@@โดยLuk{เพราะรัก..จึงเปลี่ยนได้}
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: @@โดยLuk{เพราะรัก..จึงเปลี่ยนได้}  (อ่าน 878364 ครั้ง)

ออฟไลน์ akiko

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 620
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +45/-2
คิดว่าในสมัยนั้นมันเป็นเรื่องยากที่จะรับกับเรื่องแบบนี้

พ่อแม่ทุกคนก้อรักและหวังดีและก้อตั้งความหวังกับลูกทุกคนไม่น้อย
พอรับรู้ความจริงในสถานการณ์ที่กดดัน ทำให้ระเิบิดอารมณ์ออกมา ทุกอย่างจึงดูเลวร้าย
 
เวลาเท่านั้นที่จะช่วยเยี่ยวยารักษาบาดแผลของทุกคน

รอวันนั้นในตอนต่อไปคะ


ออฟไลน์ yeyong

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5857
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +917/-26
เป็นตอนที่ทำให้ร้องไห้จนตาบวม :m15:
เรียกความรู้สึกได้หลากหลายมาก ทั้งเศร้าใจ เสียใจ ซึ้งใจ โกรธ เกลียด
รวมมิตรอารมณ์ขณะอ่านมากๆ ตอนนี้ญาติฝ่ายพี่กลรู้ความจริงทั้งหมดแล้ว ผลที่ได้คือถูกทำร้ายร่างกาย
ไม่รู้ว่าถ้าญาติของคุณวีได้รู้ความจริง จะเป็นยังไงหนอ :เฮ้อ:

debubly

  • บุคคลทั่วไป
การเผชิญปัญหาจะทำให้เราแกร่งขึ้น

ขอบคุณมากนะคุณวีกะคุณกล ที่ไม่ปล่อยมือจากกัน

ชื่นชมในความรักของคุณทั้งคู่นะคะ

และติดตามต่อไป

ออฟไลน์ MeepadA

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1069
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +61/-3
ผ่านไปให้ได้นะครับ :m15:

จะว่่าไปพี่กลนี่ ไม่ยอมใครจริงๆนะเนี่ย  :กอด1:

ออฟไลน์ Bamboo

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 66
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +15/-1
ตอนนี้บอกให้รู้ถึงสมัยก่อนที่อะไรๆยังไม่เป็นเหมือนตอนนี้

สังคมยังแคบและรับเรื่องพวกนี้ไม่ได้ ไม่เหมือนสมัยนี้ที่สังคมเปิดกว้างมากขึ้น

แต่กว่าจะกล้าอ่าน นานเลยทีเดียว เห็นแต่ละเม้นแล้ว  :เฮ้อ: :เฮ้อ:

ออฟไลน์ april@tbl

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 279
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +36/-0
เม้นท์ไม่ออกเลยค่ะ

มันผ่านไปแล้ว...
คุณวีและคุณกล  จูงมือกันผ่านมาได้แล้ว
ทำวันนี้ให้ดีที่สุด เป็นกำลังแรงใจให้กันและกันต่อไป  ตลอดไปนะคะ

ออฟไลน์ himecrazy

  • Alon€ In th€ DarK
  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 176
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +57/-0
ตอนนี้อ่านแล้วร้องไห้ไปด้วย สงสารพี่กลกับพี่วี มากๆค่ะ เอาใจช่วยทั้งคู่นะค่ะให้ผ่านไปได้ด้วยดี

ออฟไลน์ monoo

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1957
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +101/-4
 :m15: :monkeysad:
สุดๆ ไปเลยยย
อ่านพาร์ทพี่กลไปน้ำตาจะไหล เฮ้ออ
พี่วี พี่กล :กอด1:

darajoy

  • บุคคลทั่วไป
เรื่องมันเศร้าเหลือเกิน

เอาใจช่วยทั้งคู่แล้วกัน

ออฟไลน์ EunSung87

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1171
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +142/-2
เศร้าสุดๆเลยค่ะ
คำพูดของคุณกลก็กินใจสุดๆเหมือนกันคะ
เป็นกำลังใจให้สู้ต่อไปนะคะ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






Margarin_Butter

  • บุคคลทั่วไป
คือ เม้นไม่ออก 
:m15: :monkeysad: :sad11:
อ่านไปก็น้ำตาไหลไป
ตอนที่โดนเตะต่อยไม่เท่าตอนที่พ่อพูดอะ แบบอึ้งไปเลย
ถึงจะเข้าใจว่าความรักแบบนี้ได้สมัยก่อน มันยังไม่เป็นที่ยอมรับก็เถอะ
 :กอด1: :กอด1: เป็นกำลังใจให้พี่ทั้ง 2 คนคะ
ขอให้รักกันไปนานๆนะคะ เชื่อว่า ไม่ว่าจะพบปัญหาใดๆเข้ามาอีกก็ตาม
พี่ทั้ง 2 คนก็จะจับมือฝ่าฟันมันไปได้

YenOh

  • บุคคลทั่วไป
เป็นกำลังใจให้ค่ะ

ขอบคุณที่นำช่วงเวลาเหล่านั้นมาแบ่งปันนะคะ

เราประทับใจความรักของทั้งคู่มากเลยค่ะ :)

ออฟไลน์ IRIS

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 434
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +24/-1
ขอบคุณค่า..

 :m15: :monkeysad:พี่กลพูดมาโดนมากๆ ทั้งๆที่ตัวเองก็ให้ความรักลูกไม่เพียงพอ แต่พอตอนที่ลูกมีคนที่จะรักได้แล้วยังจะมาพรากไปอีกไม่ใจร้ายเกินไปหน่อยรึไง..

ไม่เข้าใจลูกที่ติดยา ยิงคน ทำชั่วต่างๆ นาๆ พ่อแม่ให้อภัยได้เพราะเป็นลูก..แต่ลูกมีคนรักเป็นเพศเดียวกันกับให้อภัยและยอมรับไม่ได้หรือลืมไปว่ามันก็ลูกนะ..

harukagd

  • บุคคลทั่วไป
อ่านตอนนี้แล้วร้องให้ตาม กลตอนพูดกับแม่มันอินมากๆ :m15:

ออฟไลน์ BossZa

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 375
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +34/-0

ออฟไลน์ sakiko

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3189
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +137/-25
นั่ง รอ  มา ตั้งแต่เย็น  ต่อ หน่อย ค่า าา า า


ออฟไลน์ cy55555

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 339
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +13/-2
เข้าใจ(โดยส่วนตัว)ว่า ตั้งแต่อดีต ปัจจุบัน ยันอนาคต
คงไม่มีเรื่องอะไรที่จะทำให้ทั้งพี่กลและพี่วี
เสียใจไปได้มากเกินกว่าเรื่องนี้แล้วล่ะ
ขนาดคนนอกอย่างข้าพเจ้ายังเสียใจเลยค่ะ
ไม่ได้โกรธ เกลียด หรือแค้น พ่อพี่กลนะ
แต่บอกได้คำเดียว "เสียใจ"
แต่ในเรื่องร้ายๆ มันก็มีเรื่องดีๆ เหมือนกันนะ
มันทำให้เราสู้กับชีวิตได้ง่ายขึ้นกว่าเดิมอีกเยอะ

ออฟไลน์ Bamboo

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 66
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +15/-1
แวะมารอตอนใหม่คร่า  :monkeysad:

ออฟไลน์ luxilove

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1042
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2415/-118
เพราะรัก....จึงเปลี่ยนได้
Part ....Vee.
ความในใจ..
.
.
.
.
สวัสดีค่ะ...พี่น้องและเพื่อนนักอ่านทุกท่าน วีขออนุญาตขานแทนตัวเอง ‘ค่ะ’

ตามสถานะปัจจุบัน..คงไม่ขัดแย้งเรื่องราวที่ท่านกำลังอ่านกันอยู่นะค่ะ  

หากเป็นเช่นนั้น ขออภัยมา  ณ  ที่นี้ด้วย

จะแทนว่า ‘ผม’  ก็รู้สึกมันไม่ใช่แล้ว เข้าใจกันนะค่ะ..ไม่ได้ใช้นามนี้มากว่า 14  ปี...

ด้วยรูปลักษ์ที่เปลี่ยนแปลงมานาน วันนี้ที่มาพูดคุยกับทุกท่าน  

เพียงอยากพูดถึงแนวคิดและความรู้สึกของตนเอง เกี่ยวกับเนื้อหาตอนที่ 40

หากผิดพลาดประการใดวีขออภัยล่วงหน้าอีกครั้ง..


สำหรับ Part 40   เป็นตอนที่ทำให้ผู้อ่านเสียน้ำตากับเหตุการณ์ที่วีกับกลได้เจอกันมา

แทบจะทุกรีฯกันเลยก็ว่าได้ เหตุการณ์ในวันนั้น..ยังคงฝังอยู่ในใจไม่เคยลืม

คิดว่าถึงวันที่เหลือลมหายใจสุดท้ายก็ไม่มีวันลืม เป็นวันที่เราเสียน้ำตากันมากมาย

วียอมรับว่าเหตุการณ์นั้นทำให้วีเครียดมากมาย และเศร้าใจทุกครั้งที่นึกถึง กลเองคงไม่ต่างกับวี

น่าจะหนักหนาสาหัสกว่ามากนัก เรายอมรับว่า...เรื่องของเราเป็นเรื่องที่ยอมรับได้ยาก

หากย้อนสังคมไทยไปกว่า 20 ปี ในขณะนั้น เราแหกกฏกติกาอย่างมาก

โดยเฉพาะวีท่าทางเป็นชายตั้งแต่หัวจรดเท้า ไม่ได้ออกอาการให้ใครเข้าใจว่าจะเบี่ยงเบนด้วยซ้ำ

ยิ่งเป็นเรื่องที่ยอมรับกันไม่ได้เข้าไปใหญ่ เหมือนผู้ใหญ่ถูกหลอก วีเข้าใจพวกท่านค่ะ

แต่ที่ไม่เข้าใจคือ..บอกได้เลยว่า..ตกใจกับสิ่งเล็กๆ ที่เรียกว่าครอบครัว  

สถาบันนี้..เป็นที่แรกในการเสริมสร้างปลูกฝังจิตวิญญาณทางความคิดของคนเรา

รัก  โลภ  โกรธ  หลง  ทุกอย่างถูกหล่อหลอมตั้งแต่แรกเกิด ด้วยสถาบันนี้แหละ

หากเปรียบเป็นแม่พิมพ์แล้วหละก็ เท่ากับครอบครัวคือแม่พิมพ์

ที่จะพิมพ์รูปสำเร็จของคนเราให้ออกมาได้ดีมีคุณภาพแค่ไหนร้อยละ 90% ขึ้นอยู่ที่นี่จะว่างั้นก็คงไม่ผิด

การเป็นตัวตนของคนเราวางรากฐานปลูกจิตสำนึกจากครอบครัวทั้งสิ้น  

ที่เหลือคือการเปลี่ยนแปลงค่านิยมตามสังคมที่คนเราได้เข้าไปคลุกคลี

และไปพัฒนาปรับเปลี่ยนกันเองอีกที คนเราจึงมีความแตกต่างด้านภาษา ความคิด อาหาร

ความชอบ เครื่องแต่งกาย และศิลปะหลายๆ ด้าน ตามเผ่าพันธุ์พื้นฐาน

ซึ่งหลายท่านคงทราบกันดีอยู่แล้ว  จุดมุ่งหมายจริงๆ ที่อยากให้ได้เห็น

คือความรักระหว่างครอบครัว และความเข้าใจ ความอบอุ่นต่างหาก..ที่เป็นพลังอันยิ่งใหญ่

เหนือพลังใดๆ ในโลกจะเสมอเหมือนได้ ไม่ว่าจะเป็นพลังความรักแบบไหน  

ก็ยิ่งใหญ่ไม่น้อยไปกว่ากัน ความรักที่บริสุทธิ์จริงใจ รักคือรักเท่านั้น  

ที่จะสร้างสรรค์ความสวยงามในหัวใจของคนเรา ให้กลายเป็นพิมพ์นิยมของสังคม

ได้อย่างมีคุณภาพในอนาคต..  


วีเองกำพร้าพ่อตั้งแต่เล็ก มีแม่และพี่น้องเป็นครอบครัวที่เหลืออยู่ เหมือนบ้านเราขาดเสาหลัก

แต่แม่วีไม่เคยทำให้เกิดความรู้สึกว่าขาดเลยแม้แต่น้อย ทำให้วีรู้จักหัดคิดเป็นเสียอีก...

วีคิดเสมอเรียนจบมีงานทำ ต้องเลี้ยงดูแม่แบ่งเบาภาระคนอื่นๆ  

ซึ่งเหน็ดเหนื่อยเลี้ยงดูเรามานานแล้ว แม่วีมีลูกถึงแปดคน  

แต่ท่านก็ไม่ได้ทำให้พวกเราขาดความอบอุ่นใดๆ แม้จะไม่ได้ร่ำรวยเหมือนใครๆ  

วีถึงรักและเทิดทูนแม่มาก..


เทียบกับชีวิตกลแล้ว...มีพร้อมทั้งพ่อและแม่ ฐานะการเงินถือได้ว่ามีอันจะกินกันเลยด้วยซ้ำ

แต่ทำไมมันเหมือนขาดในความรู้สึก ถามว่าพวกท่านรักกลไหม...วีกล้าตอบแทนเลยว่า

ท่านรักกลมากแน่นอนยิ่งกลเป็นลูกชายคนแรกด้วยแล้ว...แต่ก็เป็นเรื่องที่เข้าใจยาก

เราไม่รู้ปัญหาที่แท้จริงของผู้ใหญ่ ว่าแบกรับความรู้สึกไรไว้ ความรับผิดรับชอบอะไรกันอยู่..

กลคือผลผลิตความรักระหว่างพ่อกับแม่ในขณะที่พวกเค้ารักกันมากในอดีต  

แต่ ณ  เวลาหนึ่งความรักที่ว่า..มีการเปลี่ยนแปลงไป เหลือไว้แค่ความรู้สึกดีดี

ไม่ได้ผูกพันฉันผัวเมียเหมือนดังเดิม ความอบอุ่นความสุขแบบครอบครัว..

ความรักความผูกพันมันเลือนหายไปจากชีวิตของกลสิทธิ์    

เค้าจึงไขว้คว้าแสวงหาความรักและการยอมรับจากคนรอบข้างด้วยตนเอง  

เดินผิดเดินถูกหลงคบเพื่อนไม่ดี มั่วผู้หญิง ฯลฯ ตามที่รู้กันมา  

วีเข้าใจกลได้ลึกซึ้ง...รู้กระทั้งว่า...หัวใจที่เจ็บปวด...เหงา..เศร้า...โหยหาและว้าเหว่มันรู้สึกแบบไหน

เหตุการณ์นั้นทำให้วีพบความจริงโดยไม่ต้องมีตัวช่วยด้วยซ้ำ  ถึงกับตั้งปณิธาณไว้ในใจว่า

ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น จะไม่ปล่อยมือจากผู้ชายคนนี้โดยเด็ดขาด  

ถามว่ารักกลไหม...ตอบย้อนหลังกลับไปคงรักไปแล้ว...แต่ตัวเองยังไม่รู้ตัวว่ารักกลแล้วหรือยัง

แต่ทุกท่านทนรอนิดหนึ่งนะค่ะ..ไม่กี่ตอนก็ได้อ่านตอนที่วีสารภาพรักกลแน่นอนค่ะ...

สำหรับคนที่ลุ้นกันอยู่..รับรองไม่ผิดหวัง..อาจมีหลายท่านได้ร้องไห้กันอีกแล้ว  

เพราะชีวิตวีกับกล..มักอยู่ในภาวะกลดันจากเหตุการณ์เสียแทบทุกครั้ง  

ไม่เคยได้โรแมนติคกับครั้งแรกในสิ่งที่หลายคนรอคอยเหมือนชาวบ้านเค้าเท่าไหร่

ก็จากที่ทุกท่านได้รับรู้กันมาคิดเหมือนวีกันไหม...



ย้อนกลับไปสมัยนั้น...คนอายุ 35++  ขึ้นไปจะเข้าใจได้ดี คงเคยได้ยินคำว่า

‘วิปริตผิดเพศมาเอากัน ฟ้าจะผ่าตายสักวัน..หรือ..พวกเสนียดอัปรีย์จัญไร...ฯลฯ’ มากมาย..

ซึ่งคนเค้ายอมรับยังไม่ได้ กระแสต่อต้านรุนแรงมาก โดยเฉพาะคนต่างจังหวัดยิ่งแล้วใหญ่

สังคมมันแคบ..มีเหตุการณ์ไรขึ้นมาหน่อย รู้กันไปหัวบ้านท้ายบ้าน..เรื่องดีก็ดีไป

เรื่องร้ายกลายเป็นไฟลามทุ่ง พ่อกับแม่กลคงยากมากที่จะทำใจยอมรับได้ง่าย

กลเป็นลูกชายคนแรกด้วย พ่อแม่หวังไว้เยอะ..พ่อคงไม่เท่าไหร่..ยังมีลูกชายกับครอบครัวใหม่อีกคน

แต่แม่กลนี่สิไม่มีใครอีกแล้ว พอมารู้แบบนี้หัวใจแทบสลาย วีเข้าใจท่านนะ...

กลเองยังไม่ได้บวชด้วยซ้ำ...โดยเฉพาะสมัยนั้นเค้ายิ่งเชื่อกันผิดๆ  

หากใครรักกันผิดเพศแล้วเค้าห้ามบวช เพราะจะทำให้ศาสนาเสื่อม  

เขาไม่รู้รายละเอียดเกี่ยวกับความรักระหว่างชายกับชายเป็นแบบไหน..มีกี่รูปแบบ  

รายละเอียดเชิงลึกยิ่งไม่ต้องถามถึง...จึงทำให้เข้าใจเหมือนกันหมด...

ว่าผู้ชายรักผู้ชายเค้าเรียกเป็นกระเทยกันหมด ยังไม่เข้าใจศัพท์บัญญัติว่าเกย์เหมือนปัจจุบัน

โจทย์ข้อนี้แหละ...เป็นประเด็นไปสู่การเปลี่ยนจากชายกลายเป็นหญิงของวี....

อดใจติดตามกันต่อไปนะค่ะ..พูดเสียยาว..มีอีกมุมที่วีต้องการให้ได้รู้  

มีคำกล่าวไว้ว่า ‘คนเราไม่สามารถมองได้ครบทุกด้าน คนหนึ่งอาจมองเห็นแก้วด้านมีหูจับ

ยืนยันว่าด้านที่ตนเห็นมีหูจับ แต่อีกคนมองแก้วด้านที่ไม่มีหูจับ ก็เถียงว่าของตนเห็นแก้วไม่มีหู

ทั้งที่แก้วใบที่ทั้งสองพูดถึง..จนกลายเป็นประเด็นถกเถียงกันไม่จบสิ้น...คือแก้วใบเดียวกัน’


เขาถึงว่าคนเรามีสิทธิ์มองต่างมุม สิ่งที่แก้ปัญหาได้ดีที่สุด..ต้องหัดรับฟังความคิดของคนอื่นบ้าง

เปิดใจให้กว้าง...ครองสติให้มัน ที่สำคัญหมั่นทำบุญไว้เยอะๆ...ชีวิตคนเราสั้นนัก

วีถึงอยากนำเรื่องราวของวีและกลมาถ่ายทอดเป็นอุทาหรณ์ให้กับคนรุ่นใหม่ ได้มีมุมมองกันไงค่ะ...

และอยากฝากเอาไว้ด้วยว่า..ขอให้ทุกครั้งที่อ่าน...ฝากแง่คิดประสบการณ์เตือนใจไว้ด้วย...

เผื่อท่านสามารถเอาไปประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวัน การงาน สังคม เพื่อนฝูง

สิ่งไหนเป็นข้อดีพึ่งเป็นแบบอย่าง..ควรค่าแก่การจดจำ..สามารถถ่ายทอดบอกต่อกันได้

ก็จักเป็นกุศลทานได้เหมือนกัน สิ่งไหนเป็นความเลวร้ายเสื่อมเสีย..

นำมาซึ่งความเดือดร้อนทั้งตนเองและผู้อื่น ฝากไว้เตือนตัวเองด้วย..

หากเป็นเราจะไม่มีทางทำแบบนี้เด็ดขาด นี่แหละค่ะ...ผลตอบแทนที่วีอยากได้รับกลับมา..

อยากให้ทุกท่านที่ได้เข้ามารับรู้เรื่องราวของเราทั้งคู่...ได้เป็นผู้ให้กับคนทั้งหลาย...

ให้โอกาสกับใครก็ตามที่เราพอจะให้ได้..แล้วทุกท่านจะรู้ว่า...ความสุขที่แท้จริงอยู่ที่ท่านได้เป็นผู้ให้...

ส่วนคนที่ได้รับ...ยิ่งมีความสุขไม่ต่างกันเพราะท่านได้หยิบยื่นโอกาสให้กับพวกเค้า...

เหมือนวีกับกล..ที่เราได้รับโอกาส..กระทั่งเรามีวันนี้...วันนี้เราทั้งคู่ต่างมีความสุขมากค่ะ...


จริงๆ มีความหวานชื่นระหว่างเรามากมาย ที่จะบอกเล่าเก้าสิบให้ได้ชุ่มชื่นหัวใจ  

ยังไงแล้ว..วีรับปากจะเขียนไกด์ให้น้องลักษ์ แทรกเป็นตอนพิเศษให้ทุกท่านได้อ่านผ่อนคลายกันบ้าง  

ส่วน NC  ที่อยากอ่านกันนั้น ขอเก็บไว้เป็นเรื่องส่วนตัวดีกว่าเนอะ อย่าว่ากันเลย..

วีเองก็อายตัวเองเหมือนกัน หากต้องมาเปิดอ่านเข้า ที่ผ่านมาก็ถือว่าแรงแทบไม่ได้ปกปิดกันแล้วนะค่ะ  

ถ้าจะให้ออกแนวกุ๊กกิ๊กเล็กน้อยคงพอไหว แต่ถ้าแบบโจ่งครึ้มคงดูไม่ดี...

ไม่ใช่เป้าหมายหลักของความตั้งใจที่วีอยากนำเสนอ....



สุดท้ายแล้วขอขอบคุณ...สำหรับคำอนุโมทนาจิต...แด่หลวงพี่...ซึ่งปัจจุบันนี้ท่าน..

บวชอยู่ที่จังหวัดชัยนาท...กำหนดสึกคงปลายปีออกพรรษาโน้นเลยค่ะ....

เป็นสิ่งที่ท่านตั้งใจตอบแทนโยมพ่อโยมแม่ของท่าน...เพราะท่านยังไม่เคยบวชพระเลย

ตั้งแต่อายุท่านครบบวช โยมพ่อโยมแม่ของหลวงพี่...ต่างรอเวลานี้มานานมากแล้วกว่ายี่สิบปี...

เวลานี้ท่านสบายใจ...หมดห่วงหมดกังวล..ไม่พะวงใดๆ..ทุกอย่างในชีวิตของเราทั้งสอง..

ลงตัวสมบูรณ์เพียงพอแล้วสำหรับชีวิตนี้...ท่านจึงถือโอกาสลาบวชค่ะ....ที่บวชยาว...

เพราะท่านอยากปฏิบัติธรรม..บำเพ็ญบุญสร้างกุศลให้กับหลายสิ่งหลายอย่าง

ที่ท่านค้างคาใจกับการกระทำในอดีตที่ผ่านมา ดังนั้นจึงใช้เวลานาน

วีดีใจมากและอิ่มบุญยิ่งนักได้ถือหมอนเหมือนที่น้องคนหนึ่งพูดไว้ว่า  

‘ตอนหลวงพี่บวชหน้าไฟงานศพตา..วีถือกางเกงใน ไว้รอท่านบวชพระคงได้ถือหมอน’  

วีได้ถือหมอนแล้วค่ะ...ช่วงนี้พอมีเวลาเขียนไกด์ล่วงหน้าให้น้องลักษ์  

นำไปขัดเกลาเพื่อถ่ายทอดให้กับทุกท่าน....


ต้องขอขอบคุณที่ติดตามกันมาตั้งแต่ต้น ทุกคอมเม้นท์วีรักที่ได้ตามอ่านเม้นท์ของทุกคน

เหมือนคุ้นเคยกันและมีความสุขยิ่งนัก ตัวอักษรของทุกท่านถ่ายทอดความนึกคิดให้วีเช่นกัน

การคาดหวังได้อ่านความคิดของทุกท่านกลายเป็นสิ่งที่วีรอคอย

คงไม่ต่างกับหลายคนรออ่านเรื่องราวของวีเช่นกัน ครั้งนี้วีมาขอบคุณด้วยตัวเอง

ซึ่งหลายครั้งมักฝากน้องลักษ์มาขอบคุณแทนตลอด ขอให้ทุกท่านรับรู้ด้วยเช่นกันว่า

พวกท่านคือแรงบันดาลใจให้วี อยากถ่ายทอดเรื่องราวของตนเอง ต้องบอกก่อนว่าวีไม่ใช่นักเขียน  

แต่ออกจะเป็นนักพูดซะมากกว่า ภาษาพูดกับภาษาเขียน มันมีความแตกต่างกันอยู่ไม่ใช่น้อย

ดังนั้นต้องยกเครดิตให้กับน้องลักษ์ ที่สามารถถ่ายทอดความรู้สึกแต่ละตอนได้ตรงใจวี

และผลตอบรับที่ได้ก็เป็นไปในแนวทางที่ต้องการให้เป็น ขอขอบคุณไว้ด้วยเช่นกันค่ะ..


สุดท้ายนี้....วีขออาราธนาอัญเชิญสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย องค์พระสยามเทวาธิราชเจ้า

องค์แก้วแห่งพระศรีรัตนตรัย สถิตเป็นมิ่งขวัญประทับเหนือดวงจิตทุกท่าน

ดลบันดาลประสาทผลอำนวยโชค ให้ทุกท่านทุกคนและครอบครัว ศิริพร้อมสมบูรณ์ด้วยอายุ

วัณนะ..สุขะ..พละ...จงบังเกิดแก่ทุกท่านทุกคนตลอดกาลนานด้วยเทอญ.. :call:



ปราณวี.....
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 23-04-2011 10:18:57 โดย luxilove »

ออฟไลน์ kitty

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3289
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +258/-7

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ Piaanie

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1225
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +119/-2
ขออนุโมทนา สาธุ กับหลวงพี่ด้วยนะคะ
ต้องขอบคุณ คุณวีมากๆ ที่ยอมแบ่งปั่นเรื่องราวในชีวิตให้พวกเราได้ร่วมรับรู้
เราเชื่อว่ามันจะเป็นแนวทางให้กับน้องๆ อีกหลายคน ที่อาจจะเจอปัญหาคล้ายๆคุณวี

ปล. ส่วนเรื่อง ฉากNC ก็นะ ไม่ต้องกังวลน๊าาา แค่ไหนแค่นั้น เอาเท่าที่สะดวกจะเล่าได้ มันไม่ใช่ประเด็นหลักของเรื่องนี่เนอะ แค่ส่วนประกอบเฉยๆ (จริงๆก็ชอบนะ หึหึ)

ออฟไลน์ yeyong

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5857
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +917/-26
เชื่อว่าปัจจุบันคือผลของการกระทำจากอดีต(ทั้งชาติที่แล้วและชาตินี้)
ยินดีกับพี่วีด้วยนะคะ ผ่านร้อนผ่านหนาวมาจนถึงทุกวันนี้
พออ่านความในใจแล้ว ก็ได้คำตอบเรื่องที่ตัดสินใจแปลงเพศ
นับถือใจพี่วีเลยที่ยอม   o13เพราะโดยพื้นฐานแล้วที่ผ่านมาพี่วีเองก็ไม่ได้อยากเป็นผู้หญิง
พอใจกับเพศสภาพของตัวเองอยู่แล้วใช่ม๊า  

Margarin_Butter

  • บุคคลทั่วไป
ขออนุโมทนาสาธุ กับหลวงพี่ด้วยนะคะ

ออฟไลน์ pichayakamon

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 290
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +30/-0
    • My Facebook
จากที่อารมณ์ขุ่นๆ มัวๆ กับตอนล่าสุด พอได้มาอ่านความในใจพี่วี แล้วรู้ว่าตอนนี้พี่วีมีความสุขดี นู๋ก็สบายใจค่ะ รู้สึกว่าไอ้อารมณ์เทาๆ มันหายไปแล้ว  ถ้าเราไม่รู้จัก ทุกข์ แล้วจะเข้าใจคำว่า สุข ได้ยังไงล่ะเนอะ ประทับใจในคำแนะนำของพี่วีมากๆ ค่ะ และจะเก็บไปเป็นแนวทางในการใช้ชีวิตต่อไป เป็นกำลังใจให้พี่วี พี่กล และครอบครัวนะคะ แล้วแวะเข้ามาคุยบ่อยๆ ด้วยน๊าาา คิดถึงค่ะ ^-^

ปล.ขออนุโมทนาสาธุ กับหลวงพี่ด้วยค่ะ

plaraya

  • บุคคลทั่วไป
ขออนุโมทนาสาธุ กับหลวงพี่อีกคนคะ :call:
เรื่องอื่นๆไม่เป็นไรค่ะสุดเเล้วเเต่พี่วีคะ ยังไงก็ได้
ขอบคุณมากนะค่ะ  กับเรื่องราวดีๆ หนูเชื่อคะเรื่องของ
พี่วีเเละพี่กลจะเป็นกำลังใจให้คนอื่นอีกหลายคน
อย่างน้อยก็หนูคนหนึ่ง   ขอบคุณจากใจ จริงๆ  :pig4::L1: :pig4:
  :laugh5: :c4: :c5:

ployyunho

  • บุคคลทั่วไป
 :กอด1: พี่วี และร่วมอนุโมทนาบุญกับหลวงพี่กลด้วยค่ะ :call:
อยากให้ในสังคมมีคนอย่างพี่วีเยอะๆจัง คนที่คิดดี ทำดี และเป็นผู้ให้ ประเทศชาติเราคงอยู่กันอย่างมีความสุขมากกว่านี้แน่นอน
แอบคิดไปว่าถ้าพี่วีเกิดช้ากว่านี้หน่อย อยู่ในช่วงวัยรุ่นในยุคปัจจุบันนี้ พี่วีอาจไม่ต้องแปลงเพศก็เป็นได้
การแปลงเพศของพี่วีน่าจะถือว่าเป็นการเสียสละครั้งยิ่งใหญ่ในความรักของพี่ทั้งสอง
เพราะถึงคนในครอบครัวจะยอมรับ แต่ก็ยังแคร์สายตาคนรอบข้างอยู่ พี่วีคงไม่มีทางเลือกต้องทำแบบนี้
ซึ่งเป็นทางออกเดียวที่จะอยู่ร่วมกับพี่กลได้อย่างมีความสุข และครอบครัวทางฝั่งพี่เค้ายอมรับได้(หนูเดาเอานะค่ะ)
วันนี้พี่วีก็ดูมีความสุขกับชีวิตดี หนูเลยไม่อยากนึกโทษใครแล้ว แค่อยากอวยพรให้ชีวิตของพี่ทั้งสองต่อจากนี้และตลอดไปมีความสุข
ครองรักกันไปนานๆถือไม้เท้ายอดทองกระบองยอดเพชร(เหมือนอวยพรคู่บ่าวสาวยังไงไม่รู้ :o8:)
ขอให้พรที่พี่ให้พวกเรามา จงกลับคืนพี่ไปร้อยเท่าพันเท่า มีความสุขแบบยกกำลังอินฟินิตี้นะคะ

ออฟไลน์ ~MeiMeiZ@~

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 239
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +6/-0
ขอบคุณพี่วี กับ น้องLuk สำหรับเรื่องราวที่ถ่ายทอดออกมาให้ได้อ่านกันค่ะค่ะ
 :กอด1: :กอด1:

yayee2

  • บุคคลทั่วไป
ดีใจจังค่ะ วันนี้คุณวีมาคุยด้วย จากที่ได้อ่านเรื่องราวมาโดยตลอด จึงรู้สึกเหมือนคุ้นเคยกันจัง
ดิฉันขอร่วมอนุโมทนาบุญกับพระท่านและคุณวีด้วยค่ะ
ยินดีมากกับชีวิตที่ลงตัว และมีความสุขของคุณวีในปัจจุบัน
แน่นอนค่ะ การเดินทางของชีวิตคนเราแต่ละคน ยิ่งผ่านมานาน
ก็ยิ่งพบพานเรื่องราวมากมาย  ดิฉันว่าดิฉันได้แง่คิดหลากหลายทีเดียว จากเรื่องราวของคุณวี
ซึ่งดิฉันได้นำไปฝากเป็นแง่คิดให้กับเด็กๆด้วยนะคะ จึงขอขอบคุณ คุณวีมาเช่นกันค่ะ
พร้อมกันนี้ก็ขอยกนิ้วแสดงความชื่นชมน้องLUXด้วยนะคะ
ที่ใช้ภาษาถ่ายทอดเรื่องราวได้ดีเยี่ยม ทำให้ผู้อ่านทุกคนอิน และอินจัดไปกับเรื่องราว
น้องเค้าเก่งจริงๆค่ะ

ออฟไลน์ namngern

  • Flowers need to bloom
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1848
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +200/-2
ขออนุโมทนาบุญกับหลวงพี่ด้วยนะคะ
ขอกอดพี่วีแรงๆหนึ่งที  :กอด1:
ดีใจด้วยนะคะ ทั้งเรื่องหลวงพี่ และเรื่องชีวิตที่ปัจจุบันเป็นไปด้วยดี
ไม่มีอะไรจะพูดมากคะ ไม่รู้จะพูดอะไร ฮา
ขอบคุณพี่วีมากนะคะ ที่นำเรื่องราวมาถ่ายทอดให้พวกเราได้อ่าน
มุกได้รับแง่มุมใหม่ๆ ในการใช้ชีวิตจากเรื่องของพี่วี

ขอให้พี่ทั้งสองคนรักกันไปนานๆนะคะ

ปล.ขอบคุณคุณ Luk ด้วยนะคะ  :จุ๊บๆ:

ออฟไลน์ DEMON3132

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1704
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +170/-1
 :pig4: คุณวีที่เข้ามาพูดคุยในบอร์ดด้วยตัวเอง ขอบคุณในคำอวยพร
และขออนุโมทนากับพระท่านที่ขณะนี้อยู่ในร่มกาสาวพัสตร์ด้วย ทุกวันนี้
ก็รอคอยที่จะอ่านเรื่องราวของคุณวีในตอนต่อไป และจะรออ่านถึงตอน
ที่มีชีวิตที่มีความสุขอยู่ในขณะนี้ด้วย .....

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด