[yaoi] ขอโทษครับ! ผมเผลอ... | (จบแล้วค่า) *พิเศษ ชุดนอนนักกีฬา(เอสน้ำ (2/4/2018)
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: [yaoi] ขอโทษครับ! ผมเผลอ... | (จบแล้วค่า) *พิเศษ ชุดนอนนักกีฬา(เอสน้ำ (2/4/2018)  (อ่าน 601641 ครั้ง)

ออฟไลน์ tsktonight

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 386
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +145/-0
ตอนที่ 38 รักมากครับ (หลัง)



.....................................................

..............................

...............



หลังจากดื่มน้ำชาที่คนน่ารักตั้งใจชงให้ กับขนมที่คนหน้าหล่อซื้อกลับมาฝาก
ดาราหนุ่มอย่างเอส ก็เปลี่ยนบทบาทมาเป็นพ่อครัวใหญ่ คว้าผ้ากันเปื้อนมาสวม
หยิบนู่นจับนี่อยู่ที่ครัวอย่างคล่องแคล่ว...
เห็นแล้วนิกกี้ก็อดคันไม้คันมือ จนมาเกาะเคาน์เตอร์ดูไม่ได้

“พี่เอส.... ทำอะไรกินครับวันนี้?”  ได้ยินน้องชายของคนรักถามอย่างสนอกสนใจ
กับเมนูที่เขาจะทำ เอสก็เงยหน้าขึ้นมายิ้มให้  “อื้มม ก็มี..ไข่เจียวกุ้งสับ...ต้มยำเห็ด
ยำถั่วพู แล้วก็ว่าจะผัดบล็อคคลอลี่อีกอย่าง ผัดใส่กุ้งน่ะ น้ำเขาชอบ อ้อ! พี่ซื้อสละ
ลอยแก้วมาด้วยนะ เก็บไว้เป็นของหวานดีมั้ย ถ้ากินต่อกันไหวนะ หึ..แต่พี่ว่ากระเพาะ
อย่างพวกเรานี่น่าจะซัดกันเรียบนะ55  ”  เอสพูดขำๆ ว่ากินจุทั้งพี่ทั้งน้องเสียด้วยสิ

“โห~~!///// ฟังดูน่ากินทั้งนั้นเลยนะครับพี่!... แต่ก็...ฟังดูน่าเหนื่อยนะตั้งหลายอย่าง”
นิกกี้ทำตาโตอย่างดีใจ แล้วก็ต้องขมวดคิ้วเมื่อเห็นคนหน้าหล่อมีเหงื่อซึมตามไรผม..

“หึ ก็วันนี้เรามีแขก พี่เลยว่าจะทำหลายอย่างหน่อย”

“ห๊าแขก!? ใครอ่ะ.. ถ้าหมายถึงเพื่อนผมที่นอนตายให้แมลงวันบินเข้าปาก กะไอ้คุณกร
ที่ตั้งหน้าตั้งตาเล่นแต่เกมส์ในมือถือล่ะก็ ไม่ต้องไปสนใจพวกมันหร๊อกก.. ปล่อยให้
แม่งออกหาแมลงข้างนอกกินไปเถอะ  พี่เอสทำงานเหนื่อยมาทั้งวันแล้ว นี่ยังต้องมา
ทำกับข้าวให้คนอื่นกินอีก!  ผมว่าเลิกจ้างเห๊อะ! พี่น้ำน่ะไม่เห็นมีประโยชน์ไรเลย..”

เจ้าน้องชายตัวดีกำลังจ้อ เป็นจังหวะเดียวกันกับที่คุณพี่ชายสุดน่ารักเดินมาได้ยินพอดี
จึงยืนท้าวสะเอวฟัง ว่าตัวเองโดนนินทาอย่างไร  เอสเห็นน้ำอยู่ข้างหลังนิกกี้ก็กลั้นขำ


“..ตอนอยู่บ้านก็ดีแต่ทำแก้มป่องเดินไปเดินมา รื้อของจนบ้านรก ชอบวางนู่นวางนี่
เกะกะไปทั่วแล้วไม่พ้นเดินเตะเอง แต่ชอบมาป้ายความผิดให้ผมหาว่าผมไม่เก็บของให้ดี
สุดท้ายทำตัววุ่นวายจนเหนื่อยแล้ว พี่แกก็จะตะโกนแหกปากเรียก  ไอ้ตาตี่กูหิวข้าวววว
 5555..อ่ะ!!อู้ยยย~!!!|||||||||||*|| พี่น้ำ! โอ๊ยยยย!! อะไรเล่า..ชอบตบหัวผมเรื่อย!”

น้ำทนฟังได้สักพัก ก็ตบกะโหลกน้องจากข้างหลังเข้าให้

“เดี๊ยะ! //////*//น้ำลายมึงได้หล่นใส่หม้อแกงพอดี ถ้าไม่ช่วยทำจะไปไหนก็ไปปะ!”
เอ็ดน้องเพราะไม่อยากให้เผาตัวเองไปมากกว่านี้ ก็ที่พูดมานั่นมันก็จริงเสียด้วยสิ..

“โธ่~~ก็ผมอยากจะมาช่วยพี่เอสนี่แหละ! ไม่เหมือนพี่น้ำหรอก รู้นะพี่คิดจะมาดูว่า
มีอะไรเสร็จแล้วบ้าง จะได้แอบชิมก่อนอ่ะดิ!”
หนุ่มตี๋หรี่ตามองหน้าพี่ชายเขม็ง ทำท่าว่าเขารู้ทัน  อีกฝ่ายจึงทำตาดุแล้วสับสันมือ
ใส่กลางหน้าผากน้องเข้าให้อีกที


น้ำไล่นิกกี้ให้ไปล้างมือ แล้วมาช่วยเอสทำกับข้าวจะได้เสร็จเร็วๆ น้องก็บ่นอุบอิบ
ถามเรื่องแบงค์ขึ้นมา จึงโดนเอ็ดอีกว่า หากเซ้าซี้มากเข้าก็จะไม่ช่วยแล้ว
เจ้าน้องตัวโตจึงรีบรูดซิบปากให้สนิท หันไปตั้งหน้าตั้งตาทำตัวเป็นลูกมือคุณดารา
หน้าหล่ออย่างแข็งขัน...


“………… หึ.. คุณก็อยากช่วยเหรอน้ำ?”  เห็นยืนมองไม่ยอมไปไหน
เอสจึงชะงักมือที่กำลังแกะเปลือกกุ้ง แล้วถามคนน่ารักของเขายิ้มๆ

“.../////////...อื้ม..”  น้ำตอบสั้นๆ แล้วจึงค่อยเขยิบตัวเข้าไปให้ใกล้แฟนหนุ่ม
ซึ่งยืนอยู่ตรงหน้าเขามากขึ้น....ระหว่างพวกเขามีเพียงเคาน์เตอร์กั้นกลางเอาไว้

เอสมองสบตาคนรักด้วยความสงสัย กับท่าทีแปลกๆของอีกฝ่าย...
มันทำให้เขาคลี่ยิ้มกว้างออกมาได้ เมื่อน้ำเอาผ้าเช็ดหน้าที่ซ่อนไว้ข้างหลังออกมา
ซับเหงื่อที่ใบหน้าให้เขาเบาๆ......คนน่ารักของเขาเอาแต่ปรายหางตาหวานมองไป
ทางอื่นอย่างขัดเขิน.. 
คนหล่อจึงรีบเอียงแก้มให้อีกข้าง แล้วยิ้มหวานไม่หุบด้วยความดีใจ

แต่ต่อหน้าน้องที่หันมามองคอยทำท่าล้อเลียน หนุ่มน่ารักก็ทนหวานอยู่นานไม่ได้
ต้องถลึงตาใส่ทั้งเจ้าน้องชายและแฟนตัวเอง
  “ หมานิก! มึงมองห่าไรวะ! โว๊ะ! อ่ะ~ไอ้นี่ก็อีกคน! จะยิ้มทำไมนักฟะ! เฮื้อย!! ” 
(อ๊ากกก!!รู้งี้กูไม่ทำต่อหน้าคนอื่นหรอกแม่งเขินวุ้ย!////////*//)

เห็นน้ำโมโหแต่แก้มแดงขึ้นแบบนี้ก็แสดงว่า เขิน... เอสและนิกกี้พากันหัวเราะใหญ่

“เอ้า!จะให้ทำอะไรก็ว่ามาเซ่!พวกบ้านี่///////*//”   คนพูดแกล้งเชิดหน้าถาม
มองเมินไปทางอื่น กลบเกลื่อนความรู้สึกเคอะเขินของตัวเองน่าดู


“55อืมมม... งั้นคุณช่วยผมล้างผักก็แล้วกันนะ”  คนหล่อมอบหมายงานให้ก็ก้มหน้า
แกะกุ้งต่อก่อนจะนึกอะไรขึ้นมาได้ เขาต้องรีบหันไปกำชับแฟนตัวเองอย่างร้อนรน
“แล้วก็อย่าใส่ผงซักฟอกลงไปอีกล่ะ!!!”

“รู้แล้วน่า!/////////*//” คนมีประวัติรีบรับคำก่อนจะยื่นเท้าไปเตะขาเจ้าน้องชายที่ยืนขำตาหยีอยู่ข้างๆ


..................

.... ดาราหน้าใสเลิกเล่นเกมส์ได้สักพักแล้ว เขานั่งมองชายหนุ่มทั้งสามที่คุยเล่น
หัวเราะกันไป ระหว่างทำมื้อเย็นในครัว...แล้วก็คิดในใจว่า สามคนนั้นช่างเหมือน
ครอบครัวเดียวกันจริงๆ...


“ฮะฮ้าวววววว~~~”  หนูแนนรู้สึกตัวตื่นหลังจากงีบไปพักใหญ่ พอลืมตาขึ้นปุ๊บ
เธอก็รู้สึกถึงความปวดร้าวตามร่างกายและใบหน้าทันที||||||||||||||||

“ บ้าที่สุดเลยโอ๊ย~~แล้วอย่างนี้หน้าชั้นจะหายเมื่อไหร่ล่ะเนี่ย~~T T”

รอยฟกช้ำและรอยข่วนตามตัวนั้นยังไม่เท่าไหร่ แต่บนใบหน้านี่เรื่องใหญ่
สำหรับผู้หญิงนะ ...... กรเห็นหญิงสาวเอาแต่ส่องกระจกแล้วทำหน้ากลุ้มใจ
เขาก็คิดอยากช่วยทำให้เธอสบายใจขึ้นบ้าง

“เอ่อ..ผมว่าเดี๋ยวมันก็คงหายครับ พี่อย่ากลุ้มใจไปเลย55”

“แล้วเมื่อไหร่ล่ะค่ะน้องกร..”  หนูแนนถือโอกาสเขยิบเข้าไปนั่งใกล้ชิดตัว
ดาราหน้าใสอีกนิดแล้วกระพริบตาถามอย่างตื่นเต้น..
(อร๊ายยย/////ยิ่งมองใกล้ๆหน้าน้องกรก็หล่อใสม๊ากค่ะ!  นี่พี่เอสขาสุดหล่อเทพของชั้น
ก็ทำอาหารให้กิน ผู้ชายพวกนี้อะไรกันเนี่ยแสนดีกันจริงเชียว! ///////อีหนูแนนเอ๊ย!
ไปฟัดกับหมามาคราวนี้ มันคุ้มค่าจริงจริ๊งงงง โฮะโฮะ โฮะ โฮะ )


“เอ....เอ่อ....แหะๆ..คือผมก็ไม่ทราบอ่ะครับ...เอ้อ!แต่! แต่ว่าพี่ผมอาจจะรู้ก็ได้ครับ!”

“หือ?”  หนูแนนทำหน้างงที่กรพูด ขณะที่เด็กหนุ่มรีบกดโทรศัพท์หาคนที่เขานึกถึง

“แหะ.../////// คือ พี่ชายผมเป็นหมอครับ”  กรอมยิ้มบอกหนูแนนด้วยสีหน้าภูมิใจ
ระหว่างที่รอให้อีกฝ่ายรับสาย...

...................................

..................

...........



.................. ที่บ้างหลังโตของเจ้าหนุ่มลูกครึ่ง...

นายเทพพิชัยกำลังนั่งอ่านเอกสารอยู่ในห้องนอนของตัวเอง วันนี้เขาหอบงาน
กลับมาตรวจต่อที่บ้าน...ช่วงนี้ถือว่างานของเขายุ่งพอดู..........ก็หลังจากที่เอาแต่
ตามหาน้องน้ำจนไม่เป็นอันทำงานทำการอยู่ทุกวี่วัน  เห็นจะมีช่วงนี้นี่แหละ
ที่เจ้ากล้ามโตจะทำให้ปะป๊าของตัวเองดีใจได้... เนื่องจากอยู่ติดบ้านมากขึ้น
และตั้งใจทำงานอย่างใครเขาได้เสียที..

........ ชายหนุ่มนั้นหวังเอาใจพ่อตัวเองโดยเฉพาะ...เพราะได้คิดว่าในเวลาไม่นาน
ต่อจากนี้ เขาอาจได้พาหวานใจเข้าบ้านก็เป็นได้!... น้องน้ำอยากคุยกับเขา!!
จะไม่ให้ซึ้งใจ ชื่นใจน้ำตาแทบไหลได้อย่างไร เขานั้นสุดแสนจะดีใจ...

รอก็แต่ให้สุดที่รักติดต่อมาหา เขาวางแผนเอาไว้แล้ว ว่าจะค่อยเป็นค่อยไป
กับน้ำ....  ถึงอุปสรรคใหญ่หลวงอย่างป๊าของเขาจะไม่ชอบหน้ากันกับคนที่เขารัก
สักแค่ไหน แต่เขาก็จะพยายาม...พยายามๆๆๆและพยายามให้สำเร็จให้จงได้!..////////

เขาตามจีบน้ำมาตั้งสามปี....เขาไม่ยอมถอยแน่!

................ถึงแม้ว่า...น้ำจะมีแฟนแล้ว......เขาก็จะทำให้ไอ้หมอนั่นมันถอยไปเอง!

...และ ถึงแม้ว่า........จนป่านนี้.....น้องน้ำยังไม่ยอมโทรกลับมาก็ตาม...||||||||||||||||||

........แต่เขาจะไม่ท้อ!......... เขาจะรอต่อ...ไป!.... เขาจะต้องหาทาง...


(เอ๊ะ! แต่คิดอีกทีไปถามเจ้าน้องกวนโอ๊ยของน้ำ ให้มันรู้เรื่องไปเลยเย็นนี้เลยดีกว่า!
กูเบื่อจะรอแล้วโว๊ยยยย!!!).................................. เอาไปเอามา
ความดันทุรังสูงของหนุ่มลูกครึ่งทำให้ใจที่หดหู่ลุกโชนขึ้นสู้อีกครั้ง พร้อมเสียง
โทรศัพท์ที่ดังขึ้น  เทพพิชัยได้ยินเสียงเรียกเข้าที่เขาตั้งไว้สำหรับเบอร์นี้โดยเฉพาะ
ก็รีบตะครุบมือถือที่วางไว้ข้างตัวมาดูด้วยรอยยิ้ม....    [ ไอ้กุ้งแห้ง ]   

“กร...” 

ความผูกพันแปลกๆระหว่างเขากับกร.... เป็นอะไรที่เจ้าตัวยังรู้สึกทะแม่งๆอยู่
ทุกเมื่อเชื่อวัน..........แต่มันก็เหมือนเป็นสิ่งที่ช่วยค้ำจุนจิตใจเขาได้ในบางครั้ง...
บางเวลาที่เขารู้สึกถึงความ....... อ้างว้างในหัวใจ........มันเหงาเหลือเกิน...

เจ้าน้องชายที่เกลียดตัวจริงของเขาเข้าไส้ กลับทำให้เขารู้สึกดีขึ้นได้อย่างประหลาด
... ทุกๆครั้งที่ได้พูดกัน เหมือนพวกเขาจะรู้จักกันมากขึ้น  มองเห็นมุมต่างๆที่ไม่เคย
ได้สัมผัสของกันและกันมากขึ้นเรื่อยๆ....
 แต่ในเวลาเดียวกันนั้นก็เหมือนพวกเขาไม่รู้จักกันเลย…ก็ว่าได้...

....  แม้บางเรื่องจะไม่จริง แต่ความจริงใจเท่านั้นที่เป็นของจริง.....


หากว่าจะได้คุยกับเจ้ากรเหมือนเดิม..ในฐานะที่ไม่ต้องปิดบังตัวจริงอีกต่อไป
มันจะดีสักแค่ไหนกันนะ......


 “ฮัลโหล..หึ...ว่าไงกุ้งแห้ง?.. คิดถึงพี่แล้วเหรอ ถึงโทรมาได้ นึกว่านายมัวแต่
ควงสาวจนเพลินไปแล้วซะอีก”

“หืมม!พี่หมอทีนั่นแหละ! /////ทำแต่งานๆๆๆ ไม่ยอมหยุดพักบ้างเล้ย..ไม่อยากเจอ
หน้าน้องบ้างรึไงครับ.... ผมยังอยากเจอหน้าพี่เลยนะ55 ไว้เรานัดเจอกันดีมั้ยพี่!”

“เฮ้ย!||||||||||||| มะไม่ได้นะ! .....เอ่อคือ!! พี่ยุ่งจะตายชัก! ช่วงนี้คนไข้ทั้งนอกทั้งใน
มีจนล้น รพ. ปวดหัวไปหมดแล้ว ไหนจะที่คลีนิกอีก ไม่มีเวลาว่างเจอกับนายหรอก!”


คำที่รีบปฏิเสธทำเอาปลายสายเสียงอ่อยลงทันที... “...55... เหรอครับ...เอ่อ..
งั้นถ้าพี่ยุ่งมากก็ไม่เป็นไรครับ... ตกลงนี่ผมโทรมากวนพี่ใช่มั้ย..งั้น..”


“...แต่ถ้าแค่คุยโทรศัพท์กันไม่เป็นไรหรอกพี่คุยได้! อย่าคิดมากสิ..
นายไม่ได้รบกวนอะไรเลย.....พี่อยากคุยกับนายนะ..... กร..พี่ขอโทษจริงๆ..
แล้วสักวัน.........เราต้องได้เจอกันแน่ๆ....”

เทพพิชัยนึกถึงหน้าของอีกฝ่าย... ป่านนี้รอยยิ้มใสๆนั่นคงเจือนลงเพราะผิดหวัง..
.....เขาเองก็อยากเจอ..แต่มัน................ทำไม่ได้....



...................................กรถอนใจ ..ก่อนกลับมาอมยิ้มอีกครั้ง
น้ำเสียงที่ทุ้มต่ำมากของอีกฝ่าย ช่วยปลอบโยนจิตใจเขาไว้ได้ทุกครั้ง
ในความรู้สึกของเด็กหนุ่ม เสียงของพี่หมอทีช่างฟังดูอ่อนโยนเสมอ...

“ผม........... อยากให้พี่ย้ายกลับมาอยู่ที่นี่จัง..... พี่ไม่น่าย้ายไปต่างจังหวัดเลย เฮ้อ~~
 อืมช่างมันเหอะครับ!55  คือที่ผมโทรมา เพราะมีเรื่องอยากถามพี่หมอทีน่ะครับ” 

“.............อื้ม...เรื่องอะไรไงล่ะ?”   
 
“พอดีว่า..............เอ่อ.....แหะ... เพื่อนน่ะครับพี่! เขาไปมีเรื่องกับคนอื่นมาจนได้แผล
เป็นไอ้พวกรอยฟกช้ำบนหน้า ผมอยากรู้ว่ามันนานแค่ไหนครับกว่าจะหายดี..?...”

“.......หา!?||||||||||||||”

“ก็แหม...555พี่เป็นหมอนี่! ตอบให้น้องหายข้องใจหน่อยสิครับ แล้วทำยังไงให้
หายเร็วๆ ให้มันไม่มีแผลเป็น รู้สึกจะมีพวกรอยข่วนเสียด้วยสิ..”


เอาแล้วสิ!!!................. เจ้าหนุ่มเทมอึ้งกิมกี่ไปพักใหญ่...........
(555มาปรึกษาหมอเถื่อนอย่างกูเนี่ยนะ!!!||||||||||||||
ถ้าถามว่าทำให้เป็นแผลยังไงนี่ยังง่ายกว่า.. )


โดนอีกฝ่ายถามซ้ำอย่างเป็นกังวล เร่งเขามาอีกนายเทพพิชัยก็อึกอักๆ...
ก่อนจะอาศัยประสบการณ์ของตัวเองที่เคยมีเรื่องกับชาวบ้านเขามา ตอบคำถาม
แถไปเรื่อยๆ...  “เฮ้ย!55555 ไม่เห็นจะยากเล้ย! บอกเพื่อนนายได้เลย
ว่าไม่ต้องห่วงหรอก  วันแรกว่าแย่แล้ว ไอ้วันที่สองนี่ยิ่งแย่ใหญ่ แต่บอกเขาว่า
ไม่ต้องคิดมากนะ เพราะวันที่สามก็..”

“ก็ดีขึ้นแล้วใช่มั้ยครับพี่หมอที!?”

“ก็ต้องเลวร้ายยิ่งกว่าวันที่สองแหงอยู่แล้วสิ!”

“เหวอ! จริงดิพี่โหย~ทำไงดีอ่ะ!”
เสียงกรร้องเหวอ เล่นเอาหนูแนนสะดุ้งใจไม่ดีจ้องหน้ากรเขม็ง

ฝ่ายเทพพิชัยก็พยายามใช้ความคิดว่าจะเอาไงต่อ...  “เออน่า! มันเป็น
เรื่องธรรมชาติ! บอกเขาไม่ต้องห่วงไปหรอกเดี๋ยววันที่สี่ที่ห้าก็คง..”

“ทุเลาแล้วใช่มั้ยพี่!?”

“เปล่า... แค่คิดว่าหน้าคงไม่ค่อยเหมือนคนเท่าไหร่แล้วล่ะ!”

“ห๊า!!..........|||||||||||||||||” ไม่ใช่แค่กรคนเดียว แต่หนูแนนที่รับรู้จากกรด้วย
ก็แหกปากจนร้องโอยแล้วหน้าซีดเผือด... อยากจะเป็นลม...

“........อึ๋ย! แล้วอย่างนี้เมื่อไหร่มันจะหายสักทีอ่ะพี่?” กรถามต่ออย่างร้อนใจแทน
พลางเปิดลำโพงให้สาวเจ้าของเรื่องรับฟังด้วย

ด้านคุณหมอกำมะลอก็สนุกใหญ่ จนอดหัวเราะไม่ได้
“555 ก็ไม่เกินชาตินี้หรอก!55แต่ถ้าอยากหายเร็วๆก็...”

“มีวิธีดีๆใช่มั้ยครับ! ///// ทำยังไงพี่หมอทีแนะนำหน่อยสิ!?”

“ไปซื้อยาฆ่าหญ้า!”

“ยาฆ่าหญ้า!? ซื้อมาทำไมพี่!?”

“ กินเข้าไปซักขวดก็หายสนิทแล้ว!”

“มันก็ตายดิพี่!!!||||||||||||||*||”

“ก็ตายน่ะสิ!!ก๊ากกก55555555555”

กรรีบปิดลำโพงโทรศัพท์แล้วเอามาแนบหูตัวเอง เดินหนีพี่หนูแนน
ที่ส่งเสียงด่าฝากพี่หมอทีของเขาแทบไม่ทัน   “ไอ้หมอเฮงซวย! -*- ”


ดาราหน้าใสตัดสินใจเดินออกไปคุยโทรศัพท์ที่ระเบียงห้อง...

“โธ่~พี่หมอทีครับอย่าเล่นสิ////////*//  เพื่อนผมเขาโกรธใหญ่แล้ว..”
หนุ่มลูกครึ่งถอนใจก่อนบอกให้ปลายสายไปหาซื้อยาแก้ปวด แก้ฟกช้ำ
กับน้ำใบบัวบก มาเท่านี้คงพอใช้ได้แล้ว... (ประสบการณ์ส่วนตัวล้วนๆ555
เมื่อสมัยกลับมาเมืองไทยใหม่ๆก็เที่ยวก่อเรื่องไม่เว้นวัน..)

“ขอบคุณครับพี่หมอที...../////// 55 แล้วผมจะโทรมากวนพี่ทุกวันเลยคอยดู555”


.............................................................

...................................

.....................

.............



หลังมื้อเย็นที่แสนอิ่มอร่อย ดาราหน้าใสก็ขอตัวกลับ... แถมยังใจดีอาสา
ไปส่งเพื่อนสาวของเจ้าหนุ่มหน้าตี๋ให้ด้วย..  แต่แทนที่สาวร่างเล็กจะหน้า
บานเป็นจานเชิงด้วยความตื่นเต้นแช่มชื่น... กลับหน้าเหวอ...เอ๋อปนอึ้งไม่หาย

เมื่อได้รู้ความจริงอันยิ่งใหญ่จากปากเพื่อนซี้ของเธอว่า พ่อไอดอลสุดที่รักของเธอ
(พี่เอสขา) ตอนนี้กำลังคบหาเป็นแฟนอยู่กับหนุ่มน่ารักสุดๆอย่างพี่น้ำ!!!

(ฮือ~~~~~~~~~ พี่เอสมีแฟนแล้ววววววววว~~~ T T เป็นพี่น้ำเสียด้วย
ไม่อยากจะเชื่อเลย! พี่น้ำนะพี่น้ำ! ใครจะสู้ได้ล่ะโฮ~~~~~~~~~~~~~~ )
เล่นเอาแฟนคลับตัวยงอย่างหนูแนนชีช้ำกะหล่ำปลี แต่.........สาวเจ้าก็คิดเสียว่า....... 
มันก็ยังดีกว่า ต้องยกพี่เอสสุดที่เลิฟ ให้ผู้หญิงที่ไหนก็ไม่รู้นะ!...
(แล้วเขาเป็นของเธอตั้งแต่เมื่อไหร่ยะ...)


“เอแล้วนี่คนที่บ้านพี่หนูแนน เขาจะว่าอะไรมั้ยครับเนี่ย..”  กรหันมาถาม
หญิงสาวหน้าเยินที่ยืนข้างๆ.. พวกเจ้าของห้องได้ยินก็พลอยเป็นห่วงไปด้วย
มีเรื่องจนได้แผลไปทั้งตัว กลับบ้านมืดแถมยังมีผู้ชายไปส่งอีก..

“แหม////// ขอบคุณที่เป็นห่วงหนูแนนกันนะคะ^^ ไม่เป็นไรหรอกค่ะ
น้องกร กับไอ้นิก พ่อกับแม่เขาเห็นออกบ่อยไป55 (เห็นกรในทีวีนะ) ส่วนเรื่อง
ที่ไปบู๊มาเนี่ย...... คงโดนซักเยอะหน่อยล่ะค่ะว่าตกลงใครชนะ..”


น้ำกับเอสยืนยิ้มส่งแขกที่หน้าประตู ก่อนที่คนหน้าหล่อจะผิดสังเกตแล้ว
ร้องทักเจ้าดารารุ่นน้องให้รอท่าอยู่ก่อน... หันไปตะโกนเรียกคนที่ยัง
นั่งจมปลัก เหมือนจะลงหลักปักฐานอยู่ที่โซฟาไม่ยอมไปไหนให้หันมา

“ อ้าวนิกกี้! เฮ่! นี่เขาจะกลับกันแล้วนะ ให้เจ้ากรไปส่งพร้อมหนูแนนเลยสิ!
จะได้ไม่ต้องขึ้นแท็กซี่  รออะไรอยู่เหรอ!?”  เอสถาม ขณะที่คนพี่เดินไป
หาน้อง เห็นเจ้าน้องชายตัวโตตาตี่ๆของเขาเอาแต่นั่งหน้าง้ำ เกยคางกับหมอนอิง


“มึงเป็นไรนิกกี้? ถ้าห่วง ... เรื่องไอ้เบ๊ เดี๋ยวกูจะช่วยคิดให้กูบอกแล้วไง..”
น้ำยกมือจับหัวน้องโยกไปมาพลางถาม อีกฝ่ายกลับเงยหน้าขึ้นสบตาพี่
แล้วเอ่ยขออย่างอ้อนๆ...
  “ พี่ครับ..... คืนนี้ผมขอนอนด้วยคนนะ.. ผมไม่อยากอยู่คนเดียว..”

คนน่ารักมองหน้าน้องอย่างชั่งใจ ใช้ความคิด กำลังจะอ้าปากอนุญาตให้
ดาราหนุ่มหล่อเจ้าของห้องก็รีบสาวท้าวตามมา ดึงตัวคนที่อยากอาศัยนอน
ห้องของเขาให้ลุกเดิน  “นายคิดผิดแล้วนะนิกกี้! กำลังเครียดแบบนี้ต้องไปหา
เพื่อนๆสิ! เอ้อ! มีเพื่อนคบใช่มั้ยเรา!? นั่นแหละพี่คิดแล้วว่านายต้องมีเพื่อน!”

เอสฉีกยิ้มแนะนำไป ก็ผลักไหล่ดันหลังน้องชายคนรักให้ก้าวไปที่ประตู
นิกกี้ละล้าละลังหันมองหาพี่ตัวเอง  “ ตะแต่! พี่เอสครับผมอยาก.. อยู่ พะพี่น้ำ!”

“อื้ม!..ที่เอสพูดมาก็ถูกนะไอ้นิก.. กูต้องใช้สมาธิคิดเรื่องมึง ไหนจะเรื่องงาน
ของเอสอีก.. มึงไปหาเพื่อนก็เข้าท่านะ”  น้ำเดินมาส่งด้วยอีกคนผลักหัวน้องเบาๆ
ให้ออกจากห้องไปยืนรวมกับกรและหนูแนนที่รออยู่.. 
น้องของเขาโตแล้ว กะอีเรื่องแค่นี้มันต้องดูแลตัวเองได้...


นิกกี้มองหน้าพี่ที่ยิ้มให้จนบานประตูปิดลง....เขายอมตัดใจไม่ตื้อขอเหมือนเด็กๆอีก..
หันหลังเดินตามกรกับเพื่อนไปที่รถ แล้วก็คิดได้ ว่าจะหาทางออกสำหรับคืนนี้ยังไงดี..
(.......ไปหาเหล้าแดกต่อที่บ้านไอ้บาสก็ได้วะ!)



**************************




............. ก๊อกๆๆ..  “อาเทม......อาเทม!? .ลื้อหลับไปรึยัง?..”


หลังจากวางสายกรไปเขาก็กะว่าจะตรวจทานงานให้เสร็จก่อนสักครึ่ง
แล้วตั้งใจจะออกจากบ้านไปหาน้องชายของคนที่เขาหลงรัก... 
ถามเรื่องของน้ำให้มันรู้กันไป เกรงว่าจะถูกหลอกให้รอเก้อ

 แต่เมื่อได้ยินเสียงเรียกจากพ่อ เทพพิชัยจึงวางมือจากเอกสารตรงหน้า
เขาบิดขี้เกียจไปซ้ายทีขวาที แก้เมื่อยเล็กน้อย แล้วค่อยยันตัวเองจากท่า
กึ่งนั่งกึ่งนอนให้ลุกขึ้นจากเตียงนอน เดินไปเปิดประตูให้ปะป๊าของเขา..

“What? ..มีอะไรอีกล่ะป๊า ผมทำงานอยู่น่า..”

“ฮึ่ย~  ป๊าก็มีเรื่องจะบอกลื้อน่ะสิ เกือบลืมเลย ว่าจะมาบอกลื้อตั้งหลายวันแล้ว
ป๊าก็มัวแต่ยุ่งๆอยู่..”  นายยุทธพิชัยเดินเข้ามาในห้องลูกชาย สีหน้าของคนเป็นพ่อ
ดูยินดีไม่น้อยที่เห็นลูกชายคนเดียวของเขา กลับมาเอาการเอางานอย่างนี้..

“อ๋อ........อยากกินกระเพาะปลาอีกแล้วสิ!? OK! ว่าจะออกไปข้างนอกอยู่พอดี
เดี๋ยวแวะซื้อมาให้แล้วกัน..ร้านเดิมใช่มั้ย!?”

“กระเพาะปลา! กระเพาะหมา! กระเพาะแพะอะไรที่ไหนเล่า!! ////////*//
ป๊าจะมาบอกให้ลื้อเตรียมตัว ไปติดต่อพบคนที่มาขอร่วมหุ้นรายใหญ่ พร้อมกับป๊า
ไอ้ที่เราประกาศจะทำโครงการบ้านจัดสรรแห่งใหม่นั่นน่ะ เขาสนใจมากเลยนะ
ถ้าตกลงร่วมธุรกิจกันได้ เสร็จงานนี้อีกหน่อยลื้อจะได้มีประสบการณ์ดีๆมากขึ้น
เป็นงานใหญ่ๆ เวลาทำสัญญาอะไรมันจะได้ไม่โดนเขาเอาเปรียบ! เข้าใจมั้ยอาเทม”


เจ้าหนุ่มลูกครึ่งนั่งกอดอกทำท่าเหมือนตั้งใจฟังพ่อสอน แต่ในใจเขากำลังเริ่มเซ็ง
ที่ชีวิตปะป๊าก็มีแต่งาน งาน  งาน แล้วก็งานทั้งปี…


“เอ้อ! คนที่เราจะไปร่วมทุนด้วยนี้นะเขาเป็นคนมีชื่อเสียงด้วยนา! ลื้ออาจจะรู้จักก็ได้”

“ใครอ่ะป๊า?”

“ชื่อ เค็ด!”

“ห๊า...? ใครอ่ะไม่เห็นรู้จักเลย”

“ก็เค็ดน่ะเค็ด! ชื่ออาเค็ด...เอ..รึเก็ท..ไม่ไม่ มันชื่อเม็ด!...”

“เม็ด!? เม็ดอะไรป๊า!??? ใช่คนแน่รึเปล่า! ป๊าจะร่วมทุนกับเขาแล้วยัง
จำชื่อเขาไม่ได้อีกหรอ!”  ทั้งพ่อทั้วลูกเกาหัวกันยิก

“โว้ยยย~///////*//อาเม็ด! ..เง็ด! เช็ด! เค็ดๆๆ!อะไรซักอย่างนี่แหละวู้!”
นายยุทธพิชัยเสียหน้าลูก ชักไม่ได้การเดี๋ยวเขาต้องแอบถามเลขาดูใหม่แล้ว
ว่าตกลงเจ้าดารารูปหล่อนั่นจริงๆแล้ว มันชื่ออะไรกันแน่..|||||||||||||


“555555ชื่อพิลึก! สงสัยไม่ดังเท่าไหร่หรอกมั้งป๊า!”

“เฮ้ย!ไม่นาไอ้นายเค็ดเนี่ยเขาดังมากนา ป๊ายังเคยเห็นในทีวีกับตามข้างขวดของ
หรือไม่ก็บนฝากระป๋องบ่อยๆเลย! มันจะเป็นผลดีต่อเรา เวลาที่ประกาศให้จองบ้าน
ในโครงการมากๆเลยนา ลื้อรู้เปล่า ต้องขายดีจนหมดเกลี้ยงแน่ๆ! 555” 

“ครับๆๆแล้วมันเมื่อไหร่ล่ะป๊า ที่ว่าจะให้ผมไปด้วย..”
เห็นผู้เป็นพ่ออารมณ์ดีที่ธุรกิจกำลังจะไปได้สวย หากเขายอมทำตาม
คำสั่งพ่อ มันก็น่าจะเป็นผลดีต่อเรื่องความรักของเขาด้วย..


“วันอาทิตย์หน้านี่แหละ หกโมงเย็น  ลื้อห้ามผิดนัดกับป๊านะอาเทม..”

“คร้าบบบบ  I promise...”
ดันหลังพ่อตัวเองให้รีบกลับห้องนอนไปพักผ่อนได้แล้ว
“ไปๆๆ ป๊ารีบไปนอนแต่หัวค่ำเถอะ เดี๋ยวหน้าเหี่ยวไปมากกว่านี้ผมไม่รู้ด้วยนะ”

“แหม่!//////*// ลื้อนี่มันจริงๆเลยนะ! ไอ้ลูกปากหมา! เฮ้ยอาแทมมี่
มันหยิบลื้อผิดมาจากโรงพยาบาลฝรั่งรึเปล่าวะ!”


หลังปิดประตูห้องแล้ว เทพพิชัยยังได้ยินเสียงปะป๊าของเขาตะโกนล้งเล้ง
บ่นด่าเขาต่ออีกหน่อย .. กำลังขำพ่อเสียงมือถือก็ร้องดังมาจากทางหัวเตียง
เดินมาดูโทรศัพท์ตัวเองก็พบว่าเป็นเบอร์ไม่คุ้นเอาเสียเลย.......ใครกัน..


“ฮัลโหลครับ…...? สวัสดีครับ...?...”  ทำไมอีกฝ่ายยังเงียบนะ...
ลูกค้าที่เจอกันวันนี้หรือเปล่า......... (ช่วยพูดอะไรบ้างสิเว้ย! -*-  วางซะดีม๊ะ!)



“...อ่ะ..เอ่อ......ฮัลโหล....นี่.........น้ำพูดนะ..”

……………….

…………

….




(มีต่อนะจ๊ะ)

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 05-05-2012 12:40:36 โดย tsktonight »

ออฟไลน์ tsktonight

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 386
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +145/-0


ตอนที่ 38 รักมากครับ... (หลัง) ต่อจ้า^^




“...อ่ะ..เอ่อ......ฮัลโหล....นี่.........น้ำพูดนะ..”

……………….


“..อึก!!!///////// ฮะฮัลโหล!ครับ! น้องน้ำ! น้องน้ำจริงๆใช่มั้ย!!”
ที่ถามย้ำเพราะกำลังตื่นเต้นสุดๆ!  เสียงหวานๆของคนที่เขาหลงรัก
ทำไมจะจำไม่ได้ ดีใจเหลือเกินที่ไม่ต้องรอเก้อแล้ว ในที่สุดอีกฝ่ายก็เลิกหนี
หันมายอมพูดคุยกับเขาเสียที

 “ น้องน้ำครับ!//////// น้องน้ำหายโกรธพี่เทมแล้วใช่มั้ย!? ความจริงแล้ว
คนที่ขายบ้านคือป๊านะ! พี่ไม่เคยคิดจะขายบ้านของน้ำเลยพี่สาบานได้!
ให้อภัยพี่! แล้วเรามาดีกันเถอะนะครับ! พี่สัญญาว่าพี่จะทำตัวดีๆ ไม่รุ่มร่าม
กับน้องน้ำอีกแล้ว! จะเชื่อฟังที่น้องน้ำพูดทุกอย่าง! พี่!..”


“เอาล่ะๆ!! .. เราอย่าเพิ่งพูดอะไรกันตอนนี้เลย... ที่โทรมาเนี่ยก็เพราะ......
เอ่อ..............ก็....... เพราะว่า.....คือช่วงนี้ยังไม่ค่อยว่างเพราะงั้นวันอาทิตย์หน้า
หกโมงเย็น เรานัดเจอกันหน่อยดีมั้ย.. ||||||||||||(แหวะ...กูไม่อยากเจอเลยอ่ะ)”

“จริงเหรอน้องน้ำ!!/////// งั้นก็ดีสิครับ! เราเจอกันที่ไหนดีล่ะ...อื้มไปร้านที่
พี่เคยพาไปกินข้าว ตอนเซ็นสัญญาเช่าบ้านเมื่อสามปีที่แล้วดีมั้ยจ๊ะ?”
เทพพิชัยอมยิ้มแป้นอย่างแสนสุขใจ  นึกถึงวันนั้นแล้วน้ำน่ารักจริงๆ
ถึงแม้จะไม่ค่อยเต็มใจไปกินข้าวกับเขาเท่าไหร่ แต่สุดท้ายก็ฟาดเรียบเสียจน
ทำกระเป๋าตังค์เขาแทบจะลอยได้555 ..และนั่นก็เป็นเพียงครั้งเดียวที่น้ำ
ยอมออกไปไหนกับเขา .... การนัดเจอกันครั้งนี้คงนับเป็นครั้งที่สองที่เขาจะได้
กินข้าวกับน้องน้ำสุดที่รัก
แต่สำหรับเขาแล้วมันช่างน่าตื่นเต้นเหมือนเดทครั้งแรกจริงๆ////////


“.....ร้านไหน?...จำไม่ได้หรอก! (บ้ารึเปล่าวะใครจะไปจำ |||||||||||*||)
ไปร้านที่กู........เอ่อ.....น้ำอยากไปได้มั้ยล่ะ..”


ไอ้หนุ่มลูกครึ่งเหวอไปเล็กน้อย.... ทั้งที่เขาไม่เคยลืม..
แต่อีกฝ่ายกลับไม่เคยจำเสียนี่.....
ที่เขาว่าคนน่ารักมักใจร้ายนี่ท่าจะจริง.... โดยเฉพาะน้องน้ำของเขา
แต่เขาก็หยุดรักไม่ได้...รักมาตั้งสามปีแล้ว....และเขาจะขอรักต่อไป...

“ได้สิครับน้ำ น้องน้ำอยากไปที่ไหนบอกพี่มาเลยจ้ะ แล้วพี่จะไปรับ..”

“มะไม่ต้อง!|||||||| ไม่ต้องมาเลย! เดี๋ยววันนั้นเจอกันที่ร้านเลยก็แล้วกัน...
....เอ่อ..เป็นร้านอาหารอิตาเลี่ยนนะ ที่อยู่ใกล้กับ..”
นัดแนะบอกจุดหมายปลายทางเสร็จสรรพ ยังไม่ลืมย้ำว่าห้ามผิดนัดเด็ดขาด!


“ได้จ้า!////// วันอาทิตย์หน้าหกโมงเย็น ร้าน. เอ๊ะ!....เฮ้ย!!||||||||”
เจ้าเทมนึกถึงนัดสำคัญของปะป๊าขึ้นมาได้ก็ตกใจ...หน้าเจือน..... แย่ล่ะสิ!
นี่มันวันเดียว!เวลาเดียว!กับที่พ่อของเขาจะพาไปหาเจ้าคอเคล็ดอะไรนั่นเลยนี่หว่า!


“.....เฮ้ยทำไม?.... ไปไม่ได้เหรอ!อย่าบอกนะว่าไปไม่ได้! พี่เทมเห็นน้ำ
ไม่สำคัญเลยใช่มั้ย คนอุตส่าห์จะคุยด้วยแล้วนะ!”

น้ำเสียงตัดพ้อจากคนที่เขารักเหลือเกิน ทำใจเจ้าหนุ่มลูกครึ่งร้อนรน

“ไม่ใช่อย่างนั้นหรอกจ้ะน้องน้ำจ๋า~~คะคือ..คือว่าเอ่อ คือพี่~~|||||||||||”

“บอกมาคำเดียวว่ามึงจะไปมั้ย!? -*- ”

จู่ๆก็เข้าโหมดโหดเหมือนเดิมซะงั้น!|||||||||||||||||
ท่าทางน้องน้ำคงเริ่มโมโหกับท่าทีอึกอักของเขาเข้าแล้ว เดี๋ยวได้อดกันพอดี

“ไปจ้า! ไปจ้ะไป! พี่เทมไปแน่!!!”

“..............หึ........เออ!.ก็เท่าเนี๊ยะ........ แล้วก็ห้ามโทรมาหาเพราะกูงานยุ่งสุดๆ
ถ้าทำตัวน่ารำคาญ ไม่เชื่อหรือไม่ไปตามนัด ก็ไม่ต้องมาคุยกันอีกเลย เข้าใจมั้ย!”

สั่งเสร็จหวานใจของเขาก็ตัดสายทันที....................||||||||||||||||||


เอาไงดีล่ะไอ้เทพพิชัยเอ๊ย........


เจ้ากล้ามโตต้องเบ้หน้า ...แล้วเดินมึนๆออกไปยืนเคาะประตูหน้าห้องพ่อ...
เมื่อพ่อของเขาเปิดประตูออกมา  ก็ให้อ้ำอึ้ง......ไม่รู้จะเริ่มยังไง

“หือ?... ลื้อมีอะไรอาเทม..”



............................

*********************************


ในห้องนอน.. บนเตียงกว้างของดาราหนุ่มหล่อ...

เอสนั่งกอดน้ำจากทางด้านหลังกลางที่นอนนุ่ม....กำมือถือในมือข้างหนึ่ง
กอดเอวแฟนตัวเองไว้ข้างหนึ่ง...     

“เฮ้อ~…..”  หนุ่มน่ารักถอนใจโล่งอก เอนตัวให้หลังเอนไปพิงกับอกของ
คนรักที่ประคองกอดเอาไว้ ก่อนโยนกระดาษที่เขียนบทพูดในมือให้ปลิว
ทิ้งไปทางอื่น ......ทั้งที่เจ้าดาราใหญ่อุตส่าห์ร่างคำพูดไว้ให้ คุยโต้ตอบกับ
เจ้าคนที่เขาเกลียดขี้หน้าเสียดิบดี แต่สุดท้ายก็ตบะแตกจนได้


“ก็ให้พูดดีๆกับไอ้เชี่ยเทพมันน่าขนลุกนี่นา!... แต่ว่ามันก็บอกจะไปแน่ๆ
แล้วนะ.. อย่างนี้เรียกว่าพวกเราทำสำเร็จไปขั้นนึงแล้วใช่ป่ะ!?///////”
น้ำแหงนหน้าถามเอสที่ก้มเอาคางมาเกยบนหัวเขายิ้มๆ...

“ครับคนเก่งของผม55”  คนหล่อพูดชมพลางขำกับท่าอ้าปากหาวเสียกว้างของน้ำ
ก่อนใช้ปลายจมูกโด่งซุกซอกคอขาวหอมกรุ่น ที่พยายามถอยหนีจมูกเขา
ด้วยความเขินปนจั๊กจี๋

“ฮะฮะ//////// ไม่เอาน่าอย่าเล่นดิ ผมต้องคิดเรื่องเจ้านิกกี้กับเจ้าเบ๊ต่ออีกนะเนี่ย”

ไล่หอมแก้มนุ่มก็แล้ว .. ไล่กอดไล่ฟัดอย่างหมั่นเขี้ยวก็แล้ว...
คนน่ารักของเขาก็เอาแต่หัวเราะ แล้วดันตัวเองออกห่าง ไม่ยอมเล่นด้วยเสียที
คนหน้าหล่อต้องกลับมานั่งกอดเข่า มองแฟนตัวเองนอนตีขา ถือดินสอขีดๆ
เขียนๆเศษกระดาษบนที่นอน ทำหน้าใช้ความคิดไม่หยุด....


ถ้าให้พูดถึงเรื่องแผนการแล้วล่ะก็.........................
จะมีใครเก่งเกินเจ้าดาราหน้าหล่อไปได้...

.......... ไม่นานนักเอสก็นึกอะไรดีๆออก... เขาอมยิ้มมองน้ำที่บ่น
พึมพำเรื่องน้องอย่างมีเลศนัย...


.............................................................

...........................

***********************



“ขอบคุณมากนะค่ะน้องกรขา~~!! >////< ”

“ครับไม่เป็นไรครับ! 55 ขอให้หายเร็วๆนะพี่หนูแนน!” 

โบกมือลาพร้อมใบหน้าที่ยิ้มแย้ม...  เมื่อไปส่งนิกกี้ที่บ้านเพื่อนแล้ว
ดาราหน้าใสก็พาสาวร่างเล็กมาส่งถึงบ้านเป็นที่เรียบร้อย เขารีบขอตัว
กลับไปพักผ่อนที่บ้านตัวเองบ้าง ระหว่างทางขากลับจากบ้านหนูแนน
กรก็นึกได้ว่าทางนี้เป็นทางเดียวกับที่ไปบ้านคุณหมอเรียว....


เมื่อนึกถึงก็คิดถึงขึ้นมา....... เด็กหนุ่มอมยิ้มเอื้อมมือไปเปิดเพลงฟัง
วันนี้ก็มืดค่ำแล้ว เอาไว้วันพรุ่งนี้เขาค่อยไปเยี่ยมหาแม่นงค์กับหมอเรียวจะดีกว่า

..........................

.............กำลังนึกอะไรเพลินๆรถที่ขับสวนกันเลนข้างๆก็พุ่งสวนไปอย่างเร็ว
จนดาราหน้าใสใจหายใจคว่ำ!  “ เฮ้ยยยยย!!!|||||||||||*|| อะอะไอ้บ้าเอ๊ย!
ขับรถอย่างนี้จะรีบไปตายห่าที่ไหนวะแม่งง~~” เล่นเอาด่าตามหลังไม่เลิก
แล้วคาดว่าคันก่อนหน้า หรือที่ตามหลังเขามาก็คงรู้สึกไม่ต่างกัน


..................................

.....................


กรไม่รู้หรอกว่า เจ้ารถคันที่เขาด่าแช่งอยู่นั้น.... คนขับก็คือคนที่เขาคิดถึง
อยากเจอเป็นนักหนา........ นายเทพพิชัยขับรถราวกับนักแข่งมหาประลัย...
ตะบี้ตะบันเหยียบคันเร่งไปด้วยความโมโห.....

“บ้า! ป๊าบ้า! ไม่เคยเข้าใจลูกเลย!!!-*-”


เหตุเพราะนัดของน้ำ ดันมาชนกับนัดของพ่อเสียได้...
เจ้าลูกครึ่งลงเอยด้วยการทะเลาะกับพ่อไปตามระเบียบ โดนด่าแทบลาตาย
สุดท้ายเลยต้องหนีไปอาศัยนอนที่บ้านเพื่อนรักอย่างเรียว เพื่อหนีเสียงด่าของพ่อ...

คิดจะบังคับให้เขายกเลิกนัดกับคนที่เขาเฝ้ารักได้ยังไง!
ไอ้งานนั่นมันอาจจะสำคัญก็จริง ... แต่หากเขาพลาดนัดน้องน้ำหนนี้
คงไม่มีโอกาสให้แก้ตัวหนที่สองอีกแน่...  เลือกความรักมันผิดตรงไหน!


(ก็ผมรักเขามากนี่ครับ)

พ่อเขาเห็นงานสำคัญกว่าความสุขของลูกได้ยังไง! ไหนว่าทำทุกอย่างก็เพื่อลูก
แต่นี่มันไม่เห็นได้ทำเพื่อเขาตรงไหนเลยนี่หว่า!!?||||||||||||||||*||

เซ็งเช็ด!
ทำไมต้องมานัดกันวันนั้นด้วยนะ! แต่ก็เอาเถอะ
เรื่องบังเอิญไม่ได้เกิดกับเขาบ่อยนักหรอก..........


..................................................

............................


****************************************



“น้ำ”......... เอสสะกิดเรียกคนน่ารักที่เอาแต่นั่งคิดนอนคิด หาทางวางแผน
คิดช่วยน้องชายคนเดียวให้มีโอกาสได้เคลียร์เรื่องปัญหาหัวใจกับคนรัก
เพราะไม่ได้รับอนุญาติให้ติดต่อกันนานถึงหนึ่งเดือน...


“อะไรครับ...คุณอย่าเพิ่งกวนซี่ ผมกำลังใช้หมองอยู่นะ..”  เสียงหวานตอบกลับ
แต่ไม่ยอมหันมามองหน้าคนเรียก...
 

“เอางี้!.... ผมจะช่วยคุณคิดเอง! แต่! ...////// ต้องมีค่าจ้างด้วยนะ..”
ได้ยินน้ำก็หูผึ่ง ตาโตรีบหันไปยิ้มกว้างถามคนรักว่ามีวิธีดีๆแล้วหรือ

“หึหึ...ยังไม่บอก.......คุณต้องจ่ายค่าจ้างผมมาก่อนสิครับ! เอ้องานนี้ไม่มีฟรีนะ!”
น้ำเสียงคนหล่อยียวนใช้ได้ ทำเอาแฟนหนุ่มน่ารักสะดุ้งตัวถอยหนีนิดๆ เพราะ
ท่าทางอีกฝ่ายไม่ค่อยน่าไว้ใจ...  “อึก....อะไรกัน แค่นี้ต้องมีค่าจ้างด้วย แถมเก็บก่อน
อีกต่างหาก... คุณอยากได้อะไรกันแน่...//////*// ?”

“55 อะไรของคุณน่ะ! ผมก็แค่อยากจะให้คุณนวด!”

“ห๊า!?.... นวด?”

“อื้ม!ใช่! ก็เนี่ยวันนี้ผมรู้สึกปวดเมื่อยไปหมดทั้งตัวเลยครับ เหนื่อยมากเลย
คุณช่วยนวดให้ผมหน่อยนะน้ำนะ/////////”


น้ำอมยิ้ม...เขยิบเข้าไปใกล้เอส ขำเจ้าดาราดังที่เอ่ยอ้อนเสร็จก็รีบ
ล้มตัวลงนอนคว่ำแล้วหันหน้ามาพยักเพยิด ยิ้มแฉ่งให้เขา

“หึ....///// โธ่...แต่...มือผมหนักนะ”

“โอ๊ยนั่นแหละ! ผมชอบ!///////”

หนุ่มน่ารักตัดสินใจทำตามคำขอ ยอมจ่ายค่าจ้างช่วยวางแผนเป็นการนวด
ให้เอสอย่างที่ต้องการ...


“น้ำ.... คุณว่า.. ผมใจร้ายรึเปล่า ที่ไม่ยอมให้นิกกี้เขานอนที่นี่ด้วย..”

“หึ... ไม่หรอก ผมว่าให้มันไปหาเพื่อน ก็น่าจะดีกว่ามานั่งจมปลักคิดเรื่อง
ไอ้เบ๊อยู่ที่นี่นะ... คุณอย่าห่วงไปเลย”
น้ำพูดไปก็คอยนวดเฟ้นแถวๆต้นคอและบ่ากว้างให้เอสไปด้วย
คนหล่ออมยิ้ม นอนคว่ำแต่ก็แอบชำเลืองมองคนรักที่นั่งนวดให้อยู่ข้างกาย..

“น้ำ! พอแล้วล่ะ”

“อ้าว!? ทำไมล่ะ? ก็ไหนคุณว่าปวดตรงนั้น เมื่อยตรงนี้  แต่นี่ผมยัง
นวดให้ได้ไม่เท่าไหร่เลยนะ..”

“หายแล้วๆ มานี่เถอะเดี๋ยวผมนวดให้คุณบ้างดีกว่านะ!(ยิ้ม)”

“เอ๋?.........”  ขณะที่ยังงงๆ เอสก็จับมือเขา ดึงให้ลงไปนอนคว่ำหน้าบ้าง
น้ำหนักมือที่กดลงไล่ไปตามแผ่นหลัง ให้ความรู้สึกดีและผ่อนคลาย
จนปฏิเสธไม่ลง...  “ อื้มม........////// คุณอยากนวดก็ได้..แต่ห้ามจั๊กจี๋ผมนะ..”
น้ำยังพยายามหันมองเอสอย่างระแวง..    “55ไม่ทำหรอกน่า” ได้ยินอีกฝ่าย
ที่ชอบแกล้งเขารับปากก็ค่อยซบหน้าลงกับที่นอนนุ่มอย่างสบายใจ...

“ หึ...คุณนี่มันบ้าชะมัดเลยเอส ก็ไหนคุณบ่นว่าเมื่อยเนื้อเมื่อยตัว อยากให้
ผมนวดให้คุณ แล้วดันมานวดให้ผมซะเองทำไมเนี่ย5555 ไอ้บ้าเอ๊ย...”


คนหน้าหล่อยังอมยิ้มไม่หุบ แววตาเป็นประกาย...
เมื่อน้ำดูผ่อนคลายขึ้นมากแล้ว เขาจึงค่อยๆเคลื่อนตัวมานอนกอดทับ
ร่างบางที่กำลังเพลินให้สะดุ้งตกใจ  “อื้อ!!/////*// มันหนักนะเอส!”

น้ำร้องบ่นจะพลิกตัวก็ขยับไม่ได้  แถมมือปลาหมึกซุกซนของอีกฝ่าย
ยังล้วงเข้าไปยุ่มย่ามภายใต้เสื้อนอนเนื้อบางของเขาอีก

“เอส! จะทำอะไร!? อย่านะเดี๋ยวเหอะ! วันนี้ผมไม่มีอารมณ์เล่นด้วยนะ
ปล่อยซี่~! บอกว่าอย่าไง! ไม่เอ๊า~~ เอ๊ะบอกให้หยุดไงไอ้เอส!! ไอ้ๆๆ”
ร้องห้ามไปก็เหมือนอีกฝ่ายไม่มีหู โดนนอนทับไว้แบบนี้เขาก็หนีไม่ได้น่ะสิ!

เอสใช้จมูกโด่งฝังเข้าที่หลังคอของคนรัก สูดกลิ่นกายหอมอ่อนๆชื่นใจ
พลางเคลื่อนริมฝีปากไล้จูบเรื่อยไปถึงใบหู…เสียงทุ้มนุ่มหู กระซิบบอก..

 “ ก็บอกแล้วไง ว่าผมขอค่าจ้างเป็นการนวด.. เดี๋ยวผมจะนวดให้คุณเอง...ทั้งตัวเลย///////”


ร่างบางเริ่มสะท้านกับสัมผัสที่ทำให้ใจเต้น...
อ้อมแขนแกร่งกักตัวเขาไว้ไม่ยอมให้ไปไหน
ริมฝีปากหยักได้รูปสวยนั่น.. กดเน้นย้ำ ซ้ำๆเข้าที่ท้ายทอยแล้วไล่ลงมา
ตามต้นคอด้านหลัง ลมหายใจร้อนผ่าวของเอสเล่นเอาน้ำพูดอะไรไม่ออก...

แล้วเสียงกระซิบที่ตามมาอีกระลอก ก็ยิ่งทำให้คนน่ารักต้องสั่น..
เพราะหัวใจถูกทำให้เต้นแรงด้วยประโยคที่คนรัก เป็นต้องเอ่ยทุกครั้ง
เมื่อถึงเวลา...เอาจริง...         


    “ผมรักคุณ... รักมากนะครับน้ำ...”



นวดแบบนี้มีที่ไหนกัน!///////*//
ไอ้ดาราโรคจิตนี่มันลามกจริงๆผับผ่าเซ่!ว้อย~!!!







tsktonight.TBC.

*** แหมจะมาอัพให้ เล้าล่มเลย555 โผล่มาวันนี้สงสัยเขาหนีเราไปเที่ยวกันหมด
ขอให้สนุกนะค่ะ แล้วกลับมาอ่านตอนพิเศษกันนะ สงกรานต์นี้หนุ่มๆเขาก็หนีวิไปเที่ยวเล่นวี๊ดวิ้ว
ลั่นล้ากันซ้า~ ปล่อยให้วินั่งต้มมาม่าเพ้อเจ้ออยู่บ้านคนเดียว แต่เอาเถอะค่ะ ไว้พวกเขากลับมาวิจะสั่งให้เล่า
ละเอียดยิบ แล้วเอามาบอกต่อให้คุณๆอ่านกันเน้อ!^^ (วิไม่ได้เล่นน้ำเลยอ่ะ แง~T T)
แอบกระซิบบอกว่าใครอยากรู้ว่าน้องน้ำจ่ายค่าจ้างยังไง ไว้รอดูตอนที่39ละกัน555

ตอบจ้า ><

หมูกระต่าย // ได้เล้ย! เดี๋ยวพี่น้ำกะพี่เอสจัดให้!

CarToonMiZa // ไม่มีอะไรที่มีค่าในชีวิตจะได้มาง่ายๆ ขอบคุณกำลังใจและบวกมากมายค่ะ^^

IWacKEE  // 55ดีใจที่ดึงตาเอสกลับมาได้เหมือนกันค่ะ555

watcharet // เข้าข่ายผีปอบกันใหญ่ จ้องจะจกตับท่าเดียว555

MoMoRin  // น้ำเขาเก่งเรื่องตีมึนได้ทุกงานอ่ะ ส่วนคู่น้องนี่555 เดี๋ยวอ่านไปๆคงยิ่งคิดหนักว่าจะสงสารมันดีมั้ย55
และแล้วพระเอกของเราก็ได้ใจไปเต็มๆ...อิอิ

PoMArmKuB // โอ๊ย! โดนกัดคอ!5555 ไม่ม่าแล้วไง เอ๊ะ...รึยังไง วิเองยังงงๆ

TeuyHom  // หนุ่มนิกฝากขอบคุณตะโกนแหกปากสู้โว้ยทั้งวัน(น่ารำคาญมากมาย55)
ส่วนพี่เอสบอกว่ามันเป็นเรื่องธรรมชาติของผมครับ(ยิ้ม)

 Aini_es  // ท่าทางจะเป็นแผนนายเอสแทนแล้วล่ะงานนี้...อิอิ

goosongta // น้องน้ำบ่นว่า แค่ไอ้บ้าเอสก็ทำเอาเขินจนเดินไม่ตรงทางแล้ว/////// แต่ขอบคุณที่ชมฮับ!
ปล.ครอบครัวน้องแบงค์น่ารักแต่แอบซาดิสต์นิดๆ เหมือนคนแต่งอ่ะ555 (คนแต่งก็คิดถึงงงงง)

muiko // ในที่สุดคุณพ่อก็โดนว่าจนได้555 แต่เขารักนิกกี้นะหยวนๆน่า^^
คราวนี้พี่เทมกลับมาแล้ว ไม่รู้ทำใครหมั่นไส้อีกอ่ะป่าว555

tiffylovelove  // 5555 อารมณ์น้อยใจอ่ะ น้องแบงค์นอนร้องไห้เป็นเผาเต่าแล้ววววว

p_phai  // มาตับ ตับๆ ตับๆ ต่อตอนปกติตอนหน้า555 นะจ๊ะอิอิ


« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 15-04-2012 19:34:24 โดย tsktonight »

ออฟไลน์ goosongta

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1522
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +94/-6
ขนาดเคยใช้ผงซักฟอกล้างผักงั้นก็ดีแล้วที่ไม่ปล่อยให้น้ำทำไม่งั้นอาจได้กินน้ำยาล้างจานด้วยอีกอย่าง
พี่เอสนี่ครบสูตรจริงๆ หล่อ รวย เก่ง ทำกับข้าวเป็นและหื่นอ่ะ ไม่มีอะไรบกพร่องเลยโดยเฉพาะอย่างหลัง 55

tiffylovelove

  • บุคคลทั่วไป
อยากได้ฉากของเทมกับกรเจอหน้ากันจังๆบ้างอ่ะ จะมีโอกาสมั้ยน้อออออออ

PoMArmKuB

  • บุคคลทั่วไป
พี่เอส จะนวดพี่น้ำทุกวันแบบนี้เลยหรอเนี่้ย เด่วหมดตัวนะ คิคิ

ออฟไลน์ MoMoRin

  • I am Fujoshi! (・∀≦)ゞ
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1749
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +229/-2
พี่น้ำน่ารักแต่ไม่เคยทันพี่เอสหรอกนะคะ ขานั้นนี่เนียนแต๊ะอั๋งตลอด ฮ่าๆๆๆๆๆ

TeuyHom

  • บุคคลทั่วไป
น่ารักกันจังเลยอ่ะ  อิอิ

ออฟไลน์ choijiin

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2082
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +445/-5
น้ำเชิญยิ้ม
โผล่มาตอนไหนไม่ขำ
ให้มาโดดถีบหน้านิกกี้ได้เลย
 :laugh: :z6:
ไม่ได้เข้ามาหลายวันอัพซะตามแทบไม่ทันเลยนะคะ
ไม่ใช่ไม่ชอบ แค่ถูกใจม้ากมากค่ะ
 o13
รอตอนเค้าอะฮึ้ย อะฮึ้ยกันค่ะ
 :oo1: :z1:
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
 :jul3:

หมูกระต่าย

  • บุคคลทั่วไป
ถ้าพี่กรรู้ความจริงเรื่องของพี่หมอทีนี่จะเป็นยังไงนะ

ออฟไลน์ muiko

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1089
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +98/-3
พี่เทมคงได้เจอเรื่องบังเอิญของจริงเเน่ๆ
กรจะไปบ้านหมอเรียว
พี่เทมก็จะไปขอนอบ้านหมอเรียว
จะเจอกันมั้ยเนี่ย โอ๊ย ถ้ารู้ความจริงจะเป็นยังไงกันเนี่ย

เเต่ขอให้เเผนน้ำกะเอสในการกำจัด พี่เทมออกไปจากน้ำสำเร็จทีเถอะ
เเล้วก็แผนเอสที่จะช่วยเเบงค์กะนิกจะเป็นยังไงน้า
เก็บค่าจ้างล่วงหน้าเเละ ถ้าไม่สำเร็จหล่ะก็  :angry2:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






IWacKEE

  • บุคคลทั่วไป
เอส น้ำ ๆ ๆ  :impress2:

ลุ้น กร กะ เทม จัง ขอให้สมหวังกันเร็วๆน้าาา

ปล. ไม่ได้เล่นน้ำเหมือนกันค่ะ เฝ้าบ้านอย่างเดียวเลย  :sad4:

ออฟไลน์ CarToonMiZa

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 6338
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +820/-41
น้ำเอ๊ยเสียรู้
เอสซะแล้ว :z1:

บวกเป็ด

ออฟไลน์ watcharet

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 663
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +42/-2
เดี๋ยวไปนวดช่วยนะ ไม่คิดค่าแรงหรอก 555

ออฟไลน์ tsktonight

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 386
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +145/-0


ตอนพิเศษ สงกรานต์แล้ว.. (รักกันวันเปียกปอน)



ปีใหม่ไทยทั้งทีมีความสุขมากๆนะค่ะ //////.....





ปี๊นนนนนน~~~ ปี๊นๆๆๆ!!!


เสียงแตรรถบีบเรียกดังมาจากทางหน้าบ้าน หนุ่มหน้าตี๋ชะเง้อคอมองเห็นเป็นรถ
ของรุ่นพี่ทินกรก็ยิ้มอย่างดีใจ หันไปคว้าเป้ขึ้นสะพาย แล้วรีบวิ่งออกไปอย่างลิงโลด...

“ใส่เฝือกมานาน อึดอัดล่ะสิมึง55 ระวังทะเล่อทะล่าขาหักอีกรอบ55”
ทินกรหันไปเอ่ยแซวทันที ที่เจ้าเพื่อนรุ่นน้องเข้ามานั่งข้างๆ

“โด่~! ถ้ามันจะหักอีกรอบก็คงหักพร้อมพี่แล้วล่ะคร้าบบบบ!”

“ทะลึ่งแล้วมึง! ขากูไม่เปราะเหมือนมึงหรอกเว้ย55 เออนี่ไอ้นิก ทำไมมึง
ไม่ชวนพี่ชายมึงไปเล่นน้ำด้วยกันล่ะ?”  ทินกรออกรถไป เขายังต้องแวะไปรับ
สมาชิกคนอื่นๆอีกหลายคน

หนุ่มตี๋หัวเราะหึหึในลำคอก่อนพูด
 “ พี่น้ำน่ะเหรอ... เขาไม่เล่นสงกรานต์กับเราหรอก ...... ทำไมน่ะเหรอ..คึ..คิกคิก
..ก็เขาเป็นโรคกลัวน้ำน่ะสิ! ก๊ากกก555555555”




*******************************



ที่วัดแห่งหนึ่ง ...

...... เอสและน้ำกำลังกราบพระพุทธรูปด้วยกัน

แม้พอเข้าช่วงสายแล้วแดดจะเริ่มแรงจนทำให้เหงื่อไหลไปบ้าง แต่ทั้งคู่ก็ตั้งใจ
มาทำบุญร่วมกัน  ดาราหนุ่มหิ้วถังสังฆทานเดินเข้าวัดไปก็ไม่พ้นถูกถ่ายรูปเป็นระยะๆ
ไม่อยากเชื่อ แต่ก็อุตส่าห์มีนักข่าว และช่างภาพเดินทางมาเก็บภาพบรรยากาศ
งานบุญวันสงกรานต์ที่วัดนี้ เพื่อเผยแพร่ออกสื่อ
เมื่อเจอกับเอสเข้า พ่อคนดังจึงถูกสัมภาษณ์ไปตามระเบียบ...


หลังสรงน้ำพระ บริจาคเงินทำบุญเสร็จสรรพเรียบร้อย  คุณผู้ช่วยหน้าหวานก็เดิน
มานั่งดื่มน้ำเย็นๆแก้กระหายอยู่ที่ศาลาพักร้อน รอเจ้านายรูปหล่อที่โดนแฟนคลับ
ตามมาขอลายเซ็นต์ถึงในวัด...

สักพัก... ดาราหนุ่มก็ลานักข่าว แล้วแยกตัวจากแฟนๆมาได้ เขารีบเดินตรงไปหา
คนน่ารักของเขาที่นั่งยิ้มรออยู่ 

น้ำหันไปค้นหาผ้าขนหนูเช็ดหน้า ในกระเป๋าที่ใส่ของใช้จิปาถะมาด้วย
เมื่อเอสนั่งลงข้างๆ ก็รับผ้าจากมือน้ำไปซับหน้า แล้วอยู่ๆคนหล่อก็ต้องสะดุ้งเฮือก!
เมื่อหนุ่มน่ารักแกล้งเทน้ำเย็นๆ รดใส่ตรงหลังคอของเขาให้มันไหลเข้าไปในเสื้อด้านหลัง

“เฮ้ยยยย น้ำ!///////*// ”

“ฮะฮะฮะฮะ ก็น้ำน่ะสิ!//////// ”

น้ำหัวเราะแล้วรีบสาดน้ำดื่มในขวดใส่หน้าเอส โดนจังๆเล่นเอาอีกฝ่ายถึงกับสะดุ้ง
ลุกหนี กระโดดถอยฉากไปเป็นวา...แต่ก็เปียกไปแล้ว...

คนหน้าหล่อได้แต่เอามือลูบหน้า ก้มมองสภาพตัวเอง แล้วมองเจ้าคนทำ
ที่หัวเราะเยาะเขาใหญ่..  “ 5555/////// เป็นไงครับ?.. เย็นดีออก ชื่น~ใจม๊ะ5555”

ดาราหนุ่มท้าวเอวสองข้างขู่อีกฝ่ายทีเล่นทีจริงว่า “เดี๋ยวเถอะ!//////*//”
ถึงจะพูดขมวดคิ้วแต่ริมฝีปากก็อดยักยิ้มไม่ได้....... เห็นคนที่เขารัก
ส่งยิ้มหวานๆมาให้ มันน่าชื่นใจกว่าได้น้ำเย็นเป็นไหนๆ...////////


หนุ่มน่ารักรีบลุกขึ้นหิ้วกระเป๋า เดินนำไปที่รถพร้อมกลับเต็มที่ แต่ยังหันมาพูด
“ หนีดีกว่า... ..หึ... (ยิ้ม) ”


กลัวจะโดนเอาคืนล่ะสิ แฟนเขานี่มันน่าหมั่นเขี้ยวเสียจริง!

เอสส่ายหน้าขำๆ แล้วยิ้มกว้างอย่างสดใส ก่อนจะกึ่งเดินกึ่งวิ่งตามไปแย่งกระเป๋า
ใส่ของจากมือน้ำมาถือเอง..... ชายหนุ่มลอบชำเลืองมองมือนุ่มที่แกว่งไปมา
ข้างตัวคนน่ารัก... คิดอยากจะคว้ามาจับไว้ใจจะขาด... อยากเดินจูงมือกันไปนานๆ...

แต่วันนี้คงไม่เหมาะ เพราะคนที่วัดนี้เยอะเกินไป แถมเวลาเขาขยับตัว
ทำอะไรทียังมีเสียงเรียกเสียงกรี๊ดเล็กๆมาให้ได้ยินเข้าหูตลอด  ตัวเขาคงเป็น
สาเหตุหนึ่ง ที่ดึงดูดผู้คนให้มาที่นี่หนาตาเป็นพิเศษ...

น้ำสังเกตุเห็นอีกฝ่าย คอยมองมาที่มือของตัวเองอยู่เรื่อยก็แอบอมยิ้ม..
ก่อนเร่งฝีเท้าให้เดินนำหน้าไปที่รถโดยไม่รอคนข้างๆ  ปล่อยให้แฟนๆวิ่งเข้ามา
รุมสาดน้ำดาราหนุ่มก่อนกลับอีกสักรอบ....   ซ่า~~~~~~~!!!!

“พี่เอสสสส!! พี่เอสขา~สุขสันต์วันสงกรานต์นะค้า~~/////////! กรี๊ดดดพี่เอส!”

“เหวอ~~! จะจะใจเย็นคร๊าบบบบ|||||||||||| แว๊กกก! โอ๊ย! (ขันโขกหัว)”


.....................................................
.............................

................

“โธ่น้ำ! คุณไม่รอผมบ้างเลย ขี้โกงนี่นาทำไมมีแต่ผมที่เปียกอยู่คนเดียว”

เอสเดินตัวเปียกมากดปลดล็อคสัญญาณรถ ที่จอดอยู่ใต้ร่มไม้ใหญ่แถวหน้าวัด
หยิบผ้าขนหนูออกมาเช็ดหัวเช็ดหูไปก็บ่นกระปอดกระแปดไม่หยุด..

เห็นน้ำยืนยิ้มๆ พิงรถรอเขาไม่ทุกข์ร้อนอะไร ก็เปิดประตูโยนกระเป๋าเข้ารถ
ทำหน้างอเหมือนงอนแฟนตัวเองนิดๆ..

คนนน่ารักเข้าไปนั่งในรถ ดึงเข็มขัดนิรภัยมาคาดเรียบร้อย ก็หันไปคุ้ยถุงขนม
ใบใหญ่ที่ซื้อไว้มาแกะกิน อย่างไม่มีทีท่าจะสนใจเอสที่พยายามยื่นหน้างอๆ
มาให้เขาเห็น....(คิก)  ปล่อยให้เอสเช็ดตัวให้วุ่นอยู่คนเดียว


สักพักคนหน้าหล่อก็ขับรถออกจากบริเวณหน้าวัด เขายังลดกระจกลงแล้ว
โบกมือลาให้แฟนๆที่ยืนบ้าง เดินตามบ้าง ขี่มอเตอร์ไซค์ตามมาส่งเขาบ้าง
อย่างดีใจ...  แต่ทันทีที่เขาลดมือลงปิดกระจก มือข้างที่อยู่ใกล้ตัวคนข้างๆเขา
ก็ถูกคว้าไปกุมไว้ทันที  “หื้อ!!?///////// คุณ.. จับมือผมทำไมน้ำ..”

เอสชะลอรถหันไปมองหน้าคนนั่งข้างก็อมยิ้มพูดไม่ยอมมองตาเขา

“ก็อยากจับ...//////// มีไรมั้ย..”


ได้ยินประโยคที่ไม่มีเหตุผลเท่านี้ เจ้าหน้าหล่อก็ยิ้มแก้มปริอย่างเขินๆ
ก่อนหันกลับไปมองทางถนนข้างหน้า แล้วปล่อยให้คนน่ารักของเขา
จับมือเล่นไปเล่นมาตามใจชอบตลอดทาง...




*********************



.............

....................


“วู้~~~~~!!!ก๊ากกกก555555 สัดวี เฮ้ยโน่นเลย!
เจ้าเสื้อแดงแสบลูกกะตานู่น! มึงไปจัดการทีดิ๊!!”

เสียงเจ้าตาตี่ดังลั่นกว่าใครเพื่อน ตะโกนแข่งกับเสียงเพลงจากลำโพงยักษ์ข้างถนน
ถนนทั้งสายชุ่มฉ่ำและเจิงนองไปด้วยน้ำ  นิกกี้และเพื่อนๆพากันมาเล่นสาดน้ำที่ย่านดัง
แม้แต่ชาวต่างชาติก็ยังพากันมาเที่ยวถือปืนฉีดน้ำเดินกันให้เต็มถนน

ผู้คนคราคร่ำมากมายไม่รู้ลูกใครเป็นลูกใคร กลุ่มเจ้าหนุ่มตี๋เปียกซกไปตามๆกัน
สาดน้ำอย่างเมามันแล้ว แวะจิบเบียร์เย็นๆข้างทางดื่มกันพอเป็นกระสัย...

เจ้าพวกตัวแสบพากันเต้นตามเพลงที่เปิดดังไปด้วยอย่างทะลึ่งทะเล้นแล้วขำกันเอง
ก่อนเร่วิ่งพล่านไปแจมกับชาวบ้านเขาไปทั่วอย่างฮาเฮ มีเสียงกรี๊ดกร๊าดของสาวๆ
เป็นแรงกระตุ้นให้อย่างดี


“เฮ้ยๆๆ คนนั้นน่ารักว่ะ!/////// สัดเอ๊ย~ เฮ้ยพวกมึงดูนั่นๆ โคครขาวเลยเว้ย!!
แม่งน่าฟัดทั้งกลุ่มอ่ะโหยยยย~~ เชี่ยกูอยู่ไม่ได้แระ!! กูไปก่อนล่ะ!!!!”
นายบาสเห็นสาวสวยมาเล่นสาดน้ำกลุ่มใหญ่ไม่ใกล้ไม่ไกล ก็รีบแจ่นไปขอเล่นด้วย
อย่างไว ..มั่วเนียนกับเขาได้อีก เล่นเอาเพื่อนๆที่เหลือเห็นแล้วตาโตร้องเรียกตาม

“ไอ้เชี่ยบาสสสสส!!! มึงรอกูด้วย!!//////”

“เฮ้ย เย้ยยยยย~!!! //////// กูไปด้วยๆๆๆ!!!!”

วีกับอาทตะโกนบอก รีบเติมน้ำใส่ปืนฉีดอย่างเร็ว ตั้งท่าจะวิ่งตามเพื่อนที่แรดไป
ก่อนหน้าด้วย  แต่.....


“จะไปไหน!!!-*-” กิ๊ก...แฟนสาวของวี รีบถลั่นมาบิดหูพ่อตัวดีไว้ได้เสียก่อน

“ก๊ากกกก~!!!5555555! โอ๊ยยยยยย!!!||||||||||| โบว์! เค้าเจ็บน้าตัวเอง~~”

อาทกำลังหัวเราะเยาะเพื่อนก็ต้องร้องโอยบ้าง เมื่อถูกแฟนตัวเองดึงหูลากกลับไป
ยืนเล่นน้ำด้วยกันที่เดิม... คนที่เห็นก็ฮากันใหญ่


“ช่างไม่เจียมจริงๆนะพวกมึงนี่555 ต้องอย่างกูนี่! ไม่มีปัญหากร๊ากกกกก5555”
เจ้าหนุ่มหน้าตี๋เอาขันมาโขกหัวเพื่อนคนล่ะที แล้วทำท่ายืดอกอย่างเยาะเย้ย
ก่อนหันไปดึงแขนรุ่นพี่ทินกรให้วิ่งไปประแป้งสาวๆกลุ่มนั้นด้วยกัน
ท่ามกลางสายตาที่แสนหมั่นไส้ปนอิจฉาของอาทและวี..

และสายตาอาฆาตของหนูแนนก็ด้วย!...  สาวร่างเล็กกำลังถือขันยืนยิ้มแฉ่ง
เล่นน้ำใกล้ๆกับทินกรอยู่ดีๆ ก็ถึงกับต้องหน้าหุบลงทันที กร่นด่านิกกี้อย่างขัดใจ

“ไอ้เพื่อนเลววว!! ไอ้มารความสุข! ทุกวันนี้ปากหมายังไม่พอทำตัวสาระแนอี๊ก!
เสือกลากพี่ทินของกูไปด้วยทำม๊ายยย~~อึ้ยๆๆๆๆ!! บ้าๆๆๆๆๆเอ๊ย~!!!”

เพราะมัวแต่ชะเง้อมองทินกรประแป้งสาวคนอื่นไป พึมพำด่านิกกี้ไปไม่ทันระวังตัว
หนูแนนจึงถูกเพื่อนๆย่องมาแกล้งจากด้านหลัง ด้วยการเทน้ำคว่ำถังครอบใส่หัวเธอจังๆ

ซ่า~~!!!!! ปั้งๆๆ      “กร๊ากกกกก~~~!!!!55555555”

ยังไม่พอ แถมต่อด้วยการเทน้ำแข็งในกระติกใส่คอเสื้อด้านหลังของเธออีกต่างหาก
หญิงสาวตกใจร้องกรี๊ดลั่น เหมือนโดนน้ำมนต์จากวัดดังสาดเข้าให้ก็ไม่ปาน
“กรี๊ดดดดดดดดดด~~~!!!||||||||||||*|| อีพวกบ้า!!! กรี๊ดดดดเย็น! ว้ายยไอ้บ้า!
เย็นๆๆๆ กรี๊ดดด~!!! เย็นๆๆๆ! หยุดน้า~~~กรี๊ดๆๆ”

………………

………..


“ก๊าก555555!!! เฮ้ยพี่ทินดูหนูแนนดิ!555แม่งมีไอซ์ไว้ในครอบครอง!
เยอะซะด้วยเดี๋ยวตำรวจก็แห่มาจับมันหรอก!555”  บาสหันไปมองทาง
กลุ่มเพื่อนแล้วเจอหนูแนนโดนเล่นงานอยู่ก็ชอบใจ ชี้ให้ทินกรมองตาม

“5555! ดูดิอีหนูแม่งองค์ลงแล้วกูว่า!555555”  นิกกี้เห็นก็หัวเราะเพื่อน
ที่เต้นแร้งเต้นกาไล่เอาถังน้ำครอบหัวคนอื่นๆบ้างเพื่อแก้แค้น


“55 หนูแนนนี่เขา ตลกดีเนอะ” 

ได้ยินที่รุ่นพี่พูด บาสกับนิกกี้ก็มองหน้ากัน แล้วทำยักคิ้วยิ้มมุมปากเหมือน
ส่งซิกให้กัน  “ชอบป่าวล่ะ.... แปลกๆอย่างนี้หายากนา...”  บาสถามทินกร
ทำท่ายักคิ้วทะเล้น หนุ่มรุ่นพี่ถึงกับชะงักมองหน้าเจ้ารุ่นน้องอย่างงงๆ..


“มันหมายถึง....... พี่ทินน่ะชอบผู้หญิงนิสัยแบบนี้รึเปล่า!” นิกกี้ที่ยืนอยู่ข้างๆ
กำลังยื่นหน้าให้สาวประแป้งจนขาวโพลน ต้องเขยิบเข้ามาช่วยพูดเสริม
ไม่ให้ดูเป็นคำถามเรื่องของหัวใจที่โจ่งแจ้งจนเกินไป

“อ๋อ....... นิสัยเหรอ... ก็ดีนะ อยู่ด้วยแล้วไม่เครียดดีว่ะ555”


ได้คำตอบที่น่าพอใจจากทินกร หนุ่มตี๋กับเพื่อนซี้ก็หันมายิ้มยักคิ้วให้กันอีกที
ก่อนชนกำปั้นข้างหนึ่งหากันอย่างชอบใจ ยัยแม่มดหัวหยิกของพวกเขาท่าจะ
มีหวังกับความรักได้เหมือนกัน..


“แต่ถ้าจะให้สเป็คพี่จริงๆเลยนะ ต้องผู้หญิงหวานๆหน่อย ดูอ่อนโยน
ใจดี รักเด็ก รักสัตว์อะไรอย่างนี้!~กูชอบ!///////5555”  หนุ่มรุ่นพี่หัวเราะร่วน
แก้เขินที่พูดเสียงดังจนสาวๆแถวนั้นได้ยิน หลายคนพากันโห่ฮาส่งเสียงแซว
แล้วไม่พ้นรุมไล่สาดน้ำทินกรที่ฝันสูงอย่างหมั่นไส้


“สงสัยพี่ทินแกอยากได้เมียเป็นนางงามว่ะ!” นิกกี้ซุบซิบ กอดคอบาสมองหน้ากัน
อย่างใช้ความคิด ...แล้วกันสิ...อย่างนี้สาวในฝันของรุ่นพี่ทินกรก็ห่างไกลจาก
ตัวตนของยัยหนูแนนไปคนล่ะพิภพโลกเลยกระมัง!|||||||||||||||


“เฮ้ยเอางี้สิ! กูว่าขากลับพวกเราช่วยกันเรี่ยไรเงิน ไปซื้อน้ำตาลมาให้อีหนู
เอาซักสามกระสอบดีม๊ะ!?  สั่งให้มันแดกเข้าไปทุกวันๆ เดี๋ยวแม่งต้องหวาน!
มึงเชื่อกูดิ!!”  บาสเสนอความคิดพลางจ่อปืนแล้วฉีดน้ำใส่หน้านิกกี้ไปด้วย

“ถุ๊ยๆๆๆ!!! (ส่ายหน้าหนี) เปลืองเงินแม่งไอ้รั่ว! เดี๋ยวได้เป็นเบาหวานตายก่อน!
พี่ทินแกชอบผู้หญิงรัก สัตว์!!(พูดคำท้ายเน้นๆใส่หน้าเพื่อน)  ไม่เห็นยากเลย
มึงก็ไปอยู่บ้านอีนังหนูมัน! ไปให้มันเลี้ยงซะไป๊อ่ายยยเชี่ยยยยยย!!!”
เสนอไอเดียแสนบรรเจิด แล้วลงคำสุดท้าย เน้นหนักให้เข้าหน้าเพื่อนเต็มๆ...


“ โห่!!||||||||||||*|| ไอ้ควายคาเมเลี่ยน!แล้วทำไมมึงถึงไม่ไปให้มันเลี้ยงซะเองล่ะ
 เดี๋ยวกูจับแมลงวันพันหญ้าให้แดกเอามั้ย!!”  บาสแหกปากด่าคืนบ้าง ขณะที่ถูก
นิกกี้ราดน้ำใส่ตั้งแต่หัวลงมาแล้วหัวเราะลั่น

“ส้นตีนเหอะ! มึงชอบลากหมาลงไปแดกในน้ำบ่อยๆไม่ใช่!!ต่อไปนี้มึงจะได้
ไม่ต้องออกหากินเองแล้วไง!กร๊ากก5555”

“สัดนิก!! เชี่ยเถอะมึง! มึงนั่นแหละ!!!///////*//” บาสทั้งไล่เอาน้ำสาดแล้วก็
ไล่เตะเจ้าเพื่อนตาตี่ไปด้วย  “ก๊ากกก555555555555 มึงตามกูไม่ทันหร๊อก
เพราะมึงเสือกใช้เข่าเดิน!555 เล็กๆแม่เคยส่งมึงเข้าวังเหรอเชี่ยบาส! ไปไหนที
แม่งก็ทำเป็นมีมารยาท มึงจะคลานเข่าตามกูมาทำไมวะ! ก๊าก55555”
นิกกี้วิ่งถอยหลังหัวเราะสะใจ ล้อเลียนเพื่อนอย่างที่เขาชอบทำบ่อยๆ
   
“มึงด่ากูขาสั้นเรอะ!ไอ้ควายพิการทางสายตา!/////////*//”
บาสเอาปืนฉีดน้ำชี้หน้านิกกี้อย่างไม่ยอม

“เฮ้ยไอ้บาส! มึงพูดดีๆนะกูพิการตรงไหนวะ!?”

“ก็มึงไม่มีตาไง ! นี่ใครเอาสีเมจิกมาขีดไว้วะ!”

“ไอ้ชั่ว! ///////*// แล้วเมื่อไหร่มึงจะลุกมาพูดกะกูได้ซะทีว่ะ!
มานั่งคุกเข่าทำแป๊ะอะไรตรงนี้ เขาจะสาดน้ำกันเดี๋ยวได้โดนเหยียบคอหัก
ขี้แตกตาย!!55555555”

“กูยืนอยู่ไอ้สัด!!///////*//”  บาสไล่กวดนิกกี้ที่หัวเราะไม่หยุด จนทั้งคู่วิ่งห่างจาก
กลุ่มเพื่อนๆออกไปไกลโขอย่างไม่รู้ตัว..

...........................

.............


ทินกรเดินกลับมายังจุดที่พวกเพื่อนรุ่นน้อง และเพื่อนๆของเขารวมกลุ่มเล่นน้ำกัน
เมื่อไม่เห็นเจ้าตัวแสบทั้งสองที่ไปเสนอหน้าหาสาวด้วยกันก็ให้แปลกใจ
เขาคิดว่าพวกมันแอบกลับมาก่อน แล้วทิ้งให้เขาโดนรุมพอกแป้งทั้งตัวคนเดียวเสียอีก


“อ้าว........ แล้วนี่มันแสลนไปไหนกันอีกล่ะเนี่ย!?” หนูแนนบ่น เดินไปเดินมา
พยายามสอดส่ายสายตามองหาเพื่อนก็ไม่เห็น แต่วีและอาทก็บอกให้ปล่อยมันไป
เดี๋ยวถ้าหิวแล้วพวกมันก็คงกลับมาเอง...

 “นี่เพื่อนมึงหรือหมาเนี่ย5555”   ทินกรยกเบียร์กระป๋องขึ้นดื่มขำคิกคัก


...................................................................

.....................................

.....................


........ ขณะเดียวกันทางด้านเจ้าหนุ่มตี๋กับเพื่อนนั้น...  ทั้งคู่ต้องยืนหน้าซีด
มองชายร่างใหญ่หนวดเคราเฟิ้มค่อยๆยันตัวลุกจากพื้น สายตาที่ดุดันของชายคนนี้
จ้องเขม็งมาที่ หน้าของพวกเขาไม่วางตา!!

มันทำให้ทั้งสองคนรู้สึกเสียวสันหลังยิ่งนัก...||||||||||||||||||

 เป็นเพราะวิ่งไล่กันไม่ดูตาม้าตาเรือ จึงไม่พ้นชนโดนชาวบ้านเขาให้ล้มทั้งยืน
แทบจูบพื้นถนนที่มีน้ำนองไปทั่วบริเวณ


“ขะขะขอโทษคร๊าบบบบบบบ~~พี่คร๊าบบบบ!!! พวกเราไม่ได้ตั้งใจ||||||||||||”
ทั้งบาสและนิกกี้ต่างยกมือไหว้ขอโทษขอโพยกันปลกๆ พูดไปก็หน้าแหยไป
เพราะดูเหมือนอีกฝ่ายจะไม่มีปฏิกิริยาตอบรับ กับคำขอโทษของพวกเขาเลย

เจ้าคู่หูหน้าถอดสี เตรียมหันหลังโกยอ้าวไปทันที แต่! แค่หันหลังกลับไปเท่านั้น
ก็เจอกับเพื่อนๆของพี่เคราเฟิ้ม ยืนหน้าเหี้ยมล้อมพวกเขากันให้รึ่ม!!!

…………..ซวย! ซวยแล้วไง!!


“เหวอ~~~~~!!!||||||||||||||||||”






ออฟไลน์ tsktonight

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 386
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +145/-0


ตอนพิเศษ สงกรานต์แล้ว.. (รักกันวันเปียกปอน) /ต่อจ้า^^





“เหวอ~~~~~!!!||||||||||||||||||”


กำลังคิดว่าจะถูกรุมกระทืบ แต่สายน้ำจากทุกทิศทุกทาง กลับรุมเล่นงาน
พวกเขาแทน เจ้าตัวแสบทั้งสองแหกปากร้องจนเสียงหลง แต่ระคนไปด้วย
เสียงหัวเราะ..    “ว๊ากกกก!!! 555555 โอ๊ยๆพี่ๆ!! ยอมแล้วๆๆๆ5555”


กลุ่มชายแปลกหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม แกล้งพวกเขาคืนด้วยการสาดน้ำและ
ละเลงดินสอพอง  “หืมม~~ไม่ระวังอย่างนี้ต้องทำโทษให้เข็ดเลยนะตัวเอง!////////”

เย้ยยยยย! เหวอ! สะดุ้งสิ! เจ้าตาตี่กับเพื่อนอึ้งเหวอได้อีก
เมื่อได้ยินสำเนียงออดอ้อนด้วยเสียงทุ้มต่ำ ที่พยายามดัดให้เล็กแหลมสุดชีวิต
จากบรรดาชายหน้าเหี้ยมทั้งหลาย!!!


“นี่มันดงกระเทยนี่หว่า!!!|||||||||||||| ไอ้ห่าซวยแล้ววววว~~~~”
บาสร้องบอกนิกกี้เสียงหลง

 “จ๊ากกก!!!|||||||||||||| อย่าทำผมเล๊ย!! กลัวแล้วค้าบบบบบบ~~”
นิกกี้ยกมือไหว้อีกหลายรอบ

ทั้งคู่ต้องเอามือกุมเป้าวิ่งวนหนีให้วุ่น แต่ก็หนีไม่พ้นโดนลูบไล้
คลำนู่นจับนี่ไปทั่วตัว จนขนลุกขนพองไปทั้งร่าง~~~

งานนี้ไม่ใช่อ่วมเพราะโดนรุมทำร้ายอย่างที่คิด แต่ต้องอ่วมเพราะโดน
กระเทยร่างใหญ่นับสิบรุมล้วง รุมควัก ไล่กอดไล่หอมซะแทน...


ไม่นานนักเจ้าหนุ่มตี๋กับเพื่อนก็กลายร่างเป็นมนุษย์ดินสอพองเดินได้!
พวกเขาขาวโพลนไปทั้งตัว ตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า
เพราะพวกพี่ดอกไม้เหล็กร่างบึ้กเขาจัดให้

เจ้าเพื่อนซี้หันมามองหน้ากัน ก็พลันชี้หน้าให้กันเองหัวเราะลั่น
ขำสภาพของอีกฝ่ายที่ย่ำแย่ไม่ต่างจากตน “ ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า//////!!!!”



“กรี๊ดดดดดดดด~~!!!|||||||||||*|| ไอ้บ้านี่!! อ๊ายยยยยๆๆๆๆ!!!ปล่อยนะ!!!”


กำลังหัวเราะกันอยู่ดีๆ ทั้งนิกกี้และบาสต่างต้องชะงัก หันควับไปมองทาง
ต้นเสียงแหลมสูง ซึ่งอยู่ถัดไปไม่ไกลจากพวกเขานัก
คนอื่นๆแถวนั้นก็มองตามกันทุกคน  เห็นผู้หญิงสาวเจ้าของเสียงร้องด่า
ผู้ชายที่เข้ามาลวนลามหล่อนจากทางด้านหลัง แล้วกอดไม่ยอมปล่อย
ท่าทางชายคนนั้นคงดื่มไปมากแล้วคึกคะนอง 

“ปล่อยเพื่อนผมนะพี่!!”

เพื่อนของสาวคนนั้นโผล่ออกมาจากร้านขายของข้างๆ รีบทิ้งถุงน้ำ
วิ่งเข้าไปช่วยยื้อยุด ดึงตัวเพื่อนตนออกมาจากชายคนนั้นได้  ฝ่ายหญิงสาว
ก็หันกลับไปตบหน้าเจ้าคนเมาที่ล่วงเกินเธอทันทีด้วยความโมโห “เพี๊ยะ!!!”

ฝ่ามือที่ปะทะกับหน้านั้นแรงใช่เล่น ทำเอาเจ้าอันธพาลคนนั้น หน้าขึ้นรอย
แดงเถือกโกรธจนตัวสั่น แน่นอนว่าฝ่ายที่ถูกตบหน้ากลางถนน ต่อหน้าผู้คน
มากมายเช่นนี้ ย่อมไม่ยอมปล่อยให้คนทำกับเพื่อน หนีลอยนวลกลับไปเฉยๆได้ 

ผู้คนรอบๆตัวคู่กรณีเริ่มถอยกรูด ไม่อยากโดนลูกหลงไปด้วย แต่ก็ยังจับตามอง
ด้วยความอยากรู้อยากเห็น บางคนช่วยตะโกนห้ามแต่ก็ไร้ผล... กลับยิ่งกระตุ้นให้
เพื่อนอีกสองคนของเจ้าคนเมานั้น พากันวิ่งกระโจนมาจากที่ไหนไม่รู้ ตรงเข้า
ร่วมหาเรื่องด้วยใบหน้าที่คิดว่า เหนือกว่าเห็นๆ


ไอ้พวกนี้ดันเสือกโผล่มาทำตัวเลวเด่นอยู่แถวนี้ได้ไงวะ!!?
เขายิ่งรณรงค์ไม่ให้ดื่มอยู่!(แต่ตัวเองก็ดื่มนะ..)
ตำรวจอยู่ที่ไหนโว้ย!!???...... นิกกี้กับบาสต้องมองหน้ากันอย่างชั่งใจ

นี่พวกเขาจะหาเรื่องใส่ตัวดีมั้ย!?ทั้งที่เพิ่งดวงดีรอดพ้นมาได้อย่างหวุดหวิดแท้ๆ
เลี่ยงได้ก็อยากเลี่ยง พวกเขาไม่อยากจะมีเรื่องกันในวันดีๆแบบนี้เลย...


หนุ่มหน้าตี๋มองไป เห็นด้านหลังเพื่อนของสาวเคราะร้ายคนนั้นแล้ว
อดนึกไปถึง คนรักของเขาไม่ได้...  เพราะเจ้าหมอนี่ก็ตัวก็เล็กนิดเดียว
เหมือนกับแบงค์ไม่มีผิด จะไปสู้อะไรคนตัวโตกว่าแถมหน้าเถื่อนตั้งสามคนนั้นได้ 

หากเป็นน้องแบงค์ เขาคงไม่รีรอที่จะกระโจนเข้าไปหาแล้ว....


บาสเขย่าแขนนิกกี้อย่างเร่งให้ตัดสินใจ เหมือนเอายังไงก็ว่าตามกัน
หนุ่มตี๋จึงตัดสินใจพยักหน้าให้เพื่อน อดดูดายไม่เข้าไปยุ่งด้วยไม่ได้เสียแล้ว!
ขืนไม่รีบเข้าไปช่วย สองคนนั้นต้องเละเป็นโจ๊กแน่ๆ!


ไม่รอช้า ชายหนุ่มตัวขาวโพลนทั้งสองเร่งฝีเท้าวิ่งเต็มสปีด พุ่งตัวเข้าไป
กระชากคว้าเอาร่างของหญิงสาวและเพื่อน ให้หลบพ้นระยะหมัดเท้า
จากพวกที่เข้ามาทำร้ายได้อย่างหวุดหวิด ท่ามกลางเสียงกรีดร้อง
ด้วยความตกใจของผู้คนบริเวณนั้น 

 บาสช่วยหญิงสาวไว้ทัน ขณะที่นิกกี้คว้าตัวหนุ่มร่างเล็กไว้ได้


“เฮ้ย! เฮ้ยๆเป็นอะไรรึเปล่านาย!?”  เป็นเพราะออกแรงดึงมากนิกกี้จึงพา
เอาอีกฝ่ายล้มกลิ้งไปกับพื้น เขาจับไหล่บางของคนในอ้อมกอดเขย่าถาม
ด้วยความเป็นห่วง แม้ว่าจะไม่เคยรู้จักกันมาก่อนก็ตาม...


“พี่นิก!!!/////////”


อ้าววววว!  เฮ้ยยย!? เสียงนี้มัน!.....

เจ้าตาตี่ตกใจ จำเสียงที่ร้องทักชื่อเขาได้ดี รีบจับหน้าอีกฝ่ายมาปาดแป้งออก
แล้วจ้องตากับใบหน้าจิ้มลิ้มนั้นให้ชัดๆระยะประชิด

“แบงค์!!!”   


ก็ว่าแล้วววววววว! มองไกลๆเขาถึงได้คุ้นตานัก||||||||||| นี่มันแบงค์นี่หว่า!
นิกกี้ไม่คิดเลยว่ามันจะบังเอิญขนาดนี้  คนที่เขาช่วยเอาไว้
 คือคนรักตัวเล็กของเขานี่เอง!! ดีจริงที่ตัดสินใจเข้ามาช่วย!


“พี่นิก! พี่นิกจริงๆด้วย!! เจอพี่นิกแล้ว!///////”
หนุ่มน้อยโผกอดคอคนรักรุ่นพี่อย่างดีใจ

“แบงค์! แบงค์มานี่ได้ไง!?” นิกกี้ยังงงตอนชวนมาเล่นน้ำที่นี่ด้วยกัน
แฟนเขายังปฏิเสธ บอกต้องไปกับเพื่อนๆที่คณะก่อน

บาสเห็นเป็นแบงค์ก็ยิ่งงงไม่หาย พาเพื่อนผู้หญิงที่เขาช่วยไว้เดินมาสมทบ
พลางจับหัวเจ้ารุ่นน้องโยกเป็นการทัก “แมนเหมือนกันนี่หว่า ตัวแค่นี้หึหึ”


“โธ่แมนอะไรกันครับ!||||||||||| ฮือ! ผมกับแพรกลัวฉี่แทบราดอยู่แล้วอ่ะ
แต่จะให้ทิ้งเพื่อนไปได้ไง ผมกับเพื่อนๆก็มาเล่นน้ำที่นี่เหมือนกันครับ
ยังคิดอยู่เลยว่าอาจจะได้เจอพวกพี่ๆที่นี่ก็ได้! โชคดีสุดๆไปเลย! พี่นิกครับ!
พี่นิกช่วยแบงค์ด้วยนะครับ!! มันเมาแล้วมาลวนลามเพื่อนแบงค์ก่อน!”
ไม่ต้องอธิบายอะไรให้ยืดยาว นิกกี้กับบาสก็เข้าใจได้


“พี่เห็นแล้ว...แบงค์หลบไปทางนั้นก่อนไป!”
หนุ่มหน้าตี๋เห็นท่าไม่ดีสั่งให้หนุ่มน้อยรีบพาเพื่อนผู้หญิงหนีไปให้ห่าง
ขณะที่เจ้าพวกคนเมายังดูลังเล เมื่อเห็นพวกเขาเข้ามาขวาง

แบงค์คิดได้ก็รีบจูงมือเพื่อนวิ่งอย่างร้อนรนไปตะโกนพูด
“ผมจะไปเรียกตำรวจ!”


เพล้งงงง!!!!

ขวดเบียร์ตกกระแทก แตกข้างตัวแบงค์กับเพื่อนที่หมอบต่ำร้องอย่างตกใจ
หนึ่งในเจ้าคนเมานั่นเขวี้ยงมาเฉียดหัวพวกเขาไปเพียงนิดเดียว

“กรี๊ดดดดดดด~~!!!!||||||||||||||” สาวที่เป็นเพื่อนแบงค์ร้องกรี๊ดอย่างขวัญเสีย
ไม่แพ้คนรอบข้าง    “เฮ้ยแพร!|||||||||| ใจเย็นๆไม่โดนๆๆ!!!”  หนุ่มน้อยต้องเรียก
สติเพื่อน ให้พากันหลบหลังป้ายร้านข้างทาง ก่อนจะมีขวดที่สองตามมา


“เฮ้ยไอ้สัด!! มึงเอาไงวะ!!!”

นิกกี้ฉุนกึก โมโหจนตาขวางตะคอกคอเป็นเอ็น ก่อนปรี่เข้าไป
กระชากคอเสื้อเจ้ามือขว้างขวดนั้นอย่างเอาเรื่อง แล้วเดินเข้าใส่จนอีกฝ่าย
ต้องถอยร่นไปตามแรงด้วยความตกใจ หลังไปกระแทกกับรั้วกั้นทาง
“อ่ะอ๊อคค!!|||||||||||”  แม้เจ้าหมอนั่นจะหน้าเหยเกเพราะเจ็บหลัง แต่นิกกี้
ก็ไม่ยอมปล่อยด้วยแรงโกรธที่มันทำให้คนรักของเขา เกือบต้องได้รับบาดเจ็บ

หนุ่มตี๋ยิ่งกระแทกตัวเข้าใส่แรงๆไม่ยั้ง ทำเอาอีกฝ่ายหงายหลังร้องลั่น แล้วคว้า
ตัวเขาล้มข้ามรั้ว กลิ้งออกไปอีกฝั่งด้วยกันหลายตลบ

แบงค์รีบวิ่งออกมาจากหลังป้ายทันทีที่เห็น       “พี่นิก!!!|||||||||||||” 
หนุ่มน้อยรุดตามมาเกาะรั้ว ร้องเรียกคนรักอย่างตกใจ


ฝ่ายบาสเองก็กำลังจะแย่  ถูกพวกคนพาลอีกสองคนที่เหลือจ้องอาฆาต
ไม่ยอมให้ขยับตัววิ่งหนีได้  พวกมันพากันย่างสามขุม เดินเข้าหาเขา
ทีเดียวพร้อมๆกันหวังจะรุมกินโต๊ะ! 

“เหวอ~!!!|||||||||||หยะอย่าเข้ามานะโว้ย! มึงไม่ตัวต่อตัวกะกูวะ!!!แง~~”
บาสละล้าละลังถอยเท้าหนีไปก็กำหมัดตั้งการ์ด เก็บคองอเข่าให้มั่วไปหมด


ปึ้ก!!.............

… จะถอยต่อ หลังก็ดันไปชนกับใครคนหนึ่งเข้า...!?
เจ้าบาสค่อยๆเงยหน้าขึ้นดู คนที่ยืนประกบอยู่ด้านหลังของเขาอย่างตื่นๆ
...เป็นพี่เคราเฟิ้มแอบสาวแตกจ้าวเดิมนี่เอง!!!

“รูปหล่อเล่นอะไรกันน่ะตัวเอง! ให้พวกเจ้เล่นด้วยได้มั้ยอ่ะฮ้า!!!////////”

ว่าแล้วเหล่าเจ้ร่างบึ้กทั้งหลาย ก็กรูกันเข้ามาประจันหน้ากับไอ้นักเลงกิ๊กก๊อก
สองคนนั้นแทน ทำให้บาสยิ้มออกได้ ขาอ่อนทรุดฮวบ นั่งกับพื้นอย่างหมดแรง
โล่งใจ งานนี้รอดได้เพราะพวกคุณพี่ใจดีทั้งหลายแท้ๆ เขาปรบมือให้
อย่างซึ้งในน้ำใจ ก่อนจะสะดุ้งโหยงรีบลุกพรวด ถอยฉากไปให้ห่างวง
เพราะถูกหนึ่งในแก็งค์ดอกไม้เหล็กยักษ์นั่น หันมาขโมยหอมแก้มเอาฟอดใหญ่
 (แว้กกกกก||||||||||||| ตกลงกูจะรอดมั้ยเนี่ย~!!)


“เหวอ~!!! ตัวใหญ่อย่างกับควายทั้งนั้นเลย!! อะไรกันวะเนี่ย!!||||||||||”

“ อยู่ไม่ได้แล้วววว||||||||||| ช่วยด้วย~ !!”

พวกคนพาลต่างเผ่นแน่บ แต่ก็ไม่พ้นโดนเหล่าสาวเทียมร่างแกร่งทั้งฝูงไล่ตาม
ราวกับภาพนักรบจากเรื่อง300 วิ่งไล่กิ่งก่าทะเลทรายสองตัวก็ไม่ปาน...

“ว้ายยยยยยย!!! อย่าหนีนะ! อยากจับอยากจูบ ก็มาหาเค้าซี่!! พวกเราอย่าให้มัน
หนีไปได้นะ! เถื่อนๆอย่างเนี๊ยะเจ้ชอบค่า!!!กรี๊ดดดดดดดดด5555555555” 
ตบท้ายด้วยเสียงหัวเราะใหญ่ๆของเจ้เคราเฟิ้มอันน่ากลัว....

บาสขนพองสยอมเกล้าแทนนัก|||||||||||||||||
“555สมน้ำหน้า! เล่นมันเล้ย55 อ๊ะ!! เฮ้ยจริงดิแล้วไอ้นิกล่ะ!”
นึกได้ก็หันมองหาเพื่อนให้ทั่ว เห็นแค่แพร เพื่อนของแบงค์เดินออกมาหาเขา



…………………..

……..  “พี่นิกระวัง!!!”  เสียงตะโกนบอกของแบงค์ ทำให้หนุ่มหน้าตี๋หันกลับไป
หลบหมัดที่พุ่งมาจากข้างหลังได้อย่างฉิวเฉียด ด้วยความตกใจเจ้าตัวจึงสวนหมัด
กลับไปโดนหน้าเจ้าหมอนั่นเข้าเต็มๆ ฝ่ายนั้นถึงกับถอยกรูดไปยืนกุมแก้ม
ร้องโอยอย่างโมโห  “ย๊ากกกกกก!! ไอ้ลูกหมา! แน่จริงมึงมาสู้กะกูสิวะ!!”

นึกว่าจะยอมถอดใจแต่เจ้าขี้เมากลับแว้งมาลอบกัดหนุ่มตี๋ได้อีก
“พี่นิก! พี่นิกระวัง!!”  หนุ่มน้อยร้องเตือนอย่างตระหนกอีกรอบ เมื่อเห็น
ชายคนนั้นตรงเข้ามาดึงคอเสื้อคนรักของตน แล้วลากให้ร่วงลงจากรั้ว
ที่กำลังจะปีนข้ามกลับมา  ทำเอานิกกี้หลังกระแทกกับพื้นถนนเสียงดังอั๊ก!

หนุ่มหน้าตี๋เจ็บใจนัก ไอ้หมอนี่ช่างดื้อด้านตื้อไม่เลิก เขากัดฟันรีบยันตัวเองให้ลุกยืน
เป็นจังหวะเดียวกับที่ใช้หัวพุ่งเข้าชน ท้องของอีกฝ่ายด้วยความโมโหให้ได้ล้มทั้งยืน
ก้นกระแทกลงไปกองกับพื้น  ขนาดตัวคนทำเองก็ยังล้มกลิ้งโค่โล่ไปไกล
รีบม้วนตัวกลับเข้าฝั่งริมรั้วแทบไม่ทัน   “ แว๊กๆๆ!!!||||||||||||” 
ที่ถนนด้านนอกยังมีรถวิ่งกันให้ขวักไขว่ ไม่หยุดไม่หย่อน ขืนมีเรื่องกันตรงนี้
แล้วพลาดพลั้งไป ศพคงไม่สวยแน่!

คนที่ตั้งสติได้หันไปตะเกียกตะกาย เกาะรั้วกั้นทางเพื่อปีนกลับต่อทันที
 ทั้งรถทั้งตำรวจ ประเดี๋ยวก็ได้มาไล่บี้เขาจนเดือดร้อนกันใหญ่..

แต่จนแล้วจนรอด  เจ้าคนเมานั้นยังพยายามตามรังควาญไม่เลิก
ไล่จับขากางเกงของฝ่ายที่คิดจะหนีไว้ ต้องเอาเรื่องต่อให้ได้อย่างไม่ยอมหยุด

แบงค์ตามเกาะรั้วดูอยู่ไม่ห่างอย่างเป็นห่วง ตาโตร้องเรียกคนรักพร้อมยื่นมือไปหา
“พี่นิก! พี่นิกครับรีบไปกันเถอะ ผมได้ยินเขาเรียกตำรวจมาแล้ว เร็วเข้า!”
ไม่ว่าใครเริ่มก่อน เป็นไม่พ้นต้องได้รับโทษที่ก่อเรื่องเหมือนกันแน่ๆ

ได้ยินคำว่าตำรวจ เจ้าคนพาลที่ครองสติไม่ได้แล้วก่อเรื่องถึงกับหูผึ่ง
ชะงักหันมองไปรอบตัวอย่างระแวง....  นิกกี้อาศัยจังหวะนั้น
กระแทกเท้าเข้าใส่หน้าซีกขวาของหมอนั่นเสียหงายเก๋ง!
“อ๊าคคคค!|||||||*|| ไอ้เชี่ย!มึง!”

ได้ผล เมื่อหนุ่มตี๋สลัดขาหลุดจากไอ้มือกาวได้แล้ว
เขารีบจับมือหนุ่มน้อยที่ยื่นมาหา กำไว้มั่น ก่อนส่งแรงจากข้อเท้า
กระโดดตัวเพื่อปีนข้ามรั้วกั้นไปอย่างรวดเร็ว

“เฮ้ย!!! มึงอย่าหนีนะ!!”


ยังได้ยินเสียงคำรามด้วยความโกรธสุดๆ ตะโกนไล่หลังพวกเขามา
แต่ทั้งสองก็วิ่งไม่ยอมหยุด เพื่อหนีไปให้พ้นจากจุดนั้น

.... วิ่ง...........วิ่ง.........วิ่ง.....


ทั้งนิกกี้และแบงค์วิ่งจับมือกันแน่น  ...จากที่รัวเท้าให้เร็ว เมื่อมาได้ไกล
จนไม่เห็นใครตามมาจึงค่อยลดความเร็วลง แต่เท้าทั้งสองคู่นั้นก็ยังคง
วิ่งต่อไปไม่หยุด..     พวกเขาหันมามองหน้ากัน...
 เห็นอีกฝ่ายเหนื่อยหอบหน้าแดงแท้ๆ แต่ก็ยังอดยิ้มให้กันไม่ได้...

ไม่นาน...เสียงหัวเราะใสของคนทั้งคู่ก็ค่อยๆดังออกมา พร้อมๆกับ
ความรู้สึกโล่งใจอย่างบอกไม่ถูก... 

หนุ่มน้อยขยับจับมือหนุ่มรุ่นพี่ให้กระชับอย่างไม่แคร์สายตาใคร....
ที่ตรงนี้ไม่มีใครรู้จักพวกเขาแล้ว ไม่มีเหตุผลที่เขาจะต้องปล่อยมือ..

เมื่อมองสบตากัน อีกฝ่ายก็ส่งยิ้มมาให้อย่างไม่ต้องมีคำพูดใดๆ
... รอยยิ้มของคนที่เรารักช่างพาให้รู้สึกสุขใจเหลือเกิน แค่ได้อยู่ด้วยกัน...

มั่นใจแล้วว่า ...ต่อให้พวกเขาต้องตกอยู่ในสถานการณ์ ที่เลวร้ายยิ่งกว่าวันนี้
สักเพียงไหน ก็พร้อมจะจับมือแล้วก้าวเดินไปด้วยกัน

พวกเขาจะผ่านพ้นมันไปด้วยกัน....


ท่ามกลางเสียงหัวเราะและรอยยิ้มของผู้คน.. นิกกี้กับแบงค์ยังคงจับมือกันไว้ 
วิ่งฝ่าสายน้ำที่ส่านกระเซ็นมาให้เปียกปอนไปทั้งตัวและชุ่มฉ่ำไปทั้งหัวใจ
 ตลอดทางไม่ขาดสาย…



...................................

...................

......


“เฮ้ยนั่นไงๆ!! พวกมันกลับมากันแล้ว!!”   บาสร้องบอกคนอื่นๆ ชี้มือไปทาง
เพื่อนหน้าตี๋กับเจ้ารุ่นน้อง ที่เดินยิ้มกลับมาหาเพื่อนๆได้


บาสรุดเข้ามาจับนิกกี้หมุนรอบตัวเองอย่างตื่นๆ “เฮ้ยนิก! มึงโอเคใช่มั้ย!?” 
เพื่อนๆก็ตามกันมาสำรวจตรวจดูทั่วทั้งตัว เมื่อไม่พบบาดแผลใดๆ
ทุกคนก็พากันโล่งอก แล้วย้ายไปจับแบงค์หมุนดูบ้าง..


“5555! เฮ้ย!พวกมึงกูไม่เป็นไร! แบงค์ก็เหมือนกัน เราแค่วิ่งหนีไปไกล
จนหอบแดกนิดหน่อยเท่านั้นแหละ55”  หนุ่มตี๋ยิ้มกว้างบอกเพื่อนๆ


สาวแพร เพื่อนกลุ่มเดียวกับน้องแบงค์ รีบขอบคุณทุกคนเป็นการใหญ่
เธอยกมือไหว้อย่างซึ้งในน้ำใจของเพื่อนและรุ่นพี่ทั้งสอง

...แม้เคยเห็นแต่ภาพที่ไม่เอาไหน ไร้สาระไปวันๆของพวกเขา...
และอาจไม่สนิทกัน ถึงขั้นที่จำหน้าเธอได้ในทันที  แต่ในวันนี้
หญิงสาวก็ได้รู้แล้วว่า มิตรภาพที่เรียกกันว่า เพื่อน นั้นเชื่อมใจผู้คนเอาไว้
ได้เป็นอย่างดี/////////...


พวกเพื่อนต่างโห่แซวนิกกี้และบาสที่ทำตัวเป็นฮีโร่ให้ทั้งคู่ต้องเขิน...
แต่บาสก็ขอยกนิ้วให้เหล่าเจ้ๆดอกไม้เหล็ก เป็นฮีโร่ตัวจริงแทนพวกเขา

เมื่อเอ่ยถึง...กลุ่มกระเทยไทยน่าเกรงขามทั้งหลายนั้น ก็พากันเดินหน้าเหี้ยม
กล้ามฟิตเปรี๊ยะภายใต้เสื้อลายดอกรัดติ้วกลับมาบอกข่าวแต่ไกล...
หลังจากช่วยกันจัดการ ลากเจ้าสามตัวก่อกวนนั้นไปสงบสติอารมณ์
ให้สร่างเมาที่ป้อมตำรวจ...

ขอบคุณกันไปมาด้วยหน้าตาเปื้อนยิ้มแจ่มใสอีกครั้ง ก่อนหนุ่มหน้าตี๋จะออกปาก
ชวนให้ผู้มาเยือนกลุ่มใหญ่ อยู่เล่นสาดน้ำด้วยกันต่อ


... เดือดร้อนหนุ่มๆในกลุ่มเพื่อนเจ้าตาตี่ทั้งโขยง ต้องวิ่งกุมเป้าหูตาแหก ||||||||||||||
หนีให้พ้นจากเงื้อมมือของเหล่าเจ้เทยเถื่อน ที่แสนน่ารักให้จ้าล่ะหวั่น555...
หนูแนน โบว์ กิ๊ก และสาวคนอื่นๆยังต้องนั่งฮากับภาพที่เห็นจนน้ำตาเล็ด
พวกผู้ชายวิ่งแตกฮือ หนีการกลั่นแกล้งน่าหยิกครั้งนี้อย่างไม่คิดชีวิต


“แบงค์ไปชวนเพื่อนมาเล่นด้วยกันสิ คนเยอะๆสนุกดีนะ
ดูดิพวกเพื่อนพี่เขากำลังสนุกกันใหญ่เลย555”  นิกกี้ชวนคนรักให้อยู่ต่อ
ขณะที่ได้ยินเหมือนเสียงเพื่อนๆ ตะโกนเรียกเขา มาจากที่ไกลๆ..
เชี่ย! ไอ้นิก! อ้ายยยเชี่ยยยย~~~~~~~~~~~|||||||||||||||||**||
…(รู้สึกนั่นน่าจะเรียกว่าด่า มากกว่านะ..)
แต่หนุ่มตาหยีก็ไม่ได้ให้ความสนใจใคร มากไปกว่าแฟนหนุ่มร่างเล็กตรงหน้า


“555 แบงค์ว่าอย่าดีกว่าครับ เดี๋ยวจะได้วิ่งกันให้พล่านกว่านี้555////// ขอตัวกลับ
ไปหาเพื่อนก่อนดีกว่าครับ หายกันมานานแล้ว แค่จะออกมาซื้อน้ำเป็นเพื่อนแพร
อยู่ต่อนานกว่านี้เดี๋ยวเพื่อนๆแบงค์เป็นห่วงแย่”
หนุ่มน้อยส่ายหัวขำ ขอแยกไปเล่นน้ำกับเพื่อนต่อดีกว่า


แบงค์กับแพรยกมือไหว้แล้วโบกมือบ๊ายบายให้ทุกคน กำลังจะเดินไปก็มีมือมา
ดึงต้นแขนหนุ่มร่างเล็กให้หยุดไว้ก่อน เพื่อกระซิบกระซาบเรื่องที่รู้กันแค่สองคน

“พรุ่งนี้เจอกันนะแบงค์////////”

“.......///////// ครับพี่นิก..”


แบงค์ก้มหน้าอมยิ้มเขินก่อนหันเดินกลับไป พยายามปรับสีหน้าให้ดูปกติที่สุด...

นิกกี้ยืนยิ้มกว้างจนตาหยีมองตาม นึกถึงนัดของพวกเขาในวันพรุ่งนี้...


...............................................

................................

*************************************



วันรุ่งขึ้น...



ณ... คอนโดหรูของดาราหนุ่มหน้าหล่อ...

เอสและคุณผู้ช่วยแสนน่ารัก กำลังจัดของใช้จำเป็นใส่กระเป๋าให้วุ่นวาย..





***

ตอนพิเศษนี้เป็นช่วงก่อนวันงานวันเกิดนิกกี้ค่ะ^^ แต่ยังไม่จบนะจ๊ะแล้ววิจะมาอัพอีกครึ่ง
ที่เหลือให้นะค่ะ อ่านตอนสงกรานต์กันไปพลางๆก่อนเน้อ! สำหรับตอนปกติอดใจไว้ก่อนนะจ๊ะ
แล้วเจอกันค่า~~~~~


Aini_es

  • บุคคลทั่วไป
ตอนพิเศษนี่น่ารักๆ ตามสบายวันสงกรานต์เลยนะคะ สุขสันต์วันสงกรานต์ย้อนหลังนะคะนักเขียน ขอบคุณสำหรับนิยายดีดีที่แต่งมาให้อ่านนะคะ  o13

ออฟไลน์ choijiin

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2082
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +445/-5
ตอนพิเศษอินิกกี้มันก็เด่นมากเป็นพิเศษซะด้วย
จะว่าไปก็ทำตัวเป็นพระเอกกับเค้าก็เป็น
นึกว่าจะเป็นแต่ตัวโจ๊ก 555555+
 :laugh:

รอตอนหน้านะค้า
 :pig4:

ปลล.เลิฟๆน้องแบงค์
 :กอด1:

หมูกระต่าย

  • บุคคลทั่วไป
กระเทยไทยถึงตัวใหญ่แต่ใจดีนะเออ

ออฟไลน์ p_phai

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2276
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +154/-6

ออฟไลน์ CarToonMiZa

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 6338
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +820/-41

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






SuperMai

  • บุคคลทั่วไป
ฮาพวกพี่กระเทยแต่พวกพี่ก็น่ารักมาก 55555555

ออฟไลน์ silverphoenix

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1182
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +347/-3
น้องแบงค์น่ารักจริงๆ  ยังดีที่พี่นิกมาช่วยไว้ทัน  อิอิ

น้ำนี่ก็ขี้อ้อนขึ้นเย้อออออออ  เอสคงพอใจสินะ  555

Rhythm

  • บุคคลทั่วไป

ออฟไลน์ tsktonight

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 386
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +145/-0
พิเศษ2สงกรานต์แล้ว(รักกันวันเปียกปอน)




วันรุ่งขึ้น...



ณ... คอนโดหรูของดาราหนุ่มหน้าหล่อ...

เอสและคุณผู้ช่วยแสนน่ารัก กำลังจัดของใช้จำเป็นใส่กระเป๋าให้วุ่นวาย..


“คุณใส่ของครบรึยังน้ำ?”  เอสรื้อเสื้อผ้าออกจากตู้ ก้มๆเงยๆเลือกเสร็จก็โยน
ไปบนที่นอน เพื่อให้น้ำเก็บเข้ากระเป๋าต่ออีกที


“อืมมม...... น่าจะครบแล้วล่ะ.... เหลือแค่ข้าว คุณยังไม่ได้ทำเลยอ่ะเอส..”
หนุ่มน่ารักถอดเสื้อจากไม้แขวนมาพับ ก่อนลังเลแล้วยื่นหน้าไปตรวจดูของใน
กระเป๋าใบที่วางอยู่ข้างตัวอีกรอบให้แน่ใจ


“คงไม่ทันแล้วล่ะ.. เราอุ่นข้าวกล่องสำเร็จรูปไปกินกลางทางก่อนแล้วกันเนอะ”
ดาราหนุ่มพูดพลางรีบร้อนเข้าห้องน้ำไปแต่งตัว จัดทรงผมใหม่


น้ำมองนาฬิกาตั้งหัวเตียง ดูเวลาแล้วไม่เห็นความจำเป็นที่เอสจะต้อง
รีบร้อนขนาดนี้เลย.. เมื่อเอ่ยถามก็ได้คำตอบว่า

“ผมกลัวรถจะไปติดนาน วันนี้เขาเล่นน้ำกันเยอะ ไม่อยากไปงานสาย
แล้วโดนพี่โอบเม้งแตกอีก555”


น้ำได้ฟังก็อมยิ้มพยักหน้า ขนกระเป๋าไปวางไว้หน้าประตูรอเอส
...รู้จักเผื่อเวลา.. ก้าวหน้าใหญ่แล้วนะเอส.. เมื่อก่อนยังบ่นไม่หยุดว่าขี้เกียจไป
ทำงานที่ต้องเดินทางไกลๆจะแย่ เคยถึงขนาดสั่งห้ามพี่โอบรับงานแนวนี้อยู่พักใหญ่
แต่เดี๋ยวนี้ไม่บ่นรังเกียจรังงอนอะไรเลย ดูกระตือรือร้นที่จะไปทำงานน่าดู..
เจ้ารูปหล่อคงไม่อยากให้เขาโดนดุไปด้วยกันเป็นแน่...
คุณทำตัวน่ารักจริงนะเอส..//////////


คนหน้าหล่อกับคนน่ารักกำลังเตรียมพร้อม เดินทางไปออกงานที่ต่างจังหวัดด้วยกัน
หลังกลับจากทำบุญที่วัดเมื่อวานนี้ พวกเขาก็พากันไปตามล่า รดน้ำดำหัว
ผู้หลักผู้ใหญ่ในวงการที่น่าเคารพรักทั้งหลาย มาเรียบร้อย
รวมถึงพี่ผึ้งผู้กำกับคู่บุญของหนุ่มเอส และพี่โอบผู้จัดการส่วนตัวสาวตุ้ยนุ้ยด้วยเช่นกัน
ได้โพยสั่งของฝากจากต่างจังหวัดมายาวเป็นหางว่าว...55


……………….
……......


“คุณเตรียมเสื้อผ้ามาเยอะเกินไปรึเปล่าเอส.. เราไม่ได้ค้างคืนซักหน่อยนะ”
ออกเดินทางกันได้สักพัก น้ำก็อดถามเอสไม่ได้ ก่อนเอื้อมมือไปหยิบกล่องข้าว
มาแกะกิน.. ตักเข้าปากตัวเองหนึ่งคำ ... ก็ตักป้อนให้คนหล่อที่กำลังขับรถหันมา
อ้าปากรับอีกหนึ่งคำ...

“หึ..ก็เผื่อไว้เปลี่ยน เกิดโดนใครสาดน้ำที่งานเข้าจะได้มีเสื้อผ้าพร้อมไง...หึหึ
งานนี้คุณต้องเปียกแน่ๆ!55555”  เอสหัวเราะคนน่ารักที่ทำยื่นปากแลบลิ้นใส่


....................................................

...........................

...........


แต่งานนี้เอสกลับต้องผิดคาด เพราะน้ำตัวแห้งสนิทตลอดงาน...
ก็คนน่ารักของเขาเล่นจับเจ่า นั่งจ๋องมองคนอื่นๆเขาเล่นสาดน้ำกันอยู่ข้างเวที
ไม่ยอมลุกไปไหนเลย พอมีคนมาขอรดน้ำหน่อยเจ้าตัวก็ตีหน้ายักษ์ขู่เขาฟ่อๆ
ทำตัวเหมือนลูกแมวที่เราคิดว่ามันเชื่อง แต่พอยื่นมือไปกลับข่วนจนเลือดไหลซิบ
ยังไงยังงั้น.......

น้ำได้แต่นั่งมองเอสทำงาน สลับกับชะเง้อมองชาวบ้านที่สาดน้ำกันอย่างเมามัน
ตรงถนนนอกทางสัญจร หน้าที่ว่าการอำเภอของจังหวัด... งานใหญ่ไม่ใช่น้อย
แต่เขาก็ไม่คิดจะเดินออกไปร่วมวงกับใครด้วยทั้งนั้น...


หลังโชว์ตัวและขึ้นร้องเพลง สองเพลง เอสก็ต้องเอนเตอร์เทนคนดูต่อ
ด้วยการเดินลงจากเวทีใหญ่ยักษ์ ไปพูดคุยทักทายอย่างเป็นกันเอง
และกลับขึ้นไปถ่ายรูปคู่ พร้อมมอบของขวัญเป็นที่ระลึกให้กับแฟนๆ
ที่ร่วมเล่นเกมส์จนชนะมาได้ ... เอสรู้สึกสนุกสนานกับกิจกรรมที่
เขาได้ลงมือทำพร้อมแฟนๆไปด้วยหลายอย่าง สร้างรอยยิ้มและเสียงหัวเราะ
ให้คนหล่อตลอดงาน ....

ผิดกับอีกคนที่มาด้วยกัน แต่ดันหน้าแหยตั้งแต่ต้นจนจบงานเสียนี่!...



เมื่อเสร็จสิ้นงานตามตารางเรียบร้อย ดาราหนุ่มก็ไม่พ้นโดนรุมล้อมด้วยปืนฉีดน้ำ
เปียกตามเคย เอสเดินยิ้มๆมาหาคุณผู้ช่วยสุดน่ารักที่ไม่ยอมช่วยอะไรเขาเลย
เอาแต่นั่งหลบน้ำตลอดจนตัวแห้งสมใจ...

น้ำส่งผ้าขนหนูให้พร้อมขวดน้ำแร่ธรรมชาติ ที่เอสชอบดื่มเป็นประจำเวลากระหาย
ก่อนหอบของขวัญของฝากมากมาย ที่ทีมงานช่วยรับมากองไว้ให้เขาขนขึ้นรถ


คิดว่าดวงอาทิตย์เริ่มคล้อยต่ำแล้ว... แต่เมื่อมองขึ้นไปบนท้องฟ้ากว้างกลับถูกปกคลุม
ด้วยเมฆฝน...  “ท่าฝนจะตกนะเนี่ย... ผมว่าเรารีบกลับกันดีกว่าเอส”
น้ำกดปิดกระโปรงท้ายรถแล้วชี้ให้หนุ่มรูปหล่อมองฟ้าบ้าง...


“กลัวอะไรกับฝนครับ55.. สงกรานต์ทั้งที คุณจะตัวแห้งอยู่แบบนี้ได้ยังไง
อยู่เล่นน้ำที่นี่ก่อนมั้ย? ดูสิใครๆเขาก็เล่นกันสนุกทั้งนั้น”
พูดเสร็จก็กระดกน้ำขึ้นดื่ม พลางใช้หางตาชำเลืองมองอาการแฟนตน

คนน่ารักส่ายหน้ารัวไม่เอาด้วยแน่นอน “ไม่อ่ะ! .... ผมไม่ชอบเล่นน้ำ||||||||”

เอสได้ยินก็ทำขมวดคิ้ว “หือ! ชื่อน้ำ แล้วไม่ชอบเล่นน้ำได้ไง!?...ผมซะอีก
ชื่อเอส.......////////แต่ชอบเล่นน้ำ...คึ..ฮ่าฮ่าฮ่า”

น้ำสะดุ้งเม้มปาก ทำตาดุเจ้าคนที่ทำหน้าทะเล้นพูดอะไรกำกวมให้เขาได้เขิน
“ไอ้บ้า////////”


“คุณกลัวน้ำรึไงครับ?”  เอสยังไม่เลิกตื้อ

“ผมไม่ใช่หมาบ้านะ!//////*//”

“บ้าสิ!.. ก็คุณน่ะ...น่ารักเป็นบ้าเลย//////...”

“อึก.../////// เดี๋ยวใครก็ผ่านมาได้ยินหรอก! น่าร้งน่ารักอะไรกัน ผมอ่ะหล่อเว้ย!”

น้ำมองซ้ายมองขวากลัวใครมา จึงไม่ทันระวังคนหน้าหล่อที่คิดเอาคืนเรื่องเมื่อวาน
โดนน้ำแร่ในขวดที่ดื่มค้างไว้สาดใส่จนสะดุ้งโหยง น้ำร้องตกใจทำตาโตขู่ทันที

“เฮ้ย!!!ไอ้บ้าเอส! มันเปียกนะ!!”


 คิดจะชวนคนน่ารักของเขาเล่นสงกรานต์ด้วยกันเสียหน่อย แต่อีกฝ่าย
ดันหันหน้าหนีเขา ขึ้นรถปิดประตูไปเสียนี่ ดาราหนุ่มจึงต้องเปลี่ยนแผน
รีบตามเข้าไปในรถแทน...  เห็นน้ำกำลังใช้ผ้าขนหนูเช็ดหน้าตัวเองบึ้งๆ
เอสก็แย่งผ้ามาเช็ดหน้าตัวเองบ้าง  เลยถูกแฟนหนุ่มน่ารักไล่ตีแขนดังเพี๊ยะ!

“ของตัวเองก็มี!”

“เอ้า! ก็ผมอยากใช้อันนี้! 55อ่ะโอ๊ย!! แน่ะ! คุณ! ตีผมอีกแล้วมันเจ็บนะ5555”

ทำเถียงไปก็ยิ้มเห็นเขี้ยว ยียวนกวนให้น้ำฮึดฮัดขัดใจเล่น  แต่เอสกลับหัวเราะ
ชอบใจแก้มป่องๆของแฟนตัวเองนัก...



....................................................
..........................
.......................................


..................ท่ามกลางสายฝนฤดูร้อนที่ตกกระหน่ำขึ้นเรื่อยๆ...

รถคันหรูของดาราหน้าหล่อแล่นฝ่าห่าฝนด้วยความเร็ว มาถึงถนนสายเปลี่ยว
ที่นานๆจะมีรถแล่นมาสักคัน ขณะขับรถไปเอสก็คอยหันไปมองคนน่ารัก
ที่ทำท่าสะลึมสะลือ นั่งตาปรืออยู่ข้างๆอย่างขำๆ...


น้ำเกือบจะหลับอยู่แล้ว แต่จู่ๆเจ้าคนขับหน้าหล่อก็เหยีบเบรกกะทันหันให้ตกใจ!

“ อ่ะอะไร!? คุณหยุดรถทำไมเอส!?” งงกับหน้าตื่นตะลึง เหวอๆของอีกฝ่าย

“ม่ะ...เมื่อกี้! อะไรตัดหน้ารถผมก็ไม่รู้!! ผม..ผมชนไปรึเปล่าก็ไม่รู้!!!||||||||||||||”
เอสตาโตชี้มือไปทางข้างหน้า ระล่ำระลักบอกกับน้ำหน้าซีด ทำเอาคนฟังใจไม่ดีไปด้วย


“อะไร!? อะไร!? มีอะไรคุณลองดูให้ดีๆก่อน! อาจจะไม่มีอะไรก็ได้เอส..
แถวนี้มันมีแต่ต้นไม้.. แล้วผมก็ยังไม่รู้สึกว่ารถมันชน..”

“จริงๆนะน้ำ!........เหมือน.....เหมือน...||||||||||||| เหมือนคนเดินตัดหน้า!!”
ดาราหนุ่มจับมือคนรักไปกุมไว้แน่น เหมือนคนขวัญเสีย


“มะไม่ใช่หรอก! ต้องไม่ใช่แน่ๆ!! เอางี้น่ะ ลองออกไปดูให้มันรู้กันไปเถอะ..”

“แต่ผม..........กลัว!||||||||||||...ถ้าเป็นคนจริงๆล่ะ...น้ำ! ผมๆ!!!”

คนน่ารักโผเข้ากอดแฟนหนุ่มที่หน้าซีดเผือด แววตาเต็มไปด้วยความตื่นตะหนก
ให้กำลังใจลูบหลังกว้าง แล้วจับหน้าเข้ามาใกล้กับหน้าตน

“เอส! เอส! ผม.... อึก.... ..............น้ำก็กลัว!.... แต่ยังไงเราต้องออกไปดูนะ!
อาจเป็นแค่สัตว์ป่า หรือไม่คุณอาจจะคิดไปเองก็ได้! เราต้องไม่เป็นไร!
ผมเชื่อว่าคุณจะต้องไม่เจอกับเรื่องร้ายอะไรทั้งนั้น...”

น้ำปลอบเอสทั้งที่ตัวเขาเองก็อดหวั่นใจไม่ได้
ขออย่าให้มีอะไรหรือใคร....นอนกองอยู่ข้างหน้ารถพวกเขาเลย


ทั้งคู่ตัดสินใจเปิดประตูรถออกไปข้างนอกพร้อมๆกัน...
ขณะที่ฝนยังคงโปรยปรายลงมาไม่ขาดสาย …


หนุ่มน่ารักลูบหน้าและเนื้อตัวที่เปียกปอนทันทีที่เขาก้าวออกมานอกรถ
...น้ำเห็นเอสรีบเดินไปดู แล้วก็ได้แต่ยืนมองที่พื้นถนนหน้ารถนิ่งงัน...

มีอะไรอยู่ที่พื้น!!?............. ไม่นะ!..||||||||||||||||||

ค่อยๆ ก้าวขาเดินวนไปด้านหน้ารถด้วยหัวใจที่เต้นระทึก



“เอ๊ะ.......................!?” 

ก็ไม่เห็นจะมีอะไรเลยนี่หว่า!.................


เมื่อคนน่ารักเดินมาหยุดยืนมองที่ข้างหน้ารถบ้าง กลับไม่พบสิ่งที่น่าจะเป็น
สาเหตุให้คนรักของเขาต้องตกตะลึงอะไรเลย  แล้วทำไม...!

คิ้วสวยที่ขมวดขุ่นอย่างงุนงง ก่อนที่ดวงตาหวานจะเบิกโต ด้วยนึกรู้ทัน
อีกฝ่ายเสียที!  เห็นเอสเงยหน้ามามอง แล้ว..ใบหน้าที่ชุ่มไปด้วยน้ำฝนนั้นก็ค่อยๆ
คลี่ยิ้มออกจนกว้าง   “ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!!!!/////////เย่!! วู้!!!ฮ่าฮ่า!! เป็นไงคร้าบ~
ชื่น~ใจม๊ะ!?ฮ่าฮ่าฮ่า” ยืนกอดอกขำ ทำลอยหน้าลอยตาล้อเลียน


โดนหลอกจนได้น้ำเอ๊ย!  น้ำอ้าปากค้างอย่างระอาที่จะด่า |||||||||||||

เจ้าดาราโรคจิตเอาแต่หัวเราะร่า ที่หลอกให้เขาออกมาตากน้ำฝน
จนเปียกโชกไปทั้งตัวได้!     “เอส! คุณนี่มัน!!!/////////*// บ้า! เชื่อเลยไอ้บ้านี่~!”
ไม่รู้จะทำยังไงกับคนบ้านี่ดี หลอกเขาสนิทเลย ลืมไปว่าเจ้าของรางวัล
ดาราตุ๊กตาเงินเมื่อปีที่แล้ว ก็ไอ้บ้านี่แหละ… (น่าโมโหนัก!)  น้ำกัดปากชูกำปั้น
ไล่ชกไล่ทุบเอสที่รีบวิ่งวนหนีจนรอบรถ แต่ยังหัวเราะเขาไม่ยอมหยุด

“ทีหลังอย่าเล่นอะไรบ้าๆอย่างนี้อีกนะ! ผมตกใจหมดเลยรู้มั้ย!! ถ้าคุณขับรถ
ชนใครตายขึ้นมาจริงๆ ถ้าหากว่าคุณต้องติดคุกติดตาราง แล้วผมจะอยู่ยังไง!!”


เอสชะงัก ได้ยินคนรักตะโกนต่อว่ากลางสายฝนก็ทำให้เขาอึ้ง... 

น้ำไล่มาทันก็ทุบหลังเอสรัวอย่างโมโห “ฮึ่มม!!! ไอ้บ้าๆๆๆ!!! นี่ๆๆๆๆ!!!!”
แต่เจ้าหน้าหล่อกลับยืนหันหลังนิ่งๆ ให้ทุบจนพอใจ...


เห็นเอสไม่ตอบโต้คนน่ารักก็ชะงักมือ นึกแปลกใจ แล้วจู่ๆเอสก็หันกลับมา
รวบตัวเขาเอาไปกอดไว้แน่น ...

“ผมขอโทษครับ.... ผมนิสัยไม่ดี..คุณยังรักผมมั้ย..”

เสียงกระซิบบอกแผ่วเบาข้างหู ทำให้ใจของน้ำเต้นแรงขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก
ยิ่งอีกฝ่ายเคลื่อนใบหน้ามาสบตาเขาใกล้ๆ.. ก็ยิ่งทำให้ใบหน้าหวานซับสีเลือดฝาด
ในทันที... อารมณ์โกรธโมโห มันกระเด็นกระดอนไปที่ไหนหมดก็ไม่รู้...

ดวงตาคู่คมสีน้ำตาลอ่อนช่างแสนมีเสน่ห์ จ้องมองเขาราวกับกำลังอ้อนขอคำว่า...

“ก็........ก็....... ..........รัก~ซี่~~/////////”   น้ำถอนใจตอบไปแล้วเม้มปากแน่น
ด้วยความเขิน แต่ทำคนตีหน้าเศร้ากลับมายิ้มแก้มปริได้


“ผมแค่อยากให้คุณสนุกบ้าง ทำไมคุณถึงไม่ชอบเล่นน้ำวันสงกรานต์ล่ะครับ?”
เอสยังกอดน้ำไว้ ยืนข้างรถให้ฝนหล่นใส่เล่น

“อึก............. ก็.................ผมกลัวนี่..”

คำตอบของน้ำทำให้เอสไม่เข้าใจ  “หือ? คุณกลัวอะไร? ไหนบอกไม่กลัวน้ำไง”

“บ้าดิไม่ใช่น้ำ ..ผมหมายถึง... กลัวไอ้อย่างที่....////////*// คุณกำลังทำอยู่ตอนนี้
ต่างหากเล่า! เดี๋ยวเหอะ!” 

ฝ่ามือของคนหน้าหล่อเลื่อนลูบไล้.. ผ่านเนื้อผ้าที่เปียกจนแนบผิวของคนน่ารัก
เล่นไปมา ไล่ไปตามแผ่นหลัง.. และลดต่ำลงลูบคลำสะโพกสวย..

ทำเอาคนโดนสัมผัสสะดุ้งอายหน้าแดงแล้วเริ่มดิ้นหนี แต่อ้อมกอดที่แข็งแกร่งของ
อีกฝ่ายไม่ยอมปล่อยเขาไปง่ายๆ..

 “ฮึ่ย!~ ปล่อยผมนะเอส! ไม่กลัวใครขับรถผ่านมาเจอรึไง!//////*//”
เอสยิ้มหวาน รั้งตัวน้ำไม่ยอมให้แกะมือเขาออก

“อื้อ~/////// เดี๋ยวซี่.. นี่คุณจะบอกว่า คุณกลัวโดนแต๊ะอั๋งเหรอ!?55”

“แต๊ะอั๋งยังน้อยไปนะที่ทำนี่! ลวนลามเหอะ!คนลามก! ///////*//
ไม่ต้องมาหัวเราะผมเลย~ ก็เวลาผมเล่นสงกรานต์ทีไร เป็นต้องโดน...
อึ๋ย! ไม่อยากนึกอ่ะ!! ทุกทีๆนั่นแหละ! ไม่เอาด้วยหรอก..”


ดาราหนุ่มถึงบางอ้อ..รู้แล้วว่าทำไมน้ำถึงไม่ชอบเล่นสาดน้ำกับใครๆเขา
เพราะเคยมีประสบการณ์แบบนี้เอง...

“หึ...แล้วคุณไม่รู้เหรอ.... ว่าปีนี้ ถึงจะไม่เล่นสาดน้ำหรือหนียังไง...ก็ต้องโดน..”
คนพูดยิ้มกริ่มเจ้าเล่ห์ ส่งสายตาเชื่อมไปหาคนในอ้อมกอด ก่อนใช้กำลังแขน
กระชับกอดนั้นให้แน่นขึ้นไปอีก.. เนื้อตัวที่เปียกปอนของพวกเขาเบียดกัน
ให้แนบชิดไปทั้งตัว...  รู้สึกถึงอุณหภูมิภายในร่างกาย มันจะเพิ่มสูงขึ้น
อย่างบอกไม่ถูก...

หนุ่มน่ารักเบี่ยงหน้าหลบจมูกโด่ง ที่ไล่หอมแก้มของเขาพร้อมเสียงหัวเราะ
แก้มนุ่มๆของน้ำ... ทั้งหอม.. ทั้งเย็น..  แต่เมื่อถูกลมหายใจเป่ารดก็ให้ร้อนผ่าว
ขึ้นมาทันที...........น่ารักนัก..////////

หยดน้ำฝนที่ตกลงมาอย่างไม่มีทีท่าว่าจะหยุด.. ไหลลู่ลงมาตามโครงหน้าหวาน
ดวงหน้าสวยหลับตาพริ้ม ริมฝีปากคลี่ยิ้มด้วยความเขินอาย ..
ขนตายาวเป็นแพนั้นชุ่มฉ่ำไปด้วยหยาดน้ำที่หล่นจากฟ้า... 

หัวใจเอสโดนเขย่าให้สั่นไหว ด้วยตาคู่หวานที่ค่อยๆปรือขึ้น...มองหน้าเขา 

......มันหวานจนใจเอสแทบละลาย


...ชายหนุ่มยิ้มกว้างอย่างชื่นหัวใจ แม้จะต้องยืนตากฝนกอดกันริมทางอย่างนี้
ก็มีความสุข มากกว่าการที่ถูกรายล้อมด้วยผู้คนนับพันนับหมื่น แต่ไม่อาจ
คว้าจับแม้เพียงปลายนิ้วของคนที่เรารักได้...


ฝ่ามือที่มีไออุ่นค่อยๆเคลื่อนเข้ามาสัมผัสกับพวงแก้มเนียนนุ่มของคนน่ารัก
แล้วประคองใบหน้าสวยไว้อย่างทนุถนอม.. 

“น้ำครับ.. (ยิ้ม)... ผมมีที่นึง ...อยากให้คุณไปเห็น.. สารภาพก็ได้ว่าผมวางแผนไว้แล้ว
จะพาคุณไปด้วยกันหลังเสร็จงานวันนี้..”

มิน่าเล่าถึงจัดเสื้อผ้ามาเยอะเกินเหตุ... จริงๆเลยน้า~เจ้าหล่อของเขานี่!
น้ำส่ายหน้าหัวเราะนิดๆ...แล้วขมวดคิ้วด้วยความสงสัย ก่อนจะถามกลับไป
ด้วยรอยยิ้ม  “ที่ไหนครับ?”

เอสอมยิ้มมองหน้าแฟนตัวเอง ยังไม่ยอมเฉลย รีบจูงมือน้ำกลับขึ้นรถ
“เดี๋ยวคุณก็รู้///////(หึหึ)”


.........................................
.....................
..........

**************************




ที่บ้านของแบงค์...


“ขอให้คุณย่าอยู่เป็นร่มโพธิ์ร่มไทรให้ลูกหลานนานๆนะครับ  ขอให้พ่อแข็งแรง
อายุยืน เตะปี๊บไกลไปสิบแปดเมตร!555 ส่วนคุณแม่ก็ขอให้สวย สาว สุขภาพดีมีแรง
ทำขนมอร่อยม๊ากมากให้ผมกินเย๊อะๆ~เลยนะคร้าบบบ ขอบคุณทุกคนที่รักผม
เหมือนลูกเหมือนหลานคนนึงครับ ผมก็รักทุกคนครับ”

หนุ่มหน้าตี๋ก้มลงกราบหลังพิธีรดน้ำดำหัว ผู้หลักผู้ใหญ่ต่างหัวเราะชอบใจพรมน้ำใส่หัว
ให้พรคืนกับเขาอย่างเอ็นดู ทุคนมีใบหน้าที่แช่มชื่น...

แบงค์กับเบนซ์ สองพี่น้องมองหน้ากันอมยิ้มแป้น  นิกกี้ได้รับความรักจากครอบครัว
ของพวกเขาอย่างไม่มีเกี่ยงงอน..



“มาให้พี่ช่วยนะ..” นิกกี้เดินยิ้มแฉ่งมาแย่งจานจากมือแบงค์
ครอบครัวกำลังจะกินข้าวกันพร้อมหน้าพร้อมตา สองหนุ่มจึงรับอาสาจัดโต๊ะ
แต่เมื่อเห็นใครกำลังจะทำอะไร เจ้าหนุ่มตี๋เป็นต้องกุลีกุจอ แจ้นไปช่วย
ทางนู้นที ทางนี้ทีให้วุ่นไปหมด

“555 พี่นิกครับ ไม่ต้องเอาใจกันขนาดนี้ก็ได้ เดี๋ยวตัวเองนั่นแหละ
ที่จะเป็นลมไปก่อนได้กินข้าวฝีมือแม่55////////”

หนุ่มน้อยบอกคนรักรุ่นพี่ให้นั่งลงข้างเขา เมื่อจัดโต๊ะเสร็จ
“เสียดายจัง พี่น้ำกับพี่เอสไม่น่าไปต่างจังหวัดเลย หาจังหวะชวนมากินข้าว
ที่บ้านแบงค์ด้วยกันไม่ได้ซะที”  เขามักจะเล่าให้ที่บ้านฟังเสมอว่าพี่ชาย
ของคนรักดีต่อเขามาก... ( ก็เป็นช่วงๆตามอารมณ์เจ้าตัวเขาอ่ะนะ555)


“โอ๊ยปล่อยคู่นั้นเขาไปทำงานหาเงินเถ๊อะ ถ้าพี่น้ำไปกับพี่เอส
พี่ก็วางใจหน่อย... ป่านนี้คงชวนกันไปเที่ยวสนุกที่ไหนกันต่อแล้วมั้ง...หึ”




**************************

...........................................

..............................

..............



“เชิญเลยจ้า! เชิญเลย!//////// ยินดีต้อนรับค่า แหม~ดูซิเปียกมะล่อกมะแล่ก
เป็นลูกหมาตกน้ำกันมาเลย555  แต่ก็ยังหล่อขาดบาดใจพี่เหมือนเดิมนะค้า///////
555พี่ดีใจจริงๆค่ะที่อุตส่าห์แวะมากันได้”

เจ้าของสถานที่ กล่าวต้อนรับลูกค้าคนดังกับคุณผู้ช่วยหน้าหวานอย่างยินดีปรีดา
คำพูดคำจาที่ได้ฟังจากสาววัยกลางคนที่ดูผู้ดีคนนี้ ทำให้น้ำรู้ได้ในทันทีว่า
คงสนิทชิดเชื้อกับเจ้าดาราหน้าหล่อไม่น้อย...





(มีต่อจ้า)
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 25-04-2012 18:44:13 โดย tsktonight »

ออฟไลน์ tsktonight

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 386
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +145/-0


พิเศษ2สงกรานต์แล้ว(รักกันวันเปียกปอน) ต่อจ้า^^



..............



“เชิญเลยจ้า! เชิญเลย!//////// ยินดีต้อนรับค่า แหม~ดูซิเปียกมะล่อกมะแล่ก
เป็นลูกหมาตกน้ำกันมาเลย555  แต่ก็ยังหล่อขาดบาดใจพี่เหมือนเดิมนะค้า///////
555พี่ดีใจจริงๆค่ะที่อุตส่าห์แวะมากันได้”

เจ้าของสถานที่ กล่าวต้อนรับลูกค้าคนดังกับคุณผู้ช่วยหน้าหวานอย่างยินดีปรีดา
คำพูดคำจาที่ได้ฟังจากสาววัยกลางคนที่ดูผู้ดีคนนี้ ทำให้น้ำรู้ได้ในทันทีว่า
คงสนิทชิดเชื้อกับเจ้าดาราหน้าหล่อไม่น้อย...


“เจ้าของเค้าเป็นลูกพี่ลูกน้องกับพี่โอบ สนิทกันเลยได้ส่วนลดเยอะเลยล่ะ... หึหึ”
คนเจ้าเล่ห์หันมากระซิบบอกข้างหูหนุ่มน่ารักที่เดินตามกันมา...


พี่วาเจ้าของรีสอร์ทหันมาถามดาราหนุ่มด้วยหน้าตายิ้มแย้ม “เอาหลังเดิมใช่มั้ยค่ะน้องเอส”
เอสยิ้มรับอย่างรู้กัน แล้วรับผ้าขนหนูเช็ดตัวจากพนักงานมาสองผืน ส่งให้คนที่ตัวเปียก
มาด้วยกันหนึ่งผืน ก่อนถอดแจ็คเก็ตที่เปียกฝนออก เหลือแค่เสื้อยืดตัวในแนบเน้น
กล้ามท้องสวยๆ ให้หัวใจสาวๆพนักงานต้อนรับของรีสอร์ทหวั่นไหวไปตามๆกัน//////
ไม่เว้นแม้แต่... น้ำที่ยืนถลึงตาใส่เอสด้วยหน้าแดงๆ เจ้าบ้านี่เที่ยวถอดโชว์ไปทั่ว///////*//


เห็นเจ้าตัวยังไม่รู้ตัวว่าตกเป็นเป้าสายตามากแค่ไหน คุณผู้ช่วยสุดน่ารักจึงต้องดึงผ้าขนหนู
จากมือเอสทั้งที่กำลังเช็ดอยู่ ให้กางออกคลุมตัวคนหล่อ ต้องห่อเอาไว้ให้มิด!...

 “ไปเช็ดต่อที่ห้องไป๊!”



ฝนยังคงตกอยู่พรำๆ ...

เอสและน้ำเดินกางร่มตาม พี่วากับพนักงานยกกระเป๋าไปยังบ้านพักส่วนตัว
แต่ละหลังสร้างจากไม้อย่างดี ออกแบบมาให้ทรงบ้านไม่เหมือนกันแม้แต่หลังเดียว
ตั้งอยู่แยกห่างจากกันเป็นสัดเป็นส่วน เหมาะสำหรับคนที่ต้องการความเป็นส่วนตัวมากๆ 
ถึงจะดูเรียบง่ายไม่หวือหวา แต่ที่นี่ก็สวยงามมาก อีกทั้งยังมีทางเดินเชื่อมระหว่างบ้านพัก
กับส่วนกลางของรีสอร์ท ด้วยสวนสวยๆ...  ตลอดทางที่เดินกันไปนั้น เต็มไปด้วยสีเขียวของ
ต้นไม้ใบหญ้า.. ธรรมชาติโอบล้อมรอบตัวพวกเขาเอาไว้ 


“ที่นี่สวยจังเลยนะครับ.. บ้านหลังนี้ก็สวยมากจริงๆ ไม่อยากเชื่อเลยว่า
จะมีที่พักดีๆซ่อนอยู่แถวต่างจังหวัดแบบนี้ด้วย///////”

 บ้านหลังที่จะมาพักสวยจนน้ำต้องเอ่ยปากชม เจ้าของก็ยิ้มอย่างภูมิใจแต่เธอต้องเขิน
ให้กับคำชมของดาราหนุ่มที่พูดต่อท้ายให้ จนแทบจะบิดไปบิดมา

“ฮื่อ~ ไม่นา...ผมว่า แถวๆนี้ไม่มีอะไรสวยสู้พี่วาของผมได้อีกแล้วล่ะครับ(ยิ้ม)”

“แหม!//////// น้องเอสเนี่ย! ปากหวานตลอดเลยนะ!อ๊ะเดี๋ยวพี่แถมรูมเซอร์วิสให้สามมื้อ
เลยเอ้า!! คนอะไรก็ไม่รู้ชอบพูดแต่ความจริงฮุฮุฮุ”

ได้ข้าวกินฟรีแล้วเอสก็หันไปยิ้มยักคิ้วให้น้ำ...


“เอาล่ะ พี่ไม่กวนแล้ว น้องๆอยากได้อะไรกันก็กริ๊งกร๊างไปหาพี่
หรือสั่งที่พนักงานได้ตลอด 24 ชั่วโมงเลยนะจ๊ะ”

เมื่อเหลือแค่พวกเขายืนอยู่หน้าบ้านไม้หลังงาม เพราะเจ้าของและพนักงานพากัน
เดินกลับไปจนไกลตาแล้ว.. น้ำก็ทำหน้าหมั่นไส้ หยิกท้องเจ้าแฟนหนุ่มเข้าให้

“โอ๊ย~~~!! ||||||||||||||| ผมเจ็บนะคุณ! จะหึงจะหวงผมก็บอกกันดีๆก็ได้”

“หืมมมม!!!แหวะ! ////////*//”

เจ้าคนหลงตัวเองแกล้งทำหน้าตาเสียดาย ก่อนหลุดหัวเราะคนน่ารักของเขาที่ทำท่า
แลบลิ้นให้เสร็จก็เดินเชิดหน้าเข้าไปในบ้าน


........................................
.........
....................




เอสเปิดกระเป๋าที่พนักงานยกเข้ามาวางไว้ในห้องนอน หยิบเสื้อผ้าชุดใหม่ออกมา
เตรียมเปลี่ยน แล้วหันไปพูดกับคนน่ารักอย่างดีใจ ที่เห็นอีกฝ่ายเองก็รู้สึกชอบที่นี่
เหมือนกับเขา   “เอาไว้พรุ่งนี้ ผมจะพาคุณแวะไปเที่ยวก่อนกลับบ้านนะน้ำ”

“อื้มม//////// .........นี่เอส.. ทำไมคุณถึงชอบหลังนี้ครับ?...”  น้ำกำลังใช้ผ้าเช็ดผมเผ้า
ถูกคนรักทำตาโตเหมือนนึกได้เข้าใส่


คนหน้าหล่อรีบมาจูงมือคนรัก ลากให้เดินไปทางหลังบ้านด้วยกัน…
บ้านหลังนี้...เป็นบ้านไม้หลังเล็กๆ ขนาดพอเหมาะที่จะอยู่กันได้สามถึงสี่คน

ส่วนหลังบ้านนี้ ...เป็นที่โปรดของเอส


บริเวณหลังบ้านนั้นกว้าง และถูกออกแบบให้เป็นเหมือนชานบ้านที่ยื่นออกไป
เชื่อมต่อกับสวนด้านหลัง สวนสวยๆ มีพืชผักสวนครัวปลูกไว้หลากหลาย ราวกับเป็น
บ้านที่มีคนมาอยู่อาศัยจริงๆ แถมยังมีต้นไม้ใหญ่ให้ร่มเงาปลูกอยู่ริมตลิงอีกด้วย..

ใช่แล้ว........เหตุที่บ้านหลังนี้พิเศษสำหรับเอส ผิดกับบ้านหลังอื่นๆ เพราะด้านหลัง
ของบ้านมันติดกับคลองสายเล็กๆที่ยังมีน้ำใส มีปลาน้อยใหญ่แหวกว่ายให้เห็น

ทุกอย่างดูสวยงามลงตัว เหมือนหลุดเข้ามาอยู่ในอีกโลกหนึ่ง โลกที่เต็มไปด้วย
ความงดงามของธรรมชาติ...... ยิ่งอากาศยามฝนลงเม็ดแบบนี้ ไอดินกลิ่นหญ้ายิ่งทำให้
รู้สึกสดชื่นเย็นสบาย ไม่ต้องพึ่งแอร์ ไม่ร้อนอบอ้าวเหมือนในเมืองใหญ่ๆที่เต็มไปด้วยตึก
ถึงแม้ว่าฝนยังตกไม่เลิก แต่น้ำก็ชอบใจทิวทัศน์ของหลังบ้านนี้มาก..


“สวยนะ........ดีจังที่นี่////// รู้สึกดีจัง... ได้นั่งตรงนี้..”  คนน่ารักลงนั่งกับพื้นชานบ้าน
มองอย่างชื่นชมไปรอบๆตัว คนที่พามาพลอยยิ้มแป้นแล้วนั่งลงข้างๆ

“นานๆจะผ่านมาทางนี้ ผมก็คิดถึง..”

“คิดถึงพี่วาเจ้าของรีสอร์ทน่ะเหรอ.....หึ”  แกล้งแซวให้เอสย่นคิ้วเล่น

“อื้อ~ไม่ใช่!///////*// ผมหมายถึง ไอ้ที่อยากให้คุณมาเห็นที่นี่ต่างหากเล่า”

“ หึ..... ขอบคุณครับเอส มันสวยมากเลย บ้านก็สวย วิวก็สวย... ขนาดเม็ดฝน
ที่หยดลงไปในน้ำยังสวยเลย..”  น้ำนั่งกอดตัวเอง เหม่อมองออกไปยิ้มๆ

“ยังไม่หมดหรอกนะ ที่ผมอยากให้คุณได้เห็น”

“เอ๋?........ อะไรกันที่คุณว่าอยากให้ผมดู ไม่ใช่บ้านนี้ หรือวิวหลังบ้านหรอกเหรอ?”
เจ้ารูปหล่อจอมวางแผนของเขายังซ่อนอะไรไว้อีกกันนะ!?


“ต้องรอก่อน เพราะตอนนี้ยังไม่เห็นหรอก... แต่ก็...คงใกล้แล้วล่ะ นั่งรอก่อนนะน้ำ”

ถึงจะดูงงๆ ต้องขมวดคิ้วมองหน้าคนพูดให้ขำคิกคัก แต่น้ำก็ตัดสินใจยอมนั่งรอ
อย่างที่เอสบอก... แต่เพราะยังใส่เสื้อผ้าที่เปียกชื้น หนุ่มน่ารักจึงยกเข่าขึ้นกอดไว้
นั่งลูบแขนลูบขาตัวเองที่สั่นนิดๆ  ความชื้นจากละอองฝน ทำให้รู้สึกหนาวเย็นขึ้นมา...


แล้วจู่ๆ เอสก็ขยับเข้ามานั่งเสียจนแนบชิดติดตัวเขา ก่อนค่อยๆยื่นมือมาหา
น้ำต้องสะดุ้งตาโต หัวใจเต้นแรงขึ้น จ้องตาคนหน้าหล่อไม่กระพริบ
นี่เขาต้องการจะทำอะไร!?/////////


มือของเอสนั้น..ไล่เกลี่ยหยดน้ำจากไรผม ที่กำลังไหลลงมาตามพวงแก้มใสของคนรัก

“ขอโทษครับ... ผมลืมคิดไปว่าพาคุณมาเปียกแบบนี้ เกิดไม่สบายขึ้นมาจะทำยังไง..”

ความห่วงใยแสดงออกมาทางแววตาที่แสนอ่อนโยน... 
น้ำเสียงนุ่มหูทำให้หนุ่มน่ารักต้องถึงกับ เม้มริมฝีปากของตนอย่างเขินอาย...
หลบสายตาคนตรงหน้าด้วยหัวใจที่หวั่นไหว 


“//////...เอ่อ.. ไม่เป็นไรหรอก.. ผมจะกินยากันไว้ก่อนนอนนะ... คุณนั่นแหละ
เดี๋ยวก็เป็นหวัดหรอก ผมยังเปียกอยู่เลย..”  ว่าแล้วก็ดึงผ้าขนหนูที่คล้องคอตนเองมา
คลุมหัวอีกฝ่ายแล้วขยี้ ก่อนขยับตัวลุกนั่งคุกเข่า เพื่อให้อยู่ในระดับที่สูงกว่า
จะได้จัดการเช็ดผมให้ถนัดๆ


ดาราหน้าหล่อยิ้ม ทำตาหวาน เงยมองหน้าน้ำไม่วางตา.......

“...มองอะไร”  น้ำถาม..

“มองแฟนตัวเองครับ..  กำลังสงสัยอยู่ว่าทำไมเขาน่ารักจัง..”
คนตอบถือโอกาสกอดเอว คนโดนกอดเอวก็ไล่แกะมืออีกฝ่าย ทำขมวดคิ้วบ่น

“ไม่เบื่อรึไง มองอยู่ได้ทุกวัน..” 

เอสส่ายหน้ายิ้มหวาน.. “ ยังไม่พอด้วยซ้ำ ผมจะมองคุณไปตลอดชีวิตเลย..”


ตาคู่สวยประสานสายตาหวานซึ้งนั้นได้ไม่นาน ก็ต้องหลุบมองลงต่ำ ก่อนเบือนหน้า
ไปทางอื่นด้วยความขวยเขิน หนีสายตาที่จ้องมองเขาราวกับจะกลืนกินเสียเดี๋ยวนี้/////////

“อ่ะเอ้า!///////เช็ดต่อเองแล้วกัน!” 


คนน่ารักเขยิบไปนั่งกอดเข่าท่าเดิมให้ห่างจากคนหน้าหล่อ แต่อีกฝ่ายกลับเขยิบตามมา
นั่งด้วยไม่ยอมออกห่าง  เขาอยากจะซ่อนแก้มแดงๆแทบแย่ จึงช้อนหางตาไปมองหน้า
อย่างตำหนิ ขมวดคิ้วยิ่งขึ้นไปอีกจนแทบจะผูกกันเป็นโบว์ได้ เหมือนอยากบังคับ
ให้คนตามขยับห่างออกไป


ดาราหนุ่มกลั้นยิ้ม แกล้งผิวปากคลอเป็นเพลงเบาๆ เบือนหน้าหันไปทางอื่น แต่คว้าเอา
มือนุ่มคนข้างตัวมาจับไว้อย่างไม่สนใจความต้องการของอีกฝ่าย////////


“หือ!?...ทำไมมือคุณเย็นจัง.... ตัวก็สั่นนิดๆด้วย หนาวเหรอครับน้ำ..”
หันมาพูดกับคนรักอย่างเป็นห่วงอีกครั้ง เสื้อผ้าที่พวกเขาสวมใส่ยังเปียกชื้นอยู่ทั่วตัว
“มาใกล้ๆผมสิน้ำ...”  เอสโอบไหล่บาง ดึงให้เข้ามาอยู่ในอ้อมแขนของตัวเอง ...

หนุ่มน่ารักยอมโอนอ่อน เอนตัวเข้าซุกหาไออุ่นอย่างว่าง่าย... ขณะที่ใจเต้นแรง
แก้มแดง และแววตาไหวระริกแทบเก็บอาการไม่อยู่...... เขากำลังอ่อนไหวให้กับ
ความอ่อนโยนของผู้ชายคนนี้....

ยิ่งเห็นริมฝีปากของคนตรงหน้าค่อยๆเคลื่อนเข้ามาใกล้มากขึ้นเรื่อยๆ...... เรื่อยๆ...
เจ้าของดวงตาคู่สวยหวาน ก็ต้องยอมพ่ายแพ้ให้กับความต้องการของหัวใจตนเอง


น้ำหลับตาลง.... ค่อยๆเผยอริมฝีปากบางสีชมพูระเรื่อขึ้นรับ... จูบ

จูบที่แสนละมุนละไมจากชายคนรัก...


...............เนิ่นนาน ..

ที่คู่รักยังส่งเรียวลิ้นร้อนคลอเคลีย และแตะริมฝีปากหากันอย่างอ้อยอิ่ง..
บอกให้รู้ได้ว่า ทั้งคู่ต่างก็ยังไม่อยากหยุดรับรสสัมผัสแสนหวานเช่นนี้ ....

ลมหายใจร้อนผ่าวที่หายใจรินรดกันไม่ขาดช่วง ... ฝ่ามือที่ลูบไล้เข้าไปถึง
ใต้เนื้อผ้าที่เปียกชื้น… ความรู้สึกอยากทำให้ผิวเนียนลื่นมือนั้นร้อนขึ้น...
สายฝนที่ยังคงโปรยปรายไม่หมดจากฟ้า...

ทุกๆอย่าง......  โดยเฉพาะ ความรัก ที่เกิดกับคนตรงหน้า
ต่างเร่งเร้าให้อารมณ์เสน่หาของทั้งสอง ก่อตัวขึ้นอย่างห้ามใจไม่อยู่..................

............................................

.....................

.........

......


     ละอองฝนเริ่มจางหายไปตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้...
เหลือเพียงหยดน้ำที่หล่นจากขอบหลังคาบ้าน ยอดหญ้าและตามกิ่งไม้
แสงแดดอ่อนๆที่ทำให้รู้สึกอุ่นผิวเมื่อหลังฝนซา เริ่มสาดแสงเข้ามาแทนที่
สะท้อนเงายามเย็นกับใบไม้ใบหญ้า และสายน้ำใสที่ไหลเรื่อยในคลองสวย...
เกิดเป็นประกายแสงระยิบระยับไปทั่วบริเวณ...


...แสงนั้นสะท้อนนัยน์ตาคู่สวยให้รู้สึกตัว..แล้วหันไปมอง
ภาพอันน่าประทับใจตรงหน้า  ..... พระอาทิตย์กำลังจะลับขอบฟ้า...


“เอส..................สวย.... สุดๆเลย..... เอส..”


น้ำพูดเหมือนละเมอออกมา ขณะที่จ้องมองความสวยงามนั้น
ภายใต้ร่างของชายคนรักที่นอนกกกอดเขาเอาไว้

เอสพลิกตัวมานอนตะแคงท้าวหัวให้สูงขึ้น เอื้อมมือไปดึงผ้าขนหนูมาห่มคลุม
ไหล่เปลือยของร่างบาง แล้วพูดยิ้มๆพลางใช้มือเคลียผมข้างหน้าของน้ำเล่น..

“สวยมากเลยใช่มั้ย นี่ไง..ที่ผมอยากให้คุณมาเห็น... หึ ..รู้มั้ยเมื่อก่อน
เวลาผมต้องนั่งมองพระอาทิตย์ตกดินที่นี่คนเดียว.... ผมก็ฝันทุกครั้ง ว่าสักวันหนึ่ง
ผมจะพาคนที่ผมรัก มานั่งมองภาพนี้ด้วยกันแล้วก็บอกกับเขาว่า..........
...ผมรักคุณครับน้ำ”


น้ำฟังเสร็จก็ดึงเอสลงมากอด ด้วยความรู้สึกที่เต็มตื้น ... ความรักที่เอสมอบให้
สวยงามเหมือนสายฝนที่หล่นจากฟากฟ้า อบอุ่นดังแสงจากดวงตะวัน
ที่สาดส่องเข้ามากลางใจเขา......


“นึกถึง.... ตอนที่คุณลักพาตัวผมไปนั่งรถเล่นจนรอบเมืองวันนั้นจัง55 ...วันนั้น
พระอาทิตย์ตกดินก็สวยมากๆเลย...หึ  .....ขอโทษนะ มาถึงนี่แล้วทั้งที แต่ผมกลับ
ไม่ได้มานั่งมองพระอาทิตย์ตกดินกับคุณซะนี่...///////”

อยู่ๆน้ำก็พูดออกมา ทำเอาเอสขมวดคิ้วไม่เข้าใจ ก็ในเมื่อตอนนี้พวกเขากำลังดู
พระอาทิตย์ตกด้วยกันอยู่แท้ๆ...?....


แต่เมื่อมองหน้าน้ำที่นอนอมยิ้มไปยิ้มมาอยู่ ... เอสก็นึกรู้ขึ้นมาได้!
เข้าใจในสิ่งที่น้ำพูดแล้ว   

“ไม่เป็นไรครับ... ///////// ได้นอนมองนี่สิ..ยิ่งกว่าที่ฝันซะอีก”

“ฮะฮะฮะ ไอ้บ้า../////// คิก...”


ทั้งสองหัวเราะแล้วนอนกอดซบกัน มองดูพระอาทิตย์ค่อยๆตกดิน
กระทั่งแสงสุดท้ายลับจากเส้นขอบฟ้า........







tsktonight…TBC.


*** จบตอนพิเศษจ้า~~~มดกัดเบ้าตาแตกรึยังค่ะ555

ขอบคุณสำหรับเม้นท์กำลังใจและบวกเป็ดนะค่ะ^^
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 22-04-2012 16:14:09 โดย tsktonight »

หมูกระต่าย

  • บุคคลทั่วไป
หวานมากมดแทะหูจนปวดไปหมดแล้ว

PoMArmKuB

  • บุคคลทั่วไป
5555555 ไม่ได้นั่งมองพระอาทิตย์ตก แต่นอนมองพระอาทิตย์ตก

คิดได้ยังไงเนี่ย คู่รักบรรลือโลกจริงๆ

ออฟไลน์ choijiin

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2082
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +445/-5
นอนมองสิดี ดูเสร็จจะได้มีต่อภาค 2 ภาค 3 ได้เลยเนอะเอส
 :oo1: :z1:

มดกัดเหมือนกันนะ
แต่ไม่ถึงกับเบ้าตาแตก
แค่ปากบวมเท่านั้นเองแหละ คริๆๆ
 :laugh:

IWacKEE

  • บุคคลทั่วไป

เขินนนนนนนนนนนน  :-[

เอส น้ำ น่ารักที่ซู๊ดดดดดดดดดดดดด  :กอด1:

ออฟไลน์ silverphoenix

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1182
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +347/-3
สาเหตุนี้นี่เองที่ทำให้น้ำกลัวน้ำ  555
ต้องเน้นว่าน้ำในวันสงกรานต์ด้วยนะ อิอิ


 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด