ใจนึงก็โล่งอกที่พระเอกเคลวินไม่ทำอะไรเด็ก บันนี่สีส้มของเค้ายังคงใสซื่อบริสุทธิ์ น่ารักน่าชัง เย้.....
ส่วนอีกใจนึงก็เสียดายของ ยาที่เฉินอุตส่าห์ซื้อมาในราคาแพงแสนแพง เคนอิจิกลับใช้ไม่เป็นเสียนี่ เฮ้อ....
จริงๆ แล้วการโดนยาชนิดนี้ เท่าที่รู้มา ไม่สามารถบรรเทาอาการได้ด้วยการปล่อยให้ร้องไห้จนหมดแรงไปเอง เนื่องจากเรื่องนี้เป็นเรื่องราวใสๆ ของกระต่ายน้อย เค้าจึงอนุโลมให้ผ่านได้ แต่ถ้าเป็นเรื่องสายสืบฯที่อุดมไปด้วยหลักการและเหตุผล เค้าจะไม่ทางปล่อยผ่านไปแน่ หึหึ
ตอนนี้พ่อเคลวิน แสนดีได้ใจ แถมมีโมเม้นต์น่ารักให้คนอ่านได้เขินแฮะ น้ำแข็งในใจคุณพ่อคงเริ่มละลายบ้างแล้ว แต่เรื่องปากแข็งของพี่แกนี่ซิ จะทำเยี่ยงไร
เอาหล่ะ ที่ผ่านๆ มา คนอ่านก็บอกกล่าวกันว่าเขียนเรื่องได้น่ารักขนาดนี้ เคนอิจิคงน่ารักมากเช่นกัน ซึ่งเคนอิจิก็ได้ออกมารับสมอ้างกวาดคำชมเข้าตัวเอง
ณ ตอนนี้ เค้าติดใจประเด็นกางเกงในผ้าสีขาวลายนกทวิสตี้ยิ้มแฉ่งสีเหลืองสด เค้าจะไม่ถามนะว่าเคนอิจิใช้แบบนี้หรือเปล่า เพราะดูจะเป็นการก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวมากเกินไป แต่เค้าจะถามว่า เคนอิจิมีแบบนี้กี่ตัว?
+++++++++++++++++++
อ้อ....ในฐานะกรรมการคัดเลือกและตัดสินนิยายสายสัมพันธ์ไทย-จีน ขอแจ้งแก่นักเขียนว่าสามารถมีบทเลิฟซีนในเนื้อเรื่องได้ ถ้าเลิฟซีนนั้นสอดคล้องและมีความสัมพันธ์กับเนื้อหา แต่ถ้าตัดฉับและยังผลให้คณะกรรมการค้าง จะโดนตัดคะแนนในด้านความต่อเนื่องของเนื้อหา
จึงเรียนมาเพื่อทราบและโปรดดำเนินการ
+1 ให้คุณพ่อเคลวิน