*หลุดจอง* ^O^ {เสน่ห์รักปักใจ}....กัส & วิน>>> [31/1/60]
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: *หลุดจอง* ^O^ {เสน่ห์รักปักใจ}....กัส & วิน>>> [31/1/60]  (อ่าน 360266 ครั้ง)

ออฟไลน์ Cherry Red

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 882
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +232/-0
คาดว่าเพื่อน ๆ ของวินจะให้ของขวัญเป็นริบบิ้นแบบนี้ทุกปี 
พอ ๆ กับวิน ที่ยินดีรับ และ อยากแกะของขวัญแบบนี้ทุกปีเช่นกัน
ปีนี้สีแดง ปีหน้าเอาสีชมพู ปีโน้นเอาสีเขียว ปีนู้นเอาสายหนัง ( อันหลังชักยังไง ๆ อยู่นะ  :m29: )

ออฟไลน์ MiSS-U

  • {^o^} {^3^}
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4168
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2800/-11
โอ้ยยย  เป็นไข้เลือดออกแล้วจ้าาา  เลือดออกจะหมดตัวแว้ววว

+1 นะๆๆ
:-[ แหมๆๆ  ต้องเติมเลือดเตรียมไว้อีกนะคะ
เดี๋ยวแย่น้า  เพราะดูท่าวินกัสยังไม่เลิกหวานแบบหื่นๆอย่างนี้อีก
และ  :pig4: สำหรับบวกนะคะ
มาตามเก็บหลายตอนเลย,, ....หวานมากกกๆ มีความสุขจัง..  อ่านไปจะละลายแทนกัสวินน่ารักจริงๆ แล้วก็กับตอนเรื่องของจี คบกันแล้วต้องเชื่อใจกันเยอะๆนะ  กัสกับวินโชคดีจังมีเพื่อนดีทั้งคู่ ครอบครัวก็น่ารักก ><(คนแต่งก็น่ารักด้วยนะ ฮ่าๆ)

ขอบคุณค่า :)
:z2: ดีใจค่ะที่ยังไม่ลืมและมาตามเก็บเรื่องนี้อ่ะ  :man1:
 :pig4: แทนกัสวิน  และดีใจมากค่ะยังคอยตามกันอยู่  น่ารักไม่แพ้กันเลยเราสองคน ?? ฮุๆๆ
:-[
เซอร์ไพรส์วินสุดๆ!
กัสยอมเป็นของขวัญวันเกิดให้วิน :z1:
ไม่เบื่อฉากแบบนี้หรอกค่ะคนเขียน เค้าชอบ~
+เป็ดนะ :กอด1:

:-[ ชอบก็ดีใจค่ะ  แต่แหมเขินอ่ะ ฮิๆๆ  :pig4: สำหรับเป็ดนะคะ :กอด1: ทีค่ะ
เซอร์ไพรซ์สุดๆ เป็นของขวัญที่ถูกใจวินที่สุดเลยล่ะนะ
นอกจากจะหวานแล้ว ยังมีเซ็กซี่เล็กๆ(เหรอ) ด้วย :o8:
ฟินกับมิค คู่นี้ใกล้มีเฮอ๊ะยัง แบบมิครู้ความในใจฟินรัยเงี้ย
ขอบคุณคนเขียนนะคะ รักษาสุขภาพเหมือนเดิมค่ะ :กอด1:
เซ็กซี่เล็กๆจริงจริ๊งงงค่ะ  ส่วนมิคฟินกำลังแต่งได้ที่เลยค่ะตอนนี้หวานสุดๆเลย
อุ๊ยยย  แอบสปอยออกไป 555 รอตามได้เพราะจะเปิดเรื่องต่อจากคู่นี้ค่ะ
 :pig4: ค่ะ  และมา :กอด1: ทีรักษาสุขภาพเช่นกันค่ะ
ตอนนี้ก็เรียกเลือดได้ไม่น้อยอีกแล้ว :m25: ของขวัญถูกใจนายวินอย่างแรง
เล่นเอาของขวัญชิ้นนี้สลบเหมือดคาอกกันเลยทีเดียว  :oo1:
เพลาๆบ้างนะวิน เดียวกัสก็สึกหมดหรอก 555+

+1 ให้แล้วนะค่ะ 
:pig4: คนเขียนมากๆค่ะ ช่วงนี้อากาศเริ่มเปลี่ยนแล้วรักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ
:-[ ฮุๆๆ  ไม่ทันแล้วค่ะ  หมอกัสคาอกนายวินไปแล้ววววว
ขอเตือนว่าเตรียมเลือดสำรองไว้อีกนะคะ(เราเตือนคุณแล้ว555)
 :pig4: ที่บวกให้กันค่ะ  :L1:
อดอ่านมา2วัน วันแรกคอมค้างเ้ล่นไม่ได้ เมื่อวานนั่งอ่านอยู่ดีดันหลับเฉยเลย

ความหวานของวินกับกัสมีแต่เพิ่มอีก ชุ่มชื่นหัวใจ
ตอนหน้าของมิคกับฟินหรือเปล่าจ้ะ

ให้เป็ดค่ะ
มาค่ะขอ  :กอด1: :กอด1: ชดเชยเลย
มิคฟินยังไม่มาค่ะ  รอเปิดเรื่องใหม่จ่อคู่นี้ค่ะและ :pig4: กับเป็ดน้อยนะคะ
แว๊กกกโบว์แดง แสลงใจ โอ้...มันโฮกมาก ขาวหนอ แดงหนอ  :m10:

แบบว่าอยากเกิดเป็นโบว์ จะได้ชมการแกะของขวัญแบบริงไซด์  :pandalaugh:
:laugh: อ่านแล้วฮาอ่ะค่ะ "ขาวหนอ  แดงหนอ" คิดได้ๆๆๆ  ชอบมักมาก
ฮุๆ ตอนนี้เอาเบาๆแบบจิ้นเองไปก่อนนะคะ  เตรียมตัวริงไซค์คอนอื่นได้ค่ะ
โอ้ยคนแต่ใจร้ายอ่า
มีตัดตอนคนกำลังสวีต

รีบมาต่อไวๆเน้อ
ไม่น้าๆๆๆๆ  เค้าเห็นว่าตัวเองเสียเลือดไปเยอะแล้ว
กลัวว่าถ้าตอนนี้ต้องมาเสียเลือดอีกจะเพลียแย่เอา 5555
จิ้มๆๆๆๆๆรีบน


^
^
โอ้ยโดนจิ้มพรุนเลย  จิ้มคืน  จึกๆๆ  :z2:
อยากรู้เพื่อนวินคนไหนให้โบว์กับวินมานายมีความคิดที่บรรเจิดมาก  :laugh:
วินมีผู้สนับสนุนที่ดีจนได้แกะของขวัญชิ้นโปรด
ที่วินแกะได้คนเดี๋ยวและวินจะต้องไม่ยอมแบ่งใครแน่ๆ

+1จ้า :กอด1: ดีขึ้นมากแล้วจ้า แต่ยังมีปวดหัวเป็นบางครั้ง
ก็ทั้งกลุ่มนั่นแหละค่ะ  เค้ารู้ใจเพื่อนกันดีมากกกก
 :pig4: ที่บวกให้ค่ะ มามะ  :กอด1: แน่นๆคืนค่ะ
เจ๋งมากเลย วิน นายแน่มาก ๆ อิอิ
คนแต่ง ๆ แต่งได้เจ๋งสุด ๆ :) 5555555555555
:-[ เขินอ่ะ เล่นชมกันต่อหน้าแบบนี้ และ :pig4: สำหรับการติดตามจ้า
ว้าว ว้าว ว้าว โบแดงแรงฤทธิ์ :z1:
แต่คาดว่าตอนนี้คงหมดแรงไปอีกหลายวัน
ยิ้มหวานเลยละซิ่วิน
:z2: นายวินเต้นโชว์ดีใจสุดๆกับโบว์แดงและของขวัญชิ้นโต 555
:-[
+1
:pig4: ค่ะสำหรับบวก
เหนโบว์แดงแสลงในใจเห็นยามใดใจหวิวยามน้านนนนน(55+แอบเปลี่ยนเนื้อเพลงเขา) :z1:
:pig4: ชอบเพลงทีนี้อ่ะ ฮามาก  :L1:
คาดว่าเพื่อน ๆ ของวินจะให้ของขวัญเป็นริบบิ้นแบบนี้ทุกปี 
พอ ๆ กับวิน ที่ยินดีรับ และ อยากแกะของขวัญแบบนี้ทุกปีเช่นกัน
ปีนี้สีแดง ปีหน้าเอาสีชมพู ปีโน้นเอาสีเขียว ปีนู้นเอาสายหนัง ( อันหลังชักยังไง ๆ อยู่นะ  :m29: )
:-[ วินพยักหน้าหัวจะหลุดอยู่ข้างๆนี่อ่ะค่ะ ว่าถูกใจและอยากได้ทุกปีเลย
ส่วนสายหนังนี่ก็น่าสนตาลอยเคลิ้มไปแล้วค่ะ5555
 :กอด1: แน่นๆนึกว่าวันนี้ CherryRed จะไม่ว่างมาอ่านซะแล้ว

#################

 :pig4: สำหรับการติดตามค่ะ  :กอด1: รวบทุกท่านเลยยยย

รักษาสุขภาพทุกคนนะคะ  ใครบ้านน้ำท่วมก็สู้ๆเข้าไว้แล้วมันจะผ่านไปค่ะ

ส่วนใครอยู่จุดเสี่ยงก็ระวังตัวและป้องกันตัวเองดีๆนะคะ

take  care  ค่ะ  :L2:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 20-10-2011 22:01:15 โดย MiSS-U »

ออฟไลน์ MiSS-U

  • {^o^} {^3^}
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4168
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2800/-11
ตอนที่ 35

กัส

“ของครบนะครับ  ลืมอะไรอีกมั้ย” 

วินก้มหน้ามาถามเมื่อของทุกชิ้นได้ขนขึ้นรถหกล้อของบริษัทคุณพ่อของวินที่จัดมาให้เพื่อใช้ย้ายของๆเค้าและมิคเพื่อนสนิทที่ตัดสินใจขอย้ายจากโรงพยาบาลที่เราทำงานมาสองปีเต็มแห่งนี้  เค้าตัดสินใจย้ายไปทำงานในโรงพยาบาลที่กรุงเทพฯส่วนมิคตัดสินใจเรียนต่อเฉพาะทางที่มหาวิทยาลัยที่เราจบมา  ที่เค้าไม่ได้ไปเรียนกับมิคนั้นเพราะทางครอบครัววินไม่อยากให้เค้าเหนื่อยมากจึงจะเปิดคลินิกให้ที่กรุงเทพฯหลังจากทำงานใช้ทุนที่โรงพยาบาลครบในปีที่สาม  นี่ก็เหลืออีกปีเดียวและจะให้ลาออกมาทำคลินิกที่จะเปิดให้แทน  ตอนแรกเค้าจะไม่ยอมเพราะการลงทุนเปิดคลินิกนั้นต้องใช้เงินค่อนข้างสูงวินก็ไม่ยอมด้วยตั้งใจจะลงทุนเปิดให้เค้าเองทั้งหมด  จึงได้คุณแม่มาช่วยหาทางออกว่าให้วินลงทุนให้ก่อนแล้วเค้าค่อยทยอยคืนเป็นงวดๆไป  ทีแรกวินก็ทำท่าไม่ยอมจนเค้าต้องขู่ว่าไม่งั้นเค้าจะไม่ย้ายไปที่กรุงเทพฯเจ้าตัวจึงจำใจยอมในที่สุด  ใจเค้านั้นไม่อยากพึ่งพาวินให้มากนักเพราะเดี๋ยวจะเคยตัวจะทำอะไรก็ต้องหวังพึ่งคนอื่นแม้วินจะเป็นคนรักก็ตามแต่เค้าก็อยากยืนหยัดด้วยตัวเองบ้าง  วันนี้จึงเป็นวันสุดท้ายที่เค้าจะอยู่ในที่ที่เคยใช้ชีวิตทำงานมาถึงสองปีตั้งแต่จบมาก็ย่อมมีความผูกพันกับคนและสถานที่  เมื่อคืนทางท่านผู้อำนวยการโรงพยาบาลได้จัดเลี้ยงส่งอำลาให้เค้ากับมิคเป็นงานเล็กๆที่มีแต่คนในโรงพยาบาลเท่านั้นบรรยากาศเป็นไปอย่างสนุกสนานและซาบซึ้งคนที่สนิทคุ้นเคยทั้งลูกน้องในฝ่ายหรือพี่ๆน้องๆพยาบาลรวมทั้งเค้ากับมิคต่างน้ำตาซึมกับการจากลา  แต่มิตรภาพระหว่างพวกเรานั้นยังคงอยู่แม้ตัวต้องไกลกัน  กว่าจะลำลากันเสร็จก็เที่ยงคืนกว่าไปแล้วเค้าและมิคนั้นได้ของที่ระลึกมากมายกลับมา  วันนี้จึงมีเพียงลูกน้องในฝ่ายบางคนมาช่วยขนของเพราะที่เหลือต้องทำงานและเราได้น้องทันตแพทย์ที่เพิ่งจบปีนี้มาอยู่แทนแล้วเป็นน้องผู้หญิงน่ารักสองคน

“หมอกัสหมอมิคโชคดีนะคะ  ไปแล้วกลับมาเยี่ยมให้เราหายคิดถึงบ้างนะคะ”  น้องตูนลูกน้องในฝ่ายเอ่ยลาเสียงสั่น  เค้าจึงตบหลังเบาๆและส่งยิ้มไปให้พร้อมพยักหน้ารับ  และไม่สามารถพูดอะไรไปได้เพราะกลัวว่าตัวเองจะร้องไห้ออกมา  ส่วนมิคพยักหน้ารัวยิ้มน้อยๆเอ่ยเสียงสั่น

“ตูนก็โชคดีเหมือนกันนะ  ว่างๆหมอจะซื้อขนมมาฝากครับ”  ตูนยกมือไหว้  เราสองคนจึงรับไหว้กลับไป  วินเดินมาแตะบ่าลูบเบาๆปลอบโยนเค้าหันไปสบตาจึงพบสายตาอ่อนโยนปลอบประโลมมาให้จึงยิ้มปากสั่นกลับไป  เราสามคนหันหลังกลับไปที่รถของวินที่ขับมาพร้อมรถขนของที่ตอนนี้ขับนำไปก่อนแล้วแต่ต้องชะงักกับเสียงเรียก

“น้องกัสครับรอก่อน” หันกลับมาพบหมอพจน์ที่ยังใส่เสื้อกราวด์ตัวยาวอยู่เดินกึ่งวิ่งมาทางเรา  หยุดยืนจ้องหน้าเค้าสายตาเศร้าสร้อยและผินหน้าไปมองทางวินอยู่นานก่อนเอ่ยปาก

“ผมฝากคุณวินดูแลกัสและรักกัสให้มากๆนะครับ  กัสครับพี่ขอให้กัสมีความสุขมากๆและโชคดีนะครับ” ส่งยิ้มกว้างที่ดูดีและจริงใจมาให้  เค้าจึงยิ้มกลับอย่างขอบคุณ

“ขอบคุณครับพี่พจน์” หมอพจน์ยิ้มกว้างและหัวเราะน้อยๆออกมา

“ฮึๆๆ  พี่ดีใจนะพี่กัสเรียกพี่ว่าพี่พจน์แทนหมอพจน์ซะที” เค้าส่งยิ้มเขินอายไปให้กับหน้าตาล้อเลียนของหมอหนุ่มตรงหน้า
“อะแฮ่มๆ  ถึงคุณหมอไม่บอกผมก็จะรักและดูแลกัสอย่างดีที่สุดอยู่แล้ว”  วินหน้ายุ่งเล็กน้อยเค้าหันไปส่งค้อนเล็กๆให้ก็จะมาหึงอะไรกันตอนนี้เนี่ย  คนที่หวังดีเค้าแค่รำลากันเอง

“ครับผมเชื่อคุณและขอให้คุณโชคดีเหมือนกันครับ”  หมอพจน์ส่งมือมาตรงหน้าวินและยิ้มจริงใจมาให้  ส่วนวินก็ยื่นมือไปจับกระชับเขย่าเบาๆยิ้มมุมปากกลับไปให้อีกฝ่ายเหมือนกัน  นี่ก็คงเป็นมิตรภาพที่เกิดขึ้นใหม่ของผู้ชายสองคนนี้ซินะจนทั้งสองผละมือออกจากกัน  เราหันไปทางมิคที่ยืนคุยกับฟินที่มาพร้อมวินอยู่

“น้องมิคโชคดีนะครับ  ทั้งสองคนถ้าว่างก็มาเยี่ยมเยียนกันบ้างนะ”  มิคยิ้มกว้างพยักหน้าให้และเอ่ยปากอวยพรกลับให้หมอหนุ่มเหมือนกัน 

หลังจากนั้นพวกเราสี่คนก็ขึ้นนั่งบนรถเพื่อเดินทางกลับกรุงเทพฯ  จนรถวิ่งออกมาถึงประตูโรงพยาบาลภาพโรงพยาบาลที่ปรากฏอยู่ที่กระจกหลังนั้นทำเอาเค้าใจหายและมองไม่ละสายตาจนรู้สึกถึงมือที่ถูกกุมกระชับ  หันไปมองก็พบดวงตารื้นน้ำตาของเพื่อนสนิทที่สบมองอย่างเข้าใจในความรู้สึกของกันและกัน  เค้าจึงเอื้อมมืออีกข้างกอบกุมมือบางของมิคบีบกลับส่งยิ้มเป็นกำลังใจให้แก่กัน
.........................................................................

ของเกือบทั้งหมดถูกส่งไปไว้ที่บ้านวินแต่มีบางส่วนที่เป็นเสื้อผ้าและของที่ต้องใช้ถูกส่งไปที่คอนโดของวิน  ในส่วนของมิคนั้นก็ถูกขนเสร็จเมื่อสักครู่ที่รู้เพราะมิคเพิ่งโทรมาบอกและเอ่ยปากฝากบอกขอบคุณคุณพ่อมาด้วยและจะนำของมาแทนคำขอบคุณภายหลัง  ตอนนี้เค้ามาเก็บของที่บ้านวินให้เข้าที่เข้าทางแต่ยังไม่รื้อออกจากกล่องคงต้องทยอยเก็บทีหลังแทน

“เสร็จรึยังครับกัส”  วินเปิดประตูห้องนอนของเค้าที่เคยนอนคืนแรกที่มาที่บ้านหลังนี้และใช้เก็บของส่วนตัวที่ขนมา

“เสร็จแล้วครับ  คุณพ่อคุณแม่กลับมารึยัง”  ระหว่างที่ถามก็เดินไปล้างหน้าล้างมือที่ห้องน้ำ  วินยื่นผ้าขนหนูมาให้ทันทีหลังเค้าล้างหน้าเสร็จจึงยิ้มขอบคุณให้คนรัก  ยื่นมือไปรับแต่ผ้ากลับถูกส่งมาซับน้ำให้ที่หน้าแทนเราจ้องตากันนิ่งแววตาอ่อน
หวานเปล่งแสงออกมาจากตาคมคู่ที่อยู่ตรงหน้า

“ท่านทั้งสองเพิ่งมาถึงครับ  คุณแม่ถามหากัสทันทีเลยนะที่เจอหน้าวิน  ไม่มีถามเลยว่าวินเป็นไงบ้าง  น่าน้อยใจชะมัด  ฮึๆ”  เสียงเหมือนน้อยใจแม่ตัวเองแต่แววตากลับแพรวพราวแถมหัวเราะปิดท้าย

“คิกๆ  สมน้ำหน้าคนแม่ไม่รัก  อื้อ...”

โดนฉกจูบจากคนตรงหน้าริมฝีปากร้อนผ่าวกดแนบสนิทเบียดคลึงจนเผลอคางทำให้ลิ้นร้อนถูกส่งออกมาสำรวจทั่วโพรงปาก  กวาดต้อนดูดกลืนลิ้นเค้าอย่างหยอกเย้ารุนแรงเหมือนหมั่นเขี้ยวและแปรเปลี่ยนเป็นอ่อนหวาน  รู้สึกถึงฝามือที่ท้ายทอยและอ้อมกอดที่โอบประคอง  จนใกล้หมดลมจึงทุบไปที่หลังแกร่งเบาๆเป็นสัญญาณให้วินปล่อยเค้าจากจูบที่แสนหวานนี้ซะที  พอได้รับอิสระจึงรู้ว่าจูบของวินยังส่งผลรุนแรงต่อเค้าไม่เปลี่ยนเข่าอ่อนยืนไม่อยู่ต้องทิ้งร่างพิงอกกว้างหอบอากาศเข้าปอดตัวโยน  เสียงหัวเราะในลำคอดังขึ้นใกล้หูและรับรู้ถึงจูบแรงที่กระหม่อม  จนเรี่ยวแรงกลับมาสามารถยืนได้ด้วยตัวเองผละออกจากอกกว้างเห็นรอยยิ้มกว้างเป็นสิ่งแรกและแววตาระยับอย่างถูกใจ  นิ้วยาวถูกส่งมาลูบไล้แผ่วเบาที่ริมฝี
ปากที่บวมเจ่อของเค้า  ตาวินจับจ้องที่มันเป็นเค้าที่คว้ามือหนาไว้ก่อนจะเลยเถิดไปกว่านี้

“วิน  เราลงไปกันเถอะคุณพ่อคุณแม่รออยู่นะ  นะครับ”  อ้อนซะหน่อยได้ยินเสียงถอนใจเฮือกจากวินที่ก้มหน้ากุมขมับ  คงพยายามระงับใจเป็นแน่  เค้าอดยิ้มเอ็นดูไม่ได้แต่ไม่ให้วินเห็นหรอกถ้าเห็นจะว่าเค้ายั่วแล้วเรื่องจะยาวกว่านี้ วินเงยหน้าส่งยิ้มบางพยักหน้ามาให้

“อยู่ใกล้กัสทีไรวินอดใจไม่ไหวทุกที  เฮ้อออ  ไปครับลงไปข้างล่างกัน”  โดนจับจูงมือพาเดินลงไปข้างล่าง  เค้าแอบส่งยิ้มให้แผ่นหลังกว้างที่เจ้าของคงต้องข่มใจอย่างมากอยู่

เราเดินลงมาถึงห้องนั่งเล่นที่อยู่ใกล้สระว่ายน้ำภายในห้องมีคุณพ่อคุณแม่นั่งรออยู่  คุณแม่เมื่อเห็นเค้ารีบลุกจากโซฟายิ้มกว้างเข้ามาโอบกอดแน่นหอมแก้มทั้งสองข้างฟอดใหญ่  พอโดนปล่อยตัวจึงมีโอกาสยกมือไหว้ทำความเคารพท่านได้และหันไปไหว้คุณพ่อที่นั่งยิ้มกว้างส่งมาให้ที่ข้างคุณพ่อมีวินที่เดินไปนั่งกับท่านตอนที่เค้าโดนคุณแม่แสดงความรักเมื้อกี้นี้แน่ๆ

“แม่คิดถึงกัสมากเลยนะลูก  ดีใจที่กัสมาอยู่ที่กรุงเทพฯแบบถาวรแล้ว  เพราะแม่จะได้ไม่ต้องทนมองคนที่ร้อนรนและบ่นคิดถึงแฟนอยู่นั่น  เบื่อแล้ว”  หลังคำพูดของคุณแม่เรียกเสียงหัวเราะจากคุณพ่อที่มองลูกชายตัวเองหน้ามุ่ยแอบส่งค้อนไปให้แม่ตัวเอง

“ไปๆเลิกงอนได้แล้วตาวิน”  คุณพ่อลุกขึ้นและเดินเข้ามาโอบกอดคุณแม่ให้เดินไปทางห้องอาหารด้วยกัน  เค้าก็โดนวินจับจูงข้อมือตามท่านทั้งสองไป

เมื่อมาถึงโต๊ะอาหารที่ทุกคนนั่งประจำที่เรียบร้อยแล้วเค้าก็เพิ่งนึกถึงพี่จักรที่วันนี้ยังไม่เจอเลยแม้ได้เวลาอาหารแล้วก็ตาม

“พี่จักรล่ะครับคุณแม่”

“อ้อ  วันนี้ตาจักรไปดินเนอร์กับหนูแพมจ๊ะ  ฝากบอกกัสว่าเดี๋ยวจะพาไปฉลองต้อนรับน้องสะใภ้วันหลังนะ”  ยิ้มแซวมาให้ลูกสะใภ้ทำเอาเค้าอดหน้าร้อนวาบขึ้นทันที  ได้ยินเสียงหัวเราะถูกใจจากสองหนุ่มบนโต๊ะและที่ดังมากจนน่าหมั่นไส้ก็นายวินตัวแสบน่ะแหละหัวเราะจนตาปิดอย่างถูกใจไปแล้ว  อดเอื้อมมือหนีบเอวให้ได้เจ็บตัวไปบ้างเรียกเสียงโอดโอยเกินจริงขึ้นมา 

หลังจากนั้นเราก็นั่งทานอาหารกันไปคุยกันไปในเรื่องทั่วไปจนเสร็จแล้วย้ายกลับไปที่ห้องนั่งเล่นคุณแม่บอกว่ามีเรื่องสำคัญจะคุยด้วย  เรื่องหลักก็คือคุณแม่อยากให้เค้ากับวินย้ายจากคอนโดมาอยู่ที่บ้าน  แต่ติดที่ว่าที่ทำงานของวินไกลจากบ้านนี้  คุณแม่ก็แย้งว่าคอนโดมันคับแคบไปสำหรับคนสองคนแต่ถ้าอยากอยู่แบบส่วนตัวก็จะสร้างบ้านอีกหลังให้ในพื้นที่รั้วเดียวกัน  พอได้ฟังเค้านั้นซาบซึ้งในความรักที่ท่านทั้งสองเอ็นดูทำให้ใจฟูฟ่องเต็มอก

“กัสช่วงก่อนเริ่มทำงาน  แม่จะหาวันว่างแล้วเราไปพบคุณป้าของกัสกันนะลูก”  เค้าจะเริ่มงานในอีกสองสัปดาห์นั่นหมาย
ความว่าเค้าจะว่างตลอดก่อนเริ่มงาน  แล้วคุณแม่ต้องการไปพบคุณป้าเค้าทำไมน้า  หน้าตาเค้าคงแสดงออกชัดว่าสงสัยคุณแม่จึงยิ้มอ่อนหวานมาให้และเอ่ย

“แม่อยากไปพบผู้ใหญ่ของหนูและให้ผู้ใหญ่ทางกัสรับรู้เรื่องวินกับกัส  แม่จะขอกัสให้วินและค่อยจัดงานเลี้ยงพระทำบุญกันทีหลังและเชิญคุณป้าของหนูมาด้วยส่วนตอนเย็นแม่ตามใจเราสองคนนะว่าจะจัดใหญ่ขนาดไหนแล้วแต่เลยแม่พร้อมเสมอ  ฮิๆๆ”  ได้ฟังก็ใจเต้นโครมครามนี่แสดงว่าคุณแม่จะให้เค้าแต่งงานกับวินงั้นเหรอหันไปมองวินที่ยิ้มลิงโลดเข้าไปกอดแม่ตัวเองแน่นโยกตัวไปมา

“โฮ  แม่รู้ใจวินที่สุดเลย  รักแม่ที่สุดครับ  ฟอดดด” จบด้วยการหอมแก้มแม่ฟอดใหญ่  ยิ้มกว้างมาให้เค้ากวักมือเรียกให้ไปใกล้เพราะเค้านั่งอึ้งทำอะไรไม่ถูกไปแล้ว  จึงคลานเข่าไปนั่งเคียงข้างวินต่อหน้าท่านทั้งสอง  ยกมือพนมไหว้กราบลงไปกับตักนุ่มอย่างขอบคุณและซาบซึ้งใจในความรักที่ท่านทั้งสองมีให้เรา  ซึ่งวินที่นั่งข้างกันก็ทำตามมือบางของคุณแม่ลูบหัวทุยแผ่วเบา  และเราผละไปกราบคุณพ่อที่ส่งแววตาเอื้อเอ็นดูมาที่เราทั้งสองคน

“ขอบคุณคุณพ่อคุณแม่ที่เอ็นดูและรักกัสนะครับ  ทำให้กัสคิดถึงพ่อแม่ถ้าท่านอยู่ก็คง...อึก  ฮื้อออ” โผล่กอดเอวบางของคุณแม่แน่นร้องไห้กับอกอุ่นที่ทำให้ยิ่งคิดถึงอ้อมกอดของแม่ที่จากไป

“โอ๋ๆๆ  ไม่ร้องนะคนเก่งของแม่  ไม่ต้องคิดมากนะจ๊ะถ้าคิดถึงแม่  กัสก็มาหาแม่มากอดแม่ได้ตลอดเลยนะลูก  อย่าร้องๆ  เดี๋ยวแม่ร้องไห้ตามไปด้วยนะ”  มือนุ่มปาดน้ำตาออกจากใบหน้าและเช็ดน้ำตาที่ซึมจากหัวตาตัวเอง

“อ้าวๆ  สองแม่ลูกหยุดร้องไห้ได้แล้วร้องไห้มากเป็นลางไม่ดีนะ  นี่ตาวินมัวแต่ทำอึ้งอยู่นั่นไปโอ้ลูกสะใภ้พ่อไป”  วินดึงเค้ามาโอบกอดจนหยุดร้องไห้  และค่อยหันไปส่งยิ้มเอียงอายทางท่านทั้งสองที่ส่งยิ้มเอ็นดูมาให้

“วินพากัสไปพักผ่อนได้แล้วไป  เหนื่อยมาทั้งวันแล้ว” วินรับคำแล้วพาเค้าขึ้นมาที่ห้องของวิน  โอบประคองแน่นโยกตัวไปมา

“ต่อไปนี้กัสอย่าร้องไห้แบบนี้อีกรู้มั้ยวินใจไม่ดีเลย  จำไว้นะครับถึงกัสไม่ได้อยู่กับพ่อแม่แล้วแต่กัสยังมีวิน  ครอบครัววิน  ที่ยอมรับกัสเข้ามาเป็นคนในครอบครัวแล้ว”

“อืม  ก็คนมันตื้นตันนี้คุณพ่อคุณแม่ดีกับกัสจังพาลคิดถึงพ่อแม่ตัวเองอ่ะ  แต่ต่อไปกัสจะไม่ร้องแบบนี้อีกเดี๋ยวคุณแม่จะน้อย
ใจกัสที่มีท่านอยู่แต่กัสยังทำเหมือนเด็กขาดความอบอุ่นแบบนี้”

“ฮึๆๆ  ใช่มีแนวโน้มว่าแม่จะน้อยใจลูกคนโปรดได้เพราะแม่รักลูกคนนี้มากกกก  ฮ่าๆๆ”

หลังจากหายเศร้าอารมณ์กลับมาคงที่แล้วก็ผลัดกันเข้าห้องน้ำทำธุระและกลับมานอนกอดกันมอบความอบอุ่นให้แก่กัน  วิน
จูบแผ่วเบาที่ริมฝีปากพร้อมคำว่า ‘หลับฝันดีนะครับที่รักของวิน’ และเข้าสู่นิทราไปพร้อมกันด้วยหัวใจสองดวงที่มีความสุข
...................................................................

โปรดติดตามตอนต่อไปค่ะ ^O^

ครอบครัววินรับลูกสะใภ้กันอย่างเป็นทางการแล้วนะคะ
ก็หวานกันเบาๆไปค่ะตอนนี้ และเรื่องนี้มีอีก 3 ตอนก็จบแล้วนะคะ
เริ่มใจหายอ่ะ  แต่เดี๋ยวมีอะไรมาแจ้งในตอนสุดท้ายสำหรับ
นักอ่านที่น่ารักและลุ้นคู่นี้มาตลอดค่ะ ติดตามกันได้

ปล.มีคนถามหามิคฟิน ขอแจ้งว่าได้มีสต๊อคเรื่องนี้เตรียมไว้แล้วค่ะ
และมิคฟินรอจ่อคิวคู่กัสวินอยู่นะคะ  ขอให้รอติดตามได้น้า

ปล.2  เราได้+1 ให้ทุกท่านแล้วนะคะ ขอบคุณสำหรับการติดตามค่ะ

 :pig4:

ออฟไลน์ greensnake

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3440
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +920/-14
แหะ แหะ ย่องมาจิ้มคนเขียน :z13: แบบเบาๆ
ตอนนี้กัสกับวินก็ใกล้กันทั้งตัวและใจแล้วน้า:o8:
ตอนหน้าเตรียมตัวแห่ขันหมากกันได้เลยป่าว
ขอบคุณคนเขียนมากๆๆๆๆค่ะ สำหรับตอนหวานอีกตอน
ว่าแต่จะจบแล้วเหรอ ใจหายนะเนี่ย รอคู่มิคกับฟินต่อเลย
 :กอด1:ทีนึง รักษาสุขภาพเหมือนเดิมนะคะ

ออฟไลน์ MinKKniM

  • 난 널 사랑해 동해
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 462
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +61/-2
น้องกัสโชคดีมาก ครอบครัวของวินน่ารักมากถึงมากที่สุด

พี่หมอพจน์ก้อเป็นคนดีจริงๆเล๊ย สมกับเป็นพระรองที่แสนดี แต่ไม่มีใคร  o6

ออฟไลน์ silverphoenix

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1182
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +347/-3
จะจบแว้วววว  รอติดตามคู่มิคฟินต่อล่ะ

อยากรู้ว่าคู่นั้นเขาอะไรยังไง  อิอิ

+1 จ้า

ออฟไลน์ POPEA

  • Blood Type :: Y
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2010
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +248/-3
    • http://writer.dek-d.com/popae/writer/view.php?id=794488
น่าเห็นใจหมอพจน์นะ ทีนี้กัสกับวินก็จะได้อยู่ด้วยกันตลอดแล้ว
ใกล้จะจบแล้วหรอเนี่ย ,รออ่านตอนต่อไปนะคะ
+1 และ +เป็ดนะ~ ชอบคนเขียนที่ตอบเม้นอะ ไม่ค่อยมีคนตอบเลย :กอด1:


ออฟไลน์ nongrak

  • ยังไงก็รักคาเมะจังที่สุด
  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4168
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +912/-14
ดีใจกับกัสนะที่ครอบครัววินรักกัสกันทุกคนเลย
เติมความหวานกันเรื่อย ๆ มีความสุขดีค่ะ

ออฟไลน์ Horizon

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1731
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +300/-22

ออฟไลน์ EunSung87

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1171
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +142/-2
+1ให้เลยอ่า
จะได้ไปแต่งงานกัสแล้ว
อิอิอิอิ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ Cherry Red

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 882
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +232/-0
กัส-วิน จะไม่ต้องห่างกันอีกแล้ว... :m1:
รู้สึกโลกนี้เป็นสีชมพูหวานไปหมด อะไร ๆ ก็ลงตัวเหลือเกิน
ว่าแล้วต้องรีบไปตัดชุดใหม่ เตรียมไปงานแต่งของคู่นี้ ...  :oni1:

ออฟไลน์ MiSS-U

  • {^o^} {^3^}
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4168
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2800/-11
แหะ แหะ ย่องมาจิ้มคนเขียน :z13: แบบเบาๆ
ตอนนี้กัสกับวินก็ใกล้กันทั้งตัวและใจแล้วน้า:o8:
ตอนหน้าเตรียมตัวแห่ขันหมากกันได้เลยป่าว
ขอบคุณคนเขียนมากๆๆๆๆค่ะ สำหรับตอนหวานอีกตอน
ว่าแต่จะจบแล้วเหรอ ใจหายนะเนี่ย รอคู่มิคกับฟินต่อเลย
 :กอด1:ทีนึง รักษาสุขภาพเหมือนเดิมนะคะ
ไม่ต้องย่องค่ะ จิ้มได้เลย ฮุๆๆๆ ^^^ จิ้ม จึกๆคืน
 :pig4: เหมือนกันค่ะ รอติดตามคู่มิคฟินได้ค่ะ
น้องกัสโชคดีมาก ครอบครัวของวินน่ารักมากถึงมากที่สุด

พี่หมอพจน์ก้อเป็นคนดีจริงๆเล๊ย สมกับเป็นพระรองที่แสนดี แต่ไม่มีใคร  o6
:กอด1: ทดแทนที่กัสขาดพ่อแม่และมีพ่อแม่วินมาเติมเต็มค่ะ
ส่วนหมอพจน์ก็... หึๆ ตามนั้นค่ะ
จะจบแว้วววว  รอติดตามคู่มิคฟินต่อล่ะ

อยากรู้ว่าคู่นั้นเขาอะไรยังไง  อิอิ

+1 จ้า
รอติดตามได้ค่ะ คู่นั้นก็ต้องลุ้นกันต่อจ้า
 :pig4: ที่บวกให้นะคะ
น่าเห็นใจหมอพจน์นะ ทีนี้กัสกับวินก็จะได้อยู่ด้วยกันตลอดแล้ว
ใกล้จะจบแล้วหรอเนี่ย ,รออ่านตอนต่อไปนะคะ
+1 และ +เป็ดนะ~ ชอบคนเขียนที่ตอบเม้นอะ ไม่ค่อยมีคนตอบเลย :กอด1:


:-[ สมใจนายวินเค้าล่ะค่ะ ก็รอมานานนี่โนะ
 :pig4: สำหรับบวกและเป็ดนะคะ
 :กอด1: ตอบค่ะ การตอบเม้นเป็นช่วงเวลาที่ชื่นชอบและมีความสุขค่ะ
เหมือนเป็นการtake careคนอ่านที่น่ารักที่คอยอ่านกัสวินน่ะค่ะ
ดีใจกับกัสนะที่ครอบครัววินรักกัสกันทุกคนเลย
เติมความหวานกันเรื่อย ๆ มีความสุขดีค่ะ

:z2: ค่ะคู่นี้มีแต่หวานกับหวานมาก เหมาน้ำตาลมาตุนไว้เยอะค่ะ
:-[
+1
:กอด1: และ  :pig4: สำหรับบวกที่ให้มานะคะ
+1ให้เลยอ่า
จะได้ไปแต่งงานกัสแล้ว
อิอิอิอิ

:pig4: ค่ะ ต้องรอติดตามค่ะ  :z2:
กัส-วิน จะไม่ต้องห่างกันอีกแล้ว... :m1:
รู้สึกโลกนี้เป็นสีชมพูหวานไปหมด อะไร ๆ ก็ลงตัวเหลือเกิน
ว่าแล้วต้องรีบไปตัดชุดใหม่ เตรียมไปงานแต่งของคู่นี้ ...  :oni1:

บรรยากาศชมพูวิ้งงงง ไปหมดค่ะ555 แหมๆตัดชุดใหม่เลยคะ  :laugh:

#####################

 :pig4: สำหรับการติดตามค่ะ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 22-10-2011 11:52:13 โดย MiSS-U »

ออฟไลน์ MiSS-U

  • {^o^} {^3^}
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4168
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2800/-11
ตอนที่ 36

กัส

เช้าวันใหม่เริ่มต้นอย่างแจ่มใสบนที่นอนที่มีร่างชายหนุ่มที่เป็นคนรักกำลังหลับสบาย  อดจะเผลอมองไม่ได้ใบหน้าที่อมยิ้มน้อยๆไม่รู้ว่าหลับแล้วฝันอะไรอยู่ซินะ  ตั้งแต่มีวินก้าวเข้ามาในชีวิตทำให้เค้าเรียนรู้เรื่องราวของความรักมากมายทั้งทุกข์ที่สุดและสุขที่สุดรวมถึงการให้อภัยและการให้โอกาสกับคนที่ตัวเองรัก  มัวแต่มองใบหน้าหล่อๆเพลินไปหน่อยต้องรีบลงไปข้างล่างว่ามีอะไรต้องทำบ้างมั้ย  การที่เค้าเข้ามาอยู่ในบ้านของวินที่มีคุณพ่อคุณแม่ที่เป็นผู้ใหญ่ที่เค้าทั้งรักและเคารพเหมือนบุพการีของตัวเองการจะมานั่งทำตัวเป็นเจ้าของบ้านก็ไม่ใช่นิสัยแม้ท่านทั้งสองเอ่ยปากว่ารับเค้าเป็นลูกก็ตาม  และที่สำคัญเค้าอยากดูแลวินในเรื่องเล็กๆน้อยๆแบบนี้บ้างเพราะสถานะเราสองคนก็คือคนรักกันและในสายตาคนในครอบครัววินก็รู้ว่าเราใช้ชีวิตร่วมกันแล้วด้วย  อีกอย่างก็ให้อีกฝ่ายดูแลมาซะเยอะแล้วอยากตอบแทนกลับบ้าง  ลงมาถึงข้างล่างไม่เจอใครเลยจึงเดินไปถึงห้องครัวหลังบ้านพบคุณแม่บ้านกำลังวุ่นกับการเตรียมอาหารเช้าอยู่กับเด็กรับใช้อีกหนึ่งคน

“ป้าวรรณครับ  มีอะไรให้กัสช่วยมั้ยเอ่ย”  ส่งยิ้มล้อๆให้กับคุณแม่บ้านสาวใหญ่ที่ตกใจยกมือทาบอกอีกมือยกทัพพีขึ้นสูงกับเสียงอุทานที่ปล่อยออกมา

“ยายชีตกกระโถน!!  โธ่  พ่อคุณ  คุณกัสนี่เองทำป้าตกใจหมด”  หลังหายตกใจก็ส่งค้อนเล็กๆมาให้ข้อหาที่ทำคนแก่ตกใจก็ได้แต่นึกขำกับคำอุทานที่ได้ยิน  เดินเข้าไปใกล้ป้าวรรณที่ยังทำหน้างอนอยู่ยกมือไหว้ขอโทษและจบด้วยรอยยิ้มหวานๆเอาใจซะหน่อยแค่นี้คนตรงหน้าก็ตกใจจับมือที่เค้ายกไหว้ลง

“คุณกัสคะ  ไม่เอาค่ะไม่เอาอย่ายกมือไหว้ป้าแบบนี้  ป้าเป็นแค่แม่บ้านนะคะ”  ป้าวรรณร้อนรนตอบกลับมายิ่งเรียกรอยยิ้มกว้างจากเค้าได้อีก

“ป้าวรรณครับอย่าพูดแบบนี้ให้กัสได้ยินอีกนะครับ  กัสคิดว่าป้าวรรณเป็นเหมือนคุณป้ากัสคนหนึ่งเลยนะ” มองคนแก่ที่เริ่มมีน้ำตาคลอเบ้าเช็ดน้ำตาปอยๆ

“ไม่เอาครับอย่าร้องน้า  เดี๋ยวไม่สวยนะครับ  แล้วนี่ป้าวรรณทำอะไรเอ่ย  ให้กัสช่วยนะครับ”  รีบเบี่ยงเบนให้ป้าวรรณหยุดร้องไห้หันมาสนใจงานตรงหน้าแทน

“พ่อคุณของป้า  ป้าว่าคุณกัสไปรอข้างนอกดีกว่าค่ะเรื่องในครัวให้ป้าจัดการเองนะคะ”  สั่นหัวปฏิเสธตอบกลับก็เค้าตั้งใจจะลงมาดูแลอาหารเช้านี้นี่หนา  ยังไงก็ขอดื้อกับคนแก่หน่อยล่ะกันจึงหันไปดูหม้อที่ตั้งบนเตาหน้าตาดูแล้วน่าจะเป็นข้าวต้มทะเลแน่ๆ  แต่โดนผลักเบาๆให้ถอยห่างจากเจ้าของครัว

“ไม่เอาค่ะ  ไม่เอา  เอางี้เดี๋ยวคุณกัสดูแลเรื่องขนมปังปิ้งนี่แทนและเตรียมน้ำส้มใส่แก้วนะคะ”  ป้าวรรณมอบหมายหน้าที่ให้และหันกลับไปยืนหน้าเตาหยิบเครื่องปรุงใส่หม้อข้างหน้า  ไม่สนใจกันเลยเค้าก็ได้แต่ขำกับท่าทางของป้าวรรณที่เป็นแบบนี้เพราะเค้าได้มาสร้างวีรกรรมถล่มครัวของแกมาแล้วเมื่อครั้งที่เค้าอยากแสดงฝีมือทำข้าวผัดให้ครอบครัววินทาน  เมนูที่คนอื่นว่าง่ายแต่วันนั้นที่เค้าทำมันไม่ง่ายเหมือนหลายคนเป็นเล่นเอาเละทั้งครัว  แก่มาเห็นเข้าถึงกับลมจับเรียกหายาดมให้วุ่น  ท่าทางเรื่องอาหารนี่เค้าจะไม่มีพรสวรรค์ซะแล้ว  จึงจำใจหยิบแผ่นขนมปังลงเครื่องปิ้งและกดรอจนมันเด้งขึ้นมาเป็นอันใช้ได้  ระหว่างทำภารกิจแสนยากที่ได้รับมอบหมายอยู่  ก็ได้ยินเสียงวินตะโกนโวยวายข้างนอกพักเดียวเจ้าตัวก็มายืนหน้าบึ้งที่กรอบประตูครัวสภาพหัวยุ่งในกางเกงนอนตัวเดียวโชว์แผ่นอกกว้าง  เรียกเสียงวี้ดว้ายจากสาวน้อยและสาวเหลือน้อยในครัวได้  เค้าจึงรีบดึงแขนคนหน้าบึ้งออกมาให้พ้นครัว

“วิน  ทำไมแต่งตัวแบบนี้ลงมาล่ะ  ดูซิจะทำคนแก่หัวใจวายแล้ว”  ดุเสียงเคร่งไปให้วินที่พอได้ยินก็หน้าจ๋อยทันที

“ก็วินตกใจนี่หน่าตื่นมากัสไม่อยู่ในห้อง  เลยรีบลงมาหาไม่ทันใส่เสื้อนี่  กัสครับ  กัสลงมาทำไมไม่ปลุกวินล่ะวินใจหายหมดเลยรู้มั้ย”  เสียงอ้อนๆมาพร้อมการกอดกระชับเข้าหาอกเปลือย

“กัสขอโทษ  ก็เห็นวินหลับสบายอยู่ไม่อยากปลุก  กัสแค่ลงมาดูเรื่องอาหารเช้าให้วินกับครอบครัวว่ามีอะไรที่กัสพอช่วยได้บ้างนี่หน่า”  เสียงหัวเราะในลำคอเปล่งออกมาอย่างถูกใจ  ทำเอาต้องเงยหน้ามองไปที่ร่างหนาที่ส่งยิ้มกว้างมาให้

“วินดีใจน้าที่กัสอยากดูแลวินเรื่องนี้  แต่วินว่า.....”  ทำหน้าเจ้าเล่ห์ตาพราวมาให้

“ว่าอะไรวิน  พูดดีๆนะ”  แกล้งเสียงแข็งขู่คนที่เริ่มมีท่าทางไม่น่าไว้ใจซะแล้ว

“ให้เป็นหน้าที่ป้าวรรณเค้าเถอะครับ  เพราะดูท่าป้าวรรณจะเป็นลมอีกรอบได้น้าถ้ากัสลงมือเอง  ฮ่าๆๆ  โอ้ยยย  พอแล้ววิน
ล้อเล่นครับ”  เค้าตีไปที่ต้นแขนแกร่งหลายทีก็มาแซวกันทำไมล่ะ  ก็รู้ว่าเรื่องนี้เค้าอายแค่ไหนตั้งแต่ทำครัวที่บ้านวินเลอะครั้งนั้น

“อ้าว  ตาวินแกล้งอะไรกัสล่ะ  กัสมานี่ลูก  แล้วดูซิแต่งตัวแบบนี้ลงมาได้ไง  ไปเลยไม่ต้องมาทำหน้าบึ้งไปจัดการตัวเองให้เรียบร้อยแล้วลงมาทานข้าวจะได้ไปทำงาน” 

คุณแม่เดินมาดึงตัวเค้าออกจากวินและเอ็ดลูกชายตัวดีที่หน้ามุ่ยรับคำก่อนเดินขึ้นไปข้างบน  ระหว่างที่วินเดินผ่านหน้าเค้าจึงแอบแลบลิ้นล้อเลียนไปให้แต่วินก็ทำอะไรไม่ได้เพราะคุณแม่ยืนคุมพ่อตัวดีอยู่  วินได้แค่ชี้นิ้วอย่างหมายมาดคาดโทษมาให้เค้าอย่างยิ้มๆ  หลังจากนั้นคุณแม่ก็ซักถามว่าเกิดอะไรขึ้นพอฟังจบก็หัวเราะร่วนทำเอาเค้าอายก้มหน้างุดเมื่อนึกถึงเหตุการณ์วันนั้น  คุณแม่เห็นเค้าเงียบก้มหน้าซ้อนหน้าแดงก่ำจึงโอบกอดปลอบโยน  พักเดียวคุณพ่อก็ลงมาร่วมวงสนทนาด้วยหัวข้อที่คุยจึงเปลี่ยนไป  เมื่อได้เวลาอาหารเช้าทุกคนก็พร้อมกันที่โต๊ะอาหารรวมทั้งพี่จักรที่พอเห็นเค้าก็คุยเล่นแกล้งหยอกให้วินโวยวายแกล้งหึงเรียกบรรยากาศสนุกสนานบนโต๊ะอาหารยามเช้าได้  คุยกันไปมาจบด้วยเรื่องของ ‘จิ๊บ’สาวประชาสัมพันธ์ที่บริษัทวินได้ยังไงไม่รู้  คุณแม่ถึงกับจะไปดูหน้าแม่สาวประชาสัมพันธ์ถึงที่ดูแล้วจะเป็นเรื่องใหญ่จนเค้าเอ่ยปากห้ามอย่างเกรงใจก็ในเมื่อผู้ใหญ่คิดจะจัดการให้เค้าก็ห้ามได้ไม่เต็มปากเต็มคำนัก  คุณแม่ก็พูดให้เบาใจว่าแม่จะไปดูหน้าเฉยๆและจะไปเยี่ยมเยียนพนักงานที่บริษัทวินด้วยเพราะไม่ได้ไปนานแล้ว  วินส่งสัญญาณให้เค้ายอมตามใจคุณแม่และให้รอไปบริษัทพร้อมคุณแม่ทีหลังเพราะท่านอยากให้เค้าไปพบเพื่อนคุณแม่เป็นเพื่อนก่อน หลังอาหารเช้าวินและพี่จักรก็ออกไปทำงาน  เค้าเดินไปส่งวินถึงรถยังแอบมาจุ๊บแก้มกันอีกทำเอาพี่จักรแซวใหญ่เลย  เค้าก็ได้แต่ส่งค้อนให้คนฉวยโอกาสและหันหลังวิ่งกลับขึ้นบ้านไปแต่งตัวเตรียมออกไปกับคุณแม่
..................................................................

คุณแม่พาไปพบเพื่อนที่ทำธุรกิจเกี่ยวกับสปาโดยมี  ‘คุณน้าอรณิช’  เป็นเจ้าของ  คุณน้าเป็นคนรุ่นเดียวกับคุณแม่ที่ความสวยกินกันไม่ลงทีเดียว  แรกเจอยังตะลึงกับหน้าตาที่อ่อนกว่าวัยและผิวพรรณผุดผ่องเหมาะกับเจ้าของธุรกิจสปาซะจริง  หลังได้รับการแนะนำว่าเค้าเป็นแฟนลูกชายคนเล็กคุณน้ามีสีหน้าตกใจในคราแรกและเปลี่ยนเป็นบ่นเสียดายใหญ่โต  เค้าได้ฟังตอนแรกยังนึกใจเสียว่าจะโดนไม่ชอบจากเพื่อนคุณแม่ซะแล้วที่ไหนได้  กลับบอกว่าถ้าเจอเค้าก่อนจะแนะนำให้ลูกชายตัวเองเพราะถูกใจหน้าตาและต้องชะตากับเค้ามาก  ส่วนวินลูกเพื่อนยังเคยคิดจับคู่ให้กับลูกสาวคนเล็กด้วยซ้ำเพราะคุณน้ามีลูกถึงสี่คนเหลือสองคนนี้เท่านั้นที่ยังไม่มีครอบครัวนอกนั้นมีหลานเล็กๆให้คุณน้าเชยชมไปแล้ว  คุณแม่ที่นั่งข้างๆเค้ายิ้มกว้างภูมิใจและเล่นชมเค้าต่อหน้าคุณน้าจนคุณน้าถึงกับถามว่าเค้ามีพี่น้องอีกมั้ยเพราะอยากได้แบบนี้อีกซักคน  เรียกเสียงหัวเราะก้องจากคุณแม่ส่วนเค้าได้แต่ยิ้มกว้างดีใจที่คุณน้าไม่รังเกียจกัน  หลังจากนั้นท่านทั้งสองจัดคิวนวดผิวแบบฟลูครอสให้  เค้าปฏิเสธไปก็โดนขยั้นคะยอให้ทำจนเค้าต้องเข้าไปนวดผิวนวดตัวจนได้  พอเสร็จเดินออกมาตัวเบาโล่งสบายแถมหอมกรุ่นกลิ่นดอกไม้อ่อนๆทั้งตัวเลย  คุณแม่ชมใหญ่มาเค้าผิวผ่องใสน่ารักขึ้นอีกเป็นกองแถมถูกฟัดแก้มจนเกือบช้ำด้วย  เรียกเสียงหัวเราะจากคุณน้าออกมาและแย่งตัวเค้าไปหอมแก้มฟอดใหญ่  และบอกอยากยึดตัวเค้ากลับบ้านด้วยคุณแม่ก็รับมุกเพื่อนรีบดึงตัวเค้ามากอดแน่นอย่างแกล้งห่วง  โดนดึงไปมาพักใหญ่เหมือนเค้าเป็นตุ๊กตาไปเลย  จนโทรศัพท์คุณแม่ดังขัดขึ้นมาเป็นสายจากวินที่โทรมาตามเพราะเราไปไม่ถึงบริษัทสักที

“แหมตาวินห่างแฟนไม่ทันไรโทรมาตามซะแล้ว  ชั้นต้องไปก่อนนะอร  แล้วเดี๋ยวพากัสมาหาใหม่  แต่บอกไว้ก่อนนี่ลูก
สะใภ้คนโปรด  ห้ามมาแย่งกันเจ้าของหวงมาก  ฮ่าๆๆ”  คุณน้าส่งค้อนน้อยๆแบบไม่จริงจังให้คุณแม่  และกอดเค้าแน่น

“มาเยี่ยมน้าอีกนะคะหนูกัส  เดี๋ยวน้าจัดโปรแกรมพิเศษให้ลูกเลย  ดูซิผิวผ่องกว่าเดิมอีก  ฟอด”  โดนขโมยหอมแก้มอีกครั้งก่อนกลับ  ยังแปลกใจว่าทำไมมีแต่คนขโมยหอมแก้มกันอยู่เรื่อยเลยน้า  ทั้งคุณแม่  คุณน้า  และวิน  จนแก้มช้ำหมดแล้ว  แอบคิดคนเดียวจนเผลอขำออกมาคุณแม่ที่นั่งข้างกันบนรถส่งยิ้มสายตามีคำถามมาให้  เค้าก็ได้แต่ส่ายหน้าไปไม่รู้คุณแม่จะหาว่าเค้าบ๊องมั้ยนะ 

จนรถที่เรานั่งมาถึงหน้าบริษัทของวินที่ครั้งหนึ่งเค้าเคยมาแล้วแต่ครั้งนี้ต่างออกไปเมื่อมี ‘คุณออย’ เลขาของวินลงมารับกันถึงรถพร้อมเปิดประตูฝั่งคุณแม่ให้ท่านอีกด้วย  เมื่อเราลงจากรถโดยมีคุณออยเปิดประตูให้คุณแม่ที่เดินนำหน้าหยุดลงเค้านึกแปลกใจว่าหยุดทำไมจนเห็นว่าคนตรงหน้าคุณแม่นั้นคือใคร ‘จิ๊บ’ ประชาสัมพันธ์สาวที่เกือบมีเรื่องกับเค้าเมื่อครั้งแรกที่เจอกัน  จิ๊บยกมือไหว้คุณแม่อย่างอ่อนช้อยพร้อมยิ้มหวานจนเกินงาม  เค้าที่เห็นแบบนี้ก็แอบยิ้มแต่ไม่รู้ว่าคุณแม่จะทำหน้าตาแบบไหนเพราะเค้าอยู่ข้างหลังท่าน  แต่น้ำเสียงของคุณแม่บวกสีหน้าของจิ๊บที่เปลี่ยนเป็นซีดสลดจากประโยคนี้

“คุณจิดาภาใช่มั้ยคะ  ชั้นรู้เรื่องที่คุณปฏิบัติหน้าที่อย่างเคร่งครัดมากแล้ว  อย่าให้เกิดเรื่องแบบนั้นขึ้นอีกนะคะเพราะถ้าคุณทำตัวแบบนั้นกับลูกค้าของบริษัท  บริษัทจะเสียหายเพราะกว่าจะมีชื่อเสียงขึ้นมามันใช้เวลานานแต่การทำลายกลับใช้เวลาแค่นิดเดียว  และคงต้องให้คุณพิจารณาตัวเองด้วย” 

ประโยคเชือดนิ่มๆจากคุณแม่ที่ได้ฟังทำเอาเค้าอดสงสารจิ๊บที่น้ำตาคลอเบ้าตัวสั่นไปแล้วไม่ได้  แต่เรื่องที่คุณแม่พูดมันเป็นเรื่องจริงและจะให้เกิดขึ้นกับลูกค้าไม่ได้  เค้าได้แต่ส่งสายตาให้กำลังใจไปแทนแม้เจ้าตัวจะไม่เห็นเพราะมัวแต่เช็ดน้ำตาที่ไหลเป็นทาง  และมีเสียงถอนหายใจจากคุณแม่ดังขึ้นท่านยื่นกระดาษทิชชู่ให้อีกฝ่าย

“หยุดร้องซะคุณจิ๊บ  ชั้นรู้ว่าคุณรู้สึกผิดแล้ว  ใช่มั้ย  เฮ้อ  บริษัทนี้เราอยู่กันอย่างพี่น้องชั้นอยากให้หนูคิดแบบเดียวกัน  และทำงานอย่างมีความสุข  และขอให้เห็นว่าบริษัทนี้เป็นของหนูเองถ้าเกิดความเสียหายขึ้นมันก็ต้องส่งผลถึงหนูด้วยใช่มั้ย  เอาล่ะเรื่องนี้ถือว่าจบชั้นขอแค่ให้หนูคิดแบบที่ชั้นบอกไป  ได้มั้ยจ๊ะ”  จิ๊บที่หยุดร้องไห้ไปตั้งแต่คุณแม่เปลี่ยนสรรพนามเรียกแล้วพยักหน้ารัวตอบรับทันที

คุณแม่เป็นผู้ใหญ่ที่ทั้งน่าเคารพและน่าเกรงขามสำหรับพนักงานที่นี่มากแต่บทจะใจดีก็ดีใจหายทีเดียว  ซึ่งดูได้จากสถาน
การณ์ที่เปลี่ยนจากเคร่งขรึมน่ากลัวเป็นซาบซึ้งแทน  เมื่อสถานการณ์คลี่คลายแล้วคุณแม่หันมาชวนเค้าไปเยี่ยมเยียนพนักงานของบริษัทที่ทำงานกันอยู่ชั้นล่างนี้แต่อยู่ถัดไปที่ห้องด้านหลังซึ่งตอนที่เค้ามาครั้งแรกนั้นยังไม่มีโอกาสได้ไปดูหรือพบใครเลย  และหันไปบอกคุณออยให้ไปเอาขนมคุกกี้ที่ท่านทำเองที่อยู่ในรถและตั้งใจนำมาฝากพนักงาน  เราผลักประตูกระจกใสเข้าไปในส่วนของพนักงานที่มีโต๊ะอยู่ 10 ตัวแต่เจ้าของโต๊ะอยู่ไม่ครบคงออกไปทำงานข้างนอกด้วย  เมื่อพนักงานเห็นคุณแม่ต่างลุกขึ้นยกมือไหว้ส่งยิ้มกว้างมาให้แถมเผื่อแผ่มาทางเค้าด้วยจึงได้แต่ส่งยิ้มบางทักทายไป

“คุณป้าสบายดีมั้ยครับ  แล้วไม่มีขนมมาฝากผมบ้างเหรอครับ”  หนุ่มหน้าทะเล้นสวมเสื้อเชิ้ตกางเกงยีนส์ที่คงสนิทกับคุณแม่พอสมควรไม่งั้นคงไม่กล้าแซวแบบนี้แน่

“สบายดีจ๊ะ  ขนมน่ะมีอยู่แล้วล่ะคุณตุล  เนี่ยชั้นให้คุณออยไปเอามาให้อยู่  แล้วทุกคนสบายดีมั้ย” หันไปถามคนอื่นๆที่ขยับมายืนใกล้กับที่เรายืนอยู่  และได้คำตอบเป็นการตอบรับว่าทุกคนสบายดีพร้อมส่งยิ้มกว้างมาให้  จากนั้นความสนใจของทุกคนถูกส่งมาที่เค้าแทน

“แล้วนี่ใครครับ  จะมาเป็นพนักงานใหม่ของที่บริษัทเรารึเปล่า  ถ้าใช่บริษัทเราคงสดชื่นขึ้นเยอะเลย”  ตุลหนุ่มขี้เล่นส่งสายตาแพรวพราวมาทางเค้าพร้อมเดินมาใกล้ก้มหน้าเกือบชิดจนเค้าผงะถอยห่างอย่างตกใจ

“นี่  นายตุลมากไปแล้ว  ถอยออกไปห่างๆเลย”  เสียงเข้มคุ้นหูดังขึ้นข้างหลังตามมาด้วยแรงโอบประคองรอบเอว  หันไปเห็นหน้าเจ้าของอ้อมกอดที่หน้าบึ้งตึงมองไปทางหนุ่มหน้าทะเล้นที่ตอนนี้หน้าเหว่ออ้าปากค้างไปแล้ว  จนเพื่อนผู้หญิงที่ยืนใกล้กันต้องผลักคางขึ้นให้เข้าที่  ทุกสายตาส่งมาจับจ้องทางเราทั้งคู่วินยังไม่ปล่อยมือออกจากเอว  เค้าเลยพยายามขยับออกเพราะอายสายตานับสิบคู่ที่มองมา  และได้ยินเสียงหัวเราะของคุณแม่ดังขึ้น

“ฮิๆๆ  นี่ตุลอย่าได้ไปยุ่งกับคนนั้นเชียวเดี๋ยวจะตกงานไม่รู้ตัวนะจ๊ะ”  ประโยคนี้ของคุณแม่ยิ่งทำเค้าอายกว่าเดิมอยากหลุดจากอ้อมกอดนี้แต่ดูท่าจะเป็นไปได้ยากยิ่งแถมด้วยคนกอดหน้ายังบึ้งไม่เปลี่ยน

“อย่าบอกนะครับว่า  เอ่อ  คนนี้คือแฟนบอสที่เค้าลือกันน่ะ” 

“ใช่แล้ว  ทุกคนนี่กัสแฟนผม  แล้วนาย!  ไอ้ตุลอย่าให้เห็นอีกนะว่าทำแบบเมื่อกี้อีก  หวงโว้ย!”  ทั้งการแนะนำตัวทั้งประโยคหลังจากนั้นทำเอาเค้าอยากหายตัวได้ซะจริง  ไม่รู้ว่าชีวิตนี้จะอายอะไรได้แบบนี้อีกมั้ย  เลยหยิกหมับไปที่แขนเจ้าของอ้อมกอดแทน  เรียกเสียงร้องโอดโอยแต่ก็ยังไม่ยอมปล่อยให้เป็นอิสระ  มองไปรอบๆตัวพนักงานบางคนยิ้มกว้างบางคนหัวเราะแบบไม่เกรงใจกันทำให้เค้าเชื่อแล้วว่าอยู่กันแบบพี่น้องจริงๆทั้งเจ้านายลูกน้องเข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ยเชียว 
พอคุณออยมาถึงก็แจกจ่ายขนมคุ้กกี้ให้พนักงานทุกคน  ต่างรับมาแกะชิมและชมไม่ขาดปากจนคุณแม่เป็นปลื้มยิ้มกว้างไม่หุบและเอ่ยว่าคราวหน้าจะทำมาให้อีก  คุณแม่ที่พูดคุยทักทายพนักงานจนพอใจแล้วก็ชวนเค้าไปห้องวินชั้นบน  เค้าที่ไม่กล้าคุยกับใครเลยรีบตกลงเพราะทนสายตาล้อเลียนจากพนักงานที่ผลัดกันส่งมาให้ไม่ไหวแล้วนั่นแหละ  ก็พ่อตัวดีที่แม้ไม่กอดกันแล้วแต่ตามติดยืนชิดจนจะสิงร่างกันได้อยู่แล้ว
..........................................................................

โปรดติดตามตอนต่อไปค่ะ ^O^

ตอนนี้หมอกัสของเราคนเค้าก็รู้กันทั้งบริษัทแล้วว่าเป็นแฟนบอสใหญ่ ฮุๆๆ
และมันเบาๆเหมือนไม่มีอะไร ฮื่อๆๆ  เรื่องใกล้จบแต่เราจะยังไม่จบ 555

ปล.ตอนหน้ามาต่อวันจันทร์นะคะและเตรียมอุปกรณ์ให้พร้อมนะคะ เฮอะๆๆๆ
และ+1ให้ทุกคนแล้วนะคะ ขอบคุณสำหรับการติดตามค่ะ

 :pig4: และ  :กอด1: รวบนักอ่านทุกคนค่ะ

ออฟไลน์ EunSung87

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1171
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +142/-2
มาจิ้มๆๆข้างบนก่อน
แล้วจึงไปอ่านนิยาย 5555+

ออฟไลน์ lovelypolly

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 348
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +59/-3
กัสจะได้กลายเป็นเจ้าสาว (หรือเจ้าบ่าวหว่า?) แล้ว  :o8:
ตอนนี้ก็หวานเบาๆกันไป
เริ่มนับถอยหลังเข้าสู่ตอนจบ
ยังไงก็จะตามไปอ่านต่อคู่มิคฟินแน่ๆ รออยู่อย่างจดจ่อเลยฮิ้วววว

 :L1: คนเขียนมากค่ะ ม๊วฟๆๆๆๆ

ออฟไลน์ EunSung87

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1171
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +142/-2
เปิดตัวลูกสะใภ้แล้วๆๆๆๆ
เหลือแต่จัดงานใช่ไหม

ว่าแต่ใกล้จบแร้วจิงๆหรอ

เค้าไม่ยอมน๊าอย่าพึ่งจบเลย
แล้ววินจะพากัสไปฮันนิมูนที่หนายอ่าค๊า

แล้ววันจันทร์ที่ว่าให้เตรียมนี๊คือเตรียมอารายยยย

ออฟไลน์ Still_14OC

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2041
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +180/-7
กว่าจะได้เข้ามาอ่าน ก็ จวนเจียนจะจบเรื่องซะแล้ว  อิอิ แต่ กัส น่ารักจัง ถ้า เราเป็น วินก็คงหลงน่าดู



ออฟไลน์ greensnake

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3440
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +920/-14
หวานแบบเบาๆ เราก็เขินแบบเบาๆ :-[
คราวนี้คนเค้ารู้กันทั้งบาง ว่ากัสเด็กครายย
กัสอย่าไปอาย คนเยอะแยะ :laugh:
อยู่กับวินทำตัวให้ชินเข้าไว้
ขอบคุณคนเขียนด้วยจ้า แอบขโมยดอกไม้ข้างบ้านมาฝาก :L2:

ออฟไลน์ MinKKniM

  • 난 널 사랑해 동해
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 462
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +61/-2
เปิดตัวให้รู้กันไปเลย แอบหมั่นใส้ยัยจิ๊บมาตั่งแต่ตอนที่แล้วละ

ใกล้จบแล้วจริงอ่ะ ยังหวานกันอยู่เลย หวานต่อไปอีกซักสิบยี่สิบตอนจะดีมากเลยค่ะ  :m4:

ออฟไลน์ silverphoenix

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1182
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +347/-3
เอาใจของทุกคนไปซะแล่ววสำหรับหมอกัส

มีแต่คนรักจริงๆ ...รวมถึงคนอ่านด้วย  :-[ :-[

วินนี่ห่างกัสไม่ได้เลยน้าาาา  อิอิ

+1 จ้า

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ nongrak

  • ยังไงก็รักคาเมะจังที่สุด
  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4168
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +912/-14
คุณแม่พาลูกสะใภ้มาเปิดตัว อิจฉาวินนะเนี่ย
เห็นมีแต่คนหอมแก้มกัสแล้วอยากหอมมั่งจัง

ออฟไลน์ POPEA

  • Blood Type :: Y
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2010
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +248/-3
    • http://writer.dek-d.com/popae/writer/view.php?id=794488
กัสติดกัสถึงขนาดลืมใส่เสื้อลงมาตามเลยอ่อ :m20:
 :impress2:กัสวินน่ารักสม่ำเสมอ, ยังไม่อยากให้จบเลยค่ะ
+1 และ +เป็ด รอตอนต่อไปเหมือนเดิม~ :กอด1:

ออฟไลน์ พี่วันเสาร์

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1381
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +282/-3
หมอกัสเป็นคนที่ใครก็แอบอิจฉาเพราะมีแต่คนมารุมรัก :-[
น่าปลื้มใจแทนวินจริงที่ได้คนน่ารักมาครอง
+1 จ้า  :กอด1:

ออฟไลน์ khunstar

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 487
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +14/-2
อร้ายยยยยยยยเปิดตัว :-[

ออฟไลน์ Horizon

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1731
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +300/-22
อยากได้แม่สามีในฝันแบบนี้  :serius2:
+1

ออฟไลน์ MiSS-U

  • {^o^} {^3^}
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4168
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2800/-11

ออฟไลน์ Cherry Red

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 882
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +232/-0
ถึงกัสจะทำกับข้าวไม่ค่อยเป็น วินคงไม่แคร์(เลยสักนิด) ฉนั้นไม่ต้องไประเบิดครัวป้าวรรณเค้าหรอกนะ... :laugh:

วินกับคุณแม่เปิดตัวหมอกัสได้อลังการมากค่ะ คนทั้งบริษัทได้รับรู้กันทั่วหน้า ( คุณตุลเกือบได้ซองขาวแล้วสิ )
จริง ๆ ถ้าวินสามารถลงประกาศในหนังสือพิมพ์หรือออกข่าวโทรทัศน์ให้โลกรู้ว่า กัสเป็นแฟนวิน ได้ล่ะก็...ฮีคงทำไปแล้วล่ะ !!!

ออฟไลน์ MiSS-U

  • {^o^} {^3^}
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4168
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2800/-11
มาจิ้มๆๆข้างบนก่อน
แล้วจึงไปอ่านนิยาย 5555+
^
^
จิ้มคืนคร้าบบบบ  :z2:
เปิดตัวลูกสะใภ้แล้วๆๆๆๆ
เหลือแต่จัดงานใช่ไหม

ว่าแต่ใกล้จบแร้วจิงๆหรอ

เค้าไม่ยอมน๊าอย่าพึ่งจบเลย
แล้ววินจะพากัสไปฮันนิมูนที่หนายอ่าค๊า

แล้ววันจันทร์ที่ว่าให้เตรียมนี๊คือเตรียมอารายยยย
ใกล้จบแล้วค่ะอีกสองตอน  แต่สองตอนที่เหลือก็รอติดตามได้นะคะ
วันจันทร์เตรียมอะไร  ไม่รู้จริงอ่ะ  บอกก็ได้  :jul1: มันจะเกิดเลือดท่วมจอค่ะ 555
กัสจะได้กลายเป็นเจ้าสาว (หรือเจ้าบ่าวหว่า?) แล้ว  :o8:
ตอนนี้ก็หวานเบาๆกันไป
เริ่มนับถอยหลังเข้าสู่ตอนจบ
ยังไงก็จะตามไปอ่านต่อคู่มิคฟินแน่ๆ รออยู่อย่างจดจ่อเลยฮิ้วววว

 :L1: คนเขียนมากค่ะ ม๊วฟๆๆๆๆ
555 ถ้าจับนายวินใส่ชุดเจ้าสาวกัสใสชุดเจ้าบ่าวมันคงฮาอ่ะค่ะ :-[
 :pig4: ที่จะตามไปนะคะ
กว่าจะได้เข้ามาอ่าน ก็ จวนเจียนจะจบเรื่องซะแล้ว  อิอิ แต่ กัส น่ารักจัง ถ้า เราเป็น วินก็คงหลงน่าดู



:pig2: ไม่เป็นไรค่ะถือว่ายังทันน้า อย่าว่าแต่ Still_14OC หลงเลย
คนแต่งยังอยากได้ตัวมาฟัดเลยค่ะ
หวานแบบเบาๆ เราก็เขินแบบเบาๆ :-[
คราวนี้คนเค้ารู้กันทั้งบาง ว่ากัสเด็กครายย
กัสอย่าไปอาย คนเยอะแยะ :laugh:
อยู่กับวินทำตัวให้ชินเข้าไว้
ขอบคุณคนเขียนด้วยจ้า แอบขโมยดอกไม้ข้างบ้านมาฝาก :L2:
:-[ กัสเด็กวินเค้ารู้กันทั้งบาง 5555
 :pig4: สำหรับดอกไม้ของคนข้างบ้านนะคะ  o18
เปิดตัวให้รู้กันไปเลย แอบหมั่นใส้ยัยจิ๊บมาตั่งแต่ตอนที่แล้วละ

ใกล้จบแล้วจริงอ่ะ ยังหวานกันอยู่เลย หวานต่อไปอีกซักสิบยี่สิบตอนจะดีมากเลยค่ะ  :m4:
:z2: ค่ะใกล้แล้วแต่อย่าได้เสียใจไปค่ะเพราะกัสวิน
เค้าไปเยี่ยมมิคฟินบ่อยอยู่น้า
เอาใจของทุกคนไปซะแล่ววสำหรับหมอกัส

มีแต่คนรักจริงๆ ...รวมถึงคนอ่านด้วย  :-[ :-[

วินนี่ห่างกัสไม่ได้เลยน้าาาา  อิอิ

+1 จ้า
:กอด1: :กอด1: กัสฝากกอดมาค่ะ ขอบคุณที่ชอบกันค่ะ ฮุๆๆ
นายวินตาเขียวปั๊ดเลย  และ :pig4: ที่บวกให้กันค่ะ
คุณแม่พาลูกสะใภ้มาเปิดตัว อิจฉาวินนะเนี่ย
เห็นมีแต่คนหอมแก้มกัสแล้วอยากหอมมั่งจัง
ฝากไปหอมได้ค่ะ  เดี๋ยวจะขโมยกัสมานอนกอดสักคืน :laugh:
กัสติดกัสถึงขนาดลืมใส่เสื้อลงมาตามเลยอ่อ :m20:
 :impress2:กัสวินน่ารักสม่ำเสมอ, ยังไม่อยากให้จบเลยค่ะ
+1 และ +เป็ด รอตอนต่อไปเหมือนเดิม~ :กอด1:

:impress2: เค้ารักเค้าหวงของเค้าอ่ะนะ ใจจริงก็ไม่อยากให้จบค่ะ
แต่เค้าเหมาน้ำตาลไปหมดเลยอยากขายให้คู่มิคฟินบ้างค่ะ
 :pig4: สำหรับบวกและเป็ดน้อยนะคะ  :กอด1: คืนด้วยค่ะ
หมอกัสเป็นคนที่ใครก็แอบอิจฉาเพราะมีแต่คนมารุมรัก :-[
น่าปลื้มใจแทนวินจริงที่ได้คนน่ารักมาครอง
+1 จ้า  :กอด1:
กว่ากัสจะสมหวังเราก็ลุ้นกันอยู่นานโนะ สมใจนานวินเค้าล่ะค่ะ
 :pig4: และขอ  :กอด1: แน่นๆคนน่ารักนะคะ ^^
อร้ายยยยยยยยเปิดตัว :-[
:-[ เปิดหมดใครไม่รู้ก็แย่แล้ววว  วินขี้หวงขนาดนั้น
อยากได้แม่สามีในฝันแบบนี้  :serius2:
+1
ฮุๆๆ  เราก็อยากได้อ่ะ  :-[ 5555  :pig4: สำหรับบวกค่ะ
ถึงกัสจะทำกับข้าวไม่ค่อยเป็น วินคงไม่แคร์(เลยสักนิด) ฉนั้นไม่ต้องไประเบิดครัวป้าวรรณเค้าหรอกนะ... :laugh:

วินกับคุณแม่เปิดตัวหมอกัสได้อลังการมากค่ะ คนทั้งบริษัทได้รับรู้กันทั่วหน้า ( คุณตุลเกือบได้ซองขาวแล้วสิ )
จริง ๆ ถ้าวินสามารถลงประกาศในหนังสือพิมพ์หรือออกข่าวโทรทัศน์ให้โลกรู้ว่า กัสเป็นแฟนวิน ได้ล่ะก็...ฮีคงทำไปแล้วล่ะ !!!
ใช่ค่ะคงต้องปล่อยให้ป้าวรรณเค้าทำไปหนูกัสคงมีหน้าที่แค่ดูแลวิน  ฮิ้วววว
ตุลมันมีนิสัยเห็นคนน่ารักไม่ได้ค่ะจะขี้หลีขึ้นมาทันที สมควรแล้วที่วินจะหวง

กรี๊ดดดด เป็นความคิดที่ดีค่ะเดี๋ยวบอกนายวินให้ค่ะ   :laugh:

##############

 :pig4: สำหรับการติดตามของทุกคนนะคะ เจอกันพรุ่งนี้เตรียมทิชชู่และเลือดสำรองให้ดีค่ะเพราะเรามีเฮ :m25:

ออฟไลน์ EunSung87

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1171
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +142/-2
หนายว่าวันจันทร์อ่า
ทำไมเลื่อนเปนพรุ่งนี้อ่าอิอิอิ

จิ้มๆๆๆๆๆๆ :z13: :z13: :z13:

ออฟไลน์ POPEA

  • Blood Type :: Y
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2010
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +248/-3
    • http://writer.dek-d.com/popae/writer/view.php?id=794488
วันนี้แล้วสินะ
เตรียมทิชชู่กับเลือดกรุ๊ปวายพร้อมแล้วค่ะ รอๆ
 :z1:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด