หัวข้อ: +++ Hiding love.....รักต้องแอ๊บ +++ บทส่งท้าย 13/1/56

[roseen]

 :กอด1:อยากมีบ้าง

แต่....กว่าจะเจอไม่รู้เมื่อไร

[kyoya11]

เชียร์ทั้ง2คู่ให้มีความสุขในรักครั้งนี้

[TONG]

ขอให้มีความสุขกันทั้งสองคู่เลยนะ

[gayraygirl]

เปิดใจกันและกัน  แล้วจะพบกับรักที่สวยงาม
แอร๊ยยยยยยยยย

[Moonmaid]

ปรับความเข้าใจกันดีๆน้า~

[choijiin]

ซันนี่เคลียร์กันไวๆน้า
ไม่ร่าเริงมาหลายตอนแล้วอ่ะ
เราอยากเห็นซันนี่ปล่อยไก่แล้วร้อง
แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยย อยู่นะ
 

[CarToonMiZa]

รักแท้หาไม่ได้ง่ายๆเมื่อได้มาแล้ว
ก็รักษาไว้ให้ดีดีทั้งสองคนน๊า 

[ทิวลิปสีส้ม]

ครั้งก่อนหน้านี้จบลงได้แย่อย่างสุดซึ้ง
แต่ครั้งนี้จะจบลงอย่างซึ้งดีที่สุด ใช่ไหมค่ะ?
แอร๊ยยยยย ได้โปรดๆ
อย่าทำร้ายหัวจิตหัวใจกันนักเลยนะคะ

เพราะอย่างไรรักนั้นก็สวยงามค่ะ// ร้องกะเขาด้วย อิอิ
 

[snooppy]

ซันนี่อย่าหนีเชียวนะ!!
คุยกับน้องธันตรงๆ เขาจะได้รู้ว่าเราคิดยังไง
( เดี๋ยวเขาคิดไปเองแล้วเข้าใจอะไรผิดๆ มันจะแย่นา)

[๛ナーリバス๛]

ลุ้นๆ เอาใจช่วย สองสาวให้ผ่านอุปสรรคไปเสียที

มันไม่มีอะไรเลยนอกจากตัดความกังวลใจ ความกลัวออกบ้าง แล้วอะไรๆ น่าจะดีขึ้นนะ

[punchnaja]

ตราบใดที่หนูธันว์ยังรู้สึกด้วยกว่า ปัญหาก็จะมีอยู่เรื่อยๆอ่ะนะ

[yisren.]

สนุกมากค่าาาาา 
ซันนี่น่ารัก น้องธันน่าร้ากกกก
ยอมรับว่าแอบข้ามๆตอนธรกับหัวหน้า-.-
แต่ชอบมากค่า สนุกมากกก มาต่อเร็วๆ นะคะ

[luna]

อ่านรวดเดียว สนุกมากเลยค่ะ
แล้วตอนนี้ก็อารมณ์ค้างมากๆเลย 
รอบทสรุปของทั้งสองคู่นะคะ   

[kyoya11]

ยังไม่มา หุหุ
มาต่อคิวรอ ^^

[luna]

มาเฝ้ารอค่า

[snooppy]

มารอด้วยคน

[Tifa]

หายไปอีกเเล้ว เเละก็กลับมาเเล้วค่ะ

มาต่อตอนจบ บทสรุปของเรื่องนี้กัน หวังว่าตอนจบของเรื่องคงจะถูกใจหลายๆคนนะคะ แอร๊ยยยย


บทที่ 40 รัก…………ในที่สุด


อาทิตย์ ค้นเสื้อผ้าออกมากองอยู่บนเตียงหลายสิบชุด เชาหยิบเสื้อยืดสีดำมาทาบกับตัว ยืนหมุนไปมาดูตนเองในกระจก ก่อนจะส่ายหน้าแล้วโยนทิ้งไว้กับพื้น
‘ใส่สีดำไป ดูดความร้อนจะตาย’
เขาหยิบเสื้อแขนกุดสีครีมมาทาบกับตัวอีกเป็นครั้งที่สองก่อนจะโยนทิ้งตามเสื้อสีดำไป ‘เดี๋ยวแดดเผาแย่’
กองผ้าที่พื้นดูจะมากขึ้นเรื่อยๆ จนสุดท้ายก็ไม่เหลือเสื้อผ้าบนเตียงอีกต่อไป เจ้าตัวจึงต้องยอมเลือกเสื้อจากกองที่ทิ้งไปแล้วอีกครั้ง
“นี่แก ไปทะเลแค่สองวันจะอะไรนักหนา” ปักษธรที่นั่งดูทีวีอยู่ใกล้ๆ บ่นเข้าให้เมื่อเห็นว่าอาทิตย์ยังเก็บของไม่เสร็จ ทั้งๆที่ใกล้ถึงเวลาเดินทางแล้ว สุริยันเองก็ขับรถจวนเจียนจะถึงในอีกไม่กี่นาที
“แหม แกก็ไปทะเลนะคะ ไม่ใช่ไปตลาดจะได้ใส่อะไรก็ได้”
“อ๋อ หรอ ใส่อะไรก็ได้มั้งเพราะยังไง ตอนกลางคืนก็คงไม่ได้ใส่อะไรอยู่แล้ว”
“แอร๊ยยย พูดแบบนั้นได้ยังไง ชั้นเสียหายนะ” อาทิตย์โยนกางเกงขาสั้นใส่เพื่อนสาวแก้เขิน ก่อนจะตัดสินใจหยิบชุดมาสี่ตัวยัดลงไปในกระเป๋าเดินทาง ยังไม่ทันที่จะรูดซิปเสียงเคาะประตูก็ดังขึ้นก่อน เป็นสุริยันนั่นเองที่มาพร้อมกับธัน
“เข้ามาก่อนสิ เกือบเสร็จแล้ว” ปักษธรเชิญทั้งสองเข้ามานั่ง เพราะรู้ดีว่ากว่าที่อาทิตย์จะพร้อมคงใช้เวลาอีกสักพัก ไหนจะเก็บครีมบำรุง(แม้จะลดน้อยลงแล้ว) ไหนจะหมวกฟางที่ไปต่อแม่ค้าตลาดนัดมาได้ในราคา 30 บาท ยังไม่รวมถึงแว่นกันแดดซื้อ 1 แถม 1 และรองเท้าฟองน้ำสีสดใส
“จะเสร็จแล้วจ้า” อาทิตย์หยิบแว่นสีชาเหน็บไว้ตรงคอเสื้อก่อนจะหมุนตัวดูตัวเองในกระจกอีกที จนพอใจ
“ขอโทษนะคะที่ทำให้รอ” คนทำช้าเอ่ยปากขอโทษ แต่ก็ไม่ได้รู้สึกผิดอะไรมากมาย

ทั้งสี่คนจึงได้ออกเดินทางไปชายหาดเล็กๆ แถบจังหวัดทางตะวันออก





ย้อนกลับไปเมื่อหนึ่งเดือนที่แล้ว


“นี่นั่งพักขาหน่อย” อาทิตย์ เดินนำเด็กหนุ่มไปนั่งยังเก้าอี้ยาว เด็กธันเดินหิ้วของตามมาติด วันนี้ทั้งสองหยุดพร้อมกัน จึงได้มาเที่ยวพร้อมกัน อาทิตย์เลยลากมาเป็นคนถือของให้เสียเลย
“อยากไปไหนต่อไหม” อาทิตย์ลองถามอีกคนดู แต่เด็กหนุ่มส่ายหน้าเสียยกใหญ่
“พี่ยังเดินไม่ครบไม่ใช่หรอ”
“อืม แต่กลัวแกเบื่อ”
“ไม่เบื่อหรอกครับ”
“จริงง่ะ”
“หะหะ จริงครับ” มันยิ้มแก้เขินเมื่อเห็นอาทิตย์จ้องตา จนทนไม่ไหวยกมือขึ้นเกาหัวเล่น
“โกหกนี่”
“ผมเปล่า….หะหะ พี่อย่าทำตางั้นดิ ก็ได้ๆ เบื่อนิดหน่อย”
“งั้นก็ปะ ไปที่อื่น” อาทิตย์ทำท่าจะลุกขึ้นแต่ก็ถูกเด็กหนุ่มดึงลงให้นั่งก่อน
“ไม่เป็นไรพี่ แค่เห็นพี่สนุก ผมก็พอแล้ว”

อาทิตย์หยุดไปชั่วขณะที่ได้ยิน เขาหันไปมองเจ้าเด็กหนุ่มอีกครั้งและต้องแปลกใจที่ดวงตาคู่นั้นจ้องมาที่เขาอย่างแน่วแน่ทำเอาคนที่ปกติไม่ยอมใครต้องหลบสายตาไป
“ไม่เป็นไรจริงๆพี่ เห็นพี่ต่อราคา สนุกดีออก” เด็กหนุ่มพูดไปยิ้มไปพร้อมกับคิดภาพตอนรุ่นพี่คนเก่งต่อปากต่อคำกับแม่ค้าพ่อค้า เถียงกันตั้งนานกว่าจะได้ลด เพียงแค่ 10 บาท นั่นก็พอที่จะทำให้อาทิตย์ยิ้มได้

“ปะ พี่ยังเหลือร้านที่ชั้นสี่อีกใช่ปะ” เจ้าธันดึงมือของอาทิตย์ฉุดขึ้นมาให้ออกตัว
อาทิตย์ยังไม่ยอม เขาแปลกใจอีกครั้งที่เด็กคนนี้รับรู้เรื่องราวของเขาเกือบจะทุกอย่าง บางอย่างอาทิตย์แน่ใจว่าธันพึ่งรู้มาไม่นาน แต่หลังจากนั้นเขาก็จดจำได้ทุกอย่าราวกับจดบันทึกไว้ในสมอง
แต่เขากับไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเจ้าเด็กคนนี้เลย

“เดี๋ยวสิ ไหนลองบอกหน่อย ชอบไปที่ไหน ชอบเที่ยวไหน”
“หะหะ ก็เที่ยวได้หมดล่ะครับ ที่นี่ก็ชอบ”
“ธัน!”
“หะหะ พี่อย่าดุดิ ก็ผมชอบที่ที่คนน้อยๆมากกว่าครับ แล้วก็เที่ยวที่ธรรมชาติมากกว่า”
“เหวอพูดยังกะคนแก่”
“หะหะ เห็นไหมล่ะว่าแล้วต้องโดนพี่แซว”
“แกล้งเล่นน่ะ งั้นครั้งหน้าไปทะเลกันไหม”
“หะหะ ค่าใช้จ่ายมันเยอะนะครับพี่”
“เอาน่าเดี๋ยวพี่จัดการเอง นะนะ ชอบไหมล่ะทะเล”
“ชอบครับ ผมเคยไปสองครั้งเอง”
“ไม่ต้องห่วงเรื่องเงินหรอก เดี๋ยวพี่….”
“แต่”
“ไปเถอะนะ พี่ก็รู้สึกเหมือนแก อยากให้แกได้ทำในสิ่งที่แกชอบบ้าง…….แค่เห็นแกยิ้มพี่ก็ดีใจแล้ว”
อาทิตย์ยิ้มหน้าแดงไม่กล้ามองหน้าเด็กหนุ่มที่ กำลังเกาหัวเสียยกใหญ่
“พี่พูดจริงนะ”
“อื้ม”

อาทิตย์เดินคู่กับคนรักอย่างสุขใจ อย่างน้อยเขาก็รู้แล้วว่าเด็กหนุ่มข้างๆชอบเที่ยวที่ไหน อาจจะช้าไปที่จะเริ่มต้น แต่ก็ดีกว่าไม่ได้ทำอะไรให้คนๆนี้เลย อาจจะไม่ได้เอาใจใส่มากที่เด็กหนุ่มให้ แต่ก็ขอให้มั่นใจว่าอาทิตย์ดวงนี้คงไม่ทำให้ผิดหวังอีก






อากาศยามบ่ายช่างร้อนระอุ พระอาทิตย์แผดแสงผ่านลงมาจนแสบผิว อาทิตย์สวมหมวกฟางปีกกว้าง พร้อมแว่นตากันแดด เสื้อแขนกุดสีสดตัดกับผิวขาวๆได้อย่างดี เบียร์ขวดเล็กถูกหมุนไปมาในมือขวา เขาพึ่งดื่มหมดไปเมื่อสักครู่
“โหยพี่ มาถึงก็ใส่เลยนะ” เด็กหนุ่มที่พึ่งขนของเข้าห้องเดินออกมาที่ชายหาดก็เจอ อาทิตย์เอนตัวนอนพร้อมกับขวดเบียร์ที่แช่ไว้ในกระติกอีก5ขวด
“แหม ทะเลร้อนๆ ก็ต้องคู่กับเบียร์เย็นๆสิจ๊ะ”
“พี่ก็” เด็กหนุ่มจัดแจงเปิดเบียร์ให้รุ่นพี่อย่างชำนาน เขานั่งลงข้างๆ มองทะเลสีครามอย่างสนใจ
“ชอบไหม”
“ครับ สวยกว่าทุกที่ที่ผมเคยไป”
“ดีใจที่ชอบนะ” อาทิตย์ยิ้มอย่างสุขใจที่อย่างน้อยก็ได้ทำเพื่อเด็กหนุ่มบ้าง
“พี่ไปเล่นน้ำไหม” เด็กธันถอดเสื้อออกเหลือเพียงกางเกงขาสั้น ทำเอาอาทิตย์ต้องแอบดู ไม่กล้าจ้องตรงๆ
“ไม่อะ ยังร้อนอยู่” อาทิตย์บ่ายเบี่ยง
“น่าพี่ ไปเล่นด้วยกัน”
“อะๆ แต่แกต้องทากันแดดก่อนนะ เล่นน้ำตอนนี้ผิวเสียแย่”
“ครับๆ” เด็กหนุ่มรีบทาครีมอย่างรวดเร็วก่อนจะลากรุ่นพี่ลงไปในคลื่นสีคราม ปล่อยให้ปักษธรและสุริยันนั่งอมยิ้มอยู่ตรงชายหาด




“คุ้มค่าไหมครับที่ลางานมา” สุริยันชี้นิ้วให้ดูลูกน้องตนเล่นน้ำอย่างสนุกจนลืมกลัวแดดไป
“ก็ดีครับ”
“แล้วเรื่องของเราล่ะ” สุริยันไม่รอช้า โอบแขนเข้าคว้าหมับที่เอวปักษธรทันที
“อ๊ะๆ ไม่ปล่อยให้หลุดง่ายๆหรอกนะ” สุริยันหัวเราะเมื่อเห็นปักษธรกำลังจะแกะออก เขายิ่งกระชับวงแขนให้คนในอ้อมแขนแนบชิดตัดตัวเขามากขึ้น
“เชื่อใจผมนะ ธร”
“…..” ปักษธรไม่ได้ตอบอะไร ใจของเบาเต้นแรงเกินกว่าเขาจะเอ่ยคำใดๆออกไป ความรู้สึกที่ลืมเลือนหวนกลับมาอีกครั้งอย่างไม่น่าเชื่อ

ไม่น่าเชื่อว่าผู้ชายคนนี้จะทำให้หัวใจที่หยุดเต้นของเขากลับมามีชีวิตอีกครั้ง






“เดี๋ยวๆ ไม่เอานะ” อาทิตย์ร้องโวยเมื่อเจ้าเด็กธันลากเขาไปยังจุดน้ำลึก
“น่าพี่ ไม่จมหรอก”
“ไม่ได้กลัวจม แอร๊ยยยยย” อาทิตย์ร้องเมื่อคลื่นลูกใหญ่ซัดพวกเขาเสียจนจมลงไป ทำเอาสำลักน้ำเสียยกใหญ่
“เป็นไงบ้างพี่” ธันถามด้วยความเป็นห่วงแต่ก็อดขำภาพที่เห็นเสียไม่ได้
“แสบตา” อาทิตย์หลับตา พยายามเอามือเช็ดแต่ก็ยิ่งทำเอาเจ็บกว่าเดิม
“อย่าถูแรงสิ เดี๋ยวผมดูให้”
ธันสะบัดมือเพื่อไล่น้ำทะเลออกไปให้มากที่สุด เขาบรรจงวางมือบนขอบตาอย่างแผ่วเบา มือเด็กหนุ่มทาบลงบนแก้มนวลของรุ่นพี่ ความนุ่มทำเอาเด็กหนุ่มชะงักไปชั่วครู่ ก่อนจะไล้นิ้วไปตามขอบตาเพื่อบรรเทาอาการแสบ
“เป็นไงบ้างพี่”
“อืม ดี” อาทิตย์ค่อยๆลืมตา แต่ก็ต้องตกใจที่เจ้าธันยืนใกล้เขามาก



คลื่นลูกใหญ่ซัดมาอีกครั้ง

“ระวังพี่” เด็กหนุ่มคว้าตัวรุ่นพี่เอาไว้ก่อนที่จะโดนคลื่นซัดจนจมน้ำอีกครั้ง ทำให้อาทิตย์แนบชิดกับท่อนบนอันเปลือยเปล่า
“อืม ขอบใจ ปล่อยได้ยัง”
“ขอกอดต่อได้ไหมพี่”
“ถ้าบอกว่าไม่ได้ล่ะ”
“หะหะหะ” เด็กหนุ่มทำหน้าหงอ ปล่อยมือออกจากเอวอาทิตย์
“เจ้าซื่อบื้อ” อาทิตย์ว่าเข้าให้ก่อนจะเป็นฝ่ายโผเข้ากอดเสียเอง

“ผมกลัวพี่โกรธอีก” เด็กหนุ่มยืนนิ่งอย่างไม่เชื่อ
“นอกจากซื่อบื้อแล้วยังโง่อีกนะ”
“หะหะหะ โง่แต่รักจริงนะครับ”
“………..”

อาทิตย์แนบตัวเข้าใกล้เด็กหนุ่มมากขึ้น ใจของเขาเต้นรัวเร็ว และสัมผัสได้ถึงความแกร่งของเด็กหนุ่ม




“อ๊ะ”

“อะไรครับพี่”
“ปะ….เปล่า” อาทิตย์หน้าแดง เมื่อรู้สึกได้ถึง วัตถุทรงกระบอก ที่กระแสน้ำพัดมาโดนต้นขาเขาเป็นระยะ ขนาดของมันใหญ่ไม่น้อย  พอมองเจ้าของวัตถุนั้นกลับทำหน้าเฉย

“อ๊ะ อีกแล้ว”

“อะไรครับพี่”
“จะแกล้งกันใช่ไหม เอาไอ้นั่นมาถูขาพี่”
“อะไรครับ”
“ก็นี่ไง” อาทิตย์ล้วงมือเข้าไปใต้น้ำตรงต้นขา จับเข้ากับเจ้าท่อนตัวปัญหาที่แนบอยู่ตรงต้นขา
“พี่ทำอะไรน่ะ” เด็กหนุ่มตกใจ
“แกล้งกันดีนักใช่ไหม” อาทิตย์ออกแรงบีบเต็มที กะให้อีกคนร้องด้วยความเจ็บปวด
แต่ก็เปล่า


อาทิตย์หมั่นไส้ ถ้าบีบไม่เจ็บก็ดึงออกมาให้หลุดเลยคอยดู ว่าแล้วก็ออกแรงดึงเต็มที่จนน้ำทะเลกระเซ็น

“เฮ้ย” เด็กหนุ่มร้องเสียงดัง ทำเอาอาทิตย์ได้ใจ

“ไงล่ะ แกล้งกันดีนัก” อาทิตย์หัวเราเมื่อเห็นสีหน้าเจ้าธัน

“พี่!” เด็กหนุ่มชี้นิ้วไปยังมือขวาของอาทิตย์



“แอร๊ยยยยยยยยยยยย”



และปลิงทะเลตัวใหญ่ ก็หลุดพ้นจากฝ่ามือที่บีบรัดตนไว้ แน่นอนว่ามันได้บทเรียนแล้ว ว่าจะไม่ไปเกาะขากะเทยอีกเป็นครั้งที่สอง





แอร๊ยยยยยยยยยยยย

[่patsaporn]

แอร๊ยยยยยยยยยยยย ปลิงทะเล 

อพิโธ่อาทิตย์เอ๋ยกะจะยั่วเจ้าธันซะหน่อย เจอปลิงทะเลเข้าไป
เข้าใจกันแล้วดีจังเนอะ ธันน่ารักนุ้งนิ้งเหมือนเดิมเลย เจียมเนื้อเจียมตัวมาก รุก ๆ หน่อยพี่เค้ารออยู่ 555
ซันนี่มีความสุขสินะได้มาเที่ยวกับคุณแฟน คนอ่านก็มีความสุขด้วยจ้า
อีกคู่เค้ืาก็น่ารักแบบผู้ใหญ่ ๆ

ขอบคุณค่า 

[choijiin]

ฮูเร่!!!!
งวดนี้เข้ามาอ่านได้เจอซันนี่ร้อง
แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยย
เราก็ความสขและ
 
(เอ๊ะอินี่!!!)
จะเอาตอนเข้าหอ อุฮิๆๆ
ขอตอนหน้าเลยนะค้า
 

[mutyamania]

สงสารปลิงทะเลตัวนั้น....เละคามือกันเลยทีเดียว

ตอนนี้มีความสุข  กลับมาฮากระจายน้ำไหลไฟดับอีกครั้งกับ...."แอร๊ยยยยยยยย"

[CarToonMiZa]

เข้าใจกันในที่สุด

[yisren.]

จบแบบฮาๆ แต่ยังไม่จบใช่ม้ายยยยยยย 

[Moonmaid]

ฮาเว่อร์

[malula]

อะโถ เจ้าปลิงที่น่าสงสาร....
มาลุ้นกันต่อไปทั้งสองคู่ว่าจะลงเอยอย่างไร

[lazat.mchub]

จบแบบนี้จริงเหรออออออ

[gayraygirl]

จบแล้วจริงเหรอ แอร๊ยยยยยยยย

[snooppy]

หวานนนน

[uknowvry]

ตลกเกินไปแล้ว....55555+

[BeeRY]

กำลังโรแมนติกเข้าขั้น แต่มาร้องแอร๊ยตามซันนี่ตอนปลิงทะเลนี่แหละ
จะหวานยังไงก็ยังได้หัวเราะตลอดเลยนะจ๊ะ น่ารักจริงๆ

[kyoya11]

อิปลิงนี่ กำลังดีๆอยู่เชียว แอร๊ยยยย!!