หัวข้อ: [Babble Story] - Imprint Love - จบบริบูรณ์ ย้ายได้เลย

[why yyy]

น้องพลที่คิดไว้น่าจะประมาณ ซน ดงอุน วงbeast อะ น่ารักดี ฉากนี้พลน่ารักเนอะ!!

[BeeRY]

พี่ปอนด์พาน้องไปเที่ยวด้วยอ่า พรีฮันนีมูนเหรอคะ

[namtarn11]

เห็นในอากู เดนนิส โอ นี่ล่ะใช่เลย 555 ว่าแต่น้องพลล่ะ คนเขียน

[badcow]

มีฉาก เมด อิน เจแปน มั๊ย 5555

[lazat.mchub]

55555555555555 น่ารัก

[Tegoshita]

โอยยย น่ารักไปแล้ว เทคแคร์ประหนึ่งฮันนีมูน
แอบถูกใจเดนนิส โอค่ะ ใช่พี่ปอนด์มาก ๆ อ่า
รอตอนต่อไปค่ะ อิ่มใจแต่ไม่รู้จะคอมเม้นต์อะไรดี

 

[ดาวโจร500]

อยากให้ต่อบ่อยๆ >< เดี๋ยวนี้ขยันๆ กอดๆ คนเขียน

[little_nok]

ยังไม่พาเข้าบ้านอีกเหรอ
พากันไปเที่ยวซะแล้ว

[DEMON3132]

ไม่รู้หลงไปได้ไง ไม่ได้อ่านเรื่องนี้ แต่พอได้อ่านชอบมาก เกินความคาดหมายจริง ๆ
ชอบทุกตอนเลย น่ารักทุกคน โดยเฉพาะพี่ปอนด์กับน้องพล จะคอยติดตามตอนต่อไป
+1 +เป็ดแทนคำขอบคุณ   

[่patsaporn]

เพิ่งตามอ่านทันค่ะ คู่นี้น่ารักกุ๊กกิ๊กชะมัด อ่านไปอมยิ้มไปตลอดเลย
ช่วงแรกลุ้นให้เรารักกันได้เจอกัน ช่วงนี้ก็ติดตามความหวานความน่ารักของทั้งคู่
รักกันนาน ๆๆ น้า... 

ขอบคุณค่ะ

[takara]

ไปฮันนิมูนแน่เลย ช่ายป่ะ น้องพลเกร็งจนหายเกร็งแล้ว

[andaseen]

ชอบอ่ะ  น่ารัก อ่านไปยิ้มไปได้ตลอดอ่ะ

[rainbow67]

นอนพักก่อนเลย เดี๋ยวไกด์มาแล้วพี่จะปลุก

มีไกด์ด้วยเหรอครับ

อือฮึ….จริงๆ ก็ไม่ใช่ไกด์จริงๆ หรอก น้องชายเพื่อนพี่เอง

คนไทยเหรอครับ

ลูกครึ่ง แม่ไทย พ่อญี่ปุ่น

พูดไทยได้มั้ยครับ

ได้ แต่ไม่ค่อยชัด เค้าถนัดญี่ปุ่นกับอังกฤษ

อายุเท่าไหร่ครับ

น่าจะรุ่นน้องพลสักปีสองปีแหละ กำลังเรียนมหา’ลัย ปี 3 เป็นผู้ชาย ชื่อฮิคารุ

ฮ่า ฮ่า ฮ่า รู้ได้ไงว่าจะถาม

หึ หึ ไม่ต้องเดาก็รู้ -- จริงๆ ตั้งใจจะให้พาพลเที่ยวแค่สามวันที่พี่ประชุม แต่เดี๋ยวไม่คุ้นกัน เลยให้มาตั้งแต่วันนี้

อ๋อ ครับ…. (เสียงลอยๆ)

ง่วง?

ครับ

หลับไปเลย เดี๋ยวพี่ปลุก


%%%%%%%%%%%%%%%%%%%


ล็อบบี้โรงแรม…

(ชายหนุ่มชาวอาทิตย์อุทัย รูปร่างสูงโปร่งพอๆ กับสุรพล ลุกขึ้นยืน เมื่อเห็นชายไทยสองคนเดินออกมาจากลิฟท์)

ชายหนุ่ม: (ยกมือไหว้) สวัสดีครับ ปอนด์ซัง

สวัสดี ฮิคารุคุง – นี่แฟนพี่ ชื่อพล

ฮิคารุ: (ยกมือไหว้) สวัสดีครับ พลซัง

สวัสดีครับ ฮิคารุคุง

ฮิคารุ: หิวกันหรือเปล่าครับ จะกินอะไรกันก่อนมั้ยครับ

ยังไม่หิว เพิ่งจะกินมื้อเช้าไปเอง

ฮิคารุ: ครับ งั้นเดี๋ยวเราไปไหว้พระที่วัดเซ็นโซจิก่อนละกันนะครับ

โอเค


%%%%%%%%%%%%%%


ณ วัดเซ็นโซจิ หรือ อาซากุสะคันนง….

ฮิคารุ: ตรงนี้เรียกว่า คามินาริมง เกท หรือ ประตูสายฟ้าครับ…

ว้าว….. (ตะลึงกับโคมไฟสีแดงอันใหญ่)

ฮิคารุ: ถ่ายรูปมั้ยครับ เดี๋ยวผมถ่ายให้ (ถามเพราะตั้งแต่ออกจากโรงแรมก็เห็นอีกฝ่ายเก็บทุกช็อตจริงๆ ไม่ว่าจะเป็นคน หรือสิ่งของ ก็ถูกจับมาเป็นแบ็คกราวน์หมด กระทั่งคนที่มาด้วยกันและไกด์ก็ยังไม่เว้น)

ครับ ถ่ายครับ (พูดแล้วก็ยื่นกล้องที่คล้องอยู่กับคอให้ช่างภาพจำเป็น แล้วก็ลากแขนของตาวันให้ไปยืนเก๊กท่าด้วยกัน) เอาให้ติดโคมไฟนะครับ

ฮิคารุ: ครับ…จะถ่ายแล้วนะครับ หนึ่งงงง สองงง…อีกภาพครับ….หนึ่งงง สองงง…โอเค

(หลังจากได้รูปโคมไฟที่หน้าประตูแล้ว... พอไกด์แนะนำอะไรที่น่าสนใจ คนที่เพิ่งจะเคยมาญี่ปุ่นเป็นครั้งแรกก็ขอถ่ายรูปด้วยตลอด… จนกระทั่งผ่านประตูสายฟ้าเข้าไป)

ฮิคารุ: ตรงนี้เรียกนากามิเซะโดริครับ สองข้างทางจะเป็นร้านขายของที่ระลึกกับพวกขนมพื้นบ้านของญี่ปุ่น

นี่ขนมอะไรครับ

ฮิคารุ: ขนมเซมเบ้ครับ

อร่อยป่ะ

ฮิคารุ: ลองชิมดูได้ครับ (พูดแล้วก็หยิบชิ้นที่อยู่ในถาดสำหรับชิมส่งให้)

อืม…

เป็นไง

อร่อยครับ พี่ปอนด์ลองชิมสิ


(หลังจากนั้นทั้งสามคนก็เดินชิมเดินชมสินค้าจากร้านทั้งสองข้างทางไปเรื่อยๆ จนกระทั่งเข้าเขตวัด….สุรพลเห็นคนจุดธูปแล้ววักควันเข้าหาตัวเอง บางคนก็ลูบไล้ไปตามใบหน้าและศีรษะ ก็หันไปถามไกด์งงๆ)

เค้าปัดควันใส่ตัวเองทำไมอ่ะ

ฮิคารุ: (พยายามกลั้นขำ) เชื่อกันว่า เป็นสิริมงคลและจะนำโชคลาภมาให้ครับ

อ๋อ (แล้วก็วักมั่ง)


(ที่บ่อน้ำพุด้านหน้า…)

ฮิคารุ: ล้างมือ แล้วก็บ้วนปากนะครับ แบบนี้ (แล้วก็สาธิตให้ดู)

ทำไมต้องบ้วนปากด้วย (งงว่าทำไมแค่ล้างมือไม่พอ)

ฮิคารุ: เชื่อกันว่า เมื่อเราก้าวเท้าเข้าวัดแล้ว ก็ควรจะชำระล้างทั้งร่างกาย และจิตใจให้สะอาดบริสุทธิ์ครับ

เป็นหนูน้อยจะไมเหรอเรา

เอ้า ก็คนเค้าสงสัย

หึ หึ


(ต่อจากนั้น ฮิคารุก็พาเดินไปที่กระถางกำยานขนาดใหญ่ แล้ววักควันเข้าหาตัวเอง)

ฮิคารุ: เป็นความเชื่ออีกแหละครับ ว่าควันจากธูปกำยานจะช่วยรักษาอาการเจ็บป่วย เช่น เจ็บไหล่เจ็บแขนก็วักควันเข้าไหล่เข้าแขน เจ็บขาก็วักควันเข้าขา (อธิบายยิ้มๆ เพราะรู้ว่าเดี๋ยวคนขี้สงสัยก็ต้องถาม)

อะไร ยังไม่ได้ถามเลย (พูดขำๆ)

หึ หึ ไม่ต้องถามเค้าก็รู้

ฮ่า ฮ่า ฮ่า


(หลังจากนั้น ไกด์ก็พาไปนมัสการองค์เจ้าแม่กวนอิมบนศาลาหลังใหญ่…..)

ฮิคารุ: ไปเสี่ยงเซียมซีกันมั้ยครับ

ไม่ต้องถาม คนนี้เค้าลองทุกอย่างอยู่แล้ว

เอ้า ก็คนไม่เคยมา


(เสี่ยงเซียมซีเสร็จเรียบร้อยแล้ว ทั้งสามคนก็เดินชมรอบๆ บริเวณวัด โดยมีคนบ้ากล้องเก็บภาพประทับใจไปตลอดทาง ไม่ว่าจะเป็นร้านค้า คนแต่งชุดกิมิโน รถลาก และพ่อค้าแม่ค้า ถนนคนเดินไปมา ต้นไม้ ก็ถ่ายไว้หมด)

พี่ปอนด์ มันเผา…

ยังไม่อิ่มอีกเหรอ

โหย ย่อยไปหมดแล้ว

เพิ่งกินไปเมื่อตะกี้เนี่ยนะ

งี้แหละ วัยกำลังกินกำลังนอน ระบบเผาผลาญดี

ถุย

ฮ่า ฮ่า ฮ่า

ฮิคารุ: มันเผาร้อนๆ ครับ

อ้าว ไปแอบซื้อมาตอนไหนเนี่ย (ถาม แต่ก็ยื่นมือไปรับเรียบร้อยแล้ว)

ฮิคารุ: ปอนด์ซัง กินมั้ยครับ

ไม่หละ ยังอิ่มอยู่เลย

(กินไป เดินไป ถ่ายรูปไป จนถึงศาลเจ้าอาซากุสะ ฮิคารุก็พาหนุ่มไทยทั้งสองคนเข้าไปกราบไหว้ขอพร แล้วก็พาไปเดินเล่นที่สวนสนุกข้างวัดต่อ…. เพราะมีเวลาเที่ยวอีกหลายวัน ทั้งสามคนจึงไม่รีบร้อน เดินดูนั่นดูนี่ จนเกือบจะสี่โมงเย็น ก็เดินออกมาทางประตูสายฟ้าเหมือนเดิม)

ฮิคารุคุง วัดจะปิดกี่โมงครับ

ฮิคารุ: ตามเวลาปิดห้าโมงครับ แต่ส่วนมากก็ยังมีนักท่องเที่ยวอยู่ ถึงกลางคืนโน่นแหละครับ เพราะเวลากลางคืน เปิดไฟแล้วจะสวยมาก คนชอบถ่ายรูปกัน

อ้าว แล้วเค้าไม่ไล่เหรอ

ฮิคารุ: ไม่ไล่ครับ

อืม…แล้วเราจะไปไหนกันต่อดี

ฮิคารุ: หิวกันหรือยังครับ

ยังครับ – พี่ปอนด์หิวยังครับ

ยังไม่ค่อยหิวเท่าไหร่

ฮิคารุ: งั้นเราดูวิวที่สกายทรีก่อนมั้ยครับ แล้วค่อยไปหาอะไรกินกัน

%%%%%%%%%

[jimmyFG]

 

[takara]

โอ้ น้องพลแปลงกายเป็นเจ้าหนูจำไม น่ารักดีอะ

[rainbow67]

วันต่อมา…. ที่สะพานจินกูบาชิ

พี่ปอนด์ นารุโตะ (เรียกเสียงตื่นเต้น เมื่อเห็นคนแต่งคอสเพลย์เป็นนารุโตะ)

เดินไปเรื่อยๆ จะเยอะกว่านี้

นั่น! อินุยาฉะ เซเลอร์มูนด้วย

ฮิคารุ: อยากถ่ายรูปกับเขาไหมครับ เดี๋ยวผมไปขอให้

อยาก (พยักหน้าคอแทบหลุด)

(ฮิคารุเดินไปขอถ่ายรูปกับคนที่แต่งเป็นนารุโตะก่อนเพราะอยู่ใกล้ ซึ่งอีกฝ่ายก็อนุญาต)

พี่ปอนด์ไปถ่ายด้วยกัน

เยอะแล้ว พลถ่ายเถอะ

รูปเดียว….

ก็ได้

(หลังจากถ่ายรูปคู่กับนารุโตะเรียบร้อยแล้ว ตลอดทางที่เดินไป หากเจอคนแต่งคอสเพลย์ที่สุรพลสนใจ ฮิคารุก็จะเดินไปขอถ่ายรูปให้อย่างรู้หน้าที่… จนกระทั่งทั้งสามคนพากันเดินมาถึงหน้าประตูทางเข้าศาลเจ้าเมจิ)

(สุรพลเงยหน้ามองประตูทางเข้าที่สูงประมาณเสาไฟฟ้าแล้วพยายามนึก) เหมือนอะไรน้าา

เสาชิงช้า

เออ ใช่ๆ ว่าแล้วคุ้นๆ – เสาใหญ่มาก

(เดินไปโอบเสาแต่ก็ไม่รอบ ก่อนจะหันมามองคนที่มาด้วย)

พี่ปอนด์…

ถ่ายรูปให้หน่อย (พูดล้อๆ)

ฮิคารุ: (กลั้นไม่อยู่) ฮ่า ฮ่า ฮ่า

อ้าว มาด้วยกันป่ะเนี่ย (บ่นแต่ก็ยิ้ม ขำตัวเอง)

(หลังจากถ่ายรูปให้คนบ้ากล้องเสร็จแล้ว ทั้งสามคนก็พากันเดินเข้าไปในวัดเพื่อไหว้พระขอพร เสร็จแล้วก็ถ่ายรูปอีกนิดหน่อย ก่อนจะพากันกลับ)

ฮิคารุ: หิวกันหรือยังครับ ไปหาอะไรกินกันก่อนมั้ย

ดีเหมือนกัน


%%%%%%%%%%%%%%%%%


ร้านอาหารญี่ปุ่นในชิบุยะ....

ฮิคารุ: พลซัง เป็นไงบ้างครับ อร่อยหรือเปล่า

อร่อยครับ อร่อยมาก เนื้อนุ้มนุ่ม

ที่นี่เค้าขึ้นชื่อเรื่องเนื้อย่าง

พี่ปอนด์เคยมาแล้วเหรอครับ

อือ...ส่วนมากคนที่บริษัทเค้าก็พามาเลี้ยงแถวๆ นี้แหละ

ฮิคารุ: แถวนี้มีร้านอร่อยหลายร้านครับ เดี๋ยวผมพาทัวร์


%%%%%%%%%%%


ถนนย่านชิบุยะ....

ถ่ายทำไม ป้ายโฆษณา

ก็...นายแบบหล่อ

อึ้มมม...

ฮ่า ฮ่า ฮ่า แต่ยังไง พี่ปอนด์ก็หล่อกว่า

ให้เชื่อมั้ย

จริงจริ๊งง ไม่เชื่อถามฮิคารุคุงดู จริงมั้ย (ประโยคหลังหันไปถามไกด์)

ฮิคารุ: จริงครับ ปอนด์ซังหล่อกว่ามากๆ

ฮ่า ฮ่า ฮ่า เห็นมั้ย บอกแล้ว -- แต่ดูๆ ไป หน้าคล้ายฮิคารุคุงเนาะ แต่ฮิคารุคุงหล่อกว่า (หยอดท้ายประโยค เพราะกลัวไกด์จะเสียใจที่หล่อน้อยกว่าแฟนตัวเอง)

ก็นั่น พี่ชายของฮิคารุคุง

เฮ้ย จริงดิ

ฮิคารุ: ครับ พี่ชายคนโต ชื่อชิโนบุ เพื่อนของปอนด์ซัง

(เห็นคนตัวเล็กกว่าทำตาโต ตาวันเลยขยายความ) เรียนด้วยกันตอน ป. โท

ที่ไหนครับ

MIT รู้จักมั้ย

ครับ รู้จัก ที่โทนี่ สตาร์คจบมา (รู้จักเพราะเรื่อง Iron Man)

ฮ่า ฮ่า ฮ่า


%%%%%%%%%


เดินมาเรื่อยๆ เจอร้านเครปที่จัดแต่งหน้าร้านด้วยเครปแบบต่างๆ หน้าตาน่ากิน...

ฮิคารุ: ถ่ายรูปมั้ยครับ เดี๋ยวผมถ่ายให้

(ไม่รอช้า สุรพลยื่นกล้องให้ไกด์ แล้วลากคนข้างไป ไปยื่นเก๊กท่าที่หน้าร้าน)

ฮิคารุ: หนึ่งงง สองงงง....เดี๋ยวครับ อีกรูปนึง....หนึ่งงงง....สองงงงง

(พอฮิคารุลดกล้องลง สุรพลก็ผละออกมาดูรูป เผอิญระหว่างนั้นชนเข้ากับหญิงสาวคนหนึ่ง...)

ขอโทษ เอ้ย ซอรี่

หญิงสาว: ไม่เป็นไรค่ะ ไม่เจ็บ

อ้าว คนไทยเหรอครับ

หญิงสาว: ค่ะ แจนค่ะ ยินดีที่ได้รู้จัก (พูดพร้อมกับยื่นมือออกมาเพื่อเช็คแฮนด์)

พลครับ

แจน: มาเที่ยวหรือทำงานค่ะ

ก็ทั้งสองอย่าง แล้วคุณแจนหละครับ

แจน: เที่ยวค่ะ มากับเพื่อนอีกคนนึง กำลังสั่งเครปอยู่

อ๋อ ครับ งั้นเดี๋ยวผมขอตัวก่อนนะครับ

แจน: เดี๋ยวค่ะ เดี๋ยว

ครับ

แจน: คุณพลมากับทัวร์หรือว่ามาเองค่ะ

มาเองครับ

แจน: มากี่คนค่ะ

สามครับ

แจน: ดีเลย คนไม่เยอะ งั้น ขอแจนกับเพื่อนไปแจมด้วยได้มั้ยค่ะ เที่ยวสองคนไม่ค่อยสนุกเท่าไหร่

ก็...น่าจะได้ครับ แต่เดี๋ยวขอผมถามคนที่มาด้วยก่อน

แจน: ค่ะ งั้นแจนรอตรงนี้นะค่ะ

ครับ (พยักหน้าแล้วก็เดินไปหาชายหนุ่มสองคนที่ยืนมองอยู่ไม่ไกล)

ว่าไง

คือ...คนนั้นอ่ะครับ เป็นคนไทย ชื่อแจน เค้ามากับเพื่อนสองคน เค้าอยากมาแจมกับพวกเราด้วย...ได้มั้ยครับ

อืม......ได้

ขอบคุณครับ


%%%%%%%%%%%


พี่ปอนด์ ฮิคารุคุง นี่คุณแจนครับ กับ...

เพื่อนแจน: ยุ้ยค่ะ ยินดีที่ได้รู้จัก

อ๋อครับ คุณยุ้ย ส่วนนี่ก็พี่ปอนด์ กับฮิคารุคุงครับ

(ทั้งสองฝ่ายจับมือและกล่าวทักทายกันพอเป็นพิธี)

แจน: ขอบคุณมากนะค่ะ ที่ให้พวกเราไปด้วย

(ทั้งตาวันและฮิคารุยิ้มและพยักหน้าให้เฉยๆ ไม่ได้พูดอะไร)

ฮิคารุ: พลซัง อยากลองกินเครปมั้ยครับ ร้านนี้อร่อยมาก

อยากอยู่เหมือนกัน แต่กลัวไม่หมด ชิ้นเบ้อเริ่ม

เดี๋ยวพี่ช่วยกิน

โอเค งั้นก็ลุยโลด

หึ หึ

ฮิคารุ: เดี๋ยวผมไปซื้อให้ครับ ท๊อปปิ้งอะไรบ้างครับ

ขอไปดูด้วยดีกว่า


(หลังจากที่สุรพลและฮิคารุกลับมาจากซื้อเครปแล้ว ทั้งห้าคนก็พากันเดินดูของไปเรื่อยๆ)

อร่อยมาก พี่ปอนด์ลองชิมดู (ไม่พูดเปล่า ป้อนให้ถึงปาก)

อืม...

อร่อยมั้ยครับ

อร่อยดี

ไส้เยอะมาก เลือกไม่ถูกเลย


(เดินไปเรื่อยๆ ผ่านร้านขายเสื้อผ้า)

แจน: อุ้ย ลดตั้ง 30% ไปดูกันมั้ยค่ะ

เข้าไปดูมั้ย (ถามคนที่ยังกินเครปไม่หมด)

(ส่ายหน้า) มีแต่เสื้อผ้าผู้หญิง

ฮิคารุ: ของผู้ชายก็มีครับ อยู่ด้านใน

ไม่รู้จะซื้ออะไร

งั้น เดี๋ยวพวกเรารอข้างนอก เชิญตามสบายครับ

ยุ้ย: โอเค...แป๊บเดียวค่ะ เดี๋ยวรีบดู

ไม่ต้องรีบครับ เดี๋ยวผมถ่ายรูปรอ


(หลังจากที่กินเครปหมด สุรพลก็เริ่มปฏิบัติการรัวชัตเตอร์ เก็บทุกช๊อตอีกเช่นเคย กระทั่งชายหนุ่มสองคนที่ยืนอยู่ด้วยก็ยังถูกถ่ายไปหลายภาพเช่นกัน)

พี่ปอนด์กับฮิคารุคุงเหมือนนายแบบเลย เท่ห์มากกก (เอารูปที่ถ่ายไปให้เจ้าตัวทั้งสองคนดู)

ฮิคารุ: ขอบคุณครับ (เขินจนหน้าแดงที่ถูกชมตรงๆ) พลซังก็เท่ห์ครับ

ฮ่า ฮ่า ฮ่า ชมกันเอง ช่วยกันทำมาหากินดีมาก


(ผ่านไปพักใหญ่ๆ สองสาวก็ยังไม่ออกมาจากร้าน....)

หนาวเหรอ (เห็นอีกฝ่ายยืนกอดอก หลังจากหยุดถ่ายรูปได้สักครู่)

นิดหน่อยครับ

มานี่มา (พูดแล้วก็ดึงไปกอด พอดีกับที่สองสาวออกมาจากร้าน)

ได้อะไรมามั่งครับ

แจน: ไม่ได้อะไรเลย แพงมาก ขนาดลดตั้ง 30%

ฮิคารุ: งั้นเราเดินดูไปเรื่อยๆ ก็ได้ครับ ยังมีอีกหลายร้าน อาจจะเจอที่ถูกใจ


(เดินไปเรื่อยๆ ผ่านร้านเสื้อผ้าอีกสี่ห้าร้าน...)

ฮิคารุ: ผ้าพันคอผืนนั้นเหมาะกับพลซังมากครับ เข้ากับชุดที่ใส่อยู่ด้วย (ชี้ไปที่ผ้าผันคอที่อยู่กับหุ่นในดิสเพลย์หน้าร้าน)

อืม...สวยดี

ฮิคารุ: แวะมั้ยครับ

เข้าไปดูหน่อยละกัน…นะ (ประโยคหลัง หันไปปรึกษากับคนที่เหมาะกับผ้าพันคอ)

ครับ

(พอเข้าไปในร้าน ฮิคารุก็เดินเข้าไปพูดกับพนักงานด้วยภาษาญี่ปุ่น)

เค้าพูดอะไรอะไรกัน พี่ปอนด์ฟังออกมั้ยครับ

ฮิคารุบอกว่า 'ขอดูผ้าพันคอที่อยู่หน้าร้านได้มั้ยครับ' ส่วนพนักงานก็ถาม 'ผืนไหนค่ะ' แล้วฮิคารุก็บอก 'ผืนที่อยู่กับหุ่นครับ' พนักงานก็ตอบ 'ได้ค่ะ รอสักครู่นะค่ะ'

โห พี่ปอนด์เก่งจัง รู้ภาษาญี่ปุ่นด้วย

เปล่า พี่เดาเอา

แป่ว -*-

ฮ่า ฮ่า ฮ่า


%%%%%%%%%%%

[little_nok]

สองสาวนั่นมาแจมเพื่ออะไร
เดี๋ยวถ้ารู้สองคนเป็นแฟนกัน คงแยกไปแน่
เดินกับคนไม่รู้จักลำบากน่ะ ชอบไม่เหมือนกัน ทำให้เสียเวลาเที่ยวของเราด้วย

[ReiSei]

ตามมาจากกระทู้แนะนำ
อ่านรวดเดียวเลย เพราะหยุดไม่ได้ ชอบมากกกกกกกก  ตั้งแต่ยังคุยกันแค่เอ็มก็อ่านไปเขินไป ยิ้มแก้มแตก 55  พอเจอกันคบกันยิ่งน่ารัก     บทคุยกันเป็นธรรมชาติมากเลยค่า เรื่องก็อ่านแล้วสบายใจ จะบรรยายยังไงดี มันน่ารักอ้ะ แถมบางทีสุดจะฮา หัวเราะกลั้นไม่อยู่ 555

[BBSS]

หวานนนนนน  มดขึ้นทั่วญี่ปุ่นแล้วววววว พี่ปอนด์ น้องพล 

ว่าแต่  สองสาวนั่นมาดี หรือ มาร้าย? 

[badcow]

มีไปสกายทรีด้วย เเสดงว่าเพิ่งไปมาเร็วๆนี้
.
ผญ. จากนิยายในเล้าซัก 80% มักเป็นต้นเหตุของมาม่าทั้งปวง ต้องรีบดีลีท!!

[T_Lansai_T]

อยากไปญี่ปุ่น ไปดูปอนด์กะพล กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด

งั้นเค้าขอฮิคารุคุงนะ ฮ่าๆ

[sukaz]

มาตะลุยอ่านจนจบในที่เดียว ตอนนี้มีความรู้สึกว่าร่างกายตัวเองไม่ปกตินิดหน่อยล่ะ
>>> ความดันเลือดขึ้น ///น้ำตาลในเลือดก็สูงผิดปกติ 
>>พี่คร๊าฟฟฟฟ หวานเกินไปแย้ววว 

[takara]

น่ารักอะ พลท่าทางจะสนุกมากนะ

[namtarn11]

2สาวนั้น จะนำปัญหามาเยือนกับทริปนี้ไหมนะ

[sukie_moo]

พลบ้ากล้องเหมือนเราเลย ไปเที่ยวไหนถ่ายมันทุกอย่าง 100 รูปจะสวยซัก 10 รูป 555

2 สาวไม่เป็นปัญหาหรอก เพราะพี่ปอนด์หนักแน่น  เอาอยู่แน่นอน

ปล.คิดถึง นอยด์-โด่ง

[Tegoshita]

อูยยยยยย น่าร้ากกกกก

ขอขำ MIT ของโทนี่ สตาร์คหน่อยนะคะ 5555

 

สองสาวเป็นสาววายปะ มาวายด้วยกันนะ ฮี่ ๆ
เป็นทริปที่แอบหวานแต่ไม่เลี่ยนดีค่ะ ชอบ
เพราะเกรงใจฮิกกี้คุงด้วยเนอะ (หะ!?)

ประสบการณ์ตรงจากญี่ปุ่นเลยไหมคะเนี่ย
เป๊ะมากเลยน้า อยากกินเครปอีกจังเลย

ระหว่างที่ปอนด์ซังไปทำงาน คงไม่มีใครแอบมาตีท้ายครัวนะ
เดี๋ยวแม่แพ่นกบาลแยก (เอิ่ม น้องพลแฟนใครแน่)
อยากหิ้วน้องพลกลับบ้านอีกแล้วอะ น่ารักเกินไปอะ
เรารักน้องพล อรั้งงงงงงง

 

[why yyy]

พลบ้ากล้องมากอะ!!

[konnarak]

หวานมากกกกกกก. พีปอนด์ดูอบอุ่นอ่ะ ชอบๆๆๆ๐

[BeeRY]

น้องพลคนบ้ากล้อง
มากับป๋าปอนด์ เหมหมดทุกอย่างเลยสิพล
ผู้หญิงกับผู้ชายก็เดินเที่ยวกันคนละสไตล์เนอะ แต่สองสาวเป็นสาววายด้วยมะ ต้องเห็นตอนพี่ปอนด์กอดพลแน่เลย

[@Iriz]

ตามอ่านรวดเดียวจบเลยค่ะ ชอบมากก อ่านไปนี่ทั้งเขินทั้งขำเวลาสองคนเค้าคุยกัน 
ตกลงว่าพี่ปอนด์นี่ประทับใจในความน่ารัก+มึน+รั่วของน้องพลใช่มั้ยเนี่ย