“ป๊อก ๆ ๆ ๆ ๆ”
“เดี๋ยวกรูไปเปิดเอง” ไอ้แป๋มห้ามผมไว้ขณะที่ผมทำท่าจะลุกไปเปิด รู้กันแหละครับว่าใครจะมา แต่ที่ผมแปลกใจก็คือ ไอ้แป๋มเลือกที่จะเผชิญหน้ากับไอ้ตัวต้นเหตุ เอาละสิ สงครามจะเกิดไหมวะเนี่ย
เมื่อไอ้แป๋มเปิดประตู ก็เป็นดังคาด ไอ้ฟิล์มยืนหงออยู่หน้าประตู ส่วนไอ้แป๋มเปิดประตูค้างไว้และเดินกลับมานั่งที่เดิม ไอ้ฟิล์มจึงค่อย ๆ เดินตามเข้ามา
มันเหลือบมามองผมทีนึง ผมเลยทำท่าเอามือเชือดคอให้มันดู หน้ามันยิ่งเสียใหญ่ โดยตอนนี้มันเลือกที่จะมานั่งฝั่งตรงข้างไอ้แป๋ม ตอนนี้ข้าง ๆ ไอ้แป๋มก็มีผมนั่งอยู่ ส่วนไอ้กัสนั่งเป็นผู้สังเกตุการณ์อยู่ด้านข้างไอ้ฟิล์ม
“แป๋ม”
ไอ้ฟิล์มเป็นฝ่ายพูดขึ้นมาก่อนครับ ผมหันไปดูไอ้แป๋มว่าจะมีปฏิกริยายังไง แต่น่าแปลกครับ มันกับส่งยิ้มหวาน ๆ ไปให้ไอ้ฟิล์ม แต่สายตาของมันเย็นชาเป็นที่สุด
“คือว่า....................”
อ้ำ ๆ อึ้งอยู่ได้ไอ้ฟิล์มเอ้ย แล้วมันจะรู้เรื่องไหมวะเนี่ย ผมหันไปมองไอ้แป๋มที ไอ้ฟิล์มที สนุกละเมิงงานนี้ ส่วนไอ้ฟิล์มทำท่าจะพูดอะไรก็ไม่พูด ไอ้แป๋มก็เลยหันไปหยิบแก้วปล่าว และรินเบียร์จนเกือบเต็ม ส่งให้ไอ้ฟิล์ม พร้อมกับส่งยิ้มไปอีกที
“กิน”
ไอ้แป๋มพูดขึ้นมาที ไอ้ฟิล์มรีบยกแก้วเบียร์ซดแทบไม่ทัน มันยกซดทีเดียวหมดแล้ว ไอ้แป๋มเลยเอื้อมไปหยิบแก้วจากมือไอ้ฟิล์มมาพร้อมกับรินเบียร์ให้ใหม่ และส่งคืนไอ้ฟิล์มอีกครั้ง
“กินอีก”
นี่มันจะมอมไอ้ฟิล์มหรือไงวะเนี่ย ไอ้ฟิล์มก็รีบรับแก้วจากไอ้แป๋มมือไม้สั่น ไอ้แป๋มทำอย่างนี้ประมาณ 3-4 แก้ว ตอนนี้ไอ้ฟิล์มเริ่มหน้า หูแดงแล้ว ตาก็ปรือหน่อย ๆ
“ไอ้แป๋ม เมิงทำอะไรวะ จะมอมมันหรอ” ผมหันไปกระซิบกับเจ้าแป๋มเมื่อเห็นอาการของแฟนมันร่อแร่เต็มทนแล้ว ส่วนไอ้กัสตอนนี้นะหรอ นั่งเอามือประคองหัวไอ้ฟิล์มอยู่
“ไม่มีอะไรหรอกบิว แป๋มแค่จะรีดพิษจากปากงูนะ” มันหันมาตอบผมก่อนที่จะหันกลับไปดูสารรูปไอ้ฟิล์มอีกที
“พูดได้ยัง” ไอ้ฟิล์มตอนนี้พยักหน้าน้อย ๆ ตาเยิ้มๆ แล้วด้วย
“ให้เวลา 20 นาที เล่ามาให้หมด ถ้ารับได้ก็คบต่อ แต่ถ้าไม่ได้ ก็ตัวใครตัวมัน” โอ้โห เพื่อนผม ใจเด็ดเว้ย
“ครึ่งชั่วโมงไม่ได้หรอ” แน๊ ยังมีต่อกันอีก
“15 นาที จะเอาหรือไม่เอา” ไอ้แป๋มขึ้นเสียง ตอนนี้ไอ้ฟิล์มหันไปทางไอ้กัสเพื่อขอตัวช่วย แต่ไอ้กัสพยักหน้าประมาณว่า ยอม ๆ ไปเหอะ
“อืม ตกลง จริง ๆ แล้วเมื่อบ่ายอะ ฟิล์มไม่อยากไปหรอก แต่ว่าน้องจูนเขาชวนอะ” มันพูดด้วยน้ำเสียงอ้อแอ้ ตัวก็เซไป คออ่อนจริง ๆ เลยนะเมิง
“แล้วไง”
“ปฏิเสธมาหลายครั้งแล้ว ครั้งนี้ก็เลยขัดไม่ได้”
“แล้วเขาเป็นใคร”
“รุ่นน้อง”
“รุ่นน้อง ทำไมแป๋มไม่รู้จัก เราก็เรียนคณะเดียวกัน” เออใช่ ๆๆ ทำไมกรูไม่รู้จักด้วยฟะ
“รุ่นน้องไอ้กัสอีกทีนึง” พูดจบ ผมกับไอ้แป๋มหันไปหาไอ้กัส ไอ้กัสรีบสายหัวประมาณว่า กรูไม่เกี่ยวนะเว้ย ไอ้แป๋มเลยหันมาเล่นงานไอ้ฟิล์มต่อ
“รู้ไหมว่าเขาชอบแก”
“รู้” มันน่าชอบตรงไหนวะไอ้ฟิล์มเนี่ย
“แล้วมันไม่รู้หรอว่าแกมีแฟนแล้ว”
“รู้ แต่เขาบอกว่าเป็นพี่น้องกันก็ได้”
“แล้วแกชอบเขาไหม” นี่เมิงเล่น 20 คำถามกันหรือไงวะเนี่ย
ไอ้ฟิล์มไม่ตอบ แต่สั่นหน้าหงึก ๆๆ อย่างแรง จนกลัวว่าคอของมันจะเคล็ดไปซะก่อน
“ถ้าบอกว่าห้ามติดต่อกับมันอีกทำได้ไหม”
“ทำได้” ไอ้ฟิล์มตอบเสียงอ่อย ๆ จนฟังเหมือนกระซิบ
“ไม่ได้ยิน”
“ทำได้ครับ” ไอ้ฟิล์มตอบเสียงดังขึ้นมาหน่อยนึง หน่อยเดียวจริง ๆ
“ห๊า ว่าไงนะ”
“ทำได้คร้าบบบบบบผม” ไม่พูดปล่าว ยังยกมือขึ้นตะเบ๊ะ 1 ที จนผมอดขำไม่ได้
“มีเบอร์มันไหม”
“มี” มันตอบเสียงอ่อย ๆ
“งั้นกดโทรหามันตอนนี้เลย” ไอ้แป๋มสั่ง
“ตอนนี้เลยหรอ”
“อืม”
พูดจบไอ้ฟิล์มก็ค่อย ๆ กดมือถือมันหาไอ้น้องจูนนั่น พอติดแล้วไอ้แป๋มรีบสั่งให้เปิดเสียงให้ได้ยินกันทั่ว ๆ
“หวัดดีค่ะพี่ฟิล์ม ทำไมเมื่อบ่ายรีบออกมาเลยละคะ เกิดอะไรขึ้นหรอ แล้วผู้หญิงคนนั้นเป็นใครหรอคะ” แหม เสียงไอ้น้องจูนแหวขึ้นมาทันทีเพื่อมันกดรับ ตอนนี้ก็กำลังตอบกันอยู่ว่าไอ้ฟิล์มจะตอบไปว่าอะไร
“ผู้หญิงคนนั้นเขาเป็น........แฟนพี่อะครับ” แหม พูดยากจังนะเมิง
“อ้าว แฟนพี่หรอ แล้วก็ไม่บอก” อ้าว ยังไม่สำนึกอีก
“เอาไว้วันหลังก็ได้ค่ะ” นี่เมิงจะมีวันหลังอีกหรอ ตอนนี้ไอ้ฟิล์มหันหน้าแหยๆๆ ของมันมาสบตากับไอ้แป๋ม ไอ้แป๋มเลยเอื้อมไปหยิบกระดาษพร้อมปากกาขึ้นมาเขียนอะไรไม่รู้ ๆ และยัดใส่มือให้ไอ้ฟิล์ม
“พี่ค่ะ ทำไมเงียบไปละคะ”
“อ้อ เปล่า ๆ ครับ คือว่า อย่าเลยนะครับ เพราะว่า เออ....แฟนพี่ดุอะครับ” อ้อ เข้าใจละ ไอ้แป๋มมันเขียนให้ไอ้ฟิล์มอ่านตามนี่เอง แอบฮานะเมิงไอ้แป๋ม
“ก็อย่าให้แฟนพี่รู้สิค่ะ” อีนี่น่าจับให้หมอผ่านอออกจากหัวนะ ส่วนไอ้แป๋มก็เขียนอะไรยุกยิกส่งให้ไอ้ฟิล์มอีกแผ่น ไอ้ฟิล์มก็ก้มอ่านตาม
“แฟนพี่ฉลาดอะคับ...เขา เออ.......” ไอ้ฟิล์มนิ่งไปนิดนึงก่อนจะทำเสียงกระซิบกระซาบ
"นี่อ่านว่าไรอะ???"o_O ผมละกลั้นหัวเราะแทบตาม เฮ้ย ให้คนเมาอ่านหนังสือ จะรู้เรื่องไหมเนี่ย
“เอาะ อ้อ คือว่า แฟนพี่ฉลาดนะครับ เขาก็รู้จนได้หละ พี่ว่า.......” ไอ้ฟิล์มจะพูดต่อจนจบ แต่ไม่ทันแล้วไอ้แป๋มแย่งโทรศัพท์มาพร้อมกับกรอกเสียงลงไปประหนึ่งว่าเมิงไม่ต้องกรูเอง
“น้องค่ะ นี่พี่แป๋มแฟนพี่ฟิล์มนะคะ พี่ไม่รู้นะคะว่าน้องคิดอะไรกับพี่ฟิล์มแฟนพี่ แต่ถ้าน้องอยากจะเป็นกิ๊กพี่ฟิล์ม พี่ก็คงจะว่าอะไรน้องไม่ได้หรอกค่ะ แต่พี่ขอบอกนะคะว่าน้องคงเป็นได้แค่กิ๊ก แค่เครื่องระบายความเครียดทาง.......เออ.......ทางเพศเท่านั้นหละคะ ค่าของน้องมีอยู่เท่านั้น แต่อย่าริอาจตะกายให้สูงเพื่อจะมาเป็นมากกว่ากิ๊กนะคะ เพราะพี่คิดว่าน้องคงไม่อยากรู้หรอกนะคะว่าคนที่เคยทำอย่างนี้กับพี่มันโดนกับอะไร้บ้าง
อ่อ และไม่ต้องมาทำเสียงแบ๊วใส่พี่นะคะ เพราะว่าพี่คิดว่ามันเป็นบุคลิกของคนที่ปัญญาอ่อนมาก ๆ และถ้าพี่รู้ว่าน้องจูน ใช่ไหมค่ะ ยังติดต่อกับฟิล์มอีก พี่คงไม่รับประกันผลลัพธ์ที่จะเกิดกับน้องนะค่ะ ไอ้ฟิล์มแฟนพี่มันขี้เบื่อ อย่างมากเลยนะค่ะน้องก็เป็นได้แค่ Sex toy ของมันเท่านั้นหละคะ แค่นี้นะค่ะ สวัสดีค่ะ”
พูดจบ ผมแทบจะรีบไปหาโล่ห์พร้อมกับสลักชื่อมอมันลงไปมอบให้มันเลย ได้ใจมาก ๆ
"เราดีกันได้แล้วใช่ปะ" ไอ้ฟิล์มถามเสียงอ่อย ๆ
"ง่ายไปไหม" ไอ้แป๋มตอบกลับไปทำเอาไอ้ฟิล์มหน้าเสียอย่างแรง
“กัสอย่างมีเพื่อนไหม” ไอ้แป๋มมันหันไปถามไอ้กัสที่ยืนงงอยู่ เพื่อนอะไรวะ
“เดือนนึงไง”
“อะไรหรอ เดือนนึง” ผมพอจะรู้ชะตาไอ้ฟิล์มละ แต่ท่าทางไอ้ฟิล์มยังคงงงอยู่ หุหุ ไอ้กัสของผมคงมีเพื่อนซะแล้ว ท่าทางไอ้แป๋มคงกะเอาให้เข็ด
++++++++++++++
ช่วงนี้ใกล้สอบแล้ว อาจช้านิดนะคร้าบบบบ จะเร่งให้จบใน ปีครึ่ง เลยต้องรีบเสนอ Thesis
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
