หัวข้อ: EP.31 (END) ♠ 04/08/15 M ♠ M 『 ▷ ▷ ▷ ▸ ครูผมเป็นมาเฟีย (จริงดิ!!!?) 』

[indy❣zaka]

แหม พี่เมฆ
อย่างอิคุณหนูนั่น ไม่ต้องกระทืบเค้า มันก็เชี่ยอยู่แล้วนี่ 
กร๊ากกกกกกกกกกกก    

[zhiki]

ชอบเรื่องนี้ว่ะแมร่งเจ๋ง 555+ อ่านเรื่อยๆยังไม่รู้สึกเบื่อเลยตั้งแต่อ่านมา งัดภาษาเถื่อนๆ
มาให้ยลทุกบรรทัด 

[JA(e)jung]

อ้าว! ปล่อยไก่ตัวเบ้อเร้อซะแล้วตู
 ไอ้โหดกะท็อปคือคนๆเดียวกัน ฮ่าๆๆๆๆๆ 
แล้วตกลงท็อปเล็งใครกันแน่เนี่ย พี่เมฆหรือน้องนีออน
งงอ่ะ ค้างด้วย จำไว้เลยนะคนเขียน
(แอบเคืองนิดๆที่มาสั้น อิอิ)

[sam3sam]

 

[sin]

น้องมายด์น่ารัก ฮ่าๆๆๆ

เชี่ยตัวเบื้อเริ่มเลยพี่เมฆ

[u_cosmos]

เด็กนรก พี่เมฆฮาอ่ะ
เอะอะก็ทำอย่างหนังโป๊
สงสารมายด์นิดๆ กลัวมายด์ช้ำซะก่อน ฮ่าๆ

[Alone Alone]

สงสารพี่เมฆ เมียเริ่มดุแล้วนะเฮีย

 

[เพื่อนบ้าน]

เอ่อะ .. เค้าอ่านแล้วงงๆบ่ะ -*-
แต่ช่างมันเถอะ ฮานีออน ฮาพี่คม
และชาบูไอ่ปลาไหล ฮ่ะ ๆๆ

[jeeu]

นี่ครูพี่เมฆง้อน้องแล้วเรอะ         โอเค.... ง้อก็ง้อ งั้นน้องมายด์ก็อย่าโกรธสามีนานนักนะจ๊ะ          ฮิ้วววววววววว~

[foyer]

M ♠ M
16

นีออน...เธอจากไปแล้วว่ะ…………

   แม่งเอ๊ย อะไรของมัน งอนเรื่องห่าอะไรไม่รู้
คิดว่าทำแบบนี้แล้วไอ้เมฆจะง้อเหรอ ? ไร้สาระ ไม่มีทางหรอกเว้ย !
         ผมหันหลังกลับหยิบบุหรี่คาบจุดไฟ แล้วกระดิกนิ้วเรียกไอ้คุณท้อปลงมาจากกำแพง
   
“ไหน ลงมานี่ดิ๊”
หลังจากกระโดดหมุนกรรเชียงสามรอบครึ่ง ไอ้ท้อปก็ลงมายืนที่พื้นได้อย่างสวยงาม จนกูเผลอตบมือให้มึงแล้วนะเนี่ย
      “ทำไมคุณหนูถึงได้กลายเป็นเด็กเปรตอะไรแบบนี้วะครับ?” กูข้องใจ มึงเป็นเหี้ยไรมากป่ะ
         “เรื่องแค่นี้เมฆซีเรียสด้วยเหรอ ?”
            ผมมองมันด้วยหางตา พ่องตาย เรื่องของกู!!!
               “เมฆไม่ยอมบอกเรื่องมัน ผมก็ต้องหาคำตอบเอาเองด้วยวิธีของผม” ยังๆ มันยังไม่ยอมจบเรื่องนี้อีก

      “ผมบอกแล้วงายคร้าบคุณหนู มายด์ไม่ได้เกี่ยวข้องกับแก๊งค์ไหนเลยยย... จะให้กูพูดเป็นภาษาควายรึไงครับ คุณหนูถึงจะเข้าใจ ?”

เรื่องของเรื่อง... ไอ้ท้อปมันกำลังสงสัยว่าทำไมผมสนิทกับนีออน ผมกำลังใช้ประโยชน์อะไรจากเขาอยู่ และเขามีประโยชน์กับธุรกิจมืดของพ่อมันยังไง แล้วทำไมถึงไม่มีรายงานแจ้งเข้าส่วนกลางสักที

         ปกติธรรมดาสามัญ... ชีวิตประจำวันของผมคือบุคคลผู้ทำงานอย่างเดียวดาย ขนาดไอ้คมที่หลายคนคิดว่าสนิท ผมก็ไม่ได้สนิท... เออ พูดให้ถูก ไม่จำเป็นต้องสนิทกับมันแม้แต่น้อย แค่นายใช้ให้มันมาเป็นแขนขาช่วยรองรับตีนแทนผมในบางโอกาสก็เท่านั้นเอง

            ฟังดูแล้วน่าสงสารไหมล่ะ ? ชีวิตผมในฐานะมาเฟียบัดซบอะไรเนี่ย
   
ที่ไอ้ท้อปสงสัยเรื่องที่ผมติดนีออนก็ไม่แปลก ผมก็ยังสงสัยตัวเองไม่หายเลยว่าเอาตัวไปผูกกับเขาเหี้ยอะไรนักหนา
กูไม่รู้เหตุผลเว้ย!!!
หรือไม่ก็ เหตุผลหนึ่งเดียวตอนนี้ก็คือ...ผมอยากเอานีออน แค่นั้นแหล่ะ ผมอยากได้เซ็กซ์จากเขา... มันก็คง...แค่นั้นจริงๆ

♠

“..กูมาทำอะไรที่นี่ ?” ผมมองเข้าไปในบ้านหลังเล็กของนีออน จากนั้นก็ยกมือลูบหน้าอย่างมึนๆ

   กูมาทำอะไรที่นี่... ?
‘พอได้แล้วเหี้ย หมดบุหรี่ไปซองนึงแล้ว มึงเข้าไปสักทีเถอะไอ้สัด หรือถ้าไม่เข้ามึงก็กลับบ้านนอน แล้วเขี่ยเด็กคนนี้ทิ้งแล้วหาใหม่ซะ เรื่องจะได้จบๆ ชัดไหม!!!?’
    เสียงหนึ่งดังโต้ตอบขึ้นในหัว... พักนี้แม่ง มันชอบพ่นมลพิษออกมาโดยไม่ได้เชิญอย่างงี้อยู่เรื่อย

   ขณะยืนมองควันบุหรี่ที่พวยพุ่ง... แสงไฟในบ้านหลังที่ยืนมองอยู่ร่วมสามชั่วโมงเต็มๆ ก็ดับลง....
               ฉิบหายละ ได้เวลาเด็กนอนแล้ว!!!

      ผมตัดสินใจไขกุญแจแล้วย่องเข้าไปในบ้านเยี่ยงโจร... จนกระทั่ง เปิดประตูเข้ามาในห้องนอน...แล้วเห็นหน้าเขา ความคิดบัดซบทั้งมวลก็กลับกลายเป็นว่าผมอยากง้อนีออนซะงั้น 
         กูชักเบื่อตัวเองว่ะ แต่มันกลายเป็นแบบนั้นจริงๆ ...ผมทำเรื่องที่ไม่จำเป็นมากเกินจนไอ้คุณหนูมันสงสัยเอา และนั่นมันก็อาจเป็นหนทางให้นีออนต้องเจออะไรเหี้ยๆ ในโลกของผมก็ได้

            อย่างที่เคยบอกซ้ำๆ อยู่หลายครั้ง... สภาพผมเป็นแบบนี้ ผมจำเป็นต้องไม่มีจุดอ่อน
               แต่นี่ผมกำลังสร้างมันขึ้นมาดื้อๆ ด้วยความไร้สติของตัวเอง



   ผมง้อนีออนจนเกือบจะสำเร็จอยู่แล้ว แต่จู่ ๆ เขาก็บอกเรื่องไม่คาดฝันกับผม
      ก็จะอะไรซะอีกล่ะวะ นอกจากเรื่องไอ้เด็กเวรมันกลับเมืองไทยมาก่อนกำหนด!!!
         แล้วไหนจะเรื่องที่ไปกระทืบพวกเกรียนนั่นอีก ?
แม่เจ้า.....มันหาเรื่องให้กูงานเข้ารึไงวะเนี่ย !!!?

   ผมเด้งตัวลุกขึ้นจากเตียงแล้ววิ่งไปคว้ามือถือแทบไม่ทัน แม่งเอ๊ย! แม่งเอ๊ย! แม่งเอ๊ย!
      ถ้าพวกไอ้จอมไปเข้ากับตำรวจก็แย่สิ กูอุตส่าห์แลกยากับโกดังขนส่ง ‘ของ’ ได้แล้ว นี่ไอ้ท้อปมันทำเหี้ยอะไรของมันไอ้เด็กเปรตเอ๊ยยย 
               
         “CMI28 เฮ้ย บอกข้อมูลล่าสุดของไอ้จอมให้กูรู้ที ด่วนเลย!!” ผมบอกปลายสาย
         “อยากได้แค่ไหนล่ะ? และเรื่องอะไร?”
         “มันติดต่อกับตำรวจคนไหนรึเปล่า มึงหาตัวด่วนเลย”
         “ไหนว่าจับเข้ากรงได้แล้วไงวะ?”
         “พลาดนิดหน่อยว่ะ เดี๋ยวกูค่อยเล่าดีเทลทีหลัง”
         “พลาด?” ปลายสายทำเสียงโคตรประหลาดใจ ไม่รู้แม่งไรนักหนา พอได้ยินคำนี้จากปากกูเป็นต้องอึ้งทุกราย
         “มัวทำอะไรอยู่? ไม่ใช่ว่าตอนมีเรื่องมึงตามเด็กอยู่นะ กูเห็นหลายทีแล้ว มึงเป็นบ้าอะไรของมึง”
         “ชิ ไม่ใช่เว้ย!! กูเป็นคนนะ แล้วกูก็มีค** กูเอาเด็กแล้วมันผิดตรงไหน  ใจคอมึงจะให้กูเครียดกับการยิงคนตายไปตลอดหรือไง!?” บ้าตายกันพอดี
         “โอเค” เสียงปลายสายอ่อนลง
“มึงจะไปหาจิตแพทย์ก็ได้นะ แต่เรื่องเด็ก มึงก็รู้งานมันเสี่ยงแค่ไหน ทำไมยังเอาเด็กไปพัวพัน มึงเลิกเถอะ ถ้าเรื่องไปถึงหูผู้ใหญ่เข้า ระวัง มันจะจบไม่สวยตามใจมึง”

ผมวางสายอย่างหงุดหงิด... รู้แล้ว! เข้าใจแล้ว! มีปากก็พูดได้นี่หว่า ถ้าเลิกได้กูเลิกไปตั้งแต่ได้เสียกันครั้งแรกแล้ว
   ผมหันไปมองหน้านีออน... เขาก็ขมวดคิ้วมองหน้าผมอย่างสงสัยปน...ตะลึง

      “พี่เมฆ.......ยิงคนตายด้วยเหรอครับ?”

         ฉิบหายละกู
   
            “เอ่อ มายด์.....” สายตาของนีออนเริ่มเปลี่ยนเป็นหวาดผวาทันที ซึ่งไม่มีครั้งไหนที่เขาจะมองผมแบบนี้
   
   ผมตัวชาวาบ และไม่เคยรู้สึกแย่กับความจริงเท่าวันนี้มาก่อน
      “เปล่าๆ ไม่ใช่อย่างงั้นมายด์ ผมแค่พูดเล่นกับเพื่อน ฮะๆๆ” หัวเราะกลบ แล้วหาข้ออ้างให้ว่องสิกู
         “คุณลองคิดดูดิ ถ้าผมฆ่าควายตายจริง ผมก็โดนจับติดคุกหัวโตไปแล้ว จริงไหม?” จริงที่ว่าไม่มีตำรวจหน้าไหนจับกูได้หรอก
         
   “แต่...เมื่อตอนนั้นพี่ก็เคยพูดเรื่องยิงคน แต่ผมไม่เชื่อ”
      “ตอนไหน ? คนนะไม่ใช่ยุง จะได้ฆ่าได้ง่ายๆ ไม่เชื่อน่ะถูกแล้ว” ผมบอกนีออน อยากให้เขาเลิกทำท่ากลัวผมสักที
         
“แล้วผมเชื่อพี่เรื่องไหนได้บ้างครับ?” คราวนี้นีออนเงยหน้าขึ้นมาจ้องตาผมตรงๆ แล้วถาม

   ผมชะงักเกาหัวแก้เก้อ ถ้าจะให้ตอบว่าเชื่อไม่ได้สักเรื่อง ผมกับเขาคงจบกัน
      แต่ถ้าจะให้พูดความจริง มันก็ทำไม่ได้อีก.....

         สรุป กูมีทางเลือกไหนดีๆ กับเขาบ้างไหมวะ!?
             
   “ตอนนั้นที่พี่เมฆมาช่วยผม ผมดีใจมาก...” นีออนพูดถึงอดีตที่ไปช่วยพวกผมล่อเสือออกจากถ้ำ แต่เสือกจะโดนเสืออีกตัวงาบซะเอง
“ถึงพี่จะถือปืนมาจ่อหัวไอ้คนนั้น ผมก็ยังไม่คิดว่ามันเป็นของจริงอยู่ดี เพราะ.....ผมคิดเอาเองว่าครูของผมจะไปฆ่าใครได้ยังไง อย่างที่พี่บอก ฆ่าคนมันไม่เหมือนตบยุง แต่พอพี่บอกว่าไม่ได้เป็นแค่ครู แต่เป็นมาเฟียด้วย ผมก็..................ก็เริ่มเข้าใจ.......ผมเข้าใจแล้วว่าพี่ทำงานแบบไหน....” นีออนสูดลมหายใจเข้าลึกเพื่อให้ตัวเองพูดต่อไปได้อย่างไม่ติดขัด ผมมองเขาอย่างอึ้ง... อารมณ์ต่อมาคือความกลัวที่กำลังก่อตัวขึ้นเงียบๆ

“เลิกได้ไหมครับ!!? พี่เมฆเลิกทำงานแบบนี้เถอะ!!!” นีออนพุ่งเข้ามากำเสื้อผมแล้วน้ำตาไหลออกมา ผมรู้เขากำลังกลัวผมมาก แต่เขากลับไม่ได้หนี

   “เลิกเถอะครับ!! ฆ่าคนมันบาป ตกนรก แล้วมันก็อันตรายมากด้วย!” ผมไม่รู้จะขำหรือจะสมเพชชีวิตตัวเองดี
      สุดท้ายผมก็หัวเราะออกมาเบาๆ
         “เพิ่งคิดได้รึไง ความรู้สึกช้าจริงๆ...” ผมก้มลงยิ้มให้เขา
         “..............................”
         “เลิกไม่ได้หรอก ถ้ามันจะง่ายขนาดนั้นก็คงไม่เป็นอย่างทุกวันนี้”
ผมคงได้นอนกอดธงชาติอยู่ในโลงชั่วนิจนิรันดร์เร็วขึ้น ทั้งมาเฟียฝ่ายตรงข้าม ทั้งตำรวจคงตามไล่ล่าผมจนไม่เป็นอันต้องทำเชี้ยอะไรแล้วนอกจากหนีหัวซุกหัวซุน ตราบใดที่ขั้วอำนาจยังเป็นอย่างทุกวันนี้ ผมเลิกไม่ได้จริงๆ

      ผมต้องล้างบางพวกมันให้เหี้ยนก่อน ทุกอย่างจึงจะจบลงอย่างสุขี

   “ท้อปไม่ให้พี่เมฆเลิกเหรอครับ?” นีออนพูดถึงไอ้เด็กเวรนั่นจนได้
      “ไม่เกี่ยวกับมันเลยยย.... มันเป็นแค่เด็กเปรตคนหนึ่ง จะกระทืบให้ตายเมื่อไหร่ก็ย่อมได้ แต่ผมไม่มีว่างไปทำอะไรแบบนั้นหรอก งานผมจริงๆ อ่ะระดับชาติ”
         ผมยกมือปาดน้ำตาให้นีออน แล้วดึงเขามากอดไว้แน่นๆ

            “ที่ผมทำทุกอย่าง มันมีเหตุผลนะ  แล้วผมก็ไม่ได้ฆ่าคนสักหน่อย แค่ส่งตัวเหี้ยไปลงนรกเท่านั้นเอง บอกได้แค่นี้แหล่ะ เอาไว้พร้อมเมื่อไหร่ ผมจะเล่าให้ฟังทั้งหมดเลย แต่ตอนนี้ขอแค่คุณช่วยผมอย่างเดียว”
“อะไรครับ?”

“เชื่อใจผม อย่าหนีผมไปไหน อยู่ข้างๆ ผม แล้วผมจะปกป้องคุณเอง”

      “ไหนบอกว่าอย่างเดียว.........ตั้งหลายอย่าง”
         “เหอะน่า... แถมๆ ให้หน่อยเป็นรางวัลชีวิต”
              “แล้วผมขอพี่เมฆบ้างได้ไหม?”
               “ขอไอ้นี่ใช่ป่ะ?”  ผมคว้ามือเขาเอาไปวางที่กลางหว่างขา
“อ่ะ ผมให้”
“เฮ้ยยยย ไม่ใช่อันนี้.....!!!” นีออนร้องเสียงหลงแล้วรีบดึงมือกลับ ผมขำท่าทางไร้เดียงสาของเขาจริงๆ ผิดกับเมื่อกี้ที่ขำแทบไม่ออกเวลาเขามองผมเหมือนเห็นตัวตนที่แท้จริงแล้ว
            
            “เมื่อกี้คุณกลัวผมเหรอมายด์?” ผมถามนีออนพยักหน้า เล่นเอาปวดใจ
               “ผมก็กลัวคุณนะ”
                  “ทำไมล่ะครับ?”
                     “กลัวคุณเกลียดผมดิ แต่คงไม่มีวันนั้นหรอก” ถึงจะทำตัวน่าเกลียดนับครั้งไม่ถ้วน  แต่เรื่องอะไรผมจะยอมให้เขาเกลียดผม

         “รู้ด้วย!?” นีออนถามกลับ
            “ก็ผมฉลาด”
      
“ผมไม่เกลียดพี่เมฆหรอก แต่ผมกลัวพี่ทำอะไรไม่ดี”
   เรื่องไม่ดีของผมเนี่ยก็นับไม่หวาดไม่ไหวเหมือนกัน
      “ผมทำดีกับคุณคนเดียวก็พอ” เพราะคนอื่นที่เห็นๆ อยู่ตอนนี้เฮงซวยเกือบทั้งหมด
         “ไม่ได้ ต้องทำดีกับคนอื่นด้วย!”
            “อ้าว แล้วถ้าใครมันเหี้ยกับผมล่ะ ยังจะให้ผมดีกับมันอยู่ไหม?”
               “เวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร”
                  “ฮ่าๆๆๆ เฮ้ย!!! ศิษย์วัดไหนวะ มาไงวะเนี่ย?” พอเห็นผมขำนีออนก็ทำหน้าเบ้ 
 
“อ่า....ถ้าเลี่ยงไม่ได้ พี่ก็อย่าไปยุ่งกับคนพวกนั้นก็ได้”
   “ผมไม่ยุ่ง พวกมันก็วอนหาตีนออกบ่อยไป”
“พี่พูดเหมือนตัวเองชอบเรื่องชกต่อยเลย”
         “ชอบบ้าอะไร ผมเกลียดแทบดิ้น แต่บางทีมันก็ต้องทำเพื่อป้องกันตัวเองบ้าง เหมือนที่คุณอยากเรียนมวยกับผมนั่นแหล่ะ เออ จะว่าไปยังไม่ได้สอนเลยนี่หว่า นอกจากมวยบนเตียง”
            “ไม่เป็นไรครับ ให้พี่ทำงานระดับชาติเสร็จก่อนค่อยสอนผมก็ได้ ระหว่างนี้ผมก็จะออกกำลังกายเตรียมพร้อมไว้ก่อน” โอ้ แจ๋วเลย 
                  “เหรอ? เตรียมพร้อมเพื่อผมเลยใช่มะ?”
                     ผมกดเขาลงกับเตียงอีกรอบ แล้วรัวจูบที่หน้าไปยกใหญ่เอาให้หายคิดถึง
         
      “ไม่ใช่แบบนี้!!!!!!!” นีออนตะโกนแล้วหันหน้าหนีปากผมที่ดูดเม้มไม่ปล่อย ผมจูบปากเขา แต่เขาก็ยกมือดันหน้าผมจนแทบเบี้ยว
         “บอกว่าไม่ใช่ไงพี่เมฆ ผมหมายถึงอย่างอื่น!!!!” นีออนจ้องหน้าผมเหมือนว่าคราวนี้จะไม่ให้เอา ผมก็จ้องหน้าเขาแบบว่าคราวนี้กูจะเอา กูยืนรอหน้าบ้านสามชั่วโมงแล้วทำไมกูต้องแห้ว
             “ผมหนักนะ ปล่อยก่อนได้ไหม?” นีออนบอก
               “ไม่” ผมกดขาล็อคแขนเขาไว้ให้เลิกดิ้น เพราะมันเปลืองแรงเปล่าโคตรๆ
                  “แต่ผมไม่ทำนะ!!!”
                     “ใช่ คุณนอนเฉยๆ ก็พอ ผมยอมเหนื่อยเอง”
                        “ไม่เอ๊า เดี๋ยวแม่ผมมา!!! อื้ออ!” ใครจะว่าผมบังคับก็ได้ แต่สำหรับคนขี้อายถ้าไม่บังคับก่อนแล้วจะได้สานต่อเหรอวะ ส่วนเรื่องแม่น่ะก็ช่างเถอะ 
ผมบดเบียดริมฝีปากลงไปประกบปากเล็กนั้นแน่น ท่อนล่างก็ใช้หน้าขาถูเข้ากับนีออนน้อยจนมันเริ่มแข็งตัวขึ้นมา     
 ...เด็กๆ นี่ดีนะ ปลุกง่าย แถมประตูยังฟิตอีกต่างหาก     
      
   “ไม่เอาจริงดิ?” ผมยอมปล่อยปากออกมาแล้วถามเขา
“.........................” นีออนไม่ตอบ ไม่มองหน้าผม ได้นอนหอบหายใจรวยรินยั่วให้ผมอยากเขมือบเขาเร็วๆ


      “ปากไม่ตรงใจ... หน้าคุณมันฟ้องว่าอยากให้ผมเอาชัดๆ!”      



H
เนื้อหาแต่ละตอน ถ้าอ่านเรียงตามลำดับมันจะสลับอดีตด้วยนะ เหมือนต่อเนื่องมาจากตอนที่ตัวเองเล่าตอนที่แล้วประมาณนั้น... ฮะๆๆ ออกแนวงงๆ เนอะ 

[zhiki]

เย้มาแล้ววววววว 

[JA(e)jung]

เหตุผลที่พี่บอกว่า "ต้องการแต่เรื่องอย่างว่าจากน้องนีออนอย่างเดียวเท่านั้นแหละ" อ่ะ
มันคงไม่ใช่ซะล่ะมั้ง ลองคิดดีๆนะพี่เมฆ
ถ้าเป็นอย่างนั้นจริง ถ้าเกิดน้องนีออนมาได้ยินคงเสียใจมากแน่ๆเลย
พี่เมฆเอ๋ยยยยยย รู้ใจตัวเองซะทีเถอะ ว่ารักน้องนีออนเข้าไปเต็มเปาแล้ว
ถ้าไม่อย่างนั้นจะตามมาง้อถึงที่บ้านหรอ แถมยังทำให้น้องต้องปากไม่ตรงกับใจอีก
อิอิ

[BeeRY]

อดีตดำมืดของพี่เมฆมันยังมีอะไรที่ยังไม่เปิดเผยอีกเยอะเลยอ่ะ
แต่ก็เหมือนแกจ้องจะกดนีออนตลอดเวลาจริงๆนะอิพี่เมฆ

[sin]

รู้จักคำว่าซึ้งไหมพี่เมฆ

จะเอา จะเอา อย่างเดียวเลย ฮ่าๆๆๆๆ

นีออนนนน น่าลาก มากอ่ะ

[POPEA]

นีออนในซื่อน่ารัก น่าฟัดมากเลยอ่ะ
พี่เมฆอดใจไม่ไหว 

[Maprang_W]

นีออน น่ารักจริงๆ
อิพี่เมฆพูดำด้ไงว่าอยากเอาน้องอย่างเดียว
ถ้านีออนได้ยืนคงเศร้าน่าดูนะ
แถมยังอดีตอันมืดมนมากมายอีก

[pp4]

ถ้าพี่เมฆยังยึดอุดมการ อยากจะเอาอย่างเดียว นั่น
ได้เสียนีออนไปซักวันแน่ ถ้ายังไม่เปลี่ยนความคิด
หรือถ้าช้า...ก็คงไม่ทันแล้วอีกนั่นแหละ หึๆ
รอตอนต่อไปค่ะ สู้ๆๆ~♥

ปล.ตอนหน้ามันแบบ...ใครๆก็รอคอย(เหรออ?) มาเร็วๆนะคะ อิๆ ><

[คันจัง]

"ไม่เอาจริงดิ??"  แง่ววว
ทำแบบนี้ได้ไงอ่ะ คนอ่านรออยู่น๊าาา 

[kinjikung]

อีพี่เมฆแม่งเป็นการเป็นงานก็ได้ด้วยวุ๊ยยยยยย
มายด์มีสามีเป็นมาเฟียตกอดทนหน่อยนะ 

[RGB.__]

พี่เมฆ !!!  อยาดเอาน้องเค้าอย่างเดียวหรือยังไม่รู้ใจตัวเองยะ ถ้าเป็นอย่างแรก สาธุ มคปด   -*-!

[Mio]

สามคำให้อีพี่เมฆ>>> หลอก เอา เด็ก 

[เฉาก๊วย]

อ่านๆ ไปคนอ่านก็ชักเริ่มกลัวว่าจะดรามา   
นีออนคนน่ารักตอนนี้ก็เริ่มรู้อะไรมากขึ้นแล้ว ต่อไปจะต้องเข้าไปข้องเกี่ยวกับวงการมาเฟียมากเท่าไหร่ก็ไม่รู้ 

[pare_140]

อิพี่เมฆแกอยากจะเอาน้องนีออนอย่างเดียวเลยหรอห๊ะ

[PAAPAENG~]

ว่าแต่นีออนความรู้สึกช้า
ตัวเองก็เหมือนกันแหละคุณมาเฟีย!!
แบบนี้เค้าเรียกว่าทั้งรักทั้งหลงเลยเว้ยยยยยยยย

แหม...พี่เมฆนี่กามตลอดอ่ะ  555
รอตอนต่อไปค่ะ 

[indy❣zaka]

อิพี่เมฆนี่ก็นะ  หลับหลังก็แอบบ่นแอบด่า
พอมาต่อหน้า ก็อ้อนคุณน้อยมายด์ของดิชั้นซะ...

[nunamicky]

นึกว่าจะแน่นะพี่เมฆ
ก็น้องมายด์เค้าน่ารักขนาด
ขาดไปใจมันก็หายใช่มั๊ยล่ะ

[m_pop91]

น้องมายด์เสร็จแน่

[sam3sam]

รออีก50%ที่เหลือจ้า

[The_outsider]

น่อรว็อคเอ่าะ! 

[นายอ่ะอ๋า]

รักเรื่องนี่ที่สุดเลยครับ...........................