หัวข้อ: ^^"รัก.......ข้ามรั้ว "ไอ้ตัวแสบ" (((ตอนจบ ภาค 1 )))หน้าที่..336 (23/10/2013)

[khunstar]

 :กอด1:อร้ายยยมีคู่กันเกือบหมดแล้วเหลืออีพี่บุ้งยังปากแข็ง

[day9day]

เป็นกำลังใจให้คนแต่งในทุกๆเรื่องนะครับ

[คุณแม่ลูกสอง]

 

ส่งดอกไม้มาเป็นกำลังใจให้ผูแต่งก่อนเลย
ขอให้คุณแม่แข็งแรงเหมือนเดิมเร็วๆนะคร้าบบบบบบ



ส่วนน้องภูยังคงความน่ารักไว้ไม่เปลี่ยนแปลง

พี่พีทจะไปไหนรอด

รอลุ้นว่าตี๋กับขิงจะเป็นยังไง  อาจจะหวานกว่าน้องภูก็ได้

[m_pop91]

ขอให้คุณแม่หายไวๆนะครับ

[iota]

กลับมาเรียกรอยยิ้มและเสียงหัวเราะของคนอ่าน :กอด1:กอดภูภูมิด้วยความคิดถึง
แอบกังวลใจอยู่เหมือนกันเห็นเงียบหายไปหลายวัน
แต่ทุกอย่างผ่านพ้นไปด้วยดี ก็โล่งอกครับ
 :L2:ฝากดอกไม้เป็นกำลังใจให้คุณแม่และฝากภูภูมิกอดแม่แน่นๆ สักทีด้วยครับ^^

กลับจากเที่ยวตรุษจีนไปไหว้พระ ปิดทอง ฝังลูกนิมิตและกอดแม่(ตามที่ภูภูมิได้ฝาก)
ได้ของแถมคือ ตัวแดงเป็นกุ้งเผาเลย แดดร้อนมากๆ ขนาดไม่ได้ไปทะเลนะแค่เฉียดๆ
เพราะต้องรีบกลับมาทำงานเลยไม่ได้เตรียมตัวอะไรมากมาย....
จากที่ตัวเองเข้ามาเจอ ภูภูมิ อ่านน้องภูกับพี่พีทและผองเพื่อนเกือบจะทุกวัน
พอภูภูมิไม่ได้เข้ามาโพสหลายวัน มันทำให้ตัวเองรู้สึกได้เหมือนกัน
1-2 วันแรกยังไม่เท่าไหร่ พอวันที่ 3 เริ่มมีอาการ.. บอกไม่ถูกเหมือนกัน
เอาเป็นว่าดู ซีรี่สเกาหลีเริ่มไม่สนุก ทั้งที่ชอบดูและสนุกไปกับมัน
แถมเมื่อคืน ก่อนนอนเบื่อๆ เลยเข้าไปหาฟังเพลงใน ยูทูบ เจอเพลงนี้...
                        http://www.youtube.com/v/JQm43Zl14ZM
เก็บเอาไปฝันถึงภูภูมิ ::จินตนาการไปโน้นนน 
ขอบคุณครับ ที่เข้ามาต่อนิยายให้หายคิดถึง
ขอบคุณ ทุกคู่ ทุกๆความรักที่ภูภูมินำเสนอ

รัก..^^"

[K.Pupoom]

ตอนที่......54-6
 






เช้าแล้ววววววววววววววว
ร่างกายของน้องภูต้องการอาหาร  ฮ่าๆๆๆๆๆ
ผมค่อยๆลืมตามองคนข้างๆที่กำลังหลับสบาย ยิ่งมองยิ่งทำให้ตกหลุมรักลึกลงเข้าไปทุกที
ปากที่หยักได้รูปที่คอยบ่นเราด้วยความเป็นห่วงเป็นใย บัดนี้แน่นิ่งดั่งรูปสลักสวยงาม
ดวงตาที่คอยจ้องโตหมายจะเอาเรื่องเวลาที่เราดื้อหรือซน บัดนี้ปิดสนิทด้วยขนตายาว
คิ้วขมวดที่คอยแสดงอารมณ์ไม่พอใจ บัดนี้มันผ่อนคลายหลับสบายแน่นิ่ง
แก้มใสๆของคนเจ้าชู้ที่มันยั่วยุให้เราอยากกดปลายจมูกลงไปสูดกลิ่น ยังคำทำหน้าที่ได้ดีเยี่ยม
"ฟ๊อดดดดด" น้องภูค่อยๆเอาปลายจมูกเขี่ยแก้มใสๆของพี่พีทเป็นการปลุกให้ตื่นจากการนอน
ยังไม่ตื่น ยังคงนอนนิ่งก็เลยค่อยๆแกะมือพี่พีทออกจากตัวน้องภู แต่ยิ่งแกะเหมือนยิ่งรัดแน่น
แปลกๆนะเนี่ย ตื่นแล้วแน่ๆทำมาเป็นนอนนิ่ง
"ปล่อยจิ ปวดฉี่" ไม่ว่าจะพูดหรือทำอะไรอ้อมกอดนั้นยิ่งรัดแน่นขึ้นทุกที
"โอ๊ยยยย หายใจไม่ออก ฉี่จะราดแล้ววววว"
"ฮ่าๆๆๆๆ" เสียงพี่พีทหัวเราะในลำคอ ตื่นนานแล้วทำมานอนเฉย คนบ้า
"พี่พีทน้องภูปวดฉี่ ปล่อยซะทีสิ"
"ไม่ปล่อย"
"ไม่ปล่อยจะฉี่รดพี่พีทนะ"
"เอาสิ"
"พี่พีทบ้ารหอไง ปล่อยน้องภูก่อน ขอไปฉี่ก่อนนะเดี๋ยวมาให้กอดใหม่ นะๆๆๆ"
"อื้ม" แล้วพี่พีทก็ปล่อยตัวผม ผมก็รีบวิ่งเข้าห้องน้ำอ่าสิ เห้อออออ สบาย
ออกมาก็เห็นพี่พีทนอนกระดิกเท้าสบายอารมณ์
"มาให้พี่กอดเลย"
"ไม่เบื่อหรอไงกอดทุกคืน"
"ไม่อ่ะ อยากกอดทั้งวันทั้งคืนด้วยซ้ำ"
"เวอร์ ไปหาอะไรทานกันเถอะน้องภูหิวอ่ะ"
"มานี่ก่อน" พี่พีทลุกขึ้นนั่งพิงหัวเตียง ผมก็เดินเข้าไปหาพี่พีทก็ดึงไปนั่งที่ตัก
"มีไรอ่ะ"
"ไหนดูสิตัวร้านไหม" แล้วพี่พีทก็เอาแก้มมางที่แก้มผม
"ใครเขาวัดไข้กันแบบนี้ล่ะ" อายนะเว้ย เห้ย
"วิธีของหมอพีทก็วัดแบบนี้แหละ"
"คนไข้คงเยอะสินะหมอพีทเนี่ย"
"มีคนเดียว คนไข้ประจำ"
"ใครอ่ะ" รุ้ก็ทั้งงรู้แต่ก็อยากถามเพื่อความแน่ใจของตัวเอง
"ก็คนนี้ไง ต้องฉีดยาให้ทุกวัน เมื่อคืนไม่ได้ฉีดเช้าเลยตัวอุ่นๆฉีดเลยดีไหม"
"ดี  เห้ย ไม่ดี ไม่เอาน้องภูหิวข้าว"
"พี่พีทก็หิวแต่หิวอย่างอื่นมากกว่า" พี่พีทค่อยๆกดปลายจมูกลงงมาที่แก้ม แล้วไล่ปลายจมูกไปที่ต้นคอ
"ก๊อกๆๆๆๆๆ  ภูคุณย่าให้มาตามมมม พี่พีทตื่นยังครับ" เสียงไอ้ผักเน่า มาช่วยชีวิตไว้อีกแล้ว
"ตื่นแล้วเดี๋ยวลงไป" พี่พีทตะโกนตอบออกไป
"ป่ะ" ผมลุกขึ้นยืนพร้อมฉุดข้อมือพี่พีท
"อดเลย"
"อดใจไว้นะคุณหมอ"
"คืนนี้ยันเช้า"
"รอบเดียวก็พอเหอะอย่าหื่นให้มันมากนักนะ"
แล้วเราสองคนก็ไปแปรงฟันล้างหน้าล้างตาหาเสื้อผ้าใส่แล้วก็ลงมาด้านล่างที่ทุกคนรออยู่แล้ว
เสียงคุยดังลั่นไปชั้นบนไม่ต้องบอกเลยว่าเสียงใครเพราะทุกคนต่างแย่งกันสนทนา
อาหารเช้าสไตล์ยุโรปของโปรดพี่พีทถูกวางเรียงรายหน้าทานมากๆ
"น้องกุ้งน้องปูน้องหมึกหายไปไหนอ่ะ" ผมบ่นเบาๆแต่คุณย่าก้ได้ยิน
"ย่าเห็นว่าทานมาหลายมื้อแล้วกลัวจะเบื่อนะลูก"
"มีต้มยำกุ้งเมื่อคืนป้าแบ่งเก็บไว้เอาไหมค่ะ"
"เดี๋ยวน้องภูไปตักเองก็ได้ครับ" ผมเดินเข้าไปในครัวแล้วก็ตักข้าวมาจานหนึ่งพร้อมต้มยำกุ้งหนึ่งถ้วย
กลับมาก็เห็นไอ้เป้ดกำลังทาเนยที่ขนมปังส่งให้พี่เฟียต ทำหน้าที่ภรรยาในสมบูรณ์แล้วสินะเป็ดเพื่อนรัก
ไอ้แบงค์กับพี่ฝุ่นก็ดูสวีทกันมากขึ้นโดนล้อบ่อยๆเดี๋ยวก็หน้าด้านแบบน้องภูเองแหละ ฮ่าๆๆ
ส่วนไอ้ตี๋ทำไมวันนี้มันดูวุ่นวายกับไอ้ขิงจังว่ะ นั่งทานข้าวกับต้มยำกุ้งไปคิดอะไรไปเพลินๆ
"เงียบเชียว" พี่พีทก็กระซิบข้างหูเพราะผมไม่ได้พูดอะไรเลยตั้งเเต่นั่งลงทานข้าว
เหมือนคุณย่าก็รอคำตอบนี้เหมือนกันว่าทำไมผมเงียบจัง ปรกติต้องพูดมากจนน่ารำคาญ
"ก็มันอร่อยนินา"
"ย้ายมาเรียนที่นี้ไหมค่ะ จะได้ทานอาหารทะเลทุกวัน" ป้าศรีถามพร้อมรอยยิ้ม
"เดี๋ยวน้องภูคิดถึงคุณย่าแย่เลยครับ "คุณย่าเองก็ยิ้มไม่หุบ
"แล้วนี้จะเล่นน้ำกันหรือเปล่า หรือจะกลับเลย"
"กลับเลยดีกว่าครับ จะได้มีเวลาแวะซื้อของฝาก"
"เห้ยเล่นน้ำก่อนดิพี่พีท เมื่อวานเราไม่ได้เล่นเลยนะ"
"ไม่เล่นแล้วเบื่อ" ไอ้ตี๋พูดขึ้นมา
"ไม่เล่นก็อย่าเล่นสิ นะๆๆพี่พีทไปเล่นน้ำกันนะ น๊าาาาา"
"อื้มๆๆ"
"เอาแบบนี้นะ เดี๋ยวใครจะเล่นน้ำหรือทำอะไรก็ตามสบาย ย่าจะทำอาหารเที่ยงไว้ ทานอาหารเที่ยงเสร็จเราค่อยกลับกัน ดีไหม"
"ดีมากๆลยครับคุณย่า" ผมรีบทานอาหารเช้าแล้วก็รีบวิ่งลงทะเล
"เล่นแปปเดียวพอนะ เดี๋ยวแดดร้อนแล้วไม่สบาย" มีผู้ปกครองมาคอยบ่นอีกเรา
ตกลงนี้จะขึ้นม.6หรือว่าจะจบป.6กันแน่วะเนี่ย
"ลงมาสิ ยืนบ่นอยู่นั้นแหละ"
"ไม่เล่นอ่ะเล่นไปคนเดียวเถอะ" แล้วพี่พีทมันก็ยืนดูผม ให้เล่นคนเดียวเนี่ยนะ
ผมก็เลยเดินลงไปให้มันลึกถึงรดับหน้าอก ก้ได้ยินพี่พีทมันตะโกนอะไรก็ไม่รู้แว่วๆๆ
น่าจะจับใจความได้ว่าอย่าลงไปลึกอะไรทำนองเนี่ยแหละ  ฮ่าๆๆๆ เสร็จโจร
"พี่พีทช่อยด้วย ช่วยน้องภูด้วย" ฮ่าๆๆๆแกล้งพี่พีทหนุกดี
พี่พีทแค่เห็นผมตะโกนโวยวายก็เดินลุยน้ำลงมาอย่างรวดเร็ว กึ่งเดินกึ่งว่ายหน้าตาตื่น
"เป็นอะไร" แล้วพี่พีทก็คว้าตัวผมทันที
"เปล่า" อาการขมวดคิ้วเกิดขึ้นทันทีพร้อมอารมณ์ที่เหมือนจะโมโห
"เล่นอะไรไม่เข้าเรื่อง" เสียงตวาดลั่นจนผมขนลุกขนพองด้วยความกลัวแต่ก็ใจดีสู้เสือ
ไม่รู้จะพูดอะไรได้แต่ประคองใบหน้าที่กำลังโกรธไว้แล้วก็ประกบริมฝปากทันที
"ก็ไม่อยากเล่นคนเดียวอ่ะ โอ๊ะโออย่าโกรธนะ"
"วันหลังอย่าทำแบบนี้อีก พี่ใจหายหมด"
"น้องภูขอโทษนะ ก็แค่อยากเล่นน้ำกับโอ๊ะโอสองคน เลยไม่ทันคิด"
อาการโกรธเริ่มหายไปด้วยรอยยิ้มเล็กๆ ก่อนที่จะหอมแก้มเบาๆแล้วก็หน้าผาก
คลื่นค่อยๆพัดพวกเราใกล้ฝั่ง เราก็สาดน้ำใส่กันเล่นกันจนเหนื่อย
ก็มานั่งหหอยอยู่ที่ริมฝั่งให้น้ำทะเลซัดเป็นระยะๆ ไม่ต้องพูดอะไรก็มีควาสุข
ผมกระดึ๊บๆๆขึ้นไปอีกเพื่อจะก่อปราสาททราย พี่พีทก็ลุกขึ้นมานั่งข้างๆช่วยกัน
ตอนนี้ตัวเล็กกับตัวใหญ่กำลังช่วยกันสร้างปราสาททรายอย่างสนุกสนาน
"พี่พีททำกำแพงกันคลื่นด้วยนะ เดี๋ยวน้องภูไปเก็บหอยก่อน"
"อื้ม" ผมเดินหาหอยตามริมชายหาดก็เอาชายเสื้อห่อไว้แล้วก็เอามาเทกองข้างๆพี่พีท
เราช่วยกันเอาเปลือกหอยมาประดับปราสาทของเราสองคน
ผมเห็นไอ้ตี๋กับขิงนั่งเล่นกันอยู่ที่ใต้ต้นสนหน้าบ้านแต่ก็ไม่ได้ใส่ใจอะไร
เพราะมันก็ไม่ได้สนใจผมต่างคนต่างหยิบโทรศัพท์มาถ่ายรูปของตัวเอง
ปาสาททรายเสร็จอย่างสวยงาม
"ไอ้ขิงงงงงงงงงงงงงงงงงงง" ผมตะโกนเรียกมันแล้วก็ควักมือเรียกไปด้วย
มันก็วิ่งมา พร้อมด้วยไอ้ตี๋ขี้เสือก กูไม่ได้เรียกมึงซะหน่อย
"มีไรหรอ"
"ถ่ายรูปให้หน่อย" ไอ้ขิงก็ถ่ายรุปปราสาททรายให้
"ภูกับพี่พีทเข้าไปใกล้ๆปราสาททรายด้วยสิ เงยหน้ามา โอเคนะ  1 2 3  ....แชะ"
"ไหนดุดิ๊" ผมขอดูรูปจากมือถือไอ้ขิงก้สวยใช้ได้
"โอเคม๊ะ"
"โอเค อัพเฟซแล้วแท็กมาด้วยนะ"
"จัดให้"
"ป่ะ ขึ้นเถอะ แดดแรงแล้ว" พี่พีทชวนผมขึ้นบ้าน เห้อยังอยากเล่นอยู่เลยแต่คนตรงหน้าคงไม่ยอมแน่ๆ
"อีกแปปได้ป่ะ"
"มึงอย่าดื้อให้มันมากนะไอ้ภู แดดร้อนโคตรๆ กุไปแล้ว มึงอยากเล่นก็เล่นเดียวเถอะ"
"กุไม่ได้พูดกับมึงแล้วก็ไม่ได้ขอร้องให้มึงมาเล่นกับกูด้วยไอ้ตี๋"
"เออกูเสือก" แล้วมันก็เดินสะบูดตูดเข้าปในบ้านโน้น โดยมีไอขิงเดินตามไปมันคงร้อนเหมือนกัน
"จะเล่นไหมคนเดียวอ่ะ"
"ขึ้นก็ได้" ใครจะบ้าเล่นคนเดียว ไม่เคยตามใจกันเลยเหอะไอ้เสาไฟ น้องภูอยากเล่นน้ำอ่ะ แงๆๆๆ
แล้วพี่พีทก็ยื่นมือมาให้ผมจับแล้วราก็เดินจับมือกันเข้าบ้าน มายืนล้างตัวล้างทรายกนที่ข้างบ้าน
แล้วก็ขึ้นไปอาบน้ำ พอถึงห้องก้รีบวิ่งเข้าห้องน้ำเลย เสื้อผ้าถูกถอดใส่ตระกร้า
พี่พีทเดินเข้ามาทำเหมือนที่ผมทำเมื่อครู่เช่นกัน แล้วก็ช่วยกันอาบน้ำอาบท่า แต่ทว่า จูมง มันเผยตัวอีกแล้ว
"จะไปไหน" พี่พีทเหมือนจะเดินออกจากห้องน้ำ
"ไปหยิบของ"
"อะไร" ไม่ได้คำตอบ แต่ได้เป็นรอยยิ้มเจ้าเล่ห์แทน
พี่พีทกลับเข้ามาอีกครั้งพร้อมซองสี่เหลี่ยมคุ้นตา เห้อๆๆโดนอีกแล้วช้าน ในห้องน้ำเนี่ยนะ
"ในนี้เนี่ยนะ" พูดจบพี่พีทก็จูบปากผมทันที มืเอื้อมไปปิดฝักบัว แล้วก็ลูบไล้ไปทั่วเรือนร่าง
พี่พีทไปยืนซ้อนด้นหลังของผมแล้วก้จัดการดูดไซร้ไปทั่วต้นคและแผ่นหลัง
ไอ้จูมงที่จี้เอวผมเป็นตัวประกันไว้ตอนนี้เจ้านายของมันกำลังใส่เสื้อเกราะให้มันอยู่
พี่พีทค่อยๆจับขาผมแยกออกแล้วค่อยๆกดตัวผมให้นั่งคุกเข่าไปกับพื้น
ผมเอามือยันไปกับฝาพนังเพราะห้องน้ำมันแคบ ถ้าเกิดพี่พีทมันดันเข้ามาหัวต้องโขกแน่ๆ
พี่พีทดันไอ้จูมงเข้ามาในตัวผมอย่างรวดเร็วแบบไม่ทนได้ตั้งตัว จนผมต้องทรุดหน้าลงกับพื้น
"พี่พีทอ่ะ" ผมได้แต่บ่นด้วยอาการเสียววาบ จาหยดน้ำบนร่างกายกลายเป็นหยดเหงื่อที่ผุดขึ้นมา
เสืยงเนื้อกระทบเนื้อโดยมีน้ำแทรกอยู่บนชั้นผิวทำให้เกิดเสียงดังขึ้น
พี่พีทเอามือมาจับทงอีของผมให้ร่วมขบวนการครั้งนี้ไปด้วยกัน
หัวก็จะโขกพนังแหล่ไม่โขกแหล่ เลือกโลเคชั่นไม่ผ่านเลยพี่พีทอ่ะ
นี่มันไม่ใช่ห้องน้ำบ้านเรานะโว้ย จะได้มาทำอะไรแบบนี้ได้อ่ะ ฮือๆๆๆๆ
"พี่พีทรีบๆเถอะน้องภูไม่ไหวแล้ว อ่ะ แล้ว อ่ะแล้ววววว" ไอ้ที่ไม่ไหวนี้คือหัวนะ
"ครับ" แล้วพี่พีทมันก็เร่งเครื่องทันที   พร้อมเสียงอื้ออึ่งครวญคราง
แล้วในไม่ช้าพายุก็สงบลงหลังจากที่โหมกระหน่ำรุนแรง
ร่างของผมเริ่มทรุดลงไปกับพื้นห้องน้ำ แต่พี่พีทก็ช้อนร่างขึ้นมานั่งตักพี่พีทไว้
"เจ็บ" ผมบ่นกับตัวเองเบาๆ
"เจ็บอะไร"
"ทั้งก้นทั้งหัวเนี่ย โขกกับกำแพงรู้ไหม"
"โอ๋ๆๆๆพี่ขอโทษนะ"
"แบบนี้ทั้งปีอ่ะ ตอนทำไม่คิด หน้ามืดล่ะสิ หึ่ยยย"
"ขอโทษครับ แต่ว่าน้องภูน้อยยังไม่พ่นพิษเลยนะ เดี๋ยวพี่พีทช่วยนีาาาา"
แล้วพี่พีทมันก็เอามือมาจับทงอีของผม สาวขึ้นๆลงๆแล้วปากก็ขบที่ติ่งหูเบาๆ
มืออีกข้างก็สะกิดยอดอกไปด้วย จนผมเผลอส่งเสียงร้องเบาๆออกมา
ในไมช้าทงอีจอมนางผู้เลอโฉมก้ต้องร้องไห้ออกมาเต็มมือพี่พีทเลยทีเดียวเชียว
พี่พีทกดปลายจมูกมาที่แก้มแดงๆของผม
"เสียงร้องเซ็กซี่จัง"
"ไอ้บ้า ทุเรศ" ผมลุกขึ้นเปิดน้ำ อาบชำระร่างกายอีกครั้ง พี่พีทก็ลุกขึ้นมาซ้อนหลัง
อาบน้ำด้วยกันอีกรอบหลังจากล้มเหลวไปเมื่อครู่ อย่างไม่เป็นท่า  เอ๊ย  เป็นท่าสิ  ฮ่าๆๆๆ
ออกมาก็นุ่งผ้าเช็ดตัวคนละผืน  มาช่วยกันเก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋า
"เดี๋ยวสิพี่พีท อย่าพึ่งเก็บ"
"ทำไมหรอ"
"เรามีเบ๊นะ เราเตะบอลชนะอ่ะ เอาพวกมันมาใช้ให้เกิดประโยชน์สิ"
"เก็บเองก็ได้"
"ไม่ได้ ใส่เสื้อผ้าเลยนะ ห้ามโป๊เดี๋ญวน้องภูจะไปตามเบ๊มาเก็บกระเป๋าให้เรา  ฮ่าๆๆ"
"แล้วตัวเองไม่ใส่หรอ"
"เออลืม" ผมหยิบเสื้อผ้ามาใส่ แล้วก็เดินไปห้องพี่บุ้งกับคุณย่า
เห็นพี่บุ้งกำลังเก็บของช่วยคุณย่าด้วยก็ปล่อยไปเลยตามเลย
ทีนี้ก็เหลือ ไอ้แบงค์พี่ฝุ่น ไอ้ตี๋
"พี่ฝุ่น ไอ้แบงค์"
"มีไร"
"จุ๊ๆๆๆๆ พูดกับเจ้านายแบบนี้ได้ไงไม่เพราะเลย"
"เจ้านายอะไรว่ะ"
"เอ้าๆๆๆๆ ไอ้นี้ มึงแพ้บอลมึงต้องเป็นเบ๊กุจำไม่ได้หรอ"
"เออใช่ๆๆ " ไอ้ขิงกับไอ้เป็ดเริ่มสมทบ
"เออ กูมีสัจจะโว้ย จะใช้อะไรก็ใช้มา"
"อ้อหรอ พี่ฝุ่น ไอ้แบงค์ ไอ้ตี๋ ตามขึ้นมาช่วยน้องภูคนดีเก็บกระเป๋าด้วยนะจ้ะ ให้ไวให้ไว"
ซะใจชะมัด แล้วสามคนนั้นก็เดินตามมาอย่างว่าง่าย มีไอ้ขิงไอ้เป็ดเดินตามมาเยาะเย้ยอีกคน  ฮ่าๆๆ
ขึ้นมาพี่พีทมันก็ยังนุ่งผ้าเช็ดตัวอยู่
"พี่พีท เข้าไปแต่งตัวในห้องน้ำเลย"
"อื้มๆๆๆ"
"พี่พีททำไมหุ่นดีจังอ่ะ บอกเคล็ดลับให้ตี๋บ้างดิ"
"ออกกำลังกายไง"
"ขอจับหน้าท้องหน่อยได้ป่ะพี่" พี่เขายังไม่อนุญาติเลยไอ้นี้ก็เดินเข้าไปแล้ว ผมก็ขวางไว้
"ไม่ได้ จับหน้าเท้าไอ้ขิงโน้น"
"ขิงขอจับหน้าท้องหน่อยดิ"
"ภูพูดว่าหน้าเท้านะตี๋ "
"คนบร้า"
"พี่ฝุ่นเสื้อผ้าอยู่ในตู้นะ เอาออกมาพับ ไอ้ตี๋ ของหน้ากระจกเก็บใส่กระเป๋าใบเล็กนั้นซะ แบงค์ช่วยพี่ฝุ่นพับผ้าใส่กระเป๋า"
"เออ"
"ขิงจัดกระเป๋ายังอ่ะ"
"จัดแล้วอ่าสิ เสียดายมากเลยอ่ะไม่น่ารีบจัดเลย"
"งั้นเดี๋ยวให้ไอ้ตี๋ไปถือกระเป๋าข้นรถให้แล้วกันนะ"
"ยังมีพี่บุ้งอีกคนนะโว้ย ทำไมไม่ใช้บ้างอ่ะ"
"เดี๋ยวใช้แน่ไม่ต้งกลัวหรอก ไอ้ตี๋ ครีมอ่ะเก็บดีดีนะไม่ใช้ขวดละสิบยี่สอบ"
"เพคะ"
"ฮ่าๆๆ สนุกดีเนอะ ขิงจะใช้อะไรพวกนี้ดีนะ"
"น้องภูๆ เขามาหาพี่พีทหน่อย" เสียงพี่พีทเรียกมาจากในห้องน้ำ
"คิดไปก่อนนะขิง " แล้วผมก้เดินเข้าไปหาพี่พีทในห้องน้ำ พี่พีทใช้ให้หยิบเสื้อให้
ผมก้เดินไปหยิบ แล้วเอาไปส่งให้ เห็นไอ้แบงค์กำลังสำรวจกางเกงใน
"นี้ของไอ้ภูชัวร์ เล็ก"
"ไอ้ทะลึ่ง เก็บๆไปเลยไม่ต้องสำรวจ"
"อันนี้ต้องเก้บด้วยเปล่าว่ะ" ไอ้ตี๋มันชูกล่องถุงยางขึ้น ไอ้พี่พีทนะเก็บไม่เรียบร้อยเลย
"เก็บสิ แพงนะ" ผมก็ตอบไปแบบหน้าด้านๆ
"เดือนหนึ่งมึงใช้กี่ชิ้นว่ะ"
"ไม่รู้"
"มึงนี้ไม่เบานะไอ้ภู เห็นแบบนี้ถ้าจะร้อนแรง"
"ไอ้ตี๋ไอ้เลว เงียบปากแล้วเก็บของไปเลย"
"ไหนดูสิ๊ มาเที่ยวทะเลหมดไปกี่ชิ้น"
"เอามานี้" ผมเดินไปแย่งมาก่อนที่มันจะปากไม่ดีไปมากกว่านี้ ผมเอาถุงยางไปใส่กระเป๋าสะพายไว้
พี่พีทเดินออกมาอย่างหล่อ แล้วก็มานั่งลงข้างๆไอ้ขิงบนเตียง
"รบกวนด้วยนะทุกคน"
"ครับ พี่พีทถามไรหน่อยดิ"
"ไอ้ตี๋ สิ่งใดควรพูดไม่ควรพูดมึงน่าจะรู้นะ "
"ดักคอกูอีกแล้ว กูแค่จะถามเรื่องฟิตหุ่นเฉยๆ ไม่ถามเรื่องถุงหรอกน่ะ"
"ถามมาสิ"
"พี่พีทออกกำลังกายยังไงอ่ะ"
"ก็ออกตามที่เทรนเนอร์แนะนำอ่ะ แต่ช่วงนี้ไม่ได้ออกเลยตั้งแต่มีเมีย"
"เกี่ยวอะไรกับน้องภูล่ะพี่พีท"
"ก็อยากกลับมาเจอหน้าเมียมากกว่าไง"
"ได้ข่าวว่าน้องภูไปรอพี่พีทที่ทำงานทุกวันนะ"
"อ่าวหรอ  ฮ่าๆๆ"
"อีกอย่างอยากจะไปก้ไปสิ น้องภูกลับบ้านเองก็ได้"
"แต่พี่พีทก็ยังหุ่นนดีอยุ่เลยนะ"
"ทำการบ้านบ่อยๆไงแบงค์" ฮ่าๆๆๆ ไอ้แบงค์ก็เขินก้มหน้าก้มตาพับผ้า
"ถึงว่าพักนี้ไอ้แบงค์หุ่นดี๊ดี" ไอ้ตี๋แซวทำให้ทุกคนหัวเราะกันใหญ่
เก็บของเสร็จก็ให้บรรดาเบีช่วยกันยกลงมา แหม๋ มันสบายจริงๆอิอิ
"เดี๋ยวเบ๊สามคนนี้ไปช่วยคุณย่ายกกระเป๋าด้วยนะ"
"เพคะ" รับคำแล้วมันก็เดินขึ้นไปยกกระเป๋าคุณย่าลงมาวางที่กลางบ้าน
"ไปไหนมา" พี่เฟียตออกมาจากห้องเดินมาถามไอ้เป็ด
"ไปใช้งานเบ๊มา "
"เบ๊?"
"ก็ที่พวกเราเตะบอลชนะเมื่องานไง พี่เฟียตมีอะไรจะใช้พวกมันป่าวล่ะ สนุกนะ"
"ไม่เอาอ่ะ สงสารเขา"
"พ่อพระสุดๆ"
"เห้ยๆๆพี่พีทนั้นรถอะไรอ่ะ เรียกๆๆๆๆ" เหมือนจะมีรถไอศครีมผ่านหน้าบ้านได้ยินเสียงกระดิ่ง กริ๊งๆๆ
"รถไอติม พี่ครับๆๆ พี่ๆๆ" พี่พีทมันก็เดินออกไปเรียกให้ เป็นรถไอศครีมกะทิ ที่ตักๆใส่กรวยใส่ถ้วยใส่ขนมปัง
โรยถั่ว ราดนมอ่ะครับ อูยยย น่าทานมากมากเลยอ่ะ มีข้าวเหนียวกับลูกชิดด้วย
"เอาใส่กรวยอันหนึ่งครับแล้วก็ใส่แก้วอันหนึ่ง เอาใส่ลูกชิดนะครับ พี่พีทเอาอะไร" ผมสั่ง
"ใส่แก้ว ลูกชิด"
"เอาตังค์มาจิน้องภูไม่มีตังค์อ่ะ" พี่พีทยื่นแบงค์ห้าร้อยให้
"ไม่มีทอนหรอกครับคุณ แบงค์เล็กมีไหมครับ" พี่พีททำหน้างงๆแล้วก็เดินเข้าไปในบ้าน
คนอื่นๆก็ทยอยออกมาล้อมรถไอศรีมไว้ พี่พีทเดินเอาแบงค์ร้อยมาให้สองใบ ให้ซื้อให้คนอื่นๆด้วย
ทุกคนเดินมาสั่งไอ้ติม รวมทั้งพวกเบ๊ที่ลงมาเหนื่อยๆด้วย เราก็มานั่งทานไอศครีมกัน
"อร่อยเนอะ" ผมถามไอ้ขิง
"มากๆอ่ะ อยากทานอีกอันอ่ะ"
"เดี๋ยวตี๋ไปซื้อให้" ลุงแกกำลังจะไปไอ้ตี๋ก็เรียกไว้แล้วซื้อมาให้ไอ้ขิงอีกอัน
"น้องภูลุงเขาจะไปแล้วะจะเอาอีกไหม"
"ไม่เอาแล้ว เดี๋ยวทานข้าวไม่ได้คุณย่างอนอีก"
"ฮ่าๆๆๆ"
"อ่าว..ทานไอศครีมกันซะแล้ว แล้วจะทานข้าวได้หรอเนี่ย" คุณย่าเดินออกมาจากในครัว
ทุกคนก็พากันนอมยิ้ม เพราะผมยังพูไม่ทันขาดคำ  ฮ่าๆๆๆๆ
"ทานได้สิครับ ฝีมือคุณย่าอร่อยเวอร์ๆ" ไอ้ตี๋เริ่มประจบทันที
"งั้นก็มาช่วยกันยกได้แล้วจ้ะ หนุ่มๆ" พวกเราไปยกอาหารมื้อเที่ยงมื้อสุดท้ายของทริปนี้ ออกมาวางที่โต๊ะ
เที่ยงนี้เรามีหอยทอด หอยตัวใหญ่เวอร์ๆ แล้วก็มีราดหน้าทะเล ขนมจีนทอดมัน แกงเขียวหวานลลูกชิ้น
อยากทานทุกอย่างเลยอ่ะ  เอ้าอึ๊บซ์  สู้โว้ยยยยย
"เริ่มด้วยขนมจีนทอดมันแกงเขียวหวาน แล้วกันเนอะ" พี่พีทเห็นผมก็ยิ้มใหญ่
พี่พีทเริ่มด้วยราดหน้าทะเลของโปรดแกนั้นแหละ ซึ่งมีผมคอยแจมอยู่ด้วยตลอด
"ขอชิมราดหน้ามั้งดิ" พี่พีทมันก็ตักมาป้อนผม เรียกสายตาใครหลายคน แต่ไม่แคร์
แล้วขนมจีนก็หมดไปในบัดดล ตามมาด้วยหอยทอดหอมๆ ราดซอสศรีราชา สีแสด
"ทำไมมึงไม่อ้วนว่ะ สงสัยออกกำลังกายทุกคืนล่ะสิ" ไอ้ตี๋แซวผม
"เสือก" ด่าแบบดูดเสียงนะ  ฮ่าๆๆๆๆ
"พี่พีทลองชิมไหมอร่อยนะ" แล้วพี่พีทมันก็เอาช้อนมาตักในจานผมไปทาน
แล้วพอราดหน้าหมดพี่พีทก็ต่อด้วยขนมจีน สงสัยไม่ชอบของทอดมั้ง
ทุกคนไม่มีใครทานอย่างเดียวเลยทานสองอย่างเป็นอย่างต่ำ แล้วก้จานที่สามเล็กๆน้อยๆ
ทานอาหารเสร็จบรรดาเบ๊ๆช่วยกันยกกระเป๋าขึ้นรถ
"แล้วมาเที่ยวกันบ่อยๆนะคะ"
"ครับคุณป้า"
"ฝากดูบ้านด้วยนะศรี"
"ค่ะคุณท่าน"
"ตานวย อย่าแอบไปดื่มเหล้าอีกนะ"
"ไม่แล้วครับคุณท่าน"
"ดีๆๆ งั้นฉันไปก่อนนะ มีอะไรก้โทรไปนะ"
"ค่ะ"
"ไปก่อนนะครับคุณลุงคุณป้า สวัสดีครับ" พวกเราก็ยกมือไหว้ท่านทั้งสอง แล้วก็ขึ้นรถไป
รถวิ่งออกมาจากตัวบ้าน ผมหันไปมองยังไม่อยากกลับเลยอ่ะ
"เดี๋ยวปิดเทอมเราค่อยมาอีกก็ได้" เหมือนจะเป้นพี่พีทที่รับรู้ได้ว่าผมยังไม่อยากกลับ
ผมยื่นนิ้วก้อยไปให้พี่พีทพี่พีทก็เอานิ้วก้อยมาเกี่ยวไว้เหมือนกัน
"ขอมาด้วยนะ" ไอ้เป็ดยื่นหน้ามา
"เออ" ยุ่งจริงๆเลยคนเขากำลังสวีท
"นี้พ่อโชเฟอร์ เดี๋ยวผ่านร้านของฝากร้านใหญ่ๆแวะด้วยนะ"
"ครับคุณท่าน"
รถขับมาถึงร้านของฝากร้านหนึ่งพวกเราก็ลงกันไปด้วยอาการดีอกดีใจ
ทุกคนต่างหยิบตระกร้าเพื่อมาใส่สินค้าที่ตัวเองอยากจะซื้อ
คุณย่าจะซื้อพวกวัตถุดิบ กะปิ อะไรพวกนี้มากกว่าแล้วก็มีขนมนมเนยของท้องถิ่น
ผมกับพี่พีทก็ซื้อขนมกันซะส่วนใหญ่ ไอ้ขิงมันก็ซื้อของไปฝากที่บ้านพอๆกับไอ้เป็ด
พี่ฝุ่นกับไอ้แบงค์ก็ช่วยกันเลือกของสองคนนี้ย้ายมาอยู่ด้วยกันแล้ว ไวป่ะล่ะ
พี่เฟียตก็เดินซื้ออะไรเรื่อยเปื่อย เหมือนไม่รู้จะซื้ออะไรเห็นใครซื้ออะไรก็ซื้อตาม
จนไอ้เป็ดมันต้องมาช่วยเลือก  สงสัยจะฝากเอาไปให้แม่สามี ฮ่าๆๆๆ

เลือกของกันเสร็จบางส่วนก็แกะทานเลยบางส่วนก็เก็บไปเป็นของฝาก
"เป็นไร" พี่พีทถามผมในขณะที่ผมมองเหม่อไปนอกรถ
"ถ้าคุณแม่อยู่น้องภูคงซื้อขนมไปฝากแล้วแหละ"
พี่พีทดึงผมเข้าไปกอดไว้ แล้วก็ลูบหัวเบาๆ คุณย่าเองก็แอบน้ำตาคลอ
พี่บุ้งเองได้ยินก็หันมามอง แต่ก็ได้แต่มอง ผมเองก็มองไปนอกรถ
"เดี๋ยวคุณแม่เขาก็กลับมานะลูก ไม่นานหรอก" คุณย่าวางมือที่ขาผมแล้วก็ตบเบาๆ
"ครับคุณย่า ทานหนมดีกว่า" ผมก็แกะถุงขนมออกมาทาน
ผมไม่อยากให้ทุกคนต้องเศร้าเพราะเรื่องของผม
"คุณย่าลองทานสิครับ น้องภูว่ารสชาติมัน บอกไม่ถูกอ่ะ"
"ไหนลองชิมสิ"
"มันเสียหรือเปล่าเนี่ยลูก" มันเป็นผลไม้ดองแช่อิ่มอ่ะครับ รสชาติมันแปลกๆ
"พี่พีทลองงชิมดิ๊" พี่พีทหยิบไปชิม
"มันดองเหล้ามั้ง เหมือนมีแอลกอฮอล์เลย"
"เดี๋ยวน้องภูก็เมาอ่าสิ ฮ่าๆๆๆ"
"ย่าว่ามันน่าจะดองจนเกินเวลานะเลยออกรสชาติแบบนี้ หรือว่ามันเป็นรสชาติเฉพาะตัวของมัน"
"เดี๋ยวให้ไอ้พวกช้างหลังชิม" ผมส่งไปข้างหลังพวกมันก็บอกว่ารสชาติมันก็เป็นแบบนี้แหละ
ก็บ้านช้านสามคนไม่เคยทานนิหว่า ใครจะไปรุ้ ก็เริ่มแกะถุงอื่นออกมาทาน
ก็ไม่ได้ซื้อไปฝากใครนี้นา เพื่อนๆก็มากันครบ คนรักที่มีอยู่ก็มาหมด ก็เลยแกะทานดีกว่า
"จะแกะมันทุกถุงเลยหรอไง"
"ก็ชิมไงพี่พีท เดี๋ยวกลับไปบ้านก็เอาใส่โหลสิ"
"ที่ร้านเขาก็มีให้ชิมทำไมไม่ชิม"
"มันไม่มีให้ชิมทุกอย่างซะหน่อย"
"น้องขิงหลับหรือยังลูก"
"ยังครับคุณย่า"
"ว่างๆชวนคุณแม่มาทานข้าวที่บ้านย่าบ้างนะลูก ย่าว่าจะโทรไปชวนหลายครั้งแล้ว ลืมทุกที"
"ได้ครับ ฝีมือคุณย่าอร่อยๆสุดๆ อยากจะย้ายมาอยู่ข้างๆบ้านเลยครับ"
"จะมาขอข้าวบ้านเค้าทานทุกวันล่ะสิ" ผมพูดขึ้นเพราะรู้ทันมัน
"ถูก"
"คุณย่าชวนแต่ขิง ผมน้อยใจนะครับ" ไอ้เป็ดเสนอหน้ามา
"ชวนทุกคนแหละจ้ะ ว่างๆมาทานข้าวบ้านย่านะ"
"ครับ"
"แล้วนี้ขึ้นม.6กันแล้วรู้หรือยังอยากเรียนะไร ยากเป็นอะไรกันบ้าง"
"น้องภูอยากเป็นหลานที่ดีของคุณย่า"
"โห่" เสียงโห่ดังลั่นรถ
"อันนั้นมันเป็นอยู่แล้วจ้ะย่าหมายถึงอยากเรียนคณะอะไรกัน"
"น้องภูอยากเรียนคณะเชิญยิ้ม จะได้เป็นตลก"
พี่พีทมันเอามือปิดปากผมแล้วก็เขกหัวเบาๆ
"เริ่มจากเป็ดก่อนเลยลูก เริ่มจากน้องภูไม่ไหว"
"ผมอยากเป็นสัตวแพทย์ครับ"
"จบมาแล้วก็เลี้ยงเป็ดส่งขายที่บ้านมึงอ่ะหรอ" ไอ้ตี๋ถามไอ้เป็ด
"เปล่า อยากเปิดคลินิครักษาสตว์ต่างหาก"
"แล้วตี๋ละลูก"
"ผมอยากเป็นสจ๊วดครับคุณย่า"
"ดีๆๆ ขิงละลูก"
"ขิงอยากเป็นทันตแพทย์ครับ"
"ดีมากๆ แบงค์ละลูก"
"แบงค์อยากเรียนสถาปัตย์ครับ"
"อ้อออ ฝุ่นละลูก"
"พี่ฝุ่นเข้าจบแล้วครับคุณย่า สอบเข้าสถาปัตย์ได้ กำลังเตรียมตัวเป็นนิสิตอยู่ครับ" ผมตอบแทน
"เก่งๆๆยินดีด้วยนะลูก"
"ขอบคุณครับคุณย่า"
"แล้วเจ้าตัวแสบของย่าเนี่ยล่ะ"
"น้องภูอยากเป็นหมอครับ"
"ทำไมล่ะลูก"
"ก็จะได้รักษาคุณย่าแล้วก็ทุกๆคนที่ภูรัก แล้วก็รักษาคนที่เขาไม่ค่อยมีเงินด้วย"
"งั้นก็ขยันๆอ่านหนงสือหน่อยนะ อย่ามมันแต่วิ่งเล่น"
"ครับบบบบ แต่คิดไปคิดมาก็อยากเป็นครูสอนศิลปะด้วย แต่ว่า อยากเป็นหมอมากกว่า"
"ยังไงเนี่ย"
"เป็นหมอแหละครับคุณย่าโอเคแล้ว"
"ก็อย่ามัวแต่เล่นกันนะ ตั้งใจอ่านหนังสือ เสาร์อาทิตย์มาติวที่บ้านย่ากันก็ได้"
"ครับคุณย่า" ทุกคนตอบเป็นเสียงเดียวกัน รถก็ขับมาเรื่อยๆๆผ่านมาหลายจังหวัด
เราก็หยิบเรื่องโน้นเรื่องนี้มาคุยมากมายไม่ซ้ำเรื่อง พวกเราอยากเข้ามหาวิทยาลัยเดียวกันให้ได้
ถึงมันจะต่างคณะกันก็ตามแต่พวกเราก็ไม่อยากแยกจากกัน
รถเข้ามาถึงกรุงเทพ แล้วก็ทยอยส่งตามบ้านของแต่ละคน จนมาบ้านผมเป็นหลังสุดท้าย
ซึ่งผมก็หลับสนิทเพาะรถมันติดมากๆ

........

[K.Pupoom]

"น้องภู ตื่นๆๆถึงบ้านแล้ว" พี่พีทปลุกผมผมก็งัวเงียแหละ แต่ก็ลุกลงจากรถแต่โดยดี
พี่บุ้งลงมาช่วยถือของต่างๆ เข้าไปในบ้าน ป้าคนที่มาเฝ้าให้ก็ออกมาช่วยถือ
ไอ้มดแดงน่าจะดีใจเป็นพิเศษมันเห่าไม่หยุดเลยผมก็เลยต้องไปปล่อยมันออกมาจากกรงมันก็ตะกุยผม
แล้วผมก็เลยเอาอาหารให้มัน แล้วก็เดินเข้าไปในบ้าน ทุกอย่างเหมือนเดิม
วงจรชีวิตเดิมๆกำลังกลับเข้ามาในชีวิตผม
"หิวกันไหมลูก" นี้ก็ค่ำแล้วก้ตต้องหิวเป็นธรรมดา
"พีทว่าโทรสั่งอาหารมาทานดีกว่าครับ คุณย่ากลับมาเหนื่อยๆจได้พัก"
"ก็ดีเหมือนกันนะ พีทจัดการให้ย่าด้วยนะลูก ย่าขอไปอาบน้ำอาบท่าซะหน่อย"
คุณป้าที่มาเฝ้าบ้านให้ก็ขอตัวกลับ ผมกับพี่พีท พี่บุ้ง ก็นั่งดูทีวีรออาหารมาส่ง
พออาหารมาส่งผมก็เดินออกไปรับที่ประตูรั้วหน้าบ้าน แล้วก็มาเทใส่จานคุณย่าก็ลงมาทานพอดี
เราสี่คนทานอาหารเสร็จก็ต่างแยกย้ายกันไปพักผ่อนห้องใครห้องมัน
"พี่พีท"
"ว่าไง"
"ไม่อาบน้ำได้ป่ะ ง่วงอ่ะ"
"สกปรก ไม่อาบไปนอนกับไอ้มดแดงเลย"
"โห แรง"
"ก็รีบๆไปอาบจะได้รีบนอน"
"ได้นอนแน่หรอ?" ก็ทำหน้ายียวนกวนประสาทแล้วก็เดินเข้าห้องน้ำไป
เราต้องรีบๆอาบเพราะเดี๋ยวพี่พีทเข้ามาเราจะเกิดกรณีพิพาทกันขึ้นอีกระหว่างจูมงกับทงอี
แล้วผมก็เปิดน้ำอุ่นลงอ่างแช่อย่างสบายใจ ใครจะไปรู้ว่าพี่พีทมันจะเอาของออกจากกระเป๋าเพียงนี้
ลงมาแช่น้ำอุ่นกับผมทันที ความเมื่อเหนื่อยล้าที่นั่งรถมาทั้งวัน
ผ่อนคลายลงทันทีด้วยน้ำอุ่นหอมๆในอ่าง หยดน้ำมันหอมระเหยลงไปมันจะช่วยบรรเทาอาการ
เหนื่อยล้าจากการเดินทางได้เป็นอย่างดี
"ลืมไปเลยอ่ะ"
"ลืมอะไร ตกใจหมด" อยู่ดีดีผมก็ตะโกนขึ้นมาพี่พีทคงตกใจ
"ก้ลืมถามไอ้ขิงนะสิ น้องภูว่าไอ้ตี๋มันต้องมีอะไรบางอย่างแอบซ่อนอยู่ ไอ้ขิงก็เหมือนกัน"
"รู้สึกจะยุ่งเรื่องของคนอื่นเขาไปทั่วนะ"
"พี่พีทจะว่าน้องภูขี้เสือกใช่ไหม?"
"เปล่า"
"หราาาาาา"
"จุ๊บ" หันหน้าไไปหาไม่ได้เลย เป็นเปลืองตัวตลอด
"ลวนลามตลอด"
"เมื่อเช้าลงทะเลไม่ทากันแดด ดูสิ ตัวแดงหมดเลย"
"ช่างมันเหอะเดี๋ยวมันก็ขาวเหมือนเดิม"
"เดี๋ยวทาครีมด้วยนะตัวจะได้ไม่ลอก"
"ไม่ทาหรอกจะนอนแล้ว ง่วง"
"เดี๋ยวพี่ทาให้ก็ได้"
"ตามใจเถอะ เออนี้พี่พีท เมื่อคืนน้องภูฝัน"
"ฝันว่าอะไร"
"ฝันว่ามีรถสีดำคันหนึ่งมันวิ่งมาจอดตรงหน้าน้องภูแล้วก็พูดกับน้องภู"
"ดูหนังมากไปอ่าสิ"
"เหมือนในหนังเลยแหละ แต่มันพูดอะไรฟังไม่รู้เรื่องอ่ะ แต่เหมือนมันจะโกรธมากเลยนะ"
"ก็มันเป็นรถญี่ปุ่นมั้ง เลยฟังไม่รู้เรื่อง"
"สงสัยจะจริง พี่พีทเคยฝันไหม"
"เคยสิ เด็กๆอ่ะฝันประจำเลย ฝันทีไรตื่นมาเป้าเปียกทุกที"
"อันนั้นมันฉี่รดที่นอนแล้ว"
"เปล่า ฝันเปียก"
"บ้า"
"ไม่เคยหรอ เคยอยู่แล้วแหละ ใครๆก็เคย"
"ก็เคย"
"แล้วฝันว่าอะไรอ่ะถึงเปียก"
"ไม่รู้ บ้า ไม่บอกหรอก"
"ตอนที่พี่เจอน้องภูครั้งแรกพี่ยังเอามาฝันเลย"
"ฝันว่าอะไร"
"ฝันว่าได้ลิงมาเลี้ยงตัวหนึ่ง ตื่นมาก็มีลิงมานอนข้างๆ"
"โกหก"
"ฮ่าๆๆๆๆ"
"พี่พีทถามไรหน่อยดิ"
"ว่ามาสิ"
"ถ้าวันหนึ่งมีคนที่น่ารักกว่าภู นิสัยดีกว่า ดีกว่าทุกอย่างมาจีบพี่พีท พี่พีทจะสนใจเขาไหม"
"ไม่อ่ะ เพราะพี่ไม่เคยเห็นใครดีกว่าคนที่พี่รัก แม้ว่าความจริงเขาจะดีกว่าหรือไม่ก็ตาม"
"หรอ" แอบดีใจนะเนี่ย ิอิ
"แล้วน้องภูล่ะ"
"น้องภูทำไม"
"จะสนใจเขาไหม"
"สนใจสิ คนหล่อๆทำไมจะไม่สนใจ"
"น้อยใจว่ะ"
"ฮ่าๆๆๆๆ ไม่มีใครมาแทนพี่พีทได้หรอก น้องภูสัญญาว่าพี่พีทจะเป็นคนสุดท้ายของน้องภู"
"ฟ๊อดดดดดด"แล้วราก้อาบน้ำกัน(เฉยๆ) จนเรียบร้อยก็ออกมาเช็กเนื้อเช็ดตัว
พี่พีทเอาผมไปนั่งที่ปลายเตียงแล้วก็ทาครีมให้ แล้วก็ปล่อยให้ผมนอน
สงสัยวันนี้จะเห็นผมเหนื่อยมาทั้งวันแล้วเลยไม่ทำอะไร ก็ได้แต่กอดนอนเหมือนทุกคืน

บางครั้งการได้มองคนที่เรารักหลับไป มันก็เป็นความสุขแล้ว
การได้หลับในอ้อมกอดคนที่เรารัก มันก็เป็นสุขแล้วเช่นกัน
ไม่ว่าจะทำอะไร ขอให้เรารู้ว่ามีคนที่เรารักอยู่ข้างเสมอ มันก็เป็นสุขแล้ว
คนที่มีคนรักอยู่ข้างๆ ถือว่าคุณได้ของมีค่าที่ประเมินราคาไม่ได้
ของที่มีค่า จะมีผลแห่งคุณค่าก็เมื่อเจ้าของเห็นคุณค่า
จงรักษาสิ่งที่มีค่าอีกชิ้นหนึ่งในชีวิตขิงคุณให้ดี
แล้วคุณจะมีความสุข จากของล้ำค่าที่ประเมินราคาไม่ได้....


ก่อนอื่น ต้องขอขอบคุณทุกคนแทนคุณแม่ผมด้วยนะครับ
แล้วผมเองก็ต้องขอบคุณทุกคนเช่นกัน  ขอบคุณมากมากจริงๆครับ

ขอบคุณทุกกำลังใจครับ

ผมเองหายไปจากที่นี้หลายวัน มันก็เหมือนขาดอะไรไป
เหมือนทานข้าวแล้วไม่ได้ทานน้ำ มันรู้สึกแปลกๆอย่างบอกไม่ถูก
ยอมรับว่าผูกพันธ์กับคนอ่านทุกคน ถึงมันเป็นช่วงเวลาที่ไม่นานเท่าไร
มันก็ทำให้ผมรู้ว่า ที่แห่งนี้คือที่ของผมที่หนึ่ง ที่มีแต่ความสุขและความอบอุ่น

ขอบคุณทุกคนจริงๆครับ

ทุกคอมเม้นท์อาจจะตอบบ้างไม่ได้ตอบบ้าง
แต่ผมอ่านทุกคอมเม้นท์แล้วก็ยิ้มทุกคอมเม้นท์ครับ
บางคอมเม้นท์แอบหลุดขำออกมาก็บ่อย
บางคอมเม้นท์ทำให้ผมยิ้มแทบหุบไม่ลง.....ขอบคุณนะครับ

รักนะ



ถ้าหากโลก ไม่มี ดวงจันทร์
แล้วใครกัน จะคิดถึงฉัน เล่าตัวเธอ
ฉันอยากให้ เธอคิดถึง ฉันเสมอ
ฝากบอกเธอ ไปกับลม ผสมแสงจันทร์

เพราะฉันอยาก เป็นดวงดาว คอยส่องแสง
เหมือนแมลง ที่มีแสง ประดับจันทร์
ไม่ว่าใคร จะมองเธอ หรือมองฉัน
เราจะคู่กัน เช่นดวงดาว คู่ดวงจันทร์ ตลอดไป......

 

[Horizon]

อ่านแล้วซึ้งตอนปิดท้ายมากเลย
+1 +เป็ด

[MoMoRin]

N'phuu haa dai talord,,samaat sud sud..ha ha

[tawan]

ถ้าอย่างนั้นก็อย่าหายไปนะคนอ่านคิดถึงงงงงง

 

 

[choijiin]

ขอบคุณคนเขียนสำหรับเรื่องดีๆเรื่องนี้ด้วยเหมือนกันค่ะ
เป็นกำลังใจให้นะคะ
 

[tumtok]

อยากมีคนรักบ้างจะได้มีความสุข

[gupalz]

รักน้องภูมากขึ้นทุกตอน

[เฉาก๊วย]

    

[tookujang]

กดเป็ดคิดถึงน้องภูพี่พีทและทุกคู่เลย 

[•♀NoM!_KunG♀•]

ยิ่งอ่านยิ่งอิจฉา อะไรมานจะดีพร้อมขนาดนี้น้อT^T

มันจะมีจิงบ้างมั้ยนะที่ดีพร้อมขนาดนี้

อย่างว่าแหละโลกความจิงมันโหดร้าย อยุ๋กับนิยายแบบนี้ก้อมีความสุขดีเนอะ

ยังไงก้ออย่าลืมมาต่ออีกนะค๊าฟ

ปล.....รู้สึกเรื่องอาหารนี้จะเป๊ะเวอร์ทุกเมนู คนเขียนคงจะถนัด ไม่ต้องพูดถึงขนาดตัวกานเลยทีเดียว 555

[roseen]

 

[m_pop91]

ค่อยๆรักกันเบาๆ

[nongrak]

น้องภูน่ารัก ทุกคนมีความสุขกันมากเลย

[BitterSweet~]

น้องภูน่ารัก

อ่านตอนนี้แล้วยิ้มมมม..

มีความสุขแต่เช้าเลยเรา ^^

[j_world]

+1 ให้ค่ะ  แต่งได้ถูกใจสุดๆ น้องภูน่าร้ากกกกก..มากกกก..  อ่านแล้วก็ใจพองด้วยความสุขตลอดดดด..(แต่ก็แอบมีตอนเศร้าซึ้งน้ำตาซึมด้วยน้ะ ..)
เป็นกำลังใจให้ทุกเรื่องน้ะคะ เรื่องคุณแม่..ตอนนี้หายดีแล้วใช่มั้ยคะ  ขอบคุณที่มาต่อเรื่องให้ทุกวันค่ะ

[greensnake]

แล้วทริปที่แสนประทับใจและสนุกสนานก็จบลง
แต่เชื่อว่าทุกคนจะยังสดใสและสนุกสนานไม่เปลี่ยน
โดยเฉพาะน้องภู แต่คงจะซนน้อยลงแล้วล่ะมั้ง
เพราะต้องเตรียมตัวเป็นว่าที่คุณหมอแล้วนี่นา
อยากบอกว่าชอบทุกคู่เลย น่ารักไม่ต่างกันเลย
การมาเที่ยวครั้งนี้ได้เห็นการเปลี่ยนแปลงหลายๆอย่าง
ได้เห็นมุมมองเรื่องความรักที่ดูโตขึ้นของน้องภู
คนไม่มีคู่ก็ได้คู่กลับบ้านกันทุกคน น่ารักเนอะ
ขอบคุณคนเขียนเช่นกันค่ะ
บวกเป็ดค่ะ

[khunstar]

หวานกันแบบนี้ไห้ตลอดน้าาาาาาาาา

อย่าได้มีเรื่องที่ไม่คาดคิดขึ้นล่ะ....ไม่อยากคิดถ้าแม่ภูกลับมา

[POPEA]

บรรยากาศดีมากตอนนี้ ทุกคนมีคู่หมด
กรี๊ดพี่พีทอ่ะ หื่นนิดๆ ทะลึ่งหน่อยๆ แต่น่ารักมาก~
ชอบมุขฝันเปียกของพี่พีท กร๊าก กๆ

[malula]

เรื่องราวน่ารัก ใส ๆ ทำให้เรามองเห็นความสวยงามของชีวิต
ขอบคุณมากค่ะ

[yowyow]

555 ชอบๆๆ ชอบตอนน้องภูใช้เบ๊ๆทั้งหลายอ่ะ ฮาได้อีก

[som]

ภูน่ารักมาก   จบ

[CarToonMiZa]

น้องภูน่ารักตลอด
แตะเป็ดให้ไปเลี้ยง

[4559]

ครบคู่ละ

หวานมาก

[ladymoon_yy]