แสงไฟจากหลอดนีออนเก่าๆ ที่เกาะไปด้วยหยากไย่บนเพดานสูงค่อยๆ สว่าง มิวละจากสวิตส์ไฟแล้วหันหลังมองชัยที่ยืนอยู่หน้าบ้านและเชื้อเชิญให้เข้ามา ชัยมองนาฬิกา เค้าก้าวเท้าเดินเข้าไปอย่างช้าๆ วันนี้ซ้อมกันดึกไปหน่อย ตีสามเค้าเพิ่งจะส่งมิวถึงบ้าน นี่ถ้ากลับไปห้องกว่าจะได้นอนคงย่ำรุ่ง คืนนี้ยังไงขอนอนบ้านมิวซักคืนคงไม่เป็นไร
“ห้องน้ำอยู่ทางขวานะพี่ แล้วก็น้ำอยู่ในตู้เย็น อยากได้อะไร ก็... ตามสบายเลยนะครับ” มิวบอก เค้ายิ้มอย่างใจดี ก่อนจะเดินกลับไปปิดประตูเหล็กหน้าบ้านเข้าหากันจนสนิท
ชัยพยักหน้า ตอนนี้สิ่งที่เค้าอยากเห็นมากที่สุดคงจะเป็นที่นอน เค้าหาวอ้าปากกว้าง ก่อนจะเดินนำมิวขึ้นบันไดไปชั้นสอง เค้าตรงดิ่งไปที่ห้อง และไม่จำเป็นต้องเปิดฟืนเปิดไฟ ชัยรู้ว่าเตียงมิวอยู่ตรงไหน เค้าทิ้งตัวลงไปบนเตียงและฟุบตัวแน่นิ่ง มิวเดินตามเค้าขึ้นมาทีหลัง และเค้าเปิดไฟ เห็นชัยนอนแผ่อยู่กลางที่นอนด้วยความเหนื่อยอ่อน มิวยิ้ม เขาหยิบผ้าเช็ดตัวสะพายไว้ที่ไหล่ และเดินลงไปอาบน้ำที่ด้านล่าง ไม่นานมิวก็ขึ้นมาและพยายามหาที่นอนเบียดกันให้พอบนเตียงเล็กๆ นี้
เช้าของอีกวัน ทั้งคู่ลุกขึ้นมาแต่เช้า มิวแต่งตัวพร้อมในชุดนักเรียนถึงแม้จะมีรอยใต้ตาแสดงความอิดโรย ชัยกำลังอาบน้ำเสียงดังซู่ส์อยู่ในห้องน้ำ มิวเปิดประตูบ้านและเดินย่ำๆ ออกมาสูดอากาศบริสุทธิ์
“ไง มิว นึกว่าไม่กลับบ้านซะอีก” หญิงสวมชุดนักเรียนใส่รองเท้าแตะ เธอเดินออกมาทัก ชัยเปิดประตูออกมาจากห้องน้ำพอดี เค้านุ่งผ้าเช็ดตัวของมิวปิดท่อนล่างเอาไว้ เนื้อตัวยังเปียกไปด้วยหยดน้ำ หญิงมองชัยอย่างอึ้งๆ ก่อนที่จะหันมามองหน้ามิวอย่างเหวอๆ
“เอ้ย ไม่มีอะไร พอดีเมื่อคืนกลับดึกน่ะ” มิวพูด เค้ายิ้มอย่างอดตลกไม่ได้ ก็หญิงยังทำหน้าเหวอๆ แบบนั้นอยู่เลย
“อ่ะ... อ๋อ หรอ.. ก็ไม่ได้ว่าอะไรซักหน่อยนี่” หญิงเรียกสติคืนมา เธอพยายามกลบเกลื่อนความอยากรู้
“เดี๋ยวหญิงไปกินข้าวก่อนนะ แล้ว ... ยังไง เดี๋ยวเจอกัน” หญิงยิ้มแหยๆ เธอโบกมือให้มิวอย่างรวดเร็ว ก่อนจะวิ่งผลุบเข้าบ้านไป มิวหันไปมองชัยที่กำลังยืนจ้องพวกเค้าทั้งคู่ด้วยความงุนงง มิวหัวเราะเบาๆ
+ + + ++ + + + + + +
ชัยไขกุญแจเข้าไปในห้องของตัว เค้ายืนอยู่นิ่งๆ ก่อนจะทิ้งตัวลงไปนอนยิ้มบนเตียงอยู่คนเดียว
“มิว .. ไอ้มิว ไอ้มิว” เค้าเรียกมิวเบาๆ แล้วก็อดยิ้มไม่ได้ ทำไมนะ ทำไมเค้าถึงรู้สึกแบบนี้อีก ทั้งที่ไม่เคยรุ้สึกอย่างนี้กับใครมา 6 ปีแล้ว
ชัยถอนหายใจเบาๆ เค้าลืมตามองไปที่เพดานเรื่อยเปื่อย ก่อนจะปิดตาลงอีกครั้งและไม่นานก็หลับไปพร้อมกับอมยิ้มเล็กๆ
- - - - - - - - - - - -