

ผมเลยเดินไปหา........มัน

......

.....

....

...

..

.

ผมไปเจอมันอยู่ในลิ้นชักของโต๊ะหนังสือตัวที่ผมซื้อให้ไอ้แม๊คใช้

นั่งนึกไปสักพัก ผมก็คิดออกว่า..... ผมเคยหยิบหนังสือเล่มนี้มาอ่าน นั่งอ่านอยู่บนโต๊ะนี้แหละ  แต่อะไรสักอย่างทำให้ผมต้องรีบไปทำ แล้วผมก็เอาหนังสือใส่เข้าไปในลิ้นชักนี้.....แล้วก็ลืม

......

.....

....

...

..

.

ปกติผมไม่ค่อยได้ใช้โต๊ะตัวนี้หรอก

ที่ประจำของผมมีแค่โต๊ะคอมของผม โซฟา และเตียงนอน

......

.....

....

...

..

.

ว่าแล้วผมก็เปิดหนังสือปกสีฟ้าเล่มนั้นมาอ่าน

......

.....

....

...

..

.

อ่านไปได้สองตอน ผมก็พักสายตา แล้วกรีดกระดาษเล่น

เศษกระดาษสองสามใบแลบออกมา.....

ผมหยิบสันปกขึ้นมาเหนือโต๊ะแล้วเขย่า เขย่า....กระดาษอีกหลายใบ ตกลงมาจากในหนังสือ......

ผมเอามันมานับ----12 ใบ

......

.....

....

...

..

.

ผมพยายามจ้องมัน แต่แกะตัวอักษรแทบไม่ออกเลย

ลายมือที่เขียนหวัดมาก

แต่ผมจำได้ว่าเป็นลายมือของไอ้แม๊ค.......เวลาไอ้แม๊คเขียนตัวอังกฤษ ผมจะมองหาหัวหางไม่เจอ....ทุกที

......

.....

....

...

..

.

ผมเก็บความสงสัยเอาไว้ในใจแล้วรวมเศษกระดาษเหล่านั้นเข้ามาไว้ด้วยกัน จับมันคว่ำไว้ กะว่าจะลุกไปหาอะไรมาใส่มัน...แต่แล้วผมก็เห็นตัวเลขที่อยู่ด้านหลังกระดาษแต่ละใบ

......

.....

....

...

..

.

ผมอ่านหนังสือเล่มนั้นไปจนจบ เวลาก็ล่วงเลยมาถึงสามทุ่มซึ่งผมควรต้องนอน

......

.....

....

...

..

.


ออฟไลน์ BaoBao

  • Moderator
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1509
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +485/-2


......

.....

....

...

..

.

เช้าวันต่อมาผมเอาเศษกระดาษที่หล่นมาจากหนังสือที่ไอ้แม๊คทิ้งไว้ให้ ไปให้แฟนไอ้เป้แกะให้

เธอทำงานเป็นเลขา และเจ้านายของเธอเป็นคนต่างชาติ ดังนั้นของแบบนี้เรื่องกล้วยๆ สำหรับเธอ

......

.....

....

...

..

.

ตอนเย็น....ผมเดินไปหาเธอกับไอ้เป้ เพื่อรับของคืนมา

แฟนไอ้เป้ถามว่า ได้ไอ้นี่มาจากไหน

ผมก็บอกไปตามตรงว่า จากในหนังสือที่ไอ้แม๊คแปล มันให้ผมไว้อ่าน แต่เพิ่งอ่านเมื่อวาน เลยเพิ่งเห็นเศษกระดาษพวกนี้

แฟนไอ้เป้นิ่งไป

ผมก็ถามเธอว่ามันคืออะไร เขียนอะไรไว้

เธอบอกว่า น่าจะเป็นท่อนเพลง มันแยกไว้....แผ่นละเพลง

......

.....

....

...

..

.

ลาไอ้เป้กับแฟนมันแล้ว ผมก็แยกกับมันเพื่อกลับบ้านของตัวเอง

......

.....

....

...

..

.

ตอนนั่งอยู่ในรถตู้ ผมเห็นว่าตัวเองว่าง เลยคลี่กระดาษขนาดเอสี่ใบหนึ่งออกมาอ่าน

......

.....

....

...

..

.

“If our love was a story book.”
“We would meet on the very first page.”
The last chapter would be about
How I'm thankful for the life we've made
1.(Breathless-Shayne Ward)


I know that I'm wrong..
About everything I said.
But here it goes again.
You wanted more,
Than you thought,
I would ever give.
But you were badly mistaken.

I told you lies,
And said what you were meant to hear,
Just as you wished..
“My Dear... to read my eyes” (eyes, eyes), of the storm.
2. (Eye of the Storm - by Lovett / directed by Christopher Alender)


 “Darling.”
Even when you fall apart,
I'll pick up your bloodstained heart,
I'll follow you down to the ground.
3. (Bloodstained Heart (Acoustic Session) - Darren Hayes:)


So step into your light.
This dog doesn't bite.
I don't wanna be your friend.
" You know, I don't wanna be your friend."
4.(Darren Hayes - Step into the Light )


So hear my lonelyness
I'm giving up on you
I dont need you anymore
I've found what i been lookin for
So hear my emptyness
I’ve got no room for you
"I’ve finally found someone to love."
5.(Someone To Love - Shayne Ward)


Well, maybe I'm a crook for stealing your heart away.
And maybe I'm a crook for not caring for it.
Yeah, maybe I'm a bad, bad, bad... bad person.
Well, baby I know.
And these fingertips.
Will never run through your skin.
Those bright blue eyes.
Can only meet mine across the room.
Filled with people that are less important than you.
"love you, you, you"
6.(Of Monsters And Men - Love Love Love )


I don't want to run away,
I want to stay forever,
I don't wanna run away,
I don't wanna be alone,
“Man, now I need to hold you tight.”
“I just wanna die in your arms.....Here tonight.”
7. (Shayne Ward - No Promises)


I don't want someone telling me what to do.
I don't wanna find out my temper grew wings.
And flew to you.

Don't want somebody telling me what's not right.
But I just want you to love me.
"I just want you to love me."
8. (Darren Hayes-I Just Want You To Love Me )


No one else can keep me from.
The danger of myself.
Only one keep me stronger.
You are the only one.
"You are the only one"
9. (Darren Hayes - The Only One )


The nights are lonely the days are so sad and
I just keep thinking about the love that we had
And I'm missing you
And nobody knows it but me

I carry a smile when I'm broken in two
I'm nobody without someone like you
I'm trembling inside
And nobody knows it but me
“Nobody knows, I love you.”
10. (Nobody Knows - Shayne Ward)


All I need...
All I need...
All I need...
“All I need is you smiling...... at me.”

All I need...
All I need...
“All I need is life, love......with you.”


All I need...
All I need...
All I need...
....
...
..
.
11. (Awolnation - All I Need)



So lets not ever tell the moon about the sun
I'll keep hearing love songs, hoping every wrongs undone
Its foolish but we've only just begun
I dont wanna stop this, all my walls are caving in

I wanna give you something worth living for
I wanna tell you this and so much more
“You are my everything.”
11. (Something Worth living For - Shayne Ward)


And the moment I can feel that.
You feel that way too.
Is when “I fall in love....with you.”
12. (When i fall in love - Rick Astley)


......

.....

....

...

..

.

ผมมองกระดาษแผ่นนั้นด้วยความสงสัย..... แล้วผมก็อดไม่ได้ที่จะกดสายไปหาแฟนไอ้เป้

“นี่ เราแกะตัวอักษรมาผิดรึเปล่าน่ะ?” ผมถามแฟนไอ้เป้ทันทีที่เธอรับสาย

“........เราไม่ได้ไปเปลี่ยนหรือมั่วมันนะก๊อง เราแกะตามที่เห็นจริงๆ เรียงตามหมายเลขข้างหลังมันตามที่ก๊องบอกเลยนะ”

“แล้วไอ้ตัวที่อยู่ในเครื่องหมายคำพูด ในเศษกระดาษมันเขียนไว้อย่างนั้นจริงๆ น่ะเหรอ?”

“.....อื้ม เป็นอย่างนั้นแหละ เราแกะเสร็จแล้วมานั่งอ่าน เรายังสะดุดใจเลย ก๊องอ่านแล้วใช่มั้ย?”

ผมไม่ได้ตอบแฟนไอ้เป้ ผมเลือกที่จะขอบคุณเธอ แล้วตัดสาย....เพื่อจบการสนทนานั้นไปเลย

ผมก้มหน้ามามองกระดาษที่เต็มไปด้วยลายมือของแฟนไอ้เป้

......

.....

....

...

..

.

ทันทีที่ผมกลับถึงบ้าน

ผมเดินไปเปิดคอมก่อนอย่างอื่น

......

.....

....

...

..

.

ผมกดกระเป๋าใส่ไฟล์เพลงอันหนึ่งขึ้นมา แล้วเทียบรายชื่อเพลงเหล่านั้นกับที่เขียนไว้ในกระดาษเอสี่

เพลงในกระเป๋าอันนี้ เป็นเพลงที่ไอ้แม๊คแอบเอามาใส่ไว้ในไอพอดของผม.....วันที่มันบอกผมว่ามันทะเลาะกับพ่อ...และมันจะไปเรียนต่อที่อังกฤษ

......

.....

....

...

..

.

ผมตัวชาอยู่กับเก้าอี้หน้าคอม

......

.....

....

...

..

.

เพราะไม่รู้จะทำอะไรต่อ

ผมเลยลองหาเนื้อเพลงในเพลงเหล่านั้นมาดู

ปรากฏว่า.....ท่อนของเพลงที่เขียนไว้ในกระดาษไม่ตรงกับของจริง

......

.....

....

...

..

.

นั่นก็หมายความว่า....เศษกระดาษในหนังสือที่ไอ้แม๊คยัดเยียดให้ผมอ่าน....

มัน.....เขียนเอง....เรียบเรียงเอง....

......

.....

....

...

..

.

ผมนั่งกุมขมับอยู่ที่โต๊ะคอม

แต่สายตากวาดไล่ไปบนกระดาษเอสี่ที่เขียนด้วยลายมือของแฟนไอ้เป้.....อ่านแต่เฉพาะวรรคที่เป็นเครื่องหมายคำพูด...เท่านั้น

“If our love was a story book.”

“We would meet on the very first page.”

“My Dear...to read my eyes.”

“Darling.”

" You know, I don't wanna be your friend."

"I’ve finally found someone to love."

"love you, you, you"

“Man, now I need to hold you tight.”

“I just wanna die in your arms.....Here tonight.”

"I just want you to love me."

"You are the only one."

“Nobody knows, I love you.”

“All I need is you smiling...... at me.”

“All I need is life, love......with you.”

“You are my everything.”

“I fall in love....with you.”

......

.....

....

...

..

.

ข้อความที่ไอ้แม๊คทิ้งไว้ให้ผม.....สองเดือนก่อนมันเดินทาง----แต่ผมไม่ได้อ่าน

......

.....

....

...

..

.

ความลับที่ผมเก็บอุบเงียบไว้อยู่คนเดียว

ความลับของความฝันซ้ำซากที่ทำให้ผมสะดุ้งตื่นมาทุกวัน...ในช่วงสามเดือนกว่าก่อนที่ไอ้แม๊คจะเดินทาง...ไป

......

.....

....

...

..

.

ผมฝันเห็นแต่หน้าของมัน

ผมฝันทุกวันว่านอนจ้องตากับมัน

ลูบแก้มมัน

จับมือมัน

กุมมือมัน

แล้วผมก็ตื่นมานั่งทรมานกับความคิดของตัวเอง.....ทุกคืน

ลืมตาขึ้นมาออกไปวิ่งให้มันลืมๆ

แต่เดี๋ยวทุกคืนที่ผมล้มตัวลงไปนอน ผมก็จะฝันอีก

ผมแก้ความฟุ้งซ่านในหัวตัวเองด้วยการเอาคนอื่นมาแทน......ที่


......

.....

....

...

..

.

แต่แล้ว ผมก็พบว่าไม่มีใบหน้าของใครมาแทนที่ใบหน้าที่ผมฝันอยู่ทุกวี่วัน.....นี้ได้

แม้เวลาผ่านมานานขนาดนี้แล้ว

บางคืน...ผมก็ยังคงมันถึงความฝันนั้น....อยู่

......

.....

....

...

..

.

ที่ผ่านมาผมคิดเสมอว่า ผมกับมัน....เราเป็นเส้นขนานของกัน

......

.....

....

...

..

.

แล้วผมก็เพิ่งมารู้เอาในเวลานี้ว่า...ไม่ใช่

......

.....

....

...

..

.

ผมกับมัน........อยู่บนเส้นตรงคนละเส้นที่เราต่าง......เดินสวนทางกันอยู่

และถ้าเราคนใดคนนึง เลี้ยวมาอยู่ในเส้นทางของอีกฝ่าย.......แค่นี้เท่านั้น.....เราก็เดินอยู่บนทางเส้นเดียวกัน

......

.....

....

...

..

.

คืนนั้นทั้งคืนผมนอนคิดว่า...........สิ่งที่มันเขียนทิ้งไว้ในกระดาษ...

มันเป็นแค่ประโยคบอกเล่า.....หรือประโยคที่รอคำตอบอยู่......กันแน่...

......

.....

....

...

..

.

ไม่มีใครคำตอบผมได้.....ยกเว้นมัน-----ไอ้แม๊ค

......

.....

....

...

..

.


« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 11-10-2012 04:24:57 โดย BaoBao »

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด