ความเดิมตอนที่แล้ว-----------------------
ดลครางดังขึ้นกว่าเดิม เมื่อปากผมไซ้ลงมาสัมผัสกับยอดหน้าอก หน้าอกแข็งเป็นไต ก่อนที่ผมจะเลื่อนขึ้นไปแลกจูบกับดล มือทั้งสองกำลังปลดเข็มขัดเด็กหนุ่ม ในที่สุดกางเกงของดลก็หลุดพ้นปลายเท้า เหลือเพียงอาภรณ์เพียงผืนเดียวที่ห่อหุ้มร่างกาย ชั้นในสีขาวสะอาดตาที่กำลังทำหน้าที่ห่อหุ้มสัญลักษณ์แห่งเพศชาย แต่หน้าที่ของมันแทบจะไม่เห็นผล เพราะสัญลักษณ์แห่งความเป็นชายนั้น แทบจะดันชั้นในนั้นจนเกือบจะปริแตก
ผมเอื้อมมือไปสัมผัสสิ่งนั้นภายนอกชั้นในอย่างแผ่วเบา ดลครางหนักกว่าเก่า แต่ปากผมยังปิดปากนั้นเอาไว้ ถ้าปากนั้นเป็นอิสระ คงส่งเสียงออกมาดังน่าดู ในที่สุดชั้นในสีขาวสะอาดตาก็หมดหน้าที่ของมัน เมื่อผมดึงมันออกจากร่างกายของดลอย่างแผ่วเบา สัญลักษณ์นั้นตั้งตรงแข็งขัน ชูชันท้าสายตา แต่มีเพียงมือผมเท่านั้นที่สัมผัสมันอย่างแผ่วเบา
“พี่เกม...” ดลครางเรียกชื่อผมอย่างกระสัน แต่กระนั้นเด็กหนุ่มก็ยังคงหลับตาอยู่ ก่อนที่ผมจะละออกจากตัวดลอย่างเสียดาย เด็กหนุ่มลืมตาขึ้น พร้อมกับแสดงสีหน้าอย่างนึกเสียดายสัมผัส ผมถอดอาภรณ์ในร่างกายออกจะหมดทุกชิ้น เพื่อไม่เป็นการเอาเปรียบเด็กหนุ่มข้างหน้า เด็กหนุ่มหลบสายตาด้วยความอายเมื่ออาภรณ์ชิ้นสุดท้ายหลุดออกจากปลายเท้าผม ผมล้มลงคร่อมเด็กหนุ่มเอาไว้ ก่อนที่จะก้มลงจูบปากนุ่มนั้นอีกครั้ง...
---------------------------
บทที่ ๒๔ เมื่อไอ้เกมกลับบ้าน จบ
---------------------------
“วากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก”
“เย่ยยยย พี่เกม ร้องทำไมอ่า” นั่นสิผมร้องทำไม เหงื่อเต็มหน้าผมไปหมดทั้งๆ ที่อากาศเย็นสบาย
“โอ๊ยยยย” ไม่มีอะไรหรอกครับ ผมหยิกแก้มตัวเอง ผมฝันหรอกเหรอครับเนี่ย ผมฝันว่าผมกับไอ้ดลกำลังมีอะไรกันอย่างนั้นเหรอ คิดแล้วขนลุกว้อย
“พี่เกมเป็นอะไรครับ ร้องซะผมตกใจ... เฮ้ย พี่เกม” ผมต้องสะดุ้งอีกครั้งเมื่อเสียงไอ้ดลดังขึ้น แต่คงสะดุ้งแรงเกินไป สะดุ้งจนตกเตียง
“เป็นไรเนียะเฮีย ไหวไหม ลุกๆๆๆ”
“ขอบใจ ไหวๆ” ผมค่อยๆ ลุกครับ เพราะไอ้เกมน้อยกำลังผงาดค้ำกางเกงอยู่
“โหยพี่กู ใหญ่ใช้ได้นี่หว่า...”
“ทะลึ่งไอ้ดล ...”
“แล้วพี่เกมฝันอะไรอะครับ ถึงแข็งปั๊กขนาดนี้ อย่าบอกนะว่าฝันว่ากำลังจึ๊กกะดื๋ยผม ไม่ยอมน้าพี่เกม ผมเสียตัวให้พี่เกมในความฝันแล้วเหรอ” แล้วมันก็ทำท่าร้องไห้ น่าถีบฉิบหาย
“ดล...” ผมจ้องหน้ามันครับ ไม่รู้สิ จะเรียกได้ว่าผมชักสนใจมันแล้วสิ
“อะ... อะไรครับพี่เกม” มันตอบผม แต่ลบตา แล้วก้มหน้า องศาที่มันมอง ไม่พ้นไอ้เกมน้อย หะหะ
“พี่จูบดลได้ไหม” หึหึ หน้าด้านฉิบ ขอจูบคนอื่น ดลมันก้มหน้าอีกครั้ง สังเกตว่าหน้ามันจะแดงๆ นะ ก่อนที่จะจบหน้าดลให้แหงนขึ้นมา พร้อมกับที่ผมก้มลงไปลิ้มรสปากของน้องดลอีกครั้งหนึ่ง ครั้งนี้ไม่เหมือนครั้งก่อน เพราะครั้งนี้ผมใส่ความอ่อนโยนลงไปด้วย ไม่วายที่ดลมันจะตัวสั่น ก่อนที่ผมจะผละออกด้วยความเสียดาย ผมไม่อยากทำลายชีวิตเด็กคนนี้
“ขอโทษนะดลที่พี่ทำแบบนี้” ก่อนที่ผมจะดึงมันเข้ามากอด
“พี่เกมครับ พี่เกมรักผมไหมครับ” มันพูดพร้อมกับทำหน้าตาน่ารัก บ้องแบ๊วจริงมึง
“รักดิหวะ แต่ไม่ได้รักแบบแฟนนะเว้ย พี่รักเราเหมือนพี่น้อง”
“โห่... พี่เกม ไม่โรแมนติกเลย ผมก็รักพี่แบบพี่คนหนึ่ง ผมไม่ได้เป็นเกย์ซักหน่อยนิครับ” แล้วมันก็ทำหน้ากวนตีน ได้ใจผมจริงๆ 55+
“ตกลงพี่ฝันอะไร ทำไมถึงได้ตุงกางเกงอย่างงั้นอะ” มันทำหน้าตาสงสัย พร้อมกับชี้มาที่เป้าผม ไอ้นี่นิ
“เออ... กูฝันว่าได้ฟัดมึงไง ไม่งั้นกูจะตกใจขนาดนั้นเหรอว่ะ”
“แหง่ะ ผมไม่เร้าใจพอ ทำให้พี่เกมร้องขนาดนั้นเชียว” แล้วมันก็ก้มหน้าเหมือนกำลังน้อยใจ
“ที่พี่ตกใจ ไม่ใช่เพราะดลไม่น่าเอาหรอก (แอบหื่น) แต่เพราะพี่รู้สึกว่าไม่น่าทำแบบนั้นต่างหากหละ พี่ไม่อยากทำลายชีวิตบริสุทธิ์แบบเราหรอกนะ” แล้วก็ยิ้มให้มันทีหนึ่ง
“ผมรู้ พี่เกมมีแฟนแล้ว เลยไม่อยากนอกใจแฟนใช่เปล่า”
“ถ้ากูอยากมีชู้นะ ก็ไม่สะทกสะท้านหรอกไอ้ดล เข้าใจพี่เปล่าเนี่ย เองชักเหมือนเกย์แล้วนะ มาทำงอนๆ เดี๋ยวได้เป็นเมียพี่จริงๆ หรอก” แอบหื่นอีกแล้วกู -*-
“เง้อ... ไม่เอาอะพี่เกม ไม่ต้องมาแอบหื่นกับผมนะ ขนลุกเลย” แล้วมันก็โชว์ขนแขนที่กำลังลุกชัน
--------------------------
วันนี้ทั้งวัน ไอ้น้องดลมาขลุกอยู่กับผม ถามโน่นถามนี้ เหมือนเด็กคนหนึ่งที่ติดพี่ ทำให้รู้สึกว่ามันน่ารักดีจัง ผมต้องใช้หิริ โอตตัปปะ กับขันติ โสรจจะ เป็นอย่างมากในการสู้รบปรบมือกับไอ้น้องดล ถ้าผมเผลอ มันก็จะมาเป่าลมใสหูผม อดทนและก็อดทน ครับ แต่มันสิ หัวเราะชอบใจมาก
“มึงไม่คิดถึงวันแรกเลยนะไอ้น้องดล”
“ไม่ต้องไปคิดถึงพี่เกม ก็ตอนนั้นไม่ได้มองเลยนี่หน่า ว่าพี่เกมน่ารักแค่ไหน” แล้วมันก็ทำตากรุ้มกริ่ม เฮ้อ ไอ้ดลนะไอ้ดล จะอดทนไหวไหมนะ
“พรุ่งนี้พี่เกมก็จะกลับแล้วสินะ เฮ้อ ... ต้องคิดถึงพี่เกมแน่ๆ”
“16 จะ 17 แล้วนะมึงนะ ไปหาแฟนเป็นตัวเป็นตนเหอะ”
“เฮ้อ... ชาตินี้จะหาคนแบบพี่เกมได้ไหมน้า” ดูมันพูด
“พี่ก็ไม่ได้ดีเด่นอะไรมากหรอกนะดล ถ้าแกอยากลองก็ได้นะ” เป็นครั้งแรกที่ผมชนะมัน มันหัวเราะแล้วก็ก็ส่ายหน้าไปมาอย่างจนมุมครับ
----------------------------
เช้าวันสุดท้ายของการอยู่บ้านของผม เป็นเช้าอีกหนึ่งวันที่อาการสดใส เย็นสบาย และยังเป็นอีกหนึ่งวันที่ผมกับดล ‘ทำบุญร่วมชาติ ตักบาตรร่วมชัน’
“สาธุ เกิดชาติหน้า ให้พี่เกมเป็นผู้หญิงทีเถอะ เพี้ยง” ดูมัน กวนตีนฉิบ
“สาธุ เกิดชาติหน้าขอเป็นเกย์ และให้ไอ้ดลเกิดเป็นเกย์ แล้วให้มันมาเป็นเมียผมทีเถอะ เพี้ยง” 55+ ดอกนี้กูขอคืนนะไอ้ดล
“กรรม พี่เกมอะ เดี๋ยวผมเอาจริงเลย” ก่อนที่ผมและดลจะเดินกลับเข้าบ้าน พร้อมกับอาหารเช้าที่อร่อยอีกวันหนึ่ง พร้อมอาการกวนตีนของมันตลอดเช้า
“พี่เกม เดี๋ยวผมไปแต่งตัวก่อนนะ ครึ่งชั่วโมงเจอกันครับ” แล้วผมและดลก็แยกกัน ผมจัดกระเป๋า พร้อมกับเตรียมตัวอาบน้ำ
ครึ่งชั่วโมงถัดจากนั้น ดลเตรียมพร้อมกับชุดนักศึกษา ดูหล่อไปอีกแบบ พร้อมมอเตอร์ไซค์คู่ชีพ ส่วนผม เสื้อยืด กางเกงยีนส์ ไม่อะไรมากมายครับ
“โห่พี่เกม เท่หวะ...”
“ดลก็หล่อนะ น่ารักไปอีกแบบ ดูไม่มีพิษสงเหมือนใส่ช็อป” พร้อมกันนั้นผมก็ล่ำลา ย่า พ่อ แม่และญาติๆ ของผม แล้วเดินก้าวขาขึ้นรถไอ้ดล แล้วออกจากหมู่บ้าน มุ่งหน้าไปยัง บ.ข.ส.
-------------------------------------
ประมาณครึ่งชั่วโมง ดลก็พาผมมาถึง บขส. พร้อมอวัยวะทั้ง 32 ของผม ที่ยังอยู่ครบ
“ไอ้ดล แม่ง ขับน่าหวาดเสียว” ผมบ่นทันทีที่ก้าวขาลงจากมอเตอร์ไซค์ของมัน
“เอาน่าพี่เกม มันเร็วดี แล้วนี่พี่เกมขึ้นรถกี่โมงครับ”
“ประมาณเที่ยงครึ่งอะ เหลือ ชั่วโมงหนึ่ง ไปหาไรกินก่อนเหอะ” แล้วผมกับไอ้ดลก็ไปหาข้าวกินแถวๆ ขนส่ง ก่อนที่ผมจะกลับมาขึ้นรถที่เดิม
“พี่เกมจะกลับมาอีกเมื่อไหร่อะครับ”
“ก็คงซักปีใหม่นะ ทำไม คิดถึงพี่ขนาดนั้นเชียว”
“คิดถึงดิครับ ว่าแต่ก่อนไป ขออะไรหน่อยได้เปล่าครับ”
“อะไร...” ไม่ทันที่ผมจะพูดหรือเอ่ยอะไรไปมากกว่านั้น ไอ้ดลก็แอบหอมแก้มผมฟอดใหญ่ๆ ช่างกล้าจริงๆ แม่ง
“ยังหอมเหมือนเดิม โชคดีนะครับ”
“อือ โชคดี รักษาตัวดีๆ นะมึง อย่าเสือกไปหาเรื่องใครอีกหละ” แล้วผมก็หันหลังกลับ ตรงไปยังรถที่จอดรอ
“อ้าวไอ้ดล มาทำอะไรแถวนี้วะ” เสียงใครซักคนกำลังคุณกับดลแว่วหลังมา
“มาส่งแฟนอะพี่กุ๊น” ก่อนที่ผมจะตกใจไปมากกว่านั้น พนักงานก็ผลักผมขึ้นบนรถ พร้อมกันกับพนักงานขับรถก็เคลื่อนรถออกไป สิ่งที่ผมมองเห็น ก็แค่...
-ผู้ชายคนหนึ่งวิ่งมายังจุดที่รถเคลื่อนตัวออก พร้อมกับมองเข้าในรถอย่างโหยหา-
‘และผู้ชายอีกคนหนึ่งอยู่ในรถ ที่มองออกไปยังผู้ชายคนนั้น อย่างโหยหาเช่นกัน...’
.....................................
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
