หัวข้อ: Don't call Me BaBy!! ** You're My BaBy!!

[eiky]

You’re My BaBy!!

กูเขินว่ะสัด ฮ่าๆ ให้ตายเถอะตั้งแต่มีแฟนมาไม่เคยเขินเท่านี้มาก่อนเลย แม่งโคตรน่ารักเลยนะไอ้เบบี๋น่ะ มันหอมแก้มกูแล้วมันก็ดันหน้าแดงเอง แดงมากเลยนะ
   “น่ารักนะมึงน่ะ เข้าใจทำนะ” ผมน่ะหรือจะปล่อยให้มันก้มหน้า ผมรีบจับหน้ามันไว้ล่ะครับ มันก็หลบตานะ
“ทำแล้วนะ” มันพูดออกมาเสียงเบามาก
“ไหน มองตากูดิ๊” ตอนหน้าผมเอี้ยวตัวนะครับ คิดภาพออกไหมเนี่ย มันนั่งซ้อนท้ายแต่รถของเราจอดอยู่ฝั่งตรงข้ามโรงเรียนเยื้องๆไปหน่อย มันมืดๆล่ะครับ คนมีไหม มีมั้งไม่ได้มองว่ะ ฮ่าๆ หน้ามันกับหน้าผมนี่อยู่ห่างกันแค่คืบเองนะ
“ไรอ่ะ” มันค่อยๆชายตาขึ้นมามองตาผมครับ ผมก็จ้องรออยู่แล้ว
“กูชอบมึงนะ” คือว่ากูไม่ได้ลิเกนะ แต่มันพูดออกไปเองล่ะ ให้ตายเถอะไม่เคยบอกชอบใครเลยนะ จริงๆสาบานได้เลย ที่คบๆมาเขาจะบอกกูซะส่วนมากแต่วันนี้ตอนนี้กูทำไมอยากพูดคำนี้จังวะเนี่ย
“อ่า” แล้วคนอย่างบักเดี๋ยวมีหรือจะพูดเฉยๆโดยที่ไม่ทำอะไร พอบอกมันออกไปเราจ้องตากันอยู่พอสมควรกูก็โน้มหน้ามันเข้าหาดิ กูโน้มไม่ได้แล้วเพราะเอี้ยวตัว กูจูบมันว่ะ สัด เขินจังเว้ย
“ไม่อายคนเหรอ” ไอ้นี่ อายแต่ยอมแช่ปากอยู่กับปากกูอยู่ได้นานสองนานนะมึง มันรีบก้มหน้าล่ะครับ ผมนี่ยิ้มแก้มปริเลยนะ มันรู้สึกดีจริงๆนะให้ตายเถอะ หัวใจมันเต้นแรงมากๆ เอาไปเอามาผมก็พามันกลับมารอเพื่อนอยู่ที่บ้านก่อนล่ะครับ
“โบ้ๆ ยังไม่นอนเหรอ มานี่มา” ไอ้โบ้มันวิ่งออกมารับล่ะครับ พอเห็นไอ้เบบี๋มันก็กระโจนเข้าหา ไอ้นี่แปลกทีคนอื่นมันจะเห่าก่อนนะแต่ไม่กัด เว้นแต่คนที่มีพิรุธ เออขอเล่าหน่อยมันเคยกัดโจรได้ด้วยนะเว้ยไอ้โบ้ ตอนกลางวันด้วยเพราะไอ้คนั้นมันทำท่ามาหาซื้อของเก่าแต่แค่พอเดินมาไอ้โบ้ก็กระโจนเข้ากัดเลยนะ กว่าจะเอามันออกได้นี่ไอ้นั่นแทบขาขาด เอาไปเอามาจะพาโรงพยาบาลมันไม่ยอมไป ที่ไหนได้ตำรวจมามันเป็นโจรนั่นเอง ยกความดีให้มันไป ส่วนคนอื่นๆที่มาบ้านผมมันจะเหาเสียงดังล่ะครับต้องบอกมัน มันถึงจะหยุด แต่กับไอ้เบบี๋มันไม่ยักเห่า เออวะแปลก
“หมามันตื่นไว มึงไม่รู้เหรอ” ผมบอกมันล่ะครับ
“อ่า พี่มากวนโบ้เหรอ นอนไม่หลับเหรอโบ้ ไม่มีหนมมาฝากนะ” ผมปล่อยก๊ากออกมา มันซื่อหรือว่ามันเอ๋อโง่กันแน่วะเนี่ย แต่ท่าทางมันนี่ไม่ได้แอ๊บจริงๆนะ
“หัวเราะไรอ่ะเน่า” “มึงนะมึง กอดเข้าไป ทีกูล่ะไม่ยอมกอดนั่นมันหมานะเว้ย” ผมโวยวายครับ
“อิจฉาหมาเหรอ อิอิ” “แหมนะ อิจฉาดิเว้ย มานี่เลยมึง มากอดกูเลย” ผมไม่รอให้มันลุกมาหรอกนะครับผมเดินไปนั่งลงข้างๆแล้วกอดมันทันที ไอ้โบ้มันนึกว่าผมจะเล่นกับมันมั้งมันเลยโผเข้ามาจะเลียผม
“ยังๆไอ้โบ้ กูกอดแม่มึงก่อน”
“อ่า ไอ้เน่า พูดไรอ่ะ ใครแม่”
“มึงไง ไม ในเมื่อกูเป็นพ่อมึงก็ต้องเป็นแม่ดิ” มันอายครับ ชอบจังวะเวลามันอาย มันกอดไอ้โบ้ใหญ่เลยนะ
“ป๊าด มาเบิ่งแน่ล่ะสู บอกให้พวกเฮาไปถ่าอยู่เซเว่นตั้งโดนตั้งนานมากอดกันอยู่นี่ เป็นตาหน่ายเนาะ” เสียงสัดไม้ครับ ผมรีบแยกออกจากมันทันที ไอ้โบ้มันก็เห่าทันที
“อีหยังพวกห่านี่แหมะ มาแต่ยามได๋” ผมถามแก้เขินครับ
“บู๊ย เบิ่งเว้าแน่ล่ะ นี่ล่ะน้อเพิ่นว่าควมฮักเฮ็ดให้คนตาบอด หมู่เขาแตกทืดๆมากะบ่ได้ยินเนาะ” สาวจอยครับพวกเพื่อนๆตัวแสบมันก็พยักหน้ามองผมกับไอ้เบบี๋เป็นตาเดียว กูน่ะไม่เท่าไหร่หรอกนะเพราะหน้ามันหนาแต่ไอ้เบบี๋นี่มันอายจนเดินไม่ได้ยืนไม่เป็นทีเดียวเชียวล่ะ
“ไสเหล้า อย่าสิเว้าหลายเสียเวลา มาๆ กับแกล้มซื้อมานำบ่” ผมเฉไปครับถือว่าช่วยไอ้เบบี๋มัน
“ได้มาแต่ลูกซิ้นล่ะ มันบ่มีแนวเป็นตาเอา เว้ามาอยากกินตำบักหุ่งกับปลาเผาเนาะสู คือสิหวานจ้อยๆ” สัดเคนครับแหมนะมึงเทศน์กินเอาเลยสิวะสัด เอ๊ะ แต่ว่าบ้านกูขายส้มตำนี่หว่าอุปกรณ์มีครบรู้สึกว่าปลาก็มีอยู่ในไห
“กินบ่ล่ะ มีปลาค่อเหลืออยู่จักสี่ห้าโตนี่ล่ะ จอยโตไปครัวตำบักหุ่งแน่ สิให้ซุมนี้เผาปลาถ่า” ผมบอกไปล่ะครับ เอาไปเอามาก็กว่าจะได้กิน พวกเราแยกเป็นสามกลุ่ม สัดเคนกับสัดไม้จัดการปลาช่อน ส่วนผมหาอุปกรณ์ให้เพื่อนๆ ไอ้เล็กมันก่อไฟ ส่วนสาวจอยกับไอ้เบบี๋อยู่ในครัวจัดการส้มตำ
“หุบแน่บักห่ามึงหน้าบานคือกลองเพลนี่ล่ะกูว่า อย่าสิยิ้มหลาย บ่ย้านหมู่เขาอิจฉาแน่บ้อ” พอผมเดินไปเดินมาสัดเคนมันก็แซวขึ้นล่ะครับ อ้าวไอ้นี่กูยิ้มก็แซววะ
“ฮ่วย ให้กูยิ้มแน้ คนมันมีควมสุขเว้ย” ผมยักคิ้วให้มันครับ
“เออกูกะว่าซั่นล่ะ ตั้งแต่ฮู้จักมึงมาสิคบกับไผกูบ่เคยเห็นมึงยิ้มเหมิดมื้อเหมิดคืนปานนี้ คือสิแม่นล่ะเนาะผู้นี้แหม่ะ” สัดไม้ครับ ผมไม่ตอบหรอกนะ แต่เดินเข้าไปในครัว จะว่าไปแล้วพวกมันสังเกตผมขนาดนี้เลยเหรอวะเพราะว่าผมเองไม่ยักรู้ตัวเลยนะว่าเวลาคบคนอื่นแล้วไม่ค่อยยิ้มแย้มหรือดูเฉยๆ เอาเถอะน่าก็ตอนนี้รู้สึกแบบนี้นี่หว่าจะให้ทำหน้าบูดมันทำไม่ได้เว้ยเฮ้ย อิอิ
“บู๊ย โตฝานบักหุ่งกะเป็นติ๊อุ่น ไปหัดมาแต่ไส” พอผมเดินเข้าไปในครัวก็เห็นสาวจอยกำลังเมามันกับการโขลกพริกล่ะคัรบ ส่วนไอ้เบบี๋มันก็กำลังปอกเปลือกมะละกออยู่
“เราเคยไปช่วยแม่ เอ่อ” มันหุบปากลงครับ
“แม่หยัง หือ อย่าบอกเด้อว่าไปซ่อยแม่ ว้าย เฮาตกข่าวอีหยังอยู่เบาะอุ่น เว้ามาเลยๆ” สาวจอยครับทำท่าเหมือนว่าเธอตกข่าวเรื่องโลกกำลังจะแตกประมาณนั้น ผมเดินเข้าไปพอดีเธอก็หันมาหาผม
“อีหยังจั่งได๋เดี๋ยว เปิดโตแล้วแม่นบ่”
“แม่น เปิดโตเป็นทางการแล้ว” กูก็นะ ฮ่าๆ ก็ไม่รู้จะปิดไปทำไมนี่หว่าเนอะ
“กรี๊ด เป็นจั่งได๋ ยายแต๋วเราว่าจั่งได๋” ผมยกนิ้วขึ้นส่ายไปมาเป็นเชิงบอกว่าอย่าอยากรู้มากล่ะครับ บางเรื่องก็อดใจรอหน่อยเถอะวะ เพราะไอ้นั่นมันอายหน้าเริ่มแดงอีกแล้ว
“เป็นตาซังเนาะอุ่น ซาดปิดเฮาดี บ่บอกกันเลยเนาะ” สาวจอยหันไปหาไอ้เบบี๋ครับ
“ไม่ได้ปิดนะจอย ก็เพิ่งจะตอนเย็นเอง” อ้าวไอ้นี่ เหมือนจะอายไม่อยากบอกนะแต่เอาไปเอามามันดันบอกซะเอง อะไรของมันวะเนี่ย พูดจบก็อายเขิน โว้ยนะ ฮ่าไ ผมก็ยืนมองมันอยู่ยิ้มๆครับ
“ซั่นมื้อนี้พวกเฮามาฉลอง กินดองกันเนาะสู” พอของครบออกไปล้อมวงอยู่ตรงม้าหินอ่อนสาวจอยก็รินเหล้าแบ่งให้ทุกๆคนล่ะครับ ให้ไอ้เบบี๋ด้วยนิดหนึ่งพอเป็นพิธี
“กินดองหยัง” ผมถามขึ้นเองล่ะครับทั้งที่รู้อยู่แก่ใจว่าสาวจอยหมายถึงอะไร
“กินดองพวกโตนั่นล่ะ โอ๊ย ดีใจหลาย มาๆหมู่เฮาสิเมา บ่เคยมีหมู่ผู้ได๋มีผู้บ่าวแล้วเฮามีควมสุขแนวนี้เลย ดีใจนำเด้อเดี๋ยว ดูแลอุ่นดีๆเด้อ” ฮ่าๆ เอากับเธอครับ แหมนะอวยพรเป็นการเป็นงานเลยนะ
“อ่า ไรอ่ะจอย บ้าเหรอ” ไอ้เบบี๋ครับ เอาไปเอามาก็แซวกันสนุกสนานเสียงดังผมก็กระแอมเพราะถ้าคุณนายแม่ผมตื่นมาเจอนี่คงซวยล่ะครับ
“โอ๊ย ซังเด้ ฝนตก” พอคุยกันได้ไม่เท่าไหร่ฝนก็ดันเทลงมาอีกล่ะครับ มันหน้าฝนนี่เนอะแต่มันเล่นตกไม่เป็นเวลาแบบนี้ก็แย่นะเว้ย
“เป็นตาตกแฮงเด้ล่ะเฮ้ย คั่นเมือบ่ได้พากันนอนนี่ล่ะ” ผมบอกเพื่อนๆครับ ตอนนี้เราช่วยยกจานใส่กับแกล้มเข้ามาในบ้านแล้วปูเสื่อนั่งล้อมวงใหม่ไม่ยอมแพ้ครับให้มันเมากันไปข้างเว้ย
“เบบี๋ มึงโทรไปบอกเจ๊แกดิ เดี๋ยวจะเป็นห่วง” ผมเดินไปบอกไอ้เบบี๋ล่ะครับมันไปนั่งกอดไอ้โบ้อยู่หน้าบ้าน
“อืม มันจะตกนานไหมอ่ะ” มันหันมาถามครับ
“ไม่รู้เว้ย ไม่ใช่เทวดา นานไม่นานมึงก็ไม่ต้องกลับหรอก นอนนี่ล่ะเพราะกูไม่ไปส่งเว้ย” ผมบอกมันครับ
“อ้าว ยังไมได้อาบน้ำเลยอ่ะ เราง่วงแล้วนะ”
“ง่วงก็ไปอาบน้ำนอนดิวะ บ้านกูมีห้องน้ำ ไม่ใช่ฝักบัวเหมือนบ้านมึงแต่ก็น้ำเหมือนกันล่ะ เสื้อผ้าใส่ของกูไปก่อน”
“อ่า จริงดิ” “แหมๆ รังเกียจแฟนว่างั้นสัด”
“ก็มีบ้างนะ เราไม่เคยใส่เสื้อผ้าใครนี่” มันเถียงครับ
“ก็ลองซะสิ เพราะต่อจากนี้มึงกับกูก็คงไม่มีอะไรต้องปิดบังกัน” ผมพูดเสียงธรรมดานะ อ้าว ผิดตรงไหนวะก็ผมคิดแบบนี้นี่หว่า จะคบกับมันแล้วนี่นะ จะมาปิดบังอะไรมันหรือหวงของอะไรกับมันล่ะ แต่ไอ้เบบี๋มันอายครับ ไอ้นี่ต่อมความอายคงอยู่ตื้นมากๆแน่นอนพูดอะไรหน่อยไม่ได้เลยนะอายตลอด
“บ้านะเน่า พูดไรอ่ะ”
“ไรวะ บ้าตรงไหน หรือมึงมีไรปิดบังกู” ผมยักคิ้วให้มันครับ
“ไม่มี หมายถึงพูดแบบนั้นอ่ะ อิอิ เขินนะ” อ้าวนะ ผมเลยนั่งยองๆลงข้างๆมันครับแล้วจับบ่ามันไว้
“รีบไปอาบน้ำดิ เดี๋ยวกูจะขึ้นไปหา” ผมกระซิบข้างๆหูมันล่ะครับ มันย่นคอถอยหนีทันที
“ไปหาไมอ่ะ ไม่กินเหล้ากับเพื่อนเหรอ”
“กิน แต่เมาแล้วอยากว่ะ มึงอย่าหลับลึกล่ะ กูเอามึงแน่ๆ”
“อ่า ไอ้บ้าเน่า ไม่เอาล่ะไม่คุยด้วยแล้ว” มันลุกหนีไปเลยครับผมก็หัวเราะไล่หลังมันไป แหมๆ ทำเขินนะมึง เดี๋ยวเจอกูแล้วจะเขินไม่ออก ฮ่าๆ ผมก็ไปเตรียมผ้าเช็ดตัวกับเสื้อผ้ามาให้เพื่อนๆล่ะครับเผื่อใครมันอยากจะอาบน้ำ มีสาวจอยกับไอ้เน่าสองคนที่อยากจะอาบน้ำส่วนนอกนั้นซักแห้งครับ สัดเคนกับสัดไม้กึ่มมากแล้ว ไอ้เล็กมันไม่ค่อยกินเหล้าเน้นแต่กับส่วนผม ฮ่าๆ อย่าให้บรรยายทั้งเมาทั้งมีความสุขเว้ยเฮ้ย
“ฝนตกนานเนอะ” ไอ้เบบี๋มันพูดขึ้นล่ะครับตาปรือแล้วส่วนสาวจอยหลับไปแล้วที่โซฟา ตอนนี้มีไอ้เล็กผมไอ้เบบี๋ที่ตื่นอยู่ สัดเคนกับสัดไม้ตายไปแล้วครับคอพับไปเรียบร้อย
“ขึ้นไปนอนไหมล่ะมึง” ผมชวนมันครับ
“ไม่นอนตรงนี้เหรอ”
“กูมีที่นอน ตามขึ้นมาดิ” ผมบอกมันล่ะครับแล้วเดินขึ้นบันไดไปมันลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะตามผมขึ้นมา แหมนะลีลานะมึงกูไม่ลวงมึงไปทำมิดีมิร้ายหรอกนะเว้ย (ใครบอก) ฮ่าๆ
“อ่ะ เข้าไปห้องกูเอง” ผมเปิดห้องส่วนตัวของผมล่ะครับ ไม่อยากให้ใครเข้าเลยนะมันรก คือเรื่องการทำความสะอาดห้องนี่แม่ผมให้ผมจัดการเองมาตั้งแต่อยู่ ม.ต้นนะครับแม่กับพ่อจะไม่เข้าไปยุ่งดังนั้นห้องส่วนตัวของชายโฉด เอ้ย ชายโสดมันจึงเป็นเรื่องปกติที่จะรกเป็นธรรมดาครับ
“อ่า ทำไมรกจังอ่ะ มีหนูไหมเนี่ย” “สัด รกแต่สะอาดเว้ย” ผมว่าแล้วเชียวมันยืนมองอยู่ล่ะครับ ตู้เสื้อผ้าผมก็เปิดทิ้งไว้เสื้อผ้าก็กองระเกะระกะเต็มพื้น ใส่แล้วบ้างยังไม่ใส่บ้างตามประสา แต่ผมก็ต้องรีบเดินไปถวหัวเตียงล่ะครับรีบทำลายหลักฐานก่อน
“ไรอ่ะ เก็บไร” ตาดีอีกนะมึง
“กระดาษเช็ดน้ำว่าว” บอกไปตามความจริง แต่มันอายจนหน้าแดงครับ
“แหมๆ อาย ทำอย่างกับมึงไม่เคย” “บ้า เราไม่ทำแล้วทิ้งหลักฐานแบบนี้หรอกนะ น่าเกลียด”
“น่าเกลียดตรงไหนวะ เรื่องปกติเว้ย เก็บอาทิตย์ละครั้งไง ดูว่าอาทิตย์ไหนทำแต้มได้เยอะที่สุด ฮ่าๆ” ผมหัวเราะล่ะครับ ไปตามเรื่องของผม
“แหวะ มีงี้ด้วยนะ ถึงว่ากลิ่นหึ่งเลยอ่ะ”
“ไปๆ นอนๆ อย่าพูดมาก วันหลังมึงก็มาเก็บให้กูดิ”
“บ้าเหรอ แหวะ ของตัวเองก็เก็บเองเถอะใครจะไปจับ”
“สัด ของแฟนไม่เก็บว่างั้น รังเกียจกูเหรอ” ผมประชิดตัวครับ มันรีบถอยทันที
“ไม่เอาอ่ะ นอนตรงไหน” มันหันหน้าหนีครับ ผมมีหรือจะยอมให้มันหนีง่ายๆ
“บนเตียงดิ” “แล้วไม่เก็บเหรอเตียงอ่ะ” มันมองไปบนเตียงล่ะครับ ชุดนักเรียนยังกองรวมกับถุงเท้ากางเกงในอยู่เลยนะ ฮ่าๆ ก็กะจะมากวาดลงตอนนอนทีเดียวไงวะ ผิดปกติตรงไหนวะเนี่ย
“เก็บให้หน่อยดิ” ผมอ้อนมันครับ เขาเรียกว่าอ้อนป่ะไม่รู้แต่ผมเดินประกบมันจะกอดอยู่แล้วเชียวแต่มันคอยเดินหนี หนีได้หนีไปเว้ย ดูซิมึงจะหนีได้สักกี่น้ำเพราะกูล็อคห้องเรียบร้อยแล้วเว้ย ฮ่าๆ จะตีแมวก็วันนี้ล่ะ
“เราไปนอนกับจอยดีกว่า” นั่นแน่ มันทำท่าจะเดินหนีล่ะครับ ผมกันเอาไว้
“ไปไหน” ผมกอดตัวมันไว้ จังหวะที่มันหันหน้ามาผมก็รวบตัวเอาไว้เลยครับ ตอนนี้ผมจ้องหน้ามัน
“อ่า ไปหาจอย” “อยู่นี่ ไม่ต้องไป ไม ไม่อยากกอดกูไง” ผมทำเสียงนุ่มๆ ยังไงไม่รู้วะแต่พยายามทำให้มันเบาๆ ฮ่าๆ ดูมาจากในหนังเว้ย มันมีบ้างล่ะน่านะ
“ไม่เอาอ่ะ เขิน” “สัด กูก็เขิน เดี๋ยวก็ชิน อ่ะเดี๋ยวกูเก็บให้ เปิดพัดลมไหม หนาวนะมึง” ผมดันตัวมันไปที่เตียงล่ะครับแล้วเอามือกวาดๆเสื้อผ้าออกกลวัว่ามันจะวิ่งหนี มาไล่กันบนนี้คุณนายแม่ตื่นมาเด็ดหัวเอาแน่ๆ
“อ่ะ นอน” ผมดันตัวมันให้นอนลงบนเตียงล่ะครับ ตัวมันแข็งมากคงจะเกร็ง ดีๆ กูชอบ
“อ้าว แล้วนายไม่นอนเหรอ” มันร้องถามมาครับ
“ยัง เปลี่ยนเสื้อก่อน” ว่าแล้วก็ถอดเลยครับ เสื้อก่อน มันอ้าปากแต่จะหลบหน้าคงไม่ทันล่ะผมว่านะ มันเลยทำตาสูงๆมองเพดานประมาณนั้น
“กูนอนไม่ใส่เกงในนะมึง” ผมยั่วมันครับแล้วถอดกางเกงออกพร้อมกันกับกาเกงในเลย มันหน้าแดงปั๊ดขึ้นทันที เสียงหัวใจมันเต้นดังจนผมได้ยินเลยนะ ฮ่าๆ ผมเดินโทงๆอยู่สักพักก็หยิบเอากางเกงบอลมาใส่ แล้วเดินไปปิดไฟครับ ผมกระโจนขึ้นเตียงไปกอดมันทันที
“อ่า นะ นาย” “หือ ทำไมครับ เบบี๋” ผมทำเสียงแบบว่า กูอยาก ฮ่าๆ
“ทับไมอ่ะ เราหนัก” “จะเอากันไง ไม่ทับแล้วเอาไงล่ะครับ หือ เบบี๋”
“อ่า ไม่เอานะ เราบอกแล้ว” “บอกไรครับ หือ มาจูบหน่อย” กูเริ่มรุกรานมันเต็มที่ครับ จับหน้ามันขึ้นแล้วประกบปากทันที มือก็ควานลงต่ำมันตัวแข็งมากๆพยายามดิ้นหนีแต่กูตัวใหญ่กว่านี่นะเลยทับไว้ซะดิ้นไม่ได้
“กอดเฉยๆได้ป่าวอ่ะ เราไม่อยากทำ” มันครางออกมาครับ
“ทำไมวะ กูอยาก” “เราก็อยาก เอ้ย ไม่ๆ เรายังไม่พร้อมอ่ะ กอดเฉยๆนะเน่านะ” มันอ้อนครับ ให้ตายเถอะนี่มันเป็นโอกาสทองแล้วนะ ฝนตกบรรยากาศดี เมา องค์ประกอบครบถ้วนสมบูรณ์ โอ๊ย เซ็งเว้ย
“แล้วให้กูทำไงอ่ะ น้ำไม่ออกกูนอนไม่หลับหรอกนะ”
“อ่า ไปเอาออกดิ” มันยังคงหลบหน้าอยู่
“มึงช่วยดิ” ผมบอกมันครับ กระแซะตัวเบียดเข้าหาอีก
“ไม่เอาไม่อยากโดนน้ำ” “สัด เยอะนะมึง จะทำไม่ทำ” ผมเริ่มโมโหครับ จากที่มีอารมณ์กูเริ่มจะเซ็งล่ะ
“งั้นเราลงไปนอนข้างล่างนะ” อ่านะ เอากับมันครับ แคร์กูหน่อยโว้ยสัด แหมๆ บังคับไมได้เลยนะไอ้นี่ เออๆ
“อ่า นายจะทำตรงนี้เลยเหรอ” ช่วยไม่ได้วะ แม่งบอกให้ช่วยไม่ช่วยกูปั่นมันตรงนี้ล่ะสนใจที่ไหน มันรีบหันหลังให้กูทันที แหมๆ หันหลังกล้านะมึง กูยิ่งหน้ามืดๆอยู่นะ เดี๋ยวจับยัดซะเลยนี่ ว่าแต่เขายัดเข้ารูนั่นจริงๆเหรอวะ ฮึ๋ยย

เขียนโดย อิ๊กกี้

ปล. พักนี้ผมเหนื่อยๆนะครับ ยังไงจะพยายามเขียน เซ็งโดยไม่มีสาเหตุ

[mr.tou_chi]

เดี๋ยวหื่นไปมั๊ยลูก ให้เวลาอุ่นมันหน่อยซิ อิอิอิ อ่านไปก็เขินไปวุ๊ย
ปล.ให้กำลังใจคนแต่งนะ อย่าเครียดหลาย เดี๊ยวสุขภาพไม่ดีเด้อ

[Supermimt]

อื้อ หือ เรื่องนี้

เค้าชอบมากกกกกก

ให้ตายสิ พี่อิ๊ก  เขียนได้แบบ
ยิ้มตั้งแต่อ่านต้นเรื่องจน จบตอน
เอ้าา จบตอนแล้วหรอ?
น้อเซงเลย

พี่อิ๊ก อย่า เซงมากนะ >< หาอะไรคลายเครียดๆเด้อ

[malula]

น้องอุ่นน่ารักเกินไปแล้ว
ชอบเวลาเพื่อน ๆ แซว ได้อารมณ์ เห็นภาพความสนุก
เดี๋ยวเอ้ย ไปศึกษาวิธีทำให้ดีก่อนเด้อ

[gupalz]

เดี๋ยวไวตลอด

[bebe]

ขนาดเซ๊งนะเนี้ย ยย ยังเขียนนได้ แอร๊ ยยยมาก

[~มือวางอันดับ1~]

เดี๋ยว รุกเร็วอ่ะ  น้องอุ่น สู้ ๆ น่ะ +1

[คันจัง]

เดี๋ยวอดเลยยย ฮ๊าาาาา

[jimmyFG]

ไอเดี่ยวเขาเข้ารูนั้น
ถ้าไม่ใช่แล้วจะรูไหน
ตอนนี้ทั้งเขินทั้งขำ ฮ่าๆ

ชอบมากๆเลย อยากมีแบบนี้บ้าง

[art]

หื่นไปไหมเดี๋ยว!!

[Homepage]

เขิลแทน >,,<" เป็นกำลังใจให้พี่อิ๊กนะครับ มาต่อไว ๆ

[mr.tou_chi]

กลับมาอ่านอีกรอบ 555+สนุกดี ดูไปดูมาบักเดี๋ยวไปศึกษาค้นคว้าก่อนดีกว่ามั๊ย ก่อนแกจะหื่นใส่เค้า สงสารอุ่นมัน

[CarToonMiZa]

ขนาดเซ็งนะเนี่ยคุณอิ๊ก

[lvlax23]

คุณเอกกี้ อย่าเซงเลยนะ อิอิ พวกเราแฟนคลับ รอผลงานคุณอยู่ ชอบที่สุด น้องอุ่นอย่าไปยอมนายเดี่ยวง่ายๆๆนะ ต้องให้เดี่ยวหลงเรา ตามใจเราให้ได้ก่อน อิอิ

[โดดเดี่ยวแต่ไม่]

 :oo1:เดี๋ยวจัดหนักเลยหรือลูก ค่อยๆๆได้ไหมอะ สงสารอุ่นเพราะอุ่นยังไม่เคย

[Donaldye]

โอ้ยเสียดายบรรยากาศเป็นใจขนาดนี้ ><'

[theWinDy]

เดี๋ยว อย่ารุกเร็วนักซิ ขอเวลาอุ่นทำใจนิดนึง

  ให้กำลังใจ 

[oaw_eang]

ตลกดี  อิอิ

[นิรนาม]

ฮ่าๆๆ  อุ่นเขินน่ารักกกกอ่า

[kanda53]

เน่าหื่นนนอ่ะ...แต่ไปศึกษาหน่อยดีไหม..สงสารนู๋อุ่นอ่ะ
เบบี้อย่ายอมเจ้าเน่านักนะ...ข่ม ๆ มันไว้บ้างเดี๋ยวได้ใจ

  ให้กำลังใจน้องอิ๊กเยอะ ๆ 

[thanatphon]

 

[uknowvry]

เซ็ง.... แบบ เดี๋ยวป่ะคับ 5555+

[taroni]

เดี๋ยวนี่จุดประสงค์ชัดเจน

[mild-dy]

รอจ้ารอ รอ ร๊อ รอ

[loverken]

 
555 มีจุดหมายชัดเจนนนน

[mr.tou_chi]

เง้อ...ยังไม่มาอีกหรออออออ รอ รอ รอ รอ

[Supermimt]

โอ๊ยยย คิดถึง เน่าหื่นๆ กับ น้องอุ่น ใสซื่อ(?) อ่า

เลยตาม เข้ามา

พี่อิ๊ก หายเซงยังคร๊าบบบ

อ่านซ้ำอีกสัก2-3 รอบ มันตราตรึงใจ

[eiky]

Don’t call Me BaBy!!

โอ๊ยนะ ขนลุกขนพองเกิดมาไม่ใช่ว่าจะไม่เคยมีอะไรกับใคร เคยนะเคยแต่ก็แค่ภายนอกกอดจูบลูบคลำอะไรแบบนี้ แต่วันนี้ ตอนนี้ไอ้เน่ามันกำลังจะทำให้ผมเป็นบ้าครับ แว้กก เขินมากอายที่สุด มันกอดผมแบบไม่ปล่อยเลยนะ ไซร้ซอกคอผมอีก อึ๋ยย ชอบอ่ะ อิอิ นี่ถ้าหากว่าผมยอมมันล่ะมันจะดีไหมนะ โตแล้วนี่อุรดิศลองดีไหมนะ ลองหน่อยน่านะเผื่อจะดี แต่ไม่เอาหรอกครั้งแรกผมรู้ดีว่ามันต้องเจ็บแน่ๆ ไมได้ๆเดี๋ยวมันได้ใจขอบ่อยๆทำไง ไม่เอาหรอกนะ แต่ว่า
   “อ่า เสียว ไอ้เบบี๋ ดูดิ แม่งโคตรแข็งเลยนะ ไม่ยอมกูจริงอ่ะ” นี่ผมหันหลังให้มันแล้วนะครับท่าน แต่มันยั่วมาก ยั่วจริงๆ ผมจะทนไมไหวอยู่แล้วเนี่ย อย่านะอุรดิศ อย่าหันไปดูนะเดี๋ยวใจแตก
   “รีบทำได้ไหมอ่ะเน่า จะนอนแล้วนะ” ทำไมเสียงต้องสั่นด้วยวะกู
   “ไม่แตกก็ไม่นอน มึงไม่ช่วยกูเดี๋ยวกูแตกใส่ตัวมึงเลยนิ”
   “อ่า บ้าเหรอ สกปรก ออกไปทำตรงโน้นเลย” ผมโวยวายออกไปแต่ใจมันเต้นแรงมากๆขอบอก อยากดูอ่ะ แว้กก
   “อ่า เบบี๋ กูเสียว อ่า ดูดิ ดู” เลวมากคนยิ่งกำลังควบคุมใอยู่นะเว้ย ยั่วกูจังวะไอ้นี่เดี๋ยวเถอะ
   “อ่า แตกแล้ว จะแตกแล้ว” เอ่อ เหลือบไปมองหน่อยดีไหมเนี่ย
“เอ้ย อ่า แหวะ ไอ้เน่า แหวะ” เอ่อ จะให้บรรยายไหมว่าเกิดอะไรขึ้น ผมกระเด้งตัวลุกทันที แว้กก เรื่องนี้มันไม่ควรจะเกิดขึ้นกับผม อะไรอ่ะ ไม่ได้นะรับไมได้
“ฮ่าๆ กูบอกแล้ว ของกูมันพุ่งแรง” ช่วยผมด้วย แงๆ ก็แค่หันหน้าไปแค่นั้นอ่ะ น้ำอะไรไม่รู้มันพุ่งใส่หน้าผมสิ แว้กก อยากจะอ๊วก แหวะคาวมาก ผมนี่กระเด้งตัวออกรีบเอามือปาดออก
“ไปล้างดิ” มันต้องเป็นแบบนั้นอยู่แล้ว แหวะน้ำอะไรมันจะเยอะแยะขนาดนี้เนี่ย
“เบบี๋ๆ” มันเรียกผมไว้ล่ะครับ ผมกำลังจะวิ่งออกจากห้อง
“ไรอ่ะ ทุเรศนะเน่า” ผมเอามือเช็ดๆออก ไม่อยากจะบอกว่ามันเต็มมือเต็มหน้าผมเลยนะ เข้าตากูหรือเปล่าเนี่ย ตาจะบอดไหม มีเชื้ออะไรหรือเปล่า โอ๊ยนะ
“อย่าแอบชิมล่ะมึง ฮ่าๆ” อ่านะ อารมณ์เสีย ผมโมโหมันมากล่ะครับแต่ก็ต้องรีบลงมาล้าง ฟอกสบู่ออกอย่างดี ผมจะขึ้นไปนอนห้องมันอีกไหมเนี่ย ไม่เอาดีกว่า ผมไม่อยากจะเสี่ยงเผื่อมันบ้าอะไรขึ้นมาอีก ผมเดินไปดูเพื่อนๆล่ะครับ สรุปว่านอนตายกันหมดแล้ว จอยแยกไปนอนที่ห้องแรกที่มีโทรทัศน์มีเก้าอี้ไม้ไผ่ให้นอนด้วย แล้วกูจะนอนไหนล่ะเนี่ย ผมเดินดุ่มๆหาที่นอนล่ะครับ มองเห็นหมอนก็หยิบมา เอาวะนอนมันพื้นก็ได้ ง่วงไม่ไหวแล้ว แต่โดนน้ำไปรู้สึกสดชื่นขึ้นมาหน่อย ผมก็ล้มตัวลงค่อยๆนอนล่ะครับ แข็งหน่อยแต่ก็ดีกว่าขึ้นไปนอนห้องมันอีก
“กูว่าแล้ว หายไปนานนะมึง หนีผัวเหรอ” “อ๊ะ นายทำไร” ผมนอนไปได้สักพักก็เหมือนว่าจะผล็อยหลับไปล่ะครับ รู้สึกตัวก็เหมือนว่ามีคนมาอุ้ม อุ้ม?
“ไปนอนกับกูเลย” มันอุ้มผมด้วย อ่า
“ไม่เอาอ่ะ นายจะทำอะไรอีก” ผมงัวเงียบอกมัน
“เออน่า กูสัญญา แค่ขอกอดเฉยๆนะ” มันบอกครับ กลิ่นเหล้ามันยังหึ่งออกมาจากลมหายใจของมันจนผมต้องเบือนหน้าหนี
“เราเดินเองได้ ปล่อยลงดิ” ผมบอกมันครับไม่ได้มองหน้ามันนะ
“ไม่ได้ ก็เข้าห้องหอไงมึง” มันหัวเราะครับ ดูมันจะอารมณ์ดีเหลือเกินนะ แหมไอ้เน่านี่ สรุปมันก็อุ้มผมขึ้นไปบนห้องเหมือนเดิม อ่า เขินจังเลยอ่ะท่านผู้ชม เคยมีคนอุ้มคุณยังอ่ะ เคยซะนะมันรู้สึก แว้กก ไม่อยากจะบรรยายเราดีเลอค่ายังไงไม่รู้อ่ะ อิอิ ไม่รู้คิดไปเองหรือเปล่านะ ตอนแรกว่าจะบอกให้มันปล่อยลงจะเดินเองอีกสักรอบ แต่เอาไปเอามาไม่ดีกว่า มันอุ้มก็ดี อีกอย่างเพื่อนๆนอนกันหมดแล้วไม่มีใครตื่นมาแซวหรอกนะ อิอิ สบายจัง
“ไหนบอกจะกอดเฉยๆอ่ะ ดันทำไม” พอถึงเตียงมันก็วางผมลงล่ะครับ ลุ้นอยู่นะว่ามันจะทิ้งผมลงเตียงแรงๆหรือเปล่า แต่มันก็ไม่ทำมันค่อยๆวางนะ พอวางผมลงมันก็เข้ามาเบียดทันที
“กอดกันบ้านมึงเหรอตัวไม่ติดกัน อยู่เฉยๆเหอะน่า กูจะนอน” อ่านะ เออกูผิดว่างั้น มันก็ดันทั้งช่วงล่างช่วงบนจนมันพอใจล่ะครับ สักพักผมก็ได้ยินเสียงลมหายใจเป็นจังหวะช้าๆ มือที่มันกอดเริ่มจะผ่อนคลาย มันคงจะหลับไปแล้ว ส่วนผมน่ะเหรอ ลงสิลูก ลงๆ จะตื่นเพื่อ โอ๊ยนะใจเต้นแรงไม่เป็นจังหวะจนผมเองนอนไม่หลับเลยนะ เคยเป็นไหมที่เรานอนใกล้ๆใครบางคนที่เราชอบ ที่เรามีใจให้คือมันแบบว่า ไม่รู้จะอธิบายยังไง คือมันไม่ยอมชินเสียทีนะร่างกายมันดูตื่นเต้นไปเสียหมด ใจมันก็เต้นโครมครามอยู่ไม่ยอมลง ผมเผลอหลับไปตอนไหนไม่รู้
“อือ” ผมงัวเงียตื่นขึ้นล่ะครับ แสงในห้องมันสาดเข้ามาพอสมควร เอ๊ะ นี่มันเช้าแล้วเหรอเนี่ย ผมหรี่ตาขึ้นมอง ไอ้เน่ามันยังคงนอนกอดผมอยู่นะ แต่ว่าขามันพาดอยู่กลางตัวผมพอดีเลย ถึงว่าหนักๆนึกว่าผีอำซะอีก
“จะพาดทำไมเนี่ย” ผมยกขามันออกล่ะครับ แล้วลุกจากที่นอน เดินออกจากห้องไปดูเพื่อนๆหน่อยว่าตื่นกันหรือยัง
“อ้าว ตื่นแล้วเหรอคะลูกอุ่น หลับสบายไหมจ๊ะ แม่ว่าจะปลุกตั้งแต่เช้าแล้วล่ะ พอดีเห็นนอนสบาย อิอิ เลยไม่ปลุก” อ่า พอเดินลงมาพ้นบันได คุณป้าแกก็เดินมาครับ ผมยกมือไหว้แทบไม่ทัน
“อ่า สวัสดีครับคุณป้า ขอโทษที่มารบกวนนะครับ” ผมตอบออกไปตะกุกตะกัก รู้สึกอายขึ้นมา
“ว้าย คุณป้าอะไรกันคุณลูกอุ่นขา เรียกแม่สิจ๊ะ ขนาดนี้แล้ว” “เอ่อ ครับคุณแม่” หือ อะไรขนาดนี้คือขนาดไหนวะ เอ่อ แว้กก นี่แสดงว่าคุณป้าแกไปเห็น เอ่อ ตายล่ะสิ ผมหน้าซีดลงทันที
“มาๆค่ะลูกอุ่น กินข้าวไหมคะแม่ต้มข้าวต้มไว้” แกกวักมือเรียกผมลงไปจากบันไดขั้นสุดท้ายล่ะครับ ผมเหมือนจะยึดบันไดขั้นนี้ไว้เป็นปราการไม่ยอมไหวติง
“เอ่อ ขอบคุณครับ ผมยังไม่หิว” ผมตอบออกไปยิ้มแห้งๆ
“ยังไม่หิวอะไรกันคะลูกอุ่น นี่มันสิบโมงแล้วนะคะ” อ้อ หือ อ่า สิบโมง?? อะไรยังไง
“เอ่อ แล้วเพื่อนๆ” ผมมองไปรอบๆบ้านล่ะครับ
“อ้อ กลับไปหมดแล้วค่าคุณลูก ตอนแรกนึกว่าไม่มีหนูมาแม่ว่าจะด่าซะหน่อย พอดีขึ้นไปเห็นนอนกอดกันกับไอ้เดี๋ยว แม่ก็เลยโอเค” เอ่อ จะบอกทำไมเนี่ย ผมอายนะคุณป้า
“อ้าว ตื่นแล้วบ่ลูก กินน้ำเต้าหู้บ่ พ่อไปตลาดมาหว่างฮั่น บักเดี๋ยวมันยังบ่ตื่นบ่” นั่นอีกคนครับ คุณลุงแกเดินหิ้วถุงน้ำเต้าหู้กับปลาท่องโก๋เข้ามาในบ้าน ผมรีบยกมือไหว้ ทำไมต้องทิ้งผมให้เผชิญกับสถานการณ์แบบนี้คนเดียวด้วยนะ แงๆ ใจจะขาดมันอึดอัดยังไงไม่รู้อ่ะ
“ไปส่วยหน้า ว้าย ไปล้างหน้าล้างตาก่อนสิคะลูกอุ่น เดี๋ยวแม่หยิบแปรงสีฟันให้นะคะ” เออใช่ ห้องน้ำเป็นที่ตั้งสติที่เดียวที่ผมคิดได้ ไปตั้งหลักก่อนก็แล้วกัน ผมรีบเดินเข้าห้องน้ำล่ะครับหลังจากได้แปรงสีฟันมาจากคุณป้า ผมยืนทำใจอยู่นานกว่าจะเดินออกมา
“โบ้” ดีใจมากที่เห็นไอ้โบ้มันวิ่งเข้ามาหา ผมรีบนั่งลงกอดมันทันทีล่ะครับ ขอบใจนะโบ้ที่มาเป็นตัวแก้เขินให้
“ว้าย กอดหมา มันสกปรกนะคะลูกอุ่น นี่มันไม่ได้อาบน้ำมาหลายวันแล้วนะตั้งแต่ไอ้เดี๋ยวมันสอบ”
“ไม่เป็นไรครับ วันนี้คุณปะ เอ้อ คุณแม่ไม่ไปขายของเหรอครับ” ผมยิ้มให้แกไปล่ะครับ เพราะดูจะจ้องผมเหลือเกินทั้งผัวทั้งเมีย อายจนจะก้าวขาไม่ออกแล้วนะเนี่ย
“ไปค่า เดี๋ยวก็ไปแล้วเนี่ยรอคุณลูกตื่น ต้องตั้งร้านแล้วล่ะที่จริงแต่วันนี้พิเศษ อิอิ มาๆคุณลูกมากินน้ำเต้าหู้กับแม่” สรุปก็คงต้องกินล่ะสินะ ผมเลยไปนั่งลงบนโต๊ะ ตอนแรกว่าจะหยิบปลาท่องโก๋มากินเลยแต่ลืมว่าเพิ่งกอดไอ้โบ้ไปเลยวิ่งไปเข้าห้องน้ำล้างมือ
“บ้านแม่น่าอยู่ไหมคะ เตียงนอนสบายไหม อากาศถ่ายเทดีหรือเปล่า นี่หนูอุ่นเป็นคนแรกเลยนะที่ไอ้โบ้มันไม่เห่า ดีใจจริงเชียว แล้วจะกินข้าวเลยไหมคะแม่จะได้ให้พ่อเขาไปซื้อกับข้าวมาให้” เอ่อ ใจเย็นๆหน่อยสิครับคุณป้า ยิงคำถามมาแบบว่าผมอ้าปากค้างฟังไม่ทัน
“แล้วบักเดี๋ยวมันเป็นหยังบ่ทันตื่นล่ะลูก เมื่อคืนหนูบ่ได้กินเหล้ากับมันบ่” สำเนียงของคุณลุงน่ารักดีนะผมฟังแล้วก็อมยิ้ม ส่วนคุณป้าก็แปลกเข้ากันดีจริงๆสองคนนี้
“อ้อ ผมไม่ดื่มเหล้าครับ เลยไม่เมา”
“อีหยังกันบักเดี๋ยวนี่ใซ้บ่ได้ พาลูกอุ่นมาเฮือนแล้วนอนตื่นสวย บ่ได้แล้วพ่อสิไปปลุกมัน”
“อ่า ไม่เป็นไรครับคุณพ่อ เน่า เอ้ย เดี๋ยวเขาคงเมาให้นอนสักหน่อยก็ได้ครับ คุณพ่อกับคุณแม่จะไปที่ร้านเลยก็ได้นะครับเดี๋ยวผมจะกลับบ้านผมจะปลุกเดี๋ยวเอง” ผมบอกออกไปล่ะครับ สองคนมองหน้ากันแล้วก็ยิ้ม ตลกอะไรเนี่ย
“เอางั้นเหรอคะคุณลูก งั้นพ่อไปตั้งร้านรอแม่นะเดี๋ยวแม่ตามไปจะทำกับข้าวให้ลูกอุ่นกินหน่อย”
“ไม่เป็นไรครับคุณแม่ ผมยังไม่หิว”
“ไม่ได้ค่ะไม่ได้ เดี๋ยวคุณปลัดจะว่าเอาได้นะ อิอิ เอ๊ะ หรือว่าจะไปกินที่ร้านกับแม่”
“เอางั้นก็ได้ครับ เดี๋ยวผมรอเดี๋ยวตื่นก่อนแล้วจะไปพร้อมกัน” ผมบอกไปล่ะครับ สักพักสองคนก็ออกจากบ้าน ผมเดินไปส่งหน้าบ้านแล้วก็ปิดประตูบ้านให้ มีไอ้โบ้แกว่งหางอยู่ใกล้ๆผม
“อาบน้ำไหมโบ้” ดีกว่าไม่มีอะไรทำนะ อยากจะกลับบ้านจะตายแต่ถ้าไอ้นั่นไม่ตื่นแล้วผมจะกลับยังไงล่ะทีนี้ ก่อนอาบน้ำให้ไอ้โบ้ผมก็โทรไปบอกพี่ต้อยล่ะครับ
“ค่า เอื้อยฮู้แล้วค่า คุณแต๋วเพิ่นโทรมาบอกคุณพ่อซายตั้งแต่เซ้าแล้ว” พี่ต้อยบอกล่ะครับ
“อ้าวเหรอครับ แล้วพ่อทำไรอ่ะพี่ต้อย” “คุณพ่อซายเพิ่นอ่านหนังสือพิมพ์ค่า สิเว้ากับพ่ออยู่บ่”
“ไม่เป็นไรพี่ต้อย บอกพ่อให้หน่อยว่าเดี๋ยวอุ่นจะกลับแล้วล่ะ รอไอ้นั่นมันตื่นก่อน”
“ว้าย ไอ้นั่นเพิ่นว่า อิอิ แม่นบ่น้อ” “ไรอ่ะพี่ต้อย ไม่เอาล่ะ แค่นี้ก่อนนะ” ผมวางสายครับ แหมเสียงพี่ต้อยนี่ลั่นล้ามากเลยนะ เออ วันนี้พ่อผมเสร็จงานแล้วนี่นะ อยากไปกินข้าวกับพ่อจังเลย แต่เอาไว้เย็นๆก็ได้ ตอนนี้อาบน้ำให้ไอ้โบ้ก่อนล่ะครับ ดูมันจะชอบอาบน้ำเหมือนกันแฮะ
“เอ้ย อย่าดิ้นดิโบ้ พี่เปียกนะ” มันสะบัดขนมันล่ะครับกูเปียกนะเว้ย ตกลงอาบน้ำให้มันหรืออาบให้ตัวเองเนี่ย
“ฮ่าๆ อย่าเพิ่งๆ ฟอกสบู่ก่อน” ผมมัวแต่อาบน้ำให้ไอ้โบ้ล่ะครับไม่ทันได้มอง พอหันไปเห็นไอ้เน่ามันนั่งตาปรืออยู่ตรงประตูหลังบ้าน
“อ่า ตกใจหมด ทำไมมาไม่ให้เสียงอ่ะ นึกว่าผี” ผมตกใจครับเกือบกรี๊ดออกไปแล้วสิ แหมนะไอ้เน่านี่มันยังไง
“ขวัญอ่อนนะมึง ก็แหกปากซะ กูนึกว่าใครทำอะไร”
“อาบน้ำให้โบ้อ่ะ เสร็จแล้วๆ มาเช็ดตัวๆ” ผมหันไปคุยกับไอ้โบ้ล่ะครับ
“มึงนี่นะ รักมันเหลือเกินนะ แหมทีกูนี่ทำท่ารังเกียจนะมึง”
“แน่นอน มีผ้าเช็ดตัวป่ะ เอามาให้หน่อย”
“สัด นั่นหมานะมึง เอาผ้าขี้ริ้วโน่น”
“บ้าเหรอ เพิ่งจะอาบน้ำจะเอาผ้าขี้ริ้วเช็ดได้ไงอ่ะ สกปรกดิ เอาของนายนั่นล่ะมาเช็ดให้มันเน่า” ผมบอกมันไป
“สัด ไม่มีทางเว้ย ผ้าเช็ดตัวกูจะเอามาเช็ดให้หมา”
“แล้วมันไม่เป็นหวัดไง” “ฮ่าๆ สัด มานี่ดิ๊มึงน่ะ” เรื่องอะไรล่ะครับ แหมกะอีแค่ผ้าเช็ดตัวทำมาเป็นงกนะเว้ยเดี๋ยวกูซื้อมาให้ยกโหลเลยนี่
“มาดิ” “ไม่เอาอ่ะ ไม่มีผ้าไม่ไป” ผมยืนยันครับแล้วหันหน้ามาเล่นกับไอ้โบ้ต่อ มันก็สะบัดขนใส่ผมอีก
“อ๊ะ ทำไรอ่ะเน่า” อ่า มันเดินเข้ามาหาผมล่ะครับแล้วก็ เอ่อ มันหอมแก้มผมอีกแล้วอ่ะ อายจัง
“น่ารักนะมึงน่ะ” อ่า มันชม เอ้ย เขิน
“อ้าวๆ เขินก็หันมากอดกูนี่ กอดหมาทำไมวะ ฮ่าๆ” “ไอ้บ้าเน่า ไปเอาผ้ามา” ผมเขินจนไม่อยากจะมองหน้ามันล่ะครับ มันก็ยืนหัวเราะอยู่ สักพักมันก็เดินเข้าไปในบ้านแล้วกลับออกมาพร้อมผ้าเช็ดตัวของมันเองล่ะผมจำได้ อิอิ
“เอ้า กูยอมมึงคนเดียวนะเนี่ย รู้ตัวไหม” ไม่สนใจฟังครับผมหันมาเช็ดตัวให้ไอ้โบ้ต่อ
“เออเน่า ทำไมไอ้โบ้มันไม่มีปลอกคออ่ะ ไม่กลัวเขามาจับมันไปเหรอ” ผมถามครับ
“มันเคยมี แล้วมันหายไปไหนไม่รู้ เลยไม่ได้สนใจ”
“ไปซื้อมาให้มันไหมอ่ะ เราจะเลือกเอง” อิอิ ผมชอบหมาอ่ะแต่ไม่อยากเลี้ยงเอ๊ะ หรือว่าอยากเลี้ยง เออนะ ลองกลับไปถามพ่อดีกว่าว่าจะขอเลี้ยงหมาได้ไหม
“ไปดิ มึงหิวยัง” มันเดินมานั่งยองๆข้างผมกับไอ้โบ้ล่ะครับ
“นิดหน่อยอ่ะ แต่กินน้ำเต้าหู้กับพ่อแม่นายไปแล้ว”
“อ้าวเหรอ กูหิวว่ะ มึงจะกลับยังกูจะได้ไปส่ง”
“อืม กลับดิ” ผมลุกขึ้นทันทีครับ
“อ้าวสัด งอนไรอีก กูถามน่ะเพราะกูจะได้ไปกินข้าวบ้านมึงไง กูไม่ได้ไล่นะเว้ยเฮ้ย หรือมึงจะทำกับข้าวให้กูกินล่ะ ว่าไงจ๊ะ ว่าที่ภรรเมีย” อ่า มันรู้ด้วยว่าผมแอบงอน เขินจัง ไอ้บ้าเน่า
“ไปอาบน้ำก่อน” ผมเขินล่ะครับไปไม่เป็นต้องหาทางไป
“เอ้ย ทำไรอ่ะ” มันยืนขึ้นจับสายยางฉีดใส่ผมทันที ตกใจเกือบถีบไปแล้วไหมล่ะ
“อาบนี่ล่ะ ไหนๆมึงก็เปียกแล้วนี่” มันจับแขนผมไว้ครับ ผมก็ดิ้นออกแต่ไม่พ้น หนอยแน่มึง
“นี่แน่” ผมก็แย่งสายยางจากมือมันฉีดใส่มัน ไอ้โบ้มันคงคิดว่าเราเล่นกันมั้งมันเลยกระโดดงับสายยางด้วย เอาไปเอามาเปียกทั้งสองคนหนึ่งตัว
“เดี๋ยวกูไปเอาสบู่ก่อน” มันวิ่งเข้าไปในบ้านล่ะครับ อ้าวแล้วกูรอมันเพื่อ?
“เปียกอีกแล้วนะโบ้” ผมนั่งลงฉีดน้ำใส่ไอ้โบ้ล่ะครับ มันก็ชอบใจใหญ่เลยนะ
“อ่ะ” อ่า ไอ้บ้า มันถอดเสื้อออกแล้วครับ เหลือแต่กางเกงบอลที่ไม่ใส่กางเกงในย้วยๆตัวเมื่อคืน แล้วมันเปียกน้ำลู่ลงแบบว่า แว้กก หยุดๆ ห้ามคิด อย่ามอง อย่าไปมองอุรดิศ ยุบๆ อย่าพอง ยุบๆ
“สระผมให้กูเลยมึง ทำให้แต่ไอ้โบ้นะ” มันบอกครับ นี่มันไม่รู้ตัวเลยเหรอว่ารูปร่างมันแบบว่า แว้กก ตบๆ ตบตัวเอง มองไอ้โบ้ๆ มันทำให้ผมสะท้านไปทั่วร่างเลยนะ
“ทำเองดิ” “ไม่เอา ทำให้หน่อยดิ นะนะ เบบี๋” มันอ้อนครับ เอ่อ ตอนนี้คงจะตบจะถีบยังไงผมก็คงไม่ตื่นแล้วล่ะ ให้ตายเถอะ ใจมันลอยไปแล้ว ไปแล้วอ่ะ ผมหยุดตัวเองไม่ได้เลย ผมมีความสุขจังเลยอ่ะ รู้สึกเขินอายจนหน้ามันชาๆไปแล้ว เอ๊ะ อย่าบอกนะว่าหน้าด้าน แว้กก
“ทำแรงๆดิวะ ให้สระผมนะเว้ยไม่ได้ให้สะกิด อยากเหรอเบบี๋” เอ่อ โอ้ยนะ เขาเรียกว่าโรมานซ์น่ะมึงเข้าใจไหมเนี่ย อารมณ์เสีย นี่แน่
“โอ๊ยๆ สัด เบาๆหน่อยดิวะ หัวคนนะไม่ใช่หัวหมา”
“ทำเองเลย ทำเบาก็ไม่ชอบทำแรงก็ไม่เอา ไรอ่ะ” ผมหยุดทำเลยครับ มันหันมาจับมือผมไว้
“ก็ไม่เอาดิวะ มึงลองทำจากใจมึงดิ” เอ่อ สะอึกอึ้ง สายตามันแบบว่า ยุบๆ อุรดิศ หลับตาลงดิอย่าไปมอง โอ้ย บอกให้หลับตาไงไปมองตามันเพื่อ เฮ้อ ในที่สุดก็ยื่นมือไปจับหัวมันอีกครั้ง ผมเม้มปากแน่นมันรู้ใจผมเหรอว่าตอนนี้ผมคิดอะไรอยู่ มันรู้เหรอว่าผมแทบจะทนไม่ไหวแล้ว เอ้ย ไม่ใช่แบบนั้น ทนไม่ไหวคือผมไม่เคยรู้สึกหัวใจพองโตแต่ยิ่งพองเท่าไรห่มันก็ไม่รู้สึกแน่นอกมันกลับรู้สึกชอบใจอย่างนี้มาก่อนเลยนะ เขาเรียกสิ่งนี้ว่าความสุขใช่ไหม ถ้าใช่ มันมากเหลือเกินครับ
“อ่ะ นั่งลงดิ กูสระให้” พอผมล้างผมให้มันเสร็จมันก็ลุกขึ้นล่ะครับ ผมก็ยอมนั่งลงนะ ลูบหัวไอ้โบ้อยู่ตอนนี้มันนอนเอาคางเกยตักผมอยู่ ไอ้เน่ามันไปเอาเก้าอี้พลาสติกมานั่งอยู่ด้านหลังผมล่ะครับ
“อ๊ะ จะดึงทำไมอ่ะ เดี๋ยวล้ม” มันดึงตัวผมไปด้านหลังล่ะครับ
“สัมผัสกูไง อิอิ รู้สึกอะไรป่ะ” อ่า ไอ้นี่มันลามกจริงๆนะ ให้ตายเถอะ จะให้บอกไหมว่ามันทำอะไรอ่ะ คิดภาพออกไหมเนี่ย มันดึงหลังผมไปแนบกับหน้าขามันสิครับแล้วกอดตัวผมไว้ด้วยมือข้างหนึ่ง ส่วนอีกข้างก็จับสายยางรดน้ำลงบนหัวของผม เพราะน้ำมันจะเข้าตาผมเลยหลับตา เพราะเนื้อตัวด้านหน้าของมันที่เบียดด้านหลังของผมอยู่ผมเลยนิ่ง มันอุ่นจังเลย มันอุ่นเข้าไปถึงหัวใจ
“กูชอบมึงนะเบบี๋ กูไม่เคยชอบใครเท่ามึงมาก่อนนะ” มันแอบหอมแก้มผมอีกแล้วครับ ปากอุ่นจนร้อนของมันแนบเข้ากับแก้มของผมที่เริ่มจะเย็นเพราะแช่น้ำนาน ผมสะดุ้ง แล้วเม้มปากหลับตาต่อไป
“ตอบดิ” อ้าว นี่มันประโยคคำถามเหรอวะเนี่ย ผมงงครับ
“ตอบไรอ่ะ” “ตอบดิว่ามึงชอบไม่ชอบ” “ชอบไรอ่ะ” ผมงงครับ เข้าใจล่ะแต่นิดหน่อยน่านะ
“สัด ชอบกูป่ะ” มันถามครับ ผมก็อายสินะ เป็นใครไม่อายมาลองดูเถอะ
“ไม่ชอบจะให้กอดนานแบบนี้ป่าว ถามไรอ่ะ หนาวแล้วอ่ะเน่า” ผมทำท่าจะลุกขึ้นล่ะครับ
“งั้นไปเช็ดตัวป่ะ” มันดึงตัวผมให้ลุกขึ้นล่ะครับ พอหันไป โอ้ ตบกูเลยอุรดิศ ทำไมเป้ามันชี้ขนาดนั้น หน้าผมแดงจัดขึ้นเองอีกครั้ง
“ไม่ต้องมองเว้ย เดี๋ยวกูให้ทำมากกว่ามอง อิอิ” อ่ามันลากมือผมเข้าบ้านไปเลยครับ มีไอ้โบ้จะวิ่งตามแต่ไอ้เน่ามันดุไอ้โบ้เอาไว้มันเลยไม่ตามเข้าไป แล้วทำไมอุรดิศถึงได้วิ่งตามเขาต้อยๆไม่มีขัดขืนเลยนะเนี่ย โว้ย ไรอ่ะ
“อ่ะเสื้อผ้า ใส่ของกูไปก่อน” ไอ้เน่ามันเดินดุ่มๆพาผมขึ้นห้องไปล่ะครับแล้วมันก็ไปเปิดตู้หยิบเสื้อผ้าของมันออกมาเป็นเสื้อยืดสีดำกับกางเกงขาสั้น
“กางเกงไม่ต้องหรอก เดี๋ยวใส่ตัวเดิม” ผมบอกมันครับแล้วเดินไปหยิบเสื้อมา ผมเอาผ้าเช็ดตัวที่มันยื่นมาให้มาพันตัวแล้วกำลังจะถอดกางเกงแต่ว่าไอ้เน่ามัน
“อ่า” อึ้งอีกครั้งครับมันเล่นถอดกางเกงต่อหน้าผมเลยนะ เอ่อ ไม่มองๆ ยุบๆอุรดิศ มันแบบว่าเต็มตามาก ทุกสัดส่วน กล้ามเนื้อตามหน้าท้องมันหน้าอกมัน แขนขาที่มีแต่กล้ามเนื้อ ผิวสีแทนๆตรงขอบเสื้อและกางเกงแต่เนื้อในมันออกเหลืองๆแดงๆ อ้าวอุรดิศไหนบอกไม่มองไหงบรรยายเป็นฉากแบบนี้เนี่ย อะไรวะ
“แหมๆ ทำเป็นอายนะมึง มองดิจะได้ชิน” อ่านะมีแบบนี้ด้วย เขินนะเว้ย ผมรีบหันหน้าหนีครับ
“ไม่อายไงเน่า” “อายไม มีเหมือนๆกันล่ะ หรือมึงมีนม ฮ่าๆ” อ่านะ โมโหผมรีบถอดเสื้อออกทันทีครับแล้วถอดกางเกงออกด้วยแต่ใส่ผอ้าเช็ดตัวไว้
“สัด” มันมองผมแบบว่า ไอ้บ้ากูเขินเป็นนะมึง
“ขาวสัด มานี่เลยมึง” “อ่า ไม่เอาอ่ะ รีบเปลี่ยนเสื้อผ้าดิ หิวแล้ว” ผมไม่น่าเลยนะ มันทำท่าจะเดินตรงเข้ามาหาผม นี่มันหื่นกามเสียจริงๆ
“ตัวขาวแบบนี้ ก้นเป็นไงวะ ดูหน่อยดิ” เอ่อ กลัวกูอายบ้างก็ดีนะมึง แหมนะ
“บ้าเหรอ ใครจะมาเปิดก้นให้นายดู เร็วๆ” ผมเร่งมันครับแล้วรีบสวมกางเกงตัวเก่า กางเกงในไม่ใส่อ่ะเพราะมันเปียก แต่เพื่อนความปลอดภัยผมรีบสวมเสื้อด้วยดีกว่า
“มึงดูนี่ดิ มันไม่ยอมลงเลยว่ะ” โอ้ย จะหาว่าผมลามกไหมเนี่ยที่เล่าแต่อะไรก็ไม่รู้ มันให้ผมดูไอ้นั่นมันอ่ะ ไม่เอาๆ พอแล้ววันนี้ ใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวแล้วนะ ผมรีบเดินออกไปจากห้องมันทันทีครับ ไอ้บ้าเน่านี่มันอะไรของมันนะ ยั่วอยู่ได้ ผมรีบลงไปหาไอ้โบ้เล่นอยู่กับมันสักพักล่ะครับแล้วเราก็ออกจากบ้าน

เขียนโดย อิ๊กกี้

ปล. ขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจทั้งจากในเล้า เฟส และเมล์นะครับผม ตอนนี้โอเคแล้ว ผมคงนอนน้อยล่ะเลยเซ็ง พอเซ็งโลกมันก็เป็นสีประหลาดๆ ฮ่าๆ ปกตินอนวันละ ๑๐ ชม แต่เดี๋ยวนี้นอนไม่ถึง ห้าเลยอ่า แงๆๆ ตอนนี้พยายามเขียนแล้วนะครับ มีขัดๆไปบ้าง แต่ก็หวังว่าทุกคนจะมีรอยยิ้มกับการเปิดอ่าน นิยายเรื่องนี้
ขอบคุณครับ

[CarToonMiZa]

เดี๋ยวไม่ค่อย
จะหื่นเท่าไหร่
เลยน๊า

[Supermimt]

เหวยๆๆ

อุ่นอ่า ทำตามที่ใจคิดดิ อ่าโด่วไม่แน่จริงอ่า

เดี๋ยว หื่นไปนะ

แต่ไม่เป็นไร เค้าชอบบบบ 



และสุดท้าย ก็ยังวนเวียนอยู่ในห้องเดี๋ยว


จัดมาสักดอกสิพี่อิ๊ก   

โอ๊ยยแต่ตอนนี้ไมไหวอ่า มันเขิน แก้มปริไปหมดเลย
มีความรักมันดีอย่างนี้เอง
อร๊ายยยยยยยยย  ชอบคนเปิดเผย เหมือนเดี๋ยวจัง