ตอนที่25 บทลงโทษแสนหวาน(หลัง)
มือน้ำไวอย่างกับปรอท กว่าจะไล่จับมานอนกอดไว้เหมือนเดิมได้
คนหน้าหล่อเขาก็หัวแทบโน... หน้าผากแดงเสียหลายรอยเหมือนกัน...
(ผมเหมือนเห็นอนาคต.....................จะโดนเมียซ้อมยังไงไม่รู้ครับ...T T…)
“แต่...........แหม.....มันก็ไม่ใช่แค่เจ็บอย่างเดียวใช่มั้ยล่า....” เอสยังแกล้งพูดลอยๆ
น้ำชะงักขมวดคิ้วถาม “อะไร!?....มีแต่เจ็บน่ะสิไม่ว่า ไม่เอาแล้วไม่ให้ทำอีกแล้ว!”
“เฮ้ย!! ได้ไงอ่ะ ไม่รู้ล่ะผมไม่สนด้วย ยังไงผมก็จะทำอีกอยู่ดี!”
ดาราหนุ่มแกล้งทำหน้าบึ้งพูดแล้วอมยิ้มยักคิ้ว ยั่วให้คนฟังหน้าแดง...
“ฮึ่ม//////*// ไม่เอา! ไม่เห็นจะดีตรงไหนเลย!” ยังยืนยันบ่ายเบี่ยงแก้เขินอยู่...
“ทำไมล่ะครับ...คุณก็รู้สึกดีไม่ใช่เหรอน้ำ....ผมว่าผมเห็นคุณร้องครางไม่หยุดเลยนะ
แถมกอดผมซะแน่นยังจะว่าไม่ดี..? ไม่สยิวเหรอ?..ตอนทำคุณก็ดู...เสียวดีออก”
“!!!ไอ้เอส!!!///////*//”
เอสหัวเราะที่แกล้งจนหน้าน้ำจะกลายเป็นลูกมะเขือเทศอยู่แล้ว แต่แล้วเขาก็ต้องร้องจ๊าก
เมื่อถูกฟันคมๆของหนุ่มน่ารักที่หน้าร้อนฉ่า กัดเข้าเหนือยอดอกไม่ปล่อยอย่างมีน้ำโห
เจ้าหน้าหล่อจึงต้องรีบขอโทษ ขอร้องเสียงอ่อนเสียงหวาน น้ำตาคลอเบ้า.....
“อย่าหน้างอสิครับไม่เอาน่านะคนดี....ยิ้มหน่อยซี่ผมไม่แกล้งคุณแล้ว.. ปวดหัวมั้ย
รู้สึกไม่ดีตรงไหนมั้ยครับ... ไหนบอกผมมาสิ? หืม....” ที่สุดถึงน้ำจะน่ารักมาก
เวลาโดนแกล้งขนาดไหน... แต่เอสก็ตัดสินใจเปลี่ยนมาเข้าโหมดจู๋จี๋ดีกว่า.....
โดนตามใจโอ๋พะเน้าพะนอไม่ห่าง...คนน่ารักก็ชักจะลายออก.. ยิ้มหวานชอบใจ
เผลอเคลิ้ม...เอาหัวเข้าไปซุกอกคนรักก่อนช้อนตาขึ้นพูดเสียงอ้อนอย่างลืมตัว...
“อืม...เอสให้น้ำกินยากันไว้แล้ว..คงไม่เป็นไรหรอก..แต่น้ำปวดตัวไปหมดเลยอ่ะเอส..
น้ำเจ็บอ่ะตรงนั้นมันเจ็บไม่หายเลย....ทำไงดีครับสงสัยพรุ่งนี้น้ำต้องลุกไม่ไหวแน่เลย...
แล้วพรุ่งนี้น้ำก็นัดน้องนิกเอาไว้ด้วยสิ....นี่..ถ้าน้องนิกรู้เขาต้องล้อน้ำแน่ๆเลย~!..////////”
เฮ้ยยยยยยยยยย!!!!?.......... คนน่ารักของเขาเรียกแทนตัวเองว่า นะ...นะ....น้ำ!
.. แถมยังช้อนตาหวานๆขึ้นทำหน้าบ้องแบ๊วมองเขาอย่างอ้อนๆอีก! บร๊ะ!!!
พูดซะเพราะ!ทำไมมันถึงได้น่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก~~!!!
อย่างนี้โว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!! หัวใจจะวาย!! //////////////
หนุ่มน่ารักขมวดคิ้วงง เมื่อแหงนคอมองเจ้าของอ้อมกอดที่ยิ้มค้าง หน้าแดงมองเขาอย่างทึ่งๆ...
แล้วก็พลันรู้สึกตัว ว่าเขาได้หลุดนิสัยส่วนตัวที่ลืมมันทิ้งไปตั้งนานแล้วออกมาต่อหน้าคนรักอย่างไม่รู้ตัวเข้าจนได้!!
“เฮ้ย!!!//////// คะคุณ...อ่ะเอ่อ.......ผม...ผม...ผม...!!!ฮือ~!!
คุณอย่ามามองผมแบบนี้นะ!คุณห้ามล้อผมด้วย! ”
ทำอะไรไม่ถูกก็หมุนตัวไปนอนหันหลัง หลับตาปี๋ดึงเอาผ้าห่มขึ้นมาปิดหน้า
ตกใจตัวเองที่ทำขายหน้าอีกแล้ว แต่อีกฝ่ายที่ไม่ได้คิดเช่นนั้นกลับใจเต้นแรง
รีบเขยิบตามไปกอดคนน่ารักจากด้านหลังแล้วกระซิบข้างหูอย่างดีใจ
“ผมจะล้อคุณทำไมอ่ะครับน้ำ...///////ทำไมคุณถึงน่ารักแบบนี้!?ก่อนนี้ไม่เห็นพูด
มันไม่เห็นจะน่าอายตรงไหนเลย.... พูดอย่างนี้กับผมเถอะนะ...น่ารักที่สุดเลยน้ำ”
ต้องหอมแก้มนิ่มปลอบอยู่หลายที กว่าจะยอมหันหน้ากลับมาหาเขาได้
น้ำเล่าว่า...........เมื่อก่อนเขามักจะพูดแบบนี้กับเตี่ยและแม่เสมอ....
แม้แต่กับ........นิกกี้ก็ด้วยเหมือนกัน... จะว่าไป....... กับทุกคนเลยต่างหาก...
แม้แต่นายเทพพิชัยก็ยังมาทันตอนที่เขาพูดแบบนี้ด้วย.....
เอสนั่งฟังกอดอกพยักหน้าเข้าใจอะไรๆขึ้นมาบ้างแล้ว...
(มิน่าล่ะ!ขนาดกูไม่เคยได้ยินยังโงหัวไม่ขึ้นขนาดนี้เลย....)
แต่หลังจากขาดพ่อกับแม่ที่เคยโอบอุ้มเขาไว้ แล้วยังเจอเรื่องร้ายๆเข้ามาในชีวิตไม่ขาดสาย
น้ำก็เริ่มคิดได้ว่าการอ่อนต่อโลกมันคือจุดอ่อนของเขา......
เขาอยากจะเข้มแข็งให้มากกว่านี้ จะได้ยืนหยัดอยู่ได้ด้วยตนเอง
เขาเป็นลูกผู้ชายแท้ๆกลับถูกรังแก....มันไม่ใช่เรื่องสนุกเลย... เฝ้าโทษตัวเองว่า
อ่อนแอใช้ไม่ได้.............เขาจึงค่อยๆเปลี่ยนทั้งนิสัยและการพูดจานุ่มนิ่มพวกนี้
ทิ้งไปซะ!...............................
.............. และผันตัวมาเป็นขาโหดตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา...
“ผมลืมมันไปตั้งนานแล้วนะจะบอกให้!.....เผลอ...พูดได้ไงก็ไม่รู้...”
กัดปากไม่รักดีเบาๆไปมาอย่างเขินๆ.........คนหน้าหล่อเล่นนั่งจ้องเขาแล้วยิ้มอยู่ได้..
“อื้อ...ก็ไม่เห็นเป็นไรเลย....ผมขอได้มั้ยครับ...แค่ตอนที่เราอยู่ด้วยกันสองคน
ก็ได้นะน้ำนะ.... พูดกับผมแบบเมื่อกี้อีกได้มั้ย...” จับมือน้ำมาจูบที่หลังมือแล้วยิ้ม
“อึก...///////// มะไม่ได้หรอก.......เพราะผมสัญญากับตัวเองไว้แล้ว...เมื่อกี้มันแค่
เผลอ....หลุด.........อะเอาไว้..........ผมจะเผลอบ่อยๆก็แล้วกัน!... >////< ”
เอสหัวเราะร่าลงไปนอนเบียดน้ำที่คืนนี้ช่างน่ารักจนเขาแทบคลั่ง....
“เอสครับ.................น้ำมีเรื่องไม่สบายใจเลย...เอสช่วยฟังน้ำหน่อยนะ”
“อะไรครับ....?..คุณพูดมาเถอะน้ำผมจะฟังคุณทุกอย่างเลย”
“จริงๆนะเอส!.......น้ำคือ.......///////..เอ่อ....น้ำอยากจะบอกกับเอสว่า....”
ชายหนุ่มตื่นเต้นนอนสบตาคนรักรอฟังด้วยหัวใจที่เต้นรัว... น้ำคุณน่ารักที่สุด
“มึงได้กูแล้ว... ถ้ามึงทิ้งกู...มึงตาย!!!”
………………….
………….
….
“..............................|||||||||||||||||||||||คร้าบ....”
เอสหัวใจจะวาย!..... แต่คราวนี้ไม่ใช่ด้วยความน่ารักแล้ว... ความกลัวล้วนๆเลย!
น้ำเล่นพูดและจ้องเขาด้วยสีหน้าเอาจริงนิ่งๆ......
พักใหญ่ เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายท่าทางจะยอมเชื่อฟังดี จึงค่อยๆหัวเราะออกมา
อย่างชอบอกชอบใจ กับหน้าเหวอๆของเอส “อ่ะฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า55 55 555555!!!”
คนหล่อเองก็พลอยหายเหวอ หัวเราะด้วย เอามือไปขยี้หัวน้ำอย่างหมั่นเขี้ยว...
“คุณอ่ะผมตกใจหมด ล้อเล่นแรงชะมัดเลย555”
“555ผมพูดจริง!” หัวเราะทั้งที่จิกตาวาวไปหาคนตรงหน้า...
“...................................||||||||||||..” ...ค้างไปแล้ว...
“เอส!”
“อุ้ย!คะครับ!ครับๆๆ!?”
ตกใจชักมือกลับแทบไม่ทันอยู่ๆน้ำก็ทำหน้านิ่งอีกรอบ...
“ถ้ามึงนอกใจกู....แอบมีกิ๊กเมื่อไหร่...มึงก็ต้องตายเหมือนกัน!!!”
“ค้าบบบบบบบบบบ!!!|||||||||||||||”
(เฮือก..กลัวๆๆๆๆๆทำไมเมียกูน่ากลัวอย่างนี้วะ เมื่อกี้ยังน่ารักอยู่เล้ยยย~~ช่วยด้วยค้าบบบ!!)
ทั้งคู่นอนจ้องตากันนิ่งๆอีกพักใหญ่....แล้วก็...
“ก๊ากกกกกกกฮะฮะฮะ5555555555555555555!!!!”
...คนหล่อก็ได้แต่โอดครวญในใจ ท่ามกลางเสียงหัวเราะใสๆของคนน่ารัก
และเสียงหัวเราะแกนๆของตัวเอง (น้ำคุณจะล้อเล่นหรือเรื่องจริง ผมก็กลัวนะ!!!)
...............................คุยเล่นกันไปมา เจ้าคู่รักที่เพิ่งเป็นหนึ่งเดียวกันหมาดๆ....
ก็เริ่มง่วง....จึงมอบจูบราตรีสวัสดิ์แสนหวานให้กันและกัน ก่อนหลับตานอน กอดกันอย่างอบอุ่น
คืนนี้เอสไม่ได้อธิษฐาน ขอให้น้ำฝันถึงเขาอีกแล้ว
เพราะแน่ใจไม่ว่าจะยามหลับหรือตื่นลืมตา น้ำก็จะมีเขา....เข้าไปอยู่ในหัวใจ....
ทั้งในความฝันและในชีวิตจริง... ..........คืนนี้พวกเขาคง...
ฝันดี...
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
................................
.......ปิ๊งป่อง... ปิ๊งป่อง...
ดาราหน้าหล่อวางมือจากตะหลิว แล้วหรี่ไฟที่เตาให้เบาที่สุด
ก่อนจะรีบเช็ดมือกับผ้ากันเปื้อนสีขาวที่สวมอยู่ แล้วกึ่งเดินกึ่งวิ่งออกจากโซนครัว
มาทางเสียงเรียกจากกริ่งหน้าประตูห้อง ที่บอกให้รู้ว่ามีคนรอให้เขาเปิดประตูต้อนรับ...
เอสยิ้มร่าเพราะเดาได้ว่าใครมา... “สวัสดีครับพี่เอส!!” เสียงทักทายประสานดังพร้อมใบหน้ายิ้มแย้ม
ของทั้งสองหนุ่ม คิดไว้แล้วว่าต้องเป็นนิกกี้กับแบงค์..เขากำลังรออยู่พอดี
“หวัดดีๆ! เอ้าเข้ามากันก่อน พี่กำลังรออยู่พอดีเลย!” ชายหนุ่มยิ้มต้อนรับอย่างดีใจ
“พี่เอสไม่มีงานเหรอครับวันนี้” นิกกี้ถาม
“อ๋อมีแค่ไปถ่ายแบบนิดหน่อยช่วงสายน่ะ วันนี้พี่เสร็จงานแล้ว”
กำลังช่วยแบงค์พยุงหนุ่มหน้าตี๋ที่เข้าเฝือกทั้งแขนและขา เดินเข้าห้องอีกแรงแล้วก็พลันนึกได้
“เอ้อ!นิกกี้ไปช่วยชิมมักกะโรนีผัดซอสกุ้งให้พี่หน่อยสิ นะ นะ”
นิกกี้กับแบงค์ชะงักมองหน้ากันแล้วอมยิ้มกับชุดผ้ากันเปื้อนของเอส คนหล่อลงมือเข้าครัวด้วยตัวเอง.....
นี่ตกลงพี่เอสเขาจ้างพี่น้ำมาให้ดูแลเขา หรือจ้างมาอยู่ให้เขาดูแลเองกันแน่นะ55....
สองหนุ่มรุ่นน้องพากันขยับมาหน้าเตา มองมักกะโรนีกุ้งหน้าตาน่ากินมากในกระทะ พลางสูดดม
กลิ่นหอมๆของมันและให้คำวิจารณ์ในแง่บวกจนคนทำยิ้มปลื้มแก้มแทบปริ...
ก่อนจะช่วยกันชิมแล้วต่างตาโตพูดพร้อมกัน“ โห!! อร่อยอ่ะพี่!!”
“แต่...” เพิ่งชมเขาอยู่แหมบๆ อยู่ๆเจ้าคนใส่เฝือกดันมีแต่ขึ้นมา พาเอาอีกสองคนที่เหลือต้องชะงัก
หนุ่มน้อยทำหน้าฉงนลองตักมาชิมอีกคำ ก็ต้องเอียงคอถามคนรักอย่างสงสัย
“...แต่..แต่อะไรครับพี่นิก จะแต่ทำไม ที่พี่เอสทำนี่เผลอๆอร่อยกว่าตามร้านแพงๆอีกนะ!”
“อ่า...?...แต่อะไรเหรอนิกกี้ ขาดรสอะไรรึเปล่า บอกมาเถอะพี่จะได้ปรุงเพิ่ม” เอสก็งง
“ไม่หรอกครับพี่ ที่พี่ทำอร่อยสุดยอดเลยผมชอบ แต่....ถ้าเป็นพี่น้ำกิน...ต้องให้หวานกว่านี้อีกนิดนะ หึหึ...5555”
นิกกี้อดหัวเราะหน้าเหวอๆของคนดังไม่ได้ แบงค์ก็พลอยอมยิ้มตามไปด้วย...
“เอ่อ///////....แหะ..รู้ได้ไงว่า...” เอสเอามือเกาหัวนิดๆแก้เขิน... เขาแอบสังเกตมาได้สักพักแล้ว
ว่าน้ำชอบกินมักกะโรนี...และกุ้ง... วันนี้จึงตั้งใจทำเมนูนี้ไว้กินพร้อมหน้าพร้อมตากับทุกคน และเพื่อเอาใจน้ำด้วย...
“55 ก็นี่มันของโปรดพี่น้ำนี่นา... แหมๆพี่ครับผมว่าไม่ต้องใส่น้ำตาลเพิ่มแล้ว
เดี๋ยวพี่น้ำกินมันก็หวานขึ้นเองแหละ (คิกคิก)”
เจ้าน้องหน้าตี๋ทำหรี่ตาล้อ จนเจ้าของครัวเอ่ยไล่ให้หนุ่มน้อยพาไปนั่งรอที่โต๊ะข้างนอกก่อน
เขาจะได้เพิ่มความหวานให้มักกะโรนีอีกนิด และยืนเขินคนเดียวอีกหน่อย...///////
...........................
..............
.......
หลังถามหาคนเอ่ยปากนัดให้มาอย่างข้องใจ เพราะเมื่อมาถึงมองไปทางไหนกลับไร้วี่แววคนชวน
เจ้าน้องชายก็ได้รับคำตอบจากปากคนหน้าหล่อที่กำลังตักมักกะโรนีใส่จานให้ว่า….
“น้ำเขานอนอยู่น่ะ..”
ทั้งที่นี่มันจะ5โมงเย็นแล้วเนี่ยนะ!?...ซักไซ้ต่อก็พอรู้ความได้ ว่าพี่ชายเขาไม่ค่อยสบายนิดหน่อย...
ด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกักแปลกๆของพี่เอส...
....สักพักเมื่อจัดโต๊ะเสร็จเรียบร้อย คนที่ถูกถามหาจึงถูกเจ้าของห้องเข้าไปปลุก
แล้วค่อยๆพาเดินออกมาจากห้องนอน “ไง..”
สองหนุ่มที่มาเยือนคอนโดหรูนั่งเงยหน้ามองคุณพี่ชายหน้าหวานที่เอ่ยทัก
เจ้าคนน้องมองหน้าพี่อย่างจับสังเกต...... วันนี้พี่ชายเขาดู.......เพลียๆชอบกล..
เดินเหมือนคนไม่มีแรง..... คงเพราะป่วย แต่..ไหงหน้าตากลับแช่มชื่นแปลกๆนา...
และแล้วเมื่อเจ้าสองพี่น้องมานั่งเผชิญหน้ากันคนละฟากฝั่งโต๊ะอาหาร....
คำที่เคยพูดกันไว้เมื่อวาน ก็เหมือนจะลอยมาตีแสกหน้าพวกเขาให้เกิดอาการลุกลี้ลุกลน [ห้ามอึ๊บนะ!]
....................ต่างคนต่างหลบตากันเองโดยอัตโนมัติ... อ้ำๆอึ้งๆ...
พาให้รู้สึกหน้าร้อนๆชอบกล...... คิดว่าทำเฉยไว้...อีกฝ่ายก็ไม่รู้หรอกน่า!...
“เอ้า! รออะไรอยู่ล่ะกินกันเลยไม่ต้องเกรงใจพี่55”
เอสเปิดฉากพูดชวนให้ทุกคนเริ่มลงมือจัดการกับอาหารตรงหน้า แล้ว...อมยิ้มแอบ
เหล่มองสีหน้าคนน่ารักของเขา... ก่อนจะยิ้มกว้างเมื่อเสียงหวานพูดอย่างตกใจ
“เอ๊ะ!? เฮ้ยนี่....เหมือนที่มึงทำเลยว่ะนิกกี้!........ ไปซื้อร้านไหนมาอร่อยว่ะ!
เดี๋ยววันหลังกูจะได้ไปซื้อมากินบ้าง? แหมน่าจ้างมาทำให้กินทุกวันเลยเนอะ(ยิ้ม)”
ทั้งน้องชายกับหนุ่มน้อยไม่ได้ตอบคำถาม แต่ต่างก็มองหน้ากันยิ้มๆแล้วหัวเราะน้อยๆ
หันไปมองคนทำที่กอดอกจ้องแฟนตัวเองยิ้มไปยิ้มมาไม่หุบ...
น้ำชะงักหันไปมองคนที่นั่งข้างตัวเองบ้าง.... “เป็นอะไรของคุณน่ะ?...บ้าป่าว..
พวกมึงก็เหมือนกันมีอะไรวะ!? ยิ้มกันอยู่ได้...เป็นไรมากรึเปล่าเนี่ย!”
ปากถามไปแต่ก็ยังตักของโปรดกินไม่หยุด... แล้วก็ขมวดคิ้วถามซ้ำอย่างเริ่ม
เก้อเขินเจ้าพวกบ้านี่มองหน้าเขาทำไมกันฟะ!?////////*//
“เฮ้ยไรเล่า! กูถามว่ายิ้มทำไม มองกูทำไม?”
“พวกผมไม่ได้ซื้อมาหรอก... ถ้า อยากมีคนทำให้กินทุกวันก็บอกเขาดิ๊..
หึหึ.........คนทำก็นั่งอยู่ข้างๆพี่ไง!555” นิกกี้เฉลย ขำพี่ชาย...ที่เมื่อรู้ว่าถูกเอาใจ
ก็หน้าแดงแทบถึงหู หันไปสบตาแล้วอมยิ้มกับคนข้างๆก่อนเสียงหวานจะเอ่ย
อุบอิบว่า.... “ รู้ได้ไงอ่ะ..............ขอบคุณนะ/////////”
เอสยังตักกุ้งจากจานตัวเองไปป้อนที่ปากน้ำ แต่น้ำกลับเบี่ยงหน้าหนีเพราะอายน้อง
คนเก้อจึงแกล้งทำปากยื่นนิดๆขมวดคิ้วน้อยใจให้เห็น หนุ่มน่ารักอึกอัก...
ก็ต่อหน้าน้องจะให้เขาทำยังไงเล่า………..
จึงตักกุ้งจากจานของเอส มาใส่ในจานตัวเองทั้งหมดแทน “เอ้าพอใจยัง!//////”
............เอสได้แต่มองน้ำกินกุ้งของเขาตาปริบๆ.......
นิกกี้จ้องทั้งคู่พลางกระซิบกระซาบกับแบงค์เบาๆ
“(กระซิบ)รู้สึกว่าวันนี้......พวกพี่เขาจะหวานกันกว่าปกติ ตงิดๆไงไม่รู้เนอะ...”
“.....(กระซิบ)...นั่นสิครับ///////”
สายตาเรียวรีเหมือนจะพยายามค้นหา ว่าอะไรกันนะที่ทำให้สองคนตรงหน้านี้ดู
เปลี่ยนไปจากเดิม................?...
...........................................
.............................................
หลังกินอิ่มทั้งสี่หนุ่มก็พากันมานั่งซุมหัวที่โซฟา เพื่อหาทางจัดการกับเจ้าตัวอันตราย
....เจ้าเทพพิชัย!
“จับยัดกระสอบถ่วงน้ำ โยนทิ้งทะเล..” นิกกี้ยังเหลือที่ในกระเพาะไว้ใส่บ๊ะจ่าง
ของโปรดจากเยาวราชได้อีก ปากเคี้ยวขนมไปก็เสนอความคิดไป
“แจ้งตำรวจดีมั้ยครับ!” แบงค์ป้อนบ๊ะจ่างเข้าปากคนรักรุ่นพี่แล้วเสนอความเห็นบ้าง
“...อืมม......ไม่ดีแน่เดี๋ยวตำรวจรู้ว่าเราฆ่ามันหมกส้วมจะทำไง..” น้ำพูดพึมพำออกมา
เล่นเอาทุกคนผงะมองหน้าน้ำ..........
“ล้อเล่นน่า! ถ้าฆ่าแม่งได้ กูฆ่าไปตั้งแต่ตอนพ่อมันแล่ว!!”
ทุกคนต่างพากันถอนใจโล่งอก....แล้วเริ่มปรึกษากันใหม่...
มีอะไรหรือใครที่จะหยุดยั้งคนอย่าง ไอ้เทพพิชัยได้บ้างมั้ยนะ...
… “โฮะ! ไอ้เลวนั่นใครได้เป็นลูกคงกลุ้มใจตายห่าล่ะ!”
หลังเอสได้ฟังพฤติกรรมที่ผ่านมาของศัตรูเขาแล้วก็สบถพลางส่ายหน้า
“แต่เห็นว่าพ่อเขาก็เลว....เหมือนกันนี่ครับ..” แบงค์พูดเสียงค่อยๆไม่รู้ควรจะขัดมั้ย..
ตอนนั้นเองคำพูดของทั้งสองกลับทำให้เจ้าสองพี่น้องที่นั่งฟังอยู่ตาลุกวาว!!
“เอ้อ!! พ่อมันไง!!”
น้ำและนิกกี้โพล่งพูดขึ้นมาพร้อมกันดังลั่นห้อง ก่อนจะหันมาหัวเราะใส่กัน
เอสและแบงค์จึงพลอยยิ้มออกไปด้วย.......... แบบนี้
ท่าทาง........คงจะได้คำตอบกันแล้วสินะ..........
“งั้นเรามาเริ่มวางแผนกันเลยมั้ย!” หนุ่มหน้าตี๋ยิ้มตาหยีดีใจ
“ไม่! ก่อนอื่นก่อนที่กูจะลืม เรามาสะสางกันก่อนดีกว่า!” เสียงพี่ชายฟังดูแข็งๆ
“........อ่ะ..หา..?...เรื่องอะไรพี่” ทำหน้างงแล้ววนมองหน้าทุกคน....
ทำไมพี่เขาทำตาดุจังแฮะ...|||||||||||| เหมือนสังหรณ์ไม่ค่อยดีแล้วสิ...
“กูรู้เรื่องหมดแล้ว! ทั้งเรื่องบ้าน! เรื่องงาน! แล้วก็เรื่องวันที่กูเมาด้วย!”
คนเป็นพี่ลุกยืนพูดกระแทกเสียงยิ้มเย็นๆให้....
“ห๊า!! พะพะพี่รู้แล้วเหรอ! อ่ะเอ่อคือผม..ผม ว่าจะบอกพี่วันนี้อยู่พอดี!พี่รู้ก็ดีแล้ว55555|||||||||||||”
ดูหน้าพี่ชายเขาสิ.......ไม่เห็นหัวเราะเลยอ่ะ..
หันไปมองอีกสองคนก็นั่งตัวลีบ...ไม่ยอมสบตาเขาเลย!...ว้ากกกซวยแล้ว!!
“สัดนิก! แม่งงชอบหลอกกูดีนักนะมึง!! ไอ้เบ๊! มึงมานี่เลย!!!”
คนน่ารักชี้หน้าน้องอย่างโมโห แล้วเข้ากระชากคอเสื้อหนุ่มน้อยที่นั่งเหวอให้ลุกขึ้น
เจ้าน้องชายหน้าตี๋ตกใจร้องห้ามหูตาแหก เมื่อเห็นพี่ชายลากตัวคนรักของเขาไปทางห้องนอน
เอสเองก็ตกใจไม่น้อยเหมือนกัน จะเข้าไปห้ามน้ำก็หันมาตะคอกใส่
“อย่า!! แม้แต่จะคิดช่วยมัน! ผมต้องสั่งสอนให้มันหลาบจำซะบ้าง!!”
“เฮ้ยแล้วน้องแบงค์เขาเกี่ยวอะไรด้วยน้ำ ปล่อยน้องเขาเถอะ!” ดาราหนุ่มละล้าละลัง
“พี่น้ำ! พี่จะทำอะไรแบงค์!? ทำไมไม่ทำผมนี่ ปล่อยแฟนผมเถอะผมขอโทษ!!”
หนุ่มตี๋หน้าเสีย....แต่เขาก็เข้าไปช่วยคนรักไม่ได้ เพราะถูกเอสจับห้ามไว้ไม่ให้วิ่งไปหา
ด้วยขาที่ใส่เฝือกอย่างนี้..ดูท่าพี่ชายเขาจะชอบใจที่เห็นท่าทางร้อนใจจะเป็นจะตายของเขา
คนน่ารักหันกลับไปผลักเหยื่อ...เข้าห้อง แล้วตามเข้าไปปิดประตูเสียงดังลั่นใส่หน้า
สองหนุ่มที่อ้าปากค้างอยู่ข้างนอก.........
แบงค์ที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่มีท่าทางหวาดกลัวเขา ถอยหลังไปชิดผนังห้องอีกฟากถามเสียงสั่นทันที
“พะพะพี่น้ำ! อึก..พี่น้ำจะทำอะไรครับ!?”
“.....................(กระซิบ) กูจะไปทำอะไรมึงเล่า! ชี่ย์~~~!!! หุบปากน่าเงียบๆหน่อย”
หนุ่มน้อยเหวออึกอักมองพี่ชายหน้าหวานของคนรัก เอานิ้วชี้จ่อปากทำเสียงเอ็ดเขาเบาๆ
ท่าทีที่เปลี่ยนไปจากหน้ามือเป็นหลังมือของน้ำหลังเข้ามาอยู่ข้างในห้อง.... พ้นจาก
สายตาของเอสและนิกกี้... ทำเอาแบงค์ยืนมอง งงไม่หาย...
หนุ่มน่ารักเดินหน้าเบ้มาล้มตัวลง กลิ้งไปบนที่นอนบ่นกระปอดกระแปดเสียงอ่อย
“เฮ้อ~~....แม่งจะลุกจะนั่งจะเดิน จะทำเชี่ยไรก็เจ็บฉิบเลย...||||||||||...บ้าชะมัด
มึงไม่ต้องมองกูงั้นเลยเบ๊...เอ่อ.. แบงค์!.......(ยิ้มหวาน)........มาใกล้ๆพี่มา”
“หา!?” หนุ่มร่างเล็กสะดุ้งตกใจหูเขาเพี้ยนไปหรือไง พี่น้ำเรียกชื่อเขาด้วย
ยิ้มให้แถมพูดกับเขาเสียงหวานเชียว..... กลัวอ่ะ||||||||||||||
“เฮื่อย!! กูไม่กัดมึงหรอกน่า!... มานั่งนี่!”
โดนขู่เข้าแบงค์จึงกล้าๆกลัวๆ เข้าไปนั่งข้างน้ำที่นอนแผ่หลาอย่างสบายใจกลางเตียงใหญ่...
“ถ้ามึงยังอยากเป็นน้องสะใภ้กู! มึงต้องเชื่อฟังกู! .....หึหึหึ...เข้าใจมั้ย!?”
คนฟังสะดุ้งหน้าแดงนิดๆ... “ พี่น้ำหมายความว่ายังไงครับ?...”
“กูจะสั่งสอนพวกข้างนอกแม่งซะมั่ง! แล้วมึงต้องช่วยกู!”
“เอ๋!? ผมเหรอ!” ตกใจและไม่เข้าใจเอามือชี้หน้าตัวเองอย่างงงๆ
“ชู่ว~! อย่าเสียงดังไปซี่ พวกมันคงกำลังเงี่ยหูฟังพวกเราอยู่แน่....
..คิก............... มึงแค่ทำตามที่กูบอกก็พอ....เข้าใจนะ!”
“..........เอ่อ.....คะ..ครับ! ผะผม ผมจะทำตามที่พี่บอกทุกอย่างเลยครับ////////”
มัวแต่ดีใจที่พี่น้ำเรียกเขาเป็น..............น้องสะใภ้ด้วย...หนุ่มน้อยรับปากขึงขัง
แก้มแดงนิดๆอย่างตื่นเต้น ตาโตเป็นประกายเต็มไปด้วยความหวัง....
พี่น้ำไว้ใจเขาแล้วสินะ! ยอมรับเขาแล้วสินะ! ขอบคุณครับพี่!
...............ตอนนั้นแบงค์มัวแต่ดีใจจนลืมไปแล้วว่าคนที่น้ำจ้องจะเล่นงานน่ะ
คือเอสและนิกกี้...........พี่นิกของเขาก็โดนด้วยนะ....
สั่งความเสร็จ... คนน่ารักก็นอนอมยิ้ม ยักคิ้วให้คนรักของน้องชาย
ก่อนจะพากันหัวเราะแบบไม่ออกเสียง...
แล้วนอนเล่นรอเวลาอยู่บนเตียงอย่างครึ้มใจ...
ท่ามกลางเสียงเคาะประตูเรียกด้วยความร้อนรนของสองคนข้างนอก...
tsktonight…TBC.*** หวัดดีจ้า~~~!^^ วันนี้วิมีเซอร์ไพร์สค่า!! เนื่องจากหนุ่มๆเขารบเร้าวิว่าอยากจะคุยกับแฟนๆมานานแล้ว
...ต่อไปนี้นอกจากตัววิเองแล้ว วิเลยอนุญาตให้พวกเขามาตอบเม้นต์แฟนๆด้วยตัวเองไปเลยจ้า!
เอ้าจากคราวที่แล้วมีแต่คนพูดถึงน้องน้ำกัน วันนี้น้ำเขาเลยขอฉายเดี่ยวมาตอบแฟนๆของเขาค่า><
..............................
............
วิ: ....น้ำ!น้ำจ๊ะ!เริ่มแล้วแฟนๆรออยู่ พูดได้เลยค่ะ!
น้ำ: อ่ะ! เอ่อ คะครับๆ ......คือ.... ก่อนอื่นผมต้องขอขอบคุณ...ขอบคุณมากนะครับที่ชมว่าผม...เอ่อ....น่า...
น่ารัก..อืม..ฮา ..แล้วก็ประมาณว่าร..ระ..ร้อนแรง~...(ผมว่าผมไม่ซักอย่าง...นะ/////)
เอ่อ..ไอ้เรื่องที่ว่าผมกลัวเจ็บนี่...เถียงว่าไม่จริงครับ ผมไม่เคยกลัวอะไรนอกจาก...ผี
แต่..แบบว่า..ก็ตอนนั้นมันเจ็บจริงๆอ่ะ... ก็มันหลอกผมนี่ครับ ผมสมควรทำโทษเอสใช่ป่ะ?..
เพราะมันเป็น...คะ..คะครั้งแรกของผมนี่!...........................(เงียบไปนานด้วยแก้มแดงๆ
)...
ทะที่..ที่ผมดูรีบร้อนแล้วทำอะไรแบบนั้นเพราะผมไม่คิดนี่ครับว่ามันจะ...........เจ็บขนาดนี้นี่~
ส่วนไอ้เรื่องจะให้ไปถามเจ้าเบ๊ว่าเจ็บรึเปล่านั้น....... ผมว่าผมรู้ด้วยตัวเองมาแล้ว...
ถ้าจะให้ผมชินกับเรื่องอย่างว่า.....แฮะ..ผมกำลังทำใจอยู่ครับ||||||| คิดว่านะ...
แล้วใครที่เชียร์หรือเข้าข้างเจ้าหมอนั่น(เอส) ผมขอบคุณแทนเจ้าดาราบ้ากามมันด้วยครับ...?..
(เอ๊ะ!?แต่นี่..ก็..หมายความว่าอยากให้ผมโดน.........
ฮื้ม~~~...จริงๆเลยนะทุกคนอ่ะ!!! >/////<)
แต่...จริงเหรอครับที่บอกผมว่ามันจะเจ็บแค่ตอนแรกๆอ่ะ...ขอให้มันจริงเหอะ
อ๊ากก~~ :z3:ไม่เอาแล้วผมไม่พูดเรื่องนี้แล้วดีกว่าอ่ะ!...
แล้วผมน่ะไม่ได้อ้อนเอสซะหน่อยนะ!!...(ผมแค่...แค่~เผลอเฉยๆ)...มะไม่รุ! ผมไม่รู้!!......./////
ไอ้ที่บอกว่าพวกผมหวาน.......เว่อร์.........จริงเหรอครับ?....
สงสัยเร็วๆนี้ผมคงต้องไปลองตรวจน้ำตาลในเลือดหน่อยแล้ว ขอบคุณนะครับกลัวจะเป็นเบาหวานเหมือนกัน...(แถไปได้...)
อ้อขอบคุณมากนะครับที่ติดตามและอยากอ่านเรื่องราวของพวกเราอีก^^....
ผมจะช่วยคุมเข้มคนแต่งไม่ให้เถลไถล... (ฮ๊ะ!||||วิสะดุ้งเล็กน้อยค่ะ...แหะๆ
) แล้วไว้เจอกันอีกนะคร้าบบบ!><
วิ: ค่ะ แล้วเจอกันอีกนะคะ^^
หัวข้อ: [yaoi] ขอโทษครับ! ผมเผลอ... | (จบแล้วค่า) *พิเศษ ชุดนอนนักกีฬา(เอสน้ำ (2/4/2018) (อ่าน 600371 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก