ตอนที่ 29
“เฮ้ย!!! ไอ้กันต์ ไม่เจอหน้ามึงแปปเดียว ทำไมสิวพร้อมใจกันย้ายไปอยู่บนหน้ามึงวะ”
ไอ้โชพิจารณาใบหน้าของผม ที่ตอนนี้เป็นชุมชนสิวแออัด ถ้าวันนี้ไม่มีเรียนป่านนี้กูไปนอนอยู่ที่วุฒิศักดิ์แล้วT_T
“เพราะไอ้แปปเดียวของมึงนั่นแหละ เชี่ย ไม่ต้องมามองหน้ากูเลย”ผมพูดแล้วผลักหน้ามันออก
“กูเกี่ยวอะไร”แหม่=_=!!!!
“เพราะมึงชวนกูไปนั่นแหละ! ไอ้พี่พีชเล่นงานกูเกือบตายมึงรู้ไหม แล้วยังทำหน้าไม่รู้ร้อนรู้หนาวอีก”ผมพูดแล้วทุบอกไอ้โช
“โทษกูซะงั้น ถ้ามึงไม่โกหกพี่พีชเรื่องก็ไม่เกิดหรอก!”
“อ้าวสัด โยนความผิดมาให้กูอีก เพราะมึงนั่นแหละ! รู้ว่าเป็นวันเกิดกูแทนที่จะบอกจะเตือน เสือกไม่บอกอะไรกูเลย ไม่ใช่แค่มึงนะ ไอ้คุณไอ้เต้ไอ้ทอม ด้วย เดียวกูไปโวยวายพวกมันหลังจากที่กูโวยใส่มึงเสร็จนี่แหละ”
ผมบ่นๆแล้วควักกระจกออกมาส่องหน้าตัวเอง ส่องแล้วกลุ้ม พวกมึงจะมาอยู่บนหน้ากูทำไมToT กูยิ่งหล่อน้อยอยู่แล้ว พวกมึงยังจะช่วยกันส่งเสริมความหล่อที่มีอันน้อยนิดของกูไปในทางลบอีกTwT
“…………พี่เขาทำอะไรมึงเหรอกันต์ แล้วนี่มึงเจ็บตรงไหนหรือเปล่า”ไอ้โชถามแล้วยื่นมือมาจับแขนผม แล้วสำรวจร่างกายของผม ผมปัดมือมันออก
“ไม่ได้เจ็บตรงไหนเว้ย กูไม่เป็นอะไร แค่สิวแดกหน้า”ผมบอก แล้วหยิบเจลแต้มสิวมาทาหน้าตัวเอง T_T
“ถ้ามึงไม่เป็นอะไรก็ดีแล้วล่ะ กูล่ะห๊วงห่วง ตอนที่พี่พีชเดินออกมาเจอ ฮ่าๆ โอ้ย!!!!” มันพูดแล้วหัวเราะ ส่วนผมถีบมันตกเก้าอี้ไปดอกนึง นี่มึงสนุกใช่ไหมเนี่ย!!!
“ขำเชี่ยอะไรของมึงเนี่ย! ไม่คิดจะขอโทษกูเลยใช่ไหม=[]=!”
“ขอโทษครับกันต์ โชขอโทษนะ อย่าโกรธโชนะครับ น๊า….”มันลุกขึ้นอ้อมไปด้านหลังแล้วนวดไหล่ผมทำเสียงอ้อน
“พอเลย! กูไม่โกรธหรอก ขนลุกสัดๆ ฮึ้ยยย”
ผมสะบัดไหล่ออกแล้วมันก็เดินอ้อมมานั่งที่เดิม ไม่นานนักจู่ๆก็มีคนเปิดประตุเข้ามาในห้องเรียน ด้วยสัญชาตญาณแล้วผมกับไอ้โชเงียบแล้วเปิดหนังสือเรียน ทำปากขมุบขมิบ มือจับปากกา ขีดๆลงในหนังสือ
ผมก้มหน้าก้มตาไม่สนใจสิ่งรอบข้าง แล้วผมก็ได้ยินเสียงฝีเท้าที่เดินเข้ามาใกล้เรื่อยๆจนมาหยุดตรงหน้าผม แล้วก็มีมือใหญ่ๆยื่นมาปิดหนังสือเรียนของผม พอผมเงยหน้าขึ้น ก็เห็นไอ้พี่พีชยืนยิ้มกวนตีนอยู่
“ขยันจังเลยนะครับน้องกันต์” ผมมองไอ้พี่พีชแล้วหันไปมองไอ้โช มันไม่เงยหน้าขึ้นมาเลยครับ=[]=!
“มีอะไรเหรอครับพี่ แล้วนี่ไม่ร่ำไม่เรียนเหรอครับ ว่างนักเหรอมาทำไม นี่มันชั่วโมงเรียนนะครับ”
ผมมองหน้าแล้วพูดกวนกลับไป สิ้นเสียงผมก็มีเสียงซุบซิบดังขึ้นเต็มไปหมด ได้ยินคร่าวๆประมาณว่า ไอ้นี่มันหาเรื่องรุ่นพี่อีกแล้ว ไม่กลัวตายหรือไงวะ อีห่าไม่รู้เหรอเขาเป็นแฟนกัน บลาๆๆๆ
“ตัวเองเพิ่งทำผิดมา ช่วยทำหน้าหงอยๆพูดกับกูเพราะๆให้ได้สักสองสามวันเป็นการไถ่โทษได้ไหมครับไอ้เตี้ยหน้าลิง”
“โอ๊ะ โอ้ยยยยย ครับ ครับ ได้ครับบบ”
ไอ้พี่พีชบีบแก้มผมซะเต็มแรงเลยครับ ฮือ มือสกปรกหรือเปล่าวะเนี่ย สิวแดกหน้าเพิ่มแน่ๆ T^T
“ดีมาก ไหนลองพูดเพราะๆเสียงดังๆให้คนทั้งห้องได้ยินหน่อยสิ” เหยดดดดด เล่นกูแล้วไหมล่ะ=[]=!!ทำไมกูต้องพูดเสียงดังด้วย แล้วนี่ไอ้โชแม่งเงียบไปเลย
“อย่าชักช้าครับ!!!!!!!!!!!!!!!! รุ่นพี่สั่งให้ทำก็ต้องทำเข้าใจไหม!!!ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนก็ตาม!!!!!”
“นี่ห้องเรียนนะค๊าบ…..”ผมพูดเสียงเบา
“ตอนนี้อาจารย์ไม่อยู่ครับ ถ้าน้องกันต์ยังไม่พูดคราวหน้าพี่จะให้ไปตะโกนในห้างนะครับ!!!!”
“พี่พีชอุตส่าห์มาหาผมที่ห้องเรียน ไม่ทราบว่าพี่มีเรื่องสำคัญอะไรหรือเปล่าครับ!!!!”
“ไม่สำคัญก็มาหาไม่ได้เหรอครับ?”
“มาหาผมได้ทุกเมื่อเลยครับ!!!”
“ฮ่ะๆ ว่าง่ายดีจริงๆ” ไอ้พี่พีชหัวเราะแล้วขยี้หัวผม ก่อนที่จะหันไปมองไอ้โชที่ไม่สนใจสิ่งรอบข้าง
“วันนี้ไม่ได้มีธุระกับกันต์หรอก แต่มีธุระกับเพื่อนของกันต์น่ะ”พี่พีชพูดแล้วยื่นมือไปสะกิดไหล่ไอ้โช
“………..ผมเหรอ?”
“แล้วมึงคิดว่าในห้องนี้ไอ้กันต์มันมีเพื่อนคนอื่นนอกจากมึงด้วยเหรอ?”
“…………..คิดว่าไม่”
กูจะฆ่าพวกมึง ถึงมันจะเป็นความจริงก็ตามแต่….
“งั้นมึง เก็บกระเป๋าแล้วเดินตามกูมา”
ไอ้พี่พีชทำหน้าจริงจังแล้วปิดหนังสือไอ้โช ไอ้โชมองหน้าพี่พีชอยู่พักนึงก่อนจะเก็บของใส่กระเป๋าแล้วลุกขึ้น พอไอ้โชลุกขึ้นไอ้พี่พีชก็บอกมันให้ตามมา ก่อนที่พี่เขาจะเดินนำไป
“ไม่ต้องห่วง กูไม่ทำอะไรเพื่อนมึงหรอก”เหมือนรู้ ไอ้พี่พีชหันหน้ามาบอกผมแล้วยิ้มให้ ไม่รู้ทำไมผมรู้สึกโล่งอย่างบอกไม่ถูก
“กันต์ ถ้ากูเป็นอะไรไปโทรหาพ่อแม่กูด้วยนะT_T”ไอ้โชวางโน๊ตที่มีเบอร์โทรทิ้งไว้ให้ผม ก่อนที่มันจะวิ่งตามพี่พีชออกไป ยะ อยากจะเดินตามออกไปด้วยจัง…แต่ผมเชื่อใจพี่เขานะ….
---------------------
[พี่พีช]
“…………………..(- -)” ผม
“(‘ ‘ )…………………” ไอ้โช
ตอนนี้ผมกับมันยืนอยู่หลังตึกคณะ หลังจากที่เดินพ้นสายตาคนผมก็ผลักมันเข้าไปที่กำแพง แต่มันไม่ได้มีท่าทีกลัวผมเลยสักนิดเดียว มันกลับทำหน้าชิวๆแล้วมองนู้นมองนี่ ไม่ยอมสบตาผม
“มึงทำอะไรลงไปรู้ตัวบ้างไหมโช”ผมถาม พอผมพูดจบมันก็หันหน้ามามอง
“ผมทำอะไรเหรอครับ?”
……….ซู้ดดดดดดดดดดดดดดดดดด เย็นไว้ เย็นไว้นะตัวกู……. เมื่อกี้ผมเกือบปล่อยหมัดใส่หน้ามันไปแล้วครับ เพราะมันหันมาตอบหน้าตายได้กวนตีนสุดๆ
“ไอ้กันต์เป็นแฟนกู”
“….ก็ใช่ไง มันเป็นแฟนพี่ไม่เห็นต้องย้ำเลย”
“แล้ววันเกิดมัน ทำไมมึงต้องจงใจชวนมันออกไปเที่ยว”
“ก็เพราะเป็นวันเกิดมันน่ะสิ ผมมีเวลาอยู่ใกล้ๆมันแค่ช่วงเวลาเรียนเท่านั้น หลังจากนั้นผมก็ไม่เคยได้ออกไปไหนกับมันสองคนเลย”
“แล้วไงล่ะ?”
“จะแล้วไงอะไรล่ะ! นั่นเป็นครั้งแรกที่ผมได้ออกไปข้างนอกกับมันสองต่อสอง ส่วนพี่ ได้อยู่กับมันตลอดเวลา ในวันเกิดมันถึงผมจะพามันไปเที่ยวดึกแค่ไหน แต่กลับไปถึงบ้านมันก็ยังเจอพี่ ได้ใช้เวลาในช่วงกลางคืนด้วยกันสองคน ผมก็ทำได้แค่แย่งเศษเสี้ยวเวลาของมันกับพี่ ถึงจะแย่งมาได้เพียงนิดเดียวก็เถอะ พี่ก็รู้ไม่ใช่เหรอว่าผมชอบมัน….พี่น่าจะเข้าใจความรู้สึกของผมที่ชอบใครสักคนนะ….เวลาแค่นิดเดียว….พี่ช่วยมองผ่านๆไปบ้างได้ไหม ขอให้ผมได้มีช่วงเวลาดีดีกับมันบ้างเถอะนะ….นานๆครั้งก็ได้…”
ไอ้โชพูดไม่หยุด เหมือนมันอยากจะระบายอะไรบางอย่างออกมา มันจับเสื้อผมเขย่าเบาๆ ตามันดูชื้นๆขึ้น…..
“กูไม่อยากเข้าใจความรู้สึกของมึงหรอกนะ…..ขนาดมึงยังอยากได้เสี้ยวเวลาจากมัน แล้วมึงไม่คิดเหรอว่า ทุกช่วงเวลาของกูกับมัน มีค่ามากแค่ไหน แล้วมึงจะมาอ้อนวอนขอไปง่ายๆแบบนี้เหรอ ไม่มีทางหรอก…แม้แต่วินาทีเดียว กูก็ไม่ให้….”
พอผมพูดจบ มันก็ปล่อยมือจากเสื้อผม ก้มหน้าไม่พูดไม่จา
“…………….มึงเป็นเพื่อนมัน เป็นรุ่นน้องของกู การที่มึงชอบแฟนกู อาจจะทำให้กูรู้สึกไม่ดี รู้สึกเคืองมึง แต่กูไม่ได้รู้สึกเกลียดมึงหรอกนะ”
“……ให้ผมชอบมันจนกว่าหัวใจผมจะหยุดชอบมันได้ใช่ไหม…..”
“ถ้ากูบอกว่า ไม่ได้ แล้วให้มึงตัดใจซะ เลิกรักไอ้กันต์ตั้งแต่วินาทีนี้เป็นต้นไปมึงทำได้ไหม?”
“……..”
“เรื่องของหัวใจ มันบังคับกันไม่ได้หรอก มึงจะชอบก็ชอบไป แต่อย่าคิดจะแย่งมันไปจากกูก็พอ”
“…………………….….ผมจะพยายาม”
“เฮ้อ…………..”สิ้นเสียงมัน ผมทรุดลงนั่งยองแล้วถอนหายใจเฮือกใหญ่
“??”ไอ้โชมองผมแล้วทำหน้างง
“กูโล่งสัดเลยเหี้ยไอ้โช!!!!!!! นึกว่าต้องต่อยปากมึงซะแล้ว เฮ้อ………..มีแฟนคนเดียวหน้าตางั้นๆแต่เสือกมีคนมาชอบด้วย มึงรู้ไหมกูโคตรกลุ้ม!! กุแทบอยากจะเอาไมโครซิพฝังตัวมันแล้วติดที่ดักฟัง ติดGPS”
“แบบนั้นมันโรคจิตนะพี่”
“เพราะมึงนั่นแหละ ทำให้กูกลุ้มแบบนี้ ถ้ามึงไม่ชอบมันล่ะก็ กูคงไม่กลุ้มแบบนี้หรอก”
“ถ้าคนอื่นชอบ พี่จะไม่กลุ้มเหรอ”
“ก็เออสิวะ!! เพราะมึงเป็นเพื่อนมัน! จะต่อยมึงกูต้องระวังกลัวมันจะไม่พอใจ ถ้าเป็นคนอื่น ป่านนี้กูกระทืบให้พิการนอนโรงบาลไปแล้ว!!!”
“……..รู้สึกโชคดีอย่างบอกไม่ถูก=_=”
“เออ!! กูหมดธุระกับมึงแล้ว จะไปไหนก็ไปเถอะ”ผมพูดแล้วปัดมือไล่ไอ้โช
“คร๊าบ คร๊าบ…”ไอ้โชพูดแล้วเดินไป
“เฮ้ย ไอ้โช!!!” ผมเรียกมัน มันหยุดเดินแล้วหันหน้ามา
“ขอบใจมึงมาก ”ผมบอก ไอ้โชยิ้มให้แล้วพยักหน้าตอบ ไอ้กันต์เนี่ยก็มีเพื่อน!!!! ที่ดีใช้ได้เลยแหะ…
--------------------------------
ที่บ้าน
พอเลิกเรียน ไอ้พีพี่ชก็มารับผมปกติ แต่ว่า ตั้งแต่ไอ้โชออกไปกับพี่พีชมันก็ไม่ได้กลับเข้ามาในห้องเรียนอีก แล้วพอผมเห็นหน้าไอ้พี่พีชที่ดู สดใสเปล่งประกายกว่าเดิม มันทำให้ผมสงสัยสุดๆว่าไอ้พี่พีชแม่งไปทำอะไรกับไอ้โช…
พอขับรถกลับมาจอดที่บ้าน ไอ้พี่พีชไม่พูดอะไร เดินฮัมเพลงควงกุญแจรถเข้าบ้านไป…อารมณ์ดีจนน่าขนลุกนะบางที=_=!
“พี่พีช!!”ผมวิ่งเข้าไปในบ้าน เห็นไอ้พี่พีชปลดกระดุมเสื้อเห็นแผงอกแล้วยืนกินนมอยู่ แต่ที่ทำผมตาค้าง คือมันกินแล้วนมมันไหลลงมาจากปากลงไปที่ต้นคอผ่านร่องอกของมัน………..ผมอยากจะไปเลีย…เฮ้ย! ไปเช็ดให้ตอนนี้ได้ไหม
“ว่าไงจ๊ะ……… ที่รัก”แค่พูดไม่พอ มันทำปากจู๋ส่งเสียงจุ๊บมาให้ด้วย อี๋!!!!!!!!! เอาแฟนคนเดิมของกูคืนมา=[]=!?
“โดนของมาหรือไง”
“หืม ของอะไรเหรอ ถ้าจะโดน ก็โดนของกันต์นี่แหละครับ”มันพูดแล้วเดินเข้ามากอดมาหอมผม ทั้งเขิน ทั้งกลัว ทั้งหยะแหยง=[]=!
“โว้ยยย ปล่อยนะเว้ย=[]=!" ผมดันไอ้พี่พีชออก มันโดนผมผลักออก มันยังยิ้มร่าอยู่เลยครับ แสดงว่าต้องมีอะไรไม่ปกติแน่ๆ
“นี่พี่ไปคุยอะไรกับไอ้โช? มันไม่เข้าเรียนต่อเลย”ผมกอดอกตั้งท่าสอบสวนไอ้พี่พีช แต่มันไม่ได้ทำท่ากลัวอะไรเลยครับ
“เรื่องของลูกผู้ชายครับ อย่ารู้เลย” แล้วกูไม่ได้เป็นผู้ชายเรอะ=[]=!!!!!!!!!!!!!!!
“กันต์ก็ผู้ชาย บอกมานะ!!!”
“ความลับเข้าใจไหม ลิงน้อย”
“อ๊ากกกกกกกกกกกกก เลิกพูดจาเพราะๆทีเถอะ ขนลุก!!”
“ก็พอพี่พูดไม่เพราะน้องกันต์ก็บอกว่า พูดกับแฟนเพราะๆหน่อยสิ พอพี่พูดเพราะ น้องกันต์ก็บอกว่าขนลุก จะให้พี่พีชสุดหล่อคนนี้ทำยังไงดีครับเนี่ย”
ฮรึก……รู้สึกเหมือนโดนดาเมจ เหมือนถูกกลั่นแกล้งT_T
“กลับมาเป็นแบบเดิมเถอะ ขอร้อง” พอผมพูดจบ ไอ้พี่พีชก็พุ่งเข้ามาฟัดผมแรงๆแล้วผมก็ล้มลงที่พื้น โดยที่มีมันคร่อมผมอยู่ทั้งตัว อั๊ก!
“โอ้ยยยยย ทำอะไรเนี่ย! เจ็บนะ หัวฟาดพื้นเลยอ่ะ ยิ่งสมองไม่ค่อยดีอยู่ด้วยT_T” ผมทำเสียงขึ้นจมูกใส่มันที่ยิ้มให้ผม……
นี่มึงซาดิสม์จริงๆใช่ไหม พอผมมองหน้าพี่พีช พี่เขาก็เลื่อนมือใหญ่ๆมาลูบหัวผมเบาๆ แล้วเปิดเหม่งผม เฮ้ย! ไอ้บ้าไม่แสบตารึไง=[]=! ผมหลับตาปี๋ลงทันที ที่พี่เขาก้มลงมาจูบที่หน้าผากอุ่นๆของผม อุว๊ากกกกก ทำไมมึงชอบสวีทหลังจากที่ทำร้ายร่างกายอันแสนบอบบางของกูเนี่ย! แล้วทำไมพอกูโดนทำร้ายแล้วถึงนอนนิ่งๆสมยอมมันแบบนี้ล่ะ=[]=!???
“ก็แค่พูดกับไอ้โชมันดีดี แค่เคลียกันเฉยๆ ไม่ได้ชกมันหรอก ตอนนี้มึงก็เป็นของกูคนเดียวแล้วนะ”
“…………………..ไอ้พี่บ้า….จะตอนนี้ หรือตอนไหน…กันต์ก็เป็นของพี่คนเดียวเท่านั้นแหละ….” อ้วกกกกก กูพูดออกไปได้ยังไง!
“พูดจาน่ารักนะมึง…..ยังไงก็อยู่ท่านี้แล้ว กูก็เริ่มมีอารมณ์เพราะคำพูดน่ารักๆของมึงแล้ว….กูขอได้ไหม…”
ไอ้พี่พีชมองหน้าทำแววตาจริงจังใส่ พอพูดจบ ผมรู้สึกเสียววูบไปทั้งตัว รู้สึกร้อนๆอยากถอดเสื้อ….
“อะ…..อืม….ได้สิ…..”ผมพูดแล้วเลื่อนมือขึ้นไปโอบกอดพี่เขาแล้วเอาหน้าซบกับไหล่ ผมพร้อมแล้วครับ…..
…………………
………
…..
“ทำอะไรกันน่ะ!!!!!!!!!!!!!!!! เล่นมวยปล้ำเหรอ!!!!! ^[]^!!”
ผั๊วะ!!!!!!!!!
“โอ้ย ไอ้เหี้ย!!!!!”
ยังไม่ทันที่ได้สอด ได้ไซร้ ผมก็ต้องถีบไอ้พี่พีชออกเพราะมันเป็นสัญชาติญาณ พอหันไปที่ทางเข้าห้องนั่งเล่น เห็นไอ้คุณยืนอมยิ้มกลั้นหัวเราะอยู่ ข้างๆก็มีพี่ย้งยืนเอามือปิดปากกลั้นหัวเราะอยู่ แสดงว่า เมื่อกี้ พวกมันเห็นใช่ม๊าย=[]=!!!!!!!!!
“โอ้ยย ไอ้กันต์!! นี่มึงถีบตรงไหนของมึงเนี่ย!!!!”หันไปด้านข้างเห็นไอ้พี่พีชนั่งกุมไข่สีหน้าเจ็บปวด ก็ตอนถีบมันไม่มีเวลาเล็งนี่หว่า ว่าจะถีบตรงไหน=[]=!!
“ฮ่าๆๆๆๆๆๆ กันต์ นี่มึงทำร้ายเพื่อนกูนะเนี่ย โอ๋ๆ น่าสงสารจุงเบย” พี่ย้งเดินไปหาพี่พีชแล้วลูบหลังไปพลางหัวเราะไปพลาง ไม่นานก็โดนไอ้พี่พีชถีบเบาๆ
“พวกมึงนี่ ชอบทำในห้องนั่งเล่นเหรอ ห้องนอนก็มี ทำไมไม่ขึ้นไป”ไอ้คุณเดินมานั่งอยู่ตรงหน้าผม
“สัด กูไม่ใช่มึงนะ”
“เอ้า แล้วเมื่อกี้อะไร กูเห็นจะๆเลยนะ”
“บะ บังเอิญ! แค่พวกกูบังเอิญล้มโว้ย!!”ผมลุกนั่งแล้วบอกไอ้คุณ
“หืม….ท่าล้มพวกมึงนี่ส่อมากเลยนะ ล้มแล้วต้องโอบกอดขนาดนั้นด้วยเหรอ ฮ่าๆๆๆ” พี่ย้งพูดครับ ฮืออ
“ขำเชี่ยอะไรของพวกมึง ถ้าพวกมึงแอบดูเงียบๆ ป่านนี้กูเรียบร้อยไปแล้ว!” ไอ้พี่พีชลุกขึ้นพูดเสียงดัง
“แอบดูเชี่ยอะไรไอ้บ้า!!!!”ผมตีขาไอ้พี่พีชแรงๆ น่าอายที่สุดเลยโว้ย T///T
“พี่ย้งครับ ดูสิ ผัวเมียคู่นี้เขาทะเลาะกันตลอดเลยอ่ะ ไม่เหมือนพวกเราเลย.”ไอ้คุณพูดแล้วลุกไปกอดแขนพี่ย้งแน่น
“นั่นน่ะสิ พวกมึงก็หัดสวีทกันแบบคู่พวกกูบ้างนะ” พี่ย้งพูดแล้วลูบหัวไอ้คุณ พวกกูก็มีเวลาสวีทเหมือนกันแต่พวกมึงไม่เห็นเอง!!
“สวีท?? พวกมึงน่ะนะ? ไอ้คุณมึงรู้ไหม ตอนที่มึงเรียนๆอยู่ที่คณะอ่ะ ไอ้ต้าร์มาคลอเคลียมันตลอด แล้วพวกมันก็เล่นบอลด้วยกันด้วยนะ เวลาที่มึงไม่มากินข้าวเที่ยงที่คณะพวกกูอ่ะ ไอ้ต้าร์นั่นแหละที่มาแทนที่มึง”
“ไอ้พีช!!!!!!!!!!!!!”ฮ่า เชี่ยแล้วมึงไอ้พี่ย้ง ไอ้พี่พีชคงหมั่นใส้แน่ๆครับ แฉไอ้พี่ย้งออกมาหมดเลย ฮ่าๆๆ หันไปมองหน้าไอ้คุณ ตอนนี้คิ้วแม่งขมวด ตานี้มองไอ้พี่ย้งถลนเลย สร้างความร้าวฉานคืองานของคู่กูนี่แหละ
“พี่ย้ง บ้า!!!! โทรไปทีไรก็บอกอยู่กับไอ้พี่พีช โกหกใช่ไหม!! ไหนบอกว่ารักคุณไง แล้วทำไมทำแบบนี้!!ที่จริงแล้วแอบคบไอ้ต้าร์ด้วยใช่ไหม คนหลายใจ ทำไมชอบใจดีกับคนอื่นไปทั่วแบบนี้ห๊ะ! ไม่เอาแล้ว ไม่อยู่ด้วยแล้ว!!!!! ขอให้แม่งคXยสั้นใช้งานไม่ได้เลย!!!!!!! ถ้าชอบมันนักก็ไปคบกับมันเลยเซ่!!!!!”
ตายละวา-o-……ไอ้คุณพูดเสียงดังตะคอกใส่พี่ย้งครับ พี่ย้งทำหน้านิ่งไม่ได้แสดงอาการอะไร
“นี่มึงไล่กูเหรอ?”
“เออสิวะ คิดว่าเรียกมาหาหรือไง ชอบนักนี่ อีตุ๊ดต้าร์ หน้าขาวๆตัวเล็กๆ ใช่ซี๊ คุณมันสูง ไม่ได้ตัวเล็กเหมือนมันนี่!!”
“มึงอยากให้กูคบกับมันใช่ไหม? ถ้ากูไปมึงอย่ามาโวยวายทีหลังนะคุณ” พี่ย้งพูดเสียงเรียบๆครับ
“……..”ไอ้คุณเงียบ
“………….”พี่ย้งก็เงียบ ผมกับไอ้พี่พีชมองหน้ากัน แต่พี่พีชมันไม่ได้มีความรู้สึกผิดเลยสักนิด
“ไปล่ะ กูกลับก่อนนะพีช”ไอ้พี่ย้งลุกขึ้นยืนทำท่าจะเดินออกจากบ้านไปครับ ไอ้คุณไม่หันมองพี่ย้งเลยครับ มันนิ่งเงียบไม่พูดไม่จา…….
“……มะ ไม่น๊า!! อย่าไปจากคุณนะพี่ย้งงงง! คุณขอโทษ อย่าไปนะ ToT!!!!” ไม่ทันไรไอ้คุณก็พุ่งเข้าไปกอดขาพี่ย้งแล้วน้ำตาไหลเลยครับ โธ่เพื่อนกู…..
“ก็มึงไล่กู อยากให้กูไปไม่ใช่หรือไง?”
“ไม่ใช่ๆ คุณไม่ได้ตั้งใจ นะ ToT”
“มึงบอกว่า กูชอบไอ้ต้าร์ไม่ใช่หรือไง?”
“ไม่ใช่นะ พี่ย้งนะ รักคุณคนเดียว ไม่ได้รักใครไม่ได้นอกใจคุณเลยสักครั้ง คุณคิดมากไปเอง คุณนิสัยไม่ดี อย่าไปนะพี่ย้งงงงง”……….แหม่…..ช่างน่าสมเพชจริงๆเลยไอ้คุณ
“มึงจะไม่ง้องแง้งอีกแล้วใช่ไหม?” พีย้งถามมัน มันไม่ตอบแต่พยักหน้ารัวๆแทน
“ดีมาก! งั้นลุกขึ้น! กลับบ้าน!”พี่ย้งยื่นมือไปให้มัน มันรีบจับแล้วลุกขึ้นกอดพี่ย้งแน่นเลยครับ
“แงงงงงงง พี่ย้งขี้แกล้งเค้าอ่ะToT” ไอ้คุณกอดแน่น ส่วนพี่ย้งแอบยิ้มแบบผู้ชนะ ก่อนที่คู่บ้ามันจะเดินกอดกันแบบทุลักทุเลออกจากบ้านไป
“เพื่อนพี่นี่ก็ร้ายใช่เล่นนะ=_=!”ผมหันไปพูดกับพี่พีชครับ มันนั่งหัวเราะสองคนนั้นอยู่
“ก็แบบนี้แหละ เพื่อนกูต้องดัดนิสัยเพื่อนมึงอีกเยอะ!”อย่าเรียกว่านิสัยเลย มันคือสันดารต่างหากล่ะ
“หึ งานหนักเลยล่ะ ดัดนิสัยมันน่ะ”
“เพื่อนกูบ่ยั้นอยู่แล้ว!”
“เอาให้อยู่ล่ะ”
“พวกมันก็เอากันหมดแล้ว เหลือแต่มึงกับกูนี่แหละ”
“คิดอย่างอื่นเป็นบ้างป่ะ?”
“เป็น แต่กูไม่คิด มึงมีปัญหาอะไรไหม?”
“=_=! ไม่มี”
“ดีมาก แล้วเราจะทำอะไรกันต่อดีครับ หืม?”พี่พีชขยับเข้ามาใกล้ผม
“ทำอะไรล่ะ กันต์จะไปเก็บเลเวลแล้ว!” พูดจบผมก็ลุกขึ้นไปเสียบปลั๊กคอม ทิ้งให้ไอ้พี่พีชนั่งหัวเสียอยู่ที่พื้น สมน้ำหน้า ถ้าตอนนั้นชวนกูไปที่ห้องก็จบแล้ว เฮ้ย ไม่ใช่แล้วล่ะ=[]=!!
---------------------------------
“ห๊า!!!!?????”
“ตกใจอะไรของมึง=_=?”
“มึงจะไปไหนนะโช?”
“กันต์ มึงเคยดูพวกหนังรักหรือเปล่า” ไอ้โชไม่ตอบผม แต่กลับเป็นฝ่ายถามผมกลับ
“ก็…เคย แต่ กูถามมึงก่อนนะ ตอบกูด่วน=_=!”
“……….กูจะหนีไปพักหัวใจให้หายฟุ้งซ่านที่ญี่ปุ่นแบบที่ในหนังเขาชอบทำกัน”ไอ้โชทำหน้าจริงจังแล้วพูด
“เหรอ……………กูไม่ถามต่อดีกว่า กูกลัวคำตอบมึง=_=”กลัวว่าแม่งคำตอบจะชวนให้ผมรู้สึกผิดน่ะ
“ไม่ถามกูหน่อยเหรอทำไมกูถึงฟุ้งซ่าน”
“ไม่อ่ะ กูไม่อยากรู้ มึงจะไปไหนก็เรื่องของมึง ไม่เกี่ยวกับกูสักหน่อย”
“โหยยย ไล่เหรอมึง ไล่กูเหรอ ใช่ซี่ กูไม่ใช่ผัวมึงนี่ ถ้าเป็นผัวมึงป่านนี่มึงคงกอดขาร้องไห้ ตะโกน อย่าไป อย่าไป!”ไอ้โชผลักผม พอผมเด้งกลับคืนมามันก็ผลักอีก
“แน่น๊อนนน ผัวกูมาดแมนแฮนซั่มขนาดนั้น”ผมตอบมันกวนๆกลับไป
“เห็บหมา กุก็แฮนซั่มเหมือนกัน ทำไมมึงไม่ชอบกูล่ะ!”ไอ้โชพูดเสียงดัง ถ้าเป็นในการ์ตูน หูคนในห้องจะขยายใหญ่ขึ้น หรือไม่ก็ กระดิก กางเรด้าร์รับฟัง
“กูตอบแบบไม่เกรงใจเลยแล้วกัน!!! เพราะกูรักไอ้พี่พีชไปแล้วน่ะสิ”
เหมือนจะพูดเสียงดังนะ แต่ที่จริงตอบเสียงเบาเหมือนมดตดเลยครับ=_= ไอ้โชทำหน้านิ่งๆไปนิดนึงแล้วมันก็ขยี้ ไม่ดิ ขย้ำมากกว่า มันขย้ำหัวผมแล้ว
ยิ้มให้
“ไอ้สัด มึงไม่ต้องตอบชัดเจนขนาดนั้นก็ได้ กูหมั่นใส้ ถ้าหัวใจกูล้มเหลว มึงจะรับผิดชอบไหมหา!”
“อะ โอ้ยๆๆๆ นี่มึงจะบี้หัวกูทำไม”พอผมพูดจบ แรงขย้ำของมันก็เพิ่มขึ้นเป็นเท่าตัว แรงควายพอพอกับหมาที่เลี้ยงอยู่เลย
“เดียวกูจะควงตุ๊กตายางมาอวดมึง!! จำไว้เลย”ไอ้โชปล่อยหัวผมสุดแรง แทบตกเก้าอี้อ่ะ=_=!
“เผื่อกูด้วย!!”
“มีดุ้นส่วนตัวอยู่แล้ว มึงจะเอาไปทำอะไร!!!”
“กูอยากเล่นแต่งตัวตุ๊กตา”
“=_=! อยู่กับมึงแล้วปวดหัว”
“งั้นมึงก็หาผัวแบบกูสิ”
“ไอ้กันต์ กูไม่คุยกับมึงแล้ว ไปแดกข้าวก่อนล่ะ!!” ไอ้โชท่าทางหัวเสีย มันคว้ากระเป๋าผมกับกระเป๋ามันเดินออกจากห้องไปครับ ผมเลยต้องวิ่งตาม
“โช!!!มึงจะเอากระเป๋ากูไปทำไม=[]=!!!”
ผมวิ่งตามไอ้โชไปที่โรงอาหาร พอไปถึง ก็เห็นไอ้คุณนั่งป้อนข้าวป้อนน้ำพี่ย้งอยู่ ส่วนพี่ๆคนอื่นก็กินข้าวกันทำเป็นไม่สนใจ แต่พอผมบอกว่า ไอ้โชจะไปญี่ปุ่น ทุกคนตาโตกันหมดเลยครับ ไอ้พี่ชินพุ่งเข้าไปนั่งข้างไอ้โชกอดคอแน่น
“พี่ฝากซื้อ……..…’ปี๊บบบ’ กระป๋อง สองป๋องเลยก็ได้”
“เอาเหมือนไอ้ชิน ป๋องนึง”พี่ธัญครับ ขยับเข้าไปกอดคอไอ้โชอีกข้าง
“กูเอา…….”ไอ้พี่ย้งท่าทางจะสนใจครับ เลื่อนหน้าเข้าไปหาไอ้โชเหมือนกัน วันนี้ไอ้โชเนื้อหอมเป็นพิเศษ
“จะเอาอะไรพี่ย้ง!! พี่ย้งมีคุณอยู่ทั้งคนนะ!! คุณยังฟิตอยู่ด้วย พี่ไม่ต้องพึ่งของแบบนั้นหรอก!!!”ไอ้คุณกระชากพี่ย้งออกมาสุดแรงแล้วกอดแน่นเลยครับ ว่าแต่อะไรของมึงฟิตวะคุณ=_=!!
“อะไรของมึงเนี่ยคุณ พี่จะฝากซื้อขนม!!!!!”
“แล้วไป!-3-!! แปปนะ เดียวโปรหาไอ้ทอมกับไอ้เต้ก่อน พวกมันจะเอาอะไรไหม”ไอ้คุณปล่อยพี่ย้งแล้วควักมือถือออกมาครับ ไอ้โชก็มอง
“………….นี่กูไม่ได้เปิดพรีออเดอร์นะ สั่งอะไรกันนักหนา แล้วจะขนกลับมายังไงคิดบ้างสิวะ!”
“ไอ้เต้เอาตุ๊กตายางสองตัว แล้วก็ ปี๊บบ กระป๋องนึง ไอ้ทอมเอาตุ๊กตายางตัวเดียวกับชุดคอสเพลย์พยาบาลสีชมพู”ไอ้คุณบอกรายการทีได้เอต้กับไอ้ทอมสั่ง =_=! วิป สุดๆ
“นี่มึงไม่ได้คิดเลยใช่ไหมว่ากูจะอาย เวลาเข้าไปซื้อ=_=!!”
“เพื่อนฝากซื้อ มึงจะบ่นอะไรนักหนา หะ?”
“กูเป็นรุ่นพี่คณะมึง แค่รุ่นพี่ฝากซื้อของเล็กๆน้อยๆแค่นี้ทำเป็นบ่น เดียวมึงจะโดน”พี่ชินรัดคอไอ้โชแน่นเลยครับ พักนี้มันถูกแกล้งบ่อยแบบแปลกๆนะ ฮ่าๆๆๆๆ
“รู้แล้วคร๊าบบ แค่ซื้อมาก็พอใช่ไหม จิ๊-3- เดียวจะควงสาวญี่ปุ่นมาอวดเลยคอยดู”ในที่สุดไอ้โชก็ ต้องซื้อมาครับ ฮ่าๆๆ
“พี่พีชไม่ฝากมันซื้ออะไรหน่อยเหรอ?”ผมหันไปถามพี่พีชที่มัวอ่านหนังสืออยู่ครับ ขยันจนน่าหมั่นใส้=_=!
“ฝากดิ แต่กูจะบอกมันทีหลังอยากจะซื้ออะไร”พี่พีชเงยหน้ามามองผมแล้วยิ้มแปลกๆ ทำให้ผมรู้สึกเสียวสันหลังวูบๆ=_=!!!
เหมือนจะมีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้นกับตัวผมเอง โดยที่ต้นเหตุน่าจะมาจากไอ้พี่พีชนี่แหละ…………..ผมมองมัน ไม่ก้มลงไปอ่านหนังสือต่อ ในขณะที่เพื่อนๆคนอื่นกำลังใช้กูเกิ้ลค้นหา ปี๊บบ กระป๋องรุ่นดีดีเพื่อจะให้ไอ้โชดูและซื้อมาให้ ……………….
ที่จริงก็แอบอยากได้สักป๋องเหมือนกันนะ แต่ก็แค่คิด ขืนฝากมันซื้อแล้วไอ้พี่พีชเห็นมีหวังถูกจับอัดยัดเข้ากระป๋องแน่นอน คิดแล้วก็แอบมองไอ้พี่พีชอีกครั้ง นี่มึงคิดอะไรอยู่กันนะ.....=_=!!
TBC
---------------------------------------------------------------
กำลังพยายามปั่นอยู่ครับ โฮก ใกล้สอบแล้วด้วย ใครที่กำลังมองหามหาลัยอยู่ ขอให้ได้ที่ที่อยากเข้า มหาลัยที่ใช่คณะที่ชอบ นะครับ
หัวข้อ: [Y]OnLy You รักนี้มีแค่นาย ตอนที่ 39 "จบแล้ว" (หน้า 10) [13/9/2557] (อ่าน 282660 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก