ตอนที่ 20
เราตื่นมาหกโมงเย็นกว่าๆ ก็เลยมาหาอะไรไปกินกันแต่ก่อนไปผมพามันกลับไปเอาเสื้อผ้าที่บ้านก่อนจะได้ไม่ต้องย้อนไปย้อนมาและก็ได้รู้ว่าป้าที่มันบอกตอนแรกว่าอยู่กับเขา ไม่ใช่ลุงป้าแท้ๆ ผมนึกว่าเป็นป้ามันจริงๆ เกรงใจกลัวจะว่าเอาหลานเขาไปกลับมาแบบเดินค่อยไม่ปกติ ที่แท้เป็นแม่บ้านที่ดูแลมันมาตั้งแต่เด็กๆพอขึ้นมาอยู่กรุงเทพปู่มันเลยให้มาอยู่ด้วย มันบอกว่าครอบครัวแกเป็นเหมือนคนในครอบครัวไม่ใช่แค่แม่บ้านที่จ้างไว้เท่านั้น
“เข้ามาก่อนไหม”มันหันมาถามผมหลังจากถอดหมวกกันน็อคออก มันอยู่ชุดเดิมแหละครับ ตอนเดินลงมาจากคอนโดมีแต่คนมอง ผมบอกให้มันเปลี่ยนกางเกงก็ไม่เปลี่ยนมันบอกเสียเวลาเดี๋ยวไปเปลี่ยนทีเดียวเลย
“ให้ไว”ผมบอกมันสั้นๆ มันรู้ว่าผมหงุดหงิดเรื่องอะไร มันยักไหล่ก่อนจะเดินสะบัดก้นเข้าบ้านไป เห็นมันคุยพร้อมกับกอดแบบอ้อนๆกับป้าแม่บ้านก่อนจะเดินเข้าไปในบ้าน มองขึ้นไปก็เห็นไฟเปิดคงเป็นห้องมัน ผมมัวแต่มองเลยไม่ทันเห็นประตูเล็กเปิดออกมาเป็นผู้หญิงวัยกลางคนที่ยังคงความสวยยิ้มอย่างใจดีให้ ผมลงจากรถยกมือไหว้แก มารับมาส่งมันก็เลยครั้งอยู่แต่ไม่เคยเข้าบ้านมันสักที
“เข้ามาก่อนเถอะคะ กว่าคุณน้อง เอ้อ คุณฝิ่นน่ะแหละคะแต่ที่บ้านเรียกแกว่าคุณน้องกันมาตั้งแต่เล็กก็เลยติดปาก”แกพูดบอกให้รู้เลยครับว่าแกรักและเอ็นดูมันขนาดไหน ทั้งน้ำเสียงและสีหน้า ผมยิ้มให้แก
“ไม่เป็นไรครับ”ผมบอกแกแบบไม่เป็นไรจริงๆ เพราะรู้สึกว่าแต่งตัวไม่ค่อยสุภาพเท่าไร แล้วยิ่งมันด้วยหนักเลยไม่รู้ว่าป้าแกจะคิดยังไงที่คุณน้องของแกแต่งตัวกลับมาแบบนั้น ถึงแกจะเป็นแม่บ้านแต่ก็เป็นคนดูแลมันมาตั้งแต่เล็กก็ควรจะเกรงใจและให้ความเคารพด้วย
“เชื่อเถอะคะ กว่าคุณน้องจะลงมาคุณได้ยืนขาลายแน่ รายนั้นน่ะกว่าจะอาบน้ำแต่งตัวเป็นชั่วโมง”แกบอกสรรพคุณมันก่อนจะคะยั้นคะยอให้เข้าบ้าน ผมก็เลยปฏิเสธไม่ได้ เดี๋ยวถ้ามึงช้าจะโดนดีแน่ แค่ไปเอาเสื้อผ้า ตอนนี้ผมมานั่งในห้องรับแขกบ้านมันแล้วครับ ข้างนอกดูเรียบๆแต่ข้างในตกแต่งได้โมเดิร์นท์มากๆ ทั้งเฟอร์นิเจอร์หรือของตกแต่งอย่างอื่นดูลงตัว เห็นกรอบรูปไม่เยอะมากนัก ผมมองกรอบรูปหนึ่งบนตู้โชว์ เป็นผู้ชายหน้าตาคมเข้มอุ้มเด็กมีหลายอริยาบทต่างกันไป ผมมองเพลินหันมาป้ากับผู้หญิงรุ่นๆอีกคนเดินมาอีกรอบพร้อมน้ำและขนมวางไว้ก่อนจะเดินออกไปเหลือแต่ป้านวลที่ผมรู้ชื่อแกแล้ว
“รูปคุณท่านกับน้องนะคะ”ป้านวลพูดออกมาเมื่อเห็นผมมองภาพถ่ายอย่างสนใจ
“หมายถึง”ผมยังไม่แน่ใจว่าปู่หรือพ่อมันกันแน่ เพราะดูหนุ่มมากแยกไม่ออก
“คุณปู่น่ะคะ คุณน้องนี่หลานรักเลย ส่วนนี่ก็คุณพ่อคุณแม่ของคุณน้องคะใจดีทั้งคู่แต่คุณพ่อแกอายุสั้นไปหน่อยเสียตอนแกอายุได้เจ็ดขวบ”ป้านวลคงรู้ว่าผมหมายถึงอะไรก็เลยอธิบายให้ฟังพร้อมชี้รูปพ่อแม่มันให้ดูด้วย ปู่กับพ่อมันหน้าตาไม่ถึงกับหล่อมากแต่โดยรวมๆเรียกว่าดูดีมากกว่า หน้าปู่มันดุตาคม ท่าทางจะหวงหลานสาว เอ้ย หลานชายไม่น้อย ป้านวลบอกว่ามันเป็นหลานรักเลยล่ะ มันก็มีเค้าหน้าปู่กับพ่อมันนะแต่คงจะรับแม่มาเยอะไปหน่อย แม่มันดูเป็นผู้หญิงที่น่ารักดูทันสมัย ปราดเปรียว และคงจะเปรี้ยวไม่น้อยดูจากการแต่งตัวที่พอๆกับมันแหละครับ ป้านวลแกยิ้มก่อนจะเอ่ย
“นอกจากเพื่อนสนิทแล้วก็คุณเจตน์ ป้าไม่เคยเห็นคุณน้องพาใครมาที่นี่เลย”แกพูดกับผมยิ้มๆ เล่นเอาผมอึ้งไปเหมือนกันไป เลยแก้เก้อยกน้ำดื่มและกินขนมนิดหน่อยเป็นการไม่เสียมารยาท แกอุตส่าห์ยกมาให้
“มากันบ่อยเหรอครับ”ผมถามแบบครอบคลุมไม่ให้ดูเป็นการเจาะจง ที่จริงอยากถามว่าไอ้คนชื่อเจตน์มันมาบ่อยมั้ย แต่น่าจะบ่อยเพราะดูสนิทสนมกันอยู่แล้ว มันเคยบอกว่านับถือแบบพี่ชาย แต่ผมดูว่าไอ้นั่นมองมันเกินพี่น้องแน่ รูปร่างมันสูงเพรียว ผิวพรรณดี โดยรวมมันจัดว่าเป็นคนที่มีเสน่ห์ไม่ใช่น้อย
“เพื่อนคุณน้องมาบ่อยยิ่งวันหยุดหรือมีเวลาว่างก็จะมาว่ายน้ำ ทานข้าว ส่วนคุณเจตน์นี่ตั้งแต่คุณน้องเด็กๆแล้วคะครอบครัวสนิทกันมาตั้งแต่รุ่นคุณปู่น่ะคะ แกเลยเอ็นดูและก็ตามใจคุณน้องมาก จะขัดใจกันบ้างก็เล็กน้อยแกกลัวคุณน้องโกรธ”แกเล่าแบบเอ็นดูคุณน้องแกมาก มึงนี่เองทำมันนิสัยเสีย ผมก็ยิ้มรับไม่พูดอะไรต่อ อย่างป้าแกว่าเลยครับกว่าจะเสด็จลงมาปาไปเกือบชั่วโมง ผมมองมันที่ตอนนี้อาบน้ำซะหอมฟุ้งไปหมด มันอยู่ในชุดเสื้อยืดตัวใหญ่ลายฟ้าขาว คุมหน้าขาเห็นกางเกงขาสั้นหน่อยๆสะพายกระเป๋าหนังที่มันหิ้วประจำและเป้หนึ่งใบ มึงจะเปลี่ยนเพื่ออะไรวะเนี่ยไม่ต่างจากเมื่อกี้เลย ผมมองด้วยหางตาแต่เหมือนเจ้าตัวจะไม่เห็นว่าผมนั่งอยู่ตรงนั้น
“ป้านวล น้องจะไปแล้วนะ”มันตะโกนบอกป้านวลในตอนแรก
“คะ ลืมอะไรหรือเปล่า”ป้าแกรับคำพร้อมกับถามมันที่เปิดกระเป๋าดูของอีกครั้งและก็ส่ายหน้า
“ป่านนี้ไอ้บ้านั่นได้หน้าเป็นตูดแน่ สม เสือกไม่เข้ามาก่อน”มันพูดพึมพำแบบคิดว่าไม่มีใครได้ยิน ป้านวลเอามือปิดปากมันแต่ไม่ทันแล้วครับ มันทำหน้างงๆก่อนจะหันมาตามสายตาป้านวล มันตาโตเลยครับ ยิ้มแหยๆแบบประจบให้ผมไม่ต้องมาอ้อนกูเลย ผมจ้องหน้ามันเลยครับ
“คุณน้องพูดไม่เพราะเลยเรียกพี่ไผ่ว่ามันได้ไง น่าตีจริง”ป้าแกบอกพร้อมกับตีแขนไปทีไม่แรงนักอย่าตีเลยป้าแค่นี้ผมจัดการเองดีกว่า นี่แค่น้ำจิ้มถ้าได้ยินมันข้างนอกยิ่งกว่านี้อีกสารพัดสัตว์จะรวมกัน
“ก็ลืมอ่ะ น้องไปแล้วนะ ไป”มันแก้ตัวน้ำขุ่นๆ ก่อนจะหยิบของและหันมาเร่งผมให้เดินตามมันออกไป ป้านวลเดินมาส่งหน้าประตู
“เกือบลืมคุณเจตน์เอาของฝากมาให้คะ”แกบอกมันว่าเก็บไว้ให้บนห้องแล้ว มันพยักหน้าหงึกงัก
“น้องเห็นแล้วแหละ ว่าจะโทรไปขอบคุณอยู่”มันพูดอีกและหันมามองหน้าผมที่เฉยๆ
“ไปดีๆนะคะ”ป้านวลบอกกับผมหลังจากมันสวมหมวกขึ้นนั่งเรียบร้อยแล้ว ผมไหว้แกก่อนจะออกรถ มันก็โบกมือหยอยๆ
“ช้านะมึง แล้วนี่มึงนุ่งอะไรมา”ผมว่ามันหลังจากขี่ออกมาได้ครึ่งทาง
“กางเกง ตาบอดไง”มันยอกย้อนได้น่าตบกบาลมาก
“มึงไม่แก้ผ้าเลยล่ะ”ผมประชดมันกลับไปบ้าง มองทางกระจกเห็นมันแลบลิ้นเบะปากล้อเลียน
“ทำอย่างกับบ่นแล้วกางเกงกูจะยาวขึ้น”มันพูดงึมงำ คงคิดว่าผมไม่ได้ยิน
“เดี๋ยวกูถีบร่วงรถ ยังมีหน้ามาเถียงข้างๆคูๆอีก”ผมด่าเอื้อมมือไปตบกบาลมันที่สวมหมวกอยู่ดังโป๊ก
“เจ็บนะโว้ย นี่แนะ”มันร้องออกมาพร้อมกับตีหัวผมมั่ง ผมจะเอื้อมไปอีก มันรีบเอาหน้าซุกหลังผมแล้วกอดเอวแน่นมากทำให้ผมขยับไม่ถนัดแต่รู้ได้เลยว่ามันแอบหัวเราะชอบใจที่ผมทำอะไรมันไม่ได้
“ไม่เข็ด ถึงห้องมึงโดนแน่ หึหึ”ผมแสยะยิ้มที่มันไม่ได้เห็นว่าน่าขนลุกแค่ไหน แต่คงทำให้มันหยุดหัวเราะทันทีแต่มือยังกอดอยู่
“ป้านวลไม่ถามเหรอมึงไปไหน หรือมึงทำเป็นประจำ”ผมถามมันเรียบๆ แต่คนฟังคงรู้สึกได้ถึงความหงุดหงิดในน้ำเสียง
“กูไม่เคยไป เฮ้อ ช่างเถอะบอกไปมึงก็ไม่เชื่อหรอก”มันเหมือนจะพูดอะไรแต่ก็หยุดก่อนจะพูดเบาๆในตอนท้าย คลายมือออกแต่อะไรไม่รู้ทำให้ผมจับมือมันไว้ให้กอดเหมือนเดิม สงสัยกลัวมันร่วงเพราะตอนนี้ผมขี่เร็วขึ้น อืม ใช่แน่ๆเลย
“ทำไมถึงคิดว่ากูไม่เชื่อ”ผมย้อนถามมันเสียงเรียบๆ เหมือนมันเป็นคนชอบคิดอะไรในใจ เหมือนอยากจะพูดแต่ไม่ดีกว่า
“มึงชอบทำเสียงแข็งใส่เวลากูบอกอะไร”มันพูดด้วยเสียงที่ไม่บอกว่ามันอยู่ในอารมณ์ไหน เหมือนจะกลัวแต่ไม่ใช่ น้อยใจล่ะมั้ง คงจะเป็นเรื่องเมื่อตอนเช้าที่ผมเหวี่ยงใส่มัน
“เสียงกูก็เป็นอย่างนี้ ไม่เห็นจะแปลกตรงไหน”ผมบอกมันแบบไม่รู้ไม่ชี้
“เออๆ ไม่แปลกก็ไม่แปลก”มันพูดตัดบทแบบรำคาญ ๆ
“แล้วเรื่องป้า นะ”ผมถามมันอีกแต่ยังไม่จบประโยค เสียงมันแหกปากใส่ข้างหูเลย
“หิวข้าววววววว”แม่งตะโกนมาได้ ดีนะมีหมวกปิดไว้ มึงโดนอีกกระทง ผมเพิ่มโทษให้มันอีกก่อนจะเงียบไม่คุยอะไรกันอีก จนมาถึงตลาดโต้รุ่งไม่ไกลจากคอนโดมากนัก แวะร้านก๋วยเตี๋ยวพอนั่งก็สั่งทันที
“ไหนมึงบอกหิวข้าวไง”ผมนั่งข้างๆมันนั่นแหละมือก็วางพาดไหล่แบบถือสิทธิ์เต็มที่ ไอ้พวกที่มองเมื่อกี้ตอนมันเดินเข้ามาเลยหันกลับไปกินต่อบ่นพึมพำไปด้วย ไอ้ตัวต้นเหตุมันไม่ได้สนใจอะไรเลยนอกจากโทรศัพท์มันกดๆเลื่อนๆอะไรของมันก็ไม่รู้
“เอ้า กูก็สั่งเกาเหลาหมูตุ๋นมากินกับข้าวไง มึงนิ นอกจากตาบอดหูยังหนวกอีก”มันพูดทำหน้าทำตาใส่ ก่อนจะถือโอกาสว่าผม
“ไม่ต้องทำท่าดัดจริต แรด”ผมว่ามัน ก่อนจะเน้นคำท้ายด้วยการเอานิ้วจิ้มหัวมัน
“สมน้ำหน้ามึงได้แรดเป็นแฟน”มันไม่มีสลด ผมเลยเขกกะโหลกมันไปที มันจิ๊ปาก ก่อนจะตาโตเหมือนนึกได้
“เออ พี่พายไปพัทยานี่หว่า”มันพูดกับผม ตาเป็นประกายเลย มันได้ยินผมคุยมั้ง
“แล้วไง”ผมถามมันกลับไป มือก็ปรุงก๋วยเตี๋ยวที่มาเสริฟ์เมื่อกี้ มันก็ปรุงเกาเหลาผมเห็นมันใส่พริกเผากระเหรี่ยงเยอะมาก แดกเข้าไปเผ็ดๆยิ่งเจ็บก้นเดี๋ยวจะได้แสบเพิ่มเข้าไปอีกเวลามึงถ่ายออกมา
“กูอยากกินข้าวหลามหนองมนน่ะ มึงบอกพี่เขาหน่อยสิว่ากูฝากซื้อถ้าเขาสะดวกนะ”มันบอกผมถึงสาเหตุที่มันถาม ไม่พ้นของกิน
“เดี๋ยวไปกินที่ห้อง”ผมบอกมันหน้าเฉยๆ แต่มันทำหน้างง
“มีเหรอ”มันถามผมพลางทำหน้านึกไปด้วย ผมพยักหน้า “แล้วทำไมกูไม่ได้กิน มึงหวงกูเหรอ”มันแว็ดใส่ทันที
“มึงกินไปแล้ว”ผมบอกมันอีก
“ตอนไหน กูไม่ได้ความจำสั้นนะ”มันถลึงตาเถียงผม
“ตอนนอน”บอกมันอีก
“นอนแล้วกูจะกินได้ไง อย่ามั่ว กลับไปหาให้กูเลยนะ ไอ้นี่ทำหวง”มันบ่นผมยาวเลย ผมยกยิ้มใส่มันที่ค้อนใส่ผม
“นี่ไง”ผมกระซิบข้างหูแล้วก็เอามือมันวางตรงนั้น มันตาโตชักมือกลับเลย
“ไอ้เชี่ย ทะลึ่ง กูไม่แดกแล้ว”มันด่าไม่ดังหน้านี่แดงแปร๊ดเลย ก่อนจะหันกลับไปกินต่อ ผมหัวเราะก่อนจะพิมพ์ข้อความแล้วส่งออก เสร็จก็ลงมือกิน กลับถึงห้องมันเอาของไปเก็บเอาชุดนักศึกษาออกมารีด ผมเลยฝากด้วย มันรีดเรียบด้วยนะกรีบนี่คบกริบเลยกูใส่แล้วจะบาดเป้ามั้ยเนี่ยะระหว่างนี้ผมก็ทำรายงานเพิ่มเติม มันนอนดูคุณพระช่วยที่ซื้อมาใหม่มันมีทุกชุดและเคยไปดูกับปู่มันด้วยบอกสนุกดีถ้าจัดอีกมันจะชวนผมไปดูด้วย ผมบอกไม่ไปมันหาว่าผมไม่มีวัฒนธรรมในจิตใจ ไม่มีสามัญสำนึกไปโน่น ผมเลยบอกว่าพูดมากจะโดนจัดหนักอีก มันเลยหยุด ทำไมไม่พูดต่อวะ ตรงพื้นข้างล่างอุปกรณ์ครบเลยหมอนหนุน หมอนข้าง ที่นอนปิคนิค ผ้าห่ม หัวเราะจนผมรำคาญ เลยขว้างกระดาษไม่แข็งมากนักใส่หัวมัน แต่มันคงไม่รู้สึก เลยต้องส่งเสียงบอกไปด้วย
“เบาเสียงหน่อย มึงด้วยแหกปากอยู่ได้”ผมว่ามันแต่ไม่มองหน้า มือก็พิมพ์ต่อ แม่ง หัวเราะจนกูพิมพ์ผิดพิมพ์ถูกไปหมดแล้ว
“ก็เบาแล้วเนี่ยะ ทีวีมึงเสือกเป็นระบบเซอร์ราวด์ทำไมล่ะ”มีหน้ามาย้อนอีก
“มึงก็ต่อหูฟังสิ”ผมบอกมันอีก
“ ไม่ เดี๋ยวหูกูหนวก มึงนั่นแหละหาอะไรอุดหูหรือไม่ก็เข้าไปทำในห้องสิ”มันลุกมาแว๊ดใส่เขวี้ยงกระดาษกับมาโดนหัวผมอีก หันไปมองจะด่า มันเสือกลงไปนอนต่อซะก่อน สักพักรู้สึกเสียงมันเบาลงแหะ นั่งทำจนเสร็จเพิ่งสังเกตว่ามันเงียบผิดปกติปิดคอมฯ แล้วเดินไปดูปรากฏว่ามันหลับให้สามน้าที่ฉ่อยดูมันแทน มันนอนขดตัว ปากกัดมุมผ้าห่มที่มันขี่ไว้ หมดสภาพความเซ็กซี่กลายเป็นเด็กหน้าเอ๋อแทนถ้าใครเห็นเข้าคงขำ แต่ผมว่าน่ารักดีที่มันเป็นแบบนี้ มันบอกว่าไม่เคยไปนอนค้างที่ไหนนอกจากบ้านเพื่อน มันมาพูดตอนขี่รถกลับมาคอนโดแล้วบอกว่าป้านวลน่ะไม่เคยถามมันหรอกว่าไปไหน มันบอกยังไงก็ตามนั้น แกได้แต่บอกให้ดูแลตัวเองดีๆ ไม่กลับก็บอกจะได้ไม่เป็นห่วง ก่อนจะลงไปนอนข้างๆ มองหน้ามันตอนนี้ที่หลับสนิทมีเสียงดูดผ้าดังนิดหน่อย ผมไล้มือไปที่แก้มใส จนถึงนอโด่งๆ หึหึ อดที่จะแกล้งไม่ได้เลยบีบซะ
“อื้อ”มันร้องแบบขัดใจ เอาปากจะงับนิ้วทั้งที่ยังหลับอยู่ ผมยิ้มก่อนจะสอดแขนไปโอบมันมากอด ขาขาวที่นุ่งกางเกงขาสั้นแถมยังเว้าอีกยกก่ายผมพร้อมกับเบียดเข้าหาหน้าซุกอก ไอ้ที่กำลังหลับดันตื่นทันทีเลยที่มันเสียดสี เอาแล้วไงว่าจะไม่ทำพรุ่งนี้ต้องไปดูหนังเดี๋ยวเดินไม่ได้ แต่มันก็โคตรยั่วเลยแบบไร้เดียงสามาก ไม่เป็นไรมั้งทำเบาๆ แต่จะระงับอารมณ์ได้หรือเปล่านี่สิยิ่งได้ยินเสียงก็ยิ่งอยากรักมันแรงๆให้หายอยาก ตอนนี้คิดดีกับคิดร้ายกำลังตีกันใหญ่เลย สรุป
V
V
V
“อืม อ๊ะ”เสียงครางเล็ดลอดออกมา เมื่อผมบี้ยอดอกมันผ่านเนื้อผ้าก่อนจะปลดกระดุมแบะออก ก้มลงไปไล้เลีย ขบเม้มจนเกิดรอยแดง อีกข้างก็บีบเบาเป็นการกระตุ้นไม่ให้น้อยหน้ากัน ก่อนจะผละออกไปทำแบบเดียวกันให้ ลากไล้ต่ำลงไปเรื่อย นิ้วเกี่ยวขอบกางเกงลง มันไม่ได้ใส่ชั้นใน จนเจอน้องมันที่เหมือนจะผงกหัวมอง หลังกลับมามันอาบน้ำอีกรอบ กว่าจะแต่งตัวไม่รู้มันทาครีมอะไรนักหนาทั้งหน้าทั้งตัว แล้วหยิบกล่องเป็นช่องๆ แบบเอาไว้ใส่ยามากิน สงสัยเป็นพวกอาหารเสริม ตบท้ายดื่มน้ำอีกสองแก้ว ผิวมันถึงได้เนียนใสขนาดนี้ พอแล้วกล้องตัดกลับมาที่ฉากเลิฟซีนต่อ
“อื๊อ อา”มันร้องพร้อมกับบิดตัว เมื่อผมหยอกล้อกับปลายสีชมพูจนมีน้ำใสปริ่มออกมาผมก็หยุดแค่นั้นโน้มตัวขึ้นไปจูบปากมันให้รู้สึกถึงความต้องการที่อยากจะปลดปล่อย บอกตรงๆไม่อยากลักหลับถึงมันจะตื่นเต้นก็เถอะ มันยังไม่รู้สึกตัวแต่กลับจูบตอบมาโดยทันที มือโอบรอบคอเอาไว้ ปลายนิ้วชอนไชเข้าไปในเส้นผมจิกทึ้งไม่แรงมากยิ่งกระตุ้นความเร่าร้อนในตัวมากขึ้น ผมไซ้มันทั้งตัว บีบเค้นไม่ว่าจะแตะส่วนไหนจนมันรู้สึกตัวปรือตามอง คิดว่ามันคงจะห้ามแน่ แต่มันกลับเอื้อมมือมาถอดเสื้อให้มือนุ่มนิ่มไล้แผ่นอกวนที่ยอดบีบเบาๆก่อนจะไล้ลิ้นลงไปทำเหมือนที่ผมทำให้มันพร้อมกับเลื่อนมือเข้าไปจับน้องชายผมที่ตอนนี้เริ่มตื่นแล้ว รูดรั้งขึ้นลงปลายนิ้วก็บี้ส่วนหัวไปด้วย เสียวฉิบ
“ซี๊ด อืม ฝิ่น”ผมครางออกมาพร้อมกับเรียกชื่อมัน ข้างซอกคอขาวที่โดนซุกไซ้จนเกิดรอยแดงจากหนวดที่เพิ่งโกนใหม่ๆ ส่วน มือมันก็ยังคงบี้หัวล่างผมอยู่อย่างนั้น ทั้งบี้ทั้งบีบ จนผมต้องจับเอาไว้ก่อนมันจะพ่นน้ำออกมา
“ถ้ากูไม่ได้ไปดูหนังนะ มึงโดนแน่”มันบอกผมน้ำเสียงงอนๆ นี่มึงอยากไปขนาดนั้นเลยเหรอ ผมแสยะยิ้มใส่มัน
“ก็ดูหนังสดที่ห้อง”ผมบอกมัน ก่อนจะปลดกระดุมเสื้อนอนที่เหลือจนหมด เผยให้เห็นผิวขาวๆที่ยังมีรอยเก่าอยู่
“งั้นไม่ต้องทำ”มันพูดใส่หน้า มือก็ผลักให้ผมออกจากตัวมัน
“ห่านิ มึงถอดเสื้อผ้าแถมปลุกอารมณ์กูซะขนาดนี้จะมาเลิกได้ไง”ผมว่าแล้วเอามือมันลงไปจับตรงส่วนที่มันเริ่มแข็ง มันเม้มปาก
“กูใช้มือให้ก็ได้”มันบอกยิ้มๆเหมือนแกล้ง ก่อนจะขยับมือที่ตรงนั้น
“มันไม่สนุกโว้ย”ผมบอกก่อนจะจับมือมันออก ไม่งั้นได้เสร็จคามือมันแน่ แม่งนุ่มจริงๆ จับแบบได้อารมณ์มาก
“เรื่องมาก”มันว่าผมก่อนจะหันหน้าหนี ผมเลยหอมแก้มมันแรงๆ อย่างหมั่นเขี้ยว มันดึงหัวผมให้เอาออก กูเอาคืนแน่ หึหึ
“รอบเดียว”ผมบอกมันข้างหู เอาลิ้นไล้ตรงรอยสักไปมา มันหดคอหนี
“ว่าไง ไม่ตอบกูทำเรื่อยๆนะ”ผมถามย้ำมันอีก มือก็บีบน้องมันไว้เป็นตัวประกันมั่ง มันทำหน้าเหย ไม่พูดแต่พยักหน้าเป็นอันตกลง ที่นี้ผมก็บรรเลงต่อทันที จูบไซ้มันทั้งตัวก่อนจับมันหันหลังยกสะโพกขึ้นจนเห็นปากทางเข้าที่เชิญชวนให้เข้าไปสำรวจ เลยส่งลิ้นเข้าไปแยงและเลียรอบๆทางเข้านั้น มือก็ยังคงบี้นมมันอยู่อย่างนั้น มันตกใจที่ผมทำแบบนั้นให้พยายามจะพลิกตัวหนีออก ผมตรึงสะโพกเอาไว้ ละเลงลิ้นที่ส่วนนั้นต่อไป
“อ๊ะ...อ๊ะ...” มันเสียวสุดๆ หน้าบี้กับหมอนมือก็จิกผ้าแน่น
“อื้อ อ๊ะ อา อา” มันร้องออกมาสุดเสียงมือก็จิกที่นอน คงกำลังเคลิ้มอยู่ดีๆผมเอานิ้วแทงเข้าไปโดยที่มันไม่ทันตั้งตัวไม่ใช่นิ้วเดียวด้วยทีเดียวสองนิ้วเลย มันคงทั้งเจ็บทั้งจุก ส่ายหัวไปมา
“มันเจ็บนะ ไอ้บ้า”มันหันมาว่า น้ำตาเล็ดเลย ผมเลยโน้มไปจูบปากมันเพื่อให้ผ่อนคลาย ลิ้นไล่เกี่ยวกันวุ่นไปหมด ก่อนจะผละออกพลิกตัวมันกลับมานอนหงาย เสื้อที่แยกออกจากกัน หน้าตาบ่งบอกถึงความต้องการ ลิ้นเล็กสีแดงเลียริมฝีปาก จะยั่วไปถึงไหนนะ รู้ตัวไหมว่ามันกระตุ้นอารมณ์ผมอย่างมาก ผมจับขาให้อ้ากว้างกว่าเดิม และลุกขึ้นนั่งชันเข่าโน้มตัวสอดน้องชายเข้าไปถอยเข้าถอยออกจนเข้าที่แต่ยังไม่ได้ขยับเพราะเจ้าของมันยังเกร็งอยู่
“อึก...อื้ออ” มันร้องพร้อมกับจิกหลังผมยาวเลย ของเก่ายังไม่หายของใหม่ก็มาแล้ว แต่น้อยกว่ารอยที่ผมทำมันหน่อย
“อย่าเกร็งสิ ขยับไม่ได้” ผมพูดแล้วจูบปากมันไปด้วย ส่วนล่างก็เริ่มขยับเมื่อเห็นว่าผ่อนคลาย
“อ๊ะ...อ๊ะ...อ่าร์” มันร้องเมื่อผมขยับส่วนล่างช้าๆเนิบๆ เป็นการวอมส์เครื่องก่อน
“อ๊ะ..อืม” มือมันจิกหัวผมเต็มๆ เพื่อผ่อนคลายความเสียวที่น่าจะแทนความเจ็บแล้ว
“อ๊ะ...อ๊ะ ชะ...ช้าหน่อย เร็วไปแล้วนะ” มันร้องบอกเมื่อผมกระแทกเข้ามาเต็มแรงไม่สนใจอะไรแล้ว เหมือนปล่อยตัวเองเต็มที่
“มะ ไม่ไหวแล้ว” มันร้องบอก ผมดึงมันเข้ามาจูบปากและแลกลิ้นกันนัวเนียไม่รู้ว่าน้ำลายของใครเป็นของใคร มันก็สนองผมเต็มที่ส่วนล่างผมก็ยังคงกระแทกเข้าไปอย่างต่อเนื่อง จนสะโพกมันลอยขึ้นมาตอบรับ ดีสุดๆ
“อ๊ะ...อา”สุดท้ายก็กระแทกเข้าไปสุดแรง ปลดปล่อยกันเต็มๆ ของมันเปรอะหน้าท้องผมนิดหน่อยแต่ของผมเต็มข้างในมันเลย ก่อนจะฟุบลงไปทับมัน ผมจูบปากมันสองสามทีไล่ไปที่หน้าผากชื้นเหงื่อ ตัวมันนอนหอบหายใจเหมือนคนขาดอากาศ
“รอบเดียวของมึงโคตรนานเลย”มันบ่นก่อนจะดึงหัวผมให้ลุกจากตัวมัน
“ก็คนมันอึด”ผมบอกมันยิ้มๆ ก่อนจะถอนตัวเองออกมา ผมหยิบทิชชู่มาเช็ดก่อนจะนุ่งกางเกง มองมันที่ลุกขึ้นนั่ง หุ่นมันบางมาก ตอนกอดยังกลัวจะหักแต่พอทำก็อดไม่ได้ที่จะกอดรัดแรงๆ มันขยับตัวจะลุกขึ้น ผมเลยเดินไปอุ้มมันพาเข้าห้องน้ำไปทำความสะอาดให้ มันบ่นว่าผมไม่ใส่ถุงทำให้มันลำบาก ถ้าบอกว่าลืมแม่งต้องด่าแน่ๆ ผมเงียบไว้ดีกว่าก่อนจะจัดการให้มันเสร็จสรรพจะได้ไม่บ่นมาก เสร็จแล้วพาไปที่เตียง มันล้มตัวลงนอนด้วยความเพลีย ผมเดินกลับเข้ามาเอาผ้าไปห่มให้และก็นอน มันพลิกตัวมาก่ายทันที ผมยิ้มเอามือลูบหัวมันก่อนจะหลับตามไป
**********************************************************************************
ปล.ได้กลับมาสักที เดี๋ยวต้องไปอีก อย่าเพิ่งเบื่อนะกับฉากนี้ ช่วงนี้เขากำลังข้าวใหม่ปลามัน หุหุ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
