หัวข้อ: +++ Hiding love.....รักต้องแอ๊บ +++ บทส่งท้าย 13/1/56

[nightsza]

ต้องหันหน้ามาคุยกันแล้วละ

[river]

สู้ๆนะ ธัน-ซัน

[Cherry Red]

อารมณ์ที่ต่างฝ่ายต่างคิดกันไปเอง กังวลกับเรื่องที่ยังมาไม่ถึง
แต่เรื่องคิดเล็ก คิดน้อย สะสมเข้าก็กลายเป็น เรื่องใหญ่ เรื่องโต ได้เนอะ 
เรื่องเงินทองเป็นประเด็นที่ sensitive ก็จริง แต่หนูธันก็ถือศักดิ์ศรีเกินไปนิด
ค่าเสื้อตัว สองตัว ค่าดูหนัง ค่ากินข้าวให้คุณอาทิตย์เลี้ยงไปก่อนก็ได้ เพราะ ไม่ได้มากมายอะไรนี่น่า 

[fastation]

อ่านรวดเดียวจบ อยากบอกว่าสนุกมาก ชอบอาทิตย์กับธัม
ทั้งสองคนเปิดใจพูดกันเถอะปล่อยไว้ก็ดีแต่จะทำให้เรื่องราวมันแย่ลง
รอตอนต่อไปจ้า

[CarToonMiZa]

สู้สู้ทั้งสองคน
ขอให้ผ่านอุปสรรค
ไปได้ด้วยดี

[vocaloid]

เรื่องเงินเป็นปัญหาใหญ่จริงๆ 

[lunarinthesky]

เพิ่งได้เข้ามาอ่าน แอร๊ยยยยยย ชอบมากค่า

ลุ้นอาทิตย์กะน้องธันมาตั้งแต่ก่อนคุณธนาอีก อยากให้ไปกันให้รอด

สู้ๆ นะธัน   สู้ๆนะซันนี่

[snooppy]

โอกาศยังมีเสมอ ถ้าเราไม่ไปปิดมัน
ปัญหาเรื่องเงินจริงๆถามว่าเป็นปัญหาใหญ่ไหม?...มันก็แล้วแต่คนน่ะ
..
.
ถ้า...
ใช้ตังค์กระเป๋าใครกระเป๋ามัน....( ห้ามแชร์ค่ะ เรื่องนี้เรื่องใหญ่ )
ไปไหนก็แชร์กัน....( จ่ายเท่ากันเท่าเทียมดีออก แต่ปัดเศษฝั่งนู้นนะ)
ผลัดกันเลี้ยงบ้าง วันนี้เราพรุ่งนี้เขา....( ดูดีที่สุด )
.
.
ก็ไม่น่ามีปัญหาน่ะ ( อย่าไปซีเรียส...คนใจหล่อ หายากกว่า คนกระเป๋าหล่อเน้อ )

[malula]

ไม่แปลกหรอกที่ธันจะคิดมาก เจอประสบการณ์แย่ ๆ มาเยอะนี่นะ
ต้องพูดคุยกันเยอะ ๆ หน่อย ทำความรู้จัก ทำความเข้าใจ
ให้มันเป็นไปได้ทั้งสองฝ่าย โดยที่ไม่มีใครลำบากใจ

[gayraygirl]

อย่าเพิ่งท้อสิซันนี่

[ott1212]

 ...........ซันนี่ต้องการเวลา...

เด็กธันต้องการเงิน เพื่อให้เท่าเทียม....

คงต้องพูดคุย ปรับตัวกันให้มากกว่านี้

ไม่งั้นไม่รอดแน่............................

[mutyamania]

อาทิตย์อย่าใจร้ายกับน้องมันนักสิ  แก่แล้วนะ  ทำงอนเป็นสาวไฮสคูลแบบนี้....มานจะดีเร้อ....5555

ส่วนเจ้าธัน....เลิกพยายามที่จะอัพเกรดฐานะทางการเงินเห๊อะ....ถ้าซันนี่เขาจะชอบแกที่เงิน  เขาคงเลือกแอ๊บแมน  แล้วไปได้ดีกับคุณธนาแล้ว...

ที่นางเอกเค้าเลือกแก  เพราะแกมีดีอย่างอื่น  ที่คนอื่นไม่มีต่างหาก  ที่พูดนี่ไม่ได้หมายถึงเป้าตุงของแกแต่อย่างใดนะ


โอเค....รู้เรื่องนะลูก!!!!

[snooppy]

เดือนกว่าแล้วอ่ะ!!
รีบกลับมาต่อซะดีๆ ( ได้โปรดเถอะ ,please---คิคถึงซันนี่กะน้องธันจะแย่แล้ว )

ป.ล.คิดถึงคนเขียนด้วยน่ะ

[aeecd]

เรื่องนี้ตลกจนน้ำตาไหล

[Tifa]

กรี๊ดดดดดดดดดดด

กลับมาเป็นนิยายรายเดือนกว่าๆอีกครั้งเเล้วหรอคะนี่

ห่างหายจากการเขียนไปนาน จะเริ่มเขียนอีกครั้งก็ติดๆขัดๆเหมือนกันนะคะ








บทที่ 37  ยิ่งหวั่นไหว......ยิ่งลึกซึ้ง





ปักษธรนั่งคิดอะไรอยู่คนเดียว ชาเย็นปั่นที่ถูกกินไปได้แค่ครึ่งละลายแยกชั้นเห็นได้ชัดเจน เขานั่งเดี๋ยวยิ้มเดี๋ยวเฉยแบบนี้มาได้สักพัก จนพนักงานหนุ่มที่แอบสังเกตมานานแอบยิ้มให้

“ละลายหมดแล้วครับ” พนักงานเด็กหนุ่มเข้าไปทัก เขาเห็นปักษธรมาร้านนี้บ่อยๆ และมักจะมาพร้อมกับเพื่อนอีกคนที่ชอบส่งเสียงดัง แต่วันนี้กลับมาแค่คนเดียว และมันคงเป็นโอกาสดีที่จะเริ่มทำความรู้จักกัน ก่อนหน้านี้เขาเคยคิดที่จะเข้าไปทักอยู่หลายครา แต่พอเห็นสายตาที่เย็นชาของปักษธรก็เกิดความกลัวเข้าในใจ เหมือนจะรู้ดีหากเข้าไปทักทายตอนนี้ คงไม่มีหวังเป็นแน่แท้
แต่ในวันนี้ปักษธรดูเปลี่ยนไป

“หืม อ้อครับ” ปักษธรตอบพร้อมยิ้มให้เล็กน้อย เขาใช่หลอดคนของเหลวในแก้วให้เข้ากันก่อนจะดูดขึ้นมาชิม
“วันนี้มาคนเดียวหรอครับ”

“ขอโทษที่มาช้า” เสียงนิ่มๆดังขึ้นขัดการสนทนาของพนักงานหนุ่ม
“อ้อ ขอลดเต้เย็นแก้วหนึ่ง” ผู้ชายตัวใหญ่ทิ้งตัวลงที่นั่งฝั่งตรงข้ามของปักษธร พร้อมกับเอ่ยปากสั่งเหมือนจะไล่ให้พนักงานหนุ่มนั้นออกไปจากตรงนี้กลายๆ

ปักษธรกล่าวทักทายสุริยันเหมือนเคย เวลาล่วงไปกว่าหนึ่งเดือนแล้ว สุริยันยังคอยดูแลเขาดีเหมือนเดิม และนั่นก็ทำให้ปักษธรพอจะคลายกังวลไปได้เล็กน้อย เวลาแค่หนึ่งเดือนอาจบอกอะไรไม่ได้ทั้งหมด แต่ก็นับว่าเริ่มได้ไม่เลว

สุริยันยิ้มให้เขาอยู่เสมอ รอยยิ้มที่อบอุ่นอันนั้น มันทำให้เขาต้องแอบยิ้มอยู่ในใจเสียทุกครั้ง บางครั้งก็ชอบทำอะไรที่ปักษธรเองคิดไม่ถึงว่าคนๆนี้จะกล้า
“ชิมนี่สิอร่อยนะ” เขายื่นหลอดที่ปักลงในแก้วกาแฟของเขามาให้ ปักษธรส่ายหัวใหญ่ เขามักมีปัญหาเรื่องการกินอะไรที่ไม่เคยลอง นั่นเพียงเพราะเขาไม่กล้าพอ และกลัวที่จะต้องท้องเสีย
“น่า ลองดูนิดเดียว” สุริยันกระเซ้าตาเป็นประกาย ยิ่งเห็นปักษธรทำท่าไม่พอใจยิ่งได้ใจ
จนสุดท้ายปักษธรก็ต้องยอมแพ้ต่อลูกอ้อน
“เป็นไงบ้าง”
“…..ก็งั้นๆ” ปักษธรกลืนก้อนน้ำลงคอ เขาตอบกลับไปตามความเคยชิน แต่ก็แอบคิดในใจ ว่าครั้งหน้าอาจจะต้องเปลี่ยนเครื่องดื่มดูเสียแล้ว

พนักงานหนุ่มมองดูลูกค้าทั้งสองคนเดินออกไปพร้อมกันด้วยความรู้สึกเสียดาย ถ้าเขาพอมีความกล้าสักหน่อยตีสนิทกับปักษธรก่อนหน้านี้ คงจะเป็นเขาที่ได้เดินเคียงข้างแล้ว




“อ้าวสวัสดีค่ะหัวหน้า ดูหนังหรอคะ” ขณะที่ทั้งสองกำลังเข้าคิวซื้อตั๋วนั่นเอง หญิงสาวผมสั้นคนหนึ่งก็เดินเข้ามาทักทายสุริยัน ทั้งสองหัวเราะพูดคุยกันอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่เธอคนนั้นจะสังเกตเห็นปักษธร ถึงแม้เธอไม่ได้เอ่ยปากถามโดยตรงแต่สายตาที่อยากรู้ไม่สามารถปกปิดไว้ได้

“นี่คุณปักษธรครับ คนที่ดูแลงานเลี้ยงที่ทะเลให้บริษัทเราไง”สุริยันรีบแนะนำตัว แต่ก็ไม่ได้บอกรายละเอียดอะไรที่มากไปกว่านี้ เขากังวลในใจไม่รู้ว่าปักษธรเองจะพร้อมเปิดเผย หรือยอมรับว่าเป็นแฟนเขาหรือยัง จะว่าไปตั้งแต่ครั้งที่ไปทะเล ปักษธรก็ทำตัวแปลกไปกว่าเดิม ทว่าสุริยันเองก็ไม่กล้าพอที่จะสารภาพรักเป็นเรื่องเป็นราวเสียที

“สวัสดีครับ” ปักษธรกล่าวทักอย่างสุภาพ เธอยิ้มตอบ ก่อนจะปลีกตัวออกไป เขาเห็นเธอคนนั้นกดโทรศัพท์คุยกับใครสักคนทันที ท่าทางการคุยนั้นช่างเหมือนกับตอนที่อาทิตย์เอาข่าวของเพื่อนคนอื่นมาเม้าท์ต่อนัก นั่นทำเขาไม่สบายใจ

“ปะ ได้ตั๋วแล้ว” สุริยันสะกิดให้เขาที่ยืนนิ่งเดินออกมาจากแถวที่ยาวเหยียด เขาเดินนำไปซื้อน้ำและป๊อปคอร์น ทุกอย่างดูเรียบง่าย ไปหมด

ในโรงหนัง ทุกอย่างมืดสลัว มีเพียงแสงจากจอผ้าใบสีขาวที่พอให้มองเห็นชายหนุ่มตัวใหญ่ที่ตั้งใจกับการดูหนัง มือขวาควานหาป๊อปคอร์นหยิบเข้าปากไปเรื่อยๆ บางครั้งก็ยกน้ำมาดื่มแก้ติดคอ

ปักษธรทำได้เพียงยิ้มในความมืด เขาไม่ค่อยสนใจหนังรักเท่าไรนัก นั่นจึงทำให้เขาสังเกตสิ่งรอบๆตัวเสียมากกว่า คู่หนุ่มสาวที่มาด้วยกันด้านหน้า ตอนนี้ดูเหมือนจะเอียงหัวมาติดกันกลายเป็นแฝดสยามไปเสียแล้ว ไหนจะคู่ข้างๆ ที่แอบจับมือกัน ปักษธรได้เพียงยิ้มอีกครั้ง นึกดีใจที่สุริยันไม่บ้าจี้ทำอะไรแบบนั้นไปด้วย


เพราะอะไร

เขาคงกลัวที่จะห้ามหัวใจไม่ให้รักคนๆนี้ไปมากกว่านี้ไม่ไหว ปักษธรยอมรับกับตัวเองว่ายิ่งเขาปล่อยตัวให้ใกล้กับสุริยันมากเท่าไร ยิ่งเห็นมุมที่อบอุ่นของเขาคนนี้มากขึ้นทุกครั้ง ความรู้สึกที่ไม่ได้รับรู้มานานกลับคืนมาอีกครั้ง

หัวใจที่เต้นเพียงแผ่วเบา ออกแรงบีบมากขึ้นทุกครั้งที่เขาหันมา

มือที่เย็นชืด ก็มีคนที่คอยทำให้อุ่นอยู่เสมอ


สิ่งต่างๆเหล่านั้นทำให้ปักษธรหวั่นใจไม่น้อย





“หนังไม่สนุกหรอครับ” สุริยันเห็นปักษธรเดินเหม่อออกจากโรง เขารู้สึกไม่ดีที่ไม่ได้ถามความเห็นของอีกคนก่อนเข้าดู เนื่องจากอาทิตย์ยืนกรานเป็นกระต่ายขาเดียวว่ายังไงต้องดูเรื่องนี้ให้ได้
“ปะ เปล่าครับ” ปักษธร เบี่ยงตัวให้พ้นจากมือที่เกาะไหล่เขาไว้ออก จนสุริยันหน้าเสีย
“ขอโทษครับ มือไวไปหน่อย”
“ไม่เป็นไร”

ปักษธรนึกโมโหตัวเองที่เกิดปฏิกิริยาอัตโนมัติ ตั้งแต่เกิดเรื่องคราวนั้นเขาเองก็หลีกเลี่ยงการใกล้ชิดกับชายหนุ่ม และชินกับการเลี่ยงกลายๆจนติดเป็นนิสัยไปเสียแล้ว

ครั้งจะอธิบายก็ดูเหมือนจะแก้ตัว ปักษธรจึงเดินนำมายังลานจอดรถ ทั้งๆที่ยังไม่ได้ถามแม้แต่น้อยว่าสุริยันจอดรถไว้ชั้นที่เท่าไร




คืนนั้นปักษธรนอนกลิ้งไปมาบนเตียงเกือบทั้งคืน มาหลับเอาจริงๆก็ล่วงเที่ยงคืนไปนานโข อีกทั้งยังตกใจตื่นมาเช้ามืดด้วยความฝันเดิมๆ

สิ่งที่หลอกหลอนเขามานับเป็นปี

หมอนหนึ่งใบเป็นของปักษธรแต่อีกใบยังว่างเปล่า เขาไม่เคยที่จะยกหมอนใบนั้นออกไปให้พ้น ปล่อยให้มันคอยย้ำเตือนเขาเสมอ ความฝันในคืนนี้ช่างดูน่ากลัวนัก ทุกอย่างมันช่างชัดเจนเหมือนกำลังเกิดขึ้น


ปักษธรปาดเอาน้ำตาตรงขอบตาทิ้งไป พร้อมกับถอดเสื้อผ้าที่โชกไปด้วยเหงื่อทิ้งแล้วเข้าสู่ห้องน้ำ หวังให้สายน้ำที่เย็นฉ่ำช่วยคลายความคิดบ้าๆให้พ้นจากหัวเสียที




ยามเย็นปักษธรนั่งรออาทิตย์ที่ร้านกาแฟที่เดิม เขาสองจิตสองใจว่าจะลองสั่งลาเต้มาดูดีหรือไม่ แต่สุดท้ายก็ลงเอยที่ชาเย็นเหมือนเช่นเดิม พนักงานหนุ่มมองมาอย่างแปลกๆแต่ก็ไม่ได้เซ้าซี้อะไร ปล่อยให้ปักษธรนั่งเพียงลำพังไปเงียบๆ ไม่นานนักอาทิตย์ก็มาถึงที่ร้านพร้อมเสียงอันดังเป็นเอกลักษณ์

“แอร๊ยย คิดถึงเพื่อนสาวจริงๆ”

อาทิตย์สั่งกาแฟร้อนแก้วหนึ่ง ทำงานมาทั้งวันมันทำให้ล้าพอควร แต่ท่าทางที่ดูแปลกไปของอาทิตย์นั้นหาได้รอดพ้นสายตาของปักษธรไปได้

“แกมีเรื่องอะไรเปล่า ดูเครียดๆ”
“เปล่านี่แก” อาทิตย์เลิกคิ้วสูงโบกช้อนคนกาแฟไปมา
“ทะเลาะกับเจ้าธันหรอ”
“บ้าสิ ใครจะไปทะเลาะกัน” อาทิตย์บรรจงฉีกซองน้ำตาลออก ก่อนจะเทลงไป

ปักษธรทำหน้าเครียดมากกว่าเดิม


“อาทิตย์ แกอย่าโกหก ตอนนี้แกเครียดมาก”

“อ๊ะ ก็ไม่ได้เป็นอะไรสักหน่อย”







“ไม่งั้นแกคงไม่เทน้ำตาลใส่แก้วน้ำเปล่าแบบนี้หรอก”








“แอร๊ยยยยยยยย”

[่patsaporn]

เจ้าสาวที่กลัวฝนสินะ...ไม่ต้องกลัว คุณสุริยันเค้ารักจริงอะไรจริงน้า
ซันนี่โผล่มาขโมยซีนมากมาย เครียดเรื่องแฟนเหรอ เค้าอยากรู้บ้างอ๊า รอเจอซันนี่คนน่ารักนะคะ

ขอบคุณค่ะ

[mutyamania]

 

คิดถึงมากกกกก

[malula]

หายไปนานเลย
อ่านไปอ่านมาก็เครียดตามตัวละคร
แต่ตอนท้ายได้หัวเราะกิ๊กทุกทีสิน่า

[Horizon]

สมเป็นเพื่อนรักกัน คิดมากเหมือนกัน
จะหาความสุขให้กับชีวิตได้มั้ยเนี่ย
+1

[lazat.mchub]

แอร๊ยยยยย
แม่เสือสาวซันนี่ ครั้งนี้มาเป็นตัวประกอบหรือจ๊ะ 

[mild-dy]

รอจ้า

[snooppy]

เพื่อนสาวคู่นี้....น่ารักตลอด 

[sukie_moo]

ไหนๆก็จะลองเปิดใจ ก็กล้าๆหน่อย อยากรู้อะไร อยากบอกอะไรก็พูดเลย

อาทิตย์ยังฮาได้แม้จะเครียด


ปล.สั้นอ่ะ อ่านเพลินๆตัดจบซะล่ะ

[punchnaja]

สนุกมากค่ะ ในความตรกมีมาม่านิดๆ ชอบอ่ะแบบนี้
รอตอนต่อไปนะคะ

[BeeRY]

เราเชื่อว่าธรจะผ่านความรู้สึกนี้ไปได้ อยากให้ธรมีความสุขมากกว่านี้นะ ลองอีกสักครั้งจะเป็นไรไป
สู้ๆนะจ๊ะ ส่วนซันนี่ออกมาแป๊บเดียว ขโมยซีนด้วยแอร๊ยตลอด

[fastation]

รออ่านต่อจ้า

[TONG]

เทน้ำตาลใส่น้ำเปล่า 55555

แต่ความรู้สึกที่คบคนที่สูงกว่าเนี่ยพอจะเข้าใจ แม่งโคตรเครียด ไต่กระไดหลายขั้นกว่าจะเข้าใจ

เรื่องที่เป็นธรรมดาของคนที่สูงกว่าเนี่ย มันอาจจะเป็นอะไรที่เวอร์มากของอีกคนเลยก็ได้

พูดไปแล้วคบอะไรที่ใกล้เคียงกันนะดีที่สุด ง่ายที่สุด

[gayraygirl]

ตอนนี้สองเพื่อนสาวเลยพากันเครียด

[Moonmaid]

เป็นกำลังใจ2คู่นี้สู้ๆ

[Cherry Red]

เข้าใจคุณปักษธรนะ เพราะ ของแบบนี้ต้องใช้เวลา...
เวลาที่จะเอาชนะความกลัว เวลาเพื่อการปรับตัว
และเวลาในการตัดสินใจ เพื่อจะเชื่อมั่นให้กับใครสักคน...อีกครั้ง