หัวข้อ: Hello Baby คนดีของหม่าม๊า :: 31-12-57 Rewrite

[why yyy]

โอย! คำผวนแต่ละคำมันช่าง...    ตังทอนโดนเพื่อนว่าแรดตลอดเลยอะ   

[Mingky]

คิคิ น่ารักกันใหญ่เลย แต่งห้องให้ลูก )

[aeecd]

เรื่องนี้นายเอกแรงงงงงส์มากกกกกก
ชอบเดอะแก๊งของพระเอกกะนายเอก  อ่ะ ฮา มึนเกรียนดี
คำผวนเรื่องนี้ก็นะช่างสัีนหาเจงๆๆๆๆๆๆ

[mickeynut]

“ห้องบิวต์มีห้องว่างมั้ย”
         อากิถามผม ผมก็นึก มีอีกแปดห้องที่ยังไม่แต่งอะไรเลย
“มีๆ”
         ผมตอบออกไป อากิก้มลงมากระซิบผมว่า
“แต่งห้องให้ลูกกันมั้ย”
         ผมนี่ยิ้มหน้าบ้านแต่อากิบอกว่าต้องไปทาสีอะไรต่อมิอะไรก่อน พอกลับถึงบ้าน ผมเห้นรองเท้านักเรียนคู่นึง ไอ้ปอนด์มาอีกแล้วอ่อ ผมได้ยินเสียงคนคุยจากห้องรับแขก
“อ้าวบิวต์ อากิ นี่แฟนพี่ ชื่อซายน์”
         แล้วไอ้ปอนด์ แล้วรองเท้านักเรียนนั่น แต่เรื่องรองเท้านักเรียนเอาไว้ก่อน แต่พี่บอสพามาเปิดตัวแบบนี้นี่อ่าของจริง หึหึ แล้วมันจะมันตรงที่ว่า  ผมบอกแม่ไปว่า
“จับหมั้นกันเลยครับคุณแม่ ไม่มีใครพูดต่อเป็นอันว่าตกลงนะครับ”
         ผมหันหลังแล้วเดินขึ้นห้อง ห้องผมจะผ่านห้องพี่บิ๊กด้วย
“เฮีย ไม่ได้เดี๋ยวบิวต์รู้”
         เสียงดังออกมาจากห้องทำให้ผมชะงัก เสียงมันคุ้นๆนะครับ
“บิวต์ยังไม่กลับจะรู้ได้ยังไง หืม?”
         ทำไมเสียงพี่กูดูแบบเป็นคนดีมาก แต่ไอ้เสียงนั้นพูดถึงกู
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
         ผมเคาะเองแหละ ถ้าออกเสียงคนอ่านจะบอกว่าโง่มึงจะออกเสียงทำไมเดี๋ยวเค้าก็ไหวตัวทันอะไรแบบนี้ ผมฉลาดไง เลยไม่เอ่ยเสียง พี่บิ๊กเปิดหระตูห้องมา ผมมองเข้าไปในห้อง เห็นกระเป๋านักเรียนวางอยู่มันคุ้นตามากเลยครับ
“อ้าวบิวต์กลับมาแล้วหรอ”
         ทำไมต้องพูดเสียงดัง
“ครับ ใครมาอ่าพี่บิ๊ก”
         ผมถามแล้วผมสังเกตสีหน้า เหงื่อยตกเลย คนนี้กูต้องรู้จักแน่ๆ
“อ่อน้องเพื่อนพี่นะ มาให้สอนเลข”
         พี่บิ๊กดูท่าทางแปลกๆ
“ผมเข้าไปดูหน่อยดิ”
         ผมจะเดินเข้าไป แต่อากิจับไว้
“เย็นแล้วไปอาบน้ำเถอะบิวต์จะได้สบายตัว”
         ถ้าไม่ได้ผัวนะ กูรู้ไปแล้วว่าใคร นี่กูเลือกลูกกับผัวไว้ก่อนนะเนี่ย ผมกับอากิเดินเข้าห้องไป แต่ผมยังคาใจเปิดออกมาดูอีกที จังหวะนั้นผมเห็นเต็มๆตาเลยครับว่าใคร ‘บีฟอร์’ มันมาทำไมว่ะ แล้วมันจะกลัวกูเห็นทำไม แล้วมาคนเดียวทำไม ตอนนี้คำถามเกิดขึ้นในใจผมเยอะมากๆเลยครับ
“บิวต์ มาอาบน้ำ”
         นี่ผัวหรือพ่อกูว่ะเนี่ย สั่งจังรอกูคลอดก่อนเถอะมึง จะเล่นให้ผัวหงอยเลยเคยดู ผมอาบน้ำเสร็จนั่งรออากิแต่งตัว
“บีฟอร์มาหาพี่บิ๊กอ่ากิ”
         ผมพูดกับอากิ
“จะแปลกอะไร บีฟอร์สนิทกับพี่บิ๊กจะตาย”
         อากิจับมือผม
“ก็มันบอกว่าเดี๋ยวบิวต์รู้ บิวต์จะรู้อะไรอ่ากิ มันกลัวบิวต์เรื่องอะไร”
         ผมถามอากิ อากิขำ
“เรามาจับผิดบีฟอร์กันมั้ยล่ะ”
         ผมกับอากิลงมาข้างล่าง รอทานข้าวเย็น แต่เราเข้ามานั่งเล่นในห้องนั่งเล่นก็อยู่กันครบ ผมเอาโทรศัพท์บ้านโทรไปหาบีฟอร์
“บีฟอร์อ่อ”
         ผมแอบเหล่ไปหาพี่บิ๊กนั่งกำมือแน่น อยากถามว่าปวดขี้อ่อ
(เออ มีไรว่ะมึง)
         บีฟอร์ตอบออกมา
“มึงยังไม่กลับบ้านใช่ป่ะ ซื้อทาร์ตไข่มาให้กูหน่อยดิ ลูกกูอยากกิน”
         กูอยากกินเองมากกว่า
“พี่ออกไปซื้อให้ก็ได้”
         บีฟอร์ว่าไงรู้มั้ย
(โอเคเดี๋ยวกูซื้อเข้าไปให้)
         ได้กินแล้ว ดีใจจริงๆ ผมเดินเข้าครัวไปดูว่าวันนี้ทำอะไร ของน่ากินทั้งนั้นเลย
“คุณหนู เข้ามาทำไมค่ะ เดี๋ยวกลิ่นติดเสื้อผ้าหมดนะคะ”
         ผมก็ยิ้มแล้วเดินออกจากครัวเพื่อจะไปเข้าทางหน้าบ้าน บีฟอร์มันมาพอดีเลยครับ มันยืนคุยกับพี่บิ๊กอยู่ ผมก็เดินไปแอบฟังอ่าครับ สันดารเลวมาก
“บีจะทำตามที่บิวต์สั่งทำไม ทำไมไม่กลับบ้าน”
         พี่บิ๊กมึงจะเครียดทำไม แต่ก่อนพี่บิ๊กจะเรียกบีฟอร์ว่ามึงนะ สรรพนามเปลี่ยนไปนะตัวเธอ
“เฮียจะให้ผมทำยังไง ผมขัดบิวต์ไม่ได้ เฮียก็รู้ว่าบิวต์ท้องอยู่ ผมไม่อยากขัดใจ”
         ทะเลาะกันอ่อว่ะ ตั้งแต่บีฟอร์รู้จักพี่บิ๊กมา แม่งไม่เคยทะเลาะกันเลยนะ
“แล้วบีอยากให้บิวต์รู้เรื่องของเราหรือยังไง”
         เชี่ย! เรื่องของเรา พ่อมึงตาย อย่าบอกว่าบีฟอร์กับพี่บิ๊กมัน....
“ถ้ามันลำบากมากก็เลิกกันไปเลย”
         ไอ้เช็ดเข้ ไม่น่าเชื่อ พี่บิ๊กกระชากแขนบีฟอร์
“ทำไมจะไปคุยกับไอ้ไปป์แทนไง สนิทกันเหลือเกิน”
         บีฟอร์ส่ายหัวเบาๆ แล้วทำท่าจะเดินเข้าบ้าน แต่พี่บิ๊กดึงแขนไว้ก่อน พี่บิ๊กเอาจริงกับบีฟอร์อ่อว่ะเนี่ย
“บีฟอร์”
         พี่บิ๊กน่ากลัวว่ะ กูเข้าบ้านดีกว่า เข้าทางครัวนั่นแหละ ไม่มีเหยียบห่าไรให้เค้ารู้หรอก มันหนังไทยนิยายไทย เรื่องนี่ไม่มี ผมรีบเดินไปที่ห้องนั่งเล่นพ่อลงมาพอดีโดนดุเลย ว่าทำไมเดินไวแบบนั้นแบบนี้ ผมบอกให้กิโทรชวนไปป์มาที่บ้าน กิก็งงว่าทำไม ไปป์อยู่ซอยเดียวกับบลูครับแปบเดียวคงถึงแหละ พอเดินไปห้องทานข้าว พอแม่บ้านเริ่มตักข้าว ไปป์ก็มาพอดี พี่บิ๊กคิ้วขมวดเลย แถมไอ้ไปป์นั่งข้างไอ้บีฟอร์ด้วยนะ ตอนนี้พี่บิ๊กนั่งเขี่ยข้าวไปมา
“บีฟอร์ ทาร์ตไข่กูอ่า”
         บรรกาศอึมครึมกูเลยเปิดประเด็นนิดหน่อย
“เออ บีฟอร์ มึงเอาเสื้อกูที่กูลืมไว้ที่ห้องมึงเมื่อคืนก่อนโน้นมาให้กูพรุ่งนี้ด้วยนะ”
         ไปป์มึงพูดอะไรออกมารู้ตัวมั้ย
“ไปนอนด้วยกันมาอ่อ”
         พี่บิ๊กถาม ทุกคนไม่รู้ว่าอะไร แต่กูสามคนเนี่ยรู้ว่าผัวเมียเค้าทะเลาะกันแน่นอนเลยอ่า
“ครับ”
         ไปป์ตอบไปคำเดียว เงียบเลย
“มึงไปทำไมบ้านไอ้บีฟอร์ว่ะ”
         กิถามครับ
“อยากมาก เลยไปนอนกับบี”
         มึงเป็นคนกวนตีน แต่คือพี่กูไม่กวนตีนด้วยไง
“แดกๆเข้าแล้วแยกย้ายกันกลับบ้าน”
         พี่บิ๊กโมโหแล้ว
“บิ๊กไปอารมณ์เสียที่ไหนมาลูก”
         ถ้ากูตอบสองคนนี้จะไหวตัวทัน กูนิ่งไว้ดีกว่า
“เปล่าครับ”
         เปล่าเหี้ยไร พี่บิ๊กจริงจังกับไอ้บีฟอร์แน่ๆ กูต้องช่วยพี่กูซะแล้ว ขั้นแรกต้องทำให้พี่บิ๊กหึงมากกว่านี้
“มึงสองคนนี่เหมาะกันดีนะ ไปป์มันเป็นคนดี เป็นถึงนักกีฬาว่ายน้ำโรงเรียน มึงก็เป็นเสือผู้หญิง ถ้าได้กันเองก็คงจะดี มึงจะได้เลิกนิสัยเสือผู้หญิง ว่ามั้ยกิ ว่ามั้ยพี่บิ๊ก”
         ทุกคนเงียบ ไอ้ไปป์ไม่รู้เรื่องอะไรกับผม แม่งไปกอดบีฟอร์แล้วทำเหมือนจะหอมแก้ม
“ไอ้ไปป์กูจะฟ้องเมียมึง ว่ามึงกวนตีนกู”
         ไปป์มันตบหัวบีฟอร์ดังป๊าบเลย
“ระวังเมียมึงไว้ให้ดีกูจะให้ไอ้ฟลุ๊คไปสอยมา เดี๋ยวก่อนนะ แม่มึงเค้ารู้เรื่องน้องหลีอะไรนั่นป่ะ”
         ผม อากิ บีฟอร์สำลักข้าวเลยอ่า พี่บอสนั่งขำครับ
“ไม่รู้”
         พี่บอสบอกเอง แต่ไม่มีใครรู้เลย แม้แต่พี่บิ๊กก็ตาม พ่อแม่ผมด้วย พี่โบ๊ทด้วยนะ
“มีอะไรกัน เล่ามาเดี๋ยวนี้เลย”
         พ่อผมครับ ไม่ค่อยแสดงอาการอยากรู้เลย
“อ่อ มันมีผู้หญิงมาชอบไอ้กิอ่าครับพ่อ แล้วบิวต์มันโมโห ก็เลยให้บีฟอร์กับพวกไปรุมโทรม แต่ผู้หญิงคนนั้นเป็นญาติกับผึ้ง ว่าแต่พี่บอสก็รู้เรื่องนี้หนิครับ”

         พี่บอสที่กำลังกินน้ำนี่แทบพุ่งเลยอ่าครับ
“อ่อ ผมกับอากิจัดการผึ้งกับไลท์เบาๆแล้วส่งไปให้ลูกน้องพ่อจัดการต่อไง มันมาด่าน้องถึงโรงเรียนส่วนไอ้เด็กผีเนี่ยมันหื่นพวกไปแถมมีการถ่ายคลิปเก็บไว้ดูอีก”
         พี่บิ๊กแม่งเครียดหนักกว่าเดิม
“ผมเป็นห่วงเพื่อนนะเฮีย วันนั้นไปกันเก้าคน กระเทยหนึ่งตัว ผมอ่าคนสุดท้ายกว่าจะถึงผมทางมันก็โปร่งหมดแล้ว”
         มึงดูหน้าพี่บิ๊กด้วย
“มึงก็โปร่งเหมือนกันใช่ป่ะ ได้กับพี่กูแล้วล่ะสิ”
         พี่บิ๊กมองหน้าผม ผมตอแหลทำเป็นไม่รู้เรื่อง
“เมื่อไหร่มึงจะเลิกแซวกูเรื่องนี้ว่ะ กูชอบผู้หญิงนะเว้ย แล้วกูกับเฮียไม่มีทางเป้นไปได้เลยเว้ย”
         บีฟอร์ตอบผมออกมาแบบมีพิรุธสุดๆ
“หรอ”
         พี่บิ๊กเป็นคนพูดเองเลยครับ คำเดียวแต่กูจนลุก
ติ๊ดติ๊ด
         เสียงโทรทรัพย์ของไปป์ ไปป์รับตรงนี้เลยครับ
“ห๊ะ!”
         ไปป์เงยหน้าขึ้นมองอากิ
“เออเดี๋ยวกูจะรีบไป”
         มีอะไรกันว่ะ
“ไอ้บลูโดนแทง”
         อึ้งเลย ไม่ได้อึ้งที่บลูโดนแทงนะครับ อึ้งที่ไปป์ตอบคำถามผมฮ่าๆ กูปัญญาอ่อนจริงๆแลยว่ะ แต่ก็ว่าไปนะครับ ไอ้บลูเป็นเหี้ยอะไรไม่รู้ดวงแม่งถูกกับโรงพยาบาลจริงๆ
“ใครแทงว่ะมึง”
         อากิถาม ไปป์เงียบทุกคนมองหน้าไป
“ไอ้ปอนด์”
         ทันทีที่ไปป์บอก
“อากิกับพี่บอสมีส่วนเกี่ยวข้องใช่มั้ย”
         ผมถาม ไปป์ก็พยักหน้า พี่ชายกูมีความรับผิดชอบพอนะเห้ย
“มึงสองคนไปดูเพื่อนมึง ส่วนกูจะไปจัดการกับไอ้เด็กเหี้ยนั่นเอง”
         ผมนี่เครียดเลย
“พี่บอส อย่าไปนะ”
         ไอ้ปอนด์มันร้าย ผมเป็นห่วงพี่บอส
“เดี๋ยวไอ้บิ๊กไปกับพี่ด้วย ไม่ต้องห่วงหรอก”
         ผมหันหน้าไปมองพี่บิ๊ก พี่บิ๊กพยักหน้า
“เดี๋ยวให้บีฟอร์อยู่เป็นเพื่อน”
         ผมจะร้องไห้แล้วนะเนี่ย ไม่ได้จะร้อง น้ำตาค่อยๆไหล
“บิวต์”
         ผมสะอื้นเล็กๆ
“คุณพ่อครับผมเป็นห่วงพี่บอสพี่บิ๊กแล้วก็อากิ”
         ใครไม่สงสารกูนะ กูด่าจริงๆด้วย คนท้องนะเว้ย
“โทรตามไอ้โบ๊ทไปด้วยแล้วให้มันเอาคนของมันไปสองสามคนด้วย แล้วให้เอาคนของพ่อตามอากิไปสองคน ไปกันได้แล้วไป ที่เหลือกินข้าวต่อ”
         แล้วอากิก็เดินออกไป บีฟอร์หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรครับผมกระซิบแต่ผมได้ยิน
“เฮียดูแลตัวเองด้วยนะ”
         ผมนั่งลูบท้อง ลูกผมถีบท้องเบาๆ ลูกคงไม่อยากให้ผมเครียด ลูกจ๋าหม่าม๊าจะไม่เครียดนะ ผมไม่กินอะไรเลย ผมเดินออกไปนั่งรออากิที่หน้าบ้าน บีฟอร์ก็ไปนั่งรอกับผม มือกำโทรศัพท์แน่นจะโทรไปก็กลัวว่าจะยุ่ง ไม่นานก็มีรถเข้ามาสามคัน คือพี่ชายทั้งสามผมเอง และลูกน้องพี่โบ๊ท ไม่ใช่คันอากิ
“บิวต์ทำไมไม่เข้าบ้านเดี๋ยวไม่สบาย”
         พี่บอสบอกผม
“พี่บอสไม่เป็นไรใช่มั้ย”
         พี่บอสพยักหน้า
“เฮียโอเคป่ะ”
         บีฟอร์ถามพี่บิ๊ก พี่บิ๊กก็พยักหน้า
“พี่ไปคุยกับปอนด์แล้วตอนจะขึ้นรถปอนด์ก็กระโดดตึกตาย”
         ผมโล่งอกเลย แต่อากิ
“ไปเข้าบ้านกัน”
         ผมส่ายหัว แล้วก็มีรถขับเข้ามาด้วยความเร็วสูงเลยครับ ผัวกูเองครับ ผมรีบเดินเข้าไปหา แล้วโผเข้ากอดเลย
“กิไปนาน บิวต์เป็นห่วง”
         กิกอดผมแน่น เราเดินเข้ามาในบ้าน พี่บิ๊กเดินเกาะไหล่บีฟอร์
“ไอ้ปอนด์ว่ายังไงบ้าง”
         อากิถาม พี่บอสตอบว่า
“ไอ้ปอนด์ตายแล้ว ปอนด์ฆ่าตัวตาย”
         อากิจับมือผมแน่น
“พรุ่งนี้เราไปทำบุญกันดีมั้ย”
         ผมชวนพี่ๆผมเพราะอากิคงไม่ไป อากินับถือคริส พี่ผมก็โอเค แต่อากิยืนยันจะไปให้ได้เพราะเป็นห่วงผม ผมรู้ว่านี่คือต้นเหตุ ผมกลัวปอนด์อาฆาตก็เลยชวนไปทำบุญ ผมกลัวกรรมจะตกมาอยู่ที่ลูกผม
“งั้นผมกลับบ้านก่อนนะครับ”
         บีฟอร์พูดขึ้น
“นอนนี่เหอะมึง กูเป็นห่วงมึงว่ะ”
         อากิขำผม ก็กูเป็นห่วงเพื่อนกูนี่หว่า
“กูเป็นผุ้ชายนะเว้ย มึงจะเป็นห่วงกูทำไม นี่กูเห็นมึงท้องนะ กูถึงยอมมึงเนี่ย แล้วมึงจะให้กูนอนไหน”
         พูดซะยาวเลยไอ้เหี้ย
“นอนห้องกู”
         คือตอนนี้ผมเบลอแล้ว
“พ่อมึงตาย”
         พี่บิ๊กตบหัวไปทีนึง สมควร
“พ่อกูยังไม่ตาย คืนนี้มึงนอนกับกูเนี่ย ไปขึ้นห้อง”
         ผมเห็นบีฟอร์หยิกพี่บิ๊ก แต่พี่บิ๊กเก็บอาการมาก ผมเดินตามหลังพี่บิ๊กไป พี่บิ๊ก ขึ้นบันได ผมขึ้นลิฟ ผมเดินผ่านห้องพี่บิ๊ก ผมก็ได้ยินเสียงอีกแล้ว
“โอยยยยย บีหยิกกูทำไม เจ็บนะเห้ย”
         อ่อ พี่บิ๊กไม่เรียกบีฟอร์ว่ามึง แต่เรียกชื่อแทน
“ก็เฮียตบหัวผมก่อนทำไมเล่า”
         บีฟอร์ยังคงเหมือนเดิม ผมก้อยู่คนเดียวอากิไปเอานมให้ผม ผมเลยถือวิสาสะเปิดประตูเข้าไปเลย เต็มตี บีบิ๊กกดบีฟอร์ราบกับเตียง กำลังไซร้คอเลย บีฟอร์นะกอดไว้ ซุกคอด้วย
“ขอโทษที่รบกวน ตามสบายเลยครับผม”
         กูแม่งโคตรบาปขวางความสุขคนอื่น ผมกำลังจะปิดประตู บีฟอร์มันเดินเข้ามาหาผมเกาะแขนผมแน่น
“มึง ไม่ใช่อย่างที่มึงเห็นกูกับเฮียเล่นกันฉยๆ”
         บีฟอร์ตอนนี้มันเครียดมากครับแล้วตามันสั่น น้ำตาคลอเลย
“บีฟอร์ มึงเรียนเยอะแล้วคิดมากอ่อ กูดีใจออกที่เป็นมึง เอาให้อยู่นะเว้ย พิ่บิ๊กเจ้าชู้จะตาย แบบนี้ต้องกระทืบ”
         พอผมพูดจบมันโผเข้ากอดผมเลย ผมลูบหลังมันเบาๆ
“ไอ้เชี่ยบี กอดเมียกูหาพ่อมึงอ่อ”
         อากิมาจากไหนก็ไม่รู้ อากิก็เล่นๆนั่นแหละ
“บิวต์ก็เหมือนกัน กำลังท้องกำลังไส้ เดินไปเดินมาอยู่ได้ กลับห้องๆ”
         มึงไม่ใช่ผัวกูแล้วแหละ พ่อกูชัดๆ - - ผมก็เดินตามไปต้อยๆเลยครับ อากิให้ผมดื่นนม ตัวเองนั่งเล่นเกม กูจะบ้าตาย ผัวกูติดเกม มึงไม่นอนก็เรื่องของมึง กูนอนแล้วละกัน ง่วงเหลือเกิน คืนนี้ราตรีสวัสดิ์ครับผม







rewrite: 31/12/57

[jilantern]

อ้าว ปอนด์ ....

[mickeynut]

         ผมหลับไปตอนสามทุ่มกว่าๆ สะดุ้งตื่นตอนตีสาม อากิก็ยังนั่นเล่นเกมอยู่ ผมเลยหมดความอดทนครับ
“จะเล่นให้มันบ้านเลยมั้ย เมียกับลูกนี่คิดจะมาดูแลบ้างมั้ย วันๆก็สนใจแต่เกม ทีหลังก็เลิกกับกูแล้วไปเอาเกมทำเมียเลยไป”
         ผมโมโหมากเลยครับ แต่อากิก็ยังเล่นอยู่ต่อ
“ไม่ได้ฟังที่พูดเลยใช่ป่ะ งั้นมึงก็เล่นต่อไปแล้วกัน กินนอนอยู่กับแม่งเนี่ยแหละ”
         ผมลุกเดินออกจากห้องมาเลยครับ ไปนอนห้องพี่โบ๊ท ผมล็อคห้องด้วย หมั่นไส้อากิ จะตามมาไม่ตามมาช่างแม่งแล้ว นอนแล้วกู คราวนี้ผมนอนหลับยันเช้าเลยครับ ผมตื่นมาก็เดินกลับห้อง เปิดประตูห้องไปอากิไม่อยู่ ไปไหนของมันว่ะนั่น
หมับ!
         ผมตะใจมาก หันไปดู อากินั่นเอง ผมผลักอากิออก
“บิวต์อ่า เมื่อคืนก็หนีไปนอนห้องอื่น สงสารกันบ้างดิ”
         อากิว่าผม ผมเลยเท้าเอว แล้วจ้องหน้าเลย
“กูดูที่กิทำดิ พูดไม่ฟัง สนใจแต่เกม ลงไปอยู่ข้างล่าง บิวต์จะอาบน้ำ”
         ผมว่าอากิ อากิก็เดินมาหาผม ผมเดินหนี
“บิวต์อ่า ก็อาบน้ำไปสิ กินจะได้นั่งรอ”
         ผมหัวเราะในลำคอ
“คิดว่าบิวต์โง่หรอ บิวต์อาบน้ำนาน กิจะได้นั่งเล่นเกมรอ ลงไปเดี๋ยวนี้!”
         ผมเริ่มแหกปาก อากิหันหลังเดินออกไป ผมก็หันลังจะเดินไปหยิบเสื้อคลุม อากิ
เข้ามากอดผมจะทางด้านหลังแล้วหอมแก้มซ้ายขวา แล้วรีบวิ่งออกไป ร้ายกาจจริงๆ ผม
ก็อาบน้ำ วันนี้ผมเลือกชุดคลุมท้องสีฟ้าอ่อน รองเท้าเป็นร้องเท้าเตะครับ สีฟ้าเหมือนกัน ฮ่าๆ ชิวไปวันนี้ ตอนแรกจะไปทำบุญกันกลายเป็นว่าพี่บอสติดเรียนตอนเช้าทั้งหมด พี่บิ๊กด้วย ก็เลยต้องออกไปใส่บาตรกันแทน แล้วกลับมากรวดน้ำที่บ้าน ผมกับอากิก็ขับรถไปที่โรงเรียนส่วนพี่บิ๊กขับรถไปส่งบีฟอร์ที่บ้าน กูละสงสัยคุ่นี้ไปปิ๊งกันตอนนี้ กูรู้ว่าพวกมึงที่อ่านก็สงสัยเหมือนกู ไว้ค่อยถามให้พวกมึงอ่านกันนะครับ
“บิวต์ยังไม่หายโกรธกิอีกอ่อ แค่กิเล่นเกมเนี่ยนะ”
         ผมหันไปมองหน้า แหม พูดมาได้ ขอถีบหน้าทีนึงได้มั้ย
“อยากกิเรียกว่าติดเกมมากจนถึงขั้นไม่สนใจบิวต์เลยแม้แต่นิด”
         ผมก็พูดแบบพอประมาณอ่าครับ
“ก็ถ้าบิวต์ไม่ท้อง ก็ก็จะไม่ติดเกม กิจะติดกามแทน”
         นั่นไง กูว่าแล้ว แถมเสือกโบ้ยความผิดมาให้กูด้วยนะ
“พูดแบบนี้ได้ยังไง อยากเอาไว้มั้ยเนี่ยอยากเอาไว้มั้ย”
         ผมพูดหมายถึงลูกในท้อง ผมรุ้ว่ากิแกล้งพูดเล่นๆ แต่กูเอาจริงอ่าทำไม ตอนนี้เราตีกันในรถ
"บิวต์พูดแบบนี้ได้ยังไง นี่ลูกของเรานะ"
         นั่นไงเริ่มดราม่าแล้ว
"แล้วกิจะสนใจทำไม ไปสนใจเรื่องเกมสิ มาสนใจกับบิวต์และลูกทำไม"
         ผมไม่ได้งี่เง่านะ ผมมีเหตุผล
"เรื่องเกมมันไม่ใช่เรื่องที่จะเอามาทะเลาะกันเลย"
         ใช่ไม่ควรเอามาทะเลาะแต่มึงก็ติดมากเกินไปเล่นไม่หลับไปนอน
"เล่นเกมเนี่ยแหละเดี๋ยวก็ขอเฟสขอทวิตแลกเบอร์นัดเจอแล้วแอบไปเอากัน"
         นี่คือเหตุผลของผม
"บิวต์คิดมากเกินไปแล้ว กิก็เล่นกับพวกฟลุ๊ค บลู ไปป์ เท็ด แค่นั้น"
         คิดว่ากูเชื่อมั้ย ไม่เลย
"พอเหอะ ไม่อยากฟังแล้วเบื่อ แล้วอีกอย่างบิวต์ไม่ได้หาว่ากินอกใจ แต่กิเล่นเกมไม่ลืมหูลืมตาแบบนี้บิวต์ไม่ชอบ"
         อากิเงียบลงเลยครับ
"ต่อไปนี้กิจะเล่นให้น้อยลง"
         อากิพูดเสียงแผ่ว
"เลิกได้ก็ดีนะกิ กลับมาสนใจบิวต์บ้าง เพราะบิวต์รู้สึกเหมือนอยู่ตัวคนเดียว นอนคนเดียว คุยคนเดียว คนท้องมันต้องการการดูแลเอาใจใส่จากผัวกันทั้งนั้นแหละ เรากำลังจะมีลูกด้วยถึงสองคนแล้วนะกิ บิวต์ขอร้องแหละอย่าพึ่งหมดรักกันตอนนี้เลย"
         ร้องไห้อีกแล้วครับผม เพราะช่วงที่เมียท้องกับพึ่งคลอดผัวจะมีเมียน้อย อากิรู้ครับว่าผมร้องไห้ อากิเหยียบกระจายเลย ทันทีที่ถึงโรงเรียน อากิเปิดประตูให้ผม พอผมก้าวขาออกมาอากิกอดผมแน่น
"กิขอโทษ กิทำให้บิวต์เสียน้ำตา เสียใจ คิดมาก กิขอโทษที่สนใจบิวต์น้อย กิรักบิวต์มากที่สุด กิยอมตายแทนบิวต์ได้เลย กิไม่มีวันเลิกรักบิวต์"
         เรากอดกันอยู่สักพัก ลูกก็เตะ เตะแรงด้วยจนผมร้องออกมา
"โอ๊ะ!"
         ร้องยังน่ารักเลยอ่า คนอะไรไม่รู้ หยุด กูรู้พวกมึงจะต่อว่า คนอะไรไม่รู้ หลงตัวเองชิบหาย อากิตกลง หน้าตานี่ไปหมดแล้ว ผมก็ฮานะ
"ลูกดิ้นนะ"
         อากิก็ลูบเบาๆ อากิเป็นคนที่ชอบพูดกับลูกมากๆครับ
"ป่ะป๊าจะพาหนูมาเรียนหนังสือหนูจะได้ฉลาดไงครับ"
         อากิก็เดินโอบเอวผมตลอดทางเลยครับ บีฟอร์มาพอดีเลย คอมันถ้าไม่สังเกตก็ไม่เห็นนะครับ พอดีผมขี้เสือกด้วยสิ พี่กูทำไว้ใต้ติ่งหู มิน่าถึงเรียนหมอฟันได้ฉลาดจริงๆ ผมก็นั่งอากิไปเล่นปิงปองหน้าห้องกับเพื่อนเอาโต๊ะอาจารย์เสริมโต๊ะนักเรียนอีกสี่โต๊ะ เป็นโต๊ะผู้ใหญิงหน้าห้องอ่าครับ
"บีฟอร์ มึงกับพี่บิ๊กคบกันได้ยังไงว่ะ"
         บีฟอร์ดูสั่นๆ
"มึงคงไม่เชื่อ วันนั้นหลังจากที่พวกกันเล่นน้องหลีกันเสร็จก็ไปนั่งกินเหล้าบ้านไอ้ตั้มกัน ตอนจะกลับบ้านกูเจอพี่บิ๊กหน้าปากซอยบ้านไอ้ตั้ม..."

"อ้าวเฮียกั๊ดมอเนี้ยง มาทามอารายที่เน้คร๊าบ"
         กูเมาพูดไม่รู้เรื่องเลยอ่าครับ
"มึงเมาเละเลยไอ้บี"
         พี่บิ๊กจับตัวผม
"เฮ้ยยย อย่าจาบเซ้! เดี๋ยวจาบทามเมียซะหรอก"
         เวลาเมาแล้วกูปากดีจังว่ะ
"อย่างมึงต้องเป็นเมียกู ปากดีนักไอ้สัดนี่ จับทำเมียแม่งเลยดีมั้ง"
         พี่บิ๊กพูดครับ ผมรู้ว่าพูดเล่น แต่ปากผมน่ะสิ
"กลัวตายละไอ้สาดดด กล้าโหน่ยยยยย"
         ปากหนอปาก นี่แหละหนาที่เค้าบอกว่าปากกับใจไม่ตรงกัน
"งั้นมึงไปกับกู"
         จะพากูไปไหนอย่าถือสาคำพูดกูเลยกูเมา พี่บิ๊กจับผมยัดเข้ารถแล้วขับออกไปแบบเร็วเลยครับ พี่บิ๊กเลี้ยวเข้าคอนโดหนึ่งใกล้ๆเนี่ย พอถึง พี่แกกระชากออกมาเลยครับ แล้วลากไปขึ้นลิฟท์ พอดึงที่หมายพ่อบิ๊กเคาะประตูสองทีสามทีก็มีคนมาเปิด
"มีอะไรว่ะมึง"
         เพื่อนพี่บิ๊กพูด
"ยืมห้องมึงคืนนึงได้ป่ะว่ะ"
         พี่บิ๊กจะเอาไปทำอะไร
"เออ จะเอาไปทำอะไรว่ะ"
         มึงอย่าถามสิไอ้สัด ไม่มีมารยาท
"เปิดซิงตูดเด็ก"
         นั่นไง ชะตากูขาดจ้า เพื่อนพี่บิ๊กตบหลังเบาๆ แล้วบอกว่า
"ถุงยาง เจล อยู่เก๊ะข้างเตียงใช้ได้เต็มที่"
         มึงบ้าไปแล้ว แนะเพื่อนได้ส้นตีนมาก เพื่อนพี่บิ๊กเดินออกจากห้องไปพี่บิ๊กลากผมเข้าห้องนอน แล้ว....

"มึงกับพี่บิ๊กก็ได้กันใช่มั้ย"
         ผมขัดใช่มั้ยล่ะ เรื่องนี้เรื่องของกูพวกมึงรออ่านตอนพิเศษเอาละกัน
"อื้อ"
         พี่กูขืนใจบวกกับปากเหี้ยของมัน
"มึงกับพี่บิ๊กก็หลายเดือนแล้วดิ แล้วตกลงกันเป็นแฟนตอนไหน"
         ผมถาม มันตอบกับผมมาประโยคเดียวมันจึกเลยครับ
"เหมือนตอนที่มึงกับกิต่างคนต่างโดยหาซึ่งกันและกันแบบขาดไม่ได้นี่แหละ หรือเรียกอีกอย่างว่าเมื่อรักไปแล้ว"
         ซึ้งสัดเลยอ่า เพื่อนกู แต่จะพูดถึงเรื่องเมื่อวานที่กูไปแอบฟัง เดี๋ยวแม่งต้องด่าแน่ๆ
"บีฟอร์ เมื่อเช้าเฮียมาส่งมึงทำไมว่ะ"
         ฟลุ๊คเดินเข้าห้องมาก็ถาม แล้ววางกระเป๋า บีฟอร์มันไม่อยากให้ใครรู้เรื่องนี้ ผมคิดไม่ออกจะช่วยยังไง
"เมื่อคืนบีฟอร์นอนบ้านบิวต์ แล้วกูกับบิวต์ ทะเลาะกันตั้งแต่เมื่อคืน ตอนเช้าพี่บิ๊กเลยอาสามาส่งให้"
         อากิช่วยผม ไอเลิฟยูดาลิ้ง
"ทะเลาะเรื่องอะไรกันว่ะ"
         งานนี้แหละขอกูเอาซะหน่อย
"ชวนเล่นเกมเหี้ยอะไรกันดึก ผัวกูไม่เป็นอันหลับอันนอน"
         ฟลุ๊คเดินไปตบหัวอากิ
"มึงฟ้องเมียอ่อไอ้สัด"
         หืม... ตบหัวผัวกูหรอ
"ฟ้องเหี้ยไร ฟิลล้วนๆ เพื่อนมึงร้องไห้ด้วย กูจะเลิกเล่นเกมเพื่อเมียและลูกเว้ย"
         พูดมีเหตุผลนะเนี่ย เดี๋ยวให้รางวัล
"คืนนี้เจอเซิฟเดิม"
         ฟลุ๊คพูด อากิต่อเลยว่า
"โอเค"
         กูขอถอนคำพูด
"บิวต์กูไม่อยากปิดพวกมันเลย แต่กูไม่อยากให้เฮียต้องถูกมองไม่ดี มึงว่าที่หมอฟันอนาคตดีโคตรมาคบกับคนไม่มีอะไรอย่างกู หรือกูจะเลิกกับพี่บิ๊กดีว่ะ"
         เลิกเลยอ่อว่ะ มึงคิดมากจริงๆเลย
"มึงรักไม่ใช่อ่อ มึงจะสนใจทำไมกับอีแค่คำพูดของเสียงนกเสียงกา"
         ผมตบไหล่บีฟอร์สองสามที
"เอ้อ บิวต์วันนี้ไปว่ายน้ำบ้านมึงนะ ไม่ได้ว่ายมานานแล้ว ชวนพวกไอ้บลูไปด้วย เหี้ยแต่กูไม่เห็นไอ้บลูเลยนะเว้ย ทุกทีป่านนี้แม่งต้องมาเสือกแล้วเนี่ย"
         แสดงว่ามันยังไม่รู้
"ไอ้บลูโดนแทงอยู่โรงบาล มึงไม่ต้องถามว่าใครแทง ไอ้เด็กนั่นโดดตึกตายแล้วเมื่อคืน"
         อากิพูดในฟลุ๊คฟัง มือก็ยังตีปิงปองอยู่ มึงจะแข่งเอาแชมป์โลกเลยหรือยังไง ตังทอนมา แล้วครับหน้าตาอย่างไปกินรังแตนที่ไหนมา
"บีฟอร์ อีหลียังไม่เลิกยุ่งกับผัวกูเลย แม่งแอบไปเอากันอีกแล้ว"
         อีนี่กูคิดว่าจะหายไปจากวงจรโลกแล้วนะ มึงยังไม่หายไปอีกหรอว่ะ
"อ้าว กูว่าเล่นเด็กนั่นคนเดียวไม่ได้หรอก ต้องเล่นผัวมึงด้วย"
         อากิพูด จริงๆอากิจะพูดชื่อหรอไม่ก็เรียกน้องแต่กลัวผมด่าไงครับเลยไม่เรียก
"มึงจัดการให้กูเลยกิ"
         ตังทอนบอก อากิส่ายหัว
"พี่ชายมึงไง"
         อากิพูดประโยคเดียวมันโทรหาพี่ชายมันเลย พี่ตังเก็บก็นะหวงน้องเหลือเกิน ขนาดน้องแรดขนาดนี้ยังจะหวง
"พี่เก็บบอกว่า เดี๋ยวมันจะได้รู้ว่าของจริงเป็นยังไง กูไม่ใช่ชื่นกลิ่น จะยอมอีแพง แต่กูว่าไม่แพงหรอกประชาชนคิดไปเอง"
         มุกฟายๆยังกล้าเล่นอีกอ่อว่ะเนี่ย
"นี่ไงมึงบอกให้เฮียช่วยดิ ไหนๆผัวมึงชอบหึงมึงกับเฮียเวลาคุยกันไง"
         เวร ผมหันไปมองหน้าบีฟอร์
"เออนั่นดิ"
         บีฟอร์มึงพูดอะไรออกมา ผัวมึงเลยนะ
"มึงไม่หึงอ่อ ผัวมึงเลยนะ"
         ตังทอนแซวครับ แต่พวกนี้ไม่มีใครรู้หรอก
"มึงชอบแซวกูเรื่องนี้ว่ะ พอเหอะขี้เกียจพูดแล้ว"
         ที่ขี้เกียจพูดเพราะเป็นเรื่องจริง
"ระวังไว้เหอะมึงเฮียแม่งเซ็กซ์จัด มึงกับเฮียสนิทกันขนาดนี้ ระวังโดนจับทำเมียหรอก"
         ฟลุ๊คพูดครับ แต่มึงจะให้มันระวังก็ไม่ทันแล้วโดนทำเมียไปแล้ว
"โอ๊ะ"
         คราวนี้ลูกเตะท้องท่าทางลูกจะรู้ว่าหม่าม๊ามีความคิดเลว
"ลูกดิ้นอีกแล้วหรอบิวต์ มึงเล่นแทนกูดิ กูจะไปคุยกับลูก"
         อากิครับ วันๆมึงเอาแต่คุยกับลูก แล้วกูอ่า แม่งน้อยใจว่ะ
"หนูหิวยังลูก หม่าม๊าหิวมั้ยครับ"
         วันนี้มาแปลกวุ้ย ผมหันไปส่ายหัวแล้วยิ้ทกว้างให้อากิก้มลงมาจูบที่ปาก
"ปากหม่าม๊านุ่มจัง ป่ะป๊าของจูบหน่อยนะครับ"
         อากิพูดเองเออเอง แต่ผมก็เออด้วยด็แลกเล่นกันไปสิครับ
"ท่าทางติดสันดารมึงมานะตังทอน"
         ฟลุ๊คบ่นครับ ทุกทีบีฟอร์จะบ่นแต่มันบ่นไม่ได้ผมกุมความลับมันอยู่ ผมก็จูบกันอยู่นาน ลูกคงชอบ คึคึ
ครืด ครืด
         โทรศัพท์ผมเองครับ พี่บิ๊กโทรมา
"ครับ"
ผมรับสาย
(บิวต์มาหาพี่ที่ห้องพี่ซีแกรนเดี๋ยวนี้เลยห้ามให้ใครรู้เด็ดขาด)
         อะไรของเค้าว่ะ ผมก็ตัดสายทิ้ง
"เดี๋ยวบิวต์มานะไปหาพี่ซีแกรนแปบนึง"
         ผมบอกอากิ
"กิไปเป็นเพื่อน"
         เพื่อนเหี้ยไรมึงอ่าผัวเดี๋ยวตบชักเลย
"ไม่ต้อง บิวต์ไปได้"
         ผมลุกออกมาแล้วรีบเดินไปเลย ตามทางคนก็มอง ทำไมวันนี้ไม่มีผัวเดินด้วยทำไมอ่า  สาดดดด พอถึงห้องอาจารย์สามสี่คนที่นั่งเมาท์เรื่องดารากันอยู่ก็ทักผมเรื่องท้องจับท้องบ้างล่ะ ท้องกูจะกลายเป็นกระหรี่ก็วันนี้แหละหลายมือเหลือเกิน
"พี่บิ๊กมีอะไร"
         พี่ซีแกรมก็อยู่ด้วยครับ
"พ่อจะให้พี่หมั้นกับผู้หญิงที่เค้าหาให้ คนนี้มีเรื่องธุรกิจเข้ามาเกี่ยวด้วยขัดไม่ได้ บิวต์พี่จะทำยังไงดี"
         ทำใจสิว่ะ ปัญหาเกิดขึ้นตลอดเลย คนสวยเหนื่อย
"พี่บิ๊กห่วงเรื่องอะไร"
         ผมถาม
"กลัวบีฟอร์รู้"
         ต๊ายตายมีความคิดนี้ด้วยหรอ
"พี่รู้แหละ บิ๊กกับเพื่อนบิวต์คบกันใช่ป่ะ แต่บิ๊กไม่เคยจริงจังกับใครไม่ใช่หรอ แล้วอีกอย่างปิดไปก็เท่านั้น เพราะยังไงข่าวก็ต้องออกอยู่ดี"
         เจ็บครับคำพูดพี่ซีแกรม แต่ไม่ใช่กูที่เจ็บ
"พี่ซีแกรมเคยเจอปัญญาแบบนี้ไง"
         พี่บิ๊กสวนกลับ พี่ซีแกรมสงเสียงในลำคอ
"หึ ปัญญาใหญ่กว่าอีก แม่หาอีกคนพ่อหาอีกคน แต่พี่มีแฟนแล้วเนี่ย"
         สงสารก็สงสารนะ พอเห็นผลไม้ของพี่ซีแกรนแล้วหิว จังหวะนี้แดกแม่งเลย
"พี่บิ๊กไปบอกกับบีฟอร์เลย คาดว่าพ่อพูดแบบนี้ข่าวออกกลางวันนี้แน่นอน พี่ซีแกรมยืนยันได้"
         พี่ซีแกรมร้องเสียงหลงเลยครับ ช่างแม่งไม่สใจ
"งั้นบิวต์ไปกับพี่หน่อยดิ"
         เรื่องมากจริงวุ้ยพี่กูแดกยังไม่ทันอิ่ม
"เอาขึ้นไปกินได้นะบิวต์ไม่ต้องเกรงใจเดี๋ยวหลานไม่อิ่ม"
         นี่แหละความคิดที่ดีแต่ผมไม่เลวขนาดนั้นไง ผมเดินกับพี่บิ๊กตามทางคนก็มองพี่บิ๊กแทนพี่กูหล่อมากไง
"ตัดสินใจแล้วใช่ป่ะ"
         ผมถามพี่บิ๊ก พี่บิ๊กพยักหน้า พอเดินเข้าห้องบีฟอร์มีสีหน้าตกใจมาก
"เอ่อคือ...ต้นเดือนหน้าพี่จะหมั้น..."
         บีฟอร์มันนิ่งมากอ่าครับ
"กับลูกสาวเพื่อน..."
         ครืดดด
         บีฟอร์ลุกขึ้นเสียงเก้าอี้ดังมาก
"กูไปห้องนู้นก่อน"
         เสียงแม่งสั่นมาก พี่บิ๊กเอ๊ย ใจร้ายว่ะ
"บีฟอร์"
         พี่บิ๊กเรื่องเสียงอ่อยเลย
"เฮียมาบอกไมที่นี่"
         ฟลุ๊คครับ นี่มึงแม่ง
"เชิญไว้ก่อนไง"
         พี่บิ๊กบอก
"แล้วเมื่อกี้บีฟอร์เป็นอะไรว่ะ เสียงสั่นมาก อย่างกับกำลังขาดใจตาย"
         พี่กูจะขาดใจตายเพราะปากผัวกูนี่แหละ
"พวกมึงมีใครทำอะไรไอ้บีป่ะว่ะ"
         เท็ดยืนเกาะประตู เท็ดนี่แหละเพื่อนบีฟอร์ตั้งแต่ประถมเลย
"ทำไม"
         ฟลุ๊คถาม
"กูบอกไว้เลย ใครทำเพื่อนกูเสียใจ มันต้องชดใช้ด้วยความเสียใจ และนี่ทำเพื่อนกูร้องไห้ มันต้องชดใช้ด้วยความเจ็บปวด"
         มันพูดไปมองหน้าพี่บิ๊กไป อย่าเรียกว่ามองเลยเรียกว่าจ้อง
"คิดซะว่าเพื่อนกูพลาดท่าเองล่ะกัน กูขอให้จบกันแค่นี้"
         แล้วมันก็เดินออกไปเลย ตอนนี้ฟลุ๊ค ตังทอน และ อากิ งงและโมโหเลย
"ใครทำอะไรไอ้บีเมื่อไหร่ ก็อยู่ด้วยหมดตรงนี้เนี่ย มึงรู้อะไรมึงเล่าให้กูฟังดิ"
         ฟลุ๊คครับ อ๊าก ไม่อยากให้ฟลุ๊คโมโห เวลาโมโหน่ากลัวพอๆกับอากิเลย
"คือว่า..."
         ผมกำลังจะพูดครับ
"กิ! ไอ้บีชัก ไปโรงบาลกับกูหน่อย"
         ชิบหายแล้ว พี่บิ๊กมองหน้าผมแล้ว กำลังจะเดินออกไปหาบีฟอร์ แต่เท็ด
"พี่ไม่ต้องหรอกครับ ผมดูแลเพื่อนผมเองได้"
         เท็ดเอ๊ยมึงเสี่ยงโดนพี่กูต่อยมาก
"กูขอช่วยบีฟอร์เป็นครั้งสุดท้ายต่อไปกูจะไม่ยุ่งกับบีแล้ว"
         คนที่ไม่พูดอะไรอย่างพี่บิ๊กแม่งพูดมาแบบนี้น้ำตากึจะไหลเลยว่ะ สงสารเพื่อนก็สงสาร สงสารพี่ชายก็สงสาร
"กูพอจะเข้าใจแล้ว เฮีย... ผมโคตรผิดหวังในตัวเฮียเลยว่ะ ทำไมเฮียเลวแบบนี้ว่ะ!"
         ผมน้ำตาคลอแล้วอ่า ฟลุ๊คพูดแรงมากๆอ่า พี่กูไม่ตั้งใจให้เรื่งมันเป็นแบบนี้หรอก
"กิพาบีฟอร์ไปส่งโรงบาลก่อน เดี๋ยวบิวต์ไปอยู่กับพี่บิ๊กที่บ้านเอง ไปเรียนสภาพแบบนี้คงเรียนไม่ไหว"
         อากิพยักหน้าแล้วรีบเดินออกไปเลยครับ ผมกอดพี่บิ๊กไว้แน่น ผมเข้าใจพี่บิ๊กดีมันเจ็บมากถึงมากที่สุด ผมพาพี่บิ๊กออกมาแล้วก็เจอกับที่พวกนั้นกำลังเอาบีฟอร์ใส่รถ พี่บิ๊กจะเข้าไปหาแต่ผมดึงแขนไว้ พี่มองหน้าผมเหมือนจะร้องไห้ ผต่ผมส่ายหน้าเบาๆ ผมเดินเกาะแขนพี่บิ๊กมาที่รถสฑาพนี้มีแต่ตายกับตายแน่ๆถ้าขับรถเอง ผมเลยเป็นคนขับ ผมรีบให้ถึงบ้านไวๆ ผมจอดรถที่หน้าบ้าน
"ว่าแล้วคุณหนูต้องขับ ขับรถไวปานนี้มีคนเดียวทั้งบ้าน"
         ลุงคนขับรถของคุณพ่อบ่นครับ ตอนนี้พี่บิ๊กเหมือนวิญญาณล่องลอยมากเลย
"อ้าวไอ้... เป็นไรว่ะมึง"
         พี่โบ๊ทถามแต่พี่บิ๊กไม่ตอบ แต่เดินเข้าไปนั่งในห้องนั่งเล่น
"มันเป็นอะไรบิวต์"
         พี่บอสถาม
"แฟนเข้าโรงบาล"
         ผมบอกไป
"อ้าวแล้วทำไมไม่ไปเยี่ยม"
         โอย อยากจะบ้าตาย
."พี่บิ๊กกับบีฟอร์คบกัน แล้วบีฟอร์รู้เรื่องที่พ่อจะให้พี่บิ๊กหมั้น มันเสียใจมากร้องไห้หนักจนชักอากิต้องพาไปส่งโรงพยาบาล แถมเพื่อนผมกันพี่บิ๊กห้ามใกล้บีฟอร์อีกด้วย"
         พี่บอสถอนหายใจเลยครับ ผมเดินไปดูพี่บิ๊กนั่งอยู่ ผมแกโทรไปหาบีฟอร์ชัวร์ แต่บีฟอร์ไม่รับสายหรือไม่ก็อยู่กับไอ้เท็ด ไอ้ฟลุ๊ค แม่งเข้าใจผิดกันพี่กูไม่อยากให้เรื่องแบบ
นี้เกิดขึ้นสักหน่อย
"สงสารมันอ่าบิวต์"
         พี่บอสยังรู้สึกแล้วนับประสาอะไรกับผมล่ะ
"ดูอะไรกันลูก"
         แม่ผมมาพอดี
"เพราะคุณแม่กับคุณพ่อนั่นแหละ"
         ผมว่าคุณแม่เลยครับ แล้วคุณแม่เค้าก็เข้าไปหาพี่บิ๊ก และนั่งลงข้างๆ
"บิ๊กเป็นอะไรลูก"
         คุณแม่ถาม พี่บิ๊กส่ายหัวครับ แต่ที่ผมเห็นน้ำตาของพี่บิ๊ก ครั้งแรกเลยที่ผมเห็น
"บิ๊กร้องไห้ทำไมลูก"
         พี่บิ๊กก็ส่ายหน้าตลอด น้ำตาก็ล่วงหล่นมาเรื่อยๆ ผมหันไปกอดพี่บอสไว้เลย โทรศัพท์ของผมดัง อากิโทรมา
"ว่ายังไงกิ"
         ผมรับพี่บิ๊กรีบเดินมาหาผม ใบหน้าเปรอะน้ำตา ผมสงสารพี่บิ๊กมากเลยครับ ผมเปิดลำโพง
(ตอนนี้บีฟอร์ปลอดภัยแล้ว ตอนนี้ก็ฟื้นแล้ว คือกิบอกมันว่าพี่บิ๊กโทรมาแต่ให้ฟลุ๊คมันตัดสายทิ้งไป ให้มันโทรกลับไปหน่อย แต่มันบอกว่า... ไม่รู้จัก กิไม่อยากให้มันเป็นแบบนี้ กิช่วยเต็มที่ได้แค่นี้จริงๆ)
         พี่บิ๊กทรุดลงนั่งกับพื้นแล้วปล่อยโฮเลย สะอื้นเหมือนใจจะขาดเลยครับตอนผมกับพี่ไลท์ผมก็เป็นแบบนี้
"กิไปเรียนเลยนะบิวต์จะอยู่กับพี่บิ๊ก"
         ผมพูดจบผมก็ตัดสายทิ้งเลย ผมเข้าไปกอดพี่บิ๊กไว้
"พี่ ฮึก ไม่เหลืออะไร ฮึก อีกแล้วบิวต์ ฮือ หมดแล้ว ฮึก จริงๆ ฮือ พี่ไม่ได้ ฮึก ตั้งใจ ฮึกๆ จะให้มันเกิดแบบนี้ ฮืออออ"
         ผมร้องไห้ตามพี่บิ๊กเลย สงสารมาก
"พี่โบ๊ทมาบ้านด่วนเลยพี่เกิดเรื่องใหญ่แล้วเนี่ย ... เออมาเหอะ ไหนๆก็ออกจากบริษัทแล้ว แวะบ้านแปบนึง"
         สักพักเสียงรถก็มีแล่นเข้ามา
"มีเรื่อง... มึงมีเรื่องอะไรกันว่ะทำไมไอ้บิ๊กร้องไห้แบบนี้เลยว่ะ บิ๊กมึงร้องไห้ทำไมว่ะ มึงไม่ได้เป็นคนร้องไห้ง่ายนี่หว่า"
         พี่โบ๊ทอ่าเป็นห่วงน้องทุกคนไม่มีใครน้อยกว่ามากกว่า
"พ่อจะให้พี่บิ๊กหมั้น พี่บิ๊กกับบีฟอร์คบกัน มันรู้ มันเสียใจมาก ร้องไห้ จนชัก พี่บิ๊กจะพาไปส่งโรงพยาบาล แต่เพื่อนห้าม เพราะไม่อยากเห็นบีฟอร์เจ็บอีกแล้ว พี่บิ๊กพยายามโทรหาบีฟอร์เพื่อนก็ตัดสายทิ้ง เมื่อกี้อากิโทรมา บีฟอร์ปลอดภัยแล้วก็ฟื้นแล้ว อากิบอกให้มันโทรกลับมาหาพี่บิ๊กหน่อยแต่มันบอกว่า ไม่รู้จัก"
         ผมเล่าไปน้ำตาไหลไปแต่ไม่สะอื้นนะครับ
"แล้วใครไปบอกบีฟอร์ ข่าวก็ยังไม่ออก"
         พี่โบ๊ทถาม
"ผม ฮึก เอง ฮือ"
         น้ำตาผมไหลมากกว่าเดิม คุณแม่เดินมากอดพี่บิ๊กไว้
"แม่ครับ ผมขอร้องหยุดกันสักทีเหอะจับคู่ให้ลูก ผมรู้ว่าหวังดี แต่น้องมันโตๆกันแล้วมันรู้ว่าควรทำอะไร แม่เห็นมั้ยครับ มันเสียใจแค่ไหนแม่ก็เห็นตัวอย่างจากบิวต์แล้ว สุดท้ายเป็นยังไง"
         พี่โบ๊ทว่าคุณผม่เลยอ่า  แต่มันเรื่องจริง
"แม่ค้านพ่อไม่ได้เพราะพ่อเซ็นสัญญาไปแล้ว"
         อยากจะร้องไห้
"พี่โบ๊ทช่วยผมด้วย"
         พี่บิ๊กถึงกับเอ่ยปากขอร้องเลย
"เดี๋ยวกูช่วยมึงเอง ถ้างานหมั้นไม่ยกเลิก กูจะป่วนทั้งบริษัท แม่แต่งานหมั้น งานแถลงห่าเหวส้นตีนอะไรกูจะพังให้เละ"
         พี่โบ๊ทพูดแล้วเดินเข้ามาดึงพี่บิ๊กออกจากแม่ แม่ผมน้ำตาไหลเลยอ่าครับ
"โบ๊ท จะให้แม่ทำยังไง พ่อตัดสินใจเองทั้งนั้น"
         พี่โบ๊ทนิ่งไม่พูดอะไร แต่ผมต้องทำอะไรเพื่อพี่ผม
"ถ้ามีงานหมั้นของพี่บิ๊ก บิวต์จะทำแท้ง"







rewrite: 31/12/57

[gupalz]

มาเต็มเลยงานนี้

[minyoung]

มาสองตอน แรงๆเลย สุดยอด






อย่าไปยอมมัน อย่าให้มีงานนะ เดี๋ยวน้องบิวต์ไม่มีลูก

[the_pupae]

พ่อ-แม่ทำไรไม่ปรึกษาลูกเลยยยยยยย
ปล.ลูกบ้านนี้แรงได้ใจ

[Poseidon]

หวายย เรื่องไปกันใหญ่แล้ว
ง่า บิวต์อย่าทำแท้งนะเฟ้ย

[jilantern]

ทำแท้ง !!!

[pare_140]

เจ๋งมากบิวต์

[sirikanda28]

แรงไปป่ะบิวต์

[aeecd]

อ่าวไอ้ปอด์นตายซะละ คงกะจะหนีความผิด
เฮ้ยยย!!!แรงไปป่ะบิวต์ ทำแท้งเรยยยเหรอ อย่าน๊า
เด๋วขอ :beat:อากิหน่อยหมั่นไส้นานแระตอนแรกก็ดีอยู่หรอกไหนบอกรักบิวต์แต่ก็ยังจะไปคุยกะอิผู้หญิงพวกนั้นอยู่ได้
บิวต์ท้องก็เล่นแต่เกมไม่เห็นจะดูแลบิวต์เท่าไหร่เรยยย :z6:อีกซักที
หวังว่าเรื่องเฮียบิ๊กกะบีฟอร์จะจบลงด้วยดี

[why yyy]

แรงได้อีก   กิติดเกมส์ว่ะ

[duckduckk3]

ถึงกับทำแท้งเลยหรอบิวต์ :c
สงสารพี่บิ๊ก กับบีฟอร์อ่าาา ((((
มาต่อไวๆนะคะ สู้ๆ

[ujen]

สงสารพี่บิ๊กกับบีฟอร์จัง

[LM1412]

อร๊ายยยยยยยยยยยยย หนุกโคตร

[penda]

ไอหยา.....อากิแกงานเข้าแล้ว เมียขู่จะทำแท้งเพื่อพี่แล้วเนี่ย
เหอๆๆ สงสารบีฟอร์มากอ่ะ แต่ก็ลุ้นแล้วว่าบีฟอร์นี่น่าจะคู่กะพี่บิ๊ก
แล้วก็คู่กันจริงด้วย แต่ตอนนี้ดราว่ากันให้ตายไปเลย น้ำตาจะไหลให้ได้
ขอให้เรื่องมันเคลียร์ง่ายๆทีเหอะ เฮ้ออ สงสารบีฟออออออออออออร์

 

[duckduckk3]

คนแต่งหายไปไหนนนนนนนนนน 

มาต่อไวๆเถอะนะะะะ คืดถึงแล้วววววว   

[อากาศใต้ผ้าห่ม]

สงสารพี่บิ๊ก ฮืออออออออ

[minyoung]

เอมาต่ออีกนะ รออยู่ อยากรู้ว่าใกล้จะคลอดรึยัง อยากเห็นลูกแฝดแล้วววววววววววววววววว

[Mingky]

มาต่อเร็วๆน้า เรารออยู่

[CarToonMiZa]

เรื่องหนุกดี
อ่านเพลินไปเลย
มันจริงๆแต่ละคน
ทั้งแรงส์ร้ายฮาได้ใจ
 

[mild-dy]

รอตอนต่อไปจ้า

[s.monkham]

รอตอนต่อไปอยู่น่า

[mickeynut]

แถลงการณ์คะ

คนเขียนยังมีชีวิตอยู่นะค่ะ ช่วงนี้เรียนหนักมากๆเลยคะ
จะไม่บอกว่าเวลาอัพไม่มี แต่จะบอกว่าเวลาแต่งแทบจะไม่มีเลยค่ะ
รอกันอีกนิดนะค่ะ เพราะว่าจะมาอัพให้อีกหนึ่งตอนไม่สิ้นเดือนนี้ก็ต้นเดือนหน้า
แล้วจะเว้นยาวยันสอบแกทแพทรอบตุลาคมเสร็จถึงจะมาอัพนะคะ
ไปพูดคุยกันได้นะคะจะเป็นทางทวิตเตอร์ @NemoJokerHae นะคะ

[nunnan]

ขอให้ทำข้อสอบได้น่ะค่ะะะ
สู้สู้

[jilantern]

โอเชค่าาา จะรอนะคะ ^^

[ammlovey]

รับทราบ!!