(เรื่องสั้น8){น้องจ๋า..น้องน่ารัก}p19 02-02-54 END(ช่วยย้ายห้องด้วยครับ
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

โพลล์

คุณ คิดว่าทั้งสองคนจะสมหวังหรือเปล่า

สมหวัง
107 (93%)
ผิดหวัง
8 (7%)

จำนวนผู้โหวตทั้งหมด: 71

ผู้เขียน หัวข้อ: (เรื่องสั้น8){น้องจ๋า..น้องน่ารัก}p19 02-02-54 END(ช่วยย้ายห้องด้วยครับ  (อ่าน 209439 ครั้ง)

ออฟไลน์ sang som

  • เจ็บจิต!!
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1609
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +108/-6

ออฟไลน์ roseen

  • เก็บความทรงจำที่ดีๆของวันวาน เพราะมันคือกำลังใจของวันนี้
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8646
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +947/-16
                                        แวะเข้ามาตอบเม้นท์ของทุกคน

                                 คุณMimicClub           ครับ  หวังว่าเวลาดีๆของทั้งสองคนจะกลับมา :กอด1:
   

                           คุณ 맀..Lich✿    ขอให้สมหวังนะครับ :กอด1:

                               
                                 คุณpuppyluv     อย่าร้องๆครับ :กอด1:


                            คุณdonutnoi       ต้องรอดูตอนต่อไปครับ :กอด1:


                           คุณ คนริมคลอง      หุๆๆมันก็ต้องมีนิดนึงดิ :jul3:
                                                   คงไม่ใช่อย่างที่สงสัยครับ   ขอบคุณสำหรับกำลังใจ :กอด1:


                          คุณsang som          :กอด1:อย่าร้องๆนะครับ :กอด1: :กอด1:




                                                 :pig4:ขอบคุณทุกคนนะครับที่เข้ามาอ่านและเม้นท์

                               

ออฟไลน์ roseen

  • เก็บความทรงจำที่ดีๆของวันวาน เพราะมันคือกำลังใจของวันนี้
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8646
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +947/-16
                           วันเวลาผ่านไปไวเหมือนโกหก
                  สี่ปีผ่านไปแล้ว สิ่งที่หวังสิ่งที่รอคอย มันยังเหมือนเดิมอยู่มั้ย
                  ตอนนี้ผมได้เดินทางกลับมายังบ้านเกิดอีกครั้ง พร้อมกับหัวใจที่ยังเต็มไปด้วยความหวัง
                  ว่าทุกอย่างยังคงเหมือนเดิม
                  ผมหวังว่าพี่น้ำยังคงรอผมอยู่  คงไม่มีใครเข้ามาแทนที่ผม
                  หวังว่าพี่น้ำรักผมเหมือนเดิมไม่แปรเปลื่ยนไป
                  พ่อกับแม่ไม่ได้ห้ามผมแล้วเพราะทุกอย่างมันเป็นตามที่ผมได้ตกลงกับพ่อไว้
                  ผมเรียนจบโดยที่ไม่ได้ติดต่อกับพี่น้ำเลย
                  ผมทนได้อย่างไรกันนะ แรกๆมันทรมานอย่างมากแต่ก็ต้องทน ผมเชื่อแล้วเพราะรักเราทำทุกอย่างได้            
                  เพื่อจะให้ได้สิ่งที่ฝันไว้ ว่าสักวันว่าผมจะได้เจอพี่น้ำอีกครั้ง  จะได้อยู่ด้วยกัน
                  

                 ได้กลับมายังที่เดิมที่ๆเราเคยอยู่ด้วยกันอีกครั้งมันทำให้ผมรู้สึกอบอุ่นใจอย่างมาก
                 ที่บ้านพี่น้ำเงียบ สงสัยไม่มีใครอยู่  หายไปไหนกันหมดนะ
                 ลองกดกริ่งดูดีกว่า......    กริ่งงงงงๆๆๆ  สักครู่ก็มีคนมาเปิดประตู แม่ของพี่น้ำนั่นเอง
                


                ''ฟ้าเองเหรอลูก  หายไปนานเลยนะ ทำไม ไม่ติดต่อมาบ้างละลูก แม่คิดถึงฟ้ามากเลยนะ''
             ''ฟ้าขอโทษนะแม่ มันมีเหตูจำเป็นที่ฟ้าไมได้ติดต่อกลับ แม่น่าจะรู้ว่าเพราะอะไร''
             ''จ๊ะๆน้ำพูดแบบนี้แม่พอเข้าใจแล้วละ  มาๆเข้าบ้านก่อนดีกว่า''
             ''ฟ้ากลับมาตั้งแต่เมื่อไรลูก''
             ''ฟ้าพึ่งมาถึงไม่นานครับแม่  ''
             ''ยังไม่ได้พักเลยใช่มั้ยจ๊ะ มาถึงก็รีบมาที่นี่เลย''
             ''ครับ''   พี่น้ำหายไปไหนนะ ตั้งแต่เข้ามายังไม่เห็นเลย
                ''มองหาใครเหรอลูกฟ้า มองหาพี่น้ำอยู่หรือเปล่า''
             '' คะ ครับ''
             ''พี่น้ำเขาไม่ได้อยู่ที่นี่หรอกจ๊ะ''
             ''แล้วพี่น้ำเขาไปอยู่ที่ไหนครับ'' ไม่อยู่ที่นี่หมายความว่าไง  แล้วไปอยู่ที่ไหน

              ''ที่เดิมที่พี่น้ำเคยอยู่ไงจ๊ะ ลองไปหาพี่เขาดูสิ ''
            ''ที่เดิม''ผมทวนคำของแม่ที่ได้บอกมา
              ''จ๊ะที่เดิม แต่อะไรๆมันจะเหมือนเดิมอยู่มั้ยแม่ก็ไม่รู้เหมือนกัน ฟ้าต้องไปดูเอาเองนะจ๊ะ''
            ''ครับ  ฟ้าขอตัวไปหาพี่น้ำก่อนนะครับแม่''
            ''จ๊ะ ไปเถอะ''
            

                  ผมบอกลาแม่ของพีน้ำ แล้วเดินไปยังที่เดิมๆที่เราเคยเล่นด้วยกัน
               ใต้ร่มไม้ริมลำธารเป็นที่ๆเราสองคนมานั่งเล่นกันประจำ
               เดินเข้าไปไกล้ๆใต้ร่มไม้ ผมมองเห็นใครคนนึง นั่งหันหน้าไปยังลำธาร
               เหม่อมองไปยังข้างหน้า อย่างสงบไม่ไหวติง
               พี่น้ำๆคนที่ผมรัก   ถึงจะเห็นแต่ข้างหลังแต่ผมยังจำได้เสมอ
               ผมเดินเข้าไปใกล้ๆ แต่พี่น้ำก็ยังไม่รู้สึกตัว ว่าผมได้เดินเข้ามาอยู่หลังพี่เขาแล้ว
               กำลังคิดอะไรอยู่นะ
               คิดถึงผมอยู่หรือเปล่า  
               รู้ตัวบ้างมั้ยว่าน้องฟ้ากลับมาหาพี่แล้ว


              ''ฟ้าใช่มั้ย  ฟ้ากลับมาหาพี่แล้วใช่มั้ย''เสียงที่แผ่วเบาได้ดังขึ้นมาโดยที่ไม่ได้หันหน้ามามองด้วยซ้ำ
                ผมสะดุ้งกับสิ่งที่พี่น้ำได้พูดขึ้นมา  รู้ได้ยังไงมาผมกลับมาแล้ว
              
               ''ใช่หรือเปล่าครับ  ใช่ฟ้าคนรักของพี่หรือเปล่า''
            ''..........'' เสียงคนที่ผมรักทำไม่ถึงได้แผ่วเบาอย่างนี้  พี่น้ำคงทรมานเหมือนผมใช่มั้ย          
            ''พี่รอคนที่พี่รักมานานแล้ว อย่าให้พี่ทรมานไปกว่านี้อีกเลย''
            ''ฮึกๆๆ ฮือๆๆ'' ผมเอามือปิดปากตัวเองไว้แน่น เมื่อได้รู้ว่าพี่เขาก็รอผมอยู่เหมือนเดิมเราสองคนต่างก็รอกันและกัน
                 ใจของสองเรายังคงมั่นคงในรักที่เราทั้งสองได้สัญญากันไว้ ว่าจะรักกันตลอดไป
              

               ผมเดินเข้าไปหา  แล้วกอดแผ่นหลังนั้นไว้  กอดอยู่อย่างนั้นสักพักนึง ก็ได้รู้สึกว่าแผ่นหลังนั่นกำลังสั่น
              เหมือนคนกำลังร้องไห้สะอื้น  คนที่ผมรักกำลังร้องไห้เสียใจ แต่ยังไม่เห็นมามองผม
              
              

             ''พีน้ำ  ฟ้ากลับมาหาพี่แล้วนะ''เสียงเรียกของผมทำให้พี่น้ำได้หันหน้ามามองหน้าผม
                         แล้วกอดผมเอาไว้แน่น เหมือนกลัวว่าผมจะหายตัวไปอีกครั้งถ้าปล่อยผมออกจากอ้อมแขน
                         เราสองคนกอดกันแน่นร้องไห้กับสิ่งที่ผ่านมา  ผมได้แต่หวังว่าเรื่องร้ายๆมันคงผ่านพ้นไปเสียที
          

           ''ฟ้าๆ จริงๆใชมั้ย  ''
           ''ครับ  ฟ้ากลับมาหาพีแล้ว''
           ''ฟ้าจะไม่ทิ้งพี่ไปอีกแล้วใช่มั้ย''
           ''ฟ้าไม่ได้ทิ้งพี่ไปนะพี่น้ำ  ฟ้าไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ แต่ฟ้าไม่มีทางเลือกพี่น้ำเข้าใจฟ้านะ''

           ''ครับ พี่เข้าใจ ฟ้าอย่างร้องไห้นะครับ''
           ''พี่น้ำก็เหมือนกัน''
           ''คิดถึงเหลือเกิน  พี่คิดถึงน้ำเหลือเกิน แต่พี่ไม่รู้จะทำยังไง  จะไปหาฟ้าพี่กลัวว่าจะไม่ได้เจอกับฟ้าอีก
               เพราะพ่อของพี่ได้บอกเอาไว้ ว่าให้รอๆให้น้ำเรียนจบแล้วทุกอย่างจะดีขึ้นเอง''
           ''ฟ้าก็คิดถึงมากพี่น้ำมากเหมือนกัน    ฟ้าคิดว่าจะไม่ได้เจอกับพี่น้ำอีกแล้วพี่รู้มั้ย
               แรกๆพ่อกับแม่ก็ไม่ยอม แต่คงเห็นว่าฟ้าอาการไม่เคยดีขึ้นมั้ง  พ่อเลยให้สัญญากับฟ้า
                ถ้าฟ้าเรียนจบวันไหน พ่อกับแม่ก็จะไม่ขัดขวางเรื่องของเราสองคน''
            ''แล้วฟ้าเป็นอะไร ไม่สบายเป็นอะไรมากหรือเปล่าครับ''พี่น้ำเขาจับตัวของผมหมุนซ้ายขวา แล้วลูบหน้าของผมเบา
                  สายตาที่มองมาที่ผมเป็นสายตาที่เป็นห่วงอย่างมากมาย  สายตาทีมองมาเต็มไปด้วยรักที่มีอยู่เต็มหัวใจ
                  คนที่ผมรักยังคงรักผมอยู่เสมอมาไม่เปลื่ยนแปลง ถึงเราจะห่างกันไกลแต่รักเรายังคงเหมือนเดิม
              

              ''ฟ้าไม่ได้เป็นไรมากหรอกพี่น้ำ ฟ้าแค่ช็อคไปนะตอนนั้น เพราะทุกอย่างมันเกิดขึ้นเร็วเกินไปจนฟ้าตั้งตัวไม่ทัน''
            ''ครับ ดีแล้วที่ฟ้าไม่เป็นอะไร ถ้าเกิดฟ้าเป็นอะไรขึ้นมาพี่คงไม่ให้อภัยตัวเอง''
            ''พี่น้ำอย่าพูดแบบนั่นสิ มันคงไมอะไรที่เลวร้ายอีกแล้วละ''
            ''ครับพี่ก็หวังไว้อย่างนั้นเหมือนกัน แค่นี้พี่ก็จะเป็นบ้าอยู่แล้ว''
            ''พี่รักน้ำนะครับรักมากจนไม่อยากอยู่อย่างนี้คนเดียวอีกแล้ว อย่าจากพี่ไปไหนแบบนี้อีกนะ
                จะไปไหนน้องฟ้าต้องบอกพี่ก่อนทุกครั้งนะครับ  ไม่เอาแบบนั้นอีกแล้ว เข้าใจมั้ยครับ''
            ''ครับ  พี่น้ำฟ้าสัญญา ว่าจะบอกพี่น้ำทุกครั้ง''
            ''พี่รักฟ้านะครับ รักมาก''
            ''ฟ้าก็รักพี่น้ำมากเช่นกัน''
              


              ทุกสิ่งทุกอย่างมันคงเหมือนเดิมถึงแม้ว่ากาลเวลาอาจจะเปลื่ยนไปเนิ่นนาน
             แต่รักของสองเรายังคงมั่นคง คงเพราะใจของเราสองคนมีกันและกันอยู่เสมอ ถึงแม้ระยะทางของวันเวลา
             จะเข้ามาเป็นอุปสรรคขวางกั้น  แต่รักของเราทั้งสองคนยังคงอยู่เหมือนเดิม
              เรายืนกอดกันอยู่อย่างนั้น  จูบที่อ่อนหวานของคนที่ผมรักยังคงหวานอยู่เหมือนเดิมไม่เปลื่ยนแปลง
              

                 คงเหมือนรักของเราที่มั่นคง        รักที่ดูจะมีปัญหา แต่เราสองคนก็ผ่านทุกสิ่งทุกอย่างมาได้
                 ผมต้องขอบคุณพี่น้ำคนรักของผมที่พราเขารอผมอยู่เสมอมา เหมือนกับที่ได้ให้สัญญากันไว้
                   ผมเสียใจที่เราต้องห่างกัน  แต่ไม่เคยเสียใจตั้งแต่ที่ได้รู้จักและรักคนๆนี้มา




                                   ฟ้ารักพี่น้ำเสมอ และตลอดไป
                                    พี่น้ำก็รักน้องฟ้าสุดที่รักของพี่ตลอดไป :กอด1: :กอด1:



                                       จบ แล้วจ้า:3123: :L1:










































                                 :m20: :m20:เดี๋ยวโดนเตะ
                                                    :o12:หนีก่อนดีกว่า เน่ากว่าละครเจ็ดสีรึเปล่าไม่รู้







                                       รอลุ้นเรื่องหน้าต่อดีกว่า :กอด1: :กอด1:
        
  
                  
              
                  
              
                
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 23-05-2011 21:01:06 โดย roseen »

ออฟไลน์ MimicClub

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 323
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +174/-3
 :man1:  จบจนได้สินะ
 :o8: จบด้วยดี   แต่ตัวละครที่พูดเนี่ย ทำเราใจหายเลยอ่ากลัว ว่าจะจบแบบ  ไงดีอ่า  เรื่อง  ผู้มาเยือนในยามวิกาล
แบบเนี๊ย  เค้ารับไม่ได้ :serius2:    แต่ถ้าจบเเบบนี้ก็โอเคอ่ะค่ะ ชอบมากติดตามทุกวันเลย
จนอยาก :beat: คนแต่ง ว่าเมื่อไรจะเอามาลงซักที  รอแล้วรออีก :laugh:
 :กอด1: ขอให้มีความสุข นะค้ะ

ออฟไลน์ roseen

  • เก็บความทรงจำที่ดีๆของวันวาน เพราะมันคือกำลังใจของวันนี้
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8646
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +947/-16
                คุณMimicClub    :m20: :m20:ขอบคุณหลายๆที่อยาก :beat: :beat:


                                      :กอด1:

ออฟไลน์ roseen

  • เก็บความทรงจำที่ดีๆของวันวาน เพราะมันคือกำลังใจของวันนี้
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8646
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +947/-16

ออฟไลน์ donutnoi

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2187
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +195/-7
  :L2:จบด้วยดี สมกับที่รอ :L2:  ตอนแรกแอบตกใจที่แม่น้ำบอกว่าน้ำไม่อยู่ ใจหายวาบแต่ในที่สุดก็ลงเอยด้วยดี   o13 :pig4: :pig4:

ออฟไลน์ roseen

  • เก็บความทรงจำที่ดีๆของวันวาน เพราะมันคือกำลังใจของวันนี้
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8646
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +947/-16

ออฟไลน์ roseen

  • เก็บความทรงจำที่ดีๆของวันวาน เพราะมันคือกำลังใจของวันนี้
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8646
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +947/-16
                                   แวะเข้ามาดู :L2:

               และเข้ามาบอกว่า  ถ้ามีเวลาว่างเดี๋ยวจะเข้ามาลงเรื่องสั้นเรื่องใหม่นะครับทุกคน :กอด1: :กอด1:

ออฟไลน์ LalaBam

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2864
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +227/-2
โอยยยยยยยยย หัวใจเกือบจะวาย o18

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ knightofbabylon

  • it's sorrow that feeds your lies!
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2542
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +180/-51
อ้าวเฮ้ย เพิ่งเห็นเรื่องนี้ อ่านก่อนเม้นทีหลัง :กอด1:

ออฟไลน์ roseen

  • เก็บความทรงจำที่ดีๆของวันวาน เพราะมันคือกำลังใจของวันนี้
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8646
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +947/-16
                         เรื่องที่2
      

                             ยามเมื่อลมหึงมาเยือนมันจะเกิดอะไรขึ้น



    มันคงเหมือนกับผมตอนนี้ที่อารมณ์เดือดสุดๆ      เมื่อรู้ว่าไอ้ตัวดีที่กลับมาจากมหาลัยด้วยได้หายตัวไป
      ไม่รู้ว่ามันหายไปไหนของมันหาเท่าไรก็หาไม่เจอ ในห้องก็ไม่อยู่ โทรหาก็ไม่รับสาย
          ผมเลยอารมณ์เสียอย่างมากที่มันไม่รับสายผม


            
              ผมชื่อวิน  ส่วนไอ้ตัวดีแฟนของผมมันชื่อว่าแมน  มันแมนสมกับชื่อของมัน หน้าตามันหล่อคมเข้ม เป็นสนใจของสาวๆ
               เพราะว่ามันเป็นนักกีฬาของมหาลัย  มันหล่อเทห์  มีสาวๆหนุ่มๆเข้ามานั่งเชียร์อยู่เสมอ
                เมื่อใดที่มันลงเล่นที่ในสนาม มันดูดีเสมอในสายตายของใครๆ  แฟนคลับของมันเยอะแยะ  
                 หนึ่งในนั้นก็มีผมอยู่ด้วยคนนึงที่ตามไปนั่งดูนั่งเชียร์มันเป็นประจำ
                  เพราะมันหล่อ ไอ้เรื่องเจาชู้เลยเป็นของคู่กัน  เปลื่ยนคู่ควงเป็นว่าเล่น เพราะมีคนเข้ามาหาให้มันเลือกเอง
      

          แต่มันเองก็คงสังเกตุเห็นว่าผมเข้าไปนั่งเชียร์มันอยู่เป็นประจำมั้ง  เลยเข้ามาจีบแล้วขอผมเป็นแฟน ทั้งที่ผมเป็นผู้ชาย
           ผมเองไม่ได้นึกฝันหรอกว่ามันจะเข้ามาสนใจผม  แต่ก็ได้ตกลงเป็นแฟนกับมันไป
            เราได้ย้ายเข้ามาอยู่ด้วยกัน เราสองคนก็ได้ตกลงพูดกันเรื่องเจ้าชู้กับเรื่องเที่ยว ว่าให้มันเลิก
              เรื่องเที่ยวมันบอกว่าคงค่อยเป็นค่อยไปเพราะมันมีเพื่อนที่ต้องไปเลี้ยงเวลาแข่งจบอะไรแบบนี้
               แล้วเขานัดเลี้ยงกันมันก็ต้องไปกับเพื่อน  ผมเองก็เข้าใจว่ามันเองก็มีเพื่อนฝูงมันก็ต้องมีกันบ้าง
                เลยไม่ได้ว่าอะไรกับเรื่องนี้แต่ก็ต้องบอกกันว่าจะไปไหน  มันก็รับปาก
                 แต่เรื่องเดียวที่ผมขออย่างเด็ดคือเรื่องเจ้าชู้  เพราะมันมีคนเข้ามาหามันตลอด
                  ผมกลัวว่าจะมีปัญหาเข้าสักวันก็เลยให้มันสัญญา ว่าให้มันเลิกเจ้าชู้เพราะว่ามันมีผมอยู่แล้ว
                   เพราะว่าผมเอง ไม่ว่าเมื่อก่อนหรือว่าตอนนี้ ผมไม่ได้ยุ่งเกี่ยวกับใคร
                    ไม่ใช่ว่าไม่มีใครมาสนใจผม แต่พราะผมสนใจมันคนเดียว เลยบอกปัดคนที่เข้ามาจีบ
                     มันก็รับปากว่าจะเลิกเจ้าชู้
                      แต่ก็มีเข้ามาบ้างที่เข้ามาเกาะแกะมัน แต่ก็โดนผมอาละวาดซะจนไม่มีใครเข้ามายุ่งกับมันอีก


          ผมนั่งรอมันจนดึกดื่นเกือบเที่ยงคืน มันก็ยังไม่กลับมา  โทรไปหามันก็ไม่รับสาย
          พอโทรไปหลายครั้งมันก็ปิดเครื่องซะงั้น  ยิ่งทำให้ผมอารมณ์เดือดเข้าไปกันใหญ่
          โกรธจนตัวสั่นที่มันไม่รับสาย แต่นี่มันยังมาปิดเครื่องหนีอีก อย่าให้รู้นะมึงว่าอยู่ที่ไหน
          วันนี้กูกับมึงต้องเจ็บกันไปข้างนึงแน่ๆไอ้แมน
           กูจะเอาเลือดอกจากหัวมึงให้ได้ไอ้แมน   ไม่งั้นไม่ใช่ไอ้วิน

                  
              ผมลองโทรเข้าไปที่เบอร์ของเพื่อนมันที่ชื่อติ  รอสายอยู่แป๊ปนึงเพื่อนของมันก็รับสาย
          ''โหล ใครว่ะ''เสียงไอ้ติเพื่อนของมันรับสาย เสียงเพลงที่ดังเข้ามาทำให้รู้ว่ามันอยู่ที่ร้านอาหาร
          ''ฮัลโหล ไอ้ติ  ไอ้แมนอยู่กับพวกมึงหรือเปล่า''
         '' อยู่ๆ  มันอยู่กับพวกกูนี่''
         ''แลวอยู่ที่ไหน''
         ''อยู่ที่ร้านประจำ ตรงที่.. มาถูกนะ''
         ''เออๆ เดี๋ยวเจอกัน แค่นี่นะ''


             ผมนั่งรถออกไปที่ร้านตามที่ไอติบอก  สักพักนึงรถก็จอดที่ร้านแห่งหนึ่ง
            ลงจากรถก็ได้ยินเสียงเพลงที่ดังกระหึ่ม   เสียงที่ดังออกมานอกร้านหนวกหูอย่างมาก
            ทนฟังเข้าไปได้อย่างไร  ถ้าไม่เป็นห่วงมนผมคงไม่ออกมาตามมันแบบนี้

                
                ผมเดินเข้าไปในร้านมองซ้ายมองขวา ก็หันไปเจอกับโต๊ะนึงที่มีพวกมันนั่งอยู่หลายคน
            ผมเดินเข้าไปหามัน ไอ้ตัวดีของผมมันนั่งอยู่กับเพื่อนๆของมัน ในตักของมันมีเด็กหนุ่มน่าตาดี
            นั่งกอดกันอยู่  ผมเดินไปหยุดที่ข้างหลังของมัน เพื่อนๆของไอ้ตัวดีพอเห็นหน้าผม
            พวกมันทำสีหน้าตกใจ  คงตกใจที่เห็นเข้ามาในร้านเพียงคนเดียวด้วยสีหน้าที่โกรธ
            แต่ไอ้แฟนตัวดีของผมมันคงยังไม่รู้  แต่ก็มีเพื่อนของมันคนนึงพูดขึ้น

                        ''ไอ้แมน เมียมึงมาตามว่ะ''
                    ''ครายๆๆใครเมียกู  เมียมีเมียพี่ต้องมาถ้าเมียไม่มาก็เพราะเมียกูไม่มี''
                    ''แต่กูว่ามันมาแล้วว่ะ''
                    ''มันจะมาได้ไงวะ''
                    ''พี่แมน มีแฟนแล้วเหรอครับ'' เสียงเด็กนั่นถามขึ้นมา
                        ''ไม่มีครับ พี่แมนคนนี่ไม่มีแฟน พี่แมนโสดครับน้องนุ''แล้วกูเป็นใครว่ะไอ้แมนถ้ากูไม่ใช่เมียมึง
                        ''จริงนะครับพี่แมน''
                    ''ครับจริง พี่แมนพูดจริงเสมอ'' แล้วที่มึงสัญญากับกูละ ผมยืนนิ่งฟังที่มันพูด
                           เพื่อนมันกำลังจะพูดอะไรไม่รู้แต่ผมได้ห้ามไว้ว่าอย่าพูด ผมอยากรู้ว่ามันจะพูดอะไรออกมาบ้าง
                           ตอนที่มันไม่ได้อยู่ต่อหน้าผม

                        ''แล้วพี่แมนจะไปต่อที่ไหนครับนุไปด้วยคนได้มั้ยครับ''
                    ''ได้ครับน้องนุ น้องนุอยากไปไหนละครับเดี๋ยวพี่แมนจะพาไป''
                    ''พี่แมนไปที่ไหน นุก็ไปที่นั่นกับพี่แมน''
                    ''น่ารักจริงเลยน้องนุ''
                    ''น่ารักแล้วรักมั้ยละ'' ไอ้ที่มึงอ้อนนะแฟนกู
                        ''รักสิครับ  พี่แมนรักน้องนุคนเดียว'' ไหนมึงบกว่ารักกูคนเดียวไงไอ้แมน
                    
                 ผมได้ยินสิ่งที่มันพูดแล้ว ถึงกับอึ้งกับสิ่งที่หูของตัวเองได้ยิน ถึงมันจะเมาก็เถอะแต่มันเจ็บ
                  เหมือนกับว่าคำบอกรักที่ผ่านมา เหมือนกับคำหลอกลวงที่มีให้กัน เพราะอะไรมันถึงทำแบบนี้
                   มันมาเที่ยวผมไม่ได้ว่า แต่เรื่องเจ้าชู้ที่ผมได้ขอมันไว้ ต่อหน้าผมมันบอกว่ารักผม
                    แล้วต่อหน้าอื่นๆและเพื่อนๆของมัน   มันก็ยังบอกว่ารักคนอื่นๆที่ไม่ใช่ผม
                      มันเห็นผมเป็นอะไรสำหรับมันกันแน่ คงเห็นว่าผมโง่  
                       ไปไหนไม่บอก ปิดโทรศัพท์หนีเทียวแล้วจะให้ผมเข้าใจว่าอะไรอีก
                        นอกเสียจากว่ามันเบื่อผมแล้ว  มันกำลังจะทิ้งผมแล้วไปหาคนอื่น
                         ได้ไอ้แมนถ้ามึงจะเลิกกับกู  งั้นวันนี้มึงกับกูได้เห็นดีกันแน่ๆ
                          ผมได้แต่ยืนมองดูมันอยู่นิ่งเฉย  แต่เพื่อนๆของมันเริ่มจะนั่งไม่ติดอยู่กับที
                        


                        ''เดี๋ยวพี่แมนจะพาน้องนุไปเที่ยวสวรรค์นะครับคนดี'' มึงได้ไปแน่ไอ้แมนแต่เป็นนรกแทน
                        ''ไอ้แมนกูว่ามึงเมาแล้วกลับบ้านดีกว่า     มึงเมามากแล้วนะเว้ย''
                    ''เสือกมาไล่กูอีกนะมึงติ  เดี๋ยวกูจะไปต่อกับน้องนุ''
                    ''แต่กูว่ามึงกลับบ้านดีกว่านะไอ้แมน ไม่งั้นมึงตายแน่ๆงานนี้''
                    ''เชรี่ยเสือกมาแช่งกูอีกนะพวกมึง อิจฉากูรึไง''
                    ''พวกกูไม่ได้แช่งมึง แต่เมียมึงมาตามจริงๆ''
                    ''มันจะมาได้ไงว่ะ มันมาไม่ถูกหรอก กูไม่ได้บอกมัน โทรศัพท์กูก็ปิดเครื่องไว้มันจะมาได้ไง
                          หรือว่าใครโทรไปบอกมัน''
                     ''ไม่มีใครโทรบอกวินมัน แต่มันโทรเข้ามาที่เบอร์กูนี่ กูเลยบอกมันไปว่ามึงอยู่ที่นี่''
                     ''เชรี่ยแล้วมึง ไปบอกมันทำไม มึงหลอกกูใช่มั้ยไอ้ติ''
                     ''กูไม่ได้หลอกมึง  มึงลองหันไปดูข้างหลังมึงก็แล้วกัน
                    ''ไหนๆไม่เห็นมีใคร''มันพูดค้างไว้แค่นั้น แล้วมันก็ลุกขึ้นผลักเด็กนุนั่นออกจากอ้อมแขน


                 เด็กนั่นเกลือบล้มลงกับพื้น ส่วนไอ้ตัวดีหันมามองหน้าผม มันทำหน้าตกใจอย่างมากที่เห็นผมมายืนอยู่ต่อมัน
                   เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นภายในร้านยังไม่เป็นที่สนใจของคนที่เข้ามาเที่ยว
                

                 ''พี่แมนเกิดอะไรขึ้นครับ แล้วพี่แมนผลักผมทำไม''เด็กนุเดินเข้ามาจบแขนไอ้แมนแล้วถาม
              ''เออ..เมียพี่เขามาตามพี่กลับบ้าน''
              '' ก็ไหนพี่แมนบอกกับผมว่าพี่ไม่มีแฟนไงครับ''
              ''มี พี่มีเมียแล้วครับ คนที่ยืนอยู่ข้างหน้าพี่นี่ไง''
              ''น้องนุออกมาก่อนดีกว่าครับ'' ไอ้ติมาดึงน้องนุออกไป  เด็กนั่นพยายามขืนตัวเองไว้

            
         มันเดินเข้ามาหาผม แต่ผมชี้หน้าของมัน บอกให้มันหยุดอย่าเดินเข้ามา
        
       ''มึงไม่ต้องเข้ามา กูขอพูดอะไรหน่อย'' มันทำหน้าจะร้องไห้กับสิ่งที่ผมจะพูด
       ''มึงเคยสัญญากับกูใช่มั้ยว่ามีอะไรเราต้องบอกกัน'' ผมทวนสัญญาที่มันเคยรับไว้
       ''ใช่ กูเคยสัญญากับมึงไว้  กูขอโทษนะวิน''
      ''มึงเคยสัญญา ว่าไปไหนมึงจะบอกกู มึงไปเที่ยวกูไม่ว่า กูเข้าใจว่ามึงมีเพื่อนฝูงที่ต้องคบกัน
         แต่มึงหนีกูมา มึงปิดโทรศัพ์ กูโทรมามึงก็ปิดเครื่องหนีกู  มึงเคยสัญญาใช่มั้ย  มึงรู้มั้ยว่ากูเป็นห่วงมึงแค่ไหน
         ที่มึงหาย ''
      ''กูเคยสัญญาวิน แมนขอโทษนะ ที่แมนผิดสัญญา'' มันเดินเข้ามาหาผม  แต่ผมถอยออกห่าง
       ''มึงหยุดอยู่ตรงนั้น ไม่ต้องเดินเข้ามากูขอถามมึงอีกข้อเดียว แล้วกูจะไม่ถามอะไรมึงอีก
         ฟังที่กูพูดให้ดี   กูเคยขอให้มึงเลิกเจ้าชู้และรักกูคนเดียวใช่มั้ย'' มันเจ็บและจุกแน่นในอกอย่างมากที่ได้ถามคำนี้ออกไป
         มันพยักพร้อมกับคำตอบที่ได้มาพร้อมกับน้ำตาของมันที่ไหลออกมา
      
        ''กูเคยสัญญากับมึงวินกูขอโทษ ที่กูผิดสัญญาผิดคำพูด ยกโทษให้กูนะ กูจะไม่ทำอีกแล้วเรากลับบ้านกันนะวิน''
       ''กูได้คำตอบแล้วว่ะ  ตอนนี้กูได้คำตอบให้กับตัวเองแล้ว ว่าต่อหน้ากูมึงบอกรักกู
          แต่พอลับหลังกู มึงมาบอกรักคนอื่น  ที่ผ่านมากูคงโง่   โง่เป็นควายให้มึงหลอกอยู่ได้ตั้งนาน
          กูพอแล้วแมน  กูพอแล้ว   กูว่าเราสองคนเลิกกันเถอะ''ผมพูดออกไปพร้อมน้ำตาที่ไหลออกมา

       ''วิน แมนไม่เลิกกับวินนะ แมนไม่เลิก '' มันเดินเข้ามาหาผมอย่างรวดเร็ว
        แต่มันยังไม่เร็วพอ ไปกว่ามือของผมที่คว้าขวดเหล้ามาไว้ในมือแล้วฟาดไปที่หัวของมันอย่างแรง
        กูบอกแล้วว่ากูจะเอาเลือดมึงออกจากหัวของมึง  มันเซถอยไปข้างหลัง แต่ตาของมันยังจ้องที่หน้าผมอยู่
         มันเจ็บผมก็เจ็บ   มันมองหน้าผมแล้วยิ้ม    บนหน้าของมันมีเลือดไหลออกมาอย่างมากมาย  
        จนมันล้มลงไปกับพื้น เพื่อนๆมันตกใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
        ตอนนี้ทั้งร้านมีแต่เสียงที่ดังอื้ออึงไปกับเหตุการณ์ที่ชุลมุนที่มันเกิดขึ้นภายในร้าน


                    ผมเดินออกมาจากร้านโดยไม่หันกลับไปมองเหตุการณ์ข้างหลัง  ในเมื่ออะไรมันไม่เป็นไปตามที่เคยรับปากกันไว้
                        ก็อย่าฝืนมันต่อไปอีกเลย      ผมเรียกรถแท็กซีแล้วกลับมายังที่พักพร้อมกับน้ำตา กับคำว่า
                           เราเลิกกันเถอะที่ออกมาจากปากของผมเอง

              


                    


                                            มาอีกเรื่องแล้วนะครับสำหรับเรื่องสั้น
                                                                   :กอด1:  
      
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 26-05-2011 02:37:33 โดย roseen »

ออฟไลน์ badcow

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1677
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +112/-10

ออฟไลน์ love2y

  • (′~‵)
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2059
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +502/-11
Re: (เรื่องสั้น2)ยาม&#
«ตอบ #43 เมื่อ26-05-2011 01:59:48 »

งืดดดดดด เค้างง เดี๋ยววิน เดี๋ยวนิว >_<
มันยังมีตอนพิเศษอีกชิมิคะ คุณ roseen
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 26-05-2011 02:04:09 โดย love2y »

ออฟไลน์ roseen

  • เก็บความทรงจำที่ดีๆของวันวาน เพราะมันคือกำลังใจของวันนี้
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8646
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +947/-16
คุณlove2y  โทษทีนะครับที่ทำให้สับสน
                 ได้แก้ไขเรียบร้อยแล้วขอบคุณมากที่เตือน
                 ยังมีตอนต่อไปครับ  ยังไม่จบครับ

4life

  • บุคคลทั่วไป

ออฟไลน์ Piaanie

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1225
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +119/-2
แค่นี้ยังน้อยไปด้วยซ้ำ ไอ้เลว :z6: :z6:

ออฟไลน์ MimicClub

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 323
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +174/-3
 :laugh:  วินนายแน่มาก  เอาเลือดของคนเจ้าชู้ออกซะมั่งก็ดี

ออฟไลน์ donutnoi

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2187
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +195/-7

ออฟไลน์ litlittledragon

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1938
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +304/-1
แล้วแมนจะทำไงต่อล่ะ หัวแตกเลยมั้งนั่น วินเอ๋ยใจเย็น เขาเจ็บตัว แต่เราเจ็บที่หัวใจ
อีกนานกว่าแผลในใจเราจะหาย

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ cancan

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1168
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +581/-0
เรื่องที่สองมันสะเทือนอารมณ์มากกกกก 
วินสู้ๆ วินสู้ตาย :ped149:
ขอบคูณค่ะ

ออฟไลน์ golove2

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4478
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +277/-6
ดีแล้วล่ะวิน

ผู้ชายแบบนี้เลิกไปเลย

 :z6: :z6:

ออฟไลน์ badcow

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1677
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +112/-10

ออฟไลน์ MyTeaMeJive

  • MyTeaMeJive
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1894
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3313/-9
จากประสบการณ์จริง (อินไปมั้ยเนี่ยผม 555)
เจ้า่ชู้ไม่ใช่ไข้หวัด กินยาไม่หาย ปล่อยไว้ก็ไม่สามารถอาการดีขึ้นได้เอง

ตามนั้น

lunar

  • บุคคลทั่วไป
อย่างแมนต้องเจอแบบนี้ :beat: แล้วตามด้วยนี่:z6:และ :beat: :z6: :beat: :z6: :beat: :z6:

วินหาผัวใหม่โลด อย่าได้แคร์


:pig4:

ออฟไลน์ roseen

  • เก็บความทรงจำที่ดีๆของวันวาน เพราะมันคือกำลังใจของวันนี้
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8646
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +947/-16
                             แวะเข้ามาตอบเม้นท์

             คุณLittle Diamond   ลุ้นน่าดู :กอด1:

           คุณknightofbabylon  อ่านได้ตามสบายครับ :กอด1:

           คุณbadcow  รอก่อนนะครับ :L1:

           คุณ4life    เอาอะไรฟาดดี  จระเข้ดีมั้ย  :L1:

           คุณPiaanie  ใช่ๆนิสัยไม่ดี          :z6:

           คุณMimicClub   งานนี้คงเข็ดกันบ้างละ :กอด1:

           คุณdonutnoi   มันก็ต้องมีกันบ้าง แต่แบบนี้ก็ไม่ไหว  :L2:

           คุณlitlittledragon  โดนซะมั่งมันจะได้รู้  ว่าไม่ใช่ของตาย:L2:

           คุณcancan     ชอบเปล่าครับ :กอด1:

           คุณgolove2     หุๆๆๆเลิกเลยเหรอ   :L2:

           คุณbadcow   ปางตายแน่ๆ :laugh:

           คุณ jivetea   เห็นด้วยๆ แบบนี้ต้องกำราบให้อยู่หมัด :angry2:

           คุณ  lunar     เอางั้นเลยเหรอ :3123:





                          :pig4: :L1: :กอด1:ทุกคนที่เข้ามาอ่านและเม้นท์เป็นกำลังใจครับ

           
 



 

ออฟไลน์ beer

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 315
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +18/-0

Mileson

  • บุคคลทั่วไป
อยากอ่านต่อแล้วครับ อยากรู้ว่าจะลงเอยแบบไหน

hahn

  • บุคคลทั่วไป

ออฟไลน์ jiki

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1567
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +175/-2
หืม จบแค่นี้จริงๆเหรอ?
ให้จิ้นต่อเองใช่ป่ะ *นั่งจิ้น*

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด