หญิงยืนหายใจไม่ทั่วท้องอยู่ข้างบ้านมิว เธอรอจนมิวเดินกลับเข้าไปในบ้านแล้ว จึงค่อยๆ เดินออกมา ทั้งๆ ที่ไม่อยากรับรู้อะไรด้วยเลย แต่เธอก็ต้องมาอดคิดเสียไม่ได้ อย่างนี้ไม่ดีเลย เธอคิดในใจ
- - - - - - - - - - - - - - -
“กูว่า แม่งต้องมีอะไรกันแล้ว”
“อีจอย มึงหุบปากไปเลย” หญิงเบรคจอยทันที แค่นี้เรื่องมันก็ชักจะไปกันใหญ่แล้ว ถ้าเป็นอย่างจอยพูดจริงๆ เธอคงจะสงสารโต้งไม่น้อย
“กูจะไปบอกโต้งเค้า ดี ไหม วะ” จอยพูดอย่างคิดไม่ตก
“.........”
“อีจอย! กูถามมึงอยู่นะ” หญิงพูดอย่างอารมณ์เสีย เธอขึ้นเสียงเล็กน้อย จอยวางช้อนของหวานลง ก่อนจะท้าวสะเอวแล้วพูด
“ก็มึงบอกให้กูหุบปาก มึงจะเอายังไงกันแน่”
หญิงมองเพื่อนอย่างขัดใจ ก่อนจะหยิบกระเป๋าแล้วเดินพรวดออกไป
“เอ๊ยย อีนี่ ยังไม่ได้จ่ายเงินเลย ไหนบอกว่าจะเลี้ยงกูไง” จอยตะโกนไล่หลัง แต่สุดท้ายก็ยอมนั่งลงไปที่เดิมด้วยความผิดหวัง
+ + + + + + + +
“หนังสนุกดีเนอะ” โดนัทพูดกับโต้ง
“หรอ” เค้าตอบอย่างคนกำลังคิดอะไรค้างอยู่
“โต้งไม่ค่อยชอบหนังแนวนี้น่ะ”
“แล้วก็ไม่บอกแต่แรกหล่ะ จะได้ดูเรื่องอื่น” โดนัทเดินเข้ามาขวาง
“ก็เห็นเธออยากดู โต้งดูอะไรก็ได้หมดล่ะ” เค้าตอบ ก่อนจะเดินผ่านโดนัทไปข้างหน้า ทิ้งให้โดนัทรู้สึกว่า เธอสามารถดึงเค้าไว้ได้แต่ตัว แต่ไม่มีวันจะได้ใจจริงจากเค้าเลย แต่กระนั้นเธอก็ตั้งสติ แล้วกึ่งเดินกึ่งวิ่งตามไปจนทันตัวเค้า
“แล้วโต้งจะไปไหน” เธอถาม
โต้งหันกลับมามองที่เธอ และตอบว่า
“โต้งอยากไป เยี่ยมมิว น่ะ” เค้าตอบอย่างตะขิดตะขวงใจ เพราะถึงแม้จะบอกความจริงกับโดนัทไปหมดแล้ว แต่ก็ไม่แน่ว่าเธอจะคิดยังไง
โดนัทมีสีหน้าเปลี่ยนไปเป็นเศร้าเล็กๆ ก่อนจะกลั้นใจ พูดว่า
“ถ้างั้น โต้งเยี่ยมมิวเสร็จแล้ว เราไปหาอะไรทานกันได้ไหม” เธอพูดและฝืนยิ้ม
โต้งมองโดนัท ใจนึงเค้าก็สงสารเธอ ยิ่งเห็นความพยายามของเธอแล้วเค้าก็ยิ่งปฎิเสธเธอไมได้
“เอางั้นหรอ เอ่อ.. ได้สิ” เค้าตอบ
แล้วทั้งคู่ก็เดินไปด้วยกัน
***************************