ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
สรุปข้อสำคัญดังนี้
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความที่ไม่เหมาะสมและเกิดความขัดแย้ง
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ
ขออนุญาตจิ้นต่อนะจ๊ะ เรื่องนี้ไม่เหมาะสำหรับคนยังไม่ได้ชมภาพยนต์
****************************************************************************
"เดชะ พระบิดา แด่พระบุตร และพระจิต อาเมน"
เสียงบทสวดก่อนทานข้าวของครอบครัวโต้งจบลง ทั้งสามคนกำลังนั่งล้อมวงทานข้าวเย็นด้วยกัน กับข้าววันนี้ ดูน่ารับประทานกว่าทุกครั้งที่ผ่านมา อาจจะเป็นการฉลองที่หัวหน้าครอบครัว เริ่มจะทำใจยอมรับความจริงเรื่องลูกสาวคนโตได้ เค้าพยายามลดเหล้า และเพิ่งจะได้รับเรียกไปทำงานที่บริษัทแห่งหนึ่ง
"ผลตรวจครั้งสุดท้ายของคุณ หมอบอกว่าดีขึ้นตั้งเยอะเลยนะคะ" สุนีพูดกับสามีอย่างชื่นชมยินดี
"หรอ" เค้าตอบเธอสั้นๆ แต่มีรอยยิ้มให้เธอเล็กๆ กลับมา โต้งเองก็รู้สึกได้ถึงความอบอุ่นที่มีมากขึ้นในครอบครัวของเค้า จากที่มันเคยหายไปนานหลายปี
"โต้ง.. พรุ่งนี้หยุดเรียนพิเศษสักวันนึงนะลูก" สุนีพูดพลางตักไก่ย่างของโปรดใส่จานของลูกชายวัยละอ่อน โต้งทำหน้าแปลกใจ เค้าเงยหน้ามองแม่เค้าอย่างไม่เข้าใจ
"ก็พรุ่งนี้วันเกิดเรา พ่อกับแม่จะจัดงานเลี้ยงวันเกิดให้" แม่เธอตอบ โต้งมองหน้าพ่อแม่ตัวเองแล้วยิ้มอย่างมีความสุข เค้าก้มหน้าทานข้าวต่อ ก่อนจะนึกขึ้นได้ว่า..
"เอ่อ.. แม่ครับ" เค้าส่งสายตาวิงวอน
"ผมขอชวนมิวมาด้วยได้ไหมครับ"
ความเงียบเข้ามาปกคลุมโต๊ะอาหารอยู่สัก 1 อึดใจ สุนีวางช้อนแล้วเงยหน้ามองลูก ทั้งคู่มองตากัน
"ทำไมถามยังงั้นหล่ะ" พ่อของโต้งโพล่งออกมา
"ไม่เห็นจะมี...." เค้าพูดต่อ แต่สุนีภรรยาก็ส่งสายตาปรามเอาไว้ เค้าจึงหยุดพูด ทิ้งความงวยงงไว้บนสีหน้า
สุนีก้มหน้าลงที่จานอาหารอีกครั้ง เธอพูดออกมาว่า
"พามาได้ ถ้าโต้งสัญญาว่า...."
"ครับๆๆๆ ผมสัญญา" โต้งรีบตอบด้วยความลน เค้าหุบยิ้มแทบไม่ไหว ก่อนจะรีบกินข้าวในจานให้หมด
.....
.+ + + + + +
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
