บ้านพักอลเวง
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: บ้านพักอลเวง  (อ่าน 365371 ครั้ง)

stayingpower

  • บุคคลทั่วไป
หลังจากไซ้ไปได้ซักพัก ชายหนุ่มก็ลุกขึ้นถอดเสื้อผ้าของตนเองออกจนเปลือยเปล่า มองเหยื่อซึ่งนอนสงบนิ่งบนเตียง ... แต่สายตาก้มองลงไปเรื่อยจนถึงจุดยุทธศาสตร์ ซึ่งดูตึงๆขึ้นนิดนึง (อะไร)

แนทค่อยๆเอื้อมมือไปสัมผัสเบาๆ พลางกลืนน้ำลาย

“โห ใหญ่ไม่ใช่เล่นเลยนะเนี่ย พาดขวาซะด้วยแฮะ” ภาพที่เห็นคงทำให้เกิดความสยิว จนทำให้หัวใจซาตานเริ่มกระเจิดกระเจิง หลังจากแค่ใช้มือลูบเบา จึงค่อยๆเริ่มหนักหน่วงขึ้น ลมหายใจของทั้งสองเริ่มดังมากขึ้น แม้เจ้าตัวจะไม่รู้สึกตัว แต่เมื่อถูกกระตุ้นถึงขนาดนี้ ปฏิกิริยารีเอฟเฟคก็มีใช่ย่อย เมื่อมันพองเต็มผ่ามือ

แนทค่อยๆปลดกระดุมกางเกงยีนส์ของเหยื่อ ล่นลงจนเห็นปราการด่านสุดท้าย ชายหนุ่มเอามือไปเข้าไปเคล้าคลึง ซึ่งตอนนี้ทำได้โดยถนัด และใกล้ชิดมากยิ่งขึ้น ...

ซาตานค่อยๆเอานิ้วแยงเข้าไปที่ขอบกางเกงใน แล้วง้างขึ้นนิดหน่อย อีกมือก็ลวงเข้าไปสัมผัสและดึงน้องชายเด็กหนุ่มออกมา ชายหนุ่มค่อยๆรูดขึ้นรูดลงเบาเรื่อยไป จนเริ่มถี่ ฟิล์มเริ่มกระสับกระสาย และพลิกตัวเกร็ง เจ้าซาตานในร่างมนุษย์ยิ้มชอบใจ ว่าแล้วก็ค่อยๆ ครอบปากลงบน – ตี้ด – ของหนุ่มน้อย พลางรูดขึ้นรูดลงอย่างรวดเร็ว

อั๊กกกก .................... อ๊า

จะเป็นเพราะเริ่มสร่างเมา หรือเพราะความเสียวยังไงไม่ทราบ เด็กหนุ่มเริ่มรู้สึกตัวขึ้นมา .. แต่ยังคงมึนงง เพราะพิษเหล้า จนพอรู้สึกว่าอะไรเป็นอะไร ก็สายไปซะแล้ว

“พะ พี่ ทามอะไรผมอะ” ว่าพลางผลักหัวชายหนุ่มออกจากของสงวน

“ปล่อยนะเว้ย !! อ๊า อึ๊ยยย”

แต่ชายหนุ่มรุ่นพี่ยังไม่ยอมหยุดการกระทำ ยังคงทำหนักกว่าเก่า พร้อมเอาอีกมือพยายามกดตัวฟิล์มให้นอนลง

“อะ อ๊า ปล่อยยยยย” เด็กหนุ่มรวบรวมกำลังทั้งหมดที่มีถีบเข้าที่ยอดอก

พลั๊กกกก อั๊กก !!!

“โอ้ย ไอ้เด็กเวร มึงทำอะไรของมึงว่ะ”

“ก็พี่จะทำอะไรผมล่ะ ทำไมทำแบบนี้ว่ะ ไอ้สัด” ตอนนี้ฟิล์มรู้สึกตัวเต็มที่เพียงแต่เรี่ยวแรงยังคงไม่กลับมา และเริ่มตื่นตระหนัก ซึ่งแนทเริ่มรู้สึกได้ และยิ้มอย่างเหี้ยมเกรียม

“กูก็จะทำให้มึงมีความสุขเลยไง ทะเลาะกับที่บ้านมาไม่ใช่เหรอ กูจะทำให้มึงสุขจนลืมบ้านเลย” ว่าแล้วก็กระโดดมาทับตัวเด็กหนุ่มซึ่งหมดทางสู้

“พี่แนท อย่าทำอะไรผมนะ พี่จะเอาอะไรผมให้พี่หมดนะ งะ เงินอยู่ในกระเป๋าอะพี่ ปะ ปะ ปล่อยผมไปนะ” ฟิล์มพูดเสียงสั่นเคลือ น้ำตาเริ่มเออท้น นี่เป็นอีกครั้งที่เด็กหนุ่มรู้สึกกลัวจับใจ เช่นเดียวกับหลายเดือนก่อนตอนที่พ่อสุดที่รักต้องทิ้งเค้าไว้ตามลำพัง

“กูไม่อยากได้เงินของมึง กูอยากได้ตัวมึง เข้าใจ๋ เล่นตัวนักใช่มั้ยมึง มานี่เลย” พลางกระชากกางเกงยีนที่ยังเปิดอ้าซ่า ลงไปกองกับพื้น

โอ้ย ..........

ชายหื่นยังตรงไปกระชากคอเสื้อ แล้วระดมจูบที่ซอกคออย่างรุนแรง เหมือนตายอดตายอยากมาจากไหน มืออีกข้างล้วงไปลูบหน้าอกของเด็กหนุ่มหวังกระตุ้นอารมณ์ แต่ไม่เลย ไม่ได้มีความเสียงเลยซักนิด ในตายเหอะ

“ มึงจะร้องไห้ทำไม ไอ้น้อง พี่จะพาน้องไปสวรรค์อยู่นี่ไง ” แนทบอกพลางกดแขนให้นอนราบกับที่นอน ตอนนี้เด็กหนุ่มอยู่ในสภาพที่ไม่อาจขัดขืนอะไรได้อีกแล้ว เด็กหนุ่มเริ่มคิดถึงคำเตือนของผู้เป็นพ่อ

“ - อย่าไว้ใจใครนะฟิล์ม ภายนอกเค้าอาจจะดีกับเรา แต่ในใจเค้าเราไม่รู้หรอกว่าเค้าคิดอะไรอยู่ - “

อั๊กกก .. !!!??? “ พ่ออออออออออออออออออ ชะ ช่วยยยยยยผมด้วยยยย

stayingpower

  • บุคคลทั่วไป
“ อ่ะ อ่า ........ โอ้ววว ” เสียงครางจากชายหนุ่มรุ่นพี่ บ่งบอกถึงความเสียวกระสันที่กำลังจะบังเกิด หลังจากคิดว่าหนุ่มน้อยที่เป็นลูกไก่ในกำมือหยุดดิ้นขัดขืน จึงค่อยๆเลื่อนมือมาปลดกระดุมเสื้อ

“ สิ้นฤทธิ์ซะทีนะมึง เล่นตัวดีนักมันต้องเจอแบบนี้ ” แนทพูดพลางถอดเสื้อออก โดยหารู้ไม่ว่าตอนนี้ในมือเด็กหนุ่มเอื้อมไปเจอของดีเข้าให้แล้ว

ชายหนุ่มโยนเสื้อลง พร้อมทั้งค่อยๆก้มลงประกบปากพร้อม บดขยี้อย่างรุนแรง จนได้ยินเสียงครางเบาๆ
ของฝ่ายรับ จากนั้นจึงระดมจูบเรื่อยมาจนถึงซอกคอ “ ฮือ .... อา ” ฟิล์มครางเสียงค่อย แนทกระหยิ่มในใจ
พร้อมเม้มที่ใบหู ค่อยไซ้เรื่อยมาจนมาถึงยอดอก พร้อมกับดูดเม้มที่หัวนม เด็กหนุ่มเริ่มเกิดความสยิวหนักขึ้น
กว่าเดิม เริ่มจะพลิกกายไปมา แต่กว่าอะไรจะสายเกินแกงไปซะก่อน .... พลั๊ก !!!!

แอ๊ฟฟฟฟฟ !?!?!? (เสียงร้อง)

ของดีที่ฟิล์มเอื้อมไปสัมผัสในระหว่างที่ หนุ่มรุ่นพี่กำลังสาระวนกับการถอดเสื้ออยู่ คือ นาฬิกาปลุกรุ่นซุปเปอร์คิง
ไซต์ และในระหว่างที่กำลังถูกซุกไซ้อยู่ เด็กหนุ่มก็ประสบจังหวะเหมาะ รวบรวมกำลังที่มีอยู่ใช้ท่าไม้ตาย


– ลูกไก่บิ๊กคล็อกแอ็ตแทค – (จริงๆคือ หยิบนาฬิกาฟาดหัวอย่างรุนแรง) จนแนทต้องเปลี่ยนเอามือไปกุมที่หัว
ตัวเอง ร้องโอดโอย เลือดสดๆเริ่มไหลออกมา ด้วยแรงกระแทก


“ โอ้ยย ไอ้เด็กเวร มึงทำกูเหรอ ... มึงงงง โอ้ย หะ หัวกู ”

ฟิล์มพยายามรวบรวมพละกำลังที่เหลืออยู่ ใส่เสื้อผ้า และเลื่อนกายออกจากบ้านซาตานในร่างมนุษย์อย่างช้าๆ

“ มึง จาไปไหน ” ชายหนุ่มยังไม่หมดฤทธิ์ เหยียดแขนมาจับขาได้ทัน เด็กหนุ่มพยายามสลัดสิ่งที่เกาะกุมอยู่
แต่แรงอาฆาตทำให้ไม่ยอมปล่อย ตอนนี้ฟิล์มเริ่มมีสติมากขึ้นและมีแรงมากขึ้น ความโกรธทำให้เด็กหนุ่มใช้เท้า
อีกข้างกระทืบไปบนมือ

พลั๊ก .... โอ๊กกก

“ มึง มึงทำกับกูแบบนี้ ไอ้ใจสัตว์ ..... กูจะกระทืบมึงให้จบดินเลยคอยดู .. ” ฟิล์มสบถออกมา พลางกระแทกช่วง
ล่างอย่างไม่บันยะบันยัง จนรู้สึกสาสมใจแล้ว จึงออกมาเรียกแท็กซี่

“ พี่ ... ไปหมู่บ้าน **** ครับ ” แท็กซี่หันมามองเด็กหนุ่มด้วยสายตาที่แปลกใจกับสภาพ

“ น้อง ไปทำอะไรมาเหรอเปล่า ” ฟิล์มไม่ตอบ แต่ส่ายหน้าแทน ตอนนี้ในใจของเด็กหนุ่ม มีแต่ความกลัว
ความเกลียดชัง ความน้อยใจผสมกันไป แต่เค้ารู้อยู่เพียงอย่างเดียว .... ในโลกนี้เค้าไม่สามารถไว้ใจใครได้อีกแล้ว






















« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 08-12-2008 03:29:45 โดย stayingpower »

stayingpower

  • บุคคลทั่วไป
“ ทำไมพี่รัญต้องบอกให้ไอ้บ้านั่นไปนอนห้องผมด้วยนะ ” ผมเข้ามาต่อว่าพี่รัญด้วยอารมณ์ฉุนๆ ถึงในห้องนอนพี่เค้า

“ ไอ้บ้าไหน !!! ” พี่รัญเงยหน้าจากการอ่านหนังสือ ทำหน้าถมึงทึง

“ กะ ก็ ... ” ผมเริ่มเสียงแผ่ว

“ไอ้ ... เออ พี่โตชิอ่ะ ทำไมต้องมาให้นอนห้องผมด้วยล่ะ ”

“ นายต้องรับผิดชอบในสิ่งที่นายทำดิ ” พี่รัญดุผม

“ ถ้าโตชิเค้าไม่ไปนอนห้องนาย จะให้มันมานอนห้องพี่ก็ได้นะ ... ”

“ แล้วทำไมต้องพูดแบบนี้อ่ะ” ผมเริ่มโกรธ “ เออ ใช่เด๊ เพื่อนรักกันมากกกนี่ ห่วงกันเหลือเกิน ”

“ บาส อย่าพูดประชดพี่ พี่ไม่ชอบนะ ” พี่รัญเริ่มเสียงดังขึ้น ผมคาดว่าอารมณ์พี่เค้าก็เริ่มปะทุแล้วเหมือนกัน

“ ทำไมนายต้องทำเรื่องเล็กให้มันเป็นเรื่องใหญ่ด้วย .... ”

“ เออดิ ผมมันชอบทำเรื่องอยู่แล้วนี่ ... ” ผมพูดใส่พี่รัญก่อนที่จะเดินออกจากห้อง พร้อมไม่ลืมที่จะปิด
ประตูกระแทกอย่างแรง เพื่อให้รู้ว่า กูก็โกดนะโว้ยย ....


+ + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + +


หลังจากที่ผมลองทำท่าจะนอนบนโซฟาในห้องรับแขก ซึ่งดูแล้วไม่เวิร์คแน่นอน เพราะท่าทางจะโดนยุงหาม
ไปแน่แท้ ผมก็ตัดสินใจกลับไปตายหลัง แอ้ดดดด ค่อยๆแง้มประตูเข้าไป แล้วย่องแบบเงียบเชียบไปที่เตียง
นอน (พลางคิด ทำไมกูต้องมาทำอะไรในห้องกูแบบนี้ว่ะ) แล้วผมก็รู้สึกถึงว่าไปเหยียบอะไรนุ่มๆเข้าให้แล้ว
พร้อมกันนั้น ไฟหัวนอนก็เปิดขึ้นมาทันที ภาพที่เห็นครือ ไอ้โตชิมันนอนห่มผ้าสบายใจเฉิบอยู่บนเตียงของผม
 แต่ที่มันตื่นคงเป็นเพราะผมย่องไปเหยียบขามันเต็มๆอะดิ

แม้ว่าจะไม่พูดอะไร แต่ผมก็พออ่านสายตาคู่นั้นออกว่า

- เมื่อไรมึงจะเลิกเหยียบตีนซะทีว่ะ -

“ ทำไมนายถึงมานอนบนเตียงชาวบ้านแบบนี้ว่ะ ข้างล่างมีก็นอนดิ ” ผมโพล่งออกไป

“ ...................... ” มองหน้าผมแต่ไม่พ่นอะไรออกมาซักคำ

“ นี่ บอกให้มานอนข้างล่างไง นี่มันห้องชั้นนะเว้ย ”

“ ..................... ” มองหน้าผมแล้วทำท่าบิดขี้เกียจ

“ เฮ้ย แล้วจะให้กูนอนไหนว่ะ ” ผมบอกไปอย่างหมดอารมณ์

“ ..................... ” มันมองหน้าผม พร้อมชี้ลงที่พื้นด้านล่าง แล้วก็กรุณาเขวี้ยงหมอนมาให้ผมนึงใบ
 พร้อมหาวนึงที แล้วเอื้อมมือไปจะปิดไฟ

“ เหอๆๆๆๆ อ้ายยยย ทุเรศศศศ ” ว่าแล้วผมก็กระโดดขึ้นไปบนเตียงในจังหวะที่ไฟปิดพอดี ศึกแย่งที่นอน
จึงระเบิดขึ้น โดยที่ผมเป็นฝ่ายเสียเปรียบในเรื่องรูปร่างอย่างเห็นได้ชัด แต่จนแล้วจนรอดผมก็พยายาม
กระเบียดกระเสียรแทรกตัวไปอยู่บนเตียงได้ในที่สุด เฮ้อออ เหนื่อยสัด ….

Zzzzzzzzz Zzzzzzzzzz Zzzzzzzzzzz

อึ๊ก .. !!??? ผมรู้สึกตัวตื่นขึ้น เพราะได้ยินเสียงฟ้าร้อง และฝนตกอย่างหนัก อากาศเริ่มเย็นลง ผมนึกขึ้นได้ว่า
ยังไม่ได้ไปปิดหน้าต่าง จึงจะเขยื้อนตัว แต่เอ๊ะ ทำไมมันขยับไม่ได้ว่ะ !?? สายตาผมก็เริ่มชินกับความมืด ก็
สังเกตได้ว่า ผมถูกกอดอยุ่นี่หว่า เออเว้ย ตูไม่ได้นอนคนเดียวนี่หว่า ไอ้โตชิมันมานอนด้ว .... อุแว๊กกก .......
ผมพึ่งนึกขึ้นได้ ว่าแล้วทำไมมันถึงอุ่นๆว่ะ ที่แท้โดนกอดอยู่นี่เอง ผมพยายามที่จะเคลื่ยนตัวให้หลุดอย่างเบาๆ
เพราะไม่อยากให้มันตื่นมาทะเลาะกะผมอีก แต่ก็ไม่เป็นผล ผมจึงจะหันไปเรียกมัน

 (ครือ ผมนอนหันหลังอยู่ แล้วมันมากอดด้านหลัง อี๋.... เสียวตูด)

“ เฮ้ย เกือบไป ” ผมคิดในใจ เพราะหันไปเกือบไปโดนหน้ามัน ผมจ้องหน้าโตชิซักพัก .... อืม เออ ถ้ามันทำตัวดี
หน่อยนึงน้า มันจะเป็นคนที่หล่อทั้งรูป จูบก็หอม ไปแล้นนน แต่นี่อาไรว้า ... มันต้องมาชอบหาเรื่องผมทุ...

“ แค่ก แค่ก ... ” มันไอใส่หน้าผมเต็มๆ แล้วเริ่มขยับตัว ผมแทบหันหน้าหนึไม่ทัน เหอๆ มันเริ่มรู้สึกตัวแล้ว
คงคิดในใจว่ากำลังกอดผมอยู่นี่ โตชิลุกขึ้น เดินไปปิดหน้าต่างพอไม่ให้ฝนสาดเข้ามา แล้วเดินกลับมาบนเตียงต่อ
ในใจผมก็คิด นี่ทำไมกูต้องมาแกล้งหลับด้วยว่ะ เออ ช่างมันจะได้ไม่ต้องไปปิดหน้าต่างเอง ยังไม่ทันทำอะไร
โตชิก็เอื้อมไปหยิบผ้าห่ม ที่อยู่ปลายเตียง (ซึ่งตอนที่ผมรู้สึกตัว มันไปกองอยู่ปลายเท้า) มาห่มตัวแล้วก็ผมด้วย ...จากนั้นก็เอื้อมมือมากอดผมในผ้าห่ม ท่าเดิมเด๊ะ ....แต่ดูเหมือนมันชิดกว่าเดิมง่า ...

“ ฮะ เฮ้ย นี่มึงตั้งใจจะกอดกูแต่แรกแล้วเหรอว่ะ ปะ ปล่อยนะโว้ยย ม่ะอ่าววววว ” ผมคิดในใจ

ทำไมถึงยังแกล้งหลับอยู่ว่ะกู ตื่นๆๆเด๊ ตอนนี้ผมหลับไม่ลงแล้ว ถึงแม้อากาศภายนอกจะเย็นชวนให้นอนหลับฝันหวาน แต่ในใจผมนี่ซิ ตึ๊ก ตั๊ก ตึ๊ก ตั๊ก ตึ๊ก ตั๊ก ตึ๊ก ตั๊ก ตึ๊ก ตั๊ก ตึ๊ก ตั๊ก !!!????? รั่วเป็นจัวหวะกลองยาว จนกลัวว่า
ไอ้โตชิจะได้ยิน หน้าผมเริ่มร้อนผะผ่าวว ไม่รู้ว่าโตชิจะรู้ว่าผมแกล้งหลับหรือเปล่า หรือว่าได้ยินเสียงหัวใจผม
มันยิ่งเอาหน้ามาใกล้ผมมากขึ้น ... จนได้ยินเสียงหายใจ

“ ผะ ผม มีพี่รัญอยู่แล้วนะโว้ย อย่าคิดมากดิ อย่าคิดมากกกก ” ผมเตือนใจตัวเอง แต่เสียงหายใจของมันทำให้ผม
ยิ่งคึกขึ้น ( อะไรคึก!? )

 ตึ๊ก ตั๊ก ตึ๊ก ตั๊ก ตึ๊ก ตั๊ก ตึ๊ก ตั๊ก ตึ๊ก ตั๊ก ตึ๊ก ตั๊ก !!!?????

ผะ ผมต้องหลับแล้ว ต้องหลับแล้ว คิดในใจพร้อมข่มหลับตาปี๋ ซ่า ซ่า ซ่า เปรี้ยงๆๆๆ เสียงฝนตกแรงขึ้น
พร้อมฟ้าผ่าตามมาเป็นระยะๆ ผวบ .... ซวบ .... เสียงเขยื้อนตัวของโตชิ ขยับมาชิดตัวผมอีก จนผมรู้สึกว่า
โอ๊ยโย่ววว พี่แท่งของไอ้โตชิมันมาอยู่แนบขาผมแล้ว ... !??? ผมรู้สึกหยุ่นๆ พิลึก หน้าร้อนฉ่า นอนนิ่งไม่ไหว
ติง ... และแล้วหน้ามันก็มาซุกอยู่ที่หลังคอผม ลมหายใจอุ่นสัมผัสกับซอกคอผมจนลืมตัว ....

“ หะ หือออออ ฮือออ ” อิ ..... อี๋ ผมเผลอครางออกมาเบาๆ ม่ายหวายแหล่ววววว .... มึงจายั่วกูไปถึงไหนฟ่ะ พอ
ทีเต๊อะ แต่จนแล้วจนรอด ให้สภาพแบบนี้ ผมก็ผล่อยหลับลงได้ในที่สุด


 + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + +


“ บาส บาส ตื่นๆได้แล้ว ” เสียงคนมาเขย่าตัวผม ผมค่อยเปิดตาขึ้น

“ เฮ้ย จะ 8 โมงแล้วนะ ไม่มีเรียนเหรอไง ” อ้อ พี่รัญนี่เอง ผมคิดในใจ พร้อมหันไปมองโตชิ มันยังนอนกอดผม
อยู่หลับปุ๋ย

 พลวด

ผมลุกขึ้นหน้าตาตื่น พร้อมผลักตัวมันออกไป สำรวจร่างกาย

“ เมื่อคืนหนาวมากเหรอไง นอนกอดกันกลมเชียวนะ ” พี่รัญพูดมีน้ำโหน้อยๆ ผมคิด พี่เค้าหึงใครกันวะ
พูดแบบนี้อะ จึงบอกแบบประชดๆ

“ อ้าว คนมันหนาวก็แบบนี้ล่ะ ช่วยไม่ได้นี่หว่า ... แล้วมันเกี่ยวอะไรกับพี่อ่ะ ยุ่ง !?? ” ผมตอบไปหน้ามุ่ย พร้อมกระแทกเท้า เดินปึงๆไปเข้าห้องน้ำด้านล่าง คิดว่าผมนอนไม่หลับเมื่อคืนเป็นเพราะใครเป็นต้นเหตุวะ

ผมไม่หายโกรธง่ายๆหรอกโว้ย พี่รัญ.. จนผมเดินออกจากห้องไป ...

“ เฮ้ย ตื่นได้แล้วเว้ย โตชิ นอนไปถึงไหนวะ ” รัญบอกเพื่อนหนุ่ม ที่ยังนอนขดอยู่ในที่นอน

“ วันนี้เค้านัดสัมภาษณ์มึงนี่ อย่าชักช้าดิ หรือว่า .... เมื่อคืน มึงทำอะไรกันว่ะ บอกกูมานะ ” รัญเขย่าตัวเพื่อน
สนิท

“ ทำห่าอะไรว่ะ กูหนาวก็แค่กอดหน่อยเดียว กูรู้น่า ว่าของของมึงอะ ” โตชิว่าพลางลุกขึ้นสลึมสลือ

“ ขนาดแค่กอดนิดเดียว ยังสั่นเป็นเจ้าเข้าเลยหว่ะ มึงเทรนเด็กมึงไม่ดีเลยหว่ะ ไอ้รัญ ” ว่าแล้วก็ลุกขึ้นเก็บที่


stayingpower

  • บุคคลทั่วไป
“ไอ้บาส มึงทำต้องช่วยกูทำงานนี้นะเว้ย ไม่งั้นกูซวยแน่ๆ“ เพื่อนโจบอกผมหลังจากออกจากชั้น

“ไม่เอา !? “ ผมบอกแบบใจไม้ไส้ระกำสุดๆ

“อะโห มึงจะปล่อยให้เพื่อนตาดำๆของมึงไม่มีงานส่งอาจารย์ แล้วต้องตกวิชาแกเหรอว่ะ“ ไอ้โจบ่นกระปอดกระแปด

“มึงจำไม่ได้เหรอ คราวที่แล้วกูก็ช่วยทีนึงแล้ว ถ้าช่วยมึงทุกครั้งมึงก็ไม่ต้องได้ทำเองเลยดิ กูทำเพื่อมึงนะเนี่ย“ ผมบอก “เออ หิวแล้วอะ“


“งั้นเด๋วกูเลี้ยงมึงเอง“ ไอ้โจเปลี่ยนแผนมาเอาใจผมแทน

“มึงไปหาคนอื่นช่วยไป กูไม่ช่วย ผมบอกแบบรู้ทัน น้านน พวกนั่งรอกินข้าวกันแล้ว“ ผมชี้ไปที่โต๊ะประจำกลุ่มของเรา

ทันทีที่ไปถึงโต๊ะ ...

“หนิงจ๋า สุดสวยประจำกลุ่ม ช่วยโจทำโปรเจ็คหน่อยน้า ..... งี้ดๆ“ ไอ้โจเริ่มประจบ

“หนิงไม่ต้องไปช่วยมันเลยนะ ไอ้เนี้ย.. ขืนไปช่วยมันมากๆ เดี๋ยวมันทำงานเองไม่เป็น คงจะจบหรอกมัน“ ต้าร์ซึ่งเป็นเด็กเก่งสุดในกลุ่มเตือน ไอ้โจได้ยินถึงกะฮีดฮัด

“เอออ กูจะได้รู้ว่าเพื่อนกูแต่ล่ะตัวเนี่ย แม่งใจดำกันอิ๋บอ๋ายย“

นี่ล่ะครับ ชีวิตประจำวันของผมและเพื่อนในมหาวิทยาลัยหลังเปิดเทอมมาแล้ว นี่แค่เพียงสัปดาห์แรกของการเปิดสอนนะเนี่ย งานมากันตู้มม เห็นเหรอยังครับว่างานเยอะจริงๆ ยิ่งชั้นปียิ่งมากขึ้น ชีวิตนิสิตอย่างพวกเราก็เหมือนแขวนอยู่บนเส้นด้ายมากขึ้น ไหนเรื่องเรียน ไหนเรื่องกิจกรรมอีกบานตะไท โดยเฉพาะชีวิตพี่ๆปี2 อย่างพวกผม งานที่สำม่ะคัญที่สุดเห็นจะเป็นงานรับน้องนี่แหละครับ

“นี่ เชื่อม่ะน้องชั้นนะ น่ารักมากๆ ว่าอะไรก็ทำ ไม่เคนโดดซ้อมอีกตะหาก“ หนิงชื่นชม

“สู้น้องต้าร์ไม่ได้อะ ขาว สวย เซ็กส์ แถมหุ่นดีอีกตะหาก“ ไอ้ต้าร์เอาบ้าง แอบแฝงเสียงหื่นๆ (ซึ่งปกติไม่ค่อยจะเป็น)

“น้องกูนี่ดิ สุดยอด ไอ้โจได้ทีคุยบ้าง .... หุ่นนี่นะยังกะตุ่ม ยิ้มทีนะโลกสว่างสดใสอะ เสียอย่างเดียว เห็นเพื่อนมันบอก เวลาโกรธที แม่ง โกรธหน้าดำเลยหว่ะ “

“5555 มึงจะบอกว่าน้องมึงตัวดำก็บอกดิ สาวบริงค์อะ สาวบริงค์“ เจอผมแซว

“เออมึงว่าแต่น้องคนอื่นอะ น้องมึง กูยังไม่เคยเห็นหัวมันเลยนะ เวลาเชียร์ก็ไม่เห็นมันเข้าเลยหนิ“

ผมเริ่มสลด เพราะพึ่งนึกออก เออดิ กูลองถามเพื่อนมันแล้ว ก็เห็นบอกว่ามาเรียนทุกคาบนี่หว่า แต่เวลาเค้าเชียร์กัน หายหัวไปทุกทีอะ

“นายน่าจะไปคุยกะน้องเค้าบ้างนา ว่าเค้ามีปัญหาอะไรป่าว ยังไงนายก็เป็นพี่รหัสเค้านา“ ต้าร์แนะนำผม ซึ่งผมก็เห็นดีด้วย เอาเป็นว่า พรุ่งนี้ผมจะไปดักรอน้องเค้าที่ห้องเรียนเลยล่ะกัน จะได้รู้ซะทีว่ามันทำด๋อยอะไรของมันกันแน่ โดดได้ทุกที เห็นตูเป็นหัวหลักหัวตอเหรอไงว่ะ อ่ะ พูดไปก็ชักฉุน

“เออแล้วน้องมึงชื่ออะไรว่ะ“ โจถามผม

“ไอ้ตงบอกว่าชื่อ ฟิล์ม อะไรเนี่ยแหละ หว่ะ“ ผมตอบไปอย่างหงุดหงิด


- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -


“กลับมาแล้วคร๊าบบบ อ้าว หายหัวไปไหนกันหมดเนี่ย เงียบจัง“ ผมพึมพำเดินเข้าหอ พลางดูนาฬิกา อ่า บ่ายสามเองนี่หว่า พี่รัญคงยังสัมภาษย์งานไม่เสร็จมั้ง

ว่าแล้วผมก็เข้าไปหาอะไรกินในครัว พลางนึกขึ้นได้ วันนี้ช่างทำประตูมันมาทำยังว่ะ ขึ้นไปดูดีกว่า ผมเดินไปจนถึงห้องโตชิ ลองเปิดประตูดู สรุปว่า ช่างเวงยังไม่มาทำอีกแฮะ คืนนี้ก็ต้องนอนกะไอ้ครึ่งยุ่นนั้นอีกแล้วอะดิ

เฮ่ออออ !?? คิดแล้วก็เหนื่อยจายยย กำลังจะเข้าห้องตัวเอง …

เฮ้ย ใครอยู่ในห้องนอนตูว่ะ ไอ้โตชิแน่เลย มันมีกุญแจห้องผมอยู่นี่หว่า แต่ผมอยากรู้ว่ามันทำอะไรอยู่ในห้องร้อนๆแบบนี้อยู่ได้ (ห้องผมไม่ได้ติดแอร์นะ จน) แทนที่จะอยู่ข้างล่าง เลยเอาหูไปแนบบานประตู ( เอ้า ห้องผมนี่นา ผมจะทำอาไรก็ได้นี่ ^_^ )

แล้วหัวใจผมก็ตกไปที่ตาตุ่ม ใจผมเริ่มเต้นไม่เป็นจังหว่ะ เพราะเสียงที่ผมได้ยินในห้อง เริ่มชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ อ้าววว ไอ้เห่ นี่เล่นเปิดหนังโป๊ดูแน่ๆ

แปร็บบบบบ !?? ความคิดอกุศลของผมก็แล่นผ่านสมองผม เร็วเหมือนรถไฟชิงคันเซ็น หุหุหุ ถึงแม้ตูจะไม่ชอบหน้ามัน แต่ผมก็อยากเห็นนี่หว่า ว่ามันจะทำอะไรอยู่ ผมค่อยๆลองบิดลูกบิดดูว่ามันล็อกหรือเปล่า

กริ๊ก แคร่ก

ว้า มันล็อกอยู่จริงๆอะ นั่นซิ ใครจะมานั่งดูหนังโป๊แล้วไม่ล็อกห้องว่ะ ง่ายไป ง่ายไป เอาใหม่ ผมเริ่มหาลู่ทาง สอดรู้สอดเห็นสอดเป็นสอดตายใหม่ ผมเลยตรงไปที่ห้องไอ้เป็ก ซึ่งอยู่ข้างๆห้องผม บิดลูกบิด อ่า ล็อก แต่ไม่เป็นไร ผมมีกุญแจนี่หว่า หึหึหึ ไขเสร็จ ผมปิดห้อง แล้วค่อยๆปีนออกทางหน้าต่าง โชคดีหอผมนอกหน้าต่างจะเป็นระเบียง หลังจากออกมาเรียบร้อยแล้ว ผมก็ค่อยๆปีนไปที่ห้องผมอย่างเบาที่สุด แต่......

อะจ๊ากกกก !!!!!

ผมก้าวพลาดครับ ทำให้เกือบตกลงไปข้างล่าง โชคดีมือผมไวคว้าขอบระเบียงไว้ได้ก่อน วู้ เย่ เย้ เกือบตายห่าซะแล้วกรู

แล้วผมก็ปีนขึ้นมาตรงกับหน้าต่างห้องผมสำเร็จ แต่ผมยังไม่กล้าส่อง...เพราะอะไรอะเหรอ ผมพยายามคิดแผนว่า ถ้ามันจับได้ จะบอกมันว่าอะไร มาซ่อมหน้าต่าง หรือว่ามาเก็บของดีหว่า แต่เอ มาทำความสะอาดระเบียงมันจะสมเหตุสมผลอะป่าวว่ะ ผมคิดไปคิดว่า ก็สั่นหัว พอล่ะพอล่ะ แล้วผมก็ค่อยๆยื่นหัวขี้นมา

“โอ้วว บราเธอร์ ..... ม่ะเห็นมันมีใครอยู่ในห้องเลยนี่หว่า ??? “

สงสัยมันคงออกไปตอนที่ผมแอบเข้ามาทางหน้าต่าง อะฮือๆๆ อดดูของดีเลยเรา ผมคิดในใจ

หลังจากทำใจอยู่แป็บนึง .. ผมก็ตัดสินใจปีนเข้าทางหน้าต่างห้องผมเลย เพราะไหนๆมันก็ออกไปแล้ว

พลั๊ก !! “อะโอ้ยยยย“

ผมร้องออกมาอย่างเจ็บ เพราะผมลงผิดท่า หัวเข่าเลยกระแทกพื้นเต็มๆ

“แม่ง ซวยชิบหาย“ ผมสบถกะตัวเอง พลางเขย่งตัวไปที่เครื่องเล่นวีซีดี เพราะเห็นมันยังเปิดอยู่ แต่กดสต็อบไว้ ...

“อาไรว่ะ มาดูแล้ว ไม่ยอมปิดให้อีกตะหาก ชุ่ยชิบ“ ผมบ่นๆ แล้วจะกดปุ่มปิดเครื่อง แต่ไปโดนปุ่มอีเจ็คแทน ทีนี้แผ่นมันก็เลื่อนออกมาซิครับ

“อ่า เรื่องอะไรของมันว่ะ“ ผมส่องดู สงสัยจะเป็นของมันเอง ยังคิดไม่ทันเสร็จ ผมได้ยินเสียงเดินใกล้เข้ามาเรื่อยๆ

“ตาย มันจะมาดูต่อเหรอว่ะเนี่ย ซวยแล้ว“ ผมเลิ่กลั่กทำอะไรแทบไม่ถูก ว่าแล้วก็รีบใส่แผ่นเข้าที่เดิม เสียงบิดลูกบิดดังขึ้นมา ผมหันรีหันขวาง จะวิ่งไปที่หน้าต่างก็ไม่ทันซะแล้ว เอาไงดีว่ะ เลยตัดสินใจรีบกระโดดเข้าไปหลบในตู้เสื้อผ้า (ตู้นี้เป็นไม้ฮะ มี 2 ชั้น แหวกๆเสื้อก็พอจะหลบได้)

แอ็ด ....

แกร็ก ...

ผมปิดตู้ในจังหว่ะที่เสียงฝีเท้าเข้ามาในห้องพอดี

“น้านนไง ไอ้โตชิจริงๆล่วย“ ผมคิดแค้นในใจ และประหลาดใจที่ทำไมต้องมาหลบคนอื่นในตู้เสื้อผ้าตัวเองแบบนี้วะ

ไหนๆก็ไหนแล้ว หลบในนี้ซักพักละกัน ผมคิดในใจ พลางค่อยๆแง้มประตูตู้เสื้อผ้าพอมองลอดให้เห็นสถานการณ์ภายนอก โตชิมันยืนเกาหัวมองที่เครื่องเล่นวีซีดีอยู่ ผมมองตาม

ตายห่า เอาแผ่นใส่แต่ลืมกดให้มันกลับเข้าที่ ผมนึกสวดภาวนาในใจ อย่าให้มันจับได้เลยยยยย และก็ได้ผล มันเอาแผ่นเก่าออก แล้วเอาแผ่นใหม่ใส่ลงไป ( อ้อ ที่แท้ก็ออกไปเอาแผ่นใหม่นี่เอง ไอ้ลามก ) จากนั้นก็กระโดดไปนอนบนเตียงสุดรักของผม เสียงคานรับน้ำหนักดัง ปังงง ผมแทบจะออกไปจากตู้ตั้นหน้ามันซะให้ได้ .. ถ้าหนังยังไม่ได้ฉายซะก่อน

วี่......วี่ ......วี่

******** เซ็นเซอร์

อู้ว โอ้วว อ่า .........

นั่นล่ะ นอกจากมันหน้าด้านมานอนห้องผมแล้ว มันยังเอาหนังโป๊มาดูในห้องผมอีกตะหาก และที่ไม่คิดไม่ฝันทำเอาผมตะลึงเล็กๆ มันเป็นหนังเกย์อีกตะหาก โถ่ถัง ชีวิตนี้ ผมไม่ค่อยได้มีโอกาสเคยดูหนังแบบนี้เลยนะเนี่ย ไอ้โตชิมันเป็นเกย์จริงๆด้วย ผมเริ่มคิดถึงเรื่องเมื่อคืน ว่าสงสัยมันคงไม่ได้แค่อยากแกล้งหยอกผมซะแล้ว แค่คิดก็ขนลุก ตอนนี้ผมทำอะไรไม่ได้มากกว่าแอบดูอยู่เงียบๆในตู้ (ออกแนวโรคจิตไงม่ะรู้หว่า)

และแล้ว !? ความอึดอัดก็ประเดประดังเข้ามาที่ผมอีกรอบเมื่อเจ้าของร่างที่อยู่ภายในห้อง เริ่มจะไม่ได้ดูแค่หนังอย่างเดียวซะแล้ว ...จะอะไรไปได้ล่ะทั่น หนังแบบนี้ บรรยากาศในหอแบบนี้ ไม่มีคนอยู่แบบนี้ กิจกามบนท้องสนามหลวงจึงบังเกิดขึ้นนะซี ดูท่าอารมณ์โตชิมันจะพุ่งปรี้ดมากขึ้น เมื่อเริ่มปรับระดับเสียงดังขึ้นกว่าเก่ากระตุ้นอารมณ์ตัวมันและ ผมได้มากทีเดียว ภาพบนจอเริ่มดุเด็ดมากขึ้น และภาพนอกจอที่ผมเห็นบนเตียงก็เริ่มอยากปลดปล่อยอารมณ์ตัวเองมากขึ้น

หัวใจผมเต้นโครมครามจนนึกกลัวว่าคนข้างนอกจะได้ยิน ไอ้หนุ่มกลัดมัน ( ?? ) เริ่มเคล้นคลึงอวัยวะสุดหวงจากเบา แล้วค่อยแรง จากช้า เริ่มเร็วขึ้น เสียงหายใจเริ่มหนักหน่วง แล้วเจ้าของร่างก็ปฏิบัติการล้วงเข้าไปในกางเกงตนเอง ในภาวการณ์เช่นนี้ผมคงไม่ต้องบรรยายว่ามันล้วงไปทำอะไรเนื่องจากมองไม่ชัด แต่อาการเสียวที่เกิดขึ้นผมเดาออก ร่างเจ้าหนุ่มลูกครึ่งอาทิตย์อุทัยมีอาการเกร็งอย่างเห็นได้ชัด มือไม้ที่ว่างวาดกวาดไปมาบนที่ห้อง (ของผม) ผมกลืนน้ำลายนึงเอือก โอ้ว ใครจะนึกว่าโอกาสที่ผมได้เห็นหนังสดมันจะเกิดขึ้นในห้องตัวเองว่ะ ยังคิดไม่ทันจบ ... โตชิก็หยุดทำร้ายตนเอง มีท่าทีหอบเล็กน้อย

ผมสะดุ้งนิดหน่อยตอนที่มันหันไปรอบๆห้อง เพราะกลัวโดนจับข้อหาแอบดูชาวบ้านกระทำชำเราตนเอง แต่ก็ผมก็โล่งใจ เมื่อมันหันไปทางจอทีวีเหมือนเดิม คราวนี้จัดการถอดเสื้อออกกองไว้ที่พื้น อะโห รูปร่าง แม่งดีสุดๆ ขาว ใส ล้ำ ถึกที่สุด แต่ยังไม่ยอมถอดกางเกงว่ะ ผมผิดหวังหน่อยๆ โตชิเริ่มปฏิบัติการเสียวกะตนเองอีกรอบ โดนการเอามือไปบีบเค้นที่หัวนมตัวเอง พร้อมทั้งใช้มือสลับล้วงเข้าไปรูดเร้นท่อนลำเบื้องล่าง ความเสียวคงจะมีมากอยู่ จนผมได้ยินเสียงคราง ลีลาการยักย้าย ร่อนสะโพกมันสุดยอดมากครับ มือที่ล้วงในกางเกงก็รูดขึ้นรูดลงอย่างเป็นจังหว่ะ จนผมคิดว่า ยางยืดมันต้องขาดแน่ๆเลย อืมคนเรา ดูภายนอกก็งั้นๆ แต่อะโห เซ็กซ์จัดชะมัดยาด

ฮือออ อืม ~ ~ ~ อ่า

เสียงโตชิยังครางไม่หยุดหย่อน แถมยังเริ่มดังขึ้นเรื่อยๆ อารมณ์มันคงกระเจิงไปเรียบร้อย พร้อมกับผมที่ตอนนี้เหงื่อกาฬเริ่มไหลพรากๆๆ ไมใช่เพราะความร้อนที่อยู่ในตู้อย่างเดียว แต่ทั้งร้อนใจ และร้อน เ(จี้)ยว อีดอัดชิบเป๋ง หน้าผมเริ่มมืดมากขึ้น จนทนไม่ไหว เอามือไปลูบๆเล่นนิดหน่อย อะโห แข็งปั๋ง

ผมเงยหน้าไปมองภาพตรงหน้าอีกครั้ง ตอนนี้ไอ้โตชิมันเปลือยเปล่าร่อนจ้อนแล้วคับ กางเกงถอดไปกองตอนไหนไม่ทราบ ไอ้น้องชายของโตชิมันใหญ่ไม่ใช่เล่นเลย สมกะมีเชื้อพี่ไทยอยู่ด้วย เหอๆ (กรูคิดอาไยออกปายย) มันสุดยอดมากครับ สะโพกก็ทำหน้าที่ไป มือทั้งสองก็สอดประสานทำหน้าที่ได้อย่างดี อืม ... เสียงครางของเจ้าของร่างยังดังขึ้นเรื่อยๆ พร้อมกับเสียงฝ่ามือที่รูดท่อนลำกระทบกับหน้าท้องดัง ผับๆ มันทำให้ผมเริ่มหักห้ามใจไม่อยู่ ถึงแม้เนื้อที่ในตู้มันจะเล็กก็ตามที ผมตัองจัดการกับตัวเองซะแล้ว ก่อนที่จะทนไม่ไหว

หืออ อ่า – อะ อ่า อะ โอ้วววว

ภาพที่โตชิกะลังทำอยู่ตอนนี้ทำเอาผมสะดุ้ง เมื่อมันไปคว้าแครอท (ย้ำแครอท แดงๆนี่แหละ) เอามาจอที่ประตูหลังของตัวเอง แล้วก็ค่อยๆดันมันเข้าไปทีละน้อย พร้อมกับมือข้างหน้าก็ยังปฏิบัติการสาวอยู่ไม่ขาด หน้าไอ้โตชิเริ่มขมวด เห็นได้ชัดว่ามันคงจะเจ็บ แต่ความเสียวของมันคงมากกว่า

“หะ เห้ยยย“ ผมเผลออุทานไปด้วยความตกใจ

มันเล่นแบบนี้เลยเหรอว่ะเนี่ย แต่ผมก็ยังคงดูต่อไป หลังจากที่หัวแครอทถูกดันเข้าสู่ช่องแคบมะละกาไปได้ครึ่งนึง ดูท่าการยืนจะไม่ไหวซะแล้ว โตชิจึงเปลี่ยนมานั่งยองๆบนเตียงแทน แล้วจับหัวแครอทตั้งขึ้น ค่อยๆนั่งเทียนกะแครอทช้าๆ จนมันเข้าไปได้เกือบหมด (เวงกรรม) คราวนี้ล่ะครับ มันส์สุดๆของมันล่ะ เสียงสาวว่าวของมันรุนแรงมากขึ้น พร้อมกับเสียงครางด้วยความเสียวทั้งหน้าและหลัง (ส่วนจะเสียวแค่ไหน ลองไปทรรศนากันเอาเอง)

ตอนนี้หนังเหนิงไม่ดูมันล่ะ ดูหนังสดดีกว่า ด้วยความที่ตู้มันแคบกว่าที่คิด ทำให้ผมได้แต่ลูบน้องชายที่ถูกกระตุ้นได้เพียงอย่างเดียว อะโห อารมณ์ตอนนี้ผมอยากเอาดุ้นไปเสียบแทนแครอทซะจริง ถ้าไม่นึกว่ากะลังไม่ถูกกันอยู่ จนในที่สุดสายน้ำขาวขุ่นก็สาดกระจายออกมาแบบทะลักล้นน พร้อมกับเสียงครางส่งท้ายที่แสดงให้เห็นถึงความเสียวสุดยอด เจ้าของร่างนอนแน่นิ่งบนเตียงแสดงถึงความอ่อนล้า พร้อมกับค่อยๆถอนดิลโด้ฉบับไว้เลี้ยงกระต่ายออกมา อะโห เยิ้มเชีย

“กลับมาแล้วคร๊าบบบบบ“ เสียงไอ้เป๊กดังขึ้น พร้อมๆกับเสียงกลับเข้ามากันของคนอีก สองสามคน

ได้ยินดังนั้น โตชิรีบลุกพลวดขึ้นมา จัดการปิดหนังแล้วรีบใส่เสื้อผ้าออกจากห้องผมไป กลับเข้าห้องตัวเอง ทิ้งไว้แต่เพียงคราบน้ำกามาไว้ให้ผมจัดการ (อ้ายเลว) ก็เหมือนเสียงสวรรค์เพราะผมจะได้ออกจากตู้นรกนี่ซะที

“ห่า เสียวเสร็จแล้วหนีกลับห้องเลยนะมึง“ ผมสบถ พร้อมมองไปที่ความเลอะเทอะบนเตียง

“โถ่ ที่นอนกู“

แกร็ก .... “ไอ้บาส วันนี้เฮียรัญชวนไปกินเอ็มเคฯกันอะ ไปอะป่า.....“ ไอ้เป็กพลวดพลาดเข้ามาในห้อง พร้อมพูดยังไม่ทันจบ เพราะเห็นสภาพผมซะก่อน

“เฮ้ย ม่ะ มึงหงี่อะไรนักหนาว่ะ ทำทั้งชุดนักศึกษาเลยเหรอวะ โห เหงื่อแตกพลัก แถม ... “

พูดพลางมองไปที่บนเตียง

“โห มึงน่าจะไปทำในห้องน้ำดีกว่านะ อย่างงี้มึงไม่อายคนซักที่นอนมั่งอะไง“ ว่าพลางไปเอานิ้วปาดหยาดเยิ้มบนที่นอนขึ้นมา (มันนึกว่าของผมเลยไม่รังเกียจ แหะๆ)

“ทะไมกลิ่นมันแปลกๆว่ะ“ ว่าแล้วพลางจะเอาใส่ปากอีกตะหาก จนผมรีบไปปัดมือ

“เฮ้ย ไปเชี่ย ทำห่าไรว่ะ สกปรก“ ผมด่ามัน

“ไอ้บาส กูไม่รังเกียจของมึงหรอก กูแดกของมึงมากี่รอบแล้ว“ ไอ้เป๊กตอบหน้าตาเฉย

“เห้ย มึงเลิกพูดเลย แล้วไปรอกูข้างล่าง บอกว่าพี่รัญด้วยว่ารอกูแป็บนึง“

“เออได้ งั้นกูไปชวนไอ้โตชิก่อนนะ“

“ง่า ทำไมต้องให้มันไปด้วยอะ“ ผมยังพูดไม่ทันจบไอ้เป๊กก็ออกไปจากห้องแล้ว ปล่อยให้ผมรับบาปที่โตชิมันก่อไว้แต่เพียงลำพัง ... พร้อมกับอารมณ์งุนง่าน ที่มันทิ้งไว้ที่ผม

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

“พี่รัญ ผมขอโทษเรื่องเมื่อวานนะพี่“ ผมพูดสำนึกผิดในระหว่างการกินเอ็มเคฯแบบเบาๆ

พี่รัญยิ้มแล้วมองผม

“ไม่เป็นไรหรอก พี่เองก็ต้องขอโทษบาสเหมือนกัน ที่พูดไปแบบนั้นนะ พี่อยากให้บาสรู้ว่าอะไรควรทำ ไม่ควรทำเท่านั้นเองนะ อย่าคิดมาก“

ผมยิ้มอย่างอารมณ์ดี พลางคีบเห็ดหูหนูของโปรดให้

“เห้ยๆ คู่นั้นนะ อย่ามาจี๋จ๋ากันให้มากได้ม่ะ อิจฉาว้อยย“ ไอ้เป็กแซวผมขึ้นมา

“จี๋ป๊ะมึงดิ กูปรับความเข้าใจกะพี่เค้าอยู่ตะหาก มึงไม่รู้เรื่อง“

“อ้อ ถึงว่าดิ เมื่อเย็นได้ระบายสิ่งคั่งค้างไว้แล้วนิ คงจะอารมณ์ดี เหอๆ“ ไอ้เป๊กยังไม่หยุดกัด

ผมทำหน้าเหมือนจะพูดอะไรหยาบๆออกไป ดีที่พี่รัญห้ามไว้ เพราะเหตุผลที่ว่า เด๋วไอ้โตชิกะพี่เนจะแอบรับประทานส่วนของเราไปหมด

หลังจากที่อิ่มหนำสำราญกันที่เรียบร้อย มื้อนี้พี่รัญจ่ายคับ แน่นอนวันนี้พี่เค้าได้งานใหม่เรียบร้อย

“อ้าว แล้วโตชิยังไม่ได้ด้วยเหรอ“ พี่เนถามเจ้าตัว

โตชิส่ายหน้า ไม่พูดอะไร พี่รัญเลยบอกแทน

“ไอ้เนี่ยอะ มันเลือกงานจะตายชัก ไม่ได้ทำงานดีๆ มันไม่ทำหรอก“

“ถึงว่าอะดิ เหลือเวลาว่างมาก เลย ..... “ ผมพูดแบบไม่ทันคิด จนสายตาเย็นยะยับของไอ้โตฯมองผม เหมือนจะถามว่า - เลย – อะไรว่ะ

“ป่าว .... หมายถึง เลยกลับบ้านไวก็เท่านั้นแหละ“ ผมสะแตนแหลไปเรื่อยๆ ใช่ซิ ผมแหลได้ถ้วยเชียวนะ เหอๆ

ระหว่างขึ้นรถเมล์กลับหอ ผมถามพี่รัญ

“พี่รัญ เออ คือออ“

“หือ ว่าไง“ พี่เค้ายื่นหน้ามาหาผม

“เออคือ วันนี้ผมขอไปนอนห้องพี่รัญได้ป่ะ“ ผมอ่อมแอ้มบอก เมื่อเห็นพี่เค้าไม่ตอบ ผมเลยให้เหตุผลชุดใหญ่

“ก็คือ เมื่อคืนผมนอนไม่ค่อยหลับอะ มันต้องนอนกะคนแปลกหน้า อีกอย่างเตียงผมมันเล็กนิดเดียวเอง มันก็นอนไม่พอดีอะดิ แล้วผมก็กลัวว่าเตียงมันจะรับ ....... “

พี่รัญยกมือปิดปากผม พลางหัวเราะ

“เออๆ ไม่ต้องร่ายยาวขนาดนั้นก็ได้น้อง จะนอนก็มานอนดิ ไม่ได้ห้ามอะไรนี่นา“ พี่รัญยิ้มให้ผม ผมก็ยิ้มให้ พลางคิดในใจ วันนี้กรูจะได้นอนหลับสบายซะที แต่ .....

ปัญหาใหม่ของผมเกิดขึ้นแล้วครับ ผมพึ่งนึกได้ว่า ถึงผมกับพี่รัญจะสนิทกัน แต่ผมยังไม่เคยนอนห้องเดียวกันมาก่อน ตั้งแต่หลังจากที่พี่เค้าสารภาพกับผมเมื่อ 3 ปีก่อน ก่อนที่จะบินไปเรียนต่อ .... หนำซ้ำ ภาพเมื่อตอนเย็นของเจ้าโตชิมันยังติดตาผมอยู่เลย

“อ้าว ทำไมยังนั่งอยู่ล่ะ ไหนว่าง่วงไง“ พี่รัญหันมาถามผม หลังจากที่พึ่งอาบน้ำเสร็จ

“เออ ครับ จะนอนแล้ว“
“ถ้าอีดอัด เดี๋ยวพี่นอนข้างล่างก็ได้นะ“ พี่รัญแกล้งถามผม

“อะเห้ย ไม่ต้องหรอกพี่ ผมมาอาศัยพี่นอน แล้วจะให้เจ้าของห้องไปนอนข้างล่างได้ไงเล่า“

“เอ้า งั้นก็นอนได้แล้วดิ ปิดไฟ พี่ต้องตื่นแต่เช้านะ“ พี่รัญว่า ผมจะเอนตัวลงนอน เอาผ้าห่มมาคลุมโปงกะจะรีบๆหลับ โชคดีที่ห้องพี่รัญติดแอร์ หึหึหึ

แกรกก เสียงปิดไฟ ซักพัก ที่นอนข้างๆผมก็ยุบลงไปเบาๆ

ผมค่อยๆเงยหน้าขึ้นมาจากผ้าห่ม ผมสัมผัสได้ถึงความอบอุ่นที่อยู่ข้างๆ ผมหันไปมองพี่รัญ เมื่อสายตาเริ่มชินกับความมืด ผมเห็นหน้าพี่ที่เป็นรักแรกของผมชัดเจนยิ่งขึ้น ถึงแม้จะอวบขึ้น แต่ก็ขาวใส และหล่อ เหมือนเดิมนะพี่เรา

กลิ่นยาสระผมอ่อนๆ โชยมาปะทะกับจมูก ผมค่อยๆก้มหน้าลงไปหอมผมพี่เค้าแบบลืมตัว อารมณ์หื่นผมเริ่มพุ่งสูงขึ้นอีกแล้ว

“เป็นอะไรไปอะ บาส“ พี่รัญถามผม

“อ่า พี่รัญยังไม่หลับเหรอ“ ผมถามกลัวพี่เค้าโกรธ

“เกือบจะหลับแล้วล่ะ แต่เมื่อกี้มีใครแอบมาหอมพี่แบบไม่รู้ตัวอะดิ“

“ง่า ขะ ขอโทษครับพี่ “ ผมสำนักผิด

เงียบบบบบ

จนผมคิดว่าพี่รัญไม่เล่นด้วยแล้ว เลยพลิกตัวกลับ

“เฮือก“ ผมสะดุ้ง เมื่อรู้สึกว่ามีมือมาโอบกอดผมอยู่เบื้องหลัง

“ขอพี่นอนกอดเราได้ป่าว“ พี่รัญถามโดยที่กระทำไปแล้ว

“กะ ก็กอดอยู่ไม่ใช่เหรอไงเล่า“ ผมชักเขิลลล

“แล้ว .... “ พี่รัญอ้ำอึ้ง

“แล้ว .... อะไร“ ผมทวนคำ

“ แล้ว ทำอย่างอื่นได้ป่ะ “ พี่เค้าถามเสียงอ้อมแอ้ม

!!?? เอาแล้วซิกรู

stayingpower

  • บุคคลทั่วไป
“ทะ ทำอะไรเล่า“ ผมถามเสียงแผ่ว

“กะ ก็ทำ ทำอย่างว่าไงเล่า“ พี่รัญกระซิบเสียงสั่น พร้อมเบียดร่างเข้ามาชิดตัวผมมากขึ้น จนผมรู้สึกได้ถึง“อะไร”บางอย่างของพี่รัญเริ่มมีปฏิกิริยา

“คะ คงไม่ดีมั้งพี่ พรุ่งนี้ผมมีเรียน ชะ เช้านะพี่ อ๋อยย“ ผมตอบเสียงสั่น ตัวสั่น เมื่อรู้สึกถึงลมหายใจของพี่รัญมารดต้นคอผม

“รังเกียจพี่เหรอ บาส“ พี่รัญล่อมาพูดข้างๆหูผม เล่นเอาสยิววาบ แม่ง จะยั่วยวนกันไปถึงไหวฟ่ะ

“ปะ ป่าวพี่ ผมไม่ได้ อ๋อย เอาหน้าออกไปห่างๆดิ“ ผมตอบพลางผลักหน้าออกไป แล้วพูดต่อ ผมไม่ได้รังเกียจพี่นะ แต่ผม เออ ผมยังไม่ - - ไม่พร้อมง่ะ

พี่รัญปัดมือผมออก แล้วจับหน้าผมให้หันไปหาเค้า

“เมื่อไรจะพร้อมล่ะครับ ที่รัก “

“อะไย้ยยย ใครเป็นที่รักของคุณเพ่เหรอก๊าบบบ“ ผมนึกในใจพร้อมกับอึ้งๆ กับคำพูดที่พี่เค้าใช้เรียกผม แต่ก็ดีใจนะ หุหุหุ ในขณะที่ผมเคลิบเคลิ้มกับคำว่า “ที่รัก” ที่คุณพี่ของผมก็จู่โจมจูบแบบสายฟ้าแลบ (ลิ้น)

“อึ้ก .... “

นี่เป็นจูบครั้งที่สองที่พี่รัญทำกับผมแบบไม่ตั้งตัวอีกครั้ง แต่ครั้งนี้รู้สึกความชำนาญจะมากขึ้นกว่าเก่า ค่อยเป็นค่อยไป แต่อบอุ่นเหมือนเดิม เนิ่นนานกว่าเดิม ....

“ฮือ ฮืออออ “

ผมจูบกะพี่รัญนานอยู่เท่าไรไม่รู้ แต่เมื่อรู้สึกตัวว่าเริ่มจะหายใจไม่ออกแล้ว ...

“แฮ่ก ๆ “

“พอก่อนพี่ หายใจไม่ออก“ ผมบอกพลางหอบ

“ว้า แค่นี้ก็หอบแล้ว พี่ยังไม่ได้ทันทำอะไรเลยนา“ พี่รัญแซวผม

“จะ จะทำอะไรอีกเล่า แค่นี้ก็พอแล้ว “

“ไม่เอา อย่าขัดใจพี่ดิ“ ว่าพลางทำท่าจะจูบอีก ผมหันปากไปทางอื่น แต่ดูท่าจะคิดผิด พี่เค้าหันไปไซร้ต้นคอผมแทน

“อะ อี๋ พี่ผมจั๊กจี๋นะ “

“จั๊กจี๋ได้ไง พี่ทำให้เราเสียวนะ“ ว่าแล้วก็ก้มไซร้คอผมต่อ จนผมรู้สึกว่า ทนไม่ไหวแล้นนนน

- - - - ผึ่ง - - - - <------------- (เสียงสติสัมปชัญญะหรืออะไรบางอย่างของผมก็ขาด)

เอาวะ จะเล่นตัวไปอยู่ไย ในเมื่อมาถึงขั้นนี่แล้ว มือผมเริ่มโอบรัดร่างของพี่รัญเพื่อแสดงว่า ผมพร้อมเล่นกะพี่แล้ว และรัดแน่นขึ้น เพื่อแสดงให้เห็นว่า โอ้ย กรูเสียวจาแย่อยู่แล้ว เลิกไซร้ซะที แต่พี่สุดที่รักก็ยังไม่หยุดแค่นั้น ค่อยๆไล่ขึ้นไปจากคอ เรื่อยจนข้างหู ผมได้ยินเสียงลมหายใจแรงขึ้น และผมก็ตัดสินใจว่า คงไม่ยอมรับเป็นฝ่ายเดียวแน่ ในจังหว่ะที่พี่รัญยังสนุกกับการไซร้ข้างหูผมอยู่ ผมได้ทีพลิกตัวพี่สุดหล่อให้นอนหงาย

“หะ เฮ้ยย“

กว่าที่จะได้ทันตั้งตัว ผมก็ขึ้นไปคล่อมอยู่บนตัวพี่เค้าเรียบร้อย พลางยิ้มอย่างเจ้าเล่

“หนอยย เล่นตอนทีเผลอนะ เจ้าบาส ลงมาให้จัดการต่อเลย“ ว่าพลางจะผลักผมลง แต่ผมขืนไว้ แล้วก็เป็นทีผมที่ก้มลงไปจัดการปากของพี่ตัวดีบ้าง และถึงแม้ว่านี่จะเป็นครั้งแรกที่ผมไปจู่โจมใครเขาก่อน แต่มันก็ดีพอจะทำให้พี่ตัวแสบผมเคลิ้มไปได้เหมือนกัน

ผมถอนปากออก แล้วเริ่มไล้ไปที่แก้มขาว ซอกหู เรื่อยมาจนถึงต้นคอ จนรู้สึกว่าจุดกระสันของพี่เราไม่ได้อยู่ตรงนี้แหง่มๆ

“พี่สุดหล่อ ถอดเสื้อหน่อยน้า“ ผมกระแอมบอก ไม่ว่าปล่าว ผมรีบดึงเสื้อยืดให้หลุดออกจากตัวพี่เค้าทันที (แรงดึงออกทำให้เสื้อยิ่งยืดหนักเข้าไปอีก แต่ช่างมันเหอะ อารมณ์หื่นมันไม่เข้าใครออกใคร ) ถึงแม้ว่าจะปิดไฟแล้ว แต่เมื่อตอนนี้สายตาผมชินกับความมืดแล้ว ก็ทำให้ผมได้เห็นร่างกายของพี่รัญชัดเจน (จะจะเป็นครั้งแรก)
อะโห ผมต้องถอนคำพูดที่หาว่าพี่ของผมอวบขึ้นซะแล้ว ซ่อนรูปดีจังวุ้ย แต่ก็ปากผมอะนะ ไม่มีชม

“แหม อวบอ้วนอย่างกะหมูตอน“ ผมแซว พลางไปหยิกที่ท้องน้อง

“โอ้ย ทำอะไรฟ่ะ มันเจ็บ นะ อ่า.....“ ไม่จำเป็นต้องรอให้พี่รัญผม ก็ปฏิบัติกามต่อ เมื่อปราการด้านบนออกแล้ว ถึงเวลาสำรวจต่อแล้นนน แต่เพิ่อความชัวว์ ผมกลับไปจัดการที่คอพี่รัญ แล้วค่อยๆ ไซร้ไล่เรียงลงมาจนถึงแผงอก จนมาถึงหัวนมสีอ่อน

“อ่ะ …“

ได้ผล มีอาการกระตุก แห่ม พี่เราในที่สุดจุดจบก็ไม่แตกต่างจากคนอื่นเลยแฮะ ไม่เร้าซะเลย ผมเลยอ้าปากงับและขบเบาๆ อีกมือนึงก็ลูบอีกข้าง

“อ่ะ บาส พะ พออ แล้ววว อ่า บอก หะ ให้ อะ.....................ฮือออ“ ดูท่าจะเสียวจัดจนพูดไม่ออก ผมก็ฝีปากใช่ย่อยนะนี่

“บาส พี่ไม่ไหวแล้ว“ พี่รัญบอกเสียงสั่น

ผมเงยหน้าขึ้นมา “อะไรไม่ไหวพี่“

ถามแบบโง่ๆ

“ก็แบบนี้ไง“ พี่รัญผุดลุกขึ้นมาอย่างรวดเร็ว ถอดเสื้อผมออก แล้วจับผมพลิกลงข้างล่าง นอนหมอบราบคาบแก้ว

“บาส ถอดกางเกงดิ“ พี่รัญบอกผม แล้วผมก็ถึงบางอ้อ ก็เมื่อกี้ตอนที่พลิกผมลงข้างล่าง พี่แกเล่นจัดการปราการด่านสุดท้ายของตัวเองจนเปลือยเปล่า เป็นที่เรียบร้อย ...

ดึ๋ยย ~ !? กระตุ้ม(ไม่)น้อยของพี่รัญห้อยต่องแต่งท้าทายสายตาของผม ทำให้ถึงกับกลืนน้ำลาย ในชีวิตนี้นอกจากของตัวเอง กับของไอ้เป๊ก ก็พึ่งเห็นของผู้ใหญ่เป็นครั้งแรกนี่แหละ (ใหญ่โคด)

“ยั้ยย ... เด๋วเซ่พี่ อย่าพึ่งใจร้อน“ ผมปรามพี่รัญเมื่อเห็นทำท่าจะเอา ‘ตุ้มน้อย มาใส่ปากผม

“ผมไม่เคยอะ“

“ลองหน่อยน่า“ พี่รัญตื้อเสียงหื่น

“เด๋วผมชักให้พี่“ ผมว่า พลางเอื้อมมือไปจับ ‘ตุ้มน้อย ที่ตอนนี้แข็งชูชันจนเกือบกำไม่มิด เล่นเอาผมกลืนน้ำลายอีกรอบ

พี่ตัวดีของผมทำหน้างอนิดหน่อย แต่แล้วก็เปลี่ยนมาซู้ดปากด้วยความเสียว หลังจากที่ผมเริ่มปฏิบัติการสาว . ... เพื่อความปลอดภัยของตนเอง ผมกระหน่ำแรงความเร็วไปพลาง พร้อมกับเอามืออีกข้างไปบี้หัวนมไปพลางเพื่อเพิ่มความกระสันให้มากขึ้น

และดูเหมือนจะได้ผล พี่ชายถึงกับครางลั่นห้อง จนกลัวว่าไอ้พวกหูดีข้างนอกจะได้ยิน แต่ทำไงได้ อารมณ์มันพาไปแล้วนิ

“อ่า...... บาส เสียวเว้ยยย พอก่อน พี่จะ จะ ไม่ไหวแล้ววว“ พี่รัญครางงงง

... แต่ผมไม่สนใจยังคงกระหน่ำซัมเมอร์เซลล์ไม่ยั้ง

“อะ โอ้วววววว บาสส“

จนผมรู้สึกถึงแท่งทองของพี่เราชักเริ่มร้อนขึ้นทุกขณะ กับอีกใจหนึ่งที่ยังไม่อยากให้เวลาแห่งความสุขของเราสองหมดไปเร็วนัก โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่ออารมณ์ผมยังคงพลุ่งพล่านอยู่ จึงตัดสินใจเอามือบีบตรงหัวบานอย่างแรง

“จ๊ากกกส์ “

ได้ผลผมรู้สึกได้ถึงความร้อนแรงของแท่งทวนลดลง แต่ความเจ็บมากขึ้น เหอๆ พี่รัญลุกขึ้นมาทันที

“อ้อ ชอบแบบซาดิสช่ายม้ายย“ ว่าแล้วก็โถมเข้ามาทับผมอีกรอบ พลางจูบปาก ซุกไซ้ จนผมอ่อนปวกเปียกไปหมด มารู้สึกตัวอีกที กางเกงของผมก็หลุดไปเรียบร้อย และแล้วความเสียวที่ผมทำไว้เมื่อกี้ก็คืนสนอง แถมทวีคูณสองอีกตะหาก พี่รัญเร่งสาวของผม แล้วผมก็ไม่คาดคิด เมื่อเค้าค่อยๆลดหัวลง เอาปากนุ่มครอบลงบน’ตุ้มน้อยของผม

“อ่า............. พี่รัญ อย่า คับ“ ผมพูดไปแต่ก็เหมือนปากไม่ตรงกับใจ เมื่อมือผมโอบรอบคอ เหมือนไม่อยากให้พี่สุดที่รักถอนปากออกจากส่วนนั้น

“ หือ อ่า ...... “ เข้าใจแล้วคับ ความเสียวเมื่อกี้ของพี่รัญที่ทำให้ครางออกมา ตอนนี้รู้สึกผมจะครางดังกว่าพี่เค้าอีก “ โอ้วว พี่รัญ ผมรักเพ่นะคร๊าบบ พะ พี่ ...... ผะ ผมไม่หวายยแล้ว “

เร็วเท่าความคิด ผมจับหัวพี่รัญยกขึ้น ก่อนที่จะเสร็จสม ผมส่งสายตาเป็นประกายให้พี่รัญก่อนจะตัดสินใจบอกไป ...

“ พะ พี่รัญ ผมไม่ไหวแล้วพี่ ผะ ผมขอข้างหลังพี่ได้ป่ะ “
พี่รัญอึ้งไปเล็กน้อย ก่อนจะบอกผม

“ พี่ว่า อย่าดีกว่า.. อุ้บบบ “ ผมไม่ปล่อยให้พี่ปฏิเสธผม จึงเอาปากอุ่นๆไปประกบดูดเบาๆ

“ น่านะครับพี่ ผมรักพี่นะครับ ... ขอนะ“ ผมอ้อนวอน และก่อนจะรอฟังคำตอบ ผมรีบพลิกตัวพี่รัญให้นอนคว่ำ พร้อมรีบเข้าไปประกบหลังทันที แม้ว่าจะไม่เคยมาก่อน แต่ตอนนี้ก็ของัดทฤษฏีที่ได้เรียนรู้มาใช้ไปก่อนล่ะกัน

พึ่รัญขืนตัวเล็กน้อย แต่พอเห็นผมเอาจริง จึงค่อยผ่อนตาม สายตายังคงลังเล

“ ค่อยๆนะบาส พี่ไม่เคยรับนะ “ พี่รัญบอกเสียงประหม่า (เอ๋ ไม่เคยรับ แล้วเคยรุกมากี่คนแล้วหว่า แต่ตอนนี้ไม่ใช่เวลามาถามนี่ ) ว้าวว ผมจะได้เปิดซิงพี่เค้าเหรอเนี่ย เมื่อพี่เค้ายินยอม ผมจึงเริ่มค่อยๆจูบไล้หลังคอเรื่อยมาจนถึงแผ่นหลัง มือผมโอบไปด้านหน้า ดึงเอวพี่รัญให้สูงขึ้นเพื่อเตรียมการณ์บรรจุกระสุน

“ บาส ค่อยๆนะ “

“ ครับพี่ “ ผมตอบไปอย่างนั้นแหละ แต่ใจตอนนี้ผมโลดไปไหนต่อไหนแล้ว ว่าจะจัดการท่าไหนดี และด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการ หรือเพราะความหงี่บังตาก็ไม่ทราบ ผมจึงไม่ได้ลองใช้แม่นาง(ทั้ง 5)ลองสำรวจเส้นทางก่อน พอเล็งเป้าหมายได้ที่...

พลวดดด

“ อะ เจี๊ยกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก .... !?!?!?!?!?!? “

stayingpower

  • บุคคลทั่วไป
หือ ... ผมรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาในตอนเช้า เพราะรู้สึกสัมผัสเบาๆบนหัวผม พี่รัญนอนกอดแนบชิดกับผมอยู่ พลางเอามือลูบผมผมอยู่ เมื่อเห็นผมรู้สึกตัวจริงเอามือออก

“หยุดทำไมอะ กะลังเพลินเลย“ ผมอ้อน

พี่รัญยิ้ม พลางแกล้งเอามือกดที่หน้าผม ทั้งกด ทั้งหยิก จนเจ็บไปหมด

“โอ้ยย มันเจ็บนะพี่ ทำอะไรอะ ซาดิสเว้ย“
“แค่นี้ทำบ่นเรอะ เมื่อคืนทำอะไรใครไว้ ไม่รู้มั่งไงว่าเจ็บแค่ไหน“ พี่สุดที่รักบ่นกระปอดกระแปด

ผมหัวเราะคิก

“อ้าว ก็เมื่อคืนไม่เห็นได้ยินเสียงเจ็บนี่หว่า ได้ยินแต่เสียง ครา.....“

ผมพูดไม่ทันจบ พี่รัญดันเอาหมอนมาอุดปากผม พลางพยายามจะลุกขึ้นยืน

“ไอ้บ้าเอ้ย ใครไม่เจ็บก็บ้าแล้ว ครั้งแรกนะเฟ้ย ... อะ อู้ยยย“ ทำเสียงเหมือนจะเจ็บก้น

“แล้วพี่ชอบป่าวอะ“ ผมย้อนถาม

“ไม่ชอบ ให้แค่ครั้งนี้ครั้งเดียวนะ ครั้งต่อไปเตรียมตัวไว้เหอะ“ พร้อมเอานิ้วชี้มาดันหัวจนผมหน้าหงายเลย ผมยังไม่เลิกกวน

“ฝันไปเฮอะ ไงก็ไม่ได้แอ้มผมร๊อกก“

จนพี่รัญทำท่าเหมือนจะกระโดดมาขย้ำตัวผม จึงได้เลิกกวนประสาท

“เด๋วผมกลับห้องก่อนนะครับ“

“เออ เดี๋ยวบาส“ พี่รัญหันมาจับแขนผม ดึงมาใกล้ตัว

“อย่าไปทำแบบนี้กับใครนะ นอกจากพี่“ พี่รัญบอกผมหน้าแดงแล้วหอมแก้มทีนึง แล้วใช้สายตาเหมือนจะรู้ทันความเจ้าชู้ของผมเป็นอย่างดี

“คร๊าบบพี่“ ผมรับปาก แต่ก่อนจะปิดประตูห้อง ก็ไม่วายกัดอีกนึงดอก

“ถ้าเค้าไม่เสนอผมก่อนนะพี่ ผมก็ไม่สนองเค้าหรอก หุหุหุ “

“เฮ้ย ไอ้เจ้าชู้เอ้ย“ เสียงพี่รัญดังตามออกมาหลังจากผมปิดห้อง

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

ชีวิตนิสิตมหาวิทยาลัยปี 2 นี่ช่างแตกต่างกับตอนปี 1 อย่างลิบลับ ไม่ต้องมีรุ่นพี่คอยจ้ำจี้จำไช ไม่ต้องมีกิจกรรมที่ต้องเข้าร่วมมากมาย ไม่ต้องโดนซ่อม โดนไซโค โดนอะไรที่ไร้สาระ (ในความคิดของหลายๆคน) อีกมากมาย ในทางกลับกัน พวกเราต่างหากที่ต้องคอยทำแบบนั้นกับรุ่นน้องปี 1 แล้วก็มีพวกเด็กปี 1 นี่แหละ ที่คอยมาเอาอกเอาใจรุ่นพี่อย่างพวกเรา แม้ว่าต่างคนจะมีวัตถุประสงค์ไม่เหมือนกัน แต่ก็นับว่าเป็นความภาคภูมิใจของรุ่นพี่ทีเดียวละครับ

แต่จนแล้วจนรอดผมก็ยังไม่เคยเจอน้องรหัสอีกคนนึงของผมซะที จนในวันนึงผมจึงตัดสินใจว่า ไงๆตูก็จะต้องเจอหน้าไอ้หอกนี่ให้ได้เลย หลบหน้าเก่งเจงๆ

“ตง วันนี้เลิกเรียนแล้วพาพี่ไปหา ฟิล์ม หน่อยเด๊ะ“ ผมเอ่ยปากขอร้องน้องรหัสอีกคนของผมเป็นครั้งแรก

“เอ๋ พี่จะไปถ่ายรูปอะไรเหรอ“ แน่ะไอ้นี่เล่นมุขฟาย

“ไอ้ฟายเอ้ย หมายถึงให้พาไปหาไอ้ฟิล์ม สายรหัสเมิงอะ“ ผมพูดไปด้วยความฉุนๆ

“อือๆ ประมาณ 4 โมงเย็นอะพี่ เจอที่ประตูพหลฯละกัน“

ระยะหลังมานี้ผมสนิทกะรุ่นน้องมากขึ้นก็จะเรียกมัน มึง กู แบบนี้แหละ ดูสนิทกันดี อ้อ ลืมบอกไป ถ้าใครจำไม่ได้ว่า ไอ้ตงคือใคร มันคือ น้องรหัสของผม ส่วนอีกคนที่เป็นน้องรหัสซึ่งโคฯมา มารู้ชื่อเพราะไอ้ตงบอกทีหลังว่า ฟิล์ม มาเรียนอะมา แต่เวลาทำกิจกรรม ไม่เคยโผล่หัวมาซักครั้ง

“พี่จะไปหามานทำมาย“ ไอ้ตงถามผมขณะมาเจอกันหลังเลิกเรียน

“ก็น่าจะรู้นี่หว่า“ ผมย้อนถาม

“โห ช่างมานเหอะพี่ เนี่ยเรียนกันมาตั้งเกือบจะหมดเทอมอยู่แล้ว ยังไม่ค่อยมีใครไปยุ่งกะมันเลย“ ตงบอกแบบเซ็งๆ

“แล้วทำไมพวกเมิงไม่ไปซักถามมันมั่งอะ ว่ามีปัญหาอะไรหรือเปล่า ทำไมชอบปลีกวิเวก“

“ไมจะไม่ถามพี่ พวกผมอะ ทั้งถาม ทั้งซักไซ้อะไรหมดแล้ว มันบอกว่าไม่มีอะไร มันก็ทำท่าทางไม่อยากพูดด้วยดิ จะให้ผมหน้าด้านไปคุยกะมันต่อเหรอไง“

“เออ แปลกคนหว่ะ ยังงี้ยิ่งอยากรู้เข้าไปใหญ่เลย“ ผมบอก

“อ้อ พวกชอบเจือกนี่เอง“ ไอ้ตงกัด

“ว่าไรนะ เด๋วเจอเสย นี่พี่เมิงนะ อย่าลามปาม“ ผมเตือน จนไอ้ตงได้แต่ทำปากงุบงิบๆ

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

ปิ้ง ป่อง ๆ

“เอ ทำไมเงียบกันทั้งบ้านว่ะ “

“ไม่มีใครอยู่มั่งพี่“ ตงออกความเห็น

“ไม่ใช่หรอก ดูเด๊ะ ไฟข้างในยังเปิดอยู่เลย แล้วนี่ก็ตั้งเกือบสองทุ่มแล้วด้วย แม่งบ้านโคดไกลเลย“ ผมสบถออกมา

“ปีนเลยดีป่ะพี่ จะได้รู้กันไปเลย“

“เมิงอยากรู้รสข้าวแดงในคุกเหรอไง จะบ้าเรอะ“ นี่ๆ ไม่ยอมออกมาใช่ม้ายยย ผมบอกพลางกดออด

ปิ้ง ๆ ป่องๆ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ได้ผล !? ประตูบ้านเปิดออก พร้อมกับเต็กหนุ่มคนนึงเดินออกมา แบบกระแทกเท้า

“เฮ้ยย เป็นห่าไรว่ะ กดแม่งอยู่ได้ “

ผมรีบหลบเข้ากับเสากำแพงบ้าน ปล่อยให้ไอ้ตงรับคำด่าไป

“เอ่อ โทษที กูเอง ตงไง ไอ้ฟิล์ม เห็นกดหลายทีแล้วไม่มีใครเปิดหว่ะ“ ตงแก้ตัว

“อาบน้ำอยู่ พึ่งเสร็จ ว่าแต่ มีอะไรว่ะ“ ฟิล์มจ้องหน้าเพื่อน

“พี่เค้าอยากเห็นหน้ามึงมั่ง ก็เลยให้ ... “

“กูไม่อยากเจอใครอะ มีเรื่องแค่นี้ใช่ป่ะ กูจะไปอ่านหนังสือแล้ว“ เด็กหนุ่มบอกกับเพื่อนร่วมห้อง พลางหันหลังเดินกลับ

“เดี๋ยวน้อง“ ผมโผล่ออกมาจากที่ซ่อน

ฟิล์มชะงัก หันกลับมา

“เฮ้ย ... ไอ้เด็กอวดดีนี่หว่า“ ผมอุทาน

นึกกลับไปถึงช่วงตอนประกาศผลเอ็นทรานใหม่ๆ มีไอ้เด็กอวดดีคนนึงซึ่งผมพยายามจะช่วยหารายชื่อ แต่มันอวดดีไง มันไม่ยอมให้ผมช่วย พร้อมพูดจาถากถางอีกตะหาก (ใครนึกไม่ออกให้กลับไปอ่านตอนที่ 2) ในวันนั้นผมจำคำพูดของตัวเองได้ดี

“เออ อย่าให้มาอยู่เอกพี่นะ จะโดนไม่ใช่น้อย “

“พี่เป็นใครมาว่าผมอวดดี“ ฟิล์มถามโกรธๆ ชะอุ้ย ดูท่าทางมันจะจำผมไม่ได้มั้ง

“อ๋อ ดูท่าทางนายจะจำพี่ไม่ได้อะดิ วันแรกที่นายไปดูผมสอบเอ็นฯที่มหาลัยไง“ ผมพยายามทวนความทรงจำ

ดูท่าทางเด็กหนุ่มพยายามทบทวนนิดหน่อย

“เออ จำได้ พี่ที่ชอบยุ่งเรื่องชาวบ้านใช่ม่ะ “

ไอ้ตงพยักหน้ารับแทน “ใช่เลยพวก“

ผมกระแทกศอกที่ลิ้นปี่มันทีนึง จนมันจุกทำหน้าแหยๆ

“แล้วมาที่นี่ทำไมอะ“ เด็กหนุ่มถามไม่มีท่าทีแกล้งใจ

“อยากมาเห็นหน้าพวกไม่มีความรับผิดชอบเฉยๆ“ ผมตอบกวนไป

เด็กหนุ่มหน้าเสียนิดหน่อย แต่ย้อนกลับมา

“ผมไปเรียน ไม่ได้อยากทำกิจกรรมอะไรไร้สาระพวกนั้นซะหน่อย ไม่มีคนอื่น ผมก็เรียนจบได้อยู่แล้ว“ แหม มันอวดดีเจงๆล่วย

“ชีวิตเด็กมหาลัย มันไม่ได้มีแค่เรียนไปให้จบอย่างเดียวหรอกนะเด็กน้อย อย่างอื่นมันก็จำเป็นสำหรับชีวิตเหมือนกันแหละ“ ผมพยามยามจะพูดดีด้วย แต่ ..

“แล้วพี่เป็นพ่อผมเหรอไง มาสอนผมเนี่ย“
เอ้อ มันชวนทะเลาะนี่หว่า แบบนี้มีได้เสียดิวะ

“อ้าว พูดงี้ได้ไง พี่เค้าอุตสาห์เตือนดีๆนะเว้ย“ ไอ้ตงต่อว่าแทนผม ดูท่าทางมันจะเคืองเหมือนกัน

“ไอ้ตง กูถามจริงๆเหอะว่ะ มึงคิดว่าสมัยนี้จะมีคนมาหวังดีกับคนที่พึ่งเจอกันครั้งแรกด้วยเหรอไง นี่ไม่ใช่ละครนะมึง“

คำพูดนี้ทำให้ผมถึงกับอึ้ง ๆๆๆ และก็อึ้ง

“มาเพราะเรื่องแค่นี้ใช่ป่ะ งั้นขอตัวไปอ่านหนังสือก่อนล่ะกัน เวลาไม่ค่อยมีหว่ะ“ ว่าแล้วก็หันหลังเดินเข้าบ้านไป

“ดูเด๊ะพี่ อย่าไปถือสามันเลยนะพี่ มันก็เป็นของมันอย่างงี้แหละ อย่าไปยุ่งกะมันเลย“ ตงบอกผมพร้อมกับลากผมกลับ

“อือ“ ผมพยักหน้า เดินกลับเอาคำพูดที่เด็กรุ่นน้องของผมทิ้งไว้

- ใช่แล้ว ทำไมผมต้องไปยุ่งวุ่นวายกับเรื่องส่วนตัวของคนอื่นด้วย ผมไม่ใช่พ่อเค้านี่นะ -

ตะ .. แต่ สายตาที่ไอ้เด็กนั่นมองผม ทำไมมันเศร้าแบบนั้นอะ












- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

ติดตาม บ้านพักอลวง the ZERO #8  ตอนต่อไป

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

ออฟไลน์ Poes

  • คนแรกของหัวใจ คนสุดท้ายของชีวิต
  • Administrator
  • เป็ดZeus
  • *
  • กระทู้: 11342
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2405/-22
 :m5: โทษทีไม่รู้ว่ายังลงไม่เสร็จ ปาดเลยตู

ลบออกให้แระ เดี๋ยวเรื่องไม่ต่อเนื่อง  :z2:

stayingpower

  • บุคคลทั่วไป
มิเป็นไรจ้า  :กอด1:

ออฟไลน์ [N]€ẃÿ{k}uñĢ

  • ~ῲเจ้าแม่Dramaῴ~
  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5186
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +740/-5
ยาวสะใจอย่างแรงงะ อิๆ

ออฟไลน์ pongsj

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 6054
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +213/-9
โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย ปลื้มบท XXX จังเลย อิอิ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






FOAM

  • บุคคลทั่วไป
บาสคงไม่หลงรักฟิล์มนะ

ออฟไลน์ IZE

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4601
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +227/-3
มายาวจุใจเลยนะคับ

ออฟไลน์ fulres

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 594
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-1
 :laugh: เส็ด รัญ ไปซะแระ

TonG_x_Zhi

  • บุคคลทั่วไป
บาสทำพี่รัญได้  อิอิ

สงสารน้องฟิล์ม  รออ่านตอนต่อไปน๊าคับ

mantdash

  • บุคคลทั่วไป
ยาวได้ใจครับ น้องบาสร้อนแรงดีจัง อิอิ  :fire:

ฟิลม์น่าสงสารอะโดนหลอก  :angry2:

ออฟไลน์ LingNERD*

  • จบแล้ว...รักที่เคยมี *
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2797
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +144/-0
ยาวสะใจอย่างแรงงะ อิๆ

เห็นด้วยเยย ยาวโครต ชอบคราบบบบบบบบบ

pad_dfg

  • บุคคลทั่วไป
บาสเจ้าชู้

ออฟไลน์ artday

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 645
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +20/-1
 :impress2: :impress2: ลงยาวๆอีกนะครับ

LIZZ

  • บุคคลทั่วไป
Re: [Story] บ้านพักอลเวง the
«ตอบ #1068 เมื่อ10-12-2008 20:13:20 »

ตอนนี้ยาวสะจายยยยยจิงๆ555

โตชิเป็นรับเรอะ... รึไง???

แต่ว่าพี่รัญเสร็จก่อนนี่เหลือเชื่อจิง555 :laugh:

ยังสงสัยน้องฟิมล์อยู่ จะเป็นไรกะบาสเป่า ปิ้งๆไรงั้น

รอต่อฮ้าบบบบบบบ o13

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 30-12-2008 22:45:30 โดย LIZZ »

tamkub

  • บุคคลทั่วไป
มาต่อเลยคุณเพ่....  :impress2:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






pad_dfg

  • บุคคลทั่วไป
จะรอนะคะ

ออฟไลน์ oaw_eang

  • Global Moderator
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8418
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2122/-586

คราวนี้หายไปนานเลยเนอะ!


  :monkeysad:

pad_dfg

  • บุคคลทั่วไป
ฮือๆๆ

อยากอ่านอ่า :z3: :z3:

Jeremy_F

  • บุคคลทั่วไป
Greetings of the New Year 2009. Wishing you all success in the next.

หวังอะไรได้ดั่งที่วาดหวัง
ขอพลังจงอยู่คู่เสมอ
ให้ก้าวมั่นสิ่งใดสมใจเธอ
มีความสุขอยู่เสมอ..ทุกคืนวัน
:bye2:

jjkub

  • บุคคลทั่วไป

leeseunggi

  • บุคคลทั่วไป
หนุก หนาน มาก มาย . . . . .



 o13 o13 o13 o13 o13

ISACBTMN

  • บุคคลทั่วไป
มารออ่านต่อนะ

ฮือๆอยากอ่านแล้ว

nickudez

  • บุคคลทั่วไป
อยากจะบอกว่าเรื่องบ้านพักนี่

ติดงอมแงมที่ซู้ด

อ่านทีรวดเลย แล้วพอดีมันอยู่หน้าเดียวกัน นี่ก็เพลินไปเลยหล่ะ

สนุกมากกกกก

อ่านจบแล้วมันปนเปไปหมด ไม่รู้ว่าจะยังไงดี

ทุกคนต่างก็มีเหตุผลของตัวเองทั้งนั้นอะ โนะ

โอ๊ต+ปิง ปริ้น+โค้ก/นิค/แชมป์ 55555

แต่ก็ชอบมากเลย เหมือนชีวิตจริงดีี

ตอนอ่านตอนที่ปิงมาคุยกัโอ๊ต นี่ขนลุกจริงจังมากกกกกก (กลัวอะ)

ออฟไลน์ I_am_U

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 39
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-0
ขอบคุณมากค่ะ

อัพเร็วมากมาย ยังไม่ทันอ่านเลย

ไปอ่านก่อนดีก่า อิอิ :haun4:

yjinongy

  • บุคคลทั่วไป
เพิ่งมาอ่านค่าหนุกมากเลย


จะตามอ่านให้เร็วที่สุดค่า

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด