ต่อ
-------------------
“เซ็งว่ะ พี่ย้งไอ้พี่พีชไม่มีจุดอ่อนอะไรบ้างเหรอ” ผมเกาะเบาะแล้วโผล่หน้าไปถาม
“จุดอ่อนมันเหรอ…..ไม่รู้ว่ะกันต์ ลองถามมันดู” ขนาดพี่ย้งยังไม่รู้เลยครับ=_=! ผมหันหน้าไปหามันที่จ้องผมไม่วางตา
“จุดอ่อนของพี่ ก็คือกันต์ไงครับ ที่รัก…”
ทันทีที่สบตามันที่จริงจัง มันก็พูดออกมาได้ง่ายๆเลยครับ
คำสุดท้ายเสียงมันพูดแผ่วๆฟังแล้วจั๊กจี๊หู อ๊ากกกกกกก มึงเล่นกูไปกี่ดอกแล้วเนี่ย=[]=!!!
“มึงโดนแล้วไอ้กันต์!!! ฮ่าๆๆๆๆ” พี่ย้งหัวเราะเป็นบ้าเป็นหลังเลยครับ ส่วนผมนี่กลับไปนั่งเงียบๆที่เดิมดีกว่าT_T คุยกับมันแล้วหัวใจจะวาย เต้น ตึกตึกตึกตึกเลย
ในระหว่างที่ผมนั่งเงียบอยู่ด้านหลัง พี่พีชกับพี่ย้งก็คุยเรื่องเพลงที่จะร้องกันตอนไปทำงานพิเศษตามร้านเหล้าครับ ผ่านไปไม่เท่าไหร่ก็ถึงบ้านของพวกผม ไอ้พี่พีชพูดขอบคุณพี่ย้งแล้วลงจากรถ ผมก็ไหว้ขอบคุณพี่เขาแล้วตามลงมาเหมือนกันครับ
“เจอกันเย็นนี้นะพวกมึง อยากกินอะไรก็โทรมาเดียวกูซื้อเข้ามาเอง พวกไอ้ธัญเดียวกูโทรตามให้”
“เออๆ เดียวนึกออกแล้วจะโทรบอก ขับรถดีดีนะมึง”
“เออ ไปล่ะ!”
“ขอบคุณอีกครั้งครับพี่ย้ง” ผมไหว้พี่เขาอีกรอบ พี่ย้งยิ้มแล้วแล้วก็ขับรถออกไป
“ป่ะ เข้าไปในบ้าน!!” ไอ้พี่พีชพูดแล้วเดินมากอดคอผมเข้าไปในบ้าน พอเข้าไปข้างใน ผมก็โยนเป้ทิ้งไปที่โซฟาแล้วเปิดคอมทันที
“กูเพิ่งพูดเรื่องนี้ไปหยกๆ ให้กูพาไปหาหมอไหมกันต์ หยุดแล้วมาทำรายงานซะ วันนี้มึงมีรายงานใช่ไหมไอ้โชส่งข้อความมาบอกกูเมื่อกี้ว่าเป็นงานเดี่ยว”
“พี่พีชทำให้หน่อยดิ แลกกับจูบทีนึง” ผมพูดแต่มือกดยิกๆๆๆ
“อย่าคิดว่าเอาปากเน่าๆของมึงมาล่อแล้วกูจะยอม เลิกเล่นแล้วทำรายงานเดียวนี้!!!!”
มันพูดเสียงดังแล้วดึงปลั๊กผมมออก แล้วจอของผมก็ดับวูบลง เหมือนเดจาวูเลยครับ แล้วนี่แฟนหรือพ่อวะเนี่ย!!!
“ออกมาจากคอม มานั่งตรงนี้ เดียวกูจะสอน รีบทำให้เสร็จก่อนพวกนั้นจะมา ”
ไอ้พี่พีชเดินมาจับแขนผมแล้วออกแรงดึง ผมบ่นอุบอิบแล้วเดินตามมันไปนั่งที่พื้น มันเอากระเป๋าผมมาเปิดแล้วค้นๆดู เจอขยะ ซองขนม ไม้จิ้มฟัน หมากฝรั่ง เศษกระดาษ เท่านั้นแหละ มันโยนกระเป๋าผมทิ้งแล้วกุมขมับ
“ถ้ามึงจะซกมกขนาดนี้นะกันต์ กูปวดหัว=_=”
“เรียนถาปัตย์ มันก็ต้องแบบนี้สิครับ เซอร์ๆ อินดี้ๆ”
“ไอ้ลิงหน้าเหี้ย เซอร์กับซกมก มันไม่เหมือนกันโว้ย!” มันพูดแล้วถีบผมจนหงายหลัง รุนแรงตลอดด
“ไม่เหมือนก็ไม่เหมือน!!! แล้วทำไมต้องถีบด้วยวะ รายงานอาจารย์ให้ส่งอาทิตย์หน้านู้นนน เดียวค่อยทำก็ได้”
“มึงก็เดียวตลอด แล้วพอใกล้จะส่งก็มาอ้อนกู ไม่หัดทำเองบ้าง”
“คราวนี้จะทำจริงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”
“จะกี่ร้อยจริงก็ไม่เชื่อ!!” แง่งงงงง มันจ้องผมตาถลนเลยครับ นึกว่าคนอย่างไอ้กันต์จะกลัวหรือไง แววตาเถื่อนๆของมันเห็นมาจนชินแล้วครับ!
“……คราวนี้กันต์จะทำจริงๆครับพี่พีช จะไม่อ้อนขอให้ช่วยเลยครับ” ภายในจิตใจผมสั่งมาว่า ถึงจะไม่กลัวแต่พูดให้น้อบน้อมไว้ปลอดภัยที่สุด
“…..จะยอมเชื่อสักครั้ง แต่ต้องทำจริงๆนะกันต์ ไม่งั้นพ่อกับแม่รู้เข้าจะหาว่าพี่ดูแลเราไม่ดี ท่านจะไม่ไว้ใจเข้าใจไหมหืมมมม”
มันพูดแล้วหยิกแก้มผม แม่ง พูดดีด้วยหน่อยล่ะเอาใหญ่เลย=3=!
หลังจากที่มันกับผมคุยกันดีดี เราสองคนก็นั่งเล่นPSด้วยกัน ฆ่าเวลารอเพื่อนๆมาครับ เราเล่นเกมแนวต้อสู้กัน พอผมจะชนะทีไร มันก็เอาตีนมาถีบผมแล้วรีบกดๆๆๆๆจนตัวเองชนะ แผนมันสกปรกมาก แล้วพอผมจะเอาคืน ถีบมันบ้าง แม่ง ไม่สะเทือน=_=!
“พี่พีชขี้โกง!!!!!!!!!!!!!!!”
“โกงอะไร! มันเป็นเทคนิค!!” เทคนิคเหี้ยอะไรล่ะเนี่ย=_=!
“แม่ง ไม่เล่นด้วยแล้ว!” พูดจบผมก็วางจอยลงแล้วลุกขึ้นเดินหนีมัน แต่ไอ้พี่พีชดันมาคว้าแขนผมไว้แล้วดึงผมเข้าไปกอดซะแน่นเลยครับ
“ปล่อยนะโว้ยย!” ดิ้นพอเป็นพิธีครับ=_=!
“แพ้แล้วจะหนีไปไหน ตกลงกันไว้ว่ายังไง คนแพ้จะต้องทำอะไรเอ่ยยย” อี๊ มาอะไรองอะไรเอ่ยอะไรกับกูล่ะเนี่ย=[]=!
“ตกลงอาร๊ายย จำไม่ได้ สมองเสื่อม เฮ้ย!!กันต์เป็นใครครับพี่พีช”
“เสื่อมอะไรของมึง จำชื่อตัวเองกับชื่อแฟนได้ เอ้า ไหนทวนข้อตกลงให้พี่พีชฟังหน่อยซิครับน้องกันต์”ไอ้พี่พีชยิ้มแล้วแล้วมองผม รู้นะว่ามึงแอบหัวเราะในใจ
“ถะ ถ้ากันต์แพ้…จะต้อง….จะ จะ จูบ..คนที่ชนะ…”พูดไปก็อยากเอาหัวโขกกับทีวีไป
“ถูกต้องแล้วครับ เพราะงั้นคนเก่งเขาไม่หนีหรอกนะครับ ไหนลองทำสิครับ”
เวลาไอ้เหี้ยพี่พีชพูดเพราะๆ รู้สึกเหมือนผมไหมว่า รู้สึกมันกวนตีนพิกล=_=! พอมันพูดจบ มันก็หลับตาขยับหน้าเข้ามาใกล้ผมแล้วหยุดค้างไว้ในระยะไม่ถึง ห้าเซ็น ผมก็หลับตาแล้ว….จุ๊บ มันไปทีนึงเบาๆ ก่อนจะผลักมันออกห่างตัวเอง
“จุ๊บเหรอ…น่ารักนะมึงเนี่ย ขอกอดทีนึงด้วย เพราะมึงจุ๊บแทนจูบ”
“ก็ตอนจุ๊บ พี่พีชก็กอดกันต์อยู่ไม่ใช่เหรอ ไม่เอาแล้ว เขินนะเว้ย แม่งแกล้งอยู่ได้” ผมลุกขึ้นจะเดินไปเปิดตู้เย็นกินน้ำแก้เขิน พอเดินไป หางตาผมก็เห็นอะไรบางอย่าง…
“เหี้ยยยยยยยยยย!!!=[]=!!!!!!!!” เหล่าผู้ชายตัวเท่าควายเป็นฝูงมันกำลังแอบมองพวกผมอยู่หลังประตูครับ พอพวกมันรู้ตัวว่าผมเห็น ก็ยิ้มให้แล้วโผล่ออกมาจากหลังประตู
“แหม๊ พวกมึงหวานกันจนไม่ได้ยินเสียงพวกูเปิดประตูเลยเหรอ แบบนี้ถ้าโจรเข้ามาแม่งยิงพวกมึงตายแบบไม่รู้ตัวแน่ ฮ่าๆๆๆๆๆ” ไอ้คุณเดินเข้ามาตบบ่าผมที่ยืนอึ้งอยู่ครับ
“พี่ชิน ถ่ายไว้ชัดไหมครับ”ไอ้โชชะโงกหน้าไปดูกล้องพี่ชิน
“ไม่ต้องห่วงไอ้โชระดับ HD”
“ผมขอใบนึงจะเอาไปเล่นคุณไสย์ให้มันเลิกกัน=_=!”
“คราวหน้าพวกมึงจะทำอะไรกันก็ล็อคบ้างนะ”ไอ้ทอมเดินแบกลีโอเข้ามา
“แรดนะมึงอีกันต์ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”ไอ้เชี่ยเต้แบกลังโซดามาครับ
“เมื่อกี้เรียกกูว่าไงนะอีเต้!!!!!!!!!!!!!!!!”
ผมพูดเสียงดังแล้วถีบก้นมันจนมันเซไปข้างหน้าลังโซดาเกือบตกครับ พอพวกมันทุกคนเห็นไอ้เต้ที่เซแล้วเกือบทำโซดาหลุดมือแต่รับไว้ได้ทัน พวกมันทุกตัวหันมาจ้องผมกันหมด จับใจความจากสายตาพวกมันได้ว่า ‘ถ้าตกแล้วแตกมึงตาย!’
“พวกมึงมาได้ถูกเวลาจริงนะ”ไอ้พี่พีชลุกเดินมาหาเพื่อนๆครับ ตอนนี้ทุกคนมากันหมดแล้วเหลือแค่ที่แฮปกับพี่ธัญ
“ก็พวกกูกะจะมาเห็นอะไรดีดีแบบนี้แหละ ฮ่าๆ”
ไอ้พี่ชินพูดแล้วถือแก้วไปวางที่ห้องนั่งเล่น ตามด้วยไอ้โชที่ถือกระติกน้ำแข็ง ไอ้เต้ไอ้ทอมถือเหล้ากับโซดา ไอ้คุณกับพี่ย้งทำแกล้มอยู่ในครัว…หืม….ผมล่ะกลัวไฟรักของคู่นั้นจะทำครัวระเบิดจริงๆ=_=!
“โอ้ยยย พี่ย้ง น้ำมันกระเด็นใส่แขนคุณอ่ะ!”
ไอ้คุณกระโดด แล้วยื่นแขนไปหาพี่ย้งที่กำลังแกะถุงข้าวเกรียบใส่จานอยู่ครับ พอพี่ย้งเห็นแขนไอ้คุณแดง พี่แกก็เอามือลูบๆแล้วจับแขนมันไปใส่น้ำ ไอ้คุณร้องโอดโอยว่าแสบ แต่ปากแม่ง ยิ้มกริ่ม เพื่อนผมแม่งใช้มารยาจริงๆครับ=_=!
พอไอ้คุณหันมาเจอผมที่ยืนมองพวกมันอยู่พักนึง ผมก็ส่งนิ้วกลางไปให้มัน ส่วนมัน…ก็ส่งยิ้มกลับมาให้ผม พร้อมกลับเข้าไปกระแซะพี่ย้ง
“ตรงนี้อ่ะพี่ย้ง ทายาให้หน่อย”
“ซุ่มซ่ามนะมึง ระวังหน่อย พี่ไม่มียา รอไอ้แฮปมาแล้วกันนะ แล้วก็เอาแกล้มไปไว้ให้พวกนั้น เดียวพี่ทอดเอง”
“ครับ ขอบคุณครับพี่ย้ง รักที่สุดเลยอ่ะ!!”
พูดจบเพื่อนผมก็หอมแก้มพี่ย้งไปทีนึงก่อนจะถือจานวิ่งไปที่ห้องนั่งเล่น ส่วนไอ้พี่ย้งมองตามแล้วส่ายหัวเอือมๆครับ …..แว๊บแรกที่ผมเห็น ผมก็รู้สึก….อยากจะเข้าไปสกายคิกเพื่อนตัวเองสักดอก มันกระแดะจนน่าหมั่นใส้จริงๆ=_=!
“มึงดูเพื่อนมึงเป็นตัวอย่าง หัดทำตัวน่ารักอย่างไอ้คุณมั่ง”ไอ้พี่พีชโผล่มาจากไหนไม่รู้ มันเข้ามาพูดเบาๆที่ข้างหูผม เพราะตกใจผมเลยใช้ศอกกระทุ้งท้องมันไปทีนึง
“โอ้ย! อะ..ไอ้!”
“มาไม่ให้ซุ่มให้เสียง ถ้าจะให้กันต์ทำแบบไอ้คุณ ฆ่ากันต์เลยดีกว่า ขนลุก! แล้วอีกอย่าง พี่พีชแม่งเป็นบุคคลที่ไม่น่าทำดีด้วยที่สุด!”
มันยังไม่ทันด่า ผมก็พูดแล้วสะบัดก้นเดินไปนั่งล้อมวงกับพวกไอ้ทอม พอผมนั่งลงไปได้แปปนึง มันก็ตามมานั่งอ้อมด้านหลังแล้วล็อคคอผม โว้ยยยยย หายใจไม่ออก=[]=!!
“ฮึ้ยยยย มึงนี่มันน น่ารักจริงๆเลยไอ้กันต์!!”เสียงมันเต็มใจพูดสุดๆครับ แล้วระหว่างที่พูดแม่งล็อคคอผมซะเต็มแรง
“อ๊อก!! หะ หายใจไม่ออก ปล่อยนะโว้ยยยยย”ผมดิ้นๆแล้วพยามแกะมือมันออก แต่แรงอย่างควายจริงๆครับ!อ๊ากกก
“เอาละครับ มุมน้ำเงินบุกจู่โจมจากด้านหลัง ตอนนี้มุมแดง หมดทางต่อสู้แล้วครับ!!”ให้เสียงภากษ์โดย ไอ้พี่ชินครับ
“เอาเลย!! ศอก!! เข่า!!! อึ้ย!!!!” ไอ้ทอมลุกขึ้น ฟันศอก ฟันเข่า ศอกเข่าเหี้ยอะไร มันล็อคคคอกูโว้ยยยย พวกมึงคิดว่าดูมวยอยู่หรือไง ทำไมไม่มีใครช่วยกู=[]=!!
“เอ้ย!! เอ้ววว!! !!” ไอ้เต้อีกตัว ยื่นมองห่างๆ มือถือหนังสือพิมพ์ม้วนๆอยู่ แล้วทำท่าแย๊บไปแย๊บมาไม่ต่างจากไอ้ทอมเลย
“ให้การสนับสนุนทองคำปลอมโดย น้ำมันไดเกียว นะครับ ตอนนี้ไอ้กันต์ศิษย์แก้วพงษ์ประยูร ปะทะกับไอ้พี่พีชศิษ์บัวขาว โอ้ววว ไอ้กันต์ โดนท่าจรเห้ฟาดหางแล้วครับ!!”
ฟาดปากมึงสิไอ้เหี้ยโช!!! กูโดนล็อคคอ!!!!!!!
“ปล่อยกูนะโว้ยย!!!!” ยิ่งดิ้นมันยิ่งรัด นี่กะจะให้กูตายเลยใช่ไหม
“บอกว่ารักกูเสียงดังๆก่อนแล้วจะปล่อย” มันก้มลงกระซิบแล้วขบหูผมเบาๆ อึก…..รู้สึกเย็นวูบลงปลายตีนเลย
“อย่าบังคับกันสิโว้ย!!! ปล่อยๆๆๆ แค๊กกก จะตายแล้ว!” ตีตีตีตี มือมัน มันก็ไม่ปล่อย เพื่อนก็แสนดี แม่งเชียร์กันสนุกปากเลยครับ
“ไม่ตายหรอกน่า….มีเมียน่ารักแบบนี้ จะปล่อยให้ตายง่ายๆได้ไงล่ะ ” ฟังดู โรคจิตพิกล=[]=!! อ๊ากกก
“พี่พีช…คำว่ารัก กันต์อยากพูดให้พี่ฟังคนเดียวนะ….”กลั้นใจพูดเสียงเบาแค่ให้มันได้ยินครับ…ดูเหมือนจะได้ผล มันผ่อนแรงที่รัดคอผมลง…
“อะไรนะ!!!!!!!!!! คำว่ารัก!!!กันต์อยากพูดให้พี่ฟังคนเดียวงั้นเหรออออ!!!!!!!!”
“ฮ่ะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”
=[]=!!พร่องส์!!!!!!!!! มันแม่งตะโกนเสียงดัง ได้ยินไปทั้งซอย พวกทีได้ยินก็เงียบแล้วหัวเราะกันครับ ฮึก…..มึงทำกูอับอายอีกแล้วไอ้เหี้ยพี่พีชT^T!!!!!
“งั่บ!!! จำไว้เลยนะแม่ง มีแฟนกับเค้าทั้งทีเสือกหาข้อดีไม่ได้เลย!” กัดแขนมันจนจมเขี้ยว แล้วด่ามันเสียงเบา แต่มันแม่งทำหน้าไม่สะท้านอะไรเลยครับ
“พูดไปเถอะ…ข้อดีของกู มึงก็รู้ดี อย่ามาซึนนะไอ้หน้าลิง~~”
มันพูดตอบกลับมาเสียงเบาเหมือนกันครับ …เออ! ไอ้หล่อ มึงก็มีดีแค่นี้แหละ!! ถ้าไม่นับเรื่องที่มึงรวย ทำอาหารเป็น ทำความสะอาดบ้านเก่ง ซ่อมของที่เสียได้ ประหยัด ขยัน ดูแลกูดี เอาใจใส่ รักสัตว์ =_=! เหอะ……
“ไม่เถียงด้วยแล้ว…ไป ไปเอานมมา จะกินไหมหะ”พูดแล้วใช้ตีนเขี่ยมันออก
“จ๊ะ!ที่รัก!! เฮ้ย ย้ง!! เอานมในตู้มาให้หน่อย!!!” เมื่อกี้ผมใช้มันนะ มันไปใช้พี่ย้งต่อเฉยเลย
“โหย พี่พีช พี่ไม่เห็นเหรอ พี่ย้งเขาถืออะไรตั้งหลายอย่าง เดินไปเองสิ”
ไอ้คุณต่อว่าไอ้พี่พีช แต่พอไอ้พี่พีชง้างมือจะชก มันก็พนมมมือไหว้ขอชีวิตทันที หลังจากที่นมมาแล้ว ไอ้พี่พีชก็เทใส่แก้วของผมกับมัน แก้วคู่ด้วยครับมันซื้อมา โคตรกุ๊กกิ๊กไม่เหมาะกับมันอย่างแรง
ในขณะที่คนอื่นเขากินเหล้ากัน ผมก็ต้องมานั่งกินนม….พวกผมนั่งคุยไร้สาระกันไปพักนึง พวกพี่ธัญกับพี่แฮปก็มาครับ พร้อมขนมอีกถุงนึงใหญ่ๆ คืนนี้อีกยาวไกลสินะ….
“ถอยๆๆ ขาใหญ่มาแล้วโว้ยยยย”พอเข้ามาพี่ธัญก็เดินเข้ามานั่งแทรกผมกับพี่พีช แต่ก้นยังไม่ทันจะลงพื้นดีพี่พีชก็ถีบออกจากวงครับ
“ตรงนี้ไม่มีที่วางให้ใครเข้ามาแทรกโว้ย!” แค่พูดไม่พอ มือมันก็ยังเข้ามาโอบไหล่ผมด้วย
“คุณธัญ มานั่งกับผมตรงนี้สิครับ”
พี่แฮปเดินไปดึงที่ธัญที่นอนอยู่บนพื้นให้ลุกขึ้นมานั่งข้างๆถัดจากผมไปครับ
พอทุกคนมาครบ ก็เริ่มเมาได้ที่แล้วครับ มีแค่ ผม ไอ้พี่พีช พี่แฮป ที่ยังดูเป็นผู้เป็นคนดีเหมือนเดิม รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นคนปกติ แล้วรอบๆข้างมีแต่คนสติไม่ดี
“แฮ๊ปปปปปปปปปป” ไอ้พี่ธัญตาปรือๆ จะหลับแหล่ไม่หลับแหล่ครับ เรียกชื่อพี่แฮปซะคีย์สูง
“ครับ??”
“แฮ๊ปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปป ปี้เบิร์ดเดย์ทูยู้ว์!” เอ่อ….
“พี่แฮป วันนี้วันเกิดพี่เหรอ?” ผมถามพี่แฮป
“เปล่าครับ=_=!” พี่แฮปหันมาตอบผมแบบเซ็งๆ
“เอิ๊กก พี่ย๊งงง คุณเมา คุณมาวววววว พากลับบ้านโหน่ยยยเน้ออออ”ไอ้คุณอีกราย เมาแล้วแม่งเนียนลงไปนอนตักพี่ย้งเฉยเลยครับ
“ส่งอะไรของมึง…..กูก็เมา” ก่อนที่จะพูด พี่ย้งสะบัดหัวเรียกสติตัวเอง
“ผมสัมผัสได้ถึงพลังงานบางอย่าง….”พวกมึงเล่นอะไรกัน=_=! ไอ้ทอมมันพูดแล้วชี้ไปที่ไอ้เต้กับไอ้โช
“อะไรเหรอครับคุณทอม….จิตสำส่อน อึก!”ไอ้เต้ทำท่าหวาดๆมองซ้ายขวาพร้อมยกแก้วขึ้นดื่ม
“มีอะไรอยู่ข้างหลังคุณเต้ ญาณทิพรส เหรอครับ ”ไอ้โชก็มองข้างหลังไอ้เต้
“มันมาแล้ว!!พลังงานมันใกล้เข้ามาแล้ว!!!!!!!!!!”
“พลังงานเหี้ยอะไรของมึงไอ้ทอม!!!!”อดไม่ได้ผมเลยพูดเสียงดังพร้อมกับถีบไอ้ทอมที่พล่ามเรื่องพลังงานไม่หยุด
“ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ” โดนถีบกระเด็นแม่งยังหัวเราะ มันหัวเราะคนเดียวไม่พอ ไอ้เต้กับไอ้โชก็เพี้ยนไปด้วย
“โอย…ไม่ไหว คืนนี้กูนอนนี่นะ”พี่ชินเดินออกมาจากห้องน้ำด้วยท่าทางมึนๆก่อนจะเดินไปล้มตัวนอนลงที่โซฟา
“เฮ้ยๆ พวกมึง กลับไปเลย!! ”พี่พีชเห็นท่าไม่ดีเลยลุกขึ้นลากเพื่อนๆที่เริ่มจะนอนแผ่บนพื้นไปทีละคน ทีละคน
“ขับไม่เมา!!! การขับรถทำให้ความสามารถในการดื่มสุราลดลง มึงไม่รู้เหรอ!”พี่ธัญกอดนอนกอดขวดเหล้าอยู่บนพื้นพูดขึ้นมา ผมว่าฟังดูแปลกๆนะ….
“ท่าทางทุกคนจะไม่ไหวจริงๆครับคุณพีช ผมว่าปล่อยให้นอนที่นี่เถอะครับ”
“นั่นสิพี่พีช เมาๆขับรถอันตรายนะ”
“เชี่ยเอ้ย แม่งตื่นเช้ามากูต้องคอยมาเช็ดอ้วกพวกมึงอีกแล้วใช่ไหม=[]=! นอนได้แค่ตรงนี้นะพวกมึง!!!”
ไอ้พี่พีชหงุดหงิดครับ พูดแล้วชี้รอบๆห้องบอกอนาเขตของคนเมา ไร้ซึ่งเสียงตอบรับมีแต่เสียงหัวเราะ เสียงเคาะขวด
“คุณพีชกับน้องกันต์ขึ้นไปนอนเถอะครับ เดียวผมจัดการตรงนี้ให้”
“เฮ้อ…ฝากมึงด้วยแล้วกันแฮป ไป ไอ้กันต์ลุก ขึ้นห้อง!”
พอมันลุกขึ้น มันก็ดึงแขนผมให้ลุกตาม ผมก้มหัวให้พี่แฮปหน่อยนึงแล้วเดินตามมันไปครับ พอขึ้นห้องไปได้ ยังไม่ทันหลับดี ก็ได้ยินเสียงหัวเราะ เสียงโวยวาย เสียงอ้วก ดังมาจากด้านล่าง
“แม่ง…กูบอกแล้วว่าให้พวกมันกลับ หลับลงไหมล่ะลิง”
“…คืนนี้อีกยาวไกล TwT”
TBC.
------------------------------------------------------------------
เรียบร้อย=[]=! ดองไว้นานดีนะ T_T
หลังจากนี้ ไรต์จะเดินทางไปทำเควสที่ญี่ปุ่นแล้วครับ เจอกันหลังวันที่ 15 นะ
รักทุกคนครับ >3<
หัวข้อ: [Y]OnLy You รักนี้มีแค่นาย ตอนที่ 39 "จบแล้ว" (หน้า 10) [13/9/2557] (อ่าน 282590 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก