“ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก ไอ้เชี่ย ไอ้กัส ปล่อยกรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรู”
“ไอ้กัส เมิงจะทำอะไรกรู” แต่ให้ร้องให้ตายก็ไม่มีผลครับ ตอนนี้ตัวผมลอยไปอยู่บนบ่ามันเรียบร้อยแล้วครับ
“เมื่อกี้พูดว่าอะไรนะ” มันถามผมไปด้วยมือมันก็ตีก้นผมไปด้วย
“ไอ้เชี่ย ปล่อยยยยยยยยยยยยยย กรูกลัว” ผมยังคงแหกปากลั่นห้องให้มันปล่อยผม แต่มันก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะยอมปล่อยลง ผมเลยต้องใช้ไม่นวม พูดดี ๆกับมัน
“กัสครับ ปล่อยบิวนะครับ บิวกลัวนะครับ”
“อ๊ะ พูดดี ๆ อย่างนี้น่าฟังหน่อย”
.....ยิ้มให้ความผิดหวัง อย่างคนคุ้นเคยยิ้มให้ความมืดมน อย่างคนรู้จักกันนี่คือเพื่อนเก่าที่เราต้องเจอ เจอกันเมื่อนานแสนนาน............
น่านเสียงสวรรค์มาช่วยผมแล้วครับ โทรศัพท์มา ใครโทรมาไม่รู้ สงสัยคงต้องกราบงาม ๆ1 ที
“กัส ปล่อยก่อนโทรศัพท์มา” แต่นอกจากมันจะไม่ปล่อยผมลงแล้ว มันยังแบกผมเดินไปหยิบโทรศัพท์ตรงหัวที่นอนพร้อมกับดูที่หน้าจอ
“ใครโทรมาอะ” ผมถามไอ้กัสหลังจากที่เห็นมันนิ่งไป ไม่ยอมกดรับสักที จนผมต้องแย่งโทรศัพท์มันขึ้นมาดู
“พัด”
ผมมองหน้ากัสทันที ก็เห็นว่ามันจ้องมองผมกลับมาอย่างดุ ๆ แต่ผมทำไม่รู้ไม่ชี้กดรับโทรศัพท์ทันที ตอนนี้หน้าไอ้กัสงอเป็นกุ้งมังกรแล้วครับ
“ฮัลโหล พัดหรอ” ผมพูดไป พร้อมยักคิ้วให้ไอ้กัสไปที หุหุ
“ครับ” เสียงพัดก็ยังนุ่มเหมือนเดิมครับ
“พัดมีธุระอะไรหรือเปล่า” พูดจบก็ทำภาษาใบ้ให้ไอ้กัสวางผมลง
“เออ อ้อ ไม่มีอะไรหรอก แค่อยากรู้ว่าบิวเป็นไงบ้าง” หูก็ฟัง มือก็ชี้โบ้ชี้เบ้ให้ไอ้กัสวางผมลง
“อ้อ ก็ค่อยยังชั่วแล้วแหละ ไม่ค่อยเจ็บแผลแล้ว........อั๊ก” ไอ้เชี่ยยยยยยยกัส มันโยนผมลงบนเตียงดังตุ๊บ จุกเลยครับ ส่วนไอ้กัสนั้นตอนนี้มันได้ก้าวขึ้นมานอนข้าง ๆ และเอาหูมาแนบโทรศัพท์อีกข้างหนึ่งเพื่อที่จะฟังเสียง
“บิว เป็นอะไรหรือเปล่า”
“อ้อ....เออ....คือว่า ไม่มีอะไรหรอก” แฮะๆๆ ทำไมไม่กล้าบอกก็ไม่รู้ว่าไอ้กัสอยู่ด้วย
“อะแฮ่ม ๆ “ น่านนนนนน ไอ้กัสไม่รู้ว่าอวัยวะส่วนไหนติดคอ ถึงต้องมาไอเอาตอนนี้ เมิงจะแกล้งกรูใช่ไหมเนี่ย
“บิว...บิวอยู่กับใครหรอ” อ้าว พัดดันหูดีอีก
“อ้อ ปล่าวนิ อยู่คนเดียว ทำไมหรอ”
“อ้าว หรอ พอดีได้ยินเสียงเหมือนคนไอนะ” ตอนนี้ไอ้คนที่อยู่ข้าง ๆ ยิ้มกรุ้มกริ่มขึ้นมาครับ เหมือนมันจงใจจะแกล้ง จมูกก็ไม่อยู่สุขแล้วครับ นัวเนีย ๆ อยู่แถว ๆ ต้นคอ ติ่งหู พวงแก้ม นั่นแหละ
“อืม....อึ๊ยยย” อ้าวซวยแล้วสิกรู คำแรกนั่นอะ ตอบพัดมัน แต่ไอ้เสียงที่ตามมา ไม่ได้ตั้งใจให้มันออกมาด้วยเลยครับ แต่เพราะว่าไอ้ตัวข้าง ๆ นี่มันไม่อยู่สุขเลย
“ยังไงบิวก็ต้องดูแลแผลให้ดีนะ อย่าให้สกปรกละ เดี๋ยวจะเป็นบาดทะยักได้” พัดยังคงพร่ำต่อไปเรื่อย ๆ
“ได้...อร๊าย.....แล้วบิว....อึ๊ย....จะดูอย่างดี.....อู๊ยย....เลยนะ” ตอนนี้ใจผมไม่อยู่กับเนื้อกับตัวแล้วครับ เพราะไอ้ตัวดีข้าง ๆ ผมเริ่มคืนร่างเดิมเป็นปลาดูด ดูดอยู่แถว ๆ ซอกคอผม ส่วนมือมันก็ยึดอีกมือผมที่ว่างเอาไว้แน่น ขาก็รัดขาผมไว้เหมือนกัน กระดิกกระเดี้ยวไม่ได้เลย นี่กรูจะต้องเสร็จมันหรอวะเนี่ย
“บิว เป็นอะไรหรือเปล่า” จะให้กรูบอกไหมละว่ากรูโดนดูดคออยู่เนี่ย
“อ้อ เปล่า ๆ เพิ่งอาบน้ำมานะ ก็เลยหนาวนิดหน่อย” ตอนนี้มืออีกข้างของผมได้พ้นจากการควบคุมของมันแล้ว ก็เลยรวบรวมแรงทั้งหมดกางมือออกและยันหน้ามันเอาไว้ พร้อมกับดันไม่ให้มันเข้ามา ท่าทางมือผมจะไปปิดจมูกมันด้วย เห็นมันหายใจฟึดฟาด ตาเหลือก มันรีบเอามือมันจับข้อมือผมและดึงออก เพื่อน ๆ นึกภาพออกไหมครับ ว่าตอนนี้คนสองคนนองฟัดกันอยู่บนเตียง โดยไม่มีเสียงใด ๆ ลอดออกมาเลย มีแต่การแสดงออกทางสีหน้า และแววตาเท่านั้นที่กำลังด่ากันอยู่
“งั้นบิวพักพักเหอะนะ พัดไม่กวนละ”
“คร้าบบบ บ้ายบายนะครับ” ระหว่างที่พูดขาผมก็ยันอยู่ที่หน้าท้องไอ้กัส ส่วนมือไอ้กัสนั้นก็ล็อกมือผมไว้เหนือหัว
“ครับ ฝันดีนะครับ บาย” พูดจบพัดก็วางหูไป หลังจากนั้นศึกของเราสองคนก็เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการ
“ไอ้กัส เมิงทำไรเนี่ย ปล่อยกรรรรรรรรรรรู” มันไม่ตอบครับ เอาแต่ยิ้มกรุ่มกริ่ม เห็นแล้วขนลุก
“ก็บิวคุยกับใครหละ”
“ทำมะ บิวคุยกับใครแล้วทำไม” กวนตรีนมันมั่งครับ
“ก็กัสอยู่นี่ทั้งคน ยังมีหน้าไปคุยกับพัดอีก ไม่รู้หรือไงว่าเขานะมาจีบเรา หึ” ทำเป็นงอนนะเมิง น่ารักตายหละ อันที่จริงผมก็พอจะรู้สึกนะครับว่าพัดนะคงจะมาจีบผม แต่ก็ดู ๆ ไปก่อน อย่าเพิ่งกระโตกกระตาก
“บ้า ไม่ใช่หรอก” แกล้งมัน อิอิ
“ไม่ใช่อะไร ก็เห็น ๆ อยู่” น้ำเสียงยังงี้งอนกรูชัวร์ ไรเมิงวะ ร้อยวันพันปีไม่เคยเห็นงอน
“เพื่อนกันเฉย ๆ เจอกันแค่สามสี่ครั้ง จะให้ชอบเลยเนี่ยนะ บ้าป่าว” ตอนนี้ผมขยับตัวไปไหนไม่ได้เลยครับ เพราะว่าไอ้คนข้าง ๆมันเอามือมาล็อกมือผมไว้ ส่วนขาก็รัดแน่นยังกะงูเหลือม
“จริงนะ” แนะ ยังมีหน้ามาถามซ้ำ
“ถ้าไม่จริงแล้วจะทำไม” ขอกวนมันซะหน่อย
“ก็จะทำยังงี้ไง” พูดยังไม่ทันจบ มันก็พลิกตัวขึ้นมาคล่อมตัวผมไว้ทั้งตัว ทั้งจุก ทั้งหนักไปหมด ตอนนี้หน้าตามันหื่นมาก ๆ
“กัส...กัสจะทำอะไร” ผมรวบรวมความกล้าทั้งหมดถามมัน ทั้ง ๆ ที่รู้อยู่แล้วว่ามันจะทำอะไร
“ก็จะทำยังงี้ไง” พูดจบก็ก้มลงมาหอมแก้มผมฟอดใหญ่ ทำเอาผมต้องเบื้อนหน้าหนี หลับตาปี๋
“กัสทำอะไร!!!” อารามตกใจ เลยเผลอตะคอกไป ตอนนี้หน้าร้อนวูบ ๆ จนรู้สึกได้แล้วครับ
“ก็จะทำแบบนี้ไง” พูดเสร็จก็ก้มลงมาห้อมแก้มอีกข้างดังฟอด
“อย่านะ” ผมพูดเสียงสั่น ๆ เพราะตอนนี้อ่อนระทวยไปหมดแร้วววว
“อย่างงี้ด้วย” ครั้งนี้มันมาหอมหน้าผากผมครับ ทั้งตา ทั้งปากค้างพร้อมกันหมดเลย มันสยิ้ว ๆ ยังไงไม่รู้
“เอ้ มีตรงไหนที่ยังไม่ได้จูบอีกนะ” พูดจบก็ทำท่าทะเล้น มันพูดจบก็ทำท่าจะก้มลงมาจูบปาก ทำเอาผมต้องหลับตาปี๋ เบื่อนหน้าหนีมัน รับรู้ได้ถึงลมหายใจอุ่น ๆ ของมันที่ใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ ใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ ไรผมของมันที่ปกหน้าผม แต่เอ๊ะ ไม่เห็นจูบเลยนิหว่า
รออยู่นะ
รู้ไหมว่ารออยู่
อิอิ
นานแล้วนะเมิง เมื่อไม่เห็นว่ามันจะก้มลงมาจูบ เลยค่อย ๆ ลืมตาขึ้นมา ตอนนี้หน้ามันใกล้หน้าผมมาก มากเสียจนเห็นทุกอนูรูขุมขน พอมันเห็นผมลืมตาขึ้นมา มันก็ยิ้มให้ 1 ที และมันก็............
จ๊วบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
เสียงจูบดังลั่นของมันทำเอาผมนิ่งเหมือนถูกสาบ มือไม้ที่ถูกมันจับเอาไว้อ่อนแรง นานเท่าไหร่ไม่รู้ที่มันค้างไว้อย่างนั้น รู้สึกตัวอีกที มันก็ถอนปากออกมาแล้ว
“กะ...กัส ทำไร” หัวอ่อนจริง ๆ เลยกรู รู้ทั้งรู้ว่ามันทำอะไร ยังมีหน้าไปถามมันอีก มือผมค่อย ๆ ยกขึ้นมาทาบริมฝีปากตัวเองอย่างลืมตัว
+
+
+
จูบแรก
+
+
+
เมิงเอาไปแล้ว
+
+
+
“เมื่อกี้...ทำอะไร” ช็อก ตาค้าง เสียสติไปแล้วแน่ๆๆเลยกรู
“อ้าว ก็อยากให้บิวเห็นเวลาจูบ....”
“ดีไหม?”
“เอาอีกไหม”
“ชอบป่าว”
“หือ ชอบที่กัสจูบหรือเปล่า”.....................
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
