ตอนที่24 อายแต่รัก-รักแต่อาย(แรก)
“คุยกับพี่น้ำว่ายังไงบ้างอ่ะครับ พี่นิก?..” เสียงใสของหนุ่มน้อยร่างเล็กเอ่ยถามคนรักรุ่นพี่
หลังจัดโต๊ะอาหารเย็นเสร็จ เตรียมพร้อมกินข้าวด้วยกัน..
“พี่บอกพี่น้ำให้ไปบ้านพี่เอสแล้วล่ะ กลัวไอ้พวกบ้านั่นจะย้อนกลับมากัน....หึ..คิกคิก..555555”
พูดไม่เท่าไหร่นิกกี้ก็หัวเราะร่วนขึ้นมา
แบงค์ได้แต่กระพริบตามองงงๆ... “ขำอะไรครับพี่นิก ดู..อารมณ์ดีจังนะวันนี้?..”
“หึหึ...เปล่าๆ กินข้าวกันเหอะ..คิก..”
หนุ่มตี๋ตักข้าวกินไปก็อมยิ้มขำคิกคัก คิดอยู่ในใจ หากว่าเจ้าบ้าพวกนั้นมันไม่ย้อนกลับมา
ก็แสดงว่าคงมัวแต่แจ้นหายาแก้ปวดท้องกิน หรือไม่ก็คงหมดแรงจะวนกลับมารนหาที่ให้เขาแกล้งอีกรอบ....
(สมน้ำหน้าอยากมายุ่งกับพี่กูดีนัก! คราวหน้ากูจะเอาให้หนักกว่านี้สามเท่าคอยดู!!)
..........................................................................
..................................
................
“พี่นิกกี้-----------! มาอาบน้ำได้แล้วครับ”
แบงค์ตะโกนเรียกนิกกี้ที่เอาแต่นอนดูทีวีอยู่บนเตียง...
หนุ่มน้อยเดินออกมาหยุดยืนที่หน้าประตูห้องน้ำ... ท้าวเอวเอียงคอมอง.
..แล้วขมวดคิ้วไม่พอใจคนรักที่เอาแต่นอนดูโทรทัศน์นิ่ง ไม่ยอมขยับไม่สนใจ
หรือทำเป็นไม่ได้ยินที่เขาเรียกก็ไม่รู้... จึงแจ๊ะปากแล้วเดินมายืนบังหน้าทีวีไว้
เรียกนิกกี้ซ้ำอีกทีแถมทำตาดุใส่นิดๆ.............. “พี่นิก!”
เจ้าหน้าตี๋ร้องโหย~~~~! ทันที... ก็เขากำลังดูรายการโปรดเลย แบงค์เล่นมาบังแบบนี้
เดี๋ยวมันก็พลาดตอนสำคัญกันพอดี! มองไม่เห็นอะไรก็ขมวดคิ้วหน้างอเข้าให้....
.........เห็นพี่นิกทำหน้ายู่ไม่ชอบใจที่เขามาขัดจังหวะ...มันก็น่าน้อยใจเหมือนกันนะ..
คนตัวเล็กกว่าเม้มปากถอนใจแล้วหน้างอใส่บ้าง.. “ฮึ~!! ตามใจ!อยากจะดูอะไรก็ตามใจ!
มืดป่านนี้แล้วน้ำไม่ยอมอาบก็ตามใจ! ว่าจะอาบด้วยซะหน่อย! อยากจะดูมันนักใช่มั้ยทีวี
อยากจะดูอะไรก็เชิญเลยตามใจพี่นิกเลย! แบงค์จะไม่เรียกพี่อีกแล้วนะ เชิญซักแห้งได้
ตามสบายเลยครับ..ฮึ่ม..... แบงค์........จะไปอาบน้ำนอนแล้ว!!!”
..............อ้าวววว!!! ได้ยินแฟนตัวเล็กพูดตัดพ้อบ่นกระปอดกระแปดเดินหนีเขาไป
เจ้าตาตี่ก็หูผึ่งทันทีที่ได้ยินว่า จะอาบน้ำด้วยกัน!////// รีบร้องเรียกคนที่เดินหน้าบึ้ง
จะเข้าห้องน้ำไปลำพังคนเดียวเอาไว้อย่างง้องอน มือข้างดีก็รีบคว้าจับตามขอบโต๊ะ
ขอบเตียง เร่งรี่เข้าไปหาทันควัน “โอ๊ะๆ! โอ๋~โหย~~...แบงค์~แบงค์ๆๆๆ!!
แบงค์จ๋า~/////// พี่เหนี๊ยวเหนียวตัวอ่ะคร้าบบบ ให้พี่อาบด้วยคนน้า~~!”
หนุ่มน้อยหยุดชะงักหันกลับมามองนิกกี้ทางหางตา... ก่อนจะเอียงหน้าไป
แอบอมยิ้มทางอื่นอย่างขำๆ....////// (หึ.. นึกว่าจะแน่....)
......................................................
มือของหนุ่มน้อยค่อยๆเลิกชายเสื้อของคนรักขึ้นมาถึงจนหน้าอก.......สายตา
อดเผลอมองหุ่นของคนตรงหน้าไม่ได้.....//////// มันเขินเหมือนกันแฮะ!
ทั้งที่เคยเห็นกันมาหมดตั้งไม่รู้กี่ครั้งแล้ว........แต่ทุกครั้งพี่นิกเป็นคนถอดเอง
ไม่ใช่เขาแบบนี้นี่ (ก็พี่นิกเขาไวจะตายไอ้เรื่องถอดเนี่ย.. >/////<)
แบงค์ชะงักมือจนนิกกี้ต้องถาม
“มีอะไรเหรอแบงค์พี่ยกแขนให้จนเมื่อยแล้วนะ ถอดเลยดี๊?” นิกกี้ยิ้มตาหยีนั่งบน
เก้าอี้ที่แบงค์ยกมาวางให้ใกล้กับฝักบัวอาบน้ำ หนุ่มรุ่นน้องสูดลมหายใจไล่ความร้อน
ที่หน้าเล็กน้อย... ก็แค่อาบน้ำให้... ไม่ได้จะทำอะไรกันเสียหน่อย...
ถอดเสื้อออกจากแขนข้างที่ใส่เฝือกให้แล้ว หนุ่มน้อยก็ก้มตัวลงไป
จับขอบกางเกงขาสั้นของอีกฝ่ายแล้วดึงออก เป็นจังหวะเดียวกับที่
เจ้าของกางเกงใช้ขาข้างแข็งแรงยันตัวให้ยกสะโพกขึ้น
เพื่อช่วยคนรักตัวเล็กให้ถอดกางเกงของเขาง่ายขึ้นเหมือนรู้งาน...
เมื่อกางเกงและบ็อกเซอร์ถูกถอดออก.........นิกกี้ก็ยกแขนขาข้างที่มีเฝือก
วางพาดบนอ่างล้างหน้าข้างๆกับเก้าอี้อีกตัว.... นั่งยิ้มรอแฟนตัวเล็กจัดการกับร่างเปลือยของเขาได้ตามใจชอบ
แต่แล้ว..พอแบงค์ที่พยายามไม่มองหุ่นแมนๆของเขา จะคว้าฝักบัวมาเปิดน้ำราดตัวให้ด้วยอาการหน้าแดงนิดๆ
เจ้าหนุ่มตี๋ก็นึกได้รีบร้องทักทวงสัญญา
“เฮ้ย! เดี๋ยวดิแบงค์! ก็ไหนบอกจะอาบด้วยกันไง ทำไมของตัวเองไม่ถอด!”
“เฮ้ยพี่นิก~!//////*//” โดนทวงก็กำฝักบัวในมือแน่นตีหน้าเอ็ดหนุ่มรุ่นพี่ที่ทำให้เขาเขิน
“แบงค์โกหกพี่เหรอ!? .... ไม่ต้องมาทำตาโตใส่พี่เลยนะ ถ้าไม่ถอดพี่ไม่อาบ!”
“เอ๊ะ!พี่นิกนี่! ตัวเองจะอาบน้ำก็ต้องให้ผมทำตามใจเป็นเด็กไปได้ ไม่เอาหรอกผม///////..”
“เขิน?5555 เขินเหรอ....มาเขินอะไรพี่!?.... ทำเป็นไม่เคยเห็นกันไปได้” อมยิ้มหรี่ตาให้
ก่อนแกล้งไล่มองทั่วตัวคนรักให้อีกฝ่ายขนลุกหน้าแดงยิ่งกว่าเดิมเล่น
“ฮืม~ผมไม่ใช่พี่นิกนี่ ดูนั่งเข้าสิ!... เฮ้ย!(สะดุ้ง)ไม่ต้องมามาหัวเราะเลยนะ!
คนหน้าด้าน! ไอ้พี่นิกบ้า!หุบขาไปเลยไม่ต้องมาแอ่นให้ดู ทะลึ่งว่ะ!!///////*//”
นิกกี้อดขำท่าทางขัดเขินเก้ๆกังๆของคนตรงหน้าไม่ได้ โดนไล่เอาน้ำฉีดใส่หน้าใหญ่
“โอ๊ะฮะฮะฮะ//////อย่าฉีดหน้าดิแบงค์! พรุ้ย!ฮะฮะน้ำมันเข้าปากเข้าจมูกพี่น๊ะฮะฮะ”
มือขวาไล่จับข้อมือเล็กที่ถือฝักบัวไว้ได้ ก็ใช้กำลังบังคับให้หัวฝักบัวหันไปรดใส่คนถือเสียเอง
แบงค์ไม่ทันตั้งตัว หลบไม่ทันก็โดนน้ำราดเข้าเต็มๆ ทั้งเสื้อทั้งกางเกงเขาเปียกไปหมด
เลยฮึดฮัดใช้มืออีกข้างมาช่วยจับฝักบัวให้หันกลับไปทางคนขี้แกล้งอีกที
คราวนี้นิกกี้ปล่อยมือที่ใช้งานได้ข้างเดียวออกจากข้อมือแบงค์ทันที
แล้วอ้อมไปด้านหลังของร่างเล็กที่เข้ามายืนเสียจนประชิดตัวเขาอย่างไม่ระวัง
กอดเอว ดึงรั้งให้เข้ามาหาตัวเองจนอีกฝ่ายเสียหลัก ล้มมานั่งบนตักเขา ...
แบงค์เหวอตกใจแต่มือยังกำฝักบัวไว้แนบอก นั่งหน้าแดงเนื้อตัวเปียกปอน .....
ถูกสายน้ำที่ไหลออกจากฝักบัวไม่ขาดสาย ราดรดใส่ตัวเองจนชุ่มช่ำไปพร้อมๆกับ
คนเจ้าเล่ห์ที่นั่งเปลือยหัวเราะชอบใจกอดเอวเขาไว้อย่างไม่อาย
โดนรอยยิ้มสดใสของคนตัวโตกว่าที่เขาแสนรัก ดึงให้ใจที่หวั่นไหวกระเจิดกระเจิงจนลุกไม่ขึ้น...
ขนาดพี่นิกใช้แขนได้ข้างเดียวเขายังสู้ไม่ได้เลยคนอะไรกันนี่//////....
นิกกี้มองใบหน้าจิ้มลิ้มน่ารักที่มีหยดน้ำเกาะพราวไปทั่วให้เต็มตา...
... ก่อนค่อยเลื่อนสายตาหลุบมอง จดจ่อไปที่ริมฝีปากอิ่มของคนรักอย่างเสน่หา
ลมหายใจของพวกเขาเริ่มถี่กระชั้นขึ้นพอๆกับจังหวะหัวใจที่เต้นแรงกว่าเดิมด้วยความตื่นเต้น...
ทั้งคู่ประสานสายตากันโดยที่ร่างเล็กไม่อาจเลี่ยงได้อีก
ฝ่ามือร้อนเริ่มเข้าลูบไล้ไปตามแผ่นหลังของคนบนตักช้าๆ...
สักพักหนุ่มน้อยที่หลับตาพริ้มกอดซบอยู่กับบ่ากว้าง....ก็ได้ยินเสียงกระซิบที่ข้างหู
“แบงค์....อาบน้ำด้วยกันนะ พี่อยาก.......ให้แบงค์อาบให้... พี่อยาก..”
มือร้อนยังลากผ่านเสื้อที่แนบเนื้อเพราะเปียกชื้นพร้อมกระซิบเว้าวอนเอ่ยขอซ้ำๆให้คนฟังได้ใจสั่นเล่น...
“พี่อยาก.. อาบน้ำ.. หึ...แบงค์ช่วยพี่.... ทำให้พี่หน่อยนะ...นะ..ได้มั้ยครับคนดีของพี่...”
หนุ่มน้อยดันตัวเองออกมามองหน้าคนรัก สบสายตาเรียวรีที่สื่อความนัยมาหา
ก่อนจะค่อยๆเคลื่อนริมฝีปากอิ่มของตัวเองเข้าไปหาอีกริมฝีปากที่เผยอออกรับ...
อาจเป็นเพราะนานแล้วที่ไม่ได้สัมผัสใกล้ชิดกันถึงเพียงนี้...
ร่างกายท่อนล่างของหนุ่มตี๋จึงตื่นตัวเต็มที่ในทันทีจนคนที่นั่งทับอยู่รู้สึกได้...
คนตัวเล็กลากไล้ลิ้นเรียวนุ่มพร้อมลมหายใจที่หอบถี่ ออกจากการเกาะเกี่ยวกับ
อีกลิ้นร้อนในโพรงปาก...เลยเลียลากไล้ลงไปตามซอกคอ... หัวไหล่หนา...
ไหปลาร้าและแผงอกแกร่งที่เขาเฝ้าถวิลหาความอบอุ่นจากมันเป็นนักหนา...
ฝังจูบและขบด้วยฟันซี่เล็กๆจนเห็นเป็นรอยแดง...
รอยจูบ.... ที่แสดงให้รู้ว่าคนนี้...ของเขา..
หนุ่มหน้าตี๋สะดุ้งเล็กน้อยก่อนยิ้มรับอย่างชอบใจ แล้วเอาคืนบ้าง
ด้วยการสอดมือข้างที่ไม่ได้ติดเฝือกให้ลอดผ่านใต้เนื้อผ้าที่เปียกปอน ใช้นิ้วถูไถขึ้นลงผ่านปลายยอดอก
ที่มองเห็นเด่นชัดจากด้านนอกของเนื้อเสื้อแนบผิวขาวผ่องตรงหน้า...
ชายหนุ่มยกยิ้มอย่างพอใจที่ได้เห็นปฏิกิริยาของมันแข็งตัวชูชันสู้นิ้วเขาอย่างชัดเจน
“อ๊ะ!///////พี่...พี่นิกครับฮ๊ะ..อ๊ะอื้อ~~” คนบนตักสะดุ้งเงยหน้าส่งเสียงร้องเข้ากอด
กดให้ใบหน้าหนุ่มตี๋แนบชิดกับยอดอกอีกข้างที่เหลืออยู่...
ลิ้นร้อนๆของหนุ่มรุ่นพี่ไล้เลียเข้าที่ปลายยอดอีกข้าง ผ่านเนื้อเสื้อที่เปียกชื้น
เหมือนรู้ว่าร่างเล็กที่สั่นไหวกำลังต้องการให้เขาทำอะไร... คนตัวเล็กยังร้องคราง
กอดลูบไล้แผ่นหลังและเส้นผมของคนตัวโตกว่าไว้อย่างเพลินมือ เต็มใจรับสัมผัสสยิวที่ถูกมอบให้...
แต่สักพักก็ต้องกลั้นใจผละออก...แล้วนั่งหอบหายใจมองหน้าคนรัก
ก่อนจะค่อยๆยันตัวลุกขึ้นยืน เพื่อลดสายตาลงไปมองส่วนล่างของคนตรงหน้าที่บ่งบอก
ว่ากำลังต้องการเขามากแค่ไหน..... มาเห็นชัดๆเต็มตาแบบนี้ ขาชักจะสั่น..../////////
หนุ่มน้อยตัดสินใจปลดเปลื้องเสื้อผ้าที่เปียกปอนของตนเองออกเดี๋ยวนั้น...
รีบรูดซิบถอดกางเกงขายาวที่พับขาขึ้นเหนือหน้าแข้งทิ้งไป พร้อมกับชั้นในสีน้ำตาลอ่อน
... แล้วก้าวเข้าไปนั่งคร่อมขาบนตักของหนุ่มรุ่นพี่ พร้อมๆกับถอดเสื้อที่เปียกไปทั้งตัวออกอย่างรวดเร็ว
ต่อหน้าอีกฝ่าย ที่จ้องมองร่างของเขากำลังเปล่าเปลือยอย่างไม่วางตา....
ทันทีที่เสื้อเปียกๆนั้นถูกโยนทิ้งไปอย่างไม่ใยดี สองมือเล็กก็จับประคองใบหน้าคนรักไว้
แล้วก้มลงประกบบดเบียดริมฝีปากอิ่มเข้าหาปากบางตรงหน้าอย่างเร่าร้อน
ชักชวนให้ลากเกี่ยวกระหวัดพัวพันลิ้นร้อนใส่กันพลางขยับผิวเนื้อให้แนบหาไออุ่นของอีกฝ่ายอย่างโหยหา...
ลิ้นทั้งสองต่างดึงดูดสลับกันโลมเลียควานหาความหอมหวานไปทั่วทั้งในและนอกโพรงปาก
ปากบางจูบไล่ไปบนผิวเนื้อเนียนที่มีหยดน้ำเกาะพราวไปทั่วร่าง…..
หนุ่มร่างเล็กหอบหายใจถี่... เอื้อมมือไปหยิบขวดครีมอาบน้ำที่แขวนอยู่ข้างฝาผนัง
ใบหน้าจิ้มลิ้มนั้นเหยเกเป็นระยะด้วยความเสียวซ่านในอารมณ์...
ครีมอาบน้ำถูกบีบใส่ฝ่ามือตัวเองที่อ้อมมาหากันอยู่ทางด้านหลังของอีกฝ่าย ..........
ขยี้ครีมด้วยฝ่ามือทั้งสองข้างแล้วละเลงถูไถให้ทั่วทั้งแผ่นหลังและแผงอกตรงหน้า...
พยายามถู...ลูบไล้...ไปให้ทั่วร่างของคนที่ไล่จูบเขาไม่หยุด...
“พี่นิกอยู่เฉยๆก่อนสิครับ///// ฮ๊ะ..บะแบงค์อาบให้...///อ๊ะ..อื้อ~ไม่ถนัดเลย~..อื้มมม”
พูดยังไม่ทันจบอีกคนไม่ยอมเชื่อฟังเขาเลย มาจูบปิดปากเข้าให้แถมยังใช้แขนข้างเดียว
กอดกระชับตัวเขาเข้าไปแนบกับอกที่ลื่นไปด้วยครีมอาบน้ำ...คว้าเอาขวดครีมมาบีบใส่ตัวเขาบ้าง..
ไล่ถูไถฝ่ามือไปเสียทั่วเนื้อตัวของเขาในทุกๆที่ ..แม้แต่ท่อนล่าง
ทั้งสะโพก บั้นท้าย และต้นขา...ก่อนจะวนไปคว้าจับเอาส่วนสำคัญของเขาไว้เต็มๆมือ
ตอนแรกก็ร้องห้ามอยู่หรอก... แต่พอมันโดนรูดขึ้นรูดลงให้เสียวสะท้านแล้ว...
ก็ชักจะร้องห้ามเบาลงเรื่อยๆ สุดท้ายเขาเองถึงกับต้องแอ่นกายเข้าหา เด้งสู้มือนั้นอย่าง
ห้ามใจไม่อยู่... ร้องครางเสียงกระเส่าว่าไม่ไหวแล้ว หนุ่มรุ่นพี่จึงเร่งจังหวะทำให้เขาเต็มที่
จนที่สุดร่างเล็กก็เกร็งกระตุกตัวสั่นกอดร่างแกร่งแนบแน่น...
ปลดปล่อยความต้องการที่อัดอั้นเอาไว้ออกมาจนเต็มฝ่ามือร้อนที่ทำให้เขาสุขสม....
นิกกี้กระซิบ “..แบงค์.......... พี่อาบน้ำให้แบงค์แล้ว... ต่อไปตาแบงค์แล้วนะ.... พี่ขอ...
ตรงนี้นะ..” ยื่นลิ้นแลบเลียลงไปบนริมฝีปากอิ่มทั้งปากบน และปากล่างที่เผยออ้าออกเพื่อช่วยหายใจ
บอกให้รับรู้ว่าตัวเขาต้องการอะไร ก่อนประกบปากจูบลากลิ้นเล็กนั้นให้ตามกันเข้าไปในโพรงปากของตนเอง...
คนรับลิ้นถอนปากจากจูบที่หนักหน่วงออกมาปรือตามอง แล้วใช้ฟันขบเม้มริมฝีปากล่างของอีกฝ่ายอย่างหมั่นเขี้ยว...
........................
............
พักใหญ่...เสียงร้องครางต่ำลากยาวก็ถูกเปล่งขึ้นดังกว่าทุกครั้ง...
อาจเป็นเพราะห่างหายจากการทำกิจกรรมเช่นนี้ไปเสียนาน ชายหนุ่มจึงหลั่งออกมามากกว่าปกติ
แต่คนรักตัวเล็กของเขาก็ทำหน้าที่นี้อย่างไม่รังเกียจรังงอนใดๆ.... แถมยังใช้ปากอิ่มของตัวเล่นกับส่วนนั้น
อีกครั้งซ้ำๆ...ซ้ำๆ...ราวกับไม่รู้จักอิ่มไม่รู้จักพอ..กระหาย..อยากจะได้อีก...
พาให้เจ้าของแก่นกายที่ยังนั่งหอบหายใจต้องร้อนรนทนไม่ได้ ทั้งที่เพิ่งเสร็จกิจด้วยลีลา
เร่าร้อนจากริมฝีปากอิ่มสวยนั้นไปหยกๆ แต่มันกลับไม่หายคึกคักเพราะถูกกระตุ้นไม่ยอมหยุดเสียนี่...
นิกกี้ส่งเสียงร้องเรียก “แบงค์!..///////แฮกๆ....แฮก อ๊ะอื้มม~!!..พอ!.พะ..
พอเถอะ~~! พอแล้วตรงนี้...มัน!..มันอ๊ะ!~~อื้ออ~..”
ร้องบอกพลางพยายามผลักหน้าหนุ่มน้อยให้หยุดชะงักแล้วเงยขึ้น... ดวงตาเรียวรีต้องเจอกับสายตา
และสีหน้าที่ชวนให้คิดว่า ช่างเหมือนเขากำลังถูกออดอ้อนยั่วเย้าจากลูกแมวน้อยยั่วสวาทไม่มีผิด...
ลมหายใจของหนุ่มรุ่นพี่ยังไม่อาจกลับมาเป็นปกติ ซ้ำยังหอบแรงขึ้นกว่าเดิม
จากผลงานของเจ้าลูกแมวขี้เล่นที่ยังไม่ยอมวางมือ...ลิ้นเล็กนั้นยังไม่เลิก
....เล่นไม่เลิก...
“ฮึ่ม!! แบงค์! พี่บอกให้พอไง! ...อาบเสร็จแล้วก็พาพี่ออกไปใส่ผ้าข้างนอกสิ!”
นิกกี้จำต้องขึ้นเสียงกับคนรักที่ไม่ยอมหยุดทำแล้วฟังเขาบ้าง เล่นเอาแบงค์สะดุ้ง
หน้าเสียหน้าจ๋อยลงไปในทันที...เขารีบปล่อยมือออก ลุกขึ้นยืนเม้มปากก้มหน้า...
ใจ...ก็แค่อยากจะทำให้พี่นิกมีความสุขให้ยิ่งกว่านี้อีก....ไม่ได้หรือ...เขาทำมากไปหรือ
พี่นิกไม่ชอบหรอกเหรอ......น่าอายที่สุด... พี่นิกคงคิดว่าเขาหน้าหนาไม่รู้จักพอ..
ทั้งๆที่พี่เขาก็ยังเจ็บอยู่แบบนี้....อึก...บ้าจริง!.................
อยาก...จะร้องไห้.....
คนตัวเล็กได้แต่คิดฟุ้งซ่านในหัว..กลัวนิกกี้จะโกรธเขา..... เอาแต่ยืนก้มหน้าก่อนจะ
ค่อยๆเอื้อมมือไปคว้าผ้าขนหนูมาพันกาย...........ตอนที่น้ำตากำลังจะเอ่อขึ้นมาคลอเบ้า
เพราะเอาแต่คิดว่าตัวเองทำพลาดจนอีกฝ่ายไม่ยอมเล่นด้วยแล้ว...
เอวบางก็ถูกรวบด้วยแขนข้างเดียวของคนรัก ดึงให้เข้าไปนั่งลงบนตักอีกครั้ง...
“ทำไมพูดอะไรไม่ฟัง....หือ?... อาบน้ำให้พี่เสร็จแล้ว... ขั้นต่อไปก็ต้องใส่ผ้า
แบงค์พยุงพี่ออกไปข้างนอกเร็วๆเถอะ...พี่อยาก....ใส่....แล้วนะ”
ดวงตากลมโตใสแป๋วขึ้นมาทันทีหลังได้ฟังน้ำเสียงนุ่มหูอ่อนโยนอ้อนใส่ แต่
ก็ยังมองหน้าคนรักเหมือนยังไม่เข้าใจความหมายนัก.... จมูกโด่งของหนุ่มหน้าตี๋
จึงกดฝังลงหอมแก้มนวลนิ่มเข้าให้ฟอดใหญ่ ก่อนจะจูจุ๊บไปที่ริมฝีปากอิ่มอย่างหมั่นเขี้ยวอีกที
เผยยิ้มหวานให้ “ไปข้างนอกกันเถอะ.. บนเตียงแบงค์น่าจะจับพี่ใส่...
..........ผ้า...หึ.....ได้ถนัดกว่าในนี้เยอะ..นะเร็วเถอะแบงค์...พี่อยากออกไปใส่...........
ผ้า..........หึหึ.....กับแบงค์!..จะแย่แล้วน้า~...”
.....................แบงค์เงียบหน้าแดงๆ
แล้วก้มหน้านิ่งไปสักพัก ก่อนจะกลั้นลมหายใจเม้มปากพยักหน้าตกลงอย่างอายๆ...
.............เขารู้แล้ว.....///////// พี่นิกต้องการอะไร........
หนุ่มน้อยอมยิ้มแก้มแดงหลบสายตาคนตรงหน้า...ขำ..ไอ้ที่เขาเน้นคำว่า ใส่ ซะเหลือเกิน
จะให้เขาจับ.. ใส่ ... งั้นหรือ.............ว่าแล้วว่าคนทะลึ่งอย่างพี่นิกคงไม่หยุดแค่นี้แน่
มันยิ่งกว่าที่เขาจะทำให้เสียอีก....... คนลามกเอ๊ย ช่างขอมาได้ไม่อายปากเลยนะ!
....................แล้วเขาก็บ้าพอจะให้เสียด้วยสิ ///////
........................................
.....................
.........
[ห้ามอึ๊บ!]
ยังจำเสียงแข็งๆกับคำสั่งของพี่ได้ดี..............
แต่........ร่างเล็กที่เคลื่อนเข้ามานั่งทับคร่อมตรงกลางลำตัวเขาไว้บนเตียงนอน
กำลังทำให้คำสั่งห้ามของพี่ชายเลือนราง แล้วกระเด็นหายไปจากในหัว
หายไปที่ไหนเสียหมดก็ไม่รู้แล้ว............. ไม่สนแล้วตอนนี้!
นิกกี้ใช้หมอนรองหลังกึ่งนั่งกึ่งนอนเอนพิงกับหัวเตียงไว้...
เหยียดแขนและขาข้างซ้ายที่ติดเฝือกออกไปให้เต็มที่..
กลืนน้ำลายลงคอด้วยใจที่เต้นแรง...
เสียงร้องครางของคู่รักเริ่มแข่งกันดังขึ้นเรื่อยๆ...
ขณะที่บทรักบนเตียงบรรเลงไป… ลมหายใจที่หอบแรงและเม็ดเหงื่อที่ผุดพรายตามเรือนร่างของคนตรงหน้า...
ช่างทำให้รู้สึกว่าคนรักของเรานั้นเซ็กซี่เกินคำบรรยายจริงๆ...
หากว่าเวลานี้ร่างกายของเจ้าหนุ่มรุ่นพี่แข็งแรงดีเหมือนเช่นทุกครั้ง...
ป่านนี้เขาคงจะจับกดร่างเล็กยั่วยวนใจตรงหน้าให้ลงมานอนแนบไปบนผืนเตียงนุ่ม
แล้วจัดการบรรเลงบทรักนี้ให้หนำใจด้วยกำลังของตัวเองไปแล้ว...
แต่แม้ว่าหนนี้ จะทำได้เพียงรอรับความสุขอยู่เบื้องล่าง... คนรักของเขาก็ไม่ทำให้
ผิดหวังเลย ด้วยบทรักร้อนแรงถึงใจไม่แพ้ครั้งไหนๆที่เขาเคยเป็นฝ่ายนำ...
ขณะที่ชายหนุ่มทั้งสองต่างกำลังมัวเมาอยู่ในความต้องการที่ไม่อาจหยุดยั้งของตนเอง
“ตรี้ดดดดดดดดดด...ตรื้ดดดดดดดดดดดดดด”
บ้าชะมัด!... นั่นเสียงโทรศัพท์ร้องดังรบกวนช่วงเวลาหฤหรรษ์ของพวกเขาเสียได้!
ถ้าหากเอื้อมมือไปรับตอนนี้ก็บ้าแล้วช่างมันปะไร...
ร่างทั้งสองยิ่งโยกรุกรับเข้าหากันท่ามกลางเสียงเรียกเข้าที่ไม่พึงปรารถนานั้น...
จนมันหยุดดังไปเอง.......... แต่ไม่ว่ามันจะเงียบไปหรือดังต่ออีกสักกี่ที
ก็ไม่อาจเรียกร้องความสนใจของคู่รักได้...
เรียวขาเล็กเปลี่ยนมาเกี่ยวกระหวัดเกาะเอวอีกฝ่ายให้แน่นแล้วโยกตัวเข้าใส่จน
น้ำตาเอ่อ........ อ้าปากร้องครางเสียงสยิวออกมาดังๆอย่างไม่อายอะไรอีกแล้ว...
ถึงจุดสุดยอด... ร่างสองร่างกอดกันแนบแน่นเสียจนแทบจะกลายเป็นเนื้อเดียวกัน
อยู่ครู่ใหญ่...น้ำรักหลั่งรดสร้างความสุขสมอบอุ่นหัวใจ........
เมื่อความต้องการได้รับการเติมเต็มจนเสร็จสมอารมณ์หมายแล้ว
ทั้งคู่ก็ค่อยๆคลายอ้อมกอดแล้วล้มตัวลงนอนทับกัน เสียงหายใจประสานหอบดัง…..
เหนื่อยจนต้องหายใจทางปากช่วยอีกทาง... “แฮกๆๆ..แบงค์...ขอบคุณนะดีจัง...///////”
หนุ่มน้อยนอนกอดซบหน้ากับอกอุ่นของคนรักรุ่นพี่.... ยิ้ม........////////
ดีใจที่เขาทำสำเร็จ...ทำให้คนที่รักมีความสุข ......ถึงมันจะน่าอาย...
แต่พอเอาเข้าจริงๆในช่วงเวลาอย่างนั้น......มันก็หน้ามืดลืมอายไปเหมือนกัน...
ให้มันรู้กันไปว่าใครเป็นใคร! ...ยอมสู้ยิบตาตายกันไปข้างเชียวล่ะ!.........
แล้ว..... พอทำเสร็จแล้วมันยังไง............ อายว่ะ!!!///////….โคตร! โคตร!
..เขาทำลงไปได้ไงเนี่ยยยยย~~~~~!!!
.....แบงค์แกล้งทำเป็นหลับหนีความอายของตัวเอง แต่ใช้แรงไปเยอะขนาดนี้
มันก็พาให้เขาเคลิ้มหลับไปจริงๆ .......... และก่อนจะหลับลึกไปนั่น ก็รู้สึกได้
ว่าพี่นิกมาจูบเบาๆตรงขมับเขาอย่างอ่อนโยน...พูดกระซิบว่า
“พี่รักแบงค์นะ..”
...............................................
...........................
****************************************
......................ฟ้ามืดสนิท... นาฬิกาบอกเวลาสามทุ่ม
... หลังอาบน้ำเสร็จ สวมเสื้อยืดสีขาวตัวบางที่หลวมจนไหล่ตก
กับกางเกงขาสั้นสีน้ำเงินเข้มผูกเชือกหูรูด... ของเอส...
คนน่ารักก็ออกมานั่งขัดสมาธิกลางที่นอนนุ่ม... ได้กลิ่นหอมหวานอ่อนๆจากตัว
คงเพราะใช้ครีมอาบน้ำกลิ่นสตรอเบอร์รี่... ในมือกำโทรศัพท์แนบหูแล้วขมวดคิ้ว
กัดปากล่างบ้าง... ทำแก้มป่องบ้าง... ระหว่างเพียรโทรหาน้องที่ไม่ยอมรับโทรศัพท์เขาเสียที....................
ไม่ได้รู้ตัวเลยว่า มีสายตาคู่หนึ่งเฝ้ามองเขาอยู่ตลอดด้วยหัวใจที่เต้นแรงแค่ไหน...
เอสเพิ่งอาบน้ำเสร็จสวมชุดนอนกางเกงขายาวเนื้อผ้าเบาสบายสีขาวครีม...ก้าวออกมา
หยุดยืนมองคนบนเตียง.........อย่างไม่รู้จะเริ่มยังไงดี..
ถึงเขาจะเชี่ยวเรื่องผู้หญิงมากแค่ไหน... แต่ กับผู้ชาย.........เขาก็ไม่เคยเหมือนกันนะ!
ได้แต่แอบศึกษามา.....มากพอดู... ก็เพื่อวันนี้โดยเฉพาะ...หึหึหึหึ เพื่อน้ำ////////
ชายหนุ่มสูดลมหายใจเข้าปอด พยายามผ่อนคลายทั้งที่เขาตื่นเต้นจนแทบเก็บอาการไม่อยู่
ตัดสินใจค่อยๆเคลื่อนตัวลงนั่งบนเตียง... ก่อนค่อยๆเขยิบเข้าไปนั่งให้ใกล้กับน้ำที่สุด..
***
วิตัดออกเยอะแล้วนะค่ะ อ่านดูแล้วคงจะพอรู้กันชิมิว่าตอนนี้มันเป็นโคตรnc555555555
ฉากเลิฟแบบxxx ...มันแต่งยากอ่ะ แอบมาลงให้ก่อนลอยกระทงเอาครึ่งแรกไปก่อนเน้อ!
เดี๋ยวจะตามมาลงครึ่งหลังให้เมื่อแต่งเสร็จกร๊ากกกกก55555 T T ยังแต่งไม่เสร็จเลยฮิ้ววววววววว
ปล.บ้านวิน้ำไม่ท่วมหรอกค่าจะรีบมาหานะจ๊ะ ขอบคุณที่รอเค้า เลิฟๆๆๆรักทุกคน^^
หัวข้อ: [yaoi] ขอโทษครับ! ผมเผลอ... | (จบแล้วค่า) *พิเศษ ชุดนอนนักกีฬา(เอสน้ำ (2/4/2018) (อ่าน 600526 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก