ตอนที่ 63 เพื่อนรัก...(หลัง)
.............
... ตกเย็น...
เทพพิชัยขับรถกลับมาถึงบ้าน........... บ้านของเรียว คุณหมอหนุ่มผู้เป็น
เพื่อนรักเพียงคนเดียวของเขา แต่เป้าหมายแรกที่เขาอยากจะพูดคุยด้วยเป็นที่สุด
ไม่ใช่เพื่อน แต่เป็นคุณแม่นงค์สุดที่รัก... ผู้ที่รักเขาเหมือนลูกแท้ๆอีกคน
เข้าใจและอยู่เคียงข้างมาตลอดตั้งแต่แรกที่เกิดเรื่องราวความรักระหว่างเขาและกร..
เทมเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นตอนอยู่ทะเลให้คุณอนงค์นาฏฟัง หญิงวัยกลางคนก็นั่งฟัง
ยิ้มพริ้มอย่างสุขใจ ก่อนจะลูบหัวอวยพรเจ้าคนเล่าอย่างอ่อนโยน
“ง้อน้องมากๆนะลูก..หึหึ แม่ล่ะดีใจที่สุด ที่จะได้เห็นหนูสมหวังในความรักกับเขาซะที55”
“ขอบคุณคร้าบบบบแม่นงค์ ผมจะพยายามใจเย็นลงให้มากอย่างที่แม่บอกนะครับ...เอ่อ
ว่าแต่แล้วไอ้เรียวมันยังไม่กลับจากโรงพยาบาลอีกเหรอครับแม่?..”
เทพพิชัยหันซ้ายหันขวา มองไปรอบบ้าน ตั้งแต่ย่างเท้าเข้ามา เขายังไม่เห็นเงาเพื่อน
ทั้งที่รถของเรียวก็จอดอยู่ที่โรงจอดหน้าบ้าน
“อ๋อ55 เปล่าหรอกลูก เรียวเขาไปคลินิกแล้วล่ะ รถเสียน่ะไปแท็กซี่เอา”
“ถ้าอย่างนั้นผมจะไปรอรับมัน จะได้กลับบ้านมากินข้าวด้วยกันดีมั้ยครับแม่”
“แหม~55 ทำอย่างกับเป็นผัวเมียกันเลยนะ” คุณอนงค์นาฏหัวเราะแต่คำที่เธอพูด
เล่นเอาเจ้ากล้ามโตหน้าเสีย “โธ่แม่!||||||||||| ให้ผมเป็นแค่เพื่อนกับมันเถอะขอร้องล่ะครับ!”
“อ้าวแล้วลูกแม่ไม่ดีตรงไหนจ๊ะ!? แม่ไม่ขัดขวางนะ55555” พูดทีเล่นทีจริงแล้วก็ขำ
“พูดตรงๆนะครับแม่นงค์ครับ! มันดีมากจนผมดูเลวมากไปเลยล่ะครับแม่
แต่ผมไม่นิยมกล้ามครับ||||||||||||| ไอ้เรียวมันตัวเท่าผมอย่างนี้ ไม่ไหวล่ะครับแม่~ แค่คิด
ผมก็ขนลุกขนพองไปหมด ต่อให้ละเมอเมาแค่ไหน คงเอามันทำเมียไม่ลง555|||||||||(ขนลุก)
แม่นงค์สบายใจได้ล้านเปอร์เซ็นเลยว่าผมกับมัน ไม่มีทางฟีชเชอร์ริ่งกันของแท้แน่นอนครับ
ไอ้เรียวยังไงมันก็ไม่ใช่เกย์ รออุ้มหลานได้เลยครับแม่”
“แล้วนี่หนูเทมเคยเห็น เรียวเขามีท่าทีรักชอบใครบ้างรึยังลูก!” คุณอนงค์นาฏตาลุกถามขึ้น
ลูกชายอายุเท่านี้เธอก็คิดว่า เหมาะจะพาสะใภ้เข้าบ้านได้แล้ว.. แต่หลังจากเลิกรากับ
แฟนแหม่มที่เมืองนอก หมอเรียวก็ยังไม่เคยเอ่ยถึงผู้หญิงคนไหนเป็นพิเศษให้เธอฟัง..
“..........อืมม...หึ...นั่นสิครับแม่ ผมไม่เคยเห็นมันพูดเล่น หรือชมผู้หญิงคนไหนว่าสวยด้วยซ้ำ....
นอกจาก...ดาราในทีวี55”
..............
.......................
......... สอง..ชั่วโมงต่อมา...........เทพพิชัยนั่งเสนอหน้าอยู่ในคลินิกของเรียว..
“ก็รีบๆหาลูกสะใภ้ให้แม่เขาซักทีสิวะไอ้เรียว กูไม่อยากโดนจิ้นกะมึงอีกฉิบหาย!||||||||||||”
เทมคุยให้เพื่อนฟังขำๆ ก่อนจะโดนต่อว่าเรื่องที่ไม่ชวนไปทะเลด้วยเมื่อวานนี้
“โหมึง! ไม่ต้องมาฮาหรอกเชี่ยเทม มึงไปก็ไม่ชวนกู ร้ายนะมึง! ร้ายนะ!”
คุณหมอหนุ่มได้ยินมาว่าดาราสาวที่เขาชื่นชอบก็ไปด้วย จะไม่ให้เสียดายได้อย่างไร///
“อีโธ่!~ มึงก็พูดอย่างกับกูชวนแล้วหมอหน้าหมาเอ๊ย!!หมอหน้าหนาอย่างมึง
จะหน้าด้านไปกับกูด้วยได้งั้นแหละไอ้ควาย! เรียวมึงงานล้นทั้งที่รพ. ทั้งที่คลินิก
จะลาไปเที่ยวกะทันหัน มึงคงไปได้หรอกนะ แหมๆๆทำหน้าน้อยใจนะมึง555
เชี่ยยยโคตรน่าเกลียดว่ะ!555 กูโดนน้องน้ำบังคับมึงก็รู้~~ กูเคยขัดเขาได้เหรอ!”
ในห้องตรวจส่วนตัวเทพพิชัยนั่งคุยลั่นล้า หลังจากมีเรื่องดีๆกับกร ทำให้เรียวหมั่นไส้
“กระดี๊กระด๊าเหมือนคนบ้า หึ..มึงดีกับน้องกรแล้วกูก็ดีใจด้วย”
“งานนี้ กรเขายอมฟังกู ยอมรับฟังกู ก็เพราะน้องน้ำนี่แหละ เฮ้อ~น่ารักจริงจริ๊งง”
“คนไหนล่ะ ที่มึงว่า....น่ารัก?”
“.........ก็.....?...ก็น้องน้ำของกูไง เขาช่วยกูเต็มที่ เขาดีกับกูให้กำลังใจกู จนกูไม่ท้อ
แล้วยังยอมเรียกกูว่าพี่ทุกคำ ถึงแม้จะมีไอ้นำก็เถอะ55 ”
“หึ!...หึหึหึ หนอยไอ้นี่..มึงระวังปากระวังคำเอาไว้ให้ดีเถอะเทม!กูจะเตือนมึงไว้!”
“เชี่ยอะไรไอ้เรียว!?” เทมทำหน้างง เห็นเพื่อนแสยะยิ้มมุมปาก ชี้หน้าเขา
“ถ้ามึงขืนไปพูดอย่างนี้ต่อหน้าน้องกร มึงเละแน่5555”
“||||||||||| บ้าน่ะสิ! กูไม่ได้คิดอย่างนั้นกับน้องน้ำเขาแล้วเว้ย ..กู....รักเขาจะตายมึงก็รู้ ...
แต่มันเป็นไปไม่ได้ กูก็ตัดใจ เขาก็เหมือนน้องชายกู กูชมว่าเขาน่ารักแค่นี้มันผิดตรงไหน
ไม่ได้คิดอะไรเกินเลยสักหน่อย กรเขาก็เข้าใจเรื่องนี้แล้ว”
“แล้วมึงแน่ใจได้ไงว่าน้องกรเขาจะรู้สึกดีที่ได้ยินมึงชมผู้ชายคนอื่น”
“.............เอ่อ...ก็...”
“ไอ้คนไม่เคยมีแฟนเป็นตัวเป็นตนอย่างมึง อย่าโง่กับเรื่องง่ายๆเลย ก็ถ้าลองกรชม
คนที่เขาเคยรักมาก่อนต่อหน้ามึง มึงจะบอกว่าไม่หึงเลยงั้นเหรอไอ้เทม คนอย่างมึง..”
“กูไม่ยอม!”
“เอ้อก็นั่นไงไอ้ห่า55555 คอยระวังไว้เดี๋ยวเขาน้อยใจ มึงจะง้อกลับมายากกว่าเดิม55”
“เออ กูขอบใจมึงนะไอ้เพื่อนรัก55 กูล่ะโคตรรักมึงเลยเชี่ยเรียว”
“รักกู แหม ~~แล้วกรล่ะ...หึหึ..มึงไม่ต้องมาอ้อนกูหร๊อกไอ้เทม!”
“กร....////// ก็ชื่อแฟนกูไงไอ้หมา เอ๊ยไอ้หมอ555~”
“อย่า!ฮ่าฮ่าฮ่า!!! ไอ้ควายเทมเอาหน้ามึงไปห่างๆกูเลยกูจะอ้วก เดี๋ยวพวกสาวๆ
หน้าห้องเขาเปิดประตูเข้ามาเจอ หมออย่างกูจะเสียคนเพราะหมาอย่างมึงฮะฮะ!!/////*//
ไอ้สัดอย่าให้กูด่ามึงได้มั้ยเชี่ยเทม กูอยู่คลินิก ต้องพูดเพราะนะเว้ย! ลั่นล้าจริงนะมึง
น้องกรเขาตกลงยอมเป็นแฟนมึงแล้วเหรอ”
“ไม่ตกลงก็เหมือนล่ะว้า!////5555 กลับไปทะเลอีกรอบคราวนี้นะ กูจะทำให้เขา
ยอมพูดให้ได้เลยว่ายกโทษให้แล้วยอมเป็นแฟนกู! แล้วเอาไว้ขากลับกรุงเทพรอบหน้า
จะพาแวะไปหามึงกับแม่ที่บ้านนะ เอ้าแล้วนี่เมื่อไหร่มึงจะปิดคลินิกสักทีวะ
คนไข้ข้างนอกก็หมดแล้วนี่ รีบกลับบ้านไปกินกับข้าวที่แม่นงค์ทำรอดีกว่า กูหิวแล้ว”
“ไอ้บ้ากูยังปิดไม่ได้ เหลือคิวอีกสองสามคน ผู้ช่วยว่ายังไม่มาตามนัด รอให้หมดเวลาก่อน
สองทุ่มถึงจะปิดได้ ... นี่ก็...(ขยับแขนเสื้อขึ้นเพื่อดูนาฬิกาข้อมือตัวเอง) อีกครึ่งค่อนชั่วโมง
ว่าแต่แล้วนี่มึงไม่คิดจะกลับบ้านกลับช่อง ไปกินข้าวกับป๊ามึงบ้างรึไงวะเทม เขารอมึงรึเปล่า”
เทพพิชัยส่ายหน้ากอดอก ก่อนพูดยิ้มๆ “ ไม่หรอกกูนัดกับป๊าไว้แล้ว พรุ่งนี้เจอกันที่ออฟฟิศ
วันนี้ขอกูอ้อนแม่มึงก่อนนะ55 เพราะจะให้กูไปอ้อนกับปะป๊าท่าจะไม่ไหวว่ะ555 ด่ากูทาง
มือถือยังไม่พอ เดี๋ยวนี้ป๊ากูแม่งก้าวหน้า ไปโพสต์ด่ากูในIGไว้ด้วยนะมึง!5555”
“ก็มึงเล่นทิ้งงานไปนี่หว่า55 แต่ก็ได้ลูกสะใภ้มาให้ป๊ามึงนี่5555”
“.........เออ...กูยังไม่เคยบอกเรื่องกรกับเขาเลยว่ะ”
“อ้าวก็บอกไปเลยสิพรุ่งนี้!”
“.............เขาก็เคยบอกว่าเขาจะยอมเรื่องแฟนกูทุกอย่าง....แต่กูรู้ในใจลึกๆ จนถึงทุกวันนี้
ป๊ากูก็ยังเสียใจเรื่องที่กูเป็นเกย์...... ถ้าไม่จำเป็นกูก็พยายามไม่คุยเรื่องพวกนี้กับเขาว่ะ
แต่...เรื่องกร...กูว่าอย่างน้อยถ้ากูบอกไป ป๊าคงไม่ตกใจหงายท้องหัวเกือบแตก
เหมือนอย่างคราวที่กูบอกว่าชอบน้องน้ำหรอก หึ555”
“ไอ้เทม..... จะว่าไปแล้วก็ยังมีเรื่องพ่อแม่ของน้องกรเขาอีกนะ||||||||||”
“นั่นสิไอ้เรียว!||||||||||||| เฮ้อ......... เขาจะรับได้มั้ยวะ อีกอย่างกรก็เป็นดาราดังด้วย”
เทพพิชัยทิ้งตัวพิงพนักเก้าอี้อย่างเหนื่อยใจที่จะคิด ถึงเรื่องที่เขาจะต้องเตรียมตัวเตรียมใจ
ตั้งรับมันต่อจากนี้ไป.. แต่ถึงจะน่าเครียดไอ้หนุ่มลูกครึ่งก็ยังยิ้มออก หลังจากทำหน้าเหยเก
เทมก็หัวเราะคนเดียวน้อยๆให้เรียวด่าเอาได้ว่าบ้า.. เมื่อเขานึกถึงหน้ากร...
“โอ๊ะ...ข้อความเข้า?..” เทมกำลังนั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่คนเดียวก็ต้องชะงัก
ก้มมองกระเป๋ากางเกงที่มีมือถือ รู้สึกถึงการสั่นและได้ยินเสียงเตือนว่ามีข้อความเข้า
“ต่อไปห้ามโทรมาหาอีก ....................ถ้ายังไม่..........สี่ทุ่ม.....55 ....555555//////”
เจ้ากล้ามโตอ่านข้อความจากกรแล้วหัวเราะชอบใจ อยากเร่งหมุนเข็มนาฬิกา
ไปให้ถึงสี่ทุ่มไวๆเหลือเกิน...
************************************************
กลับมาที่รีสอร์ทสวย....... สองทุ่มแล้ว....
ระหว่างรอแบงค์ ซึ่งถูกก๊อปและบิวหิ้วปีกพาไปนวดสปา อบผิวด้วยกัน
(ปกติจะเป็นน้ำที่โดนลากไป)
หนุ่มหน้าตี๋ใช้เวลาช่วงนี้เดินเตะทรายเล่นริมหาด พลางคุยโทรศัพท์มือถือกับเพื่อนรัก..
ที่รักเขาเกินเพื่อนอย่างบาส... ตามคำสัญญาที่บอกว่าจะโทรหาเมื่อวานนี้
ทันทีที่บาสรับโทรศัพท์นิกกี้ก็ถูกต่อว่า
“ช้า!!!/////*// เชี่ยตี่มึงลืมกูใช่ม๊ะสัด!!” บาสทำท่าจะบ่นต่ออีก
นิกกี้จึงรีบอธิบายให้ฟังว่าเขาไม่ได้ลืมเพื่อน “เฮ้ยมึงฟังกูก่อนดิบาส! กูอยู่กับแบงค์ตลอด
แล้วจะให้กูโทรหามึงตอนไหนวะ.....”
“.....ทำไม....เราก็เป็นเพื่อนกัน...ทำไมมึงจะโทรหากูต่อหน้าแฟนมึงไม่ได้ไอ้นิก”
“ก็เพราะว่ากูจะคุยกับมึงเรื่องเมื่อคืนนี้ไงล่ะบาส....มึงจะให้กูพูดเรื่องที่มึงโทรมาอ้อนกู
โทรมาบอกว่ารักกูต่อหน้าแบงค์เนี่ยนะ!”
“อึก/////*//กู!....กูไม่รู้!กูเมาเว้ยไอ้!.. ไอ้เชี่ยนิกมึงอย่าเอาเรื่องเมื่อคืนมาพูดอีกได้มั้ยเชี่ยย!!~”
บาสยืนคุยโทรศัพท์ที่ริมระเบียงห้องนอน หน้าแดงด้วยนึกอายอีกฝ่าย ตอนที่เขาเมามากนั้น
ทำอะไรตามใจตัวเองไปโดยไม่มีสติยั้งคิดจริงๆ... หลังจากตื่นตอนเช้าก็ยังนั่งนึก
แล้วด่าตัวเองอยู่ตั้งนาน เพราะจำได้ลางๆว่าทำอะไรไปบ้างแต่ก็ควบคุมตัวเองไม่ได้
“...บาส...... เมื่อวานถ้ามึงไม่เมา มึงก็ไม่ยอมคุยกับกูดีๆใช่มั้ย... มึงเอาแต่คอยหลบหน้ากูนะ
รู้มั้ยพวกเพื่อนๆชักเริ่มสงสัยกันแล้ว คิดว่ามึงกับกูทะเลาะกัน... แต่กูก็บอกไปแล้วว่าไม่ใช่”
“พูดอะไรนิกกี้....กูก็เหมือนเดิม...”
“กูไม่ชอบให้มึงทำอย่างนี้”
“เรื่องที่กูโทรไปกวนใจมึงเมื่อวาน...กูขอโทษ...กูเมาจริงๆต่อไป กูจะไม่บอกว่ารักมึงอีกแล้ว”
“ไม่ใช่เรื่องนั้น...”
“อ้าวแล้วเรื่องอะไรล่ะ!?”
“ก็เรื่องที่มึงไม่พูดกับกูเหมือนเดิม....ไหนเราสัญญากันวันนั้นแล้วไง...ว่า...
ยังไงมึงกับกูก็จะเป็นเพื่อนรักกันตลอดไป แล้วมึงหนีกูทำไมบาส... กูไม่เคยบอกซักคำนะ
ว่าห้ามให้มึงเข้าใกล้กู สามวันก่อนมึงจำได้มั้ย แค่กูสะกิดเรียกมึงมึงยังสะดุ้งหนีกูเลย
กูไม่ชอบ! รู้ไว้เลยนะกูไม่ชอบไอ้สถานการณ์ที่มันน่าอึดอัดอย่างนี้เลย...”
น้ำเสียงใส่อารมณ์จากนิกกี้ทำเอาบาสเม้มปากแน่น.....เขานิ่งไปจนนิกกี้เรียก
บาสจึงจำใจต้องตอบเสียงเครือ “ก็กูยังรักมึงอย่างนี้ ...ทำไมกูจะไม่อยาก
อยู่ใกล้มึงไอ้นิก... มึงคิดว่ากูชอบนักเหรอที่ต้องห้ามใจตัวเองไม่ให้รักมึง....
กูยังทำไม่ได้! มึงไม่เข้าใจเหรอ!! ไอ้ควาย! ถ้ากูคิดกับมึงอย่างเพื่อนได้วันนั้นแหละ!
กูจะกลับไปกอดคอมึงอีกครั้ง..........เข้าใจมั้ย!!!” เสียงบาสแรงขึ้นเรื่อยๆเหมือนจะข่ม
ไม่ให้ฟังรู้ว่าเขาเสียงเครือเพราะอยากจะร้องไห้เหลือเกิน....
“กูขอโทษที่ทำให้มึงเสียใจ......แต่กูรักมึงนะบาส....มึง..ตึงๆใส่กู กูก็แค่กลัวว่า
มึงจะไม่อยากคบกับกูอีก..” หนุ่มหน้าตี๋เสียงอ่อนลง เขาไม่ได้ตั้งใจว่าจนเพื่อนโกรธ..
“นิกกี้กูเคยบอกมึงแล้วใช่มั้ย อย่ามาทำดีกับกูดีกว่า ถ้ามึงไม่คิดจะรักกู...
อย่ามาพูดว่ารักกู ถ้ามึงจะให้กูได้แค่เพื่อน.... กูก็ขอโทษที่ทำให้มึงลำบากใจ
แต่ตอนนี้ปล่อยกูไปก่อนเถอะไอ้ตี่... แล้วถ้ากูเมาโทรหามึงอีก!ขอร้อง..อย่ารับเลยว่ะ||||||||”
“ไม่ได้หรอกยังไงกูก็ห่วงมึง.....เพราะยังไงมึงก็เป็นเพื่อนรักกู..”
“..............กูไม่อยากคุยกับมึงแล้ว เชี่ยแม่งเข้าใจอะไรยากไอ่ฟายยย!”
“เอาเป็นว่ามึงไม่ต้องทำตัวห่างเหินอีกได้มั้ย.....”
“มึงแม่งเห็นแก่ตัว!”
“ก็กูเป็นคนไม่ดีอย่างนี้มึงจะรักกูทำไม๊! เดี๋ยวกลับไปกูจะโดดเตะมึงด้วย!”
“ไอ้เชี่ย! มึงลองดิ! เดี๋ยวกูหลบได้แล้วสวนทันมึงได้นอนรพ.ยาวแน่เชี่ยนิก!
เอาให้ยิ่งกว่าตอนที่โดนรถชนต้องนอนง่อยแดกเหมือนตอนนั้นเลยดีมั้ยไอ้สัด!”
“เออ!555555 กูไม่กลัว เพราะกูขายาวกว่ามึงไอ้แคระ”
“พอเลยเชี่ย!//////*// เลิกคุยกะกูแล้วไปหาเมียมึงไป! กูจะลงไปหาข้าวแดก!
แค่นี้นะส้นตีน”
บาสไล่ให้นิกกี้เลิกคุย ก่อนตัดสายหนีแล้วหัวเราะคนเดียว... ชายหนุ่มยืนเหม่อมองวิว
จากชั้นสองของบ้านอยู่นาน...จนคิ้วขมวดชนกันเพราะคำขอของนิกกี้...
เรื่องกลุ้มเรื่องใหญ่... จะต้องทำยังไง หัวใจเขาถึงจะทานทนได้ เวลาที่เข้าใกล้นิกกี้อีกครั้ง
หรือว่า..............................เขาจะต้องหา...ใครสักคน
เข้ามาช่วยทำให้ตัดใจจากเพื่อนรักหน้าตี๋ได้สักที.....
.............แล้วใครดีล่ะ|||||||||||||.....
เขาจะรักใครได้....มากกว่าที่รักนิกกี้... ตอนนี้...
มองอะไร ไปทางไหน จะอยู่กับใครก็คิดถึงแต่หน้าเจ้าตาตี่คนเดียว.......
........................
.........
.. ฝ่ายเจ้าหนุ่มตี๋ก็ยิ้มออกเก็บมือถือตัวเองเดินผิวปากอย่างอารมณ์ดี เท้าก็เขี่ยทรายไปเรื่อย
ไอ้บาสยอมคุยเล่นหัวกับเขาแล้ว... กลับไปมันคงยอมอยู่ใกล้ไม่หนีหน้าอีก
“เอ๊ะ.....นั่นพี่น้ำนี่........เฮ้ย!คุยกับใครวะ!?...ไอ้ผู้ชายสองคนนั้นมันเป็นใครวะ!?”
ดวงตาเรียวรี หรี่ตาชะเง้อมองไปทางจุดนั่งเล่นที่อยู่ห่างออกไปไกลพอสมควร
นิกกี้จำพี่ชายสุดที่รักได้ไม่ผิดแน่ พวกคนแปลกหน้าที่พยายามล้อมหน้าล้อมหลังพี่ชายเขา
ทำให้หนุ่มตี๋เปลี่ยนจากอารมณ์ดี เป็นไม่พอใจในทันที รีบสาวเท้าเดินตรงดิ่งไป..
..............
... “เอ่อ....แน่ใจนะครับว่ารู้จักกับเพื่อนผมจริงๆน่ะ...” น้ำนั่งอยู่ที่เก้าอี้ผ้าใบ เงยหน้าถาม
อย่างลังเลที่จะตามคนชวนไป... ผู้ชายผิวคล้ำสองคนตรงหน้าเข้ามาชวนคุยขณะที่เขา
กำลังรอเอส... เอสบอกว่าจะแวะเอาเครื่องดื่มที่บาร์มาด้วย น้ำจึงล่วงหน้ามาก่อน
หนุ่มน่ารักคิดจะปฏิเสธสัมพันธ์ไมตรีจากชายแปลกหน้าสองคนนี้อยู่แล้ว… อยู่ๆก็เข้ามา
ทักเขาซึ่งกำลังนั่งหน้าเศร้าเพียงลำพังให้ตกใจ.. แต่น้ำก็ฉุกคิดได้ว่า ในเมื่อทั้งคู่
บอกว่ากว้างขวาง รู้จักกับคนที่รีสอร์ทแห่งนี้ เพราะมาเที่ยวพักผ่อนกับกลุ่มเพื่อนเป็นประจำ
ก็น่าจะลองถามถึงเพื่อนของเขาดู... ...มีใครรู้จักเชฟโชคชัยบ้างมั้ย…
คำตอบของทั้งสองคนทำให้น้ำดีใจมากเมื่อบอกว่ารู้จัก แถมยังสนิทกันด้วย..
ขันอาสาจะพาไปพบอีกต่างหาก....... แต่คนน่ารักก็ไม่ใช่เด็กอมมือ...
เขาควรจะเชื่อใจผู้ชายสองคนนี้หรือ น้ำคิดว่าควรจะรอให้เอสมาก่อน
แล้วค่อยชวนเอสไปด้วยน่าจะดีกว่า... เมื่อบอกไปว่าขอรอให้เพื่อนมาก่อน
ชายแปลกหน้าทั้งสองก็ตอบรับพร้อมรอยยิ้มว่าได้ และนั่งลงประกบข้างตัวน้ำเสียใกล้
ทั้งคู่แสยะยิ้ม แล้วลอบพยักหน้าให้กันราวกับมีแผน..
น้ำไม่ชอบที่ต้องนั่งใกล้คนแปลกหน้าเสียเนื้อตัวแทบจะชิดกันแบบนี้ เสียงหวานเอ่ยปาก
บอกให้กระเถิบไปหน่อยก็ไม่มีใครขยับ แถมยังทำท่าจะเขยิบเข้าใกล้เขามากกว่าเดิม
คนน่ารักจึงฮึดฮัดขมวดคิ้วแล้วลุกขึ้นยืน กำลังจะเอ่ยปากต่อว่า ข้อมือทั้งสองข้าง
กลับถูกฉุดดึงไว้! ชักไม่ดีแล้ว!....... เพื่อนของโชคชัยคิดจะทำอะไร!!?||||||||||*||
น้ำทำหน้าไม่พอใจทันทีเมื่อโดนจับตัวแบบจู่โจม “ ปล่อย!!”
“จะลุกไปไหนล่ะครับน้อง...หึ...ไม่ต้องกลัวพี่ไม่กัดหรอกจ้ะ อยากเจอเพื่อนไม่ใช่เหรอ
พวกพี่จะพาไปหานะครับ... เพื่อนน้องที่บอกว่าจะตามมานี่มาช้าจังนะ เราไปกันก่อนดีมั้ย”
เจ้าคนทางซ้ายพูดยิ้มกริ่มตลอด ทำเอาเจ้าคนทางขวาหัวเราะชอบใจส่งซิกกันทางสายตา
“ไปให้พ้นเลย!! พวกมึงโกหกกูใช่มั้ย!” เสียงหวานตะคอกใส่อย่างนึกโมโห
ไอ้ท่าทีของเจ้าสองคนตรงหน้า บ่งบอกว่าคิดจะทำอะไรมากกว่าการให้ความช่วยเหลือแน่
หนุ่มน่ารักหันมองหาแขกคนอื่นของรีสอร์ท ที่มานั่งพักผ่อนชมวิวหาดสวยห่างออกไป
ยังไม่มีใครสนใจหันมามองทางเขาเลย น้ำจึงคิดส่งเสียงดังให้มากขึ้นกว่าเดิม
เพื่อหวังไล่เจ้าพวกไม่น่าไว้วางใจถอยห่างไปเสีย แต่ยังไม่ทันที่เขาจะพูดอะไร
หนึ่งในนั้นก็รีบรุดลุกขึ้นตามมาประชิดตัวเขา กอดคอโอบไหล่แล้วพูดในสิ่งที่ทำให้น้ำ
ต้องโมโหเข้าไปใหญ่ “น้องคนสวยครับ! อย่าโวยวายนักเลย ไม่มีอะไรหรอกน่า!
พวกพี่ก็แค่อยากเข้ามาคุยด้วย นี่ไว้ถ้าเพื่อนน้องมาเราก็ค่อยแยกกันไปเป็นคู่ๆดีมั้ยจ๊ะ////”
“ห๊ะ!!!|||||||||||||*|| คนซ๊วยย!!! คนสวยบ้านพ่อมึงสิ!กูเนี่ยนะ!!! พวกมึงเข้าใจอะไรผิด
รึเปล่า! กูเป็นผู้ชายนะโว้ย! แหกตาดูให้ดีก่อนสิฟะ! มีกะจู๋เหมือนพวกมึงนะ!
(ชูนิ้วกลางให้) ไปให้ไกลๆเลยไอ้พวกหน้าหม้อ พวกมึงเจอตอแล้วไอ้สัด! -*- ”
คนน่ารักสะบัดตัวออกอย่างเร็ว ตะคอกใส่เจ้าพวกนั้นอย่างโมโหจัด
พวกที่โดนไล่อ้าปากเหวอเหรอ....มองหน้ากันไปมาอย่างอึ้งๆ แล้วมันก็พากันปล่อยฮา
แต่สุดท้ายก็ยักไหล่ คุยกันเองต่อหน้าคนที่เพิ่งตะคอกด่าไล่อยู่ปาวๆอย่างไม่แคร์
“โธ่เอ๊ย! กูก็ว่าแล้วนึกว่าเป็นทอมซะอีก กะจะเปลี่ยนใจทอมซะหน่อยเถอะ555
แต่น่ารักขนาดนี้ถึงเป็นผู้ชาย กูก็เอานะ!555 โหดๆอย่างเนี้ยกูชอบ เฮ้ยกูจองก่อนนะ!”
“อ้าวๆๆๆ! ไอ้สัด!คนนี้น่ะได้อยู่แต่อีกคนนี่สิ! ถ้าเพื่อนเขาขี้เหร่กูก็เอาคนนี้เว้ย!”
น้ำได้ยินบทสนทนาที่แย่งชิงตัวเขาโดยไม่เห็นหัวเขาเลย ก็พาให้เลือดขึ้นหน้า
ด้วยความโกรธ “พวกมึง!!ไอ้!!!” ริมฝีปากบางกำลังจะขยับด่าต่อแต่แล้วกลับต้องชะงัก
นึกแปลกใจกับท่าทีที่เปลี่ยนไป อย่างหน้ามือเป็นหลังเท้าของผู้ชายสองคนตรงหน้า
พวกมันหยุดคุยกันโดยอัตโนมัติ ทันทีที่มองมาทางเขา พากันทำตาโต ปาดเหงื่อ
หน้าซีดหน้าเซียว เหมือนตกใจอะไรแล้วก้มหัวหงออย่างนอบน้อมขึ้นมาทันที
“คะคะ..||||||||||คุณ.. คุณชัย...ยังไม่กลับอีกเหรอครับ..” หนึ่งในนั้นพูดชื่อออกมา
...หมายความว่ามีคนอื่นอยู่ข้างหลังเขาสินะ!! คนที่ทำให้ไอ้พวกนี้หงอได้
ทำไมชื่อเหมือนเพื่อนของเขาเลย! ....
น้ำอึ้งๆงงๆอยู่ไม่กี่วินาที ก็รีบหันควับ กลับไปมองคนที่อยู่ด้านหลัง
ชายหนุ่มจมูกโด่งหน้าเข้ม ผิวคล้ำแดดแต่ไม่ถึงกับเรียกว่าดำแดด ใส่เสื้อเชิ้ตกางเกงขายาว
ดูสะอาดเรียบร้อย รูปร่างสูงโปร่ง และสูงกว่าน้ำมากจนน้ำต้องเงยหน้ามอง กำลังยืนกอดอก
ทำสายตาดุกร้าวอย่างเอาเรื่องกับเจ้าพวกคนที่มาเกาะแกะเพื่อนของเขา...
“ชัย!!!////// นายจริงๆด้วย!!!”
น้ำเห็นเป็นเพื่อนตัวเองอย่างที่คิดก็ร้องทักลั่นอย่างดีใจมาก
“พวกมึงจะไปไหนก็ไปซะ แล้วเตรียมตัวรับโทษได้เลยพรุ่งนี้! ขอโทษเขาซะด้วย!
คนนี้น่ะเพื่อนรักกู! ถ้าเห็นว่าพวกมึงมายุ่มย่ามกับเขาอีก เรื่องใหญ่กว่าถึงมือกูแน่!”
“อึ๋ย!|||||||||| ขะขะขอโทษคร้าบบบบบบบบบ~~ไปล่ะคร้าบบบบบบบบบ”
ชายหนุ่มผู้มาทีหลังตวาดไล่เสียจนผู้ที่ก่อเรื่องทั้งสองวิ่งเผ่นแนบ
“โห! เก่งชะมัดเลยชัยไอ้พวกนั้นมันเผ่นแนบ กลัวนายหงอเลย555 ขอบใจนะเพื่อน!
ที่ช่วยไล่ไปให้ กำลังคิดว่าจะกระโดดถีบปากมันอยู่เชียว...หึ”
น้ำยิ้มร่า เขาดีใจจริงๆที่ได้เจอเพื่อนอีกครั้ง แถมเพื่อนยังออกปากว่าเขาเป็นเพื่อนรักด้วย
ชัยเองก็ยิ้มให้น้ำอย่างดีใจเช่นกัน “55 น้ำเนี่ยนะ! จะถีบปากพวกนั้น5555จริงดิ55
ปล่อยๆพวกมันไปเถอะน้ำ เราต้องขอโทษแทนด้วยจริงๆนะ คือ...แหะๆ..ไอ้สองคนนั้น
มันเป็นลูกน้องเราเองแหละ เป็นผู้ช่วยเชฟกับเด็กฝึกงานน่ะ เรารับปากนะว่าจะจัดการให้
เฮ้อ! ได้ยินมาว่าพวกมันชอบมาหลอกจีบสาวแถวหาด ก็ไม่คิดนะว่าจะเดินมาเจอ
เพื่อนเราโดนจีบซะเอง5555”
“ไม่ต้องมาหัวเราะกันเลย//////*// นายยังมีเรื่องต้องเคลียร์กะเรานะชัย! เรารู้นะพวกนั้น
เพื่อนนายใช่มั้ย! นี่ทำไมต้องหลอกเราว่าทำงานที่ห้องอาหารของรีสอร์ทที่นี่ด้วย!
หลอกให้ไปหา! หน้าแตกหมดเลยรู้มั้ยไอ้บ้า!!” น้ำท้าวเอวข้างหนึ่ง ชี้หน้าว่าเพื่อน
อย่างคาดโทษ คนโดนต่อว่าก็หยุดขำแล้วมองหน้าอีกฝ่าย ทำหน้าเหมือนไม่เข้าใจ
“อะไร!? เฮ้ยหลอกอะไรน้ำ? .. งงนะเนี่ย.. หรือว่าวันนี้น้ำไปหาเราแล้วเหรอ!?”
ตอนนั้นเอง ที่นิกกี้วิ่งรี่เข้ามาแทรกกลาง ยืนกางมือทำหน้าถมึงทึงขวางคนแปลกหน้า
ให้ออกห่างจากพี่ชายสุดที่รักของเขา “พี่น้ำ!!! ไอ้หมอนี่มันเป็นใครพี่!? พี่ไปคุยกับ
มันทำม๊ายยยย! แล้วไอ้สองคนที่ผมเห็นวิ่งไปนั่นอีกล่ะคร๊ายยย!!!!?||||||||||*||
บอกมา!มันทำอะไรพี่บ้าง!? พี่ไม่เป็นไรใช่มั้ยพี่น้ำ! บอกผมมา!บอกผมม๊า!!-*-
ไม่ต้องห่วงนะเดี๋ยวผมตามไปกระทืบมันให้เอง! ฮึ่ม!! ผมเคยบอกพี่น้ำแล้วใช่มั้ย!
ถ้าไม่ใช่ว่าซื้อของ ก็อย่าไปคุยกับผู้ชายแปลกหน้า! ใครเขาเอาขนมมาล่อก็อย่า
ทำท่าจะตามเขาไป! นี่ถ้าพวกมันมีรถตู้ไม่โดนจับขึ้นรถไปตัดแขนตัดขาแล้วเรอะ!!
เคยเชื่อเคยฟังผมบ้างมั้ย! แล้วพี่เอสหายไปไหนเนี่ย หนีเขามาใช่มั้ย!!!”
เจ้าตาตี่พูดใส่พี่เป็นชุดๆอย่างตระหนก ทำท่าอยากจะวิ่งตามสองคนที่หนีหายไป
เพื่อเอาเรื่อง แต่เขาก็เป็นห่วงพี่ ไม่อยากให้อยู่กับคนแปลกหน้าอีกคนทางนี้
“กูไม่ได้อยู่อนุบาลหมีควายที่ไหนนะไอ้นิก!/////*// พูดเชี่ยอะไรของมึงเนี่ย!
แล้วก็ไม่ต้องตามใครไปนะกูไม่อยากมีเรื่อง! ส่วนคนนี้น่ะเพื่อนกูเว้ย!
เลิกแยกเขี้ยวใส่เขาได้แล้ว” น้ำพูดกับน้องอย่างอ่อนใจ เจ้าบ้านี่ไปกินอะไร
ผิดสำแดงมารึไงตาขวางเหมือนหมาบ้า
“ห๊ะ!...เพื่อนพี่!?” นิกกี้เอียงหูถามซ้ำอย่างแปลกใจ
“เออก็ชัยไง... คนที่กูเล่าให้ฟังนั่นแหละ... เห็นม๊ะกูมีเพื่อนนะโว้ย”
ชัยเห็นสองพี่น้องคุยกันก็หัวเราะก่อนจะเอ่ยทักน้องชายของเพื่อน
“เอ่อ หวัดดีครับ!......นี่...น้องชายน้ำที่บอกว่ามาด้วยกันใช่มั้ย.. นิกกี้สินะ..หึ...โห..
แบบว่าตัวใหญ่กว่าที่คิดเยอะเลยเนอะ...ไม่เหมือนน้ำสักกะนิดจริงๆด้วย...หึ”
หนุ่มหน้าตี๋หรี่ตา ...ทำหน้ายียวนมองชัยตั้งแต่หัวจรดตีนแบบไม่ให้ตั้งตัว...|||||||||||
ก่อนจะเข้าคว้ากระชากคอเสื้อของหนุ่มผิวเข้ม ดึงเข้ามาหาจ้องตาจ้องหน้าเขม็ง
“อ๋อ~~!~ ไอ้หมอนี่ใช่มั้ย! ที่หลอกพี่น่ะ!!” เสียงพูดของคนกัดกรามกรอด
ฟังแล้วน่าหวั่นใจเหมือนคนพาลหาเรื่อง ขณะที่อีกฝ่ายยังเหวอ น้ำตกใจจนตาโต
อ้าปากจะร้องห้ามก็ไม่รู้จะไวกว่าหมัดที่ง้างขึ้นสุดแรงของนิกกี้ได้หรือเปล่า
tsktonight.TBC…*** ช่วงนี้วิเครียดโคตรอ่ะค่ะ... เฮ้อ~ มีเรื่องให้คิดเต็มหัวไปหมดเลยค่ะ
วันนี้เลยทำๆเป็นลืมแล้วมานั่งอัพเรื่องที่ทำให้ผ่อนคลายดีกว่า
-มีแต่คนสงสัยกันเยอะเชียวค่ะว่าหนุ่มโชคชัยนี่ อะไรกันแน่ยะ 5555
ตอนหน้า....... จะเกิดอะไรขึ้นน้า...ถ้านายชัยทำต่อมขี้อิจฉาของหนุ่มเอสกำเริบ
และปุ่มขี้หวงพี่ชายสุดที่เลิฟของนิกกี้เปิดสวิตช์ทำงาน 555
มีแต่เรื่องฮาเฮที่ทะเลของหนุ่มๆผู้เอาแต่ใจได้น่ารักน่าหยิกซะไม่มีล่ะ!^^
Muiko // แต่วิว่าเขาก็สมกันดีเนอะ อิอิอิ เพื่อนของน้ำโผล่มาอีกแล้วค่ะ ต้องลุ้นว่า
เขามาดีหรือร้าย หรือมาป่วนหัวใจใครยังไง555
IöLIKE // ขอบคุณที่แวะมาเสมอนะคะ^^
CarToonMiZa // คิดไว้ว่าไงมั่งอ่ะจ๊ะ? ไม่ช่ายๆ555 ขอบคุณบวกเป็ดค่า
หมอตัวเปียก // เอาความจริงเลยแล้วมันก็...ไม่ได้ลึกลับอะไรเลยจ้า55
เดี๋ยวตอนหน้าเฉลยให้ว่าอะไรยังไง ไม่รู้แฟนๆจะเดากันถูกมั้ยน้า
หมูกระต่าย // แค่คิดถึงกันก็มีความสุขแล้วล่ะค่ะ ขอให้สอบผ่านฉลุยนะจ๊ะ
หัวข้อ: [yaoi] ขอโทษครับ! ผมเผลอ... | (จบแล้วค่า) *พิเศษ ชุดนอนนักกีฬา(เอสน้ำ (2/4/2018) (อ่าน 600402 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก