ลมเหนือที่รัก
พิเศษ#3 special dialogue
--------------------------
หน้า X88 เวลา 21:40 น. อีก 20 นาทีจะสี่ทุ่ม
เชษฐ์: "เฮ้ เหยี่ยว!"
ซ้ง: "เหยี่ยวจริงด้วยว่ะ 555 ตัวจริงเสียงจริง"
เก้: "ไงวะท่านเจ้าภาพ แฮปปี้เบิร์ดเดย์ย้อนหลังหนึ่งวันว่ะ 555
ซ้ง: "ไมถึงนั่งนอกพื้นที่ได้ มารอต้อนรับพวกข้าพเจ้ารึขอรับ"
สุพจน์: "เจฟฟรี่บอกคืนวานมึงเจ็ทแลคเหรอวะ"
เหยี่ยว: "...หึหึ..." (เหยี่ยวมองเพื่อนรายรอบกลุ่มใหญ่ ใบหน้าซ่อนยิ้ม ไม่เอ่ยอะไร)
เชษฐ์: "ถึงจะไม่สบายยังไงกูก็จะถล่มให้ยับกว่าเมื่อวานอีก เตรียมใจไว้" เชษฐ์เท้าความเมื่อวานที่ตรงกับวันเกิดและวันศุกร์เปิดเทอมวันแรก
สุพจน์: "อย่าอ๊วกใส่รถกูละกัน-สัด" เพื่อนเด็กเนิร์ดผู้สะสมหนังสือโป้ สารถีของฝูงลิงมีโวย ได้โดนแก๊งค์รุมถวายแหวนระนาว
"โฮ๊ยยยย ไอ้แว่นมึงง่ะ!"
"แค่นี้ทำเป็น โด่!"
"ต้องเบิ๊ด จะได้หลาบจำ/โอ๊ย!"
"เพื่อนมีไว้ใช้ ไม่ได้มีไว้ให้บูชา เหนี่ยวซะหรอก"
เก้: "เลิกคบดีมั้ยเนี่ย" (เก้ปากมอมแกล้งเพื่อน)
สุพจน์: "กูจะเลิกคบกะพวกมึงหลายรอบแล้ว นี่ลากกูมาไม" สุพจน์ตัวเล็กขยับแว่น เมินค้อน
"โว๊วววว!"
"แย่แล้ว สุพจน์ปากกล้าเว๊ย 555!" เพื่อนๆ เห่าหอน
ซ้ง: "อ้าวๆ ง้อด่วนเลยเก้ ปากมึงคนเดียว พวกกูไม่เกี่ยว"
เก้: "กูเหรอ"
"เอ้อ!/---เอ้อดิ!" (เพื่อนๆ พร้อมใจ)
เก้:"โอ๋ๆ อย่างอนน่าน้อง ปะ พี่พากินหนม"
สุพจน์: "..."
เชษฐ์: "เอาแล้วไง มันเงียบแล้วไง พาไปหาไวน์อุดปากมันหน่อยดิ เร็ว!" เพื่อนเนิร์ดคอสูงดื่มไวน์เป็นอย่างเดียว
ซ้ง: "อ้าว ถ้ามันเมาแล้วใครจะขับรถกลับล่ะ" สุพจน์ฉายา (หนึ่งเดียว) พับแก้ว คออ่อนมาก ผิดกับเพื่อนคอทองแดง
เชษฐ์: "ก็ทิ้งไว้นี่ ไม่ก็เหมือนเมื่อวาน ให้พี่เค้าขับกลับให้" ลูกน้องสถานบันเทิงรู้จัก สนิทชิดเชื้อกันเป็นอย่างดี ทุกคนรับคำหงึกหงัก กอดคอจะจรลี
ซัง: "ตามมาล่ะทั่นเจ้าภาพ ให้ไว" ซ้งบอกเหยี่ยวที่นั่งลูบคางตัวเองมองเพื่อนยิ้มๆ อยู่ ไม่มีท่าทีจะขยับไปไหน
เก้: "ใจล่วงหน้านะเว๊ยเหยี่ยว"
เหยี่ยว: "เอ้อ!" เหยี่ยวเพิ่งเปิดปากเป็นคำพูด โบกมือส่งเพื่อนเข้าสถานบันเทิงอารมณ์ดี
เชษฐ์: "พวกมึงเข้าไปเลย ชั้นลอยที่เดิมใช่มั้ยวะ?" เชษฐ์รุนหลังกลุ่มแก๊งค์ก่อนหันมาถามเหยี่ยว
เหยี่ยว: "ใช่"
เชษฐ์รั้งท้าย เคาะโต๊ะไม่ทรุดนั่งเพราะเก้าอี้อีกตัวมีเสื้อพาดบอกการครอบครองอยู่
เสื้อขาวแขนยาว มีดาว 5 แฉกสีแดงเข้มขนาดใหญ่เท่าฝ่ามือเด่นหราอยู่กลางหลัง
บอกยี่ห้อดาวแดงของชาร์ อัสนาเบิ้ล แม่ทัพใหญ่ศัตรูตัวร้ายของกันดั้ม...เสื้อของลมเหนือ
เชษฐ์: "เมื่อวานไม่มาวะ กูโทรตามแต่เจฟฟรี่แม่ม..."
เหยี่ยว: "มันว่าไง?"
เชษฐ์: "มึงไปเจนีวากระทันหัน จะ 3 ทุ่มยังโงหัวไม่ขึ้น มันว่างี้"
เหยี่ยว: "ก็...งั้นแหล่ะว่ะ"
เชษฐ์: "มีไรไม่บอกพวกกูนะ"
เหยี่ยว: "เฮ้ย เรื่องด่วนฉุกละหุก...แล้วกูก็อยู่นี่แล้วไง"
"เอ้อ กูรู้น่า...แม่มเมื่อคืนก็แฮงค์ตายหมู่ กองอยู่บ้านไอ้สุพจน์หมด พอบ่ายเมื่อกี้เจฟฟรี่บอกมึงมา เลยถ่อมาดูหน้าเจ้าของวันเกิดหน่อยล่ะวะ"
"555"
เชษฐ์: "เห็นมึงดีก็ดีแล้ว มีไรบอกกันมั่งล่ะ" เชษฐ์ตั้งมือรอให้เหยี่ยวเหวี่ยงมาจับคล้ายงัดข้อกลางอากาศ
เหยี่ยว: "อือหึ๊" เหยี่ยวยิ้มพราย จับมือกระชับแล้วค่อยลดลงเชคแฮนด์
"แล้ว...อ้อ มาพอดี" เชษฐ์หันไปเห็นลมเดินออกมาจากข้างในพร้อมเก็ท
"...อืม..." เหยี่ยวยิ้มมุมปาก ลุกยืนกึ่งดันเพื่อน เปิดทางให้เด็กรูปลักษณ์สะดุดตาเข้ามานั่งที่
..........
...........
ฝูงชนที่ยืนรออยู่ด้านหน้าหันมองบ้างเป่าปากแซวราวเซเลปเดินผ่าน
ขนาดการ์ดทำหน้าที่ยังค้างท่าหยุดกิจกกรม หันมองตามคอเคล็ด
นี่ล่ะ ลมเหนือผู้สยบทุกสายตา ทุกการเคลื่อนไหว
แต่นัยน์ตาสีน้ำตาลเข้มไม่ได้มองผู้ใด รอยยิ้มนั่นก็ไม่ใช่เพื่อใครอื่น
ถ้าไม่ใช่เหยี่ยว...เพื่อนรูปหล่อคนนี้คนเดียว
'อิจฉาว่ะ' เชษฐ์รำพึงในอกเล็กๆ แต่ยิ้มปลื้มกับเพื่อน
ลม: "พี่เชษฐ์..."
ปรายตามองจะหยุดทักแต่เหยี่ยวรีบดึงเอวลมเหนือผ่านหน้าเข้าที่นั่ง
หันหลังให้ผู้คนทันที แล้วยืนบังซ่อนไว้ เอิ่ม มีกูช่วยด้วยนี่หว่า หวงให้เพื่อนทำไมวะเนี่ย (T^T)
เสียงบ่นเสียงถอนหายใจเฮือก ฮือฮาออกมาก่อนกลบด้วยประกาศ
ของการ์ดประตูเร่งให้คนเข้าร่วมปาร์ตี้ ระบุเวลาถึง 4 ทุ่มครึ่ง
จากนั้นจะคิดราคาลูกค้าปกติ แต่วันนี้พิเศษลด 10% ทุกดริ๊งค์ ...อะไรก็ว่าไป
เก็ท: "พี่เชษฐ์ หวัดดีครับ"
เชษฐ์: "ไงเก็ท พี่เราล่ะ?"
"เดี๋ยวตามมาครับไปชลบุรี เมื่อกี้บอกถึงศรีราชาแล้ว น่าจะชั่วโมงสองชั่วโมงถึง"
"อ้อ ธุระที่บ้านเหมือนเคย?"
"ครับ"
บ้านเก็ทรับจัดทำของพรีเมียมให้บริษัทต่างๆ โดยเฉพาะน้ำยอดข้าวยี่ห้อดัง
และอีกหลายบริษัท มีโกดังรับสินค้ามาตีตราที่แหลมฉบัง กายช่วยแม่ดูแลเป็นประจำ
เหยี่ยว: "ไหงมากับเราได้" เหยี่ยวไม่สนเสียงกรี๊ดกร๊าดรายรอบ โดยเฉพาะแก๊งค์ไล่ล่าสภาพเตรียมลั้ลลาปาร์ตี้เต็มที่ แต่ถามเพราะเด็กตัวขาวมากับเพื่อนสนิทต่างหาก
เก็ท: "พี่เจฟฟรี่ติดคุยกับพวกพี่ซีกับพี่จั๊มพ์อยู่ครับ ผมเลยมาส่งมัน"
เหยี่ยว: "อ้อ ใจมากแล้วไอ้ต้ามาได้เหรอ" เหยี่ยวถามถึงเพื่อนมือคีย์บอร์ดของวงเจฟฟรี่แอนด์เฟรนด์
เก็ท: "คุยกับพี่ชาคริตกับพวกฟุตบอลอยู่ครับ"
เชษฐ์: "อ้อ กูโทรไปตามมันเองล่ะ ชาคริตบอกมึงยังว่ามันชวนเพื่อน ม. อื่นมาด้วย?" เชษฐ์ขาใหญ่เรื่องติดต่อประสานงาน
เหยี่ยว: "กูเจอมันก่อนหน้ามึงแล้ว น้องผู้หญิง ม. C นั่นเด็กมัน ดูด้วยล่ะ"
เชษฐ์: "เฮ้ย เราเสียดุลกองหน้าตัวเก่งให้เด็ก ม. อื่นเหรอวะ!?"
เหยี่ยว: "ลีดเดอร์ปีเดียวกันกับชาคริต ดาวอักษร" เหยี่ยวเสริมเรื่องน้องเทค
เซษฐ์: "อ๊ากกกกกก-เชรี่ย! กูเกลียดนักฟุตบอล วิ่งเหงื่อซกตัวดำแต่แม่มแฟนซ๊วย สวย!" เชษฐ์ทึ้งศีรษะตัวเอง โอดเพราะร้างแฟนมานาน
เหยี่ยว/เก็ท: "55555" หัวร่อเต็มเสียง มีลมยิ้มกว้างนั่งรับฟังอยู่
เหยี่ยว:"เข้าไปดูเลย มึงดูให้ด้วยละกัน เจฟฟรี่มันจะเมา"
เชษฐ์: "คนอย่างมันน่ะเหร๊อ!?"
เหยี่ยว: "เอ้อ ร้อยเอาหนึ่ง"
เชษฐ์: "โจ๊กเมาก่อน แล้วมันเป็นสุภาพบุรุษตามเก็บศพทีหลัง" เชษฐ์เบ้หน้า รู้สภาพการณ์ปกติของคนคู่ตัวเจ
เก็ท: "พี่เชษฐ์รู้ดี 555"
เหยี่ยว: "555 นั่นล่ะ"
เก็ทหันไปหาลมที่ฟังอยู่ถ่ายเดียว มีเพียงรอยยิ้มกว้างมองสลับไปมาเท่านั้น
เก็ท: "มึงไหวแน่เหรอลม จะสี่ทุ่มแล้วนา?"
ลม: "เออดิ ตื่นเที่ยงนะ ตุนไว้เยอะ ไม่ต้องห่วงหรอก"
เก็ทโดนเหยี่ยวแทรก: "แล้วเจ็ทแลคเจอบุหรี่---/พี่ดูเอง เก็ทเข้าไปข้างในเถอะ"
เชษฐ์: "อ้าวเหรอ จริงด้วย!" (เชษฐ์เหมือนเพิ่งนึกได้)
เหยี่ยว: "เชษฐ์...ฝากด้วย!" (เหยี่ยวตบบ่าเชษฐ์ตัดบท)
เก็ท: "ไม่ไหวก็ไม่ต้องเข้าไปนะลม"
ลม: "คร้าบ ไอ้คุณเพื่อน"
เหยี่ยว: "ไปได้แล้ว"
ลมเหนือยิ้มแก้มใสให้ เรียกเสียงกรี๊ดจากคนที่เข้าแถว
ขนาดโทรศัพท์หรือคุยกันอยู่แถวนั้นหันมามองอย่างสนใจยิ่งยวด
ลับหลังเพื่อนและน้อง เหยี่ยวพยายามให้ลมเหนือสวมฮู้ด
เพื่อจะพากลับบ้านเจฟฟรี่ ที่พักพิงช่วงรอห้องเสร็จ...น่าจะทั้งสัปดาห์นี้
เหยี่ยว: "ปะ กลับกันเถอะ"
ลม: "หือ ไม่เข้าไปข้างในก่อน"
"กลับเถอะ ง่วง"
"พี่เหยี่ยวง่วง!?"
"ใช่ ง่วงมาก"
ลมเหนือตาโตแต่ยินยอมลุกขึ้น เหยี่ยวสวมฮู๊ดติดตัวเสื้อบังใบหน้าเอาไว้
จับต้นแขนพาลิ่วไปที่รถลัมโบกินี่สีดำที่จอดอยู่ถนนด้านหน้าติดเก้าอี้ที่นั่ง...อภิสิทธิ์มาก
ลม: "กลับเลยเหรอ ลมยังไม่ง่วงเลย---เฮ้ บอย พี่เหยี่ยวบอยมา!"
ลมหันไปเจอบอยกับแก๊งค์ไบซิเคิลที่ลงจากแท็กซี่ กำลังข้ามถนนภายในตรงเข้ามาพอดี
เหยี่ยว: "เข้าไปก่อน นี่โซนเค้าดูดบุหรี่กัน"
"แต่..."
"พี่คุยกับบอยเอง/ ปึง!" เหยี่ยวยัดตัวเด็กลมเข้ารถจนได้...เรียบร้อยโรงเรียนเหยี่ยว
เหยี่ยวยืนคุยกับกับอุ้ม บอย ชัยและทีมจักรยานเฉย ไม่ยอมให้ลมออกมาแจม
ทั้งฝูงได้แต่ทักทายใบ้ผ่านกระจก ก่อนโบกมือบ๊ายบายรถยนต์สีดำที่แล่นจากไปอย่างรวดเร็ว
....................
...........................
บ้านเจฟฟรี่ ห้องนอนแขกชั้นล่าง ห้องพักของเหยี่ยวกับลม
เด็กตัวขาวเดินออกมาจากห้องน้ำ ใช้ผ้านุ่มซับเม็ดน้ำใบหน้าและแนวคาง
เหยี่ยวเหลือยีนส์สีน้ำเงินเข้มเพียงตัวเดียว ย่างเดินช้าเข้าหา
ลมไม่ได้เอ่ยอะไร มีเพียงสายตาแวววับที่จับจ้องเรือนร่างเกือบเปลือยขยับไหว
...หยุดตรงหน้า...ตาสบตา
เหยี่ยวเอื้อมมือปิดแสงสว่างจากห้องน้ำ ในห้องเหลือเพียงดวงโคมสีนวลที่หัวเตียง
"หงิ๊ง~" โชคดีเงยขึ้นมองแสงจากหน้าต่างเล็ดลอดสลัวๆ
เห็นภาพคนคู่หนึ่งหลอมรวมเข้าหากันก่อนล้มลงหายไปจากคลองสายตา
"ฟู่~" โชคดีล้มตัวลงนอนเหยียดขาเต็มที่อย่างจริงจัง
มันฝันว่าได้วิ่งเล่นในทุ่งกว้าง ไล่งับนกตัวเล็กๆ อย่างเพลิดเพลินเจริญใจ
*******************************thanks for all
