หัวข้อ: @@@โดยLuk {ตะเกียงพิเศษ}

[kokikung]

สนุกดีอ่ารู้งี้เข้ามาอ่านตั้งนานและ
แต่ปลื้มคู่พรตและรันมากๆๆๆๆๆๆ
ชอบมากกว่าคู่เอกอีก (จะโดนถีบไหมเนี่ย --*)
2หนุ่มมาช่วยภรรยากันไวไวเน้อ

[luxilove]

Part  88
เปิดเผย....
.
.
.
.
            ผมซัดกาแฟไปเป็นแก้วที่หกแล้ว ไอ้รันเองก็ไม่ต่างกัน ตอนนี้เราอยู่รวมกันในห้องโถง

มีสลับกันไปนอนบ้าง แต่ผมไอ้รันและโทนี่เราสามคนไม่ได้นอนกันเลย


        ผมคงนอนได้หรอก ไอ้รันมันก็ด้วย ไอ้บอมย์กับไอ้กานนอนคนละสองสามชั่วโมง

แก๊งค์เหยี่ยวเองก็ประมาณนั้น ตั้งแต่เย็นวานที่เรามัวแต่ค้นหาตะเกียงกับพรตที่หายไป

เที่ยงคืนผมโทรบอกให้พ่อสิงห์รู้ พ่อกับพี่เต้ขึ้นเครื่องเช้าคงมาถึงราวเที่ยงวันนี้ ส่วนพ่อเกริกและ

พี่ชายของตะเกียง..ขับรถมากันแต่เช้าอีกไม่นานคงมาถึง เพราะตอนนี้เจ็ดโมงกว่าเข้าไปแล้ว

พ่อสิงห์และพ่อเกริกบอกให้พวกเราทุกคนรอพวกท่าน  อย่าเพิ่งทำอะไรให้พวกพ่อมาถึงก่อน  


        ผมกับไอ้รันวุ่นวายใจมาก แม้มันจะทำเป็นเงียบเหมือนที่ผมแกล้งตีหน้านิ่ง

แต่เรามองตากันต่างรู้ดี..ว่าเราห่วงสองคนนั้นมากแค่ไหน พวกที่เอาตัวตะเกียงไปฝีมือไม่ธรรมดา

หรือไม่คงใช้อาวุธแน่ๆ...  


                     ผมเชื่อว่าพรตและตะเกียงถ้าไม่จนมุมแล้ว..ไม่น่าพลาดท่าให้ถูกจับไปได้

ฝีมือไอ้พรตหัวหน้าเยี่ยวเวหา เทควันโด้สายดำสูสีไอ้บอมย์เลยทีเดียว แม้จะเสียเปรียบด้านรูปร่าง..

จากที่เคยปะมือกันมาแล้ว แต่กินกันไม่ลง..ขนาดไอ้บอมย์แชมป์เยาวชนระดับประเทศ..

กว่าจะล้มไอ้พรตได้เล่นเอาสะบักสะบอมไปไม่น้อยเหมือนกัน  


         แล้วไหนจะตะเกียงอีกคน วรเวทย์อัคนีบวกท่าเท้าสเต็ปเทพ..หมัดไทเก็กมวยลานนา  

ครบสูตรที่ตะเกียงมีความสามารถ ขนาดผมน้องยังล้มได้เลย ถึงเชื่อว่าถ้าไม่จนมุมจริงๆ มีหรือที่น้อง

จะยอมให้เอาตัวไป


                  ตอนนี้ผมรู้ตำแหน่งที่น้องถูกขังแล้ว เราใช้ระบบติดตามจากคลื่นสัญญาณของชิพ

ที่แอบให้โทนี่ฝังไว้กับรองเท้าของน้อง ตัวน้องยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าผมฝั่งชิพนี้ไว้ พวกมันเอง

ก็ตรวจจับไม่ได้ด้วย เพราะชิพชนิดนี้ต้องใช้โปรแกรมเฉพาะเจาะผ่านระบบดาวเทียม

ซึ่งโทนี่มันสามารถแฮ็คได้..เราทดสอบกันก่อนแล้ว ก่อนจะนำมาฝังรองเท้าไว้ทั้งหมดสี่คู่

เมื่อวานน้องใส่ผ้าใบคู่เก่ง  


          สัญญาณที่โทนี่มันพบ บอกว่าตอนนี้น้องอยู่บนดอยอินทนนท์ จุดที่ถูกกักขัง

อยู่เทือกเขาสันปันน้ำ พวกมันกะนำตัวน้องไปกักไว้เพื่อรออายุครบ 15 ปีเต็ม ซึ่งเหลืออีกประมาณ

สี่สิบกว่าวัน  เพราะฉะนั้น พ่อสิงห์เชื่อว่ามันไม่ทำอันตรายน้องหรอก ตอนนี้แค่นำไปขังไว้เฉยๆ

ถึงสั่งไม่ให้พวกผมวู่วามและให้รอพวกท่านมาถึงก่อน


        ผมคิดถึงน้องมาก เราไม่เคยห่างกันเกินชั่วโมงมาก่อน พอรู้ว่าไม่มีน้องอยู่ข้างๆ  

นอนไม่หลับเลย....กลิ่นหอมของน้องที่ติดตามเสื้อผ้า เป็นกลิ่นประจำตัวน้องเท่านั้น

ทำเอาผมคิดถึงแทบขาดใจ อยากอยู่ใกล้ๆดูแลปกป้อง ปานนี้ไม่รู้เป็นไงบ้าง....

หน้าที่องค์รักษ์พิทักษ์ตะเกียงของผมบกพร่อง..ปล่อยให้น้องถูกจับไปได้ พาลโมโหตัวเองเป็นอย่างมาก

ที่ดันชะล่าใจให้น้องคลาดสายตา  


         เพราะดันคิดว่าเป็นรีสอร์ทของเหี้ยบอมย์  และน้องอยู่กับพรตมันด้วย

ไม่นึกว่าละหลวมเพียงนิดจะผิดพลาดมหันต์...เปิดโอกาสให้พวกมันเอาตัวน้องไปจนได้

         บอมย์มันก็รู้สึกแย่ไม่ต่างกัน  สั่งรปภ.เช็คระบบความปลอดภัย ตรวจกล้องวงจรปิด

จนได้เบาะแส พวกมันใช้รถแวนนำขบวน พร้อมรถตู้อีกสามคัน ทำทีเข้ามาติดต่อห้องพักเพื่อจัดสัมมนา

พร้อมขอดูสถานที่รอบๆ ด้วย ไม่ถึงสามสิบนาทีพวกมันพากันกลับออกไป เราเช็คทะเบียนรถ

ตามที่เห็นจากกล้อง ปรากฎว่าพวกมันใช้เลขทะเบียนปลอมตามไม่ได้ ประเด็นตรงนั้นไม่ใช่ปัญหา  

พวกผมรู้ตำแหน่งน้องเรียบร้อยแล้ว หากจะตามไปถล่มพวกมันให้ราบใช่ว่าจะไปไม่ถูก

แต่ติดคำสั่งของพ่อทำให้เราต้องรอกันนิ่งๆ


                      “โต๋...กูว่ากินข้าวกันก่อนดีกว่า กูจัดการสั่งข้าวต้มร้อนๆ ไข่ลวก

น้ำเต้าหู้ปลาท่องโก๋มาที่นี่แล้ว”  ไอ้บอมย์มันเดินเข้ามาบอก


                      “อืม..นั่นดิ...ไม่ได้นอนมาทั้งคืน ขออาบน้ำก่อนดีกว่าไงรัน..มึงก็ด้วย    

ห่า!...ลุกไปอาบน้ำอาบท่าให้สดชื่น...หาไรร้องท้องให้เรียบร้อยดีกว่า เดี๋ยวผู้ใหญ่มาถึง

แล้วค่อยว่ากัน...”  ไอ้โทนี่มันพูดขึ้นมา ผมหันไปมองหน้าไอ้รัน พร้อมกับพยักหน้าเห็นด้วย

กับที่โทนี่มันพูด ต้องขอบคุณมันมาก เพราะมันเป็นคนตามสัญญาณของตะเกียงจนเจอ กระทั่งแน่ใจว่า

สัญญาณที่ได้รับนิ่งอยู่กับที่แน่นอนแล้ว ถึงตรวจหาพิกัดที่อยู่ผ่านระบบดาวเทียม  มันเองก็ไม่ได้นอน  

เพื่อนผมคนนี้มันเจ้าพ่อทางเทคโนโลยี  ถึงจะรู้เกี่ยวกับความสามารถของมันมาก่อน

แต่พอเจอสถานการณ์จริง ต้องยกนิ้วให้มันเลยหละ


                  “มึงก็ด้วยโต๋...กูว่าพวกมึงทุกตัวนั่นแหละ ไปจัดการอาบน้ำให้เรียบร้อย

กินข้าวรองท้องก่อน จะมานั่งเครียดก็ไม่เกิดประโยชน์ ไหนๆ ก็ต้องรอผู้ใหญ่อยู่ดี เพราะฉะนั้นมึงจะ

ทรมานสังขารทำเชี้ยไรกัน ทำไปบรรดาเมียมึงก็ไม่กลับมาอยู่ตรงหน้ามึงหรอกตอนนี้ กลายเป็นพวกมึง

จะตายห่าเสียก่อนได้ทันไปช่วยพวกมันออกมา  กูพูดถูกป่าว?”   ไอ้บอมย์ มันว่าผมกับไอ้รัน

เราได้แต่มองมันนิ่งๆ ต้องยอมรับความจริงในสิ่งที่มันพูด สำหรับพวกผมไม่มีความลับต่อกันอยู่แล้ว

ไม่ใช่เรื่องแปลกที่พวกเราจะพูดกันตรงๆ  


         สุดท้ายเราแยกย้ายกันเข้าห้องจัดการอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าให้สดชื่น รู้สึกร่างกาย

กระปรี้กระเปร่าขึ้นมาเหมือนกัน ก่อนจะกลับมารวมตัวกินมื้อเช้า ผมกินข้าวต้มได้ไม่หมดชาม

แต่กินน้ำเต้าหู้ปลาท๋องโก๋แทน ไม่สามารถอัดกาแฟได้อีกแล้ว เพราะดื่มไปเยอะมากไม่ไหว


         ทุกคนก็ทานข้าวกันไป พักให้กระเพาะย่อยยังไม่ถึงสิบนาที พ่อเกริกพร้อมด้วย

พี่ชายของตะเกียงก็ตรงเข้ามาหาพวกเรา ทุกคนพากันยกมือไหว้ หลังจากแนะนำให้รู้จักกัน

เรียบร้อยแล้ว พี่กูลกับพี่การ ต่างซักถามรายละเอียดจากผมอีกครั้ง ผมก็รายงานไปหมดทุกอย่าง  

จากนั้น...พวกพี่ๆ กับพ่อเกริกก็บอกให้บอมย์จัดการติดตั้งอินเตอร์คอมเฟอร์เร้นท์ไว้ล่วงหน้า

ให้พ่อสิงห์มาถึง พวกท่านจะออนเข้าหาผู้ใหญ่ พวกผมไม่รู้ว่าเป็นใคร คงต้องรอพ่อสิงห์อย่างเดียว  


          พ่อสิงห์พร้อมพี่เต้มาถึงตอนเที่ยงยี่สิบ ตรงดิ่งเข้ามาในห้องทันที ไม่รอช้า

ท่านเรียกทุกคนรวมตัว โดยจัดเป็นโต๊ะประชุมรูปตัว U  หันหน้าหากันหมด ทั้งพี่ชนะก็เข้าร่วมด้วย  

จากนั้นการประชุมก็เริ่มขึ้น  โดยพ่อสิงห์เปิดประเด็นทันทีว่า


                         “คงไม่ต้องแนะนำตัวกันแล้วนะ รู้จักกันแล้วนี่ ผมไม่อ้อมค้อมหละ เอาเป็นว่าในนี้..

ใครเป็นหน่วยคอมมานโดของกระทรวงxxx  รบกวนแสดงตัวด้วยครับ”  พอพ่อสิงห์พูด พวกเราต่างหันมอง

กันไปมา เพราะในห้องตอนนี้ 16  คน ต้องรอดูว่า..พ่อมีเหตุผลอะไรถึงพูดแบบนั้น ไม่นานนักพี่ชนะ

โค้ชพวกเราก็ลุกขึ้นยืน ก่อนจะพูดว่า


                           “ผมพันตำรวจตรี ชัยชนะ....บุรานนท์.....นาวิกโยธินสังกัดหน่วยxxx  รหัส...

อินทรีแดง...ขอแนะนำตัวอย่างเป็นทางการครับผม”  ก่อนจะนั่งลง ทำเอาพวกผมอึ้งไปเหมือนกัน

แต่ก็ไม่เท่าไร  เพราะพี่ชนะเป็นโค้ชที่รัฐบาลส่งมาฝึกซ้อมพวกเรา ไม่น่าแปลกที่จะมีตำแหน่ง

แต่กลับไม่หมดเท่านั้นเมื่อ


                            “ผมร้อยตำรวจเอก  นิลกาฬ สหพัฒ...นาวิกโยธินสังกัดหน่วย xxx   รหัส

อินทรีดำ”  ไอ้เทคมันลุกขึ้นพูดต่อ ตอนนี้แหละ เล่นเอาอึ้งไปเหมือนกัน มีเสียงกระซิบกระซาบขึ้นเบาๆ

แต่ผมกับไอ้รัน ไอ้บอมย์ ต่างมองหน้ากันนิ่งๆ ก่อนจะจ้องหน้าไอ้เทคมันต่อ พ่อสิงห์พูดทันที


                         “พวกเรารู้จุดมุ่งหมายที่พวกคุณรับคำสั่งให้มาปฏิบัติหน้าที่กันแล้ว เพราะฉะนั้น

ผมขอให้ยุติปฏิบัติการดังกล่าวเสีย”  พ่อพูดนิ่งๆ แต่น้ำเสียงเด็ดขาดมาก จ้องหน้าพี่ชนะกับไอ้เทคทั้งคู่

ก่อนที่พี่ชนะจะตอบว่า


                       “เราเป็นทหาร..หากต้องยกเลิกคำสั่ง ต้องฟังผู้บังคับบัญชาของเราเพียงผู้เดียวเท่านั้น

เสียใจเป็นอย่างยิ่งครับท่าน..ที่ไม่สามารถทำตามได้”  พอพี่ชนะพูดจบ  พ่อเกริกก็พูดขึ้นมาว่า


                       “ผมเข้าใจพวกคุณ เอาหละ..งั้นรอสักครู่”  พูดจบแกก็หันไปกระซิบสั่งพี่ตระการ  

ก่อนที่พี่แกจะลุกไปบอกให้ไอ้บอมย์เปิดระบบอินเตอร์คอมเฟอร์เร้นท์ ออนไลท์ขึ้นจอโปรเจ็คเตอร์ทันที


          ไม่ถึงห้านาทีภาพบนจอก็ปรากฎ อีกฝั่งหนึ่งเป็นโต๊ะประชุม มีคนทั้งหมด 5 คน  

สองคนแต่งตัวภูมิฐานสวมสูทนั่งตรงกลาง ขนาบข้างด้วยนายทหารชั้นผู้ใหญ่อีกสามคน

พอภาพปรากฎชัด  พี่ชนะกับไอ้เทค ลุกขึ้นทำมือตะเบะจรดเหนือคิ้ว พูดพร้อมกันว่า


                          “สวัสดีครับท่าน..”  นายทหารท่านหนึ่งในนั้น ก็ตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงกังวานว่า


                          “นั่งลงได้นายทหาร”  มันสองคนจึงได้นั่งลง แล้วพ่อสิงห์พ่อเกริก ไอ้พี่เต้ พี่การ

พี่กูลต่างลุกขึ้นยืน พร้อมกับส่งสัญญาณให้พวกผมลุกขึ้นด้วย เราก็ทำตามโดยลุกขึ้นยืนกันนิ่งๆ

จากนั้นพ่อสิงห์พูดขึ้นว่า
 

                           “สวัสดีครับท่านรัฐมนตรีทั้งสอง และท่านผู้บัญชาการทหารสูงสุด

ท่านผู้บัญชาการทหารบก ท่านผู้บัญชาการทหารอากาศ”  พร้อมกับค้อมหัวให้นิดๆ พวกกูก็ทำตาม  


                   “ตามสบายคุณสิงห์ราช ไม่ต้องมากพิธี”  ท่านรัฐมนตรีทางซ้ายพูดขึ้นมา

พูดจบพ่อสิงห์ก็นำพวกผมลงนั่งตามเดิม  แล้วไอ้รันก็พูดขึ้นว่า


                          “สวัสดีครับพ่อ”  พูดจบมันก็นั่งลง พ่อไอ้รันรัฐมนตรีที่ใส่สูทภูมิฐานนั่งทางฝั่ง

ขวามือก็ยิ้มให้มัน พร้อมบอกกับมันว่า


                           “บายดีไอ้เสือ”  มันก็ยิ้มตอบพ่อมันไป  


           จากนั้นก็เข้าสู่วาระประชุมทันที สรุปคราวๆ คือไอ้พี่ชนะกับไอ้เทคเป็นสายลับ

เข้ามาในโรงเรียน เพื่อที่จะทำตามคำสั่งให้สังหารตะเกียง เนื่องจากรัฐบาลได้รับการ..ขอความร่วมมือ

จากรัฐบาลเขมร...ให้ช่วยดำเนินการจัดการเรื่องนี้ เพื่อตัดปัญหาที่จะทำให้พวกต้องการ

โค่นล้มรัฐบาลเขมร..เอาตัวตะเกียงไปเปิดถ้ำสมบัติ นำสมบัติออกมาใช้ก่อการร้าย

เปิดศึกสงครามภายในขึ้น

        หากกำจัดตะเกียงได้..ถือเป็นการตัดไฟแต่ต้นลม โดยสนธิสัญญาทางการทหาร

กับรัฐบาลไทยมีผลประโยชน์เอื้อต่อกัน ดังนั้นรัฐบาลไทยจึงให้ความร่วมมือ เพราะเหตุนี้


                   คนเอางูเห่าใส่ตู้ล๊อคเกอร์เป็นฝีมือไอ้เทค แต่มันก็ลงมือเพียงครั้งเดียว

นอกนั้นมันไม่ทำอีกเลย เพราะมันตัดใจทำร้ายตะเกียงไม่ได้ หลังจากได้ใกล้ชิดคุ้นเคยกับตะเกียงแล้ว  

มันพยายามรายงานผู้บังคับบัญชาให้ยกเลิกเงื่อนไขนี้ และให้หาหนทางอื่นเพื่อแก้ไขปัญหา

เนื่องจากฝ่ายก่อการร้ายอีกกลุ่ม ทางรัฐบาลก็ไม่สามารถสืบหาต้นตอเพื่อทำการกวาดล้างได้

เลยยังไม่สั่งระงับแผนการที่จะสังหารตะเกียง


         เมื่อใกล้ครบรอบวันเกิดตะเกียงกระชันเข้ามา ทางหน่วยก็ส่งมือสังหารซุ่มยิงพวกกู..

ซึ่งเป้าหมายคือสังหารตะเกียงที่สยาม แต่ก็ล้มเหลวอีก...ส่วนโครงการไปแข่งบาสเกตบอลที่เกาหลี

เป็นการวางแผนนำตะเกียงไปลอบสังหาร  


          ซึ่งความจริงโครงการนี้ไม่ได้มีขึ้น ทุกอย่างเป็นแผนของรัฐบาลกับกระทรวงกลาโหม

เมื่อพ่อสิงห์สืบรู้ความจริง  จึงติดต่อผู้ใหญ่เพื่อขอล้มเลิกเรื่องที่จะสังหารตะเกียง โดยประสานงาน

กับพ่อของไอ้รัน ที่ดูแลเรื่องการค้าการคลังของประเทศ พร้อมยื่นข้อเสนอว่าหากรัฐบาลไม่ล้มเลิกแผน

สังหารตะเกียง พ่อสิงห์พ่อเกริกจะระดมนักธุรกิจอันดับต้นๆ ของประเทศไทยบอยคอร์ดเศรษฐกิจ

ของประเทศ อันประกอบไปด้วย ธุรกิจของ ‘วรเวทย์อัคนีกรุ๊ป’  ครอบครัวตะเกียง ธุรกิจในเครือ

สิงห์ราชของบ้านผมทั้งหมด ธุรกิจของบ้านไอ้บอมย์โรงแรมรีสอร์ท อสังหาริมทรัพย์ต่างๆ

กลุ่มธุรกิจจิวเวอร์รี่อันดับหนึ่งในเครือของไอ้พรต พวกระบบเทคโนโลยีสารสนเทศและรถยนต์

นำเข้าส่งออกของไอ้โทนี่ ฯลฯ และอีกมากมายในเครือธุรกิจใหญ่ๆ ที่พวกผู้ใหญ่เค้าติดต่อล่ารายชื่อ

เพื่อยื่นเป็นข้อต่อรอง โดยอาศัยท่านรัฐมนตรีพ่อของไอ้รันเป็นผู้ออกหน้าเรียกร้องให้


               รัฐบาลจึงกลับเอาไปทบทวนผลได้ผลเสียกันใหม่ ระหว่างประเทศเพื่อนบ้านคือเขมร

กับกลุ่มนักธุรกิจคนไทยกันอีกครั้ง และเลือกที่จะเอาคนไทยเป็นหลัก โดยล้มเลิกแผนสังหารตะเกียง  

คือเราสามารถเคลียร์เรื่องนี้สำเร็จแล้ว  


         แต่รัฐบาลมีข้อแม้ว่า พ่อสิงห์ต้องจัดการแก้ไขจัดการหัวหน้ากลุ่มก่อการร้าย

และทำให้เรื่องยุติลงด้วยเช่นกัน โดยรัฐบาลยินดีสนับสนุนกำลังคน และอาวุธหากมีการประทะเกิดขึ้น

ทั้งนี้มีเป้าหมายอย่าให้พวกก่อการร้ายนำสมบัติออกจากถ้ำ...เพื่อไปก่อสงครามได้สำเร็จเป็นอันขาด

และข้อตกลงนี้พ่อสิงห์พ่อเกริกรับปากว่าจะจัดการให้เรียบร้อยอย่างดีที่สุด สุดท้ายพ่อสิงห์ขอตัวไอ้เทค

กับพี่ชนะ ไว้เพื่อตามตัวตะเกียงด้วยกัน...พร้อมกับล้างบางพวกก่อการร้ายให้สิ้นซากด้วย

ตัดปัญหาที่จะลุกลามต่อไปในภายหน้า


        สาเหตุที่รัฐบาลไทย เปลี่ยนใจไม่รับเงื่อนไขของเขมร ทำให้รัฐบาลเขมรฝังใจ

และเก็บมาเป็นประเด็นตลอด ถึงแม้เราจะคลี่คลายสถานการณ์ผ่านไปได้แล้ว แต่รัฐบาลเขมรก็ใจแคบ

จึงถือโอกาสเอาคืนเรื่องเขาพระวิหาร และสู้รบกระทบกระทั่งตามแนวชายแดนในขณะนี้    


        ลึกๆ สืบเนื่องมาจากเรื่องตะเกียงนี่แหละ...รู้กันแล้วใช่ไหมครับตอนนี้ว่าเพราะอะไร  

รัฐบาลเขมรถึงต้องการเขาพระวิหาร...เพราะรัฐบาลต้องการสมบัติที่ว่า แต่พวกเค้าไม่รู้ว่ามันถูก

เอามาใช้แล้ว สมบัติดังกล่าวรัฐบาลไทยได้ขอความช่วยเหลือพ่อสิงห์พ่อเกริก ให้ใช้เลือดผมกับเลือด

ตะเกียงไปเปิดถ้ำเอาออกมาช่วยกู้วิกฤติตอนที่ประเทศประสบปัญหาไอเอ็มเอฟ และภัยพิบัติซึนามิ

ใช้จนหมดแล้ว มันคือข้อตกลงในสัญญาของรัฐบาลไทยกับพวกพ่อๆ เค้าด้วย

เรารู้อยู่แล้วว่าพวกเขมรคบด้วยยาก สุดท้ายต้องหาเรื่องแว้งกัดเราเข้าสักวัน  

เราจึงเอาสมบัติมาใช้ก่อนซะเลย แต่พวกมันไม่รู้หรอก เพราะฉะนั้นต่อให้เขมรได้เขาพระวิหารไป  

ตามหาสมบัติจนตายก็ไม่มีทางได้สมบัติหมื่นล้านหรอกครับ  55555!!!.....เอิ๊กกกกกๆๆๆ!!!.

..สะใจชะมัด....




อย่าไปถือไอ้พี่โต๋มันเลยนะ   ที่มันพร่ำเพราะรั่วแล้ว  อารามคิดถึงเมียหนักไปหน่อย

กอปรกับไม่ได้นอนมาทั้งคืน  มันเลยรั่วไง ฮิฮิฮิ.....


รีไพส์ Fc  ไมร่อยหรอลงง่า...น้อยใจแหละ


ยอดคนอ่านไม่ได้ลด  แต่ยอดคนโพสกับหดหาย..กระซิก..กระซิก.



Luk.

[uaeb]

 

 อ่านตอนแรกๆ แล้วเครียดนะ

แต่ไมอ่านตอนหลังมัน 

รอตอนต่อไปน่า...

[Nus@nT@R@]

พี่โต๋เป็นไรมากป่าวนี่

[punchnaja]

มีเรื่องเขาพระวิหารโผล่มาด้วย กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก แหม เขียนซะคิดว่าเป็นเรื่องจริง แอบขำเอิ๊กๆ

แต่แหม พี่ชนะนี่พอเดาได้ แต่พี่เทค อร๊ายยยยยยยยย ไม่คิดว่าเป็นพี่เลยนะคะเนี่ยT^T โถ สุดหล่อของหนู ว่าแต่เนียนเชียวท่าทางไม่มีใครสงสัยซักติ๊ด หรือเพราะหน้าอ่อนคะ เลยเนียนได้ ร้อยตำรวจเอก พั้นว่าอายุไม่ใช่น้อยแล้วนา...อิๆ

จะรอตอนต่อไปค่า ว่าสิงห์โต๋จะไปช่วยตะเกียงน้อยเยี่ยงไรดี^^

[Piaanie]

รู้สึกว่าเฮียโต๋แกจะเพ้อมากนะนี่ ว่าแต่แหม๋ คอนเซปหนังไทยยังคงเหนียวแน่น "ผมร้อยตำรวจเอก....ปลอมตัวมา "  5555+ น่ารักได้อีกน๊าาน้องลักษณ์ 

[nenoramy]

เหมือนจะเครียด ถ้าพี่โต๋แกไม่รั่วซะก่อน - -"

[ronal_ps]

เอาเรื่องมาโยงกันได้ดีจิงๆ
แถมสิงโต๋กะรั่วได้อีก 

[cy55555]

กรี๊ดๆๆๆ ถูกใจกับการผูกเรื่องในตอนนี้ค่ะ
เข้ากับสถานการณ์ปัจจุบันกันสุดฤทธิ์
เอ...แต่ถ้าเขมรได้เขาพระวิหารไปจริงๆ
ถึงจะไม่ได้สมบัติหมื่นล้านที่ตามหาไป
แต่มันจะได้บ่อน้ำมันในอ่าวไทยแทนนะคะ
นั่นนะเป็นมูลค่าล้านล้านเชียวล่ะค่ะ  
ตายแล้วๆ นี่มันนิยายหรือเรื่องจริงกันแน่เนี่ย เจ้ลุ้นตัวโก่งค่ะ  

[ken_krub]

เป็นกำลังใจให้ครับ

[debubly]

เออ.. มันไปเกี่ยวกันได้ยังไง

แต่ก็ช่างมันเถอะ รีบไปช่วยนายเอกของเราแบบด่วน!!!

 

[i-love-you]

5555+  ไทย กะ เขมร  เอิ๊กๆๆ เอาซะเข้ากะสถานการน์ เลย

[ao16]

 

[andy_kwan]

ตอนท้ายๆนี่มั่วตามน้ำจริงๆ   555
 

[ChiOln]

อ่อ เรื่องมันเป็นเช่นนี้เอง 5555+

[insunhwen]

พี่โต๋คิดถึงเมียจนเพี้ยนแล้วเร๊อะ 

ส่วนเนื้อเรื่องนี้โยงเข้ากับสถานการณ์ปัจจุบันได้เหมาะเหม็งมาก

เอาเป็นว่าเอาใจช่วยทั้งพี่โต๋และพี่รันไปช่วยภรรเมียเร็วๆแล้วกัน 

[O[]OVampire]

เอามาปะติดปะต่อกันได้เนาะคนเรา  รออ่านต่อไป
ลุ้นๆว่าจะช่วยกันตอนไหน

[mascot]

อ๋อ เรื่องมันเป็นแบบนี้นี่เอง
อย่ามัวแต่รั่วจนลืมช่วยตะเกียงกับพี่พรตล่ะ

[ninkara]

เข้าใจแระ ทำไมเขมรไม่ยอมซะทัก เพราะแบบนี้นี่เอง หึหึ

[roseen]

  :เฮ้อ:มานั่งประชุมกันสบายใจ

[donutnoi]

เหมือนจะเครียด 

[kitty]

 

[bobie]

พี่โต๋จริงจังนิดนึง 

[Yunatsu]

เล่นใหญ่จิงๆ

อ่านแล้วหายเครียดไปเยอะ

เด๋วทุกอย่างคนดีขึ้นนนนน

เขมรมันเลวจิงๆ

[คนริมคลอง]

ตกลงเฮียโต๋รั่วเอง หรือติดเชื้อรั่วมาจากไรท์เตอร์อ่ะครับ

[Goodfellas]

อ๋อๆ มันเป็นยังงี้นี่เอง

ที่แท้เขมรมาทวงเขาพระวิหารยิกๆอยู่นี่เพราะตะเกียงนี่เอง

+ให้กับพล๊อตเรื่องครับ อิอิ

[takara]

สู้สู้ ช่วยตะเกียงกะพี่พรตให้ได้น๊า

[Poseidon]

กร๊ากกกกก   +ให้เลย:m20: ไม่คิดไม่ฝันว่า

พี่โต๋จะเพ้อหนักได้ขนาดนี้ เพราะ ไม่มีน้องอยู่ข้างกาย

ก็รีบๆไปช่วยสิ เดี๋ยวพี่โต๋จะเพ้อหนักกว่านี้นะ กร๊ากกก

[kamikame]

  แอบฮาเขาพระวิหารนะเนี่ย

[konnarak]

ก็อยากจะเครียดนะ   เเต่