หัวข้อ: @@โดยLuk {มนต์มาร} ปาจา เจ้าคุ้มสุดหล่อ VS พระลักษมณ์ สายลับหน้าใส

[sam3sam]

ชื่อตัวละครแต่ละตัวไปได้แรงบันดาลใจมาจากไหนเนี่ย

[Maize]

ตอบ คุณ yayee2

แรกสุดคุณคนเขียนเขาสะกดแบบนี้ค่ะ พระลักษ์
ดิฉันเลยหวังดีท้วงติง  ให้เปลี่ยนเป็น  พระลักษณ์  ที่ไหนได้  ตัวเองก็สะกดผิด  อายแทบจะแทรกแผ่นดิน

พระลักษมณ์  ชื่อแอบยากเนอะ

+1 คุณคนเขียนกับคุณ yayee2 กลบเกลื่อนแล้วรีบหนีไปด้วยความอับอาย

[yayee2]

 :กอด1:แล้วแอบจุ๊บคุณMaizeด้วยแหละ ขอบคุณนะคะที่กด+ให้
+คืนให้เหมือนการค่ะ ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ความผลั้งเผลอเกิดขึ้นได้กับทุกคน
"สี่เท้ายังรู้พลาด นักปราชญ์ยังรู้พลั้ง สองขาโด่เด่ ก็ต้องเซลงบ้าง" 

[takara]

นายเอกเราเป็นตำรวจหราเนี้ย

[luxilove]

มนต์มาร
Part 4
ความหมายชื่อปาจา....
.
.
.
                     รพินทร์เดินเข้าห้องอาหารพร้อมกายันต์   เสียงหัวเราะพูดคุยอย่างเป็นกันเองของทั้งสอง..

ดึงความสนใจคนบนโต๊ะหันมามองเป็นจุดเดียว    ธรรมตรัยผู้มีนัยตาดุจเหยี่ยวจ้องรพินทร์เขม็ง..แลดูไม่ค่อยเป็นมิตรเท่าไหร่

หวังว่าเธอกับกายันต์คงไม่ได้มาผิดเวลาหรอกนะ..นาฬิกาข้างฝาก็ยังไม่เที่ยงนี่หว่า...


                      ปาจานั่งเป็นประธานตรงหัวโต๊ะตาคมเข้มมองมานิ่งๆ...ยากคาดเดาว่าเจ้าตัวคิดอะไร...

ซ้ายมือเด็กผู้หญิงแก้มยุ้มหน้าตาน่ารักจ้องเธอตาแป๋วฉายแววตื่นเต้นบวกสงสัยสลับกันไปมา...ถัดจากหนูน้อยคือสาวสวย

หน้าหวานจนต้องเผลอมองซ้ำ...ยิ้มพิมพ์ใจของเธอสะกดให้รพินทร์ตะลึงไปเลยเหมือนกัน...และข้างเธอคือหญิงสูงวัย

ผมสีดอกเลาหน้าตาดูใจดีมากมาย...


                     รพินทร์รู้สึกชอบกลพาให้หงุดหงิดไม่น้อย..กับหนุ่มหน้าสวยผมทรงรากไทรตาดุยังกะเหยี่ยว..

ที่จ้องเธอเหมือนจะพรุนไปทั้งร่าง...ไร้เหตุผลสิ้นดีทำไมถึงมองคนได้เยือกเย็นพิลึก


                     “ธรรมตรัย....รบกวนคุณขยับไปนั่งเก้าอี้ผมที”   กายันต์บอกหนุ่มตาเหยี่ยวเลื่อนไปนั่งเก้าอี้อีกตัว

ใกล้กับปาจา


                     “ทำไม...ตรงนี้ที่แกเองนะกายันต์”  เจ้าคุ้มตาดุยังกะเสือ..นั่งหัวโต๊ะถามด้วยเสียงทุ้มต่ำแฝงอำนาจ

ขึ้นมาทันที 


                    “ผมจะนั่งกับคุณรพินทร์...เธอพึ่งมาควรมีพี่เลี้ยง...ผมนั่งใกล้ๆจะได้คอยดูแลอำนวยความสะดวก

ให้เธอได้”  รพินทร์สังเกตเห็นตาวาวโรจน์ของธรรมตรัยแวบหนึ่ง   ก่อนเจ้าตัวจะยอมลุกทำตามความต้องการของกายันต์เงียบๆ


                   “อ่ะ!..คุณไม่ต้องย้ายหรอกค๊ะ...คุณยันต์นั่งที่เดิมดีแล้ว..จะยุ่งยากทำไม”  รพินทร์จำต้องออกโลง

ยุติปัญหางี่เง่าเสียเอง..ปาจาหรี่ตาคมมองรพินทร์อย่างสนใจ..มาถึงไม่กี่ชั่วโมง..กลับกล้าขัดกายันต์ได้...แถมไอ้ตัวดี

ติดจะยอมอีกด้วย..หึ....ยัยทอมหน้าหล่อ..คงกระตุ้นต่อมน้องชายเค้าเข้าให้..อย่าบอกเกิดสนใจทอมแล้วทีนี้...


                   “อ้าว!..ทำไมครับ...ผมอยากนั่งใกล้คุณนี่...”   หน้าถีบชะมัด..ตัวยังกะควายทำตัวเป็นเด็กไปได้...

รพินทร์คิดในใจก่อนพูดขึ้นมาว่า


                   “ถ้าคุณจะสร้างความประทับใจ...ก้าวแรกคุณก็สอบไม่ผ่านแล้วหละ...คุณกายันต์”  ได้ผลกายันต์หน้าบูด

ยอมแต่โดยดี...รพินทร์เลื่อนเก้าอี้นั่งข้างธรรมตรัยหน้าตาเฉย


                       “ผมขอแนะนำให้ทุกคนรู้จักคุณรพินทร์...ลูกสาวคุณอาไพรภพ...ซึ่งมีกรรมสิทธิในคุ้มดงพญา

ตามพินัยกรรม...ให้ทุกคนปฏิบัติต่อคุณรพินทร์เหมือนกับปฏิบัติต่อผม”  เจ้าคุ้มน้ำแข็งพูดเสียงกังวาน..

สายตากวาดมองทีละคน  ก่อนจะหยุดที่รพินทร์นิ่งๆ...จนเธอต้องเลิกคิ้วอย่างแปลกใจ...หรือว่าเขาต้องการให้เธอ

พูดเล็กน้อยเป็นการแนะนำตัว...คิดได้ดังนั้นเธอจึงพูดขึ้นว่า 


                      “สวัสดีค่ะ....ฉันรพินทร์ต้องรบกวนด้วยนะคะ”  พูดจบรพินทร์ยิ้มหล่ออย่างมั่นใจ..เจตนาเจาะจง

ให้สาวสวยที่นั่งเยื้องตรงหน้าเป็นพิเศษ...ทำให้สิตาหน้าแดงก่ำเขินไปเลย...ทอมบอยหน้าหล่อยิ้มให้ซะหวานเยิ้ม

นัยตาวิบวับได้อีก....สิตาไม่เคยถูกมองแบบนี้มาก่อน   ผู้ชายคนเดียวที่เธอปรารถนาคือปาจา..เค้ากลับไม่เคยมองเธอ

ด้วยสายตาแบบนี้เลยสักครั้ง


                        ส่วนกายันต์ก็ชอบหมาหยอกไก่เธอประจำ...เอาแน่อะไรไม่ได้สักอย่าง....ธรรมตรัยก็เย็นชาเกินไป

ยังกะผีดิบ..ดีหน่อยตรงหน้าตาดีทำให้ไม่น่ากลัวนัก...เพราะงั้นไม่แปลกพอถูกรพินทร์มองสื่อความหมาย..

ถึงกับเลือดฝาดขึ้นหน้าเธอทันที


                      “คุณรพินทร์..ท่านนี้คือนมอ่อนแม่นมของผมกับกายันต์.”  รพินทร์ยกมือไหว้...นมอ่อนก็รับไหว้

พร้อมยิ้มอบอุ่นส่งให้  หลังจากปาจาแนะนำ..ก่อนจะแนะนำคนต่อไปเรื่อยๆ


                        “ส่วนผู้หญิงสวยในที่นี้..คือคุณสิตาหลานของคุณยายเล็ก”  น้ำเสียงที่เน้นตรงคำว่า

ผู้หญิงสวยในที่นี้..พาเอารพินทร์สะดุ้งโหย่ง..ไม่ใช่กลัวถูกจับได้..หากเจ้าคุ้มขี้เก็กรู้ว่าตนเองไม่ใช่ผู้หญิง  คงไม่ปล่อย

ให้มานั่งชูคออยู่ได้หรอก...น่าจะเจตนาประชดที่เห็นว่ารพินทร์ทำตัวเป็นทอมมากกว่า..รพินทร์จำต้องยิ้มหล่อให้สิตา..

ซึ่งเธอก็ยิ้มอายๆ ตอบกลับมา...หรืออายเพราะถูกปาจาชมว่าสวยเป็นครั้งแรกก็ไม่รู้


                          “คนที่นั่งข้างคุณ...ธรรมตรัยพ่อบ้านใหญ่เป็นเลขาของผม...ขาดเหลืออะไรบอกธรรมตรัยเค้าได้...

และหนูน้อยคนนี้ลูกสาวผมเองเธอชื่อจันทร์ผา..เรียกหนูผาก็ได้...สำหรับน้องชายผมคงไม่ต้องแนะนำแล้วมั้ง..ดูคุณสองคน

สนิทกันแล้วนี่”   ปิดท้ายประชดซะงั้น...ร้ายกาจไม่หยอกไอ้คุณน้ำแข็ง....ธรรมตรัยเพียงค้อมศรีษะทักทายหน้าตา

เย็นชาได้อีก..สงสัยนายใหญ่กับเลขาจะสปีชี่เดียวกัน...กายันต์ยังมียิ้มทะเล้นตาหยีให้เธออีก...หน้าถีบจริงๆ..ทำไปได้เนอะ..

ไม่ติดหล่อนี่หมดสภาพเลยนะนั่นปัญญาอ่อนชะมัด


                    ที่รพินทร์สนใจเป็นพิเศษคือสาวสวยในที่นี้   ซึ่งกำลังเขินไม่หาย..ส่วนหนูผายิ้มกว้างแววตาซุกซน

เหมือนกายันต์ยังกะแกะ..ถ้าไม่รู้มาก่อนคงนึกว่าหนูผาเป็นลูกของกายันต์ดูเหมาะเสียกว่า


                    “ตักข้าวได้เลยลำดวน..เชิญทุกคนทานอาหารครับ”   เจ้าคุ้มน้ำแข็งบอกให้คนใช้ตักข้าวใส่จาน...

การทานมื้อเที่ยงก็เริ่มต้นขึ้น..


                    บรรยากาศทานข้าวไม่มีใครปริปากพูด...รพินทร์รู้สึกแปลกใจเล็กน้อย..ครอบครัวนี้ไม่นิยมคุย

เวลากินกันเลยว่างั้น....

                    หนูผามีสิตาคอยดูแลตักอาหารที่หนูน้อยชอบใส่จานให้ตลอดเวลา  สิตาเอาใจใส่หนูผาเป็นพิเศษ..

เห็นแล้วพลอยชื่นชมอยู่ในใจ   ผู้หญิงคนนี้นอกจากสวยแล้วยังอ่อนโยนเสียด้วย....


                   การที่มีสิตาอยู่ที่นี่..คุ้มดงพญาดูมีชีวิตชีวาขึ้นเยอะ...ไม่ต้องทรมานหัวใจเจอแต่เจ้าคุ้มน้ำแข็ง

กับเลขาเย็นชาเห็นแล้วพาเครียดชะมัด


                   อ๋อ..ยังมีอีกคนสามารถสร้างรอยยิ้มและเสียงหัวเราะให้รพินทร์ได้ไม่น้อย...กายันต์รูปงามขี้เล่น

เฮฮาตลอด...ถึงกับพยายามตักอาหารใส่จานรพินทร์  ดูน่าเกลียดพิกล..พี่แกเล่นตักผ่านหน้าธรรมตรัยเฉยเลย...

รู้สึกกระอักกระอ่วนไงไม่รู้บอกไม่ถูกเพราะเธอเป็นผู้ชาย...ไม่ชินกับการมีคนคอยเทคแคร์แบบนี้..หากไม่ติดภารกิจ

ที่ต้องรับผิดชอบ..เธอเองยังอยากบริการตักอาหารให้สิตาบ้างด้วยซ้ำ..ผู้หญิงอาไร..หวานได้น่าชิมดีจัง


                          อาหารคาวเสร็จสิ้นลง..ต่อไปเป็นผลไม้ตามมาติดๆ...ถึงได้รู้ว่าเวลานี้ต่างหากที่ทุกคน

เปิดปากคุยกัน..แสดงว่าคนที่นี่ไม่นิยมคุยตอนกินข้าว...เปิดประเด็นโดยเจ้าคุ้มน้ำแข็งคนเดิม...


                         “สารวัตรคมสันมาพบผมกี่โมง?”   ชื่อของนายตำรวจสะดุดหูรพินทร์ขึ้นมาทันที 

จนต้องเงื้อมหูฟังเนียนๆไม่ให้มีพิรุธ


                        “บ่ายสองครับคุณจา”    เลขาเย็นชา  เป็นคนตอบ


                        “อึม..สารวัตรมาถึง..เชิญที่ห้องหนังสือเลยนะ..ผมจะรอที่นั่น”     


                        “ครับ”   ธรรมตรัยตอบ....เย็นชาพิลึก


                        “คุณพ่อขา...เมื่อไหร่จะว่างพาหนูผาไปขี่ม้าอีก”  เด็กหญิงอ้อนปาจาน่ารักน่าชังได้อีก..

พลอยให้รพินทร์เผลอยิ้มเอ็นดูไปด้วย


                       “ไว้วันเสาร์นะคะ...ช่วงนี้พ่อไม่ค่อยว่างเลยค่ะ”  รพินทร์ตะลึงอึ้งไปหลายวิ...เผลอจ้องยิ้มหล่อ

กระชวกไส้เจ้าคุ้มน้ำแข็ง...แววตาอ่อนโยนโคดๆ ยามมองหนูผา...นี่ยังไม่รวมน้ำเสียงอบอุ่นทุ้มหูนั่นด้วย...

เหว้ย!..หล่อเอาเรื่องเลยวุ้ย!.                         


                       ไม่คิดว่าจะได้เห็นรอยยิ้มคนหน้านิ่ง...กลับเห็นง่ายๆซะงั้นยามเจ้าคุ้มน้ำแข็งพูดกับลูกสาวตัวน้อย...

ปรากฎการณ์ครั้งนี้คงต้องประเมินใหม่...เท่าที่รู้มาปาจาคือพ่อหม้ายเนื้อหอมที่สาวๆ ต่างหมายปอง...ไม่แปลกใจเลย

หากคุณเธอจะหลงเสน่ห์เข้าให้...เมื่อมาเห็นมุมนี้ของเจ้าคุ้มปาจา...


                          ถึงกับสิตาจ้องตาค้างจิตหลุดไปแล้ว...หึ!..ฟีโรโมนฟุ้งกระจายกลบรัศมีคนที่เหลือ

นอนตายกันเป็นแถว....นายแน่มากปาจา







ต่อด้านล่าง

[luxilove]

-  2  -


 


                        “เอางี้ไหมพี่จา...ผมพาหนูผาไปขี่ม้าเอง...จะได้พาคุณรพินทร์สำรวจคุ้มเราด้วยเลย” 

กายันต์เสนอขึ้นมา...หนูน้อยหันไปจ้องหน้าอาสุดหล่อดีใจสุดๆ  ก่อนจะตะกายลงจากเก้าอี้   วิ่งอ้อมโต๊ะโผล่เข้าสู่อ้อมแขน

ของกายันต์ที่อ้าแขนรับหลานสาวเอาไว้..ต่างหัวเราะคิกคักชอบใจกันใหญ่...รพินทร์เองก็คิดว่าดีเหมือนกัน..จะได้ถือโอกาส

สำรวจอาณาบริเวณด้วยเลย..


                         “คิคิคิ..อายันต์ใจดีจังเลย...หนูผาจะได้ขี่ม้าแล้ว  เมื่อวานกำลังสนุกอยู่เชียวคุณพ่อก็พากลับ

เสียก่อน..วันนี้อายันต์พาหนูผาไปขี่ต่อนะคะ”  หนูน้อยอ้อนได้น่ารักน่าชัง..อารูปหล่อหอมแก้มหลานรักสลับซ้ายขวา

อย่างเอ็นดู..เป็นภาพที่อบอุ่นมาก...ผู้ชายตัวโตๆ กอดรัดฟัดเด็กหญิงตัวน้อยแก้มยุ้ยในอ้อมแขน


                          “แกแน่ใจ....งั้นฉันฝากหนูผาด้วยหละ”   เจ้าคุ้มน้ำแข็งพูดเสร็จ..หันมาจ้องหน้ารพินทร์นิ่งๆ...

เกี่ยวไรกะกูหวะเนี่ยะ..หาเรื่องชวนคุยแม่งเลยมองดีนัก


                          “โทษทีคุณจา..ชื่อคุณมีความหมายไหม?..ฉันอยากรู้”    แอบสงสัยแหละคนห่าไรชื่อปาจา..

ใครช่างกล้าตั้งให้..


                          “ถ้าแค่อยากรู้...ผมไม่จำเป็นต้องตอบ?”   สั้นๆ ห้วนๆกวนตีนโคด...รพินทร์หาได้แคร์

กวนมาก็กวนกลับ...หึ..มันส์พิลึก..หยอกคนหน้านิ่งซะหน่อย


                          “คุณไม่ตอบ..หรือไม่รู้ความหมายกันแน่ค่ะ”   เป็นไง..เรื่องกวนประสาทรู้จักรพินทร์น้อยไป...

ถามดีดีเสือกกวนมาก่อน...เจอกันหน่อยคุณชายจา


                         “คงงั้นมั้ง...ผมไม่รู้”  หน้านิ่งได้อีก..หมั่นไส้หวะ!
 

                        “เหรอ..คุณไม่รู้ความหมายชื่อตัวเอง...งั้นฉันเดาเอาแล้วกัน..ชื่อคุณปาจา..คงหมายถึง

คนที่ชอบใช้วาจาปาหัวชาวบ้านประมาณนี้มั้ง..ปาคือกริยาที่ขว้างออกไป..คำว่าจาคงย่อมาจากวาจา...ที่หลังคุณควรระวังคำพูด

จะไปโดนหัวใครสุ่มสี่สุ่มห้าเข้าหละ..คนที่ตั้งชื่อนี้คงมีเจตนาให้คุณระวังคำพูดมั้งค่ะ”  รพินทร์ตีหน้าซื่อ   

กายันต์กลั้นขำจนหูแดงหน้าแดง..ไม่มีใครกล้าท้าทายพี่ชายเค้ามาก่อน...สาวทอมหน้าหล่อเหยียบจมูกเสือ

เป็นคนแรกเลยนะนั่น...ส่วนคนทีเหลือสีหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออก..ไม่คิดว่ารพินทร์จะแรงได้เพียงนี้...

ส่วนเจ้าของชื่อจ้องเธอยังกะจะให้เละไปซะงั้น..รพินทร์หาได้สน..ในที่สุดเจ้าคุ้มน้ำแข็งก็พูดขึ้นอีกว่า


                          “ตามใจคุณสิ...ถ้าจะตีความแบบนั้น..ผมชิวๆ..คุณอยากจะแปลยังไงก็เชิญ...สำคัญตัวคุณเถอะ..

คำพูดอย่าไปสะดุดใครเค้าเข้าหละ”   เธอยิ้มกว้าง..เมื่อเห็นพายุอารมณ์ของเจ้าคุ้มน้ำแข็ง..ที่ซ่อนอยู่ภายใต้หน้ากากนี้...

ที่แท้ก็เลือดร้อนเหมือนกันหรือนี่...นึกว่าจะเย็นเป็นน้ำแข็งอย่างเดียว...แบบนี้ชักสนุกที่ได้ยั่วโมโหคนขี้เก็ก..เธอเลยสวนไปว่า


                          “เรื่องนั้นไม่ต้องให้คุณจาเตือนหรอกค่ะ...ฉันพูดสะดุดตีนคนเป็นประจำ...ส่วนใหญ่คนพวกนั้น

หงายหงึบมาแล้วทุกราย...ฮ่าๆๆๆๆ”   พูดจบหัวเราะตบท้ายกวนโอยสุดๆ...เรียกเสียงหัวเราะหลุดขำของกายันต์เข้าจนได้..

ไม่คิดว่ายัยทอมตัวร้ายจะกล้าต่อปากต่อคำพี่ชายของเค้าได้แสบปานนี้


                           “พรืดดดด...ฮ่าๆๆๆ...คุณรพินทร์ตลกชะมัด”   กายันต์หัวเราะเป็นลูกคู่ซะงั้น   

เรียกเลือดขึ้นหน้าเจ้าคุ้มจนได้...หน้าแดงหูแดงแล้วนั่น...มีอย่างที่ไหนสองคนกับน้องชายเห็นเป็นเรื่องตลกซะงั้น...


                            ตาคมดุจ้องรพินทร์ยังกะจะทะลุ...คิดถูกคิดผิดหวะนี่..ดันไปแหย่หนวดเสือเข้า..

ไม่เพราะหมั่นไส้มาดขี้เก็กเธอคงไม่ทำ...แต่จะว่าไม่ได้...นิสัยเดิมของพระลักษมณ์ก็กวนอยู่แล้วยอมซะที่ไหน...

ยิ่งสวมบททอมบอยด้วยแล้ว..ออกจะเป็นตัวเองไม่น้อย..เผลอออกลายซะงั้น


                           “ผมอิ่มแล้ว...ขอตัวก่อน..อ๋อ!..มีอยู่เรื่องผมอยากเตือนคุณรพินทร์ไว้หน่อย....

ม้าที่นี่ขี่ยากนะครับ...ไม่เจ๋งจริงอย่าเสี่ยงเด็ดขาด..พยศขึ้นมาอาจเจ็บตัวฟรี...เพราะม้าที่นี่มันไม่สนคนขี่จะเป็นหญิงหรือชาย...

ยิ่งคุณรพินทร์ด้วยแล้ว...ม้ามันระบุเพศลำบากคงแย่เข้าไปใหญ่..ฝากเตือนแค่นี้แหละ”  พูดจบลุกออกจากโต๊ะไปทันที...

ทิ้งระเบิดให้รพินทร์เป็นฝ่ายหน้าร้อนซะงั้น...เรียกเสียงหัวเราะของกายันต์ถึงกับกุมท้องขำน้ำตาเล็ด...

ไม่คิดว่าพี่จาจะว่าแดกเป็นกับเค้าด้วย....เห็นรพินทร์เม้มปากหน้าแดงก่ำ พาลพูดแหย่ไม่ได้


                          “คุณรพินทร์อย่าใส่ใจคำพูดพี่จาเลยครับ...คุณพูดเองไม่ใช่หรือ..ชื่อพี่จาแปลว่า..

คำพูดปาหัวคนอยู่แหม่บๆ...เป็นไงหละตรงเผ็งเลยเนอะ...ฮ่าๆๆๆๆๆ...ก๊ากกกก”  ไอ้บ้า!..กายันต์...

รพินทร์ได้แต่เข่นเขี้ยวเคี้ยวฟันทำอะไรไม่ได้....ฝากไว้ก่อนเถอะไอ้น้ำแข็ง..ต้องได้เอาคืนแน่...


                          นมอ่อนได้แต่อมยิ้มส่ายหน้า..ไม่เคยเห็นปาจาออกอาการแบบนี้มาก่อน...ก่อนจะลุก

ตามไปอีกคน...สิตานั่งหน้าเจื่อนเหมือนจะเห็นใจรพินทร์นิดๆ...ส่วนนายเลขาเย็นชาตาเหยี่ยวยกยิ้มมุมปากเยาะเย้ยซะงั้น...

ก่อนจะค่อยลุกตามกันไปติดๆ  เหลือแค่รพินทร์   หนูผา..และกายันต์ยังไม่หยุดหัวเราะอีก..จนเธอนึกอยากถีบให้ตกเก้าอี้สักที...

หงุดหงิดพิลึก..หัวเราะอยู่ได้...ไอ้บ้า..!!!!!!





หมายเหตุ: ปาจา   มาจากรากศัพท์คำว่า  ปารมาจารย์  หรือ  ปาจารย์ 

แปลว่า  อาจารย์ของอาจารย์อีกที   คือผู้ทรงภูมิความรู้อาวุโส

ใช่ป่าวหว่า?  ฟังเค้ามาอีกทีอ่า...ไม่ใช่อย่าว่ากัน...คึคึคึ!!!

ขอให้มีความสุขกับการอ่านนะค่ะ

อย่าลืมกำลังใจโพสรีไพฯ  ให้ด้วยนะค่ะ

เป็นไปได้  ร่วมจับคู่ให้รพินทร์..หรือพระลักษมณ์หน่อย

ว่าอยากให้นายเอกของเราคู่กับใคร...ลองแนะนำกันเข้ามาดูดิ

Luk.


ปล.  ขอบคุณพี่แก้ว  Yayee2  คุณ ณยฎา  และคุณ Mazie
ที่ช่วยแก้ไขคำผิดให้....กดบวก +  ให้คนละ 1 บวกแทนการขอบคุณค่ะ

[Sorso]

ฮะๆๆๆ

ชอบความหมายของชื่อปาจาจังเลยอ่า

แปลตรงด้วยล่ะสิเนี่ย~!!

[p_phai]

ลึกลับจัง

[Hummer]

ฮ่าๆๆๆๆ!!!!....กร๊ากกก!!!...ขำโคดดดด!


ชื่อนี้สงวนลิขสิทธิ์ป่าวเนี่ยะ!

ขอยืมไปตั้งให้ลูกได้ป่ะ!...โดนมากๆๆ...

ความหมายตลดมากมาย....คิดได้ไงคร๊าบบบบ.....


คำพูดปาหัวคน...'ปาจา'...กร๊ากกกกๆๆๆ

[e_new]

ต้อนรับวันแม่ เย้ๆ
ปาจา วาจาเชือดคน
555 ชอบค๊า เอาคืนให้ได้น๊า
ปลปล.รักคนแต่ง จุ๊ฟๆ
 
 

[p_phai]

คุณเลขา น่าสงสัยเนอะ

[shockoBB]

    ชื่อความหมายตรงตัวมากกก

[ujen]

 

ชื่อตรงตัวดีจัง

 

[IRIS]

 :m20:รพินทร์เหมาะกับการละลายน้ำแข็งที่สุดแล้ว..

[sasa]

แหม ๆ ให้เลือกพระเอก ไม่รู้จะเลือกใครดีเลยอ่ะ

[Wins_Sha]

 

[WhatLoveIs]

เพิ่งได้ติดตามค่ะ

สนุกและแปลกดี

มาเป็นกำลังใจให้นะคะ

[MiSS-U]

ปะทะคารมกันมันจริงๆ แล้วปาจาแปลว่าอะไรคะอยากรู้เหมือนกัน

ปล.ขอให้รพินทร์คู่กับปาจาค่ะสมน้ำสมเนื้อดีแท้

[didi]

ลุ้นกันต่อไป ขอบคุณคะ

[zeen11]

ตีความหมายชื่อได้สุดยอดมากกกกกกกกก ฮ่่า ฮ่า ฮ่า

[fannan]

คิดได้เนอะเลยโดนย้อบตามที่พูดเล่นซะจุกเลยอิอิ เอ๋อยากให้นายเอกคู่กับพี่จาอ่ะ กัดกันสนุกดี

[pochu52]

น้องลักษมณ์ทำน้ำแข็งเดือดซะแล้ว ไร่นี้น่าสนุกขึ้นมากๆ เลย 55555

[i-love-you]

แสบดีแท้

[Akamei]

มันส์!!!!!!!!!!
คิคิ

+1 ให้ค่ะ

อตนนี้แอบฮาอ่ะ

[Pblshinee]

อ่านไปเราติดเสียแล้ว หนุกสุดๆเลยจ้า  ถ้าให้เดาจากชื่อเรื่องนะ อยากรู้ว่าเดาถูกหรือป่าว ตัวจริงของฆาตกรคือปาจาหรือป่าว
มาต่อหน่อยนะค่ะ

[aizuukawaii]

ขอแปลก แหวกแนวจากคนอื่นๆ หน่อยนะ คุณนักเขียน
อยากให้ พระลักษมณ์ <3 กายันต์

[debubly]

กำลังตื่นเต้น

[ordkrub]

ว้าววววว
คงได้ฉะกันสนุกแน่ๆ
พระเอกคงหนีปาจาไปไม่พ้นแหงๆ

[cavalli]

 

[aizuukawaii]

กายันต์สู้ๆ ลุยเต็มที่ จัดการ รพินทร์ เลย