หัวข้อ: ^^"รัก.......ข้ามรั้ว "ไอ้ตัวแสบ" (((ตอนจบ ภาค 1 )))หน้าที่..336 (23/10/2013)

[nolirin]

ดีมากน้องภูลูก
พี่พีทจะได้จำว่าดุน้องถูโดนไม่ถามเหตุที่มาจะโดนงดไป 7 วัน

[4559]

แล้วมิวจะคู่ใครอ่า

[som]

"แต่ถ้าหากวันได้ คุณได้กระทำการนอกใจคนที่คุณรักแล้วกฏแห่งรักก็จะถูกทำลาย และสุดท้าย กฏแห่งกรรม จะลงโทษคุณเอง"
ชอบประโยคนี้จังเลยครับ  มันโดนเข้าใจตัวเองแบบเต็มๆ

[mickeynut]

 

[CarToonMiZa]

กฎก็ต้องเป็นกฎ

บวกเป็ดจ้า

[W-Rose]

 

[gupalz]

 

[september]

 
อด ทน ไว้ พี่พีททททททททท

[malula]

เริ่ดมากค่ะน้องภู
หนูคิดดี ทำดีตลอด
ใครเห็นใครรัก
พี่พีทดูไว้เป็นตัวอย่างด้วย
อย่าใช้แต่อารมณ์ อย่าเอาแต่ใจ

[patee]

ช่างรักษากฎระเบียบดีเหลือเกินนะน้องภู

เดี๋ยวพี่พีทลงแดงตายกันพอดี

[iota]

^^"

[Supermimt]

เอ้าาา  วันนิไม่มีกลอน

น่ารักจังเลย  อบอุ๊นนอบอุ่น

[•♀NoM!_KunG♀•]

ต้องแบบนี้สิภูอย่าไปตามใจให้มาก ตาหื่นกามนั้นนะ

ยังไงก้อมาต่ออีกน้า อิอิ

[K.Pupoom]

ตอนที่.....81

 




หลังจากวันงานบอลผ่านไป ฟีดแบคที่กลับมาดีมากกกกกกกกกกกกกกกกกกก

"ขนมอะไรเยอะแยะว่ะ ใครซื้อเนี่ย" ผมเดินเข้ามาในโรงเรียน เดินเข้าห้องเรียนก็เห็นไอ้พวกเพื่อนๆนั่งรุมกองขนมอยู่
"ไม่มีใครซื้อหรอกแต่มีคนเอามาให้"
"วันเกิดใครอ่ะ อิค หรือ โยชิ แล้วโยชิมาทำไมเนี่ย "
"พี่อิคโทรเรียกให้มาทานขนมอ่ะ แหะๆ"
"อืมๆ" ผมนั่งลงที่โต๊ะตัวเองที่มีขนมวางเต็มไปหมด
"มึงไม่ทานหรอไอ้ภู"
"เดี๋ยวก่อน"
แล้วก็มีเด็กน้อยคนหนึ่งเดินเข้ามา น่าจะม.4ได้มั้ง
"พี่ภูครับ"
"ครับ"
"นี่ครับ"
"อะไรครับ?" แล้วน้องมันก็ยัดกล่องใส่มือผมแล้วก็วิ่งออกจากห้องไปเลย
"ระวังจะเป็นระเบิดนะเว้ย"
"ขนมพวกนี้ก็ของกูใช่ไหม ขิงว่าไง"
"จ้ะ อ่ะนี้เราเก็บการ์ดกับตุ๊กตาไว้ให้แล้ว"
"แล้วขนมไม่คิดจะเก็บบ้างหรอเธอ"
"ก็พวกเรารู้ไงครับว่าพี่ภูทานไม่หมดหรอกยังไงก็แบ่งพวกเราอยู่ดีอ่ะ" แล้วไอ้โยชิมันก็แกะห่อช็อคโกแลตยัดเข้าปาก
"ตลกบริโภคตลอด ไอ้โยชิ"
"โห่ ทำอย่างกับพี่เป็ดไม่บริโภคงั้นแหละ ดูในมือดิ๊ ไม่เคยว่างอ่ะ"
"พอๆ โยชิ อยากทานอะไรก็หยิบไป แล้วก็ไปเข้าห้องเรียนได้แล้ว ส่วนพวกมึง แบ่งๆเอาขนมไปไว้ใต้โต๊ตัวเองบ้าง เดี๋ยวอาจารย์มาก็ซวยกันหมดนี้แหละ"
"งั้นโยชิเอาช็อคโกแลตอันนี้ แล้วก็อมยิ้มอันนี้ แล้วก็อันนี้ด้วยนะ"
"เยอะไปและ เอาช็อคโกแลไปอันเดียวก็พอไอ้โนชิ" ไอ้เป็ดแย่งขนมมาจากโยชิ
"เป็ดให้น้องมันไปเถอะ ที่มีอยู่นี้ก็จะเป็นเบาหวานกันอยู่แล้ว"
"ใช่ๆๆๆๆ" ไอ้โยชิรีบพยักหน้า แล้วไอ้อิคมันก็แย่งขนมคืนมาจากไอ้เป็ด ยัดใส่มือเมียมัน
แล้วไอ้โยชิมันก็รีบวิ่งออกจากห้อง ด้วยความรีบของมันนั้นแหละ ก็ไปชนอาจารย์เข้า
"เธอ!!!!!!!จะรีบไปไหนค่ะ"
"ขอโทษครับอาจารย์"
"แล้วมาทำไมห้องนี้ เธอมันม.4นิ"
"ครับ เอ่อ ผมมาเอาขนมอ่ะครับ"
"งั้นก็รีบไปเลย จะได้เวลาเรียนแล้ว"
"ครับสวัสดีครับ"
แล้วอาจารย์ก็เดินเข้ามาพวกเราบอกทำความเคารพ
"ไอ้เป็ด เก็บขนม "
"เดี๋ยวเรามาดูคะแนะนสอบย่อยครั้งที่แล้วกันนะ" อาจารย์ก็เรียกไปเอากระดาษข้อสอบหน้าห้องเยงตามเลขที่
จนมาถึงเลขที่ผมผมก็เดินออกไปเอา
"นายภูภูมิ  ยืนอยู่หน้าห้องก่อนอย่าพึ่งไป" แล้วอาจารย์ก็เรียกชื่คนต่อไป
แล้วทำไมอาจารย์ต้องให้ผมยืนอยู่คนเดียวเนี่ย แล้วกระดาษข้อสอบผมอ่ะครับ ผมอยากรู้นะ
พออาจารย์เรียกชื่อคนสุดท้ายเสร็จ ก็หันมามองที่ผม ทำไมผมรู้สึกเสียวสันหลังแบบนี้นะ
"หัวหน้าห้องออกมาเขียนโจทย์ข้อสุดท้ายสิ"
แล้วไอ้หัวหน้าห้องก้ออกมาเขียนโจทย์ตามที่อาจารยสั่ง
"นายภูภูมิทำสิ"
"ครับ" ผมก็ทำตามที่ผมเคยทำในข้อสอบนั้นแหละ แต่ตอนนั้นมันรีบมากเพราะใกล้หมดเวลาไม่รู้ว่าจะถูกหรือเปล่านะสิ
ส่วนไอ้เพื่อนๆในกลุ่มมันก็ทำกันไม่ได้ เลยไม่มีใครทำข้อนี้ ไอ้ขิงมันก็บอกว่ามันมั่ว
"พวกเธอดูที่เพื่อนทำนะ ไม่เข้าใจตรงไหนก็ถามเพื่อน"
"ครับบบบ"
"เสื้อซื้อตัวใหญ่ได้ แต่กางเกงนี้ตัวนิดหนึ่งนะเธอนายภูภูมิ"
"กางเกงมันซักแล้วหดอ่ะครับอาจารย์"
"หรอ งั้นเดี๋ยวฉันเอาไม้เรียวตีขยายเนื้อผ้าให้เอาไหม"
"ไม่เป็นไรครับ เสร็จแล้วครับ"
"ไปนั่งที่ได้จ้ะ ที่ครูให้เพื่อนออกมาทำเพราะ ข้อนี้เพื่อนของพวกเธอทำถูกอยู่แค่คนเดียว ปรบมือให้เพื่อนหน่อย"
เสียงปรบมือดังขึ้นเมื่อผมนั่งลงที่โต๊ะพอดี
"เพราะฉะนั้นนายภูภูมิก็จะได้คะแนะเต็มคนเดียว อ่ะ นี้กระดษาคำตอบของเธอ ตั้งใจเรียนแบบนี้มันค่อยสมกับความน่ารักหน่อย วันๆได้แต่ซนเป็นลิงกันนะ

ะพวกเธอน่ะ ทั้งกลุ่มเลย อ่านหนังสือกันได้แล้ว โควต้าเข้ามาเยอะแยะ อีกไม่กี่อาทิตย์ก็จะสอบแล้ว เป็นการสอบที่สำคัญของพวกเธอมากนะ"
อาจารย์ก็บ่นยาวเลยทีนี้ ถึงกลุ่มผมจะซนเป็นลิงแต่กลุ่มผมก็ท็อปนะครับอาจารย์

อาจารย์ติวข้อสอบให้พวกเรา หาโจทย์ใหม่ๆมาให้ฝึกทำ จนหมดเวลาเรียนก็พักทานข้าว

"ขาขึ้นของมันจริงๆ นอกจากจะหล่อฮอตไปทั้งโรงเรียน เสือกท็อปคณิตอีก กูละเชื่อเลยยยย สวดยอด"
"ตี๋อย่างที่กูเคยบอกมึงอ่ะ ทำบุญเยอะๆ"
"สอนกูมั้งดิ" ไอ้อิคพูดขึ้นอย่างหน้าเศร้าๆเพราะมันเกือบตก
"เอางี้ ตอนเย็นไปติวกันที่ออฟฟิศพี่พีทไหม วันเสาร์อาทิตย์ไปบ้านกู"
"เออ กูไป" ไอ้อิคยกมือ
"กูด้วย"
"กูด้วย"
"ขิงด้วย"
"กูด้วยนะ"
"งั้นกูจะไปส่งพวกมึงทุกคนเองหลังติว โอเคป่ะ" ไอ้อิคเสนอ
"ดีมาก"
 หลังจากนัดแนะตกลงกันเรื่องติวแล้ว พวกเราก้ไปทานข้าวกลางวันที่โณงอาหาร
แล้วก็ไม่แปลกที่ไอ้โยชิมันนั่งรออยู่ เดี่ยวนี้เจอมันทุกเช้า กลางวันและเย็น
"โยชิ"
"ครับพี่ภู"
"ไม่คิดจะไปทานข้าวกับเพื่อนบ้างหรอ"
"ทำไมอ่ะครับ พี่ภูเบื่อโยชิหรอ"
"มาก"
"งั้นโยชิไปก็ได้"
"จะไปไหนไอ้เตี้ย"
"โยชิไม่ได้ชื่อไอ้เตี้ย"
"ล้อเล่น ทำเป็นน้อยใจไปได้ แค่อยากรู้ว่ามีเพื่อนบ้างเปล่า"
"มีสิ คนบ้าอะไรไม่มีเพื่อน"
"ก็เห็นมาติดหนึบอยู่กับพวกพี่เนี่ย เดี๋ยวเพื่อนก็ขาดความอบอุ่น"
"เพื่อนโยชิเข้าใจน่ะ"
"เข้าใจว่าโยชิติดผู้ชายใช่ม๊ะ"
"พี่เป็ดนิ ชอบว่าโยชิอยู่เรื่อยเลย ตัวเองไม่ติดงั้นแหละผู้ชายอ่ะ"
"ไปซื้อข้าวเหอะ" แล้วไอ้อิคมันก็ดึงเมียมันไปซื้อข้าว ทุกคนก็ทยอยไปเหลือผมกับไอ้แบงค์ไอ้เป็ด สามคนนั่งมองหน้ากัน
"ใครจะเฝ้าโต๊ะ" ผมถาม
"กู" ไอ้แบงค์ยกมือ ผมกับไอ้เป็ดเลยไปซื้อข้าวแล้วก็ซื้อให้ไอ้แบงค์มันด้วย
เพราะมันอุตส่าห์ลำบากนั่งเฝ้าโต๊ะให้พวกเรา
"ป้าครับ ข้าวมันไก่ไม่หนังจานหนึ่ง แล้วก็ข้าวหมูกรอบอีกจานหนึ่ง"
"จ้ะ"
"พี่ที่ถือป้ายงานบอลใช่ไหมเนี่ย" เด็กนักเรียนในโรงเรียนเนี่ยแหละ เป็นลูกป้าคนขายมั้ง หรือหลานก็ไม่รู้อ่ะ
"ใช่ครับ"
"ในเวปบอร์ดของโรงเรียนตอนเนี่ย พูดแต่เรื่องพี่ทั้งนั้นอ่ะ ว่างๆไปอ่านบ้างนะ"
"หรอ แล้วพูดในเรื่องดีหรือไม่ดีล่ะ"
"ดีสิพี่ เดี๋ยวสกาเลตแถมให้เยอะๆเลย"
"ชื่ออะไรนะ"
"สกาเลต"
"อื้มมมม ชื่อเก๋นะ"
"แน่นอน สกาเลต  ศูนย์แปดห้า สาม....."
"อ่ะรูปหล่อข้าวมันไก่ได้แล้ว อย่าไปฟังอีนี่มันมาก  เพ้อเจ้อ"
"ป้านิ หนูขายเองไม่ต้องยุ่ง"
"ครับ นี่ครับเงิน" แล้วป้าแกก็ทอนเงินให้
"ไปก่อนนะ น้องสกาเลต"
"ครับบบ พี่ภูสุดหล่อ"
ขนลุก สกาเลต อื้ม ชื่อแหวกดีมาก ปรกติจะเจอ กิฟซี่  เชอร์รี่  เรียกว่าแหวกตลาดดีมาก แต่ก็แหวกจนน่าขนลุก
"มึงเอาอะไรไอ้แบงค์ ระหว่าง ข้าวมันไก่ กับ ข้าวหมูกรอบ"
"เอาอะไรก็ได้ เดี๋ยวกูก็แย่งมึงอยู่ดี"
"เออ เอาเกาเหลาลูกชิ้นด้วยไหม วันนี้หิวว่ะ เมื่อเช้าทานมานิดเดียว"
"จัดไป" แล้วผมก็เดินไปซื้อเกาเหลาลูกชิ้นอีกชาม
"เกาเหลาลูกชิ้นครับ"
"จ้า รอสักครู่นะ" แล้วคุณป้าก็จัดการทำให้
ยืนรอก๋วยเตี๋ยวไปกูดูป้าแกทำไปก็เพลินดี แต่เหมือนป้าแกจะยิ้มให้ผม
เอ๊ะ หรือว่าไม่ใช่ว่ะ ยิ้มให้คนข้างหลังหรือเปล่า ผมก็เลยหันไปมองด้านหลัง
ก็เห็นเด็กนนักเรียนสองคนกำลังยกโทรศัพท์ขึ้นถ่ายรูป ผม พอผมหันไปเขาก็รีบเก็บ
"จะถ่ายรูปหรอครับ ถ่ายรูปร้านก๋วยเตี๋ยวหรอ เดี๋ยวหลบให้ก้ได้นะ"
"เปล่าครับ"
"แล้วน้องจะถ่ายอะไรอ่ะ"
"ถ่ายพี่อ่ะ"
"อ่าวซะงั้น แล้วถ่ายข้างหลังพี่เนี่ยนะ"
"ก็ไม่กล้าอ่ะพี่"
"ได้แล้วไอ้หนู"
"ครับ" ผมจ่ายเงินแล้วก็มายืนปรุง น้องสองคนนี้ก็ยังมองอยู่
"จะถ่ายข้างหน้าไหม หรือ ชอบข้างหลัง" ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
"ถ่ายๆๆ" แล้วน้องก็รีบหยิบโทรศัพท์ แล้วก็ถ่ายรูป ผมก็ถือชาวก๋วยเตี๋ยวมือหนึ่ง ชูสองนิ้วมือหนึ่ง
"โอเคนะ"
"ขอบคุณครับ" แล้วน้องสองคนก็ยืนชมผลงานที่ตัวเองถ่าย คนสมัยนี้แปลกๆ จะถ่ายข้างหลังไปทำไรว่ะ
กลับมาที่โต๊ะ ก็ยังมากันไม่ครบ
"มาแล้วครับคุณชาย เกาเหลาร้อนๆ ไอ้เป็ดน้ำกูอ่ะ"
"ไอ้เชี้ยแบงค์ทำหก"
"ก็ไอ้เป็ดมันมาวางใกล้มืออ่ะ"
"มึงไปซื้อมาเลยไอ้แบงค์ ให้ไว"
"เออ"
"พี่ภู" ไอ้โยชิเดินมาพร้อมคุ๊กกี้กล่องใหญ่
"มีอะไรครับโยชิ"
"เพื่อนโยชิฝากขนมมาให้อ่ะ ชื่อต้นข้าว เขาขอแอดเฟซด้วยนะโยชิให้เฟซพี่ภูไปแล้ว แล้วก็เขาฝากมือถือมาถ่ายรูปพี่ภูด้วย"
"สามเครื่อง"
"ก็สามคนอ่ะ ยังมีอีกหลายคนอ่ะ แต่โยชิบอกว่า เอ่อ เดี๋ยวให้พี่ภูทานข้าวก่อนให้มาถ่ายเอง"
"ห๊าาาาา"
"นั่งเฉยๆนะ โยชิจะถ่ายรูป ยิ้มด้วย  โอเคหล่อ ชูสองนิ้วแล้วหักข้อนิ้วนิดหนึ่ง โอเคอีกเครื่องนะ แลบลิ้นไว้มุมปาก โอเค ขอบคุณครับ" แล้วไอ้โยชิมันก็วิ่งหาย

ไปเลย แล้วทำไมผมต้องทำตามที่ไอ้โยชิมันบอกด้วยว่ะเนี่ย
"ภู โยชิอ่ะ" ไอ้อิคถือจานข้าวมาสองจานแล้วก็ถามหาโยชิ
"วิ่งไปไหนไม่รู้อ่ะ สงสัยเอาโทรศัพท์ไปให้เพื่อนมั้ง"
แล้วพวกเราก็มากันครบสักทีจะได้เริ่มทาน หิวจาตาลายแล้วเนี่ย
"พี่ภู เพื่อนโยชิถามว่าพี่ภูมีแฟนหรือยัง"
"แล้วโยชิตอบไปว่าไงอ่ะ"
"ก็ไม่กล้าตอบอ่ะ เลยบอกไปว่าไม่รู้"
"อื้ม"
"แต่เพื่อนโยชิมันบอกให้โยชิมาสืบ"
"บอกเพื่อนไปว่ามีแล้ว"
"เดี๋ยวมันก็ต้องให้โยชิสืบอีกแหละว่าใคร"
"งั้นก็บอกว่าไม่รู้ต่อไป โอเคป่ะ หยุดพูด พี่จะทานข้าว ขี้เกียจตอบ หยุด ยังจะอ้าปากอีก"
"ภูอ่ะชอบไปแกล้งโยชิ"
"ขิง เราอ่ะ ไม่รักเด็กเหมือนขิงหรอกนะ มิหนำซ้ำยังเกลียดอีกต่างหาก" ชอบแกล้งไอ้โยชิอ่ะ หนุกดี
"เห้ย มึง สงสารโยชิมัน โยชิก็อย่าไปกวนพี่ภูสิ พี่ภูเขาไม่ชอบเด็กพูดมาก โดยเฉพาอย่างโยชิเนี่ ที่พี่เขาให้เข้ากลุ่มก็ถือว่าบุญแล้วนะ" ไอ้ตี๋เสริม อิอิ
"ใช่ๆ ถ้าเป็นเมื่อก่อนนะ พี่ภูอ่ะเขาดูร้องไห้ไปนานแล้ว"
"พอๆๆ"
"พวกมึงจำน้องเติ้ลได้ป่าว ที่มันมาชอบไอ้ภูอ่ะ ที่น่ารำคาญน่ารำคาญแบบโยชิเนี่ย พูดทั้งวัน ไอ้ภูมันตวาดจนฉี่ราดไปเลยอ่ะ" เติ้ลไหนว่ะ กูเคยตวาดคนฉี่

ราดด้วยหรอ ไอ้แบงค์เมคเรื่องขึ้นมาอีกแล้วครับ
"อ๋ออออ ใช่ๆ น้องเขานะน่าสงสารสุดๆอ่ะ พอรุ่งขึ้นไม่มาโรงเรียนลาออกไปเลยอ่ะ"
"โยชิ ๆ"
"ครับพี่อิค" ไอ้โยชิเริ่มสลด ตีหน้าเศร้า อีกสักพักน้ำตาคงคลอ ตามสเตป
"เป็นไร อย่าไปฟังพวกมัน พวกมันแกล้ง"
"โยชิ โยชิ ขอ...โทษครับพี่ภู ต่อไปนี้โยชิจะไม่ ไม่ พูดมาก อีก"
"แน่ใจนะ"
"แน่ครับ" มาแล้วน้ำตามาแล้ว
"ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" ซะใจอ่ะ ได้แกล้งไอ้โยชิมีควมสุขจัง หน้ามันอยากทะเล้นตลอดเวลานี่นา
เห็นแล้วมันอดไม่ได้อ่ะ หมันเขี้ยวสุดๆ แบร่ๆๆๆๆ
"พี่ล้อเล่นน่ะโยชิ ฮ่าๆๆๆ" แล้วผมก็กอดคอมันมาซุกที่อก ก่อนที่น้ำตามันจะท่วมโต๊ะอาหาร
"พี่ภูนิชอบแกล้งโยชิ" เสียงสูงอีกแล้ว เเสดงว่ามันเริ่มกลับมาเป็นคนเดิมอีกแล้ว
"ก็โยชิแกล้งแล้วสนุกนินา"
"ต่อไปนี้โยชิจะไม่ยอมให้พวกพี่แกล้งง่ายๆอีกแล้ว จำไว้"
"โยชิ เรามันกระดูกคนละเบอร์น้องเอ๊ยยยยย"
"ชิส์"
ทานอาหารกันเสร็จก็มานั่งเล่นกันใต้ตึกเรียน รอเวลาเข้าเรียน เพื่อไอ้โยชิก็มาตามนัดจริงๆ
"พี่ภูเพื่อนโยชิมาแล้ว"
"มาทำไรกันอ่ะครับ"
"เอ้าก็ที่โยชิบอกไงเพื่อนโยชิมาขอถ่ายรูป พวกมันทำแฟนเพจให้พี่ภูอ่ะ"
"ห๊าาาา"
"อูยยยยดังใหญ่แล้วเพื่อนกรู"
"น้องๆครับพี่ไม่ใช่ดารานะ"
"แต่พี่เป็นดาราในใจของพวกเรานะ"
"สกาเลต มากับเขาด้วยหรอ"
"หนูพึ่งรู้เนี่ย ว่านังโยชิมันมาติดผู้ชายกลุ่มพี่ ถึงว่าหายไปจากห้องบ่อยๆ บังเอิ๊ญญญไปเห็นนังพวกนี้มันนั่งดูรูปพี่ภูกัน หนูก็เลยรู้ที่มาที่ไป"
"เดี๋ยวไอ้ภู เมื่อกี้มึงเรียกน้องเขาว่าอะไรนะ" ไอ้เป็ดถาม
"สกาเลต"
"เกิดมาก็ชื่อนี้เลยหรอน้อง"
"ชื่อในวงการน่ะพี่"
"อ่อ พี่ก็ว่า อย่างน้องน่าจะชื่อสมโชค"
"ว๊าย แรง"
แล้วน้องๆก็หยิบมือถือขึ้นมาถ่ายรูปผมกันเป็นว่าเล่น นี้เหมือนถูกสื่อมวลชนรุมถามเรื่องข่าวพาสาวขึ้นคอนโดเลยนะเนี่ย ฮ่าๆๆๆ
"พี่ภูเลือดกรุ๊ปอะไรครับ"
"ถามทำไมหรอครับ"
"ก็จะได้เอาไปลงในบอร์ดไงค่ะ  เอ๊ยครับ"
"บีครับ"
"ชอบสีอะไรครับพี่"
"สีกัน"
"หนูหมายถึงสี คัลเลอร์อ่ะ"
"สีแดง แดงแบบสตรอเบอร์รี่อ่ะ สีเขียวด้วย สีขาวก็ชอบนะ"
"พี่ไม่มีคำว่าที่สุดหรอ"
"สีชมพูแล้วกัน"
"ผู้ชายสีชมพู ว๊ายยแก โคตรโรแมนติกเลยอ่ะ
แล้วน้องแกก็ถามคำถาม บลาๆๆๆๆๆ อะไรไม่รู้มากมาย น้องพวกนี้โตขึ้นอนาคตน่าจะเป็น เอฟซี ของศิลปินที่ดีแน่นอน
เพราว่าน้องถามซอกแซกทุกเรื่อง น่าจะไปออกรายการแฟนพันธ์แท้นะเนี่ยถามขนาดนี้
ผมก็นั่งเล่นกับพวกน้องๆเนี่ยแหละ นั่งคุยกันฮาดี พวกเพื่อนๆโยชิตลกดีครับ
แต่จะออกสาวๆนิดหน่อย บางคนก็ไม่นิดหน่อยหรอก มากเลยแหละ เช่น สกาเลต ฮ่าๆๆๆ
"ไปเรียนกันได้แล้วครับน้องๆ พวกพี่ก็จะขึ้นเรียนกันแล้ว โยชิพาเพื่อนไปเรียนได้แล้ว"
"ครับพี่ภู"
"เออ แล้วใครเจ้าของคุ๊กกี้เนี่ย"
"มันไม่กล้ามา มันเขินอ่ะ"
"งั้นก็ฝากไปขอบคุณด้วยนะ เข้ามาคุยกันได้ ไม่ต้องซื้ออะไรให้พี่หรอก เก็บตังค์พวกเราไว้ซื้ออุปกรณ์การเรียนดีกว่า "
"หล่อแล้วยังใจดีอีกอ่ะ พระเอกสุดๆ กรี๊ดดดดด"
"พี่ไปนะ" แล้วพวกผมก็ต้องรีบเดิน เพราะอีน้องกลุ่มนี้เรียกสายตาคนหลายๆคนให้มามอง
รู้สึกว่าอยากจะเอาหัวมุดลงไปในถังขยะ แล้วไม่โผล่ออกมาอีกเลย  เห้ออออ
เลิกเรียนก็ต่างเเยกย้ายกันกลับบ้าน บ้านใครบ้านมัน ผมก็มีไอ้แบงค์มาส่งที่บริษัทพี่พีทเหมือนเคย
แต่วันนี้มันไม่ร้องทานก๋วยเตี๋ยวเป็ด เพราะมันต้องรีบกลับไปหาสามีมัน สามีมันรอไปเดินซุปเปอร์มาเก็ต ซื้อของเข้าห้อง
ตามไปดุมันหน่อยไหมล่ะ......

ตัดไปที่....แบงค์+ฝุ่น

หลังจากที่ผมส่งไอ้ภูที่หน้าบริษัทพี่พีทก็ขับรถกลับมาที่ห้อง เพราะวันนี้นัดพี่ฝุ่นเอาไว้ว่าจะไปซุปเปอี์มาเก็ตกันเพราะของใช้ในห้องเราหมดหลายอย่างแล้ว
"กลับมานานแล้วหรอ" ผมเปิดประตูเข้าห้องไปก็เห็นพี่ฝุ่นนั่งแทะแอบเปิ้ลอยู่
"พึ่งกลับมาอ่ะ หิว"
"ทานอะไรก่อนไหม เดี๋ยวแบงค์ลงไปซื้อให้"
"พี่ไม่ได้หิวข้าว" อย่ามาบอกว่าหิวแบงค์นะฝุ่น มุกเนี่ยคู่อื่นเขาใช้กันไปเยอะแล้ว
"แล้วพี่ฝุ่นหิวอะไร"
"ข้าวโพดอ่ะ เมื่อกี้เดินผ่านมา คนเยอะเลยขี้เกียจรอ"
"อย่างนั้นเค้าไม่เรียกว่าหิว เขาเรียกว่าอยาก"
"แล้วถ้าพี่อยากแบงค์อ่ะ เหมือนกันป่ะ"
"ทะลึ่งน่ะ" ผมนั่งลงข้างพี่ฝุ่น แล้วก็ดูทีวีไป ฟังเสียงพี่ฝุ่นมันแทะแอปเปิ้ลไป
แล้วมันก็โยนซาแอบเปิ้ลที่เหลือ ลงถังขยะ ปุก!!!!! ถ้าโยนไม่ลงนะ จะให้เอาปากคาบไปทิ้ง
"ไปเหอะ วันนี้เราจะไปซื้อของกันไม่ใช่หรอ จะได้หาข้าวทานด้วย เริ่มหิวแล้ว"
"แต่พี่ฝุ่นเพิ่งจะซัดแอบเปิ้ลไปนิ "
"ถ้าไม่ไปพี่อาจจะซัดแบงค์แทนนะ"
"อร่อยล่ะสิ"
"มากอ่ะ"
"ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าดีกว่า" ผมลุกออกจากโซฟา เพราะพี่ฝุ่นมันเริ่มโน้มตัวเข้าหาแล้ว ไม่อย่างนั้น ไม่ได้ไปแน่
ผมเปลี่ยนมาใส่เสื้อยืดสีขาวสบายๆ เพราะว่าไม่ได้ไปไหนไกลหรอก แต่บิ๊ดเอ โลตุ๊ส แถวๆนี้แหละ
พี่ฝุ่นก็ไปทั้งชุดนิสิตนั้นแหละ แต่ใสรองเท้าแตะ ชิลๆสบายๆ เราเดินออกไปเรียกแท็กซี่ เพราะขากลับมอไซต์งขนของไม่หมด
เพราะของงหลายอย่างในห้องที่มันหมดอ่ะ เรียกว่าพร้อมใจกันหมดก็ว่าได้
ถึงแล้วววววววว
"อะไรหมดบ้างอ่ะแบงค์"
"ยาสีฟัน ยาสระผม ครีมอาบน้ำ แป้งยังอยู่  น้ำยาขัดห้องน้ำ ถูพื้น"
"อืม"
เราก้ไปเข็นรถเข็นมา แล้วก็เดินซื้อของไปเรื่อยๆช่วยกันเลือกช่วยกันเข็นก็สนุกดีๆ
"แบงค์ถุงยางก็หมดนะ"
"ชู้ว์ๆๆๆๆ  จะเสียงดังทำไม คนเขามองเห็นไหม"
"มองทำไมอ่ะ"
"เขามองด้วยความชื่นชมมั้ง"
"ก็แค่ถุงยาง เจลก็ใกล้หมดนะ ซื้อไปด้วยเลย"
"ต้องไปซื้อตรงโซนขายยาโน้น นี้มันน้ำมันพืช จะใช้น้ำมันรำข้าวแทนเจลไหมล่ะ"
"เออก็น่าลองนะ"
"บ้า"
เดินไปดูมุมอาหารกันดีกว่า
"อยากทานอาหารฝีมือคุณย่าน้องภูเนอะ"
"เสาร์อาทิตย์นี้เราจะไปติวหนังสือกันที่บ้านไอ้ภูอ่ะ พี่ฝุ่นไปช่วยกันติวหน่อยดิ"
"ได้ๆๆ"
"ตอนเย็นๆวันธรรมดาพวกเราก็นัดกันติวที่บริษัทพี่พีทอ่ะ แบงค์อาจจะกลับเย็นหน่อยนะ"
"ให้พี่ไปรับไปม"
"ไม่ต้องหรอกเดี๋ยวไอ้อิคมันให้คนขับรถที่บ้านมันไปส่ง"
"อ่อๆ งั้นเดี๋ยวพี่จะชวนเพื่อนที่เก่งๆมาช่วยติวให้วันเสาร์อาทิตย์อ่ะ"
"ขอบคุณครับ"
"ป่ะ ไปซื้อถุงยางกันเถอะ เดี๋ยวลืมคืนนี้อด" ไอ้พี่ฝุ่น ไอ้บ้ากาม จะไปวาพี่ฝุ่นคนเดียวก็ไม่ถูก ผมเองก็ด้วย พี่ฝุ่นเริ่มปุ๊ปผมก็ตอบสนองปั๊ป ฮ่าๆๆ อีกคนที่ควร

จะโทษก็ ไอ้คนเขียนไง อิอิ

ซื้อของเสร็จก็เดินมารอจ่ายเงิน ก็หลายคิวอยู่ แต่ของแบบนี้ก็ต้องรออ่ะนะ
แล้วไอ้ตรงเค้าท์เตอร์จ่ายเงินก็ดันมีถุงยางวางอยู่ด้วยน่ะสิ พี่ฝุ่นมันก็ไปหยิบดู
"ซื้อแล้วจะซื้ออีกทำไม"
"ดูเฉยๆ"
"วาง"
"ก็แค่อ่านอ่ะ ไม่ได้หรอไง แค่นี้ต้องดุ"
"ไปอ่านที่บ้านโน้น"
"เชิญค่ะ" ยืนทะเลาะกันจนพนักงานต้องเรียก เราก็หยิบของวางบนเค้าเตอร์แล้วก็รอจ่ายเงิน
"พี่จ่ายเอง"
"หารกันดิ"
"ไม่เอา"
"ทำไมอ่ะ ใช้ด้วยกันนะ" แล้วพี่ฝุ่นก็ยื่นบัตรเดบิตส่งให้พนักงาน จ่ายเงินเสร็จก็เดินเข็นของไปที่รอแท็กซี่
"พี่ฝุ่นเมื่อกี้ค่าของเท่าไรอ่ะ"
"จะรู้ไปทำไม"
"ให้แบงค์ช่วยจ่ายนะ"
"ถ้าไม่หยุดพูดเรื่องนี้พี่จะโกรธนะ"
"ก็แบงค์ไม่อยากเอาเปรียบพี่"
"แบงค์เป็นเมียพี่"
"อื้มรู้"
"ก็จำไว้สิ"
"แล้วเกี่ยวไรกับค่าของอ่ะ"
"ทุกอย่างที่เป็นเมียพี่ พี่จะดูแลเอง"
"ช่วยกันไม่ดีกว่าหรอ"
"ไอ้ดื้อ เลิกคิดมากได้แล้ว พี่ครับไป...บลาๆๆๆ"
แล้วเราสองคนก็ขึ้นรถแท็กซี่กลับห้อง มาถึงห้องก็ช่วยกันเอาของใส่ตู้ เอาไปเรียงในห้องน้ำ โน้นนี้นั้น
แล้วก็มานั่งทานข้าวที่ซื้อมากัน ทานเสร็จก็นอนเล่นดูทีวี ก่อนจะไปอาบน้ำแล้วมานั่งทำการบ้านของใครของมัน
"แบงค์พี่ง่วงแล้ว"
"นอนก่อนดิ"
"อยากทำอะไรก่อนนอน"
"อะไรอ่ะ" ผมก็รู้ว่าพี่ฝุ่นหมายถึงอะไรแต่ก็แกล้งไปงั้นแหละ
"การบ้าน"
"แบงค์ก็ทำอยู่เนี่ย"
"การบ้านของเราสองคนอ่ะ"
"การบ้านของใครก็ของมันสิ"
"อย่ามากวน เร็วๆ อย่าให้ต้องฉีกเสื้อ"
"ฮ่าๆๆ" แล้วผมก็เก็บของใส่กระเป๋าแล้วก็เดินไปหาหมาป่าที่รอจัดการเจ้าแกะตัวนี้อยู่  คริคริ

ตัดกลับมาที่.......น้องภู+พี่พีท

"พี่พีทครับ"
"ครับผม"
"น้องภูนัดเพื่อนๆมาติวหนังสือที่ออฟฟิศตอนเย็นอ่ะ พี่พีทจะว่าอะไรไหม"
"ไม่ว่าครับ"
"น้องภูขอใช้ห้องประชุมด้วยนะ"
"ได้ครับ"
"ขอบคุณครับ "
"วันเสาร์อาทิตย์ก็ชวนเพื่อนๆมาติวที่บ้านสิ เดี๋ยวพี่ช่วยติวาษาอังกฤษให้"
"จริงนะ"
"จริงครับ แล้ว วิชาอื่นๆก็ลองถามพวกพี่อ้นพี่บุ้งเขาดู เผื่อเขาช่วยได้"
"ครับผม"
แล้วเราก็มาถึงบ้านกันซะที หลังจากฝ่ารถติดกันมานานแสนนานขนาดมาทางด่วนนะ ยังติดเลย
แล้วผมก็เดินไปให้อาหารไอ้มดแดงเหมือนเคยแล้วก็เดินเข้าบ้านวันนี้เรากลับกันมาสองทุ่มแล้ว
คุณย่าทานข้าวไปเรียบร้อยกำลังนั่งดูทีวีอยู่ สงสัยจะรอดูละครนั้นแหละ
"กลับมาแล้วครับบบบบ"
"หิวไหมลูก"
"มากกกกกกกกกกกกก"
"ย่าทำห่อหมกน่ะลูก ไปทานเลย"
"ว้าวๆๆๆๆ  พี่พีททานข้าวกัน"
"เดี๋ยวพี่เข้าห้องน้ำก่อน" แล้วพี่พีทก็เดินขึ้นข้างบนไป ผมก็จัดการยกกับข้าวมาตั้งที่โต๊ะกลางหน้าทีวี
จะได้ดูทีวีเป็นเพื่อนคุณย่าด้วย แล้วก็ตัดข้าวมาสองจาน
"เดี๋ยวมาหกบนพรมย่า ย่าจะหยิกให้เนื้อเขียวเชียว"
"น้องภูอุตส่าห์กลัวคุณย่าจะเหงานั่งดูทีวีคนเดียว"
"ทำไมมาทานตรงนี้อ่ะ" พ่พีทลงมา แล้วก็นั่งลงกับพื้นที่โต๊ะกลางของโซฟา
"เดี๋ยวคุณย่าดูทีวีคนเดียวจะเหงา"
"ย่าว่าจะมาทะเลาะกันให้รำคาญไม่เป็นอันดูทีวีมากกว่า"
"หวังดีประสงค์ร้ายจริงจริ๊งเรา"
"ทานกันเถอะ เดี๋ยวละครย่ามาจะได้อิ่มๆกันไป"
พี่พีทมันก็หัวเราะผม เราก็นั่งทานกันอย่างสงบ ตักกับข้าให้กันบ้างแต่ไม่ได้เถียงอะไรกันกลับจะไปรบกวนการดูละครของคุณหญิงย่าท่านน่ะสิ
อิ่มก็ยกไปเก็บไปล้าง คุณย่าก็เริ่มหาวแล้ว ดูได้ไม่กี่ตอนหรอกเดี๋ยวก็ง่วง ตื่นเช้าก็มาถามผมนั้นแหละว่าละครเมื่อคืนไปถึงไหน

"วันนี้ครบเจ็ดวันแล้วนะ"
"ใช่วันนี้ย่างเข้าวันที่เจ็ด"
"เห้ยๆๆๆอย่ามาโกง เลยเที่ยงคืนไปก็เป็นวันที่แปดแล้ว"
"งั้นรีบอาบน้ำนอนดีกว่า เดี๋ยวเที่ยงคืนแล้วจะไม่ปลอดภัย"
"ดี รีบนอนรีบหลับจะได้ลักหลับ"
"เห้ย คนจะนอน บาปนะ"
"ยอม"
"แน่ะ"
"ป่ะอาบน้ำเถอะ จะได้มานอนรอเที่ยงคืนกัน"

แล้วผมก็เข้าไปอาบน้ำกับพี่พีท พี่พีทดูมีความสุขเวอร์อ่ะ
เรื่องแบบนี้ในชีวิตคู่มันก็ขาดไม่ได้อ่ะเนอะ มันก็เป็นเรื่องธรรมชาตินั้นแหละ ผมก็ปรับตัวได้ชินแล้ว
มันก็เหมือนการเติมเครื่องปรุงให้กับก๋วยเตี๋ยวนั้นแหละ ไม่ปรุงเราก็ทานได้
แต่ถ้าปรุงเราก็ทานอย่างถูกปากและถูกใจมากกว่า ชีวิตรักกับเซ็กส์ก็คงคล้ายๆกัน
รักโดยไม่มีเซ็กส์ สำหรับบางคนก็อาจจะได้(มั้ง) แต่สำหรับบางคนมันคือสิ่งสำคัญ
แต่สำหรับผม มันคืองค์ประกอบหนึ่งของชีวิตรัก ไม่มี ก็ไม่ตาย ดำรงชีวิตได้แต่ไม่สมบูรณ์  ฮ่าๆๆๆ

เรื่องนี้ละเอียดอ่อนเข้าใจยากเนอะ พอๆกับไก่กับไข่อะไรเกิดก่อนกันเลย................



สวัสดีครับทุกคน

เมื่อวานแต่งๆกลอนอยู่ คอมเจ้ากรรมดับซะงั้น
อารมณ์เลยบูดกระทันหัน เลยนอนไปเลย
ตื่นมาก็จำไม่ได้แล้วด้วยว่าเมื่อคืนแต่งกลอนว่าอะไร
เห้อออ เสียดายอ่ะ

ขอบคุณทุกคนมากนะครับที่ติดตามมาโดยตลอด
แล้วก็ยินดีต้อนรับผู้อ่านใหม่ทุกๆท่าน รีบๆตามมาให้ทันนะครับบบ อิอิ

ขอบคุณทุกคอนเม้นท์ครับ ขอบคุณมากจริงๆ
จะหมดเดือนกุมภาพันธ์ ที่เราเรียกว่าเดือนแห่งความรักแล้วนะครับ
ใครที่ยังโสดเหมือนผม เดือนหน้า มีนา ขอให้ มีแฟน เย้ๆๆ

ฮ่าๆๆๆๆ


รักนะ



แอบรักเธอ เธอก็รู้ รู้ว่าชอบ
แอบคอยมอบ ความรู้สึก ดีดีให้
ผ่านสายลม เสียงเพลง และเสียงใจ
จากข้างใน ไอรัก คอยพักพิง

อยากจะรู้ ว่าเธอคิด เหมือนฉันไหม
รู้สึกใช่ อยากใกล้ชิด สนิทสนม
อยากมีเธอ มาอยู่ใน สายตากลม
วอนสายลม พัดพา เธอมาที

[4559]

น่ารักอ่าเก่งด้วย

[gupalz]

น้องภูป๊อปใหญ่

[nolirin]

แชะๆ
แอบมาถ่ายรูปคนดัง

[Horizon]

พี่พีทยังไม่รู้ว่าน้องภูดังขนาดไหน

[Supermimt]

จิ๊กกะดิ๊กก  อ่านกลอนแล้ว จักกี้ หัวใจ อิอิ

คนแต่ง ชื่ออะไรหรอ อ่านมานานแล้ว ยังไม่รุเลย

เอ๊ะะ หรือเคยบอกแล้วหนูไม่ทันมอง  แง่มๆๆๆ


เรื่องนี้คงต้องถึงตอนน้อง ภู ขึ้นมหาลัยแน่ๆเลย
เอ๊ะ  หรือว่าเอาตอนแก่เลย

ยาวไปเรื่อยๆ
ไม่รุ้สึกน่าเบื่อเลยอ่า น่าติดตามตลอด
เค้าต้อง  รีเฟรช(ตอนดึกๆ) น่าแรกอ่า ดูว่าอัพรึยัง

พักผ่อนมากๆๆนะคร๊าบบบบบบบบบบบ

[naiin]

                                แอบรักเธอ เธอก็รู้ รู้ว่าชอบ
แอบคอยมอบ ความรู้สึก ดีดีให้
ผ่านสายลม เสียงเพลง และเสียงใจ
จากข้างใน ไอรัก คอยพักพิง

อยากจะรู้ ว่าเธอคิด เหมือนฉันไหม
รู้สึกใช่ อยากใกล้ชิด สนิทสนม
อยากมีเธอ มาอยู่ใน สายตากลม
วอนสายลม พัดพา เธอมาที





                ทิ้งท้ายไว้สวยงามเช่นเคยครับ

[กรีน]

  สุดยอดเลย

[MoMoRin]

(^____^) n'phuu thang keng thang narak,,mi naa la theung mii tae khon chorp a nor...hu hu hu

[GoodNice]

    น้องภูน่าร๊ากกกกกกอ่าาาาา


ยิ่งอ่านยิ่งหลง      

[Karn12]

ระวังโดนคิดดอกเบี้ยนะน้องภู

[seaz]

"มันก็เหมือนการเติมเครื่องปรุงให้กับก๋วยเตี๋ยวนั้นแหละ ไม่ปรุงเราก็ทานได้
แต่ถ้าปรุงเราก็ทานอย่างถูกปากและถูกใจมากกว่า ชีวิตรักกับเซ็กส์ก็คงคล้ายๆกัน
รักโดยไม่มีเซ็กส์ สำหรับบางคนก็อาจจะได้(มั้ง) แต่สำหรับบางคนมันคือสิ่งสำคัญ"

จริงอย่างที่น้องภูว่าเลยเนอะ

[tawan]

คนเขียนวางยาอ่ะ

ตอนนี้หลงน้องภูขึ้นทุกวัน ทุกวันแล้วน่ารักกกก

 

[roseen]

 

[nemesis]

น้องภูดังระเบิด

[Still_14OC]

น้องภูฮอทมากๆ

[ขนมสัมปันนี]

น้องภูิิิิิ......เด็กคนนี้จะทำให้หลงไปถึงไหยยยยยย