หัวข้อ: ตกลงเราเป็นอะไรกัน (เต-ชีน) เตมาเอง 13/11/55 จบแล้ววว รบกวนย้ายให้หน่อยครับ

[mystery Y]

จัดเต็มจริงๆ รอตอนต่อไปจ้า

[shoi_toei]

 

โอ้..... ดิวมาเต็มมมม เยี่ยม

มาครั้งหน้าขอเต็ม ๆ อย่างเน้น้าาา

[lazat.mchub]

ยาวจุใจดีจริงๆ 

[masand]

  ลุ้นจนตัวโก่ง ในที่สุดก็เคลียร์สักที ฮา..
นึกว่าคุณดิวจะใจร้ายทำคู่นี้ดราม่าเพราะคนในครอบครัวซะแล้ว เอิ้กๆๆ

มีลางสังหรณ์ว่าจะเกิดคู่ใหม่ที่เหมาะกัน ฮ่าๆ
แต่เหมือนจะมีคนที่สาม สี่ ห้า ต้องเจ็บหนักแฮะ

แล้วก็นั่งรอลุ้นคู่เพื่อนรักรักเพื่อนต่อไป ฮา...

[Bejae]

โธ่ อิพี่ตาม ที่แท้ก็แค้นคนหน้าเหมือนชีนนี่เอง
ถึงว่าแกล้งชีนเอาแกล้งเอา แค้นฝั่งหุ่นซะด้วย
เค้าอยากจจะจิ้นอยู่นะ ตาม-มีนเนี้ย อิอิ

[artit]

อืม มาชุดใหญ่เลย นึกว่ามีนกับตามเคยชอบกันซะอีก 

[thyme812]

สนุกอ่ะ มาต่อไวไวนะ

[why yyy]

ก็เคลียร์กันไป   ปล. บอลจบปุ๊บก็จัดหนักเลยนะพี่ดิว

[due]

"ชีน มึงแน่ใจใช่มั๊ยว่าจะไปส่งเฮียที่สนามบินเอง วันนี้กูก็ว่างนะ กูไปส่งเองก็ได้"
"เต มึงถามมาจะเป็นร้อยรอบแล้วนะ แล้วกูก็ยังยืนยันว่ากูจะไปส่งพี่ตามเอง" แล้วนั่นมึงจะเดินตามกูทำไม ผมเดินทางไหน มันก็เดินตามตลอด เหมือนลูกเป็ดเดินตามพ่อเป็ดเลย
"งั้นให้้กูไปด้วยนะ นะนะนะนะ" แน่ะ มีเกาะไหล่อีก
"กูไม่ฆ่าพี่มึงหรอก ไม่ต้องกลัว" เลยแอบจุ๊บมือมันไปทีหนึ่ง มันเองก็ชักมือกลับทันทีเหมือนกัน หวงตัวตลอดเลย
"กูกลัวเฮียจะฆ่ามึงมากกว่าเหอะ...นะนะนะให้กูไปด้วยนะ"
"กูรู้มึงเป็นห่วงกู กูรู้มึงรักกู"
"มึงได้ยินกูพูดอย่างนั้นเหรอ?" แบะปากใส่กูทำไม หยิกปากแตกเลยนิ
"หึหึหึ ไม่ต้องห่วงหรอกน่าพี่ชายมึงกับแฟนมึงสมานฉันท์กันเรียบร้อยแล้ว เชื่อใจได้ "
"แต่กูอยากไปด้วยจริงๆนะ"
"มึงทำมื้อเที่ยงไว้รอกูดีกว่า กูไปเดี๋ยวเดียวนะ"
"ตกลงเฮียนี่พี่ชายมึงหรือพี่ชายกูกันแน่วะ? "
"ชัดๆเลยนะ พี่ชายมึง แต่ พี่ เขย กู"
"หึหึหึ ไอ้บ้า" หน้ามันแดงเลย น่ารักวะ อ้าวๆเดินหนีเข้าครัวซะงั้น

"จีบน้องกูเสร็จยัง?" พี่ตามเดินออกมาจากห้องพอดี พี่แกมีเป้ที่แบกไว้บนหลังแค่ใบเดียว ส่วนในมือก็ถือถุงกระดาษเล็กๆเอาไว้
"เสร็จแล้วครับพี่" ผมยิ้มตอบ
"ยังมีหน้มาตอบอีกนะ กูประชดเว้ย" ก็ผมมันคนซื่อนี่ครับ เค้าถามมาไง ผมก็ต้องตอบไปอย่างนั้น ผมผิดด้วยเหรอ
"เฮียเดินทางดีดีนะ ถึงแล้วโทรมาหาผมด้วย" เตตะโกนมาจากในมุมครัวซะดังลั่นเลย
"เอ็งจะตะโกนคุยทำไม ไหนเดินออกมาให้เฮียยลโฉมหน่อยซิ มาดูหน่อยว่าไอ้บ้านี่แทะเล็มน้องเฮียไปเท่าไรแล้ว" พี่ตามชมว่าผมเป็นกระต่ายด้วย ปลื้มเนอะ
"เฮียดูแลตัวเองดีดีนะ เรื่องห่ามๆก็ลดลงซะบ้าง แก่แล้ว แล้วก็โทรหาแม่กับพี่ต้องด้วย ผมขี้เกียจฟังสองคนนั่นโทรมาบ่นให้ฟังบ่อยๆ สุดท้าย ผมรักเฮียนะ"
"ชีน...แฟนมึงขี้บ่นวะ" ผมก็ว่างั้นแหละพี่ แต่พูดออกไปเป็นคำพูดไม่ได้ เดี๋ยวข้าวเที่ยงจะอดเอาได้
"ไอ้ที่บ่นก็เพราะว่ารัก ถ้าไม่รักก็ไม่บ่นไม่สนใจหรอก ชิส์"
"คร้าบคุณน้องชาย ไหนมาให้เฮียกอดหน่อยเร็ว.....อื้มมมมมม ไม่ได้กอดตั้งนานตัวโตขึ้นเยอะเลยเนาะ...รู้ใช่มั๊ยครับว่าเฮียคนนี้รักน้องชายคนนี้มากแค่ไหน"
"รู้ครับ"
"ถ้าเอ็งมีความสุข เฮียจะมีความสุขไปพร้อมๆกับเอ็งนะ"
"ครับเฮีย ขอบคุณครับ"


นั่งกันมาในรถซักพักแล้ว ผมเป็นคนขับ ส่วนพี่ตามก็นั่งเงียบๆอยู่ข้างๆผม
ออกจาห้องกันมาพี่ตามก็เงียบไปซะเฉยๆ ถามคำ ตอบครึ่งคำ สงสัยว่าคงคิดถึงเตมั้ง ผมเลยไม่อยากกวนแก ปล่อยให้แกอยู่กับตัวเองดีกว่า...ผมก็หันไปเป็นระยะๆ แต่พี่ตามนิ่งมากๆ

"ชีน?" อ้าว
"ครับ..."
"วันนั้นมึงจะขออะไรจากกู" ถึงแม้พี่ตามจะคุยกับผม แต่ตาของแกก็ไม่ได้มองมาที่ผมเลย แกมองไปข้างหน้าเรื่อยๆ ไม่ได้เจาะจงจุดใดหรือสิ่งใด
"ขอให้ผมกับเตได้รักกัน" พี่ตามหันมามองผมแวบหนึ่งก่อนจะหันกลับไปมองทางเหมือนเดิม
"ถ้าวันนั้นกูไม่ยอม มึงจะโกรธกูมั๊ย?"
"ไม่รู้เหมือนกันพี่...เพราะตอนนี้ผมกับเต เรารักกัน"
"นั่นสิ....!@#$%^&*()_+" ประโยคหลังพี่ตามพูดเบามาก ผมเลยไม่ได้ยิน แล้วพี่แกก็หยิบของบางอย่างออกมาจากถุงกระดาษใบเล็กนั้น มันเป็นชุดหูฟังอย่างดี บรรจุอยู่ในกล่องสวยหรู ผมว่าต้องหลายตังค์แน่ๆเลย พี่แกจับหมุนไปมาราวกับว่าสิ่งนั้นไม่ได้มีค่าอะไรเลย
"แล้วมึงรู้มั๊ยว่าทำไมกูถึงยอม"
"ไม่รู้ครับ..."
"เพราะเป็นมึงไง....กูถึงยอม"
ผมหันไปยิ้มเบาๆให้พี่ตาม แต่พี่ตามกลับหันหน้าหนีไปซะงั้น



"พี่ตามเดินทางปลอดภัยนะครับ...ว่างๆก็มาเที่ยวได้อีก ไม่ต้องห่วงเตนะครับ ผมจะดูแลเค้าเอง"
"ขอบใจนะ....แล้วก็ขอบใจที่ดูแลกูอย่างดีถึงจะไม่เต็มใจก็เหอะ"
"รู้ด้วยเหรอครับว่าผมไม่เต็มใจ...หึหึหึ"
"กูไปนะ....กูฝากเตด้วย...แล้วก็ขับรถกลับดีดีละ"
"เดี๋ยวครับพี่ตาม!!!!" พี่แกเดินไปได้ไม่ถึง 10 ก้าวผมก็เรียกพี่แกไว้ซะก่อน
"ไรอีกว้า....ถ้ากูตกเครื่องนะ กูจะให้มึงขับรถไปส่งกูถึงบางกอกเลย"
"พี่ตามยังไม่ให้ของที่สัญญาไว้กับผมเลย พี่ตามขี่หลังผมแล้วนะ"
"มันไม่ใช่ของสำคัญ ส่วนของสำคัญกูให้ไปแล้ว...."
".............." ผมรอพี่ตามอธิบายเพิ่มเติม แต่สิ่งที่ผมได้รับคือ การหันหลังเดินจากไปของพี่ตาม สิ่งที่ผมได้รับคือการเห็นพี่ตามค่อยๆตัวเล็กลงๆตามระยะห่างของเรา....พี่ตามไม่แม้แต่จะหันมามองหรือโบกมือให้ผมที่ยังคงยืนมองอยู่ที่เดิม



กลับมาถึงห้องเตทำอาหารไว้ซะเต็มโต๊ะเลย กะขุนแล้วเชือดกูเปล่าวะ
"ทำไมทำอาหารตั้งเยอะแยะขนาดนี้วะ?"
"อ้อ...เดี๋ยวต่อกับจืดพวกมันจะมากินด้วย แต่ถ้ามึงหิวก็กินไปพลางๆก่อนก็ได้ กูจะเข้าไปอาบน้ำก่อน เหม็นหัวตัวเองมั่กๆ" มันพยายามจะเอาหัวมาให้ผมดมให้ได้...หึหึหึ เล่นไรเป็นเด็กไปได้ ผมเลยล็อคคอมันมากอดไว้ซะเลย ยั่วดีนัก
"หัวเหม็นวะ...."
"เหม็นก็ปล่อยดิ..." มีเหวี่ยงๆ
"อย่าดิ้นได้ไหม..." นั่นแหละมันถึงยอมให้ผมกอดนิ่งๆ ต้องให้ขู่ตลอด จากล็อคคอในตอนแรกผมเลื่อนมากอดเอวมันไว้แทน ทำไมพี่ตามบอกว่าเตตัวโตขึ้น แต่ผมว่าเตผอมลงนะ กอดแล้วไม่เต็มกอดเลย สงสัยต้องขุนกันหน่อยแล้ว
"เต กูว่ามึงผอมไปหน่อยนะ...กินเยอะๆหน่อยดิ...กอดแล้วจะได้อุ่น"
"ติโน่นตินี่อยู่ได้...อยากได้ดีกว่านี้ก็หาใหม่ดิ" นั่นไง เป็นเรื่องจนได้
"คิดไปไหนเนี่ย กูแค่ห่วงว่าทำไมมึงผอมลงก็แค่นั้น คิดไปถึงดาวเสาร์แล้วมึงนะ" ผมกดหอมแก้มมันหนักๆ จนแก้มมันโย้เลย หมั่นเขี้ยว
"ไม่ได้ผอมซะหน่อย กูหุ่นดีเหอะ....ปล่อยได้ยัง กูจะไปอาบน้ำ จะได้หอมสมใจมึงไง..."
"แล้วกูห้ามมึงไว้งั้นสิ...." ปากพูดไปงั้น แต่มือนี่กอดมันแน่นกว่าเดิมอีก
"แล้วไอ้มือปลาหมึกนี่ของมารตัวไหนไม่ทราบครับ กอดเอวกูอยู่เนี่ย" ผมนี่ก็หน้าด้านนะ กอดกันกลางห้องเลย แต่ใครสน
"มารหัวใจมึงไง....จุ๊บ จุ๊บ จุ๊บ จุ๊บ"
"ฮ่ะๆๆๆๆๆ ไอ้ชีนบ้า....จั๊กจี้เว้ย....ฮ่ะๆๆๆๆ พอแล้ว"
"คนปากดีก็ต้องโดนลงโทษแบบนี้แหละ....ไหนเอาปากมาให้คุณกูสำเร็จโทษหน่อยซิ......" ผมว่าผมนี่ก็อ้อล้อเหมือนกันนะ ได้ใครมาวะเนี่ย...เตมันก็ยอมหันมานะครับ หันมาพร้อมกับแก้มแดงๆ ไม่รู้แดงเพราะเขินหรือแดงเพราะผมหอมไปเมื่อกี้...อื้มมมมม ปากมันนุ่มมากๆ นุ่มจนผมไม่อยากถอนออก แต่ก็ต้องถอนเพราะมันกระทืบเท้าผมแล้ว...
"กูจูบแค่นี้ มึงถึงกับต้องกระทืบกูเลยเหรอ"
"ยังมีหน้ามาพูดอีก...กูเขินเว้ย....เออชีน เมื่อกี้กูจะฟังเพลง แต่กูหาหูฟังมึงไม่เจอ อยู่ไหนเหรอ?" สงสัยมันคงเคลิ้มแล้วมั้งเลยยืนพิงอกผมซะงั้น
"กูทำหล่นน้ำตอนล้างจานนะ ก็ที่ห้องมึงนี่แหละ เจ๊งไปเรียบร้อยแล้ว"
"มิน่าถึงหาไม่เจอ"
"เมื่อกี้มึงถามว่าไงนะ!!!!!!" ผมดึงตัวเตให้หันมาทางผม
"อะไร....ก็หูฟังไง"
"ใช่ หูฟัง...หูฟังกูพัง...."
"เป็นไรรึเปล่าชีน?"
"เปล่า....มึงไปอาบน้ำเหอะ"
"อืม...."




ขอบคุณนะครับ






"เต...มึงรู้มั๊ยว่าเฮียโทรมาด่ากูได้เป็นตันๆมั้งที่กูไม่บอกเรื่องมึงกับชีน หูกูเกือบดับเลยวะ.... ซวยทั้งขึ้นทั้งล่อง"
"มึงจะบ่นหาอะไรห๊ะไอ้ต่อ...ถึงเฮียไม่ด่ามึง คนอื่นๆก็ด่ามึงเองแหละ ก็มึงทำตัวได้น่าโดนด่าโคตรๆ รู้ตัวไว้ซะด้วย"
"โดยเฉพาะมึงใช่มั๊ยจืด ด่ากูแทบทุกลมหายใจเข้าออก กูว่าถ้าวันไหนมึงไม่ได้ด่ากูนะ มึงต้องลงแดงตายแหง๋ๆ"
"ก็มึงทำตัวให้กูด่าเองนิ....ว่ากูไม่ได้เว้ย....ชีน ส่งต้มจืดให้กูหน่อย" พี่จอมนี่เก่งเนอะด่าพี่ต่อเสร็จก็หันมาสั่งต้มจืดจากผมได้อีก โดยไม่มีการขาดตอนแต่อย่างใด ไม่เทพจริงทำไม่ได้ ขอบอก
"วันไหนกูไม่อยู่ให้มึงด่าแล้วจะรูสึ้ก...."
"รู้สึกดีสิไม่ว่า...เตนั่งหัวโด่อยู่ได้ ส่งผัดผักให้หน่อย"
"กูเกลียดมึงไอ้จอมจืด"
"กูรักมึงตายเลยไอ้หมาต่อ"
"นี่พวกมึงจะเถียงกันอีกนานมั๊ย กูว่าน้ำลายพวกมึงกระเด็นใส่อาหารบนโต๊ะได้เป็นลิตรๆแล้วมั้ง เถียงกันอยู่ได้ทุกวินาที เรื่องมดตัวผู้ตัวเมียพวกมึงยังเอามาเถียงกันได้...เทพโคตร...ถามจริงเหอะพวกมึงไม่เบื่อกันบ้างเหรอไง เถียงกันมาตั้งแต่ปีหนึ่ง นี่ปีสามเข้าไปแล้ว พวกมึงกะจะเถียงกันยันลูกบวชเลยใช่มั๊ย...." เตคงเก็บกดมานาน เพราะตั้งแต่เริ่มทานข้าวจนตอนนี้พี่ต่อกับพี่จอมผูกขาดกาคุยกันแค่สองคนเท่านั้น ผมกับเตเลยต้องโดนเป็นผู้ฟังไปโดยปริยาย
"แต่ถ้ารอให้ลูกมึงบวชนะ...กูว่ากูกับจืดคงต้องเถียงกันไปจนตายวะ"
"ทำไม!!!"
"เพราะมึงไม่มีมดลูกไง....." ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ผมไม่ไหวปล่อยขำก๊ากออกมาเลย ก็ใครมันจะไปทนไหวละครับ พี่จอมจากที่เอาแต่กินๆ ยังวางช้อนแล้วหันมาหัวเราะเป็นกิจลักษณะเลย คิดดูดิ...โอ๊ย ผมขำจนปวดท้องไปหมดแล้ว แต่เตนี่หน้าแดงจนถึงตาตุ่มแล้วมั้ง....ถามจริงคิดได้ไงพี่ต่อ
"เอ้าๆๆๆๆ...แล้วมาทุบกูทำไมเต...กูไม่ได้ ฮ่ะๆๆๆๆๆๆ ทำไรมึงซะหน่อย " กูแค่ขำเท่านั้นเอง ทุบกูเป็นกระท้อนเลยเว้ย
"มึงหัวเราะกู...มึงด้วยไอ้ต่อหุบปากมึงไปเลย เชี่ย...มึงด้วยจืดหุบปากไปเลย....เชี่ยต่อเเดี๋ยวกูแฉเลยนิ...หยุดขำเดี๋ยวนี้เลยนะมึง!!!!!"
"แฉไรวะเต..." แฉว่าพี่ต่อชอบพี่จอมไงครับ
"ว่าไงไอ้ต่อ จะให้กูแฉมั๊ย" เตเป็นต่อแล้วครับ พี่ต่อเนี่ยถึงกับหุบปากฉับ นั่งกินต่อเฉ้ยยยยยยยย
"แฉไรวะ นี่พวกมึงมีความลับกับกูเหรอ....เลววะพวกมึง เชี่ยต่อส่งหมูทอดให้หน่อยดิ๊" พี่ต่อระริกระรี้ส่งหมูทอดให้ทันที พี่เฉยอย่างนี้แล้วพี่จอมจะรู้ความรู้สึกพี่ได้ไงละครับ
"เชี่ยต่อ ไอ้จืดถามจริงเหอะ ถามจริงๆเลยนะ จากก้นบึ้งบึ้งบึ้งหัวใจกูเลย"
"อย่าลีลาเชี่ยเต..อย่าคิดว่าไอ้ชีนซึ่งก็คือผัวมึงอยู่ตรงนี้แล้วกูจะไม่กล้าเตะปากมึงนะ" แรงมากครับพี่ต่อ ได้ยินคำว่าผัวเท่านั้นแหละ แตงกว่าปลิวใส่หัวพี่ต่อทันที รวดเร็วดั่งใจสั่งได้
"สาธุ้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆขอให้คนที่มึงรักไม่แลมึงตลอดชาติ เพี้ยง"
"ไอ้หมาเต!!!!!!! เล่นแรงไปนะมึง ถอนคำพูดเดี๋ยวนี้เลย " พี่ต่อจริงจังมาก ณ จุดนี้
"ตกลงกูจะรู้เรื่องที่มึงจะถามมั๊ยเต ทะเลาะกันเป็นเบบี๋ไปได้" เหรออออออออออออครับบบบบบบพี่จอม
"กูถอนก็ได้ สงสารหมาต่อตาปูดๆเพราะร้องไห้ที่เค้าไม่รัก...กูจะถามว่าพวกมึงไม่เบื่อกันบ้างเหรอที่ทะเลาะกันจะเป็นจะตายทุกทีทุกที่ที่เจอหน้ากัน กูยังเบื่อแทนเลยวะ" แล้วมึงไม่ทะเลาะกับเค้าด้วยกันงั้นสิเต...พูดไรไม่ดูตัวเองเล้ย
"มึงเบื่อกูมั๊ยจืด...." พี่ต่อระริกระรี้ถาม ผมว่าถ้าพี่แกเลียหน้าพี่จอมได้ คงทำไปแล้ว
"โคตรรรรรรรรรรรรรจะเบื่อเลยแหละ" เต็มๆ เต็มปากเต็มคำ
"เชี่ย...แม่ง...มึงมันเลว" อ้าวๆๆๆยัดขนาดนั้นเดี๋ยวข้าวติดคอตายนะพี่ ส่วนพี่จอมนี่หัวเราะชอบใจกับคำตอบแกใหญ่เลย
"เออเต แล้วตกลงเรื่องมึงกับชีนเฮียโอเคใช่มั๊ย?"
"ถามโง่ๆ ถ้ามีปัญหา เฮียจะยอมถอยกลับไปง่ายๆเหรอ กูอายจริงอายจังที่มีเพื่อนอย่างมึง"
"หุบปากมึงไปเลยไอ้ต่อ กูถามเต ไม่ได้ถามหมาหัวเน่าแบบมึง " ถ้าผมเป็นพี่ต่อนะ ผมจะนั่งนิ่งๆ หุบปากให้สนิท
"เฮียก็ไม่ว่าไรนะ แค่โกรธที่กูไม่ยอมบอกเท่านั้นเอง กูนะโดนไม่เท่าไร แต่ชีนต่างหากที่ถูกรางวัลที่หนึ่ง ชุดอย่างใหญ่"
"ฮ่าๆๆๆ โดนอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์เฮียเข้าไป หนาวมั๊ยชีน?"
"ตอนแรกๆก็ถึงกับยะเยือกเลยครับพี่จอม แต่พอหลังๆชินเข้าหน่อยพี่ตามก็น่ารักดี มีมุมแอบฮาด้วย" อันหลังผมเจอกับตัวเอง ความรู้สึกนี้ออกมาจากใจเลยครับ ไม่ได้เสแสร้งแกล้งพูดเพื่อเอาใจเตแต่อย่างใด เพราะคะแนนมันเต็มไปนานแล้ว
"มึงบ้าเปล่าชีน...คนอย่างเฮียเนี่ยนะน่ารัก น่ายักษ์สิไม่ว่า....โหดก็เท่านั้น ดุก็เวอร์ เจ้าเล่ห์สุดๆ ชอบแกล้งเป็นที่หนึ่ง เอาตัวเองเป็นศูนย์กลางกาแลกซี่ มีดีก็แค่หล่อแหละว้า" พี่ต่อไม่ได้ดูหน้าเตใช่มั๊ย ถึงกล้าพูดออกมาแบบนั้น เตอย่าพ่นไฟนะ กูกลัว
"เชี่ยต่อ ไอ้คนที่มึงด่าอยู่นะ พี่กูเว้ย...เดี๋ยวกูฟ้องเฮียเลย "
"ออ...ใช่ๆๆ...หึหึหึกูลืมตัวไปหน่อย โทษที...แต่เฮียก็น่ารักเนอะ ว่ามั๊ยทุกคน มึงอย่าฟ้องเฮียนะ" แถวบ้านผมเรียกแถ แถวบ้านคุณเรียกว่าไรครับ

พี่จอมกับเตอาสาล้างจานกันอยู่ในครัว
ผมกับพี่ต่อเช็ดโต๊ะกันอยู่ ง่านง่ายสบายพวกผมเลยเส็จก่อนแล้วมานั่งแกร่วกันหน้าทีวี
"ไม่ต่อไม่รักพี่จอมแล้วเหรอ"
"ทำไมมึงคิดงั้น?"
"ก็ผมเห็นพี่กัด อืมอืม ผมหมายถึงชอบชวนพี่จอมทะเลาะตลอดเลย ไม่เห็นพี่ต่อจะแสดงอาการไอ้ที่เรียกว่ารักออกมาเลย"
"เลิกได้ก็ดีนะสิมึง...แค่เมื่อกี้มันพูดว่าโคตรเบื่อกูนะ รู้มั๊ยใจกูมันสะเทือนเว้ย แม่งพูดมาได้ไม่เห็นใจดวงน้อยๆของกูเลย"
"ถ้าพี่ยังอยู่อย่างนี้นะ...ชาตินี้ทั้งชาติผมแถมชาติหน้าให้ด้วยเลย พี่จอมไม่มีทางรับรู้ความรู้สึกของพี่ได้หรอก"
"แม่ง พูดซะกูเห็นภาพเลย....โอ๊ยยยยยยยปวดหัวเว้ย...ทำไมกูต้องมารักไอ้เชี่ยนี้ด้วย กูไม่อยากรักมึงโว้ยยยยย"
"ตะโกนหาเมียมึงเหรอไอ้ต่อ!!!!!!!!!....หนวกหูโว้ยยยยยยยยยย" พี่จอมตะโกนสวนกลับมาจากในครัว สนั่นกันเลยทีเดียว
"เออ...กูตะโกนหาเมียกูอยู่!!!!! แล้วมึงเป็นเมียกูรึไงถึงตะโกนตอบกลับมา!!!! ห๊าาาามึงเป็นเมียกูรึไงไอ้จอม" หึหึหึ ตะโกนกันสนั่นห้องเลยทีเดียว
"ไอ้หมาต่อ...มึงตายแน่....." ได้ยินเสียงพี่จอมฮึดฮัดๆ สงสัยเตมันคงจับไว้ไม่ให้ออกมา รอดไปนะพี่ต่อ

"แม่ง ไม่เห็นใจกูเลย..."
"พี่ต่อจะโทษพี่จอมก็ไม่ได้ ในเมื่อพี่แกไม่เคยรู้อะไรเลย "
"แล้วกูต้องทำไงวะ กูไม่เคยรักเพื่อนตัวเองนิ มันที่เป็นเพื่อน :oo1:นี่แหละที่กูรักเป็นคนแรก รักใครไม่รัก ดันมารักไอ้ปากจัดนี่"
"รักเพื่อน แต่เป็นเพื่อนรัก?"
"อืม...กูรักเพื่อน แต่มันดันเป็นเพื่อนรักกู" นึกออกแล้ว
"พี่ต่อ ผมจะพาพี่ไปหาปรมาจารย์เรื่องเพื่อนรัก รักเพื่อนนะ รับรองพี่ได้กลเม็ดอย่างเพียบ"
"จริงเหรอ!!!! อย่าหลอกให้กูดีใจเล่นนะมึง!!!!"
"ครับ....ผมรับรอง"
 



 

[Rafael]

เรื่องเฮียคล้ายๆว่ามันจะมีอะไรนิดๆ
แต่ก็ช่างมันเถอะ รอลุ้นสองคู่นี้กันต่อไป
เตชีนน่ารักกันมากๆเลย
ขอบคุณคุณดิวค่ะ อิอิ

[BBlabong]

สอง จ. แหงมๆ เลย ><

[beambeam]

  งานนี้คล้ายๆจะคาๆนะ ตกลงเฮียตามมีใจให้ชีนเหรอ.... ตามต่อเฮียตามด้วยนะครับจะจบลงอย่างไร ส่วนปรมาจารย์งานนี้คงไม่พ้นนายโจ๊กแน่ๆๆ 

[why yyy]

จะได้เจอสอง จ ใช่ะ  จืดต่อ ทะเลาะกันขนาดนี้จะรักกันได้มั้ยนะ

[masand]

ง่า เหมือนเรื่องของพี่ตามจะยังมีอะไรค้างๆ คาๆ อยู่ก็ไม่รู้
หายใจไม่ค่อยจะทั่วท้องเลย เหอๆๆๆ
แต่เอาเถอะเนอะ หวังว่าจะไม่มีอะไร ><~

ฮาๆๆๆ ปรมาจารย์ เพื่อนรัก รักเพื่อน ไม่พ้น จ.โจ๊กแน่เลยอ่ะ เอิ้กๆๆๆ

แก้ไขคำผิดค่า ~><~

[CarToonMiZa]

ปรมาจารย์ที่ว่าเนี่ย
ต้องเป็นสองจ.แน่ๆ

[JA(e)jung]

ยังอยากรู้ว่าเฮียตามจะให้อะไรชีน??

ต่อกับจอมนี่จะฮากันไปไหน?? ฮ่าๆๆๆ

จับเฮียตามมาคู่กับมีนจะได้มั้ย??

และสุดท้าย หาคู่ให้พีชด้วยอีกคนก็ดีนะ?? ฮ่าๆๆๆๆๆ

 

[Bejae]

หูฟังนั่นเฮียตามจะให้ชีนใช่มั้ย ?
เค้าอ่านยังไงก็ตะงิดๆกับเฮียเหมือนเดิมอ่ะ เฮียอะไรกับไอ้ชีนป่ะว่ะ
แต่คงไม่อะไรหรอกมั้ง เออน่ันแหละ ไม่อะไรหรอกเนอะ

สงสารต่ออ่ะ มันคงเป็นความรู้สึกที่แบบกลืนไม่เข้าคายไม่ออก
อยากบอกใจแทบขาดแต่ก็กลัวผลที่จะได้กลับมา
สงสัยชีนจะพาต่อไปหา สองจอ แน่ๆเลยใช่ม้าาาาาาา 

กอดคุณดิว

[mystery Y]

ปรมาจารย์เพื่อนรัก รักเพื่อน? ใครกันน้า

[MoMoRin]

ฟันธงว่าชีนต้องพาพี่ต่อเข้าพบ(??)พี่โจ๊กแหงมๆ ฟันธง!!! ฮ่าๆๆๆๆ

[lazat.mchub]

จจ. แน่เลยยย

[due]

"ชีน ปรมาจารย์มึงเรียนทันตะเหรอ...ชอบฟันอ่ะดิ ดูท่าน่าจะฟันเก่งน่าดู" เท่าที่ผมได้ข่าวมา มัน่าจะโดนันมากกว่านะครับพี่
"ไว้พี่ต่อเห็นเองดีกว่า ส่าสภาพอย่างมันจะฟันหรือโดนฟัน"
"ลับลมคมในเยอะวะ"
"ไอ้น่ารัก....กูอยู่หน้าคณะคุณแล้วครับ....ไม่ทราบไอ้คุณน่ารักมุดศรีษะอยู่ไหน"
"กวนนักนะมึง เดี๋ยวกูโบกเลย นี่กูกำลังเดินลงจากตึกอยู่...อ้อๆๆๆกูเห็นมึงแล้ว งั้นกูวางสายนะ" ไอ้น่ารักมันวางสายไปแล้ว เสียงมันยังคงสดใสน่าฟังเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน
"กูจะฟ้องเตว่ามึงเรียกคนอื่นว่า 'ไอ้น่ารัก' "
"ผมกำลังช่วยพี่ต่ออยู่นะ...หรือว่าเราจะกลับกันดี กลับมั๊ยครับ?"
"แหมมมมมทำเป็นใจร้อนไปได้ กูล้อเล่นหน่อยเดียวเอง ทำฉุนไปได้" โหพี่นั่นนะความมั่นคงของชาติเลยนะนั่นอ่ะ
โน่นไง ไอ้น่ารักมันกำลังเดินตรงมาทางนี้แล้ว  มีโบกไม้โบกมือให้ผมด้วย นี่ถ้าแฟนมันอยู่ด้วยนะคงจับมือของมันลงพัลวันเลยแหละ
"นั่นเหรอวะ ปรมาจารย์มึง โคตรน่ารักเลยวะ เทวดาเดินดินหรือโดนเตะตกจากสววรค์วะ แม่เจ้าพ่อเจ้า" เดี๋ยวนี้ไอ้น่ารักมันน่ารักกว่าแต่ก่อนเยอะมาก ช่วงนี้ผมไม่ค่อยได้เจอมันเท่าไร มันน่ารักขึ้นมากจริงๆด้วย ผมจะผิดมั๊ยถ้าผมยังคงใจสั่นๆอยู่บ้างเวลาที่เห็นหน้ามัน
"จะว่างั้นก็ได้พี่" แต่มันเป้นฝ่ายโดนแอบรักนะ
"แต่กูว่าหน้าคุ้นๆวะ ทันตะ ปี 2"
"ใช่ครับ"
"ชื่อจูนเปล่าวะ?"
"ใช่ พี่รู้จักด้วยเหรอ?"
"ก็...."
"โทษทีนะ พอดีจารย์ปล่อยช้า" จูนมายืนตรงหน้าผมพอดี คาดว่าคงวิ่งมาแน่เลย หน้าแดงเชียว ปากพะงาบๆด้วย
"ไม่เป็นไร ไอ้น่ารัก เอ๊ยจูน นี่พี่ต่อคนที่กูเล่าให้มึงฟังเมื่อคืนไง พี่ต่อนี่จูนครับ"
" อ้อ ดีครับพี่ต่อ"
"ดีครับจูน" พี่ต่อจ้องจูนเอาๆ จนจูนมันเริ่มทำตัวไม่ถูกแล้ว...
"ชีน พี่มึงเป็นไรเปล่าวะ จ้องกูไม่วางตาเลย" มันกระซิบข้างหูผม ชิดจนสัมผัสลมอุ่นๆจากปากมันเลย  เดี๋ยวถ่านไฟเก่าปะทุขึ้นมาหรอกมึง
"ก็มึงมันไอ้น่ารักไง"
"ชิส์......." มันผลักหัวผมเบาๆ แล้วก็พากันไปนั่งโต๊ะใต้ต้นไม้ใหญ่
"จูนเองก็เคยหลงรักเพื่อนตัวเองด้วยเหรอ" พี่ต่อถามเข้าประเด็นทันที เล่นเอาจูนถึงกับเหวอ ปากพะงาบๆกันเลยทีเดียว สงสัยมันคงอายผมด้วยแหละที่จะตอบออกมา
"ก็....ก็...ก็ไรประมาณนั้นแหละครับ แฮะๆๆ"
"แล้วสมหวังมั๊ย?"
"เออ   เออ   คือ     คือว่า"
"คืองี้พี่ต่อ ไอ้นี้นะมันไม่ได้หลงรักเพื่อนตัวเองดหรอก แต่แฟนมันนะใช่"
"มึงหมายความว่า เพื่่อนรักของจูนในวันนั้น ก็คือแฟนจูนในวันนี้ ใช่มั๊ย?"
"ประมาณนั้น พี่จอมกับจูนอยู่ในสถานะเดียวกัน คือโดนแอบรัก ส่วนพี่ต่อกับแฟนไอ้นี่ก็อยู่สถานะเดียวกัน ก็คือแอบรักเพื่อนตัวเอง" ผมอธิบายเสร็จสรรพ จูนมันก็เขินหน่อยๆ ส่วนพี่ต่อนี่ดึงคอผมแทบหลุดเพื่อจะคุยกันสองคน
"ชีน แล้วมึงจะพากูมาพบน้องจูนสุดสวาทนี่ทำไม กูอยากเจอคนแอบรักไม่ใช่โดนแอบรักเว้ย"
"ก็เดี๋ยวแฟนมันมา ใจเย็นดิพี่ รับรองได้เรื่องแน่ พี่รอมาได้ตั้งสามปี จะรออีกแค่สามสิบนาที คงทนได้นะ......จูนแล้วแฟนมึงจะมายัง?"
"กำลังมา..อ่ะโน่นมาพอดีเลย ทางนี้" ไอ้โจ๊กเห็นแล้ววิ่งตรงแหน่วมาเลย
"อ้าวเอ๊ย แฟนน้องเค้าผู้ชายหรอกเหรอ?" พี่งงไรเนี่ย
"ผู้หญิงมั้งพี่ ตัวอย่างกะฮิปโปผสมแรด" พี่ต่อค้อนผมตาวาวเลย ถ้าแฟนจูนมันผู้เป็นผู้หญิง ผมคงไม่พาพบหรอกครับ มันไม่ตรงประเด็นไง
"กวนตีนนะมึง.....แต่แม่งหล่อววะ ไกลขนาดนั้น ยังมองว่าหล่อขนาดนี้ แล้วถ้าใกล้กว่านั้นจะหล่อขนาดไหนกันวะ.....หล่อทะลุเบ้าตากูเลย หล่อไม่เกรงใจตัวผู้ด้วย กูเปลี่ยนใจตอนนี้ทันมั๊ยวะ" น้ำลายยืดแล้วพี่ เช็ดหน่อย
"????????????????"
"กูล้อเล่นเว้ย แต่เรื่องหล่อจริงนะ กูพูดจริงเลยแหละ" ยังเพ้ออีก

"โทษทีจารย์ปล่อยช้า" มาถึงมันก็เลือกทำเลที่นั่งที่จะสามารถแสดงความเป้นเจ้าของไอ้น่ารักได้ดีมากๆ นั่งชิดกันขนาดนั้น กูว่ามึงขึ้นขี่คอจูนเลยดีมั๊ยไอ้โจ๊ก....แต่มันสองคนคงเกิดมาคู่กันจริงๆ แก้ตัวเหมือนกันเด๊ะ

"พี่ต่อครับนี่โจ๊ก...คือ คือ....." ไอ้น่ารักมองหน้าแฟนมันที มองหน้่พี่ต่อที คาดว่ามันคงเขิน เพราะไอ้นี่มันหน้าอ่อนเป้นทุนเดิม ไม่ด้านอย่างไอ้โจ๊กแฟนมัน
"ผมเป็นแฟนอ่อน...โอ๊ย...จูนครับ ชื่อโจ๊ก หวัดดีครับพี่" สงสัยโดนมดพิฆาตกัด มันแนะนำตัวเองพร้อมด้วยตำแหน่งเสร็จ....แต่พี่กูยังเฉย ไร้การโต้ตอบใดๆทั้งสิ้น จนผมต้องสะกิดพี่แกอ่ะคิดดู เพราะพี่ต่อมัวแต่จ้องหน้าไอ้โจ๊กไม่คลาดสายตาเลย
"พี่ต่อ...."
"อ้อ....เออเออ หวัดดี พี่ชื่อต่อนะ โจ๊กใช่มั๊ย"
"ครับ ผมโจ๊ก แฟนไอ้นี่" มันชี้ไปทางแฟนมัน ย้ำจริงนะมึง กูรู้แล้ว
"หล่อเนอะ!!!" เพ้อถึงกับเพ้อไปแล้วพี่กู
"ครับ?" คิดดูไอ้โจ๊กถึงกับงง
"อ้อ คือ คือพี่หมายความว่าสองคนดูเหมาะสมกันดีเนอะ เออๆๆเหมาะกันดี ใช่ๆๆๆๆ" ฉุดไม่อยู่แล้ว
"ครับ เราสองคนเกิดมาคู่กัน เกิดมาเพื่อเป็นของกันและกัน โอ๊ย หยิกกูไมอ่ะอ่อน เจ็บนะเว้ย" พี่ต่อหันมากระซิบกับผมว่าไงรู้มั๊ย ว่า 'มึงดูสิ ขนาดเจ็บ ขนาดร้องเสียงดัง ยังหล่อเลย' ไปแล้วจริงๆ
"อย่าเวิ่นเยอะมึง เข้าเรื่องได้แล้ว เดี๋ยวกูมีเรียนต่ออีก พี่ต่อมีไรถามโจ๊กมันได้เลยครับ"
"ทำไมถึงหล่อได้ขนาดนี้" !!!!!!!!!!!??????????? หื้อหืม พี่ถามอะไรออกไป๊ พวกผมสามที่เหลือมองหน้ากันเลิ่กลั่กไปมา พี่ต่อได้โปรดกับมาเห๊อะ ผมอายแทน
"พี่ นอกเรื่องแล้ว ตื่นๆๆๆๆท่องไว้สิ พี้ช่จอม พี่จอม พี่จอม พี่จอม " ต้องสะกดจิดกันเลยทีเดียว
"พี่จอม พี่จอม พี่จอม พี่จืด พี่จืด อ้อ จืด จืด ใช่ๆ ไอ้จืด ไอ้จืด" พี่แกสะบัดหัวสองสามที โอเคสติกลับมาแล้วนะ แกหันมาพยักหน้ากับผม ลุยยยยย
"งั้นผมถามพี่ต่อนะ คนที่พี่ชอบผู้หญิงหรือผู้ชายละ?"
"ตัวผู้เหมือนกู เอ๊ย เหมือนพี่นี่แหละ" ชัดมาก
"พี่ชอบเค้ามานานรึยัง?" ปรมาจารย์ถาม
"ตั้งแต่ปีหนึ่ง" ลูกศิษย์ตอบ
"3 ปี นานนะ  อ่อนกูแอบรักมึงนานแค่ไหนวะ"
"ไอ้โจ๊ก ขอร้องอย่านอกเรื่อง ช่วยพี่เค้าก่อน...เดี๋ยวกูโบก" หยอดตลอด สมน้ำหน้าโดนจูนด่าเอาเลย
"พี่ต่อ พี่ทนเห็น เออแล้วว่าแต่คนที่พี่ชอบชื่อไรนะ ผมลืม" พอกันเลยทั้งปรมาจารย์ทั้งลูกศิษย์
"จืด...ไม่ใช่ๆ จอม มันชื่อจอม"
"งั้นพี่ทนเห็นพี่จอมเดินกับคนอื่นได้มั๊ย กินข้าว ดูหนัง ฟังเพลง ไปเที่ยว จูบ กอด โอบ จับมือหรือกระทั่งนอนกับคนอื่นได้มั๊ย"
"พี่ตายตั้งแต่ต้องเห็นมันกินข้าวดูหนังฟังเพลงแล้วแหละ....อย่างหลังไม่ต้องแล้วก็ได้...พี่ทนไม่ได้" นี่สินะเหตุผลว่าทำไมพี่ต่อถึงต้องแย่งผู้หญิงทุกคนของพี่จอมมาตลอด
"พี่ต่อยอมได้มั๊ยถ้าพี่จอมจะไปเป็นของคนอื่น"
"ข้ามศพพี่ไปก่อนเหอะ"
"ถ้าตอนนี้พี่ต่อนั่งอยู่ข้างๆพี่จอมในฐานะคนรักไม่ใช่เพื่ิิอนอีกต่อไป พี่ต่อจะดีใจแค่ไหน"
"ต่อให้ฟ้าถล่ม แผ่นดินทลาย ดิเซปติค่อนบุกโลก พี่ก็จะวิ่งหนีด้วยรอยยิ้ม" แมนมั่กๆ เล่าเอาผมสามคนแอบยิ้้มกับคำตอบของแกเลย
"ถ้าพี่จอมกำลังจะตายตรงหน้าพี่ พี่จะทำไง?"
"พี่ไม่ลังเลที่จะช่วยมันไว้ แม้ตัวพี่จะตายแทนก็ตาม" คำถามนี้พี่ต่อจริงจังและจริงใจสุดๆ แววตาแกบอกอย่างนั้นจริงๆ ไม่ได้แค่ตอบให้ดูดี แต่พี่ต่อหมายความตามนั้นจริงๆ
"แล้วพี่ต่อรออะไรอยู่ครับ หรือพี่ต่อรอให้พี่จอมไปเดิน ไปกิน ไปนอน ไปเป็นของคนอื่นก่อน หรือแม้กระทั่งรอให้พี่จอมตายจากไปก่อน พี่ถึงจะกล้าบอกความรู้สึกดีดีของพี่ออกไป" ผมขนลุกกับประโยคของไอ้โจ๊กทันที นั่นสิ รออะไร รอให้ไม่มีโอกาสก่อนเหรอ ผมก็เคยรอ รอจนเกือบเสียคนที่ผมรักและรักผมไป  แต่ผมก็ยังโชคดีที่คว้าเค้าไว้ได้ทันก่อนจะลอยหายไป เพราะคำว่า รอ
"พี่กลัวเจ็บ กลัวผิดหวัง และที่กลังที่สุดคือ กลัวเสียจอมไป กลัวจะไม่เหลือแม้แต่คำว่า เพื่อน ระหว่างเรา"
"นั่นแหละครับคือความน่ากลัวของการรักเพื่อนตัวเอง ผมเข้าใจพี่นะ เพราะผมก็เคยอยู่ในจุดนี้มาก่อน  มันอึดอัด ทรมาน เจ็บแม้แต่จะหายใจ  แต่แล้วผมก็ถามตัวเองเหมือนที่ถามพี่ไปเมื่อกี้ แล้วคำตอบของผมก็เหมือนของพี่เด๊ะ ผมต้องใช้ความกล้าบวกความบ้าเพื่อที่จะบอกคำนั้นออกไป พี่ก็เหมือนกัน กล้ารักแล้วก็ต้องกล้าบอกด้วย ไม่งั้นเค้าไม่มีทางรู้หรอก"
"พี่ต่อครับ การที่มีใครสักคนมารู้สึกดีดีกับเรา มาชอบเรารักเรา มันเป้นสิ่งที่วิเศษนะครับ ไม่มีทางที่จะเกลียดได้หรอก ครั้งแรกที่โจ๊กบอกว่าชอบผม ผมยอมรับนะว่ามันมีหลายความรู้สึกมาก ตกใจ ช๊อค แปลกๆ ไม่ชิน แต่หนึ่งในนั้นคือ ผมยิ้มออกมาโดยไม่รู้ตัว........ผมเองก็ไม่ได้ตอบรับความรู้สึกโจ๊กในทันที แต่ผมก็ได้รับรู้ความรู้สึกของมันแล้ว อะไรๆมันก็ง่ายขึ้น ชัดเจนขึ้น สิ่งที่ผมพยายามจะบอกก็คือ ถ้าพี่บอกความรู้สึกพี่ออกไป อะไรที่พี่อยู่มันก็จะง่ายขึ้น ชัดเจนขึ้น พี่สามารถแสดงจุดยืนของตัวเองได้ ทำคะแนนได้เต็มที่ จะหวงจะห่วงก็ทำได้มากขึ้น เมื่อพี่ทำทุกอย่างเต็มที่แล้ว ที่เหลือพี่จอมก็จะเป้นคนตัดสินเอง"
"นั่นแหละที่พี่พี่กลัว ถ้ามันปฏิเสธพี่คงเจียนตาย"
"ไม่มีใครเคยตายเพราะโดนปฏิเสธหรอกพี่ ถ้าจะตายก็เพราะเราทำตัวเองต่างหาก มันก็แค่เจียนตายเท่านั้น พี่ไม่ตายหรอก แค่เจ็บแต่จบ กับการที่พี่เจ็บไปเรื่อยๆแบบนี้ มองไม่เห็นจุดที่จะสิ้นสุดได้ พี่คิดดูละกันว่าอย่างไหนมันเจียนตายกว่ากัน ....แต่ถ้าพี่มีความสุขดีอยู่แล้วกับการได้แอบรักก็แล้วแต่พี่...ผมรู้พี่กลัว กลัวมากด้วย ผมเข้าใจดีเลยแหละ เพราะกว่าผมจะผ่านจุดนั้นมาได้ ผมก็เจียนตายเหมือนกัน....แต่วันนี้ผมก็ได้มันมาอยู่ข้างๆ เพราะผมเสี่ยงที่จะบอกว่าผมรักมัน" มึงพูดดีวะโจ๊ก
"บอกหน่อยสิ ว่าพี่ต้องทำไง"
"มีคนเคยพูดว่า 'การรักและไม่ได้รับรักตอบ เป็นทุกข์ แต่สิ่งที่ทุกข์ยิ่งกว่า คือการรักใครสักคน แต่ไม่กล้าพอที่จะบอกให้คนคนนั้นรับรู้ และต้องมาเสียใจภายหลัง' ถ้าพี่ไม่อยากเป้นอย่างนั้น พี่ต้องบอก บอกให้เค้าคนนั้นรู้ความในใจของพี่.....เสียใจที่ได้ทำ ดีกว่าเสียใจที่ไม่ได้ทำนะครับ...."


ผมกับพี่ต่อลุกออกมา ปล่อยให้สองคนนั้นนั่งอยู่กันสองคน
"พูดดีนะมึง แต่ถ้ากูจำไม่ผิด กว่ามึงจะบอกกูได้ มึงก็แทบกัดลิ้นตายเหมือนกันนิ...ยังมีหน้าไปบอกพี่เค้าอีกนะ ชิส์"
"เอาน่า แต่ยังไงกูก็ได้บอก เห็นมั๊ย มึงหนีมือกูพ้นไม่ละ ลูกไก่ในใจกูชัดๆ"
"ชิส์....แต่มึงพูดโคตรดีเลยนะ กูช๊อบชอบ ซ้อมนานป๊ะ"
"เมื่อคืนแทบไม่ได้นอนเลย"
"ซ้อมพูดนี้เหรอ!!!!"
"ลักหลับมึงต่างหาก"
"ย้าก....มึงตายคาตีนกูแน่ไอ้ทะลึ่ง!!!!!!!!!!!!!"
"ตีให้ตายกูก็รักมึงอยู่ดีแหละ"
"มึงได้ตายสมใจแน่ ย้าก!!!!!!!!"
"มึงเอาจริงดิ งั้นกูเผ่น"
"อย่าหนีนะ!!!!!!!!!!!!"

[CarToonMiZa]

อิโจ๊กพูดได้คมมากกกกกกกกก
สองหนุ่มนี่ยังน่ารักเสมอ
บวกจ้าบวก

[Rafael]

สอง จ. น่ารักอะ ฮ่าๆ
ที่เหลือก็ไปเคลียร์กันเองล่ะนะ
ยังอยากเห็นพัฒนาของเตกับชีนอยู่นะคะคุณดิว อิอิ

[loven36p]

อร๊ายยยยยยยยยยยย
2  จ  คิดถึ๊ง คิดถึง
โจ๊กพูดได้ประทับใจมากกกกก

ปล. พี่ตามแอบคิดอะไรกับชีนแน่ ๆ
คอนเฟิร์ม 
แต่บังเอิญชีนรักกับเต
ซึ่งเป็นน้องชายสุดที่รัก
เฮียแกเลยถอย
(ขอให้หลีกทางและถอย ไปจริง ๆ
ไม่ใช่ถอยไปตั้งหลักแล้วกลับมาตีท้ายครัวน้องเต นร้าาาา)

[ammamooty]

55555รู้สึกพี่ต่อจะเพ้อในความหล่อของพี่โจ๊กเยอะไปหน่อยนะ
><

[why yyy]

สอง จ.  น่ารักแถมพูดได้ดีอีกต่างหาก ที่เหลือก็อยู่ที่ต่อแล้วล่ะว่าเอาไงต่อ!!   ชอบโจ้กจูนอ่า ^///^

[nutty]

สองจอ มาขโมยซีีนงานนี้้
หวังว่าลุุูกศิษย์จะรีบทำตาม
จะได้มีคู่เพื่อนรักเพิ่มอีกหนึ่ง

ปล พี่ตามแปลกๆ แต่อยากให้มาคู่กับพีี่มีนมากกว่า

[faratellll]

แอร๊กกกกกกก.    แค่อยากบอกว่าคิดถึงนู๋จูนกะนายโจ๊ก
เจ๊ฟันธเลยว่า เฮียต้องชอบนู๋ชีนชัว.   ป๊าดดดดดด!!!!

P.S. ถ้าหากรักนี้ไม่บอกไม่พูดไม่กล่าวแล้วเค้าจะรู้รึป่าว@ @

[beambeam]

  เยี่ยมไปเลยนายโจ๊ก มันต้องแบบนี้สิ ถึงเรียกว่าปรมาจารย์ของแท้ 55555+

[Zarunghaja]

จ.โจ๊กกับจ.จูน น่ารักมากๆๆๆ โจ๊กกกกกกก คมอ่ะะะะะะ 

พี่ต่อสู้ๆ กล้ารักก็ต้องกล้าบอก ลุยเลยลูกพี่ 
แต่แอบฮาตอนที่ต่อเจอโจ๊ก แหมมมม่!!! พี่ท่านเล่นเพ้อซะ 555555555