หัวข้อ: @@@โดยLuk {ตะเกียงพิเศษ}

[Killua]

อ่านไป เขินไป เอิ๊กๆๆๆๆ

[ken_krub]

เป็นกำลังใจให้ครับ

[EunJin]

ว้าววววว อ่านไปก็เขิลไป เสาร์นี้ (ฮา)

[rubbitmoon]

5555  น้องตะเกียงเจอพี่โต๋แบบนี้ไปไม่เป็นเลย  น่ารักมั๊กๆ คะ

รอตอนต่อไปอยู่น้า

[Poseidon]

มานั่งรอ นุ้งตะเกียง  กะเฮียโต๋

[Meen_Emp]

น่ารักอ่ะ....

[golove2]

หวานกันเข้าปายยยยยยยย


 

[SenSei]

แอร๊ยยยยย ทำคนอื่นเขิลไว้เยอะตัวเองโดนพี่โต๋ตอกใส่ซะเลย 55

[-~iK@iZ_KunG~-]

น่ารักกันจริงๆ เลย

[cheyp]

โอ๊ยยยย หวาน เขินไปพร้อมกะน้องตะเกียงด้วย

พี่โต๋จะหยอดไปไหน

[luxilove]

โทษนะค่ะ..ยังไม่ได้อัพให้ค่ะ  อยากฝากเรื่องใหม่อิงเรื่องจริง  ซึ่งเขียนอีกเรื่อง  จริงๆ แล้วอาจดู

แรงหน่อย  แต่ก็คงเค้าโครงจากต้นเรื่องที่ได้รับมาตรงๆ จากคนใกล้ชิด  เลยอยากนำมาถ่ายทอดให้

คนอ่านได้ลองติดตามดู  ฝากลองอ่านกันนะค่ะ  ไม่โอยังไง  ก็คอมเม้นท์ให้หน่อยแล้วกัน เพราะจะ

ได้รู้ว่าแนวที่เราเขียนลักษณะนี้ผ่านไม่ผ่านนะค่ะ     รักแฟนๆ ที่ติดตามผลงานทุกคน

Luk.

[andy_kwan]

 
จิ้มคนแต่ง   ป้ารออยู่นะ

[namtaan]

น้องตะเกียงแน่มาก พลิกสถานการณ์ซะเลย

พี่โต๋ก็แน่เหมือนกัน
เล่นเอาน้องตะเกียงไปไม่เป็นเลย 

บวก 1 แต้ม เป็นกำลังใจให้คนแต่งค่ะ 

[luxilove]

Part  53
..แมทชิงเหรียญทอง...
.
.
.
.
วันนี้..เป็นวันที่สีแดงเข้าชิงอีกสองเหรียญทอง..ชิงบาสเช้า..ชิงตะกร้อบ่าย ก่อนเข้าแถวเคารพธงชาติ 

พวกนักเรียนพูดถึงรอบชิงทั้งสองชนิดกีฬากันอึกทึกครึกโครม กลายเป็นท็อคออฟเดอะทาวน์

กันไปเลยทีเดียว กีฬาชนิดอื่นเป็นตัวประกอบไปซะงั้น 

พวกที่ไม่ได้อยู่สีที่ชิง..ถึงกับวิ่งยืมเสื้อสีที่ใส่เข้าโรงยิมเอาไว้...กันไม่มีที่เชียร์ 

เพราะนักเรียนกว่า 3000  คน ในขณะที่ยิมจุคนได้ไม่เกิน 1500  คน จำนวนครึ่งต่อครึ่ง 

สีที่มีอัศจรรย์เป็นของตัวเองคือสีที่มีรายชื่อเข้าชิง นอกจากนี้ต้องหาตั๋วผีหรือไม่จับจองที่นั่ง..

จากเพื่อนซี้ในสีนั้น ๆ บางคนถึงขนาดสวมรอยสวมเสื้อสีที่เข้าแข่งก็มี ทั้งที่ไม่ได้สังกัดสีตะหาก 

คึกคักสนุกสนานกันได้อีก  ทำให้บรรยากาศแมทชิงดำสองแมทดูยิ่งใหญ่ซะเหลือเกิน   


เห็นพวกชมรมข่าวติดต่อขอสัมภาษณ์นักกีฬา..ผ่านประธานสีมาด้วย ยังไม่รู้ตกลงเอาไงกัน 

ต้องเปิดแถลงข่าวเหมือนพวกนักเตะระดับโลกเลยป่าว..เวอร์ได้อีกนะกู..ชิงทองแรก

หลังเลิกแถว 9 โมงตรง..แข่งบาสเกตบอล สีแดง VS  สีน้ำเงิน นัดล้างตากันอีกแล้ว

กับไอ้พี่พรต  เมื่อวานตัดเชือกเข้าชิงตะกร้อชนะมันมาด้วยเทคติค วันนี้ต้องดูไอ้หัวหน้าทีม

มันจะวางแผนเอาไง คิดว่าพวกมันต้องเอาคืนแน่ ๆหลังจากเสียรู้ไปเมื่อวาน   

ส่วนตะกร้อแข่งบ่ายเจอสีเหลืองพวกไอ้พี่รัน งานนี้ศึกหนักทั้งสองแมท   

ไม่แปลกที่ตั๋วนั่งในอัศจรรย์แทบไม่มีเหลือ




พอปล่อยแถวหลังเคารพธงชาติ นักเรียนต่างกรูกันไปโรงยิมทันที ไม่เว้นแม้แต่ครูอาจารย์

งานนี้เป็นไปด้วยซะงั้น เห็นว่าผอ. ก็จะมาดูด้วย ถึงขนาดอาจารย์ฝ่ายพละลงเป็นกรรมการ

ตัดสินเองอีกตะหาก ส่วนนักกีฬาไอ้หล่อเทพให้รวมตัวที่ห้องชมรมก่อน ยังไม่ให้ไปที่สนาม   

พวกกูเลยเหลือเฉพาะนักกีฬา..กับพวกประธานสีและพวกสวัสดิการที่ดูแลจัดเตรียมน้ำ ผ้าเย็น 

สปอร์นเซอร์ ไว้โดปนักกีฬาเท่านั้น..ร่วมกว่ายี่สิบคนรวมตัวกันที่นี่ 

นอกนั้นได้ข่าวว่าอยู่ที่อัศจรรย์หมดแล้ว 



วันนี้เจ็กิ๊ปซี่..จัดการให้ลีดสีแดงลงสนาม..เป็นการซ้อมใหญ่ไปด้วย โดยไม่ต้องแต่งองค์ทรงเครื่อง 

ต้องการเพียงซ้อมเพลงเชียร์ร่วมกับลีด ดังนั้นเจ็แกเลยนำทัพเชียร์อยู่ในยิมเรียบร้อยแล้ว   

ส่วนทีมนักกีฬาหน้าตาบางคนตื่นเต้นสุด ๆ มีหวังงานนี้ไม่ใครก็ใครตื่นสนามกันบ้างล่ะ 

เพราะรอบชิงกดดันกว่ารอบตัดเชือกเยอะ ม้าเร็วแจ้งมาว่า..ตอนนี้โรงยิมแทบเหยียบกันตายแล้ว   

คนล้นทะลักจนเลยออกประตูโรงยิมแล้ว คณะอาจารย์ก็เริ่มทยอยเข้าไปชมการแข่งแล้วด้วย 

เหลือเวลาอีกครึ่งชั่วโมง ไอ้พี่โต๋มันเรียกประชุมชี้แจงแผนการเล่น..ว่า


“ตำแหน่งเล่น..ตัวหลักเล่นตามตำแหน่งเดิม ไอ้บอมย์เซ็นเตอร์ประกบไอ้เทค ไอ้พรตเล่นแบล็คขวา

กูประกบมันเอง ส่วนตะเกียงวันนี้ไม่ต้องประกบคู่ไอ้กาน..วันซ้อมเราแพ้มัน วันนี้ให้ไอ้สันต์

กันมันแทน..ตะเกียงไปประกบไอ้ชัด ส่วนไอ้นุคิดว่าไม่เท่าไหร่ให้ไอ้วัดประกบ

เราเสียเปรียบตัวเล่นคือไอ้กาน แต่ไอ้กานมีจุดอ่อนเล่นลูกใต้แป้นไม่ถนัด 

ดังนั้นให้ไอ้สันต์บีบมันไว้..กันไม่ให้มันเรย์เล่นชู๊ตลูกสูง..บังคับมันเลี้ยงเข้าใต้แป้น 

ตะเกียงกับกูจะรีบาวน์โฉบบอลจากมือมันเอง”    ฟังแผนการเล่นของมันแล้ว  มันเปลี่ยนยุทธวิธี

ที่บีบไอ้พี่กานให้เล่นยากขึ้น โดยให้เล่นลูกไม่ถนัด อาศัยไอ้พี่กานเป็นเพื่อนกัน 

จึงย่อมรู้จุดเด่นจุดด้อย ตอนซ้อมกับสีมันวันนั้น..ตำแหน่งไอ้พี่กานประกบกับกู   

กูกะมันเลยกลายเป็นตัวประกอบไป..เพราะพวกแม่งไม่กล้าผ่านบอลมาให้ 

ส่งให้กูไอ้พี่กานมันก็บังจนมิด..เพราะมันตัวใหญ่ กูไม่สามารถเลี้ยงเข้าวงในได้   

แต่พวกมันเองก็ไม่กล้าส่งลูกให้ได้พี่กานเหมือนกัน..เพราะกูฉกลูกเก่ง 

อาศัยตัวเล็กฝีเท้าเร็วชิงตัดหน้ามันไปสองสามลูก 


ตั้งแต่นั้นพวกในทีมก็เลี่ยงไม่ส่งให้มัน..เปลี่ยนให้ไอ้พี่ชัด..หรือไอ้พี่นุแทน 

ทำให้มันสองคนโชว์ฟอร์มชนะทีมกูไป เพราะไอ้พี่สันต์กะไอ้พี่วัดสกัดไม่อยู่ 

วันนี้ไอ้พี่โต๋..หันมาใช้วิธีอ่อนพัวพันแข็ง และใช้แข็งชนอ่อน มันจึงให้กูไปกันไอ้พี่ชัด..

วัดกันแล้วห่างชั้นกูอีกเยอะ ที่สำคัญกูยังไม่ได้โชว์เสต็ปเทพให้เห็นเลย วันนี้ไอ้ตะเกียงจะโชว์ล่ะ 

ทุกคนยักหน้าเข้าใจที่ไอ้พี่โต๋บอก จากนั้นพวกเราพากันเดินไปยิม   



มาถึงหน้าประตูทางเข้า พระเจ้า!..มองไม่เห็นทางจะเข้าไปด้านในเลย ไอ้พี่บอยประธานสี

สั่งการให้พวกสวัสดิการ เปิดทางเป็นบอร์ดี้การ์ดนำทีมพวกกู..เดินเข้าไปแถวตอนเรียงหนึ่ง..

แทบจะเบียดด้วยซ้ำคนอัดกันยังกะหนอน ก่อนเดินเข้าไปมันให้..ไอ้พี่บอมย์นำหน้ากู 

ส่วนตัวมันตามหลัง..พอโดนเบียดมันทั้งคู่เอาตัวบังกูมิด ไม่อยากจะเชื่อเสียงกรี้ดดด....

ร้องเรียกชื่อสนั่นหวั่นไหว มือใครต่อมือใครพยายามยื่นมาจับให้ขวักไปหมด 

นึกถึงศิลปินดังจัดคอนเสิร์ท..ประมาณนั้น แย่หน่อยที่ศิลปินมีการ์ดคอยกัน..แต่พวกกูไม่มี 

เห็นไอ้พี่บอมย์ไอ้พี่โต๋..มันพยายามปัดมือนิรนามที่คอยยื่นเข้ามาลวนลามอ่านะ   

ตัวกูโครตสบาย...พวกมันจัดการป้องให้เสร็จ...ทำให้กูอยู่รอดปลอดภัยไร้รอยขีดข่วน 

แต่พวกมันคงโดนบ้างแหล่ะ..พวกลูบคลำจับปิกกระจู้อ่ะ.ก็มัวแต่พะวงปัดให้กู 

ย่อมเผลอปัดให้ตัวเองไม่ทันอ่าดิ..ห่า..ห่า.ห่า..!!!


“มึงโดนเปล่า?”  ไอ้พี่บอมย์ หันมาถามไอ้พี่โต๋


“อือ..โดนไปสองทีปัดไม่ทัน..มึงหล่ะ”  ไอ้พี่โต๋มันตอบ ก่อนจะถามไอ้พี่บอมย์กลับ


“พอกะมึงแหล่ะ...เหี้ยแม่งเอร้ยยย...จ้องจับอยู่ได้..โมโหแม่ง..ล้วงฟาดปากแตกเลยนิ”

อุ้ย!..ฟังไอ้พี่เชี้ยบอมย์มันพูด กล้าล้วงฟาดปากเชียวเหร่อว่ะ!..แล้วมึงคิดหรือเปล่า..

พวกจะยอมให้มึงฟาดปากแตก เกิดมันเอาปากงับไว้ล่ะก็..มึงอ่ะแหล่ะ...จะไม่เหลือใช้งาน 

กูได้แต่คิด..ไม่ได้ว่าแดกมันไปหรอก ขืนพูดดิ..ไอ้พี่โต๋เบิดกระโหลกกูแน่



หลุดมาหน้าสีตัวเองได้ ก็รับการต้อนรับจากเสียงกรี้ด..สนั่นโรงยิมจากกองเชียร์สีแดง   

เสียงยังไม่ทันซ่าลง กองเชียร์สีน้ำเงินก็วี้ดดังสนั่นขึ้นมาบ้าง เมื่อพวกไอ้พี่พรตนำทีมเข้ามาในสนาม 

อยู่ในชุดแข่งเรียบร้อย ในขณะที่พวกกูยังไม่ได้เปลี่ยนเสื้อกันเลย สวมแต่กางเกงมากัน...

ส่วนเสื้อกะมาเปลี่ยนที่ห้องพักนักกีฬาในยิม..ที่ไอ้พี่โต๋ฆ่างูอ่ะ..จำกันได้ป่าว 

แต่ตอนนี้คิดว่าไม่สามารถเข้าไปได้แล้วล่ะ เพราะแม่งคนเบียดเต็มแน่นไปหมด..คงผ่านไม่ได้ง่าย ๆ

เผลออาจโดนลวนลามเข้าให้แบบเมื่อกี้อีก   



ตอนนี้กองเชียร์ทั้งสองสีต่างขึ้นกลอง ร้องเพลงแข่งกันกระหึ่มทั้งสนาม สีอื่นที่ไม่ได้แข่งตอนนี้..

แต่รอชิงที่สามคู่ถัดไปช่วยเชียร์ไปด้วย ยิมทั้งยิมคึกคักเข้าไปใหญ่ มองไปตรงส่วนอำนวยการ..

คณะอาจารย์นั่งอยู่ไม่ต่ำกว่าห้าหกสิบคน มากันไม่ใช่น้อยเลยนะนั้น ผอ.นั่งตำแหน่งประธาน..

ขนาบข้างด้วยผู้ช่วยทั้งซ้ายขวาข้างล่ะสองท่าน ครบองค์บริหารโรงเรียนรวมกันที่นี่หมด   

อ่าห่ะ!..แสดงว่าแมทนี้ยิ่งใหญ่ใช่เล่น เห็นทีทำเป็นเล่นไม่ได้แล้วทีนี้..แพ้มาเสียชื่อหมด


“อ้าว..เห้ยพวกมึงเปลี่ยนเสื้อกันได้แล้ว..”  ไอ้พี่บอมย์มันร้องบอกนักกีฬาในทีม

พวกแม่งก็ถอดเสื้อเปลี่ยนกันจะ ๆ ในสนามนั่นแหล่ะ...เรียกเสียงกรี๊ดให้ลั่นสนั่นขึ้นเต็มไปหมด 

โดยเฉพาะสาวแท้สาวเทียมได้เห็นผู้ชายถอดเสื้อ เวร..จริง...ปกติถอดเตะบอลตอนเย็น..

เต็มสนามไปหมดไม่เห็นมีไร พอมาถอดที่นี่พวกแม่งเป็นจุดสนใจทันที..เท่านั้นแหล่ะ..เรทติ้งกระฉูด   

พาเอาพวกที่กำลังถอดหน้าแดงเถือกเป็นแถว คงไม่คิด..จะได้รับเสียงกรี๊ดขนาดนี้ 

หมดกันนักกีฬาทีมกู อายซะขนาดนี้..จะมีสมาธิแข่งเค้าไหวป่าวนี้ ไอ้พี่โต๋หันมามองหน้ากูทันที..

ประมาณจะลากกูไปเปลี่ยนห้องข้างในชัวร์ แต่คิดดิ..ขืนมึงทำแบบนั้น 

เราสองคนจะเอาหน้าไปไว้ไหนกันล่ะทีนี้..เค้าจับตามองเต็มสนาม..อาจารย์อยู่เต็มไปหมด 

มึงชวนกูเข้าไปในห้องเนี๊ยะน่ะ..แถมผ่านคนแน่นขนัดตรงนั่นอีก กูว่าถอดเปลี่ยนตรงนี้เห่อะ 

ยอมอายหน่อย..แต่ใครจะไม่คิดเยอะ ที่สำคัญกูไม่ใช่แต๋วนิ..จะได้ทำตัวเป็นหญิง   

กูส่งสายตามองหน้ามันพร้อมส่ายหน้าช้า ๆให้รู้..อย่าทำแบบนั้น..เหมือนมันเข้าใจ 

แต่หน้านิ่วคิ้วขมวดอย่างไม่เต็มใจสุด ๆ..กูรู้มึงคิดไรอยู่..อดพูดกะมันไม่ได้


“ไม่เป็นไรหรอกน่า..จำวันแรกที่แข่งชู๊ดบาสได้ไหม วันนั้นตะเกียงก็ถอด..ไม่เห็นเป็นไรเลย   

พี่อย่ากังวลมากนักดิ..ทำตัวเหมือนปกติ..คนอื่นเค้าทำเห่อะ”  กูพูดให้มันสบายใจ มันยักหน้าให้ก่อน

หันไปคุยไรกะไอ้พี่บอมย์สองคน เห็นยักหน้ากันงึก ๆงัก ๆ..สักครู่มองมาที่กู แล้วไอ้พี่โต๋ก็พูดว่า


“เดี๋ยวพี่กับไอ้บอมย์จะถอดก่อน..ดึงจุดสนใจไว้ พร้อมกับยืนบังให้ตะเกียงด้วย

ตะเกียงรีบเปลี่ยนเร็ว ๆเลยนะ”  ดูแผนบ๊องตื้นของมันดิ..ใช้อะไรคิดกันว่ะ!..ไอ้ที่ยืนบังกูนะ

ยิ่งเป็นจุดสนใจให้คนอยากรู้ แล้วไม่ดูรึไงว่าบังได้เฉพาะข้างหน้า  พวกที่อยู่ข้างหลังกะข้าง ๆ

ก็เห็นอยู่ดี


“พี่จะกังวลอะไร บังยังไงก็ไม่มิดอยู่ดี แล้วพวกข้างหลังกะข้าง ๆล่ะพี่จะบังยังไง ขืนทำแบบนั้น 

ยิ่งเป็นจุดเด่นไปกันใหญ่ ตะเกียงว่าไม่ต้องหรอก..ถอดพร้อมกันนี่แหล่ะ...ใครจะมอง

จะส่งเสียงยังไง..ปล่อยเค้า ถือซะว่า..ให้รางวัลกองเชียร์ก็แล้วกัน จะได้สบายใจดีป่าว?”  มันจ้องหน้ากู 

พร้อมกับกระดกลิ้นจิปากอีก เหมือนไม่ค่อยจะเห็นด้วย กูเลยพูดแม่งต่อ


“ไม่ต้องอะไรมากแล้ว จะแข่งเปล่าเนี๊ยะ...เดี๋ยวกรรมการเรียกแข่งขึ้นมาจะยุ่ง ไม่มีอะไรหรอกน่า 

มองแล้วใช่ว่าจะทำไรได้สักกะหน่อย..จริงป่ะ”  กูพยายามพูดโน้มน้าวให้ไอ้หล่อดื้อมันคล้อยตาม   


“แต่พี่หวงของพี่นี้ ไม่อยากให้ใครมอง เข้าใจเปล่าเล่า”  อ่าห่ะ!..งอแงเป็นเด็กอะไรมันตอนนี้เนี๊ยะ!

เค้าแค่มองใช่โดนตัวกูรึ..ก็ไม่..ยังจะหวงได้อีก ทีมันโดนจับโดนลูบตะกี้..กูยังไม่โกรธมึงเลย 

ไอ้บร้าเอร้ยยยยย........


“พอ ๆอย่าบ้ามากพี่โต๋ เค้าไม่ได้จับได้ลูบสักหน่อย ทีพี่โดนจับโดนลูบตะกี้ ตะเกียงยังไม่ว่าสักคำ” 

มันมองกูตาค้างทันที  ก่อนจะพูดขึ้นว่า


“บ้าเห่อะ!..มันสุดวิสัยป้องกันหรอก ใครเค้าอยากโดนกัน”


“ก็ยกตัวอย่างให้ฟัง เข้าใจป่าวเนี๊ยะ! เปรียบเทียบน่ะ.เปรียบเทียบ...เหมือนตอนนี้ไง 

มันไม่มีทางเลือกจำเป็นต้องทำ..ก็ทำให้มันจบ ๆไป จะมาอะไรนักเล่า..เข้าใจไหม” 

ก่อนที่มันจะเถียงกู..ไม่ต้องทำอะไรกันแล้ว เสียงสวรรค์เบรคน้ำลายก็แทรกขึ้นมา


“เห้ย!..โต๋ พวกมึงสามคนเมื่อไหร่จะเปลี่ยนเสื้อ เค้าจะเรียกเสี่ยงแดนแล้วนะโว้ย”  ไอ้พี่บอยประธานสี

มันแหกปากขัดขึ้นมาก่อน ไอ้พี่บอมย์เลยหันมายักหน้าบอกไอ้พี่โต๋ให้ยอม ๆกูไปเถอะ กูก็มองมันกลับ..

ประมาณขอบใจที่มันเข้าใจกู..แต่?


“ใช่ว่าพี่จะชอบนะ ที่ตะเกียงถอดเสื้อให้คนมองเต็มสนามหน่ะ ถึงไม่ได้เป็นไรกันก็เห่อะ..พี่ก็ห่วงอยู่ดี 

จำคราวก่อนได้ไหม วันถัดมารูปขึ้นบอร์ดหรา..ยั่วต่อมหื่นไปทั้งโรงเรียนนะ จำได้เปล่า?” 

เวง...นึกว่ามันจะเข้าข้าง ดันเสือกตอกย้ำประวัติศาสตร์ชีช้ำกูอีก..เชี้ยพี่บอมย์..เป็นดังนี้

ไม่มีทางเลือก..จัดไป


“เอางี้..ถอดพร้อมกันเถ่อะ! ถ้าพวกเค้าส่งเสียงมาก็โค้งงาม ๆให้ไป  จะได้ดูขำขำไปเลยดีไหม?” 

กูเสนอไอเดียให้พวกแม่งหล่ะ..หนามยอกก็หนามบ่ง..ยังคงใช้ได้เสมอ หากส่งเสียงวี้ดวิ้วมา 

ก็โค้งรับให้สวยงามอัดกลับไปซะ จะได้ไม่ต้องดูกระมิดกระเมียนไง อารมย์จะได้ไม่ต้องเขินหรือกังวล

เหมือนพวกที่โดนกันไปก่อนหน้า


“ตกลง..เอาอย่างตะเกียงบอก ไอ้บอมย์มายืนเตรียมตัวถอดพร้อมกันเลย..ตะเกียงมายืนข้างพี่นี่ 

พอเสียงแซวมาโค้งกลับให้งาม ๆไปซะ แล้วค่อยสวมเสื้อ ทำให้ฮา..ก็ดี”  แล้วไอ้คุณชายก็ยอม

รับไอเดียกู..ฮ่วย!..กว่าจะลงตัว เกือบไม่ต้องแข่งกันแล้วแค่เรื่องถอดเสื้อเนี๊ยะน่ะ.... 



จากนั้นพวกกูก็จัดการถอดเสื้อออก..เท่านั่นแหล่ะ เสียงกรี๊ดถล่มทลายดังสนั่นลั่นโรงยิม 

จนหูอื้อไปหมด..ฟังไม่ได้ศัพท์..ไม่รู้ตะโกนไรกันมั้ง..มีทั้งขาว..ทั้งเท่ห์..เซ็กซี่ สารพัดที่พวกแม่ง

ตะโกนแข่งกัน..พวกกูหยิบเสื้อเปลี่ยน ก่อนสวมมองหน้ากันส่งสัญญาณ จัดการโค้งหัวพร้อมกัน 

วนโค้งแม่งทั้งสี่ทิศ..ยิ้มเพชรฆาตละลายใจจัดให้ไปเต็ม ๆอีกกู คราวนี้โรงยิมแทบระเบิด 

คณะอาจารย์มืออุดหูกันเป็นแถว ไม่สามารถจะทำไรได้ตอนนี้..ต้องรอให้เสียงมันซ่าไปเอง 

พวกกูรีบสวมเสื้อกลับให้เรียบร้อย เสียงแซวเสียงกรี๊ดไม่ยอมหยุด..ขนาดนกหวีดกรรมการ 

อาจารย์เป่าอยู่ตอนนี้..ยังดังสู้เสียงที่ตะโกนลั่นแข่งกันไม่ได้ จนอาจารย์ต้องเดินไปที่โต๊ะประชาสัมพันธ์ 

คาบนกหวีดเป่ายาวใส่ไมค์โครโฟนลงไปดัง ๆนั่นแหล่ะ.......


“ปี้ดดดดดด!!!!!!!.”  ยิมทั้งยิมถึงหยุดเสียงลง..ก่อนจะซ่าเงียบในที่สุด เมื่อกี้ยังกะระเบิดลง   

หูแทบแตก อาจารย์ไม่รอช้า..เรียกหัวหน้าทีมทั้งสองทีมเข้าไปเสี่ยงแดนทันที ไอ้พี่โต๋กับไอ้พี่พรต

เข้าไปสองคน..ปรากฎว่าไอ้พี่โต๋ชนะ..มันเลือกแดนฝั่งขวา ไอ้พี่พรตเลือกฝั่งซ้าย

เลือกแดนแล้วนักกีฬาลงวอร์มในสนามต่อเลยทันที กรรมการให้เวลาวอร์มอบอุ่นร่างกาย

พร้อมกันสิบห้านาที ก่อนเริ่มการแข่งขันในที่สุด......................







มาต่อให้แล้วนะค่ะ   แฟนๆ ที่ร้กของน้องตะเกียงทุกคน

Luk.

[hahn]

จบตอนซะงั้น อยากอ่านตอนแข่งมาต่อไวๆ เน้อ

[donutnoi]

สีแดงสู้สู้    รอตอนต่อไปค่ะ 

[Meen_Emp]

ตะเกียงน่ารักอ่ะ..

พี่โต๋หวงได้อีกนะเนี่ย

55

[takara]

น่ารักจิง

[ken_krub]

เป็นกำลังใจให้ครับ

[andy_kwan]

ตะเกียงสู้เขานะ

[Goodfellas]

สรุปว่าที่คนแห่กันมาดูจนมืดฟ้ามัวดินนี่  เค้ามาดูนักกีฬาเปลี่ยนเสื้อใช่ป่ะ

[SuSaya]

อืม...มีใครถ่ายรูปไว้ทันมั้ยอ่ะ  เอามาแบ่งมั่งดิ

[ChiOln]

พี่โต๋หวงตลอด

[toommin]

มาให้ค้างอีกแล้วอ่าา

รีบมาต่อตอนต่อไปไวๆน่ะคร้าา
อยากรู้้ๆๆๆ

[rubbitmoon]

เย้ๆๆๆ มาแล้วๆ อ่านจบแย้วแต่ว่า เขาว่ามันขาดช่วงไปหน่อยนะ  มาต่อเร็วๆน้า 

ส่วนเรื่องใหม่ที่แนะให้อ่าน แบบว่า อ่านแล้ว มันไม่ช่ายแนวเราเลยแฮะ

อ่านแล้วรุสึกเกียจนายเอกมากๆ แบบว่าจำชื่อไม่ได้อะ มันเลวจนเกินไปแฮะ

แต่ถ้าลงเรื่องไปสัก 30% อาจจะ ข้ามไปอ่านตอนนั้นเลยอะ แบบว่ารับไม่ได้

ถ้าถามว่าเห็นไงกับเรื่องนี้ อืม มันพึ่งจะลงเองงะ รอก่อนนะ จะให้สรุปตอนนี้คงไม่ได้

ตอนกลางๆเรื่องอาจจะเปลี่ยนแปลงได้ ลงแล้วก็ลงต่อไปให้จบดีกว่าคะ แต่ตอนนี้บอก

ได้คำเดียวติดตะเกียงงอมแงมมากๆ

[konnarak]

 

[pichayakamon]

เพิ่งได้อ่านเรื่องนี้ค่ะ อ่านตั้งแต่ตอนแรกเมื่อคืน อ่านมาเกือบสว่างหลับไปตอนไหนไม่รุ  วันนี้ก็ตามอ่านมาเรื่อยๆ จนตอนล่าสุดนี่แหละ ชอบมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆ จะหยุดก็หยุดไมได้ โดนมนต์วิเศษของน้องตะเกียงซะแล้วมั้ง เด็กอะร๊ายยยย ทั้งฮา ทั้งน่ารัก แอบรั่วบ้างในบางคราว ชอบๆๆ พี่โต๋นี่ก็อีกคน ชายในฝันเลยนะนั่น คุณ Luk เยี่ยมมากเลยค่ะ บรรยายได้เห็นภาพจริงๆ บางฉากอ่านไปเขินไป นั่งยิ้มนั่งกรี๊ดอยู่คนเดียว เอาเป็นว่า ชอบเรื่องที่คุณ Luk แต่งมากกกกกก อีกเรื่องก็อ่านนะคะ  กำลังจะไปอ่านตอนต่อไปนี่แหละ เด๋วไปรีในบอร์ดโน้นด้วย เป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ๆ ค่ะ ^^
ปล. ตาเป็นหมีแพนด้า เพราะน้องตะเกียงนะเนี่ย เอายิ้มหวานๆ มารักษาให้เลย คริๆ

[roseen]

 

[Killua]

มีใครถ่ายคลิปทันป่ะ เอิ๊กๆๆๆๆ

[nongrak]

โต๋หวงน้องตะเกียงมากเลยนะ
ก็ของเขาน่าหวงออก