หัวข้อ: Don't call Me BaBy!! ** You're My BaBy!!

[CarToonMiZa]

หวานกันเบาเบา

[yunjaelover]

อ่านเรื่องนี้แล้ว เหมือนตัวเองได้ย้อนไปในวัยเด็กเลย ถึงจะไม่เคยมีโมเม้นต์ขนาดนี้ แต่ก็มีมุมคล้ายๆ 

นิสัยของเดี่ยวกับอุ่นแตกต่างกันแต่ก็กลายเป็นสิ่งที่มาเติมเต็มกันและกันได้
 เป็นมิตรภาพที่น่ารัก และ เป็นความสัมพันธ์ที่จะยั่งยืน เพราะต่างก็เป็นตัวของตัวเอง
ต่างคนก็รับในสิ่งที่อีกคนเป็นได้ อีกอย่างเดี่ยวก็เริ่มปรับตัวเองมาก ดูซอฟท์ลงเยอะ อยากอ่านฉากกุ๊กกิ๊กของคู่นี้เยอะๆ น่ารักดีอ่ะ
ขอบคุณ คุณ eiky มากๆนะค่ะ

[ToffeE_PrincE]

มันได้อารมณ์โรแมนติกหวานๆ แบบบ้านๆ ดีนะ
อ่านบรรยายแล้วนึกภาพออกเลย

 

[DexTunG]

 

[Supermimt]

 

[lvlax23]

ชอบน้องอุ่นมากๆๆๆๆๆ น่ารักสดใจ เอาใจช่วยนะ
ส่วนนายเดี่ยว ไว้ยอมรับตัวเองได้เมื่อไหร่ค่อยว่ากัน อิอิ

[mr.tou_chi]

เรื่องนี้น่ารักดี ถึงแม้จะอ่านไม่ค่อยออกว่าแปลว่าอะไรบ้าง ลุ้นๆว่าพระเอกกับนายเอกจะสารภาพรักกันเมื่อไหร่

[pjny_tem]

ตอนนี้น่ารักจัง

[lvlax23]

น่ารักที่สุดในโลก ชอบน้องอุ่นมากกก

[eiky]

Don’t call Me BaBY!!

จะว่าไปมันก็ไม่ได้เลวอย่างที่คิดหรอกนะว่าไหม ไม่รู้สิผมว่าตัวจริงมันก็โอเคนะคุยได้ แต่เอ๊ะ ไม่ๆ อย่าไว้ใจมันเคยหลอกผมไว้นี่เห็นไหมว่าคนเรามันนิสัยไม่ดีจริงๆ เอ๊ะ ยังไงวะเนี่ยกูอุรดิศ
   “บู๊ย ยิ้มมาหน้าซ่ำกระด้ง แนวนี้เฮ็ดข้อสอบได้เด้เนาะคุณอุ่น” พอเดินเข้าบ้านพี่ต้อยก็ทักมาล่ะครับ อะไรใครยิ้ม ผมเนี่ยนะยิ้ม แต่ก็ไม่แปลกหรอกนะปกติผมก็ดูสดใสอยู่แล้วนี่นา อิอิ
   “ทำได้ไรล่ะพี่ต้อย พ่อยังไม่กลับเหรอ” ผมเปลี่ยนเรื่องครับ
   “กลับมากินข้าวแลงแล้วค่าแต่ออกไปอีก คุณพ่อซายว่าสิยุ่งฮอดวันศุกร์นี่ล่ะค่า คุณอุ่นสิกินเข่าอยู่เบ๊าะ” อ้อ พ่อผมบอกว่าจะยุ่งจนถึงวันศุกร์นะครับ ข้าวแลงคือข้าวเย็นผมพยักหน้า แต่ช่วงสุดท้ายนี่พี่ต้อยถามว่าจะกินข้าวเย็นไหม ผมเลยส่ายหน้าครับ
   “กินมาแล้วติ๊ค่า” “กินมาเมื่อกี๊อ่ะ พี่ต้อยๆ อุ่นไปดูทุ่งนามาล่ะ สวยมากๆพระอาทิตย์ตอนตกดิน วันหลังพี่ต้อยพากลับไปบ้านพี่ต้อยด้วยสิ อุ่นอยากไปลองดำนา” ผมพูดออกไปด้วยน้ำเสียงที่ตื่นเต้น ไม่ได้กระแดะนะเออ รู้สึกชอบจริงๆอ่ะ
   “ป๊าด โพดหลายค่าคุณอุ่น อยากสิเป็นซาวนาติ๊กระแดะเนาะ” เอ่อ ชมกูอีกล่ะ
   “ทำไมอ่ะ แค่อยากลองทำดู น่าจะสนุก”
   “โอ๊ย ฮอดยามเฮ็ดอีหลีบ่มีดอกค่าคำว่าม่วน มีแต่เมื่อยกับเมื่อย”
   “ไม่รู้ล่ะ ถ้าปิดเทอมพาไปด้วยนะ ไหนพี่ต้อยบอกมีนาร้อยไรไงอยากไปดู” ผมเดินขึ้นชั้นบนไปล่ะครับ
   “ว้าย เอื้อยคุยไปซั่นล่ะค่า มีนาบ่อฮอดซาวไร่ซ่ำดอก” ผมงงครับแต่พอจะคุ้นๆคำว่าซาวนี่จำไม่ผิดน่าจะยี่สิบมั้งแต่ไม่สนใจล่ะ ไปอาบน้ำก่อนรู้สึกเหนียวตัวมากๆ ไอ้บ้านั่นพาผมไปโดนรมควันดูเขาย่างปลาหมึกมากลิ่นติดเสื้อเลยอ่ะ
   “อุ่นเป็นจั่งได๋ ซ่วงนี้เงียบๆไปน้อสอบติ๊” พอผมอาบน้ำเสร็จกำลังจะอ่านหนังสือล่ะครับ คือต้องอ่านมันหน่อยเพราะอย่างวันนี้ผมจะตายเอาไม่มีอะไรผ่านตาไปเลยสักหน่อย ตอนเขาเรียนผมก็หลบเรียน ปูโทรมาหาผมล่ะครับ
   “ใช่ปู ยากมาก เราอ่านหนังสือไม่ทันอ่ะ”
   “อ่านหม่องได๋บ่ทัน วิซาหยัง” ปูถามครับ ถามเหมือนจะติวให้เลยนะเธอ แต่ว่าติวตอนนี้ก็คงไม่ทันล่ะนะ
   “ทุกวิชาอ่ะ ทุกหม่อง” “ฮ่าๆ โอ๊ยเนาะ ซั่นเฮาซ่อยบ่ได้ดอกเด้อค่าคุณซาย” เธอหัวเราะล่ะครับเราก็คุยกันอยู่สักพักแล้วก็วางสายไป ผมก็นั่งอ่านหนังสืออยู่ที่โต๊ะ เอ๊ะ ทำไมวันนี้โทรศัพท์ผมสัญญาณมันดีจังวะ ตอนอยู่ทุ่งนาก็ดีตอนนี้ก็ดี
   “เฮ้ย” เอ่อ พอไปจ้องมันก็มีสายเข้าล่ะครับ ตกใจสิสายเรียกเข้าผมเป็นเพลงของพี่บี้นี่นา ไม่บอกหรอกนะว่าเพลงอะไรเดี๋ยวจะไปโหลดมาซ้ำผม อิอิ แต่มันทำให้ผมเกือบหงายหลังแน่ะ ใครวะ เบอร์ไม่คุ้นเลยอ่ะ
   “สวัสดีครับ” ผมกดรับสายล่ะครับ
   “ทำไรวะไอ้เจี้ยวเด็ก” เอ่อ แทบจะกดสายทิ้งครับ ไอ้บ้านั่นนี่ หนอยแน่ยังตามมาหลอกหลอนผมอีกจนได้นะ
   “ได้เบอร์เรามาไงอ่ะ” “สัด แล้วไม่ตอบที่กูถามล่ะ นั่งเล่นเจี้ยวตัวเองอยู่เหรอมึง ฮ่าๆ”
   “บ้าเหรอ กำลังจะอ่านหนังสือ นายยังไม่ตอบเลยว่าได้เบอร์เรามายังไง” ผมสงสัยครับ
   “มึงนี่โง่จริงนะ” อ่า ชมกูอีกชมกูทั้งวันแล้วนะมึงไอ้เชี่ย
   “ก็ตอนที่มึงให้กูถ่ายรูปให้ไง กูเลยกดโทรเข้าเครื่องกู ทำไม ต้องให้กูขอเบอร์แบบเป็นทางการไง สัด”
   “เออดิ ไม่ใช่ว่าเขาอยากจะให้นะ มาแอบเอาอ่ะ”
   “สัด เยอะนะมึง ทำไมคุยกะกูนี่จะตายว่างั้น”
   “ป๊าว เออนายๆ แล้วเขาเกี่ยวข้าวกันตอนไหนเหรอ” ผมคิดได้ขึ้นมาล่ะครับผมเลยถามมัน ดีกว่ามาให้มันด่าผมเล่นๆ แหมนะ คำก็ด่าสองคำก็ด่าไอ้นี่มันผิดมนุษย์จริงๆ
   “ทำไมวะ อย่าบอกนะว่าอยากไปลองเกี่ยว”
   “ใช่ๆ เราอยากไปดูอ่ะ”
   “สัด มึงไม่ลาออกจากโรงเรียนไปทำนาเลยวะ มีแต่คนเขาไม่อยากทำนา มึงนี่ท่าจะบ้า”
   “นี่นาย จะบอกไม่บอกอ่ะ ด่าเราอยู่ได้นะ โรคจิตป่ะเนี่ย” ผมทนไม่ไหวครับ จะทำไมล่ะก็กูชอบของกูนี่
   “ด่าไม่ได้ว่างั้น สัดอย่าให้กูเจอตัวนะ จะเตะให้หงายหลังเลย”
   “โอ๊ย กลัวอ่ะ อย่านะ อย่าทำเรา เราไม่สู้คน” ผมทำเสียงล้อเลียนมันล่ะครับ
   “ไอ้เตี้ย” มันคำรามใส่ผม “ทำไมเหรอไอ้สูงเหมือน อิอิ” “เหมือนไร พูดมาซะดีๆ”
   “คิดเองดิ เรียนเก่งนี่ เขาเปรียบเทียบคนสูงกับควายมั้ง” นี่แน่ อย่าให้อุรดิศจัดหนักนะ ไม่กลัวอ่ะเพราะไม่ได้อยู่ต่อหน้ามัน อิอิ จัดเต็มไปเลยนั่งกระดิกเท้าด้วยนะเออ
   “มึงตายแน่ไอ้เตี้ย กูจะไปตบหัวมึงตอนนี้ล่ะ”
   “หรา รีบมาน้าเดี๋ยวอ่านหนังสือรอ อิอิ ไอ้โย่งเจี้ยวเน่า ไอ้ลูกเหม็น ไอ้สกปรกหนูตามท่อระบายน้ำ” นี่แน่ ชุดใหญ่ มันวางสายไปครับ คงจะโมโหช่วยไมได้นะมาแหย่กูเองทำไม แหมนะด่าได้ด่าดีเป็นไงล่ะโดนด่าบ้าง สะใจไหมมึง
   “อ่า ง่วงจัง” เอ่อ เปิดหนังสือได้ไม่ถึงสามหน้าครับ เป็นไรมากไหมเนี่ยกู คงจะเครียดเรื่องสอบวันนี้แน่ๆ ไปชงชาเย็นมากินดีกว่า ชาหิมาละยัน อิอิ ว่าแล้วผมก็เดินลงไปด้านล่างล่ะครับ เสียงพี่ต้อยเชียร์ละครอยู่ใต้ถุนบ้าน
   “จริงจังเนอะพี่ต้อย” ผมแซวครับ
   “บ่ได้ดอกค่า นางเอกมันคือบ่ตบซาดโง่เนาะ เป็นเอื้อยเบิ่งแน้ สิตบให้หงายเงิบๆเลยเด้เนี่ย”
   “จ้าแม่คนเก่ง พี่ต้อยมีมะนาวเหลือป่ะ อุ่นจะชงชามะนาว” ผมเดินไปเปิดตู้เย็นล่ะครับ
   “หาเบิ่งซ่องแซ่ผักนั่นค่า คือสิยังอยู่ดอก” อ่านะ สนใจกูบ้างอะไรบ้าง ใจเย็นนะพี่ต้อยอย่าตบโทรทัศน์พังไปจริงๆล่ะ อิอิ เหมือนพ่อผมเชียร์มวยตอนที่อยู่ที่กรุงเทพฯเลยนะ ไม่อยากจะเผาพ่อตัวเองเตะโทรทัศน์จนล้มโครมเลยนะ ฮ่าๆ
   “อ้าวเดี๋ยว มาหยังเดิกดื่นแท้” หือ อะไรนะ ผมหันขวับทันทีครับ พี่ต้อยอำแน่ๆ
   “มาหาเพิ่นนั่นล่ะเอื้อย ปลัดยังบ่มาติ๊” แว้กก ไอ้นั่นมันมาจริงๆด้วยอ่ะ อย่าบอกนะว่ามันจะมาตบหัวผมจริงๆ
   “นั่นๆ มึงจะไปไหน ไอ้เตี้ย” อ่า นี่มันบ้านกูนะยังจะมาตวาดใส่กูอีก
   “แม่นหยังกัน คือเว้ากันเป็นตาฮักแท้ อิอิ” เอ่อ ตรงไหนพี่ต้อยมันตวาดผมนะ
   “แม่นบ่เอื้อยผมว่าสิมาติวข้อสอบให้เพิ่นนั่นล่ะ ท่าทางคือสิเฮ็ดบ่ได้”
   “ไรอ่ะ เราทำได้นะ ไม่ได้ขอให้มานะ” ผมไล่มันทางอ้อมครับ
   “คือเว้าแนวนั่นค่าคุณอุ่นหมู่เขาอุตส่าห์มาติวให้ฟรีเด้ ไปๆ ไปติวโลดเดี๋ยวเอื้อยกำลังมัน สิตบนางอิจฉาอยู่นี่” อ่า พี่ต้อย ทำไมทำแบบนี้วะ โอ๊ย ไม่ได้นะไม่ให้มันขึ้นห้องผมเด็ดขาด
   “ไปดิ ไหนปากดีๆเมื่อกี๊ ลองพูดอีกทีดิ๊มึงน่ะ” มันเดินปรี่ตรงมาหาผมล่ะครับ ชาก็ชงยังไม่เสร็จโอ๊ยนะ
   “พูดไรอ่ะ ลืม” “นั่น เก่งแต่ว่ากูลับหลังนะมึง” มันท้าทายครับ
   “ไม่ลับหลังอ่ะ เราว่านายสูงเหมือนควาย” มันผลักอกผมทันทีครับ แต่ไม่แรงมากแล้วทำหน้าเหมือนจะต่อยผมจริงๆ ผมกลัวที่ไหนล่ะในมือมีกาใส่ชาร้อนอยู่นะสาดแม่งเลยดีไหมเนี่ย
   “มึงดิ เตี้ยเหมือนหมา” “นายล่ะสูงเหมือนควาย” ผมก็ไม่ยอมครับ มันทำท่าโกรธจัดแต่ผมก็ยักคิ้วใส่มัน เอาดิๆ อิอิ
   “นายมาทำไมอ่ะ ไม่นอนเหรอดึกแล้วนะ” ผมเปลี่ยนเรื่องครับเพราะมันจ้องผมนานเกินไปแล้วรู้สึกอึดอัดยังไงไม่รู้ ไม่อยากจะบอกเลยว่าแววตามันทำให้ผมก้มหน้าอ่ะ เขินจังจะบอกว่าทนไม่ไหวอ่ะ อิอิ เฮ้ย ไม่ได้นะอุรดิศเราจะไปใจอ่อนกับมันไม่ได้เด็ดขาด
   “ถ้านอนแล้วมึงจะเห็นกูตรงนี้มั้ย เห็นมะว่าใครกันแน่วะควาย ฮ่าๆ”
   “นะ เราจะนอนอ่ะ เสียใจด้วยนะไม่มีเวลาคุย” ผมก็เดินไปที่ตู้เย็นล่ะครับเปิดเอาน้ำแข็ง มันก็ตามมานะ จะตามกูทำไมวะเนี่ย
   “กลับก็ได้วะ แม่งไล่ชิบหาย อย่ามาง้อให้กูติวให้ล่ะ สัด” ไปดิ ใครเชิญมึงไอ้บ้า เออนะมันไปจริงครับ
   “อ้าว สิเมือแล้วติ๊ ไสว่าสิติวหนังสือให้คุณอุ่น” พี่ต้อยครับ
   “เพิ่นเฮ็ดคือเด้เอื้อยบ่ติวดอก ผมเมือเด้อ” มันออกไปนอกบ้านแล้วครับ คงจะไม่พอใจจริงๆ ก็ตามใจมันสิให้มันรู้ซะบ้างว่ากลเทศะเป็นยังไงแหมคิดอยากมาด่าผมก็มาเหรอ มันเป็นบ้าไปแล้ว ผมไม่สนใจครับทำชามะนาวเปรี้ยวๆต่อไป
   “เป็นหยังไปไล่หมู่เมือแนวนั้นค่าคุณอุ่น คุณพ่อซายเห็นนี่เอื้อยบ่ซ่อยเด้อ” อ้าวนะกูผิดว่างั้น ไรอ่ะ
   “ก็อุ่นอยากอ่านเองอ่ะพี่ต้อย ไม่อยากกวนเขาอ่ะ” ผมแถไปครับ
   “บู๊ย ซาดเพิ่นเก่งน้อค่าน้อ สอบยามได๋ตกยามนั้น ต้อยเซ็งค่า” อารมณ์เสียจะพูดทำไมเนี่ย โอ๊ย งอนล่ะขึ้นบ้านไปดีกว่า ก็คนมันหัวไม่ดีนี่หว่าให้ทำไง แก้แล้วก็สอบผ่านนะเว้ยเฮ้ย ถึงจะหลายครั้งก็ตามทีอ่ะ แต่ก็ถือว่าผ่าน คนอะไรมาคอยซ้ำเติมกันอยู่ได้นะ ผมจิบชาเย็นแล้วรู้สึกดีขึ้นล่ะครับ
   “อ๊ะ โทรมาทำไมอีก จะมาด่ากูอีกล่ะสิ” มันโทรเข้ามาอีกครับ ผมเมมเบอร์มันไว้แล้วล่ะ อิอิ ไม่บอกว่าเมมว่าชื่ออะไรนะ มันเป็นคำหยาบคายไร้สาระเหมาะกับมันคนเดียวเท่านั้น ผมไม่สนใจรับหรอกนะครับเพราะรับแล้วมันคงด่าผมตามระเบียบเลยเฉยๆ กดปุ่มให้เสียงมันเบาๆ สักพักมันก็ส่งข้อความเข้ามา
   “รับเดี๋ยวนี้ ไม่งั้นกูบุกถึงห้องนอนมึงนะ” อ่านะ มีขู่ด้วย คนอย่างอุรดิศกลัวที่ไหน แต่ เอ่อ กดรับเพื่ออุรดิศ
   “มีไรอ่ะ” โอ๊ย โมโหตัวเอง
   “มึงด่ากูแล้วหนีเหรอ สัด” เห็นไหมครับ
   “ใครหนี นายนั่นล่ะหนีเอง งอนหราตัวเอง อิอิ” นี่แน่มันเป็นโอกาสที่ดีครับที่ผมจะได้เอาคืนมัน
   “งอนเชี่ยไร เดี๋ยวเถอะมึงจะเจอดี”
   “มีไรป่ะนาย เราอยากจะอ่านหนังสือ กวนนะรู้ตัวป่ะ” อยากจะหัวเราะใส่หน้ามันครับ ผมทำเสียงแบบว่าเซ็งๆใส่มันล่ะ ให้มันรู้ซะบ้างว่าไผเป็นไผ อิอิ
   “เออๆ แม่งอยากคุยด้วยนักหรอกนะ จะบอกว่าพรุ่งนี้มารอกูที่เดิมนะ เจ็ดสี่ห้า แค่นี้ล่ะเว้ย” มันบอกครับ
   “เดี๋ยวดินาย” ผมเรียกมันไว้ล่ะครับ
   “มีไรไอ้เตี้ย”
   “ขอบใจนะ ไอ้เจี้ยวเน่า อิอิ” “สัด อยากตายไง” “ฝันดีนะ” ผมบอกมันไปครับแล้วมันก็เงียบไปเลย อ้าว หรือว่าตายไปแล้ววะเนี่ย อะไรของมัน
   “นายๆ อยู่ป่ะ” “เอ้อ เออ มีไร” “ทำไมเงียบอ่ะ เราวางสายนะ” “วางไปดิ ใครขอให้มึงอยู่” มันพูดครับ หนอยแน่ ผมเลยเอาโทรศัพท์ออกจากหูมาวางลงที่โต๊ะแล้วกดวางสายแบบแรงๆ ไอ้เชี่ยนี่กวนตีนนะ พอวางสายจากมันก็มาตั้งหน้าตั้งตาอ่านหนังสือ เอ่อ จะบอกว่าได้ประมาณสามหน้าอ่ะมันไม่ไหวง่วงมาก นี่ต้องเข้าใจนะว่าผมเพิ่งจะหายป่วยมาอ่ะมันก็มีเพลียบ้างล่ะนะ สาธุ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายพรุ่งนี้โปรดดลใจให้ลูกทำข้อสอบได้ด้วยเถิด อิอิ มีบ้างล่ะน่าพึ่งสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ไม่เคยได้ยินเหรอว่าไม่เชื่ออย่าลบหลู่ สู้โว้ยอุรดิศ
   “คุณอุ่นขา ตื่นแม่ะค่าสวยแล้วเด้” เสียงพี่ต้อยมาเคาะห้องปลุกผมล่ะครับ ผมงัวเงียตื่นขึ้นมา เหลือบมองนาฬิกา แว้กก จะหกโมงครึ่งแล้วอ่ะพ่อแม่พี่น้องตายๆ ผมรีบวิ่งเข้าห้องน้ำให้เร็วที่สุดครับ
   “บ่กินเข่าติ๊ค่า” พี่ต้อยร้องถามครับ
   “ไม่ทันอ่ะพี่ต้อย ไว้ตอนเย็นนะ” ผมรีบวิ่งออกจากบ้านครับ ตอนนี้ก็เจ็ดโมงกว่าแล้วอ่ะไอ้บ้านั่นมันจะรอผมไหมเนี่ย แต่ อ่า ขอบคุณสิงศักดิ์สิทธิ์ เห็นไหมว่ามีอยู่จริง มันรออยู่ล่ะครับผมรีบเดินไปหามัน มันยิ้มด้วยนะยิ้มทำไมวะ ผมเลยยักคิ้วให้มันทีหนึ่ง
   “ไรเป้าเน่า ยิ้มไรอ่ะ” ผมทักมันครับ
   “สัด ว่ากูเหรอเจี้ยวเด็ก” ป๊าว ว่าโน่นไอ้ด่างโน่น” ผมบุ้ยปากไปหาหมาที่นอนอยู่ข้างถนนครับ อิอิ
   “กวนตีนนะมึง มาใกล้ๆซิ เบบี๋” หือ เอ่อ มันเรียกผมว่าไรนะ อ่าไม่ใช่มันคิดอะไรกับผมนะ ตายล่ะซิจะทำยังไงดีไม่อยากให้มันเป็นเหมือนในเรื่องเพื่อนสนิท อะไรประมาณนั้นอ่ะ ไม่ดีๆ
   “คิดไรวะเชี่ย เบบี๋ของกูหมายถึงไอ้เอ๋อ ทำตัวเป็นเด็กปัญญาอ่อนเว้ย ฮ่าๆ ไอ้เบบี๋” ขอบคุณ อารมณ์เสียอยากจะเหวี่ยงกระเป๋าเข้าหน้ามันเหลือเกินดูมันหัวเราะนะ แหมๆ
   “ยังไม่ได้กินข้าวเลยอ่ะนาย” แถครับแถ ใครจะให้มันมาหัวเราะเยาะอยู่ได้ล่ะนะ
   “อ้าว ไมไม่แดกมาล่ะ” พูดเพราะมากไอ้ควาย แหมนะ
   “เราตื่นสายอ่ะ” “อ่าๆ กูว่าแล้ว จะไปตลาดไหมล่ะ” มันหัวเราะครับ
   “จะทันเหรอ” “ทันดิก็ไม่ต้องไปเข้าแถว เข้าสอบไปเลยไง เบบี๋ อิอิ” ได้ทีเอาใหญ่เชียวนะมึง แต่เออนะเข้าท่าๆ มันขับรถไปที่ตลาดทันทีครับ จะบอกว่าบ้านผมนี่มันไม่ได้ใกล้ตลาดนะครับ ใช้เวลาพอสมควรยิ่งตอนเช้าๆไม่ว่าที่ไหนเนอะ คนเหมือนเขาจะแย่งกันไปไหนมาไหน เห็นแล้วล่ะเพลียแทนเลยนะจะรีบทำไมเนี่ย
   “เราอ่านหนังสือไม่ทันเลยอ่ะ เฮ้อ” ผมบ่นออกมาครับ มันหน้าตาระรื่นมากเลยนะคอยแหย่ผมนั่นนี่อยู่ได้ แต่ผมนี่สิจะตายเอาคิดเรื่องสอบขึ้นมาเครียดขึ้นสมองเลยนะ
   “ก็เวลาเขาให้เรียนเสือกโดดเองนี่หว่า” อ่านะ เออกูรู้เว้ยไม่ต้องมาย้ำ
   “โดดนิดเดียวเองนะ” ผมเถียงล่ะครับไม่ยอม
   “แล้วไง มึงจะลอกใครล่ะ ฮ่าๆ เบบี๋สอบตกแน่ๆเว้ย”
   “เออ ไปยังล่ะจะไปสอบให้ตก อิอิ” นี่แน่ผมยักไหล่ให้มันล่ะครับแล้วเดินไปรอที่รถโกโรโกโสคันนั้น ผมเอามือไปจับที่เบาะรอมันมาสตาร์ทรถแล้วจะได้รีบปีนขึ้นไปนั่ง พอมันเดินมา
   “ถอยดิกูจะขึ้นรถ” “อ้าว ถอยไมอ่ะ” “สัดกูจะเหวี่ยงขา จะให้ฟาดปากมึงไง” อ่านะ เออก็ได้วะ มันเหวี่ยงขาขึ้นพาดเบาะรถล่ะครับผมก็รีบแจ้นขึ้นไปนั่งทันที
   “เฮ้ย กูยังไม่ได้สตาร์ทรถเลยนะไอ้นี่ จะรีบไปไหนวะ” มันหันมาตวาดผมล่ะครับแต่ด้วยที่ผมปีนขึ้นมันใช้แรงหน้าผมเลยเซไปชนหลังมันและมันก็หันหน้ามาพอดี อ่า
   “อ๊ะ เอ่อ รีบไปดิ สายแล้ว” ผมไม่มีอะไรจะพูดครับ จะให้บอกยังไงอ่ะก็ปากผมมันไปชนเข้าจังๆเข้ากับตรงคางมันอ่ะเกือบโดนปาก ได้กลิ่นลมหายใจคาวๆของมันเลยนะ อึ๋ยย สยอง
   “คิดไรกะกูป่ะเนี่ย เผลอไม่ได้นะมึงรุกหนักเลยนะเว้ย” มันพูดครับ แหมนะเขินเป็นนะเว้ยไอ้บ้า ใคร กูเนี่ยนะคิดอะไรกับมึง ฝันไปเถอะมันเป็นอุบัติเหตุเว้ย ไม่ได้ตั้งใจแหมนะอยากใกล้ตายล่ะ ไอ้เน่า
   “สอบให้ผ่านนะเบบี๋” พอถึงโรงเรียนมันก็บอกผมล่ะครับ ผมเตรียมจะวิ่งขึ้นห้องสอบอยู่แล้ว
   “แน่นอน ไอ้เน่า อิอิ” ผมวิ่งหนีไปเลยล่ะครับ มันร้องด่าไล่หลังผมมา สนใจที่ไหนล่ะ เรื่องสอบวันนี้ขอไม่เล่านะจะบอกว่ามันก็อาการเดิมๆไม่ได้ดีเด่ไปกว่าเดิม เว้ยแต่วาภาษาอังกฤษที่พอทำได้ นอกนั้นเหมือนคนหลงทางในวังวนของอะไรสักอย่าง อิอิ เวอร์ไปป่ะ
   “เหลืออีกมื้อเดียว ทนเอาพวกเฮา” พอจะกลับบ้านจอยมันก็บอกล่ะครับ เราไม่ได้ไปไหนกันเลยช่วงสอบต้องรีบกลับไปอ่านหนังสือ ต้องสู้หน่อยล่ะครับไม่งั้นคงจะอายเพื่อนเขาแย่
   “เออ วันศุกร์มีหมอลำซิ่งเด้ พวกโตสิมาเบิ่งบ่” ไอ้เล็กมันถามล่ะครับ คืออะไรวะหมอลำซิ่ง ผมทำหน้างง
   “อยากมาเบิ่งบ่อุ่น” จอยถามครับ คิดว่าผมจะตอบว่าไงล่ะ อิอิ
   “อยากๆ เราไม่เคยเห็น” ผมทำหน้าตาตื่นเต้นล่ะครับ
   “เฮาสิพาเต้นหน้าฮ้าน ม่วนหลายผู้บ่าวกะหลาย อิอิ”
   “หวืย คั่กน้อเพิ่นบ่ไปซวนสาวเพ็ญไปนำบ่” ไอ้เล็กมันแซวจอยล่ะครับ
   “โพดหลายเล็ก เฮากะเต้นซื่อๆเด้ล่ะบ่ได้ไปนำเขา ผู้บ่าวแถวนี้บ่ได้เห็นขาอ่อนข้อยดอกเด้อค่าสิบอก” จอยมันพูดครับแล้วก็หัวเราะ พวกเราก็แยกกันผมเดินไปหน้าห้องศิลป์เหมือนเดิม
   “ท่าทางคงสอบไม่ได้อ่ะดิมึง ฮ่าๆ ไอ้เบบี๋เอ้ย” พอเห็นหน้าผมมันก็ล้อทันทีล่ะครับ ไอ้นี่นิสัยไม่ดี
   “ก็ไม่เก่งนี่ นี่ๆเน่าวันศุกร์มีหมอลำซิ่งเหรอ เป็นไงอ่ะ” ผมเปลี่ยนเรื่องครับ
   “มึงเรียกกูว่าไงนะ” มันทำเสียงดุครับ
   “เออนั่นล่ะๆ นายเคยดูป่ะ เราว่าจะมาดูกับเล็กกะจอย” ผมเดินไปหามันล่ะครับ
   “สัด กูคนพื้นที่นะเว้ย ทำไมจะไม่เคย ยิ่งกว่าดูแล้วเว้ย หางเครื่องกูก็” มันหยุดทันควันครับผมเลยมองหน้ามัน
   “แล้วก็ไร” “ไม่มีไร มึงจะกลับเลยป่ะ” แหมนะมีอะไรปิดบังกูนะมึง
   “อืม แต่อยากกินอะไรเย็นๆอ่ะ เครียด” “ไร แค่นี้เครียด เวอร์ไปไหมมึง”
   “ก็คนมันทำไม่ได้นี่ ไปกินติมป่ะ” ผมชวนมันล่ะครับ
   “มึงจะเลี้ยงไง” แหมนะ กูนะไม่ใช่มึงไอ้บ้า แต่ว่าไปมันก็เลี้ยงผมนี่เมื่อวาน
   “เราเลี้ยงเอง” ผมยักคิ้วให้มันครับแล้วก้าวขึ้นรถไป
   “ดีมากเบบี๋” “อย่ามาเรียกเบบี๋นะเน่า” “อ้าวสัด แล้วทีมึงอ่ะ” “ไม่สนใจอ่ะ อิอิ” “งั้นก็ เบบี๋ๆๆๆๆ” “เน่าๆๆๆๆๆ” ผมกับมันเถียงกันมาตลอดทางครับ แต่แปลกมันไม่ได้พาผมไปทางบิ๊กซีนะ เอ๊ะ หรือว่าผมจำไม่ได้เอง แต่ไม่อ่ะ เพราะมันไปแถวหน้าโรงเรียนล่ะครับแต่อยู่ฝั่งโน้น เป็นร้านเล็กๆเหมือนขายไอติมวอลล์ใส่ถ้วยประมาณนั้น
   “ร้านนี้ล่ะ คนไม่เยอะดี” มันบอกครับแล้วเดินเข้าในร้าน ร้านเขาน่ารักดีนะเหมือนเอาไม้เป็นแผ่นๆมาตีเรียงกันไม่รู้เขาเรียกยังไงแต่มันสวยดี มีดอกไม้อยู่หน้าร้านด้วยครับ มีโต๊ะหน้าร้านด้วย มีต้นหางนกยูงที่ออกดอกสีแดงอยู่หน้าร้าน
   “กินไรวะ” มันเอากระดาษเมนูมาให้ผมดูล่ะครับ มันบอกว่านั่งหน้าร้านดีกว่าบรรยากาศดีกว่า ผมก็เห็นด้วยกับมันนะนับเป็นครั้งแรกที่ผมคิดว่ามันคิดไม่ผิด
   “เอารัมลูกเกดกับสตอแบรี่ก็ได้ เอาวิปครีมด้วย” ผมบอกมันล่ะครับสักพักมันก็เดินไปบอกเขาแล้วมันก็กลับมานั่ง
   “มองไรเน่า” ตั้งแต่เดินมาแล้วล่ะครับมันจ้องหน้าผม ยิ้มด้วยนะ แอบด่ากูล่ะสิมึงไอ้นี่
   “มองเบบี๋ไงจ๊ะ” เอ่อ ขนลุก อย่านะ อย่ามาทำตาแบบนั้น น่ากลัวอ่ะ
   “แหวะ ไม่ต้องมองหรอกนะเน่า นายสั่งไรอ่ะ” ผมเปลี่ยนเรื่องอีกครับไม่มองหน้ามัน
   “ไม่บอก แต่กูอยากกินสตอแบรี่นะ อิอิ”
   “อย่ามาแย่งนะ อยากกินไม่สั่งเอาเองอ่ะ ชอบแย่งคนอื่นนะนาย”
   “เออดิ แย่งกินมันสนุกดี” “นิสัยไม่ดีล่ะสิไม่ว่า”
   “นี่มึงด่ากูเหรอเบบี๋” “ไม่มั้งเน่า” “สัด” เอาไปเอามาก็ทะเลาะกันอยู่นั่นล่ะครับกว่าจะได้กินแย่งกันกินอีกต่างหาก
   “เออ พรุ่งนี้กูมาสายหน่อยนะ แม่กูให้พาไปวัด” พอมาถึงหน้าบ้านผมมันก็หันมาบอกล่ะครับ
   “วันพระเหรอ” ผมสนใจครับ ว่าไปแล้วตั้งแต่มาอยู่นี่ผมยังไมได้ทำบุญหรือใส่บาตรอะไรเลยนะมัวแต่วุ่นวายอยู่
   “เออดิ” “อยากไปด้วยอ่ะ” ผมพูดขึ้นล่ะครับแต่มันคงเป็นไปไม่ได้ที่ผมจะไปกับมันเพราะกว่าจะโน่นนี่นั่นคงสายพอดี อีกอย่างวันหลังค่อยไปก็ได้ให้พ่อหรือพี่ต้อยพาไป
   “ไปป่ะล่ะ เดี๋ยวกูมารับ” “ไม่ดีกว่า กลัวไปสอบสาย วันสุดท้ายด้วย วันหลังค่อยไป” มันพยักหน้าครับแล้วผมก็เดินเข้าบ้าน แต่ผมไม่ได้ยินเสียงมันสตาร์ทรถ
   “อ้าว ไม่กลับล่ะเน่า” ผมหันมามองครับ
   “สัด ไล่เลยนะมึง กูหิวน้ำ” อ้อ แหมนะแล้วก็ไม่บอก
   “พี่ต้อยๆ มีหนมกินป่าวเพื่อนมาส่งอ่ะ” ผมร้องเข้าไปในบ้านล่ะครับ พี่ต้อยก็วิ่งออกมาจากในบ้าน
   “ไสค่าหมู่น่ะ” “อ้าว นี่ไง ไรอ่ะพี่ต้อย” ผมงงครับ
   “เหวยบ่แม่นหมู่ดอก อิอิ เนาะเดี๋ยวเนาะ” แปลว่าไรวะหัวเราะกันด้วยนะสองคน
   “ไม่รู้ล่ะ มีไรกินป่าวอ่ะ อยากกินชาเย็นอีกแล้วล่ะ” ผมเดินเอากระเป๋าไปวางแล้วไปเปิดตู้เย็นล่ะครับ กินชาหิมาละยันเย็นๆใส่น้ำผึ้งมะนาวหน่อยก็แล้วกัน
   “เอื้อยเมื่อคืนหมู่ผมมันไปไต้เขียดมาได้มาหลาย อยู่เฮือนแม่ผมขี้คร้านเฮ็ดเอื้อยสิเอามาหมกอยู่บ่” ไอ้เน่ามันคุยกับพี่ต้อยล่ะครับ เขียด? แหวะแต่ว่ามันเป็นตัวไงวะน่าจะเล็กกว่ากบป่ะ
   “ว้าย เอาๆโอ๊ยน้ำลายไหลในทันที เอื้อยอยากกินมาโดนแล้วเมื่อเซ้าไปตลาดบ่ทันเพิ่นแหมะ พอดีเลยผักอีเริศพวมป่งง๊ามงามอยู่หลังบ้าน เดี๋ยวสิไปเอามาให้เอื้อยแม่นบ่ซั่นเอื้อยสิไปหาผักดางขมมาอ่อมใส่ กรี๊ด” เอ่อ เป็นไรมากไหมเนี่ยพี่ต้อยแกเหมือนคนถูกหวยเลยนะพูดเร็วแล้วปั่นจักรยานออกไปจากบ้านทันทีครับ
   “อ้าว ไปไหนอ่ะ” ผมเกาหัวเลยครับ
   “ไปเก็บผัก” ไอ้เน่ามันบอกครับ มันนั่งลงเก้าอี้หวายท่าทางสบายเชียวนะมึง
   “ผักไรอ่ะ” ผมสงสัยครับ
   “มึงเอาชาเย็นมึงมาแดกก่อนดิ เร็วๆ ก็หิวน้ำ” อ่านะ ใช้กูอีกนะมึง
   “อ่ะ ว่าแต่เขียดนี่ใครเอามาให้เหรอ” อยากรู้ครับผมยื่นแก้วใส่ชาเย็นให้มันไป
   “ไอ้เคน” “แล้วไปเอามาไงอ่ะ” “ส่องมา” “มันเหมือนกบไหม” “สัด ถามเยอะนะมึง อยากไปจับไงจะได้พาไป ถามจังวะกูปวดปากไม่อยากเล่าเว้ย” อ้าว โวยวายทำไมเนี่ย
   “อยากไปอ่ะ” ผมพูดขึ้นครับ อิอิ อยากไปจริงๆนะก็ไม่เคยอ่ะท่าทางจะสนุกดี
   “กูว่าแล้ว เบบี๋เอ้ย อยากไปซะทุกอย่างนะมึง ไม่คิดอยากมีผัวบ้างไง”
   “ก็คนไม่เคยนี่ทำไมอ่ะ ไม่ผิดนะ หือ นายว่าไรนะ” เอ่อ เหมือนผมฟังมันไม่ทันล่ะครับ มันหัวเราะออกมา
   “นายว่าไร” ผมจี้จะเอาคำตอบแต่มันไม่ยอมบอกครับ
   “ไปไหมล่ะพรุ่งนี้เย็นกูมารับ” “อ่า จริงนะ” ผมลืมไปเลยว่าอยากรู้อะไรกับมัน รู้แต่ตอนนี้ผมจะไปส่องเขียดแล้ว อิอิ ตื่นเต้นจังเลยอ่ะ ว่าแต่เหลือสอบอีกวันนี่อุรดิศ ไม่ห่วงอันนั้นก่อนเหรอ เอ๊ะยังไง

เขียนโดย อิ๊กกี้

ปล. เพิ่งจะหายเวียนหัวครับเลยรีบเขียน อิอิ ขอให้มีความสุขในการอ่านนะครับ ตอนหน้าจะพาไปส่องเขียดเด้อ พ่อแม่พี่น้อง เตรียมตะข้องกับไฟไว้เด้อ อิอิ

[malula]

พี่เน่ากะน้องเบบี๋ สนิ๊ท สนิทเนอะ
ตอนนี้อุ่นคงสนุกที่ได้เรียนรู้สิ่งใหม่ ๆ รอบตัว
แต่เดี๋ยวนี่สิ เหมือนรอเวลางาบยังไงไม่รู้ ลุ้น ๆ อิอิ

[โดดเดี่ยวแต่ไม่]

ม่วนๆๆๆคักหลยเด้อ อุ่นเป็นตาฮักขนาด โอ๊ยๆๆๆๆ อยากอ่านต่อแล้วเด้อน้องอิ๊กกี้

[bebe]

ส่องเขียดจะเจออะไรมั้ยน้ออ

[jimmyFG]

แหมๆมีชื่อเรียกเฉพาะด้วย เน่ากับเบบี๋ จะหวานอะไรขนาดนี้อิอิๆ

[Supermimt]

เน่าๆๆ  กับเบบี๋

น่ารักที่สุดดดดดดดดดด

รู้ตัวกันไหมเนี่ย?  ความสัมพันธ์มันพัฒนาไปแล้วนะเออ

พี่อิ๊กกี้ พักผ่อนมากๆนะคะ

[Homepage]

เน่า กับ เบบี๋ น่ารักจริง ๆ เลยคู่นี้ อิอิ เข้ามาติดตามเรื่อย ๆ นะครับพี่อิ๊ก
ช่วงนี้ผมเปิดเทอมแล้ว ขึ้น ม.6 ซะด้วย ต้องตั้งใจเรียน สอบนั่นนู่นนี่อีก
แต่ก็เข้ามาอัพเดทเรื่อย ๆ ครับ เป็นกำลังใจให้พี่อิ๊กนะครับ 

[chancha]

อุ่นคือเอ๋อคักแท้ 

หมอลำซิ่งก็จะไป ส่องเขียด ทำนา อยากทำกะเค้าซะหมด

ฝึกไว้เป็นสะใภ้อีสานเหรออออ

[taroni]

น้องอุ่นสนใจวิถีชาวบ้านทุกอย่างเลย

[CanonDNattari]

เน่ากะเบบี๋  ตกลงคบกันแล้วใช่ไหม
น้องอุ่นกำลังเข้าคอร์สการเป็นลูกสะใภ้บ้านนา ^ ^

[ToffeE_PrincE]

เดี๋ยวเริ่มออกอาการแล้วนะ
สงสัยยังไม่รู้ตัว
ตอนหน้าไปส่องเขียด น่าจะมีอะไรสนุกๆ รออยู่

 

[~มือวางอันดับ1~]

น้องเบบี้ ของเน่า  ::หวานมาก ๆ อ่ะ +1 ให้ คู่ นี้เขาเลย อิอิ

[gupalz]

น่ารักจัง เบบี๋กะเน่า

[art]

อุ๊ย จะพากันไปส่องเขียดด้วย น่าหนุกๆ

[CarToonMiZa]

น่ารักแท้

[DexTunG]

 

[นิรนาม]

เบบี๋กับเน่า เรียกเหมือนแฟนกันเลยน่ารักๆ 

[vitaminbb♥]

เบบี๋ของเน่า

[uknowvry]

ผมหลงรักเรื่องนี้หมดหัวใจ....ข้องไฟพร้อมครับ เตรียมส่องโลด

[mr.tou_chi]

น่าร๊ากกกกมาก เบบี๋กับไข่เน่า      ข้องพร้อม ไฟพร้อม เสื่อพร้อมมานอนคอยจะไปส่องเขียดด้วยคนจ้าาา

[theWinDy]

อุ่น น่าฮักจริงๆเลย อยากรู้อยากเห็นไปหมด
แต่เรื่องสอบนี่ส่ายหน้าลูกเดียว 
ว่าแต่ตอนท้ายนี่ ถามจริงป่ะ เดี๋ยว 

รักษาสุขภาพนะคะ