ต่อ
“เอ่อ...อ่า.....อ่า.....ห้า.......แสนหนึ่ง”
“แสนหนึ่ง.......ไม่เกินไปหน่อยหรือ”
“ไม่เกิน” ฮะฮ่า มันไม่มีปัญญาจ่าย ภานุยิ้มกว้างรีบพลั่กมันออกไปลุกขึ้นจากเตียงทันที
“ของมันขึ้นอยู่กับคุณภาพ....ไอเรียนวิศวะมหาลัยที่มีชื่อเสียง
ระดับการศึกษาดีมีคุณภาพอย่างนี้มันก็ต้องให้สมราคาหน่อย ยูไม่สนใจก็แล้วไป ลา....”
คำว่า ก่อนยังไม่ทันหลุดจากปาก มือแข็งๆคว้าข้อศอกเขาดึงให้ถอยห่างจากประตู ไอ้ฝรั่งยิ้มเยาะเหมือนเป็นเรื่องจิ๊บๆ
“โอเค แสนก็แสน แต่ขอให้สมราคาหน่อยนะ”
เฮ้ยยย เอาจริงง๊ะ ภานุอ้าปากค้างอย่างสมองว่างไปชั่ววูบ มันจูบเขาทันทีแบบไม่ให้ได้ตั้งตัวเลย
ชายหนุ่มดิ้นขลุกขลักหนีมือที่ลวนลามไปทั่วทั้งตัวแต่หนีพ้นเสียที่ไหน ยิ่งดิ้นก็ยิ่งเร่าร้อน
อื้อ...อือ...เสียงอู้อี้ในลำคอประท้วงเบาลงเรื่อยๆ ลิ้นที่แทรกเข้ามาสัมผัสอย่างรุนแรงไปทั่วโพรงปากทำให้ขนลุก
เสียววาบในท้องน้อยอย่างประหลาด จูบมันรสชาติอย่างนี้เองหรือ รู้สึกดีเป็นบ้า
“ไง...เงียบไปเลยนะ”
เงียบเหียกไรวะ..กรูหายใจไม่ทัน ไม่เห็นเรอะไง ภานุได้แต่ใช้สายตาด่าแทนคำพูด
น่าโมโหอยู่หรอกแต่ว่าอาการวาบหวิวในอกนี่สิมันกำลังเต้นตุ๊บๆอยู่ข้างใน รอบางอย่างอยู่
ไอ้ฝรั่งหล่อถอดเสื้อเขาโยนออกไป พอมาถึงกางเกงมันทำให้เขาอายอย่างบอกไม่ถูก
เขาไม่เคยโป้ให้ใครเห็นเลย แต่แทนที่จะโวยวายห้าม เขากลับนิ่งเฉยมองคนแปลกหน้ารูดมันออกจากปลายเท้า
ก่อนมันจะหันมาจัดการลอกเปลือกตัวเองบ้าง หุ่นมันดีจริงๆแข็งแรงมีกล้ามเนื้อไม่ขี้ก้างอย่างเขา
แถมไอ้นั้นยังประกาศศักดาโจ๋งครึ้ม ภานุขมวดคิ้วชักกลัวสวัสดิภาพตัวเองแล้วสิ ไอ้นี้ต้องหื่นแน่ๆ มันต้องโคตรหื่นเลย
ไอ้บ้ายิ้มมุมปากใส่หน้าเขาก่อนเข้ามาจูบอีกครั้ง รสหวานปลายลิ้นแผ่ซ่านไปทั่วปาก
มันซาบซ่านชวนให้มึนเมาเหลือเกิน มือและปากร้อนๆไล่จากซอกคอมาถึงหน้าอก
ปากนุ่มดูดดื่มเขาจนร้อนเร่ายิ่งเลื้อยลงต่ำมาถึงท้องน้อยค่อยๆละเลียดไปรอบๆจุดอ่อนไหวของเขาไปมา
จนอดกลั้นไม่ไหวต้องขอร้องออกมา
“ตรงนั้น...”
“ตรงนี้เหรอ” เขากำมันไว้ในมือแล้วขยับเบาๆ เท่านี้สวรรค์รำไรก็มาเยือน
“ใช่...ใช่....นั้นแหละ”
“ขอไอเล่นมันหน่อยได้ไหม”
“ได้...ได้...อยากทำไรก็ทำเลย โอ้อออออ...” มันเอาปากครอบลงไปจนสุด
ภานุแอ่นตัวขึ้นด้วยความเสียวสุดๆ มันวิเศษกว่าสำเร็จความใคร่ด้วยมือตัวเองเป็นร้อย เป็นพันเท่าเลย วิเศษสุดๆ
“อ่า.....อะ...อาาา...” ภานุซี้ดปากอย่างมีความสุขที่ล้นปรี่ เขาเริ่มแอ่นสะโพกตามจังหวะปากที่ดื่มด่ำล้ำลึก
และเร็วขึ้น....เร็วขึ้น จังหวะกระชั้นราวกับหัวจักรรถไฟที่กำลังพุ่งทะยาน
“อ๊าาา...อูววว...อะ..อะ..อูววว” ภานุเหยียดเกร็งกระตุกอยู่หลายทีตอนทะลักความสุขออกมาอย่างมากมาย
ทั้งหมดถูกอีกฝ่ายดื่มกินด้วยความยินดี เขาหอบแฮ่กหายใจหายคอลนลานอยู่หลายนาที
กว่าจะลืมตาขึ้นมาเห็น ไอ้ฝรั่งมองอยู่
“ครั้งแรกเหรอ”
เขาพยักหน้า เซ็กส์ครั้งแรกในชีวิตเลย อีกฝ่ายยิ้มกว้างสายตาหื่นกระหายยิ่งกว่าเดิมเสียอีก
“ไม่เป็นไร งั้นเริ่มเบาๆกันก่อนนะ”
หมายความว่าไง?? ภานุอยากถามแต่ไม่มีโอกาสอีกแล้ว มันจับเขาพลิกคว่ำซุกหน้ากับหมอน
มือดึงสะโพกเขาขึ้นและแล้วเขาก็ได้เรียนรู้ถึงความหรรษาที่แท้จริง
ปากและลิ้นสัมผัสตรงๆกับส่วนที่ไวต่อสัมผัส มันไล้เลียไปรอบๆทวารพร้อมกับนิ้วแทรกเข้ามาเบิกทางเขาทีล่ะน้อย
“อ่า....อูวววววว” ภานุไม่คิดว่าตัวเองจะซี้ดปากอย่างเผ็ดร้อนขนาดนี้ราวกับตัวเองร่านสวาทนัก
ช่องทางเขาถูกสำรวจอย่าชำนาญจนชุ่มฉ่ำ นิ้วและลิ้นผละจากไปอย่างแสนน่าเสียดาย
แต่ก็ถูกแทนที่ด้วยสิ่งที่แข็งแรงและมุ่งมั่น มันเปียกลื่นด้วยน้ำมัน มันทำเขาเจ็บมากจนต้องกัดหมอนแน่น
ข้างในเขาร้อนทรมานอยู่นาน ส่วนหัวดันเข้าไปช้าๆ
ผิวขุรขระสัมผัสด้านในของลำไส้ทำให้ฉงนสงสัยขึ้นมาแวบหนึ่งว่านั่นคืออะไร??
“อะ...โอ้ยยย เจ็บ...เจ็บ เอาออกก่อนได้ไหม โอ้ย”
“ใจเย็น....อูยยยย อ่า สุดยอด...ไอว่าแล้ว.. ตั้งแต่เห็นครั้งแรก ไอก็ว่ายูน่ารัก ตอนนี้ยูเด็ดที่สุด อ่า....ดีขึ้นหรือยัง”
เขาถามพลางสอดมือมาด้านนวดคลึงน้องน้อยของภานุ ไม่นานมันก็แข็งแรงกลับมาผงาดอีกครั้ง
“อะ...อ๊า...อ๊า” เขาร้องด้วยความเสียวซ่าน ช่องทางตอดรัดสิ่งแปลกปลอมในตัวสุดแรง
ร่างแกร่งคล่อมลงมาซบกอดเขาอย่างมันเขี้ยว
“อืมมม...อย่างนั้น...ดี..ดีๆๆๆ” พูดพลางโยกตัวช้าๆ ส่วนนั้นกระทบแก้มก้นเบาๆ
ความเจ็บปวดค่อยๆจางหายไปแล้วความเสียวซ่านก็เข้ามาแทนที่ มากขึ้นๆๆๆๆ
“อูยยยยยย......อ่า” ภานุอ้าปากค้าง เสียงของความหรรษาลอดออกจากปาก
ทุกอย่างเริ่มเข้าที่แล้ว ลีลาและความเร็วก็กระหน่ำซ้ำเติมเร็วขึ้นๆ
“อ๊า!!!!...โอ้ออออออออออ”
“ไม่เจ็บแล้วนะ”
“ไม่...ไม่แล้ว....อ๊า....” ภานุไม่เคยบ้าคลั่งอะไรเท่านี้ เขาถูกกระแทกหัวโยกหัวคลอน
ได้ยินเสียงกระทบพร้อมกับเสียงครางด้วยความสุขสะใจ โลกไร้เดียงสาของเขาพังทลายแล้ว
ณ.เวลานี้มันเป็นโลกของความกระหายและตักตวงมาเติมเต็มตัวเองให้เต็มที่....จะตะกละบ้างมันจะเป็นไรล่ะ
“อ้า...อ่าาาาา...อูววววว...แรงๆ....อาาาาา...เอาอีก อ๊าววววว”
“อื้อ!! ......เยส....เยส”
ภานุทึ้งผ้าปูที่นอนกระจุยกระจาย อารมณ์ดิบระเบิดออกมารับการกระทบกระทั่งหนักขึ้นกว่าเดิม
เขาถึงขีดสุดอย่างรวดเร็ว ความรู้สึกตอนนั้นเหมือนได้ขาดใจไปชั่วขณะหนึ่ง ความสุขทะลักออกมาบนที่นอน
เขาล้มพังพาบอย่างหมดเรี่ยวแรง หัวใจเย็นวาบราวกับหยุดชั่วขณะ ก่อนจะกลับมาเต้นช้าๆอีกครั้ง
“อื้อ!!” เขาอุทานออกมา เมื่อโดนอัดเข้ามาไม่ยั้งข้างหลังเขายังเร่งความเร็วไล่ตามเขามาจนทัน
“อ๊า...อ๊า....ฮ๊า...อาาาาาา...” รู้สึกได้ถึงความร้อนแรงในตัวกำลังกระตุกอย่างแรงหลายครั้งก่อนปลดปล่อยน้ำออกมา
มันช่างวิเศษสุด พวกเขานอนเกยก่ายอย่างหมดแรง เนื้อตัวชุ่มไปด้วยเหงื่อและน้ำรัก
“ร้อน.....เปิดแอร์ทีสิ” ภานุว่าปนหอบ
“เดี๋ยวนะ” อีกฝ่ายนอนหายใจหอบแฮ่กอยู่หลายทีกว่าจะรวบรวมแรงลุกขึ้นหยิบรีโมทเปิดให้ความเย็นไหลเข้ามา
ร่างสูงกลับมานอนกกกอดอยู่ข้างๆยังกะเป็นผัวเมีย แต่เขาไม่มีอารมณ์จะเถียงแล้ว อยากนอนตายห่า
“นี่.....ยูชื่ออะไร”
เอ่อ....ยังไม่รู้ชื่อมันเหมือนกัน “ภานุ”
“พานุ๊.....ไนท์! ไอ จิอานี่ สปาเตอรโร่”
“อิตาเลี่ยน”
“อือหื้อ”
“เฮ่อ...” ไม่สนหรอก ง่วงแล้ว เขานอนหันหลังให้เคลิ้บหลับไปครู่เดียวก็รู้สึกว่ามีมือยกขาเขาขึ้น
บางอย่างชำแรกเข้าในตัวเขา มันแน่นและจุกไปหมด
“อื้อ....”
“อูววววว.....สุดยอด ข้างในยูรสชาติดีจริงๆ” พูดแล้วมันก็ตั้งหน้าตั้งตากระแทกอย่างเมามันเหมือนอดอยากมาจากไหน
ภานุทำอะไรไม่ได้ นอกจากส่งเสียงร้องออกมาอย่างสุดกลั้น เขาถูกกระทำซ้ำแล้วซ้ำอีกจนวูบไปตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้
ก่อนจะจมในห้วงลึกเขาได้ยินเสียงข้างๆหูแว่วว่า
“ไอชอบยูตั้งแต่แรกเห็นแล้ว....อย่าขายตัวอีกนะ รอไอกลับมา ไอจะเลี้ยงดูยูเอง”
ไอ้บ้า! เขานึกก่อนจะหลับไปจริงๆ
กว่าจะลืมตามาได้แสงแดดส่องลอดเข้ามาสว่างจ้าไปหมด เขาตะเกียกตะกายอยู่นานกว่าจะมีแรงพาตัวเองเข้าไปห้องน้ำ
ตรงนั้นเขาช้ำระบม ต้นขามีรอยช้ำเขียวๆม่วงๆเป็นรอยนิ้วด้วย แถมมีเลือดตอนถ่ายด้วย
ในห้องว่างเปล่าไม่มีวี่แวของอีกคนราวกับว่าเมื่อคืนเป็นฝัน
ทว่า...บนโต๊ะมีเช็คใบหนึ่งจำนวนเงินหนึ่งแสน พร้อมโน้ตสั้นๆหลังนามบัตรว่า ขอโทษที่ต้องไปก่อนแล้วโทรหานะ
กร๊วก!นึกเหรอว่ากูจะโทรกลับไป
ภานุเดินแทบไม่เป็นผู้เป็นคนกว่าจะกลับไปถึงบังกะโลที่เพื่อนรออยู่
กนกและพันตรีกำลังปรึกษากันว่าจะไปแจ้งความคนหายอยู่พอดี
เขาไม่บอกว่าหายไปไหนแค่บอกว่าเมาไม่รู้เรื่อง วันถัดมาพวกเขาก็กลับกรุงเทพ
แดดแรงและเสียงรถรารอบตัวช่วยเตือนให้ภานุรู้ว่าเขาอยู่ในโลกของความเป็นจริงที่ห่างไกลจากฝันเพียงคืนเดียว
แต่ไม่มีคืนไหนที่เขาจะไม่ฝันถึงคืนนั้น และเซ็กส์กับคนแปลกหน้า
..................................................
.......................................
วันแล้ววันเล่าผ่านไป ภานุถูกรบกวนด้วยความอับเฉา เขาไม่มีความสุขอีกแล้ว
กลางคืนเขาเดือดดาลราวกับไฟเอาแต่ก่นด่าสาปแช่งคนที่ทำให้เขาทุกข์ทรมาน
คืนต่อมาเขาร้องไห้ด้วยความเหงา ไม่มีสิ่งใดช่วยดึงเขาออกจากห้วงคิดคำนึงนี้ มันวนเวียนหลอกหลอนให้ทรมานใจ
เช็คเงินสดและนามบัตรอยู่ในลิ้นชักล๊อคไว้ เขาไม่ได้เปิดดูจนผ่านมาเกือบเดือน วันหนึ่งเขาเปิดออกมาดู
ลังเลอยู่ว่าจะฉีกมันทิ้งหรือยกมันให้คนอื่นเสีย นามบัตรสีเงินแวววาวดูแตะตาขึ้นมา
พออ่านดูดีๆแล้วถึงรู้ว่าเป็นชื่อบริษัทร่วมทุนไทย-อิตาลี สำนักงานอยู่กรุงเทพนี่เอง
เขาอยู่ที่นี่เองเหรอ เขาอยู่....รึเปล่า?? ทำไงดี
ภานุนั่งเพ่งนามบัตรนั้นวันแล้ววันเล่าไม่รู้จะทำยังไงกับมันดี จนในที่สุดความอยากรู้ก็ชนะ เขากดมือถือไปที่เบอร์นั้น
............................................
..............................
“ฮัลโหล”
ภานุใจหายวาบ บอกไม่ถูกว่าตกใจหรือดีใจกันแน่ เสียงนั้น??
The End
หัวข้อ: เรื่องสั้นตอนที่ 39 บทสรุปของผู้ชายอยากได้สามี [p140] (อ่าน 1354076 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก