หัวข้อ: [yaoi] ขอโทษครับ! ผมเผลอ... | (จบแล้วค่า) *พิเศษ ชุดนอนนักกีฬา(เอสน้ำ (2/4/2018)

[IöLIKE]

ThankS

[tsktonight]

ตอนที่ 61 ดีกันนะ...3 (แรก)












“ กลับทำไม!!?|||||||||||||” เสียงกรถามดัง อย่างไม่ค่อยพอใจ

เทพพิชัยคิดว่าต้องพูดกันอย่างจริงจังจึงขยับตัวลุกขึ้นมานั่ง ทั้งสองนั่งมองหน้ากันนิ่ง

ท่ามกลางความมืดสลัวได้เพียงครู่ กรก็เอื้อมมือไปเปิดโคมไฟข้างหัวเตียงให้สว่างขึ้น

เด็กหนุ่มฮึดฮัดขัดใจนักกับสิ่งที่เพิ่งได้ฟัง


“หึ... ทำไมทำหน้าอะไรอย่างนั้น...” พอเห็นสีหน้าของกร เทมก็อมยิ้มทันที

“ทำไม!..-*- หน้ามันเป็นยังไง!”

“ก็..... ทำหน้าเหมือนไม่อยากให้พี่ไปนี่..”

“ไม่เหมือนหรอก! ใช่เลยล่ะ!! /////*// ไหนบอกว่าจะทำทุกอย่าง แค่ขอให้

ยอมยกโทษให้ไง! นี่อะไร!?จะหนีกลับบ้านซะงั้น!!! ที่พูดมานี่มันเชื่อไม่ได้เลยใช่มั้ย!”

“ไม่ใช่อย่างน้านนนน....โธ่กร...ก็พี่เพิ่งนึกได้ว่าต้องกลับไปเคลียร์งานที่ออฟฟิศก่อน

สุมกันจนจะกองเป็นภูเขาไฟฟูจิแล้ว||||||||| ไม่งั้นป๊าเล่นงานพี่ตายเลย..”

“โทรเข้าออฟฟิศไปก็ได้นี่นา!”

“ไม่ได้หรอกกร...มีเอกสารต้องเซ็นด้วย... ไหนจะลูกค้าที่เลื่อนนัดเขามาสามรอบแล้วอีก..”

“แล้วทำอะไรอยู่ ไม่รู้จักทำงาน....หืมม~ ทีตอนนี้จะกลับไปทำ!”

“ก็เพราะพี่มัวแต่ไล่ตามใครบางคนอยู่น่ะสิ........เลยไม่ได้ทำงานทำการมาหลายวันแล้วเนี่ย”

“อึก............. ฮึ!” ....... สรุปว่าเป็นเพราะเขางั้นสิ|||||||||||...

“แต่.../////ตอนนี้พี่โล่งใจแล้ว เพราะดูเหมือนว่าคนคนนั้นเขาจะยกโทษให้พี่แล้ว..”

“ยังเว้ย!!!/////*// ........ก็แค่...เกือบๆ......”

“หึ...55เอาน่า~ แล้วพี่จะรีบกลับมานะจ๊ะ ขอไปเคลียร์งานที่มันค้างๆคาๆก่อน สัญญา

ว่าจะรีบกลับมาหานายให้เร็วที่สุด ทีนี้เราจะได้อยู่เที่ยวด้วยกันที่นี่นานๆเลยไง..ดีมั้ยครับ”

“.................พูดจริงนะ... /////// ต้องรีบกลับมานะ...”

เห็นกรดูอ่อนลง เทมก็รีบตอบ “จ้า~..”

“รับปากแล้วนะ! ดูซิจะเชื่อได้มั้ย! ...เห๊อะ..ถ้ามาช้านะ จะไม่ยกโทษให้จริงๆด้วย!

ถึงตอนนั้นจะไปไหนก็ไปเลยไม่ต้องกลับมาแล้ว!!/////*//” พูดไปก็มองทางอื่น

นั่งกอดเข่าตัวเอง บ่นต่องึมงำกระท่อนกระแท่นจับความไม่ค่อยได้นัก..


เทพพิชัยเห็นเด็กหนุ่มมีทีท่าเหมือนน้อยใจ...งอนเขานิดๆ... ก็แอบขำแล้วรีบพูดยิ้มๆ

“พี่ต้องรีบกลับมาให้เร็วที่สุดอยู่แล้ว!...ไม่อยากไปเลยด้วยซ้ำรู้รึเปล่า ..”

“..........งั้นก็ไม่ต้องไปซี่!~”

“อื๊ออ~~///////...หึ!......หึ!....อย่า! … อย่ามาพูดอย่างนี้นะไอ้กุ้งแห้ง ไม่รู้อะไรซะแล้ว!

เดี๋ยวก็ไม่รอดหรอกคืนนี้!!” เทมหมั่นเขี้ยวนักรีบชี้หน้าขู่ซะเลย

“เฮ้ย! ไอ้บ้า!!//////*// พูดอะไร!” กรสะดุ้งตาโตหน้าร้อนฉ่า รีบดึงผ้ามาห่มตัวให้มิด

ก่อนจะทำหน้าดุ ขู่กลับไม่ให้อีกฝ่ายคิดจะทำอะไรบ้าๆ

“55 ไม่ทำอะไรนายหรอกน่า......เอ๊ะ..หรือว่าอยากให้ทำ ....จัดให้ได้นะ../////(คึก..)”

“ไอ้บ้า!!!!///////*//”

“555ล้อเล่นน่า! 55นอนเถอะกร...หึ..พรุ่งนี้พี่จะออกไปแต่เช้านะ ราตรีสวัสดิ์จ้ะ////”

“อื้อ................”


ไอ้ลูกครึ่งกล้ามโตล้มตัวลงนอนที่โซฟา ขยับตัวห่มผ้าหลับตาพริ้มแล้วหันหลังให้

แต่เจ้าดาราหน้าใสยังเอาแต่นั่งมองอีกฝ่ายนิ่งๆ....... เหมือนคิดอะไรบางอย่าง

.........เด็กหนุ่มต้องยกมือขึ้นกุมใบหน้าตัวเองไว้ กัดปากชั่งใจด้วยความขัดเขิน

ให้กับความคิดที่ทำเอาหน้าเขาร้อนผ่าวขึ้นทันที เพียงแค่คิดว่า ...เขาควรจะปล่อย

ให้เจ้าคนร่วมห้องนั่น นอนหลับที่โซฟาไปทั้งอย่างนี้ หรือเขาควรจะ..........///////


“นี่!//////ฮึม...คือ---..จะแบ่งเตียงให้ครึ่งนึงก็ได้นะ!! ถ้าสัญญาว่าจะนอนเฉยๆอ่ะ!!”

ไวเท่าความคิด กรรวบรวมความกล้าพูดไปแล้วก็ได้แต่นั่งรออย่างใจเต้น...

กำผ้าห่มไว้แน่นมือ เขาเฝ้ามองดูปฏิกิริยาของคนที่ยังนอนนิ่งๆ..


“.............ขอบใจจ้ะ......เอ่อ...แต่..ไม่ล่ะ!......พี่ว่า.....นอนตรงนี้ก็ดีแล้ว!”

เทพพิชัยตอบไม่หันมา...


อ้าววว!!!!||||||||||||||*|| เฮ้ย!!! .... ไหงคำตอบตัดรอนน้ำใจกันอย่างนี้เล่าไอ้กอลิล่~า!

เด็กหนุ่มฮึดฮัดลงจากเตียงไปหาถึงที่ ถามเสียงดังอย่างลืมตัว

เพราะข้องใจในคำตอบที่น่าขัดใจเขา (คนเขาอุตส่าห์จะให้นอนที่เตียงสบายๆ

ดันไม่เอา!!!? กว่าจะกลั้นใจพูดได้ มันน่าอายนะเฟ้ย! บ้าเอ๊ย!! -*- ….)


“ทำไมเห๊อะ!? ให้ไปนอนที่เตียง มันไม่ดีตรงไหน!!?”


เทพพิชัยค่อยๆหันหน้ามาหา..... เห็นเจ้ากุ้งแห้งของเขามายืนค้ำหัวทำหน้าบึ้ง

ชายหนุ่มกลับหัวเราะแล้วพูด “ ก็.......จะให้พี่นอนเฉยๆ....มันทำไม่ได้นี่จ๊ะ555”


“ห๊ะ!?....................................................////////*//คิดชั่ว!~~.. งั้นก็ไม่ต้องมาเลย!”

พอรู้ทันความคิดของอีกฝ่าย กรก็ได้แต่เดินหน้าแดงกลับไปนอนที่เตียงตามเดิม..

แต่...... เขาไม่ทันได้มอง ว่าไอ้เจ้าคนคิดไม่ซื่อนั้น เปลี่ยนใจตามมาขึ้นเตียงด้วยซะแล้ว!

“อึก!! เฮ้ย!!... หนะ..ไหน! ก็ไหนว่าไม่นอนนี่ไง!!/////*//ฮึก!ทำอะไรเนี่ย! เฮ้ย!อย่านะ!”

“ก็กอดไง.........อยากให้พี่นอนด้วยไม่ใช่เหรอ....”

“หะให้นอนเฉยๆเว้ย!!!/////*// ไม่ได้บอกให้ทำอย่างนี้!!” โวยที่โดนจู่โจมเข้ากอดจาก

ด้านหลัง เขานอนไม่ทันระวัง คนตัวโตกว่าจึงย่องมาใช้กำลังจับตัวได้เสียอยู่หมัด

โดนนอนกอดไว้แน่นยังไม่พอ ยังถูกหอมแก้มแรงๆไปตั้งหลายที


“ปล่อยนะ!!! อย่าทำอย่างนี้นะไอ้บ้า! ไอ้ลิงบ้า!!! จะทำอะไรวะเนี่ย!? ไม่เอานะ!เฮือกก!!!

||||||||||||||*|| โกรธจริงๆนะ! คราวนี้จะไม่!..ไม่ยกโทษให้ตลอดชีวิตเลยไอ้บ้า!!!!”

กลัวว่าอีกฝ่ายจะล่วงเกินไปมากกว่านี้จนใจสั่น......

กรดิ้นไปมา ตะเกียกตะกายหาทางดิ้นหนีจากอ้อมกอดหนา แต่เขาก็ทำไม่ได้

ราวกับถูกดูดเรี่ยวแรงไปจากตัว ได้แต่ส่ายหน้าหนีริมฝีปากหนาที่เข้าจูบไล่ไปตามซอกคอ

ให้สั่นสะท้านไปทั้งตัว...

.....เคยแต่เป็นฝ่ายรุกเข้าหา.. แต่ตอนนี้กลับต้องมาถูกรุกเร้าไล่ต้อนจนตัวสั่นเสียเอง..

เด็กหนุ่มถึงกับน้ำตาคลอด้วยความตกใจ ไม่รู้จะหยุดมือที่ลูบไล้ไปทั่วเนื้อตัวของตน

ได้อย่างไร “อย่านะ! ฮึก! อย่า!! อย่าทำแบบนี้!!! ไม่เอาแบบนี้! ไม่เอาๆๆ!!!!”

โดนกอด...โดนหอม... จับจูบลูบไล้เป็นว่าเล่น.... ทั้งที่พยายามผลักหน้าอีกฝ่ายให้ออกห่าง

แต่กลับโดนจับมือไว้แล้วถูกประกบปากจูบอย่างง่ายดาย.....

ริมฝีปากที่ถูกบดเบียดดูดคลึง ไม่มีโอกาสได้ร้องห้ามอะไรอีกจนกระทั่ง ฝ่ายที่รุกล้ำยอม

ถอนจูบออกมาเพื่อหอบหายใจ.....


คนเด็กกว่าเรียกว่ากลัวจนสั่นเป็นเจ้าเข้า เมื่อตกเป็นรองอยู่ภายใต้ร่างกำยำ.. เพิ่งได้รู้สึกจริงๆ

ว่าคนตรงหน้าช่างแข็งแกร่งกว่าเขามากมายเหลือเกิน ก็ตอนนี้เอง....

.......ถูกกกกอดนอนทับไว้ เด็กหนุ่มไร้เรี่ยวแรงได้แต่ร้องห้ามน้ำตาคลอ..

“ฮื้อออ!!!!|||||||||||||ฮึก!! อย่า! ไม่เอานะ~!! ไม่เอา! หยุดเถอะ! ขอร้องๆ!! ไม่ทำอย่างนี้!”

“.....แน่ใจเหรอ........ ว่าอยากให้หยุด...” ได้ยินเสียงของฝ่ายที่เหนือกว่ากระซิบถามเบาๆ

ที่ข้างหูเหมือนหยอกเย้า ก่อนจะโดนจูบเม้มที่ติ่งหู แล้วถูกฝั่งจมูกสูดกลิ่นหอมต่อที่ซอกคอ..

“ฮึก! ไม่เอา!!!.... ยะอย่า!! อย่าทำนะ!!!ฮึกฮึก...กลัว!”

“..... กลัวเหรอ.........นี่...นายกลัวเป็นด้วยเหรอ…”

คนพูดแกล้งขมวดคิ้ว กอดร่างที่สั่นนั้นแน่นขึ้นอีก

“กลัว! อึกฮึก~ กลัวจริงๆนะ!....อย่า!!”

ถูกสายตาที่จ้องราวกับจะกลืนกิน มองในระยะห่างกันแค่ลมหายใจเป่ารด มือที่สั่นเทาจึงต้อง

รีบยกขึ้นมากั้นใบหน้าในระยะประชิดนั้นไว้ กันไม่ให้ถูกจู่โจมเข้าจูบจนพูดไม่ได้อีก

เนื้อตัวที่สั่นอยู่แล้ว ดูเหมือนจะยิ่งสั่นขึ้นไปอีกจนน่าสงสาร...


“.....ถ้าอยากให้พี่หยุด......... เรียกพี่เทมก่อนสิ..” เทพพิชัยลอบยิ้ม ขณะที่ซุกหน้า

พูดกระซิบติดหูคนตัวสั่น

“ฮึกพี่! พี่!...ฮืออพี่เทม!! ฮึก~ผมกลัว! อย่าทำอะไรผมเลยนะ..ฮือออผมกลัวจริงๆครับ

อย่าทำอย่างนี้เลยนะฮึกฮือออ ฮือออ..”

ความกลัวที่ระทึกหัวใจ บีบน้ำตาเจ้าเด็กหนุ่มหน้าใสจอมอวดดี กรร้องไห้ออกมาซะแล้ว


คนที่แกล้งบังคับ เห็นชัดว่าน้ำตาบนใบหน้านี้ไม่ได้เสแสร้ง อีกฝ่ายถึงกับยอมพูดตาม

อย่างว่าง่าย ร้องไห้ตัวสั่นด้วยความกลัวเขา...... ไม่เคยเห็นมาก่อน

“เฮ้ย!!!.... สั่นอะไรจะขนาดนี้เนี่ย!....ฮะฮะโธ่~~กุ้งแห้งเอ้ย!เดี๋ยวๆเมื่อกี้ยังเก่งอยู่เลย!

กลัวพี่ทำไม!?... พี่แค่แกล้งเล่นน่า~...ไม่ร้องนะครับโอ๋~~~ ฮ่าฮ่าฮ่าขอโทษนะจ๊ะ”


“ฮึก!.....ฮือออออออออ~ ไอ้บ้า~~~~~ฮืออออออออฮึกฮึกฮึ่ม!!! ฮึฮืออออ~”

ถึงจะน่าโมโห... แต่กรก็โล่งใจแล้ว... เลยแหกปากร้องไห้ให้หายแค้น

ทุบตีคนที่นอนกอดก่ายไม่ยอมปล่อย ไล่ให้ออกห่างชดเชยที่ทำให้เขาต้องขวัญเสีย...

แต่นอกจากเจ้ากล้ามโตจะไม่ยอมห่างแล้ว ยังเปลี่ยนอ้อมกอดของตัวเอง

จากที่เคยรุกล้ำปลุกปล้ำทำคนร้องไห้ ให้เป็นอ้อมกอดที่ปลอบโยน

คอยปลอบเด็กหนุ่มผู้เป็นที่รักจนกว่าจะหยุดร้องไห้แทน....


กรรู้สึกแปลกๆบอกไม่ถูก ..ใจมันรู้สึกตื้ออย่างน่าประหลาด.....

หัวใจของเขาเต้นรัว..... ยามที่นอนอยู่ในอ้อมแขนของผู้ชายคนนี้

และมันไม่ใช่ความรู้สึกที่ไม่ดี หรือกลัวจนตัวสั่นแบบเมื่อครู่...

แต่มันช่างอบอุ่น..และสุขใจ


เทพพิชัยไม่ได้บังคับขืนใจเขาอย่างที่คิด เหลือเพียงแค่ยังกอดเอาไว้ไม่ยอมปล่อย

แล้วลูบหัวจูบหน้าผากอย่างเอ็นดู.... จากสายตาที่แฝงความเสน่หาอย่างออกนอกหน้า

ที่ได้เห็น....หากว่าเขาสมยอม คืนนี้คนนัยน์ตาเจ้าชู้ตรงหน้าคงไม่หยุดไว้เพียงเท่านี้แน่...


เมื่อบอกว่าไม่.... อีกฝ่ายก็ยอมโอนอ่อนให้ ไม่ทำอะไรจริงๆ

เด็กหนุ่มดีใจนัก สุขใจเหลือเกิน........ ไม่รู้ความเจ็บแค้นที่เคยมีมันหายไปที่ไหนหมด

เท่านี้ก็คงพิสูจน์ได้แล้ว..... ว่าเขารักผู้ชายคนนี้จริงๆ...

ไม่ว่าจะเป็นนิสัยอย่างพี่หมอที หรือเจ้ากอลิล่า.... ก็คือคนเดียวกัน..

หากว่าเขาจะรัก ก็คงต้องรักทั้งตอนที่แสนดีและในตอนที่กลายเป็นจอมวายร้ายให้ได้


แม้จะยังทำหน้าตึงให้เห็น... แต่ในใจของกรนั้น....ยอมยกโทษให้เทพพิชัยไปหมดใจแล้ว….

เด็กหนุ่มแอบลอบยิ้มไม่ให้อีกฝ่ายเห็น.. เขาขอเก็บไว้เป็นความลับ

จนกว่าคนให้สัญญาจะกลับมาหาในเร็ววันก็แล้วกัน////////

ถ้ายอมบอกว่ายกโทษให้ ก็แปลว่าเป็นแฟนกันสินะ.........

(รีบกลับมาหาผมเร็วๆนะครับพี่ครับ.../////)


“5555โอ๋~~555 กลัวจริงนะเนี่ย55” เทมเห็นกรเลิกสั่นเลิกร้องได้ ก็กลับมาขำอย่างชอบใจ

“ฮึ่ม!//////*// ไม่ต้องมาหัวเราะ! แกล้งดีนัก!กลับไปกรุงเทพฯแล้วไม่ต้องกลับมาเลยไป!!”

“ไม่เอา..........จะรีบกลับมาขอใครบางคนเป็นแฟน...หึหึ”

“.................////////// ...ขอใคร...” ทำขมวดคิ้ว เขม่นหน้าใส่แก้อายไปงั้น...

“คนแถวเนี้ย...หึ”

“ทำตัวอย่างงี้ ใครเขาจะอยากเป็นแฟนด้วยวะ!////////*//”

“ก็คนปากแข็งแถวเนี้ยะ.....(คึ..)”

“........... ไสหัวกลับไปนอนที่โซฟาเลยไป//////*//” ผลักหน้าอกคนตัวโตให้ออกห่างแล้ว

หันหลังกระเถิบตัวหนี แต่ก็ไม่พ้นโดนตามกอดไว้ ไม่ยอมปล่อยไปง่ายๆจากด้านหลัง

“ไม่เอาไม่ไปหรอก พี่อยากนอนกอดกร ไม่อยากนอนคนเดียวแล้ว..///”


กรไม่ได้ดิ้น แต่ก็ไม่ได้หันไปหา เขาหลับตาปี๋กลั้นใจพูดอย่างเขิน

“พี่!........พี่เทม!!/////”

คนฟังก็ขำคิกคัก กอดคนที่ยอมเรียกชื่อเขาอย่างที่ขอแล้วแน่นขึ้นอีกด้วยความดีใจ

“ จ๋า?”

“....... ผมยังไม่ได้ยกโทษให้นะจะบอกให้!”

“อ้าว!....? ยังอีกเหรอ!?....ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า”

“อย่ามาหัวเราะนะ!/////*//”

“โอเคๆ โอเคจ้ะ! 55อุ๊บ! ...ไม่ขำก็ได้55..อุ๊บ!...คึก~555 อ่ะโอ๋ๆพี่ไม่ขำแล้วๆ

(กรหันมาตีหน้าขรึมใส่) ... เอ้า!ก็..ไม่ได้หัวเราะแล้วไง~~~นอนๆๆนะ...หึ...(5555)”





************************************






นายเอส..... เดินหัวเราะร่ามาจากห้องของบิวได้ไม่เท่าไหร่ เขาก็ต้องกลับมาหน้าหุบลงอีกครั้ง

เมื่อนึกขึ้นได้ว่ายังตามหาคนน่ารักตัวแสบไม่เจอ...

“คุณมาทิ้งผมไว้อย่างนี้ได้ไงน้ำ~~~~~||||||||||||||*||โธ่น้ามมมมมมมม..มม..มมม~~”


………………………

………….


คนหน้าหล่อตัดสินใจกลับมาตั้งหลักที่ห้องพักของตัวเอง

และเมื่อเปิดประตูห้องเข้าไปก็เจอ……


น้ำอยู่ในห้อง...

-_- ...เอสได้แต่ยืนนิ่ง.. มองหน้าคนที่เขากำลังตามหาตัว

นอนกลิ้งพุงเปิดลั่นล้าอยู่บนเตียง หันมายิ้มแฉ่งให้ ทักถามทำหน้าตื่นเต้น

“อ้าว!...///// กลับมาแล้วเหรอ~~~ ไปไหนมาอ่ะ?” เสียงหวานรีบถามคนเพิ่งเข้าห้องมา


“น้ำ!!!-*-” ดาราหน้าหล่อถลึงตาโต แหกปากเรียกชื่อคนรักด้วยความเก็บกด

หนุ่มน่ารักขมวดคิ้วมองอาการแฟนรูปหล่ออย่างงงๆ ก่อนจะถูกอีกฝ่ายปรี่เข้ามานั่งประกบ

แล้วจับเข้าที่ต้นแขนทั้งสองข้าง

เอสเขย่าตัวน้ำเสียหัวโยกหัวคลอนไป ก็แหกปากเรียกชื่อน้ำไปเสียงดังลั่นห้อง

“น้ามมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม!!!!~”

“โอ๊ะ! โอ๊ะๆๆๆๆ!!!! เอส!โอ๊ะๆ!! เอสหยุดนะ โอ๊ะ! เป็นอะไรของคุณน่ะ! โอ๊ะๆๆ!

ผมไม่ใช่ โอ๊ะๆ!! ตุ๊กตา โอ๊ะๆ!!สะส่าย โอ๊ะ! หัว โอ๊ะ!ด๊อกแด๊กนะ! โอ๊ะๆๆ!! ไอ้บ้านี่!

โอ๊ะ!นี่แน่ะ!!(เอสโดนตบกบาลดังเพี๊ยะ!เข้าให้)เลิกเขย่าซะทีโว้ยยย!////*//..แฮก..แฮก”


คนหล่อหยุดเขย่าตัวคนรักได้ ก็จ้องดวงตาคู่สวยซึ่งมองกลับมาที่เขาอย่างงุนงง

กำลังจะอ้าปากถามว่าหายตัวไปอยู่ที่ไหนมา ถึงได้ปล่อยให้เขาตามหาจนทั่ว

น้ำกลับถามเขาก่อนเสียเอง “หายไปเถลไถลที่ไหนมาห๊ะเอส.. ผมเป็นห่วงนะเนี่ย”

คนน่ารักนั่งทำแก้มป่อง ดุเอสที่ปล่อยให้เขาต้องอยู่คนเดียว เล่นเอาเจ้าหน้าหล่อมึนตึบ…


“เห๊อะ!!!|||||||||||*|| ผมเนี่ยนะ! หาย!!! -*- คุณนั่นแหละ! น้ำคุณหายไปไหนม๊า~!!!!?

ผมออกไปตามหาคุณซะทั่วเลยรู้รึเปล่า! อึก///*// อย่ามาทำหน้างงทำตาบ้องแบ๋วใส่ผมน๊ะ!!”

“เออเนอะ....จะว่าไปผมก็ออกไปข้างนอกก่อนคุณนี่นา... อ้าวนี่ออกไปหาผมเหรอ”

“ก็ใช่น่ะสิ!”

“โธ่! คุณจะไปตามหาทำไมเล่า ผมก็ออกไปหาไอ้นิกมันแป๊บเดียวเอง!”

“ไม่จริง! ผมรู้นะว่าไปที่อื่นอีก! คุณนั่นแหละไปเถลไถลที่ไหนมา!!?”

“รู้อะไร! รู้ไม่จริงอ่ะดิ! ผมไม่ได้ไปทำอะไรมาเล้ย!!!”

หนุ่มน่ารักร้อนตัวกรอกตาล่อกแล่กซะจนเจ้าหน้าหล่อจ้องตาขวาง...


“เอ้า! ก็ตามใจคุณเถอะ!! ผมไม่สนแล้ว! ผมจะนอนแล้ว!!!”

เอสพูดใส่หน้าน้ำอย่างงอนๆ... เขาผละตัวออกห่างแล้วนอนหันหลังให้น้ำทันที

ทำหลับตาลงแต่ในใจดาราหนุ่มนั้นร้อนรุ่ม ไม่รู้คืนนี้จะหลับลงหรือเปล่า


น้ำเห็นเอสดูท่าจะน้อยใจเขาหนักยิ่งกว่าเดิม.....ก็ถอนใจ ทำยิ้มเรียกเสียงหวาน

“เอสสสส~~~ เอส เอส เอส เอส....เอส..? นี่ๆๆ!” เอานิ้วจิ้มหลังแฟนหนุ่มก็เขยิบตัวหนี

ออกอาการงอนให้เห็นกันจะๆขนาดนี้..... คนน่ารักเลยต้องพยายามใช้ลูกอ้อนเข้าใส่

“เอสครับ~~ คุณโกรธน้ำเหรอ?”

เอสได้ยินคนรักเรียกชื่อแทนตัวเอง ทำเสียงหวานพูดด้วยก็ยังเงียบ เขาคิดในใจ...

[...-*- เห๊อะ! คนอย่างผมไม่ใช่ง่ายๆนะคร้าบบ! ทำเป็นมาอ้อน! เชอะ!! ]


น้ำเห็นเอสนิ่งก็พยายามพูดอีก.. “เอส.....เอ่อ..ก็ไหนว่าจะอึ๊อ๊ะอิ๊โอ๊ะกันก่อนนอนไง//////

ไม่อยากทำไรเค้าแล้วเหรอ....?....” กลั้นใจถามไปก็หน้าแดงระเรื่อ นี่เขาง้อแล้วนะ..


เอสได้ยินก็หูผึ่ง แต่ก็ยังนิ่งเงียบ ทำเป็นไม่สนใจที่น้ำพูด.. ทั้งที่ในใจคิด..

[ 0////0 หนอย~~ เอาเรื่องนี้มาล่อเรอะ!!! คิดว่าเราเอาแต่หื่นเป็นอย่างเดียวรึไง!

ไม่ต้องห่วงหรอก เดี๋ยวเหอะโดนแน่ๆ!!] (.....นี่แปลว่าหื่นจริงใช่มั้ย..)


“เอส........โกรธน้ำจริงๆเหรอ..........เฮ้อ~...” เสียงน้ำถอนใจพร้อมกับสัมผัสร้อนผ่าว

ลมหายใจที่เป่ารดแผ่นหลัง เรียกความสนใจให้เจ้าของแผ่นหลังนั้นหันมามองได้ในที่สุด


... เอสกลั้นยิ้ม....(อ้าวเฮ้ย!ไหนว่าไม่ง่ายไงเอส!) ยังนอนหันหลังให้น้ำที่กระดึบๆเข้ามา

นอนใกล้ๆ เอาหัวซุกกับหลังของเขาอย่างอ้อนๆ..... มือนุ่มของหนุ่มน่ารักค่อยๆเคลื่อนมา

กอดรอบเอวคนที่นอนหันหลังให้ไว้.... “น้ำขอโทษน้า~~....//////ดีกันนะ...”


“ไม่ดี....” เสียงเอสพูดอู้อี้เล็กน้อย พยายามกลั้นรอยยิ้มไว้ ไม่ยอมหันไปมองคนรัก

แต่น้ำที่เห็นว่าอีกฝ่ายยอมพูดตอบด้วยแล้วกลับยิ้มหวาน แสดงว่าเอสใจอ่อนให้แล้ว

“นี่....คุณไม่อยากรู้เหรอครับ ว่าผมหายไปไหนมา” ถามเสียงอ้อน เอสก็ยังเฉย

สักพักเอสก็พูดอย่างน้อยใจ “คุณไม่เคยอยากบอกอะไรผมอยู่แล้วนี่!...”


“อืออ! ไม่ใช่นะ...คือ...เมื่อกี้ผมไปเจอเพื่อนมาด้วยแหละ!55 เอส บังเอิญสุดๆเลย”

“เพื่อน!?...”

คนหน้าหล่อหันควับกลับมาทวนถามอย่างเร็ว น้ำจึงลุกขึ้นนั่ง ยิ้มพยักหน้าท่าทางตื่นเต้น

“เพื่อนคุณ...ไม่ได้หมายถึงไอ้ก๊อป กับยัยบิวใช่มั้ย..”

“เพื่อนของผมตั้งแต่สมัยเรียนม.ต้นโน้นนนนแน่ะ!//////” น้ำยิ้มร่า บอกเอสด้วยความดีใจ

“....เพื่อนคุณ.... ที่ผมไม่รู้จัก..”

“อื้มม!!!//////”

[tsktonight]

ตอนที่ 61 ดีกันนะ...3 (หลัง)





“....เพื่อนคุณ.... ที่ผมไม่รู้จัก..”

“อื้มม!!!//////”



เอสถึงกับอึ้งไปเล็กน้อย..........เพื่อนของน้ำ.................

......นี่น้ำมีเพื่อนกะเขาด้วยเรอะ!!!!?


“คุณจะบอกว่าเจอเพื่อนที่นี่! ตอนกลางคืนที่นี่เนี่ยนะน้ำ!?”

คนหน้าหล่อถามย้ำอย่างไม่อยากจะเชื่อเพื่อความแน่ใจ คนน่ารักก็พยักหน้ารัว

“คุณเจอ....ผี~~~! รึเปล่า|||||||||||||||” เอสลากเสียงยานๆ ทำเอาน้ำสะดุ้ง

“ไอ้บ้า!!//////*// อย่ามาแช่งเพื่อนผมนะ! เขายังไม่ตายซะหน่อย

แล้วผมก็ไม่ได้ตาฝาดด้วย!”

หนุ่มน่ารักทำตาโตตื่นเต้น เล่าให้คนรักฟังว่า ความจริงหลังจากแยกกับกรที่ชายหาด

เขาก็เดินไปเจอเพื่อนเข้า อีกฝ่ายเข้ามาทักอย่างดีใจ คุยไปคุยมาถึงจำหน้าได้

ว่าพวกเขาเคยเรียนด้วยกันเมื่อสมัยก่อน... ไม่ได้พบกันนานแล้วเลยคุยเพลินไปหน่อย

(เอสคิดตาม....แสดงว่าตอนแรกจำอีกฝ่ายไม่ได้ล่ะสิ....|||||||||เพื่อนกันจริงป่าววะเนี่ย...)


“คุณจะบอกว่า ที่กลับมาช้าเพราะมัวแต่แวะคุยกับเพื่อนกลางทางงั้นเหรอน้ำ..”

“จริงๆนะ! เพื่อนผมเขาอยู่ที่นี่ ยังบอกว่าไว้จะพาพวกเราไปเที่ยวให้ทั่วเลยด้วยนะ55”

“....บ้านเขาอยู่ที่นี่เหรอ...” เอสนั่งขัดสมาธิท้าวคาง รู้สึกแปลกๆ....จะว่าไปแล้ว

จนถึงตอนนี้ เอสไม่เคยได้รู้จักกับเพื่อนของน้ำมาก่อนแม้แต่คนเดียว!...?.. เอ๊ะ...

นั่นแปลว่าที่ผ่านมา......... น้ำไม่มีใครคบเลยไม่ใช่เรอะ!||||||||||||||


“ใช่ๆๆ บ้านเพื่อนผมอยู่ที่นี่ เขาทำงานที่นี่ด้วย!โคตรโชคดีเลยได้เจอกัน555

พอดีว่าเขาลืมของไว้ที่รีสอร์ทก็เลยกลับมาเอา เขาบอกว่าเห็นผมก็จำได้ทันทีเลยล่ะ!55”

(เอสคิด....กระดี๊กระด๊าเหลือเกิน...ทั้งที่ตอนแรกตัวเองจำเขาไม่ได้ด้วยซ้ำเนี่ยนะ... -_-)

ดูท่าน้ำจะดีใจมาก.... ที่ได้เจอเพื่อนเก่าอย่างนี้ ….

“....ผมเพิ่งรู้ว่าคุณก็มีเพื่อนด้วย...เอ่อ...แหะๆ... คุณเพื่อนน้อยเนอะ”

“.............ผมก็มีเพื่อนนะ!//////*// นี่ไงเห็นมั้ยยังมาเจอกันที่นี่เลย! เพื่อนผมชื่อโชคชัย!

ทำงานที่นี่ เขาทำขนมเก่งสุดยอดเลย อร่อยมากด้วย!!///// ไปเรียนมาจากทางตอนใต้ของ

ฝรั่งเศส ฝึกงานที่นู่นได้สักพักแล้วก็กลับมาเป็นเชฟของหวานอยู่ที่รีสอร์ทนี่ล่ะ!”

(เอสคิด... แหมๆๆ~บอกว่าอร่อยมากด้วย! .......เคยกินแล้วรึยังเหอะ -_-)


“เอ๊ะ!..โชคชัย...?.... โชคชัยเขาทำฟาร์มโคนมไม่ใช่เหรอ555” เจ้าหน้าหล่อแกล้งล้อ

“คนล่ะโชคชัยแล้วไอ้บ้า!ฮึ่ย~! คนนี้ทำขนมเฟ้ย! อายุยังน้อยแต่ว่าเก่งมากๆๆๆเลยนะ

จะบอกให้! เคยไปออกรายการเชฟกระทะเละ!ด้วยนะจะบอกให้!!!”

“............กระทะเหล็กรึเปล่า....IRON CHEF..”        มีที่ไหนวะรายการเชฟกระทะเละ..

“เอ้อ! ///////*//นั่นแหละๆ!! เพื่อนผมคนนี้เก่งมากเลยนะจะบอกให้!”


“โห..............เก่งเนอะ.... ดูท่าจะภูมิใจน่าดูนะเนี่ย.....หืมม~จะบอกให้(เลียนแบบ)...ฮึ!!”

เอสทำเป็นสนใจ แต่ความจริงแล้วเขาก็แกล้งทำเป็นสนใจไปงั้นแหละ......

ดูคนน่ารักของเขาคุยอวดเพื่อนเข้าสิ ทำอย่างกับว่ากำลังคุยข่มเรื่องส่งลูก

ไปเรียนเมืองนอกได้ กับคุณนายเพื่อนบ้านยังไงอย่างงั้น..


“พรุ่งนี้ตอนไปกินข้าว จะแนะนำให้รู้จักนะ/////”

น้ำบอกยิ้มแก้มปริ เขารู้สึกตื่นเต้นที่มีเพื่อนเป็นของตัวเองยังไงไม่รู้


“งั้นนี่ก็แปลว่าที่หายไปนาน เพราะคุณมัวแต่อยู่กับเพื่อน... จนลืมผมจริงๆด้วย....”

เอสทำหน้านึกพูดขึ้นแล้วมองหน้าน้ำ... น้ำก็ชะงัก... พูดอ้อมแอ้ม

“ก็...แหะ...ไม่ได้เจอกันตั้งนานอ่ะ..”


“ไม่รู้ล่ะ!.........ผมจะงอนอีกแล้วนะ!!!/////*//” ว่าแล้วคนหล่อก็ทำหน้าบูด

ล้มตัวนอนหันหลังให้คนรักทันที แล้วนึกกระหยิ่มคิดในใจ [ จะไปเจอใครมาก็ไม่รู้ล่ะ

จะโชคชัย4 รึโชคเลือดอะไรก็ไม่รู้ด้วยหรอก! งานนี้ต้องมีการเล่นตัวกันหน่อยคร้าบ!.

...หึหึหึ... อยากทิ้งเราดีนัก! ]


“เอ่อ.............มีบอกว่าจะงอนให้ด้วย...เออใจดีเนอะ.......||||||||||” น้ำนั่งเกาหัวงงกับเอส

เขาควรจะง้อเจ้าบ้านี่ต่อดีมั้ยเนี่ย.......... แต่ว่าเอสอุตส่าห์พามาเที่ยวทั้งที...

ไหนจะยอมทำงานหนักเพื่อให้ได้มีวันดีๆแบบนี้มาทั้งเดือน.....

ง้อเขาเสียหน่อยก็แล้วกัน//// “เอส.....เอสๆๆ..... เอสคร้าบบบ..ดีกันนะ...นะนะนะ”

น้ำเอานิ้วจิ้มเอวเอส เรียกแล้วอีกฝ่ายยังนิ่งก็นั่งใช้ความคิด...........


.........รึเขาจะลอง... ยั่วเอสดีหว่า....////////

(แล้วเขาต้องทำกันยังไงวะ!? น่าอายตายห่า!!555)


แค่คิดน้ำก็ฮาครื้น ไม่รู้ว่าจะเริ่มยังไงได้แต่ขำตัวเองที่คิดพิเรนทร์

แล้วกลิ้งไปกลิ้งมาอยู่ข้างหลังแฟนหนุ่ม ซึ่งยังพยายามทำตัวเป็นไม่รับไม่รู้อะไรด้วย

แต่จริงๆแล้วเอสก็อดสงสัยสุดฤทธิ์ไม่ได้ว่า ..เจ้าตัวแสบนั้นกำลังคิดจะทำอะไรของเขานะ

เอาแต่หัวเราะกลิ้งไปกลิ้งมาอยู่นั่นแหละ..../////*//…




0000000000000000000000000000000000000


*************



*****




......................ที่ห้องของนิกกี้และแบงค์...


แบงค์ใช้ผ้าขนหนูผืนเล็ก เช็ดผมตัวเองที่เพิ่งสระใหม่ เดินออกมาจากห้องน้ำ

หนุ่มน้อยขออาบน้ำก่อนนอนอีกรอบ เพื่อความสบายตัว ปล่อยให้คนรักรุ่นพี่

นอนแผ่หลากับพื้น รอต่อคิวอาบน้ำล้างคราบเหงื่อที่ได้มาหลังโดนทำโทษแก้แค้น


นิกกี้เหนื่อยจากบทลงโทษแผลงๆไม่ใช่น้อย เขาจึงผล็อยหลับไปทั้งอย่างนั้น...

น้องแบงค์ออกจากห้องน้ำมาเห็นก็อดหัวเราะไม่ได้ เข้าไปนั่งลงข้างๆ แล้วเขย่าแขน

เรียกให้ตื่นไปอาบน้ำอาบท่า “พี่นิกครับ...พี่นิกตื่น... ไปอาบน้ำได้แล้วครับ..”


คนโดนปลุกรู้สึกตัวก็หยีตาขึ้นมองแล้วขยี้ตาเล็กน้อย.... เห็นใบหน้าจิ้มลิ้มของแฟนตัวเอง

ส่งยิ้มละไมมาให้ก็หน้าบานเป็นจานเชิง...

“แบงค์/////…..หายโกรธพี่แล้วใช่มั้ยครับ” เอื้อมมือไปโอบกอดรอบเอวเล็กที่อยู่ใต้ชุดนอน

เสื้อเชิ้ตแขนสั้นกางเกงขายาวผ้านิ่มสีครีม ถือโอกาสยกหัวนอนหนุนตักออดอ้อน

“หึ....///// ..ครับ.. แบงค์หายตั้งแต่ตอนที่พี่น้ำมาหาแล้วล่ะครับ...555แต่พี่น้ำสั่งว่า

ต้องให้พี่นิกโดนทำโทษให้ครบก่อน ถึงอนุญาตให้คุยได้55555”


“|||||||||||||... โธ่เอ๊ยยยย~! พี่น้ำนะพี่น้ำ!! ...ก็ว่าแล้วไอ้ความคิดนอกลู่นอกทางอย่างนี้

ไม่น่าจะใช่น้องแบงค์ของพี่เล้ย~~~~~เฮื่อยพี่กู!” เจ้าตาตี่ขยี้หัวตัวเอง ไม่รู้จะแค้นหรือ

ขอบคุณพี่ชายสุดที่รักดี...(ตกลงพี่เขากำลังเล่นสนุกบนความทุกข์ของกูอยู่รึเปล่าวะ||||||||||)


“55พี่นิกไปอาบน้ำสิครับ..”

แบงค์ลูบผมคนรักที่ตีหน้ามุ่ยนอนหนุนตักเขา..

“โธ่...เมื่อกี้ขออาบด้วยคนก็ไม่ยอม..หืมม~////”

“พี่นิกบ้า!/////*// แบงค์อาบเสร็จแล้วครับ ตาพี่นิกแล้วครับ! ไปอาบน้ำได้แล้ว~!”

“ไปอาบด้วยกันใหม่ป่ะ!?////// เดี๋ยวพี่จะถูสบู่ให้แบงค์ทุกซอกทุกมุมเลยเอามั้ย..”

ดึงมืออีกฝ่ายมาหอม พลางลอบมองนัยน์ตาคนที่เขินหน้าแดง

“พูดอะไรก็ไม่รู้.......////////*//พี่นิกทะลึ่ง!”


หนุ่มหน้าตี๋หัวเราะคิกคัก คนรักรุ่นน้องก็ลุกหนีด้วยความเขิน ไปนั่งเช็ดผมที่ยังไม่แห้ง

บนเตียงนอนแทน แต่ก็ยังโดนแซวให้แก้มยิ่งแดงขึ้นอีก

“แหมๆๆ~ คิกคิก...///// หนีไปนั่งรอที่เตียงเลยเหรอ..555ใจร้อนเหมือนกันนะเราอ่ะ”

“อึก/////*// พี่นิก! แบงค์ไม่ได้!!”

“แอ๊ะ!................./////จะบอกว่าไม่ได้คิดอะไรกะเค้าจริงอ่ะ!”

“....................คนบ้า~/////*//”

“อ๊ะๆๆ!!! แล้วก็อย่าเพิ่งนอนล่ะ รอพี่ก่อนนะ....แบงค์จ๋า...” คนพูดทำตาเล็กตาน้อยใส่

ลุกขึ้นเดินมาล้วงมือถือออกจากกระเป๋ากางเกง ยื่นให้หนุ่มน้อยรับไปวางบนเตียง

เตรียมตัวอาบน้ำ ถอดเสื้อกล้ามออกเผยให้เห็นเนื้อหนังท่อนบน.. กล้ามเนื้อสวยๆนั้น

ขยับเข้ามาใกล้กับใบหน้าของหนุ่มรุ่นน้องที่นั่งมองมันอย่างใจเต้น...


“ต้องรอพี่นะ/////” เสียงกระซิบจากคนรักหน้าตี๋ ราวกับจะแกล้งให้คนฟังยิ่งใจเต้นแรง

แบงค์มองแววตาวิบวับกับรอยยิ้มยั่วเย้าของอีกฝ่ายอย่างรู้ความหมาย.. ต้องเม้มปาก

กลั้นยิ้มไว้ด้วยความเขินอาย.. “ถ้าอยากให้รอ ...พี่นิกก็รีบอาบน้ำสิครับ////..”


หนุ่มตี๋ยื่นจมูกไปหอมแก้มคนตัวเล็กที่ยิ้มเขินให้ชื่นใจ ก่อนจะเดินผิวปากไปหยิบผ้าเช็ดตัว

เอาพาดไหล่ไว้แล้วเดินเข้าห้องน้ำต่อไปอย่างอารมณ์ดี


“เฮ้อ~////// พี่นิกอ่ะ~~….ทะลึ่งตลอดเลย..... แหมยังมีแรงเหลืออยู่อีกนะ..555”

น้องแบงค์พึมพำคนเดียวเบาๆ... แต่ริมฝีปากอิ่มนั้นก็อดยักยิ้มขึ้นไม่ได้..

แค่นึกถึงเรื่องบนเตียงที่เขาจะทำร่วมกับคนรัก หัวใจของหนุ่มน้อยก็สั่นไหวไปหมด..//////


ห่างจากเรื่องอย่างว่าไปเป็นเดือน.... ทำให้คิดถึงอ้อมกอดที่แนบแน่นของคนรักไม่ใช่น้อย

ยามที่เนื้อเบียดเนื้อ.....สัมผัสที่ทำให้ตื่นตัว.....รสจูบที่มาพร้อมกับลมหายใจอันร้อนผ่าว

.....และปลายลิ้นที่แสนจะเร่าร้อน......... .... ..




“ตรื้ออออออออ!!!!! ตรื้ดตรื้ออออออออ..”

อยู่ๆโทรศัพท์ของนิกกี้ก็สั่นดัง ทำเอาแบงค์สะดุ้งโหยง กำลังนึกถึงเรื่องที่ทำให้

ใจเต้นแรงอยู่นี่นา/////... หนุ่มน้อยมองไปทางห้องน้ำ........ แล้วก้มมองหน้าจอมือถือ....

..เขาจะรับโทรศัพท์แทนก็ได้..... คนรักรุ่นพี่เคยบอกเอาไว้อย่างนี้...


หนุ่มร่างเล็กหยิบมือถือของแฟนขึ้นมาพลางตะโกน ส่งเสียงบอกให้เจ้าของเครื่องรับรู้


“พี่นิกครับ!... พี่บาสโทรมาครับ!!....แบงค์รับให้นะ!”











tsk.tonight…TBC.

***เค้ารีบแล้วนะเนี่ย555 ... ^^ อยากบอกว่า ขอบคุณที่รักแล้ว....รอนะจ๊ะ



bloodั // ไม่ได้หายไปไหนหรอกค่า กลับมานอนกลิ้งไปกลิ้งมา
หาทางยั่วเอสอยู่นั่น555

mild-dy // วิต้องมาต่อของแท้และแน่นอนค่ะ
จิ้มเยอะๆเลยไม่ต้องกลัวเป็นรูนะคะ55

muiko // ปากแข็ง ใจอ่อน ตัวสั่น และหวั่นไหวกับพี่เทม
คือคอนเซปต์ของน้องกรค่ะ555 แหมเทมต้องรีบกลับไปทำงาน
ทำการหาเลี้ยงน้องกรในอนาคตไงจ๊ะ ส่วนเรื่องที่เชียร์ให้ปล้ำ
จัดให้กึ่งนึง555

หมอตัวเปียก // อยากจะบอกว่าวิก็อยากบางเช่นน้ำเช่นกันค่ะ 55
เอสเจอน้ำแล้ว ดีใจด้วยเย่! แต่ตอนหน้าเอสจะเจออะไรนี่...555
 ปล. ตอบตอนพิเศษ วิชอบเจ้าสองพี่น้องตอนเป็นเด็กใช่น้อย
ไว้มีโอกาสจะเขียนถึงให้อ่านกันอีกนะจ๊ะ

CarToonMiZa // ดีใจที่เอ็นดูหนูน้ำกับหนูนิกตอนเอ๊าะแอ๊ะกันนะจ๊ะ
น้องกรทำคนโมโหโทโสมาหลายตอนดีดัก
ตอนนี้หวังว่าจะถูกใจ สำหรับคนปากแข็งเขาได้แค่นี้ก็ถือว่า
เป็นน้องลิงที่พัฒนามากมาย55 ส่วนน้ำไม่ได้หายไปไหนให้ห่วงกันนะจ๊ะ
ยังกลับมาบ้าบอใส่เอสเช่นเดิม555

หมูกระต่าย // เอสเขางอนซะละ555 เรื่องที่บอกมาไว้จะรับไว้พิจารณา
แต่แน่ใจเหรอจ๊ะ ถ้าน้ำไปอยู่นาซาจะไม่ใช่นาซานะ...
มันจะเป็นน้ำซ่าแทน555

AnimajuS // แหมน่ารัก ใจดีอย่างนี้ ขอให้รวยและหน้าตาดีสมกับ
บุญที่ได้เช่นกันนะคะ^^ วิก็ไม่ได้เล่นน้ำจ้ะ นั่งกินนอนกินอย่างเดียว55
อ้อไม่ใช่ๆสิ! มีเวลาแต่งเรื่องตอนนี้มาให้ได้อ่านกันด้วยจ้า!

choijiin // ดูจะสะใจนายนิกมาก555 ลงโทษแบบนี้น่ารักดีออก
ส่วนน้องน้ำคนถามหากันให้ควั่ก55 เขากลับมาพร้อมกับเรื่องเซอร์ไพรส์ซะด้วย

IöLIKE //  ขอบคุณที่แวะมาอ่านมาจิ้มให้นะจ๊ะ^^

[mild-dy]

มาจิ้มก่อนอ่าน

[choijiin]

เอิ่มมมมมมมม
 
น้องน้ำคะ
หนูบอกว่าที่หายออกไปข้างนอกเป็นชาตินี่คุยกับเพื่อนมา?
อร๊าย แบบนี้ไม่งามเลยนะคะไปคุยกับผู้ชายดึกๆดื่นๆ(หืมม o_O)
 
เดี๋ยวต้องให้เอสอบรมหลายๆยก เอ้ย หลายๆรอบเลยนะเนี่ย
 

ว่าแต่เพื่อนน้องน้ำนี่จะมาทำอะไรเอ่ย??
 

[muiko]

กกร ปากเเข็งแต่น่ารักนะเนี่ย
พี่เทมรีบไปรีบกลับน้าาาาา
จะได้เปนแฟนกะซะที 

ส่วนเอสเหนื่อยฟรี ตามหาซะทั่ว
น้ำกลับมาอยู่ห้องซะเเละ 

นิกกี้งานเข้าๆๆๆๆๆๆๆๆ
บาสโทรมาทำไมเนี่ย
เรื่องกรพึ่งเคลียร์ จะมีเรื่องบาสให้เคลียร์ต่อมั้ยเนี่ย 

[หมอตัวเปียก]

สงสารเอสจังเหนื่อยฟรี แต่ไม่เป็นไรคืนนี้ดูท่าจะเหนื่อยกว่า 

แอบฮาเอส คิดได้ไง น้ำไม่มีคนคบ 

กรกะเทมน่ารักอะ ทำให้คิดถึงตอนเรียน มีคนนอนกอดแบบนี้แหละ แถมมีจูบหน้าผากทุกครั้งที่นอนดิ้นด้วย อิอิ 

แต่ตอนนี้ไม่มีอะ 

งานจะเข้านิกกะแบงค์อีกไหมเนี้ย 

[IöLIKE]

 

[CarToonMiZa]

อินู๋กรตอนนี้น่ารักอ่ะ
เอสจัดการน้ำเลยโทษฐานที่ลืม 

[choijiin]

แวะมาดันรอคุณวิ
ฮึบๆๆ
 

[tsktonight]

ตอนที่ 62 นอนไม่หลับ ถ้าไม่ได้หลับพร้อมเธอ... (แรก)






“พี่นิกครับ!... พี่บาสโทรมาครับ!!....แบงค์รับให้นะ!”


เสียงที่คนรักรุ่นน้องตะโกนบอกมานั้น ทำเอาเจ้าหนุ่มหน้าตี๋ที่กำลังถูสบู่ฟอกตัวสะดุ้งเฮือก

นิกกี้ตกใจรีบคว้าผ้าขนหนูพันกาย วิ่งออกมาจากห้องน้ำทันที

“แบงค์!||||||||||||| อย่า!!”


เห็นสภาพคนรักรุ่นพี่วิ่งทะเล่อหน้าตื่นทั้งที่ฟองเต็มตัว ยกมือขึ้นร้องห้ามเสียงลั่น

หนุ่มน้อยก็ตกใจจนหน้าเสีย รีบกดตัดสายทิ้งทันที ทั้งที่เขาเพิ่งจะกดรับไปหยกๆ


“แบงค์! เอามือถือมาให้พี่!” นิกกี้หน้าเครียด รีบแบมือขอคืนจากแบงค์

“คะครับ!||||||||||||| นี่ครับ.... พี่... พี่นิก....” ส่งมือถือให้หนุ่มตี๋ที่เช็ดคราบฟองออกจากมือ

“แบงค์คุยอะไรกับมันรึเปล่า!?” นิกกี้ถาม แบงค์ก็ถามต่อด้วยความไม่เข้าใจ

“ปะเปล่าครับ! แบงค์ยังไม่ได้พูดอะไรเลย ....ทำไมล่ะครับ หลังจากเรื่องพี่แก้มบุ๋ม

ไหนพี่นิกบอกว่าให้แบงค์รับแทนก็ได้ จะเล่นหรือจะเช็คโทรศัพท์พี่ พี่ก็จะไม่ว่า

เพราะพี่ไม่มีอะไรต้องปิดบังแบงค์อยู่แล้วไงครับ........ แล้วเมื่อกี้ทำไม...ทำไมต้อง

ห้ามแบงค์รับโทรศัพท์ด้วย... มันหมายความว่ายังไงครับพี่นิก...”


“เฮ้ย! ไม่ใช่!||||||||||||| คือ!...คือ~เอ่อออ..” แค่ได้ยินว่าคนที่โทรมาคือบาส..

นิกกี้ก็วิ่งทะเล่อทะล่าออกมาอย่างไม่คิดหน้าคิดหลัง... นี่เขากำลังกลัวอะไรกันนะ

จะร้อนรนไปทำไมในเมื่อเขากับไอ้บาส... ไม่ได้มีอะไรกันเสียหน่อย...

(ก็แค่เกือบๆไปอ่ะนะ||||||||||)

แต่ถึงอย่างไร... นิกกี้ก็รู้สึกไม่อยากให้แบงค์คุยกับบาสตอนนี้เลย... เพื่อนเขาคิดยังไง

ถึงได้โทรมาหา ทั้งที่หมู่นี้ เหมือนมันไม่อยากมองหน้าเขาด้วยซ้ำไป.... ..


“คือ...ก็.....เอ่อ.... เอ้อ!! ลืมแล้วรึไงแบงค์! นังหนูแนนมันจะแกล้งพี่ลืมแล้วเหรอ!

เมื่อกลางวันมันบอกจะฟ้องไอ้พวกเลวทั้งสามตัวนั่นให้หมด ว่าพี่หนีเที่ยวไม่ยอมชวน

พี่ก็กลัวไอ้วีไอ้อาทไอ้..บาส... มันจะโทรมาหาเรื่องด่า หาเรื่องแกล้งพี่น่ะสิ!! แล้วโหย

ดูสิ!ดีนะที่พี่วิ่งออกมาห้ามทัน นี่ถ้าไอ้พวกนั้นมันรู้ว่าแบงค์มาเที่ยวกับพี่ มันจะคิดยังไง

ขนาดพวกมันพี่ยังไม่ชวนเลยแบบนี้...” หนุ่มตี๋ควานหาเหตุผล ชักแม่น้ำทั้งห้ามาอ้าง


“...... จริงด้วยสิครับ...|||||||.. อืม..แบงค์ก็ลืมคิดไป เฮ้อ~ แบงค์ขอโทษทีนะครับพี่นิก

ค่อยยังชั่ว.. นึกว่าพี่นิกจะโกรธแบงค์ซะอีก...แหะ..”


หนุ่มหน้าตี๋โล่งใจแล้วที่เห็นคนรับยอมเชื่อ..ทั้งที่ความจริง เขาแค่กลัวใจเพื่อน...

กลัวใจไอ้บ้าบาสเหลือเกิน....กลัวว่ามันจะพูดอะไรออกมา..


“อ้าวพี่นิกครับ แล้วอย่างนี้เพื่อนๆพี่จะไม่ยิ่งโกรธเอาเหรอครับ แบงค์ดันรับแล้วตัดสายไป”

“อื้ม..ไม่เป็นไร เดี๋ยวพี่โทรกลับไปเคลียร์กับไอ้พวกบ้านั่นทีหลังเองนะ”

“งั้นแบงค์ว่า... พี่นิกรีบไปอาบน้ำต่อดีมั้ยครับ...คือ..อ่ะอึ๋ย! ฟะฟองที่ตัวพี่มัน

ร่วงลงพื้นห้องแล้วครับนั่น..” ยกมือชี้ให้อีกฝ่ายนึกได้ว่ายังอาบน้ำไม่เสร็จดี

“เออะจ้ะ! จ้ะๆพี่ไปอาบน้ำต่อแล้วกันนะ” พูดเสร็จก็รีบจ้ำอ้าวเดิน...แต่..

“พี่นิก! เดี๋ยวครับ!”

“ห๊ะ!?อะอะไรเหรอ?” นิกกี้เดินไปได้ไม่กี่ก้าว เสียงหนุ่มน้อยก็ร้องเรียก

รั้งให้หนุ่มรุ่นพี่ต้องชะงักฝีเท้าหันควับกลับมา


“นั่นมันทางออกไปนอกห้องนะครับพี่นิก|||||||||||||”

“อ้าว! เฮ้ยเออจริงด้วย...55 งั้นพี่ไป...ไปอาบน้ำนะ..55”

นิกกี้ดูเหวอๆก่อนที่จะหันกลับไปอีกทาง

“เฮ้ยเดี๋ยววววครับพี่นิก!!!”

คนโดนเรียกรีบแตะเบรกเท้าตัวเอง “ห๊ะ!? อะอะไรอีกล่ะ!!?”

“ก็พี่นิกจะออกไปอาบน้ำที่ระเบียงรึไงครับ|||||||||| ห้องน้ำมันอยู่ทางนั้น!!”

แบงค์ชี้ทางให้ รู้สึกงงกับอาการของคนรักที่เอ๋อเหวอ วนหาทางเข้าห้องน้ำตรงหน้าไม่เจอ

หนุ่มตี๋ได้แต่เกาท้ายทอยตัวเองยิ้มแหยๆให้หนุ่มน้อยที่จ้องดูเขา ก่อนจะหันไปในทางที่ถูก


“พี่นิก!!” แต่แล้วเสียงเรียกซ้ำจากแบงค์ ก็ทำเอานิกกี้สะดุ้งได้อีก

“อึ๋ย!! อะไรอีกล่ะแบงค์!?||||||||||||| กะก็นี่ไง~ห้องน้ำไง ก็ถูกแล้ว..”

“ใช่ครับห้องน้ำถูกแล้ว...แต่แล้วพี่นิกจะเอามือถือเข้าห้องน้ำไปด้วยทำไมล่ะครับ?”

แบงค์เดินไปหาอีกฝ่าย แบมือต่อหน้าเป็นเชิงว่า ให้เอามาฝากไว้ที่เขาดีกว่า

“เอ่ออ.......เอ่อ...” นิกกี้อึกอัก... ทำหนุ่มร่างเล็กยืนขมวดคิ้ว...

คนรักรุ่นพี่มีทีท่าเอ่ออา ยึกยัก ทำเหมือนไม่อยากให้เขาถือโทรศัพท์ส่วนตัวให้

“ไม่ต้องห่วงหรอกครับพี่นิก...ถ้ามีใครโทรมาแบงค์ก็ไม่รับแล้ว..นอกจากพ่อกับแม่”

“เอ่อจ้าๆ!!”

นิกกี้มองตามหลังแบงค์ ที่เดินกลับไปนั่งเช็ดผมต่อบนเตียงพร้อมโทรศัพท์มือถือ

ดวงตากลมโตของคนรักตัวเล็กจ้องเขม็งกลับมายังร่างที่ยืนทื่อมะลื่อของเขา

“พี่นิ---------ก!..... ไปอาบน้ำต่อสิครับ!.. //////// มองอะไรแบงค์อยู่ได้..”

“อ่ะเอ่อ!...แหม! 55ขอมองหน่อยก็ไม่ได้ หวงเหรอครับ เดี๋ยวก็โดนมองทั้งตัวอยู่ดี55”

“ทะลึ่ง~ครับ!!//////” แกล้งค้อนใส่แก้เขิน ก็เห็นอีกฝ่ายขำแล้วหันหลังเข้าห้องน้ำไป..


หนุ่มหน้าตี๋รีบอาบน้ำด้วยความรวดเร็ว..... เขาอยากจะรีบออกไปโทรกลับหาบาส

ยอมรับว่ากังวล..ก็.. นี่มันเกือบจะเที่ยงคืนแล้วนะ..




0000000000000000000000000000000000


..........

....................


.... บ้านของบาส..

บาสนอนอยู่กับพื้นในห้องนอนของตัวเอง... เขากำลังควานหามือถือที่ส่งเสียงหนวกหู

ตามข้างถังน้ำแข็งบ้าง..ข้างขวดโซดาบ้าง ขวดเหล้ายี่ห้อแพงซึ่งเหลือแต่ขวดเปล่าสองขวด

กลิ้งไปกลิ้งมาตามพื้นเพราะมือคนที่กินจนหมดไปชนถูกเข้า

แล้วเจ้าหนุ่มบาสก็คลำหาโทรศัพท์เจอได้ไม่ไกลตัวนัก...

เขากดรับทั้งที่ไม่ได้ลืมตามองด้วยซ้ำ


“ฮัลโหลบาส...........มึงโทรหากูมีอะไรรึเปล่า”

เสียงนิกกี้.....................เสียงไอ้ตาตี่เชี่ยๆ!!.....

บาสลืมตาขึ้นทันทีที่รู้ว่านิกกี้โทรกลับมา “ทำไม...”

“อะไร?”

“ทำไมเมิงม่ายยรับโทรสับกูห๊า!?....เมิงโทรมาทามม๊ายยย~~! กูลืมเมิงไปหมดแล้ววว!!”

พอได้ยินเสียงเพื่อนฟูมฟายใส่ชัดๆ นิกกี้ก็ส่ายหน้าทันที

“เชี่ยบาส! นี่มึงเมาใช่มั้ย!”

“ป่าวววว....”

“มึงแดกเหล้าอยู่ใช่มั้ย!”

“หมด!...........หมดไปสองขวดแล้ววววว55555......มีที่หนายเล่า เล่าเรื่องไรอ้ายเชี่ยยยยย?..”

“โห่เอ้ย!มึงนี่! เฮ้อ! ตอนนี้อยู่กับใครวะ วีกับอาทเหรอไอ้สองตัวนั้นนั่งแดกด้วยรึเปล่า!?”

“มัย.............~~เมิง....กัวกู...บอกพวกมันว่าเมิง! เป็นเกย์! ใช่ม๊ะ!!5555กูก็เป๊นนนน!

นี่กูเป็นเป็นเพื่อนเมิงเลยนะไอ่สาดดดด!555 แฮปปี้!!!!”

“มึงเมาแล้วนะ.. พูดอะไรเบาๆหน่อยบาส..”

“เออ!...กูรู้!!!เชี่ยแม่งย้ำอยู่ได้! กู...รู้ทุกอย่างเลย....กูรู้ดีเลยยยย...ฮึก!...ฮึกฮึก!!!

เออ!กูเสือกไปรักเมิงเองงง!!~ฮือออออโคตรเชี่ย!”

“เฮ้ย!เบาๆดิวะ!|||||||||| แหกปากเสียงดังฉิบหายไอ้ควายนี่! ดึกแล้วมึงไม่รู้เหรอ!”

“ก็กูบอกว่ากูรู้งายยยยยยย!ฮืออ เมิงงงไม่ฟังกูเล้ยยยยย!” ยิ่งแหกปากดังกว่าเดิม

“เออๆๆวุ้ย!เบาๆหน่อยไอ้บาส!ไอ้เวร! มึงแดกเหล้าอยู่กับใครเนี่ย!? ที่บ้านมึงรึเปล่า”

“กูอยู่ผู้เดียว555!!!~………ฮือออออ!!!!!ไม่มีคายยเลยยยยย”

“อ้าวเฮ้ย!|||||||||||| เชี่ยบาสมึงจะร้องไห้ทำไมนักเนี่ย พูดไม่รู้เรื่องเลยเว้ย เฮ้อ!”

“ฮึกฮึก...ฮืออมึง เมิงงงน่านนแหละ! พูดไม่รู้..อึอฮึกฮึกไม่รู้อะรายยเลยฮือออ

กูบอกว่ารักเมิงงาย!กูอยากอยู่กับเมิง!ฮือออ!!!”

“...............บาส....”


หนุ่มตี๋ได้แต่ถอนใจ....เขาได้ยินเสียงเพื่อนร้องไห้แล้วก็เสียใจ.. บาสโทรมาเพราะ

อย่างนี้เอง...ยังตัดใจจากเขาไม่ได้จริงๆสินะ หมู่นี้ถึงได้ทำตัวห่างเหิน

ไม่เล่นหัวกันเหมือนก่อน... คงไม่อยากทำให้เขาต้องลำบากใจถึงได้ทำอย่างนี้...

แต่วันนี้ก็คงเพราะความเมา จึงหลุดพูดความในใจให้เขาได้รับรู้อีกครั้ง....


“อย่าร้องไห้น่าไอ้บาส...เมามากแล้วนะมึงไปนอนไป ถ้าพ่อมึงมาเห็นเดี๋ยวก็ได้ทะเลาะกัน”

“ก็กูบอกเมิงว่ากูอยู่คนเดียวววววว!อ้ายสาดดด!ฮึกฮึก...พูดไม่รู้เรื่องนะเมิงเนี่ยย!!”

“อ้าว! แล้ว...พ่อกับแม่เลี้ยงมึงล่ะ!? ไหนจะเด็กช่วยงานบ้านนั่นอีกล่ะ!?

ที่พูดไม่ชัดน่ะ...? …เออเฮ้ย นี่กูถามมึงไปมึงจะเข้าใจมั้ยเนี่ย ทำไมมึงอยู่คนเดียววะ”


“ไปเที่ยว! เที่ยววววกานนนหมด!!....แม่งงทิ้งกูไว้คนเดียว! ฮือออออฮือออ!!!

เหมือนเมิงง! ฮึกฮึกฮือออ!~~หนีกูไปเที่ยวทะเลกับไอ้แบงค์ใช่มั้ย!!อย่าคิดว่ากูไม่รู้นะ!

ไปอยู่กับชูววีดูวั๊บๆ ไปอยู่กับคน~โคนนที่เมิงพอจายยย~ร๊ากกกก~ทะเล๊~ทะเล~

~หร่อยหร่อยหร่อยเล~~ฮึกๆๆ”


”เออเอาเข้าไป|||||||||| เฮ้อตกลงมึงจะร้องเพลงรึจะคุยกะกู..” อีแม่มดมันโทรไปฟ้องจริงๆ

ไอ้พวกที่เหลือไม่เกินพรุ่งนี้เดี๋ยวแม่งต้องโทรมา เชื่อได้เลย... แต่หนูแนนไม่น่าจะบอก

เรื่องแบงค์นะ... “มึงรู้ได้ไงบาสว่าแบงค์ไปด้วย..”

“ก็กูรู้ไง!!! กูรู้เอง! ไปเที่ยวงี้จะไม่เอาเมียเมิงปายได้งายวะ!....ฮึก...แล้วกูล่า... แล้วกูล่ะ!!”

“เฮ้ยมึง!.../////*// เฮ้อ~!...บาส...คุยดีๆสิวะ..”

“คุย!....เฮ้ยกูก็คุยกะหมา...เอ้ยเมิง..ดีดี๊ดีนะเว้ยยยยย..55มึงบ้าป่าว.....ฮือๆ...ฮึกฮึก..”

“เอ่อจะฮารึจะโฮ เอาให้มันสักอย่างเหอะมึง||||||||...บาส.. กูอยู่ไกล กูเป็นห่วงมึงนะ

แต่กูไปหามึงตอนนี้ไม่ได้ มึงเข้าใจกูนะ.... ไปนอนซะ.............เพื่อน..”

“กูไม่เข้าใจเมิง!...ฮึอฮึก.. ฮึกฮึก... กูไม่เข้าจายตัวเอง..ฮึกฮึก.. ทำมาย~ต้องรักคนเชี่ยๆ..”

“||||||||||*|| ...เออ! กูเชี่ย! แต่มึงอ่ะเมา! เมาได้เชี่ยมาก เชี่ยเอ๊ยไปนอนนนนน!

ขอร้องล่ะ เชื่อกูนะ”

“นิ----------ก! ขี้!”

“กูชื่อนิกกี้ไอ้ควาย!”

“ไอ้สัด!”

“เออๆกูชื่อเชี่ยอะไรก็ได้ฉิบหายเอ๊ย!||||||||||*||มีอะร๊าย!?”

“กูอยากให้เมิงงง... อยู่ข้างกู.............ฮึกฮึก...ฮืออ..”

“.........อืม......เฮ้อ..........กูอยู่ต่างจังหวัด มึงก็รู้นี่..”

“ฮือออ แล้วตอนนี้....ตอนนี้เมิง..เมิงอยู่ข้างใคร”

“.... มึงก็รู้นี่...”

“ฮืออออ!!!!!”......... บาสเอาแต่ร้องไห้ให้ได้ยิน

“บาส.. บาส!... พอเหอะ.. มึงหยุดร้องแล้วนอนหลับซะ

เชื่อกู....เอาไว้พรุ่งนี้กูจะโทรหามึงใหม่นะ”

“ฮืออ~ไม่ต้อง!.....คอยดู....ฮึกฮึก...ฮือฮือคอยดูนะ! กูจะไม่ร้งไม่รักเมิงแล้ว!!!ฮืออ”

“.......เออ...นอนซะนะ หยุดร้องไห้นะครับไอ้คุณบาส ผมเป็นห่วงนะครับไอ้เชี่ย!”

“ฮึก...ไอ้นิก เมิงพูดเพราะจัง...”

“555.....เออ!รับปากกูนะว่ามึงจะนอน”

“เห็นแก่มึงนะ เดี๋ยวกูนอนให้ก็ได้สาดดด!!! อึก...”

“อ่า...ขอบคุณครับ|||||||”

“ไอ้นิก! ไอ่ควาย!!!

“เอ้อ!! เฮ้ยอะไรของมึงอีก แม่งไม่ไปนอนซะทีเล่าวะ!|||||||||||||”

“กู........อยากจะรักคนอื่น.....คนอื่นที่หมายถึง....คนที่ไม่ใช่เมิงอ่ะ.....จริงๆเลยนะ...”


หนุ่มหน้าตี๋ถอนใจแรงๆเป็นรอบที่เท่าไหร่เขาไม่ได้นับ.. เสียงเพื่อนเขาสั่น..

เมาไป ร้องไห้ไป พูดไป... เขาได้แต่หวังว่าสิ่งที่มันได้ระบายออกมาบ้าง

จะช่วยทำให้มันรู้สึกดีขึ้น แม้เพียงน้อยนิดก็ยังดี...

“กูขอให้มึงเจอเร็วๆบาส.... กูอยากจะเป็นเพื่อนกับมึงตลอดไป..

มึงรู้มั้ย... ไอ้ขี้เมา..”




....... “พี่นิกครับ!...ดึกแล้วนะ ยังคุยอยู่อีกเหรอครับ..” เสียงคนรักทำเอาหนุ่มตี๋สะดุ้ง

รีบใช้มือป้องปิดโทรศัพท์ กันเสียงที่ร้องเรียกเขาดังเข้าไปให้คนที่ฟังอยู่ปลายสายได้ยิน


แบงค์เห็นว่านิกกี้ออกมาคุยโทรศัพท์กับเพื่อนที่ระเบียงนานแล้ว เรียกก็ไม่ขานรับ

จึงชโงกหน้ามากระซิบถาม “คืนนี้พี่นิกจะไม่นอนรึไงครับ..” คนรักรุ่นพี่ก็หันมายิ้มให้

ก่อนรีบพูดวางสาย “ฮัลโหลเฮ้ยบาส!มึงนอนนะ! แค่นี้นะ! เออกูจะนอนแล้ว

พรุ่งนี้กูโทรหา... รับโทรศัพท์กูด้วยล่ะ”

“เมิง...สาน..สานนน~”

“สานเชี่ยอะไรอีกล่ะสัด! ดึกๆดื่นๆ.......เอ้อ!กูสัญญา!ไอ้ห่า...บายนะ..”


วางสายจากบาสไปได้ หนุ่มตี๋ก็ถอนใจอีก .. ขอให้มันเมาหลับจนลืมร้องไห้ไปเลยแล้วกัน

ชายหนุ่มเหม่อมองทะเลกลางคืนที่ยืนดูจากริมระเบียงห้องพักออกไปเห็น...

....ถ้าเขาทำตัวเหมือนเดิม...แล้วอีกฝ่ายกลับไม่เหมือนเดิม... เขาควรจะทำยังไง

เพื่อนสนิทมีรักให้มากเกินกว่าคำว่าเพื่อน... หากว่าตอนนี้เขาไม่มีใครในหัวใจ

คงไม่ลำบากใจมากแบบที่เป็นอยู่ทุกวันนี้... เขามีคนรักแล้ว แล้วเขาก็รักของเขามากเสียด้วย



“พี่นิกครับ////คิดอะไรอยู่ ยืนเหม่อแบบนี้ พี่บาสมีเรื่องอะไรรึเปล่าครับ?”

แบงค์เดินมาใกล้ สวมกอดนิกกี้จากด้านหลัง ซบหน้าลงกับแผ่นหลังกว้างเหมือนจะอ้อน

นิกกี้ยิ้ม...หันหน้ามาหา มองหน้าคนรักตัวเล็กของเขาอย่างเอ็นดู

ใบหน้าจิ้มลิ้มก็เลิกคิ้วขึ้น เหมือนจะถามว่ามีอะไรหรือเปล่า..


“ไม่มีอะไรหรอก หึ...มันเมาน่ะ ก็เลยป่วนพี่เล่น แบงค์ไม่ต้องไปสนใจหรอก”

“เหรอครับ ...พี่นิกอ่ะ////....บอกให้แบงค์รอ.. แบงค์ง่วงแล้วนะครับ”

“อ๋อ~~~! นี่จะมาทวงใช่มั้ย...หึหึ/////”

“//////ทวงเทิงอะไรกันครับ! หืมม~แบงค์ไม่ได้อยากทำขนาดนั้นซะหน่อย”

“แน่ใจ!..55 จริงเร้อ~~ไม่อยากจริงๆเหรอ....หึหึหึ///////”

หนุ่มตี๋ใช้หลังมือเคลียแก้มหนุ่มน้อยที่ร้อนผ่าวขึ้นเล่น เห็นดวงตากลมโตนั้น

คอยหลบสายตาหวานเชื่อมของเขาด้วยความขัดเขิน ก็พาให้อมยิ้ม “แบงค์...”

“..ครับ?////”

“ไม่มีสักวันที่พี่จะไม่คิดถึงแบงค์ ..รู้มั้ยพี่อยากมีแบงค์อยู่ใกล้ๆแบบนี้ตลอดไปเลย

พี่รักแบงค์คนเดียวนะ จำไว้.. อย่าคิดว่าพี่ไม่รัก หรือรักน้อยกว่าใครที่ไหนอีก”

ได้ฟังคำบอกรักหวานๆ หนุ่มน้อยก็เข้ากอดซบหน้ากับอกของคนรักรุ่นพี่อย่างตื้นตันใจ

“ครับ//////..... แบงค์รักพี่นิกที่สุดเลย..รู้มั้ยครับ ที่พี่นิกเสียงดังใส่แบงค์ แบงค์กลัว

กลัวว่าพี่จะไม่รักแบงค์แล้ว..”

นิกกี้ยิ้มแล้วเอามือลูบหัวคนรัก กอดไว้ให้แน่นๆ... “ถ้าไม่รักคนนี้////

แล้วจะให้รักคนไหนเล่าฮะฮะ.. พี่น่ะ...มีแค่แบงค์ก็พอแล้ว”


แบงค์เงยหน้าขึ้น...มองสบตากับคนรัก.. หนุ่มน้อยยิ้ม ยิ้มกว้างด้วยความสุขใจ

ก่อนหลับตารับจูบหวานๆจากอีกฝ่ายที่ก้มหน้าลงมาหา...

…

...

………คนตัวโตกว่าเร่งเดินนำเร็วรี่แทบจะวิ่ง จูงมือพาคนรักที่ตัวเล็กกว่าไปขึ้นเตียง

ทั้งคู่ใช้เวลาถอดเสื้อผ้าออกจากตัวเพียงไม่กี่พริบตา..

หัวใจของหนุ่มน้อยเต้นแรงขึ้นด้วยความตื่นเต้น เมื่อถูกผลักให้นอนลงอย่างนุ่มนวล

หนุ่มรุ่นพี่กระชับอ้อมกอด เข้าสัมผัสกอดจูบ.....ลูบไล้ไปทั่วเรือนร่างที่ครอบครอง

ส่งสัมผัสจากปลายนิ้วทั้งสิบ ไล่วนแถวเนินอก... ลดต่ำลงมาที่ท้องน้อย... สะโพก...

ลามเลยไปถึงต้นขาด้านใน.... ก่อนจะค่อยๆสัมผัสกับส่วนอ่อนไหวที่แข็งขึ้นรออยู่แล้ว

เสียงหนุ่มน้อยกระเส่าขึ้นทันทีทันใด หนุ่มหน้าตี๋ตั้งใจทำอย่างช้าๆ แล้วค่อยเร่งรูดเร้าขึ้นลง

ให้ถี่ขึ้นเรื่อยๆในตอนหลัง ให้คนรักได้รู้สึกสุขสมภายใต้การควบคุมด้วยฝ่ามืออุ่นร้อนของเขา


ริมฝีปากอิ่มอ้าร้องได้ไม่เท่าไหร่ ก็ถูกประกบปากจูบ ...ดูดดุน บดเบียดด้วยความกระหาย

ทั้งสองต่างกระหาย ในรสรักที่ห่างหายไปนาน... มันผลักดันให้อารมณ์ของพวกเขาปะทุ

เร่าร้อนขึ้นได้อย่างรวดเร็ว และรู้สึกถึงกันและกันมากเป็นพิเศษในคืนนี้

คงไม่ต้องมีการรีรอใดๆแล้ว ในเมื่อทั้งสองฝ่ายต่างยินยอมพร้อมใจที่จะทำการเชื่อมรักถึงกัน

ความขุ่นข้องหมองใจเมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อนหน้า พวกเขาจะฝังกลบให้มิดด้วยไออุ่นรัก...

 เสียงคราง..ฟังแล้วก็ยิ่งทำให้รู้สึกมากขึ้น...มากขึ้น...มากขึ้นไปอีก..

ร่างเล็กแอ่นกายขึ้นจนตัวลอยหลังแทบไม่ติดกับที่นอนมีแค่หัวเท่านั้นที่ยังแตะหมอนได้..

เสียงหอบหายใจของคนทำถี่กระชั้นและดังขึ้นไม่ต่างจากคนที่รับ...

หนุ่มน้อยส่ายหน้าเหยเกไปมา.. พยายามเม้มปากกลั้นเสียงแค่ไหน

สุดท้ายก็ยังถูกทำเสียจนทนไม่ไหว ต้องปล่อยเสียงครางเพื่อระบายออกมาอยู่ดี

สองมือแกร่งของหนุ่มหน้าตี๋เข้าจับขาอ่อนทั้งสองข้างของหนุ่มร่างเล็กที่สั่นระริกไปทั้งตัว

ให้ขยับเข้ามารับจังหวะการกระแทกของตน ร่างแกร่งนั้นโยกขย่มเข้าหาร่างเล็กตรงหน้า

อย่างหน้ามืดตามัว เขาทำให้ถึงใจเสียจนฝ่ายรับต้องร้องครางน้ำตาเปื้อนหมอน

เพราะความเสียวสุดยอดที่ถูกหยิบยื่นให้ บทรักอันร้อนแรงขยี้อารมณ์ให้ทั้งคู่

ดึงดูดเข้าหากันและกันไว้จนถึงที่สุด

ร่างทั้งสองกอดกันแน่น กระตุกเกร็งในเวลาไล่เลี่ยกัน ...


นิกกี้จูบพรมไปทั่วใบหน้าจิ้มลิ้มที่แดงซ่านของคนรักไม่ห่าง พวกเขาหอบหายใจจนตัวโย่น

เหงื่อผุดพรายทั่วใบหน้า สองร่างนอนกอดกันไว้ในท่าเดิม...แม้เสร็จกิจเรียบร้อยแล้ว

แต่หนุ่มตี๋ก็ยังคงลงลิ้น ละเลงลิ้มชิมความหวานของผิวเนื้อที่สั่นสะท้านตรงหน้าไม่ยอมหยุด

แถมยังขยับตัว กอดกระชับให้ท่อนล่างที่ยังเชื่อมถึงกันนั้น สอดลึกเข้าไปให้ได้มากที่สุด...

แบงค์ได้แต่คิด... คืนนี้.. อีกฝ่ายคงไม่ยอมถอนตัวง่ายๆแน่..///////







******************************


......................................

..........


ที่ห้องของเอสและน้ำ..... เจ้าคู่รักยังไม่ได้นอน เพราะยังคงงอน...และง้อกันอยู่...


เอสนอนหันหลังให้น้ำมาพักใหญ่จนเริ่มหงุดหงิด.... ดาราหนุ่มหน้าบูด

(ไม่มาง้อซะทีโวย/////*// หัวเราะอะไรของเขาอยู่ได้นะ)


น้ำใช้เวลาทำใจไปก็ขำตัวเองไป เรื่องที่เขาเกิดความคิดอยากจะลอง.. ยั่วแฟนดูสักตั้ง

เผื่อว่าอีกฝ่ายจะหายงอนเป็นปลิดทิ้ง.. คนน่ารักคิด...คิด...คิด...แล้วก็คิด...

นั่งมองเอสที่เอาแต่นอนหันหลังให้ ก็ไม่รู้ว่าตัวเองจะเริ่มยั่วยวนเจ้าหน้าหล่ออย่างไรดี

จากประสบการณ์ในการยั่วที่ผ่านมาคือ.....ศูนย์... -_-

น้ำนึกไป...นึกมา... ไอ้การยั่วเนี่ย... (ปกติแล้วผู้ชายเขาทำกันด้วยเหรอวะ?...)

ที่เขาเคยเห็นและพอจะจำได้ ก็เคยเห็นแต่ตัวอิจฉาในละครคอยยั่วยวนพระเอก......

หากว่าเขาคิดจะเลียนแบบมันจะใช้ได้หรือเปล่านะ...


เจ้าตัวพยักหน้าหงึกหงักอยู่คนเดียว เม้มปากบางกลั้นอมยิ้มไว้ ลองทำดูก็น่าสนุกดี

อยากรู้เหมือนกันว่าผลลัพธ์มันจะออกมาเป็นแบบไหน...

แล้วเขาจะใช้วิธีไหนดีนะ.......................อืมมมมมมม.......

...เวลานางร้ายจะเข้ามายั่วยวนพระเอกนี่เขาทำยังไงบ้างน้า...?

…จริงสิเรื่องอย่างนี้มันต้องถึงเนื้อถึงตัว!...หึหึหึหึ..หึ....

นั่งตัก! ใช่ๆนั่งตัก ต้องมีการนั่งกอดรัดฟัดเหวี่ยงอยู่บนตัวพระเอกนะ เขาเคยเห็น!

แล้วไอ้พระเอกหื่นกามแม่งก็ไม่เคยจะขัดใจตัวอิจฉาสักครั้งอ่ะ ปล่อยให้กอดอยู่นั่นแหละ..

เอาล่ะ! ตัดสินใจแล้วคืนนี้เขาจะลืมอาย เพื่อสวมวิญญาณดาวยั่วมือโปร

หาทางยั่วไอ้บ้าเอสให้ได้ฮ่าฮ่าฮ่า!!!! เสร็จแน่มึงไอ้โรคจิตขี้เก๊กเอ๊ย!

[tsktonight]

ตอนที่ 62 นอนไม่หลับ ถ้าไม่ได้หลับพร้อมเธอ... (หลัง)










หนุ่มน่ารักคิดวิธียั่วดีๆได้ก็กระหยิ่มยิ้ม ลุกขึ้นยืนบนที่นอน...เขาต้องนั่งตักเอส....

แต่เอ๊ะ!.... อ้าวเฮ้ย! ไอ้บ้านี่ก็เอาแต่นอนตะแคง แล้วอย่างนี้เขาจะนั่งตักได้ไงวะ!|||||||*||

น้ำทำหน้าบู้ขมวดคิ้ว ก้มมองเอสที่ทำเป็นไม่สนใจเขาอยู่ตรงหน้า ก่อนจะเอียงหัวไปมา

ตะแคงมองขาของคนรักหน้าหล่อทางซ้ายก็แล้ว ทางขวาก็แล้ว.. เดินวนไปเวียนมาบนที่นอน

พยายามยกขาซ้ายบ้างขวาบ้างเงอะๆงะๆ.. อยากจะเข้าไปนั่งตักอีกฝ่ายก็ไม่รู้จะนั่งเข้าไปได้

อีท่าไหน....


เอสรู้สึกได้ว่าเจ้าคนข้างหลังกำลังอยู่ไม่สุข เหมือนจะพยายามทำอะไรบางอย่าง

ที่เขาไม่อาจเข้าใจได้ พอสงสัยจัดก็หันควับไปมองให้หายสงสัย ...แต่ที่ชายหนุ่มได้เจอคือ

คนรักหน้าหวานกำลังยกฝ่าเท้าขึ้นเงื้อง้างอยู่เหนือตัวของเขา|||||||||||

“น้ำ!!!|||||||||||||*|| นี่คุณคิดจะทำอะไรของคุณน่ะ!!? ยกขาขึ้นมาทำไม!?

จะทำอะไรผมห๊ะ!!? อย่าบอกนะว่าคุณจะแอบถีบผมใช่มั้ย!?ผมรู้น๊ะ!!!”

เจ้าหล่อตื่นตกใจ ลุกพรวดขึ้นหนีไปนั่งทางหัวเตียง ชี้หน้าว่าคนน่ารัก


“ปัทโธ่~!/////*// เปล่าสักหน่อย! ผมไม่ได้จะทำอะไรอย่างนั้นเลย...ผมแค่..//////

อ่ะเอ่อ....เอ่อ....ช่างเหอะ.. นี่คุณหายงอนผมแล้วเหรอ?”

เอสได้ยินก็นึกได้ เขาต้องงอนต่อ ดาราหนุ่มรีบทำหน้าบูด กลับไปนอนหันหลังให้อย่างเดิม

เป็นคำตอบให้น้ำรู้ได้แทนการพูดบอก ว่าเขายังไม่หายงอนง่ายๆหรอกนะ


“อ้าวเฮ้ย! คุณจะลงไปนอนอีกทำไมเล่าเอส! อย่างนี้ผมก็ทำไม่ดะ!!...” เกือบหลุดพูด

น้ำรีบปิดปากตัวเองไว้แทบไม่ทัน คนรักหน้าหล่อได้ยินก็หันมามองทันที

“อะไร?.... คุณจะทำอะไรน้ำ?..”

“เปล่านะ! เปล่าๆ!! เอ๊ะคุณหายงอนผมแล้วใช่ป่ะ!!?” ยิ้มหวานให้เพราะรู้สึกเหมือน

อีกฝ่ายอยากจะคุยด้วยแล้ว..

“ฮึ! ผมยังงอนอยู่!//////*//” เอสว่าแล้วก็หันหลังให้น้ำอีก..


น้ำขมวดคิ้ว กัดปากล่างอย่างขัดใจ สงสัยเขาคงต้องพึ่งแผนยั่วสวาทจริงๆ!...เหอ เหอ เหอ

“งั้น..... คุณช่วยลุกขึ้นมานั่งหน่อยได้มั้ยเอส..” นอนอย่างนี้ก็นั่งตักไม่ได้ดิ

คนหน้าหล่อได้ยินคำขอชวนงง ก็ถามกลับแบบไม่หันไปมอง “ทำไมผมต้องนั่งด้วย?”

“อุก..../////// ก็...แหะๆ น่า! ลุกมานั่งหน่อยน่า~~!..”

“................. ไม่ล่ะ....... ผมจะนอน! ฮึ! วันนี้ก็ขับรถพาคนบางคนมาเที่ยวที่นี่!

เหนื๊อยยยเหนื่อยมาทั้งวันแล้ว ล้า~~ล้าไปหมด!... ไหนจะยืนขาแข็งปิ้งบาร์บีคิว

ให้คนบางคนกินอีก!...ไหนจะออกไปตามหาใครบางคนให้วุ่นอีก!!...หืมมเชอะ!!!”


เห็นเอสบ่นกระปอดกระแปด ออกแนวน้อยอกน้อยใจทำเสียงน่าหมั่นไส้น่าถีบมาก

ซ้ำยังไม่ยอมลุกขึ้นมานั่งคุยกันดีๆ น้ำจึงตัดสินใจลุกขึ้นยืนบนที่นอนอีกครั้ง

ตั้งท่าขึ้นคร่อมเต็มที่! “โหๆๆ!!! เชอะด้วย...หืมม~~! เอ้าๆๆตามใจคุณ!

ไม่ลุกไม่นั่งก็ไม่ต้องนั่ง! งั้นผมจะทำมันทั้งๆที่คุณนอนอย่างนี้แหละ!!”

พูดจบน้ำก็รีบยกขาขึ้นคร่อม นั่งทับขาทั้งสองข้างของเอสทันที!

ทำเอาเจ้าดาราหน้าหล่อสะดุ้งเฮือก ผุดผัดยันศอกขึ้นมากึ่งนั่งกึ่งนอน

เหวอมองหน้าคนที่จู่ๆก็มานั่งทับขาเขาแล้วส่งยิ้มหวานให้


“น้ำ! คะคุณทำอะไรเนี่ยยย!!?|||||||||||”

“หึหึหึหึ... ผมก็จะทำให้คุณรู้สึกไง! หึหึหึหึ..เวลาที่ผมนั่งอยู่บนตัวคุณแบบเนี้ยะ

มันทำให้คุณรู้สึก....อะไร...///////อะไร...ขึ้นมาบ้างใช่มั้ยล่ะ...เอส..////// คิก..”

“............รู้สึก!?......จะว่าไปก็ใช่... ผมรู้สึก..”

“ฮ้า!!!/////// คุณรู้สึก!” ..ดีใจจนตาโต

“ครับ...ผมรู้สึกหนัก.........||||||||||||||” ..ทำหน้าไม่ถูก

“หนัก! เย่~~~~!!.....................เฮ้ย! //////*//ไม่ใช่สิ!!!ไม่ใช่ไอ้ความรู้สึกแบบนั้น!

ผมหมายถึงคุณรู้สึกอยากจะ....อ่า....แบบๆๆ///// อยากให้ผมทำอะไร...อะไรให้...อะไรงี้!”

“..........................อยาก..............อยากสิ..”

“ฮ้า!!! นั่นไง! บอกมาเล้ย!!!///////”

“อยากให้คุณช่วยลุกออกไปนั่งที่อื่นแทนได้มั้ย เหน็บจะกินขาผมแล้ว..”

“นั่นไง!//// 555ผมนึกแล้ว!ว่าเหน็บต้องอยากกินขาคุณ..! .......เฮ้ย!||||||||||*|| ไหงงั้นเล่า!

ปัทโธ่ไม่มีอย่างอื่นแล้วรึไงฟะ!”

“..............|||||||||| ก็...ไม่มีนะ..?”


น้ำผิดคาดจนหน้าเหวอ.. เขาเริ่มขมวดคิ้วคิดเครียด ที่ยิ้มร่าก่อนหน้านี้ก็เป็นอันต้องหุบยิ้มลง

หมายความว่าแผนนั่งตักยั่วอารมณ์ของเขาใช้ไม่ได้ผลรึ!... เอสนี่ร้ายกาจกว่าที่เขาคิด!

โง่ได้ร้ายกาจยิ่งกว่าที่คิด..........


“คุณนี่มันซื่อบื้อชะมัดเลยเอส! ไม่รู้อะไรซะบ้างเลย!!”

น้ำลุกออกจากขาเอสมานั่งตรงปลายเตียงแทน บ่นหงุดหงิดให้ได้ยิน

เอสจึงแอบค้อนเข้าให้ (หนอย~! อยู่ดีๆก็มานั่งทับชาวบ้านเค้า! ผีอำชัดๆ!!|||||||||||||*||)


เมื่อวิธีแรกใช้ไม่ได้ผล หนุ่มน่ารักจึงตัดสินใจหาวิธียั่วใหม่... คิดไปคิดมาน้ำก็จำได้ว่า

เขาเคยเห็นนักแสดงเต้นระบำยั่วยวนในหนังอยู่หลายเรื่อง! มันน่าจะได้ผลนะ!

คิดได้น้ำก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ เดินไปหยิบมือถือตัวเองจากโต๊ะวางโคมไฟข้างหัวเตียง

มากดเลือกเพลง..... “หึหึหึ..เดี๋ยวววว!../////// หึหึ เดี๋ยวได้รู้สึกแน่ไอ้บ้าเอส..คึคึคึ”

พึมพำคนเดียวไปก็แอบมองหลังคนรักไปด้วย

............. แล้วไม่ช้าก็มีเสียงเพลงลอยมาทำเอสสะดุ้ง.. “เฮ้ย!...เพลง!....เพลงนี้มัน...”


////… ฉันนั่งตกปลาอยู่ริมมมมม~ตลิ่งง..ตี่ดี~ตีดี~~ แปลกใจฉันจริง~

~ปลาไม่กินเหยื่ออออ~~ตี่ดี~~ตีตี~ นั่งตกอยู่นาน~จนฉันเริ่มเบื่ออ~~… // //


เพลงช้าทำนองเพราะสมัยรุ่นคุณพ่อคุณแม่ยังเอ๊าะ บรรเลงหลอนประสาทคนหน้าหล่อ

จนเขาต้องหันไปมองคนเปิด||||||||||...... ก็เห็น...

น้ำกำลังทำท่าออกกำลังกายอยู่อย่างขยันขันแข็ง...

เอสนั่งมองน้ำนิ่งๆ... แต่ในใจของเขานั้นช่างสับสนเหลือเกิน (ดูเขาสิ! เอาแต่เล่นสนุก

อยู่คนเดียวไม่สนใจกันบ้างเลย... มาออกกำลังกายอะไรตอนเที่ยงคืนวะ)


“อ้าวเฮ้ย!|||||||||| คุณ! คุณนอนไปอีกทำไมเล่า!? เอส!! เฮ้ย! ไม่คิดจะลุกขึ้นมา

ทำอะไรกับผมหน่อยเรอะ!!?” น้ำตาโตโวยวาย ผิดคาดอีกครั้งที่เอสไม่ให้ความสนใจเขาเลย

แถมยังนอนทำหน้าเหมือนจะเคลิ้มหลับเพราะเสียงเพลงอีกต่างหาก

// // … ตี่ดี~ตีตี~~..ปลาไม่กินเหยื่อ~~~น่าแปลกใจ~~… // //


“ตื่นนะ!!!|||||||||*|| ไอ้บ้าเอส! โธ่เว้ย!~~งั้นดูนี่!!!” น้ำเรียกเอสก็ไม่ยอมหัน

เลยปิดเพลงแล้วเดินปึงปังหายเข้าไปหลังผ้าม่านกันประตูระเบียงผืนใหญ่..

เอสหรี่ตามองตามนิดๆ... เห็นคนน่ารักของเขารูดผ้าม่านจากทั้งสองด้านประตู

เข้ามาหากันแล้วยืนอยู่ตรงกลาง ค่อยๆแง้มม่านโผล่แต่หัวออกมาพูดลั่นล้าหน้าแน่ว่า

“เป็นไง!ฮ่าๆๆๆ!!!!//////”

“เป็นไง?...อะร๊ายยยย!? อะไรของคู๊ณ~~!!?” ดาราหนุ่มถึงกับลุกนั่งเกาหัวตัวเอง

“อึก//////*// อะไรกัน! นี่คุณจะบอกว่าเห็นผมยืนอยู่หลังม่านว็อบๆแวมๆอย่างนี้แล้ว

ไม่รู้สึกรู้สาอะไรเลยเรอะ!!!?” ไม่อยากจะเชื่อ คนเขายั่วขนาดนี้แล้วนะ!


“เอ่อ.....แบบว่า.. คุณจะให้ผมรู้สึกอะไรงั้นเหรอ ไปยืนเล่นผ้าม่านอยู่ตรงนั้นทำไม?

แล้วอยู่ดีๆก็โผล่หัวออกมาถามผมว่า เป็นไง! เฮ้ยอะไรเนี่ยครับ!? |||||||||||||”

“โธ่เว้ยยยย!!!///////*//” หนุ่มน่ารักฮึดฮัด สะบัดผ้าม่านออกมายืนกอดอก

จ้องตากับคนที่นั่งมองหน้าเขาดูงงๆกับชีวิตอยู่บนเตียง...


น้ำหน้าบึ้งได้สักพัก ก็นึกอะไรออก... โดยทั่วไปแล้วถ้าจะยั่วกัน มันก็ต้องออเซาะก่อน!

วิธีมารยาสาไถที่เขานึกได้นี่มันน่าจะได้ผล!!... (อีกแล้ว...)


“โอ๊ะ!||||||||||||| โอ๊ย~~~เจ็บ!!เจ็บๆๆ! เจ็บส้นตีนจังเล้ยยยยยยโฮ~~เอส! น้ำเจ็บๆ

มาดูส้นตีนให้น้ำหน่อยซี่ฮือๆๆ เป็นอะไรไม่รู้เดินไปหาไม่ไหวแล้ว~~ช่วยเค้าด้วยเซ่!!”

อยู่ๆคนน่ารักก็แกล้งล้มลงนั่งกับพื้นห้อง โอดโอยเอาสองมือกุมข้อเท้าขวาไว้

ทำหน้าเหยเกร้องอ้อนให้เอสมาหา..


“.....น้ำ.... เมื่อกี้คุณยังไม่เป็นอะไรเลยนะ... ทำไมจู่ๆถึง.. “ คนหล่อยังนั่งมองเฉย

เจ็บส้นเท้าแต่กุมข้อเท้าเนี่ยมัน...

“โธ่เอส~~!ผมเจ็บจะตายอยู่แล้วนะฮือ~~”

“จะตายเลยเหรอ” ..เมื่อกี้ยังออกกำลังกายอยู่เลย..

“โอ๊ย~! ขาหักเป็นสามท่อนแล้วมั้ง!!!มานี่เซ่!”

“โห...หักเป็นสามท่อนเลยเหรอ” สามท่อน.. ยืนเฉยๆขาหักสามท่อน!

..ตอนแรกเจ็บที่ส้น แต่เอามือกุมที่ข้อเท้า ตอนนี้ขาหักไปแล้ว..


เอสกลั้นหัวเราะแทบแย่ ส่ายหน้าแล้วถอนใจมองน้ำ น้ำก็ร้องโวยวายไม่เลิก เขาจึงต้อง

ยอมเข้าไปดูข้อเท้าให้ใกล้ “นี่ตกลง ... คุณเจ็บที่ไหนกันแน่”

“อึก!//////*//ก็เจ็บไปหมดนั่นแหละ! โอ๊ยๆๆ เจ็บเนี่ยดู!ดู!” ว่าแล้วก็ยกฝ่าเท้าขึ้นให้ดู

ดีที่เอสสะดุ้งเอาหน้าหลบทัน

“อะเอาลงก่อนเหอะน้ำ|||||||||||.....จากที่ผมดูให้คุณแล้วเนี่ย.....

โอ้โห!! ท่าจะเป็นเอามากเลยนะ สงสัยผมต้องให้หมอจับคุณฉีดยาสัก 40 เข็ม”

“ไม่เอา!/////*// ไม่ฉีดยา! แค่คุณมาอุ้ม........//////ผมก็หายแล้ว เร็วดี๊~~~เอส!”

ถือโอกาส ใช้จังหวะนี้ยกมือขึ้นโอบรอบคอคนรัก (ก๊ากกกฮ่าๆๆๆๆๆ!!!! เสร็จกู!

เดี๋ยวต้องอุ้มกูขึ้นเตียงชัวร์!! )


แต่นอกจากเอสจะไม่อุ้มแล้ว ยังตีหน้าขรึม ทำหน้าเครียดถามให้น้ำผิดหวังได้อีก

“นี่คุณตั้งใจจะทำอะไรกันแน่น้ำ!?.... คุณแกล้งบาดเจ็บแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย ให้ผมต้อง

ร้อนใจ อยากเห็นผมร้อนรนรีบมาดูแลคุณงั้นเหรอ..”


“ไม่ใช่เว้ย!!!/////*// ปัทโธ่~~!!เมื่อไหร่จะรู้ซะทีนะว่าคนกำลังยั่วอยู่เนี้ยะ!!!”

“ยั่ว!?”

“เอ้อ!.......เฮ้ยอึก!!!|||||||||||||อ้าวเชี่ยเอ๊ยหลุดปากไปแล้วกู.....เฮื่อย!ช่างแม่ง!”

“นี่...5555 อย่าบอกนะที่คุณทำอะไรประหลาดๆนี่ คุณจะยั่วผม!”

“ก็...//////*// เออดิ”

“ยั่วให้โมโห?”

“ไม่ใช่! ยั่วให้เกิดอารมณ์ต่างหาก!////*//”

“เกิดอารมณ์เสียน่ะได้อยู่..”

“โว๊ะ!! -*- ตกลงคุณไม่เห็นถึงความเซ็กส์ซี่ของผมเลยใช่ม๊ะ!!?”

“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า”

คำถามของน้ำเล่นเอาเอสหลุดเก๊ก หัวเราะจนตาปิด...


“ไม่ต้องมาขำเลยนะ! ////*// (กูอายนะเฟร้ย!)” น้ำขึ้นเสียงห้ามไม่ให้เอสหัวเราะ

“55โอเคๆ แต่นี่! ถ้าคุณคิดจะยั่วกัน มันก็ต้องโชว์เนื้อหนังมังสากันหน่อยซี่!

ที่คุณทำๆมาน่ะ ไม่เห็นน่าดึงดูดตรงไหนเลย เอ้าไม่เชื่อคุณก็ลองทำอย่างที่ผมบอกสิ

กล้าๆหน่อย....หึหึ... ถ้าอยากให้ผมเห็นว่าคุณเซ็กส์ซี่...” คนหล่อทำหน้าเจ้าเล่ห์

ยักคิ้วข้างหนึ่งเป็นเชิงท้าทาย ก่อนใช้สายตาเจ้าชู้ไล่มองไปทั่วเนื้อตัวคนรักให้สะดุ้งเขิน


น้ำชั่งใจคิด........ ก็เห็นจริงอย่างที่เอสว่า ถ้าอยากจะยั่วยวนกัน มันก็ต้องโชว์กันหน่อย!

“ก็....ก็ได้!///.... อยากดูนักใช่มั้ยไอ้เนื้อหนังมังสาเนี่ย! ฮึ่ม..เอ้า!! ดูซะ! >////<ไอ้โรคจิต!”

คนพูดหลับตาปี๋ จับชายเสื้อยืดเนื้อบางของตัวเองเปิดพรึบ!!!.....เปิดพุงโชว์รูสะดือขาวๆ

ต่อหน้าชายคนรัก เพียงเท่านี้เขาก็เขินจนแก้มแดงแล้ว แต่คนที่หน้าแดงกว่าเห็นจะเป็นเอส

เพราะขำเสียจนหน้าแดง

“555555555โห!!/////พุงคุณโคตรเซ็กส์ซี่เลยน้ำ!5555555 มี!55 มีแป้งติดสะดือด้วย

555มาผมเป่าให้มั้ย55555”

“ฮึ่ม!////*// ไม่ต้องเลย! อย่ามาหัวเราะผมนะ! มันไม่น่ามองตรงไหนอ่ะ!!?”

“ผมก็ไม่ได้ว่ามันไม่น่ามองนี่.....555 น่ารักจะตาย/////”

“.......................จริงเหรอ...//////” ปิดสะดือแล้วเพราะเขิน~


เห็นเอสอารมณ์ดีแล้ว น้ำก็นึกได้ว่าเขาน่าจะลองพูดจาหว่านล้อมยั่วยวนเอสต่อ (ยังจะทำต่อ)

“จริงสิ!..โอ๊ะโอ๊ยยยยยย...เอส เอส.. ผมเจ็บข้อเท้าซ้ายใจจะขาดรอนๆ อุ้มเค้าขึ้นเตียงหน่อยจิ..”

“แต่ที่คุณกุมอยู่นั่นมันข้อเท้าขวานะครับ..หึ”

“โอ๊ะๆ!!|||||||| ลืมไป55 เจ็บจนไม่รู้ข้างไหนเป็นข้างไหนเลยเนี่ย!”

“มีงี้ด้วย...... เออ.....เอ่อ...คือหน้าตาตอนเจ็บปวดของคุณนี่ดูพิลึกดีเนอะ..|||||||”

“อึก!/////*// เปล่าเฟ้ย!! หน้าแบบนี้ไม่ได้บอกว่าเจ็บ! จะบอกอย่างอื่น!”

คนน่ารักขมวดคิ้วยุ่ง แกล้งทำปากเผยอขึ้นแล้วหรี่ตาซ้ายขวาให้ไม่เท่ากัน..เผื่อว่าตัวเอง

จะดูเซ็กส์ซี่ขึ้นมาบ้าง..... แต่ที่เอสเข้าใจคือ “ปวดขี้เหรอครับ?”

“จะบ้าเรอะ!!!//////*// กำลังยั่วอยู่ไง!! คนเขาทำหน้าตาเซ็กส์ซี่ให้ดูไม่เห็นรึไง!

ไอ้ตาไม่มีแวว! ผมไม่ยั่วคุณแล้วก็ได้ไอ้บ้า!!! ” .. อายๆๆๆๆ! ทำหน้าอยากให้จูบ

ดันมาบอกว่าเขาปวดขี้ได้ไงฟะ.. -*-


“อื้อ~~....หึ...อย่าเพิ่งไปสิครับ/////”

น้ำอารมณ์เสียจะลุกหนี เอสกลับคว้ามือไว้ ดึงมานั่งกอดที่พื้นห้องแทน

“คุณไม่ง้อผมต่อแล้วเหรอน้ำ...น้ำครับ....55”

“ไม่สนแล้ว! (แก้มป่องออกมาแล้ว) ผมอุตส่าห์ลองยั่วคุณดูตั้งหลายครั้งเชียวนะ!

ไม่ทำแล้ว!! จะนอนเฉยๆไม่ให้ทำอะไรผมแล้วด้วย!!”

“ได้ไง! สัญญาต้องเป็นสัญญาสิ.. พี่เบิร์ดบอกไว้จำไม่ได้เหรอครับ...หึ”

“ไม่ต้องเอาพี่เบิร์ดมาอ้างหรอก พี่เสกยังบอกพี่เบิร์ดเลยว่าอมมะพร้าวมาพูดก็ไม่เชื่อ!”

“อมพระก็พอมั้ง.. อมมะพร้าวปากแหกกันพอดี..”

“ก็เออนั่นแหละเพลงนั้นแหละไอ้บ้า!/////*// ไม่ต้องเอานักร้องคนโปรดของผมมาอ้าง

คุณงอนผมอยู่ไม่ใช่เหรอ จะมาคุยกับผมทำไม......เชอะ! เชอะ!เชอะๆๆๆ”

“เอ่อคือ...น้ำลาย|||||||..55 (เต็มหน้า) เฮ้อ~! แนะ!! ไม่รู้....ตอนนี้ใคร..งอนใคร...กันแน่น้า?

หึหึหึ เอาเป็นว่าผมหายงอนแล้ว โอเคมั้ยครับ/////” เอสส่งยิ้มหวานให้

แถมยังขโมยหอมแก้มน้ำอีก คนโดนหอมก็เอียงหน้าหนีไม่ยอมให้หอมครั้งที่สอง

พึมพำว่า หายได้ไงวะ..... ก่อนจะหันหน้าไปถามเสียงดัง “ผมยังยั่วคุณไม่สำเร็จเลยนะ..”


“55ก็คุณทำให้ผมมีความสุขนี่นา...คุณพยายาม..แปลว่าคุณสนใจแล้วก็รักผมมาก/////

อยากให้ผมหายงอน กอดคุณเอาไว้อย่างนี้......ใช่มั้ยครับ////”

เอสกอดน้ำแน่นๆให้ชื่นใจ....................... น้ำก็แอบยิ้ม หลับตาพริ้มลง รู้สึก...ปลื้มใจ

“ก็ใช่น่ะสิ......>////< ” .. แม้ว่าเขาจะยั่วไม่เอาไหนจนทำให้เอสได้แต่ขำ

แต่เขาก็ทำให้เอสหายงอนได้แล้วนะ



“อุ๊!!! เหว~~~~~~~~อ!!!” แล้วเสียงหวานก็ร้องดังจนเสียงหลงเพราะตกใจ

จู่ๆคนรักหน้าหล่อก็จับรวบตัว อุ้มเขาขึ้นเตียงแล้วโถมทับกอดจูบแบบเอาจริงเอาจัง

โดนจู่โจมสายฟ้าแลบแบบนี้ เล่นเอาน้ำสะดุ้งหนี ยกมือกัน ยันหน้าเอสไว้อย่างตื่นๆ

“ไอ้บ้านี่!!!/////*// นึกจะปล้ำก็ปล้ำเลยเรอะ! ให้คนเขาตั้งตัวบ้างสิโว้ยยยยยย!!!”

“ถ้าไม่ยอม!.................เอ๊ยยยพี่จะปล้ำ! เอ๊ยยยพี่จะปล้ำ!! ให้หนำใจ!ว่ะฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!!!”

“ว๊ากกก!อย่ามาทำตัวเป็นโจรป่าแถวนี้นะไอ้โรคจิต!ช่วยยด้วยยยยย!! //////*//”

น้ำก็นึกว่าตัวเองบ้ามากแล้ว แต่ที่บ้ามากกว่าก็น่าจะเป็นเอสนี่ล่ะ.... ไอ้หน้าหล่อนี่มัน

ไม่ได้สงสารแฟนคลับมันเลยจริงๆ ถ้าใครมาเห็นมีหวังต้องกินน้ำส้มสายชูฆ่าตัวตายแน่


น้ำหันหน้าหนีซ้ายขวา เอสก็ไล่ตามจูบตามหอมทั้งซ้ายขวา แถมยังไล่จูบไปถึงรูสะดือขาวๆ

แกล้งให้น้ำสะดุ้งเขินแขม่วท้องหนี “อ๊า~5555555///////ไม่เอาๆๆๆ ไม่เล่น!

แบบนี้มันจั๊กจี้! 555///////ไอ้เชี่~~~ย!!!” คนน่ารักขำกลิ้ง จั๊กกะเดียมตัวงอ ดิ้นหนีเงื้อมมือ

เจ้าดาราหื่นที่กำลังไล่ต้อน จนเผลอยกเข่าขึ้นตีใส่เสยปลายคางอีกฝ่ายหน้าหงาย!

“อ็อค!!!..........โอ๊ยยยยยย||||||||||||||||*|| เจ็บนะน้ำ!”

“เอส!||||||||||| ผมขอโทษ!”


เอสนั่งนิ่ง..... กอดอกทำหน้าบูดซะแล้ว..

น้ำหน้าเสียพยายามทำหน้าสำนึกผิดให้เห็น.... เขาทำให้ไอ้โจรหน้าหล่อมันโกรธอีกรึเปล่านะ


หนุ่มน่ารักค่อยๆกระเถิบตัว กระดึบๆเข้าไปหาคนรักใกล้ๆพูดอ้อน “เอสคร้าบบ~

น้ำเจ็บขาจังเลยยยย/////” ตามด้วยกระพริบตาปิ๊งๆสองที..


“เจ็บขา....แบบไม่มีเหตุผลอีกแล้วเหรอน้ำ” เอสยังทำหน้าบึ้ง

“ก็....แหะ.....มุกนี้มันได้ผลไม่ใช่เหรอ?” ตามมาด้วยกระพริบตาปิ๊งๆๆอีกสามที

“.........แล้วจะให้ผมทำไง” เอียงคอถามยักไหล่

“ก็อุ้มหน่อย/////” เขินจนนั่งตัวบิดไปมา...

“อุ้มไปไหน? คุณก็อยู่บนเตียงแล้วไง”

“อ่ะ....เออเนอะ......|||||||.....งั้น....อุ้มไปไหนก็ได้ทีสิ..”

“หึ..ฮะฮะฮะ///// คุณนี่มันจริงๆเล้ย~! เฮ้อ!”

เอสหลุดหัวเราะออกมาจนได้ เขาหมั่นเขี้ยวคนน่ารักจะแย่ ดึงแขนอีกฝ่ายเข้ามาหา

แล้วกอดไว้ ไล่จุ๊บปากบางสีชมพูระเรื่อที่หันหน้าหนี

“อื้อ~~เอส!///// อื้ออคุณ! เดี๋ยวซี่! อื้มมมยะ! อย่าเพิ่งเซ่ว้อยยย!!!//////*//

ยังไม่ได้พูดเรื่องที่คุณอยากรู้เลยนะ! ไอ้เรื่องที่ผมยังไม่ได้บอกคุณน่ะ ผมจะบอกคุณไง”

“ไม่เอา ไม่อยากฟังตอนนี้.. //// น้ำครับอย่าดิ้นสิ เดี๋ยวมือไม้แข้งขาคุณก็มาตีแสกหน้าผมอีก

คราวนี้ถ้าเกิดผมสลบไป ได้อดทำกันจริงๆเลยนะ อยู่เฉยๆสิครับ!”

“ไอ้บ้า! ไอ้บ้ากาม!/////*// ก็บอกว่าจะเล่าให้ฟังก่อนไงเล๊า~~!”

“ฮึ! ทำก่อน!”

“เฮ้ย! หน้ามืดขึ้นมาแล้วรึไงเอส!”

“ก็คุณยั่วผมไม่ใช่เหรอ!”

“ห๊ะ! ชอบเหรอ!?.... อ๋อ..ชอบหน้าแบบนี้เหรอ?” ลองทำปากเผยอยื่นออก ยั่วดูอีกที

เอสเห็นก็รีบซุกหน้าหนีไปขำแถวซอกคอของน้ำ

“โอ้โห555คุณอย่างกับอั้ม พัชราภาแน่ะน้ำ!//////555555”

“|||||||||ไม่ต้องมาหลอกหรอก....เล่นหัวเราะผมซะจนน้ำตาเล็ดขนาดนี้ ไม่ใช่อั้มแล้วมั้ง!”

...กูไม่ใช่หม่ำ จ๊กม๊กนะเฟ้ย! ขำเชี่ยอะไรของเขานักหนาวะ.../////*//


“ฮ่าฮ่าฮ่า โอเค!...ไม่ขำแล้วก็ได้...55......เรามาทำอย่างอื่นกันดีกว่าเนอะ....ที่~ร้ากจ๋า!”

“ฮ้าววววววววววววววววว~~~” แล้วเสียงหาวยาวๆของน้ำ ก็ทำเอสใจหายวาบ!!||||||||

“เฮ้ย!!! นี่มันกี่โมงแล้วเนี่ย! (หันไปดูนาฬิกาติดผนังห้อง) เฮือก! ตีหนึ่ง! ตายห่า!!

ไม่มีเวลาแล้ว!ต้องรีบแล้ว!!น้ำ!แข็งใจไว้น๊ะ!!! อย่ามาหลับตอนนี้นะผมร้องไห้จริงๆด้วย!”

“หา?...อืมมม.. วะเหวอ~~! เอสๆๆๆ///////*//”


...ตอนที่น้ำอ้าปากร้องเหวอ.. กางเกงก็ถูกถอดออกไปแล้ว...

คนมือไวไล่ฟัดหนุ่มน่ารักไม่ยอมหยุด พรมจูบไปทั่วผิวเนียน ก่อนจะถอดเสื้อผ้าที่เหลือ

ทั้งของตนเองและของคนรัก ให้หล่นไปกองรวมกันที่พื้นข้างเตียงได้ไวราวกับเสกคาถา...


..........เจ้าคู่รัก พร่ำบอกรักกัน..ครั้งแล้ว... ครั้งเล่า..

“รักคุณนะ...น้ำ..”

“อื้มมม.......ผมก็รักคุณ///”


ได้ยิน....เสียงคลื่นทะเลซัดทรายดังแว่วมาเข้าหู......

พวกเขาอยู่ในสวรรค์หรือไงนะ...

ที่นี่ดีจริงๆ........... เอ....หรือเป็นเพราะได้อยู่ในอ้อมกอดของคนที่เรารัก..

มีความสุขจัง..


.........................................

...................

.......





******************************



เช้าวันรุ่งขึ้น.. เวลา 9.37 น.


กรรู้สึกตัวตื่น... เด็กหนุ่มลืมตาพรึบขึ้นได้ก็กระเด้งตัวลุกขึ้นมานั่งทันทีด้วยความตกใจ

“เฮ้ย!||||||||||…. ไปไหนแล้ว.... ..พี่เทม...”

เหลือเขาแค่คนเดียวนอนกอดหมอนข้างอยู่ในห้อง... โผไปดูนาฬิกาก็รู้ว่าสายแล้ว

“ฮึ!....บอกจะไปแต่เช้า...แม่งก็ไปแต่เช้าจริงๆ....ไม่เรียกเราบ้างเลยนะ..

กะว่าจะกินข้าวเช้าด้วยกันซะหน่อย... อยากเดินไปส่งที่รถแท้ๆเลย...”

กำลังบ่นเสียดายเบาๆ นั่งหน้างออยู่บนเตียง หางตาก็เหลือบไปเห็นกระดาษโน้ต

ที่เทมทิ้งไว้บนหมอนหนุนอีกใบข้างหมอนของกร...


“กุ้งแห้งครับ.. //// พี่แอบkissนายก่อนออกไป...!!!//////*// เฮ้ย!ไอ้บ้า!!

ทะทำไมไม่รู้ตัววะ!~เฮื่อย!...... คงไม่โกรธพี่อีกนะจ๊ะ ...เรียกแล้วไม่ยอมตื่น …โธ่เอ๊ย!

..แล้วพี่จะไถ่โทษด้วยการซื้อขนมมาฝากนายนะ จะรีบไปรีบมาครับ ..หึ...เทคแคร์นะ..

ละเลิฟ~ยู..../////”

กรอ่านแล้วก็ได้แต่นั่งมองข้อความนั้นเหม่อๆ....///////

เห็นลายมือสวยๆแบบนี้แล้ว เหมือนได้อ่านจดหมายของพี่หมอทีอีกครั้ง...

..แต่ไอ้อารมณ์ลั่นล้าที่สัมผัสได้ นี่มันน่าหมั่นไส้จริงๆ อ่านแล้วก็นึกได้แต่

หน้าของเจ้ากอลิล่าบ้า..

..ความรักนี่มันทำให้หัวใจของเขา เต้นตึกตักได้แรงขนาดนี้เชียวเหรอ..

เด็กหนุ่มยังนั่งอยู่บนที่นอน ค่อยๆเอียงตัวเอาหัวลงไปหนุนแนบกับหมอนใบที่

ใครบางคนเคยหนุนนอนเมื่อคืนนี้............. “เฮ้อ~////////…. พี่ครับ.... รีบมานะ..”


ไม่อยากได้หรอกขนม... เขาอยากได้................คนรักมากกว่า...









Tsktonight.TBC…


*** ป่วยอีกแล้วค่า!!! อินังคนแต่งร่อแร่ๆอยู่พักใหญ่55 แต่ฟื้นมาละจ้า
คุณแม่วิก็ป่วยด้วยอีก เลยต้องดูแลกันยกใหญ่ ไม่ค่อยได้แต่งค่าช่วงนี้
คิดถึงทุกคนค่ะ ขอบคุณนะจ๊ะ เอาล่ะตอนหน้าทุกคนก็ยังคงอยู่กันที่รีสอร์ท
ยกเว้นพี่เทมคนเดียว แต่เดี๋ยวจะมีเพื่อนน้ำมาอีกคน เขาจะเป็นยังไงตอนหน้า
ได้เจอแน่ค่ะ ปล.วิลงฉากเรท ฉ. ให้แล้ว55 นานๆทีมีสักหน
แต่อันนี้เป็นver.ที่ทอนลงแล้วอีกเช่นเคย


mild-dy // ขอบคุณที่ยังรออ่านเสมอเลยนะจ๊ะ^^

 choijiin // ขอบคุณที่ช่วยดันเพราะคิดถึงเค้าใช่ม๊ะ55
สอนน้องน้ำให้สงบเสงี่ยมเรียบร้อยท่าจะยากซะละ55
เพื่อนของน้ำจะแสบเหมือนเจ้าตัวมั้ยต้องรอดูเน้อ

muiko // เรื่องบาสนี่น้องแบงค์ชนะใสแบบไม่ต้องทำอะไรเพราะเจ้าตี่เขารักเดียวใจเดียว
อาจจะมีเลี้ยวออกนอกลู่ไปนิดๆหน่อยๆ ยังไงน้องแบงค์ก็รักพี่นิกสุดหัวใจอยู่แล้ว55

หมอตัวเปียก //  นายเอสบอกงงตกลงจะสงสารเขารึจะฮา 55
เห็นแก่ที่ตอนนี้ไม่มีคนนอนกอดคอยจุ๊บหน้าผากแล้ว วิแอบบอกคนแรกเลยว่า
นิกกะแบงค์มีงานเข้า แต่ไม่ใช่ตอนนี้แล้วไม่ใช่เรื่องบาสด้วยเอ้า 55 

IöLIKE // ขอบคุณค่า^^

CarToonMiZa // เอสจัดให้แล้ว 55 น้องกรฝากบอกว่าคนอ่านก็น่ารักครับ!

[muiko]

น้ำยั่วได้ฮามากกกก 

ดีนะนิกกี้กะแบงค์ไม่ต้องมาทะเลาะเรื่องบาส
แต่เมื่อไหร่บาสจะตัดใจได้ซะทีน้า 

กร นี่หลังจากยอมรับใจตัวเอง
ก็น่ารักขึ้นทุกวันๆๆๆๆๆเลยน้า 
พี่เทมอย่าหายไปนานนะ เด๋วกรคิดถึงแย่เลย

[หมอตัวเปียก]

กร-เทม นี้น่ารักขึ้นทุกวันเลยเนอะ

น้ำกะเอสกว่าจะได้...กันเสียเวลาจริงๆเลยนะ

บาส เมาแบบคุมสติไม่ได้เลย เฮ้อ สงสาร

[choijiin]

กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
 
จะเต้นยั่วแต่เล่นเพลงนี้เลยนะน้องน้ำ
แบบนี้เอสก็หลับพอดี

แต่แหมน้องกรกับอิพี่เทมออกมานิดนึง
ทำเอาอยากอ่านต่อเลย
 
แถมคะแนนพิศวาสให้คุณวิอีกนิด
งวดนี้น้องแบงค์ของแม่ออกเยอะ
แต่อินิกกี้นี่ทำเอาไม่ปลื้มและนะขอบอก
นิสัยแบบนี้ทำเอาคนอ่านอยากโดดถีบให้หน้าหงายมากกว่า
 

ปลล.ดูแลสุขภาพด้วยนะคะช่วงนี้อากาศร้อนจัด
เทคแคร์ค่า
 

[IöLIKE]

ThankS

[AnimajuS]

 

น้องน้ำ ระดับความฮา ไม่เคยลดเลยนะนิ

[fruit_salad4]

ไม่อยากได้หรอกขนม... เขาอยากได้................คนรักมากกว่า... กรี้ดดดดด!!!! หวานม้วกๆกรเทม วู้วๆ!! \\^______^// (ชูป้ายไฟ)

[tsktonight]

 



   ตอนที่ 63 เพื่อนรัก...(แีรก) // 1




10.15 น. .........ได้เวลานัดทานอาหารเช้าร่วมกัน สำหรับกลุ่มคนผู้ตั้งใจตื่นสาย...

ที่ส่วนร้านอาหารของรีสอร์ทหรู คนที่มาถึงก่อนและนั่งรวมกลุ่มกันอยู่มีก๊อป บิว และเอส


“พี่เอสขา แล้วพี่น้ำล่ะ!?” น้องก๊อปดัดเสียงให้เล็ก เปิดฉากถามก่อนมองรอบตัวอีกที

ให้แน่ใจว่าลูกค้าคนอื่นที่มาทานอาหาร นั่งอยู่ไกลเกินกว่าจะได้ยินเสียงเขาแน่

ดาราหน้าหล่อรุ่นพี่ที่นั่งข้างๆขยี้ตาสองสามที ก่อนหันมาตอบ ยิ้มให้ตาอย่างหวาน

เพราะแอบปิดปากหาวไปเมื่อกี้ “ หึ...เดี๋ยวเขาก็ตามมา ไปดูพวกน้องๆน่ะ เห็นแกโทรตาม

บอกยังไม่มีใครมากินข้าวซะที น้ำเขาเลยไล่ให้พี่เดินมาก่อนเขาจะไปตามให้ สงสัย

ยังแต่งตัวไม่เสร็จกันมั้ง”


ก๊อปพยักหน้าเข้าใจตามนั้น แต่บิวที่ส่องกระจกพกเติมแป้งกลับใช้หางตาเหล่มองหน้า

เจ้าเพื่อนตัวแสบที่พูดไปยิ้มไปอย่างหมั่นไส้ ดาราสาวรีบเก็บแป้งพับแล้วชี้หน้าว่าเอส

“แหมๆๆ!!! แกไม่ต้องมาทำหน้าระรื่น โลกสีชมพูมีความสุขขึ้นตาให้ชั้นเห็นเลยนะยะ!

ไอ้เอสแกรู้มั้ยเมื่อคืน กว่าพวกชั้นจะได้นอนตั้งเกือบตีหนึ่ง! ไม่ต้องอดหลับอดนอน

อยู่กองถ่ายทั้งที แกก็ยังจะมาแกล้งให้นอนดึกอีกนะ ไหนจะต้องพอกหน้ากันใหม่

ไหนจะต้องทาครีมบำรุงทั้งหน้าทั้งตัว พะเรอเกวียนมันเหนื่อยนะยะ! แกไม่เป็นผู้หญิง

แกไม่รู้หรอก! คราวหน้าถ้ามาแกล้งอีกนะชั้นจะเอาครีมยัดปากแกทั้งกระปุกเลยคอยดู!”


ถึงจะรู้ว่าเพื่อนเคือง แต่เอสก็ยังขำ เพราะรู้ว่าบิวไม่ได้โกรธกันแบบจริงจัง

เพื่อนก็แค่ขู่เพราะกลัวว่าจะถูกเขาแกล้งอีกก็เท่านั้น “ขอโทษคร้าบ~ คุณนายทั้งสอง55

เฮ่! นี่! เฮ้ยแต่ดูไปดูมา หน้ากับผิวพวกแกนี่ดูดีขึ้นทันตาเห็นเลยนะเนี่ย!” ยอเขาซะหน่อย


“อุ้ย//////จริงเหรอพี่เอส!” ก๊อปยิ้มดีใจ กำลังเล่นโซเชี่ยลมีเดี่ยในไอแพดเพลินๆ

ก็ตาลุก รีบหันมาถามเอสแล้วคลำหน้าตัวเองอย่างชอบใจ ส่วนเพื่อนสาวรุ่นพี่ข้างๆ

ก็ทำหน้าอมยิ้มเชิดๆ ประมาณว่าของมันแน่อยู่แล้วย่ะ


“พวกแกไม่ลองเปลี่ยนจากทา เป็นกินเข้าไปดูซะล่ะ! 555เผื่อนิสัยพวกแก

มันจะดีขึ้นอย่างผิวบ้าง555!!!” พอเห็นเพื่อนทำหน้าเหลิง เอสก็คันปาก

อดไม่ไหวต้องแกล้งแขวะให้กลับมาหน้าหุบอีกจนได้


“ถ้าอย่างนั้นก็ต้องแกนั่นแหละไอ้เอส! ต้องกินเป็นคนแรกเลยไอ้เพื่อนสันดานชั่ว!”

บิวรีบตอกกลับกระแทกเสียงว่าให้.. ไม่ใช่นิสัยนะ แต่เป็นสันดาน ...

“ขอบคุณคร้าบบบ!555 โอ้โห! สงสัยมื้อนี้ต้องอร่อยสุดๆอ่ะ โดนด่าแล้วสบายใจจัง555”

นอกจากไม่สลดแล้วเอสยังหน้าระรื่นได้อีก ทำเพื่อนๆตีหน้ายักษ์ พยักเพยิดหน้าให้กัน

ขมุบขมิบปากด่ารัวไม่ออกเสียง มันจะได้เถียงไม่ได้แทน..


“อุ้ยๆเจ้ๆ!! ดูสิคะ!นี่ๆครูโจ้เข้ามาเม้นท์ให้ด้วยล่ะ////” น้องก๊อปดีใจ เลยเลิกสนใจเอส

ชี้ให้บิวดูข้อความของคุณครูสอนเต้นใต้ภาพในไอแพด ดาราหน้านวลเลือกภาพฮาๆ

ที่ช่วยกันถ่ายกับบิวไว้ตั้งแต่เมื่อวานตอนขามาที่รีสอร์ทนี้ ได้มาหลายภาพ อัพลงใน

โซเชี่ยลมีเดียหลายๆที่ ภาพถ่ายหนึ่งในนั้นที่ครูโจ้เข้ามาทัก คือภาพที่ร้านอาหารเรือนไม้

ริมน้ำสวย เอสกำลังตักข้าวเข้าปาก คนหน้าหล่ออ้าปากกว้างมากๆ แถมยังทำถลึงตาดุคนถ่าย

ดูแล้วเป็นใครก็ต้องขำ…


“ไปเที่ยวกันยกแก็งค์ น่าสนุกจังนะครับ อ้าปากซะกว้าง ไม่กลัวขากรรไกรจะค้างเลยนะ

คุณเอส55 เห็นว่ามี...คุณหมอที....หือ!?....เห็นว่ามีคุณหมอที!...นั่งข้างๆล่ะสิ....?..”

ก๊อปอ่านข้อความที่คุณครูโจ้ทิ้งไว้ให้อย่างงงๆ.. “เอ๋!?... คุณหมอที ?.. หมายความว่าไงอ่ะ

น้องก๊อปล่ะงงกับครูโจ้เขาจริงๆค่ะ”

บิวดึงไอแพดของก๊อปมาดูใกล้ๆ งงไม่ต่างกัน

“นั่นสิ....คุณหมอทีเขาไม่ได้มากับเราด้วยซะหน่อยนะยะ ทำไมครูโจ้ถึงได้....”


เอสเองก็มีความเห็นไม่ต่างไปจากก๊อปและบิว จึงดึงไอแพดในมือบิวไปดูบ้าง

ดาราหนุ่มต้องขมวดคิ้วกับข้อความของครูโจ้นัก...

ในภาพนั้นนอกจากหน้าเอสแล้ว... ทางซ้ายของภาพยังติดหน้าของเทพพิชัยซึ่งนั่งอยู่

ข้างๆเอสไปด้วย........... คนหน้าหล่อนิ่งมองภาพนั้นได้ไม่กี่วินาทีก็ต้องร้อง “เฮ้ย!!!”

เมื่อเขานึกอะไรได้ มันน่าจะเป็นสาเหตุ ที่ทำให้ครูโจ้เอ่ยถึงคุณหมอจอมลึกลับ

ทั้งๆที่ในภาพนั้นมีเพียงแค่หน้าของเขา...กับเทพพิชัยเท่านั้น!


“จะว่าไปแล้ว! นอกจากเจ้ากร..คนที่บอกว่าเคยเห็นหน้าคุณหมอที! ก็ยังมี...น้ำ...กับ!..”

เอสพูดด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นชวนให้คิดตาม บิวกับก๊อปจึงพูดขึ้นพร้อมกันว่า “ครูโจ้!!”

เอสพยักหน้าว่าใช่ แล้วหันหน้าไอแพดไปหาเพื่อน ทำหน้าจริงจัง ชี้ไปที่หน้าของเจ้าคนที่

ดันติดเข้าไปอยู่ในรูปเดียวกันกับเขา... เทพพิชัย

“แล้วครูโจ้ก็ทักมาว่า คุณหมอทีนั่งอยู่ข้างๆ!เฮ้ยพวกแก คุณหมอทีที่ครูเรียกเนี่ย

มันจะเป็นใครไปได้อีกวะ ในเมื่อ! ในรูปนี้มันมีแค่ชั้น! กับ!!...”

“คุณเทพพิชัย!! เฮ้ยยยย!!!!”

คุณเพื่อนดาราทั้งสองรีบพูดเติมคำในช่องว่างที่เอสเว้นไว้ให้เป็นเสียงเดียวกัน

เรื่องที่คิดได้ไม่น่าเป็นอื่น ผุดขึ้นมาในหัวของคนทั้งสาม

ช่างเป็นเรื่องที่น่าตกใจจนทั้งสามต้องมองหน้ากันซ้ำไปซ้ำมา เหมือนเป็นเชิงถามกันเองว่า

มันเป็นไปได้เรอะ!!!|||||||||||


“ตาฝาดรึเปล่าเนี่ยอีครูโจ้!||||||||” น้องก๊อปไม่อยากจะคิดว่ามันใช่

“รูปเห็นหน้าชัดมากเลยนะนังก๊อป..||||||||||” บิวหยิบไอแพดจากมือเอสมาดูใกล้ๆ

ทำหน้าบอกไม่ถูก เธอก็ไม่อยากจะเชื่อ แต่ครูโจ้ที่ไม่เคยเห็นหน้าเทพพิชัยมาก่อน

ดันทักมาว่าคนที่นั่งข้างเอสคือคุณหมอที... ถ้าไม่ได้แปลว่าเทพพิชัยคือคุณหมอที

คุณหมอแว่นหนาผู้ซึ่งชื่นชอบการใส่ผ้าปิดปากอนามัยเป็นชีวิตจิตใจ จนพวกเขาไม่เคย

ได้เห็นหน้าจริงๆมาก่อน ก็ไม่รู้จะเข้าใจเป็นอื่นได้ยังไงแล้ว...


“อุ้ยอย่างนี้! น้องกรก็!!....ชะชอบ!...” ก๊อปตาโต เอามือปิดปากหันไปมองหน้าบิวก็ดูเหวอๆ

“นังก๊อป! ไอ้คืนงานเลี้ยงช่อง8 นั้นน่ะ! น้องกรเขาได้เห็นหน้าคุณหมอทีแล้วไม่ใช่เหรอ!”

บิวนึกขึ้นได้ก็รีบถาม แสดงว่ากรก็รู้แล้วสิ!

“ใช่ๆเจ้!! ตอนที่คุยเล่นกันเมื่อวาน ก๊อปแกล้งถามน้องกรว่าคุณหมอเขาหล่อมากมั้ย!

เขาก็บอกว่าหน้าเหมือนลิงยักษ์!อุ้ยก๊อปยังหัวเราะตั้งนาน คิดว่าเขาหวงคุณหมอน่ะค่ะ

แต่ถ้าก๊อปจำไม่ผิดนะ! ตอนนั้นก๊อปเห็นคุณเทพพิชัยที่นั่งอยู่แถวนั้นเขาสำลักน้ำ

แถมยังทำหน้าแปลกๆมองมาทางน้องกรด้วยล่ะค่ะ!//////”

พวกเธอเข้าใจแล้วถึงพฤติกรรมแปลกๆชวนสงสัยที่ผ่านมาของเทพพิชัยและกร


“อ๋อ~! อย่างนี้นี่เอง! มิน่าล่ะ!! น้ำนะน้ำ!!” เอสตบเข่าก๊อปที่นั่งติดกันดังฉาดจนสะดุ้ง

“โอ๊ย!ทำไมไม่ตบเข่าตัวเองยะอีพี่เอส!!|||||||*||”

ดาราหนุ่มหัวใจสาวแว๊ดใส่ดารารุ่นพี่หน้าหล่อที่ยิ้มเจ้าเล่ห์คนเดียว


เพื่อความชัวร์ คนหน้าหล่อจึงโทรไปถามครูโจ้อีกที แล้วก็ได้รับคำตอบ

ว่าเจ้าลูกครึ่งกล้ามโตในรูปนั้น ใช่คุณหมอทีจริงๆอย่างที่คิด!

เอสถึงบางอ้อแล้ว เรื่องที่น้ำปิดบังเขาเอาไว้ เมื่อคืนบอกว่าจะเล่าให้ฟัง

แต่ก็ยังไม่ทันได้เล่า พวกเขาผล็อยหลับไปเสียก่อน (รู้ล่ะ!! ฮ่าๆๆๆๆ!!!!!

เรื่องนี้แน่ๆ! ..........ไอ้กร!หนอยแน่!! ต้องเป็นเพราะมันขอน้ำไว้แน่ๆน้ำถึงไม่ยอมบอก

หนอยๆๆ!!! ไอ้ล่ะอ่อนกรนี่มึงริอาจปิดบัง แล้วหัดเสี่ยมสอนให้เมียกูปิดบังกูอีกคนเรอะ!

มิน่าล่ะน้ำถึงเจ้ากี้เจ้าการเรื่องมันกับเทพพิชัยนัก อ๋อ~!~ ที่น้ำเคยบอกว่านายเทพพิชัย

ไปชอบคนอื่นแล้ว ไอ้กรนี่เองเรอะ!ก๊ากกกกฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!!!! ไอ้คุณกร~~~~~~!

มึงเจอกูแน่!เหอ เหอ เหอ เหอ ..... )




....................................................

............................

...............

.....


*********************************



ที่หน้าห้องพักของกร...

น้ำเดินนำนิกกี้และแบงค์มาหยุดยืนอยู่ตรงหน้าประตูห้อง


“ตื่นสาย!... เมื่อคืนมัวแต่ทำอะไรกันอยู่นะพวกมึง ...”

น้ำบ่นเปรยๆเหล่หางตามองดุน้องที่ยิ้มทำตาหยีให้ข้างๆ... ตอนเขาไปหา

ยังงัวเงียไม่อยากลุกจากที่นอนกันด้วยซ้ำ..

“โธ่พี่ก็เพิ่งตื่นก่อนผมนิดเดียวเองไม่ใช่เหรอ แล้วเมื่อคืนมัวแต่ทำอะไรกับพี่เอสอยู่ล่ะครับ?”

เจ้าตาตี่ยื่นหน้าทะเล้นมาใกล้กับหน้าพี่ชาย พี่เขาสะดุ้งรีบทำตาโตใส่ แล้วพูดแก้ตัวเสียงหลง

“เฮ้ยทำอะไรวะ!/////*// กูไม่ได้ทำอะไรเล้ย! อย่ามาทะลึ่งนะไอ้หมาตี่นี่!”

น้ำใช้มือตีหน้าผากน้องดังเพี๊ยะ ไล่ให้เอาหน้าออกห่างบ่นว่าอย่ามาทำเป็นจับผิดเขา

คนน่ารักรีบหลบตาน้อง แล้วยกมือขึ้นจะเคาะห้องเพื่อเรียกคนข้างใน แต่น้องแบงค์

ที่เงียบมาตลอดทาง ก็ผวาเรียกให้น้ำชะงักมือไว้ก่อน “ดะเดี๋ยวครับพี่น้ำ!!||||||||”


“หือ!? ทำไมไอ้เบ๊?”... น้ำหันกลับมามองหน้าหนุ่มร่างเล็กที่ดูเครียดๆ

“ก็...ก็...||||||||||||| เมื่อคืน...ผมว่าคุณกร.. เขาอาจจะโกรธผมก็ได้ พี่น้ำกับพี่นิกเข้าไป

แค่สองคนดีกว่ามั้งครับ..” แบงค์พูดเกร็งๆ

นิกกี้ยิ้มเล็กน้อย เข้ามากอดไหล่คนรักตัวเล็กที่ดูกังวลมากไว้แล้วลูบหัวปลอบ

“..เอ่อ...คือแบงค์ก็อยากจะเข้าไปขอโทษเขานะครับ..แต่..ก็...คือ.......พี่นิก~|||||||||”

หนุ่มน้อยเงยหน้าส่งสายตา มองคล้ายจะขอความช่วยเหลือจากคนรักรุ่นพี่

“แบงค์.. แบงค์ไม่ต้องคิดมากหรอกนะ...ไอ้กรมันเข้าใจ...มันไม่โกรธแบงค์หรอก

เมื่อวานมันเป็นคนบอกพี่เอง ไม่ต้องกลัวนะเข้าไปด้วยกันนี่แหละ”

หนุ่มตี๋รีบพูดให้อีกฝ่ายสบายใจไว้ก่อน เพราะเจ้าตัวเล็กนี่ยิ่งขี้กลัวแล้วก็คิดมากอยู่ด้วย

..............................

..............

ทางด้านเจ้าคนที่อยู่ในห้อง ยังแปรงฟันไม่เสร็จดี ก็ได้ยินเสียงเรียกแล้วเคาะห้อง

จึงเร่งแปรงฟัน บ้วนปาก ล้างหน้า แล้วรีบเดินไปเปิดประตูให้ก่อน

“อ๊ะ!.....เอ่อ....บ..แบงค์|||||||....” เปิดประตูมากรก็เจอหน้าแบงค์ก่อนเลย

น้ำดันหลัง ยันให้เจ้าหนุ่มน้อยยืนข้างหน้าตนและน้องชาย เพื่อสู้หน้ากรให้ได้

“คะคุณกร! คุณกรครับผมขอโทษนะครับที่เมื่อวานว่าคุณไป ผมไม่ได้ตั้งใจจริงๆครับ!

ผะผมขอโทษครับ ตอนนี้ผมรู้แล้วว่าคุณมีปัญหา ...ขะ...ขอโทษครับที่ไล่คุณ

แล้วก็ขอโทษด้วยครับที่ผมเอาแต่ใจ...” แม้ว่าแบงค์จะดูเกร็งๆ และหลบตากร

ตลอดเวลาที่พูด แต่เขาก็รวบรวมความกล้าพูดออกไปได้สำเร็จ...


กรนิ่งอึ้งฟัง ...แต่ยังไม่ทันที่แบงค์จะพูดจบก็ยิ้มออกมา

“ไม่เป็นไรหรอกแบงค์!...เราต่างหากต้องขอโทษพวกนายที่ทำให้เข้าใจผิดกัน

จนวุ่นวายไปหมด....แค่เห็นพวกนายดีกัน รักกันเหมือนเดิม ไม่ทะเลาะกันเพราะเรา

แค่นี้เราก็สบายใจแล้วล่ะ ไม่ต้องขอโทษเราหรอก เราเป็นคนผิดเองต่างหาก...

แบงค์ เราขอโทษนะ..แล้วก็ไม่ต้องพูดสุภาพกับเราขนาดนี้ก็ได้55 ความจริงแล้ว

เราอายุอ่อนกว่านายอีกมั้ง...” เด็กหนุ่มยิ้มอย่างที่ยิ้มให้เพื่อน

คนที่มีท่าทีเกรงกลัวเขาตรงหน้าได้เห็น ก็พลันคลี่ยิ้มออกมาเช่นกัน...

ตอนนี้ทั้งสองคงไม่ต้องกลัวว่าจะเข้าหน้ากันไม่ติดอีกแล้ว


“เอ้าๆดีกันได้ก็ดีแล้ว ไปกินข้าวกันเหอะเนอะ!////” น้ำพูดขึ้นให้กรได้สะดุ้ง

“ไงไอ้กร... เฮ้ย!ไอ้ชุดที่ใส่อยู่นี่ อย่าบอกนะว่านายจะไปกินข้าวทั้งอย่างนี้!?55”

ดูแล้วว่ากรยังอยู่ในชุดนอน นิกกี้ที่ชะโงกหน้ามาทักมองแล้วต้องหัวเราะ

“เอ๊ะทำไมมึงแต่งตัวเหมือนเมื่อคืนเลยวะกร… -*- ”

น้ำหรี่ตามอง แกล้งถามทั้งที่รู้คำตอบอยู่แล้ว


“โห! แห่มากันทำไมครับเนี่ย! ยังไม่ได้อาบน้ำเลยพี่!” กรเดินบ่นนำหน้า น้ำ นิกกี้และแบงค์

เข้ามารอในห้อง เด็กหนุ่มเกาหัวยุ่งเหยิงหยิบจับทำอะไรไม่ทันใจเอาเสียเลย

หนุ่มน่ารักที่ยืนกอดอกจึงตีหน้าดุใส่ ให้พวกน้องชายอีกสองคนแอบขำ

เห็นกรวิ่งวุ่นไปมา หาเสื้อผ้าเครื่องแต่งตัวเหมือนมีใครเอาไฟมาลนก้น


“มึงให้ไวเลยไอ้กร เขารอมึงกันอยู่คนเดียวเนี่ย! กูจะแนะนำเพื่อนกูให้มึงรู้จัก!

อ้าวๆค้างอีกๆ!! ไม่ต้องมาทำหน้างง เพื่อนเก่ากู!เผอิญเจอกันที่นี่เมื่อคืนน่ะ!55///”

กรที่ได้เสื้อผ้าแล้วเร่งรีบไปหยิบผ้าเช็ดตัวถึงกับชะงักค้าง หันมามองหน้าน้ำ ถามทวนซ้ำ

ย้ำด้วยหน้าตาที่เหรอหรา อย่างไม่อยากเชื่อหู “เพื่อน!...พี่น้ำเจอเพื่อนที่นี่ด้วยเหรอครับ!”


ไม่ใช่แค่กรคนเดียวเท่านั้น... นิกกี้กับแบงค์เองก็ประหลาดใจมากเช่นกัน นิกกี้รีบซักถามรัว

“เพื่อน! เพื่อนคนไหนพี่!!? ไปเจอกันได้ยังไง!? ที่ไหนส่วนไหนของรีสอร์ท!? ตอนไหน!?

ทำไมผมไม่รู้!? เพื่อนพี่คนไหนกัน ไม่มีใครที่ผมจำหน้าไม่ได้หรอก! พ่อแม่เขาชื่ออะไร!?..”


น้ำถูกน้องจับแขนเขย่า ท่าทางเจ้าตาตี่ดูตกใจตื่นเต้นมากยิ่งกว่าตอนที่เขาได้เจอเพื่อนเสียอีก

แบงค์ต้องเขย่าแขนนิกกี้เรียกให้ใจเย็นลง “พี่นิก!~พี่นิกใจเย็นก่อนสิครับ! ถามรัวอย่างนี้

แล้วพี่น้ำเขาจะตอบพี่นิกได้ยังไงล่ะครับโธ่~” นิกกี้ชะงักมองหน้าพี่ แล้วหันไปมองหน้า

หนุ่มน้อยที่เรียกเขา หนุ่มตี๋สูดหายใจเข้าปอดแล้วคิดอะไรบางอย่างคนเดียว..

เขาพยายามเก็บอาการ ไม่ให้ทั้งสามคนที่รุมมองตื่นตกใจสงสัยในท่าทีของเขาไปมากกว่านี้


“ทะทำไมวะนิกกี้!? แค่กูเจอเพื่อนกูแค่นี้...มึงตื่นเต้นอะไรนักหนา

คือ...มันก็นานแล้วน่ะ ตั้งแต่สมัยม.ต้นโน้นแน่ะ..... กูว่าเขาเปลี่ยนไปเยอะนะ

ขนาดกูยังนึกหน้าเขาสมัยก่อนไม่ค่อยออกเล้ย” น้ำทำหน้านึกไปพูดกับน้องไป

“อ้าวแล้วพี่รู้ได้ยังไงคร้าบ!ว่าเขาเป็นเพื่อนพี่!” อยากจะบ้าตาย..หนุ่มหน้าตี๋กุมหัวตัวเองบ่น

“อึก....//// *// บอกว่าเพื่อนก็เพื่อนเซ่! เราคุยกันเมื่อคืนนิดหน่อย กูจำได้เรื่องที่เรียนด้วยกัน

จนถึงม.สามน่ะ...แล้วเขาก็ไปเรียนต่อที่อื่น...อืมม”

“เขาชื่ออะไร!?”

“ชื่อชัย......โชคชัยเขาเรียนเก่งนะ แล้วก็พูดน้อย...เมื่อก่อนก็ไม่ค่อยได้คุยกันเท่าไหร่หรอก..

แต่เมื่อวานรู้สึกจะคุยเก่งขึ้นเป็นกองเลย55 คุยกันตั้งนาน..”

“เอ๊ะ..........ชื่อชัย........ชัย งั้นเหรอ...?.....” แม้น้ำจะให้ข้อมูลมา แต่นิกกี้ก็ยังนึกหน้าไม่ออก

คนที่เรียนเก่งๆสมัยม.ต้น ห้องเดียวกับพี่ชายเขางั้นเหรอ........


“นี่พี่เจอเพื่อนจริงๆเหรอ...”

“บร๊ะ!////*//เชี่ยนิก! มึงนี่!! กูเจอเพื่อนแล้วมันจะทำไมวะ!?”

“ก็.........เปล๊า....” นิกกี้ยักไหล่ ทำมองเมินไปที่อื่นหนีสายตาสงสัยของพี่ชาย...

เขาจะไม่มีปัญหาอะไรใดๆทั้งสิ้น.....ถ้าหากว่าได้เจอหน้ากันแล้ว เพื่อนของพี่น้ำคนนี้

ไม่ใช่ไอ้พวกที่ติดแบล็คลิสต์ ที่เขาเคยหมายหัวไว้เมื่อสมัยก่อนล่ะก็นะ!!!


หมายหัวเรื่องอะไรน่ะหรือ....มันก็มีอยู่เรื่องเดียวนั่นแหละ!

ความทรงจำในอดีตเกี่ยวกับเพื่อนๆของพี่ชายสุดที่รัก เหมือนจะไหลวนหมุนย้อนกลับมา

ย้ำเตือนให้หนุ่มหน้าตี๋ได้นึกถึงความหลังขึ้นมาอีกครั้ง...


.......................................


...............


.....

[tsktonight]

              ตอนที่ 63 เพื่อนรัก... (แรก) // 2






...........


[...........ไม่ว่าใครหน้าไหนก็อย่าได้คิดจะแหยมมาจีบพี่กู!!!

หรือสะเออะคิดอยากจะเป็นมากกว่าเพื่อนกับพี่ชายกู!!! ถ้ากูรู้! มึงตาย!!!!

แล้วไอ้คนที่ให้ความร่วมมือ! พวกมึงก็ต้องตาย!!!! ตายสถานเดียวเข้าใจ๊!!!

อย่าให้กูเห็นนะว่ามีใครเสือกเสนอหน้ามาเข้าใกล้พี่กูเกินความจำเป็น! กูไม่เอาไว้แน่!

ใครไม่เชื่อมาเจอกะกู!!!!กูเรียนม.ต้น อยู่ที่เดียวกับพวกมึงนี่แหละ แล้วกูจะคอย

จับตาดูพวกมึงทุกคน! ฮึ่ม!อย่าคิดว่ากูไม่รู้นะว่าพวกมึงมองพี่กูยังไง!!

จำใส่หัวไว้ว่าอย่ามายุ่งกับพี่ชายกู!!! หวังว่าจะไม่ได้เจอกันอีกนะ บ๊ายบาย!!…]


.............

.......................นั่นคือคำกล่าวลาเพื่อนๆของพี่ชาย ทุกครั้งที่พี่มีเพื่อนตามมาเที่ยวที่บ้าน..

ไม่ว่าครั้งไหนๆเจ้าตาตี่ก็มักจะขอเป็นคนเดินออกไปส่งเพื่อนๆของพี่อย่างยิ้มแย้มแจ่มใส

แทนให้เสมอ.....ก่อนจะตบท้ายด้วยคำบอกลาที่เรียกว่าข่มขู่น่าจะถูกต้องกว่า

ให้คุณเพื่อนๆทั้งหลาย หน้าหดหน้าเหี่ยวทยอยกันเดินคอตกออกไปจากชีวิตพี่ชายเขาซะ!..

นิกกี้ไม่เคยบอก..ถึงสาเหตุที่ทำให้น้ำมีเพื่อนน้อยลง...น้อยลง..ทุกวัน...ทุกวัน..||||||||||...


ก็จะทำไงได้! พี่น้ำของเขาเมื่อสมัยก่อน...ไม่ใช่มนุษย์ดัดแปลงที่พร้อมจะทำลายล้างโลก

อย่างทุกวันนี้นี่นา... ตอนนั้นพี่ของเขาดูไม่ออกหรอกว่า คนไหนถึงควรจะเรียกว่าเพื่อน!

การตัดไฟเสียตั้งแต่ต้นลมเป็นวิธีที่ดีที่สุด... ไอ้พวกที่ต้องสงสัย เขาต้องไล่มันไปให้หมด!


........เจ้าตาตี่กลุ้มหนักตั้งแต่ได้ขึ้นชั้นมัธยมต้น... เมื่อเขาได้เข้าเรียนโรงเรียนเดียวกับน้ำ

และได้รู้เห็นพฤติกรรมที่ไม่น่าไว้วางใจจากเพื่อนของพี่ทั้งหลาย...........เพื่อนชาย..

ที่โรงเรียนชายล้วน!

ชายล้วนนนนนนนนนนนนนนนนนนน!!!!

โรงเรียนชายล้วน!.....ที่ซึ่งอันตรายสุดๆสำหรับพี่น้ำผู้น่ารักของเขา...|||||||||||


...ทั้งที่พี่ชายสุดน่ารักมีใบหน้าที่หวานยิ่งกว่าผู้หญิงเสียขนาดนี้..

เตี่ยกับแม่ก็ย๊างงงงงงงง จะส่งเข้าโรงเรียนชายล้วน!!! ไอ้คำว่าชายล้วนเนี่ย

มันก็หมายความว่าเพื่อนของพี่ไม่มีใครเป็นผู้หญิงไปได้แน่!

แล้วคำอธิบายสำหรับดอกกุหลาบมากมาย... ตุ๊กตา...ของขวัญสำหรับวันอะไรก็ไม่เคยรู้..

ขนมที่มีให้ไม่เว้นวัน ไม่มีที่มาไม่เฉพาะแต่วันวาเลนไทน์….(ผู้ชายให้ผู้ชายเนี่ยนะ!-*-)

.. อาการโง่เรื้อรัง ไร้ความสามารถเกินจะเข้าใจบทเรียนของเพื่อนๆทั้งหลายในห้องพี่

จนต้องแห่ตามกันมาถึงบ้าน เพื่อขอให้พี่เขาสอนการบ้านแบบประชิดตัวแทบทุกวัน..

แล้วไหนจะไอ้ความใจดีผิดปกติทั้งหลายของไอ้พวกคุณเพื่อนๆนั่นอีกล่ะ..

(หลอกแต๊ะอั๋งพี่กูตลอด! นึกแล้วน่าโมโห!||||||||||||*||)

จะให้เขาเข้าใจว่าอย่างไรได้ ถ้าไม่ใช่พี่น้ำของเขากำลังตกอยู่ในอันตราย

จากไอ้เพื่อนหื่นทั้งหลาย!


บ่อยครั้งที่นิกกี้ต้องปกป้องพี่โดยแอบปิดบังเจ้าตัวไว้... หลายครั้งที่เจ้าตาตี่ต้องรอจังหวะให้

พี่ชายแยกตัวออกห่างจากเพื่อน ถึงตอนนั้นเจ้าตัวแสบก็จะแอบย่อง ปีนเข้าทาง

หน้าต่างห้องเรียนบ้าง... ลากคอเพื่อนของพี่ไปที่ห้องน้ำบ้าง.. หลังโรงเรียนบ้าง...

ทำทุกวิถีทางเพื่อหาทางข่มขู่ หรือกำจัดเจ้าพวกเพื่อนๆตาเยิ้มของพี่ชายให้ล่าถอยไปเสีย

เขาไม่เคยหวั่นแม้เจ้าพวกนั้นจะอยู่ชั้นม.ปลาย...


ไม่ต้องสงสัยเลยว่า ไอ้หนูม.ต้น ที่ตัวโตเสียยิ่งกว่าเด็กม.ปลายบางคน

จะได้รับการตอบรับที่ดีแค่ไหน..... มีทั้งคนที่เชื่อฟัง และคนที่อยากลองดี ...

ไม่ช้าก็เป็นที่โจษจันกันทั่วทั้งโรงเรียน ถึงความเกเรของเจ้าตาตี่

ไอ้ตี๋ซ่านิกกี้ทำให้พี่ชายหน้าหวานต้องปวดหัวไม่เว้นแต่ละวัน เรื่องที่ชอบหาเรื่องทะเลาะ

ชกต่อยกับคนอื่นไปทั่ว...โดยเฉพาะกับคนใกล้ตัว


นิกกี้นึกถึงเรื่องอดีตที่มีกับเพื่อนของพี่ เมื่อครั้งสมัยเรียนมัธยมแล้ว เขาก็เครียดขึ้นมาทันที..

......ถ้าหากว่าเป็นเพื่อนตอนสมัย ม.ต้น ............งั้น....เขาก็ไปขู่ไว้ไม่ทันน่ะสิ!||||||||||.....

เพราะตอนนั้นตัวเขายังเรียนชั้นประถมอยู่เลย...

แล้วเพื่อนเก่าคนที่พี่น้ำพูดถึง เขาจะเคยเห็นหน้ามั้ยนะ...



“ไอ้หมานิก!” เสียงน้ำเรียกตะคอกทำนิกกี้สะดุ้งหันมอง น้ำเรียกน้องหลายครั้งแล้ว

แต่เจ้าหน้าตี๋ก็เอาแต่นึกคิดอะไรๆอยู่ในหัว จนพี่ชายต้องเสียงดังใส่


“เหม่อเชี่ยอะไรของมึงอยู่ได้วะตี่!? คิดอะไร?”

น้ำขมวดคิ้วมองจ้องดวงตาเรียวรีที่ดูล่อกแล่ก

“ปะเปล่า!..555อะไรเล่าผมก็คิดเรื่อยเปื่อย…ว่าแต่เพื่อนพี่คนนี้หลังจากย้ายโรงเรียนแล้ว

เขาได้ติดต่อกับพี่ หรือมาบ้านเราบ้างรึเปล่าครับ..”

ขออย่าให้เป็นไอ้พวกที่เขาเคยแอบไล่กระทืบเปิงก็แล้วกัน!

“ฮึ....ชัยไม่น่าจะเคยมาบ้านเรานะ...เขาย้ายไปแล้วก็ไม่ได้เจอกันอีกเลย..ถามทำไมวะ?”

“อ๋อ!55!!|||||||||| เปล่าๆพี่!! ไม่มีอะไรผมก็ถามดูเฉยๆอ่ะ เผื่อเคยเจอกัน55...”

“อืมมม...มึงไม่น่าจะเคยเจอหรอก กูไม่ค่อยสนิทกับเขาเท่าไหร่นักหรอกเมื่อก่อนน่ะ..”

เจ้าตาตี่ได้ยินก็ขมวดคิ้วสงสัย “เอ๊ะ...เมื่อก่อน.....เขาไม่เข้ามาคุยกับพี่เหรอ!?”

“ไม่อ่ะ...เขาชอบอ่านหนังสือเงียบๆคนเดียว.. กูน่ะเพื่อนไม่ค่อยคบ แต่คนนี้แหละ!

ที่กูว่าไม่ค่อยคบใคร||||||||..... เมื่อคืนเลยนึกตั้งนานว่าเป็นใครวะ55

ที่แท้ก็เพื่อนห้องเดียวกันนี่เอง555”


ฟังไปเจ้าน้องตัวโตก็ลอบมองใบหน้าหวานๆของพี่ชาย.... ไม่ว่าจะเป็นเมื่อก่อน

หรือตอนนี้ พี่น้ำของเขาก็ยังคงน่ารักมากไม่เปลี่ยนแปลง.....น่ารักขึ้นอีกด้วยมั้ง..

ก็ตอนนี้มีความรักแล้วนี่นะ...//// พี่เอสน่ะไม่เหมือนคนอื่นๆ..คิดตั้งแต่แรกที่ได้รู้จักกันแล้ว

ถ้าพี่ชายเขาจะต้องมีแฟนเป็นผู้ชายจริงๆ ก็ต้องเป็นคนนี้เท่านั้น!...


ในความคิดของนิกกี้นั้น แม้เขาจะหวงและห่วงน้ำมากมาย แต่ก็ไม่ได้หมายความว่า

เขาอยากให้พี่อยู่เป็นโสดไปจนตาย นิกกี้แค่อยากให้คนที่จะมาอยู่เคียงข้างพี่ของเขาตลอดไป

เป็นคนที่เขามั่นใจได้ว่า จะทำให้พี่ชายมีความสุขมากยิ่งกว่าที่เขาทำ....

เอสนั้นทั้งหล่อ ทั้งใจดี รักพี่เขาแค่คนเดียว แล้วก็ทำตัวสมกับเป็นลูกผู้ชาย ทำงานก็เก่ง

ดูแลพี่แทนเขาได้... แต่เหตุผลอะไรที่ทำให้เขายอมรับเอสก็ไม่สำคัญเท่ากับ

ปฏิกิริยาที่พี่ชายสุดที่รักมีต่อผู้ชายคนนี้...

ตั้งแต่เกิดมา หนุ่มตี๋ไม่เคยเห็นพี่ต้องหวั่นไหวเพราะผู้ชายหน้าไหนมาก่อนเลย

...ยกเว้นคนนี้คนเดียวเท่านั้น...


ตอนนี้..........พี่น้ำของเขาเปลี่ยนไปแล้ว....ไม่ได้อ่อนต่อโลก

มองโลกในแง่ดีจนไม่ทันคนเหมือนเมื่อสมัยก่อน....พี่ชายเขาเข้มแข็งและแข็งแรง

ช่วยเหลือตัวเองได้แถมยังมีคนรักอย่างพี่เอสคอยอยู่เคียงข้าง..... ไอ้เรื่องที่จะมีใคร

เข้ามาหลอก หรือคอยรังแก เรื่องนี้คงไม่ต้องเป็นห่วงมากอีกต่อไปแล้ว....


นิกกี้หันหน้าหนีสายตาของน้ำไปทางอื่น แล้วแอบส่ายหน้า อมยิ้มขำๆคนเดียว...

แต่ถึงอย่างนั้นก็เถอะ... นี่พี่น้ำนะ!.... พี่เขาเหมือนชาวบ้านซะที่ไหนเล่า555

ไม่ว่ายังไงคนเป็นน้องก็ยังอดห่วงไม่ได้อยู่ดี... เฮ้อ~/////


คำว่าพี่น้อง.. ไม่ว่าจะผ่านไปนานเท่าไหร่ ตราบจนชั่วชีวิต

สำหรับเขาจะไม่มีวันเปลี่ยนแปลง ไม่มีอะไรจะมาเปลี่ยนความห่วงใย

และความรักที่เขามีให้พี่ได้... ไม่ว่าเมื่อไหร่ก็ตาม... เขาก็จะคอยปกป้องพี่ตลอดไป...

เหมือนที่พี่คิดจะปกป้องเขาเช่นกัน ในบางครั้งแม้ไม่พูด แต่พวกเขาก็เข้าใจกันดี

คำสัญญาต่อหน้าหลุมศพของพ่อแม่คือ ไม่ว่าพี่น้องคู่ไหนจะทะเลาะกัน ตีกัน

แก่งแย่งชิงดีหรือเกลียดกันยังไง สำหรับพวกเขาสองพี่น้อง....ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น

พวกเขาจะไม่มีวันทิ้งกัน...
......
..

เห็นคนรักรุ่นพี่แอบหันไปคิดอะไรๆแล้วยิ้มคนเดียว น้องแบงค์ก็แอบขำบ้าง

ก่อนจะหันไปพูดกับน้ำ “ดีจังนะครับได้เจอเพื่อนที่นี่ แล้วเพื่อนพี่น้ำมาทำอะไรที่นี่ครับ

มาเที่ยวเหรอครับ?” มิน่าถึงว่าพี่ชายของคนรักดูอารมณ์ดีเป็นพิเศษ

“เขาทำงานที่รีสอร์ทนี้ เป็นเชฟน่ะ เท่ใช่ม๊า!!555///”


กรเห็นน้ำมีท่าทีดีใจ จึงถามบ้าง “เอ่อพี่น้ำ... แปลว่าพี่นัดเพื่อนไว้เหรอครับ”

“ก็เออน่ะเซ่! เขาทำงานอยู่ตอนนี้ พอเราไปกินข้าวกูจะให้คนไปเรียกเขาออกมา

เมื่อคืนกูนัดกันไว้แล้วเว้ย! เอ้าเร็วเข้าสิมึง! ช้าฉิบหายสมแล้วที่ไอ้ตี่แม่งชอบเรียกมึงว่าเต่า!

แต่กูว่ามึงเหมาะกับหอยทากมากกว่านะ! แหมๆๆพอไอ้พี่เทมของมึงไม่อยู่ก็เอ๋อแดกเลยสิ!”

คนน่ารักกอดอกแกล้งล้อ ถึงแม้คำพูดจะต่อว่าแต่ปากเขากลับกลั้นยิ้มทำขยิบตาให้

เล่นเอากรที่ถือเสื้อผ้าค้างอยู่ตรงหน้าห้องน้ำ ออกอาการร้อนฉ่าที่หน้า


“พะพี่น้ำ!!!//////*// เกี่ยวอะไรกับเขาเล่า! แล้วเขาก็ไม่ใช่ของผมซะหน่อย!

หนีไปไหนแล้วก็ไม่รู้ พี่จะไปพูดถึงเขาทำไมครับ!”

“เออน่า55 เดี๋ยวมันทำงานเสร็จก็รีบแจ้นมาหามึงเองแหละ คิก///... อ๊ะแต่เอ๊ะ!?......

55เดี๋ยวนี้เวลาพูดถึงไม่เรียกว่า มัน....แต่เป็น เขา...แล้วเหรอ~555”

โดนหนุ่มน่ารักแซวทำตาเล็กตาน้อยใส่ คนถูกล้อก็เถียงไม่ขึ้น ได้แต่ฮึดฮัดจะรีบหนี

เข้าห้องน้ำไปเพื่อแก้เขิน แต่พอนึกได้ว่าเขายังไม่ทันได้บอกเรื่องที่เทพพิชัยต้องกลับ

กรุงเทพฯไปเคลียร์งานก่อน เด็กหนุ่มก็รีบหันควับกลับมาถามอย่างสงสัย

“พี่น้ำ! พี่น้ำรู้ได้ไงอ่ะครับ ว่าพี่เทมเขา!..อุ๊บ!!////////”

“ห๊ะ!! ว่าไงนะ!!!”

กรหลุดปากเรียกเทพพิชัยว่า พี่เทม เล่นเอาคนฟังที่ได้ยินกันชัดเต็มสองหูทั้งสามคน

ถามย้ำพร้อมกันทันทีอย่างประหลาดใจ... อย่างนี้ท่าทางเจ้าคู่อริคงยอมคืนดีกันแน่แล้ว!

“ไอ้กร!!~ ได้ยินนะเว้ยๆ!! เรียกพี่เทมขาด้วย!5555 เชี่ยเอ๊ยขนลุกเกรียวว่ะ!5555”

นิกกี้หัวเราะร่า ชี้หน้ากรที่สั่นหน้ารัว ตะคอกว่าตอบ “อะไอ้บ้า!!!////*// พี่เทมเฉยๆเว้ย!

ไม่มีขาซะหน่อย!”

“เฮ้ยไอ้พี่เทมไม่มีขาแม่งก็พิการอ่ะดิ ก๊าก! อ๊ะ! อ๊ะๆ!! นั่นๆ!! เมื่อกี้มึงเรียก พี่เทม!!

ฮ่าฮ่า!!~ จริงๆด้วยชัดๆเลยไอ้อ่อนเอ๊ย! เสร็จมันแล้วสิท่า!กร๊ากกก555”

น้ำหัวเราะปากกว้างชี้หน้ากรอย่างชอบใจ น้องแบงค์นั้นพลอยหน้าแดงไปด้วย

รู้สึกน่าเขินแทนกร ที่ถูกเจ้าสองพี่น้องรุมล้อเลียนกันสนุกปาก


“เสร็จเสิดอะไรพี่น้ำบ้า!////*// ไม่มีอะไรทั้งนั้นครับ! อย่ามามองหน้าผมกันอย่างนี้น๊ะ!

ผมยังไม่ได้ยกโทษให้เขาซะหน่อยอ่ะ!....คือ....ก็..ก็..มันต้องดูกันอีกยาว!”

เด็กหนุ่มตะโกนเสียงสั่นสู้ฝ่าวงล้อมเสียงหัวเราะที่ดังลั่นห้อง

“เหรอ!555 ปากมึงบอกไม่ยกโทษให้ แต่กูว่าใจมึงน่ะยกให้เขาไปหมดแล้วมากกว่าม้าง~ ”

“พะพี่น้ำ!!!/////*//”

“ก็เห็นมันรีบร้อนโทรบอกกูว่าขอกลับไปทำงานก่อน แล้วจะรีบมาที่นี่

ก็นึกว่ายังไม่ไปถึงไหนซะอีกแฮะ555 เฮ้ยสรุปเลย มึงดีกันแล้วใช่ป่ะ!?”

น้ำท้าวเอว เอียงคอถามยิ้มๆอย่างชอบใจ ที่เห็นใบหน้าหล่อใสของเด็กหนุ่มตรงหน้า

ยิ่งแดงขึ้นอีกจนน่าเอ็นดู แต่ยังไม่ทันที่กรจะตอบ นิกกี้ก็รีบถามย้ำ

“เปนนน แฟนนนน กานนนนน แล้วววววว! ช่ายป่ะ!!!ฮ่าฮ่าฮ่า!!!

ฮิ้วววววววววววววววววววววววววววววววว!!”

เจ้าหนุ่มตี๋ยกมือขึ้นทำท่าคลื่นส่งต่อให้พี่ชายแล้วเลยไปถึงคนรักตัวเล็ก

เป็นการเล่นเวฟแบบขำๆ น้องแบงค์ทำตามไปก็หัวเราะไป

เสียงโห่แซวและสายตาของทั้งสามหนุ่มทำเอากรหน้าแดงพูดตะกุกตะกัก ตอบไม่เต็มเสียงนัก

ก่อนรีบหันหลังหนีเข้าห้องน้ำไป “ยะยังเฟ้ย!!!///////*// ก็! ก็แค่!..อะเอ่อ...

...วะว่าที่อ่ะนะ!.../////ธะโธ่เอ๊ย!เสียเวลาจริงๆเลยถามอะไรกันก็ไม่รู้ ไร้สาระว่ะ!////”


“วู้!!!! ฮิ้ววววววววว~~!!!!!555555555555////”

น้ำ นิกกี้ และน้องแบงค์ยังอดขำตามหลังเจ้าคนปากแข็ง

แต่ใจอ่อนยอมยกให้เขาไปทั้งดวงแล้วไม่ได้...











tsktonight.TBC…

*** แหมช่วงอาทิตย์นี้วิไม่ค่อยมีเวลาแต่งฟิคเลยจ้า~ แฟนๆก็รอกันอยู่เนอะ แหะๆ
แถมอาทิตย์ที่จะถึงนี้มีงานแต่งเพื่อนวิค่ะ^^ วิจะแต่งตัวสวย(พยายาม55)
ไปร่วมงานเขาด้วย เย่! รออ่านตอนต่อเพื่อนรัก2 กันนะจ๊ะ เดี๋ยวมีอะไรให้แปลกใจ
ความจริงว่าจะเอาให้จบตอนทีเดียวเลยแต่ไม่ไหวแฮะท่าจะยาว เดี๋ยวเพื่อนๆแฟนๆ
จะรอกันนานกว่านี้55 ก็เคยบอกแล้วว่าวิจะพยายามมาให้ไวขึ้น มาให้บ่อยกว่าเดิมอ่ะเนอะ
แต่มันก็ไม่ยาวมากนักนะจ๊ะอ่านกันให้หายคิดถึงหนุ่มๆเค้าก่อน แล้วมาลุ้นกันต่อตอนหน้าค่ะ!

ปล. ร้อนกันมั้ยคะ... T T วันที่ฝนตกมาหน่อยๆก็คิดในใจว่า ก็ยังดีฟะ...


muiko // น้องน้ำบอกว่าถ้าไม่มาพร้อมกับความฮาก็ไม่ใช่น้ำล่ะ แหมดีใจค่ะ
มีแต่คนบอกว่าน้องกรน่ารักขึ้น อานุภาพแห่งรักล่ะมั้ง นิกกี้กะแบงค์ยังรักหวานแหว๋วกันดีค่ะ
ส่วนหนุ่มบาสที่มีรักให้ไอ้ตาตี่จนล้นใจจะทำยังไงต่อไป อยากให้คอยดูนะจ๊ะ^^

หมอตัวเปียก // ช่วงนี้กรกะเทมเขามาแรงค่ะ^^  ทางหนุ่มตี๋เขาก็ห่วงกลัวว่าแฟนจะรู้
ความลับเรื่องบาส แล้วถ้าโดนเพื่อนอ้อนทางโทรศัพท์นิกกี้จะหวั่นไหวได้อีกมั้ยนะ
แต่ไม่ว่าใครจะเป็นยังไงน้ำกะเอสก็บ้าได้ตลอดจ้า55

choijiin // มาอัพให้อ่านต่อแล้วจ้าไม่ต้องร้องนะโอ๋ๆ^^  แต่ไอ้พี่เทมยังไม่กลับมา
ต้องรอกันหน่อยนะจ๊ะ ขอบคุณสำหรับความห่วงใยและอ้อมกอดอันอบอุ่น แหมอากาศ
ร้อนจริงร้อนจังค่ะ แถวบ้านวิฝนไม่ค่อยตกแฮะ อย่างวันนี้ก็ครึ้มทั้งวันแต่มันก็ดันไม่ตก55
อ้อ!เจ้าตี๋ฝากมาบอกว่า  โดนโดดถีบจนหน้าโย้ไปแล้ว555
   
IöLIKE //  ขอบคุณที่ตามอ่านเสมอนะจ๊ะ^^

AnimajuS // ขำขนาดนั้นเลยเหรอ ^^ วิหว่านมุกแบบให้อาหารนกพิราบค่ะ
โปรยไปทั่วอ่ะ น้องน้ำฝากบอกว่า ถึงเราจะไร้สาระแต่เราไม่ไร้รักนะอ่ะนี่!!~ นี่!!5555

fruit_salad4 // เชียร์เข้าไปจ้า เชียร์เข้าไป น้องกรกะพี่เทมต้องการกำลังใจอีกมาก
ต่อจากนี้ไปยังมีอะไรรออยู่ แอ๊ะๆ!!^^

[choijiin]

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด
น้องน้ำมาแบ้ว
มาน้อยมาช้าไม่ว่าเลยค่า
ขอให้มาก็แล้วกัน ไม่โลภๆ 5555
 

[muiko]

อยากให้พี่เทมกลับมาเร็วๆๆๆจัง

ว่าแต่เพื่อนของน้ำที่ชื่อชัยเนี่ย
คิดเกินเพื่อนกะน้ำป่าวเนี่ย
น้ำยิ่งซื่อๆๆๆอยู่ 

รอตอนต่อไปค่ะ 

[หมอตัวเปียก]

เพื่อนน้ำนี้น่าสงสัยนะ 

แต่ฮานิกกี้อะ หวงพี่ชายขนาดหนักนะนั้น 

[CarToonMiZa]

น้ำยังป่วนได้เสมอต้นเสมอปลายจริงๆๆ
+1และเป็ด

[tsktonight]

ตอนที่ 63 เพื่อนรัก...(กลาง)  /// 1 ///






*****************************




แล้วกร น้ำ นิกกี้ และแบงค์ ก็ตามมาสมทบกับเอส ก๊อป และบิว ที่ห้องอาหาร...

พวกที่มาถึงก่อนสั่งอาหารกันเรียบร้อยแล้ว สี่หนุ่มที่มาทีหลังจึงก้มหน้าก้มตาดูเมนู


“พี่นิกเอาอะไรดีครับ? ข้าวต้มทะเลดีมั้ยครับ..เอ..แต่นี่มันก็สายมากแล้ว จะเอาอะไร

ที่มันหนักๆท้องไปเลยดีกว่ามั้ยครับ?.....หือ...?...พะพี่นิก////// ยิ้มอะไรน่ะครับ!?”

แบงค์ละสายตาจากหน้าเมนูอาหารมามองหน้าคนรักรุ่นพี่ก็ต้องแปลกใจ

หนุ่มตี๋ยิ้มกว้างรีบเขยิบเข้าไปกระซิบใกล้ๆ หันหน้าออกแล้วพูดเบาๆไม่ให้ใครได้ยิน

นอกจากหนุ่มน้อยที่พอได้ฟังก็หน้าแดงซ่าน “ เอาแบงค์!////เอาทั้งมื้อเช้า กลางวัน เย็น

แล้วก็มื้อดึกด้วยนะ...คึกคึคึ..มื้อดึกนี่ต้องเอาเยอะๆ555”

แบงค์เม้มปากทำตาดุหนุ่มหน้าตี๋ที่ยิ้มหัวเราะทะเล้นให้ พาเขาคิดทะลึ่งตั้งแต่หัววัน

“ฮึ่ม!/////*// พี่นิก! ตกลงไม่กินอะไรใช่มั้ยครับ!”

“กินซี่~!55 อืมมมม เออ..เอาข้าวต้มก็ได้ เอ้อแล้วก็สั่งสลัดเบค่อนมาลองม๊ะ..”

“งั้นแบงค์กินข้าวต้มเหมือนกัน แล้วกินสลัดของพี่นิกด้วย///55”

“โห่!เดี๋ยวไม่อิ่ม!”

“ขี้เหนียว! แบงค์กินนิดเดียวก็ไม่ได้โธ่เอ๊ยอะไรกันพี่นิกอ่ะ..”

“โอ๋!ล้อเล่นน่า555....เออแต่ความจริงเราจะสั่งมาอีกสักกี่จานก็ได้นะ ยังไงมื้อนี้

ไอ้กรมันก็เลี้ยง!” พูดเสียงดัง เหมือนเป็นการบอกเชิงบังคับคนที่เอ่ยถึงกลายๆ..


กรได้ยินก็สะดุ้งรีบเงยหน้าจากเมนู เหงื่อตกจ้องหน้าเจ้าตาตี่ก่อนจะกัดฟันพูด

“โห! เออๆก็ได้ แต่รู้ไว้เลยนะเว้ย แค่มื้อเดียวนะ!||||||||||*|| ห้ามสั่งของแพงนะ!

เศรษฐีบ้าอะไรวะมาบังคับให้คนหาเช้ากินค่ำอย่างเราเลี้ยงข้าว..” บ่นนู่นนี่นั่น นัยน์ตาก็ยัง

จ้องรายการอาหารอยู่ตลอด คิดไม่ออกว่าเขาจะกินอะไรดี

หญิงสาวที่เป็นพนักงานรอรับออเดอร์ ยืนคอยจดคอยจ้องพวกคุณดาราดังทั้งหลาย

อย่างกระดี๊กระด๊า เธอบอกไม่ต้องรีบคิดกันก็ได้เพราะอยากยืนอยู่ตรงนี้นานๆ

พาให้ทุกคนหัวเราะ แล้วน้ำที่เริ่มรู้สึกหิวขึ้นมาแล้วก็หันไปถามเอสว่าสั่งอะไรไปบ้าง

เพราะตอนที่บอกให้เอสล่วงหน้ามาก่อน น้ำได้ฝากให้คนรักช่วยสั่งอาหารให้เขาด้วย

เขากินอะไรก็ได้ที่อร่อย..... ว่างั้น..... เอสจึงจัดการสั่งอาหารไว้ให้น้ำล่วงหน้าเรียบร้อย

แต่อาหารของพวกเขาก็ยังไม่มาเสิร์ฟสักอย่าง ตอนนี้มีแค่ก๊อปกับบิวที่ได้อาหารแล้ว

“ ผมสั่งสลัดครีมกุ้งแคลอรี่ต่ำ กับสปาเก็ตตี้ผัดไทย แล้วก็แซนวิชแฮมไข่ชีส

ของโปรดคุณ นี่ๆผมสั่งพันช์สีทับทิมที่ไม่ผสมแอลกอฮอล์ให้เผื่อทุกคนเลยด้วยนะ

น้ำครับคุณเคยลองกินรึยังอร่อยนะ อ้อ!แล้วก็มีข้าวผัดทะเลอีกอย่างครับ”

เอสสาธยายไปพร้อมกับรอยยิ้มใสๆ แต่คำถามต่อมาของน้ำทำเอาเขาต้องเหวอ

“อ้าว...แล้วของคุณล่ะเอส? ไม่สั่งอะไรมากินเหรอ..” คนน่ารักทำตาแป๋วได้อีก...

“เฮ้ย!|||||||||| น้ำ!! ที่ผมสั่งนั่นมันกินได้สามคนเลยน๊ะ! คุณไม่คิดจะให้ผมกินด้วยเรอะ!”

“อ้าวแล้วก็ไม่บอก ก็นึกว่าของผมหมดซะอีก”

“แล้วคุณจะกินเข้าไปหมดเหรอคนเดียวน่ะ! เฮ้ย! หรือว่าหมด!|||||||||”

“หมดซี่!5555~ ทำไม! เลี้ยงไม่ไหวรึไง555”

“หมูน้ำ........กับช้างน้ำ..... ไปเลือกมาจะเอาชื่อไหนดี พุงคุณยื่นเมื่อไหร่ผมจะได้เรียกถูก”

น้ำรีบแลบลิ้นใส่เอสทันที “แบร่~!!!/////*// ผมไม่อ้วนหรอก! คุณนั่นแหละหลังๆนี้

ไม่ค่อยมีเวลาออกกำลังกายไม่ใช่เหรอ พุงห้อยแล้วเดี๋ยวปั๊ดโหนแทนเถาวัลย์ให้ดูเลย”

“หึหึ...อะไรกันเมื่อคืนนี้กล้ามท้องผมก็ฟิตออกไม่ใช่เหรอ...///คึคึ” โดนเอสกระซิบใกล้หู

เล่นเอาน้ำสะดุ้งหน้าร้อน รีบยกสันมือตีหน้าผากเอสไล่ให้เอาหน้าออกไปห่างๆ

ก่อนที่คนอื่นจะสังเกตเห็นอาการขัดเขินของตัวเอง

“ตกลงคุณจะกินคนเดียวใช่มั้ยน้ำ” ดาราหน้าหล่อขำนิดๆ ถามยิ้มๆ

“บ้าเหรอ.........(มองรอบตัว..เพื่อนๆกับพนักงานก็อมยิ้มกันใหญ่ที่น้ำทำตัวเหมือนเด็ก

คิดอยากจะกินอาหารทั้งหมดแค่คนเดียว ).....เอ่อ...ก็.....แบ่งให้คุณครึ่งนึงแหละน่า!////*//

อุ๊!..โห่ไอ้กร!!! ช้าจริงมึงเลือกได้รึยังวะ!” หนุ่มน่ารักหาทางออกด้วยการไปโวยลงที่กร

ซึ่งยังงมควานหาชื่ออาหารถูกใจไม่ได้

“โธ่เดี๋ยวซี่พี่น้ำ~!” เด็กหนุ่มหล่อใสก้มหน้าพูดไม่มองหน้าคนรอและคนถาม

“เอาข้าวผัดอเมริกันคุณหนูหนึ่งชุดให้ไอ้บ้านี่แล้วกันครับ! ตามนี้ เอ่อช่วยตามอาหาร

ให้ด้วยนะครับ ขอแซนวิชก่อนนะครับ....” เสียงหวานสั่งแทนให้กรเสร็จสรรพตัดรำคาญ

ท่ามกลางเสียงฮาอย่างขบขันของทุกคน และหน้าเหวอๆของกร

น้ำยิ้มให้พนักงานที่รับออเดอร์ได้ยิ้มปลื้มใจ รับคำเขาแล้วรีบเดินไปส่งรายการสวนทางกับ

พนักงานที่ยกเครื่องดื่มมาเสิร์ฟเพิ่มที่โต๊ะ..


“โหย~~!||||||||||||| พี่น้ำ!! ใครบอกว่าผมจะกินข้าวผัดอเมริกันคุณหนูกันเล่า!(ของเด็ก)

เมื่อวานนิกกี้มันก็ทำข้าวผัดอเมริกันให้ผมกินแล้วอ่ะ! ผมอยากกินอย่างอื่นอ่ะ!!!”

กรโวยอย่างโอดครวญ โดนน้ำริบเมนูในมือไปดูเอง “ก็มึงอ่ะเลือกมาก กูรำคาญเว้ย!

เขากินกันวันนี้นะไอ้กร รึมึงจะกินพรุ่งนี้เชี่ย!” เสียงหวานเน้นคำสุดท้ายเป็นพิเศษ

“คร้าบ~|||||||||||||ค้าบ” (เฮ้ยนี่ตกลงเขาเห็นกูเป็นลูกเมียน้อยรึไงวะ แกล้งกูจ๊างง)


กรถอนใจ... มื้อนี้โดนพี่น้ำบังคับให้กินชุดอาหารคุณหนู ดีนะที่ไอ้กอลิล่า.....//////

....พี่เทม///// ไม่อยู่....ไม่งั้นเขาต้องโดนหัวเราะโดนแกล้งต่อยิ่งกว่านี้อีกแน่

เอ...........แต่คนช่างแกล้งตัวแสบอีกคนอย่างพี่เอสไหงวันนี้ดูแปลกๆนะ.....

รู้สึกจะนิ่งผิดปกติไปแล้ว.....มองมาที่เขาแล้วอมยิ้มแปลกๆ...บ๊อย~บ่อยแฮะ?

“พี่เอส....เป็นอะไรน่ะครับ .......” เด็กหนุ่มหน้าใสขมวดคิ้วมองกิริยาของพวกรุ่นพี่

ไม่แค่เอสเท่านั้น ตั้งแต่มาถึงก๊อปกับบิวก็เอาแต่ก้มหน้าก้มตากินแล้วเหลือบมองเขา

ซุบซิบแล้วก็ยิ้มๆขำคิกคักเบาๆซ้ำไปซ้ำมา|||||||||

“เปล๊า!.....หึหึหึ......หึ...” คนหล่อเห็นกรสงสัย เห็นทุกคนรุมมองจึงยักไหล่ตอบ

“เฮ้ยแต่ผมว่าพี่แปลกๆนะ!..||||||||||| หัวเราะขึ้นจมูกอะไรอย่างนั้นครับ!? พวกพี่ก๊อปพี่บิว

ก็ด้วย! เป็นอะไรกันครับไม่เห็นพูดกับผมเลย.... เรื่องที่ผมช้าเหรอครับ..โกรธรึเปล่า..”

กรพยายามหาคำตอบ แต่ก๊อปและบิวกลับพูดให้ยิ่งชวนสงสัย

“แหมๆๆ พวกพี่ไม่ได้โกรธน้องกรเรื่องนั้นหรอกค่า! ฮุฮุ///// ก็แค่ไม่รู้ว่าจะเริ่มถาม

ยังไงจากตรงไหนดีน่ะค่า!555” ก๊อปกรอกตา ยกมือขึ้นปิดปากทำหัวเราะทำเสียงเล็ก

“ใช่แล้วค่ะ! พวกเราก็เลยรอให้น้องกรเล่าเองดีกว่ามั้ย คึกคึกคึก///// มีเรื่องบางอย่าง

ที่น้องกรควรจะบอกพวกพี่ได้แล้วมังคะ!” บิวยิ้มหวาน พยักเพยิดหน้าเหมือนเป็นเชิง

คะยั้นคะยอให้กรพูด แต่เด็กหนุ่มกลับขมวดคิ้วงง “ระเรื่อง......เรื่องอะไรครับ?”


“ก็เรื่องนี้ไง!” เอสเฉลยให้เจ้าเพื่อนรุ่นน้องหน้าอ่อนหายงงด้วยการยกไอแพดของก๊อป

ขึ้นมาชี้หราที่ภาพเจ้าปัญหาให้ทุกคนดู ..ภาพซึ่งมีคอมเม้นท์ใต้ภาพของครูโจ้ทำให้เข้าใจ

ได้ชัดแจ้งว่านายเทพพิชัยก็คือคุณหมอที


“เฮ้ยยย!!!!//////*// อ่ะเอ่อเอ่อ!! คืออออออ~!โธ่เอ่อนี่คือ!มัน!”

เล่นเอากรตกใจ ถลึงตามองอย่างเหงื่อตก..ไปไม่เป็น

น้ำก็ตาโตถามเอส “เฮ้ยเอส! นี่มัน...โหครูโจ้....งี้คุณคงรู้แล้วสิเรื่องไอ้กรกับ....

ไอ้พี่เทมมัน...” ไม่เพียงแค่เอสเท่านั้น แต่ทั้งบิวและก๊อปเองก็ยิ้มพยักหน้าพร้อมกัน


เอสขยายความต่อว่าเขาได้โทรไปถามคุณครูโจ้มาเรียบร้อยแล้ว

“ผมโทรไปคุยกับครูโจ้มาแล้วนะ! ก็คุยสัพเพเหระทั่วไปเรื่อยแหละ ก่อนที่ผมจะเลี้ยว

เข้าประเด็นเรื่องรูป! ผมลองแกล้งบอกครูไปว่าคุณหมอทีไม่ได้อยู่ที่นี่กับพวกเราซะหน่อย

เขาก็ยืนยันกับผมมาทันทีเลยว่า ในรูปนั้นเห็นคุณหมอทีนั่งข้างๆผมชัดๆ!! นั่นไง!

เท่านี้ก็แน่ใจได้เลย ว่านายเทพพิชัยคือ คุณหมอทีของแก!ใช่มั้ยไอ้กร!! เพราะอย่างนี้

เขาถึงต้องปิดหน้าตลอดเวลาใช่มั้ย! หึหึหึ”

คนหน้าหล่อชี้หน้าคาดคั้นจนกรดิ้นไม่หลุด เด็กหนุ่มหน้าแดง เอาแต่ก้มหน้าไม่หืออือ

ไม่ว่าจะถูกจับได้หรือต้องบอกทุกคนด้วยตัวเอง ว่าตัวจริงของคนที่เขาหลงรักคือใคร

มันก็น่าอายไม่แพ้กัน ตอนนี้นอกจากเขาจะชอบผู้ชายด้วยกันแล้ว เขายังดันมาชอบ

คนที่ตัวเองเคยออกปากว่าเกลียดเสียยิ่งกว่าอะไร..../////*// แถมยังเคยเป็นศัตรูหัวใจกัน

แบบที่ไม่เคยมีใครรู้มาก่อน ไม่อยากยอมรับแต่ก็ต้องยอมรับ จะให้พูดโกหกต่อไป

ก็คงไม่ไหว เพราะอีกฝ่ายที่กลับไปก่อนก็พร้อมจะกลับมาแสดงความรักอย่างล้นเหลือ

ที่มีต่อเขา... ต่อหน้าทุกคนให้เห็นที่นี่ในไม่ช้า....

นอกจากพยักหน้าน้อยๆเป็นการยอมรับ กรก็พูดหรือเถียงอะไรใครไม่ออก/////...


“หืม....เจ้าเล่ห์นักนะคุณ ถ้าถามผมก็จะตอบให้ดีๆอยู่แล้วตั้งแต่เมื่อคืนอ่ะ!

ตอนนี้ไอ้กรมันยอมดีกับไอ้พี่เทมแล้ว ยังไงซะเดี๋ยวน้องมันก็บอกออกมาเองล่ะ

ทำตัวเป็นนักสืบไปได้นะคุณเนี่ย แล้วอย่างนี้คุณครูโจ้เขาจะไม่งงใหญ่เหรอ”

น้ำกอดออกมองหน้าเอส เจ้าหล่อกำลังตีมือชอบใจกับเพื่อนอีกสองคนที่รู้เรื่องนี้พร้อมกัน


“ไม่หรอก55 ผมบอกว่ารูปนั้นเป็นรูปที่ไปกินข้าวด้วยกันก่อนมาที่รีสอร์ท

คุณหมอทีงานเยอะต้องสะสางให้เสร็จก่อน เดี๋ยวเขาตามมาถึงที่หลังไง..55”

ฟังที่เอสพูดทั้งน้ำ นิกกี้ และแบงค์ต่างพยักหน้า เข้าใจ ยกเว้นกรที่เข้าใจแต่ก้มหน้าลูกเดียว


“อ๋ออย่างนี้เอง โหพี่เอสฉลาดจังเลยนะครับ” แบงค์ยิ้มชม

“ว้าว!อย่างนี้ก็หมายความว่าพี่เอส พี่บิว พี่ก๊อปรู้เรื่องไอ้กรกับไอ้คุณเทพพิชัย ด้วยตัวเอง!

ทั้งที่ไอ้กรมันยังไม่ได้เฉลยเลยน่ะสิครับ! โห!555 ไอ้กร55 แค่รูปใบเดียวความก็แตก

ง่ายแตกดายเลยไอ้ห่าเอ๊ย555555 อุตส่าห์ปิดแทบตายนะ55555” นิกกี้หัวเราะตาหยี

ขำหน้ากรที่แดงขึ้นจนสังเกตเห็นได้


“ขอโทษนะครับที่ผมไม่ได้บอกทุกคนตั้งแต่แรกอ่ะ...”

กรพูดเสียงอ่อยเสร็จก็ก้มหน้าต่อ(อายๆๆ)

เอสเห็นอาการเด็กหนุ่มหน้าใสก็อมยิ้มเจ้าเล่ห์ มองหน้าทุกคนที่โต๊ะก่อนพูดกับกร

“ไม่เป็นไรหรอก พวกพี่จะเก็บไว้เป็นความลับให้เอง! เราเข้าใจดี จริงมั้ยก๊อป บิว..”

เพื่อนทั้งสองก็พยักหน้ารับเออออห่อหมก

“ใช่ค่ะพี่ก๊อปเชี๊ยร์เชียร์นะคะสู้ๆ แต่ถ้าวันไหนอกหักจากคุณหมอที เอ๊ย!โฮะๆคุณเทพพิชัย

ก็มาซบลงตรงกลางหว่างขาเอ๊ย!! ว้าย555 ตรงกลางหว่างอกของพี่ได้เลยนะคะโฮะๆๆ//// ”

ดาราหนุ่มหน้านวลทำเก๊กนั่งแอ๊บแมนตัวเกร็ง แต่แอบขยิบตาให้กรได้ขำออก

“น้องกรคะ เราเป็นเด็กกว่าเขามาก มีอะไรก็อย่าเอาแต่ใจเหมือนที่ผ่านมาให้มันมากนัก

ต้องหัดฟังเขาบ้างรู้มั้ยค่ะ จะได้ไม่ทะเลาะกัน คุณเทพพิชัยดูเขาจะรักน้องกรมากเลยนะคะ

พี่ล่ะดีใจด้วยจริงๆที่เห็นเขาตัดใจจากน้ำได้ ต่อไปนี้จะได้ไม่ต้องมีเรื่องมีราวกันอีก”

บิวยิ้มหวานให้คำแนะนำและกำลังใจกับเด็กหนุ่มรุ่นน้องที่พยักหน้าฟังเธออย่างเขินๆ


“ครับ..///// ผมขอบคุณพวกพี่ๆมากนะครับ ที่เข้าใจผม ผมไม่น่ากังวลคิดมากเลย

นึกว่าพอพวกพี่รู้เรื่องเข้าแล้วผมจะโดนล้อโดนแกล้งเอาซะอีก..แหะๆ////”

กรหัวเราะน้อยๆ เขารู้สึกดีที่ไม่ได้ตัดใจทิ้งความรักครั้งนี้ไป


“โธ่ไอ้กร! พูดอะไรอย่างนั้นวะ!!!5555ฮ่าฮ่าฮ่าคร๊าย!!~ ใครจะแกล้งอะไรแก๊! ไม่มี๊!!”

เอสรีบพูดยักไหล่ส่ายหน้า หัวเราะนำเพื่อนๆให้ขำตามอย่างชอบใจ

กรยิ้มดีใจ ทุกคนรู้เรื่องความรักของเขาแล้ว มันทำให้โล่งใจบอกไม่ถูก


น้ำเองก็รู้สึกโล่งอกโล่งใจกับเรื่องนี้เช่นกัน ไอ้พี่เทมกับไอ้กร รักกัน!//////มันดีจริงๆ

แต่อย่างเอสน่ะเหรอจะไม่คิดแกล้งกร…. คนน่ารักกำลังคิดอยู่ดีๆ ก็ได้ยินเสียงมือถือ

ของกรดังขึ้น เจ้าเด็กหนุ่มรีบดูหน้าจอแล้วยิ้มกว้างอย่างสดใส ก่อนจะเปลี่ยนเป็นยิ้มเขิน

พาให้คนรอบข้างพลอยอมยิ้มตามไปด้วย เดาได้ไม่ยากเลยว่าใครน่าโทรมาหา


“ไอ้พี่เทมเหรอไอ้กร! มัวแต่ยิ้มเหงือกบานอยู่นั่นแหละก็รีบรับเข้าซี่!55” น้ำรีบบอกกร

กรก็ยิ่งเขินที่ถูกทุกคนรุมจ้องทำสายตาวแบบรู้กัน.. ดาราหน้าใสตัดสินใจจะลุกขึ้น

เพื่อปลีกตัวออกไปคุยโทรศัพท์ที่อื่น แต่ก็ไม่ทันมือเอสที่ไล่ดึงตัวแล้วคว้าเอามือถือไปได้

“เฮ้ยย!!!|||||||||| พี่เอส! เอาของผมคืนมานะ!!!” เจ้ากรโวยวายหน้าเสียใหญ่

ไล่คว้าแย่งก็ไม่ทันนิ้วเจ้าหน้าหล่อรุ่นพี่ที่รีบกดรับแทนเข้าให้


เอสขำแต่พยายามกลั้นเสียงไว้ เขาเปิดลำโพงให้เสียงของเทพพิชัยดังออกมาให้ทุกคนได้ยิน

ขณะที่กรหน้าเหวอ แล้วก็ถูกก๊อปกับบิวจับตัวไว้ไม่ให้เข้าไปขัดขวางเอสได้

“อะเอาคืนมาน๊ะ!!!|||||||||||||*|| อ่ะอุ๊บ อื้ออออ~!!!” กรดิ้นมากเข้า นิกกี้เห็นท่าไม่ดี

เดี๋ยวเทพพิชัยจะรู้ตัว เขาจึงเข้าไปเปลี่ยนตัวกับบิว ช่วยกันกรให้ห่างโทรศัพท์ไว้

แถมยังปิดปากไว้ด้วย ..น้ำกับน้องแบงค์เห็นเหตุการณ์ตรงหน้าก็นั่งขำจนตัวงอ

ว่าแล้วอย่างเอสน่ะหรือจะไม่แกล้งกร


“ฮัลโหล?.....กร......น้องกรครับตื่นแล้วใช่มั้ย....กรจ๋า...สายแล้วนะกุ้งแห้ง...

อ่านโน้ตของพี่รึยังจ๊ะ?..ไม่โกรธพี่เทมใช่มั้ยครับเอ่อ...ที่แอบคิสนายก่อนออกมาน่ะ..///// ”

แค่ขึ้นต้น เสียงเทพพิชัยก็ทำเอาทุกคนขนลุกกันเป็นแถบๆ ต้องกลั้นหัวเราะกัน

หน้าดำหน้าแดง มันจะหวานไปไหนหนักหนาของมันกันฟะไอ้กล้ามโตนี่!/////////


“อื้ออออ~!!!!////////*//” เจ้าของโทรศัพท์ที่ถูกอุดปากโต้ตอบไม่ได้หน้าแดงจัด

จะบอกให้ไอ้คนที่โทรมาหยุดพูดก็ทำไม่ได้ งานนี้ทุกคนรุมแกล้งเขาชัดๆ!

มองไปที่หน้าใครก็พากันหัวเราะแบบไม่ออกเสียงแล้วทำท่าทำทาง ทำปากจุ๊บๆ...

..ล้อเลียนเขาให้ดู!อ๊าคคคคคคคค!!!///////*//*//*//


“ชี่ย์ๆๆ!(5555)” เอสทำท่าบอกให้ทุกคนเงียบๆ โดยเฉพาะกรที่พยายามส่งเสียงตลอดเวลา

ทุกคนรุมจ้องรอฟังเสียงจากมือถือของกรที่วางอยู่กลางโต๊ะอย่างนึกสนุกใจจดใจจ่อ


“..........กร?........รับแล้วทำไมไม่พูดกับพี่ล่ะครับ?... หรือว่าโกรธอะไรพี่อีก..โธ่กร

พูดอะไรบ้างสิครับ ฮัลโหล? ฮัลโหล!....กร!น้องกรครับ เอ๊ะ!?โทรศัพท์เป็นอะไรวะ?”

ขณะที่ทางหนึ่งงงๆ แต่อีกทางหนึ่งนั้นกำลังสนุกกันสุดๆ


เอสเห็นว่าเทพพิชัยไม่ยอมพูดต่อ ก็กลัวจะวางสายไปเสียก่อน จึงหันไป

พยักเพยิดหน้ากับก๊อป ก๊อปจึงบอกนิกกี้ให้ช่วยกันดึงหน้ากรไปใกล้ๆมือถือแต่จับมือเอาไว้

ไม่ให้คว้าหยิบอะไรได้ ดาราหน้านวลกระซิบบอกต่อให้หนุ่มตี๋ที่ยิ้มแฉ่งเปิดปากกร

เจ้าเด็กหนุ่มหน้าแดงแจ๋จะได้ส่งเสียงอะไรออกมาได้บ้าง

“ แฮกๆๆบ้าเอ๊ย!!!!///////*//ไอ้กอลิล่า~!!!!หยุดพูดเดี๋ยวนี้เลยนะ!!!!”

แต่ก็แหกปากพูดได้เพียงเท่านั้น นิกกี้รีบอุดปากกรอีกครั้ง


ฝ่ายเทพพิชัยที่ได้ยินก็สุดจะงง และตกใจที่ได้ยินกรตะโกนโวยวายว่าเขาอย่างนี้

“กร!!? ทำไมล่ะ!!|||||||||||||||~ ไหนเมื่อคืนเราคุยกันแล้วไง ทำไมยังเรียกพี่อย่างนี้

อีกล่ะครับ! เดี๋ยวเถอะ! ถ้าพี่กลับไปเมื่อไหร่จะลงโทษคนดื้อให้หนักกว่าเมื่อคืนนี้

เลยนะ! แล้วนายอย่ามาร้องไห้ตัวสั่นอ้อนขอพี่อีกก็แล้วกัน..หึ”


“อร๊ายยยยยยยยยยยยยยย!!!! อ๊ายยย!ทำอะไรกันอ๊า!!!!!!”

เสียงน้องก๊อปกรี๊ดกร๊าดเพราะเก็บอาการไม่มิด เล่นเอาเอสและบิวต้องผวาอุดปากก๊อป

แทบไม่ทัน กลัวว่าคนอื่นจะได้ยินเสียงนังน้องก๊อปแอ๊บแตกเสียก่อน แต่พอมีคนนำ

ก็ทำให้คนที่เหลือพลอยเก็บอาการไม่อยู่ด้วยเช่นกัน เสียงหัวเราะ เสียงแซว และเสียงซักถาม

โห่ฮา เฮโลประดังเข้ามาพร้อมกัน จนเจ้าลูกครึ่งกล้ามโตที่ได้ยินผ่านมือถือเครื่องแพงถึงกับ

สะดุ้งหน้าร้อน ถือโทรศัพท์ค้างอย่างอึ้งๆเหวอๆ และงงเป็นไก่ตาแตก

“เฮ้ย!/////////// อะ...อะไรกันวะเนี่ย!?” เสียงที่เขาได้ยินมันเป็นเสียงของทุกคนเลย

หมายความว่าที่เขาพูดออกไปเมื่อกี้ ทุกคนก็ได้ยินกันหมดน่ะสิ!


“อะไอ้บ้า!!!///////*// ไอ้บ้าๆๆๆ!!!! โฮ! จะพูดทำไมก็ไม่รู้ไอ้ลิงยักษ์บ้า!!

ไม่ต้องกลับมาเลยไป! โธ่เว้ยเพราะพี่คนเดียวเลย~!!!โธ่~~~~~~~~”

ได้ยินเสียงกรพูดต่อว่า ก่อนจะรีบตัดสายทิ้งไป......... ท่าทางคงจะอายไม่น้อยเลย

ไอ้หนุ่มลูกครึ่งมองจ้องมือถือตัวเองสักพัก ก่อนจะค่อยๆหลุดหัวเราะออกมา

“55555///// เล่นอะไรกันวะ” เทพพิชัยส่ายหัวยังยิ้มกริ่ม เมื่อจินตนาการถึงหน้าแดงๆ

ของเด็กหนุ่มที่โวยวายลั่น... อยากจะอยู่ตรงนั้นด้วยจริงๆ

ชายหนุ่มยิ้มอย่างอารมณ์ดีวางโทรศัพท์ไว้กับเบาะรถข้างๆ แล้วขยับพวงมาลัย

เคลื่อนรถตามคันข้างหน้าไป หลังจากต้องติดไฟแดงอยู่นาน...


...........................................

..............

[tsktonight]

ตอนที่ 63 เพื่อนรัก...(กลาง)  /// 2 ///









...........................................

..............

....... หลังจากความลับเปิดเผย แบบที่เหนือความคาดหมาย ซ้ำยังโดนแฉความหวาน

อันหยดย้อยให้ได้อาย กรก็นั่งหน้าแดง หน้าหงิกสุดๆนึกโมโหทุกคนที่แกล้งเขา

แต่ก็ต้องจำยอม รับความจริงที่น่าอายครั้งนี้ เขาจะได้เลิกปิดบังทุกคนเสียที


“ฮ่าฮ่าฮ่า!!!//// วู้!!!!! หนอยๆๆๆ! กร๊ากกกกเมื่อคืนพวกมึงทำอะไรกันแน่วะ!

ก็ไหนว่ายังไม่เสร็จมัน ยังไม่ยอมไงไอ้หอยเอ๊ย!!!” น้ำหัวเราะปากกว้างตบโต๊ะอย่างชอบใจ

ไม่แพ้กิริยาของพวกลิงค่างทั้งหลายที่ล้อเลียนกร ขำกันจนแทบจะลงไปกลิ้งกับพื้นร้าน

โดยเฉพาะเจ้าคนนำตัวแสบอย่างเอส หน้าลั่นล้ามีความสุขสุดๆ....


“พอเลยนะ!! ทุกคนร้ายกาจที่สุดเลย!!!/////*// พอได้แล้ว! บ้าชะมัดทำอย่างนี้

นี่ถ้าคนอื่นเขาได้ยินขึ้นมา ผมจะทำยังไง คิดกันบ้างมั้ยครับ|||||||||||||*|| พวกพี่ใจร้าย”

กรกัดปากอย่างเจ็บใจ ขายหน้าจนไม่รู้จะวางท่าหรือทำหน้ายังไงแล้ว


เอสเห็นเจ้าคนโดนแกล้งฮึดฮัดหน้างอ รีบเก็บมือถือ หวงไม่ยอมให้ใครมาจับ กลัวโดนขโมย

ไปเล่นแผลงๆอีก แถมยังทำหน้าเหมือนจะบึ้งก็ไม่บึ้งซะทีเดียว จะเขินก็พยายามข่มเอาไว้

ดูน่าขัน แล้วก็น่าเอ็นดู แต่มันก็น่าแกล้งเสียจริงๆ คนหล่อขำไม่หายส่ายหน้าก่อนพูด

“ ไม่มีใครมาได้ยินหรอกน่า เสียงมันไม่ดังขนาดนั้นหรอก ที่จะดังก็มีแต่เสียงหัวเราะ

กับเสียงโวยวายของแกนั่นแหละ555....ก็ว่าแล้วววว! โธ่เอ๊ยแกน่ะแปลกๆมาตั้งแต่

เมื่อคืนนี้แล้ว แหม~ทำเป็นไล่พี่กลับห้อง แต่ดันไม่ไล่พ่อกอลิล่าของแกออกมาด้วยนะ!

5555 เฮ้ยอย่างนี้ สรุปแล้วเมื่อคืนพวกแก!....แอ๊ะ!..”

เอสทำหน้าทะเล้น ชี้หน้ากรที่แก้มแดงก่ำทำหน้านิ่วใส่ เพราะรู้ว่าเขาต้องการจะแกล้ง

ให้อายจนมุดดินต่อหน้าเพื่อนๆทุกคน

“ก็บอกไม่มีอะไรไงครับ!พี่เอส! พี่มันโรคจิต!!!/////*//”

เด็กหนุ่มข่มเสียงเข้มด่าอย่างเจ็บใจ แต่คุณดาราหน้าหล่อที่โดนว่า

กลับส่ายหน้าหัวเราะร่า พาให้เพื่อนๆขำ

“5555 เฉยๆว่ะ! ชินแล้วโว้ยยยยย5555555” …โดนน้ำด่าจนชาชินเสียแล้ว..

น้ำได้ยินก็อมยิ้มรีบบอกกร “มึงอย่าพยายามเล้ย! เอสหน้าด้านเก่งนะจะบอกให้!”

พูดแล้วก็ทำหน้าภาคภูมิใจให้ทุกคนดู.....

“ตกลงชมหรือด่าครับ|||||||” เอสยื่นหน้ามาจ้องตาถาม น้ำก็หัวเราะร่า...


“ไม่ต้องมาคิดบ้าๆกันนะ!ไม่มีอะไรทั้งนั้นแหละครับ!!! โน่นๆ กินๆๆกันเข้าไปเลย

อาหารมาเสิร์ฟแล้ว!” กรชี้ให้ทุกคนรู้ตัวว่ามีคนอื่นเข้ามาใกล้กลุ่มของพวกเขาแล้ว

ถ้าเลือกได้เขาก็อยากจะวิ่งหนีไปเสียเลย แต่ยังไงก็ต้องเก็บอาการต่อหน้าคนอื่น

จะให้เต้นผางอยู่คนเดียวแล้วปล่อยให้พวกเพื่อนๆยิ่งฮากันเข้าไปใหญ่ได้ยังไง

ช่วยเก็บอาการกันหน่อยเถ๊อะ…


แล้วทุกคนก็สงบสติอารมณ์ ค่อยๆหยุดขำกันได้เมื่ออาหารมาเสิร์ฟ...

กรนั่งก้มหน้าก้มตากิน เขาพยายามไม่มองหน้าใคร.. เพราะไม่อยากโดนล้อ

แต่งานนี้กว่าจะกินเสร็จ เด็กหนุ่มก็ยังต้องโดนอีกหลายระลอก...


“อร่อยมั้ยครับพี่นิก” น้องแบงค์กินข้าวต้มในชามตัวเองแล้วหันไปถามคนข้างๆ

“อื้ม....///// อร่อยดีเนอะ หึ..แต่ถ้าให้พี่มองหน้าแบงค์ กินอะไรก็อร่อยอยู่แล้ว55”

“หืมม~!//// พี่นิกก็พูดไปครับ...ไหนขอแบงค์ชิมสลัดก่อนครับ....อืมม...อื้ม!

/////สลัดก็อร่อยจังเนอะพี่นิก โห!ที่นี่เขาทำรสชาติดีจังนะครับ”

หนุ่มน้อยเคี้ยวไปก็ยิ้มให้คนรักหน้าตี๋ที่ยิ้มตอบ นิกกี้นึกขึ้นได้ว่าพี่ชายเขายังไม่ได้

แนะนำเพื่อนให้ทุกคนรู้จักเลยก็จะหันไปถาม แต่ที่เขาเห็นคือ...ท่าทางพี่จะลืมเพื่อน

ไปแล้วกระมัง....||||||||||... น้ำเคี้ยวอาหารจนแก้มตุ่ย ตักนู่นกินนี่อย่างเจริญอาหาร

ไม่วางมือจนเอสต้องรีบกินบ้างเพราะไม่อย่างนั้นคงกินตามคนน่ารักของเขาไม่ทัน


“โห..............กินอย่างกับยัด พี่ท้องรึเปล่าเนี่ย!” ไอ้ตาตี่พูดทำเอาพี่ชายสำลัก

“อะไอ้บ้า!//////*// ท้องบ้านพ่อมึงสิ!”

“เอ้า! เราพ่อเดียวกันน๊ะ!!”

“เอ้อ! ไอ้เชี่ยกูลืมทุกทีเลยสัด!/////*// มึงจะมาตกตะลึงห่าไรวะ!

เขาเรียกวัยกำลังกินกำลังนอนเว้ย!”

“โห........พี่ยังอยู่ในวัยนั้นอีกเหรอ.... อยู่มานานเกินไปรึเปล่าครับ...ออกมาเถอะ”

“เรื่องของกูน่า! อ๊ะ! โหยเชี่ยมึงทำกูเสียสมาธิหมดเลยดูซิ!” โดนเอสแย่งกินกุ้งตัวใหญ่

“ผมว่าพี่ละสมาธิจากจานข้าวตรงหน้ามาหน่อยก็ดีนะ ไหนว่าจะแนะนำเพื่อนให้รู้จักไง”

“เอ้อ!!!////จริงด้วยๆ!!! ไอ้ชัย! 55ไอ้โชคชัย!!แหมกูก็กะว่าจะเรียกตอนกินเสร็จนี่แหละ!”


ในที่สุดน้ำก็นึกได้ กวักมือเรียกพนักงานให้มาหา เขาจะตามเพื่อนออกมาให้ทุกคนได้รู้จัก

คนน่ารักตื่นเต้นจนวางช้อนส้อมลง ก๊อปกับบิวที่ยังไม่รู้เรื่องก็ซุบซิบหน้าตาเหรอหรา

พากันสะกิดถามเอส คนหน้าหล่อ จึงเล่าคร่าวๆ บอกว่าน้ำมีเพื่อนทำงานเป็นเชฟอยู่ที่นี่

เผอิญเจอกันเมื่อคืนนี้


“เอ๊ะ?ชื่ออะไรนะคะคุณ ....เชฟขนมที่คุณว่า...”

พนักงานสาวทำหน้างง และนึกคิดอยู่สักพัก เมื่อน้ำย้ำว่าเชฟที่จะให้ตามตัวนั้นชื่อ

“โชคชัยครับ!... เชฟโชคชัย รบกวนด้วยนะครับ”

“เชฟ.......เชฟขนม......โชคชัย......เอ่อ....รอสักครู่นะคะคือ...ชั้นไม่รู้จักจริงๆค่ะ

ไม่เคยได้ยินชื่อมาก่อนเลย....ที่นี่ก็ไม่น่าจะมีเชฟคนไหนที่ชั้นไม่รู้จักนะคะ”


“เอ๋......?” น้ำชะงัก นั่งนิ่งรู้สึกงงกับปฏิกิริยาของพนักงานห้องอาหารนี้นัก

เขาจำได้ไม่ผิดแน่ที่เพื่อนบอกไว้เมื่อคืน ห้องอาหารนี้แน่นอน โชคชัยบอกกับเขาว่า

ถามหาเอากับใครก็ได้ ใครๆก็รู้จักเขา......แล้วทำไม.....


พนักงานสาวเดินไปถามผู้จัดการร้าน ผู้จัดการร้านก็เดินกลับมาตอบน้ำด้วยตัวเอง

“ขอโทษจริงๆครับ ที่นี่เราไม่มีเชฟทำขนมชื่อโชคชัยครับ...”


“หา......”

อึ้ง..................น้ำได้ฟังก็นิ่งไปทันที......... แล้วคนเมื่อคืนนี้ที่คุยกับเขาไปอยู่เสียที่ไหน

ไม่ได้อยู่ที่นี่อย่างที่บอกหรอกหรือ................................ทำไมต้องโกหกเขาด้วย!?


ทุกคนอยู่ในความนิ่งงัน งงและต่างแปลกใจได้แต่มองหน้ากันไปมา

เอสจับไหล่บางของคนรักที่นิ่งเงียบ บีบเบาๆเหมือนเรียก แต่น้ำก็เอาแต่นั่งก้มหน้า

“น้ำครับ.......................” เอสพูดอะไรไม่ออก น้ำที่เอาแต่กินแล้วหัวเราะร่าเมื่อครู่

ตอนนี้ตัวแข็งทื่อไม่แตะอะไรเลย มีคนมาบอกว่าเพื่อนที่ทำให้ดีใจสุดๆเมื่อคื่นนี้ไม่มีตัวตน

เป็นใครก็ต้องช็อค.......


“ผม......เจอเพื่อนจริงๆนะ.....” หนุ่มน่ารักเสียงสั่นนิดๆ ทุกคนมองดูแล้วก็สงสาร

แม้จะไม่มีใครเห็นว่าน้ำคุยกับเพื่อนจริงๆ แต่ทุกคนก็เชื่อว่าเพื่อนของน้ำมีตัวตนจริงๆ

เพราะน้ำไม่ใช่คนที่ชอบแต่งเรื่องมาหลอกใคร..


นิกกี้เห็นพี่ซึมเศร้าลงทันตาก็กำหมัดแน่น...

ใครที่มาทำให้พี่เขาเสียใจ เขาจะไม่ให้อภัยมันเลย!












tsktonight.TBC…

*** มาช้าแต่ก็มาแล้ว ยังไม่จบตอนอีก!555|||||||||||||.... อ่า...รักทุกคน > <





Choijiin // ดีใจที่ยังรออ่านกัน T T คนอ่านหายเพียบเลย แหะๆ
มาแล้วจ้ามาแล้ว เอาน้องแบงค์ออกให้ตลอด แต่ตอนหน้าอาจโมโหเจ้านิกอีก55^^

Muiko // พี่เทมบอกจะรีบกลับได้ก็ต้องลองอ้อนคนแต่งนะฮับ!55 (เราร้ายๆ)^^
เอบอกว่าน้ำซื่อๆๆๆๆๆ........ นี่ชมหรือด่าครับ?555

หมอตัวเปียก // นิกกี้เป็นเด็กติดพี่ไม่หายจนวันชีพวายค่ะ  เขาว่างั้น55
เพื่อนน้ำยังคงน่าสงสัยต่อไป รอวิด้วยเน้อ^^

CarToonMiZa // ขอบคุณสำหรับบวกหนึ่งและเป็ดก้าบๆนะจ๊ะ^^
น้องน้ำจะทำยังไงต่อไป ออกทะเลไปตามหาเพื่อนไหม555 แล้วเจ๊อะกันเน้อ

[muiko]

สงสารกรรรรรรร
พี่เทมโผล่มาก็ทำกรอายยยเลย 

แล้วเพื่อนน้ำนี่หายไปไหนอ่ะ

[IöLIKE]

ThankS

[CarToonMiZa]

+1และเป็ดให้ก่อนเลย
หวังว่าเพื่อนน้ำคนนี้
จะไม่ใช่อย่างที่เราคิดน้า
นู๋น้ำช็อคไปล้วนั่น

[หมอตัวเปียก]

บุคคลลึกลับ???