หัวข้อ: [เรื่องสั้น] Flood เพราะน้ำมันท่วม!? Up!!! 3 /1/55 P.18 [END]+ตอนพิเศษมาแล้วว!

[roseen]

 :กอด1:น่ารักมากเลยคุณแม่

[seaz]

คุณแม่คงทำใจได้แล้วเรื่องที่ลูกชายจะพาลูกเขยเข้าบ้าน
ติดอยู่อย่างเดียวคือ ลูกชายไม่รู้เรื่องอะไรเลยจริงๆ

[♠DekDoy♠]

คุณแม่ทันสมัยมากๆ

[catwander]

รอติดตามตอนตอไปอยู่จ้า  สนุกมาก เลย เป็นกำลังใจให้นะครับ

[numtarns]

 
คุณเเม่ค่าาาาาาาาาาาาาาา
ซารางเฮโยวววววววววว ><"
เเม่แปงสวดยอดดดด อ๊ากกกกกกกก เเอบเปิดทางให้พี่ไทม์ด้วยอ่ะ อิอิ
พี่ไทม์สู้ๆ เเม่แปงสู้ตาย พี่ไทม์ไว้ลาย เเม่แปงสู้ๆ *ถือพู่เชียร์* 5555555555

[bangkeaw]

น้องแปงมันซื่อตั้งแต่เด็กจนโต 

  คุณแม่

[RGB.__]

โถ น้องแปงคนซื่อ -/-
คุณแม่แปงน่ารักจังเลย  <3

[TENSHINEKO]

ขอบคุณค่ะ คุณแม่  ขอกราบงามๆ แทบเท้า เอิ้กๆๆๆ

[yowyow]

แหม๋ แปงนี่ฮาตั้งแต่เด็กเลยนะ 

แม่แปงน่ารักจิงๆๆ  ม๊วฟฟฟ

[chaoyui]

แปงนี่ฮอตตั้งแต่เด็กเลย

[Oilsaoo]

คุณเเม่น่ารักอ่ะ
คุณเเม่เปิดทางเเล้ว พี่ไทม์จีบเลย

[sbeam14]

เด็กยันโต นี้แปงใส่ซื่อไม่รู้เรื่องจริงๆ หรือ บื้อจริงๆว่ะ

แต่ก้น่ะ คนมันน่ารักตั้งแต่เด็ก  

หากระโปรงมาใส่ไปเรียน มหาลัยเสียน่ะหนูแปงงงงง

[ljk_sj_lovelove]

เพิ่งได้มาอ่านเรื่องนี้ค่ะ
น่ารักดี ทันกระแส หุหุ
รีบๆมาต่อนะคะ

ปล.อยากให้เด็กม.ปลายคนนั้นโผล่มาอีกจังแฮะ หุหุ

[marang]

แปง --> อึ้ง
ไทม์ ---> ลุ้น

น้องม.ปลาย ---> ลุ้นกว่า
55555555555555555555

[sweetyYY]

กรี๊ดดดดดด ชื่อเรื่องโดน   มาแปะไว้ก่อนเ้น้ออ  ~

[IöLIKE]

ThankS

[ThE_PaRaN]

คนเขียน น้ำลดยัง??

กำลังอพยพอยู่ใช่ไหม หายไปนาน คิดถึงนะจ๊ะ T T

[SenSei]

ตามทันแล้วๆ

ชอบพี่ไทม์อ่ะ

รักคุณแม่อ่ะค่ะ

รอติดตามอยุ่นะ

[chantana]

1  ให้คนแต่งจ้า

พึ่งอ่านจบอะ

แปงน่ารักมาก  ดูเหมือนยังเด็กอยู่เลยนะ   
 
ไทม์ เจ้าเล่ห์ที่สุด  แต่รักน้องแปงมาก   

แม่ เป็นแม่ที่เข้าใจโลกปัจจุบันได้ดีมาก รักแม่อะ    

รออยู่จ้า    

[YounIn]

  รัก คุณ แม่

[donjai11]

น้ำลดแล้ว แปงยังไม่มาเลย

[yowyow]

รอ ร๊อ รอ

[no.fourth]

รออยู่จ้าาาา 

[Rafael]

 


ไทม์ Mode :


นอนไม่หลับ!


ให้ตายเถอะครับ พลิกไปพลิกมาอยู่หลายสิบรอบ พยายามข่มตาให้นอนยังไงมันก็ไม่หลับเสียที ไม่ใช่ว่าที่นอนมันไม่สบายหรืออะไรหรอกนะครับ

จิตใจมันว้าวุ่นซะมากกว่า…

น้องจะรู้บ้างมั้ยว่าเหตุการณ์เมื่อตอนกลางวันในร้านมันทำให้ผมเริ่มคิดมากขนาดไหน ผมเพิ่งจะรู้ว่ามีผู้ชายตามจีบน้องเยอะมากขนาดนี้!!
ไม่รู้จะขอบคุณสวรรค์หรือขอบคุณอะไรดีที่ทำให้น้องไม่เคยรับรู้ความรู้สึกของคนรอบข้างแล้วไอ้พวกคนรอบข้างที่ว่าก็ไม่มีใครกล้าพอที่จะบอกความรู้สึกของตัวเองออกไปตรงๆ

หึ...อย่างน้องน่ะมันต้องเจอหน้าด้านๆอย่างผม พวกกล้าๆกลัวๆน่ะ ถอยไปซะ!

เอาล่ะครับ ไหนๆก็นอนไม่หลับแล้ว จะว่าอะไรมั้ยถ้าผมจะขอลุกไปหาน้องที่ห้อง...แน่ะ ไม่ต้องอมยิ้มกันแบบนั้นครับ แค่ไปหาเฉยๆ ไม่ได้จะไปทำอะไรอย่างที่คุณๆคิดกันอยู่ซะหน่อย
.


.

ก๊อก ก๊อก


“แปงครับ นอนรึยัง เปิดประตูให้พี่หน่อยได้มั้ย”
ซักพักนั่นแหละครับน้องก็เปิดประตูออกมา ตานี่ยังไม่เปิดด้วยซ้ำ สงสัยจะผมจะกวนเวลานอนของน้องซะแล้วล่ะ แต่ทำไงได้ล่ะครับก็คนมันนอนไม่หลับนี่นา
“...”
พอเปิดประตูเสร็จน้องก็เดินเข้าไปในห้องตามเดิมก่อนจะทิ้งตัวลงนอนบนเตียง



หลับครับ!!


หลับได้หน้าตาเฉยมาก อย่าบอกนะว่าที่เดินมาเปิดประตูนั่นน่ะละเมอ
“แปงครับ...แปง”
“...งืม...”
“แปง...”
“...”
เอาเถอะครับ สงสัยจะหลับจริงละเมอจริง
“ตัวเองนอนหลับสบายแต่ปล่อยให้พี่นอนไม่หลับแบบนี้ได้ยังไงฮึ...”
ผมใช้มือไล้ไปตามโครงหน้าน้องเบาๆ หลับไม่รู้เรื่องแบบนี้มันน่าลักหลับซะให้เข็ด แล้วดูท่านอนเข้าสิครับประมาณว่าเดินมาทิ้งตัวลงเตียง หัวทิ่มหมอนได้ก็หลับ เห็นแบบนี้แล้วจะปล่อยให้นอนท่านี้ไปถึงเช้าก็ใช่เรื่อง ผมเลยต้องจัดท่าจัดทางให้น้องใหม่ก่อนจะห่มผ้าให้เรียบร้อย และปิดท้ายด้วยการจูบเบาๆที่หน้าผากน้องอีกที

“...ฝันดีนะครับ ที่รัก”
.


.

“พี่ไทม์ ถามจริงๆ พี่คิดจะอยู่บ้านแปงอีกนานเท่าไหร่”
“ถามแบบนี้ อยากรีบไล่พี่ให้กลับบ้านล่ะสิ”
“กะ...ก็นี่มันปาเข้าไปเดือนนึงแล้วนะ...”
จริงครับ อันนี้ผมยอมรับ แต่ทำไงได้ล่ะครับ ช่วยน้องเฝ้าร้านอยู่ทุกวันยิ่งอยู่นานก็ยิ่งเห็น ลูกค้าแปงแต่ละคนนี่ ไม่ธรรมดาอย่างชนิดที่ว่า

ผมคงปล่อยน้องให้ห่างจากสายตาไม่ได้!

“ช่วยไม่ได้นี่ครับ เพราะดูท่าว่าคนแถวนี้จะเสน่ห์แรงเหลือเกิน”
“อะไร อย่ามาทำเนียนเปลี่ยนเรื่อง ตอบมาเลยตกลงจะอยู่บ้านแปงอีกนานมั้ย”
“ก็จนกว่าน้ำจะลดมั้งครับ”
“งั้นพี่ก็กลับไปได้แล้ว ดูข่าวอยู่ก็รู้อยู่ น้ำมันลดแล้วเนี่ย”
“ใจร้ายจังนะครับ อยากให้พี่รีบกลับไปขนาดนั้นเลยเหรอ”
อยู่ด้วยกันมาจะเดือนนึงอยู่แล้ว น้องยังไม่ยอมปริปากพูดถึงเรื่องของเราเลยซักคำ มีแต่ผมนี่แหละครับที่คอยหยอดคอยแกล้งอยู่ทุกวัน ทำจนตอนนี้แทบจะกลายเป็นกิจวัตรประจำวันแล้วครับประมาณว่าวันไหนไม่ได้แกล้ง ไม่ได้หลอกหอมแก้มน้องมันนอนไม่หลับ
“เออสิ...รีบๆกลับไปเลยนะ”
“ไล่พี่แล้วทำไมไม่มองหน้าพี่ล่ะครับ หืม”
“อะ...อะไรเล่า”
“ไหนมองหน้าพี่แล้วพูดสิครับ”
“ไม่ต้องเลยไอ้พี่ไทม์ ชอบแกล้งว่ะ...”
ก็ไม่รู้ว่าผมคิดไปเองรึเปล่านะ แต่ช่วงสองสามวันนี้น้องดูแปลกๆไปครับ ชอบนั่งเหม่อเหมือนกำลังคิดเรื่องอะไรซักอย่างอยู่คนเดียว พอผมเข้าไปแหย่ก็ไม่ค่อยจะโวยวายเหมือนแต่ก่อน จะมีก็แต่หันมาค้อนหรือไม่ก็ว่าซักสองสามคำพอเป็นพิธีแบบนี้
“โอเคๆ ไม่แกล้งก็ไม่แกล้ง แต่บอกพี่หน่อยได้มั้ยว่าช่วงนี้เป็นอะไรถึงได้ทำตัวแปลกๆ”
“...ก็...ไม่ได้เป็นอะไร”
ไม่ได้เป็นอะไรแต่หลบตากันแบบนี้ โกหกชัดๆ!
“แปงครับ...”
“อะไรอีกเล่าก็บอกว่าไม่มีอะไรไง...”
“แล้วคิดว่าพี่เชื่อมั้ยครับ”
“...”
“แปง...”
“...”
“ว่าไงครับ”
“โอเคๆ...แปงคิดมาหลายวันแล้ว แปงอยากให้พี่ไทม์กลับบ้าน หรือถ้าไม่กลับบ้านก็ไปอยู่ที่อื่น...”
 “เหตุผลล่ะครับ...”
“...แปง...แปงอยากได้เวลาคิด...เรื่องของ...เรา...”
น้องก้มหน้าก้มตาตอบเสียงแผ่ว ถึงปากจะบอกว่าไม่อยากปล่อยให้น้องอยู่ห่างตา แต่ผมก็คงต้องยอมรับความจริงในข้อนี้ คนเราย่อมต้องการเวลาอยู่กับตัวเองในการที่จะคิดทบทวนเรื่องราวต่างๆที่ผ่านเข้ามาในชีวิต ผมรุกน้องมามากพอแล้วและตอนนี้ก็คงถึงเวลาที่ผมจะต้องให้เวลาน้องในการคิดทบทวนเรื่องนี้อย่างจริงจังเสียที
“...โอเคครับ งั้น...เราก็คงต้อง ห่างกันซักพัก”
.

.

เอิ่ม...กลับถึงบ้านแล้วแทบจะเป็นลมครับ มันเป็นอะไรที่สุดยอดมาก ทั้งสภาพทั้งกลิ่นนี่แบบว่า

กูอยากร้องไห้!

การทำความสะอาดบ้านครั้งใหญ่ในรอบหลายสิบปีกินเวลาไปเป็นอาทิตย์จนอีกสองวันมหา’ลัยของพ่อก็จะเปิดเทอมแล้วครับ ผมจะได้เจอน้อง แต่ผมไม่รู้ว่าน้องจะให้คำตอบผมเมื่อไหร่ แล้วคำตอบของน้องล่ะมันจะออกมาเป็นแบบไหน น้องจะรู้ตัวรึยังว่าคิดกับผมยังไงกันแน่  ระยะเวลาที่อยู่ด้วยกันนั้นมันจะทำให้น้องรู้สึกชอบผมขึ้นมาบ้างมั้ย ถึงจะแอบเข้าข้างตัวเองอยู่ลึกๆเพราะลองประเมินจากสถานณการณ์เบื้องต้นแล้วดูเหมือนผมจะมีหวัง แต่ถึงจะเป็นแบบนั้นก็ยังอดหวั่นใจไม่ได้อยู่ดี


เฮ้อ การลุ้นนี่มันเหนื่อยเหมือนนะครับ ...


>>>> TBC.

ฮือออ อยากร้องไห้จริงๆ นี่มันมรสุมชีวิตชัดๆ งานก็เยอะแถมอาทิตย์ที่ผ่านมายังมีปัญหาเรื่องเพื่อนในห้องอีก
กว่าจะเคลียร์กันจบเล่นเอานอนเครียดกันไปหลายวัน ยอมรับว่ามันสั้น แต่ก็อยากมารายงานตัว พร้อมแจ้งข่าว
เรื่องนี้จริงๆว่าจะทำเป็นเรื่องสั้นอย่างที่บอกไว้ตั้งแต่แรก แต่ก็ลากยาวมาถึงนี่จนได้ แต่ต่อจากนี้คงจะลากต่อไม่ไหวแล้วค่ะ
มนจะเร่งปั่นให้จบแล้วนะคะ เนื้อเรื่องมันเลยดูจะกระชับขึ้นมาเพราะไม่อยากให้มันค้างคาอยู่อย่างนี้ กลัวมันจะไม่จบจริงๆ อันนี้กลัวเลยค่ะ เพราะหลังจากนี้จะไม่มีเวลาจริงๆแล้ว สอบกลางภาค สอบแกทแพท สอบตรง ต่อคิวกันมาเลยค่ะ ฉะนั้นยังไงซะเรื่องนี้ก็ต้องจบ ยังไงก็ต้องขอบคุณทุกการติดตามนะคะ ลองวางๆเรื่องไว้แล้วอีกไม่เกินสามตอนน่าจะจบค่ะ

[Yunatsu]

รออออออออออออ 

เอาใจช่วยพี่ไทม์ 
ช่วยรอคำตอบจากแปง

[Arancia]

เป็นกำลังใจให้คนเขียนนะคะ สู้ๆๆนะน้อง พี่รออ่านจ้า

[kinjikung]

น้องแปงมาแว๊วววว
ลุ้น ๆ ด้วยคนน้องแปงจะให้คำตอบอะไรกับพี่ไทม์กันนะ

[เฉาก๊วย]

ก็น้ำมันจะลดแล้วอะนะ เรื่องนี้ก็คงได้เวลาจบตามน้ำไปด้วย

ให้กำลังใจคนเขียนค่า   

[- คราส -]

เอาใจช่วยพี่ไทม์
เอาใจช่วยคนเขียนด้วย
 

[RGB.__]

ห่างกันซักพัก ห่างกันซักพัก...

อีกไม่เกินสามตอนจบ ป๊าด ก็มันเป็นเรื่องสั้นนิ่เนอะ