หัวข้อ: [Babble Story] - Imprint Love - จบบริบูรณ์ ย้ายได้เลย

[lazat.mchub]

 

[@Iriz]

โอยยยย น่ารักตลอดเลยคู่นี้
พี่ปอนด์ดูเป็นผู้ใหญ่ใจดีจริงๆ (ถึงบางเวลาจะแอบกวนก็เถอะ 55)
ส่วนน้องพลก็น่ารักกกกกเสมอออ 

[konnarak]

มันก็เเค่สิ่งของ ดีกว่าคนเป็นไรเนอะ ดีเเล้วที่พลไม่ได้เจ็บตรงใหน

[snooppy]

จะไปกราบแม่ยายแล้ว....จะเป็นไรไหมหนอ?

[iforgive]

พี่ปอนด์ป๋ามาก ๆ

[kokoro]

โห พี่ปอนด์ ดีซะขนาดนี้ เราหลงรักจนจะแย่งพลแล้วนะ


แต่ในมุมพี่ปอนด์ เจอพลมาแง๊วๆสารภาพผิดแบบนี้ ใครจะโกรธลงเนอะ ฮิๆ

[rainbow67]

พิจิตร สวัสดีปีใหม่....

(รถยนต์คันใหญ่สีขาวไข่มุกวิ่งเข้ามาจอดที่บ้านเรือนไทยใต้ถุนสูง หลังขนาดกำลังพอดีสำหรับครอบครัวที่มีจำนวนสมาชิกไม่เกินสามคน...

บริเวณหน้าบ้านมีสวนดอกไม้ที่กำลังแข่งกันออกดอกบานสะพรั่งทั้งสีเหลืองสีแดงสีชมพูสีขาวดูลานตาสวยงามน่ามอง หากมองเลยออกไปด้านหลังบ้านก็จะเห็นแปลงผักปลูกเอง ไม่ว่าจะเป็นผักกาด คะน้า หอม ผักชี แตงร้าน และผักอื่นๆ อีกสองสามแปลง พอให้ได้เก็บกินไม่ต้องซื้อให้เสียเงิน ส่วนบริเวณรอบๆ บ้านก็เป็นชะอม กระถิน มะพร้าวน้ำหอม มะม่วง มะขาม ปลูกไว้สำหรับกั้นแทนรั้วตามภูมิปัญญาชาวบ้าน แถมยังสามารถเก็บกินได้อีก...

พอรถจอดสนิท คนที่นั่งอยู่ฝั่งผู้โดยสารก็รีบเปิดประตูออกมา แล้ววิ่งเข้าไปอุ้มหญิงวัยกลางคนรูปร่างค่อนข้างท้วมที่ยืนยิ้มต้อนรับอยู่หน้าบ้านแล้วเหวี่ยงไปมาอย่างดีใจ)

แม่ครับ คิดถึงจังเลย

แม่: ว๊าย ตาพล เล่นเป็นเด็กๆ ไปได้ เดี๋ยวก็พากันล้ม

ฮ่า ฮ่า ฮ่า -- ก็พลคิดถึงแม่อ่ะ

แม่: เหรอ... คิดถึงมาก หายไปกี่เดือน

ก็พลมีธุระ (พูดเสียงออดอ้อน)

แม่: ปล่อยแม่ลงก่อน เดี๋ยวล้ม

(สุรพลวางคนเป็นแม่ลง แล้วหอมแก้มฟอดใหญ่ก่อนจะปล่อย ส่วนคนที่มาด้วยก็ได้แต่อมยิ้ม มองภาพตรงหน้าด้วยความเอ็นดู)

สวัสดีครับ คุณแม่

แม่: ไหว้พระเถอะจ๊ะ

พี่ปอนด์เค้าไหว้แม่ ไม่ได้ไหว้พระ

แม่: ดูพูดเข้า ทะเล้นจริงๆ ลูกคนนี้... คุณปอนด์อย่าถือสาเลยนะค่ะ

ชินแล้วครับ

อ้าว มาด้วยกันป่ะเนี่ย

หึ หึ

แม่: เห็นมั้ย พี่เค้ายังรู้เลย แสดงว่าอยู่ที่โน่นก็ยังทำตัวเป็นเด็กเหมือนเดิมหละสิ

ไม่เด็กซะหน่อย ไม่เชื่อถามพี่ปอนด์

ให้พูดความจริงมั้ย

โอเค๊.... รุมกันใช่มั้ย จำไว้เลย

หึ หึ

แม่: ไปๆ ขึ้นบ้านกันก่อน มากันเหนื่อยๆ จะได้กินน้ำกินท่าให้หายหิว


%%%%%%%%%%%


(หลังจากที่นั่งคุยกับแม่ของสุรพลสักพัก ทั้งสองคนก็ขอตัวนำของไปเก็บที่ห้อง)

เดี๋ยวพี่ปอนด์นอนห้องนี้นะครับ

ห้องใคร

ห้องผมครับ

แล้วพลนอนที่ไหน

แม่ให้ไปนอนด้วยครับ บอกคิดถึง

อืม... (ยกแรกเริ่มแล้ว)

มีแต่พัดลมนะครับ พี่ปอนด์นอนได้มั้ย

ได้ครับ... อากาศดี คงไม่ร้อนมาก

ไม่ค่อยร้อนหรอกครับ ยิ่งดึกๆ ยิ่งหนาว

อืม... (ปิดประตูลงกลอน แล้วเดินไปหาคนที่กำลังหันหลังจัดเสื้อผ้าเข้าตู้ให้)

เฮ้ย! (ตกใจเพราะอยู่ดีๆ ก็ถูกอุ้มจนตัวลอย)

ชี่ส์ เดี๋ยวคุณแม่ได้ยิน

ก็พี่ปอนด์จะทำไรอ่ะ

(ตาวันวางร่างบางลงบนเตียงนอนที่ผ้าปูถูกดึงจนตึงเรียบ บอกให้รู้ว่าคนทำค่อนข้างจะเจ้าระเบียบอยู่ไม่น้อย) ลงโทษคนใจร้าย ปล่อยให้พี่นอนเหงาคนเดียว

สามวันเอ.... (คำพูดถูกกลืนหายพร้อมริมฝีปากของคนตัวโตกว่ากดประทับลงมาอย่างนุ่มนวล... มือขาวแข็งแรงสอดเข้าไปใต้ผ้า ลูบไล้ผิวเนียนลื่น....)

ก๊อก ก๊อก ก๊อก... (เสียงเคาะประตูไม่ดังมากนัก แต่ก็ทำให้ร่างบางสะดุ้งตกใจ รีบตะเกียกตะกายลุกขึ้นนั่ง)

ครับ?

แม่: เดี๋ยวออกมากินข้าวกันนะจ๊ะ แม่ตั้งสำรับเรียบร้อยแล้ว

ครับ แป๊บนึงครับ เก็บของอยู่

แม่: จ๊ะ รีบๆ หน่อยนะ เดี๋ยวกับข้าวเย็นแล้วจะไม่อร่อย

ครับ

(หลังจากเสียงฝีเท้าของคนเป็นแม่ค่อยๆ ห่างออกไป....)

พี่ปอนด์....

ครับ มีไรครับ (ทำไม่รู้ไม่ชี้ กระเถิบไปนั่งพิงหัวเตียงแล้วดึงคนตัวเล็กกว่าไปกอด)

ยังจะมาทำไก๋อีก ถ้าเมื่อกี้แม่เห็น...

(ตาวันบุ้ยใบ้ไปที่ประตู) เข้าไม่ได้จะเห็นได้ไง

เจ้าเล่ห์

หึ หึ


%%%%%%%%%%%%%


ยกที่สองตามมา....

แม่: ของพื้นๆ นะจ๊ะ คุณปอนด์กินได้หรือเปล่า

กินได้ครับ -- คุณแม่ อย่าเรียกคุณเลยครับ เรียกปอนด์เฉยๆ ก็พอ

แม่: จ๊ะ งั้นปอนด์ก็ต้องเรียกแม่ว่าแม่ ไม่ต้องคุณแม่นะจ๊ะ

ครับแม่ ขอบคุณครับ

แม่: นี่จ๊ะ กินเยอะๆ นะจ๊ะ ไม่ต้องเกรงใจ (ตักกับข้าวใส่จานให้อย่างมีน้ำใจ)

(ส่วนคนอายุน้อยที่สุดก็มัวแต่จดๆ จ้องๆ มองอาหารตรงหน้าอย่างสงสัย) ถ้วยนี้อะไรครับ

แกงเห็ดเผาะ

พี่ปอนด์รู้จักเหรอ อร่อยมั้ยครับ

ก็อร่อยดี เคยกินตอนไปอุดร

(พอคนเป็นพี่บอกอร่อย ก็เชื่อตามนั้น ตักใส่ปากแล้วเคี้ยว... ก่อนจะทำตาโตแล้วรีบลุกขึ้นเดินไปห้องน้ำ)

แม่: เป็นอะไรลูก

มันไม่สะอาดป่าวครับ เหมือนมีดินเลย (บอกอ้อมแอ้ม)

แม่: ตายแล้วตาพล ดินที่ไหน ของเค้าออกจะแพง รู้มั้ยโลกี่ร้อย

ก็มันเหมือนดินอ่ะ

หึ หึ ไม่ใช่ดิน มันเป็นงั้นเอง

โอเค... (แล้วก็ไม่สนใจแกงถ้วยนั้นอีก หันไปสนใจอย่างอื่น....) จานนี้อะไรครับ

แม่: นี่เหรอ ผัดเผ็ดงูเห่าจ๊ะ

นี่หละครับ (แดงไปด้วยพริกจนไม่รู้ว่าเนื้อที่ผัดคือเนื้ออะไร)

แกงคั่วหนู ส่วนนั่นก็อ่อมกบ แล้วนี่ก็(ถ้วยที่เพิ่งจะนำมาวาง)ปลาไหลต้มเปรต ป้านาเอามาฝาก

(คนเป็นลูกทำตาปริบๆ เริ่มจะไม่ชอบมาพากล) งั้น... เดี๋ยวผมไปเจียวไข่มาเพิ่มดีกว่า มีแต่ของเผ็ดๆ จะได้ตัดกัน

แม่: เผ็ดที่ไหน ก็ปลาไหลต้มเปรตนี่ไง ไม่เผ็ดหรอก ซดน้ำร้อนๆ กำลังดี

แต่....

แม่: เฮ้อ เรานี่น้า โตแล้วยังเลือกกินอีก เกิดต้องไปอยู่ในป่าจะทำยังไง

(งง จะไปอยู่ทำไมในป่า -_-!)

แม่: (หันมาสนใจแขก) คุณ เอ้ย ปอนด์ เป็นไงมั่งจ๊ะ อร่อยหรือเปล่า

ครับ อร่อยครับ

แม่: งั้นก็กินเยอะๆ นะจ๊ะ (แล้วก็ตักผัดเผ็ดงูเห่า ปลาไหลต้มเปรต และแกงคั่วหนูให้จนพูนจาน) -- เห็นมั้ย ขนาดพี่เค้าไม่ใช่คนบ้านนอก เค้ายังกินได้เลย

แม่อ่ะ

แม่: (เห็นหน้าลูกแล้วก็สงสาร) อ๊ะ จะไปเจียวไข่ก็ไป แต่มีแค่ฟองเดียวนะ ช่วงนี้ไก่มันคงหนาวไม่ออกไข่เลย

ครับ

(ผ่านไปสักครู่ พ่อครัวหัวป่าก์ก็เดินออกมาพร้อมจานไข่เจียวใส่กุนเชียงหอมฉุย...)

พี่ปอนด์ชิมนี่สิครับ รับรองอร่อย (ตักไข่ใส่จานข้าวให้ เพราะอีกฝ่ายไม่ยอมตักสักที)

(เห็นมีน้อยเลยตักคืนให้) พลกินเถอะ พี่จะอิ่มแล้ว

นิดเดียวครับ ชิมดูหน่อย (ตักคืนมา)

นิดเดียวนะ

ครับ

(ตาวันตัดไข่ออกประมาณเศษหนึ่งส่วนสี่ แล้วที่เหลือก็ตักคืนให้คนตัวเล็กกว่า ก่อนจะตักส่วนที่ตัดไว้เข้าปาก...)

อร่อยมั้ยครับ

อร่อยครับ

งั้นเอาอีก (ตั้งท่าจะตักไข่มาให้อีกแต่ถูกยึดจับข้อมือไว้)

พอแล้วครับ... มัวแต่ตักให้พี่ ตัวเองกินมั่งหรือยัง

ก็กินอยู่...

งั้นก็กินอีกเยอะๆ ผอมลงอีกแล้ว รู้ตัวหรือเปล่า

ไม่ผอมซะหน่อย ดูๆ (ดึงแขนเสื้อขึ้น แล้วเบ่งกล้าม)

ทำไร โชว์ก้าง?

กล้ามครับกล้าม ไม่ใช่ก้าง ฮู้วว พี่ปอนด์หนิ

หึ หึ -- นั่นเค้าเรียกว่ากล้ามเหรอ เพิ่งรู้

ดูถูก ไหนๆ ของพี่ปอนด์ กล้ามอ่ะ

อยากดู ต้องเข้าไปในห้อ... (ลืมไป ว่าแม่ยายนั่งอยู่ด้วย)

ฮ่า ฮ่า ฮ่า (สะใจ)


%%%%%%%%%%%%

[iforgive]

อะไรเนี่ยะ  แม่ยายรับน้องใหม่เหรอ

[patchylove]

   คุณแม่แรงอ่ะค่ะ 

[why yyy]

น้องพลน่าร๊ากกกกกกก  คุณแม่แกล้งพี่ปอนด์รึป่าวหว่า?? มีแต่ของป่าทั้งน้านนนนนน

[่patsaporn]

นั่นคุณแม่ไม่ได้อำแต่ผัดพวกแปลก ๆ นั่นให้กินจริงใช่มั้ย...โดนแกล้งแน่ ๆ เลยพี่ปอนด์
พี่ปอนด์แอบหื่นอ่า จะปล้ำน้อง ลูกเค้ามีพ่อมีแม่น้า กรั่กๆๆ
น้องพลกับคุณแม่น่ารักดี

ขอบคุณค่ะ

[Whatever it is]

โห คุณแม่ อาหารตะละอย่าง สุดยอดมาก เหอะๆ

[RoseBullet]

ตอนแรกงงกับคำว่า ยกแรก
แต่พอเริ่มมีอาหารประหลาดๆออกมาเสิร์ฟเรื่อยๆ เลยเริ่มเข้าใจละ
โอ้ คุณแม่แอบโหดนะคะ แต่ก็ต้องมีบ้างเนอะ
จะมาขอลูกชายเขานี่ ต้องมีทดสอบกันหน่อย อิอิ

[BBSS]

โฮ่ะๆๆ  พี่ปอนด์ โดนรับขวัญซะแล้ววว

[silverphoenix]

อ่านหมดแล้ว  ปลื้มมานานแล้ว 
แต่เพิ่งได้เม้นครั้งแรก  555

คิดไม่ออก  รู้แต่ว่าชอบ  ชอบมากกกกกด้วย

+1 จ้ะ

[konnarak]

พี่ปอนด์ สู้ๆนะจิงๆเเล้วแม่ ท่านใจดี......

[เพชรัตน์ ภู่อยู่]

ชอบๆ อ่านมานานและ เพิ่งจะเข้ามาเชียร์  อยากรู้ว่า เรื่องจริงเปล่าเนี่ย   

[badcow]

แม่ยังไม่รู้แน่เรอะ??!

[mengsama]

น่ารัก

[snooppy]

กรี๊ดดดด!!  พี่ปอนด์อ่ะ
" อยากดู ต้องเข้าไปในห้อ... "

ไม่รู้คุณแม่จะคิดไงเนาะ ฮุฮุ   

[takara]

หุหุ น่ารักอะ

[@Iriz]

เอ่อะ อาหารแต่ละอย่าง โหดมาก
สู้ๆเค้านะพี่ปอนด์ 

[ryoushena]

โหยยย คุณแม่อ่ะ แกล้งพี่ปอนด์

[Pupay]

ทำไมอาหารแม่แปลกๆอ่ะ    ผัดเพผ็ดงูเห่า ! และอาหารป่านาๆ


  นะคะ

[from_mars]

น่ารักจริง แต่งานนี้ ท่าทางคุณแม่จะไม่ปล่อยผ่านง่ายๆ นะคะ
ขอบคุณ และรออ่านต่อค่ะ

[Mulberry]

โอยยยย อ่านแล้วใจเต้น ทำไมมันหวานได้ขนาดนี้

[❥ʞαxiќɒ。]

เพิ่งมาอ่านเรื่องนี้ !!
น่ารักมากค่ะ เป็นเรื่องที่อ่านแล้วยิ้มตามตลอด สนุกมากๆ ><

คุณแม่จะรู้รึเปล่าเนี่ย! อย่าจีบกันบนโต๊ะสิ่! 55555
พี่ปอนนนน! เกือบไปแล้วนะ ถ้าคุณแม่ไม่มาเคาะประตูซะก่อน.. อร้ายยยย 

ปล. น้องสุรพล....ชื่อไม่ได้เข้ากับอายุเล๊ย! 5555555555555555

[~มือวางอันดับ1~]

 +1 เจ๋งว่ะ ปอนด์ เป็นเรากินได้แต่แกงเห็ดเผาะ

[snooppy]

เข้ามาส่อง
.
.
รอ รอ 

[ฟีฟาร30]

แอร๊ยย ~
น่าฮักก 
รอรอค๊า ยิ้มตลอดเรื่องง ><