สวัสดีอีกครั้งจ้ากับการพบกันในรูปแบบใหม่ ใครเข้ามาเจอกันครั้งนี้อาจเเปลกไปหน่อย
นิยายเรื่องนี้เป็นอีกเเนวหนึ่งที่ชื่นชอบมาก......เเละยอมรับว่าเเต่งยากสุดๆ
หมู่บ้านหัวกุด เป็นนิยายเเนวเขย่าขวัญ ซึ่งลองเเต่งเป็นครั้งเเรก เป็นเเนวที่ไม่ถนัดเลยจริงๆ
เรื่องนี้คงไม่ยาวมากนัก ยังไงก็ขอฝากไว้ในอ้อมใจกันบ้างนะคะ
บทนำ
ภายในโถงร้างชั้นที่หนึ่งเต็มไปด้วยเศษซากของอุปกรณ์ต่างๆวางเกลื่นไปทั่ว กลิ่นสาปสางคละคลุ้งผสมปนเปกับกลิ่นเน่าจากซากสัตว์ มีเพียงแสงสว่างจากไฟฉายทั้งเก้าที่คอยนำทางให้พวกเขาเดินทางไปให้ถึงจุดหมาย บรรดาผู้เดินทางต่างพากันเดินจับกลุ่มกันเพื่อป้องกันการพลัดหลง ถึงสถานที่นี้จะไม่ใหญ่นัก แต่ก็ซับซ้อนเอาเรื่อง ถ้าหลงกันไปคงใช้เวลาตามหากันพอควร
ผู้นำทางเอ่ยขึ้นเบาๆเมื่อเดินมาจนสุดทาง เขาผายมือไปยังทางเดินลงสู่ใต้ดิน ผู้ติดตามมีสีหน้าต่างๆกันไป ทั้งตื่นเต้น หวาดกลัว และเรียบเฉย ภายในความมืดยิ่งกว่าค่ำคืนเดือนมืด มีเสียงลมหวีดพัดผ่าน ราวกับหญิงสาวกรีดร้องจากในนั้น ความเย็นชื้นของใต้ดินทำเอาตุ่มหนาวของหลายๆคนลุกชัน เสียงฝีเท้ากระทบกับพื้นบันไดหินดังก้องสะท้อนไปมา แสงจากไฟไหววูบไปตามการเคลื่อนไหวยิ่งทำให้คนขวัญอ่อนประสาทเสีย
หญิงสาววัยรุ่นจับแขนเพื่อนชายไว้มั่น เธอต้องคอยหันหลังไปมองเสียทุกครั้งที่ได้ยินเสียงสะท้อนจากข้างหลัง และนั่นทำเธอประสาทเสีย เธอกลัวเสียจนอยากจะกลับไปที่รถเสียตอนนี้ ถ้าไม่ติดที่ว่า เธอต้องเดินออกไปคนเดียว เหตุผลนี้เองที่ทำให้เธอต้องอดทนเดินหน้าต่อไป
จนบันไดสิ้นสุดลง ทางเดินแคบๆทอดยาวสู่ความมืดข้างหน้า ผู้นำเดินต่อไปอย่างเงียบเชียบ เขาเดินไปอย่างเชื่องช้า ปล่อยให้คนติดตามได้ดื่มด่ำกับบรรยากาศที่พบเจอสองข้างทาง กลิ่นอับทวีความรุนแรงมากขึ้นเมื่ออยู่ในที่ปิดและอับชื้นเช่นนี้ สองข้างทางเดินแคบแห่งนี้มีเพียงห้องขังที่ว่างเปล่า ซี่กรงขึ้นสนิมยังคงดูแข็งแรงมั่นคง คงยากนักหากจะหลบหนีออกจากสถานที่กักขังแห่งนี้ บรรดาชายหนุ่มดูจะถูกใจเป็นพิเศษ ถึงขั้นเดินเข้าไปสำรวจภายในห้องขังเหล่านั้น ถึงแม้หญิงสาวจะคัดค้านเท่าไรก็ตาม แต่ก็ไม่อาจห้ามความสนุกของเพื่อนชายได้ พวกเขาคุยกันอย่างะนองปากถึงอุปกรณ์จองจำที่วางเรี่ยราดตามซอกมุม ทั้งโซ่ตรวน กุญแจมือ พวกเขาคว้ากล้องถ่ายรูปมาบันทึกภาพอย่างสนุก
“ทำเสียบรรยากาศหมด” ชายวัยกลางคนบ่นอย่างไม่พอใจ เขากับภรรยาตั้งใจที่จะมาดื่มด่ำกับความกลัวให้เต็มที่ แต่จ้องมาพบเจอกับกลุ่มเด็กหนุ่มที่มักจะเล่นจนเสียเรื่อง หลายครั้งที่จะตะคอกใส่ แต่ภรรยาเขาก็ปรามไว้เสียทุกครั้ง
จนกระทั่งเข้ามาถึงส่วนในสุดของทางเดิน ประตูไม้ผุๆ ค่อยถูกดันออกไป เสียงบานพับ ลั่นส่งเสียงหวีดหวิว จนสาวเจ้าอดไม่ได้ที่จะยกมือขึ้นปิดหู ประตูเปิดออกแล้ว
ผู้นำหันมามองบรรดาผู้ติดตามอย่างทีละคนจนมั่นใจว่าทุกคนอยู่ครบถ้วน เขาผายมืออีกครั้งเป็นการเชื้อเชิญแขกทั้งหลายผู้กระหายเรื่องราวลี้ลับ ให้เข้าไปสู่โลกแห่งวิญญาณ
“เมื่อห้าสิบปีก่อนที่นี่เคยเป็นโรงพยาบาลขนาดเล็ก” ผู้นำเริ่มทำหน้าที่ของเขา เขาบอกเล่าตำนานของสถานที่ให้ฟังอีกครา “แต่ใครจะรู้ว่าแท้จริง ผู้อำนวยการ ได้แอบทำงานวิจัยอย่างลับๆ อยู่ใต้พื้น” เขาเดินมาจนถึงกลางห้องที่มีเตียงผ่าตัดวางทิ้งไว้ คราบของเหลวสีคล้ำ กระจายอยู่ทั่ว กลิ่นสาปฟุ้งกระจายทำเอาหลายคนต้องปิดจมูก “ผู้ป่วยหลายคนได้หายไปจากโรงพยาบาล ทีละคน” เขาเลื่อนไฟฉายไปยังผนังเผยให้เห็นกระดานขนาดใหญ่ที่เต็มไปด้วยเศษกระดาษที่ฉีกขาดถูกปักเอาไว้อยู่เต็มไปหมด “คืนแล้วคืนเล่า ที่ผู้อำนายการ ได้ลักลอบพาผู้ป่วยไร้ญาติมาขังไว้ เพื่อทำการทดลอง” ผู้นำเปลี่ยนโฟกัสของไฟมายังเตียงผ่าตัดอีกครั้งและข้างๆนั่นเองก็มีอุปกรณ์การผ่าตัดเก่าๆวางเกลื่อน บ้างก็ตกมาอยู่ที่พื้น
บรรดาชายหนุ่มต่างพากันหัวเราะชอบใจ ทำเอาสองสามีภรรยาต้องเตือนด้วยเสียงแค่นไอ พวกเขาจึงยอมสงบ ปล่อยให้ผู้นำทางเล่าเรื่องราวต่อไป
“ไม่มีใครรู้ว่า ผู้อำนวยการทำการทดลองอะไร นานวันอาการกระหายงานวิจัยของเขายิ่งทวีความรุนแรงขึ้น” น้ำเสียงของคนเล่าช่างราบเรียบแต่นั่นก็ทำให้ขนลุกได้ไม่น้อย หญิงสาวชักไม่แน่ใจว่าเธอควรจะปิดหูตนเองดีหรือไม่
“เขาหายไปจากโรงพยาบาลนานหลายเดือน ไม่มีใครพบเจอเขาอีกเลยจนกระทั่ง” เขาเว้นช่วงสักนิด สังเกตอาการของผู้ฟังทั้งหมด “แม่บ้านคนหนึ่งบังเอิญพบทางลับที่ลงมาสู่ใต้ดินนี้เข้า”
“สิ่งที่พบเป็นที่เลื่องลือไปไกล เพราะทันทีที่พวกเขาเปิดประตูทางลับ กลิ่นคาวเลือดก็ทะลักออกมา หลายคนทนไม่ไหวถึงกับอาเจียนออก” เมื่อได้ยินแบบนี้ หญิงสาวยกมือขึ้นปิดหูของตนทันที
“ภายในห้องขังเต็มไปด้วยซากศพที่ไร้หัว คราบเลือดแดงข้น ไหลนองไปเป็นทาง หนูนับร้อยตัวพากันแตกตื่นเมื่อเห็นคนเดินลงมาพากันวิ่งหนีจากการกัดกินซากศพ”
“และภายในห้องในสุด นั้นเองพวกเขาก็พบกับคำตอบของต้นเหตุทั้งหมด……ร่างอันไร้วิญญาณของนายแพทย์ผู้อำนวยการ นั่งนิ่งอยู่กับเก้าอี้ เขายังอยู่ในชุดเสื้อกราวยาวสีขาว” ผู้เล่าเรื่องชี้ไฟไปยังเก้าอีกไม้ที่มุมห้อง หญิงสาวหลับตาลงทันที “และที่เตียงนี้เองก็พบร่างของผู้ป่วยที่หายไป……เขาถูกตัดหัวออกไป ศีรษะของเขาถูกวางไว้บนถาดด้านข้าง สีหน้าที่หลงเหลือแสดงว่าเขาหวาดกลัวมากเพียงใด”
เสียงหวีดหวิวแว่วเข้ามาทำเอาทุกคนขนลุกซู่ หลายคนเบี่ยงไฟฉายไปยังประตู แต่ก็ไม่พบอะไร หลายคนเรื่อมใจคอไม่ดี ทำท่าทางจะกลับขึ้นไปข้างบน ทว่า ผู้นำทางหาได้สนใจ เขายังคงทำหน้าที่ของตนต่อ
“แน่นอนว่าสถานพยาบาลนี้ถูกปิดไปในทันที ไม่มีใครกล้าเข้าใกล้สถานที่นี้อีก” เขาจบเรื่องเพียงเท่านี้ ผายมืออีกครั้งเพื่อบอกเป็นนัยว่าให้ทุกคนออกไปได้แล้ว หญิงสาวรีบดึงเพื่อนชายของตนออกมาทันที เธอรีบเดินขึ้นบันไดไม่ยอมมองไปยังที่คุมขังทั้งสองข้างทาง แต่เพียงแค่แสงไฟจากไฟฉายส่องผ่านไปยังประตูข้างบน เธอต้องหยุดหายใจเมื่อพบว่ามีชายผ้าสีขาวไหววูบผ่านประตูไป เธอไม่แน่ใจว่ามันคืออะไร แต่มีความเป็นไปได้ว่ามันคล้ายกับเสื้อของที่พวกหมอใส่กัน เธอยืนนิ่งก้าวขาไม่ออก น้ำตาเริ่มคลอที่เป้าตา มือที่จับเพื่อนชายสั่นไม่หยุด จนเพื่อนๆต้องเข้ามาถามไถ่
เธอชี้ให้ทุกคนดูตรงประตู แต่กลับว่างเปล่า เพื่อนชายปลอบใจเธอว่าคิดมากไปเอง กว่าที่เธอจะยอมเดินขึ้นมา เพื่อนๆทั้งหมดก็ต้องช่วยกันปลอบจนสุดความสามารถ เมื่อพ้นทางลงใต้ดินออกมาสายลมเย็นพัดผ่านมาอีกวูบใหญ่ หญิงสาวกระชับแขนเพื่อนชายไว้แน่น ความกลัวของเธอมีมากจนไม่กล้าจะมองอะไรเรื่อยเปื่อยอีก เธอก้มหน้าก้มตาเดินตามเพื่อนชายไปอย่างว่าง่าย ภาวนาว่าขอให้กลับถึงที่พักโดยเร็ว
“มีชาวบ้านหลายคน เอ่ยปากว่าเคยพบกับวิญญาณของผู้อำนายการ บริเวณนี้” อยู่ๆผู้นำกลุ่มก็เอ่ยขึ้น ทุกคนหยุดเดินหันไฟไปยังผู้นำที่เดินรั้งท้าย
“ชาวบ้านค่อยๆทยอยหนีออกห่างจากที่ดินผืนนี้ ทีละรายๆ จนกระทั่งไม่เหลือใคร ว่ากันว่า วิญญาณท่านผู้อำนวยการยังคงมีห่วงกับการวิจัย……..เขายังคงทำงานทดลองต่อไป” ผู้เล่าเรื่องดำเนินเรื่องราวจนมาถึงบทจบ
สายลมวูบใหญ่พัดมาตามมาด้วยเสียงวัตถุหนักตกลงพื้นเบื้องหลังของพวกเขา ทั้งหมดตื่นตกใจ หมุนตัวกลับไปยังต้นกำเนิดเสียงทันที
สิ่งที่พบทำเอาสาวเจ้าทรุดลงกองกับพื้นพร้อมเสียงกรีดร้อง ต่อหน้าร่างของหญิงสาวพบกับร่างไร้ชีวิตที่เหลือเพียงลำตัวกับเลือดที่ไหลนองออกมาจากต้นคอค่อยๆไหลมายังพวกเขา
ค่ำคืนแรกที่เสียงกรีดร้องดังขึ้นก้องไปทั่วโรงพยาบาลร้างกลางหมู่บ้านเล็กๆในป่าทึบ เสียงครวญครางของราตรีที่กำลังกลืนกิน ชะตาของเหล่าหนุ่มสาวผู้มาจากแดนไกล ค่ำคืนแห่งการดับสูญได้เริ่มขึ้น
ระวังหัวของท่านไว้ให้ดี
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
โพลล์
