"เห้ย มันต้องอย่างนี้ไอ้ลูกชาย ท่าได้ดีด้วย ดีๆ"
ว๊ากกกกก ทำไมสนับสนุนกันแบบ นี้เนี่ย! ><
"แหนะ หน้าแดงเลย"
แม่แซวครับ แซวมากเดี๋ยวไม่ให้เลี้ยงหลานเลยหนิ
"คุณแม่"
ผมพูดเสียงอ่อนแบบเขินๆน่ะครับ
"แล้วเรื่องนมลูกล่ะเราทำยังไงกัน เพราะบิวต์ก็..."
พ่ออากิทัก
"อ่อ อ่อลูกเพื่อนพี่โบ๊ทขวบกว่าแล้วครับ ผมจะพูดยังไงดี เค้าบีบนมใส่ขวดมานะครับ"
ผมหน้าแดงเลยเพราะนึกถึงตอนบีบนม
"บิวต์ เค้าเรียกว่าปั๊มนมลูก"
เย้ย อายเลย
ฟอด~
จู่ๆอากิก็หอมแก้มผม ผมยิ่งหน้าแดงไปใหญ่
"งวดหน้าแม่ขอแฝดหญิงนะลูก"
แม่ครับ ผมพึ่งคลอดคร๊าบบบบ แล้วงวดหน้าน่ะ ลูกคนนะครับใช่หวย
"ได้ครับแม่ไว้บิวต์หายดีพร้อมผลิต"
อากิบอกคุณแม่ครับ ถูกใจกันใหญ่เลย ถามกูหน่อยมั้ย? ผมหรอได้แต่ยิ้มๆ ผมก้นั่งกินข้าวกับอากิสองคนครับ พ่อแม่ก็นั่งแซวไปเรื่อย พอกินข้าวเสร็จ พยาบาลมาทำแผล แบบนี้ต้องเป็นแผลเป็นแน่ๆ หมดสวยชัวร์ๆเลย เอาว่ะสวยช่างมันเพื่อลูก ตัดไหมแผลติดสนิทเมื่อไหร่ จะไปยิงเลเซอร์ อันนี้ทำเพื่อผัวไง พรุ่งนี้สายๆผมก็กลับบ้านได้แล้วครับ ดีใจจริงๆ หลังจากที่พ่อแม่อากิกลับไป บ้านผมมาหมดเลย คุณปู่ คุณพ่อ คุณแม่ น้าหญิง พี่ซีแกรน พี่ซีแกรม พี่โบ๊ท พี่บิ๊ก พี่บอส ปลุกมากันให้หมดเลยก็ได้นะ
“เมื่อไหร่หลานๆจะมา”
พ่อผมน่ะเห่อที่สุดแล้วจริงๆ แล้วลูกผมก็ตายยากครับ มาพอดีเลย
“หลานตามาแล้วหรอลูกอ้อ”
แล้วพ่อผมก็หยิบของออกมาจากกระเป๋า สร้อยทองครับ จี้เป็นอะไรรู้มั้ยครับ เป็นแหวนทองคำขาวครับ ผมก็อดพูดไม่ได้ไงครับ
“คุณพ่อเก็บไว้ก่อนแล้วค่อยให้โค้กกับเค้กที่บ้านได้มั้ย ผมกลัวจะหายน่ะสิ ของคุณแม่ก็ด้วยนะ ผมถอดเก็บไว้แล้ว”
ทุกคนมองหน้าผม
"ผมห่วงลูก ของมีค่าอยู่กับลูกผม พยาบาลคือคนนอกไว้ใจได้ซะที่ไหน ไว้กลับบ้านก่อนอยากรับขวัญกันอย่างไรตามสบาย แต่ ณ ตอนนี้ความปลอดภัยลูกผมต้องมาก่อน"
พอผมพูดจบ ทุกอย่างตกอยู่ในความเงียบ
"แม่มึงไม่เห็นมีความเป็นแม่เท่าหลานกูเลย"
คุณปู่บอกกับคุณพ่อครับ ว่าย่านั่นเอง ถ้าผมเป็นคุณย่าผมหักคอทิ้งไปนานแล้ว สุดท้ายทุกคนต้องยอมผม พี่โบ๊ทขอกลับก่อนเพราะต้องไปรับคุณเนะ ส่วนพี่บิ๊กจะไปหาบีฟอร์ที่บ้าน เพราะแม่บีฟอร์อยากเจอ อากิติดผมหนึบเพราะพี่ซีแกรมอยู่ ลูกสองแล้วสปาร์คไม่ติดแล้วจริงๆ
"คุณพ่อ หนูขอตัวกลับบ้านก่อนนะค่ะ เที่ยงคืนสองพี่น้องจะไปฮอลแลนด์ ชอบทิ้งให้อีแก่อยู่บ้านตลอด"
น้าหญิงเริ่มดราม่า
“แม่ไร้สาระอ่า พี่ซีแกรนไปเหอะ”
โหดจริงๆ ลูกจ๋าอย่าทำนิสัยแบบนี้นะลูก โตมาหนูต้องน่ารักกับแม่นะลูกนะ ผมบอกกับเค้กครับ เพราะเค้กผมอุ้มอยู่ ส่วนโค้ก พ่อผมอุ้มอยู่นั่นเองพ่อผมเรียกโค้กว่าอะไรรู้มั้ยครับ
“ไอ้เสือ เอ็งต้องดูแลน้องรู้มั้ย น้องตัวเล็กกว่าเอ็งเยอะ”
ใช่ครับเค้กตัวเล็กกว่าโค้กนิดหน่อยเองครับ
“เจ้าหนูเล็กนอนหลับปุ๋ยเลย”
พ่อเรียกเค้กว่า เจ้าหนูเล็ก เจริญจริงๆ เห้ออออ สงสัยผมจะได้ลูกเขยในอนาคตจริงๆซะละมั้ง ที่เหลือก็ทยอยกลับไป เรื่อย ผมก็เล่นกับลูกกบอากิไปเรื่อยๆ มีความสุขดีๆครับ แต่อากิพูดภาษาญี่ปุ่นกับลูก ผมหรอไม่น้อยหน้าสปีคใส่เลย โตมาลูกคงสับสนหน้าดู ผมก็ฟัดแก้มลูกทั้งคู่เลย พอพยาบาลพาลูกไปนอน อากิฟัดผมใหญ่เลย หอมซ้ายหอมขวา แล้วพูดว่า
“สงสัย เค้กกับโค้กอยากได้น้อง”
ผมตาโตเลยครับ
“รอแผลหายก่อน กิจะกินชดเชยย้อนหลังเลย”
ตอนนี้กำลังกลับบ้านครับ พี่บอสมารับครับ ตอนลงมาคนมองเพียบเลย มีคนขับรถขอบคุณพ่อตามหลังมาด้วยนะครับ พอถึงบ้าน คุณพ่อ คุณแม่ผม ก็ถลามารับหลานเลยครับ ส่วนผม อากิพาไปนั่งในห้องนั่งเล่นก่อนนะครับ
“แอ๊! แอ๊! แอ๊!”
ลูกผมคนไหนร้องเนี่ย
“เจ้าหนูเล็กอย่าร้องสิลูก โอ๋ๆ”
แม่ผมนี่จับลูกคนไหนร้องตลอดเลย
“ผมว่าต้องมีให้แม่อีกคนแล้วมั้งครับ ฮ่าๆ”
อากิพูดกับแม่ผมครับ แม่ผมยิ้ม
“ก็ดีนะลูก มีเด็กมาวิ่งเล่น มาซน บ้านคงสนุกขึ้นเยอะเลย”
เห็นด้วยกันเข้าไป
“ผมว่าลูกผมมึนกับบันไดก่อนมากกว่านะครับ”
อากิดูๆไปก็กวนตีนดีนะครับ - - แม่ผมก็ตอบรับดีนะครับ แม่ยายกับลูกเขย
“หิวข้าวอ่ากิ อยากกินเป็ดย่าง”
อากิลุกขึ้นแล้วเดินไปจะไปหยิบกุญแจรถ แต่เหมือนว่าหาไม่เจอ
“เอ่อ มีใครเห็นกุญแจบ้างมั้ยอ่าครับ”
พี่บอสเดินเข้ามา พอดีเลยตอบไปว่า
“ไอ้บิ๊กเอาไปขับน่ะ รถมันยางแตก”
พี่บิ๊กหาเรื่อง คันโปรดกิเลยนะนั่น ผมเคยขอขับกิบอกว่าไม่คำเดียวเลยครับ
“กิจะใช้รถหรอ เอารถพี่ก่อนก็ได้”
พี่บอสก็หวงรถครับ แต่ที่ให้ยืม เพราะอากิหน้าเสียแล้วไง
“ไม่เป็นไรครับ ผมรอได้”
อูยยยยยย ที่กิหวงไม่ใช่อะไรหรอกนะครับ คันเดียวในโลกอ่า เครื่องแรงมากครับ เหยียบนิดเดียวไปไกลแล้วครับ บรรยากาศอึมครึมมากเลย ผมทำยังไงดีเนี่ย แม่ผมอุ้มเค้กเดินเล่นตัวบ้านเลยครับ ส่วนผมอุ้มโค้กอยู่ด้วย จู่ๆโค้กก็ร้องลั่นเลยครับ
“แอ๊! แอ๊! แอ๊! แอ๊!”
อากิหันมามองแล้วเดินมาหาเลย
“โอ๋ลูก เป็นอะไรครับ ไม่ร้องนะลูกนะ”
ผมก็โอ๋ลูกนะครับ
“แอ๊! แอ๊! แอ๊!”
ยังไม่เลิกร้องเลยนะครับ
“มาหาป่ะป๊ามา”
ผมส่งให้อากิ อากิอุ้มไปสักพัก ลูกเลิกร้อง โค้กติดกิแน่ๆเลย ผมน่ะเดินมากไม่ค่อยได้เจ็บแผล ผมเดินไปหาพี่บอส แล้วให้พี่บอสโทรตามพี่บิ๊กด่วนเลย พอพี่บิ๊กมาถึงเท่านั้นแหละ พี่บิ๊กหน้าซีดเลยครับ
"พี่บิ๊กครับ ผมขอกุญแจรถผมด้วยครับ"
พอพี่บิ๊กยื่นให้ปุ๊บ กิก็รีบออกไปดูรถ พี่บอสน่ะหรอ
"มึงแม่งหาเรื่อง"
ผมได้ยินเสียงเร่งเครื่องรถ แสดงว่ากิต้องเช็คแน่ๆ เป็ดกูคงแดกเย็นแน่ๆ
"มันก็ไม่ได้ว่าอะไร"
พี่บิ๊กพูดครับ พี่โบ๊ทตบกบาลทีนึง
"เพราะพี่บิ๊กเป็นพี่ผมไง ขนาดผมกิยังไม่ให้ขับเลย"
พี่โบ๊ทหันมามองหน้าผม ก่อนบอกผมว่า
"ตอนนั้นบิวต์ท้องอยู่ เป็นพี่ พี่ก็ไม่ให้ขับ"
เออ... นั่นสิ พี่บิ๊กเสริมต่อว่า
"รถมันแรงจริงๆด้วยบังคับยากมาก แต่พอดีพี่เก่งไง"
ตอนแรกก็โอเคนะ แต่ตอนหลังเริ่มไม่ไหวแล้ว หลงตัวเองจังเลยน่ะ
"เมียพี่โบ๊ทบอกมานะ อากิอารมณ์ร้ายมาก แต่แปลกใจอ่อนกับบิวต์"
พี่บิ๊กออกความคิดเห็น ผมนี่ยิ้ม ก่อนพูดอย่างชัดถ้อยชัดคำว่า
“พวกพี่เป็นแค่พี่ของเมีย แต่นี่คือเมีย”
rewrite: 31/12/57