หัวข้อ: ตกลงเราเป็นอะไรกัน (เต-ชีน) เตมาเอง 13/11/55 จบแล้ววว รบกวนย้ายให้หน่อยครับ

[PetitDragon]

เดี๋ยวนี้ชีนน่ารักนะ..

 

[takara]

ฮา งานเข้าชีนอะดิ ว่าแต่มีรัยหว่า

[ค้างคาวน้อย]

น่ารักจิ้งคู่นี้น่าอิจฉาๆๆๆๆๆๆๆๆ ^_^

[shoi_toei]

ยังน่ารักเหมือนเดิมมมม


ต่อกะจืด มีซัมติงรึป่าวดิว

[malula]

เต-ชีนเริ่มหวานกันมากขึ้นเรื่อย ๆ ชีนทำตัวได้น่ารักมาก
แอบลุ้นคู่ต่อ-จืด

[faratellll]

หีหี ค้างอ่ะ 

P.S. จีดไม่รุเลยจริงดิ ว่าต่อมันชอบเมิงอ่ะ 

[JA(e)jung]

อร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก

ถ้าชีนจะน่ารักขึ้นทุกวันๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆขนาดนี้นะ

อ่านไปเขินไป หุหุ

จะว่าไปก็อยากอ่านของไอ้ต่อมั่งซะแล้วสิ อิอิ

[loven36p]

น้องชีน น่าร้ากกกกกกกกอ่ะ
กล้าแสดงออกแบบนี้สิ  พี่เต จะได้รู้ว่ารักแค่ไหน 
(จริง ๆ แสดงมากกว่านี้ก็ได้นะ  :-[ชอบ)

ว่าแต่มากินข้าวไม่ได้  เพราะ???
ยัยชะนี ที่มีนามว่า โบนัส มาก่อกวน  รึป่าว

แล้วจืด กับต่อ  นี่ ?????
ลุ้นกันต่อไป
 

[MookHo]

 
เต-ชีน น่ารักอ่ะ 
จืดเอ้ย  สงสัยต่อจะมีเมีอ บื่อ เข้าแล้ว

เรื่อยๆนะพี่ดิว สู้ๆค่ะ

[why yyy]

ชีนทำตัวน่ารักขึ้นทุกวันเลยนะ                 ค้างจืดอะ??

[Bejae]

คิดถึงแล้วคุณดิ๊ววว

[loven36p]

รอ รอ รอ รอ

[ค้างคาวน้อย]

เมื่อไหร่พี่ดิวจะมาต่อสักทีน้า รอๆๆๆๆ
แต่คู่นี้ก็น่ารักขึ้นทุกวัน

[Bejae]

แวะมาดัน วันนี้คุณดิวจะมามั้ยหนออออ

[tom-34018]

คิดถึงพี่เต พี่ชีน จังเลย  ><  เมื่อไหร่จะมาหว่า???

[Rafael]

คิดถึงพี่เต น้องชีนน
คิดถึงคุณดิว อิอิ

[Bejae]

ตกมาอยู่หน้าสี่ แวะมาดัน มาบอกว่าคิดถึง ชีน-เต

[Bejae]

ครึ่งเดือนแล้วนะ
 แวะมาดันเบาๆ

[Rafael]

คิด ถึง !!
คุณดิวขาาาา

[JA(e)jung]

หงะ

เต ชีน หายไปไหน??

 

[Oilsaoo]

โอ๊ยย ทำไมชีนน่ารักเเบนี้
ต่อกับจืดนี้ยังไงๆอยู่น้าา

[nutsumi]

คิดถึงเต-ชีน

คิดถึงคุณดิวแล้วน้า

[loven36p]

หลายวันแล้วนร้า
ยังไม่มาอีกเย๋อ

[due]

"ก๊อกๆๆๆ...." พ่อครัวส่วนตัวของผมคงมาแล้ว
"แกร๊ก...มาช้านะมึง  กูหิวจนไส้จะขาดแล้ว.....อ้าว พี่ต่อมาด้วยเหรอครับ" ผมนี่เบรกแบบหัวทิ่มกันเลยทีเดียว จะว่าไปพี่ต่อก็ยืนข้างๆมันนี่แหละเพียงแต่ผมไม่ได้สังเกตเห็นเอง เท่านั้น ดีนะที่ยังไม่ได้ทำอะไรมากมาย ไม่งั้นได้มีหวังมุดดินกันบ้างแหละ
"คือพอดีไอ้ต่อมันไม่มีที่จะไปนะ กูเลยชวนมันมาที่นี่ด้วย มึงไม่ว่าไรใช่มั๊ย?" 
"เข้ามาดิ...เข้ามาเลยครับพี่ต่อ ห้องผมรกหน่อยนะ" พี่ต่อเดินเข้ามา พลางสายตาก็สำรวจไปรอบห้อง
"ไอ้เตนี่มึงไม่ช่วยน้องมันเก็บกวาดห้องเลยเหรอ เป็นเมียประสาไรวะ" ฮ่าๆๆๆๆ ส่วนเตนี่แทบจะพ่นไปใส่หน้าพี่ต่ออยู่แล้ว
"ไอ้หมาต่อ หุบปากควายๆของมึงเลยก่อนที่กูจะไล่มึงออกไปจากห้อง"
"กูได้ข่าวว่าห้องนี้ของชีน ไม่ใช่ของมึงซะหน่อย แต่อย่างว่ามึงเป็นเมียมัน ห้องนี้ก็เหมือนของมึงด้วย..ใช่มั๊ยวะชีน"
"หึหึหึหึ" ผมพูดมากไม่ได้ครับ เดี๋ยวโดนลูกหลงด้วย ได้อดกินข้าวกันพอดี
"ไอ้หมาต่อ....พวกกูยังไม่ได้ตกลงกันซะหน่อยว่าใครผัวใครเมีย มึงอย่ามามั่วได้มั๊ย "นั่นพี่ต่อกับลังชี้โพรงให้ผมอยู่ใช่มั๊ย?พี่แกคงพอดูรูปการณ์ออกนะ แต่ไอ้ตัวดีนี่มันยังไม่ยอมรับความจริงหรือยอมรับไม่ได้กันแน่ก็ไม่รู้
"โทษทีนะชีนที่กูมารบกวน พวกมึงเลยอดหวีทกันเลยทีเดียว"
"ตามสบายครับพี่ แค่ผมกับมันไม่งับหัวกันนั่นก็หวีทสุดๆแล้วแหละ แล้วว่าแต่พี่จะดื่มไรหน่อยมั๊ย?" ปกติผมกับพี่ต่อไม่ค่อยได้คุยกันเท่าไร ส่วนมากผมจะคุยกับพี่จอมซะมากกว่า เลยไม่รู้จะชวนคุยยังไงดี อีกอย่างผมติดศูนย์เรื่องการสร้างมิตรซะด้วย
"มีเหล้าป่ะ?"
"มีนมสด น้ำผลไม้แล้วก็น้ำเปล่า ดื่มมั๊ยครับ?" ปกติผมก็ดื่มนะ แต่ไม่เคยซื้อมาเก็บในตู้เย็น เพราะมันจะทำให้ผมดื่มได้ง่ายและมากขึ้นซึ่งมันก็ไม่ได้ส่งผลดีต่อตัวเองซักเท่่าไร ถ้าวันไหนอยากดื่มก็หากินข้างนอกดีกว่า
"งั้นคงไม่ดีกว่า นาทีนี้กูอยากเมา หึหึหึ  พวกมึงอยากทำไรกันก็ไปทำกันเหอะ...กูอยู่คนเดียวได้ หรือไม่พวกมึงก็คิดว่าไม่มีกูอยู่ก็ได้ กูไม่ถือ พวกมึงจะได้สะดวกใจกัน" แล้วพี่ต่อคิดว่าผมกับเตจะทำไรกันเหรอครับ....

"หึหึหึ" พี่ต่อหัวเราะเพราะจู่ๆเตมันก็ลากผมแบบถูลู่ถูกังเข้าห้องนอนเฉยเลย ยิ่งตอกย้ำความคิดพี่ต่อเข้าไปใหญ่
"ลากกูเข้ามาทำไม กูยังไม่มีอารมณ์นะ....โอ๊ย...เจ็บนะ"
"ทะลึ่งแล้วมึงทะลึ่งแล้ว...กูไม่รู้ว่าไอ้ต่อเป็นอะไร แต่กูเป็นห่วงมัน เลยไม่อยากให้มันอยู่คนเดียว เลยชวนมาที่นี่ด้วย มึงไม่ว่าอะไรใช่มั๊ย?"
"ไม่เป็นไรซะหน่อย แต่ตอนนี้กูหิวมากๆ ไม่ได้กินไรตั้งแต่เที่ยงแล้ว ทำไรให้กินหน่อยดิ" รุ็ไว้เหอะที่กูอยากให้มึงมานี่ก็เพราะการนี้แหละ
"อยากกินไรละ?"
"อะไรก็ได้ที่ง่ายและเร็ว"
"งั้นคงต้องเป็นกูแล้วแหละ ถึงจะง่ายแต่ก็ง่ายกับมึงคนเดียว แถมอร่อยด้วย สนป่ะ?" มันกัดริมฝีปากนิดหนึ่ง ขยิบตาอีกหน่อย  เดี๋ยวกูของขึ้นมาจริงๆ เดี๋ยวมึงจะลำบาก
"อย่ายั่วกู...ถ้ามึงยังไม่พร้อม หรือมึงพร้อม?"
"ไม่!!!!!" หึหึหึ นั่นไงว่าแล้ว
"โวะ...กูหิวให้ไวเลย เร็วๆ...หึหึหึ... ไม่ต้องมามอง ยังอีก ออกไปเลยไป กูหิว ชิ่วๆๆๆ"
"เออ กูมันก็มีค่าแค่นี้แหละ...ฮึ..."
"ไอ้ต่อมึงจะกินไร เดี๋ยวกูจะได้ทำทีเดียวเลย"
"แซลมอนทอดกระเทียมพริกไทย"
"เออ รอหน่อยละกัน ชาติหน้าเดี๋ยวมึงก็ได้กินแล้ว ...ควาย!!!!"
ผมยืนขำมันอยู่หน้าประตูห้องนอน พอมันหันมาเห็นผมเท่านั้นแหละเดินปึงปังเข้าครัวไปเลย...ขี้งอนขึ้นเยอะ แต่ยังเอาอยู่


"พี่ต่อเล่นเกมส์มั๊ย เดี๋ยวผมเปิดให้" ระหว่างรอเตทำไรให้กิน ผมเลยทำหน้าที่เจ้าบ้านที่ดีชวนพี่ต่อคุย
"ไม่ละ ไม่อยากใช้สมองตอนนี้...ตอนนี้อยากใช้กำลังและอารมณ์มากกว่า"
"ออ ครับ"
"ทำไมมึงถึงคบกับเตละ?"
"หืม?" ไม่ได้ตกที่ได้ยินคำถามนี้แค่แปลกใจว่าทำไมพี่ต่อถึงถาม ส่วนตัวผม ผมไม่เคยคิดถึงคำตอบของคำถามข้อนี้เลย
"ทำไมถึงชอบเพื่อนกู ทำไมถึงชอบไอ้เตมัน?"
"แล้วทำไมพี่ถึงถามผมละ?"
"ก็อยากรู้"
"งั้นผมก็คงอยากรักมั้ง อยากรักก็เลยรัก เหมือนพี่ที่อยากรู้ก็เลยถาม"
 "แล้วทำไมถึงอยากรัก?"
"ถ้าบอกว่าไม่มีเหตุผลมันก็คงดูหวานเกินไป ซึ่งมันก็ไม่ใช่ตัวผมซักเท่าไร"
"ตอนนี้ก็ไม่ใช่ตัวมึงซักเท่าไรอยู่นิ ปกติมึงพูดน้อยกับกู แต่ตอนนี้พูดมาก ไอ้เตบอกไรมึงละ?"
"บอกว่าพี่ต่ออาการน่าเป็นห่วง" พี่แกเริกคิ้วนิดหน่อย
"เหรอ?...แล้วตกลงว่าไง ทำไมมึงถึงอยากรักเต?" คิดว่าจะรอดซะแล้ว
"คงเพราะ เตมีทุกอย่างที่ผมอยากจะรักมั้ง...ผม คนที่ไม่มีอะไรดีเลยแต่มีคนที่พร้อมทุกอย่างอย่างมันมารัก"
"ดูเหมือนว่าก่อนหน้านี้มึงคิดว่าตัวเองไร้ค่าซะเหลือเกินนะ"
"เหรอครับ แต่ก็คงงั้นมั้ง ใครๆก็หลีกห่าง ไม่อยากพูดคุยด้วย อยู่ท่ามกลางคนมากมาย แต่หาใครสักคนที่จริงใจไม่มี" เค้าบอกว่าถ้าอยากรู้ความลับของใคร เราก็ต้องยอมอยู่ฝ่ายเดียวกับเค้าก่อน
"ทำไมละ?"
"ฮึ..ผมรักใครเค้าก็หนีผมไปหมด...จนวันนหนึ่งผมมีรักอีกครั้ง แต่เค้ากลับบอกผมว่า ผมคือเพื่อนที่ดีที่สุดของเค้า"
"แล้วมึงทำไง?" ดูท่าจะได้ผลนะ พี่แกลุกขึ้นนั่งแบบเต็มตัวเลย จากเมื่อกี้นั่งกึ่งนอน
"ผมคงจะทำอะไรได้มากกว่าทำใจ ถ้าเค้าคนนั้นไม่มีแฟน"
"มึงหมายความว่า...?"
"ครับ ผมชอบคนมีเจ้าของ ชอบแฟนชาวบ้าน"
"แล้วถ้าคนๆนั้นไม่มีแฟนละ มึงจะทำไง?"
"ผมก็จะทำให้เค้าคนนั้นกลายเป็นคนของผมให้ได้ไงครับ..."
"ถึงแม้คนๆนั้นจะเป็นเพื่อนสนิทเราเองงั้นเหรอ?"
"ไว้ให้คนนั้นเป็นพ่อแม่พี่น้องของเราก่อนเหอะครับ แล้วค่อยกลับมาคิดอีกทีว่ามันไม่เหมาะสม..."
"หึหึหึ...จริงของมึง"
"พี่ต่อ...คนเรามักจะเสียใจกับสิ่งที่ทำน้อยกว่าเสียใจกับสิ่งที่คิดแต่ไม่ได้ทำนะครับ"
"มึงพูดดีนี่หว่า...ไหนเตมันบอกว่ามึงด่าเป็นอย่างเดียวไง"
"เค้าว่าอย่างนั้นเหรอ?"
"แต่เตมันก็รักมึงมากนะ" อันนี้ผมก็พอรู้อยู่
"มึงสองคน ข้าวเสร็จแล้ว พร้อมกรอกปาก ให้ไวเลย" มันส่งเสียงเรียกมาจากอีกฝั่งของห้องซึ่งเป็นโซนครัวเล็กๆ เราสามคนนั่งกันคนละมุมโต๊ะ อาหารสามอย่างง่ายๆ หน้าตาธรรมดา แต่อร่อย ไม่รู้เพราะผมหิวหรือเพราะคนที่ผมรักทำกันแน่
"ยิ้มไรชีน?"
"กูยิ้มเหรอ?...แต่กูว่าเปล่านะ หรือว่าไงครับพี่ต่อ ผมยิ้มจริงดิ?"
"กูมันส่วนเกิน กูมันอากาศธาตุ ไม่รับไม่รู้ด้วย"

กินข้าวเสร็จพี่ต่อก็ขอกลับก่อน ตอนแรกเตก็จะไม่ยอมบอกว่าถ้าพี่ต่อกลับมันจะกลับด้วยแต่พี่ต่อบอกว่าถ้ามันไปด้วย พี่ต่อจะโทรให้ใครซักคนมาอยู่เป็นเพื่อนผมทั้งคืน เท่านั้นแหละมันเลยบอกให้พี่ต่อไปตายเลย...ตอนนี้มันกำลังจัดเก็บล้างครัวอยู่ น่าสงสารมันเหมือนกันนะ ทำให้กินทีหนึ่งแล้ว แล้วยังต้องมาเก็บกวาดเองอีก....ส่วนผมก็เข้ามาสังคยานาตัวเอง เหนียวตัวเต็มกลืนแล้ว
วู่........ได้อาบน้ำสระผมค่อยสดชื่นขึ้นมาหน่อย

"เอ๊ย!!! ไมมานั่งเงียบๆ" ตกใจหมด
"งั้นต่อไปกูจะนั่งไปร้องเพลงไปแหกปากไปจะได้ไม่เงียบ" เป็นไรนี่
"เอาสิ กูจะได้ขอเพลงด้วย..." พูดไปผมก็หาเสื้อกับกางเกงมาใส่ พลาง อย่ามองกูงี้ดิ มันมองผมซะตาคว่ำเลย
"เมื่อกี้มึงนั่งคุยไรกับไอ้ต่อนานสองนาน?"
"ทั่วไป เรื่อยๆเปื่อยๆ"
"ขอวงแคบหน่อย"
"พี่ต่อชอบพี่จอม"
"เอ๊ย!!!!!!!!!!!!!!"
"อ้าว ก็มึงขอวงแคบเองไม่ใช่เหรอ?" หรือว่ามันจะแคบไปวะ
"มึงพูดเล่นหรือมึงล้อเล่นวะ!!!!" มันเดินเทิ่งๆมาตรงหน้าผมแล้วยื้อมือผมข้างที่กำลังจะสวมเสื้อพอดี
"พี่ต่อชอบพี่จอมจริงๆเชื่อกู"
"กูไม่อยากจะเชื่อเลย พวกกูเป็นเพื่อนกันมานาน"
"อย่ามาเนียนซบไหล่กู..." ผมขยี้หัวมันเบาๆ หึหึหึให้มันได้อย่างนี้สิ
"ชิ ขอหน่อยก็ไม่ได้ แต่เอาจริงๆ มึงรู้ได้ไง? มั่วเปล่า?"
"ไม่มั่ว ปล่อยมือกูได้แล้ว กูจะใส่เสื้อ มันหนาว..."
"อยากจับตายเลย" อ้าว ผลักกันซะงั้น อย่างนี้ต้องแกล้ง
"เอ๊ยๆๆ!! ปล่อยกูนะชีน กอดกูทำไม กูบอกให้ปล่อยไง้" อย่างนี้ทุกที ชอบมายั่วผมอย่างโน้นอย่างนี้ แต่พอผมเอาคืนบ้างนิดๆหน่อยๆเต้นเป็นเจ้าเข้าทุกที...
"อย่าดิ้นสิ...อยู่เฉยๆ แค่อยากจะกอด หรือไม่อยากให้กอด จะได้ปล่อย" มันหยุดดิ้นแล้วแต่ก็ไม่สงบซะทีเดียว ผมกอดมันแน่นขึ้น จนหลังมันกับอกผมแนบสนิท ผมวางคางตัวเองบนไหล่มันเบาๆ
"ก็มึงยังไม่สวมเสื้อเลย..." มันพูดเสียงเบาๆ
"แล้วไง?" ผมกดหอมแก้มมันหนักๆทีหนึ่ง รับรู้ได้เลยว่าแก้มมันอุ่นมาก แสดงว่าต้องแดงมากด้วย
"ก็มันอุ่นๆ หวิวๆ แปลกๆ "
"หึหึหึ...หันหน้ามาหน่อยสิ..."
"ทำไม?"
"บอกให้หันก็หันสิ อย่าถาม" มันก็ยอมหันมา แล้วปากมันก็จุ๊บเข้ากับปากผมที่รออยู่แล้วแบบเต็มๆ...
จูบกันซักแป๊บมันคงเมื่อยคอแย่แล้วเพราะมันหันมาแค่หน้าเท่านั้นผมเลยยอมปล่อยปากมันให้เป็นอิสระแต่ยังไม่คลายอ้อมกอดจากมัน
"ชีน กูรักมึงนะ...รักกูมั๊ย?"
"รักมากกว่าเมื่อวาน...." มันยกมือของผมขึ้นมาหอม
"แล้วพรุ่งนี้ละ?"
"ถ้ากูมีพรุ่งนี้ กูก็จะรักมึงมากกว่าวันนี้ไง..."
"ปล่อยได้แล้วนะ...มึงจะได้ใส่เสื้อซะที หนาวไม่ใช่เหรอ"
"กอดพี่เต น้องชีนอุ่นกว่าใส่เสื้ออีก"
"อย่ามาอ่อยกู..ปล่อย" หึหึหึ  จะว่าไปผมก็อ่อยมันจริงๆแหละ รักจังคนรู้ทันเนี่ย ผลัดกันอ่อยี่ก็มันส์ดีเหมือกันนะ
"ไหนบอกอยากกดกูไม่ใช่เหรอ...กดสิ...ถ้ามึงออกจากกอดกูได้ กูยอมให้มึงกดเลย"
"ถ้าไม่ละ..."
"กูก็จะกดมึงไง..."
"ตรรกะไหนมึงวะ...ไม่เอาไม่เล่นแล้วชีน ปล่อย..."
"ออกไปข้างนอกก่อน เดี๋ยวกูตามออกไป..."ผมจุ๊บแก้มมันหนักทีหนึ่งก็ยอมปล่อย  มันมองหน้าผมงงๆ แต่ก็ยอมออกไป...เอ้ออออออออออ


ผมเดินตามมันออกมาเห็นมันนั่งเหมือนใช้ความคิดไรอยู่ หน้ายุ่งเชียว
"คิดไรอยู่ หน้ายุ่งเชียว" ผมนั่งแหมะลงติดกับมันเลย ถ้าไม่กลัวมันถีบหน้าผมคงจับมันนั่งตักผมไปแล้ว...มันหันหน้ามายิ้ม แล้วก็....จุ๊บ...ปากผมเบาๆก่อนผละออกมาซบไหล่แทน ค้างอีกแล้วกู...เอ้ออออออออ
"เป็นไรเต บอกกูนะ" ผมลูบหัวมันเบาๆ คนๆนี้มีชีวิตชีวาเสมอ แล้วอะไรทีทำให้มันนั่งหงอยได้ขนาดนี้
"กูเป็นห่วงเรื่องไอ้ต่อกับจืด"
"ห่วงทำไม พี่ต่อแค่รักพี่จอมไม่ใช่จะฆ่าพี่จอมซะหน่อย "
"ก็รู้...แต่กูห่วงความรู้สึกของมันทั้งสองคนนี่หว่า ถ้าไอ้ต่อบอกรักจืดแต่โดนปฏิเสธ ไอ้ต่อก็ต้องเสียความรู้สึก....ส่วนจืดเองจู่ๆเพื่อนสนิทของตัวเองเดินมาบอกว่ารัก รักที่ไม่ใช่เพื่อน รักที่มากกว่าเพื่อน แล้วเกิดรับไม่ได้ขึ้นมา แม้แต่ความเป็นเพื่อนก็จะไม่เหลือ มองหน้ากันก็ไม่ติด กูมีเพื่อนสนิทแค่สองคนนี้เท่านั้นนะชีน กูไม่อยากเสียใครไป" มันขยับชิดผมมากขึ้น มันคงกังวลเรื่องนี้เอาการอยู่ ผมเองก็คงจะปลอบไม่ได้ว่าไม่ต้องกลัว ไม่ต้องกังวล เพราะคงไม่ทัน มันจิตตกไปเรียบร้อยแล้ว อีกอย่างถ้าผมเป็นมันผมก็คงจะเป็นอย่างมันในตอนนี้เหมือนกัน
"เต...ฟังกูนะ..." ผมพยายามจะดันหัวมันออกให้หันหน้ามาคุยกันดีดี แต่มันไม่ยอม
"ชีน ขอกูอยู่อย่างนี้นะ ตอนนี้ในหัวกูมันหนักไปหมดแล้ว หนักจนต้องหาที่วาง"
"อืม แต่ฟังและคิดตามที่กูพูดด้วยนะ...การเป็นคนที่ถูกรักไม่ว่าจากใครก็ตาม มันไม่ใช่เรื่องเลวร้าย ไม่ใช่เรื่องน่าเสียใจแต่อย่างใด ส่วนการที่จะรักใครสักคนขึ้นมาจริงๆ มันก็ไม่ใช่เรื่องผิดอีกเหมือนกัน ไม่ว่าคนๆนั้นจะเป็นใครก็ตาม" ฟังกูอยู่เปล่าเนี่ยเงียบเชียว....
"เต...เต...เต..." ผมเพิ่มเสียงขึ้นนิดหน่อยตามลำดับพร้อมกับเขย่าไหล่มันเบาๆ...นี่ผมพูดจนมันหลับไปเลยเหรอ เก่งเนอะ...ผมก้มลงจนจมูกผมชนเข้ากับจมูกของมัน มันคงคิดมากจริงๆ ขนาดหลับคิ้วยังย่นเลย หึหึหึ งั้นช่วยให้หายเครียดดีกว่า...ผมเลยไล่จูบมันเบาๆตั้งแต่คิ้วทั้งสอง ลงมาก็เป็นตา แก้ม จมูก  อ่าว...มันยิ้มด้วยเว้ยเอ้ย แสดงว่าแกล้งหลับชัวร์ เนียนเลยนะมึง แล้วก็มาปิดท้ายที่ปากละกัน...มันยิ้มจนแก้มจะฉีกเลย แต่ยังเนียนหลับตาอยู่
"ชีน..."
"หืม..."
"มึงเคยเสียใจมั๊ยที่มีคนอย่างกูมารัก?"
"ก็มีบ้างนะ...โอ๊ย....เจ็บ" มันกัดบ่าผมอ่ะ เป็นหมารึไง กัดเก่งชะมัด
"กูเครียดอยู่นะ แกล้งอยู่ได้..."
"รู้คำตอบแยู่แล้ว แล้วจะมาถามเพื่อ ? โวะ"
"ก็เมื่อก่อนเห็นมึงจะเป็นจะตายตอนที่กูไปหาบ่อยๆที่บ้าน..."
"โวะ...งั้นมึงเคยเสียใจมั๊ยละที่ดันมารักคนอย่างกู ที่ทั้งด่าทั้งไล่สารพัดที่กูทำแย่ๆกับมึง?"
"เสียใจคิดว่าไม่เคยนะ แต่น้อยใจนี่โคตรจะบ่อยเลย ก็ดูมึงทำแต่ละอย่างกับกูดิ...." ทำร้ายร่างกายกูอีกแล้วนะเต ไหล่ผมเขียวแน่ๆ
"หลอกด่ากูปะเนี่ย?"
"ด่าตรงๆเลยแหละ ถ้ามึงไม่อยากโดนด่าก็รักให้มากๆสิ ดีกับกูให้สุดๆไปเลย" หึหึหึ เนียนวะ
"หืม?" ก็จู่ๆมันก็จับขาผมให้ชิดกันแล้วมันก็ล้มตัวนอนหนุนตักผมเฉ้ย  เห็นมั๊ยละ พอผมเอาใจมันเข้าหน่อย เหลิงตลอดแต่ก็ยอมครับ  ตอนนี้เตไม่สบายใจอยู่
"หึหึหึ เนียนเลยนะมึง  เห็นกูยอมเข้าหน่อย แต่ก็เอาเห้อะ มึงไม่สบายใจอยู่นิ..หื้มมมม" ผมยีหัวมันจนผมยุ่งกระจายเลย ผมไม่รู้หรอกในวันข้างหน้าจะมีใครทำให้ผมมีความสุขได้มากกว่านี้มั๊ย แต่ถ้าผมพอใจจะสุขแค่นี้ คนๆนี้ก็เหมาะสมกับผมที่สุดแล้ว และก็ดูเหมือนว่าผมพอใจที่จะสุขแค่นี้ซะด้วยสิ หึหึหึ นี่ผมหลงมันขนาดนี้เลยเหรอ
"อย่ายีหัวได้มั๊ย ผมยุ่งหมดแล้ว พอกูหมดหล่อเดี๋ยวมึงก็ไม่รักอีก"
มันปัดมือผมจนพัลวันเลย พอผมไม่ยอมเข้าหน่อยมันถึงกับกัดเลยครับ ตกลงมึงเป็นหมาจริงๆแล้วใช่มั๊ย กัดเก่งชริบ
"อ้อ...นี่เค้าเรียกว่าหล่อแล้วเหรอ...อีกอย่างกูรักมึงเหรอ หืม?"
"ไอ้ชีนบ้า..." พอมันจะจะกัดผมอีก คราวนี้ฉลาดครับ ผมเลยคว้าหมอนใบเล็กมากดหน้ามันไว้ซะเลย สมน้ำหน้า...พอผมเอาหมอนออกหน้ามันแดงพลั่ก ตานี่แบบเหวี่ยงได้อีก...อ้าวๆลุกขึ้นซะงั้น
"จะไปไหน?" ผมเลยกดลงให้มันนอนที่เดิม
"ไม่รักก็ไม่ต้องมายุ่ง...ปล่อยสิเว้ย" พ่อต่อยตาแตกเลยนิ มาว้งมาเว้ย
"ถ้าไม่ติดว่ามึงไม่สบายใจอยู่นะ กูผลักหล่นพื้นไปแล้ว...."
"จุ๊บ...." มันโน้มคอผมลงมาจูบปากเบา ผมก็ใจง่ายเนอะ ยอมให้เค้าปู้ยี่ปู้ยำอยู่ได้....มองตาก็รู้ว่ามันรู้สึกผิด
"สบายใจแล้วใช่มั๊ยเต....พรุ่งนี้เรื่องต่างๆอาจจะไม่ได้เลวร้ายอย่างที่มึงคิด หรือไม่ก็อาจจะเลวร้ายกว่าที่มึงคิดก็ได้...ไม่มีใครรู้อนาคตหรอก...สิ่งที่ทำได้ คือ อยู่กับความจริงของปัจจุบันและเตรียมพร้อมรับมือกับอนาคตที่จะมาถึง"
"คมวะ นี่มึงคิดเองหรือลอกใครมา?"
"จูนบอกกูมา"
"จูน?" มันทำคิ้วย่นๆอีกแล้ว หรือว่ามันไม่รู้จักกับจูน แต่ก็นะเรียนกันคนละคณะนี่ ไว้ถ้ามีโอกาสผมจะแนะนำให้ทั้งสองคนนี้รูจักกัน  เพราะพวกเค้าต่างก็เป็นคนสำคัญสำหรับผม....มันเงียบยาวเลย
"ทำไมจู่ๆเงียบ?"
"มึงคงรักจูนมากสินะ"
"รักสิ ตอนนี้ก็ยังรัก จูนคือคนที่สองที่ทำให้กูอยากรักและได้รักตอบกลับมา"
"ฮึ..." มันทำเสียงขึ้นจมูกแล้วพลิกตัวนอนตะแคงซะงั้น พอจะงัดกลับมามันก็ฝืนตัวไว้ซะงั้น ผมเลยยอมแพ้
"ไว้เดี๋ยวกูจะแนะนำมึงกับจูนให้รู้จัักกันนะ รับรองเลยว่ามึงต้องชอบจูนอย่างที่กูชอบ"
"หุบปากได้มั๊ย กูจะนอนแล้ว!!!!!!!"
"ผลั่ก!!!!!!!!"
"โอ๊ยมึง...ผลักหัวกูทำไมเนี่ย เจ็บนะเว้ย" ผมผลักหัวหล่นจากตักเองแหละ หมั่นไส้ ผีเข้ารึไง เดี๋ยวดี เดี๋ยวชั่ว
"กูเมื่อย...แล้วถ้ามึงอยากนอนก็เชิญกลับห้องมึงไปเลย อย่ามาเนียนนอนห้องกู เปลือง..." อูยยยยย มันลุกขึ้นนั่งจ้องหน้าผมซะงั้น
"กู จะ นอน ห้อง นี้" มันแสดงเจตจำนงอย่างชัดเจน  น่านนนนน มันเดินไปห้องผมแล้ว
"ไม่ให้นอน กลับห้องมึงไปเลย" ผมคว้าตัวมันไว้ทันก่อนที่มันจะทันเปิดประตู แล้วดันหลังมันให้เดินไปยังประตูหน้าห้อง แต่มันก็ฝืนตัวไว้สุดฤทธิ์เหมือนกัน เกิดแรงเยอะขึ้นมาตอนนี้ทำไมวะมึง
"กูบอกว่านอนนี่ นอนนี่...ฮึด ปล่อยนะเว้ย" มันพยายามดิ้นให้หลุด
"ก็บอกว่า ไม่ ไม่ ไม่ ไงวะ ไม่เข้าใจรึไง เหนื่อยแล้วนะเว้ย!!!!!" อึ๊บ..ผมดันหลังมันอย่างทุลักทุเลจนไปถึงหน้าประตูจนได้ ยื้อหยุดกันพักหนึ่งจนได้เหงื่อชุ่มกันทั้งสองคนเลยทีเดียว
ผมดันมันจนมันออกนอกห้องไปได้ แต่พอจะปิดประตูมันก็ดึงประตูไว้แล้วแทรกหัวกับขาเข้ามาข้างใน นี่ถ้าผมไม่กลัวจะมีแฟนหัวแบน ขาขาด ผมจะปิดประตูฉับเลย ให้ตายสิ...ผมก็ยังพยายามที่จะผลักมันออกไปอีก
"ชีน...กูไม่ใช่หมานะเว้ยที่จะมาไล่ออกจากห้องกันแบบนี้ได้...กูเป็นแฟนมึงนะ ให้กูเข้าไปเดี๋ยวนี้เลย"
"ไม่รู้แหละ ไม่ให้นอน อย่าดึงสิวะ...เอาหัวมึงออกไปนะ กูจะปิดประตู เดี๋ยวหัวขาด กูไม่รู้ด้วยนะเว้ย....ออกไปปปปป"
"ไอ้ชีนบ้า...กูจะไม่รักมึงแล้วนะ...โอ้ย อย่าดึงแรงสิวะ หัวกูหลุดแล้ว มือก็เจ็บ...โอ๊ยยยยยยย" ทำไมดื้ออย่างนี้วะ
"เดี๋ยวกูก็ทำให้มึงรักกูใหม่ได้เองแหละ...ปล่อย ไม่ปล่อยเดี๋ยวกูต่อยคว่ำเลยนิ" โอ๊ย มึงจะยื้อทำไมนักหนาวะ

ดึงกันไปดึงกันมาจนเหนื่อยเหงื่อโชกด้วยกันทั้งคู่ คนผ่านไปผ่านมาก็มอง หอกูนะเว้ย มึงมาทำงี้ได้ไง....เลยตกลงกันว่าจะคุยกันดีดี ผมเลยยอมเปิดประตูให้กว้างกว่าเดิม แต่มันก็ห้ามล้ำเข้ามาในเขตห้องของผมเด็ดขาด...เหนื่อย

"จะเอาไงว่ามา?" ผมถามมันก่อน หน้ามันยังแดงพลั่กอยู่เลย
"กูนอนห้องนี้ " ชัดเจน
"กูไม่ให้นอน" ชัดเจนกว่า สงครามทางสายตาเลยเกิดขึ้น
"งั้นมึงไปนอนห้องกู"
"หืม?"
"อย่ามาคิดทะลึ่งลามกนะมึง กูแค่อยากเอาชนะมึงเฉยๆหรอก..." อ้อ แล้วไป
"เรื่องเหอะ...กลับไปได้แล้ว ดึก ง่วง อันตราย "
"งั้นเดี๋ยวกูจะไปดื่มต่อให้ฉ่ำปอด ไปเต้นกระจายเหงื่อซก สีโน่นสีนี่" อื้อออ...น่าจับมาตบให้ปากแตกจริงๆเลย เอาให้เลือดกลบปากจะได้ไม่กล้าพูดอะไรอย่างนี้อีก
"ตามใจมึง เชิญ โครมมมม" ผมปิดประตูใส่หน้ามันเลย....ตอนแรกก็คุยดีดี แต่ไหงจบแบบศพไม่สวยเลย ให้มันได้อย่างนี้สิเว้ย

ตื๊ดๆๆๆๆๆ ข้อความ.....อ้อ จากไอ้หมาบ้านั่นเอง

'ถ้ากูรักมึงน้อยกว่านี้หน่อยนะ กูเผาหอมึงห้องมึงไปแล้ว' หึหึหึ...ผมเลยส่งกลับไปบ้าง

'ถ้ารักมากขนาดนี้ก็อย่าดื้อสิ ห้ามไปไหน กลับห้องให้ไวเลย'

มันส่งกลับมาอีกแล้ว

'เรื่องของกูเว้ย คนอื่นอย่างยุ่ง' งอนเยอะวะ  ได้ ...ผมเลยส่งกลับไปแบบนี้

'กูรักมึงมากกว่าเมื่อวานะ' หึหึหึ ส่งไปแล้วผมก็นอนยิ้มบ้าบนเตียงคนเดียว แต่ทำไมคราวนี้มันไม่ตอบกลับมาละ....ผมว่ามันต้องกำลังคิดอยู่แน่เลยว่าจะดื้อต่อดีหรือยอมแพ้....นั่นไง มันส่งกลับแล้ว

'จะกลับห้องแล้ว ง่วง ' หึหึหึ... ทำตัวได้น่ารักมากครับมึง  ลองไม่ยอมกลับสิ พ่อจะไปลากตัวกระชากหัวให้ถึงที่เลย







ขอโทษด้วยจริงๆนะที่หายไปหลายๆๆๆๆๆๆๆๆวันเลย
มีเหตุสุดวิสัยจริงๆครับ
ขอโทษษษษษษษษษษษษษษษษ

[Rafael]

มายาวกว่าทุกที
ให้อภัยค่ะ อิอิ
สองคนนี้เค้าน่ารักกันสม่ำเสมอนะคะ 55555

[Bejae]

คำตอบชินโคตรจะไม่วงแคบเลย
เริ่มชินกับวิธิง้อของชีน ไม่ฆ่ากันตายก่อนก็ถือว่าดีแล้ว
ส่วนเรื่องต่อกับจืด เอาใจช่วยต่อนะ
แต่ไม่รู้จืดจะว่าไง ต่อเอากะจืดไว้ซะหลายเรื่องหลายคน

สุดท้าย คิดถึงคุณดิววววววววววววววววววววววว

[loven36p]

ให้อภัยได้จ้า

แต่ขอตอนต่อไปอีกได้ป่าว
กำลังมันส์ 555

ถึงแม้ชีนจะรักเตแล้ว
แต่ก็หวานโหดแบบนี้
สงสารเตเหมือนกันนะ

สงสัยเตจะเป็นมาโซ

[Phyguppy]

ตามมาอ่านคราฟฟฟ,...ป๋ม^O^

[PetitDragon]

แต่ละคน...ไม่มีใครยอมใครเลย   

[faratellll]

  เตเนี่ยยั่วให้อยากแล้วจากไปจริง จริง  ยั้วแล้วไม่กล้าซะงั้น ><"

P.S. หวานละมุน รักละมัย ช๊อบชอบ