.
.
“นี่ก็คงเหนื่อยกันมาทั้งวันแล้วสิ แม่ว่าขึ้นไปอาบน้ำอาบท่ากันซะก่อนไปจะได้สดชื่น...เดี๋ยวลงมาแล้วแม่จะทำกับข้าวให้กิน...ยังไม่ได้กินข้าวกลางวันกันล่ะสิท่า”
“กินก่อนไม่ได้หรอแม่ แปงโคตรหิว”
“ไม่ได้ ไปอาบน้ำก่อนค่อยลงมากิน...แล้วก็ดูแลพี่เค้าด้วยล่ะอย่าให้แม่ต้องดุนะแปง...ส่วนไทม์ ตามน้องขึ้นไปนะลูก ห้องน้ำห้องท่าอะไรก็ไปใช้ที่ห้องไอ้แปงมันก่อน เดี๋ยวแม่ไปจัดห้องให้”
ดูน้ำเสียงการพูดของแม่ผมสิครับ โคตรจะสองมาตรฐานอะ!
“ขอบคุณครับ”
“จะไปมั้ย ไปก็รีบๆตามมา...ยืนทำหน้าบานเป็นจานดาวเทียมอยู่ได้ น่าหมันไส้ที่สุด”
ผมว่าแล้วก็เดินนำเลยครับ เฮ้อ ให้ตายเถอะ...นี่มันเวรกรรมอะไรของกูวะเนี่ย! ทำไมชีวิตอันสงบสุขของกูต้องมาวุ่นวายเพราะมึงด้วย!
“แม่แปงนี่ใจดีจังนะ”
ก็ใช่ซี๊...ตอนนี้มึงได้แม่กูไปเป็นพวกแล้วนี่
“ไม่ต้องมาทำเป็นพูดเลย นี่แผนพี่ใช่มั้ย”
“เปล่านะ ผงแผนอะไรไม่มี ความสามารถล้วนๆเหอะครับ หึหึ”
พูดแบบนี้ก็แสดงว่ายอมรับแล้วสินะว่านี่อะแผนมึง กูล่ะเชื่อมันเลย
.
“ห้องแปงนี่น่านอนนะ”
แม่ง...เข้ามาถึงก็สำรวจห้องกูเลยนะ ถามจริง...มารยาทมึงน่ะเคยมีมั้ย!?
“ห้ามรื้อห้ามค้นเหอะ จะไปอาบน้ำก็ไป...นี่ผ้าเช็ดตัว”
“ขอบคุณครับ...ว่าแต่ไม่สนใจเข้าไปอาบพร้อมกันเหรอแปง จะได้ประหยัดเวลา”
“อย่ามาทะลึ่ง! ใครมันจะไปอาบกัน...”
“ก็แปงไงครับ นะ...มาอาบเป็นเพื่อนพี่หน่อย พี่อยากอาบน้ำกับแปง”
“ไอ้พี่ไทม์ ไอ้บ้า ไอ้ทุเรศ ไอ้หน้าด้าน...”
โว้ย...กูด่ามันอยู่แท้ๆแต่ทำไมกูถึงไม่กล้ามองหน้ามันวะ
“ฮ่าๆ เขินพี่หรอครับแปง ดูสิ หน้าแดงใหญ่แล้ว...”
ไม่จริ๊ง หน้ากูไม่ได้แดง กูไม่ได้เขิน มึงไม่ต้องมาหลอกกูเลยไอ้พี่ไทม์ กูไม่เชื่อมึงหรอก
“ยะ...อย่ามากวนตีนไอ้พี่ไทม์...จะอาบก็รีบเข้าไปอาบเลยไป๊”
“น่า ไปอาบด้วยกันเร็ว ไม่ต้องอายหรอกน่าคนกันเองทั้งนั้น”
“ก็แปงบอกว่าไม่ไปไงเล่า จะอาบก็อาบไปคนเดียวสิ!”
“เร็วเข้าอย่าดื้อ ไม่งั้นพี่จะใช้ไม้ตายแล้วนะ”
อ๊าก แล้วแม่งจะเดินยิ้มมาทางกูทำม๊ายยย กูไม่อาบกับมึงเด็ดขาด ไอ้โรคจิต!
“บอกว่าไม่ก็คือไม่สิ อ๊า! ปล่อย ไอ้พี่ไทม์อย่า ไม่เล่นนะเฮ้ยยย! อ๊า...ฮะๆ ฮ่าๆๆ ฮะๆๆ มะ...ไม่เอา...ฮะๆๆ ไม่เล่นแล้ว...โอ๊ย...ไอ้พี่ไทม์ ฮือ ฮ่าๆๆ มันจั๊กจี้นะ...”
ฮืออ ไม่ไหวแล้ว!!! แม่งเล่นจี้เอวกูขนาดนี้!!! พื้นก็พื้นล่ะวะงานนี้
กูดิ้นแหลก!“บอกพี่ก่อนว่ายอมแพ้รึยัง”
“ขะ...ขี้โกง...อะฮะๆๆ งือ...ปล่อย!”
“พี่จะไม่ปล่อยไม่ปล่อยจนกว่าแปงจะบอกว่ายอมแพ้”
“อะ...ฮะๆๆๆ...ยะ...ยอม...อ๊า...ยอมแล้ว...ยอมแพ้แล้ว....ก็ได้...งือ...หายใจ...ไม่ทัน...แฮก”
“ยอมแล้วสินะครับ งั้น โอเค พี่ปล่อยก็ได้”
ไม่รอกูตายก่อนล่ะ!“เป็นไงครับ สนุกมั้ย”
“ลองดูบ้างมั้ยล่ะ ไอ้พี่บ้า ทำไมถึงชอบแกล้งนักนะ”
“ก็ไปหัดทำตัวให้มันน่าฟัดน้อยกว่านี้หน่อยก่อนสิแล้วจะเลิกแกล้ง”
ทำตัวน่าฟัด!?...โว้ยย กูไปทำให้มึงดูตอนไหนวะเนี่ย! “ไอ้พี่ไทม์ พี่ท่าทางจะประสาท โรคจิต วิปริตเข้าขั้นขึ้นไปทุกวันแล้วนะ”
“โอเค พี่ยอมรับว่าพี่โรคจิต...แต่ก็จิตเฉพาะกับแปงคนเดียวนะจะบอกให้”
มึงอย่าพูดแบบนี้ได้มั้ย! กูกลัว!
“พูดแบบนี้ไปไกลๆเลยไป๊! ชิ่ว”
“แน่ะๆ เมื่อกี๊ตกลงกันแล้วนะว่าจะไปอาบน้ำด้วยกัน อย่าเบี้ยวสิ”
“ไม่เอ๊า ไหนบอกว่าจีบแปงอยู่ไง ถ้าจะจีบแปงพี่ไทม์ก็อย่าทำตัวแบบนี้สิ แปงไม่ชอบ”
“แล้วแปงชอบแบบไหนล่ะครับ พี่จะได้ทำถูก”
“...ก็แบบคนปกติธรรมดาเค้าทำกันอะ”
“แล้วไอ้แบบคนปกติธรรมดาเค้าทำกันอะแบบไหนล่ะครับ”
“ก็แบบคนธรรมดาอ๊ะ ธรรมดาที่มันธรรมดา ไม่โรคจิตแบบนี้อ้า เข้าใจมั้ย”
วะ...กูก็ไม่รู้จะอธิบายยังไง แต่รู้ว่ามันไม่ใช่แบบนี้อะ!
“งั้น...”
จุ๊บ!“...แบบนี้ปกติพอมั้ยครับ”อ๊ากก ไอ้พี่ไทม์ ปกติบ้านมึงสิ! คราวที่แล้วขโมยหอมแก้มมันก็เกินทนแล้วนะแล้วนี่อะไร
มึงมีสิทธิอะไรมาจุ๊บปากกูอีก! กูเป็นลูกมีพ่อมีแม่นะเฮ่ยย!!“อะ...ไอ้บ้า ไอ้พี่ไทม์บ้า ฟ้องแม่ แปงจะไปฟ้องแม่”
“แปงจะไปฟ้องว่าไงครับ”
“ก็...ฟ้องว่า...ว่า...ว่า...ว่าพี่จูบปากแปง”
“ฮ่าๆๆ...แปงครับ นั่นมันแค่จุ๊บเบาๆเองนะ ยังไม่ถึงขั้นจูบซะหน่อย พี่ยังไม่ได้แอ๊ดว๊านขนาดนั้น”
แอ๊ดว๊งแอ๊ดว๊านอะไรกูไม่รู้กับมึงหรอก...
กูรู้จักแต่แอ๊ดคาราบาว!
“ตกลงไม่อาบใช่มั้ยน้ำอะ...งั้น...แปงหนีไปอาบก่อนล่ะนะ...”
คว้าเสื้อผ้า คว้าผ้าเช็ดตัวได้ก็ชิ่งเข้าห้องน้ำก่อนแล้วครับ ตอนแรกเห็นเป็นแขกก็กะจะให้อาบก่อนอยู่หรอก แต่เห็นท่าแล้วผมอาบก่อนน่าจะดีกว่า เพราะมันจะได้หาเรื่องชวนเข้าไปอาบน้ำด้วยอีกไม่ได้
“ไอ้พี่ไทม์ ใครใช้ให้ขึ้นไปนอนบนเตียง ลงมาเดี๋ยวนี้เลยนะ ไปอาบน้ำแปงอาบเสร็จแล้ว”
นั่นเตียงกูนะเฮ่ย ใครอนุญาตให้มึงขึ้นไปนอนเกลือกกลิ้งไม่ทราบ!
“ครับๆ โหดจริงนะ...”
“เออ โหดสิ ยิ่งกับคนหน้าด้านอย่างพี่ยิ่งต้องโหดเลยแหละ”
“...”
“ยิ้มอะไร...โดนด่าแล้วมีความสุขรึไง ประสาท”
“เปล่าครับ พี่ก็แค่เห็นแปงแบบนี้แล้วรู้สึกเหมือนตัวเองฝันไป...ขอบคุณนะครับแปง...ขอบคุณที่ให้โอกาสพี่...ขอบคุณที่ยังไม่รีบปฏิเสธพี่ไปซะก่อน”
ไอ้พี่ไทม์...นี่มึงมาโหมดไหนกันแน่เนี่ย ก่อนกูเข้าห้องน้ำยังแกล้งกูอยู่เลย แล้วตอนนี้มันอาร๊ายย
กูตามไม่ทัน!“อะ...อะไรเล่า...จะอาบก็รีบไปอาบเร็วๆสิ...มัวแต่พล่ามอะไรอยู่...แปงหิวข้าวแล้ว...”
“ครับ พี่จะรีบอาบ รอด้วยนะอย่าเพิ่งหนีพี่ลงไปซะก่อนล่ะ”
“เออ...รู้แล้วน่า สั่งอยู่นั่นแหละ”
“แปงครับ...”
“อะไรอีกล่ะ”
“...ให้คำตอบพี่เร็วๆนะ จะได้ให้พ่อรีบมาขอ...”มึงเปลี่ยนโหมดเร็วมากเหอะ!
“ไอ้บ้า...ไอ้หน้าด้าน จะไปก็รีบไปเลย!”
“ไปไหนครับ ไปบอกให้พ่อมาขอแปงอะเหรอ”
“ไปอาบน้ำต่างหากล่ะโว้ย!!!”
“ฮ่าๆๆ ไม่แกล้งแล้วก็ได้ครับ”
พูดจบไอ้พี่ไทม์มันก็เดินหัวเราะชอบใจเข้าห้องน้ำไป สนุกมากสินะที่ได้แกล้งกูเนี่ย...ชิส์
เอิ่ม...ว่าแต่…ไอ้พี่ไทม์มันก็เดินเข้าห้องน้ำไปแล้ว...กูจะมาแอบนั่งยิ้มทำไมวะ!!!>>>>> TBC.
กราบขอโทษอย่างสูงงง เมื่อวานไม่ได้มาต่อ งานกีฬาสีมันเหนื่อยมว๊ากกขอบอก วันนี้ก็ยืนแทบขาแข็ง แต่งานแจะไม่ค่อยเวิร์ค พรุ่งนี้วันจริง! คงเหนื่อยเป็นสามเท่า โฮกกก พรุ่งนี้ไม่รู้จะมาต่อได้รึเปล่า แต่จะพยายามค่ะ แต่ถ้าได้มาก็คงจะเป็นโหมดพี่ไทม์ค่ะ ช่วงนี้หาความฮาไม่เจอ คนเขียนคิดมุกไม่ออก 555 สงสัยคงจะเป็นเพราะเหนื่อยด้วยแหละ เหอๆ
ป.ล.ขอบคุณทุกการติดตามค่ะ ยังเป็นกำลังใจให้ผู้ประสบภัยเสมอ ภาวนาให้น้ำลดเร็วๆนะคะ