หัวข้อ: @@โดยLuk {มนต์มาร} ปาจา เจ้าคุ้มสุดหล่อ VS พระลักษมณ์ สายลับหน้าใส

[sarano123]

หรือ ว่าความจริง แล้ จะเป็น ปาจา ไม่ใช่ กายันต์อะ

โอ้ยยยยย ลุ้นอย่างแรงงงง

[zaszaq]

โห ยาวมากๆ  ยาวสมใจเลยค่ะ 

แต่จบ ค้างนะค่ะ  ปาจาทำไรพระลักษ์ค่ะนี้


รอลุ้นค่ะ 

[sam3sam]

ตอนนี้ยาวสะใจมาก
แต่พออ่านจบตอน ถึงกับปาดเหงื่อ แถมนวดขมับตามเลย
อ่านแล้วต้องนั่งวิเคราะห์และทำความเข้าใจอย่างหนัก
แล้วเหตุการณ์สุดท้ายยิ่งชวนงงเข้าไปอีก
"อ๊าววววววว โดนฉีดสเปรย์ซะงั้น"

[$VAN$]

โห~มันส์ พะยะค่ะ เปิดตำนานตอนนี้ จินตนาการเจิดจรัสมากน้องLuk
 :m4:คุณจาเรา เตรียมพร้อมได้อีก 555 น่าสงสัยว่าทำไมไม่พูดกันดีๆต้องสเปรย์ด้วยเรอะ
ให้เป็ดน้องLuk และคุณเฉาก๊วยที่ช่วยสรุปความจ้า
Wins_Sha blanchard sarano123 เราว่าคุณจาเป็นคนมั่นใจในตัวเอง ไม่น่าโกหกนะ ไม่ใช่นิสัยอ่ะ

[kisssky]

ลึกลับ ซับซ้อน มากมาย แต่แบบนี้ดีล่ะ ต่อเนื่องดี เข้าใจง่าย
แต่มันก็น่ากลัวนะเนี่ย วิชามารไรเนี้ย โหด
ค้างตอนจบ เอ๊ะ ปาจาทำอะไรอ่ะ

[indy❣zaka]

เลขซาตานมันคือ 666 ไม่ใช่หรือฮะคุณลักษ์? เลข 13 มันเป็นเลขอาถรรพณ์หรืออะไรประมาณนั้น

เออเนอะ

666 เลขซาตานค่ะ
ตรงกันข้าม  เลข7 ทางตะวันตกเขาถือกันว่าเป็นเลขดีค่ะ (เกี่ยวกับเทวดา7องค์อะไรไม่รู้ ลืมแหล่ว)
แต่ถ้าในแถบๆบ้านเรา เลข7ถือว่าโชคร้ายค่ะ
13 เป็นแค่เลขอาถรรพ์เฉยๆ  ซึ่งไม่จำเป็นต้องโชคร้ายเสมอไป  บางทีก็ถือว่าเป็นเลขดีได้นะคะ

ต่างพื้นที่ ต่างความเชื่อค่ะ  เอาแน่เอานอนไม่ได้ 

[ณยฎา]

รู้ที่ไปที่มาแล้ว จุดเริ่มต้นก็คือความโลภของคนเราเองแท้ๆ ติดตามต่อไปจ้า

[pummy09]

ตอน 10 นี่ยาวสะใจมากเลยค่ะ
แต่ก็แบบตัดจบได้อย่างหงุดหงิดมาก

หงุดหงิดที่ต้องรออ่านต่อว่า ปาจาทำอะไรกะพระลักษณ์อะค่ะ  55555+

หวังว่าปาจาไม่โกหกนะคะ หรือว่าปาจาลักหลับซะเรยย ฮ่าาาา

[myd3ar]

ยาวดีมากๆ ค่ะ แต่จบได้ค้างมากๆที่สุด  กำลังสนุกเลย

ยิ่งอ่านยิ่งเพลิน เก่งเรื่องได้เก่งมากๆ เลย 

[dawnthesky]

ตอนนี้ยาวมากค่ะ ทีนี้ก็ไขข้อข้องใจของเลข 6 กับ 7 ได้สักที

เวทย์มนต์ใด ๆ ก็สู้พุทธคุณไม่ได้ บทสวดมนต์หลาย ๆ บทมีคุณในตัวเอง

แล้วสุดท้ายจะเป็นยังไงต่อไป ติดตามค่ะ

[coon_all]

  อ่านแล้วลุ้นมากอ่ะ
ใครเป็นอะไร ยังไง ยังมีเงื่อนงำอีกเยอะเลยอ่ะ
ตอนแรกเหมือนปาจา จะเป็นคนดี
แต่ดันพ่นยาสลบใส่ซะงั้น
เลยเดาไม่ถูกเลย

รอตอนต่อไปนะคะ

[ordkrub]

โอ้ว  ความลับมนต์มารเฉลยแล้ว

[loveview]

 ::มาตามแอบดูว่ามาต่อหรือยัง ฮิฮิ  รอพระลักษณ์

[Zam_Zammy]

  ยาวถูกใจมากๆเลย ครั้งหน้ามายาวๆอีกน้าา
แต่ว่าจบแบบค้างงงงงงง แต่ตอนนี้มีอะไรเยอะเลยอ่ะ เข้มข้นขึ้นเรื่อยๆแล้วว
เริ่มเปิดปมแล้วด้วย รอตอนต่อไปค้าบบบบ

เอาดอกไม้มาส่งคุณลักษ์ 

[cavalli]

 

[forbidden]

ยาวสะใจมากกก 
อ่านแล้วแอบมึนเหมือนกันนะเนี่ย 
ต้องขอบคุณเฉาก๊วยอธิบายเป็นข้อๆซะแจ่มเลย 
แต่ปาจาจะทำอะไรพระลักษมณ์ล่ะเนี่ยฉีดยาสลบกันเลยทีเดียว 
  รอต่อจ้า

[takara]

ยาวสะใจ ชอบมาก แต่เอ ปาจาฉีดสเปรย์อะไรหว่า คนที่มีจิตมารจะใช่สิตารึป่าวนะ

[TiTeE]

อ่านแล้วอยากจะกรี๊ดดดด

อารมณ์ไทยมากมากกกก


รอ ๆ ๆ ๆ


 

[hewlett]

พี่ราฟหื่นได้ใจมาก ฉากปากดึงถุงเหมือนส่งตัวเจ้าสาวที่ไหนซักที่เลย

[Hummer]

hewlett
พี่ราฟหื่นได้ใจมาก ฉากปากดึงถุงเหมือนส่งตัวเจ้าสาวที่ไหนซักที่เลย

ขำรีฯบนหวะ    เอาไอ้พี่ราฟมาจากไหนกันเนี่ยะ  นั่นมันเรื่องใครเป็นเมียมึงฟะ ไม่ใช่นิ

มีฉากใช้ปากดึงถุงยากด้วย   เจ๊เกมั่วแล้วเหอะ  เอาเรื่องไหนมาปนของเค้าเนี่ยะ

คุณลักษ์มาอ่านเจอได้อึ้งกิมกี๋  กร๊ากกกๆๆๆๆ

[luxilove]

มนต์มาร
Part 11
รุกยังยากทำใจ..ไหงเป็นซะงั้น???.
.
.
.

                “อึม....อือออ!...”  พระลักษมณ์ค่อยลืมตาขึ้น  ก่อนจะกระพริบปริบๆ  สองสามครั้งปรับโฟกัส

ให้หายมึนเล็กน้อย   สัญชาติญาณส่วนตัวทำให้ลองขยับแขนขา  แต่มันถูกยึดชำเลืองดูถึงรู้  ตอนนี้แขนขากางอ้าซ่า

ตรึงด้วยเหล็กอยู่กลางเตียงใหญ่   


                  แปลกใจตรงที่ไม่ได้อยู่ในรถจิ๊ป  และไม่ได้อยู่กลางป่า  แต่ดันอยู่ในห้อง   ที่แปลกตาไม่ได้ทำด้วยไม้

เหมือนเรือนไทยที่เคยนอน   มันเป็นห้องปูนดิบไม่ทาสีคลาสสิคไปอีกแบบ   เครื่องอำนวยความสะดวกครบทั้งตู้เย็น  ทีวี   

ห้องน้ำ  ตู้เสื้อผ้าฝังผนัง    แต่ไม่ยักกะมีหน้าต่างมันเป็นห้องทึบ   ระบายอากาศทางเพดานด้วยเครื่องดูดอากาศ

เก็บเสียงอย่างดี   อาศัยแอร์ตัวใหญ่ภายในห้องไม่รู้สึกร้อนกลับเย็นสบายไม่อึดอัดด้วยเหะ...ออกแบบไม่เลว


                     ทั้งหมดทั้งมวล  ไม่ทำให้พระลักษมณ์รู้สึกดีสักนิด  ตรงข้ามคำถามมากมายผุดในหัวต่อเนื่อง   

ลำดับเหตุการณ์เร็วจี๋   ปาจาฉีดเสปรย์ทำให้วูบไปดื้อๆ   รู้สึกตัวก็โดนตรึงอยู่บนเตียงที่ไหนไม่รู้  ไม่เห็นใครแสดงตัวสักคน

เสื้อผ้ายังสวมชุดเดิม


                    ก่อนความคิดจะเตลิดไปไกลประตูห้องก็เปิดออก    ผู้ที่เดินเข้ามาคือเลขาเย็นชา   ถือถาดอาหาร

ควันยังกรุ่นอยู่เลย   เหลือบมองพระลักษมณ์นิ่งๆ  ไม่เอ่ยปากทักสักคำ  เดินเอาถาดมาวางลงตรงหัวเตียง         

                    พระลักษมณ์จำเป็นต้องเปิดบทสนทนาขึ้นก่อน   ถือเป็นครั้งแรกในรอบสี่วันที่ย้ายเข้ามาอยู่

ในคุ้มดงพญา  ที่พระลักษมณ์เป็นฝ่ายพูดกับธรรมตรัยผู้เย็นชาอย่างเป็นทางการ


                      “ฉันต้องการคำอธิบาย  หวังว่าคุณเลขาคงมีคำตอบให้” สวมบทรพินทร์   ไม่แน่ใจว่าธรรมตรัยรู้เรื่อง

ที่ตนปลอมตัวหรือยัง


                      “หึ...เป็นตัวตนของคุณเถอะคุณพระลักษมณ์...ไม่ต้องแปลกใจผมรู้เรื่องคุณหมดแล้ว”   

ถึงจะอึ้งไปบ้าง แต่ก็ไม่แปลกที่ปาจาจะไว้ใจเลขาผู้กุมความลับมากมายได้รับรู้เรื่องราวของตนเอง


                     “ตกลง...คุณช่วยอธิบายผมหน่อยทำไมผมถูกมัด...ที่นี่ที่ไหนปล่อยผมได้ไหม?”   

ธรรมตรัยเหลือบสายตาดุจเหยี่ยวจ้องหน้าพระลักษมณ์  ก่อนพูดขึ้นว่า


                     “คุณยังอยู่ในคุ้มดงพญา เราจำเป็นต้องเสียมารยาท  เพราะผมไม่แน่ใจว่าจะรับมือคุณได้   

ส่วนคุณจะได้รับอิสระภาพหรือไม่ขึ้นอยู่กับตัวคุณเอง” น้ำเสียงเย็นเยือกไม่รู้ร้อนรู้หนาวของธรรมตรัย   ทำให้พระลักษมณ์

หงุดหงิดไม่น้อย  แต่เพราะได้รับการฝึกมาดีจึงสามารถควบคุมอารมณ์ไว้ได้


                     “ผมอยากเจอเจ้านายคุณ   ขอพบเค้าหน่อยได้ไหม?”  เปลี่ยนใจขอคุยกับจอมเผด็จการ

ที่มีอำนาจดีกว่า   ยังไงเลขาผีดิบก็คงรับคำสั่งมาอีกทีอำนาจเด็ดขาดก็ต้องเจ้าคุ้มนั่นแหละ


                    “คุณได้เจอแน่แต่ไม่ใช่เวลานี้   ตอนนี้ผมจะให้คุณทานข้าว  และเช็ดตัวเสียก่อน

ถึงเวลาคุณจาจะมาพบคุณเอง”  พระลักษมณ์ขมวดคิ้วมุน    รู้สึกไม่พอใจในคำตอบที่ได้รับ


                    “ฟังนะคุณเลขา   ผมไม่ใช่นักโทษพวกคุณ  จะมากักขังผมแบบนี้ไม่ได้   ที่สำคัญผมไม่ได้ป่วย

ไม่ต้องให้คุณมาดูแลเรื่องทานข้าวเช็ดตัวบ้าบอนั่น   ถ้าจะกรุณารบกวนปลดพันธนาการเหล่านี้ออกให้ผมดีกว่า   

ผมจัดการตัวเองได้   อ๋อ!...ไม่ต้องกลัวผมจะทำร้ายคุณหรอก  ด้วยเกียรติผมสัญญาจะทำตัวดีดี  ไม่สร้างภาระยุ่งยาก

ให้คุณเป็นอันขาด”  พระลักษมณ์ยังต่อรอง   


                   “เสียใจจริงๆ  ผมไม่มีอำนาจตัดสินใจเรื่องที่คุณร้องขอ”  เลขาผีดิบยังไม่ทุกข์ไม่ร้อน 

ตอบหน้าตายได้อีก


                   “ฟังนะคุณธรรมตรัย   แค่คุณติดต่อเจ้านายแจ้งความต้องการของผมให้เค้าทราบก็พอ   ผมรอได้” 

พระลักษมณ์บอกอย่างใจเย็น


                   “เห็นทีคุณคงรอนาน   เพราะคุณจาไม่อยู่ในภาวะที่จะรับแจ้งข้อมูลใดๆ ในตอนนี้”  ธรรมตรัยยัง

ตอบแบบหน้ามึน  แต่น้ำเสียงไม่ได้บ่ายเบี่ยงทำให้พระลักษมณ์อดตั้งคำถามไม่ได้   ไม่รอเสียเวลาถามเลยดีกว่า


                 “ทำไม   คุณจาเค้าไม่อยู่ที่นี่หรือไง?”   


                “คุณจาอยู่ที่นี่  แต่เพราะพาคุณออกจากเขตมนต์ดำ   ทำให้ได้รับบาดเจ็บตอนนี้พักรักษาตัวอยู่   

กว่าจะตื่นคงเป็นพรุ่งนี้”   พระลักษมณ์ขมวดคิ้วเข้าไปใหญ่   หลังได้ฟังธรรมตรัยบอกมา


               “ขอรายละเอียดหน่อยได้ไหม  เกิดอะไรขึ้นหลังจากที่ผมไม่รู้สึกตัว”  ธรรมตรัยเลิกคิ้วขึ้น 

ก่อนจะเดินไปนั่งเก้าอี้ริมผนัง   จ้องพระลักษมณ์นิ่งๆ   แล้วพูดขึ้นว่า


               “หึ!...คุณควรขอบคุณด้วยซ้ำ  หากไม่สลบไปก่อนคงได้ฝันร้ายไปตลอดชีวิต  ที่คุณจาทำให้คุณหลับ

นับเป็นบุญคุณควรตอบแทน”   พระลักษมณ์งงหนักเข้าไปอีกบุญคุณควรตอบแทนเรื่องอะไรกัน  ตนไปติดหนี้บุญคุณ

เจ้าคุ้มน้ำแข็งเมื่อไหร่   ที่จับมามัดไว้กับเตียงแบบนี้สมควรขอบคุณแล้วสินะ   


                   กำลังอ้าปากจะถามประตูห้องดันเปิดเสียก่อน  บุคคลที่กำลังเป็นหัวข้อสนทนาเดินเข้ามา

ด้วยใบหน้าอิดโรย  สวมเสื้อคลุมสีดำทับชุดนอน  ยกมือห้ามไม่ให้เลขาเย็นชาพูดไรอีก  ก่อนจะเดินมายืน

จ้องพระลักษมณ์นิ่งๆ  ใบหน้าคมเข้มดูเนือย ชอบกลแต่แววตาที่มองกับคมวาวได้อีก


                      “ไหนเมื่อกี้คุณบอกว่าเจ้านายคุณจะไม่ฟื้นจนกว่าจะถึงพรุ่งนี้ไง”  พระลักษมณ์หันไปจ้องธรรมตรัย

ไล่เบี้ยโกหกอย่างเอาเรื่อง


                      “ไม่ต้องไปว่าธรรมตรัยเค้าหรอก  เค้าไม่ได้พูดโกหกยาที่ผมทานเข้าไปกำหนดต้องตื่นพรุ่งนี้

อย่างที่เขาพูดนั่นแหละ  แต่ผมต้องการตื่นก่อน  ผมเลยตื่นก็แค่นั่น  ดูท่าคุณอยากคุยกับผมสินะ”  พูดจบเจ้าตัวเดินไปนั่งเก้าอี้

ติดกับธรรมตรัย   ทั้งคู่ต่างจ้องพระลักษมณ์นิ่งๆ  รอฟังเจ้าตัวจะพูดอะไร


                          “ผมไม่เข้าใจ  ทำไมใช้เสปรย์สลบฉีดใส่ผมแล้วมัดไว้แบบนี้   ขอเหตุผลหน่อย”

พระลักษมณ์ถามทันที  ในเมื่อต่างคนต่างเปิดใจคุยกันแล้ว  ปาจาน่าจะปล่อยให้ตนกลับไปรายงานที่หน่วยสิ   

จะได้หาทางแก้ไข  ไม่ใช่จับมามัดไว้กับเตียงแบบนี้


                            “เหตุผลง่ายๆ คุณต้องช่วยผมล้างอาถรรพ์มนต์มาร  ผมจำเป็นต้องใช้เสปรย์กับคุณ   

เพราะมันง่ายสำหรับผมที่จะนำตัวคุณกลับมา   แน่ใจหรือถ้าผมไม่ทำคุณจะยอมมาโดยดี”   พระลักษมณ์จนคำพูด   

แน่ละสิเรื่องอะไรจะต้องแต่งงานกับผู้ชาย   บอกตรงๆรับไม่ได้   อาการอึ้งเงียบของพระลักษมณ์ทำให้ปาจาพูดต่อ


                           “ผมเช็คประวัติคุณแล้ว  ที่ต้องมัดไว้บอกตามตรงฝีมือระดับคุณในขณะที่สภาพผมไม่พร้อม 

คงไม่มีใครรั้งคุณได้แน่  เพราะงั้นจำเป็นต้องทำ”  พอปาจาพูดจบ   พระลักษมณ์ยกยิ้มมุมปากกวนใส่ 

สมแล้วที่ปาจาเป็นตำรวจสากล    เคลียร์ข้อมูลได้รวดเร็วมาก   แต่ก็อดถามไม่ได้


                           “คุณรู้แล้วผมเป็นผู้ชาย   ยังจะรั้งผมทำพิธีล้างอาถรรพ์แก้คำสาปมนต์มารอะไรของคุณนั่น 

ผมคงช่วยไม่ได้หรอกคงต้องไปหาผู้หญิงเอาแล้วหละ  หรือไม่ก็ผู้ชายที่เค้านิยมตุ๋ยตูด  คนที่เกิดวันเดียวเวลาเดียวกับผม

น่าจะมีอยู่มั้ง   แล้วไงผมจะลองให้ฝ่ายข้อมูลของหน่วยผมช่วยหาอีกแรง  ทางที่ดีคุณปล่อยผมไปดีกว่า   

ก่อนเรื่องราวจะลุกลามไปมากกว่านี้”   พระลักษมณ์คิดว่าการพูดโน้มน้าวของตนน่าจะได้ผล   แต่ผิดคาด

เมื่อปาจาหันไปมองหน้าธรรมตรัยแล้วพยักหน้าเชิงอนุญาตให้ธรรมตรัยเป็นคนอธิบาย   แล้วเลขาผีดิบก็พูดขึ้นช้าๆ ว่า





ต่อด้านล่าง

[luxilove]

-  2  -





                    “คุณฟังผมให้ดี  พวกผมจะไม่ปิดบังคุณอีก  อย่าเพิ่งทำหน้าแบบนั้น   สิ่งที่คุณจาเล่าให้คุณฟัง

เป็นความจริงทุกอย่างแต่ยังไม่หมด   ผมในฐานะทายาทคนสุดท้ายที่สานต่อเรื่องนี้จะให้คุณรู้ส่วนที่เหลือ   เมื่อรับรู้แล้ว

คุณไม่มีทางเลือก  นอกเสียจากให้ความร่วมมือกับเรา   หากยังเห็นแก่ชีวิตบริสุทธิ์ที่อาจล้มตายไม่รู้อีกเท่าไหร่แล้วหละก็   

มีทางแก้เพียงวิธีเดียวคือคุณกับคุณจาต้องเข้าหอในคืนพระจันทร์เต็มดวงที่จะถึงนี้”  พระลักษมณ์อ้าปากค้าง   

จ้องหน้าธรรมตรัยนิ่งๆ  กระพริบตาปริบๆ  ไม่ใช่ว่าเค้าไม่เคยรู้เรื่องของชายรักชาย   ข้อมูลเหล่านี้ย่อมได้รับการถ่ายทอด

เป็นเรื่องปกติอยู่แล้ว   สำหรับหน่วยพิเศษที่เข้ารับการฝึกฝน 


                         แต่นั่นมันเชิงทฤษฎี   ไม่เคยคิดว่าตนจะต้องฝึกภาคปฏิบัติ  ที่สำคัญพระลักษมณ์ฝืนไม่ได้   

ต่อให้เคยมีพวกหลงผิดเข้ามาจีบก็เถอะ   อย่าได้หวังว่าพระลักษมณ์จะเปลี่ยนรสนิยม   พอฟังแบบนี้แล้วขนหัวลุกไปหมด


                       “เดี๋ยว!  นี่พวกคุณไม่เข้าใจหรือไง  ผมช่วยเรื่องนี้ไม่ได้   ทำไมยังต้องการให้ผมทำพิธี

บ้าบอคอแตกนั้นอีกเล่า”  เสียงตวาดดังลั่นไปทั่งห้อง   เพราะเวลานี้พระลักษมณ์ฉุนจนทนไม่ไหวแล้ว


                      “ไม่ทันแล้วหละคุณพระลักษมณ์   ชั่วโมงนี้ต่อให้ยินยอมหรือไม่คุณไม่มีสิทธิ์เลือก   

ก่อนที่จะปฏิเสธหัวชนฝาฟังผมเล่าให้จบก่อนดีกว่าไหม?” ธรรมตรัยลุกขึ้นยืน  พร้อมกับเดินเข้ามาหยุดอยู่ข้างเตียง   

จ้องหน้าพระลักษมณ์นิ่ง สองมือล้วงกระเป๋ากางเกง  สายตาดุจเหยี่ยวหรี่นิดๆ สบตาพระลักษมณ์ตรงๆ  ผมยาวระบ่า

ใบหน้าสวยได้รูปขาวจนซีด  แม้จะน่ามองเพียงใด  แต่ความคิดพระลักษมณ์ขณะนี้  มันช่างเย็นเยือกไปถึงกระดูก 

ในที่สุดธรรมตรัยก็พูดขึ้นว่า


                      “เลขตอง 6 คือเลขแห่งซาตาน  การฝืนให้คนๆ หนึ่งต้องคลอดในช่วงวันเวลานี้  คือการตั้งใจ

เพื่อจะล้างอาถรรพ์มนต์มารที่เกิดจากความผิดพลาดในการใช้วิชาต้องห้ามของปู่ผม   คุณจาเล่ายังไม่หมด   ความลับที่ผม

จะบอกคุณต่อไปนี้   คือความจริงส่วนที่เหลือ


                        การเกิดของคุณจา  เป็นเจตนาที่ผู้ใหญ่รุ่นก่อนต้องการ  ดังนั้นคุณจาจึงคลอดก่อนกำหนด   

เพื่อให้ได้เวลาตกฟากตามศาสตร์แก้อาถรรพ์  ทุกคนฝากความหวังไว้กับคุณจา   ยอมแลกกับอีกหลายชีวิตในตระกูล 

เพราะการถือกำเนิดของคุณจา  คืออาถรรพ์ที่ทำให้ญาติพี่น้องทางสายเลือดตกตายตามกัน  เหมือนทำสัญญากับ

ซาตานนั่นแหละ   ไม่ว่าสาเหตุการตายจะเกิดจากอะไร  ล้วนเป็นคำสาปทั้งสิ้น


                        เพราะฉะนั้นทายาทของคุ้มดงพญาจึงแทบไม่เหลืออย่างที่คุณเห็น   ถ้าไม่นับกายันต์ซึ่งเกิดจาก

มนต์มารและต้องทนทุกข์ทรมานทุกคืนวันพระจันทร์ดับ   เราต้องมัดเขาไว้กับโซ่เหล็กในห้องใต้ดิน  คุณยันต์ไม่สามารถ

มีทายาทผู้ชายเด็ดขาด   เพราะนั่นยิ่งเลวร้ายไม่จบไม่สิ้น   


                           ส่วนคุณจาเกิดมาพร้อมอาถรรพ์ซาตาน   จึงไม่แปลกที่จะสมบูรณ์ด้วยรูปลักษณ์  สติปัญญา 

ความสามารถ   แต่อาถรรพ์ซาตานก็ตามติดเช่นกันจนกว่าจะได้เข้าพิธีล้างอาถรรพ์ที่ว่าเสียก่อน   นั่นคือสาเหตุที่คุณจาไม่

สามารถแต่งงานกับใครได้ต่อให้รักมากแค่ไหน   ก็ไม่กล้าสร้างครอบครัว   


                         คุณจาแบกภาระต้องล้างอาถรรพ์ให้สำเร็จ   เมื่อแก้ได้แล้วทุกคนถึงจะกลับมาใช้ชีวิต

อย่างสามัญชนเสียที  ที่สำคัญจิตมารซึ่งออกอาละวาด   มันคือตัวอันตรายหากไม่กำจัดให้สิ้นซาก   รู้หรือไม่จะมีคน

ล้มตายอีกแค่ไหน


                        วันเดือนปีเกิดของคุณ   เมื่อเข้าคู่กับคุณจาแล้ว  จะได้เลข 13 ซึ่งเป็นลัคกี้นัมเบอร์ 

เลขนำโชคของซาตานเป็นดาวข่มใช้แก้อาถรรพ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้น   ต้องอาศัยผลิตผลแห่งน้ำรักที่พวกคุณเข้าหอในคืน

วันพระจันทร์เต็มดวงที่เราเรียกว่าจันทร์เพ็ญ    นำมารดลงหัวใจมารต้นแบบคือหัวใจของปู่ที่ผมเก็บไว้อย่างดี   ก่อนเอาไปผสม

น้ำให้กายันต์อาบ  พร้อมกับแช่ลูกปืนตะกั่ว  ใช้สังหารจิตมารอาถรรพ์นี้จึงจะหมดสิ้นไปซะที   


                        คนที่ล้างอาถรรพ์ท่านปู่เคยบอกไว้  ไม่จำกัดเพศว่าจะเป็นหญิงหรือชาย   สังเกตุจาก

เดรัจฉานมนต์มารมันไม่เลือกสมสู่ไม่ว่าจะกับเพศไหน  ศพที่ตายทั้งหญิงทั้งชายทุกคนล้วนแต่ถูกกระทำทั้งสิ้น   เพราะฉะนั้น

เรื่องเพศไม่ใช่ข้อจำกัดในการล้างอาถรรพ์   


                        คุณจาต้องอาศัยธรรมมะเป็นตัวขัดเกลาพลังมารที่อาจครอบงำเอาได้มาตั้งแต่เด็ก   จนแตกฉาน

พระคาถาพุทธคุณมากมาย    แต่ก็ใช่ว่าจะสามารถล้างอาถรรพ์มนต์มารได้  หากสามารถทำได้พวกเราทำไปนานแล้ว


                        ที่คุณมีชีวิตรอดมานอนอยู่ที่นี่   นั่นเพราะคุณจาต้องสู้กับจิตมารจนได้รับบาดเจ็บถึงพาคุณรอด

ออกมาจากเหตุการณ์นั่น   หากไม่ทำให้คุณสลบไปเสียก่อน   ก็คงไม่มีสมาธิต่อสู้กับจิตมาร  ยังดีที่จิตมารพลังมันไม่แข็งแกร่ง

เหมือนคืนพระจันทร์ดับ เพราะมันกลายร่างเดรัจฉานไม่ได้  มันอาศัยไสยดำที่มีเข้าสู้หรอก  ไม่เช่นนั้นอย่าหวังว่าพวกคุณ

จะรอดมาได้   

                        ตอนนี้จิตมารมันรู้ว่าคุณสองคนเจอกันแล้ว   และเป็นตัวอันตรายสำหรับมัน   ต่อให้เราปล่อยคุณไป

ชีวิตคุณไม่มีทางเป็นปกติสุขเหมือนเดิม   รับรองได้มันตามฆ่าคุณแน่  นอกจากคุ้มดงพญาในเรือนไทยนี้แล้ว  ไม่มีที่ไหน

ปลอดภัยสำหรับคุณอีกรู้ไว้ด้วย  ที่นี้เข้าใจหรือยังว่าทำไม ผมถึงบอกว่าคุณไม่เหลือทางเลือก”  ถือเป็นการพูดเยอะที่สุด

ของธรรมตรัย   การเล่าด้วยโทนเสียงเรียบเรื่อย   


                        สลับมองหน้าพระลักษมณ์บ้าง  มองเหม่อไร้จุดหมายบ้าง  ยากจะคาดเดา  แต่ที่แน่ๆ สิ่งหนึ่ง

ที่ทำให้พระลักษมณ์รับรู้คือ   ทั้งปาจาและธรรมตรัยแบกรับภาระหนักอึ้งมานานจนทำให้ทั้งคู่ดูเย็นชา   การเกิดของปาจา

ไม่ใช่เรื่องที่น่ายินดีเพราะต้องแลกกับการสูญเสียญาติที่มีไม่เหลือ   นี่คงเป็นอีกสาเหตุหนึ่งที่ทำให้เจ้าคุ้มดูเย็นชาซะงั้น


                           “เฮ้อ!  ฟังแล้วยังกะผมหลุดเข้ามาสมัยขอมรามัญมนต์ดำไสยศาสตร์    ให้ตายเหอะ

ขอให้ผมฟัดกับคุณจาเนี่ยะนะ    ผมไม่เคยเอาผู้ชายมาก่อนฟัดแต่ผู้หญิง  ถึงจะพอรู้มาบ้างว่าผู้ชายเค้าเอากันยังไง   

แต่น้องชายผมคงไม่แข็งแยงก้นคุณจาไม่ได้หรอกเชื่อเหอะ...ถามจริงผมเหลือเวลาอีกกี่วันก่อนถึงคืนพระจันทร์เต็มดวง?” 

พระลักษมณ์บ่นเสียยืดยาว   ก่อนจะถามออกไปในเมื่อธรรมตรัยบอกเองว่า  การเข้าหอกับปาจาต้องคืนพระจันทร์เต็มดวง   

นั่นสิมีเวลาเหลือกี่วันเล่าเนี่ยะ 


                                  “คุณเข้าใจผิด   ผมต้องแก้ความเข้าใจคุณเสียใหม่  คนที่จะเป็นฝ่ายรุกนะคุณจาไม่ใช่คุณ...

เพราะฉะนั้นคุณตะหากที่ต้องให้คุณจาทำ   สบายใจได้ที่นี้ไม่ต้องกลัวว่าน้องชายคุณจะไม่แข็ง   ส่วนน้ำรักที่หลั่งในตัวคุณ

รวมกับน้ำคัดหลั่งทางช่องข้างหลังแค่นั้นพอแล้วสำหรับใช้ในพิธีกรรม  เพราะคุณทั้งคู่ได้หลอมรวมเป็นหนึ่งแล้วไม่ต้องกังวลไป

นับจากนี้อีกสี่ราตรีตรงคืนจันทร์เพ็ญ   ก่อนจะข้ามไปอีกสองอาทิตย์ถึงคืนพระจันทร์ดับ   จิตมารจะกลายร่างเดรัจฉาน

ออกอาละวาดอีกครั้ง  เราต้องล้างอาถรรพ์ให้กายันต์ก่อน  แล้วกำจัดจิตมารทีหลังคุณมีเวลาสี่วัน”   ธรรมตรัยพูดหน้านิ่ง 

แต่พระลักษมณ์อ้าปากค้าง   ตาโตเท่าไข่ห่าน    อิตอนแรกยังนึกว่าตนต้องอัดถั่วดำเจ้าคุ้มน้ำแข็งร่างใหญ่แค่คิดก็ไม่สู้แล้ว   

สูงใหญ่กล้ามแน่นขนาดนั้น   จะกอดจะกดมันจะบลิ้วอารมณ์ได้ที่ไหน     แค่คิดก็ขนพองสยองเกล้า  แต่สุดท้ายความจริง

ที่เพิ่งทราบหนักกว่าเดิมอีก   อุแม่เจ้า!  กลายเป็นตนเองตะหากจะโดนตุ๋ย...โอว!..ไม่เด็ดขาดศักดิ์ศรีลูกผู้ชายยี่สิบแปดปี 

ต้องโดนย่ำยีในอีกสี่วันข้างหน้า  ให้ตายก็ไม่ยอม.....อร๊ากกกกกกก!!!!!.......   
   




มาต่อแล้วนะคะ    ตอนหน้าดูพิธีล้างอาถรรพ์

คนอ่านช่วยกดเป็ดให้ทะลุทะลวง  จะเขียนให้อิ่มเอม  เสียวติ่งให้แซ่บกันไปเลย

ขอดูกำลังใจที่ให้ก่อน    เออ...แอบขำอ่ะ  มีคนอ่านที่เอาเรื่องพี่ราฟมาเม้นฯเรื่องนี้

ไหงงั้นเล่าเนี่ยะ    ขอบคุณสำหรับพี่แก้ว  Yayee 2  คุณเฉาก๊วย  คุณ ณยฎา

ที่ช่วยแก้เรื่องคำผิด   ลักษ์กลับไปแก้ไขให้แล้วนะคะ  รบกวนนักอ่านที่รัก

เจอก็เม้นฯ บอกกันได้ค่ะ   เพราะเวลาพิมพ์มันแล่นตามจินตนาการ

หลุดประจำ  ที่สำคัญคนเขียนไม่จบอักษรฯ  เพราะงั้นขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย

ฝากขอบคุณพี่ๆ  ที่ช่วยเตือนกันอีกครั้ง   

Luk.                    

[Forever_Love]

ขำพรลักษณ์อ่ะ คิดได้ไงว่าเป็นฝ่ายไปกดเขา
อยากให้ถึงตอนทำพิเร็ว ๆ จัง 
ทั้งบวกทั้งเป็ดเอาไปเลยค่ะ

[e_new]

โหยตื่นเต้น จังเลยได้อ่านแ้ล้ว
รอตั้งนาน    อ่านแล้วขำตรงพระลักษณ์นี่แระ
คิดได้ไงเนี่ย 55555
แล้วสุดท้ายลงเอ่ยยังไงนั้น ต้องรอ 555

 
 

[ณยฎา]

รามัญ เขียนแบบนี้จ้าาา
ตอนหน้าพระลักษมณ์โดนปาจาจับบูชายัญแล้ว อิอิ

[p_phai]

น่าสงสารเนอะ

[เฉาก๊วย]

countdown นับถอยหลังอีก 4 วัน 
ขอบคุณคนเขียนมากๆ ค่า 

[MiSS-U]

555แอบขำว่าพระลักษณ์คิดว่าตัวเองจะโดนตุ๋ยตูดก็ขนลุกขนพองแล้ว

น้ำรักจากทั้ง2ไปผสมน้ำอาบให้กายันต์ โอ้แม่เจ้า

[didi]

รอตอนต่อไปค่ะ

[i-love-you]

น่าสงสาร  55+