หัวข้อ: @@โดยLuk {มนต์มาร} ปาจา เจ้าคุ้มสุดหล่อ VS พระลักษมณ์ สายลับหน้าใส

[เจริญพร]

 

[nona159]

นั่นแน่ปาจายังไงกันยะ

[Sorso]

คิดถึงพระลักษมณ์~!!!

[loveview]

แอบมานั่งรอและเป็นกำลังใจค่ะ เมื่อวานพึ่งจะแวะมาดูเห็นยังไม่มา ก็เลยมารอใหม่ค่ะ
สู้ๆนะคะ

[jum1201]

  สนุกดีนะตอนนี้ปาจาชวนรพินไปเที่ยว วู้วู้
สู้นะคร๊าบบบบบ คุณ lux
 

[$VAN$]

เรื่องนี้สนุกดี ปริศนาลึกลับเยอะ น่าลุ้นมาก ปาจากับพระลักษมณ์ ก็หล่อเก่งทั้งคู่ ชอบๆ 
แต่ตอนขึ้นเรื่อง แอบจิตตกกับประโยคนี้

บัดนี้..ตกอยู่ภายใต้การปกครองของหนุ่มวัยกลางคนอายุราว  33  ปี...ดีกรีด๊อกเตอร์จากอังกฤษ 

สาขาวิทยาศาสตร์การเกษตรและเทคโนโลยี..ทายาทอันดับหนึ่งของคุ้มดงพญา...

o22OMG! ม่ายยยยยยย! นี่ฉานเข้าวัยกลางคนแล้วเร๊ออออออ รับไม่ได้กับตัวเอง 
เอิ่ม...น้องLukจ๋า(เดาว่าคงยังละอ่อน เพราะมองว่าอายุ33 = วัยกลางคน) ใช้คำว่าหนุ่มใหญ่หรือหนุ่มวัยฉกรรจ์ดีมั้ย
หรือจะตัดไปเลยก็ได้ พระเอกซะด้วยนา ต้องเท่ๆเนอะ 555

ให้กำลังน้องLukด้วยนะจ๊ะ ขอให้เรื่องไม่ดีผ่านพ้นไปเร็วๆ มีแต่เรื่องดีๆเข้ามาจ้า

[TanyaPuech]

 

มาได้แล้วววว

[j_world]

เรื่องนี้สนุกจัง น่าติดตาม ติดมาก...ท่าจะเลิกยาก มีปมเยอะ ทำให้อยากรู้ พล็อตเรื่องก็เก๋มาก ละครไทยนางเอกต้องปลอมตัวเป็นชาย แต่เรื่องนี้..อ๊ายย! แค่คิดก็ ..ปาจาจะทำยังไง ถ้ารู้ความจริง..
แล้วก็เข้ามาส่งแรงใจให้หนูLukด้วย  นิยายหนูคนติดมากมาย ขอให้มีแรงกายแรงใจในเร็ววันจ้ะ

[zaszaq]

  ยัง งง กลับความสัมพันธ์ของคนค้มนี้จริง

รอลุ้นต่อค่ะ   

[Kra-Jieb]

  คนเขียน    งง...คนบ้านเนี้ยเค้าทำไมพฤติกรรมแปลกๆ ??

[agava1313]

อืม...ต่อไปข้างหน้า ต่อให้ไม่อยากเป็นเกย์ก็ต้องเป็นแหล่ะ  เพราะทอมตรงหน้าอย่าว่าแต่ไม่มีเนื้อนมไข่เลย มันยังมีไส้กรอกชีสแถมอีกด้วยนะ55+

[debubly]

ให้กำลังใจคุณลัค เต็มที่นะคะ   

[luxilove]

มนต์มาร
Part 9
เลข  13  เกี่ยวอะไร?.
.
.
.
                    “ไปไกลไหม?”  รพินทร์ถามปาจา  หลังทั้งคู่นั่งรถจิ๊ปออกมาได้สักระยะ   เสร็จจากทานอาหารเช้า

เก้าโมงตรง  ปาจาก็ให้องุ่นมาตามรพินทร์เพื่อพาไปแนะนำให้รู้จักคนงานในไร่  โดยปาจารับหน้าที่สารถีเองเสร็จสรรพ


                    “ไม่หรอก...วันที่มาขี่ม้าคุณไม่ผ่านแถวนี่หรือไง?”  ปาจาบอก


                    “ถามหน่อยเหอะ...คุณคิดก่อนตั้งคำถามไหมเนี่ยะ?”   นอกจากรพินทร์จะไม่ตอบแล้ว 

ดันย้อนซะปาจาหน้ายุ่ง


                    “หึ..สิบขวบผมมีความคิดมากกว่าคุณเสียอีก..ว่าแต่คุณเหอะ..ที่ผมถามทำไมไม่ตอบนึกไงมาย้อนผม”

ปาจาใช้น้ำเสียงคุกคาม  ทำให้รพินทร์หงุดหงิดขึ้นมาทันที


                   “คำถามคุณมันสมควรตอบหรือไง...เห็นอยู่นี่มันทางรถวิ่ง   ทำไมฉันต้องขี่ม้าบนทางรถด้วยหละ..

เราขี่เลาะริมห้วยควบขึ้นเนินโน้น...ตลกเจ้าถิ่นซะมากกว่าดันถามมาได้”  รพินทร์ส่ายหน้าแบบเอือมระอา ต่อปากต่อคำไม่ลดละ


                 “รพินทร์...ไม่กวนสักครั้งได้ไหม...”  ปาจาเหลืออด  เสียงห้วนจ้องรพินทร์ตาเขม็ง...ให้ตายสิยัยทอมบ้านี่

ทำไมชอบยั่วประสาทด้วยนะ


                “โอ๊ะโอ!...ฉันกวนที่ไหน...ชี้แจงด้วยเหตุผลตะหาก  ไปไม่เป็นแล้วพาลนี่หว่า?”  รพินทร์ยักไหล่ยกยิ้ม

ได้กวนสุดๆ  ปาจาเหยียบเบรคอย่างแรง


                “เอี๊ยดดด!..”  ส่งผลให้คนไม่ทันระวังหัวคะมำ  ดีที่คาดเบลเลยไม่บาดเจ็บ   แต่ก็พารพินทร์หน้าขึ้นสี

ก่อนจะถลนตาใส่ปาจา  เหวกลับทันควัน


               “เป็นบ้าไร...นึกจะเบรคก็เบรค...ความอดทนต่ำก็ไม่ต้องขับ   มาฉันขับเอง”  ปาจาอึ้งแดก  ไม่คิดว่ารพินทร์

จะหันมาเอาเรื่องห้าวได้อีกยัยตัวแสบ


             “คุณรู้เส้นทางหรือไง..ผมหงุดหงิดเพราะปากไม่สร้างสรรค์ของคุณเนี่ยะแหละ...ขืนพร่ำไม่หยุดเจอดีแน่” 

คราวนี้ปาจาเสียงห้วนข่มกลับทันที   เล่นเอารพินทร์อึ้งไปเหมือนกัน  เมื่อเจอแววตาคมดุขึ้นมา...

                มีหรือที่รพินทร์จะยอมหงอง่ายๆ   ต่อให้เป็นหัวหน้าก็เถอะ  หัวแข็งอย่างรพินทร์ใช่จะยอมตราบใดที่คิดว่าตนไม่ผิด


            “คุณแหละหุบปาก..ขี้แพ้ชวนตีนี่หว่า..อย่ามาสั่งเหมือนเด็กนะคุณจา...”  เอาหละสิ...นอกจากยัยทอมตัวแสบ

ไม่ยอมแล้ว  ยังออกลูกนักเลงเข้าใส่อีก..เจ้าคุ้มน้ำแข็งที่เย็นมาตลอดพาลเดือดปุดๆเสียแล้ว   ไม่รอช้าปาจาเหนี่ยวคอรพินทร์

เข้ามาปิดปากบดจูบรุนแรงแบบไม่ปราณี


            “อุ๊บ!...อืออ”   รพินทร์ไม่คิดว่าปาจาจะเล่นซีนจูบ  จังหวะไม่ทันระวังส่งผลให้ปากหนาประกบปิดปากบาง 

ไม่มีความนุ่มนวลนอกจากเผด็จการบังคับเอาดื้อๆ...รพินทร์กำหมัดแน่นกะชกให้หน้าหงาย  แต่ปาจาดันไหวตัวรวบจับข้อมือ

ของรพินทร์ยึดไว้ด้วยกำลังที่เหนือกว่า  ปากไม่ยอมถอนจูบตะบี้ตะบันไปตามอารมณ์


              สงครามย่อมๆยื้อยุดปล้ำจูบกันในรถ ต่างฝ่ายต่างมีทักษะพอตัว   โดยเฉพาะปาจา...รพินทร์คิดไม่ถึง

จะมีฝีมือเหนือกว่าถึงปานนี้  ทั้งพละกำลัง  ความเชี่ยวชาญในการรับมือ    จอมเผด็จการฝีมือเหนือกว่ารพินทร์จนเห็นได้ชัด   


             การล๊อคจับของปาจา    เล่นเอารพินทร์ซึ่งเสียเปรียบทั้งรูปร่างและสมรภูมิที่คับแคบ  ทำให้ไม่สามารถแก้ไข

สถานการณ์หลุดออกมาได้   ก่อนจะถูกล๊อคแขนไว้ทั้งสองข้างด้วยมือใหญ่เพียงมือเดียว   ในขณะอีกมือบีบกรามบังคับให้

รพินทร์เปิดปากจนทนความเจ็บไม่ไหวต้องยอมจำนน  ในที่สุดลิ้นร้อนก็สามารถฉกเข้าไปกวาดต้อนลิ้นนุ่มของรพินทร์จนได้   

                    เหมือนไฟฟ้าช๊อทวิ่งไปทั่วร่างรพินทร์นิ่งไปชั่วขณะ   เมื่อลิ้นของปาจาเกี่ยวกระหวัดในโพรงปากนุ่ม     

สัญญาณพลังบางอย่างทำให้สติหยุดการประมวลผลไปอย่างไม่ทราบสาเหตุ

                    ไม่ใช่แค่รพินทร์เท่านั้นที่รู้สึก  ปาจาเองไม่แตกต่างกัน..ตัวกระตุกวูบเหมือนมีกระแสพลังวิ่งกระจาย

ไปทั่วร่างพาเอาขนลุกซู่ทันที   นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่บังคับจูบรพินทร์ครั้งที่สองแล้วด้วยซ้ำ....แม้ครั้งแรกจะรู้สึกแปลกๆ 

แต่กลับไม่เหมือนครั้งนี้    สัมผัสที่ได้รับ...นอกจากจะทำให้ชีพจรทุกส่วนของร่างกายขมวดเกลียว   ยังรู้สึกถึงกระแสพลังร้อน

ที่พลุ่งพล่านอย่างกับน้ำป่าทะลัก...จนต้องกระชากตัวถอนปากออกทันที....


                    “ฮา..เฮือก!”  ทั้งคู่ต่างโกยอากาศเข้าปอด  โดยไม่มีใครพูดอะไร..รพินทร์หน้าแดงก่ำซับสีเลือด

เหมือนจะปริแตก....ปาจาไม่ต่างกันเกิดข้อสงสัยกับความรู้สึกแปลกประหลาดที่ได้รับ...ตัดสินใจหันกลับไปมองทอมหล่อ

ร่างโปร่งข้างๆ


                   “รพินทร์   ผมไม่ขอโทษหรอกนะ..ขอผมจูบอีกครั้งได้ไหม?”  ปาจาพูดเสียงทุ้มขอจูบหน้าตาย   

ยังกะเป็นเรื่องธรรมดาเหมือนขอขนมกินไงงั้น   รพินทร์อึ้งแดกงงเข้าไปใหญ่   หน้ายิ่งไม่ต้องพูดถึงร้อนจนแทบระเบิด   

อะไรกัน..ถูกผู้ชายจูบถึงสองครั้ง   ที่สำคัญความรู้สึกในอกที่ดิ้นพล่านเรียกว่าอะไร...ทำไมถึงรู้สึกอย่างนี้   รพินทร์ไม่ตอบ   

ปาจาก็พูดขึ้นอีกว่า


                “ได้โปรดรพินทร์    ขอผมจูบอีกที...จากนั้นผมจะมีคำตอบให้ว่าทำไมถึงขอคุณจูบ”   รพินทร์สบตา

ปาจานิ่งๆ   แววตาจริงจังที่ฝ่ายนั้นจ้องมา  รู้ว่าไม่ได้ล้อเล่น..ผีห่าซาตานตนใดดลใจไม่รู้  รพินทร์ดันพยักหน้าเฉยเลย...

ก่อนจะนึกกรนด่าตนเองในใจก็ไม่ทันแล้ว เมื่อปากหนาได้รูปคืบเข้ามาใกล้แล้วประกบจูบอีกครั้ง  คราวนี้มาแบบนุ่มนวล....

ในที่สุดปากบางของรพินทร์ก็เผยอยอมให้ลิ้นร้อนแทรกเข้าไปเกี่ยวต้อนลิ้นนุ่ม


                  สัมผัสแรกที่ลิ้นของทั้งสองเจอกัน...เหมือนไฟฟ้าช็อทวูบหนึ่ง  ก่อนจะรู้สึกตัวเบาหวิว   อุ่นวาบไปทั่ว

สรรพางค์กายตั้งแต่เส้นผมยันปลายเท้า   ที่สำคัญเหมือนเลือดลมไหล่บ่าทะลักทะลายถ่ายเทไปมาระหว่างทั้งคู่   ยิ่งจูบยิ่งหวาน

ยิ่งโหยหายิ่งต้องการ...มีบางสิ่งบางอย่างรู้สึกได้ว่าไม่ธรรมดาแต่ก็หาคำตอบไม่ได้

                  ก่อนจะกู่ไม่กลับเลยเถิดไปมากกว่านี้  ปาจาตัดสินใจถอนปากออก   ตาคมวาวฉ่ำในขณะที่รพินทร์หน้าสุกปลั่ง..


                 “ขอบคุณ...ถามอะไรหน่อยได้ไหม..ตอบผมมาตามตรงนะ”  ปาจาจ้องหน้ารพินทร์พร้อมพูดขึ้นมา   

รพินทร์งงไม่หายจูบเสร็จมีคำถามต่อท้ายอีกงั้น   ชักแม่งๆแต่ก็พยักหน้ารับปากไป


                 “คุณเกิดวันที่  7  เดือน 7 วันเสาร์ เวลา 7 นาฬิกา  ใช่หรือไม่?”  รพินทร์เบิกตาโตนึกในใจ

ไมจู่ๆถึงถามเรื่องนี้    แต่ก็คืนสีหน้าอย่างเร็วเมื่อนึกขึ้นได้ว่าหัวหน้าคงแก้ไขประวัติให้แล้ว   ไม่น่ามีปัญหาปาจาคงแค่

ต้องการเช็ค  จึงพยักหน้าตอบรับไป....เพราะวันเดือนปีเกิดดังกล่าว  เป็นของตนเองอยู่แล้ว

                 แต่สิ่งที่รพินทร์ไม่อยากเชื่อ   พาลคิดว่าปาจาคงบ้าไปแล้ว  เมื่อเจ้าคุ้มน้ำแข็งจอมเผด็จการ   ดันพูดขึ้นมาต่อ


                 “คุณกับผม   เราต้องแต่งงานโดยเร็ว” รพินทร์อ้าปากค้าง อึ้งแดกก่อนจะกระท่อนกระแท่นถามอย่างงงๆ


                “หา...ว่าไงนะ”   ถามย้ำเพื่อให้แน่ใจว่าฟังไม่ผิด


                “ผมบอกว่า  คุณต้องแต่งงานกับผม...แต่งแบบสายฟ้าแล็บเพราะงั้น  อาทิตย์หน้าเราทั้งคู่แต่งงานกัน”   

เมื่อปาจายืนยันหนักแน่นปานนี้   รพินทร์กระพริบตาปริบๆ  ก่อนตั้งสติได้  รีบสายหัวพรืดปฏิเสธให้ไว


                 “เฮ้ย!...บ้าไปแล้วฉันไปตกลงเมื่อไหร่..เพี้ยนไรขึ้นมาจู่ๆ  ถึงจะให้แต่งงานกับคุณเนี่ยะ..”   ปาจาสบตากับ

รพินทร์ก่อนจะย้ำชัดๆว่า


                 “ถ้าคุณยืนยันว่าเกิดวันที่ 7 เดือน 7 วันเสาร์  เวลา  7  โมงเช้าแล้วหละก็   คุณต้องแต่งงานกับผม” 

รพิททร์ไม่เถียง  เรื่องวันเดือนปีเกิดของตนเอง  เพราะนั่นคือเรื่องจริง   แล้วไงวันเดือนปีเกิดมันเกี่ยวอะไรที่ต้องแต่งงาน

กับปาจาไม่ทราบ   เมื่อสงสัยถามไปทันที


                “ฟังนะคุณจา   ฉันยอมรับเรื่องวันเดือนปีเกิด   แต่มันไม่ใช่ประเด็นที่คุณจะเอามาเป็นสาเหตุให้เรา

แต่งงานกัน   คุณรู้ประวัติฉันแล้วคิดจะใช้วิธีตื้นๆ มาจับแต่งงานไม่มีทางเสียหรอก  ลูกไม้บ้าๆ แบบนี้ฉันไม่หลงกลคุณแน่”   

รพินทร์ตอบปฏิเสธยืนยันหนักแน่น    แต่งเข้าไปได้ยังไงในเมื่อตนเองเป็นตัวผู้มีดุ้นเหมือนกัน  ไอ้คุณปาจา

ท่าจะอาการหนักมากมาย


                  “ผมไม่ได้ลูกไม้    ผมมีความจำเป็นต้องแต่งกับคุณจริงๆ....ผมเกิดวันที่ 6  เดือน 6  วันศุกร์   

เวลา 6  โมงเช้า   คุณอาจจะงง  แต่วันเดือนปีเกิดของเราทั้งคู่  นำเลขมาบวกกันเป็นคู่จะเท่ากับ  13  ลัคกี้นัมเบอร์   

ผมตอง 6 คุณตอง 7  เรื่องนี้มีที่มาที่ไปแล้วผมจะเล่าให้ฟังอย่างละเอียดสัญญาไม่ปิดบัง...”  พูดจบ   จู่ๆ ท้องฟ้าก็มืดครึ้ม

ขึ้นมาไม่มีปี่มีขลุ่ย  แถมลมพายุยังกรรโชกแรงจนฝุ่นตลบ  ก่อนที่ฝนจะเทลงมาปานฟ้ารั่ว   ทั้งที่ก่อนหน้าไม่มีเค้าเลย   

ทำให้ปาจาขมวดคิ้วมุน  ก่อนจะสตาร์ทรถออกตัวทันที.......รพินทร์มีคำถามคาใจเต็มหัวไปหมด   เลข 13  คืออะไร 

เกี่ยวอะไร????.......แต่สถานการณ์ก็ไม่อำนวย  เสียงฟ้าร้องฟ้าผ่าอึกทึกครึกโครมจนหูอื้อ  สายฝนเทกระหน่ำ

แทบมองไม่เห็นทาง...ทำให้ต้องสนใจข้างหน้าเป็นพิเศษ...แล้วจู่ๆ  ถนนที่รถกำลังวิ่งฝ่าสายฝน  กลับกลายเป็นป่ารกชัฎ

ท่ามกลางพายุที่โหมกระหน่ำไม่ลืมหูลืมตา...ก่อนที่เครื่องยนต์จะดับลงกระทันหันขึ้นมาดื้อๆ....






ความรู้สึก  กลับมาเกือบเต็มร้อยแล้วค่ะ

สามารถต่อนิยายได้ทันที   น้องจอมจะมาลงให้วันศุกร์นะคะ

ต้องขอบคุณพระเอกปาจา   ที่ทำให้มีกำลังใจกลับมาเขียนได้อีกครั้ง

ขอบคุณทุกกำลังใจจากแฟนๆ  ทุกความห่วงใยทั้งหน้าไมค์และหลังไมค์

รักทุกคนเช่นกัน   โดยเฉพาะพระเอกปาจา...

Luk.

[natty _lovelove]

รอลุ้นว่ายังไงต่อไป

ขอบคุณน้องลักษณ์นะจ๊ะ

[fannan]

เอ้าแล้วมันเกี่ยวไรไมต้องแต่งงานล่ะนี่

[e_new]

เง้อ อ พี่ลักเป็นอะไรค่ะ?
------------
แล้วตกลง 13 คือ ??
ยังไงก็ช่าง ต้องแต่ง
555 รอตอนต่อไปน๊าค่ะ
------------
ปลปล.รักคนแต่ง ดูแลตัวเองด้วย จุ๊ฟๆ

[NONSENSE]

เหอๆ 13 13 13

 

[4life]

เอ๋า ค้างมากมาย

รอตอนต่อไป

[zaszaq]

6+7 = 13 ลัคกี้นัมเบอร์   

 แล้วมันเกี่ยวอะไรกับการแต่งงานหน่อ   

รอคำตอบ ค่ะ   

[ujen]

   อยากรู้

เลข 13 มันคืออะไรอ่ะ

รอน่ะ 

 

[BExBOY]

หลงเข้าป่าหิมพานต์ไปแล้ว....




ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงง

[Grouy]

 :impress2:รอคำตอบด้วยคนฮับ

[dawnthesky]

เลข 13 เป็นเลขของปีศาจ

เลขที่จะหยุดเลข 13 ได้ คือ เลข 12

จำได้ว่าเคยอ่านจากการ์ตูนเรื่องหนึ่ง

เป็นกำลังใจให้ค่ะ

[didi]

โอ้ย... :z3:อยากอ่านตอนต่อไป มาต่อเร็วๆนะค่ะ
 

[p_phai]

ทิ้งให้อยาก(รู้) แล้วก้จากไปอะ

[loveview]

พระเจ้า! แต่งงาน  จะไปกันใหญ่แล้ว เพี้ยนมากอ่ะคุณปาจา  แต่แอบสงสัยกับเลขที่13นะเนี่ย ทำไม???

[indy❣zaka]

ชอบเรื่องนี้มากกกกเลยอ่ะคุณลัก 

ชอบอะไรที่แบบลึกลับๆอยู่แล้วด้วยค่ะ 
มาต่อเร็วๆนะคะ 

[debubly]

เสียดายเกิดวันที่ 10 เดือน 1

ไม่งั้นจะถวายตัวช่วยคุณปาจาเอง!!!

[Sorso]

จะแต่งงาน!!!

แล้วจะเกิดอะไรขึ้นเนี่ย

เลขที่13เป็นเลขที่เราชอบด้วย

[sasa]

ยังไง ยังล่ะเนี้ยะ เริ่มตื่นเต้นแล้ว..