นับถือเก่งเน้อนายเดียร์ของเรา อิอิบทที่ 23
เด็กหนุ่มต่อว่าผม ท่าทางงอนๆ
“ก็มันขำนี่นา นายมีคู่ซ้อมเป็นตุ๊กตามิน่าล่ะ ถึงทำเป็นแต่ไม่รู้จังหวะไม่บันยะบันยังเอาเสียเลย จนก้นฉันแทบจะพังหมดแล้ว”
เดียร์เอามือมาลูบไล้สะโพกเปล่าเปลือยของผม แล้วก็ซุกจมูกไว้ที่ข้างแก้ม ทำท่าออดอ้อนเหมือนเด็กที่ทำความผิดแล้วมาอ้อนผู้ใหญ่ไม่ให้โกรธตัวเอง
“ขอโทษครับ คราวหลังผมจะไม่ยอมให้มันเกิดขึ้นอีกแล้ว จะทำกับเรียวนุ่มนวลที่สุดเลยนะครับ”
“อย่าเลย ไปฝึกฝีมือมาใหม่เถอะ แล้วค่อยมาว่ากัน เผื่อว่าฉันจะได้มีอารมณ์มากกว่านี้”
หลุดคำพูดออกไปแล้ว ก็อยากจะกัดลิ้นตัวเองยิ่งนัก สิ่งที่ผมบอกเขา มันดูเหมือนเชิญชวนให้เขาทำกับผมในครั้งต่อไป
“ไม่ชอบคนไม่มีประสบการณ์เหรอครับ”
เขาถามผม ท่าทางน้อยอกน้อยใจ ดูสิ ถามออกมาได้ ถ้าเป็นผู้หญิง ผมก็ชอบนะที่จะได้ยุ่งเกี่ยวกับสาวบริสุทธิ์ เพราะดูน่าตื่นเต้นดี แต่ในบางครั้งผมกลับชอบคนที่มีประสบการณ์ ถ้าเพียงจะสนุกด้วยชั่วครั้งชั่วคราวเท่านั้น แต่ในฐานะที่เป็นฝ่ายถูกกระทำนี่สิ ผมจนคำตอบไม่รู้ว่าจะพูดอย่างไร ถึงจะไม่ทำให้เขารู้สึกว่าผมอยากจะมีอะไรกันกับเขา
“อยากให้ผมมีประสบการณ์เยอะๆเหรอครับ ก็ทำได้นะ แต่คุณต้องร่วมมือกับผมนะครับเพราะนอกจากเรียวแล้ว ผมไม่คิดอยากจะมีอะไรกับใครอีก”
เด็กหนุ่มทำเสียงอ้อน
“บ้านะสิ นายก็ไปฝึกปรือกับเรียวจังสิ”
“พังไปแล้วอ่ะครับ เมื่ออาทิตย์ก่อนเองอ่ะ”
เดียร์ตอบเบาๆ ท่าทางอายมาก ผมหลุดหัวเราะก๊ากออกมา
“ทำไมเป็นแบบนั้นอ่ะ”
“ก็.....” เด็กหนุ่มหน้าแดงก่ำ นิ่งอึ้งอยู่นาน กว่าจะสารภาพออกมา
“ผมอ่ะ ตั้งแต่ได้ใช้ปากไปกับเรียวน้อยแล้ว กลับไปบ้านผมก็มีอารมณ์อีก ก็เลยไประบายกับเรียวจังบ่อยๆอ่ะครับ ยิ่งคิดถึงเรียวมากเท่าไหร่ เรียวจังก็ทำงานหนักมาก เพราะเขาเป็นตัวแทนของคุณ ช่วงสองสามอาทิตย์ที่ผ่านมา ผมมีอารมณ์อยากมีอะไรกับเรียวทุกวันเลย แต่ว่าผมก็ต้องสะกดกลั้นอารมณ์ตลอด มีแต่เรียวจังอ่ะครับที่เขาเข้าใจผม ยอมให้ผมมีอะไรด้วย ผมก็ใช้เขาเป็นตัวแทนเวลานึกถึงเรียวอ่ะครับ เขาก็เริ่มป่วย ร่างกายก็แย่ลง เมื่ออาทิตย์ที่ผ่านมา เขาก็เสียชีวิตไปแล้วอ่ะ คาอกผมเลยอ่ะครับ......”
ผมระเบิดเสียงหัวเราะออกมาไม่หยุดยั้ง ขำท่าทางและการพูดจาของเด็กหนุ่มลูกครึ่งมาก ดูท่าทางเขาจะอาลัยอาวรณ์เจ้าตุ๊กตายางที่ชื่อเรียวจังเหลือเกิน ทำอย่างกับว่าเจ้าตุ๊กตานั่นมีชีวิต
“โถ พ่อหนุ่มพลังม้า ก็ดูที่นายทำกับฉันสิ ฉันพอจะเดาได้เลยนะ ว่าเรียวจังของนายเจออะไรมาบ้างอ่ะ แล้วตัวนายก็ใหญ่โตขนาดไหน ใส่แรงเยอะขนาดนั้น ถ้าเขาเป็นคน ป่านนี้คงต้องเข้าโรงพยาบาลตั้งแต่ครั้งแรกๆแล้ว”
“แต่เรียวจังเขาก็ตายเพื่อที่จะหลีกทางให้ผมกับเรียวได้มีความสัมพันธ์กันจริงๆนะครับ นับว่าเขาเสียสละมากจริงๆนะ ฉะนั้น เราสองคนอย่าให้การตายของเรียวจังสูญเปล่าเลยนะครับ เราสองคนมาร่วมมือกันทำสิ่งมหัศจรรย์แห่งรักให้เกิดขึ้นดีกว่า ดีไหมครับ”
เด็กหนุ่มดึงไม้ดึงมือผมไปกุม ยิ้มหวานให้ เมื่อกี้ยังทำท่าเศร้าสร้อยอยู่เลย แต่ตอนนี้มีท่าทีระริกระรี้ เหมือนปลากระดี่ได้น้ำ ดวงตาเปี่ยมประกายความหวัง จนผมอดรู้สึกหมั่นไส้เด็กหนุ่มไม่ได้
“และแล้วไอ้ที่พูดมาทั้งหมดนี่ ก็ต้องการจะสรุปตรงจุดนี้ใช่ไหม มาอีกแล้วไอ้มุขเข้าข้างตัวเองเพื่อหาประโยชน์นี่ เบื่อจะฟังแล้ว หามุขอื่นเถอะ”
ผมพูดดักคอเขาอย่างขำๆ พลางแกะมือเขาออกจากตัว พยายามจะลุกขึ้น เด็กหนุ่มทำหน้าเหรอหรา รีบถามผมว่าจะไปไหน ผมบอกเหนียวตัว เพราะเหงื่อออกเยอะมาก อยากไปห้องน้ำ เด็กหนุ่มกลับบอกผมว่าเหงื่อออกแบบนี้สิดี จะได้หายไข้ จากนั้นเขาก็ฉุดแขนผมให้กลับลงมานอนด้วยใหม่ พลางขึ้นมาคร่อมทับ แล้วซุกจมูกลงตรงซอกคอของผม แล้วดูดเบาๆ เล่นเอาผมสะท้านไปทั้งตัว พยายามจะผลักเขาออก แต่ก็ไร้ซึ่งเรี่ยวแรง
“เดียร์ ปล่อยเถอะ ฉันรู้สึกไม่สบายตัวจริงๆนะ อยากชำระล้างร่างกายให้สะอาด”
“แต่เรียวเป็นไข้อยู่ไม่ใช่เหรอครับ ดูสิ ตัวยังร้อนอยู่เลย อาบน้ำแล้วเดี๋ยวไข้กลับมาอีกหรอก ผมเช็ดตัวให้ดีกว่าไหมครับ”
เด็กหนุ่มเอามือแตะที่หน้าผากผมเบาๆ เขาขมวดคิ้วเมื่อรับรู้ถึงความร้อนภายในร่างกายของผม แล้วก็แสดงความห่วงใยขึ้นมา ด้วยการอาสาจะเช็ดเนื้อเช็ดตัวให้ ผมเลยค่อนขอดเขาไปว่า
“เมื่อกี้นายยังไม่เห็นจะสงสารฉันเลย ขนาดบอกว่าเป็นไข้ ก็ยังไม่ยอมรามือเลย ทีตอนนี้กลัวว่าฉันจะไข้ขึ้น พูดตอนนี้มันสายไปหรือเปล่า”
“ก็แหม ตอนนั้นมันโมโหอยู่นี่ครับ แล้วก็ได้โอกาสแล้วด้วยอ่ะ ถ้าผมไม่ชิงลงมือมีอะไรกับเรียวก่อน ผมก็วางใจไม่ได้ ดูท่าทางเพื่อนคุณคนนั้น ก็ชอบคุณไม่น้อยเหมือนกัน ผมไม่ปล่อยโอกาสให้เขาทำอย่างนั้นกับเรียวหรอก เลยต้องตีตราจองไว้ก่อนอ่ะครับ”
เขารีบอธิบายให้ผมเข้าใจถึงสิ่งที่ทำลงไป ผมมองสบตาเขา แล้วกล่าวเสียงเข้มขึ้นมา
“อ๋อ เป็นอย่างนี้เองเหรอ นายถึงพยายามจะฝืนใจฉันทั้งที่ไม่สบาย เป็นไข้หนัก คราวหน้าคราวหลังอย่าทำแบบนี้กับฉันอีกนะเดียร์ ฉันไม่ยอมปล่อยให้นายทำแบบนี้แน่ ถือว่าเป็นข้อห้ามอีกข้อหนึ่งแล้วกัน ห้ามหึงหวงฉันจนเกินเหตุนะ ฉันพูดอะไรก็เชื่อกันบ้าง แล้วอย่าโมโหหึงแล้วฝืนใจฉันอีก เพราะว่ามันอาจจะทำให้เราสองคนอยู่ด้วยกันจากนี้ไปอย่างยากลำบากน่ะ”
“ครับ ตอนนี้เรียวเป็นของผมแล้ว ผมไม่ต้องหึงอีกแล้วล่ะ ใครก็มายุ่งกับเรียวไม่ได้แล้ว ”
เดียร์ผงกหัวรับคำอย่างว่าง่าย เขากอดผมไว้ในอ้อมแขน แล้วจูบซุกไซร้ที่ซอกคอผมอย่างเมามัน จนผมต้องถอนหายใจเฮือกใหญ่ เมื่ออารมณ์ของผมเริ่มคุกรุ่นขึ้นมาอีก
“ปล่อยฉันไปอาบน้ำเถอะนะ ฉันไม่เป็นไรหรอก อาบน้ำแล้ว ก็จะกินยาแล้วนอนล่ะ”
“งั้นผมไปอาบน้ำด้วยคนนะ”
เขาผละจากผม กระวีกระวาดลุกขึ้น แล้วยื่นมือมาให้ผมจับ ผมมองร่างเปลือยเปล่าของเขาที่ยืนอยู่ข้างเตียงแล้วก็เบือนหน้าหนี ถึงแม้ว่าบางส่วนมันจะสงบลงแล้ว แต่ผมก็ยังนึกครั่นคร้าม แม้ผมจะเคยเปลือยกายต่อหน้าผู้ชายมาบ้าง แต่นั่นมันก็สมัยเรียน รด.ที่ต้องอาบน้ำกันอย่างรวดเร็ว ไม่ค่อยมีใครมาสังเกตสังกาใคร แล้วก็อยู่กันแบบยกโหล ไม่ใช่สองต่อสอง แถมยังหลังจากที่เราเพิ่งเสร็จสิ้นการมีอะไรด้วยกันอีก
ถึงยังไงผมก็รู้สึกแปลกๆอยู่ดี การมีอะไรกับผู้ชายนี่ ผมไม่คิดมาก่อนด้วยซ้ำ พยายามหาเหตุผลมาลบล้างความรู้สึกผิดในใจ กับความกลัวว่าตนเองจะกลายเป็นเกย์ตามเด็กหนุ่มคนนี้ไป ทำให้ผมพยายามที่จะอยู่ห่างจากเขา แต่ยิ่งหนี เขาก็ยิ่งตามติด ทั้งออดอ้อนนัวเนียไม่ยอมห่าง นิสัยแบบเด็กๆของเดียร์บางครั้งก็ดูน่ารำคาญ แต่บางครั้งก็ทำให้ผมรู้สึกดี ยิ่งเขาทำราวกับว่าผมเป็นสิ่งที่มีค่าสำหรับเขาเท่าไหร่ ผมก็เทใจเอ็นดูเขามากยิ่งขึ้น
เมื่อไม่อาจจะอยู่ตามลำพังได้ ผมจึงปล่อยให้เดียร์ตามไปโดยดี เขาแทบจะประคองผมไปห้องน้ำด้วยซ้ำ หากว่าผมไม่ทำตาดุๆใส่เขา เดียร์ยิ้มหน้าบานไม่ยอมหุบ ตาจ้องมองเรือนร่างของผมไม่วางตา ผมขี้เกียจจะด่าเขา เพราะรู้ดีว่าทุกอย่างมันออกมาจากใจที่แท้จริงของเด็กหนุ่ม เลยไม่อยากถือสา แล้วก็ไม่อยากให้ความสำคัญมากจนกลายเป็นเรื่องใหญ่
แต่ผมคิดผิด สำหรับเจ้าเด็กบ้านี่ การนิ่งเฉยคือการยอมรับ หลังจากที่เขาก้าวตามผมไปยืนอาบน้ำอยู่ใต้ฝักบัวด้วยกัน เขาก็ทำตัวเกะกะ พยายามจะช่วยผมด้วยการฟอกเนื้อฟอกตัวให้ ยิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุ เขาดึงสบู่เหลวไปจากมือผม เทลงบนฝ่ามือ แล้วละเลงทำความสะอาดให้ผมทั่วตัว อ้อยอิ่งเนิ่นนานอยู่แถวร่างกายท่อนล่างของผม และแล้วนิ้วซุกซนของเดียร์ก็แทรกชอนไชเข้ามาในเรือนกายของผมอีกครั้ง
ผมสะดุ้งโหยง หนีบก้นเต็มที่ เดียร์ทำหน้าทะเล้น มองผมด้วยดวงตายวนยั่ว แล้วใบหน้าหล่อเหลาก็ก้มต่ำลงมาแนบชิดกับใบหน้าของผม เขาใช้สองนิ้วเชยคางผมแหงนหงายขึ้นเพื่อรับจุมพิตจากเขา
แล้วทุกอย่างก็เป็นไปตามธรรมชาติเรียกร้อง เรามีอะไรกันอีกครั้งภายใต้สายน้ำที่ชุ่มฉ่ำนั่น คราวนี้เดียร์สำรวจร่างกายของผมอย่างอ่อนโยนนุ่มนวลไม่เน้นพลังเหมือนเก่า ทั้งๆที่ผมตั้งใจจะปฏิเสธ เพราะใจรับไม่ได้กับการที่จะยอมรับว่าผมได้มีอะไรกับผู้ชายไปแล้ว แต่ไอ้เจ้าความรู้สึกหวาดหวั่นนั่นมันผสมผสานไปกับความรู้สึกอยากรู้อยากลอง และอำนาจฝ่ายหลังมีมากกว่า เหมือนว่าร่างกายของผมเปิดรับเดียร์ให้โอกาสเขาได้แก้ตัวอีกครั้ง ทำให้ผมยอมตามใจเขา โดยที่ไม่ขัดขืน แถมซ้ำยังร่วมไม้ร่วมมือให้เดียร์ล่วงเกินตัวเองอย่างเต็มอกเต็มใจ ผมทะลักทลายความสุขใส่ปากของเดียร์จนหมด เขารับแล้วกลืนมันลงไปด้วยความเต็มอกเต็มใจยิ่ง ท่าทางสุขสุดขีด
เนิ่นนานทีเดียวกว่าที่เราสองคนจะออกมาจากห้องน้ำ ผมตัวสั่นเทาอยู่ในผ้าขนหนูผืนใหญ่ ที่เดียร์ห่อหุ้มร่างของผมไว้ เขาพาผมมานั่งหน้าโต๊ะแต่งตัว เอาผ้าขนหนูมาซับน้ำจากร่างกายและศีรษะผมจนแห้งหมาด จากนั้นเขาก็ช้อนร่างผมมาอุ้มไว้ในวงแขน แม้ผมจะขัดขืนเขาด้วยการดิ้นหนี แต่เด็กหนุ่มก็ใช้แขนแข็งแรงล็อคตัวผมไว้จนได้ แล้วก็พามาวางลงบนเตียงอย่างนุ่มนวล ก่อนที่จะเดินไปที่ตู้เสื้อผ้า หยิบชุดนอนมาให้ผมใส่ชุดหนึ่ง
เดียร์ไม่ยอมยื่นมาให้ผมใส่ในทันที เขาก้าวขึ้นมานั่งบนเตียงกับผม ทั้งๆเนื้อทั้งตัวเดียร์กับผมมีเพียงผ้าขนหนูพันกายท่อนล่างเอาไว้ เดียร์ยิ้มหวานให้ผม ทำท่าประจบประแจง แล้วถามเสียงอ้อนๆว่า
“เมื่อกี้ดีขึ้นแล้วหรือยังครับเดียร์ ผมเก่งขึ้นบ้างไหม”
“ยังคงไม่ได้เรื่องเหมือนเดิม”
ผมแสร้งว่า เดียร์ทำหน้างอ ท่าทางไม่เชื่อในสิ่งที่ผมพูด
“แต่เรียวร้องดังลั่นห้องน้ำเลยอ่ะ แถมจูบโต้ตอบผมตลอดเวลาเลยนะ อย่างนี้จะบอกว่าผมไร้ฝีมือ จนเรียวไม่เกิดอารมณ์อีกเหรอ”
เขาทำท่าน้อยใจที่ผมไม่พูดความจริง ผมอดยิ้มให้เขาไม่ได้
“ก็ได้ ดีขึ้นมาหน่อยหนึ่ง แต่ก็ยังต้องปรับปรุงอยู่ดี”
“ถ้างั้นขอแก้มืออีกทีได้ป่ะครับ ผมนึกได้เมื่อกี้นี่เอง ว่ามันยังขาดเทคนิคบางอย่างอ่ะ”
เขาเคลื่อนตัวเข้ามาใกล้ ผมรีบถอยกรูดไปยังหัวเตียง เอาก้นเบียดกับพนักไว้ ร้องด่าเด็กหนุ่มในใจอื้ออึง เจ้าเด็กบ้า โลภโมโทสัน ไม่รู้จักพอ เห็นผมไม่ว่าอะไร ก็ขอได้ขอเอา สองครั้งนี่ก็มากไปแล้ว ยังจะมาขอมีอะไรด้วยเป็นครั้งที่สามอีก
นึกว่าเป็นหนุ่มพลังม้าไม่รู้จักเหน็ดจักเหนื่อย หรือไง ทำอะไรไม่เคยเห็นใจคนอื่น เขาเป็นฝ่ายทำ ผมเป็นฝ่ายเจ็บตัว อย่างนี้มันไม่ยุติธรรมนี่นา ลองให้ผมเป็นฝ่ายทำบ้างสิ เขาจะได้รู้จักว่าเจ็บปวดมันเป็นอย่างไร แต่ผมไม่ทำอย่างที่เขาทำหรอก ผมมีประสบการณ์แล้ว ผมเรียนรู้มามากว่า การทำให้คนรักของตัวมีความสุข ต้องนุ่มนวลอย่างไร แล้วเวลาไหนควรจะเร่งเร้า เวลาไหนควรจะรุนแรง เจ้าเด็กอ่อนหัดนี่ต้องเรียนรู้จากผมอีกเยอะ
ผมสะดุ้ง นี่แปลว่า ผมกำลังคิดที่จะมีอะไรกับเขาเหรอ คงไม่ใช่หรอก ผมแค่คิดเผื่อเอาไว้สำหรับวันข้างหน้า ถ้า เราจะต้องมีอะไรกันอีก ผมจะไม่ยอมเป็นฝ่ายเจ็บก้นคนเดียวหรอก นายเดียร์ต้องโดนด้วย เขาจะได้เรียนรู้อะไรมากขึ้น โธ่โว้ย ไม่ได้อีกนั่นแหละ การคิดแบบนั้นไม่เป็นผลดีสักเท่าไหร่ ผมไม่ได้อยากเป็นเกย์ ไม่ได้อยากมีอะไรกับเกย์ด้วย ผมต้องท่องเอาไว้ จะได้ไม่ลืม ผมเป็นลูกผู้ชาย ต้องมีอะไรกับผู้หญิงเท่านั้น การมีอะไรกับเกย์เป็นเรื่องเสียเกียรติ ต้องพยายามหลีกเลี่ยงไม่ให้เกิดขึ้นอีก
“อย่ามาฝึกกับฉันเลย ไปฝึกกับตุ๊กตายางเหมือนเดิมดีกว่า เอาไหม ฉันจะซื้อให้ ราคาเท่าไหร่ล่ะ ไม่ต้องเกรงใจหรอก ถึงแพงฉันก็จะซื้อให้ หรือจะเอาแบบเรียวจังอีก ฉันซื้อได้นะ”
ผมทำเป็นใจดีกับเด็กหนุ่ม อันที่จริง เพื่อหาหนทางเลี่ยงหนีมากกว่า
“ไม่เอาอ่ะครับ เรียวจังร่วมไม้ร่วมมือ ไม่ทำตัวยุ่งยากก็จริง แต่ว่า เรียวจังที่เป็นตุ๊กตาสู้เรียวตัวเป็นๆไม่ได้ เรียวจังไม่ด่า ไม่เคยร้อง หรือขัดขืน แล้วก็บอกผมไม่ได้ว่าใกล้จะถึงสวรรค์แล้วหรือยัง เอาแต่นอนนิ่งเป็นท่อนไม้ บางครั้งก็เล่นเอาหมดอารมณ์ได้เหมือนกัน”
เขาทำตาเยิ้มใส่ผม ก่อนจะพูดต่อ
“แต่เรียวของผมนี่ ร้องได้ ดิ้นได้ทุกอย่างเลยครับ แถมจูบโต้ตอบผมเก่งมากอีกด้วย เนื้อตัวของเรียวก็น่าจับที่สุด ตัวหอมมากๆเลย น้องชายของเรียวจังก็มีชีวิตจิตใจ สู้ไม้สู้มือผมตลอด จนผมรู้สึกตื่นเต้นทุกครั้งที่พยายามจะเอาชนะเรียวน้อย เวลาผมสามารถปราบเขาลงได้อย่างราบคาบ จนเขาคอตกน้ำลายฟูมปาก มันเป็นภาพที่ทำให้ผมมีความสุขที่สุดอ่ะครับ ตอนนี้ผมมีเรียวจริงให้กอด ผมไม่ไปสนเรียวจังตัวปลอมอีกหรอกครับ”
`
“ลามก”
ผมว่าเขา เด็กหนุ่มหัวเราะจนตาหยี พลางกระเถิบเข้ามาใกล้อีก พอเห็นว่าผมจะก้าวหนีลงจากเตียง เด็กหนุ่ม ก็คว้าตัวผมไว้ได้ทัน และดึงทีเดียว ผมก็ปลิวมาทาบอยู่บนตัวของเขา เด็กหนุ่มรีบพลิกให้ผมอยู่ใต้ร่างของเขา และยิ้มหวานให้
“อยู่ใกล้คนรักที่น่าฟัดแบบนี้ ไม่ลามกไม่ได้หรอกครับ”
เด็กหนุ่มยิ้มกรุ่มกริ่ม แล้วอย่างรวดเร็ว โดยที่ผมไม่สามารถปัดป้องได้ เดียร์ก็ก้มลงมาฝังจมูกเข้าที่ซอกคอผมก่อนจะสูดเอากลิ่นกายผมเข้าไปฟอดใหญ่ เดียร์แกล้งผมด้วยการดูดเน้นไปตรงนั้นตรงนี้ ทั้วทั้งลำคอและแผ่นอก มือซุกซนเริ่มไม่อยู่นิ่ง สอดเข้ามาตามรอยแยกของผ้าขนหนูแล้วลูบคลำเด็กน้อยใต้ร่มผ้าของผม จนคึกคักตื่นเต้นอีกครั้ง
เดียร์เลื่อนตัวลงมาหาแล้วกระตุกปมผ้าเช็ดตัวของผมออกเบาๆ จากนั้นใบหน้าหล่อเลาของเขาก็ฝังอยู่กลางลำตัวของผม
“ไหนดูสิ ว่าเป็นอะไรมากไหม ผมจะเยียวยาให้หายเจ็บเลย”
เด็กหนุ่ม ช้อนก้นผมขึ้น แล้วใช้ลิ้นแลบเลียไปตรงที่ที่เขาทำให้ผมเจ็บจนระบม เดียร์ใช้ลิ้นอยู่บริเวณนั้นเนิ่นนาน ผมต้องแอ่นตัวด้วยความซ่านสยิว เด็กหนุ่มยิ้มให้ผม ก่อนจะสอดนิ้วเข้าไปปลุกเร้าความรู้สึกให้ผมอีกครั้ง
ทุกอย่างหมุนเวียนไปเหมือนกับเมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมา เราสองคนผนึกเป็นร่างเดียวกันอีกครั้ง โดยที่ผมไม่ได้ขัดขืนอะไรอีกเช่นเคย ร่างกายของผมเปิดรับการรุกรานจากเขาเต็มที่ด้วยความกระสันต์ซ่าน เด็กหนุ่มอ่อนโยนกับผมมากกว่าเดิม คราวนี้เขาเรียนรู้วิธีการเร่งเร้าและผ่อนปรนให้กับผม ทำให้ผมรู้สึกสุขถึงขีดสุด
ตอนที่เดียร์ถอนตัวออกไปจากผมนั้น ผมหมดสิ้นเรี่ยวหมดแรงจนต้องนอนนิ่งๆอยู่ในอ้อมกอดของเขา เด็กหนุ่มเวียนจูบผมไปมาด้วยความรักใคร่ สักครู่เสียงหนึ่งก็ดังขึ้นมาพร้อมกัน จากผมและเขา มันเป็นเสียงท้องที่ร้องอุทธรณ์ด้วยความหิว เพราะเราสองคนยังไม่ได้ทานข้าวกันตั้งแต่เย็น สำหรับผมแล้ว ตั้งแต่นอนซมเมื่อวันศุกร์ก็ได้ทานอะไรน้อยมาก แต่เพราะมีเรื่องอื่นเข้ามาวุ่นวายจึงทำให้ลืมเรื่องนี้ไปสนิท พอทุกอย่างสงบลง ความหิวก็บังเกิด เราสองคนมองตากันแล้วหัวเราะ จากนั้นก็หาเสื้อผ้ามาสวม แล้วเดินลงไปหาอะไรกินข้างล่างพร้อมกัน
เดียร์ทำอาหารให้ผมอย่างมากมาย แต่เนื่องจากผมยังเพลียเพราะผิดไข้ ทำให้ผมทานอะไรได้ไม่มาก แต่เด็กหนุ่มเป็นเทศบาลกวาดจนเกลี้ยง เขากินได้น่าอร่อยมาก ท่าทางเหมือนคนหิวจัดหลังจากออกกำลังกายมาอย่างหนัก ผมอดยิ้มให้เขาไม่ได้
หลังจากทานอาหารเสร็จ และเก็บกวาดเรียบร้อย ผมเอายามาทาน แล้วก็ขึ้นบันไดไปยังห้องนอน โดยมีเดียร์เดินตามผมต้อยๆ หน้ายิ้มละไม
“ไปนอนได้แล้ว”
ผมบอกเขา เด็กหนุ่มพยักหน้า แล้วตอบผมด้วยน้ำเสียงกระตือรือร้น
“ครับ ก็จะไปนอนอยู่นี่ไง เปิดประตูสิครับ ผมจะได้พาคุณนอนด้วย”
ผมยกมือห้าม พูดกับเขาด้วยน้ำเสียงที่ค่อนข้างห้วน
“ใครบอกว่าฉันจะให้นายนอนด้วย นี่มันห้องของฉัน นายมาส่งแค่นี้แล้วก็ไปได้แล้ว ที่นอนของนายอยู่ตรง
โซฟาในห้องรับแขกโน่น ไม่ใช่ข้างบนนี่”
เด็กหนุ่มอ้าปากค้าง ทำท่าทางเหมือนเด็กที่ดีใจได้ของเล่น แล้วจู่ๆก็ถูกกระชากกลับคืนไป
“อ๊า อะไรกันครับ ทำไมผมต้องลงไปนอนข้างล่างด้วยอ่ะ ก็เมื่อกี้เรายังนอนอยู่ด้วยกันบนเตียงอยู่เลย ทำไมถึงไล่ผมไปเสียล่ะ เหตุการณ์ที่ผ่านมาเมื่อครู่มันไม่มีความหมายเลยเหรอ”
“พูดมากน่า บอกให้ไปนอนข้างล่างก็ไปสิ”
“ก็มันเพราะอะไรล่ะครับ ผมอยากรู้ ทั้งๆที่เราก็มีอะไรด้วยกันแล้ว แต่ทำไมผมจึงไม่สามารถนอนในห้องของเรียวได้อ่ะ”
เขาคาดคั้นจะเอาคำตอบให้ได้ เหมือนเด็กที่กำลังงอแง จะแย่งเอาของที่เสียไปคืนมา
“ฉันไม่ชอบนอนกับคนอื่น เคยนอนคนเดียวมาตลอด ไม่ชินกับการมีคนอื่นอยู่ในเตียงด้วย ต้องขอโทษทีนะ”
“ไม่เอาอ่ะเรียว เราไม่ใช่คนอื่นคนไกลกันนะ ผมเป็นอะไรกับเรียวอ่ะ บอกมาสิ เป็นสามีของเรียวแล้วนะ เมื่อกี้นี้ผมเข้าๆออกในตัวเรียวตั้งหลายครั้ง แล้วเรียวก็ยอมให้ผมทำทุกอย่างอ่ะ จะมาไล่กันง่ายๆ ผมไม่ยอมหรอก
คนเป็นเมียอ่ะ ทำอย่างนี้กับสามีได้ยังไง”
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
