หัวข้อ: ^^"รัก.......ข้ามรั้ว "ไอ้ตัวแสบ" (((ตอนจบ ภาค 1 )))หน้าที่..336 (23/10/2013)

[BeeRY]

น้องภูผู้เชี่ยวชาญ
น่ารักน่าหยิกอะไรอย่างนี้ 

[DarknLight]

แก้มจะปริแล้วครับ ฮ่าๆๆ
อ่านไปยิ้มไป
 

[som]

รับทราบครับผม  อนุญาติให้หยุดได้ครับเพื่อปรับสภาพร่างกายและจิตใจให้พร้อม

[tawan]

ยกโทษให้คืนนี้อย่าพลาดนะ

ตัวไม่มาเค้าคิดถึง

 

[runningout]

มาแล้วววว น้องภูมาแล้ววว อ่าาา >,< รอดู ๆ อยากเห็นตอนพี่ฝุ่นกับแบงค์อ่ะ 

[MoMoRin]

Narak narak nor,,p'fiat suu tor pai kha phii,,ha ha ha...

[konnarak]

เป็ดมีผัวเเล้ว   กิ๊สสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส

 



ทำใจให้สบายนะคับบ  เป็นกำลังใจให้
 

[mickeynut]

 

[kenghan]

น้องภูเป็นกูรู ด้านนี้ไปล่ะ

[yowyow]

พี่เฟียตกะเป็ด เรื่องบนเตียงนั้น เป็นการเริ่มต้นที่ดีมากกก 5555

รอ รอ รอ

[m_pop91]

รีบจัดการสิ่งที่เป็นปัญหาซะให้หมดนะครับ
คนเราก็มีปัญหาทุกคนแหละ ยังไงซะก็ขอให้ผ่านไปเร็วๆนะครับ

[•♀NoM!_KunG♀•]

หายบ่อยน้อน้องภู........ถ้าไม่ว่างส่งคู่อื่นมาก่อนก้อได้นะ อิอิ

ยินดีอ่านมากมาย5555

[mellowshroom]

 

 

[CarToonMiZa]

คิดถึงเน้อ

[monkaew]

คิดถึงจัง

[yayee2]

ขอลาหยุด !!!


ขอลาหยุดนะครับ
มีเรื่องด่วนเข้ามาทำให้จิตใจ และ การดำเนินชีวิตในปัจจุบันไม่ปรกติ
ขอโทษทุกคนด้วยนะครับ จะกลับมาปรกติ ภายใน 1-2 วันนี้

ขอโทษด้วยนะครับ


รักนะ

อย่างอลผมน๊าาาาาาา

อ้าว....เมื่อคืนไม่ได้เข้ามาหาน้องภู เกิดอุบัติเหตุหัวใจกับคนเขียนซะงั้น
ส่งกำลังใจมาดูอยู่ห่างๆล่ะกัน บางครั้งการได้อยู่เงียบๆคนเดียวก็ทำให้คิดอะไรได้ง่ายขึ้นนะ
ขอให้หัวใจกลับคืนสู่สภาพปกติดีดังเดิมไวๆล่ะกัน แอบ  ให้กำลังใจตอนเผลอ หวังว่าคงจะไม่รู้ตัวหรอกนะ

[bigeye]

ตอนนี้..น้องภูผู้มากประสบการณ์ และผู้รอบรู้(เรื่องคนอื่น)ทุกเรื่อง 555+
คิดถึงและเป็นกำลังใจให้คนเขียนจ้า..
เหนื่อยนักก็พักบ้างก็ได้เน้อ..

[iota]

                                http://www.youtube.com/v/eH5TbL4SaXI

 :L2:มอบกำลังใจสำหรับภูภูมิครับ^^  รักกัน เบา เบา

[gupalz]

มารอนะจ๊ะ

[Horizon]

มาให้กำลังใจ

[nemesis]

คิดถึงน้องภูแล้วนะ

[คุณแม่ลูกสอง]

ตามมาเป็นกำลังใจให้ทุกคู่นะครับบบบบ  น่ารักทุกคู่เลย

โดยเฉพาะเจ้าลิงตัวแสบ

ที่น่ารักเป็นพิเศษ
 

[•♀NoM!_KunG♀•]

อ้าวเกิดเรื่องซะงั้น เพราะฉะนั้นรอต่อป๊ายยยยย

[BitterSweet~]

ในที่สุดก็อ่านทัน..

ชอบน้องภู อยากได้แบบนี้สักคน ^^

เป็นกำลังใจให้คุณ K.Pupoom น๊า ขอให้ใจเป็นปกติเร็ว ๆ

[ladymoon_yy]

ขอลาหยุด !!!


ขอลาหยุดนะครับ
มีเรื่องด่วนเข้ามาทำให้จิตใจ และ การดำเนินชีวิตในปัจจุบันไม่ปรกติ
ขอโทษทุกคนด้วยนะครับ จะกลับมาปรกติ ภายใน 1-2 วันนี้

ขอโทษด้วยนะครับ


รักนะ

อย่างอลผมน๊าาาาาาา

รับทราบบบบบบบบบบ 

[8X]

รอได้ค๊า

[K.Pupoom]

ตอนที่.....54-5
 




พี่พีทเขี่ยบอลให้พี่เฟียต ส่งกันไปส่งกันมาอยุ่สองคน ไม่คิดจะให้เราเล่นบ้างหรอไงว่ะเนี่ย
แล้วก็ส่งมาให้น้องภู เย้ๆๆได้ลูกแล้ว น้องภูพาน้องลูกบอลเตะไปข้างหน้า
ไอ้พี่บุ้งมันก็เข้ามาชนสีข้าง ล้มลงไป แล้วก็เอาลูกฟุตบอลไปครองที่เท้าเรียบร้อยแล้ว
พี่บุ้งส่งฟุตบอลให้ไอ้ตี๋ ไอ้ตี๋ส่งให้พี่ฝุ่นๆ พี่ฝุ่นพาลูกไปเรื่อยๆ  ยิงงงงงง
ติดขาขิงงไว้ก่อน สะกัดบอลได้เริ่ดมาก หลับตาสกัด สุดๆๆ
พี่พีทวิ่งเข้าไปแย่งบอล ที่ลอยโด่งขึ้นส่งต่อไปให้พี่เฟียต พี่เฟียตส่งให้ผม เห้ย ทำไงต่ออ่ะเนี่ย
เตะๆๆไปเรื่อยๆๆพี่พีทตะโกรฃนเรียกให้ส่งมา ผมก็ส่งๆ  ปุ้งงงงง พี่พีทรับไว้ได้  ยิงงงงงงงง
ติดขาไอ้ผักบุ้งเน่าครับท่านผู้ชม  ผักบุ้งเตะกลับไปให้พี่เฟียตที่รออยู่ พี่เฟียตยิงไกลลลล
ฟิ้ววววววววววววววววว บอลมาตกที่หน้าไอ้เป็ด ไอ้เป็ดเตะปุ้ง  เข้าประตู
"เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" ทีมเราก็โห่ร้องดีใจ เยาะเย้ยฝั่งตรงข้ามสุดๆ ลูกฟุตบอลนำมาวางกลางสนามอีกครั้ง
พี่บุ้งเขี่ยฟุตบอล ให้พี่ฝุ่น พี่ฝุ่นส่งต่ให้ไอ้ตี๋ ผมเห็นไอ้แบงค์วิ่งไปรอที่หน้าประตู
มันล้ำหน้าชัดๆๆจะเอาอะไรกะฟุตบอลหาดทราย ฮ่าๆๆๆ พี่ฝุ่นเหมือนจะส่งให้ไอ้แบงค์
แต่ก็เลี้ยงลูกไปเรื่อย เลี้ยงผ่านพี่พีท ผ่านพี่เฟียต ประจัญหน้ากับอีขิง ยิงปุ้งงงงงงงงงง
เข้าไปแล้วว ตีเสมอเป็นหนึ่งๆในเวลาไม่นาน ความเย้ยหยันเข้าแทรกความดีใจทันที
เล่นไปเรื่อยจน หมดครึ่งแรก ผลออกมาคือ เสมอ 2-2
พวกเรามานั่งพักที่เก้าอี้ริมหาด ส่งตัวแทนไปข้างละสองคนไปเอาน้ำดื่ม
ก็มีไอ้เป้ดกับพี่เฟียตแล้วก็ไอ้แบงค์กับพี่ฝุ่น
"เหนื่อยไหม"พี่พีทถามผมพร้มนั่งลงข้างๆ
"เหนื่อย แต่สนุกดี"
"อยู่โรงเรียนเคยเล่นหรือเปล่า"
"เคยแต่ไม่เคยจริงจังแบบนี้อ่ะ เรียกว่าไม่เคยจะดีกว่า"
"แล้วอยู่โรงเรียนเล่นอะไร"
"ก็หมากเก็บ โดดยางไงพี่  ฮ่าๆๆๆๆ" ไอ้พี่บุ้งสอดเข้ามา แล้วกหัวเราะใหญ่เลย
"จริงหรอ" ไอ้พี่พีทก้ยังจะไปเชื่อมันอีก
"อย่าไปฟังมันมากเลยพี่พีท น้องภูอ่านะจะเล่นอะไรแบบนั้น"
"แล้วเล่นอะไรอ่ะ"
"แค่เรียนหนังสือก็ไม่มีเวลาว่างแล้ว แบบว่าตั้งใจเรียนอ่ะ ไม่เหมือนคนบางคน เกรดเฉลี่ยเลข3ไม่เคยรู้จัก" ฮ่าๆๆ
"แต่ก็ไม่เคยสอบตกนะ" ไอ้พี่บุ้งร้อนตัวทันที
"ยังไม่ได้ว่าพี่บุ้งเลย ร้อนตัวทำไมเนี่ย"
"หราาาาาาา"

"น้ำมาแล้วครับบบบบ" ไอ้เป็ดเสียงมาก่อนที่น้ำจะมาถึง น้ำหวานกระติกใหญ่ๆ
แล้วก้น้ำเปล่าน้ำอัดลมเต็มพิกัด มีขนมมานิดหน่อยด้วย แต่ก็ไม่ได้ทานกันเยอะเพราะมันกระหายน้ำมากกว่า
ดื่มน้ำเสร็จก็มาต่อครึ่งหลัง เล่นกันไปเล่นกันมาส่งสัยจะอ่อนแรง นักฟุตบอลเริ่มเท้าตาย
ไม่ค่อยวิ่งเหมือนครึ่งแรก เล่นกันไปเรื่อยๆยังไม่มีใครทำแต้มนำได้ จนกระทั่ง
พี่เฟียตส่งบอลให้พี่พีท พี่พีทพักไว้ด้วยเท้าซ้าย เตะด้วยเท้าขวา เข้าไปแล้ววววววววววววว
"โกล โกล  โกล อาเลอาเล่อาเล ฮ่าๆๆๆๆ อ่อนว่ะ" ผมเดินเข้าไปจิ้มหน้าผากไอ้พี่บุ้งทีหนึ่ง
"ผัวยิงได้ตัวเองไม่ได้ยิงได้ซะหน่อย ดีใจเวอร์"
"นี้แหน่ะ" ปากดีนัก เตะทรายใส่มันเลย
แล้วไอ้พี่บุ้งมันก็เข้ามาล็อคคอผมทันที
"โอ๊ยยยปล่อย หายใจไม่ออก"
"นักเลงนักหรอก "
"เอออ่าเส่ พี่พีทช่วยน้องภูด้วยยยย" ไอ้พี่พีทก็ยืนยิ้มอยู่นั้นแหละ เมียโดนรังแกเห็นไหมม
"ไม่มีประโยชน์หรอก ขอโทษพี่เดี๋ยวนี้"
"ไม่"
"ไม่อย่างนั้นจะหอมแก้มโชว์พี่พีทนะ"
"ก็เอาสิ พี่น้องกันน้องภูไม่ถือหรอกผักบุ้ง แต่พี่พีทเนี่ยสิ อาจจะไม่ขำซะเท่าไร"
"หอมจริงๆนะ"
"เอาสิ เอาเลย จูบปากก็ได้ เอาสิ ช้าทำไมล่ะพี่พีทกำลังมองอยู่เลย ไม่กล้าล่ะสิ"
"ก็เอออ่าสิ"
"โถ.....ไอ้ตุ๊ด ป๊อดนิหว่า"
"กลัวโดนไล่ออก"
"ไม่ต้องกลัวหรอก เพราะโดนแน่ แต่ที่จะโดนมากกว่านั้น คือบาทาจะลอยมาอย่างไว"
"ปล่อยก็ได้ว่ะ"
"นี้แหนะ" ฮ่าๆๆๆ ผมเตะก้นพี่บุ้งมันทีหนึ่งแล้วก็วิ่งไปหาพี่พีท ซึ่งพี่บุ้งมันก็วิ่งตามมา
แต่พอผมหลบหลังพี่พีทมันก็หยุดไม่กล้าเข้ามา  ฮ่าๆๆๆๆ
เกมส์ดำเนินต่อหลังจากไร้สาระกันมาสักพัก ทีมพี่บุ้งพยายามทำเกมส์ไว
แต่ทว่าพวกผมริ่มเล่นเกมส์อุด เพราะมันใกล้จะหมดเวลาแล้ว
ผมยืนดักอยู่หน้าประตู ไอ้พี่บุ้งโยนยาวส่งให้พี่ฝุ่น พี่ฝุ่นซัดเต็มข้อเท้า
ปุ้งงงงงงงงงงงงง  นาทีสุดท้ายก่อนจะหมดเวลา
ฟุตบอล เข้า


เข้า


เข้าหน้าผมเต็มๆๆ ดาวทั้งระบบจักรวาล เกิดขึ้นทันที ผมทรุดตัวลงไปกับพื้น
ทั้งมึนทั้ง งง ดวงตาจบได้แต่แสงระยิบระยับ
"เห้ยน้องภู น้องภู ภู ไอ้ถู มึง เห้ยย" เสียงเรียกผมดังขึ้นไม่รู้มาจากไหน
น้ำข้นๆสีแดงไหลเป็นทางมาจากโพรงจมูก สงสัยจะมีปัญหากับโพรงจมูก(ทำเสียงตุ๊กกี้)  ฮ่าๆๆๆ
พี่พีทเอามือช้อนหลังสอดไปใต้ขาแลวอุ้มผมไปนั่งที่เก้าอี้ริมหาด
พี่พีทอดเสื้อตัวเองมาห่อน้ำแข็งแล้วก็มาเเปะไว้ที่จมูกผม
"เห้ยไอ้ภูมึงพูดอะไรซะอย่างสิ กูใจไม่ดีเลย" ไอ้แบงค์พูดพร้อมเขย่าตัวผม
"กูยังไม่ตายหรอก แล้วลูกเมื่อกี้เข้าไหม" ทุกคนถอนหายใจพร้อมกัน
"พี่ว่าน้องภูห่วงตัวเองก่อนไหมครับ พี่ขอโทษนะ" พี่ฝุ่นคงรู้สึกผิด
"ไม่เป็นไร กีฬามันก็ต้องกระทบกันบ้าง แต่น้องภูชนะใช่ไหม ทีมพี่ต้องเป็นเบ้น้องภูนะจำไว้ด้วย"
"หยุดพูดก่อนให้เลือดมันหยุดก่อน"
"หยุดแล้วมั้งพี่พีทน้องภูเย็นจมูกจะแย่เเล้ว" พี่พีทเอาเสื้อห่อน้ำแข็งออก แล้วกเช้ดเลือดที่มันติดอยู่
"โอเคยัง"
"ก็มึนๆนิดหน่อย แต่โอเคแล้ว จมูกไม่หักใช่ไหมอ่ะ ยังหล่อเหมือนเดิมเปล่า"
"หล่อ"
"จริงอ่ะ"
"เวลาเลือดกำเดาไหลโคตรเซ็กซี่เลยมึง"
"มึงอยากเซ็กซี่บ้างไหมเป็ด เท้ากูช่วยได้นะ"
"โหด"
"ป่ะ พวกเราเข้าบ้านกันเถอะ"
"ไม่เอาน้องภูจะเล่นน้ำ"
"อย่าดื้อ"
"ไม่เอาอ่ะ น้องภูรอเล่นน้ำนะกว่าจะเย็นรอน๊านนาน ให้น้องภูเลนนะพี่พีท น๊าาาาาา"
"ไม่ได้ครับ" เสียใจอ่ะรอเล่นน้ำมาตั้งแต่บ่ายทุกคนก็รอ ไม่ยอมหรอก
ก็แค่ฟุตบอลอัดหน้าเลือดกำดาไหลเท่านั้นเองทำไมต้องทำเป็นเรื่องใหญ่ไปได้
"พวกเราเล่นน้ำไปก่อนนะ  ไม่ต้องห่วงเดี๋ยวพี่พาไอ้ลิงเข้าบ้านก่อน"
"เดี๋ยวกูลงมา" ผมพูดแบบดูดเสียงเซนเซอร์ตัวเองเรียบร้อย ไม่ได้เป็นอะไรเเล้วนะ
"ลุกสิ" พี่พีทดึงมือผมให้ลุก
"ลุกไม่ไหวขี่หลังหน่อย" พี่พีทมันก็ทำคิ้วย่นแต่ก็ให้ผมขี่หลังแต่โดยดี
ผมขี่หลังพี่พีทพร้อมถือเสื้อพี่พีทไว้อีกมือ เราสองคนก็เข้าบ้านกัน
พี่พีทให้ผมยืนที่หน้าบ้านแล้วก็ปัดทายออกจากตัวผม คุณย่าเดินมาพอดี
"น้องเป็นไรลูกพีท น้องเป็นไร"
"ไม่ได้เป็นไรครับคุณย่าาาา" ผมยิ้มให้คุณย่า
"หน้าแดงแบบนี้ เลือดกำเดาไหลด้วยใช่ไหมเนี่ย ไปโดนอะไรมา"
"โดนลูกฟุตบอลอัดหน้าครับคุณย่า เบาๆ"
"นี้เบาๆเลือดกำเดาไหลเนี่ยนะ พีทพาน้องไปอาบน้ำอาบท่าแล้วให้ทานยานะลูก"
"ครับ"
"คุณย่าน้องภูอยากเล่นน้ำอ่ะ"
"ไม่เอาๆ ไม่เล่นแล้วลูก เดี๋ยวไม่สบายจะไปกันใหญ่นะ"
"น้องภูไม่ได้เป็นไรแล้วครับ แค่ฟุตบอลอัดหน้าเองอ่ะ นะครับคุณย่า" แล้วพี่พีทมันก็ดึงผมขึ้นข้างบน
เบื่อพวกชอบใชความรุนแรง ฉุดกระชากน้องภูแบบนี้มันน่าเป็นไข้มากกว่าอีก
เข้ามาในห้องนอนพี่พีทก็ดันผมเข้าห้องน้ำจับผมถอดเสื้อผ้า แล้วก็อาบน้ำให้
อาบเสร็จก้เอาผ้าเช็ดตัวห่อผมไว้
"เช็ดผมให้แห้งนะ เดี๋ยวพี่อาบน้ำแปป" แล้วพี่พีทก็เข้าไปอาบน้ำ แล้วพันน้องภูเป็นหนอนแบบนี้
น้องภูจะเช็ดตัวไงอ่ะ ค่อยๆๆกระดึ๊บๆๆยืนขึ้นคลายผ้าเช็ดตัวออก ถ้าเราหนีไปเล่นน้ำตอนนี้จะได้ไหมนะ
เราไม่เป็นอะไรแล้วจริงๆนะไม่ได้ดื้อด้วย ทำไงดีอ่ะอยากเล่นน้ำอ่ะ
นั่งเช็ดหัวไปคิดหาวิธีจะเล่นน้ำให้ได้ ถ้าหนีไปเดี๋ยวก็ต้องขึ้นมาเพราะพี่พีทไปตามแน่ๆ
จะไปขอคุณย่าก็ไม่มีทางได้แน่นอน แล้วถ้าลงไปพี่พีทมันต้องโกรธมากแน่เลย
แล้วจะทำไงดีว่ะเนี่ย อยากเล่นน้ำ ได้ยินไหมมมมมมมมมมมม
นอนดีกว่า มึนหัวสุดๆ แต่ก็ยังไม่วายคิดเรื่องลงไปเล่นน้ำอยู่อีก
พี่พีทออกมาจากห้องน้ำผมก็แกล้งนอนหลับตา  อิอิ พี่พีทเดินมาเอามือแตะที่หน้าผาก
พี่พีทก้มลงมาหอมที่หน้าผากเบาๆ ผมก็ลืมตามอง
"แอบหอมน้องภูนิ"
"ไม่ได้แอบ อยากหอมก็หอม"
"ทนความน่ารักไม่ไหวใช่ไหม?"
"ลุกขึ้นไปนั่งหน้ากระจกเดี๋ยวพี่เป่าผมให้ นอนผมชื้นบบนั้นเดี๋ยวไม่สบายนะ คืนนี้อดทานอาหารทะเลไม่รู้ด้วย"
ผมลุกไปนั่งที่กระจก สำรวจใบหน้าตัวเองง ก็แดงเวอร์ๆๆ โดยเฉพาะบริเวณจมูก
พี่พีทไปหยิบไดร์มาเป่าผมให้ ผมก็หันกลับไป เอาหน้าวุกไปที่พุงพี่พีท กัดพุง แง่มๆๆ
"อยากเล่นน้ำ"
"ยังไม่เลิกล้มความคิดนี้อีกหรอ มันไม่มีทางเป็นไปได้ เลิกคิดซะ"
"น่าสงสารตัวเองจัง มาทะเลก็เหมือนไม่ได้มา"
"วันหลังเราก็มากันอีกได้"
"ปิดเทอมมาอีกนะ"
"อื้ม มีอีกหลายที่ เราไปเที่ยวที่อื่นก็ได้"
"ที่ไหนอ่ะ"
"ที่เที่ยวเมืองไทยเยอะแยะ หรืออยากไปเมืองนอก"
"อยากเที่ยวเมืองไทยมากกว่า ได้ไปกับเพื่อนๆด้วย"
"ใส่เสื้อผ้าซะ เดี๋ยวพี่ไปหยิบยามาให้" พี่พีทเดินไปใส่เสื้อผ้าแล้วก็หยิบเสื้อผ้ามาให้ผมใส่
ชอบนั่งมองเวลาพีทเเต่งตัวอ่ะ เพลินดี  อิอิ พี่พีทเดินมาขยี้หัวผมแล้วก้เดินออกจาห้องไป
ผมไปยืนดูไอ้พวกนั้นเล่นน้ำกันี่ริมระเบียง โหยอิจฉาอ่ะ ไม่น่าเหม่อเลยเรา
ไม่อย่างนั้นฟุตบอลคงไม่อัดหน้าแบบนี้ เลยอดเล่นน้ำเลย สักพักพี่พีทก็ขึ้นมา
"น้องภูมาทานยา"
"ยาอะไรอ่ะ" ผมเดินกลับเข้าไปหาพี่พีท
"ลดไข้แก้อักเสบ"
"เดี๋ยวก็ง่วงอ่าสิ"
"ง่วงก็นอนสิ"
"แล้วจะทานอาหารทะเลได้ไงเล่าพี่พีทก็พูดไม่คิดนะเนี่ย"
"ก็นอนก่อนสิครับ เดี๋ยวพี่ปลุก"
"ทานแก้อักเสบอย่างเดียวได้ไหม ลดไข้เอาไว้ก่อน"
"ทานกันไว้เพื่อไข้ขึ้น มันไม่ง่วงขนาดนั้นหรอก ทานเถอะ"
"แน่ใจนะ"
"แน่ครับ" ผมรับยามาทานแล้วก็ดื่มน้ำจนหมดแก้ว แล้วก็ยิ้มให้พี่พีทเป็นการขอบคุณ
"ขอบคุณครับ" แล้วก้จะเดินออกนอกห้อง
"จะไปไหน"
"จะไปหาคุณย่า"
"คุณย่าทำกับข้าวอยู่"
"ก็จะลงไปช่วยไง"
"นอนพักเถอะ"
"ไม่เอา พึ่งจะตื่นแล้วก็ไปเล่นบอลจะให้นอนอะไรนักหนา"
"ดื้ออีกแล้วนะ"
"จ้ะ" แล้วผมก็ส่งยิ้มให้พี่พีททีหนึ่งก่อนจะลงมาข้างล่างไปหาคุณย่าในครัว
"คุณย่าาาาาาาาา"
"ไงพ่อเบ็คแฮม ลงมาทำไม ไม่นอนพักละลูก"
"นอนทั้งวันไม่เอาหรอกเบื่อจะแย่มีอะไรให้น้องภูช่วยบ้างครับ"
"เดี๋ยวพี่เราเขาก็ดุเอาหรอก"
"ไม่กลัวหรอก  ฮ่าๆๆๆ  กุ้งนี้ทำอะไรอ่ะครับคุณย่า"
"เดี๋ยวย่าจะทำกุ้งอบวุ้นเส้นของโปรดน้องภูไง แล้วก็มีปูอบวุ้นเส้นด้วย เดี๋ยวย่าทำให้ทานเล่นหม้อหนึ่งก่อน หิวไหมลูก"
"หิวครับ วันนี้ใช้พลังงานเตะบอลไปเยอะ"
คุณย่า ป้าศรี ลุงนวย ทุกคนทำอาหารกันอย่างมีความสุขไม่รู้จักคำว่าเหนื่อย
สุขของคนทำอาหารก็คือเห็นคนทานได้ทานของอร่อยๆ ผมช่วยคุรย่าหั่นผัก
ทำโน้นทำนี้ ระหว่างรอกุ้งอบวุ้นเส้นบนเตาที่ป้าศรีคอยดูอยู่
พี่พีทเดินเข้ามาในครัว เหมือนจะมาตามผม แต่ก็นะ รู้ก็รู้ว่าไม่สำเร็จ  ฮ่าๆๆ
"พีทหิวยังลูก"
"ยังครับ" แล้วพี่พีทก็นั่งลงข้างๆผม กลิ่นสบู่หอมฉุยยยยย ผมก็หั่นผักไปเรื่อย
แล้วพี่พีทก้เอามือมาแตะที่หน้าผาก ผมก็มองหน้าพี่พีท ทำจมูกย่นๆใส่
"ได้โค้กสักขวดก็คงจะดี" บ่นกับตัวเอง แต่ก็ตั้งใจใช่พี่พีทแหละ เพราะมือผมเปื้อน อิอิ
แล้วพี่พีทมันก็เดินไปเอามาให้ พร้อมกับน้ำมาให้คุณย่าลุงนวยป้าศรี
กุ้งอบวุ้นเส้นเสร็จพอดีป้าศรียกมาให้ ผมเดินไปเอาช้อนซ้อมมานั่งทานในหม้อนั้นแหละ
หม้อที่เขาเอาไว้ทำกุ้งอบวุ้นเส้นอ่ะครับ
"หิวจัง" พี่พีทบ่นเบาๆกับผม ผมก็เฉยๆๆ ฮ่าๆๆๆ พี่พีทมันก็บนอีก
"เอาบ้างไหมค่ะเดี๋ยวป้าทำให้"
"ผมอยากทานอันนี้อ่ะครับ" พี่พีทมันก็ชี้มาที่ผม ป้าศรีแกก็ยิ้ม
ผมก็เลยเอาช้อนส้อมม้วนๆๆๆวุ้นเส้นเล้วก็ป้อนพี่พีท ป้าศรีแกเห็นก็ยิ้มใหญ่
"หลานคุณท่านน่ารักดีนะคะ ไม่ทะเลาะกัน ลูกศรีนี้ตีกันทุกวันค่ะ ทะโมนทั้งคู่"
"อย่าพูดไปศรี ทะเลาะกันสามเวลาก่อนและหลังอาหาร "
"หรอค่ะ  ฮ่าๆๆๆ"
"จะเห็นก็มีเวลาหลับกับทานอาหารเท่านั้นแหละที่ไม่ทะเลาะกัน เพราะปากมันไม่ว่าง"
ผมสองคนก้ได้แต่นั่งทานไปยิ้มไป ผมก็ต้องแกะกุ้งป้อนเด็กโข่งข้างๆด้วย
วุ้นเส้นหนึ่งหม้อก็หมดไปในพริบตา
"อร่อยมากกกกกก"
"เอาอีกไหมค่ะ" ป้าศรีถาม
"พี่พีทว่าไง"
"เดี๋ยวไว้รอชุดใหญ่ดีกว่า"
"เห็นด้วย"
"พีทไปเรียกน้องๆขึ้นจากน้ำได้แล้วมั้งลูก เย็นแล้ว"
"เดี่ยวน้องภูไปเรียกให้ครับคุณย่า"
"นั่งลง ไม่ต้องเลย" พี่พีทมันกดไหล่ผมให้นั่งลง แล้วมันก็เดินไปเรียกเอง
ผมก็ช่วยคุณย่าทำใสสิ่งที่คุณย่ามอบหมายให้
วันนี้เรามีเมนู กุ้ง-ปูอบวุ้นเส้น  ปลาทูต้มยำ ปลาทูฉู่ฉี่ ปูจ๋า กั้งทอดกระเทียม ปลาทอดกระเทียม
แล้ว็มีทเลเผาเหมือนเดิมเอาไว้ให้พวกเราปิ้งๆย่างๆ แต่วันนี้เราจะมาปิ้งย่างกันแบบหมูกระทะ
ผมเห็นคุณย่าเตรียมเตาปิ้งย่างไว้สองเตา  อาหารถูกทำอย่างช้าๆๆไม่ได้เร่งรีบทำไปคุยไปสนุกดี
ไอ้พวกทะโมนทั้งหลายยืนล้างตัวกันที่ข้างบ้านเสียงให้เซ่ดไปหมด แล้วก็ต่างคนต่างเข้าไปอาบน้ำ
พี่พีทเดินกลับเข้ามาในครัวแล้วก็มานั่งข้างๆผมเหมือนเดิม
"ไปซิ่งมอไซต์กันป่ะ"
"ไม่ไปลูก มืดค่ำเเล้วพีททท" โดนคุณย่าดุเลย ฮ่าๆๆๆ แต่หนีไปกันม๊ะ
"อด"
"แล้วก็ไอ้หนังหุ้มเหล็กเนี่ยย่าไม่อยากให้ขี่เลยนะ"
"ชุดใหญ่  ฮ่าๆๆ" ผมกระซิบพี่พีทเบาๆ
"แล้วเมื่อวานพาน้องไปหมวกกันน็อคก็ไม่ใส่ ย่าจะว่าตั้งแต่เมื่อวานแล้ว พอดีนึกขึ้นได้ตอนนี้"
"พีทขอโทษครับคุณย่า"
"คนขับมันไม่เท่าไรหรอกเพราะมันรู้ตัวว่าสถานการณ์เป็นไง ไอ้คนซ้อนเนี่ยสินั่งชมวิว ตายไม่รู้ตัวมามากเเล้วนะลูก"
อ่าวน้องภูซ้อนน้องภูก็ตายอ่าจิคุณย่า  ฮ่าๆๆๆ โดนบ่นชุดใหญ่
"คุณย่าครับน้องภูอยากทานปูนึ่งด้วยอ่ะ" ช่วยพี่พีทมันก่อน ที่จะโดนชุดใหญ่กว่านี้
"ได้ๆๆ เดี๋ยวย่าทำให้ลูก ย่าก็ว่านึ่งอร่อยกว่าเผา ยิ่งปูสดๆนะ เนื้อหวานอย่าบอกใครเชียว"
"ใช่ๆๆ"
"ศรีจัดการเลย ป้าศรีเขาเป็นมือหนึ่งเรื่องนี้"
"ค่ะ" เเล้วคุณย่าก็ลืมเรื่องบ่นๆๆพี่พีททันที ไม่อย่างนั้นเราอาจจะต้องฟังกันไปจนเช้า
เสียงไอ้พวกนั้นเริ่มทยอยออกมาจากห้อง แล้วก็มานั่งสุมกันอยู่หน้าทีวี
พี่พีทยกอาหารออกไปตั้งที่โต๊ะ ไอ้พวกนั้นก็ลุกมาช่วยกัน วันนี้เราทานอาหารกันในบ้าน
โต๊ะอาหารใหญ่ๆ เล็กลงไปถนัดตาเพราะอาหารเต็มโต๊ะไปหมด ไหนจะเตาปิ้งย่างไฟฟ้าสองเตาอีก
คุณย่านั่งหัวโต๊ะ ถัดมาก็เป็นลุงนวยป้าศรี แล้วก็พี่พีทผม แล้วคนอื่นก็นั่งกันเป็นคู่ๆ คู่ใครคู่มัน
"น้องภูพี่ฝุ่นขโทษนะ เรื่องเมื่อเย็นอ่ะ"
"ไม่ต้องคิดมากหรอกพี่ฝุ่นน้องภูไม่เป็นไรเเล้ว สบายมาก"
"ครับ"แล้วพี่พีทก็ลุกไปในครัว เดินกลับมาด้วยถ้วยซีอิ๋วขาว แล้ว็มาวางข้างหน้าผม
ผมเห็นไอ้ตี๋มองการกระทำของพี่พีททุกอย่าง ผมว่ามันน่าจะคิดออะไรได้บ้าง
"ยังไม่ได้ขอเลยรู้ได้ไงว่าจะเอาซีอิ๋วขาว"
"แล้วจะเอาหรือเปล่าล่ะ"
"เอา อิอิ ขอบคุณครับ" แล้วพี่พีทก็ตักข้าวผัดปูให้ผม
เราช่วยกันเอาอาหารทะเลวางบนเตาเหล็กร้อนๆ เสียงดัง แฉ่ๆๆ กุ้งปูกั้ง สีธรรมชาติ ถูกความร้อน
เริ่มกลายเป็นสีส้มสวยงามน่าทาน ปลาหมึตัวงอเมื่โดนความร้อน เสียงน้อหยดโดนเตาดังไม่ขาดสาย
เตาปิ้งไร้ควันอย่างดี ไม่อยางนั้นในบ้านคงอบอวลไปด้วยควันไฟ
อาหารต่างๆถูกตักเข้าปาก การสนทนาเริ่มเกิดขึ้น พร้อมกับการทานอาหารนั้นแหละ
"อ่ะ" ผมแกปุให้พี่พีทตามที่ป้าศรีสอน
"ทำได้ไงอ่ะ"
"ปาศรีสอน เก่งป่ะล่ะ"
"มาก"
"แกะให้กูบ้าง" ไอ้ตี๋ยื่นจานมารับปูจากผม ผมก้แกะให้มัน สงสารมันไม่มีใครให้อ้อน ฮ่าๆๆ
คุณย่าทานอิ่มก็ขอตัวไปนั่งดูทีวี ป้าศรีกับลุงนวยก็ตามไปช่นกัน เหลือแต่พวกผม
ทานเท่าไรก็ไม่อิ่มกันซะที ขืนรวมตวกันบ่อยๆมีหวัง จน
การทานอาหารสปีดเริ่มตก อาหารตรงหน้าเริ่มจะเหลือน้อย พวกเราจะคุยกันวะมากกว่า
นานจะหยิบมาทานซะทีคุณย่าขึ้นไปนอนแล้วเหลือแต่พวกเรา
สุดท้าย!!!!!ก็กวาดกันจนเรียบเหลือแต่จานไว้เป็นอนุสรณ์ ทานเสร็จก็ช่วยกันเก้บล่าง
"ภูหน้ามึงแดงๆไม่สบายหรือเปล่า"
"เปล่า" พี่พีทรีบเดินมาจับตัวผมหลังจากไอ้ตี๋ทัก
"ตัวอุ่นๆ เดี๋ยวทานยาด้วยนะ"
"ไม่อุ่นได้ไงนั่งอยู่หน้าเตา พี่พีทอย่าคิดมาก" พี่พีทมันก็ส่ายหัว
พวกเราล้างจานกันเสร็จก็มานั่งดูทีวีกัน เป็นหนังเรื่อง สิ่งเล็กๆ ที่เรียกว่ารัก
"เคยแอบชอบรุ่นพี่ไหม" พี่พีทถามผมในขณะที่ผมนอนพิงพี่พีทอยู่
"ไม่เคยอ่ะ"
"แล้วไอ้มาร์คล่ะ" ไอ้ตี๋แย้ง
"มันมาชอบกูต่างหากล่ะ เช็คด้วย"
"ถ้าเรื่องแอบชอบรุ่นพี่ต้องไอ้เป็ดโน้น เพ้อบ่อย"
"อะไร กูไม่เคย"
"อย่าให้กูแฉมึงต่อหน้าพี่เฟียตนะไอ้เป็ด"
"เห้ยๆๆอย่าๆๆๆ"
"แต่ว่าไปคนที่ได้รุ่นพี่มาครองสมใจก็มีอยู่คนเดียว" ทุกคนหันไปมองไอ้แบงค์
"อะไร มองทำไม"ไอ้เเบงค์มันก็เขิน
"แบงค์ ถ้าเมื่อยตักพี่ฝุ่นนอ่ะหนุนได้นะ นุ่มๆๆๆๆๆ" ผมก็แซวไปแบงค์ไม่หยุดมันก็เขินจนหน้าแดง
"นอนไหม" ผมเห็นพีฝุ่นถามเบาๆแต่ไอ้แบงค์ส่ายหน้า
"ขอหนุนตักมั้งดิ" ไอ้เป็ด ไอ้หน้าด้านขอหนุนตักพี่เฟียตเฉยเลย พี่เฟียตก็ให้หนุน
"สงคนนี้ได้กันแล้วหรอว่ะ" ไอ้ตี๋กระซิบผม
"มึงก็ตัดสินจากสถานการณ์เอาแล้วกัน" ผมกระซิบไอ้ตี๋เบาๆ
"ไอ้เป็ด" ไอ้ตี๋เรียกไอ้เป็ดเสียงดัง
"มึงกับพี่เฟียตเป็นไรกัน"
"มึงไปามมันได้ไอ้ตี๋ มันเป็นผู้หญิงมันเสียหาย มึงต้องถามฝ่ายชายสิ"  ฮ่าๆๆๆๆๆ เรียกเสียงฮาจากทุกคน
ไอ้เป็ดมันก็ปาหมอนใส่ผมแก้เขิน แต่ทุกครอคำตอบจาพี่เฟียตอยู่
"พี่เฟียตตกลงเป็นไรกัน" ไอ้ตี๋หันไปถามพี่เฟียต
"แฟน" พี่เฟียตตอบเสียงเบาอย่างอายๆ
"ตั้งแต่เมื่อไรตี๋ไม่ยอมนะ แล้วเรื่องของเราล่ะ" ไอ้เป็ดลุกขึ้นนั่งทันที
"อะไรเรื่องของเรา อธิบายมาเลยไอ้ตี๋"
"ก็เมื่อคืนนี้พี่เฟียตเข้ามาหากูตอนดึก แล้วก็ พรากความบริสุทธิ์ไปจากกู"
"พี่เฟียต ว่าไง" ไอ้เเป็ดหันไปทำตาโตใส่พี่เฟียต
"เปล่านะ เมื่อคืนเหนื่อยจนหลับไปจะออกไปไหนได้ไงก็นอนกอดเป็ดทั้งคืนนอ่ะ"
"ฮันแหน่ๆๆๆๆๆๆ" พวกผมพร้อมใจกันหัวเราะในความซื่อของพี่เฟียต
"อีเป็ด อีใช้ร่างกายเปลือง มึงได้กับบพี่เยตแล้วหรออีใจง่าย" ด่าเหมือนกูเลยอ่ะไอ้ตี๋  ฮ๋าๆๆ
"ทำมาด่ากู กูเสียตัวตอนมอห้าจะขึ้นมอหกดีกว่ามึงตั้งแต่มอสอง อีแก่แดด"
อ่าวเริ่มสาวไส้ให้กากินแล้ว เริ่มเผากันเองเเล้วไง
"ใครบอกมึง ตั้งแต่ ป.6ต่างหาก"
"ตี๋นี้ไม่เบานะ แรดแต่ด็ก" ไอ้ขิงนานๆจะด่าใคร รเรียกเสียงหัวเราะให้เพื่อนๆได้มาก
"ขิงว่าตี๋ทำไม คืนนี้ยังไงขิงก็ต้องเป็นเมียตี๋"
"ฝันไปเถอะ"
"คอยดู"
"เลิกคบ"
"เเรงว์"
กว่าหนังจะจบก็เล่นเอาตาปรือ ผมเริ่มง่วงจนพี่พีทจับสังเกตุได้
"ไปนอนเถอะ"
"จะจบแล้วอีกแปปหนึ่ง"
"ดูกี่รอบแล้วเนี่ย เรื่องนี้อ่ะ"
"จำไม่ได้ ก็ชอบอ่ะ"
"ชอบอะไร"
"พี่โชน ฮ่าๆๆๆๆ"
"งั้นพี่พีทยกให้กูนะ" ไอ้ตี๋นิ เริ่มสงสัยแล้วอะไรกะพี่พีทของกูนักหนา เดี๋ยวเถอะ
"ฝันไปเถอะ"
"น้อยใจ"
"ผัวข้าใครอย่าแตะ แตะมีตื๊บ"
"โหดดดดดด"
หนังจบพวกเราก้แยกย้ายกันไปนอนห้องใครห้องมัน
"พี่บุ้งไปนอนได้แล้วจะคุยอีกนานไหมโทรศัพท์อ่ะ หืมมมมมม"
"เออ เดี๋ยวไป" สงสัยคุยกับพี่อ้นชัวร์ แว๊บโทรหาแว๊บโทรหาตลอด มีพิรุธ
"ไปยุ่งอะไรกับเขาอ่ะ ไปนอน" พี่พีทมันก็ดึงผมขึ้นห้องนอนไป เราสองคนเข้ามาในห้องนอน
ผมก็อยากอาบน้ำอ่ะนั่งหน้าเตามันร้อนเหงื่อตก พี่พีทก็อาบด้วยเช่นกัน
อาบเสร็จก็มาใส่เสื้อผ้าพี่พีทเดินเอายามาให้ นึกว่าลืมไปแล้วนะเนี่ย เห้ออออ
"ทานยา ตัวร้อนนะ"
"ครับ"
"พี่พีท "
"ครับ"
"ขอบคุณนะที่ดูแลภู"
"พี่จะไม่ดูแลหัวใจตัวเองได้ไงล่ะ " ผมทานยาดื่มน้ำแล้วก็ส่งแกว้คืนให้พี่พีท
แล้วก็ล้มตัวลงนอนที่เตียงนุ่มๆพี่พีทเดินไปปิดไฟตามหน้าที่ประจำแล้วก็ซุกตัวมาใต้ผ้าห่ม
แล้วก้ดึงผมเข้าไปกอดทันที พี่พีทกอดผมอยู่นานสงสัยวันนี้ไม่อยากทำการบ้านมั้ง
สงสัยเห็นว่าผมเหมือนจะไม่สบายแล้วก็ง่วงมากด้วเลยปล่อยให้นอนหลับไป  คร๊อกฟี่ๆๆๆๆๆๆ

กล้องเลยว่าง หันไปจับภาพที่ห้องอื่นแทน

ไปห้องไอ้แบงค์บ้างดีกว่า

อ่าวห้องว่างไปไหนกันหว่า เสียงอาบน้ำ  อิอิ ตัดเข้าไปในห้องน้ำดีกว่า
ว๊ายยยยยยยยยยยยยยยยย  ภาพที่ไม่ควรจะเผยแพร่ อยู่ต่อหน้าเพื่อนๆทำมาอาย
แต่พอเวลาอยู่กันสองต่อสองนี้ไม่มีอายเลยนะ จัดหนัก ยี้ ไปดีกว่า เดี๋ยวจะไม่ผ่าน กบว.

ไปห้องไอ้เป็ดกันบ้างนะครับ

อูยยย กอดกันกลมเชียว สงสัยเราจะมาช้ากันเกินไปเขาเสร็จกิจกันเรียบร้อยแว้วว  อิอิ

มาที่ห้องไอ้ขิง+ไอ้ตี๋

"ขิงมึงหลับยัง"
"ยังมีไร"
"มึงจะมาร์คหน้าทำไมกูหลอน"
"แล้วจะมามองขิงทำไมล่ะ"
"ก็หันไปเจอนิ"
"ก็หลับตาสิ ตี๋นิ เรื่องเยอะ"
"ขิง ไม่อยากมีแฟนเหมือนคนอื่นมั้งหรอ"
"อยาก แต่ก็ เฉยๆ ถึงเวลาเดี๋ยวมันก็มาเอง"
"ตี๋อิจฉาไอ้ภู ไอ้เป็ดว่ะ อยากมีแบบมันบ้าง"
"ความรักหรือความใคร่ล่ะ"
"รักสิ อยากมีคนดูแลซึ่งกันและกัน ตี๋เอาสิ่งที่ไอ้ภูมันพูดมาคิดทั้งวันอ่ะ"
"คิดว่าไง"
"ก็ความรักมันไม่ใช่แค่เล่นสนุกไปวันๆไง มันคือส่วนหนึ่งในชีวิต"
"ก็ดี"
"อะไรดี"
"คิดได้แบบนั้นก็ดี"
"ขิงไม่มีคนมาาจีบมั้งหรอ"
"อยู่ด้วยกันทุกวันก็เห็นนิ ขิงไม่ได้ป็อปเหมือนภูนะ"
"ขิงก็น่ารัก ถึงได้ถามไงว่าไม่มีคนมาจีบหรอ"
"ไม่มีหรอก ชีวิตมีแต่บ้านกับโรงเรียน"
"ไม่แอบชอบใครบ้างหรอ"
"ก็มี แต่บางทีเขาไม่สนใจเราก็เลยเฉยๆไม่ได้คิดอะไรต่อ"
"หรอ"
"อื้ม"
"นอนเถอะ ฝันดีนะ"
"เช่นกัน" แล้วเสียงเงียบก็บังเกิดขึ้น กล้องจับถาพได้สักพักก็นึกวาทั้งสองหลับ
เลยจะออกจากห้อง แต่ทว่าก็มีเสียงเกิดขึ้นมาอีก
"ขิง หลับยังว่ะ"
"ยัง"
"เป็นแฟนกันไหม?.................................................."
"อะไรนะ"
"เป็นแฟนกันไหม"
"คิดดีแล้วหรอ เหงาหรือเปล่า"
"ตี๋อ่ะชอบขิงมานานแล้ว แต่ด้วยความเป็นเพื่อนเลยไม่กล้า อีกอย่างเราก็ต่างกันมาก"
"ต่างตรงไหน"
"ขิงรวยแต่ตี๋นี้โคตรธรรมดา ตี๋เลยไม่กล้าจีบ"
"ถามใจตัวเองดีๆนะตี๋ ความรักมันไม่ใช่แค่เล่นสนุกไปวันๆไม่ใช่หรอ"
"ใช่ ตี๋ถามตัวเองแล้วว่าตี๋ต้องการอะไร ต้องการแฟนแบบไหน คำตอบทุกอย่างมันอยู่ที่ตัวขิงหมด"
"หรอ"
"ให้โอกาสตี๋นะ"
"ตี๋ลองพิสูจน์ให้ขิงเห็นสิ แล้วขิงจะเอาเรื่องนี้มาพิจรณาอีกที"
"จริงๆนะ"
"อื้ม"
"ขอบคุณนะ"
"ทำตัวดีๆแล้วกัน อย่าให้โอกาสของขิงมันสูญเปล่า"
"อื้ม ตี๋สัญญาจะทำให้ดีที่สุด"
"เอาแค่พี่พีทก็พอ"
"ฮ่าๆๆๆๆ"
"นอนเถอะขิงง่วง"
"ฝันดีนะ"
"อื้ม เช่นกัน"

แล้วก็หลับไปอีกคู่ คืนนี้บ้านสีขาวริมทะเลก็อบอวลไปด้วยความหอมหวานของคำว่ารัก
ความรัก มีค่ามากถ้าเราเห็นค่าของมัน
ความรักมีพลังมหาศาลถ้าเรารู้จักใช้มัน
ความรักเป็นแรงผลักดันให้ชีวิตเราก้าวเดินต่อไป
ความรักไม่เคยทำร้ายใคร นอกจากเราทำร้ายตัวเอง
ขอให้ทุกคนใช้ความรักให้เป็นประโยชน์ แล้วความสุขจะบังเกิดในชีวิตคุณ........

สวัสดีครับ ขอโทษนะครับที่หายไปหลายวัน

พอดีคุณแม่ผมไม่สบายซึ่งท่านปรกติแข็งแรงมาก
คราวนี้ไม่สบายหนักผมเลยใจไม่ค่อยดีอ่ะ เลยคิดอะไรไม่ออก
ไม่รู้จะเขียนเรื่องอย่างไง เปิดคอมก็ได้แต่ว่างเปล่าสมองมันคิดแต่เรื่องคุณแม่อ่ะ

ขอโทษทุกคนด้วยนะครับที่ทำให้รอ
ตอนนี้สมองกลับมาทำงานได้เหมือนเดิมแล้วครับ

ขอบคุณนะครับที่ยังคิดถึงกันและติดตามกันอยู่
ขอบคุณจริงๆครับ ขอบคุณทุกกำลังใจ

"รักกันเบาเบา ไม่ให้ ใครเขาเห็น
ไม่รักเล่นเล่น รักของผม เป็นรักจริง
ถ้าได้ลอง ก็จะรู้ รักแท้ไม่มีทอดทิ้ง
รักกันปิ๊งๆ นี้แหละสิ่ง ที่เรียกว่ารัก เบาเบา"........


รักนะ

[gupalz]

ขอให้คุณแม่หายเร็วๆค่ะ

[tawan]

ทุกคนกำลังเจอคู่ตัวเอง

 

[Horizon]

น้ำทะเลหวานแล้ว
รบกวนแก้คำผิด ควรเป็น มาสค์หน้า [mask] ไม่ใช่ มาร์ค [mark] ซึ่งแปลว่า ทำให้เป็นรอย
ฝากดอกไม้เยี่ยมคุณแม่ด้วยนะ
+1