หัวข้อ: Hello Baby คนดีของหม่าม๊า :: 31-12-57 Rewrite

[sukaz]

รับอากิไม่ได้อ่ะ แค่นอกใจก็รับไม่ได้แล้ว แต่นี่ไปยุ่งกับผู้หญิงที่คิดจะทำร้ายเมียกับลูกตัวเองเนี่ยนะ แค่คิดว่าเขาจะเอายาขับให้เมียตัวเองกินทำร้ายลูกตัวเอง ถ้าเป็นผู้ชายดีดีอ่ะนะเขาก็ไม่มีอารมณ์กับผู้หญิงคนนั้นแล้ว นี่แสดงว่าอากิเลวมากกกกกกกกกจริงๆๆๆ เลวไร้บรรยายเลยล่ะ เลิกไปเหอะ คนดีดียังมีอีกเยอะนะ ถ้าลูกโตมาแล้วรู้ว่าพ่อไปยุ่งกับผู้หญิงที่คิดจะทำร้ายตัวเองกับแม่ล่ะก็คงไม่อยากเรียกพ่อเลยล่ะ เลวไร้บรรยายจริงๆๆ จัดหนักอากิหน่อยเหอะ เอาให้ตายทั้งเป็น อย่างงี้แล้วเหมือนกิไม่โดนทำโทษอะไรสักอย่าง ยอมง่ายไปไหมอ่ะ

  เห็นด้วยที่สุดเลยคร้า

[อยากกินไข่พะโล้ โปะ]

ถ้าเป็นผมนะผมจะยอมให้ลูกมันไม่มีพ่อดีกว่า-_-' ยอมบอกวาพ่อมันตายไปแล้วแล้วให้ลูกมันคิดว่า มันมีพ่อที่ดีมากๆดีกว่า....
อ่านตอนแรกๆแม่งโคตรใสซื่ออ่ะ พองี้เริมออกลายนะมึง --' บอกตรงๆว่ารับอากิไม่ได้  เฟลๆ  ///ตอนนี้สงสารตังค์ทอน
TT

[Poseidon]

อินดี้แรงมาก  สงสารตังทอนอ่ะ

[CarToonMiZa]

 

[Pakbung Mazo]

อินดี้ ใจเย็นเย็นนนนนน

[•♀NoM!_KunG♀•]

คือรวดเดียวจบ มันหลอกอารมณ์มากก แต่เม้นพิมไม่ออก

มันจุกแน่นตอนที่รู้ว่าอากิไปมีอะไรกับนางหลีเกี่ยวหวดนั้น น้ำตาไหลหยุดไม่ได้เลยจิงๆ

เพราะมันเปงเรื่องที่รับไม่ได้จิงๆ ถ้าเปงเราจะเลี้ยงลูกด่วยตัวเอง ถ้าอยากเจอลูกโอเค

แต่จะให้กลับไปใช้ของที่ผ่านมือคนอื่นมาแล้วมันรับไม่ได้จิงๆ ไม่ใช่ไม่รักแต่มันรับไม่ได้จิงๆ

เอาง่ายๆอ่านมาแม่บิวต์จะแรด แรง ร้ายมากๆ แต่ไม่เคยมีตอนไหนที่คิดว่าบิวต์ร่านเลยจิงๆ

กลับกันถ้าเปงเราก้อทำแบบบิวต์ เพราะบิวต์เลือกที่จะซื่อสัตย์ต่อทุกๆคนในโลกความเปงจิง

ใครดีมาดีตอบ ใครร้ายมาร้ายตอบ เห้อ!!

ยังไงก้อขอตามอ่านด้วยคนนะฮะ สวัสดีปีใหม่ย้อนหลังเจ้าของกะทู้น้า

ยังไงก้อไม่เอาแล้วน้าที่ทำให้บิวต์เจอแบบหนักๆอีก ให้เล่นคนอื่นเยอะๆดีฟ่า

นี้แบบว่าไปมีอะไรกะผู้หญิงเค้าไม่ไหวเรื่องจิง มันกระทบจิตใจเค้ามากเพราะะค้ากลัวเรื่องนี้ที่สุดToT

[udongjay]

อ่านรวดเดียว บอกตรงๆเลยว่า รับอากิไม่ได้จริงๆ
ไปเอาอีนั่นได้ไง คิดถึงที่มันเคยทำอะไรบิวต์ไว้แล้ว กิแม่...เลวอ่ะ
อย่างที่บิวต์บอกเลย ความเชื่อใจไว้ใจมันลดฮวบ กว่าจะเอากลับมาได้ มันคงยาก
ตอนที่รู้เรื่องอ่านแล้วน้ำคลอ เกลียดกิมากๆ
ส่วนบิ๊กกับบีฟอร์หวานตลอดดด ชอบคู่นี้ หวังว่าบิ๊กคงไม่ดีแตกซะก่อนนะ
ถึงตอนล่าสุด สงสารตังทอนอ่ะ น่าจะเลิกกับไอดี้ แล้วคู่กับพี่ไลท์ดีกว่า
เริ่มเห็นว่าไลท์ดีขึ้นเยอะเลย
ปล.หวังกิมันคงไม่ตีแตกนะ

[PoofuGirl]

อ่าจบถึงตอนล่าสุดมาสองวันแล้ว

อยากจะบอกว่าโดยรวมเรื่องอ่านเพลิน ๆ ดีค่ะ
แต่ไม่ชอบตั้งแต่ฉากที่บอกว่ามีรุมโทรมน้องหลี
ยังไงก็ดูรุนแรงเกินมาก ๆ แอบทำใจไม่ได้ 
สำหรับลูกผู้หญิง แต่ก็เข้าใจว่านิยายค่ะ

ที่รับไม่ได้สุด ๆ คืออากิ ทำไมอากิทำตัวแบบนี้อ่ะ
ไหนบอกว่ารักนายเอกเรามากเลย ทำไมแอบไปมีอะไร
กับน้องหลี เรียกกันเบื้องหลังว่าคนดีของอากิอีก
ทำใจไม่ได้ว่ะกับผู้ชายแบบนี้ มันไม่ใช่ครั้งเดียว
มันมีครั้งที่สอง ถ้าจับไม่ได้มันก็จะมีครั้งที่สาม !! 
ผู้ชายแบบนี้ให้อภัยไม่ได้ ถึงจะบอกว่าด้วยความเมาหรืออะไรก็ตาม
ทั้งที่ตัวรู้ว่าผู้หญิงคนนี้ไม่ดี มีจุดประสงค์เข้าใกล้ตัวเอง


ฐานะในเรื่องก็มีเมียแล้วมีลูกแล้ว เรียกว่านอกใจแบบเจตนาสุด ๆ
แบบนี้มันต้องเจี๋ยน + ฆ่าทิ้ง!!  ไปกับใครไม่ไป
ไปกับผู้หญิงที่มีจุดประสงค์ร้ายกับเมียตัวเอง ที่เคยตั้งใจแบบเจตนา
ให้ยาขับเลือดเมียตัวเอง ถ้าทำสำเร็จ น้องโค้กกับน้องเค้กคงไม่ได้เกิด

โกรธคนเขียนมากจริง ๆ สำหรับฉากนี้นะคะ 
เรารับไม่ได้จริง ๆ ถ้าเป็นตัวเราเราคงยากที่จะให้อภัยอ่ะ เชื่อใจไม่ลง
และคงหมดรัก 

รอตอนใหม่นะคะ อ่านแล้วดูเหมือนอากิไม่ค่อยสำนึกผิดเลยแอบเซ็งงงง

[dxxppos]

บอกตรงๆ รับไม่ได้ กับเรื่องของกิ มันจุกแน่นเมื่ออ่านตอนที่แล้ว ถึงมันจะเป็นเพียงนิยายก็เถอะ
การนอกใจนี้ ถ้านอกใจกับคนที่บิวไม่รู้จัก  มันยังเจ็บน้อยกว่า แต่นี้กับนังหลีีนี้ แต่รู้ทั้งรู้ว่านังน้องหลี
มันพยายามจะฆ่าน้องโค้กกับน้องเค้ก  ที่อยู่ในท้องบิว นังหลีมันผ่านผู้ชายมาเยอะ
ไม่กลัวติดโรคหรือไง นังนี้มันร่าน ไอ้กิ มันโง่ๆๆๆๆๆๆๆๆ เห็นก้อนกรวด ดีกว่าเพชร
ถ้าเห็นแก่ลูกจิงๆ อย่าให้ลูกรู้ดีกว่า ว่ามีพ่อแบบนี้ นี้แค่ยังอยู่มัธยมนะ ถ้าวัยมหาลัย วัยทำงาน
ไม่รู้จะขนาดไหน  ชอบบิวมากกก ไม่ได้โวยวายหรือทะเลาะกับกิ พอมีลูก ก็ดูเป็นผู้ใหญ่ขึ้น มีเหตุมีผล
ถ้าเป็นเรานะ อย่าเจอกันอีกเลย หอบลูกไปอยู่เมืองนอก เริ่มต้นชีวิตใหม่ อุทิศตัวเพื่อเป็นพ่อแม่ที่ดีของลูกๆ
ปล่อยไอ้กิ ไปตามทางของมัน จบ.       อารมณ์กำลังขึ้น เด๊่ยวก็หาย คนเขียนสู้ๆอยากอ่านต่อว่าเรื่องราวจะเป็นยังไง

[mickeynut]

         วันนี้ผมกับอากิมีนัดกันตอนเช้า จะพาลูกไปตรวจสุขภาพทุกเดือน แถมพี่โบ๊ทพาพี่กิ๊ฟไปตรวจครรภ์ด้วย พี่โบ๊ทเลยรับหน้าที่ขับรถไป บางทีผมก็คิดว่าพี่ชายผมทำตัวเหมือนเด็กเลยนะครับ เพราะผมคิดว่าพี่โบ๊ทกินเหล้าจนควบคุมตัวเองไม่ได้เลยเกิดเหตุการสูญเสียหลายอย่าง
"พี่กิ๊ฟอยากได้ผู้หญิงผู้ชายครับ"
         ผมถาม พี่กิ๊ฟยิ้มเบาๆ
"ใจพี่อยากได้ผู้ชาย พี่โบ๊ทอยากได้ผู้หญิง"
         พี่กิ๊ฟพูดจบ พี่โบ๊ทก็เสริมว่า
"ก็พี่อยากหวงลูกแบบอากิไง"
         อย่าเหมือนกิเลย ผมสงสารลูกมากครับ พอรถเลี้ยวเข้าโรงพยาบาลเจ้าตัวดียองผมทั้งสองก็ร้อง ตลอดเจ้าแฝดเอ๊ย
"ไม่ร้องนะลูกนะ เดี๋ยวหม่าม๊าดุนะ"
         อากิบอกครับ เวลาเลี้ยงเจ้าแฝดต้องอ้างว่าผมจะดุนั่นดุนี่แล้วเจ้าแฝดจะกลัว อากิทั้งหวงลูกทั้งตามใจ เอาใจ และตอนนี้ทั้งสองหยุดร้องแล้วครับ พี่กิ๊ฟกับพี่โบ๊ทไปสูตินารีเวช ส่วนผม อากิ และลูกๆ ไปกุมารเวช คนไม่มีครับวันนี้ เลยไวหน่อยตรวจแปบเดียว เราตรงไปที่สูติ เจอกับเพื่อนพี่โบ๊ทที่เป็นหมอพอดี
"อ้าว มาฝากครรภ์หรอ"
         กวนตีนแล้วไง
"รอลูกโตก่อนค่อยมีอีกคนดีกว่ามั้งครับ แค่สองคนก็เลี้ยงสนุกแล้วครับพี่"
         ผมตอบไปพี่หมอได้แต่ขำ พี่เค้าขอตัวไปตรวจคนไข้ก่อน ผมก็นั่งรอข้างนอกพยาบาลก็เข้ามาเล่นกับเค้กทีโค้กที แต่อากินี่สิห๊วงหวงลูกเลยเหลือเกินมองตาขวางตลอด ไม่นานพี่โบ๊ทก็ออกมา หน้าบานมาเชียว
"ลูกผู้หญิงครับ"
         พี่โบ๊ทพูดจบแล้วลูบท้องเบาๆ
"เป็นทอมชัวร์"
         อากิปากนี่วอนโดนตีนนะครับ โตขึ้นลูกมีแววจะมีผัวยังไม่สำนึกอีก พี่โบ๊ทยักไหล่
"ต้องให้อากิแนะนำและว่าต้องดูแลยังไงบ้าง"
         พี่โบ๊ทบอก ผมสวนเลยว่า
"อย่าให้อากิแนะนำเลยครับ เดี๋ยวพี่โบ๊ทจะมีเมียเพิ่ม"
         ผมตวัดสายตาไปมองอากิอากิก็ไม่สนใจ
"เอาน่า... เรื่องมันผ่านมาแล้ว เริ่มต้นใหม่ดีกว่านะ"
         พี่โบ๊ทบอกผม ผัวมีเมียน้อยใครจะลืมกันง่ายๆ เหอะ เป็นผู้กระทำเองน่ะพูดได้ ลองมาเป็นผู้ถูกกระทำดูมั้ย จะได้รู้ว่ารู้สึกยังไง บางทีผมก็เห็นใจอีหลีเกี่ยวฮวดนะ แต่มันอดไม่ได้
"เริ่มได้แต่มันต้องใช้เวลา เพราะความเชื่อใจที่บิวต์มีให้กับผม ผมทำลายมันเองกับมือเลยครับ ตอนนั้นผมเอาอารมณ์อยู่เหนือสติ ผมเลยทำผิดกับคนที่ผมรักมากที่สุด ถ้าผมนับถือพุทธผมจะบวชให้บิวต์เลย"
         ฟังที่อากิพูดมาผมก็รู้สึกสงสาร แต่พออันหลังผมรู้สึกว่า กิกวนตีนครับ - -
"ผมรักบิวต์จริงๆ รักหมดใจ ด้วยวัยของผมมันยังสนุกและคึกคะนอง จนลืมนึกถึงครอบครัว ผมเลิกแล้วครับ ผมจะเป็นแฟนที่ดีของบิวต์ และเป็นพ่อที่ดีของลูกให้ได้"
         น้ำตาจะไหล ผมหันไปยิ้มให้กิแบบอ่อนโยน ยิ้มออกมาจากใจ เพราะคำพูดอากิล้วนออกมาจากใจ ผมสัมผัสได้ ผมหันไปหอมแก้มอากิ ... เค้กดิ้น แต่กลับกันโค้กหลับ อากิหอมแก้มผมกลับ ใช่เพียงคำพูดแล้วความเชื่อใจจะมีกลับมา นั่นไม่ใช่ผม ผมรักกิ ไม่ใช่หลงกิ
"นี่โรงพยาบาลนะ เกรงใจนิดนึง"
         พี่โบ๊ทแซวอีกแล้ว ผมยิ้มกว้าง พร้อมบอกว่า
"พี่โบ๊ทไปห้างกัน ผมจะซื้อของใช้ของลูก..."
         ผมยังพูดไม่ทันจบอากิพูดขึ้นว่า
"ดีเลยจะได้ซื้อชุดให้ลูกเหมือนกัน"
         ไม่ไปทันมั้ย เสื้อผ้าลูกเยอะมากจริงๆครับ อากิซื้อทั้งนั้น ราคาพันขึ้นทั้งนั้นอ่าครับ เหนื่อยใจ
"ป่ะป๊าจะพาหนูไปซื้อของนะครับ"
         เพ้อแล้วผัวกู เราออกเดินทางจากโรงพยาบาลไปห้างดัง เราทั้งสี่เข้าร้านมาม่าแอนด์เบบี้ พี่โบ๊ทกับพี่กิ๊ฟไปดูชุดคลุมท้องส่วนผมไปนั่งรออากิที่โซฟา อากิอุ้มเค้กไปดูชุดครับ เค้กดิ้นๆ มือโดนชุดไฟนอากิคิดไปเองว่าลูกต้องการ เค้กตีสามชุด แล้วก็มาอุ้มโค้กไปเลือกคราวนี้มันเลยครับโค้กซัดไปห้าชุด กี่พันละคราวนี้ผัวกู ตามใจลูกจริงๆ
"เสร็จแล้ว รอพี่โบ๊ทกับพี่กิ๊ฟก่อน"
         แล้วอากิก็นั่งคุยกับโค้กเอารถถังมั้ย เอาเบนซ์ บีเอ็มหรือแลมโบ อะไรของกิไปเรื่อย แต่ว่าไม่ได้ครับเพราะเมื่อเดือนก่อนกิพึ่งซื้อรถเบนซ์ป้ายแดงราคาเกินยี่สิบล้าน ลิมิเตทครับ คันนี้ผมจ้องมานานจะซื้อแต่ไม่มีเวลา ผมบ่นไปสักอาทิตย์สองอาทิตย์อากิขับกลับบ้านมาเซอร์ไพรส์ นำเข้าครับไม่มีขายในไทย
"บิวต์ นมลูก ใกล้หมดหรือยัง"
         อากิถามผม ผมนึก... คงใกล้แล้วมั้ง
"อื้อๆ ใกล้แล้วๆ"
         ผมบอกอากิ อากิยิ้มแล้วคุกเข่าเล่นกับโค้ก เค้กร้อง อากิเลยต้องไปเล่นกับเค้ก พอเล่นกับเค้กมากๆ โค้กร้อง คราวนี้ร้องลั่นเลย ผมโอ๋ โค้กก็ไม่หยุดร้อง
"โอ๋ๆ เป็นอะไรลูก"
         ผมก็พยายามโอ๋ ผมดูแพมเพิร์ช อ้า น้องโค้กอึนี่เอง
"อึหรอลูก ไปเปลี่ยนเนาะๆ"
         ผมกับอากิตรงไปที่ห้องน้ำ มันจะมีห้องน้ำครอบครัวเราเข้าที่นั้น ผมทำความสะอาดก้นลูก อากิเป็นพวกออกของนอกของจะเตรียมพร้อมทุกอย่างนะครับ ผมทำความสะอาดลูก เรียบร้อย พอออกมาเจอเด็กรุ่นราวคราวเดียวกับผม รอเข้าห้องน้ำหญิงห้องข้างๆแถวยาวออกมาจากห้องน้ำเลยอ่า
"อุ๊ย บิวต์อากิและลูกๆ อ๊ายยยย ครอบครัวสุขสันต์"
         เอิ่ม... เพ้อแล้วครับ อากิยิ้มให้ครับ
"แอ๊!"
         เค้กร้องแล้วเอาตีปากอากิ 555 รู้ใจหม่าม๊าจริงๆลูกเอ๊ย
"แอะ แอ๊ แอะ!"
         โค้กร้อง แถมเอียงตัวไปหาอากิครับ จะให้อากิอุ้ม ติดพ่อกันทั้งนั้นเลยนะ
"ป่ะป๊าอุ้มพี่โค้กอยู่นะลูก หม่าม๊าอุ้มหนูแหละนะ ไอ้เสือน้อย"
         ผมพูดแล้วหอมแก้มลูก ผู้หญิงที่เพ้อเจ้อคนนั้นขอถ่ายรูป นางถ่ายยกกลุ่มเลยครับ หลังจากนั้นอากิแวะเข้าโลตัสทางผ่านนะครับ อากิเอารถเข็น เข็นมือเดียวซะด้วย ผมเอากระเป๋าวางไว้ในรถเข็นอากิไปที่แรกเลยครับ นมลูก ซื้อนมผงสองถุงใหญ่ ซีลีเล็กซ์ แพมเพิร์ช เยอะดีโทรตามคนมาช่วยดีกว่า ผมบอกอากิให้โทรตามคนมา หลังจากนั้นอากิก็สปีคภาษาญี่ปุ่น แบบนี้แปบเดียวคงถึงที่ครับ
"ที่รักเอาอะไรอีกมั้ย"
         อากิถามผม คนแถวนั้นหันมามองด้วยคิดว่าผมแคร์มั้ย ไม่เลย
"ไปซื้อของทำกับข้าวดีกว่าวันนี้บิวต์จะทำของที่กิชอบ"
         อากิยิ้ม แล้วก็เข็นรถไปเล่นกับเค้กไป เค้กซบไหล่อากิผมเดินเข้าไปใกล้ เค้กหลับครับผมมองโค้กที่กำลังสนใจมากมายกับสิ่งรอบข้าง ผมก็ได้แต่ชี้ว่าจะเอาอันนี้ เพราะผมไม่แข็งแรงแบบอากิ พอคนของอากิมา ก็ทำหน้าที่เจนเนอรอลเบ้ไปเลย ตอนจ่ายตังผมก็รีบๆหน่อยครับ คนมองเยอะมากผมไม่ชอบเป็นจุดสนใจ
"บิวต์เอาอะไรอีกมั้ย กิว่าจะไปซื้อตุ๊กตาให้ลูกคนละตัว"
         ผมห้ามคงไม่ได้ อะไรเกี่ยวกะกับลูกซื้อหมดครับ ราคาไม่เกี่ยงครับ แต่ตุ๊กตาคงต้องห้าม ตุ๊กตาจะล้นห้อง ลูกแล้วครับ
"กิ กลับบ้านเถอะ ลูกหลับแล้ว"
         หลับทั้งคู่ อากิหันไปมอง อากิหอมลูก ขยันฟัดลูกจริงๆ สรุปกลับบ้านครับ พี่โบ๊ทพาพี่กิ๊กไปกินข้าว อากิก็ให้ลูกน้องไปส่ง รถติดดีครับ เพราะมันทำถนนไงครับ ทำทำห่าอะไรไม่รู้ ผมบอกเขาว่าให้เลี้ยวซอยหน้าเลี้ยวออกก็ขึ้นทางด่วนเลยแต่ คราวนี้ก็ง่ายขึ้นครับ ระหว่างที่ขับอยู่บนทางด่วงเค้กตื่นแล้วงอแงร้องใหญ่เลยครับ ยิ่งร้องรถยิ่งขับไว ถูกต้อง ขับช้าๆ ได้ไง ทันทีที่รถเลี้ยวเข้าบ้าน ลูกเงียบทันที อยากกลับบ้านไม่บอกหม่าม๊าล่ะ ทันทีที่ผมเข้าบ้าน ผมเห็นตังทอนกับบีฟอร์ พี่บิ๊ก พี่บิ๊กหน้าเครียดมากครับ ผมกับอากิเลยส่งลูกให้แม่บ้าน
“มีอะ... ตังทอน”
         ตอนแรกผมจะถาม แต่เห็นตังทอนแล้วผมแทบทรุด
“มันโดนพี่ดี้ซ้อมเมื่อคืน”
         ผมหันไปมองอากิ อากิเริ่มนิ่ง ก่อนเอ่ยขึ้นว่า
“มึงเล่าดิ”
         สภาพมัน ปากแตก รอยช้ำเขียวๆทั้งตัว
“เมื่อคืนที่มึงโทรมามึงก็รู้ว่าพี่ดี้ทำอะไรกู แต่มึง... ก่อนหน้านั้นเค้าโมโหพี่บิ๊ก ถึงห้องเค้าก็ตบกู เตะกู กูร้องขออ้อนวอน แต่พี่อินดี้ก็ไม่หยุด แล้วจะให้กูเลิกคบกับพวกมึง ถ้ากูไม่เลิกคบกับพวกมึงพี่ดี้จะเลิกกับกู กูก็เลยบอกว่างั้นเลิกกับพี่ดี้ก็ได้ สุดท้ายก็อย่างที่มึงได้ยิน”
         อากิเดินเข้ามา กระชากเสื้อมันออกมา แม่เจ้า นี่มัน...
“รอยน้ำตาเทียน ไม่เคารพแม่งแล้วสัด”
         อากิพูด แล้วหันมามองหน้าผม ก่อนล้วงโทรศัพท์ตังทอนออกมา โทรไปหาใครสักคน
“กูอากิเอง มึงมาเจอกูที่สวนหน้าปากซอยบ้านบิวต์ด่วนเลย ... มึงไม่ต้องถามว่าเรื่องเหี้ยอะไร มาเจอกูแล้วมึงจะรู้”
อากิโทรหาพี่อินดี้ครับ อากิไม่จบ
“ส่งคนไปเฝ้าหน้าบ้านไอ้เนี่ยไว้ ห้ามไอ้เชี่ยนี่เข้า ขัดขืน ยิงได้เลย”
         อากิหันไปสั่งลูกน้อง เอารูปพี่อินดี้ให้ดู อากิโมโหน่ากลัวนะครับ จำตอนที่พี่ไลท์โดนกระทืบได้มั้ยครับเสียวว่าจะอากิจะเดือดร้อน พี่อินดี้ก็โหดพอกันนะครับ พี่บิ๊กโดน
กระทืบบ่อยๆ น่วมอยู่ อากิไม่พูดอะไรเดินออกจากบ้านผมหยิบกุญแจรถออกไปทันที เห้อ ปล่อยไปอยากทำอะไรก็ทำ ตัดสินใจเอง เห้อๆ
“แล้วพี่มึงรู้ยังไง”
         พี่บิ๊กถาม ตังทอนพยักหน้า
“มันบอกว่าโง่เอง”
         เออใช่มึงโง่เอง แต่รู้ตัวก็ดีแล้วแหละ ผมก็ได้ยินเสียงลูกร้องอีกแล้วเป็นโค้กครับ เอ... ทำไมช่วงนี้ลูกร้องบ่อยจัง ผมต้องไปเอาลูกมาเลี้ยงเอง แล้วไอ้น้องหมอกไม่เห็นโทรมาเลยว่าวันนี้จะเข้ามาเรียนมั้ย หลายคนที่อ่านคงงงไอ้น้องหมอกแม่งออกมาอีกแล้วแม่งเป็นใครว่ะ กลบับไปอ่านตอนที่ผมคลอดลูกนะครับ จะมีน้องหมอกแว๊บๆมา มันเป็นลูกอาจารย์ที่พึ่งกลับจากจีน ไม่เก่งภาษาอังกฤษเลยมาเรียนกับผมไงครับ ผมมัน สวย รวย ระยำ ต่ำ กทม. 5555 ล้อเล่นครับ
“พี่...”
         ผมหันไปหาพี่บิ๊ก ก็เจอเลย บีฟอร์นั่งตักพี่บิ๊ก แล้วคุยกันกระหนุงหระหนิง ตังทอนแม่งนั่งร้องไห้ ขอด่าอีสองผัวเมียนั่นหน่อย เพื่อนไม่สนใจ นั่งขนาดนี้มึงไม่ปี้กันเลยว่ะ
“นี่ จะไปไหนก็ไปป่ะทั้งสองคนเนี่ย เพื่อนจะตายห่าอยู่แล้ว จ้องจะเอากันอยู่ได้ ติดสัตว์หรือไง พี่บิ๊กลุกเดี๋ยวนี้เลยนะ พามันไปหาหมอเลย ส่วนมึงอยู่กับกูที่บ้าน ผัวมึงไม่หายหรอก”
         ผมร่ายยาวไปครับ พี่บิ๊กลุกขึ้นเดินมาพาตังทอนเดิน
“ตั้งแต่จับได้ว่าผัวมีชู้ ดุขึ้นเยอะเลยนะ ฉีดยาหรือยังเนี่ย กัดไปทั่ว”
         ด่ากูเป็นหมาซะด้วย ถ้าผมเป็นหมานะ ตระกูลผมนี่ไม่ต้องสืบเลยครับ โค้กหลับ ผมก็เดินไปใส่เปลข้างๆเค้ก เค้กน่ะขยันนอนจริงๆ
“กูไปเข้าห้องน้ำแปบ”
         ผมพยักหน้าหลังจัดแจงเรื่องลูกเสร็จ มีความรู้สึกว่าคนอยู่ข้างหลัง
“อากิกลับมาแล้วหรอ ไวจัง”
         ผมกำลังจะหันกลับไปแต่ถูกรวบตัวแล้วเอามือปิดปากไว้
“คิดถึงผัวขนาดนั้นเลยหรอ”
         นี่มัน...
“อย่าพูดมาก ตามมาช้าๆ ถ้าไม่อยากตาย”








rewrite: 31/12/57

[gupalz]

เอ้ออออ อินดี้เลวอ่ะ

[NASS.NET]

โตขึ้น เค้กอาจจะแมนกว่าโค้ก ^^

[moobarpalang]

ไม่น้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา

[fay 13]

 

[ujen]

  ใครจับบิวต์

 

[jilantern]

โหยยยย อีพี่ดี้เลวจังวะ

[nunnan]

กิมาช่วยบิวเร็วววว

[akira334]

กรี๊ดดดดดดดดด กิกลับม๊าาาาาาาาา 


อีสารเลวดี้ มึงชั่วมากกกกก

[CarToonMiZa]

อินดี้แกเลวเกินไปแล้วทำได้ไงขนาดนี้
ไปเอากระโปรงมานุ่งเลยไป
ใครจับบิวต์ไปกิรีบมาช่วยด่วน

[pare_140]

อิพี่อินดี้ ไมทำงี้อ้ะ

[•♀NoM!_KunG♀•]

อ้าวเห้ยย ไรเนี่ยย

[penda]

กรี๊ดดดดดดดดดด ค้าาาา อ่านจบตอนกรี๊ดทันที
มันเป็นใครรรรรร แต่ไม่ว่าจะเป็นใครก็ตาม
ทำไมถึงเป็นแบบนี้ล่ะ มันเข้ามาได้ง๊ายยยยยย
บ้านบิวต์ออกจะใหญ่โต ยามก็มี การ์ดก็มี คนใช้อีกเยาะแยะ
แล้วไหงมันเข้ามาเงี่ยบๆได้สบายๆอย่างเน้ล่าาาา อ๊ายยยยยย
ปรี๊ดดด ค่า....โอ๊ย เดี๋ยวแม่ไล่ออกกันยกบ้านซะเลยเน้
(พุธโธ ๆ ๆ ใจเย็น ๆ ๆ) เฮ้อออออ
 

[Poseidon]

โห อินดี้เลวอ่ะ

[Poseidon]

ดัน

[akira334]

คนเขียน หายไปไหนอ่ะ 

[Chichi Yuki]

คนเขียนหายไปไหน 
กำลังตื่นเต้นเลย ไม่ค่อนแน่ใจว่าเป็นอินดี้หรือเปล่า
ตอนแรกก็คิดว่าอินดี้ แต่พอเจอประโยคสุดท้ายมันดันสองจิตสองใจ
ว่าถ้าเป็นผึ้ง ผึ้งก็ไปได้ดิบได้ดีแล้ว หลีก็ไม่น่าจะใช่ ส่วนปอนด์ก็ตายแล้ว พี่ชายของผึ้งก็พิการ
หรือว่าจะเป็นศตรูของอากิก็ไม่รู้
คนเขียนหายไปนาน รีบมาไปความกระจ่างที 

 

[CarToonMiZa]

 

[Poseidon]

ดันๆๆ

[Chichi Yuki]

ช่วยดันอีกแรง ><
 

[mickeynut]

“อย่าพูดมาก ตามมาช้าๆ ถ้าไม่อยากตาย”
         ผมค่อยๆเดินตามไปอย่างช้าๆ เพราะมีดมันจี้ที่เอวผมอยู่
"เฮ้ย! มึงทำอะไรเพื่อนกูว่ะ!"
พลัก!
         บีฟอร์ตะโกนไม่ว่ากระโดดเข้ามาถีบจนล้มเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ถึงมันจะมีผัวมันก็ยังแมนอยู่นะครับ
"ไอ้อินดี้ มึงเข้ามาได้ยังไง"
         พี่อินดี้แสยะยิ้ม
"เข้ามาตามปกติ หึ โง่กันทั้งบ้านตามกูไม่ทันหรอก"
         ใครว่ากูไม่ทัน บ้านกูอินเตอร์คอมรอบบ้าน ผมเอื้อมมือไปตรงเคาท์เตอร์ กอดปุ่มอินเตอร์คอมหลังแจกันแล้วตะโกนว่า
"ช่วยด้วย! พี่อินดี้จะลักพาตัว..."
เพี๊ยะ!
"แอ๊! แอ๊!"
         ผมพูดไม่ทันจบพี่อินดี้ตบเข้าหน้าผมอย่างจัง เลือดซิบเลย บีฟอร์จะเข้ามาหาผมถูกพี่อินดี้ล็อกคอแล้วเอามืดจี้ที่คอ ลูกร้องด้วย
"บอกพี่ชายมึงด้วย อยากได้เมียมันกลับไปอย่างรอดปลอดภัย ให้เอาเมียกูมาคืนที่เก่าเวลาเดิม"
ลูกน้องพ่อผม พี่ชายนาๆจิตตัง ทั้งบ้านครับเข้ามาล้อมรอบ ผมจะวิ่งไปหาลูกก็ไม่ได้ ว่าแต่ที่เก่าที่มึงพูดถึงใช่ที่ที่นัดต่อยกันป่ะว่ะ
"หึ เอาสิ ฆ่ากูเลยเพื่อนมึงจะได้ตายไปกับกูด้วย"
         ทุกคนลดปืนลง
"อย่าคิดที่จะแจ้งความ ไม่งั้นไอ้บีโดนรุมโทรมแน่"
         เชี่ย.... พี่อินดี้พาบีฟอร์ออกไป
"คุณหนูไม่เป็นอะไรนะครับ ตอนนี้พวกผมส่งคนไปตามคุณอากิและคุณชายแล้วครับ"
         ผมพยักหน้า แล้วรีบเข้าไปหาลูก เค้กร้องครับ ผมอุ้มขึ้นมาแนบอก
"หม่าม๊าไม่เป็นอะไรลูกไม่ต้องร้องป่ะป๊ากำลังมานะลูกนะ"
         แล้วเสียงรถเลี้ยวเข้ามา อากิขับชัวร์เสียงเบรกดังเอียดลั่นเนี่ย
"บิวต์ เป็นงะ..."
         อากิเดินเข้ามาลูบหน้าผมเบาๆ อากิโกรธจัดเลยครับ
"บีฟอร์ไปไหน"
         พี่โบ๊ทถาม นี่มึงตามพี่กูทุกคนแน่นอนเลย ขาดพี่บิ๊กคนเดียว
"อย่าบอกนะ..."
         พี่บอสถาม ผมพยักหน้าเบาๆ
"อย่าให้ไอ้บิ๊กรู้เด็ดขาด"
         พี่โบ๊ทสั่งทุกคน แต่...
"คุณบิ๊กกลับมาแล้วครับ"
         แสดงว่าพี่บิ๊กต้องเข้าใจว่าผมโดนจับตัวไปแน่ๆเพราะว่า
"พี่โบ๊ท บะ... บิวต์ ไม่เป็นอะไรนะ มันตบบิวต์หรอ แล้วบีฟอร์ไปไหน"
         นิ่งครับพูดไม่ออก พี่บิ๊กมองหน้าทุกคน
"บีฟอร์ไปไหนใครก็ได้ตอบผมที"
         นัยตาต์พี่บิ๊กเริ่มสั่น ผมเป็นห่วงพี่บิ๊กมาก พี่บิ๊กก้มลงเก็บอะไรบางอย่างข้างหลังเท้าผม
"ไอโฟนของบี..."
         น้ำตาพี่บิ๊กไหลอีกแล้ว
"มันบอกว่าถ้าพี่บิ๊กอยากได้บีฟอร์คืนต้องเอาตังทอนไปคืนมัน ถ้าแจ้งความบีฟอร์จะโดนรุมโทรม"
         พี่บิ๊กปาดน้ำตา แล้วโทรศัพท์ออกไป ผมรู้ว่ายังไงซะโทรหาพี่อินดี้ชัวร์
"ตังทอนอยู่โรงพยาบาล มึงจะทำอะไรกู กูยอม ปล่อยบีซะ"
         สงสารพี่บิ๊กจังเลย
"ได้ กูจะรีบไป มึงรักษาคำพูดด้วย"
         แล้วพี่บิ๊กก็เดินออกไปทันที อากินี่สิคนละอารมณ์เลย
"ยอมไม่ได้ กิยอมให้มันมาทำร้ายบิวต์ไม่ได้"
         อากิเดินออกไปโทรศัพท์ผมดัง เบอร์แปลก
"ครับ"
         ผมรับอย่างสุภาพทำอากิหยุดแล้วกลับหลังหันมาหาผม
(บอกพี่มึงด้วยกูให้เวลาสิบห้านาทีเท่านั้น ...)
         พี่อินดี้โทรมา พูดไม่ทันจบบีฟอร์ก็ตะโกนเสียงดังว่า
(มันมีปืน! เพี๊ยะ!)
         บีฟอร์โดนตบอีกแล้ว บีฟอร์โดนทำร้ายน้ำตาผมไหลเลย อากิเข้ามากอดผมไว้
"ใครโทรมา"
         ผมกอดอากิแน่นเลยครับ
"กิบีฟอร์โดนพี่อินดี้ทำร้าย"
         อากิลูบหลังผมแล้วจูบที่หูผมเบาๆ
"พี่โบ๊ทฝากบิวต์ด้วยเดี๋ยวผมไปจัดการมันก่อน เพราะมันกล้าทำร้ายบิวต์เท่ากับมันก้าวขามาข้างนึงมายืนในเขตของความตาย แต่มันทำบิวต์เลือดออก เท่ากับโทษมันคือ ประหารชีวิต”
         เชี่ย... ดูหนังมากไปและจริงๆ ผัวใครว่ะ ทันที่ที่อากิเดินออกไป
“แม่งโหดว่ะ”
         พี่บอสนินทาอากิเลยครับ ฮาดีๆ ไปดูอากิเล่าดีกว่าครับ

         สวัสดีครับผมอากิครับ คืออย่าพึ่งด่าผมในตอนก่อนๆนะครับ ผมกำลังจะกลับมาคว้าหัวใจบิวต์เหมือนเดิม ผมขับรถด้วยความเร็วสูงมากจนคนแถวนั้นตะโกนด่าผมว่า ไอ้เบี้ย กับไอ้รวย ผมเห็นรถพี่บิ๊กที่กำลังกลับรถใต้สะพาน ผมก็ชะลอความเร็ว พระเจ้าช่วยกล้วยตาก นัดเจอกันที่สวนสาธาณะ แล้วกูจะฆ่ามันยังไงครับท่าน แล้วก็ขับเข้ามาลึกเหมือนกันนะในสวนเนี่ยพี่บิ๊กจอดรถ ผมก็เข้าไปจอดใกล้ๆพี่บิ๊กเลย
“มึงตามกูมาทำไมว่ะ”
         พอลงรถมาก็ใส่เลยครับ
“มาฆ่าไง มันบอกพี่บิ๊กว่าจะไม่ทำไรไอบีฟอร์ แต่ไอเชี่ยนี่โดนตบเนี่ย บิวต์ก็โดนตบ บิวต์ร้องไห้ใหญ่เลย”
         ยิ่งพูดยิ่งโมโหครับ ผมชักปืนแล้วเหน็บที่ด้านหลัง ผมโทรบอกลูกน้องก่อนสั่งให้ล้อมไว้อย่าให้พวกมันรู้ตัว
“มึงมันโหดไอ้สัด”
         พี่บิ๊กด่าผม คิดว่าผมสะเทือนมั้ยล่ะ หึ... ไม่เลย ผมให้พี่บิ๊กเดินเข้าไปก่อนแล้วผมหาที่ซ่อนตัวครับ
"มึงปล่อยบี"
         พี่บิ๊กเริ่มพูด ไอ้ห่านี่มันก็กล้านัดคนมากระทืบในสวนสาธารณะ
"เธอกลับไป"
         ไอ้บีห่วงผัว มึงหวงตัวมึงเองก่อนเถอะสภาพอย่างกับโดนซ้อม... อะไรนะไอ้เชี้ยดี้ผิดคำพูดหนิ มันสะแยะยิ้ม แล้วยกปืนขึ้นมาแล้วส่งไปที่พวกมัน มึงก็มือเปล่าสินะ หึ งานนี้จะให้พี่บิ๊กมาวินไม่ได้ ไม่งั้นพี่บิ๊กจะหล่อทันที
พลัก!
         พี่บิ๊กโดนถีบครับ บีฟอร์สั่นเลยครับ ตอนกูเห็นเห็นเลือดเมีย กูก็สั่นครับ รักไง เหอะ เน่าจริงกู
พลัก! พลัก!
         มันซ้อมบีฟอร์ หึหึมันต้องลอบกัดอีกแน่ๆ ผมแอบไปโทรบอกตำรวจก่อนดีกว่าครับ
“ที่สวนสาธารณะ... ด้านในสุด มีเด็กนักเรียนม.ปลายถูกลักพาตัวมาครับ และมีคนถูกลุมทำร้ายด้วยครับ คนร้ายมีอาวุธปืนด้วยครับ...”
         ผมก็มาสังเกตการณ์ต่อ แล้วพี่บิ๊กก็โดนต่อย ไม่ยอมสู้เลย ผมอดไม่ไหวแล้ว ผมวิ่งเข้าไปกระโดดถีบเลยผมไม่ปล่อยช่องว่างให้มันเข้ามาทำร้ายผมได้หรอก ระดับผมมันไม่ธรรมดาใครๆก็รู้ ผมเตะกระจาย เลยครับ คือมันลงไปขดบนพื้นเลย แล้วแอบไปถีบบีฟอร์ไปหาพี่บิ๊ก ขอโทษนะเพื่อน พอพวกลูกน้องมันขยับตัว  ผมเอาปืนมาจ่อที่มันเลย ช้าเหลือเกิน ผมน่ะไวกว่าตำรวจหลายเท่านะจะบอกให้
“ออกมา!”
         ผมพูดเสียงดัง ลูกน้องผมก็ออกมาล้อมไว้หมดเลย ผมยิ้มมุมปาก แต่มันขยับปากพูดว่า
“มึงพลาดแล้วไอ้กิ”
         พอมันพูดจบพี่บิ๊กก็ร้องขึ้น
“บีฟอร์!”







rewrite: 31/12/57