รักป่วนใจคุณชายหน้าใสกับนายตาดุ11นัท“ไอ้ดอนกูกับมึงต้องยกความดีความชอบให้น้องนัทนะเนี่ยที่ทำให้ไอ้เสือหล่อประจำรุ่นยอมควักกระเป๋าได้ งานนี้กูไม่เกรงใจมึงล่ะนะไอ้แม็ค ฮ่าๆ”
ผมยิ้มตอบชายหนุ่มร่างหนาหน้าอีสานนามว่า ‘ปืน’ เมื่อพี่ปืนหันมายักคิ้วยิ้มหวานใส่ผม ก่อนจะกลั้นขำเมื่อพี่ปืนโดนไอ้เกรียนของผมถีบขาเก้าอี้แทบร่วงหน้าเหวอจนน่าขำ ก่อนผมจะหันมามองแม็คอย่างตกใจที่อยู่ๆก็คว้าเอวผมเข้าหาตัวถลึงตาดุจ้องใส่พี่ปืน แต่ดูท่าเพื่อนสนิทเค้าจะรู้ทางกันว่าแม็คแค่แกล้งขู่ เพราะพี่ปืนยังกล้าส่งยิ้มกวนให้แม็คและส่งตาหวานใส่ผมได้อยู่
“ไอ้ปืนมึงก็อย่ายั่วไอ้แม็คดิว้า รู้ทั้งรู้ว่ามันหวงน้องแค่ไหน ถ้าเกิดมื้อนี้มันเปลี่ยนใจไม่ยอมเลี้ยงขึ้นมามึงจ่ายให้กูด้วย พี่แม็คคร้าบ อย่าถือสาไอ้ลูกหมาปืนนี่เลยเนอะ ชนครับพี่ชนแก้ว” พี่ดอนคนเหนือหน้าเข้มส่งยิ้มประจบประแจงเข้าใส่แม็ค
อย่างเสแสร้งก่อนยกแก้วขึ้นชน ซึ่งคราวนี้ผมกลั้นขำไม่อยู่กับท่าทางรั่วๆของพวกพี่ๆถึงกับปล่อยเสียงหัวเราะออกมาคับโต๊ะ จนแม็คหันมามองผมยิ้มๆก่อนยกมือที่เกาะเอวผมอยู่ขึ้นมาลูบหัวผมไปด้วย ผมชักจะหนักใจถึงอนาคตตำรวจไทยที่จะมีคนรั่วๆแบบพี่ดอนและพี่ปืนเข้ารับราชการแล้วสิครับ
ก่อนหน้านี้แม็คแวะไปรับผมที่มหาวิทยาลัยตามปกติที่ทำทุกวันศุกร์ แต่ที่ไม่ปกติก็คือมีพี่ดอนและพี่ปืนเพื่อนสนิทมาด้วย มาดเท่ๆของนักเรียนนายร้อยทั้งสามคนในชุดเครื่องแบบทำเอาสาวๆและหนุ่มน้อยทั้งมหาวิทยาลัยมองกันเหลียวหลัง งานนี้หน้าตาไม่เกี่ยวเพราะไม่ว่าใครที่ได้ใส่เครื่องแบบนั้นรัศมีของชุดจะเปล่งประกายเรียกสายตาผู้คนได้อยู่แล้ว แต่อย่าว่าผมหลงไอ้เกรียนแฟนผมเลยครับ ก็แฟนผมมันหล่อบวกเครื่องแบบเข้าไปอีกใครเห็นก็แทบละลายเหอะ จนผมต้องคอยส่งสายตาปรามจิกพวกที่มองมาก็ผมหวงของผมนี่ครับ ยิ่งช่วงนี้ไม่รู้แม็คเป็นอะไรขยันยิ้มอยู่เรื่อยจนผมอยากจะงอนใส่ แต่ไม่กล้าเดี๋ยวแม็คจะว่าผมไม่มีเหตุผลนึกเบื่อขึ้นมาก็แย่สิ และผมก็ได้รู้ว่าทำไมพี่สองคนถึงมาด้วยเพราะวันนี้เป็นวันครบรอบหนึ่งปีที่ผมกับแม็คได้เจอกัน แม็คเลยตั้งใจชวนผมมาทานข้าวฉลองแต่พอพี่สองคนรู้ก็ขอตามมาด้วย อ้างว่ามีพวกพี่แกเป็นพยานรักจะทำให้รักเรายืนยาวขึ้น เมื่อแรกรู้ว่าแม็คจำได้ผมโคตรปลื้มอ่ะครับ ไม่คิดว่าไอ้เกรียนของผมจะเป็นคนละเอียดอ่อนได้ขนาดนี้ ผมยิ้มจนแก้มแทบแตกและฉวยหอมแก้มด้านๆของมันยามเผลอเป็นรางวัลให้ด้วย อิจฉาผมกันมั้ยครับที่มีแฟนหล่อและเอาใจใส่ผมมากขนาดนี้
“นัทยิ้มอะไรอยู่ครับ กินเร็วเข้า” จบคำแม็คก็ตักหมึกชุบแป้งทอดพร้อมราดน้ำจิ้มบ๊วยของโปรดมาใส่จาน จะไม่ให้ผมรักได้ยังไงครับคนนี้เนี่ย ผมจึงยิ้มหวานใส่ตาแทนคำขอบคุณและแอบเห็นแม็คหูแดงขึ้นทันตา รู้ได้ทันทีว่าเขินผมเข้าแล้วเพราะแม็คมักจะแพ้รอยยิ้มหวานๆของผมเสมอ
“นัทยิ้มยั่วแม็คเหรอ คืนนี้ไม่ได้นอนแน่เด็กแสบ ฮึๆ” เสียงกระซิบข้างหูกับความหมายที่ได้รู้ทำเอาผมต้องก้มหน้าตักหมึกทอดเข้าปาก ไม่ใช่จะอายอะไรครับก็แค่ซ่อนสายตาดีใจเท่านั้นเหอะ ก็บอกแล้วว่าผมรักของผมเรื่องอะไรที่ทำแล้วเราทั้งคู่มีความสุขผมไม่ปฏิเสธหรอกครับ เรื่องเซ็กส์ไม่ใช่เรื่องน่าอายอะไรผมถือว่าผมทำกับคนที่ผมรักไม่ใช่คนอื่น ดังนั้นเมื่ออยู่บนเตียงผมไม่อิดออดที่จะทำตามใจคนรัก และใครจะคิดว่าผมใช้เรื่องนี้มัดใจแม็คไว้ก็ได้เพราะผมไม่คิดจะให้คนรักของผมรู้สึกไม่อิ่มและไปหาจากใครอื่น ซึ่งผมก็ยอมให้คนนี้คนเดียวแหละครับ แต่เรื่องนี้อย่าให้ไอ้เกรียนรู้เชียวเดี๋ยวจะได้ใจใช้งานผมหนักกว่าที่เป็น
ระหว่างที่ผมกำลังเพลินกับบรรยากาศสบายๆด้วยเสียงเพลงคลอเบาๆ อาหารรสเลิศ และอ้อมแขนอุ่นๆของคนรัก ก็ต้องชะงักและอารมณ์เสียกับเจ้าของเสียงที่เข้ามาทัก
“พี่แม็ค บังเอิญจังที่เรามาร้านเดียวกันได้” ยัยขิมสาวแอ๊บแบ๊วที่เคยมีเรื่องกับผมครั้งนั้น ชียื่นยิ้มร่าปากแทบฉีกกระพริบตาปริบๆเข้าใส่แม็ค ทำเอาผมหมั่นไส้จนต้องจิ๊ปากใส่แต่ชีก็ไม่สนใจยังมองไอ้เกรียนของผมไม่วางตา จากสายตานั้นถ้าจับมันกินได้ชีคงทำไปแล้ว ชิ ยัยนี่ไม่คิดจะทักใครอื่นนอกจากแม็คเลยครับเพราะทั้งพี่ปืนพี่ดอนก็นั่งหัวโด่อยู่ที่โต๊ะอีกตั้งสองคน จนพี่สองคนต้องทักก่อนยัยขิมยังแค่ยิ้มให้อย่างหยิ่งๆ ‘ไร้มารยาทที่สุด’ ผมสุดจะทนจึงเข้ากอดเอวแม็คไว้และช้อนตามองอ้อนใส่ซะเลย
“แม็ค นัทอยากกินเค้กจัง สั่งให้หน่อยน้า” พูดจบด้วยรอยยิ้มหวานก่อนซบเข้ากับอกแกร่งทำเอาไอ้เกรียนอึ้งหูแดงไปเลยครับ สะใจผมมากที่เห็นว่ายัยขิมเม้มปากขึ้งตาเข้าใส่และกำมือแน่น ‘นี่ไงล่ะตัวตนจริงๆของชี’ แอ๊บต่อไม่ไหวแล้วสิ ผมล่ะอยากจะขำให้ก้องโลก คิดจะเล่นกับน้องนัทคงต้องให้ยัยขิมกลับไปฝึกอีกหลายปีมันคนละชั้นกันครับ ผมยังแอบเห็นพี่ปืนกับพี่ดอนกลั้นขำจนหน้าแดงด้วยเหอะ ฮามาก ฮิๆๆ
พอผมเงยหน้าจากอกแกร่งได้ก็เจอเข้ากับรอยยิ้มรู้ทันของแม็คเข้า เลยย่นจมูกใส่ให้น่ารักที่สุดเท่าที่เคยทำเพราะต้องการยั่วส่วนเกินที่ยืนอยู่ แม็คยิ้มร่าส่ายหัวนิดๆก่อนส่งมือมาขยี้หัวผมอย่างเอ็นดู ก่อนจะขอตัวกับยัยหน้าบูดไปเลือกเค้กมาให้ผม และยัยขิมทำท่าจะเดินตามจนผมต้องทำอะไรสักอย่างเพื่อขัดขวาง
“พี่ขิมครับ” ใช้เสียงหวานกับชีสุดฤทธิ์ก่อนจะยิ้มหวานให้ไม่แพ้น้ำเสียงและกระพริบตาปริบๆแบบที่ชีทำ ยัยขิมคงหมั่นไส้ผมเหมือนที่ผมหมั่นไส้ชีก่อนหน้านี้ล่ะครับ เพราะยัยขิมเบะปากกอดอกใส่ผมทันที ไอ้ท่าหยิ่งๆนี่ผมล่ะเกลียดนักนึกว่าทำเป็นคนเดียวเหรอ ผมจึงยืนขึ้นและเลียนแบบท่าชีเป๊ะๆเลยครับ ดีนะที่โต๊ะเราค่อนข้างห่างจากโต๊ะอื่นๆไม่งั้นคงตกเป็นเป้าสายตาเป็นแน่
“นี่แก” หลุดมาดหยิ่งๆซะแล้วครับ เปลี่ยนเป็นชี้นิ้วใส่หน้าผมเต้นเร่าเป็นนางร้ายซะเลย และในเมื่อยัยขิมเลือกบทแล้วก็เหลือเพียงบทนายเอกสำหรับผมสินะ ผมเอามือมากุมระหว่างอกก้าวถอยหลังเหมือนหวาดกลัว
“ป้าครับ อย่าทำหน้าแบบนี้สิครับ นัทกลัวแล้วน้า ดูสิครับตีนกาขึ้นเป็นริ้วเชียว นัทเป็นห่วงป้า เอ๊ย! พี่นะครับ” ผมกลั้นขำแทบแย่จากใบหน้าแดงจนเขียวเพราะโกรธจนพูดไม่ออกบอกไม่ได้ที่ยัยขิมกำลังเป็น ได้แต่อ้าปากพะงาบๆคงทั้งอายทั้งโกรธผมล่ะครับ ผู้หญิงน่ะว่าอะไรก็ว่าได้ยกเว้นเรื่องอายุ
“แกๆ อีตุ๊ดจะมากไปแล้วนะ” จากผู้หญิงหน้าตาเกือบดูดีกลายเป็นน่าเกลียดมากไปแล้ว ยัยขิมกรีดร้องจิกตาชี้หน้าใส่ผมหลุดไปแล้วครับ และผมเกลียดมากเลยเหอะที่ใครจะมาจิกด่าผมว่า ‘ตุ๊ด’ เพราะผมไม่ได้เป็นถ้าเป็นจะไม่โกรธสักนิดเลย
“พี่ขิมพูดกับนัทแบบนี้ได้ยังไงครับ ฮึกๆ นัทเสียใจจัง” ถึงผมจะโกรธจนแทบจะกระชากหัวยัยป้านี่มาต่อยได้ก็ตาม แต่ผมต้องรักษาคาแรกเตอร์นายเอกไว้ไม่ให้หลุดโทนครับ จึงแกล้งทำเสียงสั่นระห้อยอย่างน่าสงสารจนพี่ปืนกับพี่ดอนที่นั่งอยู่ข้างหลังลุกขึ้นมาเป็นแบ็คให้ผมก่อนจะส่งเสียงเรียกชื่อผมอย่างเป็นห่วง ผมจึงเงยหน้าขึ้นนิดส่งยิ้มยั่วหน่อยให้ยัยขิมและก้มหน้าลงกับฝ่ามือตัวเอง จนกระทั่ง
“นัท! เป็นอะไร” เสียงที่รอคอยมาแล้วครับ ผมผวาเข้าหาไอ้เกรียนของผมซบหน้าเข้ากับอกแกร่งมือโอบรอบเอวและแกล้งสะอื้นไห้ แม็ครวบกอดเอาแขนโอบรอบตัวผมไว้ก่อนเสียงห้าวจะดังขึ้น
“ขิม ทำอะไรนัท” เสียงแม็คดุมากจนผมผวาเข้ากอดเอวแน่นกว่าเดิม แต่มันคงทำให้แม็คนึกว่าผมขวัญเสียจากยัยขิมล่ะมั้งครับ เพราะแม็คพูดปลอบผมและลูบหัวให้อย่างอ่อนโยน จนผมอดรู้สึกผิดเล็กๆในใจเข้าแล้ว
“นัทไม่เป็นไรนะ ขิมทำอะไรแฟนพี่” ถึงเสียงแม็คจะเบาลงแต่ความเข้มไม่ได้ลดลงเลย ผมกลับฉีกยิ้มกว้างกับอกคนรักและนิ่งรอเงี่ยหูฟังว่ายัยขิมจะตอบว่ายังไง
“ขิม ขิมไม่ได้ทำอะไรนะคะ อี เอ่อ นัทต่างหากที่ต่อว่าขิม พี่ดอนกับพี่ปืนเป็นพยานได้” เสียงหวานเปลี่ยนเป็นคนละคนแล้วครับ แต่มันทำผมลุ้นนะว่าพี่ปืนกับพี่ดอนจะว่ายังไง เผลอกำชายเสื้อด้านหลังของแม็คแน่นแต่ยังคงซบหน้าอยู่ที่เดิม จึงไม่เห็นหน้าว่าพี่สองคนเค้าทำสีหน้าแบบไหนและยังไม่มีใครพูดอะไรออกมา
“กูเห็นมีแต่ขิมนี่แหละที่ว่านัท ไม่เห็นน้องจะทำอะไรเลย” นี่เป็นเสียงพี่ปืนผมจำได้ งานนี้ผมคงต้องตอบแทนพี่ปืนซะแล้วครับ เอาล่ะสิยัยขิมจอมจุ้นจะตอบว่ายังไง
“ไม่จริงนะพี่แม็ค ไม่จริง นัทนั่นแหละที่ด่าขิม พี่ปืนโกหก ขิมน่ะ....” น้ำเสียงชวนน่าสงสารที่สุด แต่ผมไม่คิดแบบนั้นและได้เวลานายเอกออกโรงอีกแล้วครับ เอาให้จบม้วนเดียวไปเลย ผมเงยหน้ามองแม็คด้วยสีหน้าที่คิดว่าน่าสงสารที่สุด
“ฮึกๆ แม็ค พอเถอะ นัทไม่ดีเองที่อาจจะเลือกใช้คำพูดไม่ถูก ทำให้พี่ขิมเข้าใจผิด ฮึกๆ อย่าว่าพี่ขิมเลยนะ นัทขอล่ะ นะ” งานนี้ออสการ์ลอยมาเห็นๆครับ ใครได้เห็นผมตอนนี้ก็คงจะทั้งสงสารและเอ็นดูที่สุดล่ะ ก่อนผมจะหันไปยกมือไหว้ขอโทษยัยขิมที่มองผมตาโตอย่างไม่เชื่อสายตา และไม้สุดท้ายก็ถูกใช้คือการที่ผมเงยหน้าก่อนแสยะยิ้มเยาะให้อีกที
“อีตุ๊ด” นั่นไงครับตามแผนเป๊ะ นางร้ายเผยตัวต่อหน้าพระเอกซะแล้ว ส่วนนายเอกแบบผมก็ทำสะดุ้งก่อนโดนที่รักคว้าเอวเอาตัวไปซ่อนไว้ข้างหลัง
“ขิม! อย่าว่านัทแบบนั้นนะ พี่ว่าขิมกลับไปหาเพื่อนที่โต๊ะเถอะ และในเมื่อขิมไม่ชอบแฟนพี่ต่อไปเราก็อย่าติดต่อกันอีกเลย” โอ๊ย! ผมล่ะอยากจับไอ้เกรียนมาจูบปากขอบคุณที่พูดได้ถูกใจซะเหลือเกิน แต่สิ่งที่ทำคือแอบชะโงกหน้าไปมองตัวร้ายที่โดนนายเอกเล่นงานจนแทบล้มทั้งยืน ยัยขิมหน้าซีดน้ำตาคลอมองแม็คอย่างตัดพ้อและกัดปากตัวเองเลือดแทบกลบปาก ก่อนกราดสายตามามองผมอย่างอาฆาตและสะบัดหน้าจากไป ยัยขิมแพ้ภัยน้องนัทไปแล้ว
“คนสวยนี่น่ากลัวว่ะ” พี่ดอนพูดขึ้นเมื่อเรากลับมานั่งที่เดิมแล้ว ก่อนหน้านี้มีบริกรมาสอบถามด้วยแต่โดนบอกปัดไปว่าไม่มีอะไร ก่อนที่ทุกอย่างจะกลับมาอยู่ในสภาวะปกติอีกครั้ง ผมเงยหน้าจากต้นแขนแม็คมองสบตาพี่ดอนและพี่ปืน ซึ่งพวกพี่เค้าก็ส่งยิ้มเป็นกำลังใจมาให้ อดรู้สึกผิดนิดๆไม่ได้จึงส่งยิ้มหวานตอบพี่ทั้งสองไป เล่นเอาหน้าแดงไปตามๆกันเลยครับ
“นัท กินเค้กเลยนะเรา พวกมึงเลิกจ้องนัทได้แล้วจะแดกไม่แดกเนี่ย” ผมยิ้มปลื้มที่ทำไอ้เกรียนหึงได้ ก้มหน้าตักเค้กและส่งเข้าปากคนหน้าบูดก่อนตัวเองซะเลย แม็คทำท่าจะไม่กินจนผมต้องกระตุกแขนยิ้มอ้อนเข้าใส่ถึงจะยอมอ้าปากได้
หลังจากนั้นผมก็มีความสุขกับเค้กสตรอเบอร์รี่รสหวานอมเปรี้ยว นั่งฟังเพื่อนสนิทเค้าคุยกันเพลินนานๆทีแม็คจะหันมาสะกิดและชี้ไปที่เค้กก่อนชี้ที่ปากตัวเอง ผมก็สนองความต้องการไอ้เกรียนไปครับ พอกินหมดก็เอียงซบอกอุ่นฟังเจ้าของเสียงทุ้มคุยกับเพื่อนและได้ฟังเสียงหัวใจของคนรักที่ดังเป็นจังหวะข้างหูไปด้วย งานนี้นอกจากฉลองครบรอบหนึ่งปีของเราแล้ว ยังได้ฉลองที่กำจัดยัยขิมตัวร้ายออกจากชีวิตแม็คได้อย่างถาวรด้วยซิ ถึงผมจะดูร้ายในสายตาใครๆแต่เชื่อเถอะว่าผมไม่เคยหาเรื่องใครก่อนถ้าไม่มีใครคิดจะแหยมเข้ามา แต่ใครที่คิดจะมีเรื่องกับผมแล้วล่ะก็คงต้องคิดให้ดีเพราะผมนั้นจะร้ายกลับอย่างเท่าเทียมหรืออาจจะมากกว่าด้วย อย่างกรณีของยัยขิมที่คิดจะแย่งคนรักของผมคนนี้
เมื่อได้เวลาเราต่างแยกย้ายกันกลับ และอาทิตย์นี้เป็นเวรที่ผมจะต้องไปนอนที่บ้านแม็ค เราตกลงกันไว้ว่าจะผลัดกันไปนอนที่บ้านของแต่ละฝ่ายสลับอาทิตย์กันครับ อาจมีคนสงสัยว่าพี่ลูกพีชยอมรับแม็คแล้วเหรอคำตอบคือ ‘ใช่ครับ’ เพราะแม็คพิสูจน์ให้เห็นถึงความจริงใจและใช้ความสม่ำเสมอมาตลอด จนพี่ลูกพีชเอ่ยปากให้แม็คเข้าบ้านได้ตลอดและไอ้เกรียนของผมก็แน่จริงเอ่ยขอค้างกับผมด้วยตัวเอง ซึ่งครั้งนั้นทำผมลุ้นกลัวว่าพี่ลูกพีชจะสั่งมือปืนลูกน้องว่าที่พี่เขยผมมาเก็บซะแล้วครับ แต่ก็ผ่านไปด้วยดีเพราะพี่ลูกพีชยอมพยักหน้ารับอย่างง่ายดาย ทำให้ผมอึ้งไปเลยครับและดูเหมือนว่าแม็คจะกลายเป็นน้องชายคนโปรดของพี่ลูกพีชซะแล้วด้วย เดี๋ยวนี้อะไรก็แม็คๆ ที่พูดเนี่ยไม่ใช่อิจฉานะครับแต่ดีใจต่างหากเหอะ
“แม็ครู้นะว่านัททำอะไร” ไอ้เกรียนที่ขับรถอยู่ก็พูดแทรกเพลงรักที่เปิดไว้ขึ้นมา ผมหันไปมองใบหน้าด้านข้างที่กำลังคลี่ยิ้มมุมปาก พลางคิดไปด้วยว่าแม็คพูดถึงอะไร ก่อนเสียงหัวเราะจากแม็คจะดังตามมาและมือใหญ่ก็ส่งมาขยี้หัวผมจนยุ่งไปหมด
“เรื่องขิมไง ดีเหมือนกันขิมจะได้เลิกหวังในตัวแม็คซะที เพราะแม็คมีคนที่รักอยู่แล้ว” โอ้! นายเอกโดนพระเอกซ้อนแผนไม่รู้ตัวเข้าแล้วครับ ผมจ้องแม็คตาโตตกใจนะเนี่ยที่แม็ครู้ทันสิ่งที่ผมทำไป จึงคว้ามืออุ่นที่อยู่บนหัวมากุมไว้
“แม็คไม่โกรธนัทใช่มั้ย” อ้อนใส่ซะหน่อยครับ ถึงผมจะร้ายกับใครมากมายแต่สำหรับแม็คนั้นผมไม่อยากให้รู้สึกไม่ดีที่ผมทำตัวไม่น่ารักแบบนั้นเลย
“ฮึๆ มานี่สิครับ” ไม่ต้องพูดซ้ำผมซบเข้าที่ไหล่หนาทันที และโดนจมูกโด่งของแม็คฉกเข้าที่แก้มเร็วๆก่อนผละออก
“ไม่โกรธหรอก แต่นัทอย่าไปทำกับใครอีกนะครับ แม็คไม่อยากให้คนอื่นมองแฟนแม็คไม่ดี” พระเอกมากเลยแฟนผม ยิ้มแก้มแทบแตกและรู้สึกรักไอ้เกรียนมากกว่าเดิมเป็นร้อยเท่า จึงเงยหน้าหอมแก้มสากไปหลายฟอดให้สมกับคำพูดน่ารักๆที่ได้ยิน
“ฮึๆ แต่จะให้ดีคืนนี้ตามใจแม็คหน่อยนะครับ” น้ำเสียงแม็คหื่นมากจนแก้มผมร้อนฉ่าก่อนหันหน้าหนีซ่อนยิ้มกับข้างทางถึงแม็คไม่ขอน้องนัทคนนี้ก็ตั้งใจให้รางวัลที่รักให้สมกับการทำตัวเป็นแฟนที่น่ารักอยู่แล้วล่ะครับ นี่แหละ ‘ไอ้เกรียนของผม’
..........................................................
โปรดติดตามตอนต่อไปค่ะ ^3^
งานนี้นางร้ายขิมกระเจิงเพราะนายเอกผู้น่าสงสารอย่างน้องนัท 555
แต่ก็ไม่พ้นสายตาของพระเอกผู้รอบรู้แม็คที่รู้ว่าแฟนตัวเองทำอะไร
ทำเอาน้องนัท ใจเสีย แต่แม็คกลับเอ็นดูกันซะงั้น น้องนัทเลยให้ใจไปเต็มๆ
เผลอๆจะตอบแทนให้แบบขาดใจไปเลย (ในตอนหน้านะ โฮะๆ)
ตอนหน้านั้นน่าจะมาอีกหนึ่งอาทิตย์และคิดว่าจะเป็นตอนสุดท้ายค่ะ(ตามที่คิดไว้อ่ะนะ)
อยากให้ตอนสุดท้ายประทับใจคนอ่าน(จนสาแก่ใจเลย) รอก่อนและจะแจ้งให้ทราบค่ะ
ปล.+1ให้ทุกเม้นท์แล้วค่ะ เจอกันและเตรียมตัวให้พร้อมน้า ^//////^
หัวข้อ: **รีปริ้นท์** ^3^{เสน่ห์มัดใจนายเพลย์บอย} มิค & ฟิน>>>หลุดจอง2ชุด [2/5/59] (อ่าน 680730 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก