ตอนที่.....84 
วันนี้วันเสาร์
เพื่อนๆก็นัดกันมาติวที่บ้านผม
"วันนี้โยชิมาเปล่า?" พี่พีทถาม
"มามั้ง"
"หรออออ"
"ทำไมอ่ะ"
"เปล่า น้องเขาน่ารักดี"
"หรอ"
ถ้าอิโยชิมันน่ารักมากก็ไม่ต้องมายุ่งกับฉันสิ หงุดหงิด ลงข้างล่างดีกว่า
"ไปไหนครับ"
"ข้างล่าง"
"ไปทำไร"
"ไม่ให้ไกลจากตรงนี้" แล้วผมก็เดินลงข้างล่าง ปิดประตู ปัง!!!!!
หนอยแน่ะ!!!!!มีหน้ามาชมคนอื่นน่ารักต่อหน้าเมียตัวเอง ไอ้โยชินะไอ้โยชิ วันนี้โดนหนักแน่แก
"อ่าวพี่บุ้ง มาตั้งแต่เมื่อไร"
"ได้สักพักแล้ว พาพี่อ้นมาติวหนังสือให้น้องภูไง"
"แล้วพี่อ้นอ่ะ"
"ในครัวน่ะ ช่วยคุณย่าอยู่ เป็นอะไรหน้าตูมเชียว"
"พี่บุ้งถามไรหน่อยดิ"
"อะไร"
"ถ้าสมุมติว่าพี่อ้นชมผู้ชายอื่นว่าหล่อต่อหน้าพี่บุ้งพี่บุ้งจะรู้สึกไง"
"จะจับจูบปากให้สนิทเลย"
"ไมได้ถามว่าจะทำไง แค่ถามว่ารู้สึกไง"
"ก็คงน้อยใจนิดๆมั้ง แต่ก็ไม่ได้อะไรมาก เขาก็แค่ชมคนอื่นแต่ยังไงเขาก็รักเรา ทำไมหรอพี่พีทชมใครน่ารักหรือไง"
"พี่พีทอ่ะ อยู่ดีๆก็ถามหาไอ้โยชิ ถามว่าวันนี้มาเปล่า แล้วก็ยังชมมันน่ารักอีก"
"งานเข้าแล้วพี่พีทพูดไม่คิด ใจเย็นๆ น้องชายพี่น้องรักที่สุดแล้ว"
"ช่างเหอะ ถ้ไอ้โยชิมันน่ารักก็ให้เขาชื่นชมกันไป"
"ไปในครัวกันเถอะป่ะ" แล้วพี่บุ้งก็กอดคอผมเดินเข้าครัวไป
"คุณย่าาาาาาาาา"
"หิวล่ะสิถึงได้ลงมาเนี่ย"
"นิดหนึ่ง มีอะไรทานมั้งอ่าครับ"
"พี่เขาทำข้าวมันไก่ ย่าทำขนมจีนน้ำยา แกงเขียวหวาน"
"ทานได้ยังอ่าครับ"
"แกงเขียนหวานทานได้แล้วลูก"
"เย้เย้" แล้วผมก็จัดการทานขนมจนแกงเขียวหวานอย่างเอร็ดอร่อย
พี่อ้นก็ช่วยพี่บุ้งทำข้าวมันไก่อ่าแหละ
"สองคนผัวเมียช่วยกันขายข้าวมันไก่ก็ดีเหมือนกันนะ ฮ่าๆๆๆ"
"แซวพี่เขาอีก"
"หุหุ"
"ทำมาเป็นแซวคนอื่น ระวังเถ๊อะ พี่พีทจะหลงเด็กน้อย"
"ก็ช่างสิ น้องภูอยู่กับคุณย่าก็ได้ ใครจะหลงใครก็เชิญ"
"กลัวจะนอนร้องไห้จนหมอนเปียกล่ะสิไม่ว่า"
"รำคาญจริงๆเลย" แล้วผมก็ยกจานขนมจีนไปทานหน้าทีวี รำคาญไอ้ผักบุ้งเน่า
นั่งดูทีวีไปทานขนจีนไป พี่พีทก็ลงมาจากข้างบน
"ทานอะไรอ่ะ" ผมก็ไม่ได้ตอบ ไม่ได้สนใจอะไร พี่พีทก็นั่งลงข้างๆ
"พี่ถามว่าทานอะไร"
"พี่พีทก็เห็นอยู่เนี่ย จะถามทำไม"
"ก็เมื่อกี้มันไม่เห็นนิ"
"ตอนนี้ก็เห็นแล้วนิ"
"เป็นอะไรเนี่ย พูดจาไม่น่ารักเลย"
"ก็ใช่ไง น้องภูมันไม่น่ารัก ก็ต้องพูดแบบนี้แหละ จะให้มาออดอ้อนแบบไอ้โยชิ น้องภูทำไม่เป็นหรอก"
แล้วผมก็เดินขึ้นข้างบน ไปหยิบกระเป๋าสตางค์แล้วก็โทรศัพท์ กำลังจะเดินออกจากบ้าน
"จะไปไหน"
"เซเว่น"
"ไปทำไม ขนมบ้านเราเยอะแยะ"
"น้องภูจะไปซื้อปากกาไวท์บอร์ด"
"บนโต๊ะพี่ไม่มีหรอ หาดูหรือยัง"
"ยัง"
"ไปหาก่อน น้องภูหยุดก้าวนะ ขึ้นไปหาข้างบนก่อน น้องภู ดื้ออีกแล้วนะ"
"อะไรกันลูกพีท ดุน้องอีกแล้ว แล้วนั้นเจ้าตัวเเสบจะไปไหนน่ะ"
"บอกว่าจะไปซื้อปากกาน่ะครับ"
"ก็ให้น้องไปสิลูก"
"คุณย่า ปากกาพีทก็มีเยอะแยะ"
"ทะเลาะอะไรกันหรือเปล่าเนี่ย"
"พีทก็แค่แกล้งน้องเล่นอ่ะ"
"นั้นไง แกล้งอะไรน้อง"
"ก็แกล้งชมโยชิ รุ่นน้องน้องภูว่าน่ารัก เท่านั้นแหละ เจ้าตัวก็งอลหาเรื่องพีทตลอด"
"ก็เราน่ะนะ ปากไม่ดี ไม่ว่าใครก็อยากเป็นที่หนึ่งในสายตาของคนที่เรารักทั้งนั้นแหละ อยู่ดีๆก็หาเหาใส่หัว งานนี้ย่าไม่ยุ่งแล้วนะ"
ผมเดินมาเซเว่นหน้าปากซอยก็เดินเล่นไไปเรื่อยแหละ จนไปถึงเซเว่น
ก็ไปซื้อปากกามา เพราะของพี่พีทมันแห้งหมดแล้ว ผมดูแล้วหรอกน่ะ แต่ก็กวนประสาทพี่พีทมันไปงั้นแหละ
เดินผ่านตู้ไอศครีมก็อดใจไม่ได้ที่จะซื้อสักอันสองอัน ฮ่าๆๆ ได้ไอศครีมก็จ่ายตังค์ เดินกลับบ้าน
"หนูมาลีมีลูกแมวเหมียว ลูกแมวเหมียว ลูกแมวเหมี๊ยววว บลาๆๆๆๆๆๆๆ"
"ปี๊ป ปี๊ปปปป" ใครมาบีบแตรว่ะเนี่ย
"สุดหล่อ ขึ้นรถเร็ว มาเดินตากแดดทำไมเนี่ยไม่ร้อนหรือไง"
"พี่โค้ก หวัดดีครับ"
"หวัดดีครับ ขึ้นรถเร็ว เดี๋ยวตัวดำไม่น่ารักนะ"
"ครับ" ผมก็เดินไปขึ้นรถ พี่โค้กก็ขับเข้าไปในบ้าน
"มาหาพี่พีทหรอพี่โค้ก"
"ใช่ มีธุระนิดหน่อย"
"ธุระ อะไรอ่ะ บอกได้เปล่า"
"พี่แวะเอาแบบงานมาให้พี่พีทน่ะ"
"อืม"
"แล้วเราสบายดีนะ ไม่ได้เจอกันซะนาน ตัวสูงขึ้นป่ะเนี่ย"
"ไม่รู้อ่ะ แล้วหล่อขึ้นเปล่าอ่ะ"
"หล่อมาก แถมดังใหญ่แล้วนะ"
"นิดหนึ่ง"
แล้วผมก็พาพี่โค้กเข้าบ้านไป ก็เห็นพี่พีทนั่งทานขนมจีนของผมอยู่
"มาไวจังว่ะ"
"กูอยู่ข้างนอกอยุ่แล้ว เห้ย ขนมจีน คุณย่าทำหรอ"
"เออ ในครัวอ่ะ"
"เดี๋ยวมาคุยด้วยนะ เติมพลังก่อน"
"เดี๋ยวน้องภูพาไปพี่โค้ก"
"ป่ะ" แล้วพี่โค้กมันก็กอดคอผม เข้าไปในครัว
"คุณย่าสวัสดีครับ" พี่โค้กยกมือไหว้คุณย่า พี่อ้นก้หันมาไหว้พี่โค้ก
"ไปไงมาไงเนี่ย นึกว่าลืมย่าไปแล้ว"
"มาตามกลิ่นขนมจีน"
"เดี๋ยวย่าจัดการให้ นั่งเลยลูก"
"นั้นใครอ่ะ" พี่โค้กถามผมแล้วชี้ไปทางพี่อ้น
"พี่สะใภ้น้องภู"
"ห๊ะ พี่ตกข่าวหรอเนี่ย เมียไอ้บุ้งหรอ"
"อื้ม"
"น่ารักซะด้วย มันไปหามาจากไหนของมันว่ะ"
"ลูกน้องพี่พีทไง "
"จริงดิ"
"จริง"
"พี่โค้ก ถ้าคุยกันเสียงดังขนาดนี้ อย่ากระซิบเลยครับ สวัสดีครับ"
"หวัดดีบุ้ง เมียน่ารักเนอะ"
"ฮ่าๆๆ แล้วพี่อ่ะเมื่อไรจะมีเมียกับเขาบ้าง"
"รอคุณย่าใจอ่อน อยากได้น้องภูไปเป็นเมีย"
"สามีเขาคงยอมหรอกพี่ หวงขนาดนั้น"
"คุยอะไรกันเนี่ย หืม อ่ะลูก ทานเยอะๆนะ มีเพียบ"
"มีงานอะไรหรอครับ"
"ก็น้องภูเขานัดเพื่อนๆมาติวหนังสือ ย่าเลยทำออาหารให้ทานกัน"
"น้องภูเนี่ยนะ"
"ทำไมหรอพี่โค้ก น้องภูทำไม"
"วันๆเห็นแต่วิ่งซน มาทีไรไม่เคยเห็นอ่านหนังสือสักที"
"ฮ่าๆๆ เห็นแบบนี้ เรียนเก่งนะจ้ะ " คุณย่าอวยผม อิอิ
"ใช่ น้องภูไม่ได้แค่หล่อไปวันๆนะ"
"อยากได้คนหล่อ"
"อูยยยย"
"น้องภูๆๆๆๆ น้องเขาชื่ออะไรอ่ะ"
"ชื่อพี่อ้น"
"คบกันนานยัง"
"นานแล้วนะ ภ้ามีลูกได้ก็คงเป็นโหล"
"ไอ้ขี้เม้าท์เดี๋ยวเถอะ" ไอ้พี่บุ้งมันหันมาเอามีดชี้หน้าผม โหด
"หรือไม่จริงอ่ะ"
"ก็......."
"แต่ลุกพี่ก็คงโตไม่ทันลูกน้องภูหรอก"
"ย่ะ"
"น้องอ้นครับ" พี่โค้กมันเรียกพี่อ้น
"ครับ"
"คิดยังไงถึงได้มาเอาไอ้บุ้งทำสามีจ้ะ"
"ฮ่าๆๆๆๆ" พวกเราก็พากันหัวเราะไม่เว้นแม้แต่คุณย่า จะมีก็แต่พี่อ้นแหละ ที่อายหน้าแดง
"ว่าไงน้องอ้น"
"พอๆเลยพี่เมียผมอาย "
"ก็พี่บุ้งมันมอมเหล้าพี่อ้นเเล้วข่มขืนถ่ายคลิปไว้ไงพี่โค้ก"
"จริงเด่"
"พอๆแววพี่เขา เป็ดเด็กเป็นเล็ก แล้วนี้พี่เราไปไหน"
"ไม่รู้.......ไม่อยากสนใจ"
"คราวที่แล้วทะเลาะกันลืมแล้วรึ "
"ยังครับ"
"ปวดหัวจริงๆเด็กพวกนี้ บุ้งเอาน้ำส้มในตู้มาให้ย่าแก้วหนึ่งลูก"
"คุณย่าจะทานข้าวเลยไหมครับ เที่ยงแล้ว"
"ก็ดีเหมือนกันลูก มีอะไรยกมาเลยลูก อ้นมาทานข้าวก่อนลูก"
"ครับ"
"น้องภูไปตามพี่เขามาทานข้าวไป"
"ทำไมต้องน้องภูด้วยอ่ะครับ"
"หรือจะให้ย่าไปตามละลูก"
"น้องภูไปก็ได้"ก็เลยต้องเดินคอตกไปตามพี่พีทตามระเบียบ เดินออกมาก็เห็นนั่งดูทีวี
กับซากจานขนมจีนที่หมดเกลี้ยง แล้วก็น้ำแก้วหนึ่ง
"คุณย่าให้มาตามไปทานข้าว" เมื่อครู่มันมีอยู่ไม่เยอะหรอกขนมจีนอ่ะ พี่พีทไม่มีทางอิ่มแน่
"อิ่มแล้ว"
"อือ" แล้วผมก็เก็บจานเอาไปล้างในครัว เชอะ ไม่เห็นจะง้อเลย
"แล้วพี่เราล่ะ ว่าไง"
"เขาบอกว่า อิ่มแล้ว"
"อิ่มอะไรยังไม่ได้ทานอะไรเลยนิ"
"โค้กเขามาเห็นมันนั่งทานขนมจีนอยู่ครับ"
"ของน้องภูเอง"
"แค่นั้นจะไปอิ่มอะไร ไปตามมาใหม่ ไปๆๆ ของชอบพี่เขา"
"ครับ" ผมก็เดินออกไปตามอีก
"คุณย่าให้มาตาม"
"พี่บอกว่าพี่อิ่มแล้ว"
"น้องภูก็รู้แล้ว แต่คุณย่าท่านให้มาตาม น้องภูก็ไม่อยากมาตามเท่าไรหรอก "
"ก็แน่ล่ะสิ"
"ก็เออน่ะสิ"
"ไอ้พูดจาไม่น่ารักเนี่ยมันไม่เหมาะกับน้องภูหรอกนะ พี่จะบอกให้"
"ก็น้องภูมันไม่น่ารักไง ก็ไม่เห็นจำเป็นจะต้องน่ารักเลยนิ"
คำก็ไม่น่ารัก สองคำก็ไม่น่ารัก ใช่สิ เรามันของเก่าแล้วนิ เบื่อกันแล้วมั้ง
ผมก็เลยเดินไปเล่นกับไอ้มดแดงดีกว่า ขืนอยู่กับพี่พีทมีหวังเดี๋ยวได้ทะเลาะกันจนเป็นเรื่องแน่ๆ
"ฮ่องๆๆๆ โฮ่งๆๆๆ เอ็งๆๆๆๆ"
"ร้อนละสิแก ลิ้นหอยเชียว เดี๋ยวไปเอาน้ำแข็งมาให้นะ" ผมก็เดินไปเอาน้ำแข็งในตู้เย้น
เอามาให้ไอ้มดแดงมันเลียดับร้อน ฮ่าๆๆ มันชอบอ่ะ อากาศบ้านเราก็ร๊อนร้อน
"มาแล้วไอ้มดแดง" ไอ้มดแดงมันก็เลียๆๆใหญ่เลย ฮ่าๆๆๆ
"เป้นหมาแบบแกก็ดีเนอะ วันๆไม่ต้องคิดอะไร กินๆๆๆแล้วก็นอนๆๆๆๆๆๆ"
"ฮ่องๆๆ"
ตัดไปที่....ในครัว
"ทานข้าวลูกพีท"
"พี่พีทจะเอาข้าวมันไก่หรืขนมจีนดีครับ" ผักบุ้งถาม
"เอามาทั้งสองเลย โค้กมึงทานข้าววมันไก่ยัง อร่อยนะเว้ยฝีมือผักบุ้งอ่ะ"
"จัดมาให้พี่เลยน้องบุ้ง"
"ครับ"
"พีท "
"ครับคุณย่า"
"น้องล่ะ"
"เล่นกับหมาหน้าบ้านอ่ะครับ"
"น้องยังไม่ได้ทานข้าวนะ"
"เดี๋ยวหิวก็มาทานเองแหละครับ"
"พีททท ไปตามน้องมา"
"เดี๋ยวอ้นไปตามให้เองก็ได้ครับคุณย่า"
"อ้นทานต่อเถอะลูก ให้พี่เขาไปตาม"
"มึงแกล้งน้องภูอีกแล้วใช่ไหมไอ้พีท นิสัย นะมึงนะ ถ้าเบื่อน้องเขา บอกกู กูขอคุณย่าแล้ว"
"ฝันเฟื่อง"
"โอ๊ย" แล้วพี่พีทก็ตบหัวพี่โค้กอย่างแรง
"อยู่ดีไม่ว่าดีตาพีท แกล้งหาเรื่องให้น้องงอน ว่างๆพาไปให้เจ้าหยกตรวจสมองหน่อยนะตาโค้ก"
"มันโรคจิตครับคุณย่า"
"อย่าว่าไปไอ้ตัวเล็กมันก็ใช่เล่นนะครับคุณย่า"
"บุ้งก็ชอบว่าน้อง อ้นยังไม่เห็นน้องจะทำอะไรไม่น่ารักสักอย่าง ที่บริษัทใครๆก็รักน้องทั้งนั้น มีแต่พี่พีทนั้นแหละจ้องจะดุน้อง"
"เธอยังไม่เคยเห็นมันแสดงอิทธิฤิทธิ์น่ะสิ"
"ย่าก็ยังไม่เคยเห็นเหมือนกัน" 5555+ มีแต่คนเข้าข้างน้องภูจร้า ไอ้ผักเน่าเหม็น
ตัดกลับมาที่......หน้าบ้าน
"คุณย่าให้มาตามไปทานข้าว"
"อิ่มแล้ว"
"ทานไปนิดเดียวจะอิ่มได้ไง ลุก" แล้วพี่พีทมันก็ดึงคอเสื้อผมให้ลุกขึ้น
"น้องภูบอกว่าอิ่มแล้วไงครับพี่พีท ฟังน้องภูไม่รู้เรื่องหรือครับ"
"อย่าต้องให้ใช้กำลัง"
"จะทำอะไรก็ทำเถอะ เชิญ แต่ก็จำไว้ด้วยนะว่าเคยสัญญาอะไรไว้ คนเราอ่ะ ถ้าไม่รักษาสัญญาต่อไปก็อย่าพูดดีกว่า สุดท้ายมันก็กลายเป็นแค่ลมปาก"
"พี่ล้อเล่นน่ะ ไม่เห็นต้องงอนขนาดนี้เลย ก็แค่แกล้งแซวเรื่องโยชิแค่เนี่ยเอง ไม่เห็นต้องน้อยใจขนาดนี้เลย ดีกันนะ "
"ปล่อย!!!!!"
"ใครจะปล่อยล่ะ มาม๊ะหอมที หอมให้หายงอนเลย ฟ๊อดๆๆๆๆๆๆ น่ารักขนาดนี้ใครเห็นคนอื่นน่ารักกว่าก็บ้าแล้ว ฟ๊อดๆๆๆๆ"
"ฮ่องๆๆๆๆ โฮ่งๆๆๆ แห่ๆๆๆๆ" ไอ้มดแดงมันทั้งเห่าทั้งขู่พี่พีท เมื่อเห็นพี่พีทเข้ามากอดรัดฟัดเหวี่ยง หอมผมขนาดนี้
"เป็นอะไรไอ้มดแดงไม่เคยเห็นผัวเมียเขารักกันหรอไง" ไอ้พี่พีทมันพูดกับไอ้มดแดง
"โฮ่งๆๆๆๆ แฮ่ๆๆๆๆๆๆๆ"
"ป่ะเข้าบ้านกันเถอะ พี่หิวแล้ว หายงอนนะ พี่ล้อเล่น พี่ก็แค่อยากรู้ว่าน้องภูยังรักพี่เหมือนเดิมหรือเปล่า"
"ไม่เหมือน"
"เห้ย น้อยใจนะ"
"รู้ไว้ด้วยแล้วก็ไม่ต้องมาลองใจอะไรแบบนี้ น้องภูรักพี่พีทมากขึ้นทุกวัน" แล้วผมก็ผลักพี่พีท วิ่งเข้าบ้านไป
"ที่ร๊าาาาาาก รอพี่ด้วยครับบบบบบบ" แล้วพี่พีทมันก็วิ่งตามมาในครัว
"วิ่งอีกแล้ว เดี๋ยวก็หกล้มไปหรอก"
"น้องภูหิวอ่ะครับคุณย่า"
"หิวแล้วไปทำอะไรอยู่หน้าบ้านอ่ะ"
"ก็ไอ้มดแดงอ่ะสิ มันฟัดน้องภู " พี่พีทมันก็นั่งลงที่โต๊ะ แล้วก็ทานข้าวเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
แต่ใต้โต๊ะพี่พีทเอาเท้าเขี่ยเท้าผมตลอด ไอ้บ้า ไอ้หื่นนนนนนนน
เพื่อนๆมาแล้ว มาได้เวล่อาหารพอดี ไอ้พวกนี้
โดยรถของบ้านไอ้อิคไปรับทุกคนมา
"โห...นี้บ้านพี่ภูหรอ สวยจัง ต้นไม้เยอะด้วย เห้ยนั้นหมาหรือหมีอ่ะ ทำไมตัวใหญ่ขนาดนั้นอ่ะ"
"เข้าไปในบ้านกันเถอะ ยืนอยู่ตรงนี้มันร้อน" ไอ้ตี๋กับขิงเดินนำเข้ามา ตามมาด้วยไอ้อิคโยชิ ไอ้แบงค์ พี่ฝุ่น
"มีใครอยู่ไหมครับบบบบ" เสียงไอ้โยชิ แจ๋ว ดังเข้ามาในครัว
"ไอ้โยชิผุ้น่ารักของพี่พีทเขา เสียงแรดมาเชีย"
"พูดไม่เพราะเลยลูก ไปเรียกเพื่อนเข้ามาทานข้าวเลยไปลูก"
"พี่ภูโยชิมาแล้วววว พี่ใครอยู่ไหม"
"โยชิ มึงจะแหกปากทำไมเนี่ย ไอ้อิค ปิดปากเมียมึงสิ" ไอ้แบงค์สั่ง
"พี่ภูมาแล้ว" ยัง ยังจะมีหน้าระรื่น
"พวกมึงทานอะไรกันมายัง ยังล่ะสิ ตามกูมาเลย คุณยาเตรียมของอร่อยๆไว้ให้แล้ว"
"เย้ๆๆ" ไอ้โยชิ ร่าเริงจนหน้าหมันไส้
"ยกเว้นไอ้โยชิ ให้มันไปทานกับไอ้มดแดงโน้น"
"บ้านพี่ภูมีไอ้มดแดงด้วยหรอ ไหนอ่ะโยชิอยากเห้น"
"มันคือหมาโยชิ" ไอ้ขิงอธิบายให้
"พี่ภูอะใจร้าย"
"ป่ะพวกเรา ทานข้าวกัน แล้วไอ้เป็ดอ่ะ"
"กำลังมา"
"มากับพี่เฟียตล่ะดิ"
"ก็คงงั้นอ่ะ เดี๋ยวนี้เขาติวหนังสือกันทู๊กกกวัน"
ผมก็พาไอ้เหล่าทะโมนเข้ามาในครัว สงสัยที่จะไมพอแล้วมั้งเนี่ย
"สวัสดีครับบบบบบบคุณย่า พี่พีท พี่บุ้ง พี่อ้น" ทุกคนยกมือไหว้คุณย่าอย่างพร้อมเพรียง
"คนนี้ชื่อพี่โค้ก "
"สวัสดีครับพี่โค้ก"
"พี่โค้กนี่เพื่อนน้องภู นี้อิค ขิง ตี๋ แบงค์ พี่ฝุ่น แล้วนี้ โยชิ"
"สวัสดีครับทุกคน"
"นั่งเลยลูก รุ่นใหญ่อิ่มแล้วก็ลุกลูกให้น้องๆนั่ง บุ้งตักอาหารมาให้น้องๆเลยลูก"
"ครับ"
"เดี๋ยวภูช่วย"
"ทานเยอะๆนะลูก เดี๋ยวได้มีแรงติวหนังสือ ตามสบายนะ"
"ครับคุณย่า"
"เราตัวเล็กกว่าเขาเพื่อนเลย ทานเยอะๆนะลูก"
"โยชิจะทานให้เกลี้ยงเลยครับคุณย่า"
"ดีลูก น้องภูเอาน้ำเก๊กอวยที่ย่าต้มมาให้เพื่อนๆสิลูก ใส่น้ำแข็งเย็นชื่นใจดี"
"ครับคุณย่า"
"งั้นเดี๋ยวย่าขอตัวไปพักผ่อนสักหน่อยนะลูก ตามสบายนะ"
"ครับบบบบ"
พี่พีทออกไปคุยงานกับพี่โค้ก ผมพี่บุ้งพี่อ้น จัดอาหารให้ไอ้พวกนี้
"พี่ฝุ่น อร่อยไหม"
"อร่อยมาก ข้าวมันไก่เนี่ย อร่อยกว่าร้านที่พี่พาน้องภูไปทานอีก"
"ฝีมือพี่บุ้งกับพี่อ้นเขา"
"เปิดร้านได้สบายเลยครับพี่"
"ฮ่าๆๆ อร่อยก็ทานเยอะๆนะ มีอีกเพียบ"
"บุ้งสับไก่ให้น้องๆอีกสิ" พี่บุ้งพอเมียสั่งก็รีบทำเลย ฮ๋าๆๆ ดูก็รู้ว่ากลัวเมีย
"อิค เป็นไง"
"อร่อยว่ะ สุดอ่ะ"
"ไอ้พวกนี้มันเคยทานฝีมือคุณย่ากันหมดแล้ว เหลือแกคนเดียว"
"โยชิก็ยังไม่เคยทาน"
"หรอ ไม่รู้สิไม่ได้จำ"
"พี่ภูอ่ะ โยชิน้อยใจนะ"
"เรื่องของแก"
"พี่ภูใจร้ายว่ะ ไม่รักโยชิแล้วหรอ"
"อย่าว่าแต่รักเลย ฉันเกลียดด้วยซ้ำ"
"มึงแกล้งเมียกูอีกแล้วนะ"แล้วผมก็ยักไหล่ เชิ่ดใส่ เดินออกจากครัว
เสียงรถเข้ามาในบ้าน สงสัยจะเป็นรถของพี่เฟียต เลยเดินออกไปดูก็เป็นดังคาดไว้จริงๆด้วย
"พี่เฟียตหวัดดี"
"หวัดดีครับน้องภู"
"เข้าบ้านก่อนครับ"
"พี่ซื้อขนมมาฝากคุณย่าน่ะ อ่ะ"
"ขอบคุณครับ แต่คุณย่าขึ้นไปงีบเเล้วอ่ะ เดี๋ยวสักพักใหญ่ๆคงลงมา พี่เฟียตทานอะไรมายัง"
"ยังเลย อยากมาทานฝีมือคุณย่าน่ะ"
"งั้นก็เข้าครัวเลยพี่ ไอ้พวกนั้นกำลังโซ้ยกันอยู่เลย"
พี่เฟียตทักทายพี่พีทกับพี่โค้กแล้วก็เดินเข้าครัวไป
"ไอ้เป็ด"
"ไร"
"เมื่อคืนนอนไหน"
"ก็อย่างที่มึงคิดแหละ"
"ตลอดอ่ะ"
"ที่มึงนอนกกพี่พีททุกวันกูยังไม่เคยว่า แล้วกูจะกกพี่เฟียตบ้างมึงจะทำไม"
"แรง"
"กูไปในครัวได้ยัง กูหิววววว"
"เชิ๊ญ"
"น้องภูครับ" พี่พทเรียกผม
"ครับ"
"ขึ้นไปเอาโน๊ตบุ๊คให้พี่หน่อยย ที่ชาร์จด้วยนะ"
"ครับ" แล้วผมก็เดินไปหยิบโน๊ตบุ๊คมาให้พี่พีท
"อ่ะ"
"ขอบคุณครับ " แล้วพี่โค้กมันก็ดึงผมไปนั่งตักแล้วก็กอดเอวไว้
พี่พีทก็ใช้เท้ายันไปที่ขาพี่โค้กอย่างเร็วและแรง
"ปล่อยเมียกู"
"หวงว่ะ กอดนิดกอดหน่อยไม่ได้ไง กุรักเหมือนน้อง ดูดิตัวห๊อมหอม"
"ปล่อยเมียกูเลย น้องภูไปที่อื่นป่ะ อย่าไปใกล้มัน" ผมก็ลุกออกจากตักพี่โค้กแล้วก็เดินเข้าไปในครัว
เข้าไปดูไอ้พวกน้นก็ไม่อิ่มกันสักทีผมเลยเดินขึ้นไปเตรียมพวกหนังสือพวกชีทต่างๆสำหรับการติววันนี้
เราใช้ห้องรับแขกเป็นที่ติว พี่พีทเอากระดานไวท์บอร์ดแผ่นใหญ่มาติดที่ผนังให้
พวกมันอิ่มก็เริ่มทยอยมานั่งเล่นกันที่ห้องรับแขก พี่ฝุ่นกับพี่เฟียตก็มานั่งคุยเรื่องวิชาที่จะติวกัน
ในที่สุดก็มาครบทีมซะที พี่บุ้งรับอาสาเก็บล้าง พี่นช่วยได้สักพักก็มาช่วยติวให้
เรามานั่งดูกันว่าเราต้องใช้วิชาอะไรสอบ แล้ววิชาไหนใครอ่อน ก็เริ่มติวกัน
ทุกคนก้ตั้งงใจติวกันอย่างหนัก โดยเฉพาะไอ้อิค มันไม่ค่อยเก่งมันก็พยายามสุดๆ
หันไปอีกที ไอ้โยชินั่งคอตก หัวจะทิ้มพื้นให้ได้
"โยชิๆ ขึ้นไปนอนบนห้องพี่ไป"
"ไม่เป็นไร นอนตรงนี้ก้ได้"
"งั้นไปนอนโซฟาตัวยาวนั้นไป เดี๋ยวพี่ไปเอาผ้าห่มให้"
ผมเดินขึ้นไปเอาผ้าห่มมาให้โยชิ มันน่าสงสารนะครับ ตัวคนเดียวไม่รู้อยู่รอดมาได้ไง
มันคงเหงามาก พอมาเจอพวกผมเลยต้องการความอบอุ่น ติดพวกผมแจ เห็นมันแล้วก็นึกถึงตัวเอง
ผมเดินลงมาพร้อมผ้าห่ม ก็เห็นไอโยชินอนขดตัวอยู่ที่โซฟา ก็เลยเอาผ้าห่มให้มัน
เพื่อนๆก็กำลังแก้โจทย์คณิตศาสตร์กันอยุ่ โดยมีติวเตอร์คอยช่วย............
ติวกันจนเย็น พี่พีทก็เข้ามาดูแล้วก็เดินออกไป คุณย่าลงมา ก็เดินมาดูแล้วก็เดินออกไป
พี่บุ้งกับคุณย่าก็เตรียมอาหารสำหรับมือเย็นต่อไป.......
"พักทานของว่างกัน ลูกตาลลอยแก้ว เย็นๆหวานๆ" พี่บุ้งเอาขนมมาเสิร์ฟทุกคน
ไอ้อิคเหมือนมันจะไปปลุกโยชิ
"อิคไม่ต้องปลุกหรอก ให้โยชินอนไปเถอะ ในครัวมีอีก ตื่นมาเดี๋ยวกูจัดการเอง"
"อือ"
เราทานของว่างกันเสร็จ ติวเตอร์โหดก็เรียกไปติวต่อ ติวกันจนเพลินหันไปอีกทีไอ้โยชิหายไปแล้ว
สงสัยเข้าไปหาอะไรทานในครัวแน่ๆ พวกเราก็เลยติวกันต่อจนได้เวลาอาหารเย็น
คุณย่าก็ให้พี่บุ้งมาตามไปทานอาหาร หลังจากที่เหนื่อยมาทั้งวัน
ปิดท้ายด้วยอาหารอร่อยๆ มันก็เป็นความสุขที่สุดแสนจะวิเศษ
"นึกว่าหายไปไหน มานั่งเคี้ยวตุ้ยอยู่นี่เอง"
"คุณย่ามีขนมเยอะแยะเลย โยชิพุงจะแตกแล้วเนี่ย"
"แกอ้วนเป็นหมูแน่โยชิ"
"ยอม"
"นั่งเลยลูก น้องภูไปตามพี่พีทมาทานข้าวสิลูก"
"ครับ" ผมก็เดินขึ้นข้างบน เข้าห้องไปก็เห็นพี่พีทหลับอยู่บนเตียง ก็เลยกระโดทับเบาๆ
"โอ๊ย"
"ตื่นๆๆๆ ไปทานข้าว"แล้วพี่พีทก็เอามือโอบเอวผมไว้
"ทานอย่างอื่นก่อนได้ป่ะ"
"ไม่ได้ เร็วๆลุก คุณย่ารออยู่ ไปล้างหน้า"
"หอมแก้มพี่ก่อน"
"ฟ๊อดด ฟ๊อดด" แล้วพี่พีทมันก็ยอมลุกจากที่นอนแต่โดยดี แล้วก็เดินเข้าห้องน้ำไป
ผมก็ลงไปก่อนพี่พีทก็เดินตามลงมาห่างๆ เรานั่งลงที่โต๊ะอาหาร วันนี้สมาชิกเต็มโต๊ะเลย
"โยชิอยากเป็นหลานคุณย่าจัง"
"เอาสิลูก"
"จริงนะครับ"
"จริงสิ"
"เย้ๆ โยชิมีคุณย่าแล้ว"
"แกอยากมีคุณย่าเพราะจะได้มีของอร่อยๆทานใช่ไหมล่ะ"
"พี่ภูรู้ทันตลอดเลย"
"พรุ่งนี้กรุณาเอาหนังสือมาอ่านด้วยนะไอ้โยชิ จะสอบแล้ว"
"ครับพี่ภู"
"เดี๋ยวใครสอบติด ย่ามีรางวัลให้"
"เย้ๆๆๆๆๆๆ" ไอ้พวกนั้นก็ดีใจกันใหญ่
ทานอาหารกันเสร็จพวกผมก็มานั่งย่อยอาหารด้วยกันนัดแนะการติววันพรุ่งนี้
แล้วก็จัดการเก็บข้าวเก็บของ ผมพี่พีทคุณย่า พี่บุ้งพี่อ้นก็มาส่งทุกคนที่รถ
"ขับรถดีๆนะลูก เฟียต"
"ครับคุณย่า พรุ่งนี้เจอกันครับ" พี่เฟียตไอ้เป็ดยกมือไหว้ แล้วก็ขับรถออกไปเป็นคันแรก
ไอ้พวกที่เหลือก็ขึ้นรถไอ้อิคแล้วก็ขับออกไป พววกเราก็เดินเข้าบ้าน
ผมก็ไปช่วยพี่บุ้งพี่อ้นเก็บล้าง พี่พีทนั่งดูทีวีกับคุณย่า
"โยชิกับอิคเป็นแฟนกันหรอ"
"อือ"
"พี่ว่าอิคเขาหัวไวนะ" พี่อ้นพูดขึ้น
"มันย้ายมาหลายโรงเรียนแล้ว พึ่งมาตั้งใจเรียนตอนเข้ามาในกลุ่มน้องภูเนี่ยแหละ"
"หรอ ถึงว่า ถามอะไรไม่รู้สักอย่าง แต่สอนอะไรไปก็เข้าใจไวมาก"
"เหนื่อยหน่อยนะพี่อ้น"
"ไม่เป็นไร สนุกดี"
"ขอบคุณนะที่ช่วยติวให้เพื่อนภูอ่ะ"
"เพื่อนภูก็เหมือนน้องพี่นั้นแหละ ก็เราเป็นครอบครัวเดียวกันแล้วนินา"
"ครับพี่ใภ้"
"ทะเล่นจริง"
ล้างจานเสร็จผมก็ค้นหาขนมที่ยังพอเหลือ ไปนั่งทานที่หน้าทีวี
"เหนื่อยไหมลูกอ้น"
"ไม่ครับคุณย่า สนุกดีครับ"
"อยู่กับพวกลิงๆปวดหัวหน่อยนะ แต่เขาน่ารักกันทุกคนแหละ"
"ครับ"
"มีเพิ่มมาอีกสองใช่ไหม โยชิกับอะไรนะลูก ที่ไม่ค่อยพูดน่ะ"
"อิคครับคุณย่า"
"อืมๆๆ แล้วเมื่อไรสบเนี่ยลูก"
"อีกสองอาทิตย์ครับ"
"อ่อ งั้นก็ต้องตั้งใจหน่อยนะ อย่ามัวเเต่เล่นกัน"
"ครับ"
"แล้วเรายังไม่อิ่มอีกหรอเนี่ย"
"ยังอ่ะครับวันนี้ใช้สมองเยอะ"
"ฮ่าๆๆ งั้นรีบทานรีบนอนกันได้แล้ว เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็เริ่มติวกันแต่เช้าๆหน่อย จะได้ได้เยอะๆ"
"ครับ"
"ย่าไปนอนก่อนนะ ไม่ไหวแล้ว ง่วง ราตรีสวัสดิ์ลูก"
"ราตรีสวัสดิ์ครับคุณย่า"
"พี่กับพี่อ้นไปอาบน้ำก่อนนะ"
"เดี๋ยวดิ ยังทานไม่หมดเลยนั่งเป็นเพื่อนกันก่อน"
"พี่พีทนั้นไง"
"ถุงยางเอามาเปล่า ถ้าจะเอาก็ไปหยิบในตู้อ่ะ ลิ้นชักที่สอง ฮ่าๆๆๆ"
"ทะลึ่ง" ผมทานขนมอิ่มก็เอาจานไปเก็บเดินกลับมาทิ้งตัวข้างๆพี่พีท
"อิ่มละสิ"
"มากกกกกกกกกกก"
"ไปปิดบ้านไป เดี๋ยวได้อาบน้ำนอน"
"งืม" ผมก็เดินไปปอดประตูบ้าน พี่พีทก็ลุกมาช่วยแล้วเราสองคนก็เดินขึ้นข้างบนกัน
"พี่พีท"
"ครับ"
"พี่พีทว่าพี่บุ้งมันมาเอาถุงยางป่ะ"
"ไม่มั้ง"
"หรอ เดี๋ยวน้องภูขอนับก่อน" ผมเดินไปนับถุงยาง แล้วก็เจล เมื่อคราวที่แล้วเหลือเท่าไรว่ะ
แต่ที่แน่ๆเจลหายไปหลอดหนึ่ง นั้นไง แหม๋ ทำมาว่าเขาทะลึ่ง ไอ้ผีกเน่าไอ้หื่นนนนน
"ว่าไงครบไหม"
"ไม่ครบ เจลหายไปด้วย"
"ฮ่าๆๆๆๆ"
"เดี๋ยวมานะ"
"จะไปไหน ให้พี่เขาไปเถอะ ไม่ต้องไปๆ"
"เดี๋ยวมา สามนาที"
"เดี๋ยวพี่อ้นมันอาย ไม่ต้องไปหรอก"
"สองนาที"
"ยุ่งจริงไอ้ตัวป่วน"
"ก๊อกๆๆๆ ไม่ได้ล็อคครับ"
"พี่บุ้ง"
"อะไร"
"ของในห้องน้องภูหายไป"
"อะไร"
"ถุงยางกะเจล"
"แล้วมาบอกพี่ทำไมอ่ะ"
"ป๊าว ก็เพื่อนพี่บุ้งจะเห็น"
"นับดูดีหรือเปล่า หรือว่าพี่พีทเอาไปใช้กับคนอื่น"
"ห๊า"
"ไปๆๆออกไป พี่จะนอน"
"ไปก็ได้ว่ะ"
กลับมาในห้องตัวเอง เสียงพี่พีทไอมาจากในห้องน้ำ ผมก็ถอดเสื้อผ้าเดินเข้าไปอาบน้ำ
"ไง ไปทำอะไรมา"
"พี่บุ้งมันบอกว่าไม่ได้เอาไป มันบอกอีกว่า พี่พีทเอาไปใช้กับใครที่ไหนหรือเปล่า"
"ไอ้บุ้งไอ้เวร"
"บอกมานะ"
"พี่ก็ใช้กับน้องภูคนเดียวแหละ ไอ้บุ้งนั้นแหละเอาไป ไอ้นี่"
"แน่นะ"
"แน่สิ"
"แล้วไป น้องภูก็ว่าอยุ่ ไอ้พี่บุ้งสายตามีพิรุธเร่องแบบนี้ไม่เห็นต้องอายเลยเนอะ"
"ฮ่าๆๆๆๆ"
"หัวเราะอะไร"
"เปล่าๆๆๆ"
"ง่ะ"
แล้วเราสองคนก็อาบน้ำกันดยมีซัมติงบางอย่างนิดหน่อย เรียกว่าชุดเล็ก ฮ่าๆๆๆๆ
ออกมาบนเตียงก็จัดชุดใหญ่ทันที ผมยังไม่ทันจะแห้งเลย พี่พีทก็ดันผมนอนหงายไปบนเตียง
แลล้วก็จัดการอย่างที่เคยๆ................................********************************************************
สวัสดีครับทุกๆคน
ดีกอีกแล้ว ฮ่าๆๆๆๆ
ขอบคุณนะครับสำหรับกำลังใจ
ขอบคุณมากๆจริงๆ
รักนะ*******
เอื้อนเอ่ย คำรัก คำคิดถึง
จากใจหนึ่ง สู่ใจหนึ่ง ที่พึงหวัง
จะได้ครอง เคียงคู่ ไม่ต้อง อยู่ลำพัง
ตั้งใจฟัง จะบอกดังดัง ให้ได้ยิน
ว่ารักเธอ นะคนดี ยาหยีจ๋า
รักกันน๊า รับไมตรี พี่โฉมฉิน
จะรักเธอ จนตราบชั่ว ฟ้าสิ้นดิน
รักระริน ไหลเรื่อยเลาะ เสนาะใจ......****
ป.ล. ขอตอบกลอนคนเขียนนิดนึงจ้ะ
แล้วนักเขียนก็เพียรได้กับผู้อ่าน
เป็นตำนานมาไม่รู้กี่สมัย
แต่คนอ่านบางคนก็กลัวใจ
กลัวถ้าไปเผลอรักจักอกตรม
ก็นักเขียนมีดีที่คารมหวาน
กลัวไม่นานความหวานจะกลายขม
คำโบราณก็ว่าหวานนั่นเป็นลม
ขอชื่นชมแอบรักไว้ในใจพอ
หวานเป็นลม ขมเป็นยา อย่าพาเชื่อ
ต่อแต่เมื่อ เป็นรัก จะผลักใส
รักขมขม พาลเป็นลม ไม่สมใจ
เติมหวานให้ รักดีกว่า เอ่ยพาทีปล.ฟังเพลงกุมภาพันธ์แล้วรู้สึกหน่วงๆ จะสุขก็ไม่สุขจะทุกข์ก็ไม่ทุกข์ ฮ่าๆๆ บอกไม่ถูกอ่ะ
แต่รู้สึกปลงๆนะ แบบว่า เออ มันก็ควรเป็นแบบนั้น อีกอย่างที่นึกถึงคือ ป้าเจี๊ยบโสภิต
เพราะก่อนนอนเราตบหน้าด้วยเอสเคทู ฮ่าๆๆๆ
หัวข้อ: ^^"รัก.......ข้ามรั้ว "ไอ้ตัวแสบ" (((ตอนจบ ภาค 1 )))หน้าที่..336 (23/10/2013) (อ่าน 2838642 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก