ตอนที่26 ง้อซะให้เข็ด...(หลัง)
เอสเล่นมางอนเขาแบบนี้... แล้วเขาต้องทำยังไงกันล่ะนี่?
คนอื่นเขาทำยังไงกันนะ?...ตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยต้องง้อใครมาก่อนเลย.....
อย่างคราวเพื่อนๆหรือแม้แต่กับน้องชายงอนเขา ก็แค่ปล่อยไว้เฉยๆจนมันหายไปเอง
แต่เรื่องคราวนี้ ........มันกลับทำให้หัวใจของเขาเต้นแรงขึ้นอย่างบอกไม่ถูก...
และเสียงจากข้างใน.........ข้างในหัวใจก็เหมือนกำลังตะโกนบอกเขาว่า
กับคนคนนี้............. ต้องง้อนะ! ////////....(..ง้อเขาซะหน่อย ดูดิ๊จะเก๊กได้นานแค่ไหน..)
น้ำเดินอ้อมเตียงนอนใหญ่มานั่งลงที่ริมเตียง หันหน้าเข้าหาอีกคนตรงนั้น..
......... เขายิ้มมุมปากนิดๆ..มองอีกฝ่ายที่ทำท่าตั้งอกตั้งใจ ก้มหน้าอ่านบทในมืออยู่แค่ที่หน้าเดิม
..... ทั้งที่มันน่าจะอ่านหมดไปได้ตั้งนานแล้ว....
“คุณโกรธ..?.” เสียงหวานเอ่ย
“..... เปล่า..” เสียงนุ่มตอบห้วนๆ
“งอนเหรอ?”
“.เปล่า”
“อารมณ์ไม่ดี?”
“เปล่า..”
“เป็นอะไร..?”
“เปล่า”
“ปวดหัว..?”
“เปล่า..”
“ปวดท้อง..ปวดฟัน..รึเจ็บเล็บขบ..?..”
“เปล่า!” เอสถอนหายใจ เงยมองหน้าน้ำ “ผมไม่ได้เป็นเล็บขบ!”
“อื้ม!... นั่นสิ..ผมว่าหน้าคุณเหมือนคนปวดขี้มากกว่าอ่ะฮะฮะฮะฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!!”
น้ำชี้หน้าเอสหัวเราะตัวงอ........ ทำคนหล่อหน้าบูดกว่าเดิม...
“ตกลงนี่คุณจะเข้ามาขอโทษผม รึคุณจะเข้ามากวนผมกันแน่!?”
เอสทิ้งบทในมือลงกับเตียง แล้วลุกยืนท้าวเอวถามหน้าหงิก
“.......ผมจะเข้ามา...” คนน่ารักทำท่ามองไปมองมารอบห้อง “อ๊ะเจอแล้ว!
นี่ไงผมจะเข้ามาเอาไอ้หื่นต่างหาก!(คิก)” คว้าตุ๊กตาได้ก็หันหลังให้เอสจะเดินออกจากห้องไป
เล่นเอาดาราหนุ่มเหวอไปชั่วอึดใจ อะไรกันนี่! น้ำยังไม่ยอมสำนึกผิดอีกเรอะ! ......
ทำไมคนน่ารักของเขาถึงได้ดื้ออย่างนี้นะ!!
เร่งไล่ตามเข้าคว้าแขนคนเอาแต่ใจ ดึงให้หันกลับมาเผชิญหน้ากับเขาตรงๆอีกครั้ง
“น้ำ! นี่คุณ!..อ๊ะ!”
ตกใจ..ที่คนรักเซตามแรงมือดึงเข้าหา หันควับกลับมากอดตัวเขาไว้เสียแน่น..........
เอสยืนนิ่งใจเต้นแรงขึ้น.. ก้มมองคนตรงหน้าที่ก้มหัวซุกอกเขางุดๆ ก่อนจะค่อยๆเงยหน้าขึ้นมาอมยิ้ม
ใช้สายตาคู่หวานมองจ้องนัยน์ตาเขาไม่กระพริบ................
ร้ายนักนะ! คิดว่าเขาจะหวั่นไหวมั้ยล่ะเนี่ย…///////
เอสกำลังจะยิ้มออกมา คิดว่าปากบางน่ารักนั่นต้องเอ่ยขอโทษเขาเสียงหวานแน่..
“เอส..ไปส่งซื้อของหน่อยดิ..”
รอยยิ้มที่กำลังจะคลี่ออกของคนหน้าหล่อหุบลงทันที... ซ้ำใบหน้าหล่อเหล่าคมคายนั้น
กลับงอหงิกเป็นจวักยิ่งกว่าเดิม........... เขาไม่ยอมใจอ่อนง่ายๆหรอกนะ!///////*//
จนกว่าน้ำจะยอมขอโทษเขาก่อน เขาจะไม่ปล่อยให้เรื่องนี้มันผ่านเลยไปเด็ดขาด!!
คนน่ารักของเขาเอาแต่ใจที่สุด...........ใช่..||||||||||||| เฮ้อ~ ก็รู้มาตั้งแต่แรกแล้วนี่หว่า...
แต่ดันรักไปแล้ว ถอนตัวไม่ขึ้นอีกต่างหาก.................นี่มันกรรมตามสนองชัดๆ
ที่เขาชอบเหวี่ยง วีน เอาแต่ใจและทำตามอารมณ์ตัวเองโดยไม่สนใจคนรอบตัวมาตลอด...
รู้แล้ว เข้าใจแล้ว....มันน่าน้อยใจชะมัด ทั้งที่ตัวเขาออกจะรักมากขนาดนี้
ยังไม่ยอมพูดขอโทษเขาสักคำ......... ทีเขายังพูดได้เลย..แค่คำว่า ขอโทษพูดไม่เป็นรึไง!
ดาราหนุ่มถอนใจแกะมือหนุ่มน่ารักออก แล้วนั่งหน้ามุ่ยบนเตียงนอน
“ไม่อ่ะ!....ผมไม่ว่าง!”
น้ำเห็นเอสยังหน้าบูด จึงก้มตัวก้มหน้าไปใกล้ๆ ไล่มองหน้าบูดๆที่เบี่ยงหลบเขาไปซ้ายทีขวาที
แอบขำในใจ..................เจ้าหื่นตัวใหญ่ของเขานี่ขี้งอนเอาเรื่องแฮะ
“ผมเพิ่งนึกได้น่ะ ว่าจะไปซื้อของกินของใช้ไว้ให้เจ้านิกมัน... เราไปซื้อด้วยกันนะ
แล้วจะได้เอากลับมาที่นี่ ให้พวกมันขนไปบ้านกันเอง..”
พูดเสียงอ้อนๆไป ก็ลงนอนกลิ้งตัวไปบนที่นอนอยู่ข้างๆคนหน้าหงิกที่เชิดคอฟัง
น้ำจับปากจู๋ๆของไอ้หื่นตัวเล็กในมือ มาจุ๊บที่แก้มนุ่มๆของตัวเองเล่นซ้ำไปซ้ำมา
พลางแอบเหล่มองแฟนตัวเองไปด้วย..
“โหย~…หื่นอ่ะ...สงสัยเขาจะปวดขี้จริงๆว่ะ นั่งหน้าเป็นตูดอยู่ได้”
เอสได้ยินน้ำพูดกับตุ๊กตาก็สะดุ้ง หันควับมาจ้องคนพูดด้วยหน้าบึ้งๆ
ก่อนจะแจ๊ะปากส่ายหัว แล้วรีบหันไปทำหน้าเคืองใส่ตู้เสื้อผ้าข้างหน้าต่อ..
“น้ำขอโทษษษษษษษ~~~~~น่า~ดีกันนะ55 คนโรคจิตเขาไม่ขี้งอนกันหรอก!”
จู่ๆเสียงหวานก็เอ่ยมา พร้อมสัมผัสจากทางด้านหลัง ทำเอาดาราหนุ่มสะดุ้งตาโต
ชายหนุ่มกระตุกยิ้มกว้างด้วยความดีใจ และเขินสุดๆ.....
(..ฮืม.แค่พูดขอโทษก็พอ ไม่ต้องแอบด่าต่อท้ายมาก็ได้นะน้ำ)
คำที่เขาอยากได้ยินจากปากคนที่รักมันช่างเพราะหวานหูจริงๆ แต่ก็ยังไม่หันไปมอง
คนน่ารักที่นอนกอดเอวเขาจากด้านหลัง.... น้ำเอาหัวมาไถๆแถวเอวเขาด้วย...
ทำอย่างกับลูกแมว... มัน......... น่ารักจังโว้ยยยยยยยยยย!!!///////
มาอ้อนเขาแบบนี้ เขาก็ละลายกันพอดี! ชายหนุ่มยิ้มกริ่มแต่ยังนั่งทำตัวแข็งๆ
ไม่ยอมหันมาก้มมองคนที่กอดเอวอ้อนเขาไปมา...
ถึงจะรู้สึกดีและหายงอนเป็นปลิดทิ้ง แต่ น้ำเล่นอ้อนเขาขนาดนี้ เขาชักอยากจะรู้จังว่า
ถ้าแกล้งทำเป็นงอนต่อ.... คนน่ารักของเขาจะทำยังไงน้า...หึหึ...
สักพักคนง้อก็ชั่งใจคิด.........อะไรเนี่ย?.... ยังไม่หายงอนอีกหรือ...
นี่เขาลงทุนทำขนาดนี้แล้วนะ!..... เริ่มปล่อยมือออกจากเอวแฟนหนุ่ม ลุกนั่งขมวดคิ้ว
แอบหยิบไอ้หื่นที่วางไว้ข้างตัวขึ้นมา เอานิ้วจิ้มตาไปหลายทีอย่างหมั่นไส้ลับหลัง..
แล้วอยู่ๆเอสก็ลุกเดินตรงไปที่ประตูห้อง น้ำชะงักรีบหยุดจิ้มตาไอ้หื่นมองตามตาโต...
คนหน้าหล่อเปิดประตูก็แอบยิ้ม ก่อนจะหันหน้านิ่งๆกลับมาพูดกับคนรักเสียงเรียบ..
“จะไปซื้อของไม่ใช่..... จะไปไม่ไป..”
“อ๊ะ! ไปสิ! ไปไป........แต่เดี๋ยวสิเอส!”
คนน่ารักรีบผวาลงจากเตียง ปรี่มาดึงแขนคนที่กำลังจะนำออกจากห้องเพื่อยื้อไว้ก่อน
“ตกลงคุณหายโกรธผมรึยังอ่ะ!?”
เอสปรายตามองอีกฝ่ายที่กระพริบตาหวานอ้อนเขานิดๆก่อนพูดอย่างวางมาด..
“ ผมก็บอกแล้วไง ว่าไม่ได้โกรธ” พูดเสร็จก็แกะมือน้ำออกแล้วเดินคอตั้งออกไปเลย
เล่นเอาน้ำหงุดหงิดหัวใจเป็นบ้า! อย่างนี้ต้องยังไม่หายโกรธหายงอนเขาแหงๆเลย!
ได้แต่ถอนใจเม้มปากไปมา.....
จับไอ้หื่นมาจ้องหน้าถลึงตาใส่ แล้วใช้ปากงับหัวมันไว้ให้ตัวห้อยต่องแต่ง
ก่อนจะบีบปากจู๋ๆของมันแล้วเหวี่ยงไปนอนแอ้งแม้งบนเตียงนุ่มอย่างระบายอารมณ์..
.............................................
.......................
ดาราหนุ่มเดินตรงรี่ผ่านหน้านิกกี้และแบงค์ที่ยังนั่งดูโทรทัศน์ข้างกันเงียบๆ
ด้วยบรรยากาศอึมครึมสุดๆ.... เจ้าหนุ่มตี๋เห็นเจ้าของห้องเหมือนจะออกไปข้างนอก
ก็ร้องเรียกถาม “ อะ พะพี่เอส! พี่เอสจะไปไหนครับ!?”
“นายสองคนเฝ้าบ้านให้พี่ด้วย.........พี่กับน้ำจะออกไปซื้อของเข้าบ้านให้นายนั่นแหละ
เดี๋ยวมา..........แล้วยังไง..............ก็........คุยกันซะ”
อธิบายและทิ้งท้ายให้เจ้าสองคนที่ยังดูมึนตึง หาทางปรับความเข้าใจกันเสียในระหว่างที่เขาไม่อยู่
ทั้งคู่คงจะพูดกันได้สะดวกขึ้น.... น้องแบงค์เอาแต่ก้มหน้านั่งนิ่ง นิกกี้เองก็เงียบไป.......
คนหน้าหล่อถอนใจ พลันเห็นคนน่ารักของเขาเดินตามออกมาแล้ว
จึงรีบหันหน้ากลับไปเปิดประตูรีบเดินนำออกไปจากห้อง ก่อนที่จะเผลอคล้อยตามรอยยิ้ม
หวานน่ารักของอีกฝ่ายซึ่งพยายามส่งให้เขาเพื่อเอาใจ แต่เมื่อก้าวขาพ้นประตูออกไปแล้ว
มันก็ทำให้เขาอดที่จะแอบอมยิ้มไม่ได้
ผิดกับอีกคนที่พอเห็นว่าโดนเมินใส่อีกไม่หยุด ก็เดินกระแทกเท้าขัดใจทำแก้มป่องๆตามไปอย่างเซ็งๆ
พอผ่านหน้าน้องก็เอื้อมมือไปผลักหัวแทนเรียกให้มองหน้า “อย่าทำนิสัยเสียเหมือนลูกพี่มึงล่ะ(เอส)
แม่งนิสัยไม่ดี! คนเขาขอโทษแล้วก็ยังทำหน้าง่อยอยู่ได้! ทีหลังกูไม่แกล้งพวกมึงแล่ว เวร!
ต้องตามง้อไปถึงไหนวะ! .....อ้อแล้วก็มึง...เฮ้ยไอ้เบ๊!”
หนุ่มน้อยสะดุ้งเงยหน้ามองอย่างงงๆ.. “อ่ะ อะไรครับพี่น้ำ?”
“ถ้าเชี่ยนี่(ชี้ที่น้อง) มันยังไม่ยอมพูดกับมึง กูอนุญาตให้เตะก้านคอแม่งเลย!กูรำคาญ!”
พูดเสร็จก็เดินบ่นงึมงำออกจากห้องตามคนขี้งอนอีกคนไป
แบงค์ได้แต่เลิ่กลั่กจะขำก็ไม่กล้า.. นิกกี้ก็ตะโกนโวยวายตามหลังพี่ชายอย่างไม่พอใจ
“พี่น้ำอ่ะ!!แค่นี้ผมยังเข้าเฝือกไม่พอใช่มั้ย! ก็ตัวเองผิดเองแล้วมาลงอะไรที่ผมเล่า!||||||||”
หนุ่มหน้าตี๋ถอนใจมองแบงค์ที่ลุกไปปิดประตูห้องให้ เพราะน้ำไม่ยอมปิด...
แบงค์หันกลับมายังยืนอยู่หน้าประตู แต่สังเกตได้ว่าหนุ่มรุ่นพี่ทำหน้าแปลกๆ
“พี่นิก.................เป็นอะไรรึเปล่าครับ?”
คนถูกถามทำท่าอึกอัก จนหนุ่มร่างเล็กเดินกลับมานั่งดูอาการเขาด้วยความเป็นห่วงข้างๆ
“แบงค์!.....แบงค์คงไม่เตะก้านคอพี่ใช่ม๊ะ!? อย่าไปเอาอย่างพี่น้ำนะ! ไม่ต้องไปฟังเขามาก
พี่น้ำน่ะบ้า! อย่าไปจำอะไรผิดๆมารู้มั้ย!” พูดสีหน้าน้ำเสียงจริงจังกับคนรักที่นั่งหน้าเหวอ....
คนฟังอดหัวเราะไม่ได้เอามือปิดปากก้มหน้าขำใหญ่ นิกกี้ยิ่งขมวดคิ้วพูดต่อร้อนรน
“เฮ้ยนี่พี่พูดจริงน๊ะ! ดูดิอยู่กับพี่น้ำแค่แป๊บเดียว ยังเล่นอะไรไม่เข้าท่าแบบนี้แล้ว
ไม่ต้องไปเชื่อเขามาก ปล่อยพี่น้ำเขาบ้าไปคนเดียวพอ ถ้าแบงค์เป็นแบบพี่น้ำอีกคน
แล้วพี่จะทำยังไงเล่า!” นิกกี้ยังพยายามพูดหว่านล้อมแบงค์ที่เอาแต่หัวเราะ
“แหม..............แบงค์นึกว่าพี่นิกจะไม่ยอมพูดกับแบงค์แล้วซะอีกครับ”
“อ๊ะ! เฮ้ยเออใช่! ลืมเลย!!///////*//” หนุ่มตี๋หน้าเหวอนึกขึ้นได้ เขากำลังโกรธอยู่นี่หว่า!
“55555555555..พี่นิกอ่ะ!///////” หนุ่มน้อยยิ่งหัวเราะใหญ่ คนรักรุ่นพี่ได้แต่ทำหน้าเหรอหรา
แก้เก้อแบบงงๆ ก่อนจะค่อยๆยิ้มตาหยีให้กับเสียงหัวเราะใสๆของเขา.....
อารมณ์ขุ่นมัวกับบรรยากาศที่น่าอึดอัด หายไปแล้ว....
แบงค์นึกขอบคุณพี่น้ำอยู่ในใจ (ขอให้พี่น้ำง้อให้พี่เอสหายโกรธได้ไวๆนะครับ...)
**********************************
ที่ห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง...ณโซนซุปเปอร์มาร์เก็ต..
ดาราหนุ่มเดินหยิบของใส่รถเข็น เดินเข็นไปเรื่อย ขณะที่หนุ่มน่ารักพยายามชวนเขาพูดคุย
ชี้นู่นนี่ให้ดูอยู่ตลอดเวลา... แต่ไม่ว่าจะทำยังไงคนหน้าหล่อก็ยังคงตอบกลับมาแค่เพียงสั้นๆว่า
“อือ..” แล้วไม่มองหน้าเหมือนเดิม น้ำกัดปากน้อยใจนิดๆแต่เขายังไม่ยอมแพ้หรอกน่า!..................
ผู้คนที่มาจับจ่ายซื้อของพากันชี้ชวนให้ดูดารารูปหล่อเป็นระยะๆ เอสส่งยิ้มพยักหน้าให้นิดๆกับทุกคนที่ยิ้มให้
ทักหรือโบกมืออย่างดีใจที่ได้เจอเขา บางคนก็ดูอย่างสนใจอยู่ห่างๆ..
น้ำเห็นก็ยิ่งหมั่นไส้.... ทีกับเขายิ้มให้ปากจะฉีกถึงหูก็ไม่ยอมมอง!-*-
เมื่อเอสเข็นรถมาถึงโซนของใช้...
น้ำเห็นยาสระผมยี่ห้อหนึ่งมีเอสเป็นพรีเซนเตอร์ หน้าดาราหนุ่มยิ้มหราอยู่บนขวดยาสระผม
วางเรียงรายกันเป็นตับที่ชั้นวาง... คนหล่อแอบชำเลืองมองคนน่ารักของเขาหยุดยืน
มองรูปที่เขาโฆษณายาสระผมไม่วางตา น้ำหยิบขวดหนึ่งมาถือไว้ในมือ
“เฮ่ๆนี่คุณดูดิ! ไอ้หมอนี่หน้าโคตรคุ้นเลยอ่ะ!” ยักคิ้วยิ้มล้อ เห็นเอสหันมาหรี่ตามอง
ก็พูดกับขวดยาสระผมให้ได้ยิน “แหม~ไอ้คนในรูปนี่มัน...หล๊อหล่อเนอะ!55ดูดิ
ยิ้มกว้างซะจะเห็นลิ้นไก่อยู่แล้ว แต่แม่งดูดี๊ ดูดีอ่ะ ยิ้มแล้วหล่อชะมัด!ที่สุดในโลก..”
เยินยอรูปเอสบนขวดยาสระผมเสร็จก็อมยิ้ม.... เหล่มองดูปฏิกิริยาเจ้าตัวจริง...จะยอม
ยิ้มให้เขาบ้างรึยังนะ อุตส่าห์ลงทุนชมขนาดนี้ ตั้งแต่คบกันมาเขายังไม่เคยชมเอสให้ได้ใจ
เลยสักครั้งเชียวนะ สงสัยจะดีใจจนเนื้อเต้นแล้วอ่ะดิ....(คิก)////////
แต่ปรากฏว่าเจ้าดาราหน้าหล่อของเขา ดันเดินเข็นรถไปผิวปากไปเลือกของอยู่ทางอื่น
ตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้!.................... หนอย~….ทำเป็นไม่สนใจเขาอีกแล้วนะ!
ฮึ่ม! บ้าชะมัดเลยปล่อยให้เขาพล่ามอยู่ได้คนเดียว!~//////*//
ผ่านโซนผักผลไม้...
เอสเห็นผลไม้น่ากินหลายอย่างก็ก้มลงเลือกใส่ถุง...
“..คุณ.... คุณรู้เปล่า... กล้วยเนี่ยดีนะ!.. มันมีประโยชน์ตั้งหลายอย่าง..”
น้ำเริ่มชวนเอสคุยอีกแล้ว... แต่คนหน้าหล่อก็ยังทำเป็นก้มหน้าเลือกแอปเปิ้ลไม่สนใจ
จนคนที่ถือกล้วยหอมลูกใหญ่ยิ้มค้างรอ ต้องสะกิดหลังให้ช่วยหันมามองเขาหน่อย..
เอสเลยต้องหันมาหาอย่างเสียไม่ได้..แล้วก็ได้เห็นกล้วยหอมวางอยู่บนหัวของน้ำ!..
.....เล่นเอาเขาสะดุ้งตกใจนิดๆ ขมวดคิ้วงงๆ เล่นอะไรของเขาเนี่ย!?
“เห็นม๊ะ! มันเป็นที่คาดผมก็ได้! (เปลี่ยนเอาลงมาแนบหูไว้) เป็นมือถือก็ได้!
(เลื่อนเอามาวางปิดปากตัวเองไว้ หันด้านงอขึ้นให้เหมือนรอยยิ้ม) ทำให้คนยิ้มก็ได้!!55”
แต่คนยืนดูดันไม่ยิ้มด้วยเลย............. มองเจ้ามนุษย์กล้วยยิ้มอย่างปลงๆก่อนส่ายหัว
แล้วหันไปเลือกผลไม้ต่อ....
คนน่ารักถือกล้วยยิ้มค้าง...รู้สึกราวกับว่ามีลมหนาวพัดผ่านจนได้ยินเสียง..ฟิ้วววว..
เมื่อทำให้เอสยิ้มไม่สำเร็จ น้ำก็ขมวดคิ้วมองกล้วยหอมลูกใหญ่ในมืออย่างเซ็งๆ
“สุดท้าย มันเป็นกล้วย...กินได้....อร่อยด้วยนะ..ไอ้นิกชอบกิน แน่ล่ะ
ก็มันเป็นพวกเดียวกับอุรังอุตังนิ..... เอากลับไปยัดปากมันซักสองสามหวีแล้วกัน..”
เสียงหวานบ่นพึมพำเรื่อยเปื่อยเสียงอ่อย พลางหยิบกล้วยหอมใส่รถเข็นอย่างหงอยๆ
โดยไม่ทันสังเกตคนหล่อที่หลบหน้าเขา เพื่อกลั้นยิ้มเสียจนเมื่อยแก้มไปหมดแล้ว..
คราวนี้เอสเข็นรถมาถึงโซนเครื่องกระป๋อง....
ชายหนุ่มแอบอมยิ้มชำเลืองหางตา มองคนที่เดินครุ่นคิดตามหลังเขามาติดๆ
อยากรู้นักคราวนี้จะเล่นอะไรอีก (คิกคิก....เมียกูนี่น่ารักจังโว้ย!/////)
น้ำเดินเอามือไขว้หลังวนไปเวียนมาอยู่ข้างหลังเอสที่เข็นรถนำหน้า...
เมื่อเห็นว่ามือของแฟนหนุ่มจะเอื้อมไปคว้าปลากระป๋องแพ็คใหญ่ ก็รีบเดินมาแทรกข้างหน้า
แล้วคว้าแพ็คที่เอสกำลังจะหยิบมาถือไว้เสียเอง
ดาราหนุ่มชะงัก...มองน้ำที่เอาปลากระป๋องแพ็คนั้นมาเทียบกับหน้าตัวเองให้เขาดู!?
........... ที่ฉลากมีโลโก้รูปปลาทูน่าทำท่ายักคิ้วหลิ่วตา ยิ้มยิงฟันสีขาวส่องประกายวิ้งๆ
เรียงกันหน้าสลอนกระป๋องละตัว...ด้านที่โชว์มีอยู่หกกระป๋อง ก็หกตัวพอดี...
“ดูดิ........... เหมือนกันป่ะ?..(ยิ้มเลียนแบบ)”
เมื่อเห็นว่าคนน่ารักของเขาพยายามจะทำตัวเป็นปลาทูน่าตัวที่เจ็ด...
เอสก็ได้แต่มองกระพริบตาปริบๆสองสามที....
ก่อนจะค่อยๆเบนหน้าไปทางอื่นอย่างไม่มีคำบรรยาย...
เจ้าปลาทูน่าตัวที่เจ็ดเลยหน้าหุบทันที...เพราะเอสไม่ยอมฮามุกเขาเอาซะเลย!||||||||||
แถมยังรีบเดินหนีไปอีก “ จะรีบเดินอะไรนักหนาเล่าเอสอ่ะ! คุณ! รอผมด้วยดี๊~ผมยังเจ็บอยู่นะ!!”
คนหน้าหล่อต้องรีบเข็นรถนำหน้าไปซะทุกที.. ไม่ใช่อะไร กลัวจะอดกลั้นหัวเราะไม่ไหวต่างหาก
เพราะระหว่างทางน้ำก็ยังคงปล่อยมุกเรี่ยราดอยู่ร่ำไป...
(นี่เมียกูเป็นตลกคณะอะไรวะ!? กร๊ากกก กูจะบ้าตาย~55)
แม้แต่ตอนคิดเงินก็ยังไม่วาย…
“อ๊ะ ผมเอาไอ้นี่ด้วยครับ! (คว้าถ่านไฟฉายที่วางขายตรงเคาน์เตอร์คิดเงินมาหนึ่งแพ็ค)
เอสคุณจะเอาด้วยมั้ย?” น้ำถามดาราหนุ่มก็ส่ายหน้า... เขาจะเอาไปทำอะไร?
ชายหนุ่มกำลังหยิบบัตรเครดิตออกมาจากกระเป๋าสตางค์ ก็ได้ยินเสียงน้ำพูดลอยๆใส่เขา
“..เชอะ.........คนอะไรไม่เอาถ่าน..” ………………………
แคชเชียร์ยังอมยิ้ม... เอสชะงักขมวดคิ้ว หรี่ตามองหน้าน้ำอย่างเอือมๆ...แต่ คนน่ารักกลับยิ้มแฉ่งให้
“ซื้อซัก สิบแพ็คดีมั้ยคุณ เอาไว้ใช้หุงข้าวไง!” ยังพยายาม..
“นี่มันถ่านไฟฉาย! ไม่ใช่ถ่านที่เอาไว้จุดไฟหุงข้าว!” ช่วยเขาตบมุกซะหน่อย..
“เอ๊า!ก็เอาไว้ใส่ไฟฉาย จะได้เอาไปส่องหาหม้อหุงข้าวเจอ เวลาไฟฟ้ามันดับไง!”
“........................” มาแนวนี้หรอกเรอะ...
“..................... .. ไรวะ~...ไม่ฮาอีกแระ.....โว๊ะ..น่าเบื่ออ่ะ!”
เอสได้แต่มองตามน้ำที่เดินหนีไป... รอดูเขาจ่ายเงินอยู่ไกลๆ...
และปล่อยให้แคชเชียร์มองหน้าเขาอยู่คนเดียว...
หลังจ่ายเงินเสร็จคนหน้าหล่อก็ขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนกลับ
ทิ้งให้น้ำยืนเฝ้าของที่ซื้อไว้มากมายในรถเข็น รอเขาอยู่หน้าร้านโดนัท..
เอสเดินเข้าห้องน้ำไปก็ตรงรี่เข้าห้องที่มีประตูปิด แล้วระเบิดเสียงหัวเราะอย่างดังออกมาทันที!
“ก๊ากกกกกกกกกกกกกก!!!!55555555555555555”
คนที่ยืนทำธุระอยู่ข้างนอกสองสามคน ถึงกับสะดุ้งตกใจเสียงหัวเราะของเอส
รีบล้างมือรีบเผ่นกัน พลางบ่นให้ดาราหนุ่มที่ขำไม่เลิกในห้องได้ยิน ..สงสัยแม่งบ้า..
ชายหนุ่มจึงพยายามกลั้นหัวเราะไว้ เขาทนไม่สนใจน้ำแทบตาย ดีนะที่ช่วงนี้เขาเล่นละครซิทคอม
เจอเข้าฉากกับพวกดาราตลกเยอะแยะ ถือว่าฝึกทำสมาธิมาไม่เสียเปล่า
คนน่ารักของเขาเล่นได้ตลอดเวลาสิน่า...นี่คงกะจะทำให้เขายิ้มให้ได้ (น่ารักที่ซู๊ดด/////)
ตั้งใจจะออกไปเฉลยให้คนแก้มป่องหน้าเริ่มจะงอรู้เสียทีว่า เขาหายโกรธ
หายงอนตั้งแต่ตอนอยู่ที่บ้านแล้ว............. วันนี้ได้เห็นมุมอ้อนๆฮาๆของน้ำมากมาย
มันยิ่งจะทำให้เขาหลงหัวทิ่มหัวตำเข้าไปใหญ่///////
แต่.................กลับกลายเป็นว่าเมื่อเดินออกมา
ดาราหน้าหล่อของเราต้องหุบยิ้มกว้างเสียแทบไม่ทัน!
เมื่อเจอกลุ่มนักศึกษาสามสี่คนกำลังรุมล้อมหน้าล้อมหลังคนน่ารัก
ซึ่งแน่นอนไอ้เจ้าพวกนั้นทุกคนเป็น (ผู้ชายล้วน!).....||||||||||||||…แย่แล้วน้ำ!!!
เกิดอะไรขึ้นเขาไม่รู้แต่ที่รู้ๆ เขาจะไม่ยอมให้คนที่เขารักต้องได้รับอันตรายเป็นอันขาด!
เอสไม่รอช้าวิ่งปรี่เข้าไปกลางกลุ่มด้วยท่าทีถมึงทึง! “เอส! ช่วยน้ำด้วย!” เสียงหวานสั่น
รีบหลบหลังเขาทันที ดาราหนุ่มเห็นคนรักกลัวมากก็บันดาลโทสะเข้ากระชากคอเสื้อเจ้าคนแรก
จับเหวี่ยงด้วยกำลังจนมันกระเด็นไปกระแทกบูธขายไอศกรีมข้างๆอย่างแรง
เสียงโครมครามทำทั่วบริเวณนั้นตื่นตะลึง เจ้าคนที่สองเห็นเพื่อนเสียท่าก็โมโหรีบกำหมัดปราดเข้าใส่
แต่ไม่เร็วเท่าท่าเตะของคนหล่อที่ฟาดใส่หน้าท้องของมันได้พอดี ต่อด้วยท่ากระโดดถีบเข้ากลางยอดอก
ของไอ้คนที่สามซึ่งกำลังยืนเหวอแบบต่อเนื่องไม่ให้มันตั้งตัวได้
“เอส!ระวัง!” เสียงคนน่ารักร้องเตือนแฟนหนุ่มอย่างตกใจ เมื่อเห็นเจ้าคนที่เหลือสุดท้าย
ล้วงมีดสั้นเล็กๆออกมาคิดจะจ้วงแทงข้างหลัง “หนอย~! เล่นทีเผลอเหรอมึง!”
เอสเอี้ยวตัวหลบได้ทันแบบฉิวเฉียด แถมยังจับข้อมือข้างที่ถือมีดของมันมาหักให้ยอม
คลายออกจนมีดหล่นลงกับพื้น แล้วหมัดลุ้นๆก็เข้าเสยปลายคางให้ไอ้หมอนั่นได้หงายหลัง
ล้มตึงเห็นเดือนเห็นดาว ดาราหนุ่มยืนหอบแฮกท่ามกลางเสียงกรี๊ดกร๊าดรอบตัว
รปภ.สองคนวิ่งมาช่วยเขา เจ้าพวกนั้นจึงพากันเผ่นแนบหนีไปแต่ยามก็ยังเป่านกหวีดวิ่งไล่
ตามจับตัวพวกก่อเรื่องไม่หยุด เอสโล่งใจที่เห็นเจ้าพวกนั้นวิ่งหนีหางจุกตูดไปเสีย
นึกได้ก็หันไปมองหาคนรักที่ยืนตาโตตกใจหน้าซีดอยู่..
คนน่ารักรีบโผเข้ามากอดเขาไว้ตัวสั่นด้วยความกลัวไม่หาย ดาราหนุ่มต้องกอดตอบ
ลูบหัวลูบหลังปลอบไม่ห่าง ท่ามกลางเสียงปรบมือของผู้คนที่ชื่นชมเขากันอื้ออึง
ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเขาจะทำลงไปได้ ไอ้ชีวิตจริงคนเรานี่มันยิ่งกว่าในละครเสียอีก
ดีนะที่เขาเคยฝึกคิวบู๊ล้างผลาญบ่อยๆ ไม่งั้นโดนรุมกลางวงล้อมแบบนี้มีหวังสติแตก
“เอสครับ! น้ำรักคุณ!///////คุณเก่งที่สุดเลย” น้ำกระซิบบอกเขาน้ำตาเอ่ออย่างตื้นตันใจ
“ผมจะปล่อยให้ใครมาทำอะไร คนที่ผมรักได้ยังไงล่ะ////// ความจริงผมหายงอนคุณตั้งนานแล้วล่ะ
คุณน่ารักที่สุดสำหรับผมเสมอครับ...น้ำ” เอสเอ่ยตอบอย่างอ่อนโยน
“ไม่อยากเชื่อเลย ตัวจริงคุณหล่อที่สุดเลยอ่ะ เอส!//////”
“555 พูดความจริงอะไรน่ะน้ำ ผมเขินน่า555”
“จริงๆนะค่ะ!พี่เอสขา~///////ขอลายเซ็นหน่อยได้มั้ยค้า!กรี๊ดดดดดดดดดด!!!”
หา!!!?..............................................ว่าไงนะ!?
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
เสียงกรี๊ดอื้ออึงจากบรรดาแฟนคลับ ทำให้ดาราหนุ่มสะดุ้งรู้สึกตัว ตื่นจากภวังค์
ความคิดเพ้อฝันของตัวเอง (เพ้อเจ้อชัดๆ!...)............|||||||||||||||
ชายหนุ่มยืนอ้าปากเหวอเผชิญหน้ากับเรื่องจริงของจริง ตัวเขาได้แต่ชะเง้อคอ
มองคนรักถูกผู้ชายรุมล้อมอยู่ไกลๆเช่นเดิม แถมเขายังถูกแฟนคลับทั้งสาวแท้สาวเทียม
ตามแห่มาดักรุมกรี๊ด รุมขอลายเซ็นกันถึงหน้าห้องน้ำชายอีกต่างหาก...
(ว๊ากกกกกกกกกกก~~~~~~~อย่า! อย่าบังอาจมายุ่งกับเมียกูนะเฟร้ยยย!!!0*0)
คลุ้มคลั่งแหกปากตะโกนโวยวาย.....อยู่ในใจ.. ภายใต้ใบหน้ายิ้มแย้มเป็นกันเอง...
บ้าเอ๊ย! เขาเป็นห่วงน้ำจะแย่แต่ก็ไปหาไม่ได้ ....................... รันทดจริงๆเอส..||||||||||
ชักช้าไม่ได้การแน่ ต้องรีบปลีกตัวจากแฟนๆไปหาน้ำให้ได้!
ถึงท่าทีของเจ้านักศึกษาพวกนั้น มันจะไม่มีวี่แววเข้าทำร้ายแฟนสุดน่ารักของเขาก็ตาม
แต่! ไอ้ท่าทางที่เป็นมิตรระริกระรี้เกินงามจนหางหูโผล่ น้ำลายหกให้เห็นแต่ไกลนั่น
เด็กสามขวบยังดูออกเลยว่าพวกมันจ้องจะจีบแฟนเขาชัดๆ!!
tsktonight...TBC.***
ลงโทษตัวเองแหมสงสัยวิจะหายนาน คนอ่านหายอื้อเลย55
ขอโทษค่าไม่ค่อยสบายจริงๆ เวลากินยาแล้ววิเหมือนโดนโป๊ะยาสลบอ่ะ กร๊ากกกกกก
หัวข้อ: [yaoi] ขอโทษครับ! ผมเผลอ... | (จบแล้วค่า) *พิเศษ ชุดนอนนักกีฬา(เอสน้ำ (2/4/2018) (อ่าน 600378 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก