หัวข้อ: Don't call Me BaBy!! ** You're My BaBy!!

[theWinDy]

รู้สึกอุ่นเราจะได้ผจญภัยมากกว่าเพื่อน 

[kenghan]

เพิ่งได้อ่าน ชอบมากมาย อุ่นแสนซื่อ เดี๋ยวสุดหื่น
เพื่อนๆสุดฮา และภาษาสุดยอด

[CarToonMiZa]

อ่านตอนนี้หิวเลย

[Supermimt]

ชีวิตแบบนี้แหละสบายดีแล้ว

กิกิ้ววว  ออกมากะธรรมดาแล้ว
^^

[chancha]

อุ่นดูสนุกกับวิถีแบบนี้จริงๆ

[Homepage]

หวานกันมากเลยอ่ะตอนหอมแก้ม เขิล ๆ ๆ >,,<"
อยากเห็นภาพอิมเมจของอุ่นกับเดี๋ยวจังครับพี่อิ๊ก น่าจพมีตัวร้ายโผล่มาอีกสักคนเนอะ ประมาณว่ามามอมเหล้าเดี๋ยว อุ่นมาเจอก็ทะเลาะกัน แล้วเดี๋ยวก็ไปง้ออุ่น 555555555555

[uknowvry]

ง่า...อยากกินซุปหน่อไม้!

[ordkrub]

อ่านแล้วหิว!!!!!!!

[taroni]

อ่านตอนนี้แล้วอยากกินสารพัดแกงหน่อไม้

[gupalz]

อยากกินซุปหน่อไม้ขึ้นมาทันทีอ่ะ

[SuSaya]

น้ำลายหก

[~มือวางอันดับ1~]

เป็นตาแซ่บหลาย อิอิ อุ่นตาฮักขึ้นหลายเด้+1

[mr.tou_chi]

เดี๋ยวกับอุ่นน่ารัก เหมือนเดิม พลพรรคก็แอบจับคู่กันเงียบๆ แฮ่!!! แล้วบักไม้ล่ะ จะคู่ใครดี อ่านตอนนี้อยากกินต้มหน่อไม้ร้อนๆแล้วซิ ปล.ตอนนี้คนเขียนหายไปหลายวันมากแอบหวั่นๆว่าจะเป็นอะไรหรือเปล่า ที่แท้ก็พึ่งเปลี่ยนกะทำงานนี้เอง เปลี่ยนกะไปอยู่ปกติแล้วคงจะมีแรงเขียนให้เดี๋ยวกับอุ่นNCกันได้เสียที 5555

[นิรนาม]

อุ่นน่ารักกกก อ่านแล้วอยากไปเที่ยวกับเพื่อนแบบนี้จัง

[PetitDragon]

หวานกันเบาๆ นะ 


แต่ละเมนู อ่านแล้วหิวเลยอ่ะ 

[eiky]

You’re My BaBy!!

   “เอิ๊กก” “อ่า ไรอ่ะเน่าเรอเสียงดังเชียว น่าเกลียดนะ” มีบ้างล่ะครับ มันอิ่มนี่หว่าของกินอร่อยๆทั้งนั้น ไหนจะแกงหน่อไม้สด แกงหน่อไม้ส้มใส่ปลากด ซุปหน่อไม้อร่อยลิ้น นึ่งปลาเนื้ออ่อนใส่ผักบ้านๆ หน่อไม้ต้มจิ้มน้ำพริกปลาร้าสด ไม่อิ่มก็ไม่รู้จะอยู่ยังไงล่ะ
   “อิ่มนี่หว่า” ผมตอบแล้วยิ้มแห้งๆล่ะครับ เพื่อนๆก็ระเนระนาดไปคนละทางอิ่มกันจริงๆยายก็นั่งกินอยู่กับเราด้วย
   “มื้ออื่นสิเมือแล้วเด้อยาย” จู่ๆไอ้เล็กมันก็พูดขึ้นล่ะครับ
   “สิพากันเมือจักโมงล่ะหล่า” “สวยๆพู้นล่ะยาย”
   “ยายสิได้ไปเตรียมของฝากให้” “โอ้ย บ่เอาดอกยายนี่พวกผมกะมารบกวนยายหลายแล้ว บ่เอาดอกครับ” สัดไม้พูดขึ้นล่ะครับ จะว่าไปก็ไม่ได้อยากได้อะไรจากยายหรอกนะ แต่ยายแกก็ไม่ตอบหรอกครับสักพักแกก็ขอตัวกลับไปบ้านโน้น
   “อากาศเย็นสบายจังนะ” ผมเอนหลังนอนลงตรงนอกชานครับ พวกผู้หญิงก็ช่วยกันเก็บกวาดแล้วเอาจานชามไปล้าง ส่วนเพื่อนๆตัวดีของผมมันก็เตรียมวงเหล้าอีกรอบเพราะเหล้ายังเหลืออยู่ขวดนึง
   “เริ่มจะหนาวแล้วอ่ะ ไปอาบน้ำไหมเน่า” ไอ้เบบี๋มันก็อยู่ไม่ไกลจากผมเลยนะครับ จะว่าไปไม่ใช่มันหรอกที่ไม่ไกลจากผม ผมเองล่ะที่คอยตามมันต้อยๆ
   “อืมเอาดิ อาบพร้อมกันนะ” ผมยักคิ้วให้มันครับ
   “ฮื่อ ไม่เอาอ่ะ วันนี้ฝนไม่ตกนี่” “อ้าว ไม่ตกก็อาบได้นี่หว่า ทำไมวะ”
   “บ้าเหรอ อายเพื่อนนะ”
   “อายไรวะ พวกมันรู้ไปถึงไหนต่อไหนแล้วเถอะ”
   “ก็ไม่เอาอ่ะ เขิน” มันอายครับ เออตามใจมันจะไปบังคับมันมากก็ไม่ดี สักพักมันก็ไปอาบน้ำล่ะครับ ต่อด้วยสาวๆ แล้วก็ไอ้เล็ก มืดแล้วผมถึงไปอาบล่ะครับ
   “เบบี๋ เอาเสื้อให้หน่อยดิ” ผมพันผ้าขาวม้าผู้ใหญ่บ้านเดินขึ้นมาบนบ้านล่ะครับ ตัวยังเปียกๆอยู่เลยนะ
   “ว้าย กล้ามท้อง” อ้าวๆ สาวฝ้ายครับ ทำท่าอายปปิดหน้า
   “หน่อยเดียวล่ะฝ้าย บ่มีเสื้อใส่แหมะ” ผมตอบแก้เขินๆครับ
   “ทำไมไม่เช็ดตัวอ่ะเน่า” ไอ้เบบี๋มันร้อนตัวครับรีบเรียกผมให้เข้าไปในมุ้ง ผมก็หัวเราะมันเป็นไปตามแผนครับ นี่มันคงหวงผมล่ะสิ อิอิ พอผมเดินเข้าไปในมุ้งสาวๆก็แซวทันทีครับ
   “เช็ดให้ดิ” ผมนั่งเฉยๆครับยิ้มให้มัน
   “เดี๋ยวก็ไม่สบายหรอกนะ” มันบ่นครับแต่ก็เอาผ้าขนหนูผืนเล็กมาเช็ดหัวให้ผม
   “อย่าฟ้าวเด้อค่าอุ่น ให้เฮาทาแป้งก่อน ใจเย็นเด้อ” สาวฝ้ายคนเดิมครับ แล้วเสียงหัวเราะก็ดังขึ้น
   “ไรอ่ะฝ้าย” “อย่าสิฟ้าวเฮ็ดหยังกันเด้อ เฮาอาย” ฮ่าๆ สาวฝ้ายได้ใจจริงๆครับ ไอ้เบบี๋มันอายม้วนเลยนะ
   “อ่ะใส่เสื้อก่อน” “ยังไมได้ทาแป้งเลยนี่” “ทาดิ” “ไม่เอา ทาให้” ผมอ้อนครับมันก็ทำหน้าแบบว่าโดนบังคับแต่ก็ทำ ผมก็นั่งมองมันทำตาปริบๆ มันรู้สึกดีนะ จะว่าไปแล้วตัวผมเองไม่ได้ให้ใครมาวุ่นวายกับกิจการส่วนตัวมากขนาดนี้หรอกนะครับท่าน ไม่รู้สิบางทีก็รำคาญ แต่กับไอ้นี่ไม่เคยรู้สึกแบบนั้นเลยให้ตายเถอะ มันมีแต่อยากจะให้มันวุ่นวายจับเนื้อจับตัวผมอยู่ตลอดเวลา นี่ผมเป็นเอาเยอะหรือเปล่าเนี่ย
   “อ่ะ เสร็จแล้วใส่เสื้อผ้าดิ” มันหน้าแดงครับ
   “อ่า ถอดผ้าทำไม” ผมก็ดึงผ้าขาวม้าออกจากตัวเลยนะครับ ดูก่อนล่ะว่าสาวๆไม่อยู่บริเวณนี้ ตอนนี้มีผมกับมันอยู่ในมุ้ง สาวๆกับเพื่อนๆนั่งอยู่นอกชานไมได้สนใจผมกับมันแล้วครับ ผมจึงดึงผ้าออกเลยสิ ฮ่าๆ
   “อ้าว ไม่เอาผ้าออกจะให้ใส่กางเกงไงวะ มึงนี่” ผมยักคิ้วให้มัน มันก็เขินอายหน้าแดงตามประสา
   “ไม่เห็นทาครีมให้เลยวะ” “จะทาเหรอ” “ทาดิ มึงทาไรกูก็ทาหมดล่ะ” รู้งานครับผมนอนลงบนตักมันทันที
   “ขี้โกงนะเน่า” “ขี้โกงไรวะ” ผมอมยิ้มล่ะครับ เวลามันอายนี่มันโคตรน่ารักเลยนะ เหมือนจะยิ้มแต่อมไว้หน้านี่แดงเชียว ผมก็แหย่มันไปตามเรื่องล่ะครับ
   “เสร็จแล้ว ออกไปหาเพื่อนเถอะ” มันลุกออกไปจากมุ้งครับ ผมก็ตามออกไป
   “สิกินเหล้าอีกติสู” ผมถามเพื่อนๆตัวดีของผมล่ะครับ
   “ฮ่วย สิเหลือไว้เฮ็ดเข่าปลูกติ๊” อ้าวๆ สัดเคนครับ มันเริ่มไปก่อนใครนะนั่นหน้าตาเริ่มปรือ
   “มาๆค่า มีบักนาวฝานพร้อม เสียดายบ่มีกับแกล้มเนาะ” สาวฝ้ายครับ ทีแบบนี้เข้าขากันดีเหลือเกินนะ
   “มีหนมเหลืออยู่นี่ เอาป่ะล่ะ” ไอ้เบบี๋มันเสนอครับแล้วเดินไปที่ถุงขนมที่เราเตรียมมา มีคนแตะไปนิดเดียวเองเพราะมัวแต่กินอย่างอื่น
   “อย่าฟ้าวๆ กินแบบนี้มันบ่ม่วน เล่นไพ่บ่สูเล่นไพ่กินเหล้า” สัดไม้เสนอครับ เสียงเฮดังขึ้น สรุปพวกเราก็เล่นไพ่ ตอนแรกว่าจะตีดัมมี่แต่ยากเกินและคงนาน เอาไปเอามาเลยเล่นผสมสิบ ฮ่าๆ อ่อนมากๆ
   “ว้ายเฮาแพ้อีกแล้ว” สาวฝ้ายครับ
   “หวืยแพ้สองสามตาซ้อนแกล้งแพ้เด้นี่ แม่นบ่” สาวปูครับ
   “บ้าติ๊ปู เว้าไปเนาะ เอามาแหม่ะล่ะ ว้าย ซาดเทให้เฮาหน่อยเนาะบักอันนี่” ฮ่าๆ สรุปสาวฝ้ายแกล้งแพ้เพื่อจะได้กินเหล้าครับ พอเริ่มกึ่มเสียงหัวเราะก็ดังลั่น สัดไม้มันก็เอากีตาร์มายื่นให้ผมล่ะครับ วันนี้ขอโชว์ซะหน่อย เริ่มด้วยเพลงฤดูร้อนละกันแบบอะคูสติก ผมเล่นเองร้องเองครับมีสัดไม้มันช่วยร้อง สาวๆนี่เคลิ้มไปตามๆกัน แต่ผมเองทุกคำที่ร้องผมมองหน้าไอ้เบบี๋มันตลอด มันเองก็เขินอมยิ้มอยู่ นี่ขนาดไม่ใช่เพลงรักนะ ผมสลับคอร์ดเล่นเพลงลมหายใจสุดโปรด
   “โอ้ยเนาะ อยากมีผู้บ่าวเด้ค่า” สาวฝ้ายร้องขึ้นครับ
   “เฮาให้ยืมบักเคน เอาติ๊ล่ะ” สัดไม้พูดขึ้นทันทีครับ
   “ว้าย เว้าโพดหลาย ผู้จั่งซี้ติ๊เฮาสิเอา”
   “หวืยปานเขาสิเอาเพิ่นเนาะ สาวผู้จบ”
   “แม่นค่า จบอีหลี” “จบไปเล้ย ฮ่าๆๆ” “ว้าย บักอันนี่แหมะ” ต้องแยกออกจากกันครับเพราะเหมือนจะตบตีกัน ฮ่าๆ สาวฝ้ายนี่ไม่เบาเลยนะส่วนสัดเคนป้องกันตัวอย่างเดียว พวกเราสนุกสนานกันอยู่สักพักก็แยกกันไปนอนล่ะครับ
   “ง่วงยังเบบี๋” ผมถามมันล่ะครับเพราะมันนั่งมองน้ำที่ไหลอยู่ข้างๆบ้าน
   “อืม ง่วงแล้ว เน่าจะนอนยัง”
   “ยัง” “ไม่ง่วงเหรอ” “ง่วง” “อ้าว ง่วงแล้วไม่ไปนอนอ่ะ”
   “ปวดฉี่ พาไปฉี่ก่อนดิ”
   “อืม ไปดิ เราก็ปวด” ผมกับมันเลยพากันเดินลงไปข้างล่างล่ะครับ
   “อ๊ะ ทำไรอ่ะ” อิอิ มันเป็นแผนครับ ผมบอกแล้วนี่ว่าคืนนี้ผมจะเผด็จศึกมัน ไม่ไหวล่ะยั่วกูมานานจัดซะหน่อย
   “เอากันไง บอกแล้ว” “อ่า ไรอ่ะ” “เร็วดิ แข็งแล้วเนี่ย” ผมลากมันเข้าไปในห้องน้ำล่ะครับ ไฟหลอดกลมสีส้มๆยิ่งทำให้อารมณ์บรรเจิดนะจะบอก
   “มันไม่สะดวกอ่ะ” “ไม่สะดวกไร ยืนเอากันก็ได้นี่” ผมไม่ยอมครับ มันทำหน้าเหวอๆแบบตกใจ
   “กูทนไม่ไหวแล้วนะ” ผมจับบ่ามันไว้ครับแล้วประกบปากจูบกับมันทันที มันก็ตื่นๆ มือผมก็ป่ายลงมาที่บั้นท้ายมัน
   “มันไม่มีอุปกรณ์อ่ะ” มันดันหน้าผมออกครับ
   “อุปกรณ์ไร” “เจลอ่ะ มันเข้าไม่ได้หรอกนะ” มันตอบอายๆ ผมมองหาตัวช่วยทันที
   “เอาสบู่ไหม” “ไม่เอามันแสบสิ” “ยาสระผม” “บ้าเหรอ ฟองไม่เต็มเหรอ” “จิ๊ เอาน้ำลายกูนี่ล่ะ” ผมไม่ยอมครับตอนนี้หน้ามืดแล้วเถอะ เร็วเลยๆตอนนี้ลูกชายมันตื่นตัวอยู่ ผมดึงกางเกงมันออกแล้วจับให้มันหันหลัง มือผมก็แหวกก้นมันออกเลยครับ
   “อ๊ะ ทำแรงจังอ่ะเน่า” มันกระเด้งตัวหนีครับ เออวะ กูคงหน้ามืดไปหน่อยเอานิ้วแทงเข้าไปเลยนี่ ไม่รู้นี่หว่า
   “โทษๆ เดี๋ยวทำเบาๆนะเบบี๋” “อย่าทำแรงนะ” มันเสียงสั่นๆครับ ผมก็เอาลุกชายจ่อแล้ว แต่เข้ายากเป็นบ้าเลยวะ
   “อั๊บแอ้ อั๊บแอ้” “ฮ๊ะ ไรอ่ะ มันหันมากอดผมไว้ทันที
   “ตุ๊กแกไง กลัวเหรอ” “กลัวไม่เอาแล้ว ไม่เอา” อ้าวสัด หน้าตามันซีดลงทันทีครับกอดผมแน่น
   “โว้ย จะได้กันสักทีไหมเนี่ย”
   “เอาไว้ที่บ้านก็ได้ ไม่เอาอ่ะ ออกไปเร็วกลัว” มันกลัวครับสั่นเลยนะ ผมนี่อารมณ์ค้างมากๆ ทำไงดีวะเนี่ย
   “นะเน่านะ ถึงบ้านค่อยทำนะ เรากลัวอ่ะ” มันอ้อนครับไอ้ตุ๊กแกบ้านี่ก็ร้องอยู่ได้ ทั้งวันไม่ร้องเสือกมาร้องตอนนี้ โว้ย กูหงุดหงิด เลยถีบเข้าไปที่ฝาประตูห้องน้ำทีหนึ่ง มันก็หยุดร้องนะ ผมก็นิ่งอยู่ แต่สักพักก็เอาอีกครับ เสียงร้องของมันนี่คงตัวใหญ่เลยล่ะ เดี๋ยวกูให้สัดเคนจับไปดองเหล้าให้เข็ดเลยนี่
   “นอนกอดเฉยๆได้ไหมอ่ะ” มันพูดเหมือนรู้สึกผิดนะครับ หน้าตามันจ๋อยๆไป
   “จะทำไงได้ล่ะ แม่งอุปสรรคเยอะจริงๆ”
   “ก็เอาไว้พร้อมก่อนก็ได้นี่ เน่ารีบเหรอ” แววตามันทำให้ผมสะอึกครับ
   “อืมๆ งั้นนอนกอดเฉยๆก็ได้ แต่มึงจับมันไว้ด้วยนะตอนนอนอ่ะ” ผมยอมตามใจมันครับ เพื่อนๆนอนกันแล้วเราเป็นคู่สุดท้ายที่เข้านอนพอถึงที่นอนผมก็กระชับตัวมันมากอดแล้วจับมือมันให้ไปจับลูกชายที่มันยังโด่ไม่ยอมลง ตอนแรกมันก็เกร็งๆแต่เอาไปเอามามันก็ยอมจับล่ะครับ
   “อือ” ผมงัวเงียตื่นครับ พอลืมตาก็รู้ว่ามันเช้าแล้ว ผมขยับตัวก็รู้สึกว่ามีไอ้เบบี๋มันนอนอยู่ข้างๆ ผมผงกหัวขึ้นมาดู อืม มันเป็นภาพที่น่าดูนะผมว่า เพราะทุกทีผมจะตื่นหลังมัน คือผมนอนหงายกางแขนขวาแขนซ้ายผมจับมือมัน คือมันนอนหงายเหมือนกันล่ะครับแต่หัวมันซุกอยู่ใต้รักแร้ขวาของผมมือข้างซ้ายมันก็จับเป้าผมอยู่มือซ้ายผมก็จับมือมันนั่นล่ะครับ หน้าตามันยังคงหลับพริ้มอย่างเป็นสุข ผมเลยกระชับตัวมันแล้วนอนตะแคงกอดมันล่ะครับ
   “อือ เช้าแล้วเหรอ” มันตื่นจนได้ครับ
   “เช้าแล้ว นอนต่ออีกหน่อยดิ” ผมบอกมันครับแล้วกอดมันแน่นกว่าเดิม มันไม่ตอบแต่เหมือนจะซุกตัวเข้ามาหาผมอีก มันรู้สึกดีจริงๆนะผมกอดมันแบบไม่มีอะไรติดค้างในใจเลย กอดมันเหมือนว่าอยากให้มันเป็นส่วนหนึ่งของร่างกาย เวอร์ไปไหมเนี่ย ฮ่าๆๆ
   “อุ่นๆ ตื่นแล้วยัง คือตื่นสวยแท้ สิกินโอวัลตินอยู่เบาะเฮาสิซงเผื่อ” เสียงสาวจอยดังขึ้นล่ะครับ ไม่รู้ว่าเผลอหลับไปอีกนานเท่าไหร่ ผมจึงงัวเงียขึ้น ไอ้เบบี๋มันลุกออกไปแล้ว
   “กี่โมงแล้วอ่ะจอย” เสียงมันถามสาวจอยล่ะครับ
   “แปดโมงแล้วจ้า” ผมเองก็ลุกขึ้นนั่งก่อนครับรอให้ไอ้ลูกชายมันลงก่อนแล้วค่อยลุกออกไป ไม่งั้นเสียงกรี๊ดดังอีกแน่ ผมลงไปล้างหน้าแปรงฟันเข้าห้องน้ำแล้วก็ออกมานั่งกินโอวัลตินที่ริมน้ำ ให้ตายเถอะสวยดีนะน้ำยังคงไหลแรงอยู่ล่ะครับ เราลากขอนไม้ใต้ถุนบ้านออกมานั่ง ตอนนี้เพื่อนๆอยู่กันครบครับ มีการถ่ายรูปเก็บความทรงจำไว้ล่ะครับแล้วก็แยกย้ายกันไปอาบน้ำทำธุระส่วนตัว
   “สิพากันมือแล้วติ๊หล่า เอานี่ยายเอาหน่อไม้มาให้” เสียงยายดังอยู่ข้างล่างล่ะครับ แกแบ่งหน่อไม้ที่ได้มาเมื่อวานใส่ถุงให้คนละถุง มีถุงปลาเนื้ออ่อนแบบหมักเกลือและแบบแห้งอีกคนละถุง โหย ดีใจจังเลย
   “อุ๊ย ยายลำบากซื่อเนาะค่า ขอบคุณหลายๆเด้อค่ายาย” สาวจอยออกไปรับยายล่ะครับ พวกเราตั้งใจกันว่าจะไปกินข้าวกันที่ร้านทางเข้าเมือง ตอนนี้เก็บของเสร็จแล้วครับ พวกเราขนของลงมาที่ด้านล่างก็ล่ำลายายแล้วก็พ่อผู้ใหญ่พอสมควร เรารวมเงินกันให้ยายเพิ่มอีกจำนวนหนึ่งด้วยครับเพราะว่าค่าที่พักคุณปลัดแกจัดการให้แล้ว เราขนของมาขึ้นรถล่ะครับ ขากลับผมกับไอ้เบบี๋นั่งหน้าเหมือนเคย มีสาวจอยกับสัดไม้มานั่งด้วย ส่วนที่เหลือเป็นคู่ๆอยู่ด้านหลังครับ
   “สิเมือแล้วเนาะ ซาดไวบัดยามม่วนนี้แหมะ” เรามารวมตัวกันอยู่ที่บ้านปลัดหลังจากที่กินข้าวกันมาแล้ว ตอนนี้ก็ต้องไปส่งสาวปูกับสาวฝ้ายขึ้นรถล่ะครับ สาวปูก็ล่ำลาอยู่กับไอ้เบบี๋รวมถึงสาวฝ้ายด้วย
   “กะมาเที่ยวดู๋ๆติ๊เนาะ อยู่ซ่ำนี่หนึ่ง” สัดเคนมันพูดขึ้นครับ
   “เดี๋ยวปิดเทอมหน้าเฮาสิมาเที่ยวอีก” สาวฝ้ายบอกครับ
   “อยากให้มาบัดยามตีเข่าเนาะ บรรยากาศดี นาเฮามีห้วยเห็นดาวหลายพร้อม” ไอ้เล็กมันพูดขึ้นล่ะครับ อ้อ คือหน้าเกี่ยวข้าวหรือเก็บเกี่ยวเดี๋ยวนี้เขาใช้รถใช้เครื่องยนต์กันหมดแล้วนะครับ นาส่วนมากก็หว่านไม่มีปักดำเหมือนสมัยก่อน ส่วนเกี่ยวก็ใช้รถเกี่ยวเอาง่ายๆ แต่นาไอ้เล็กมันมีไม่เยอะครับพ่อกับแม่มันจึงอยากจะอนุรักษ์ไว้และผมว่ามันก็ดีนะเพราะพวกเราจะได้ช่วยกันไปลงแขก เอาไว้ค่อยเล่าเมื่อถึงตอนนั้นดีกว่า คุณปลัดก็ออกมาอวยพรให้สองสาวล่ะครับแล้วเราก็แห่กันมาส่งสองสาวที่ท่ารถ
   “คึดฮอดหลายเด้อพวกโต บ่อยากเมือจักเม็ด” สาวปูครับน้ำตานองหน้าแล้วกอดกับสาวจอยอยู่
   “ดีใจหลายที่ได้มายาม คึดฮอดเด้ออุ่น” ส่วนสาวฝ้ายก็กอดอยู่กับไอ้เบบี๋ล่ะครับ
   “ไปเด้อบ่านนี้ ติดต่อกันไว้เด้อ” ส่งสาวฝ้ายขึ้นรถก่อนครับ
   “คึดฮอดเฮาแน่เด้อผู้สาว” สัดเคนครับ สาวฝ้ายก็ค้อนทันที
   “สิโทรหาดอกเด้อ” “อ่วย แม่นไปลักแจกเบอร์กันยามได๋นี่บักเคน” สัดไม้ทักขึ้นครับ สาวฝ้ายรีบเดินขึ้นรถไปเลยเสียงเพื่อนๆแซวเสียงดัง พอสักพักรถก็ออกโบกไม้โบกมือกันอยู่แล้วก็ส่งสาวปูขึ้นรถ ไอ้เล็กมันก็เวอร์กว่าใครล่ะครับ กว่าจะกลับก็รอจนรถลับตาไปล่ะครับ
   “ปิดเทอมจักมื้เกาะสู” สัดเคนถามขึ้นล่ะครับตอนกลับมาถึงบ้านปลัด
   “อาทิตย์เดียวท่อนล่ะ เปิดเทอมไปกะกีฬาสี ซาดกูขี้คร้าน” สัดไม้ครับ
   “พากันไปเฮ็ดหยังดีเนาะ ตั้งอาทิตย์หนึ่ง”
   “นอนเว็นท่อนแล้ว” ผมครับ เราคุยกันอยู่สักพักก็แยกย้ายกันกลับบ้านครับ
   “ป้าดหน่อไม้ทาม มื้อแลงเอื้อยสิแกงสู่กิน มักหลาย” เจ้แกมาขนหน่อไม้กับของฝากเข้าไปเก็บล่ะครับ
   “จะกลับเลยป่ะเน่า” ไอ้เบบี๋มันเดินมาถามผมล่ะครับ
   “ยัง คุยกับพ่อตาก่อนดิ” ผมยักคิ้วให้มันครับ มันทำตาโตใส่ผมทันทีแล้วอาย อ้าวนะหรือไม่จริงล่ะ
   “ปิดเทอมแบบนี้จะทำอะไรเหรอลูกเดี๋ยว มาเตะบอลกับพ่อไหม” คุณปลัดแกชวนคุยครับ
   “ผมเลิกเตะแล้วครับ” “อืม เลิกจริงเหรอลูก หรือว่าแค่ชั่วคราว” คุณปลัดเองก็รู้เรื่องล่ะครับเลยไม่ถามมาก
   “คงชั่วคราวล่ะครับ อยากเตะเหมือนกัน” “งั้นก็มาเตะกับพ่อสิ จะได้ไม่ลืม”
   “แต่ผมไม่อยากเตะบอลครับ เตะตระกร้อไหมครับคุณปลัด เตะตรงข้างบ้านนี่ก็ได้เอาเน็ทมากางเอา” ผมเสนอครับ
   “เออ ดีๆ เข้าท่าๆ งั้นวันนี้พ่อไปซื้อตาข่ายมาเลยก็แล้วกัน แล้วลูกตระกร้อนี่เอาลูกหวายหรือลูกพลาสติกดีล่ะลูก” ท่าทางคุณปลัดเห่อไม่น้อยเลยนะครับ
   “ลูกหวายมันจะเจ็บนะครับแต่เอามาก็ดี แต่เอาลูกพลาสติกมาดีกว่าเบากว่า” ผมบอกตามที่รู้ล่ะครับ
   “ป่ะเบบี๋กลับบ้าน” พอคุณปลัดขึ้นไปบนบ้านแกบอกว่าจะออกไปหาซื้อเน็ทมาเลยนะครับ ผมมีหน้าที่คือไปหาลูกทีมมาเล่นกับแก ผมเลยเดินไปบอกไอ้เบบี๋ที่เมาท์กับเจ้แกอยู่หลังบ้าน
   “พี่ต้อยมีกระดูกเหลือป่าว จะเอาไปให้โบ้” มันก็ถามของกินไปให้ไอ้โบ้ทันทีครับ สรุปได้เป็ดย่างมาเพราะซื้อมาวันก่อนแต่ไม่มีใครกิน โหไอ้โบ้ เกินไปไหมเนี่ยมึง
   “โบ้ พี่มาแล้วหิวไหมมีเป็ดย่างมาฝาก” พอถึงบ้านกูมันก็ปรี่ลงไปหาลูกมันก่อนอย่างอื่นเลยล่ะครับ พ่อกับแม่ผมไม่อยู่คงอยู่ที่ร้าน ผมก็จอดรถนอกบ้านล่ะครับเพราะเดี๋ยวต้องขับเอาไปส่งพ่อที่ร้าน
   “เออ กอดเข้าไป ทีกูล่ะจะกอดแต่ละทียากเย็นนะมึง” ผมประชดมันไปล่ะครับ
   “ไรอ่ะ เออ เน่าเตะตระกร้อเป็นด้วยเหรอ”
   “เป็นดิ เก่งด้วยเว้ย” “อืม จริงเหรอ” “อ้าวไอ้นี่ เตะคนก็เก่งเว้ย หรือจะลอง” ผมเดินไปหามันกับไอ้โบ้ครับ
   “เน่าไม่เตะเราหรอก เรารู้” มันทำหน้าแบบไม่กลัวครับ
   “ทำไมจะไม่กล้า หรือจะเอาสักที”
   “เอาดิ” “ผมก็ง้างเท้าขึ้นล่ะครับ มันก็ไม่ได้หลบนะ
   “มึงนี่ฉลาดนะเนี่ย กูเตะมึงไม่ลงหรอก เพราะกูรักมึง” ผมยักคิ้วให้มันล่ะครับมันก็ยิ้ม
   “เหรอ โบ้ๆอาบน้ำป่าว” มันแกล้งก้มลงไปคุยกับไอ้โบ้ล่ะครับ
   “เบบี๋ ไหนบอกมาถึงบ้านเราค่อยมาทำเรื่องนั้นกันไง” ผมเองก็ไม่ยอมครับประชิดตัวมันทันที
   “ไรอ่ะ ไหนบอกมีนัดกับพ่อนี่ ไหนจะไปชวนเพื่อนมาเตะตระกร้ออีกนะเน่า”
   “ก็เอาแป๊บเดียว ไม่นานหรอก”
   “ไม่เอาอ่ะ ยังไมได้อาบน้ำเลยนะ” “จิ๊ เรื่องมากจังวะ จะเอากันมันยากเย็นจังเลยนะ” โวยวายครับ
   “ก็จะมีอะไรกันต้องมีบรรยากาศดีๆหน่อยสิ ไรอ่ะเน่า เราไม่เคยนะไม่รู้เหรอ” มันแว้ดเสียงขึ้นครับ หนอยๆมีแว้ดใส่กูด้วยนะมึง เดี๋ยวจับกดซะนี่
   “แล้วเมื่อไหร่ล่ะ งั้นคืนนี้กูไปนอนกับมึงนะ จะได้เป็นผัวเมียกันจริงๆเสียที” ผมพูดแล้วเดินเข้าบ้านไปครับ มันดูอึ้งๆแต่ไม่สนใจเว้ย กูรอมานานล่ะนะไม่อยากจะรอต่ออีก ผมเดินเข้าไปกินน้ำล่ะครับแล้วก็เดินออกมา
   “ป่ะ เอารถไปที่ร้าน” ผมบอกมันล่ะครับแล้วเดินไปที่รถมันก็ล่ำลาอยู่กับไอ้โบ้ หมั่นไส้เว้ย
   “เน่า” “ไร” มันเรียกขึ้นล่ะครับผมมัวแต่มองถนนเพราะจะเลี้ยวรถ
   “เราคบกันแต่ไม่มีอะไรกันได้ป่ะ” เฮ้อ เหมือนมันจะเคยถามเลยนะประโยคนี้ และเหมือนกูคุ้นๆว่าเคยได้ยินจากหนังสั้นเรื่องไหนสักเรื่อง อย่าบอกนะว่ามันเสือกไปดูมาแล้วอินตาม
   “ไม่ได้เหรอ” กูเงียบครับ ขี้เกียจจะตอบ
   “แล้วแต่มึงละกัน กูดูหื่นไปเหรอ หรือว่ามึงไม่ชอบ มึงคิดอะไรอยู่วะ เออ ไม่ต้องมีอะไรกันก็ได้กูไม่สนใจหรอกนะ” โมโหเหมือนกันนะครับ ไม่รู้สิกะอีแค่มีอะไรกันมันจะตายหรือยังไง หวงไว้ทำไมวะพรมจรรย์ กูเริ่มเซ็งล่ะ
   “งอนเหรอ” “ไม่งอนเว้ย โตแล้วนะ ถ้าหากมึงคิดว่าการที่มีอะไรกันมันไม่ดี มึงอยากจะรอให้มั่นใจซึ่งกูไม่รู้ว่ามั่นใจอะไร ในตัวกูหรือในอะไร ก็แล้วแต่มึงวะ อีกอย่างมึงไม่ใช่ผู้หญิง อย่ามาทำเป็นหวงนั่นหวงนี่ไม่เข้าเรื่องเลยวะ กูรำคาญ” ผมก็โพล่งออกไปล่ะครับ มันเงียบแล้วหันหน้าออกนอกกระจก นั่นๆเอาอีกล่ะ อยู่ดีไม่ว่าดีก็หาเรื่องมาทะเลาะกันนะมึง มันเงียบจนกูเริ่มอึดอัดครับ เงียบจนถึงร้านกูเองก็ไม่อยากจะคุยเหมือนกัน

ยังไม่จบครับ

[eiky]

   “อ้าวลูก เป็นยังไงบ้างคะไปเที่ยวสนุกไหม” แม่กูหมายถึงมันล่ะครับไม่ใช่กู มันก็ยกมือไหว้ตามเดิมแล้วมันก็คุยอยู่กับพ่อแม่ผม มันทำสีหน้าปกตินะเวลาคุยกับพ่อแม่ผม
   “ไปยังมึง” พอสักพักผมก็ไปเอาคุณปู่มาสตาร์ทรอล่ะครับพ่อผมคงขับมา
   “ฟ้าวจัง ว้าย รีบจังนะบักเดี๋ยว แม่ยังคุยอยู่กับลูกอุ่นไม่ทันหายคิดถึงเลย”
   “นายไปก่อนก็ได้นะ เราจะอยู่ที่นี่ก่อน” จิ๊ มันงอนครับ แม่งควรเป็นกูสิที่จะต้องงอนอะไรของมันวะ เออ งอนได้งอนไปวะ แม่งมันทำตัวแบบนี้ไม่น่ารักเลยนะกูเริ่มจะเซ็งล่ะ งอนอยู่ได้มันคิดว่ามันเป็นผู้หญิงหรือยังไง น่ารักแล้วยังไงวะ สัดเอ้ย โมโหว่ะ
   “เฮ้ยบักเคน มึงบอกบักไม้กับบักเต้มาเตะตระกร้อกับปลัดแนะ” ผมกดโทรศัพท์ไปหาสัดเคนล่ะครับ
   “อีหยัง คองตามาฮอดเฮือนสิออกอีกแล้วติ๊ กูเมื่อยเด้”
   “ฮ่วย นอนเหมิดคืนปานนั้นยังบ่พอติ๊ เอิ้นมันมา” ผมถือว่าเป็นคำสั่งครับแล้ววางสายผมรู้ว่าเพื่อนผมต่อให้เหนื่อยแทบตายมันก็รักการเตะบอลแต่ในเมื่อมันไม่มีบอลให้เตะก็ต้องหาอย่างอื่นเตะ ผมขับคุณปู่ตรงไปยังบ้านของปลัดล่ะคัรบ แกกลับมาแล้วพร้อมด้วยตาข่ายกับลูกตระกร้อทั้งแบบหวายและแบบพลาสติก ผมเลยไปช่วยแกขึงตาข่ายเอาแบบที่ปลดง่ายเพราะเวลารถมาจะได้เอาลงได้ทันครับ
   “อ้าว ลูกทีมไม่ครบนี่” คุณปลัดแกท้วงขึ้นล่ะครับ เพราะฝั่งโน้นมีเพื่อนผมกับไอ้เต้ส่วนผมกับปลัดมีสองคน
   “ไม่เป็นไรครับ ทีมเราสองคนก็พอ คุณปลัดโยนให้ผมละกัน” ผมบอกครับแล้วไปยืมถ่านเจ้แกมาวงทำเป็นจุด แต่ว่าไปนะเตะตระกร้อนี่มันมันดีเหมือนกันนะ ได้กระโดดด้วย ใช้ศิลปะในการบังคับลูกมากกว่าบอลอีกนะผมว่า เออ เล่นไปเล่นมาเหงื่อแตกสนุกดีครับ เพื่อนผมก็สนุกเล่นกันจนเริ่มจะค่ำ
   “ปิดเทอมทำอะไรกันลูกๆ” พอเราเลิกเล่นก็มานั่งอยู่หน้าบ้านล่ะครับเจ้แกเอาน้ำเย็นมาให้
   “บ่มีหยังเฮ็ดดอกครับคุณปลัด” สัดเคนตอบครับ
   “แต่ปิดแค่ไม่กี่วันนี่นะ ว่างๆก็มาเตะตระกร้อที่นี่ก็ได้นะลูก ห้องอุ่นก็มีหนังอยู่หลายเรื่อง ว่างๆไม่มีอะไรทำก็มาดูหนังได้” อ้าวๆ เปิดช่องครับพ่อตาผม
   “อีหลีเด้อครับ” นั่นไงครับทั้งสามเสียงร้องขึ้นพร้อมกัน จะไม่อยากดูได้ยังไงหนังบูเรย์ตั้งเบ้อเร่อจอแบนอีก เกมเพลย์สามอีก จิ๊ อะไรวะ
   “ซั่นพวกผมเมือก่อนเด้อครับคุณปลัด มื้ออื่นสิมาใหม่ อิอิ” มืดแล้วครับพวกเราก็แยกย้ายกันจะกลับ
   “อุ่นอยู่กับคุณสาวิตรีเหรอลูกเดี๋ยว” ผมพยักหน้าครับ ไม่ได้ลืมนะแต่ไม่รู้สิ รู้สึกหน่ายมันขึ้นมายังไงไม่รู้ อยากดัดนิสัยมัน งอนดีนัก
   “เดี๋ยวผมก็ไปรับกลับมาแล้วครับ”
   “อืม เดี๋ยวพ่อให้ต้อยทำกับข้าวไว้รอนะ ต้อยๆ ไหนบอกมีหน่อไม้อะไรจะฝากไปให้คุณสาวิตรีนะ”
   “หมกหน่อไม้ค่า อย่าฟ้าวเด้อเดี๋ยว เอื้อยเอามาให้ หมกหน่อไม้ใส่ไก่แซ่บฮ้ายแซ่บแฮง” อ่านะ พูดเป็นตาย้านแท้เจ้ ฮ่าๆ ผมยืนรอเจ้แกอยู่พักหนึ่งล่ะครับผมก็กลับไปที่ร้าน ผมเห็นไอ้เบบี๋มันกำลังง่วนอยู่กับการขายไก่ย่าง ผมมองมันไกลๆก็อดที่จะยิ้มไม่ได้ ถ้ามันไม่ขี้งอนนี่มันน่ารักมากนะผมว่า แต่นี่มันงอนมากไปหน่อย
   “ว้ายขายดีหลายค่า เพราะลูกอุ่นคนเดียวแท้ๆ แม่ตำจนมือจะพันเป็นเกลียวอยู่แล้วเนี่ย”
   “แม่นๆ ไก่พ่อกะไปเอามาเพิ่มจากตลาดนี่สิเหมิดอีกแล้ว” พ่อกับแม่ผมครับ
   “ไม่หรอกครับ วันนี้คนคงอยากกินส้มตำ” ผมเดินเข้าไปในร้านล่ะครับ คนยังมุงอยู่เสียงดังเซ็งแซ่
   “ซาดเป็นตาฮักเนาะ นี่เบาะเจ้แต๋วลูกปลัดน่ะ” เสียงคนถามล่ะครับ
   “แม่นจ้า เป็นจั่งได๋บ่ถือโตนำเด้ ว้ายลูกอุ่นอย่าไปยืนให้ควันมันอังสิคะเสื้อเหม็นหมด” ผมยืนมองอยู่ครับไม่รู้จะสอดแทรกเข้าไปในตอนไหนดี มันปรายตามามองผมแต่ก็รีบหันไป
   “บ่ฮ้อนบ่น้อผู้ย่างไก่แหมะ” ผมยืนอยู่นานเลยเมื่อยครับเลยไปนั่งล้างจานรอมัน ว่าจะชวนกลับแล้วล่ะแต่ท่าทางคงไม่ง่ายดูท่ามันเองก็ไม่น้อยนะถ้าหากงอน
   “อ้าวพี่ เพิ่งซื้อไปไม่ใช่เหรอครับ จะเอาอีกเหรอ”
   “ย้อนว่าไก่มันแซ่บหลายล่ะ คนย่างกะเป็นตาเบิ่ง” อ้าวๆ กูหันขวับทันทีครับ สัด ไอ้พวกเทคนิคครับ
   “เอาแต่โตไก่นั่นบ้อ บ่เอาตีนแน่จักตีนลองไปแฮ่นเบิ่งแน่” ผมเดินไปเลยครับ ไอ้พวกนี้มันคงได้ยินข่าวแล้วคงมาเกาะแกะ จะโดนตีนกูไม่ใช่น้อยนะพวกมึง
   “ซั่นบ่เอาแล้วล่ะ มื้ออื้นสิมาใหม่เด้อคนเป็นตาฮัก” หนอยยังมาหยอดไว้อีก
   “ไปคุยไรกับพวกมันวะ” ผมหันมาเล่นงานไอ้เบบี๋ครับ
   “ก็ไม่นี่ เขามาซื้อไก่ก็ขาย จะให้พูดไรล่ะ” “กวนตีนอีกนะมึง จะกลับได้ยัง”
   “ขายให้หมดก่อน” “ไรวะ มันค่ำแล้วนะ” “เดี๋ยวให้พ่อไปส่งก็ได้” นั่นไงครับ แม่งงอนนานจังวะไอ้นี่
   “ไม่ได้ แม่ๆ สิพาเมือแล้วเด้นี่ปลัดเพิ่นหิวเข่าแล้ว นี่เพิ่นกะฝากหมกหน่อไม้มาให้นำ” ผมหันไปพึ่งแม่ผมล่ะครับ
   “ว้ายตายแล้ว ค่ำแล้วไวจัง กลับดีกว่านะคะลูกอุ่น พรุ่งนี้ถ้าว่างค่อยแวะมา คราวหลังไม่ต้องทำขนาดนี้นะแม่เกรงใจ เอาส้มตำไปกินด้วยไหมแม่จะตำให้”
   “ไม่เป็นไรครับคุณแม่ วันนี้ยังไม่อยากกิน อุ่นจะกลับไปกินแกงหน่อไม้” เวลามันพูดกับแม่ผมนี่มันยิ้มนะครับ แต่หันมาหากูนี่หน้ายังกะตูด
   “งอนนานนะมึง” พอมันขึ้นรถมาได้ผมก็พูดขึ้นล่ะครับ
   “เราไม่ได้งอนนี่ นายไม่ใช่เหรอที่งอน” นั่นครับ ย้อนๆ
   “เออ แม่งกะอีแค่เรื่องนี้มันทำให้เราทะเลาะกันเลยเหรอวะ คิดเยอะไปป่ะมึง น่ารำคาญนะเว้ย” ผมหันมาว่ามันล่ะครับ มันจ้องหน้าผมเม้มปาก
   “เราไมได้ทะเลาะนะ แค่เราบอกสิ่งที่เราต้องการให้นายฟังและถ้านายรำคาญไม่ต้องชวนคุยก็ได้นะ”
   “มันต่างกันไหม ทำไมวะ” ผมจอดรถข้างทางทันทีครับ มันมืดแล้วล่ะ ผมโมโหมันแม่งพูดไม่รู้เรื่อง
   “กะอีแค่มีอะไรกันมันจะตายหรือไง มึงบอกให้กูรอ รออะไร หรือว่ามึงไมได้รักกูจริง” ผมโวยวายครับ มันเริ่มสั่น
   “แล้วถ้าหากมีอะไรกันนายไม่จะเลิกกับเราไหม ถ้าหากเราเอากันนายจะยังเบื่อเราแบบนี้ไหม ถ้าเรายอมมันจะทำให้เรารักกันมากขึ้นหรือเปล่า” เอ่อ มันตะโกนขึ้นครับ ผมอึ้งไปเลย อ้อ ที่แท้มันคิดแบบนี้นี่เอง มันคงกลัวว่าผมจะเปลี่ยนไป
   “เฮ้ย ไอ้เบบี๋ มึงกลัวเหรอวะ” ผมจะดึงมันเข้ามาหาล่ะครับแต่มันถอยออกไป
   “ถ้านายอยากมีอะไรกับเรา งั้นรีบกลับบ้านไปมีอะไรกัน หรือไม่ก็แวะข้างทางตรงไหนก็ได้ ถ้าหากว่ามันจะทำให้นายกับเรารักกันมากขึ้นกว่าเดิม” อ้าว ยังไม่หยุดครับ มันน้ำตาเอ่อแล้ว
   “กูไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น กูไม่รู้นี่หว่าว่ามึงจะคิดแบบนั้น”
   “เออๆ กูยอมมึงล่ะ กูจะรอจนกว่ามึงจะพร้อม กูจะไม่ทำแบบนั้นกับมึงอีก พอใจยัง”
   “เราไม่ได้อยากให้นายคิดแบบนั้นนะ แค่เรากลัว ไม่ว่านายจะเอาอะไรมาพูดว่านายจริงใจแค่ไหนเราก็ยังกลัว เราไม่ใช่ผู้หญิงนี่ ไม่มีอะไรมาผูกมามัดนายไว้กับเรา แค่ตอนนี้เรารักกันให้มากๆจะได้ไหม” กูงงว่ะ แม่งพูดไรวะเนี่ย เออๆ กูพอจะรู้ว่ามึงน่ะกลัวแต่เริ่มวกวนแล้วนะ สรุปผมก็ต้องดึงมันมากอดจนได้ล่ะครับ
   “มึงน่ะ อย่าคิดมากดิวะ มึงก็ต้องเข้าใจกูด้วยดิ ว่ากูน่ะเป็นเด็กผู้ชาย วัยรุ่นเหมือนมึงล่ะ มันย่อมมีความต้องการเป็นธรรมดา แต่ถ้ามึงบอกกูกูก็ทำให้ได้ ตอนนี้กูเข้าใจมึงแล้ว อย่างอนอีกนะ กูไม่สบายใจ”
   “เราไม่ได้งอนนะ นายล่ะงอน” “เออๆ กูงอน กูหายแล้ว” “ฮึ กว่าจะหายนะ เราตกใจนะที่นายไม่คุยกับเราน่ะ” อ้าวนะ มันยิ้มออกมาแล้วครับ ไอ้นี่นะบทจะง่ายก็ง่ายขึ้นมาเลยนะ
   “รีบกลับเร็วกูหิวแล้ว” ผมบอกมันล่ะครับแล้วขึ้นรถ มันก็เอามือมันมากอดเอวผมเหมือนเคย ผมเองก็จับแฮนด์ข้างขวาส่วนมือซ้ายก็จับมือมัน หน้ามันซบอยู่กับแผ่นหลังผม ไม่รู้สิการที่เราทะเลาะกันครั้งนี้ผมว่ามันก็ดีนะเพราะว่ามันทำให้ผมเข้าใจมันมากขึ้น และมันเองก็คงเข้าใจผมมากขึ้นด้วย จากที่เคยรู้สึกหน่ายมันเมื่อไม่นานก่อนหน้านี้มันหายไปเลยล่ะครับ แต่กลับรู้สึกว่ามันน่ารักขึ้นกว่าเดิมเสียอีก

เขียนโดย อิ๊กกี้

ปล. ขอบคุณที่คอยติดตามนะครับ เรื่องนี้เนิบๆอยากจะสื่อถึงวิถีชีวิตด้วย เนื้อเรื่องมันอาจจะน่าเบื่อบ้างไม่ว่ากันนะครับ
ขอให้มีความสุขในการอ่านครับผม

[โดดเดี่ยวแต่ไม่]

 :m15:แอบซึ้งๆๆๆ อ่านไปอินไป โอ๊ยยยยยยยยยยย อยากให้สองนี้เพิ่นได้กัน 55555+

[chancha]

ทะเลาะกันแล้วเข้าใจกันมากขึ้น ก็ถือเป็นเรื่องที่ดี

[mr.tou_chi]

เห็นด้วยกับความคิดอุ่นนะ เดี๋ยวแกอย่าพึ่งรีบร้อนไปศึกษาก่อนดิว่ะ ช่วงฝนตกแบบนี้หน่อไม้น่าจะขึ้นหลายอยู่ อยากกิน 555+

[CarToonMiZa]

ลิ้นกับฟันเนาะ
มันต้องมีกระทบ
กันบ้าง

[theWinDy]

เข้าใจกันก็ดีแล้ว หายไปไม่กี่ชม.กลับมาอุ่นมีคนสนใจเพียบ
ครั้งหน้าสงสัยจะไม่ได้มาช่วยแม่อีกแล้ว...

[malula]

เมนูหน่อไม้เพียบ อ่านแล้วแอบกลืนน้ำลาย...
ดีที่ทะเลาะกันแล้วเข้าใจกันมากยิ่งขึ้น
ต่างฝ่ายต่างปรับตัวให้เข้ากัน รักกันมากกว่าเดิม
น้องอุ่นน่ารัก เดี๋ยวห้ามเผลอเชียว

[uknowvry]

สู้ๆ เด๋วก็ยอม... 5555+

[jimmyFG]

อยากให้ถึงตอน :oo1:ไวๆจัง
อิอิแอบหื่น แต่ชอบตอนนี้จังๆแอบอินจัดนะ ซึ้งมากๆ

[lvlax23]

ไม่เห็นน่าเบื่อเลย มีแต่น่าติดตาม ชอบ ชอบ ชอบ อิอิ

[PetitDragon]

น่ารักนะบักเดี๋ยว 

[Homepage]

ชอบครับพี่อิ๊ก ยิ่งอ่านยิ่งชอบ >,,<" ชอบความคิดของอุ่นที่แสดงออกให้รู้ตรง ๆ เลยว่าอะไรเป็นอะไร
พี่เดี๋ยวแมนได้อีก ชอบฉากที่กอดและปรับความเข้าใจกัน นิยายเรื่องนี้ให้อะไรกับผมหลายอย่างจริง ๆ อิอิ
ขอบคุณที่มาต่อ เป็นกำลังใจให้พี่อิ๊กนะครับ (:

[gupalz]

นึกว่าจะงอนกันนานซะอีก

[kanda53]

เพิ่มเริ่มคบกันก็ค่อย ๆ จูนกันก่อนนะ...
พิสูจน์ตัวเองซิเดี๋ยว...เมื่อไหร่ที่นู๋อุ่นมั่นใจวันนั้นก็คงมาถึง...

   น้องอิ๊ก